Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 21:10
Data zakończenia: 23 maja 2025 21:18

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zalecenie pediatrów dotyczące 10-13 godzin snu w ciągu doby dotyczy dziecka w wieku

A. 36 miesięcy

B. 12 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 18 miesięcy

Odpowiedzi dotyczące 12 miesięcy, 6 miesięcy oraz 18 miesięcy nie odpowiadają zaleceniom pediatrycznym, które precyzują, że dzieci w wieku 1-3 lat wymagają od 10 do 13 godzin snu na dobę. W przypadku 12 miesięcy, chociaż dzieci w tym wieku rzeczywiście potrzebują dużej ilości snu, ich potrzeby są bardziej zróżnicowane i mogą obejmować zmienność w zakresie czasu, w którym dziecko śpi w ciągu dnia. Odpowiedź dotycząca 6 miesięcy jest szczególnie myląca, gdyż niemowlęta w tym wieku powinny spać od 14 do 16 godzin dziennie, co znacznie przekracza zakres zalecany dla dzieci dwuletnich i starszych. Natomiast 18 miesięcy to wiek, w którym dzieci zaczynają stopniowo redukować czas snu, ale wciąż powinny pozostać w zalecanym zakresie 10-13 godzin. Często rodzice mylą przydzielanie godzin snu w zależności od wieku, co może prowadzić do niewłaściwego zarządzania rutyną snu. Zrozumienie, że ilość snu zmienia się w miarę dorastania dziecka, jest kluczowe dla zapewnienia mu zdrowego rozwoju. Dlatego ważne jest, by rodzice byli świadomi zalecanych standardów snu i stosowali je w praktyce, aby wspierać zdrowie i dobrostan swoich dzieci.

Pytanie 2

Zaburzenia mowy charakteryzujące się błędną wymową jednego lub więcej dźwięków to

A. dysfagia

B. dyskalkulia

C. dysgrafia

D. dyslalia

Dyslalia to zaburzenie mowy charakteryzujące się nieprawidłową artykulacją głosek, co prowadzi do trudności w wymawianiu dźwięków mowy. Osoby z dyslalią mogą mieć problemy z prawidłowym artykułowaniem pojedynczych dźwięków lub całych grup fonemicznych, co może wpływać na ich zdolność do efektywnego komunikowania się. Przykładowo, dziecko z dyslalią może mylić dźwięki "s" i "z", co skutkuje wymawianiem słowa „słoń” jako „złoń”. W praktyce terapeutycznej często stosuje się ćwiczenia artykulacyjne, które pomagają pacjentom poprawić ich umiejętności wymawiania głosek. Warto zwrócić uwagę na znaczenie wczesnej diagnozy i interwencji, ponieważ skuteczna terapia może znacznie poprawić zdolności komunikacyjne i wpływać na rozwój społeczny i emocjonalny dzieci. Specjaliści w dziedzinie logopedii korzystają z różnych metod, takich jak terapia behawioralna, która kładzie nacisk na pozytywne wzmocnienie, aby wspierać pacjentów w pokonywaniu trudności związanych z dyslalią.

Pytanie 3

Aby zapewnić bezpieczeństwo trzynastomiesięcznemu dziecku, należy unikać podawania mu zabawek, które

A. są lekkie oraz w różnych kolorach

B. są wykonane z plastiku

C. wydają odgłosy

D. posiadają małe elementy

Podawanie zabawek dla trzynastomiesięcznych dzieci wymaga szczególnej uwagi, a jednym z kluczowych aspektów bezpieczeństwa jest unikanie zabawek z drobnymi elementami. Dzieci w tym wieku są z natury ciekawe i mają tendencję do wkładania różnych przedmiotów do ust. Drobne elementy mogą stanowić zagrożenie zadławienia, co jest jednym z najczęstszych wypadków w przypadku małych dzieci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 71 dotyczące bezpieczeństwa zabawek, producent powinien zapewnić, że zabawki nie mają elementów, które mogą być łatwo odrywane lub połykane. Przykładem dobrej praktyki jest wybieranie zabawek wykonanych z jednego kawałka materiału lub takich, które nie zawierają małych części. Zamiast zabawek z drobnymi elementami, rekomendowane są większe, łatwe do chwytania przedmioty, które wspierają rozwój motoryczny i sensoryczny dzieci.

Pytanie 4

Drugie trzonowe mleczne zęby pojawiają się u dziecka, które rozwija się prawidłowo

A. około 4-9 miesiąca życia

B. około 35-40 miesiąca życia

C. około 20-30 miesiąca życia

D. około 12-16 miesiąca życia

W przypadku pierwszej odpowiedzi, sugerującej, że mleczne zęby trzonowe drugie wyrzynają się w wieku 4-9 miesiąca życia, warto zauważyć, że jest to zdecydowanie za wczesny czas na ten proces. W rzeczywistości, w tym okresie życia dziecka zazwyczaj pojawiają się pierwsze zęby mleczne, a drugie trzonowe nie zaczynają się jeszcze wyrzynać. Takie błędne rozumienie może prowadzić do nieprawidłowego monitorowania rozwoju uzębienia. Z kolei odpowiedź wskazująca na wiek 12-16 miesiąca również jest nieprawidłowa, ponieważ w tym czasie z reguły wyrzynają się zęby sieczne boczne, a nie trzonowe. Należy zrozumieć, że wyrzynanie się zębów jest procesem etapowym, który ma swoje konkretne ramy czasowe, co jest uwzględnione w badaniach stomatologicznych. Wspomniana odpowiedź, sugerująca wiek 35-40 miesiąca życia, również jest błędna, ponieważ w tym okresie dziecko powinno mieć już wszystkie zęby mleczne, a proces wymiany na zęby stałe powinien już trwać. Błędne podejście do czasu wyrzynania się zębów może prowadzić do niepotrzebnego stresu u rodziców oraz pominięcia właściwej opieki stomatologicznej, co jest kluczowe dla zdrowia dziecka. Regularne kontrole przez specjalistów są niezbędne, aby zapewnić prawidłowy rozwój uzębienia, a także aby monitorować ewentualne problemy, które mogą pojawić się na tym etapie rozwoju.

Pytanie 5

Zgodnie z normami rozwojowymi, 6-miesięczne niemowlę, które rozwija się prawidłowo, jest w stanie

A. stać samodzielnie

B. przekręcić się z brzucha na plecy

C. stać przy wsparciu

D. siedzieć bez pomocy z pozycji leżącej

Prawidłowa odpowiedź to przekręcanie się z brzuszka na plecy, co jest jednym z kluczowych kamieni milowych w rozwoju ruchowym niemowląt w wieku 6 miesięcy. W tym okresie niemowlęta zazwyczaj rozwijają swoje umiejętności motoryczne, co pozwala im na większą swobodę ruchu. Przekręcanie się jest ważnym krokiem w rozwijaniu siły mięśniowej oraz koordynacji. Pomaga to także w rozwijaniu umiejętności percepcyjnych, takich jak orientacja w przestrzeni. W praktyce, rodzice mogą wspierać ten rozwój, stawiając niemowlęta na brzuszku i zachęcając je do przewracania się na plecy, na przykład, poprzez umieszczanie zabawek w zasięgu ich rąk. Przy odpowiednim wsparciu, niemowlęta będą miały możliwość eksplorowania swojego otoczenia, co jest kluczowe dla ich rozwoju. Warto również pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, jednak umiejętność przewracania się w tym wieku jest standardem rozwojowym, podkreślanym przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i rozwoju dziecięcego.

Pytanie 6

Ile dzieci, według ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3, może mieć pod opieką opiekunka w żłobku, jeśli w grupie znajduje się dziecko z niepełnosprawnością?

A. Nad sześciorgiem dzieci

B. Nad siedmiorgiem dzieci

C. Nad ośmiorgiem dzieci

D. Nad pięciorgiem dzieci

Wybór niepoprawnych opcji, takich jak liczby wyższe niż pięć, wynika z niepełnego zrozumienia regulacji dotyczących opieki nad dziećmi z niepełnosprawnościami. Przepisy jasno wskazują, że obecność dziecka z niepełnosprawnością w grupie wymusza ograniczenie liczby dzieci, nad którymi może sprawować opiekę jedna opiekunka. Odpowiedzi takie jak 'nad ośmiorgiem dzieci' czy 'nad sześciorgiem dzieci' sugerują niedocenienie specyficznych potrzeb dzieci z niepełnosprawnościami oraz ich wpływu na organizację grupy. W praktyce, niektórzy mogą myśleć, że większa liczba dzieci w grupie przyczyni się do lepszego rozwoju społecznego, jednak jest to błędne założenie. Opieka nad większą liczbą dzieci w obecności dziecka z niepełnosprawnością może prowadzić do obniżenia jakości opieki, a także do problemów w dostosowywaniu się do indywidualnych potrzeb każdego dziecka. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że dzieci z niepełnosprawnościami często potrzebują więcej uwagi i zasobów, co uzasadnia niższe limity w grupach. Dlatego ważne jest, aby przestrzegać regulacji, które chronią zarówno dzieci, jak i opiekunów, a także wspierają tworzenie środowiska sprzyjającego rozwojowi wszystkich dzieci.

Pytanie 7

Niemowlę w wieku 3-4 miesięcy, które rozwija się prawidłowo, potrafi

A. przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy.

B. leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosić górną część tułowia.

C. pełzać do przodu.

D. obracać się na bok.

Niemowlęta w wieku 3-4 miesięcy rozwijają się w sposób, który obejmuje szereg kluczowych umiejętności motorycznych. Odpowiedź, że niemowlę leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosi górną część tułowia jest prawidłowa, ponieważ jest to oznaka prawidłowego rozwoju mięśni ramion, pleców oraz stabilności w obrębie tułowia. W tym okresie życia niemowlęta zaczynają angażować mięśnie grzbietu i brzucha, co przygotowuje je do kolejnych etapów rozwoju, takich jak przewracanie się czy siedzenie. Przykładem zastosowania tej umiejętności w praktyce jest wspieranie niemowlęcia w leżeniu na brzuchu podczas zabawy, co stymuluje rozwój sensoryczny oraz motorczny. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, regularne czas na brzuchu (tummy time) jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju motorycznego, ponieważ zapobiega płaskiej głowie i wspiera rozwój koordynacji ruchowej.

Pytanie 8

Ostatecznym skutkiem przewlekłej choroby dla psychiki dziecka są zaburzenia

A. ruchowe

B. snu

C. osobowości

D. żywienia

Odpowiedź 'osobowości' jest poprawna, ponieważ przewlekłe choroby mogą znacząco wpływać na rozwój psychiczny dzieci, prowadząc do zaburzeń osobowości. Długotrwałe cierpienie fizyczne i psychiczne związane z chorobą może zakłócać prawidłowy rozwój emocjonalny oraz społeczny, co w przyszłości może skutkować problemami w relacjach interpersonalnych, obniżoną samooceną i trudnościami w adaptacji do zmian. Dzieci chore mogą doświadczać lęków, depresji oraz problemów z tożsamością, co może prowadzić do rozwoju zaburzeń osobowości. W praktyce ważne jest, aby zapewnić dzieciom wsparcie psychologiczne oraz terapię, która pomoże im radzić sobie z emocjami i wyzwaniami związanymi z chorobą. Standardy opieki psychologicznej zalecają wieloaspektowe podejście, uwzględniające terapię rodzinną, wsparcie rówieśnicze i interwencje behawioralne. Wczesna identyfikacja i interwencja mogą przyczynić się do lepszego funkcjonowania dziecka w przyszłości.

Pytanie 9

Prawidłowo rozwijające się dziecko zaczyna używać chwytu dłoniowego prostego

A. w siódmym-ósmym miesiącu życia

B. w dziesiątym-dwunastym miesiącu życia

C. w pierwszym-drugim miesiącu życia

D. w czwartym-piątym miesiącu życia

Prawidłowo rozwijające się niemowlę zaczyna posługiwać się chwytem dłoniowym prostym w czwartym-piątym miesiącu życia, co jest kluczowym etapem w rozwoju motorycznym. W tym okresie dzieci zaczynają wykazywać większą kontrolę nad swoimi ruchami, co pozwala im na chwytanie przedmiotów. Użycie chwytu dłoniowego prostego jest związane z rozwojem koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz umiejętnością manipulacji obiektami. W praktyce oznacza to, że niemowlęta potrafią chwycić niewielkie przedmioty, takie jak grzechotki czy zabawki, co sprzyja dalszemu rozwojowi umiejętności manualnych. Standardy dotyczące rozwoju dziecka wskazują, że w tym etapie życia dzieci powinny mieć możliwość eksploracji otoczenia, co wspiera ich rozwój sensoryczny oraz motoryczny. Warto zapewnić niemowlętom różnorodne zabawki, które zachęcają do chwytania i manipulacji, co jest zgodne z dobrą praktyką w wczesnym dzieciństwie oraz zaleceniami psychologów rozwojowych.

Pytanie 10

Nauczycielka zaproponowała dzieciom technikę artystyczną, która polega na odciskaniu struktury liści na papierze poprzez intensywne pocieranie ołówkiem. Jaką technikę wykorzystała nauczycielka podczas zajęć z grupą?

A. Wydrapywankę

B. Collage

C. Wydzierankę

D. Frottage

Frottage to technika plastyczna, która polega na odciskaniu faktur z powierzchni różnych materiałów, w tym liści, na papierze. W tym przypadku opiekunka zaproponowała dzieciom mocne pocieranie ołówkiem po liściach, co jest klasycznym przykładem frottage. Technika ta pozwala na uzyskanie interesujących efektów wizualnych, a także na rozwijanie umiejętności obserwacji i kreatywności u dzieci. Frottage może być stosowane w różnych kontekstach edukacyjnych, zachęcając dzieci do eksperymentowania z różnymi teksturami oraz kształtami. W praktyce można wykorzystać tę technikę do tworzenia muralów, prac zbiorowych, czy indywidualnych projektów artystycznych. Standardy i dobre praktyki w edukacji artystycznej sugerują, aby wprowadzać dzieci w różnorodne techniki plastyczne, co sprzyja ich wszechstronnemu rozwojowi oraz kształtowaniu wyobraźni. Frottage, jako technika łącząca sztukę z naturą, ma również na celu uświadamianie dzieciom wartości otaczającego je świata przyrody.

Pytanie 11

Jaką metodę powinno się zastosować w odniesieniu do 2-letnich dzieci, aby zapobiec konfliktom związanym z zabawkami?

A. Stworzyć dzieciom wspólne miejsce do zabawy

B. Ogłosić dzieciom nagrodę, jeśli nie dojdzie do sprzeczki

C. Ogłosić koniec zabawy, jeśli dojdzie do sprzeczki

D. Stworzyć dzieciom osobne miejsce do zabawy

Stosowanie wspólnego miejsca do zabawy może wydawać się atrakcyjną opcją, ale nie jest skuteczne dla 2-letnich dzieci, które często nie są jeszcze w stanie radzić sobie z emocjami związanymi z rywalizacją. Wspólna przestrzeń może prowadzić do intensyfikacji konfliktów, ponieważ dzieci, które chcą korzystać z tych samych zabawek, mogą czuć się zagrożone i odreagować w sposób agresywny. To podejście nie uwzględnia również indywidualnych potrzeb dzieci w zakresie przestrzeni do zabawy, co jest kluczowe w tym wieku. Kolejna strategia, jaką jest zapowiadanie końca zabawy, nie przynosi pozytywnych rezultatów, ponieważ może wywoływać dodatkowy stres i frustrację, co w rezultacie potęguje konflikt. Dzieci mogą czuć się zaniepokojone możliwością utraty zabawy, co prowadzi do niezdrowych interakcji. Propozycja nagradzania dzieci za unikanie kłótni również może być myląca. Chociaż pozytywne wzmocnienie jest skuteczną metodą wychowawczą, w przypadku małych dzieci może być trudne do zrozumienia. Dzieci mogą nie wiedzieć, co dokładnie oznacza unikanie kłótni i mogą nie łączyć nagrody z odpowiednim zachowaniem. Dla skutecznego radzenia sobie z konfliktami w tym wieku kluczowe jest stworzenie struktur, które pozwalają na indywidualną zabawę oraz naukę dzielenia się w bezpiecznym kontekście.

Pytanie 12

Czy jeśli dziewięciomiesięczne dziecko potrafi siadać, gdy jest ciągnięte za obie ręce, siedzi z wsparciem i przewraca się z pleców na brzuszek, oznacza to, że jego rozwój motoryczny jest

A. opóźniony

B. przyspieszony

C. harmonijny

D. nieharmonijny

Odpowiedź \"opóźniony\" jest prawidłowa, ponieważ rozwój motoryczny dziecka w wieku dziewięciu miesięcy powinien obejmować nie tylko umiejętność siadania z podparciem, ale także bardziej zaawansowane umiejętności, takie jak samodzielne siedzenie, czołganie się oraz przewracanie się z pleców na brzuch i odwrotnie. W tym wieku dzieci zazwyczaj zaczynają eksplorować otoczenie, co skutkuje rozwojem umiejętności ruchowych. Zgodnie z wytycznymi rozwoju dzieci w tym okresie, jak choćby te opracowane przez Amerykańską Akademię Pediatrii, umiejętności te powinny być osiągane w określonym czasie. Opóźnienie w osiąganiu tych kamieni milowych może wpływać na późniejszy rozwój społeczny, poznawczy i emocjonalny dziecka. Dlatego istotne jest, aby rodzice i opiekunowie monitorowali postępy rozwoju motorycznego i w razie potrzeby konsultowali się z lekarzem lub terapeutą."

Pytanie 13

Jaką metodę ochrony przed kleszczami podczas spaceru powinno się zastosować u 28-miesięcznego malucha?

A. Ubierz dziecko w ciemne kolory

B. Ubierz dziecko w odzież z długim rękawem oraz długie spodnie

C. Zawsze noś dziecko w nosidełku lub w specjalnej chuście

D. Transportuj dziecko tylko w wózku

Odpowiedź, że trzeba założyć dziecku ubrania z długim rękawem oraz długie spodnie, to najlepszy sposób na ochronę przed kleszczami. Małe dzieci są bardziej narażone na ukąszenia, bo często biegają w trawie czy w krzewach. Długie rękawy i spodnie działają jak bariera, co może zmniejszyć ryzyko kontaktu skóry z kleszczem. Warto też pomyśleć o tym, że tkaniny o gęstym splocie mogą jeszcze bardziej utrudnić kleszczom dotarcie do skóry. Z mojego doświadczenia, syntetyczne materiały takie jak poliester lepiej się sprawdzają, bo są bardziej odporne na przekłucia niż bawełna. Fajnie by było, jakby ubrania były jasne – wtedy łatwiej zauważyć kleszcze. Po spacerze zawsze dobrze jest dokładnie obejrzeć dziecko, zwłaszcza za uszami, w zgięciach nóg czy na głowie. Przydatne są też repelenty dla dzieci, które mogą zmniejszyć ryzyko ukąszeń, ale zawsze lepiej skonsultować to z pediatrą.

Pytanie 14

Jakie symptomy są specyficzne dla dzieci z ADHD?

A. Problemy z koncentracją, jąkanie, impulsywność

B. Impulsywność, tiki, nadmierna ruchliwość

C. Nadmierna ruchliwość, zachowania izolacyjne, impulsywność

D. Nadmierna ruchliwość, problemy z koncentracją, impulsywność

Odpowiedź wskazująca na nadruchliwość, zaburzenia koncentracji i impulsywność jako charakterystyczne objawy ADHD jest poprawna, ponieważ te trzy cechy są kluczowe w diagnozowaniu tego zaburzenia. Nadruchliwość, która może manifestować się w postaci nieustannego poruszania się, trudności w siedzeniu w miejscu lub w nienaturalnym poziomie energii, jest jednym z najczęstszych symptomów ADHD. Zaburzenia koncentracji przejawiają się trudnością w skupieniu uwagi na zadaniach, co może prowadzić do nieukończenia prac szkolnych lub zapominania o codziennych obowiązkach. Impulsywność, oznaczająca działanie bez zastanowienia nad konsekwencjami, często prowadzi do podejmowania ryzykownych decyzji i problemów w relacjach z rówieśnikami. Wyjątkowo istotne jest, aby rodzice i nauczyciele byli świadomi tych objawów, aby odpowiednio zareagować oraz wprowadzić strategie wspierające dzieci. Standardy diagnostyczne, takie jak DSM-5, wyznaczają te objawy jako podstawowe w rozpoznawaniu ADHD, co podkreśla ich znaczenie w praktyce klinicznej oraz edukacyjnej.

Pytanie 15

Podawanie witaminy D3 niemowlętom jest związane z zapobieganiem wystąpieniu u dzieci

A. celiakii

B. cukrzycy

C. hemofilii

D. krzywicy

Podawanie niemowlętom witaminy D3 jest kluczowe w zapobieganiu krzywicy, czyli chorobie kości, która wynika z niedoboru tej witaminy. Witamina D3 wspomaga wchłanianie wapnia i fosforu z jelit, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju i mineralizacji kości. Krzywica objawia się osłabieniem i deformacjami kości, co w skrajnych przypadkach prowadzi do trwałych zmian w układzie kostnym. W krajach o małej ekspozycji na słońce, zwłaszcza w okresie zimowym, suplementacja witaminą D3 jest rekomendowana przez pediatrów. Praktyczne zastosowanie tego zalecenia polega na regularnym podawaniu niemowlętom odpowiedniej dawki witaminy D3, co może odbywać się w formie kropli. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, niemowlęta karmione piersią powinny otrzymywać 400 IU witaminy D3 dziennie, aby skutecznie zapobiegać krzywicy. Warto również zauważyć, że odpowiednia suplementacja przyczynia się do ogólnego zdrowia układu kostnego w późniejszych etapach życia.

Pytanie 16

Od którego miesiąca życia zdrowo rozwijające się niemowlę zaczyna przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy oraz siadać, gdy jest podciągane za ręce?

A. Od 6. miesiąca życia

B. Od 3. miesiąca życia

C. Od 8. miesiąca życia

D. Od 9. miesiąca życia

Prawidłowa odpowiedź, że niemowlę zaczyna przewracać się z brzucha na plecy oraz siadać, podciągane za ręce, od 6. miesiąca życia, jest zgodna z ogólnie uznawanymi normami rozwoju psychomotorycznego. W tym okresie życia dzieci rozwijają swoje umiejętności motoryczne oraz koordynację. Przewracanie się z brzucha na plecy jest istotnym krokiem w rozwoju, ponieważ pozwala na większą swobodę ruchu i eksplorację otoczenia. Ponadto, umiejętność siadania z pomocą dorosłego wskazuje na rozwój mięśni brzucha oraz pleców, co jest kluczowe dla dalszych etapów rozwoju, takich jak samodzielne siedzenie czy raczkowanie. Rodzice i opiekunowie powinni wspierać te umiejętności, oferując bezpieczne i stymulujące środowisko do zabawy, w którym dziecko może swobodnie ćwiczyć te ruchy. Dobrą praktyką jest także regularne zachęcanie do przewracania się poprzez umieszczanie zabawek w zasięgu wzroku i ożywiając dziecko, co wspiera rozwój motoryki oraz koordynacji ruchowej.

Pytanie 17

Jakie zaburzenie mowy charakteryzuje się wymową głosek: sz, ż, cz, dż, jako: s, z, c, dz?

A. Seplenienie

B. Reranie

C. Rotacyzm

D. Jąkanie

Seplenienie to zaburzenie mowy, które charakteryzuje się niewłaściwą wymową głoskowych dźwięków, takich jak sz, ż, cz, dż, które są artykułowane jako s, z, c, dz. Jest to powszechny problem, który może występować u dzieci, ale także u dorosłych, jeśli nie był wcześniej zdiagnozowany i leczony. W przypadku seplenienia, dźwięki syczane są wypowiadane w sposób zbliżony do dźwięków dentalnych, co wpływa na zrozumiałość mowy i może prowadzić do frustracji oraz obniżenia pewności siebie u osoby z tym zaburzeniem. W terapii mowy, która może być prowadzona przez logopedów, stosuje się różnorodne metody, takie jak ćwiczenia artykulacyjne, aby poprawić wymowę i przywrócić prawidłowe wzorce dźwiękowe. Warto również uwzględnić, że seplenienie ma różne formy, w tym seplenienie międzyzębowe, które jest najczęściej spotykane u dzieci. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wczesna interwencja jest kluczowa dla skutecznego leczenia i minimalizacji potencjalnych problemów w przyszłości.

Pytanie 18

Opiekunka w żłobku zauważyła, że u dziecka występują liczne siniaki oraz rany w różnym stadium gojenia, a także lęk przed ojcem. Jak powinna postąpić, mając podejrzenia o przemoc w rodzinie?

A. Zapytać dziecko, czy jest maltretowane

B. Natychmiast skontaktować się z policją

C. Pouczyć rodziców o ich zachowaniu wobec dziecka

D. Poinformować dyrektora placówki o swoich obawach

Prawidłowa odpowiedź polega na poinformowaniu dyrektora placówki o swoich podejrzeniach dotyczących przemocy w rodzinie. W sytuacjach, gdy opiekunowie dostrzegają symptomy mogące sugerować przemoc, priorytetem jest zapewnienie bezpieczeństwa dziecka oraz działanie zgodnie z procedurami obowiązującymi w danej instytucji. Dyrektor, jako osoba odpowiedzialna za zarządzanie placówką, ma obowiązek podjąć odpowiednie kroki w celu ochrony dziecka, co może obejmować kontakt z odpowiednimi służbami wsparcia, takimi jak policja lub opieka społeczna. Ważne jest, aby opiekunowie działali zgodnie z procedurami interwencji, które są określone w regulaminach instytucji oraz w wytycznych dotyczących ochrony dzieci. Współpraca z profesjonalistami w tej dziedzinie jest kluczowa, ponieważ mogą oni przeprowadzić dalsze kroki, takie jak ocena sytuacji i udzielenie wsparcia rodzinie. Zgłaszanie podejrzeń nie wymaga udowodnienia przemocy, a jedynie zaobserwowania niepokojących sygnałów, co należy do obowiązków każdego pracownika placówki edukacyjnej.

Pytanie 19

W dokumentacji dotyczącej pielęgnacji niemowlęcia opiekunka natrafiła na zapis o tendencji dziecka do pieluszkowego zapalenia skóry. Jaką zasadę pielęgnacji krocza należy szczególnie przestrzegać w tej sytuacji?

A. Rezygnacja z używania gąbek do mycia krocza

B. Nie stosowanie jakichkolwiek kremów i maści

C. Zapewnienie wilgotności w miejscach zmienionych chorobowo

D. Unikanie pozostawiania dziecka z gołymi pośladkami

Unikanie używania gąbek do mycia krocza to istotna sprawa w pielęgnacji niemowląt. W szczególności u tych dzieci, które mają skłonność do pieluszkowego zapalenia skóry. Gąbki mogą zbierać różne bakterie i brud, a to w zetknięciu z wrażliwą skórą maluszka może wywoływać podrażnienia, a nawet infekcje. Znam to z doświadczenia, bo dziecięca skóra jest delikatna i trzeba na nią bardzo uważać. Lepiej postawić na jednorazowe chusteczki nawilżające lub po prostu czystą wodę i miękkie ręczniki. Częste zmienianie pieluszek to także dobra praktyka, bo to ogranicza kontakt skóry z moczem czy stolcem. Po umyciu ważne jest, żeby dokładnie osuszyć skórę, by uniknąć podrażnień. Pamiętaj, że każdy maluszek jest inny, więc warto też konsultować się z pediatrą w kwestii pielęgnacji.

Pytanie 20

W zabawach muzycznych dla dzieci w wieku dwóch lat opiekunka powinna stosować piosenki

A. uczące rozpoznawania prostych instrumentów muzycznych

B. uczące naśladowania niskich i wysokich tonów

C. o żywym rytmie, z możliwością naśladowania prostych gestów

D. o żywym rytmie, z możliwością naśladowania kroków tanecznych

Wybór piosenek o żywym rytmie, które umożliwiają naśladowanie prostych gestów, jest szczególnie znaczący w kontekście rozwoju dzieci w drugim roku życia. W tym etapie ich rozwoju kluczowe jest wspieranie koordynacji ruchowej oraz umiejętności społecznych. Piosenki z rytmicznymi i angażującymi melodiami sprzyjają aktywności fizycznej, a także zachęcają do wyrażania siebie poprzez ruch. Naśladowanie gestów, takich jak klaskanie, machanie rękami, czy inne proste ruchy, pomaga w rozwijaniu umiejętności motorycznych oraz integracji sensorycznej. Warto zwrócić uwagę na standardy edukacyjne, które podkreślają znaczenie aktywności fizycznej w nauczaniu poprzez zabawę. Używanie takiej formy nauczania sprzyja również budowaniu więzi emocjonalnych między dzieckiem a opiekunem, co jest istotne w tym wieku. Przykłady piosenek, które można wykorzystać, to „Stary niedźwiedź mocno śpi” czy „Baba Jaga”, które zawierają proste gesty do naśladowania, co czyni zabawę bardziej interaktywną i angażującą dla maluchów.

Pytanie 21

W ciągu pierwszego roku życia dziecka, które rozwija się prawidłowo, można zaobserwować największy postęp w obszarze

A. koordynacji

B. koncentracji

C. motoryki dużej

D. motoryki małej

W pierwszym roku życia dziecka obserwujemy dynamiczny rozwój w zakresie motoryki dużej, co odnosi się do umiejętności związanych z dużymi grupami mięśniowymi, takich jak chodzenie, bieganie czy wspinanie się. W tym okresie dzieci uczą się kontrolować swoje ciało, co jest kluczowe dla ich samodzielności. Warto zauważyć, że umiejętności motoryki dużej stanowią fundament dla późniejszych osiągnięć w innych obszarach rozwoju, w tym w motoryce małej i koordynacji. Przykładem może być sytuacja, gdy dziecko zaczyna chodzić – ta umiejętność nie tylko umożliwia mu eksplorację otoczenia, ale także wpływa na rozwój równowagi i koordynacji. Dlatego wspieranie motoryki dużej w pierwszym roku życia poprzez zabawy, takie jak turlanie czy zabawy na świeżym powietrzu, jest zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu pediatrii i wczesnej edukacji.

Pytanie 22

Prowadząc zabawę muzyczno-ruchową dla 4-letnich dzieci pod tytułem "Stary niedźwiedź", opiekunka przede wszystkim rozwija u dzieci

A. motorykę małą

B. motorykę dużą

C. przyzwyczajenia i nawyki

D. samodzielność

Zabawa "Stary niedźwiedź" to świetny sposób na rozwijanie motoryki dużej u małych dzieci, szczególnie tych 4-letnich. Motoryka duża to te wszystkie ruchy, które angażują większe grupy mięśniowe, jak bieganie, skakanie czy turlanie się. W tej zabawie, dzieci naśladują ruchy niedźwiedzia, co sprawia, że całe ich ciało jest w ruchu i to w naprawdę różnorodny sposób. Na przykład, skaczą, robią przewroty czy biegają w różnych kierunkach. Tego typu aktywności pomagają w rozwijaniu koordynacji i równowagi, co jest super ważne w tym wieku. Dodatkowo, są one zgodne z zaleceniami dla dzieci w przedszkolu. Regularne zabawy, takie jak ta, sprzyjają rozwojowi serca i wzmacniają mięśnie, co odgrywa istotną rolę w tej fazie życia. Specjaliści, którzy zajmują się edukacją przedszkolną i psychologią rozwoju, naprawdę polecają takie formy aktywności w codziennym nauczaniu.

Pytanie 23

Z jakim specjalistą powinna współdziałać opiekunka przy organizacji spotkania edukacyjnego dla rodziców dotyczącego metod postępowania z dzieckiem z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej?

A. Z pediatrą

B. Z pielęgniarką

C. Z psychologiem

D. Z rehabilitantem

Współpraca opiekunki z psychologiem podczas organizowania pogadanki edukacyjnej dla rodziców dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej (ZNP) jest kluczowa, ponieważ psychologowie posiadają specjalistyczną wiedzę na temat emocjonalnych i behawioralnych aspektów dzieci z tym zespołem. Psycholog jest w stanie dostarczyć rodzicom niezbędnych informacji dotyczących natury ZNP, a także metod skutecznej komunikacji oraz zarządzania zachowaniem dziecka. Dzięki współpracy z psychologiem, opiekunka może wzbogacić program spotkania o konkretne strategie radzenia sobie z nadpobudliwością, w tym techniki relaksacyjne i metody behawioralne, które są zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk w pracy z dziećmi. Udział psychologa pozwala także na omówienie potencjalnych trudności, jakie mogą napotkać rodzice, oraz na przedstawienie skutecznych rozwiązań, co jest niezwykle ważne w budowaniu wsparcia dla dzieci z ZNP oraz ich rodzin.

Pytanie 24

Podczas kąpieli niemowlęcia z ropnymi zmianami skórnymi, aby chronić siebie przed możliwym zakażeniem, opiekunka powinna

A. umyć podopiecznego z użyciem myjki jednorazowej

B. założyć maseczkę ochronną

C. umyć jedynie te części ciała, które są zdrowe

D. założyć rękawiczki ochronne

Użycie rękawiczek ochronnych podczas kąpieli dziecka z ropnymi zmianami na skórze jest kluczowym środkiem ochrony przed ewentualnym zakażeniem. Rękawiczki tworzą barierę między skórą opiekuna a potencjalnymi patogenami, które mogą być obecne w wydzielinie ropnej. Standardy ochrony osobistej w pracy z dziećmi oraz w opiece zdrowotnej zalecają stosowanie rękawiczek w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko kontaktu z materiałem zakaźnym. Przykładowo, w środowisku szpitalnym personel medyczny powszechnie używa rękawiczek, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia bakterii, wirusów oraz innych patogenów. Rękawiczki powinny być jednorazowe, co zapewnia dodatkowy poziom bezpieczeństwa, a ich użycie jest zgodne z zasadami higieny i najlepszymi praktykami w zakresie ochrony zdrowia. Po zakończeniu kąpieli rękawiczki należy odpowiednio usunąć, aby zapobiec potencjalnemu zakażeniu. W takich sytuacjach warto także pamiętać o myciu rąk po usunięciu rękawiczek, co jest standardem w procedurach higienicznych.

Pytanie 25

Podczas pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą, powinno się zawsze przed myciem nawilżyć główkę dziecka oliwką, a po umyciu usunąć łuski ciemieniuchy przy użyciu

A. gęstego grzebienia

B. suchej gąbki

C. miękkiej szczoteczki

D. twardej szczoteczki

Miękka szczoteczka jest optymalnym narzędziem do pielęgnacji skóry głowy niemowlęcia z ciemieniuchą, ponieważ jej delikatne włosie skutecznie usuwa łuski bez ryzyka podrażnienia wrażliwej skóry dziecka. Ciemieniucha, będąca wynikiem nadmiernego wydzielania sebum i zatykania porów, wymaga ostrożnego podejścia. Przed myciem główki niemowlęcia, nawilżenie oliwką pomaga zmiękczyć łuski, co ułatwia ich późniejsze usunięcie. Użycie miękkiej szczoteczki po myciu umożliwia delikatne, ale skuteczne wyczesanie zmiękczonych łusek, minimalizując dyskomfort i ryzyko uszkodzenia skóry. Warto również zauważyć, że regularne stosowanie miękkiej szczoteczki wspiera zdrową pielęgnację skóry głowy, poprawiając krążenie krwi i sprzyjając naturalnemu procesowi regeneracji naskórka. W praktyce zaleca się używanie miękkiej szczoteczki przynajmniej raz w tygodniu, co pozwala utrzymać skórę głowy dziecka w dobrej kondycji oraz zapobiegać ponownemu pojawieniu się ciemieniuchy. Zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi i dermatologicznymi, pielęgnacja skóry głowy niemowląt powinna być delikatna i przemyślana, a wybór narzędzi powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka.

Pytanie 26

Podany opis dotyczy prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

Zaczyna mówić krótkimi zdaniami i prowadzić krótką rozmowę. Większość tego, co mówi staje się zrozumiałe. Nabywa umiejętność przeliczania 2-3 rzeczy. Umie bawić się sam, zaczyna bawić się z innymi dziećmi.

A. czterech lat.

B. trzech lat.

C. sześciu lat.

D. pięciu lat.

Odpowiedź "trzech lat" jest poprawna, ponieważ opisane w pytaniu zachowania odpowiadają typowym umiejętnościom rozwojowym dzieci w tym wieku. Dzieci trzyletnie zazwyczaj potrafią mówić prostymi zdaniami, co jest kluczowe w ich zdolności komunikacyjnej. Umiejętność prowadzenia krótkiej rozmowy i zrozumiała mowa są oznakami rozwijającego się języka, a także wskazują na to, że dziecko zaczyna rozumieć zasady komunikacji interpersonalnej. Dodatkowo, umiejętność przeliczania 2-3 obiektów wskazuje na rozwój zdolności matematycznych, które w tym wieku zaczynają się kształtować. Samodzielna zabawa oraz interakcja z innymi dziećmi są również ważnymi aspektami rozwoju społecznego i emocjonalnego, które powinny być wspierane w tym okresie. Dzieci w tym wieku często eksplorują otoczenie i uczą się poprzez zabawę, co jest zgodne z teorią zabawy jako narzędzia edukacyjnego, promującą rozwój poznawczy oraz umiejętności społeczne. Warto zwrócić uwagę na to, że takie zachowania są zgodne z rozwojowymi kamieniami milowymi, które są określone w literaturze dotyczącej rozwoju dziecięcego. Znajomość tych etapów jest kluczowa dla rodziców i nauczycieli, aby mogli odpowiednio wspierać dzieci w ich rozwoju.

Pytanie 27

Aby rozwijać świadomość swojego ciała, orientację w przestrzeni oraz umiejętność współdzielenia przestrzeni z innymi osobami, w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi warto wprowadzać metodę

A. dogoterapii

B. ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

C. gimnastyki mózgu metodą Paula Dennisona

D. integracji sensorycznej

Ruch rozwijający według Weroniki Sherborne to naprawdę fajna metoda, bo skupia się na tym, żeby dzieci lepiej poznawały swoje ciało i przestrzeń wokół siebie. To jest super ważne, szczególnie dla maluchów, które mają różne zaburzenia rozwojowe. Dzięki różnym ćwiczeniom dzieci mogą lepiej kontrolować swoje ruchy, co z kolei pozytywnie wpływa na ich zdolności motoryczne i sensoryczne. Takie zabawy jak skakanie, turlanie się czy balansowanie pomagają rozwijać koordynację i równowagę. Co więcej, w tej metodzie bardzo istotne jest zaufanie między dziećmi, co sprawia, że mogą bezpiecznie odkrywać siebie i swoje relacje z innymi. Z mojego doświadczenia, ta metoda naprawdę wpisuje się w aktualne standardy terapii zajęciowej i pedagogiki specjalnej, a także jest zgodna z tym, jak pracujemy z dziećmi w przedszkolach. Daje to holistyczne podejście do ich rozwoju, co moim zdaniem jest kluczowe.

Pytanie 28

Według aktualnych zasad żywienia zdrowych niemowląt, zalecanych przez Polskie Towarzystwo Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, gluten można wprowadzać do diety dziecka najwcześniej

A. w dziewiątym-dziesiątym miesiącu życia

B. w piątym-szóstym miesiącu życia

C. w siódmym-ósmym miesiącu życia

D. w trzecim-czwartym miesiącu życia

Wprowadzenie glutenu do diety niemowląt zaleca się w piątym-szóstym miesiącu życia zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci. To kluczowy moment w rozwoju malucha, gdy układ pokarmowy zaczyna być gotowy na nowe pokarmy. Zbyt wczesne wprowadzenie glutenu, przed ukończeniem przez dziecko czwartego miesiąca, może zwiększać ryzyko wystąpienia nietolerancji i celiakii, ponieważ układ odpornościowy niemowlęcia jest jeszcze w fazie rozwijania odporności na różne białka. Wprowadzenie glutenu w zalecanym czasie pozwala na stopniowe adaptowanie dziecka do różnorodnych pokarmów, co wspiera rozwój mikrobiomu jelitowego. W praktyce, rodzice mogą zacząć od podawania niewielkich ilości produktów zawierających gluten, takich jak kaszki pszenne czy pieczywo, obserwując reakcje dziecka. Ważne jest także, aby pozostałe składniki diety były wprowadzane z zachowaniem kilku dni odstępu, co pozwala na lepszą identyfikację ewentualnych alergii pokarmowych.

Pytanie 29

Drugim krokiem w terapii oraz w zapobieganiu postępowi choroby sierocej jest etap

A. normalności

B. towarzyszenia

C. nawiązywania porozumienia

D. równowagi emocjonalnej

Na tym etapie, czyli nawiązywania porozumienia, wszystko się zaczyna w terapii. Właśnie wtedy terapeuta, pacjent i jego bliscy zaczynają rozmawiać, żeby zrozumieć, co czują i jakie mają potrzeby związane z chorobą. To zaufanie, które budują, to podstawa, a bez tego trudno wyobrazić sobie skuteczną terapię. Można tu zastosować różne techniki, jak na przykład aktywne słuchanie albo empatia, które pomagają terapeucie lepiej uchwycić nastrój pacjenta. W programach terapeutycznych widać, jak ważne jest budowanie otwartej relacji, bo to naprawdę ułatwia wszystko. Różne standardy, takie jak te od American Psychological Association, naprawdę podkreślają jak istotna jest dobra komunikacja w terapii. Pomaga to lepiej zrozumieć problemy pacjenta i daje większe wsparcie w procesie zdrowienia.

Pytanie 30

Wyrazem zdrowego rozwoju społecznego u pięciomiesięcznego niemowlęcia jest

A. rozróżnianie obcych ludzi od tych znanych

B. zabawa własnymi rączkami

C. pojawienie się głużenia

D. niezidentyfikowanie bliskich osób

Rozróżnianie kogoś znajomego od obcego to ważny krok w rozwoju społecznych umiejętności pięciomiesięcznego dziecka. W tym wieku maluchy zaczynają łapać te społeczne rzeczy, co jest kluczowe do interakcji z innymi. Jak widzisz, umiejętność ta pokazuje, że dziecko potrafi już rozpoznawać twarze i rozumie, jakie relacje są między ludźmi. To, jak reagują na rodziców czy opiekunów, może być naprawdę ciekawe; uśmiechy, a czasem nawet strach, to normalne. Takie zachowania dobrze wpisują się w etapy rozwoju psychospołecznego Eriksona, gdzie nawiązywanie relacji i budowanie poczucia bezpieczeństwa są mega ważne. Dodatkowo, gdy dziecko zaczyna rozpoznawać bliskich, to tworzy jakieś zaufanie, które jest podstawą do dalszego rozwoju emocjonalnego i społecznego. Rodzice mogą pomóc w tym rozwoju, bawiąc się z dzieckiem, zmieniając głosy czy miny – to wszystko ułatwia maluchowi uczenie się, kogo ma obok siebie.

Pytanie 31

Zabawy takie jak w sklep oraz w dom zaliczają się do kategorii zabaw

A. tematycznych

B. bieżnych

C. konstrukcyjnych

D. porządkowych

Zabawy takie jak 'w sklep' czy 'w dom' to świetne przykłady gier tematycznych, które fajnie odzwierciedlają sytuacje z życia codziennego i role, jakie odgrywają ludzie w społeczeństwie. Tego typu zabawy naprawdę rozwijają dziecięcą wyobraźnię, bo pozwalają na wcielenie się w dorosłych i interakcję w różnych kontekstach społecznych. W edukacji uznaje się, że zabawy tematyczne są zalecane przez specjalistów, bo pomagają w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i społecznych u dzieci. Na przykład, gra w sklep uczy maluchy, jak liczyć pieniądze i wydawać resztę, a jednocześnie rozwija ich zdolności do negocjacji. Przez naśladowanie dorosłych, dzieci uczą się też ważnych norm społecznych i wartości, co jest zgodne z dobrymi praktykami w wychowaniu. Widać więc, że zabawy tematyczne są kluczowe dla rozwoju poznawczego i społecznego dzieci, a to ważny krok, by mogły lepiej funkcjonować w przyszłości.

Pytanie 32

Jak można wzbogacić zajęcia muzyczne, aby wspierały rozwój poczucia rytmu u dzieci?

A. Dzięki zabawom pantomimicznym

B. Dzięki grze na instrumentach perkusyjnych

C. Dzięki śpiewowi

D. Dzięki zabawom porządkowym

Gra na instrumentach perkusyjnych jest niezwykle efektywnym sposobem na rozwijanie poczucia rytmu u dzieci. Instrumenty perkusyjne, takie jak bębny, tamburyny czy marakasy, wymagają od grającego nie tylko umiejętności technicznych, ale również silnej koordynacji i synchronizacji. Dzieci poprzez zabawę z instrumentami perkusyjnymi mogą bezpośrednio odczuwać różne tempo i rytmy, co znacząco wpływa na ich zdolności motoryczne. Przykłady zastosowania obejmują organizowanie dziesięciominutowych sesji, gdzie dzieci grają w grupie, co sprzyja nie tylko rozwojowi indywidualnym, ale także umiejętności współpracy. W ramach zajęć muzycznych warto wprowadzać proste utwory, które dzieci mogą powtarzać, a także dostosowywać tempo, co ułatwi im zrozumienie koncepcji rytmu. W kontekście edukacyjnym, zgodnym z nowoczesnymi standardami, takie podejście sprzyja wszechstronnemu rozwojowi dzieci, co odzwierciedla się w ich późniejszej zdolności do uczenia się muzyki oraz innych form artystycznych.

Pytanie 33

Pierwszym krokiem w rozwijaniu umiejętności posługiwania się nożyczkami u dziecka jest nauczenie go

A. swobodnego wycinania różnych kształtów

B. nacinania brzegów kartki

C. przecinania kartki na pół

D. cięcia wzdłuż linii prostej

Nacinanie brzegów kartki to kluczowy krok w nauce posługiwania się nożyczkami przez dzieci. Taki proces wprowadza dziecko w świat cięcia, pozwalając na rozwijanie precyzyjnych ruchów ręki oraz koordynacji oko-ręka. W tym etapie dziecko uczy się kontrolować nożyczki bez ryzyka uszkodzenia materiału, co jest istotne dla budowania poczucia pewności siebie. Ponadto, nacinanie brzegów kartki może być doskonałym wstępem do późniejszego swobodnego wycinania kształtów, gdyż rozwija umiejętności motoryczne. Zgodnie z wytycznymi psychologii rozwojowej, dzieci w wieku przedszkolnym powinny mieć możliwość eksploracji różnych technik manualnych, a nacinanie jest jednym z bardziej bezpiecznych sposobów na naukę. W praktyce, nauczyciele mogą wprowadzać zabawy polegające na nacinaniu brzegów kolorowych kartek, co dodatkowo rozwija wyobraźnię i zdolności twórcze. Standardy edukacyjne wskazują, że umiejętności manualne są fundamentem dla rozwoju innych zdolności, takich jak rysowanie czy pisanie, dlatego właściwe wprowadzenie do pracy z nożyczkami ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 34

Jak powinna postąpić opiekunka, gdy dziecko w wieku trzech lat podczas zajęć plastycznych niszczy prace innych dzieci?

A. Skrytykować dziecko przy wszystkich członkach grupy

B. Zakazać dziecku korzystania z ulubionych zabawek

C. Wytłumaczyć dziecku, jaką przykrość sprawia swoim zachowaniem innym dzieciom

D. Oddzielić dziecko od reszty grupy

Wyjaśnienie dziecku, jaką przykrość sprawia innym swoimi działaniami, jest kluczowym aspektem rozwijania empatii oraz umiejętności społecznych w wieku przedszkolnym. Dzieci w tym okresie często nie zdają sobie sprawy z konsekwencji swoich działań, dlatego ważne jest, aby opiekunka podeszła do sytuacji w sposób zrozumiały i wspierający. Przykładem może być sytuacja, w której opiekunka siada z dzieckiem i mówi: 'Zobacz, jak smutne są Twoje koleżanki, kiedy niszczysz ich prace. Możemy razem pomyśleć, jak można się bawić, nie sprawiając nikomu krzywdy?' Takie podejście nie tylko pozwala dziecku zrozumieć emocje innych, ale również uczy go rozwiązywania problemów w sposób konstruktywny. Zgodnie z zasadami komunikacji stosowanej w edukacji wczesnoszkolnej, istotne jest, aby dzieci uczyły się na błędach i odczuwały wsparcie ze strony dorosłych w procesie rozwoju emocjonalnego. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie wychowania, które polegają na promowaniu umiejętności interpersonalnych i samoregulacji.

Pytanie 35

Mleko matki, które jest przeznaczone dla zdrowych dzieci, można przechowywać w chłodziarce?

A. do 12-14 godzin

B. do 6 godzin

C. do 3-5 dni

D. maksymalnie do 14 dni

Mleko matki, przeznaczone dla zdrowych dzieci, można przechowywać w lodówce przez okres od 3 do 5 dni. Jest to zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Pediatrii oraz Światowej Organizacji Zdrowia, które wskazują, że odpowiednie przechowywanie mleka matki w lodówce przy temperaturze poniżej 4°C zapewnia jego bezpieczeństwo i zachowanie wartości odżywczych. Praktycznie oznacza to, że mleko powinno być przechowywane w pojemnikach przystosowanych do kontaktu z żywnością, a po wyjęciu z lodówki powinno być użyte w ciągu 24 godzin, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. Warto również pamiętać, że mleko matki można mrozić, co wydłuża jego trwałość do około 6 miesięcy. Ten sposób przechowywania jest szczególnie ważny dla matek, które wracają do pracy lub mają trudności z karmieniem piersią, ponieważ mrożone mleko zachowuje większość składników odżywczych i przeciwciał, które wspierają rozwój odporności dziecka.

Pytanie 36

Jaki opis odzwierciedla zachowanie dziecka cierpiącego na chorobę sierocą w fazie wyparcia?

A. Obniżona odporność na infekcje, egocentryzm, utrata wagi, zmęczenie

B. Bierność, regres, stereotypie ruchowe, nastawienie lękowe

C. Agresywność, lęk, nocne moczenie, automatyzmy ruchowe

D. Krzyk, płacz, brak zainteresowania otoczeniem, problemy ze snem, wymioty

Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec różne błędne interpretacje dotyczące zachowania dziecka z chorobą sierocą. Zmniejszona odporność na infekcje, egocentryzm, spadek wagi i męczliwość najczęściej odnoszą się do aspektów fizycznych i zdrowotnych, a nie psychicznych. Dzieci w fazach emocjonalnych często mogą wykazywać objawy somatyczne, lecz nie są one kluczowe dla zrozumienia ich emocji. Agresja, strach, moczenie nocne i automatyzmy ruchowe także nie odpowiadają opisanemu zjawisku, ponieważ agresja jest reakcją na frustrację lub lęk, a nie bezpośrednim skutkiem wyparcia. Moczenie nocne może występować u dzieci w wyniku stresu, lecz nie definiuje ono fazy wyparcia. Krzyk, płacz, brak zainteresowania otoczeniem, zaburzenia snu i wymioty mogą wskazywać na ogólne zaburzenia emocjonalne, ale nie odzwierciedlają specyfiki wyparcia. Kluczowym błędem myślowym jest pomijanie kontekstu emocjonalnego i psychologicznego, w którym występują te objawy, co prowadzi do niepełnego zrozumienia zachowań dzieci w trudnych sytuacjach życiowych. Właściwe podejście do wsparcia dzieci wymaga holistycznego zrozumienia ich potrzeb, obejmującego zarówno aspekty emocjonalne, jak i behawioralne.

Pytanie 37

Zajęcia artystyczne, w trakcie których do gniecenia, ugniatania i rozdzielania na kawałki używa się plasteliny, nauczycielka może zaplanować w pracy z dziećmi najwcześniej

A. w IV kwartale 3. roku życia

B. w IV kwartale 1. roku życia

C. w IV kwartale 2. roku życia

D. w IV kwartale 4. roku życia

Wybór opcji IV kwartal 2. roku życia jako właściwej odpowiedzi jest uzasadniony rozwojem umiejętności manualnych dzieci w tym okresie. W drugim roku życia, dzieci zaczynają intensywnie eksplorować świat zmysłami, a ich zdolności motoryczne stają się bardziej wyrafinowane. Gniecenie, ugniatanie i rwanie plasteliny to działania, które wspierają rozwój małej motoryki, co jest kluczowe dla dalszego rozwoju umiejętności rysunkowych i manualnych. W praktyce, opiekunka może zaplanować zajęcia, podczas których dzieci będą tworzyć proste formy, takie jak kulki czy wałki, co dodatkowo stymuluje ich kreatywność i wyobraźnię. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi edukacji wczesnoszkolnej, takie zabawy plastyczne są nie tylko formą ekspresji artystycznej, ale również sposobem na rozwijanie zdolności społecznych, gdyż dzieci często pracują w grupach, ucząc się współpracy i dzielenia się materiałami. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pedagogiki, które zalecają włączenie różnorodnych form aktywności artystycznej od najmłodszych lat.

Pytanie 38

Jakie z wymienionych działań najskuteczniej wspomaga dziecko w dostosowaniu się do nowych warunków podczas pierwszych dni w żłobku?

A. Wydłużenie okresu pobytu

B. Zapewnienie większej liczby dzieci

C. Skrócenie okresu pobytu

D. Zapewnienie większej liczby opiekunów

Skrócenie czasu pobytu dziecka w żłobku w pierwszych dniach jest kluczowym działaniem, które może znacząco ułatwić adaptację malucha do nowych warunków. W początkowym okresie, w którym dziecko stawia pierwsze kroki w nowym środowisku, krótszy czas pobytu pozwala na stopniowe przyzwyczajenie się do nowej sytuacji. Dzieci często odczuwają lęk separacyjny, a zbyt długi czas spędzony w żłobku może prowadzić do zwiększonego stresu i negatywnych emocji. Praktycznym przykładem może być wprowadzenie dziecka do żłobka na kilka godzin dziennie, co daje mu szansę na oswojenie się z nową przestrzenią, opiekunami oraz rówieśnikami, bez nadmiernego obciążenia emocjonalnego. Standardy dotyczące opieki nad dziećmi w instytucjach edukacyjnych rekomendują takie podejście, aby zminimalizować stres i umożliwić stopniowe nawiązywanie relacji z nowym otoczeniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pedagogy, a w szczególności w metodach wspierania rozwoju emocjonalnego dzieci.

Pytanie 39

Która z technik artystycznych dostarczy dwuletniemu dziecku wielu bodźców dotykowych?

A. Malowanie wałkiem.

B. Wyklejanie plasteliną.

C. Wycinanki witrażowe.

D. Malowanie farbami.

Wyklejanie plasteliną jest techniką, która dostarcza dwuletniemu dziecku szeroką gamę bodźców dotykowych, co jest kluczowe dla ich rozwoju sensorycznego. Plastelina, jako materiał plastyczny, ma wyjątkową teksturę, która zachęca dzieci do eksploracji i manipulacji. Dzieci w tym wieku uczą się poprzez dotyk, a modelowanie plasteliny angażuje ich zmysły, rozwija motorykę małą oraz koordynację ręka-oko. Przy użyciu plasteliny, dziecko może formować różne kształty, co sprzyja kreatywności i wyobraźni. Ta technika jest również zgodna z założeniami pedagogiki wczesnoszkolnej, które podkreślają znaczenie zabawy w nauce. W praktyce, wyklejanie plasteliną można łączyć z różnymi tematami edukacyjnymi, jak np. tworzenie zwierząt, przedmiotów codziennego użytku czy postaci z bajek, co dodatkowo angażuje dzieci w proces twórczy. Tego rodzaju aktywności sprzyjają nie tylko rozwojowi zdolności manualnych, ale także kształtowaniu wrażliwości artystycznej u najmłodszych.

Pytanie 40

Niemowlę wydaje dźwięki, aby przyciągnąć uwagę, reaguje na podstawowe polecenia oraz na swoje imię, a także poszukuje wzrokiem przedmiotów, które były określone przez dorosłych. Jakie dziecko jest opisane?

A. sześciomiesięcznego

B. pięciomiesięcznego

C. siedmiomiesięcznego

D. dziewięciomiesięcznego

Prawidłowa odpowiedź to dziewięciomiesięczne dziecko, ponieważ w tym wieku niemowlęta zaczynają intensywnie rozwijać swoje umiejętności komunikacyjne oraz społeczne. Dzieci w wieku dziewięciu miesięcy mają tendencję do gaworzenia, co jest kluczowym etapem w ich rozwoju językowym. W tym okresie potrafią reagować na swoje imię oraz na podstawowe polecenia, co jest oznaką rozwijającej się interakcji społecznej. Dodatkowo, potrafią szukać wzrokiem przedmiotów, które są nazwane przez dorosłych, co świadczy o ich zdolności do łączenia słów z obiektami w otoczeniu. To umiejętność, która jest istotna dla późniejszej nauki mowy i rozwijania zdolności poznawczych. Zgodnie z aktualnymi standardami rozwoju dzieci, ten etap jest kluczowy dla rozwoju komunikacji i interakcji społecznej, co jest podstawą zdrowego rozwoju emocjonalnego i społecznego malucha.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej