Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 28 maja 2025 22:03
  • Data zakończenia: 28 maja 2025 22:15

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Przygotowując materiały do druku offsetowego, elementy nadruku powinny być w kolorze

A. czarnym
B. żółtym
C. z wypełnieniem gradientowym
D. zastosowując farby Pantone
Odpowiedź "koloru czarnego" jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym wszystkie teksty oraz elementy graficzne, które mają być reprodukowane z najwyższą jakością, powinny być przygotowane w kolorze czarnym. Wynika to z faktu, że czarny kolor zapewnia najlepszy kontrast oraz czytelność na większości podłoży. W praktyce, przy tworzeniu plików do druku offsetowego, stosuje się z reguły model kolorów CMYK, w którym czarny (K) jest kluczowym kolorem, używanym do nadawania głębi i wyrazistości. Nadrukowanie elementów w kolorze czarnym jest również zgodne z zasadą, że czarny jest najczęściej stosowanym kolorem w tekstach, co znacznie ułatwia ich odczyt. W przypadku projektów wykraczających poza standardowe zastosowania, czarny jest również używany do podkreślenia innych kolorów, co jest istotne przy tworzeniu tła oraz elementów graficznych. Przykładem może być layout broszur, gdzie czarny tekst na białym tle zapewnia najlepszą dostępność i zrozumiałość treści dla odbiorcy.

Pytanie 2

Standardowa liniatura rastra stosowana przy naświetlaniu form do druku offsetowego na papierze powlekanym wynosi

A. 90 lpi
B. 200 lpi
C. 110 lpi
D. 150 lpi
Typowa liniatura rastra podczas naświetlania form do drukowania offsetowego na papierze powlekanym wynosząca 150 lpi (linie na cal) jest zgodna z ogólnie przyjętymi standardami w branży poligraficznej. Liniatura rastra jest kluczowym parametrem, który wpływa na jakość druku, a 150 lpi stanowi kompromis między szczegółowością obrazu a zdolnością do reprodukcji kolorów. Przy tej wartości liniatury uzyskuje się wyraźne detale oraz gładkie przejścia tonalne, co jest szczególnie istotne w przypadku obrazów fotograficznych oraz materiałów reklamowych. Dla kontekstu, wyższe wartości liniatury, takie jak 200 lpi, mogą być stosowane w druku wysokiej jakości, ale mogą wymagać lepszych materiałów oraz precyzyjnych ustawień maszyny. Z kolei niższe wartości, takie jak 90 lpi, mogą skutkować utratą detali i zniekształceniem kolorów, co jest niepożądane w produkcie końcowym. W praktyce, wybór liniatury powinien być zgodny z charakterystyką papieru oraz zastosowaniem końcowym, a 150 lpi jest wartościowym punktem wyjścia dla większości projektów.

Pytanie 3

Aby stworzyć kolorową okładkę książki w formacie A4 z grubością grzbietu wynoszącą 10 mm, odpowiednim wyborem będzie papier o formacie

A. A4
B. A3
C. B3
D. B4
Odpowiedź B3 jest poprawna, ponieważ format B3 ma wymiary 353 x 500 mm, co pozwala na wygodne zmieszczenie okładki do książki formatu A4 (210 x 297 mm) oraz dodatkowej przestrzeni potrzebnej na grzbiet o grubości 10 mm. Wydruk na podłożu B3 umożliwia również uzyskanie większej elastyczności przy projektowaniu okładki, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności publikacji. W praktyce, wybór formatu B3 jest zgodny z zaleceniami branżowymi dla druku cyfrowego i offsetowego, które często korzystają z formatów B w celu maksymalizacji wykorzystania arkuszy papieru. Przykładowo, jeśli zaprojektujemy okładkę na B3, możemy efektywnie wykorzystać przestrzeń na dodatkowe grafiki, teksty i inne elementy wizualne, co przyczynia się do atrakcyjności produktu końcowego. Ponadto, przy druku w dużych nakładach, format B3 minimalizuje odpady surowca, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w produkcji drukarskiej.

Pytanie 4

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 800 zł
B. 2 100 zł
C. 1 500 zł
D. 1 200 zł
Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 5

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Sierota
B. Szewc
C. Bękart
D. Krawiec
Odpowiedź 'Bękart' jest poprawna, ponieważ w terminologii typografii odnosi się do wiersza, który pozostaje na początku nowego akapitu, a którego pierwszy wiersz jest urwany. Tego rodzaju wiersz występuje w sytuacjach, gdy akapit nie jest w pełni wypełniony na końcu strony i jedna linia pozostaje sama na górze następnej strony. Stosowanie odpowiednich terminów typograficznych jest kluczowe w zakresie wydania publikacji w sposób profesjonalny i estetyczny. W praktyce, bękart może wpływać na czytelność tekstu oraz ogólne wrażenie wizualne dokumentu. W branży edytorskiej dąży się do unikania bękartów, co można osiągnąć poprzez odpowiednie formatowanie tekstu, takie jak kontrola odstępów między akapitami oraz wykorzystanie narzędzi edytorskich, które automatycznie dostosowują układ tekstu. Przykładem standardu, który odnosi się do takich praktyk typograficznych, jest norma ISO 12651, dotycząca dokumentacji i publikacji tekstów. Właściwe zrozumienie i unikanie bękartów jest fundamentalne dla zachowania wysokiej jakości publikacji.

Pytanie 6

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych
B. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50
C. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego
D. koloru czarnego
Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 7

Jakie znaczenie ma termin adiustacja?

A. Weryfikacja poprawności tekstu pod kątem merytorycznym oraz stylistycznym
B. Złożenie użytków w formie kopiowej
C. Wskazanie błędów w składzie na próbnych odbitkach
D. Zaznaczenie na szkicu ustaleń dotyczących składu i łamania publikacji
Adiustacja odnosi się do procesu naniesienia na szkicu dyspozycji do składu i łamania publikacji. Jest to kluczowy etap w przygotowywaniu materiałów do druku, który zapewnia, że tekst, grafika i inne elementy publikacji są odpowiednio zorganizowane i dostosowane do wymagań technicznych, estetycznych oraz wydawniczych. W praktyce, adiustacja polega na przygotowaniu projektów, które mogą obejmować zarówno układ tekstu, jak i rozmieszczenie obrazów oraz innych elementów wizualnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, wskazują na znaczenie precyzyjnego planowania i organizacji materiałów przed ich faktycznym drukiem. Przykładem zastosowania adiustacji może być przygotowanie broszury, gdzie każdy element musisz być starannie umiejscowiony, aby zapewnić czytelność i estetykę, co jest kluczowe dla odbioru przez finalnego użytkownika.

Pytanie 8

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 3,0 h
B. 1,5 h
C. 2,0 h
D. 2,5 h
Odpowiedź 2,5 h jest poprawna, ponieważ wydajność maszyny wynosząca 8000 arkuszy na godzinę oznacza, że w ciągu 1 godziny maszyna jest w stanie wydrukować 8000 pojedynczych arkuszy. Aby obliczyć liczbę dwustronnych plakatów formatu A3, musimy podzielić 20 000 przez 2, co daje 10 000 arkuszy. Następnie, dzieląc 10 000 arkuszy przez wydajność 8000 arkuszy na godzinę, otrzymujemy 1,25 godziny. Jednak plakat A3 jest drukowany w trybie 4 + 4, co oznacza, że wymaga on dwóch przejść drukarskich (jedno na każdą stronę). Zatem musimy pomnożyć czas przez 2, co prowadzi nas do 2,5 godziny. W praktyce, w branży druku cyfrowego, efektywne zarządzanie czasem produkcji jest kluczowe dla spełniania wymagań klientów, a dokładne obliczenia takie jak to pomagają w planowaniu harmonogramu produkcji oraz zarządzaniu zasobami. Dodatkowo, standardy takie jak ISO 12647 dotyczące procesu druku mogą być przydatne w ocenie jakości wydruku i jego efektywności.

Pytanie 9

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych
B. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład
C. wzrośnie
D. zostanie niezmieniony
Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 10

Który z podanych programów jest przeznaczony do realizacji impozycji użytków?

A. Adobe InDesign
B. PuzzleFlow Organizer
C. AutoCAD
D. Adobe Premiere
PuzzleFlow Organizer to dedykowane oprogramowanie, które umożliwia efektywną impozycję użytków, co jest kluczowym procesem w przygotowywaniu materiałów drukarskich. Impozycja polega na odpowiednim rozmieszczeniu elementów graficznych na arkuszu, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować odpady. W praktyce, korzystając z PuzzleFlow Organizer, projektanci mogą łatwo układać różne formaty dokumentów, co jest szczególnie przydatne w przypadku zleceń druku offsetowego. Oprogramowanie to obsługuje różne formaty plików, co pozwala na integrację z innymi narzędziami graficznymi. Dobre praktyki w zakresie impozycji obejmują umiejętność dostosowywania marginesów, układania użytków w sposób zapewniający optymalne cięcie oraz wykorzystanie kolorów i typografii zgodnie z wytycznymi branżowymi. PuzzleFlow Organizer jest również zgodny z normami, takimi jak PDF/X, co zapewnia wysoką jakość wydruku i zgodność z wymaganiami technicznymi drukarni.

Pytanie 11

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. kleju dyspersyjnego
B. podłoża do druku
C. amortyzacji urządzenia do druku
D. atramentu solwentowego
Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 12

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. TIFF z osobnymi warstwami
B. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką
C. JPG z ilustracjami
D. DOCX z dołączonymi obrazami
W branży poligraficznej oraz graficznej, format PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką jest absolutnym standardem przy przekazywaniu materiałów do druku, zwłaszcza jeśli chodzi o publikacje wielostronicowe. Takie rozwiązanie gwarantuje, że wszystkie elementy – zarówno tekstowe, jak i graficzne – zostaną poprawnie wyświetlone i wydrukowane, niezależnie od tego, jakim oprogramowaniem posługuje się drukarnia. Osadzenie czcionek eliminuje ryzyko zamiany fontów lub przesunięć tekstu, co niestety dość często zdarza się przy innych formatach. Dodatkowo, PDF zachowuje układ stron, kolory (w tym profile ICC), przezroczystości i warstwy, jeśli są odpowiednio przygotowane. To bardzo ważne przy wydrukach profesjonalnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet drobne błędy eksportu czy brak osadzonych fontów potrafią zupełnie zniszczyć efekt końcowy. Przekazanie pracy w PDF to nie tylko wygoda, ale też bezpieczeństwo i gwarancja zgodności z normami ISO PDF/X, co jest wymagane przez większość drukarni offsetowych i cyfrowych. W praktyce – jeżeli chcesz, aby Twój projekt wyglądał dokładnie tak, jak go zaplanowałeś, tylko PDF daje taką pewność. Warto też pamiętać, że wiele drukarni akceptuje wyłącznie pliki PDF, właśnie ze względu na przewidywalność i uniwersalność tego formatu.

Pytanie 13

Jakie formaty powinien mieć nieregularny obiekt wektorowy, aby jego przezroczystość była zachowana po umieszczeniu go na stronie www?

A. GIF, BMP
B. PNG, GIF
C. PNG, BMP
D. PNG, JPEG
Odpowiedź 'PNG, GIF' jest prawidłowa, ponieważ oba te formaty obsługują przezroczystość, co jest istotne przy prezentowaniu nieregularnych obiektów wektorowych na stronach internetowych. Format PNG (Portable Network Graphics) jest szczególnie popularny do przechowywania obrazów z przezroczystością, ponieważ pozwala na zastosowanie kanału alfa, co oznacza, że każdy piksel może mieć różne poziomy przezroczystości. Dzięki temu można uzyskać płynne przejścia i cienie, co jest niezbędne w nowoczesnym designie stron. Z kolei GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość w ograniczony sposób, akceptując jedynie jeden kolor jako przezroczysty, co w wielu przypadkach wystarcza do zastosowań internetowych, zwłaszcza dla prostszych grafik. Przykłady zastosowania to ikony na stronach internetowych, logo, czy każda inna grafika wymagająca zachowania tła. Oba formaty są szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe, co czyni je idealnymi do użycia w projektach online. Wybierając właściwy format, projektanci muszą także brać pod uwagę rozmiar pliku oraz jakość obrazu, co jest kluczowe dla optymalizacji szybkości ładowania strony.

Pytanie 14

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. laminator rolowy
B. drukarkę sublimacyjną
C. ploter tnący
D. skaner płaski
Skaner płaski jest urządzeniem umożliwiającym przekształcenie oryginałów analogowych, takich jak zdjęcia czy dokumenty, na postać cyfrową. Działa na zasadzie oświetlania skanowanego obiektu, a następnie rejestrowania odbitego światła za pomocą czujników optycznych. Dzięki temu uzyskujemy obraz o wysokiej rozdzielczości, który można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać. Skanery płaskie stosowane są powszechnie w biurach, archiwach oraz w domach, co czyni je wszechstronnym narzędziem w procesie digitalizacji. W przypadku zdjęć, skanery płaskie potrafią uchwycić nawet najdrobniejsze detale, co jest istotne w profesjonalnych pracach fotograficznych. Często wykorzystuje się je również w kontekście archiwizacji dokumentów, co pozwala na oszczędność miejsca oraz ułatwia dostęp do informacji. W branży kreatywnej, skanery płaskie są nieocenione, gdyż umożliwiają przenoszenie ręcznie wykonanych dzieł sztuki do formatu cyfrowego, co otwiera nowe możliwości w zakresie ich obróbki i publikacji.

Pytanie 15

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Microsoft Word
B. Adobe Photoshop
C. CorelDRAW
D. Adobe After Effects
Adobe Photoshop to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 16

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. WinRar
B. Eset Nod32
C. Audacity
D. ArtiosCad
WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 17

W jakiej przestrzeni kolorów powinno się stworzyć projekt graficzny przeznaczony do wydruku na kartonowym opakowaniu?

A. RGB
B. LAB
C. HSL
D. CMYK
Odpowiedź CMYK jest okej, bo to standard w druku. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Black, pokazuje, jak tusze łączą się na białym papierze, żeby uzyskać fajne kolory. Jak robisz coś graficznego do druku, to trzeba używać CMYK, żeby kolory były takie, jak na ekranie, gdy wszystko już jest gotowe. Przykładowo, jak projektujesz kartony na różne rzeczy, to ważne, żeby kolory wyglądały tak, jak powinny, a tu CMYK jest najlepszym wyborem. Dzięki temu kolory nie zmieniają się za bardzo podczas druku, co często dzieje się, gdy korzysta się z RGB. W branży się rekomenduje, żeby zmieniać projekty z RGB na CMYK przed wysłaniem do druku, żeby uniknąć niespodzianek oraz błędów z kolorami. No i warto pamiętać, że niektóre kolory, które widzisz na ekranie w RGB, mogą nie być możliwe do uzyskania w druku CMYK, więc to kolejny powód, czemu lepiej korzystać z tej przestrzeni w druku.

Pytanie 18

Podczas drukowania materiałów reklamowych o wysokiej jakości w technologii offsetowej, jaka powinna być liniatura rastra?

A. 300 lpi
B. 150 lpi
C. 115 lpi
D. 600 lpi
Przy wyborze liniatury rastra do druku offsetowego, kluczowe jest zrozumienie, jak różne wartości wpływają na jakość końcowego produktu. Liniatura 600 lpi jest zazwyczaj stosowana w druku wysokiej jakości, jednak wymaga to wyjątkowo precyzyjnych maszyn i materiałów, co czyni ją niepraktyczną dla typowych materiałów reklamowych. Zbyt wysoka liniatura może prowadzić do problemów z wyrazistością i detali, ponieważ w przypadku standardowych mediów, takich jak papier powlekany, nie ma wystarczającej zdolności do rejestrowania tak drobnych detali. Odpowiedź 300 lpi, choć teoretycznie pozwala na lepszą jakość, w praktyce jest zbędna i nieekonomiczna dla większości zastosowań marketingowych. Z kolei 115 lpi, chociaż może być użyteczne w specyficznych przypadkach, takich jak druki z dużymi plamami koloru, nie oferuje wystarczającej jakości dla bardziej złożonych projektów, gdzie detale są istotne. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do wyboru niewłaściwej liniatury, co z kolei wpływa na estetykę i funkcjonalność materiałów reklamowych. Ponieważ każda linia i detal mają znaczenie w druku, ważne jest, aby dostosować liniaturę do specyficznych wymagań projektu, co powinno być zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają stosowanie 150 lpi jako optymalnego rozwiązania dla standardowych materiałów reklamowych.

Pytanie 19

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. Photoshop
B. Illustrator
C. Acrobat
D. InDesign
Program Adobe Acrobat jest głównie narzędziem do przetwarzania dokumentów PDF, co oznacza, że skoncentrowany jest na prezentacji oraz edycji już istniejących plików, a nie na projektowaniu oryginalnych materiałów drukowanych, takich jak akcydensowe. Akcydensy, do których zaliczają się różnorodne materiały reklamowe, ulotki czy zaproszenia, najlepiej projektować w oprogramowaniu takim jak InDesign, Photoshop czy Illustrator. InDesign jest idealnym narzędziem do skomplikowanych układów tekstu i grafiki, podczas gdy Photoshop jest najczęściej wykorzystywany do edycji obrazów, a Illustrator do tworzenia wektorowych grafik. Z tego względu, chociaż Acrobat może być użyty do wprowadzenia drobnych poprawek czy anotacji w plikach PDF, nie jest on odpowiedni do tworzenia akcji drukowanych od podstaw, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 20

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 100 arkuszy
B. 5 500 arkuszy
C. 5 350 arkuszy
D. 5 250 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 21

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Spady
B. Gradienty
C. Filtry
D. Warstwy
Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 22

Program do rastrowania obrazów w trybie ciągłotonalnym jest określany akronimem

A. RIP
B. DTP
C. GCR
D. RGB
GCR, czyli Gray Component Replacement, to technika stosowana w druku, która ma na celu zmniejszenie użycia atramentów kolorowych poprzez zastępowanie części barwy szarości atramentem czarnym. GCR nie jest oprogramowaniem do przetwarzania obrazów rastrowych, lecz strategią kolorystyczną, która może być wykorzystywana w kontekście przygotowania plików do druku. Właściwe stosowanie GCR może ograniczyć koszty produkcji, jednak nie jest to akronim odnoszący się do procesów rastrowania. DTP, czyli Desktop Publishing, to termin odnoszący się do tworzenia dokumentów cyfrowych przy użyciu komputerów, które mogą być następnie drukowane lub publikowane w formie elektronicznej. Choć DTP obejmuje używanie oprogramowania do edycji tekstu i grafiki, nie jest to specyficzny proces rastrowania obrazów. RGB, z kolei, to model kolorów wykorzystywany w elektronice, który opiera się na trzech podstawowych kolorach: czerwonym, zielonym i niebieskim. Model RGB nie ma zastosowania w procesach związanych z drukiem, gdzie dominującym modelem kolorów jest CMYK. Typowe błędy związane z tymi odpowiedziami wynikają z mylenia pojęć oraz z braku zrozumienia, jak działa proces przetwarzania obrazów rastrowych w kontekście druku. Właściwe zrozumienie różnicy pomiędzy technikami kolorystycznymi a oprogramowaniem do przetwarzania obrazów jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się grafiką i drukiem.

Pytanie 23

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. drukowania
B. projektowania graficznego
C. wykonywania form drukowych
D. introligatorskich
Wybór odpowiedzi związanych z introligatorskimi, wykonywaniem form drukowych czy projektowaniem graficznego jest błędny z kilku powodów. Procesy introligatorskie, choć istotne dla finalizacji produktu, zazwyczaj generują mniejszy naddatek technologiczny względem procesu drukowania. Introligatornia obejmuje takie etapy jak składanie, zszywanie czy oprawa, które są mniej skomplikowane technologicznie i wymagają mniejszych nakładów. Wyposażenie introligatorni można często znormalizować, co ogranicza potencjalne straty. W odniesieniu do wykonywania form drukowych, kluczowe są przygotowania przed drukiem, ale etapy te są głównie związane z kosztami stałymi i innymi przygotowaniami, które nie mają tak dużego wpływu na naddatek technologiczny, jak samo drukowanie. Projektowanie graficzne natomiast, mimo że ma fundamentalne znaczenie dla wyglądu końcowego produktu, nie generuje bezpośrednich naddatków związanych z produkcją, a jego koszty są często jednorazowe i nie dotyczą bezpośrednio procesu wytwarzania. Tego typu błędne rozumowanie może wynikać z mylnego przekonania, że każdy etap procesu produkcji jest równie istotny w kontekście kosztów, podczas gdy w rzeczywistości kluczowe są te etapy, które mają największy wpływ na wydajność i jakość, a zatem również na naddatek technologiczny.

Pytanie 24

Jaki program pozwala na automatyczną impozycję?

A. Adobe Illustrator
B. IrfanView
C. Blender
D. Impozycjoner
Impozycjoner to taki program, który naprawdę ułatwia życie, jeśli chodzi o przygotowywanie dokumentów do druku. On zajmuje się tym, żeby odpowiednio poukładać strony na arkuszu drukarskim, tak żeby po złożeniu i przycięciu wszystko wyglądało jak należy. Dzięki różnym szablonom i opcjom, można dostosować impozycję do konkretnego projektu, co przyspiesza pracę w drukarniach. Na przykład, kiedy pracujesz nad książką, to impozycjoner automatycznie układa strony w dobrej kolejności, więc nie musisz się martwić, że coś źle ułożysz ręcznie. W branży mówi się, że warto korzystać z takich narzędzi jak Impozycjoner, bo to pomaga trzymać się norm druku, a przy okazji oszczędza czas i kasę. Co więcej, nowoczesne systemy impozycyjne często współpracują z innymi programami graficznymi, co jeszcze bardziej zwiększa ich możliwości.

Pytanie 25

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Cyfrowa
B. Tampondrukowa
C. Offsetowa
D. Rotograwiurowa
Wybór technologii druku do produkcji wizytówek zależy od wielu czynników, jednak niektóre metody, takie jak rotograwiura, offset czy tampondruk, mają swoje ograniczenia przy realizacji mniejszych nakładów. Rotograwiura jest techniką wykorzystywaną głównie w produkcji masowej, gdzie wysokie nakłady pozwalają na opłacalne przygotowanie cylindrów drukarskich. Dla zaledwie 100 wizytówek koszty związane z tym procesem mogą przewyższać wartość samego zamówienia. Z kolei druk offsetowy, mimo że oferuje doskonałą jakość druku, również wiąże się z koniecznością stworzenia matryc, co czyni go mniej efektywnym w przypadku małych serii. Dodatkowo, technika ta może generować dłuższe czasy realizacji, co jest niewskazane, gdy ważne jest szybkie dostarczenie produktu. Tampondruk, choć użyteczny w niektórych zastosowaniach, takich jak druk na niestandardowych powierzchniach, nie jest typowo stosowany do produkcji wizytówek. Metoda ta jest bardziej skomplikowana w kontekście reprodukcji wielobarwnych projektów, co czyni ją mniej praktyczną w przypadku wizytówek wymagających złożonej grafiki. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru i unikania błędnych założeń co do efektywności i kosztów różnych technik drukarskich.

Pytanie 26

Która barwa przedstawiona na ilustracji odpowiada składowi kolorystycznemu: C0 M30 Y100 K0?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Odpowiedź D jest prawidłowa, ponieważ odpowiada składowi kolorystycznemu C0 M30 Y100 K0, co w praktyce oznacza, że kolor ten będzie odzwierciedlał odcień pomarańczowy. W systemie kolorów CMYK, który jest powszechnie stosowany w druku, składowe oznaczają kolejno: Cyan (C), Magenta (M), Yellow (Y) i Black (K). W tym przypadku, brak składowej Cyan (C0) i Black (K0) wskazuje, że kolor nie ma wpływów niebieskich ani czarnych. Wysoka wartość Yellow (Y100) sugeruje dominację koloru żółtego, a umiarkowana wartość Magenta (M30) daje możliwość uzyskania ciepłego, pomarańczowego odcienia. W praktyce, ten rodzaj koloru jest często stosowany w projektach graficznych związanych z reklamą oraz marketingiem, gdzie przyciągające uwagę barwy są kluczowe. Zrozumienie składu kolorystycznego pozwala na lepsze dobieranie palet kolorystycznych, co jest esencjonalne w pracy z materiałami drukowanymi oraz cyfrowymi, zgodnie z zasadami dobrych praktyk w projektowaniu graficznym.

Pytanie 27

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m2, jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 212,00 zł
B. 150,00 zł
C. 240,00 zł
D. 180,00 zł
W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 28

Jaką rozdzielczością powinno się zeskanować zdjęcie, przy założeniu, że podczas drukowania jego wymiary będą czterokrotnie większe?

A. 2 400 dpi
B. 1 200 dpi
C. 600 dpi
D. 300 dpi
Skanowanie fotografii z rozdzielczością 1200 dpi jest właściwym wyborem, gdy przewidujemy, że wymiary zdjęcia zwiększą się czterokrotnie podczas procesu drukowania. Rozdzielczość dpi (dots per inch) określa ilość punktów, które są używane do stworzenia obrazu w danym calu. Kiedy drukujemy obraz w większych wymiarach, musimy zadbać o to, aby jego jakość pozostała na odpowiednim poziomie. Przy zwiększeniu wymiarów czterokrotnie, jeżeli skan byłby realizowany w standardowej rozdzielczości 300 dpi, końcowy obraz miałby tylko 75 dpi, co jest niewystarczające dla uzyskania wysokiej jakości druku. Wybierając 1200 dpi, nie tylko zapewniamy sobie większą gęstość szczegółów w skanie, ale także przygotowujemy się na zachowanie ostrości i klarowności przy dużych formatach. Taka rozdzielczość jest powszechnie zalecana w przypadku skanów do druku artystycznego czy reprodukcji, gdzie każdy detal ma znaczenie. Przykładem może być drukowanie zdjęcia na płótnie, gdzie wysoka rozdzielczość zapewnia zachowanie detali i nasycenia kolorów.

Pytanie 29

Jakie oprogramowanie z pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie zdjęciami oraz ich katalogowanie?

A. Widget Browser
B. Acrobat
C. Bridge
D. Media Encoder
Wybór Acrobat, Widget Browser czy Media Encoder jako odpowiedzi na pytanie o narzędzie do zarządzania zdjęciami i ich katalogowania może wynikać z nieporozumienia co do funkcji poszczególnych aplikacji z pakietu Adobe. Acrobat to program skoncentrowany na tworzeniu i edycji plików PDF, co sprawia, że nie posiada funkcji dedykowanych do zarządzania obrazami. Ponadto, nie jest przystosowany do katalogowania zdjęć, a jego główną rolą jest prezentacja i udostępnianie dokumentów. Widget Browser jest narzędziem stosowanym w kontekście programowania i tworzenia aplikacji, a nie do pracy z plikami multimedialnymi, co czyni go nieadekwatnym wyborem w kontekście tego pytania. Media Encoder z kolei jest dedykowany do kodowania i konwersji plików wideo i audio, a nie do zarządzania i katalogowania zdjęć. Często popełniane błędy polegają na myleniu funkcji tych programów i przeoczeniu ich specyficznych zastosowań. Warto zrozumieć, że skuteczne zarządzanie obrazami wymaga narzędzia, które oferuje dedykowane funkcje do organizacji, przeszukiwania i sortowania multimediów, co czyni Adobe Bridge jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tej grupie.

Pytanie 30

Jakie są wymiary obwoluty dla książki formatu A5 z grzbietem o szerokości 30 mm, jeżeli obwoluta ma skrzydełka o szerokości 35 mm i nie zawiera spadów drukarskich?

A. 148 x 210 mm
B. 402 x 216 mm
C. 248 x 297 mm
D. 396 x 210 mm
Obwoluta na książkę o formacie A5 i szerokości grzbietu 30 mm powinna mieć wymiary 396 x 210 mm. Wymiary te obliczamy, dodając do szerokości książki, która wynosi 148 mm, szerokość skrzydełek oraz grzbiet. Książka A5 ma szerokość 148 mm, a po dodaniu dwóch skrzydełek o szerokości 35 mm (2 x 35 mm = 70 mm) oraz grzbietu 30 mm, otrzymujemy wymiary: 148 mm + 70 mm + 30 mm = 396 mm. Wysokość obwoluty odpowiada wysokości książki, czyli 210 mm. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie, iż obwoluta nie posiada spadów drukarskich, co oznacza, że podane wymiary są ostateczne. Tego rodzaju obliczenia są istotne w procesie produkcji materiałów drukowanych, zapewniając, że drukowane elementy będą odpowiednio dopasowane i estetycznie prezentowane. Każdy projektant powinien przestrzegać tych standardów, aby uniknąć problemów w fazie druku i oprawy.

Pytanie 31

Wartość punktu typograficznego Didota wynosi w przybliżeniu

A. 0,372 mm
B. 0,378 mm
C. 0,374 mm
D. 0,376 mm
Punkt typograficzny Didota, wynoszący około 0,376 mm, jest standardowym punktem miary w typografii. Został on ustalony na podstawie historycznych definicji i jest używany w wielu systemach druku i projektowania graficznego. W praktyce oznacza to, że 1 punkt typograficzny to 1/72 cala, co przekłada się na 0,376 mm w jednostkach metrycznych. W typografii istotne jest, aby rozumieć, jak różne jednostki wpływają na ostateczny wygląd tekstu. Na przykład, w projektowaniu stron internetowych oraz materiałów drukowanych, znajomość punktów typograficznych pozwala na precyzyjne dostosowanie wielkości czcionek oraz odstępów między literami i wierszami. Używając punktów typograficznych, projektanci mogą zapewnić czytelność i estetykę tekstu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej. Dobrą praktyką jest stosowanie typograficznych siatek, które opierają się na punktach, co ułatwia organizację treści i poprawia wrażenia czytelnicze.

Pytanie 32

Ile arkuszy papieru B3 powinno być przygotowanych do druku offsetowego 1 000 kalendarzy planszowych w formacie A4 z uwzględnieniem 20% zapasu technologicznego?

A. 500 sztuk
B. 1 000 sztuk
C. 600 sztuk
D. 1 200 sztuk
Wybór niewłaściwej liczby arkuszy papieru może wynikać z kilku nieprawidłowych obliczeń lub błędnych założeń dotyczących wymagań technologicznych. Na przykład, odpowiedź sugerująca 500 arkuszy nie uwzględnia naddatku technologicznego, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego. Naddatek ten jest istotny, ponieważ pozwala na pokrycie strat związanych z cięciem, brudem lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, które mogą wystąpić w trakcie produkcji. Odpowiedź sugerująca 1 200 arkuszy wydaje się być przesadna, co może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia wymagań dotyczących pokrycia materiału, a także nadmiernego założenia w zakresie strat technologicznych. Z kolei wybór 1 000 arkuszy może sugerować mylne założenie, że każdy kalendarz wymaga jednego arkusza A4, bez uwzględnienia specyfiki formatu B3 i jego wydajności w procesie druku. W rzeczywistości, zrozumienie różnicy między formatami papieru oraz umiejętność dokładnych obliczeń matematycznych jest kluczowe w celu osiągnięcia optymalnych rezultatów w druku offsetowym. Kluczowym aspektem jest również znajomość specyfikacji technicznych i norm, które definiują, jak obliczać zapotrzebowanie na papier w zależności od formatu końcowego produktu oraz specyfikacji maszyn drukarskich, co czyni zrozumienie tego zagadnienia istotnym dla każdego profesjonalisty w branży.

Pytanie 33

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. A1
B. PSD
C. DOC
D. PDF
Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 34

Wyróżnione na rysunku symbole umieszczone na szkicu wydawniczym oznaczają

Ilustracja do pytania
A. ilość łamów na kolumnie.
B. szerokość marginesów wewnętrznych.
C. wielkość wysunięcia spadu.
D. numer ramki tekstowej.
Poprawność odpowiedzi dotyczącej szerokości marginesów wewnętrznych wynika z analizy przedstawionych symboli na rysunku. Symbole '< 10 mm' w kontekście wydania graficznego bezpośrednio wskazują na maksymalną szerokość, jaką powinny mieć marginesy wewnętrzne. W projektowaniu materiałów drukowanych, odpowiednie marginesy mają kluczowe znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności dokumentu; wpływają na czytelność tekstu oraz umożliwiają zachowanie estetycznej harmonii w układzie graficznym. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647 dotyczące jakości druku, podkreślają znaczenie odpowiednich marginesów dla zachowania integralności projektu. Ponadto, praktyka wskazuje, że marginesy wewnętrzne nie powinny być zbyt małe, aby uniknąć problemów związanych z odcinaniem tekstu w procesie druku. Warto również zauważyć, że różne typy publikacji mogą wymagać różnych szerokości marginesów, co powinno być uwzględnione na etapie projektowania.

Pytanie 35

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia
B. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania
C. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania
D. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania
Właściwe zrozumienie parametrów, które definiują plik PDF o standardzie drukarskim, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wydruku. Wybór odpowiednich wartości dla wielkości spadów, skali densytometrycznej oraz znaków cięcia i pasowania wpływa na finalny efekt pracy graficznej. Wielkość spadów jest istotna, ponieważ zapewnia, że tło lub elementy graficzne sięgają krawędzi papieru po przycięciu, eliminując ryzyko białych krawędzi. Skala densytometryczna odnosi się do stopnia nasycenia kolorów, co jest kluczowe w druku, aby kolory były zgodne z zamierzonymi. Znaki cięcia i pasowania są istotne podczas przygotowania do druku, ponieważ wskazują, gdzie należy przyciąć materiały oraz jak precyzyjnie zgrać różne elementy projektu. Uwzględnienie tych parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalny i estetyczny efekt końcowy. Przykładowo, w druku broszur, odpowiednie spady i znaki cięcia są niezbędne, aby zapewnić, że projekt wygląda dobrze bez względu na to, jak będzie przycięty.

Pytanie 36

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 216 dpi
B. 600 dpi
C. 6 000 dpi
D. 1 800 dpi
Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 37

Jakim formatem plików, stosowanych w druku cyfrowym i zgodnych ze standardami druku, można się posługiwać?

A. CDR
B. PDF
C. INDD
D. EPS
Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowanym standardem do cyfrowego drukowania, który zapewnia spójność i wysoką jakość wydruków. Jego zaletą jest to, że niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania, plik PDF zachowuje oryginalne układy, czcionki i grafiki. W praktyce, PDF jest szeroko używany w branży graficznej i drukarskiej, ponieważ umożliwia tworzenie dokumentów, które są gotowe do druku bez konieczności dalszej obróbki. Standard ten wspiera wiele funkcji, takich jak kolor zarządzany ICC, opcje kompresji oraz warstwy, co czyni go idealnym do projektów wymagających precyzji kolorystycznej i detali. Drukarnie często preferują pliki PDF ze względu na ich stabilność oraz możliwość embedowania wszystkich niezbędnych elementów, co minimalizuje ryzyko błędów przy wydruku. W związku z tym, znajomość formatu PDF oraz umiejętność jego prawidłowego tworzenia i edytowania jest kluczowa dla każdego profesjonalisty w dziedzinie grafiki i druku.

Pytanie 38

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. znak oraz nazwę wydawnictwa
B. tytuł oraz podtytuł publikacji
C. imię i nazwisko pisarza
D. numer ISBN
Wybór tytułu i podtytułu dzieła, imienia i nazwiska autora oraz znaku i nazwy wydawnictwa jako elementów czwartej strony czwórki tytułowej jest błędny, ponieważ nie spełnia wymogów dotyczących identyfikacji publikacji. Tytuł i podtytuł, choć kluczowe dla zrozumienia tematyki książki, są przeważnie umieszczane na przedniej okładce. Umieszczenie imienia i nazwiska autora oraz wydawnictwa także nie jest odpowiednie dla czwartej strony, gdzie dominującą funkcję powinien pełnić numer ISBN. Te informacje, choć istotne, są bardziej związane z opisem książki niż z jej formalną identyfikacją. Dodatkowo, niepoprawne podejście może wynikać z nieporozumienia roli, jaką odgrywa czwarta strona – powinna ona pełnić funkcję informacyjną, a nie jedynie reklamową. W przypadku błędnej interpretacji, może dojść do pominięcia kluczowych informacji, które są niezbędne dla potencjalnych nabywców. Literatura jest zróżnicowana, a brak numeru ISBN może prowadzić do trudności w jej zamówieniu w księgarniach czy bibliotekach. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że identyfikacja publikacji jest jednym z fundamentów skutecznego zarządzania informacją w branży wydawniczej.

Pytanie 39

Ile arkuszy RA2 (430 x 610 mm) powinno się zamówić, aby wydrukować 1 000 sztuk ulotek formatu A4, przy naddatku technologicznym wynoszącym 10%?

A. 200 arkuszy
B. 300 arkuszy
C. 250 arkuszy
D. 275 arkuszy
Prawidłowe obliczenie liczby arkuszy papieru potrzebnych do produkcji ulotek wymaga precyzyjnego podejścia i zrozumienia, jak różne parametry wpływają na końcowy produkt. Wiele osób może błędnie założyć, że wystarczy podzielić liczbę ulotek przez liczbę ulotek, które można wydrukować na jednym arkuszu, ignorując konieczność uwzględnienia naddatku technologicznego. Nieprecyzyjne obliczenia mogą prowadzić do zamówienia zbyt małej ilości materiału, co w efekcie opóźnia produkcję i zwiększa koszty. Inna popularna nieprawidłowość polega na założeniu, że przy naddatku technologicznym wystarczy dodać jego procent do pierwotnej liczby arkuszy, nie biorąc pod uwagę, że ten dodatkowy materiał również musi być rozliczony na arkusze RA2. W związku z tym, obliczając liczbę arkuszy do zamówienia, warto zwrócić uwagę na to, że naddatek technologiczny należy dodać do całkowitej liczby wymaganych arkuszy, a nie tylko tych, które są potrzebne do wydrukowania ulotek. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć całościowy proces produkcji, co pozwoli uniknąć typowych błędów myślowych i pomyłek w obliczeniach. Kluczowe jest też uznanie, że w branży poligraficznej istnieją standardy i najlepsze praktyki, które powinny być stosowane w celu zapewnienia efektywności i optymalizacji procesów, co bezpośrednio przekłada się na jakość końcowego produktu.

Pytanie 40

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
B. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
C. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
D. profilu ICC oraz skali szarości
Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.