Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 16:42
Data zakończenia: 17 maja 2025 16:57

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak uzyskuje się formę kołnierza koszulowego na stójce?

A. z kąta prostego

B. z podkroju szyi

C. z formy przodu oraz tyłu

D. z formy przodu

Wybór odpowiedzi związanych z formą przodu, podkrojem szyi oraz formą przodu i tyłu opiera się na błędnym zrozumieniu zasad konstrukcji kołnierzy. Forma przodu odnosi się do kształtu, który ma przednia część koszuli, ale nie jest to bezpośrednio związane z tworzeniem stójki kołnierza. Podkrój szyi, z drugiej strony, to linia, która określa, jak materiał koszuli układa się wokół szyi, lecz sama w sobie nie definiuje kąta, który jest kluczowy dla formy stójki. Zastosowanie formy przodu i tyłu również nie jest adekwatne, ponieważ chociaż obie formy współpracują w konstrukcji koszuli, nie mają one bezpośredniego wpływu na kąt, który jest istotny dla stójki kołnierza. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych aspektów konstrukcji odzieży, co prowadzi do wniosku, że te elementy są ze sobą ściśle powiązane. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieżowej pełni niezwykle specyficzną rolę, a zrozumienie tych złożonych relacji jest kluczowe dla projektowania odzieży o wysokiej jakości. Właściwe podejście wymaga zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy proporcji i kąta, co jest niezbędne do uzyskania optymalnego efektu estetycznego oraz funkcjonalnego.

Pytanie 2

W jakich okolicznościach powinno się prasować damskie spodnie wełniane?

A. 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

B. 150°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki

C. 200°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

D. 110°C z użyciem pary lub przez mokrą zaparzaczkę

Prasowanie wełnianych spodni w temperaturze 200°C bez użycia pary i mokrej zaparzaczki jest nieodpowiednie i może prowadzić do poważnych uszkodzeń materiału. Taka wysoka temperatura jest niebezpieczna dla naturalnych włókien, jak wełna, ponieważ może spowodować ich skurczenie oraz przypalenie. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura jest bardziej efektywna w usuwaniu zagnieceń, jednak w przypadku delikatnych tkanin, takich jak wełna, może to przynieść odwrotny skutek. Używanie pary nie tylko pozwala na lepsze wygładzenie materiału, ale również na jego nawilżenie, co jest kluczowe dla zachowania elastyczności włókien. Wysokie temperatury mogą również prowadzić do filcowania się wełny, co skutkuje zniekształceniem kształtu odzieży i jej zniszczeniem. Odpowiednie podejście do prasowania wełnianych materiałów powinno zawsze uwzględniać zarówno temperaturę, jak i technikę prasowania, aby zapobiec pudrowaniu i uszkodzeniu struktury tkaniny. Zatem, warto stosować się do wskazówek producentów oraz zasad dotyczących pielęgnacji odzieży wełnianej, aby uniknąć kosztownych błędów.

Pytanie 3

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Dekatyzowanie

B. Zgniecenie

C. Odprasowanie

D. Naparowanie

Naparowanie to proces, który polega na stosowaniu pary wodnej do usuwania wyświecenia szwów w odzieży. W trakcie naparowania, włókna tkaniny są nawilżane, co pozwala im przywrócić pierwotny kształt oraz elastyczność. Dzięki temu szwy odzyskują swój pierwotny wygląd, a odzież zyskuje estetyczny wygląd. Naparowanie jest szczególnie przydatne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które mają tendencję do zniekształcania się pod wpływem użytkowania. W praktyce, proces ten można zrealizować za pomocą specjalnych pras do naparowania lub urządzeń parowych, które wygenerują odpowiednią ilość pary. W branży odzieżowej stosowanie naparowania jest uważane za standardową metodę obróbki, co zwiększa jakość finalnych produktów. Warto również zaznaczyć, że naparowanie może być stosowane jako element końcowej obróbki odzieży, co wpływa na ich walory estetyczne oraz trwałość.

Pytanie 4

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

B. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

C. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

D. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

Zaznaczenia krawędzi i naroży na przodzie i tyle spódnicy, oraz wyznaczenia nitki osnowy to pomysły, które mogą wydawać się sensowne, jednak w praktyce nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom procesu konstrukcji odzieży. Zaznaczenia krawędzi i naroży mogą być przydatne w kontekście tworzenia wykroju, ale nie są głównym celem stosowania nacięć. Oznaczanie tych miejsc nie wpływa na jakość połączenia przodu z tyłem, co jest kluczowym elementem wpływającym na estetykę i funkcjonalność spódnicy. Z kolei wyznaczanie nitki osnowy, chociaż jest istotne w kontekście tkanin, nie jest bezpośrednio związane z nacięciami, które mają za zadanie ułatwić łączenie elementów. Prawidłowe połączenie przodu z tyłem wymaga precyzyjnego dopasowania, co nacięcia umożliwiają poprzez wskazanie dokładnych punktów, w których powinny się stykać krawędzie. Ostatnia koncepcja dotycząca zaznaczenia dodatku konstrukcyjnego jest myląca, ponieważ nie ma bezpośredniego związku między nacięciami a dodatkami konstrukcyjnymi. Dodatki te są niezbędne do właściwego dopasowania i komfortu noszenia, a ich zaznaczenie nie jest celem nacięć. W praktyce, brak zrozumienia celu tych nacięć może prowadzić do nieefektywnego procesu szycia i w efekcie do powstawania odzieży o słabej jakości, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 5

Szablon krawiecki to model, w którym uwzględniono

A. dodatki technologiczne i konstrukcyjne

B. punkty montażowe i konstrukcyjne

C. linie konturowe i pomocnicze

D. dodatki do szwów i podwinięć

Wybór odpowiedzi dotyczącej punktów konstrukcyjnych i montażowych, linii pomocniczych i konturowych oraz dodatków konstrukcyjnych i technologicznych jest błędny, ponieważ te aspekty nie stanowią kluczowych elementów szablonów odzieżowych w kontekście ich podstawowych funkcji. Punkty konstrukcyjne i montażowe są istotne w procesie projektowania, ponieważ wskazują na miejsca, w których poszczególne elementy powinny być łączone, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do specyfikacji dotyczącej wykończenia odzieży. Linie pomocnicze i konturowe również pełnią ważną rolę w tworzeniu szablonów, ale ich głównym celem jest ułatwienie wizualizacji i konstrukcji formy odzieżowej, a nie dostarczenie informacji na temat dodatków potrzebnych do szycia. Dodatki konstrukcyjne i technologiczne mogą obejmować różnorodne elementy maszyn i narzędzi używanych w procesie produkcyjnym, jednak nie są one bezpośrednio związane z szablonem. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i produkcji odzieży. W praktyce, każdy projektant odzieży powinien umieć rozróżniać te zagadnienia i koncentrować się na kluczowych aspektach szablonów, aby zapewnić wysoką jakość procesu szycia oraz finalnego produktu.

Pytanie 6

Tkanina bawełniana, stosowana w pościeli, która wyróżnia się nierówną strukturą uzyskaną przez lokalne nanoszenie skoncentrowanego ługu sodowego, to

A. perkal

B. kreton

C. kora

D. kresz

Kresz, kreton i perkal to różne rodzaje tkanin, które często są mylone z korą ze względu na podobieństwa w ich zastosowaniach, jednak mają one odmienną strukturę i właściwości. Kresz to tkanina, która charakteryzuje się wyraźnymi zmarszczeniami i jest zazwyczaj używana w szyciu odzieży, zwłaszcza w spódnicach i sukienkach. Jej struktura nie jest uzyskiwana poprzez nadrukowanie ługu sodowego, lecz przez specjalny proces wytwarzania, który nadaje jej charakterystyczny efekt. Kreton to z kolei tkanina bawełniana, która jest gładka i miękka, często wykorzystywana do szycia pościeli i zasłon. Jej właściwości nie obejmują nierównej powierzchni, co odróżnia ją od kory. Perkal to tkanina o gęstym splocie, również wykorzystywana w pościeli, znana z wysokiej jakości i trwałości, jednak także nie ma jej cech charakterystycznych dla kory. Dla osób uczących się o tkaninach ważne jest zrozumienie, że różne metody produkcji i wykończenia tkanin wpływają na ich ostateczne zastosowanie. Każdy typ materiału ma swoje unikalne właściwości, zastosowania oraz techniki produkcji, które powinny być brane pod uwagę w procesie wyboru tkanin do konkretnego zastosowania.

Pytanie 7

Który z wymienionych elementów krawieckich używa się, między innymi, do usztywnienia paska w męskich spodniach?

A. Gurt.

B. Pasmanteria.

C. Bortę.

D. Gimp.

Galon, bortę i gimp są przykładami dodatków krawieckich, które, mimo że mają swoje unikalne zastosowania, nie pełnią funkcji usztywnienia paska w spodniach męskich. Galon to wąska taśma, często ozdobna, używana głównie do wykończeń i zdobień, ale nie ma właściwości usztywniających. Jego funkcja polega na dodawaniu estetycznych detali, a nie na zapewnieniu stabilności strukturalnej. Bortę to rodzaj taśmy, która jest stosowana do wykończeń brzegów tkanin, ale również nie spełnia funkcji usztywnienia. Z kolei gimp to elastyczny materiał, który może być użyty do wzmocnienia krawędzi lub dodania dekoracyjnych detali, jednak także nie ma zastosowania w kontekście usztywnienia paska. Często błędnie zakłada się, że każdy dodatkiem krawiecki może pełnić wiele różnych ról, co prowadzi do mylnych wniosków. Wiedza o specyficznych funkcjach różnych dodatków jest kluczowa w krawiectwie, ponieważ zapewnia prawidłowe wykorzystanie materiałów i zwiększa jakość wykonania odzieży. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niewłaściwym doborem materiałów, co negatywnie wpływa na ostateczny efekt wizualny oraz funkcjonalność odzieży.

Pytanie 8

Jaki jest koszt usługi polegającej na poszerzeniu spódnicy na podszewce wraz z wymianą zamka?

Lp.	Rodzaj usługi	Cena usługi [zł]
1.	poszerzenie spódnicy bez podszewki	20,00
2.	poszerzenie spódnicy z podszewką	35,00
3.	skrócenie spódnicy maszynowo	15,00
4.	skrócenie spódnicy ręcznie	20,00
5.	wymiana podszewki	25,00
6.	wymiana zamka	15,00
7.	zwężenie spódnicy bez podszewki	15,00
8.	zwężenie spódnicy z podszewką	25,00

A. 40,00 zł

B. 20,00 zł

C. 50,00 zł

D. 35,00 zł

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 50,00 zł, co wynika z dokładnego zsumowania kosztów poszerzenia spódnicy z podszewką oraz wymiany zamka. Zgodnie z cennikiem, usługa poszerzenia spódnicy z podszewką wynosi 35,00 zł, a wymiana zamka kosztuje 15,00 zł. W praktyce, podczas realizacji takich usług, istotne jest precyzyjne obliczenie kosztów, aby klient miał pełną świadomość wydatków. W branży krawieckiej zgodność z cennikiem oraz przejrzystość kosztów są kluczowe dla utrzymania dobrych relacji z klientem. Oprócz tego, takie umiejętności obliczeniowe są niezbędne dla właścicieli warsztatów krawieckich, aby właściwie planować budżet i zarządzać wydatkami operacyjnymi. Zrozumienie procesu kalkulacji kosztów jest także pomocne w negocjacjach z dostawcami materiałów, co może przyczynić się do obniżenia kosztów produkcji. Dlatego ważne jest, aby nie tylko znać stawki, ale także umieć je odpowiednio łączyć i analizować.

Pytanie 9

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

B. wygięcie igły

C. niedostateczna siła docisku stopki

D. zbyt duże napięcie nici

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 10

Który wymiar kontrolny powinien być pobrany z figury pochylonej, aby dostosować tylną część bluzki do sylwetki?

A. RvNv

B. SvTt

C. PcPl

D. ZTv

Odpowiedzi ZTv, PcPl oraz RvNv odnoszą się do innych wymiarów kontrolnych, które nie są kluczowe dla uzyskania odpowiedniego dopasowania formy tyłu bluzki. ZTv, czyli 'szerokość w biuście tył', jest istotna, ale nie wpływa bezpośrednio na formowanie linii talii, co czyni ją mniej użyteczną w kontekście tego pytania. Z kolei PcPl, oznaczający 'długość rękawa', jest wymiarem, który dotyczy innych części odzieży i nie ma związku z dopasowaniem formy bluzki do sylwetki w dolnej części. Błąd w wyborze tej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia hierarchii wymiarów w konstrukcji odzieży oraz ich wpływu na końcowy kształt wyrobu. Również RvNv, czyli 'szerokość ramion', jest wymiarem, który dotyczy górnej partii odzieży i nie jest kluczowy dla prawidłowego dopasowania w talii. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylną interpretację wymiarów jako równoważnych, co w praktyce może prowadzić do poważnych problemów z dopasowaniem odzieży. Aby skutecznie projektować i szyć odzież, należy zrozumieć, jak różne wymiary wpływają na ostateczny wygląd i komfort noszenia, a także umieć je właściwie aplikować w kontekście całego procesu konstrukcji.

Pytanie 11

Aby zmniejszyć spódnicę z rozmiaru 170/74/100 do rozmiaru 170/70/96, należy

A. poszerzyć boki łącznie o 2 cm

B. zwęzić boki łącznie o 1 cm

C. poszerzyć boki łącznie o 3 cm

D. zwęzić boki łącznie o 4 cm

Zmniejszenie spódnicy z rozmiaru 170/74/100 na rozmiar 170/70/96 wymaga zwężenia boków o w sumie 4 cm, co wynika z analizy różnic w obwodach. W przypadku rozmiaru 170/74/100 obwód w pasie wynosi 74 cm, a w przypadku 170/70/96 wynosi 70 cm, co oznacza różnicę 4 cm. Podobnie, obwód w biodrach zmniejsza się z 100 cm do 96 cm, co również wymaga zwężenia. Dobrą praktyką w krawiectwie jest wykonanie pomiarów na manekinie lub na kliencie przed przystąpieniem do cięcia materiału, co pozwala na dokładną ocenę, ile materiału należy usunąć. Należy również pamiętać, aby do zwężenia podchodzić równomiernie, aby zachować odpowiedni kształt spódnicy, co jest kluczowe dla zachowania estetyki i komfortu noszenia. Poprawne dostosowanie wymaga nie tylko technicznych umiejętności, ale także wyczucia proporcji, co jest istotne w krawiectwie.

Pytanie 12

Co może być przyczyną łamania igły w maszynie do szycia?

A. zbyt niskie napięcie nici dolnej

B. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

C. nieodpowiedni nacisk na zszywane warstwy materiału

D. zbyt wysokie napięcie nici górnej

Wybór niewłaściwego docisku zszywanych warstw materiału, zbyt dużego naprężenia nici górnej oraz zbyt małego naprężenia nici dolnej to koncepcje, które nie prowadzą do zrozumienia rzeczywistych przyczyn łamania się igły. Niewłaściwy docisk materiałów może wpłynąć na jakość zszycia, ale nie jest bezpośrednią przyczyną uszkodzenia igły. W przypadku zbyt dużego naprężenia nici górnej, może to prowadzić do problemów z równym ściegiem lub nawet do zacięcia się materiału, jednak nie ma to bezpośredniego związku z łamaniem igły, które najczęściej jest efektem mechanicznych uszkodzeń, takich jak uszkodzony otwór w płytce ściegowej. Z kolei zbyt małe naprężenie nici dolnej może prowadzić do nieprawidłowego zszywania, ale nie wpływa na trwałość igły. Niezrozumienie charakterystyki mechanizmu szycia oraz niewłaściwe przypisywanie winy za uszkodzenia igły do nieprawidłowego napięcia nici może prowadzić do błędnych diagnoz i powtarzających się problemów. W praktyce, kluczowe jest, aby technicy zajmujący się serwisem maszyn szwalniczych odpowiednio diagnozowali źródło problemów i stosowali właściwe procedury konserwacyjne, co jest zgodne z zaleceniami producentów i normami branżowymi.

Pytanie 13

Ile wynosi zużycie tkaniny w groszki o szerokości 90 cm, z której uszyto spódnicę podstawową dla klientki o wymiarach przedstawionych w tabeli?

obwód talii	74 cm
obwód bioder	104 cm
długość spódnicy	60 cm

A. 60 cm

B. 66 cm

C. 120 cm

D. 132 cm

Wybór odpowiedzi, który wskazuje na inne wartości zużycia tkaniny, często wynika z błędnego zrozumienia zasad konstrukcji odzieży. Na przykład, wybór 66 cm może sugerować, że osoba odpowiedzialna za pomiar nie uwzględniła, że spódnica wymaga pełnej szerokości tkaniny z powodu swojego fasonu. Spódnice są zazwyczaj szyte z dwóch odrębnych części, które łączą się w środkowej linii, co oznacza, że konieczne jest wykorzystanie materiału zarówno na przód, jak i na tył, a ich długości muszą być odpowiednio zaplanowane. Ponadto, wybór wartości takich jak 120 cm lub 60 cm nie uwzględnia standardowych zapasów na szwy i podwinięcia, które są kluczowe w każdym projekcie krawieckim. Bez dodania zapasu, istnieje ryzyko, że ostateczna długość spódnicy będzie niewystarczająca, co prowadzi do frustracji klientki oraz dodatkowych kosztów związanych z poprawkami. W praktyce, aby uniknąć takich nieporozumień, warto dokładnie przeanalizować wymiary klientki oraz przewidzieć, jaka ilość materiału będzie potrzebna, bazując na typowych zasadach kroju oraz konstrukcji odzieży. Współczesne standardy krawieckie sugerują, aby zawsze planować zużycie materiału z uwzględnieniem dodatkowych centymetrów na wszelkie korekty czy modyfikacje, co pozwala na uzyskanie jak najlepszego efektu końcowego.

Pytanie 14

Aby wykonać przeróbkę rozszerzającą dół sukni princeski, trzeba przeciąć szwy na pionowej linii cięcia w dolnej części przodu i tyłu oraz wszyć

A. wolant

B. godety

C. baskinkę

D. kryzę

Godety to dodatkowe kawałki tkaniny wszywane w dolnej części sukni, które poszerzają jej dół i nadają jej lekkość oraz objętość. W przypadku sukni princeski, ich zastosowanie jest szczególnie istotne, ponieważ pozwala na uzyskanie efektownego rozkładu materiału wokół nóg, co jest kluczowe dla zachowania harmonijnego kształtu sukni. Aby wszyć godety, należy wcześniej rozpruć szwy na linii cięć pionowych w dolnej części przodu i tyłu sukni oraz odpowiednio je zaaranżować, aby zapewnić płynne przejście między oryginalnym materiałem a nowym elementem. Dobrą praktyką jest dobór godetów w tej samej lub zbliżonej kolorystyce oraz fakturze, co reszta sukni, aby uzyskać estetyczny efekt. Warto również pamiętać o odpowiednim wykończeniu brzegów godetów, aby zapobiec ich strzępieniu. Zastosowanie godetów jest zgodne z zasadami konstrukcji odzieży, a ich umiejętne wszycie może znacząco podnieść walory estetyczne oraz komfort noszenia sukni.

Pytanie 15

Jakie wykończenie należy zastosować do krawędzi szwów bocznych w damskim żakiecie bez podszewki?

A. obłożenie

B. wypustka

C. lampas

D. lamówka

Lamówka to szereg technik wykończeniowych, które polegają na obszywaniu krawędzi tkaniny w celu zwiększenia ich trwałości oraz estetyki. W przypadku żakietów damskich bez podszewki, zastosowanie lamówki jest szczególnie praktyczne, ponieważ pozwala na ukrycie surowego brzegu tkaniny, co nadaje elegancki wygląd oraz zabezpiecza przed strzępieniem. Lamówka może być wykonana z tej samej tkaniny, co żakiet, lub z materiału kontrastowego, co umożliwia uzyskanie interesujących efektów wizualnych. W branży mody zasady te są standardem, a ich stosowanie może znacząco wpłynąć na jakość końcowego produktu. Przykładem zastosowania lamówki w praktyce może być obszycie krawędzi kieszeni w żakiecie, co nie tylko zwiększa trwałość, ale także podkreśla detale konstrukcyjne. Dobrą praktyką jest również stosowanie lamówki w miejscach, gdzie krawędzie tkaniny są narażone na intensywne użytkowanie, co dodatkowo zabezpiecza odzież przed uszkodzeniem i wydłuża jej żywotność.

Pytanie 16

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Wpuszczanym

B. Zwykłym

C. Obrębiającym

D. Francuskim

Decydując się na inne szwy do wykończenia dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej, można napotkać kilka istotnych problemów. Szw francuski, chociaż estetyczny, jest w rzeczywistości stosowany głównie w przypadku tkanin lekkich i delikatnych, a nie sprawdzi się w przypadku grubszego materiału, jakim jest bawełna. Jego konstrukcja polega na podwójnym fałdowaniu krawędzi, co może prowadzić do zbyt dużej objętości w miejscu wykończenia, co jest niepożądane w spódnicach. Podobnie, szew zwykły, który polega na prostym zszywaniu dwóch kawałków tkaniny, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia krawędzi przed strzępieniem. Dodatkowo, może to prowadzić do szybszego zużycia ubrania, co nie jest zgodne z podstawowymi zasadami szycia jakościowego. W kontekście spódnicy, szew wpuszczany, który jest często stosowany do ukrywania szwów wewnętrznych, również nie jest odpowiedni, gdyż nie zabezpiecza krawędzi materiału w wystarczający sposób. Błędem myślowym może być przekonanie, że każdy z tych szwów może być stosowany zamiennie. W rzeczywistości wybór odpowiedniego szwu powinien opierać się na charakterystyce materiału oraz przeznaczeniu gotowego produktu. Użycie nieodpowiedniego szwu może skutkować nie tylko estetyką, ale również funkcjonalnością odzieży, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami projektowania odzieży i szycia. Warto więc zawsze kierować się wiedzą na temat cech i właściwości materiałów oraz technik szycia, aby uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 17

Tkanina wełniana używana do produkcji sukienek damskich, stworzona z silnie skręconych nitek, charakteryzująca się ziarnistą fakturą i szorstkim dotykiem, to

A. krepa

B. kaszmir

C. tropik

D. gabardyna

Krepa to tkanina wełniana o charakterystycznej ziarnistej powierzchni i szorstkim chwycie, która jest wytwarzana z nitek mocno skręconych. Ten rodzaj tkaniny jest ceniony w przemyśle mody, szczególnie przy produkcji eleganckich sukien damskich, gdyż zapewnia zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. Krepa doskonale układa się na ciele, co sprawia, że jest idealnym wyborem na odzież formalną i wieczorową. Dzięki swojej sztywności tkanina ta jest odporna na gniecenie, co sprawia, że odzież wykonana z krepy wygląda schludnie przez dłuższy czas. W modzie krepa jest często stosowana w kolekcjach haute couture oraz w prêt-à-porter, a jej unikalne właściwości sprawiają, że jest wybierana przez projektantów na całym świecie. Dodatkowo, krepa jest dostępna w różnych wariantach, co pozwala na szeroką gamę zastosowań, od sukienek po spódnice i bluzki. Warto również zwrócić uwagę na jej różnorodność kolorystyczną oraz wzorniczą, co czyni ją niezwykle atrakcyjną w oczach konsumentów.

Pytanie 18

Określ, o ile należy powiększyć długość boku w przodzie i tyle spódnicy dla klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, której wymiar ZTv po lewej stronie wynosi 103,5 cm, a po prawej 105,5 cm?

A. 1,0 cm

B. 2,5 cm

C. 1,5 cm

D. 2,0 cm

Wybór wartości 1,5 cm jako odpowiedzi jest uzasadniony poprzez analizę wymiarów ZTv, które wskazują na różnicę w długości boku lewej i prawej. W przypadku klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, różnica ta wynosi 2 cm (105,5 cm - 103,5 cm). Aby osiągnąć symetrię i odpowiednio dopasować spódnicę, należy wydłużyć stronę z krótszym wymiarem, czyli w tym przypadku lewy bok spódnicy. Wydłużenie o połowę tej różnicy, czyli 1,5 cm, jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż pozwala na wyrównanie proporcji bez nadmiernego obciążania sylwetki oraz zapewnia komfort noszenia. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi krawiectwa, które sugerują dostosowywanie odzieży w oparciu o indywidualne wymiary klientów. Dostosowanie odzieży do anatomicznych różnic ciała jest kluczowe dla zapewnienia estetyki oraz wygody, a wybór 1,5 cm pozwala na zachowanie harmonii w linii spódnicy.

Pytanie 19

Jakie akcesoria krawieckie można wykorzystać w męskiej marynarce?

A. Włosiankę, rękawówkę, filc podkołnierzowy

B. Kamelę, kieszeniówkę, wkładki do usztywniania kołnierzy

C. Płótno krawieckie, kieszeniówkę, listewki celuloidowe

D. Bougram, rękawówkę, taśmę paskową typu gurt

Wybór błędnych dodatków krawieckich, takich jak bougram, taśma paskowa typu gurt czy kamela, wskazuje na niepełne zrozumienie podstawowych zasad konstrukcji marynarek męskich. Bougram, choć używany w niektórych technikach krawieckich, nie jest standardowym dodatkiem do marynarek i nie zapewnia odpowiedniego usztywnienia, które jest niezbędne dla formalnego wyglądu. Taśma paskowa typu gurt znajduje zastosowanie w innych obszarach, takich jak wykończenia portfeli czy torb, gdzie wymagana jest większa elastyczność, co nie sprawdza się w przypadku marynarek. Kamelę, czyli rodzaj materiału, można ewentualnie wykorzystać, ale w kontekście innym niż wykończenie marynarki. Kieszeniówka, z kolei, jest elementem, który może być użyty w różnych kontekstach, ale nie pełni takiej samej funkcji, jak wymienione wcześniej dodatki. Typowym błędem jest mylenie tych dodatków z bardziej standardowymi materiałami, które są integralne do procesu szycia marynarek. Kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy elementami usztywniającymi a dekoracyjnymi. Dobrze zaprojektowana marynarka wymaga zastosowania właściwych materiałów, które nie tylko podkreślają jej formę, ale również zapewniają wygodę oraz trwałość, co jest nieosiągalne przy użyciu niewłaściwych dodatków.

Pytanie 20

Podaj metodę usunięcia uszkodzeń tkaniny w okolicy łokcia rękawów męskiej marynarki uszytej z wełny, które powstały w trakcie użytkowania.

A. Naszyć łatki

B. Skrócić rękawy

C. Wykonać zaszewki na wysokości łokcia

D. Zmniejszyć szerokość rękawów

Zwężanie rękawów, wykonywanie zaszewek na linii łokcia oraz skracanie rękawów to podejścia, które mogą prowadzić do niepożądanych efektów w kontekście naprawy uszkodzeń w marynarce męskiej. Zwężanie rękawów zmienia ich proporcje oraz może wpłynąć na komfort noszenia. Rękawy, które zostały zaprojektowane z określoną szerokością, mają na celu zapewnienie odpowiedniej swobody ruchów. Zmniejszając ich szerokość, można zakłócić tę równowagę, co może prowadzić do ograniczeń w ruchu. Zaszewek na linii łokcia nie należy stosować jako metody naprawczej w przypadku uszkodzeń, ponieważ ich głównym celem jest modelowanie sylwetki, a nie naprawa. Wprowadzenie zaszewek w tym miejscu mogłoby dodatkowo osłabić strukturę tkaniny, co w konsekwencji zwiększyłoby ryzyko nowych uszkodzeń. Skracanie rękawów również nie jest adekwatną metodą, ponieważ nie rozwiązuje problemu uszkodzenia, a jedynie zmienia długość materiału. Tego rodzaju zmiany mogą również negatywnie wpłynąć na ogólny wygląd marynarki. Zarówno zwężanie, jak i skracanie rękawów mogą przyczynić się do obniżenia wartości estetycznej odzieży oraz jej funkcjonalności, co jest sprzeczne z praktykami krawieckimi, które podkreślają znaczenie wektora konstrukcji w odzieżach klasycznych. W kontekście naprawy najważniejsze jest, aby skoncentrować się na metodach, które przywracają oryginalne właściwości materiału, takich jak naszywanie łaty, które zapewnia zarówno estetykę, jak i trwałość.

Pytanie 21

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie

B. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia

C. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne

D. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że trwałość wymiarów, odporność na zagniecenia oraz odporność na zmechacenia to cechy, które mają znaczenie, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do użytkowości tkanin w kontekście komfortu. Trwałość wymiarów dotyczy stabilności tkaniny pod wpływem użytkowania i prania, co jest istotne, ale nie wpływa na bezpośrednią funkcjonalność i komfort noszenia. Odporność na zagniecenia jest istotna w przypadku odzieży formalnej, jednak nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na codzienny komfort użytkownika. W przypadku odporności na ścieranie i wytrzymałości na rozciąganie, choć są one ważne w kontekście trwałości odzieży roboczej, to nie odnoszą się bezpośrednio do doświadczeń użytkowych, takich jak odczucie ciepła czy wilgotności. Śliskość, strzępienie się oraz właściwości termiczne mogą wpływać na użytkowanie tkanin, lecz sama śliskość nie zawsze jest pożądana, a strzępienie się jest defektem, który należy unikać w produkcji. Właściwości takie jak higroskopijność i przewodnictwo cieplne mają bezpośrednie przełożenie na komfort w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je bardziej istotnymi w praktycznym zastosowaniu tkanin w odzieży. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie tkanin skupić się na tych cechach, które bezpośrednio wpływają na komfort i użyteczność w codziennym życiu.

Pytanie 22

Ocena jakości sukienki uwzględnia jej układalność?

A. dodatków krawieckich

B. wykonania elementów wyrobu odzieżowego

C. wykonania wyrobu gotowego

D. materiałów zasadniczych

Układalność sukienki jest kluczowym aspektem oceny jakości wyrobu gotowego, ponieważ bezpośrednio wpływa na to, jak odzież prezentuje się na ciele oraz jak dobrze jej forma i funkcja współgrają z oczekiwaniami użytkowników. Wysoka jakość układalności oznacza, że sukienka dobrze leży, nie gniecie się w niepożądany sposób i zachowuje swój kształt podczas noszenia. Przykładowo, sukienka uszyta z tkaniny o odpowiedniej gramaturze i sprężystości będzie lepiej układać się na sylwetce, co wpływa na komfort użytkowania oraz estetykę. Standardy jakości w branży odzieżowej, takie jak ISO 14062, podkreślają, że ocena wyrobu gotowego powinna opierać się na wielowymiarowej analizie, w której układalność jest jednym z kluczowych kryteriów. Praktyka pokazuje, że dobrze układające się sukienki są również bardziej pożądane przez konsumentów, co bezpośrednio przekłada się na sprzedaż i wizerunek marki.

Pytanie 23

Aby wydłużyć za krótki rękaw bluzki wizytowej, jakie wykończenie dołu rękawa można zastosować?

A. lamówkę

B. obręb

C. falbankę

D. ściąg dziergany

Falbanka to efektowny i praktyczny sposób na wydłużenie rękawa bluzki wizytowej. Wykorzystując falbankę, możemy nie tylko dodać modny akcent do odzieży, ale także skutecznie zwiększyć długość rękawa. Falbanka może być szyta na brzegu rękawa, co pozwala na stworzenie efektu warstwowego, a także na maskowanie ewentualnych niedoskonałości. Tego typu wykończenie jest szczególnie popularne w odzieży damskiej, gdzie estetyka i detale są kluczowe. W praktyce, falbanki można tworzyć na różne sposoby – od prostych, jednolitych materiałów po bardziej złożone konstrukcje z koronkami czy aplikacjami. Warto również pamiętać, że przy szyciu falbanek należy stosować odpowiednią długość szwu, aby uzyskać pożądany efekt marszczenia, co także wpisuje się w standardy krawieckie. Przykładem zastosowania falbanki w rękawie może być bluzka koktajlowa, w której falbanka na zakończeniu rękawa tworzy elegancki i kobiecy wygląd, idealny na różne okazje.

Pytanie 24

Jaki symbol wskazuje na wymiar kontrolny sylwetki istotny przy projektowaniu tyłu bluzki damskiej dla osoby z problemami postawy?

A. SvTt

B. SyTy

C. SySvXp

D. SvXpTp

Jak nie wybierzesz symbolu SvTt, to omijasz bardzo ważny wymiar, który jest kluczowy przy modelowaniu odzieży dla osób z wadami postawy. Wybierając SyTy, SySvXp czy SvXpTp, możesz zauważyć, że te symbole dotyczą innych kwestii w krawiectwie, które nie mają wiele wspólnego z korekcją tyłu bluzki. SyTy może dotyczyć ogólnych wymiarów, ale nie bierze pod uwagę potrzeb osób z problemami postawy. A SySvXp i SvXpTp to z kolei inne parametry, które dotyczą szerokości i głębokości, ale nie wystarczą do odpowiedniego dopasowania w bardziej zaawansowanym modelowaniu. W praktyce, nie korzystając z wymiaru SvTt w projektowaniu, można napotkać problemy z dopasowaniem, co kończy się tym, że ubranie nie leży tak, jak powinno, a to może prowadzić do dyskomfortu. Wiadomo, że dobre podejście do wymiarowania i modelowania odzieży, zwłaszcza dla osób z problemami posturalnymi, to nie tylko kwestia techniki, ale też etyki, bo chodzi o to, żeby noszona odzież była komfortowa i ładna.

Pytanie 25

Jakie są określenia błędów, które pojawiają się podczas szycia i wpływają na jakość wyprodukowanego odzieżowego produktu?

A. Konfekcyjne

B. Materiałowe

C. Funkcjonalne

D. Wykroju

Błędy konfekcyjne to te, które powstają w procesie szycia i mają bezpośredni wpływ na jakość oraz estetykę wyrobu odzieżowego. Obejmują one szereg problemów, takich jak niewłaściwe dopasowanie elementów, złe wykończenie szwów, czy też użycie nieodpowiednich technik szycia. Przykładowo, w przypadku niewłaściwego umiejscowienia szwów, może dochodzić do deformacji kształtu odzieży, co sprawia, że produkt końcowy nie spełnia oczekiwań klienta. Dobre praktyki w branży odzieżowej wymagają przestrzegania standardów jakości, co obejmuje m.in. dokładne sprawdzanie wymiarów wykroju oraz dbałość o detale w przypadku wykończenia szwów. Warto również zauważyć, że techniki takie jak 'double-stitched seams' (podwójne szwy) są wykorzystywane w celu zwiększenia wytrzymałości i estetyki odzieży. Zrozumienie błędów konfekcyjnych oraz ich konsekwencji jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów oraz zadowolenia klientów.

Pytanie 26

Komplet wykrojów bluzki damskiej wycina się

A. krajarką z nożem tarczowym

B. maszyną krojącą taśmową

C. krajarką z nożem pionowym

D. nożycami krawieckimi

Stwierdzenia dotyczące krajarek z nożem tarczowym, maszyn kroczących taśmowych oraz krajarek z nożem pionowym, choć używane w przemyśle tekstylnym, nie są odpowiednie do wycinania wykrojów bluzek damskich. Krajarka z nożem tarczowym jest narzędziem przeznaczonym do cięcia dużych ilości materiału w sposób maszynowy, co może prowadzić do utraty precyzji przy wykonywaniu skomplikowanych kształtów, takich jak bluzki. Maszyna krojąca taśmowa, z kolei, jest przeznaczona do cięcia wzdłuż linii prostych, co ogranicza jej zastosowanie do prostszych rodzajów odzieży. Użycie takich maszyn w przypadku bardziej złożonych wykrojów bluzek może prowadzić do problemów z dopasowaniem elementów do siebie, a ostatecznie do niższej jakości produktu końcowego. Z kolei krajarka z nożem pionowym jest narzędziem, które, pomimo że może być przydatne w obróbce materiałów, nie daje tej samej kontroli i precyzji jak nożyczki krawieckie, co jest kluczowe przy tworzeniu odzieży. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do licznych błędów, takich jak nierówne cięcia, co przekłada się na trudności w procesie szycia i finalizowania projektu. W związku z tym, użycie nożyczek krawieckich pozostaje najlepszą praktyką w przypadku wycinania delikatnych i skomplikowanych form odzieżowych.

Pytanie 27

W procesie modelowania formy przodu bluzki podstawowej, konstrukcyjną zaszewkę piersiową można umiejscowić w dowolnym punkcie na liniach konturowych, co zależy od

A. charakterystyki materiału

B. zdobień i detali

C. szkicu bluzki

D. modelu, fasonu bluzki

Mówiąc szczerze, wybór zaszewki piersiowej to nie jest tylko kwestia materiału czy detali. I choć to fakt, że materiał może wpływać na to, jak bluzka się układa, to jednak fason jest tu najważniejszy. Nawet jeśli użyjemy super drogiego materiału, to źle umieszczona zaszewka może zepsuć cały efekt. A przeznaczenie bluzki? To też jest ważne, ale nie powinno przesądzać o lokalizacji zaszewki. Detale mogą być ładne, ale nie powinny być najważniejsze. Czasem zapominamy o tym, jak kluczowe jest, żeby to dobrze dopasować do sylwetki. Bez zrozumienia związku między fasonem a zaszewką, trudno osiągnąć ładny efekt na końcu.

Pytanie 28

Jaką maszynę najczęściej wykorzystuje się w procesie pakowania T-shirtów zarówno damskich, jak i męskich?

A. 3-nitkowy overlock

B. Dwuigłową stębnówkę

C. Maszynę łańcuszkową

D. 4-nitkowy overlock

Stębnówka dwuigłowa, chociaż używana w wielu procesach szycia, nie jest najbardziej efektywnym narzędziem do konfekcjonowania T-shirtów. Jej główną zaletą jest możliwość tworzenia dekoracyjnych szwów z wykorzystaniem dwóch nitek, ale nie zapewnia ona takiego samego poziomu elastyczności i wykończenia krawędzi jak overlock 4-nitkowy. Szycie T-shirtów wymaga dużej elastyczności szwów, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu stębnówki. Kolejną opcją, overlock 3-nitkowy, również nie spełnia wszystkich wymagań, ponieważ nie zapewnia tak solidnego wykończenia krawędzi jak model 4-nitkowy, co może prowadzić do strzępienia materiału w trakcie noszenia. Maszyny łańcuszkowe z kolei, które są świetne do szycia dekoracyjnych szwów na odzieży, nie nadają się do łączenia dużych kawałków materiału, co jest niezbędne przy produkcji odzieży. W rezultacie, wybór odpowiedniej maszyny do szycia jest kluczowy dla jakości finalnego produktu, a zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do problemów z trwałością i estetyką odzieży. W branży odzieżowej istnieją określone standardy dotyczące szycia, które promują użycie maszyn overlockowych do konfekcjonowania T-shirtów, a ignorowanie tych norm może skutkować nie tylko problemami jakościowymi, ale także finansowymi.

Pytanie 29

Do cięcia na sekcje materiału o wysokości 300 mm należy użyć krajarki z ostrzem

A. wielokątnym

B. tarcowym

C. pionowym

D. taśmowym

Wybór krajarki taśmowej, wielokątnej lub tarczowej do rozkroju na sekcje o wysokości 300 mm nie jest optymalny z kilku powodów. Krajarki taśmowe, choć znane z dużej szybkości cięcia i zdolności do cięcia długich, cienkich materiałów, mogą nie zapewnić wymaganej precyzji w przypadku grubszych surowców, co prowadzi do nierównych krawędzi i marnotrawstwa materiału. Z kolei krajarki wielokątne, przeznaczone głównie do cięcia w nietypowe kształty, nie nadają się do standardowego rozkroju, gdzie istotna jest jednolitość i prostota cięcia. Natomiast krajarki tarczowe, mimo że są skuteczne w cięciu wzdłużnym, mają ograniczenia przy cięciu na wysokość, szczególnie przy materiałach o dużej grubości, co może skutkować niską jakością cięcia oraz zwiększonym ryzykiem uszkodzenia materiału. Wybierając odpowiednie narzędzie do cięcia, należy kierować się nie tylko jego parametrami technicznymi, ale także charakterystyką przetwarzanego materiału oraz wymogami produkcyjnymi. Zastosowanie niewłaściwego sprzętu może prowadzić do wysokich kosztów produkcji, a także problemów z jakością końcowego produktu, co z kolei może wpłynąć na satysfakcję klienta oraz reputację firmy.

Pytanie 30

Który z pomiarów krawieckich przeprowadza się na kobiecej sylwetce od siódmego kręgu szyi w kierunku osi pionowej?

A. RvNv

B. RvRv

C. SySvXpTp

D. PcPl

Odpowiedź SySvXpTp dotyczy pomiaru, który wykonuje się na figurze kobiecej od siódmego kręgu szyi w dół. To jest istotny pomiar, bo ma wpływ na długość sylwetki, co jest mega ważne przy szyciu ubrań na miarę. Ten skrót oznacza: Szyja (Sy), Szyja w pionie (Sv), Wysokość piersi (Xp) oraz Wysokość talii (Tp). Na przykład, ten pomiar jest kluczowy przy projektowaniu bluzek czy sukienek, bo dobrze dopasowane ubranie jest wygodne i wygląda super. Jak dobrze wykonasz te pomiary, to efekt będzie lepszy, a ubranie lepiej się układa na sylwetce. W krawiectwie i modzie to jest naprawdę ważne, żeby krój był dobrze przemyślany. Przy odpowiednich pomiarach sylwetka będzie się prezentować lepiej, co w branży mody ma ogromne znaczenie.

Pytanie 31

Jakie pomiary kontrolne należy wykonać dla figury z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową, aby odpowiednio dopasować podstawowe formy bluzki do sylwetki?

A. SvTt, SvXpTp

B. ZSy, SySvXpTp

C. SyTy, SySvXp

D. ZSv, SvXpTp

Odpowiedź SvTt, SvXpTp jest poprawna, ponieważ zestaw ten uwzględnia kluczowe pomiary dla figury o wypukłych plecach i płaskiej klatce piersiowej. Pomiary SvTt (szerokość pleców w talii) oraz SvXpTp (szerokość klatki piersiowej na wysokości pach) pomagają w określeniu nie tylko ogólnego kształtu sylwetki, ale także w dopasowaniu bluzki do specyficznych wymagań figury. W przypadku sylwetki z wypukłymi plecami, ważne jest, aby formy podstawowe bluzki były odpowiednio zmienione w rejonie pleców, aby nie powodować dyskomfortu ani ograniczenia ruchów. Przykładowo, przy dopasowywaniu bluzki można zastosować dodatkowe zasady konstrukcji, takie jak wprowadzenie zaszewek lub odpowiednich cięć w tylnej części bluzki, co pozwala na lepsze ułożenie materiału. Użycie tych pomiarów jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie, które zalecają szczegółowe podejście do dostosowywania odzieży do indywidualnych wymiarów ciała, co znacząco podnosi komfort noszenia i estetykę wyrobu odzieżowego.

Pytanie 32

Jaki kołnierz jest projektowany na podstawie formy przodu oraz tyłu bluzki?

A. Szalowy

B. Okrągły "be-be"

C. Koszulowy z doszywaną stójką

D. Koszulowy krojony wraz ze stójką

Kołnierz okrągły 'be-be' jest projektowany w oparciu o formy przodu i tyłu bluzki, co oznacza, że jego kształt jest dostosowany do konturów ciała. Jest to jeden z najprostszych i najczęściej stosowanych typów kołnierzy, który znajduje zastosowanie w różnych rodzajach odzieży, w tym bluzkach, sukienkach i t-shirtach. Okrągły kołnierz 'be-be' charakteryzuje się minimalnym wykończeniem, co sprawia, że jest on wygodny w noszeniu i estetycznie uniwersalny. W praktyce, jego konstrukcja pozwala na łatwe dopasowanie do różnych stylów i materiałów, co czyni go idealnym rozwiązaniem zarówno w modzie casualowej, jak i bardziej eleganckiej. Warto zauważyć, że przy projektowaniu okrągłego kołnierza 'be-be' ważne jest, aby zachować odpowiednie proporcje oraz dbać o detale wykończenia, takie jak szwy i obszycia, które wpływają na ogólny wygląd odzieży. Stosowanie tego typu kołnierza jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, które promują prostotę i funkcjonalność w projektowaniu odzieży.

Pytanie 33

Korzystając z usług punktu, klientka złożyła zamówienie na uszycie bluzki podstawowej z jednolitej tkaniny o szerokości 90 cm. Zmierzono jej wymiary: długość bluzki – 65 cm, długość rękawa – 60 cm, obwód klatki piersiowej – 88 cm. Ile tkaniny będzie potrzebne do realizacji tego zamówienia?

A. 137 cm

B. 209 cm

C. 125 cm

D. 275 cm

Wybierając odpowiedzi 137 cm, 275 cm lub 125 cm, można napotkać na różne nieporozumienia dotyczące obliczeń zużycia tkaniny. W przypadku 137 cm, wrażenie, że wystarczy tak mało materiału, może wynikać z ignorowania długości rękawa i potrzeby zapasu na szwy. Nawet przy krótkim rękawie, długość 65 cm bluzki wymaga znacznie więcej materiału niż sugeruje ta odpowiedź. Warto zauważyć, że przy tkaninach o szerokości 90 cm, założenie, że wystarczy 137 cm, prowadzi do ryzyka, że materiał nie pokryje całkowitych wymiarów wymaganych do uszycia bluzki. Z kolei wybór 275 cm jest absurdalnie przeszacowany, co może sugerować nadmierne zapotrzebowanie, niemające uzasadnienia w rzeczywistych wymiarach. W kontekście produkcji odzieży, nadmiar tkaniny nie tylko generuje dodatkowe koszty, ale także wpływa na efektywność procesu produkcyjnego. Natomiast 125 cm nie uwzględnia długości rękawa, co jest typowym błędem, ponieważ każdy z elementów bluzki musi być odpowiednio długi, aby zapewnić komfort i estetykę. Dlatego ważne jest, aby przy obliczeniach zużycia tkaniny nie pomijać kluczowych wymiarów oraz rezerw materiałowych, co jest istotne w praktyce krawieckiej.

Pytanie 34

Długość odcinka konstrukcyjnego SP, który określa głębokość pachy w siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej, oblicza się na podstawie danych antropometrycznych

A. SyTy i SvXp

B. ZWo i obt

C. ZWo i opx

D. RvRv i SyTy

Wybór odpowiedzi, który opiera się na wymiarach ZWo i obt, RvRv i SyTy oraz SyTy i SvXp, jest nieuzasadniony w kontekście obliczania długości odcinka konstrukcyjnego SP na siatce konstrukcyjnej bluzki damskiej. Każdy z tych wymiarów, mimo że ma swoje miejsce w procesie projektowania odzieży, nie odnosi się bezpośrednio do głębokości pachy. ZWo, jako wymiar klatki piersiowej, jest kluczowy, jednak obt, czyli 'obwód bioder', nie jest związany z głębokością pachy i nie wpływa na układanie się bluzki w górnej partii. RvRv, z kolei, oznacza 'rozstaw ramion', a SyTy oraz SvXp to miary, które również nie mają bezpośredniego zastosowania w kontekście obliczania długości odcinka SP. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na wymiarach, które są istotne w innych aspektach konstrukcji odzieży, takich jak szerokość ramion czy bioder, ale nie dotyczące bezpośrednio głębokości pachy. Właściwe podejście do wymiarów, które powinny być brane pod uwagę przy projektowaniu bluzek, opiera się na umiejętności identyfikacji, które z nich mają kluczowe znaczenie dla konkretnego elementu odzieży. Stąd konieczność ścisłego określenia, które miary powinny być użyte do precyzyjnego obliczenia długości odcinka SP.

Pytanie 35

Kołnierz wykładany, wykorzystywany w żakietach oraz marynarkach, jest modelowany na podstawie

A. wykreślonego kąta prostego

B. formy tyłu

C. formy przodu

D. formy przodu i tyłu

Wybór formy tyłu jako podstawy dla modelowania kołnierza wykładanego w żakietach i marynarkach jest nietrafiony, ponieważ forma ta jest zazwyczaj odpowiedzialna za inne aspekty konstrukcji odzieży, takie jak dopasowanie do pleców czy ułożenie materiału w okolicy ramion. Kołnierz, będąc elementem frontowym, powinien być projektowany z uwzględnieniem kształtu przodu, który definiuje jego styl i funkcję. Ponadto, wykreślony kąt prosty nie odnosi się ani do procesu modelowania kołnierza, ani do jego późniejszego umiejscowienia na odzieży. Użycie kąta prostego w konstrukcji odzieży może być przydatne w kontekście innych elementów, ale nie jest to kluczowy aspekt przy projektowaniu kołnierza. Z kolei wzięcie pod uwagę zarówno formy przodu, jak i tyłu w kontekście modelowania kołnierza jest mylące, ponieważ nie uwzględnia głównej zasady, że front odzieży ma decydujące znaczenie dla kształtu kołnierza. W praktyce błędy te mogą prowadzić do niedopasowania lub niewłaściwego ułożenia kołnierza, co wpływa na ogólny wygląd i komfort noszenia odzieży.

Pytanie 36

Do tkanin wykonanych z materiałów, które można prasować na mokro w temperaturze nieprzekraczającej 200°C, należy zaliczyć

A. wełnę

B. bawełnę

C. naturalny jedwab

D. len

Prasowanie tkanin z bawełny, wełny i jedwabiu naturalnego na mokro w temperaturze do 200°C może prowadzić do niepożądanych skutków. Bawełna wykazuje dużą odporność na wysokie temperatury i może być prasowana w wyższych temperaturach, jednak nie ma potrzeby stosowania mokrego prasowania, które może osłabić włókna. Dla wełny, prasowanie na mokro jest ryzykowne, ponieważ może prowadzić do filcowania i zniekształcenia materiału. Wełna wymaga delikatnego podejścia, a prasowanie na sucho w niskiej temperaturze jest bardziej odpowiednie. Z kolei jedwab naturalny, będący bardzo delikatnym włóknem, wymaga szczególnej troski; prasowanie na mokro w zbyt wysokiej temperaturze może spowodować trwałe uszkodzenie tkaniny, a także utratę jej połysku. Warto również dodać, że często mylnie uważa się, iż wyższa temperatura zawsze przynosi lepsze efekty w prasowaniu. W rzeczywistości, każdy materiał ma swoje specyficzne wymagania dotyczące temperatury i wilgotności, a ich ignorowanie prowadzi do uszkodzenia włókien. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do prasowania zapoznać się z zaleceniami producenta oraz standardami prasowania dla danej tkaniny, aby uniknąć typowych błędów i zapewnić sobie długotrwałą jakość materiałów.

Pytanie 37

Głównym powodem tworzenia się fałd poziomych na główce rękawa jest zbyt

A. szeroki rękaw

B. głęboki wykroj pachy

C. długie rękawy bluzki

D. wysoka główka rękawa

Podkrój pachy, długość ramienia oraz szerokość rękawa to elementy, które mogą wpływać na ogólną formę rękawa, ale nie są głównymi przyczynami powstawania fałd poziomych na główce rękawa. Zbyt głęboki podkrój pachy może powodować, że rękaw będzie opadał zbyt nisko, co z kolei może prowadzić do występowania nieestetycznych załamań, ale nie jest bezpośrednio związane z fałdami poziomymi na samej główce. Długość ramienia bluzki, jeżeli jest dobrze skrojona, nie powinna powodować powstawania takich fałd, o ile wysokość główki jest odpowiednia. Z kolei szeroki rękaw, choć może wprowadzać pewne luzowanie w okolicy ramion, nie jest istotnym czynnikiem powodującym fałdy na główce. Często błędem projektantów jest nadmierne skupienie na jednym z tych elementów, co prowadzi do pominięcia kluczowej zasady, jaką jest harmonijne dopasowanie wszystkich części odzieży. Kiedy projektanci ignorują znaczenie odpowiedniej wysokości główki, mogą kończyć z produktami, które na pierwszy rzut oka wyglądają atrakcyjnie, ale w praktyce nie spełniają oczekiwań dotyczących komfortu i estetyki. Warto zwrócić uwagę na zasady konstrukcji, które zalecają zachowanie równowagi pomiędzy różnymi wymiarami, aby uniknąć problemów z fałdami i uzyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 38

Aby zwiększyć szerokość spodni w pasie, należy usunąć pasek, a następnie

A. pogłębić szew podkroju krocza

B. wypuścić zapas w szwie siedzeniowym

C. poszerzyć w szwie bocznym

D. wszyć klin w szwie wewnętrznym

Pogłębianie szwu podkroju krocza wydaje się być logicznym rozwiązaniem, jednak w rzeczywistości jest to niewłaściwa technika w kontekście poszerzania spodni w pasie. Takie podejście może skutkować niewłaściwym dopasowaniem, a zamiast zwęzić lub poszerzyć spodni, może wprowadzić nieodpowiednie zmiany w kroju. W przypadku wszywania klina w szwie wewnętrznym, może to prowadzić do zaburzeń w linii nogawki, co obniża estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, poszerzenie w szwie bocznym z reguły prowadzi do zniekształcenia proporcji całego fasonu – w szczególności, jeśli materiał nie jest odpowiednio dobrany lub nie ma wystarczającego zapasu. Często popełnianym błędem jest myślenie, że można dowolnie manipulować każdym szwem, nie uwzględniając specyfiki konstrukcji danego modelu odzieży. Aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest zrozumienie, jak poszczególne elementy konstrukcji wpływają na ogólną formę oraz wygodę noszenia spodni. Dlatego najczęściej zaleca się stosowanie sprawdzonych technik, takich jak wypuszczenie zapasu w szwie siedzeniowym, które minimalizują ryzyko błędów i zapewniają odpowiednie dopasowanie do sylwetki.

Pytanie 39

Jaki symbol oznacza pomiar – wysokość krocza?

A. ZUo

B. PcPl

C. RvNv

D. ZKo

Symbol ZUo odnosi się do pomiaru wysokości krocza, który jest kluczowym parametrem w wielu obszarach, takich jak kinematyka, biomechanika czy projektowanie odzieży. Wysokość krocza to odległość mierzona od podłogi do krocza, co jest istotne w kontekście dopasowania odzieży oraz ergonomii mebli. Przykładowo, w projektowaniu spodni, znajomość wysokości krocza pozwala na dokładniejsze określenie długości nogawki, co przekłada się na komfort noszenia. W branży odzieżowej oraz w medycynie, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe, ZUo jest stosowane jako standardowy wskaźnik. Dobre praktyki w tej dziedzinie wymagają, aby pomiary były przeprowadzane w kontrolowanych warunkach, co zapewnia ich dokładność i powtarzalność. W kontekście biomechaniki, wiedza o wysokości krocza jest również niezbędna do analizy ruchu oraz oceny postawy ciała, co może być przydatne w rehabilitacji oraz w sporcie.

Pytanie 40

Jakim symbolem oznaczany jest pomiar ciała człowieka realizowany w kierunku pionowym od punktu ramiennego do punktu rylcowego bocznego?

A. SyTy

B. RvRv

C. RvNv

D. XcXc

Błędne odpowiedzi mogą wynikać z tego, że coś źle zrozumiałeś, jeśli chodzi o symbole w pomiarach. Na przykład, RvRv i XcXc to nie te punkty, które by pasowały do tego, co trzeba mierzyć od ramienia do boku w pionie. RvRv sugeruje pomiar w innym kierunku, a to już jest nie to, co chcemy. XcXc natomiast w ogóle nie odnosi się do żadnych standardowych punktów w anatomii, więc to czysta pomyłka. W kontekście RvNv trzeba wiedzieć, że każdy symbol ma swoje znaczenie, co jest ważne w takich dziedzinach jak fizjologia czy ergonomia. Pomiary ciała muszą być zgodne z normami, żeby uniknąć niejasności. Wybór złego symbolu, jak SyTy, to kolejny sygnał, że coś jest nie tak z rozumieniem konwencji, co może prowadzić do błędnych wyników. Może warto poszukać książek, które lepiej wyjaśniają te symbole i jak je stosować w praktyce?

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej