Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
- Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
- Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 01:14
- Data zakończenia: 18 maja 2025 01:29
Egzamin zdany!
Wynik: 31/40 punktów (77,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Jakie przyprawy są uprawiane w Polsce?
A. kurkuma oraz cynamon
B. imbir oraz kminek
C. lubczyk oraz oregano
D. szafran oraz czosnek
Lubczyk i oregano to przyprawy, które są powszechnie uprawiane w Polsce i znajdowane w wielu polskich potrawach. Lubczyk (Levisticum officinale) jest znany ze swojego intensywnego aromatu i smaku, często wykorzystywany do przyprawiania zup, sosów oraz dań mięsnych. Oregano (Origanum vulgare), znane również jako dziki majeranek, jest również popularne w kuchni, szczególnie w potrawach włoskich, jak pizza i sosy pomidorowe. Te przyprawy są znane nie tylko ze względu na swoje walory smakowe, ale także ze względu na właściwości zdrowotne; lubczyk ma działanie moczopędne, a oregano wykazuje działanie antyoksydacyjne. Rekomendowane praktyki w uprawie tych roślin obejmują stosowanie naturalnych nawozów i unikanie pestycydów, co przyczynia się do ich ekologiczności i wysokiej jakości. Z tego względu, inwestowanie w uprawy lubczyku i oregano jest zgodne z trendami na rynku zdrowej żywności i rosnącym zainteresowaniem lokalnymi produktami.
Pytanie 3
Zupa z liściastych warzyw, w szczególności z kapusty, będąca popularna w rosyjskiej kuchni, to
A. soljanka
B. szczi
C. rossolnik
D. ucha
Szczi to tradycyjna zupa rosyjska, która jest głównie przygotowywana na bazie kapusty, z dodatkiem innych warzyw liściastych, takich jak marchew, cebula oraz ziemniaki. Właściwie przygotowane szczi powinno być gotowane na bulionie mięsnym lub warzywnym, co nadaje potrawie bogaty smak. Kluczowym elementem tej zupy jest kapusta, która nadaje jej charakterystyczny aromat i konsystencję. Szczi jest często podawane z kwaśną śmietaną, co dodatkowo wzbogaca smak i ułatwia trawienie. W kuchni rosyjskiej szczi ma swoje korzenie w kuchni chłopskiej, co czyni ją potrawą sycącą i odżywczą. Można spotkać różne warianty szczi, które różnią się składnikami w zależności od regionu. Na przykład, w północnych regionach Rosji często dodaje się ryby, a w innych miejscach można spotkać wersje z mięsem. Ta zupa jest doskonałym przykładem posiłku, który łączy tradycję z różnorodnością dań regionalnych. Warto zwrócić uwagę na proces przygotowania i dobór składników, aby uzyskać autentyczny smak szczi, zgodny z rosyjskimi standardami kulinarnymi.
Pytanie 4
Aby poprawić smak filetów rybnych, pod koniec smażenia, należy dodać na każdą porcję
A. masło
B. plantę
C. smalec
D. palmę
Masło jest doskonałym wyborem do wykończenia filetów rybnych, ponieważ nadaje im wyjątkowy smak i aromat. Jego właściwości emulgujące pozwalają na uzyskanie kremowej konsystencji sosów, co znacząco podnosi walory organoleptyczne potrawy. W gastronomii często wykorzystuje się technikę nazywaną 'bastowaniem', polegającą na polewaniu ryby stopionym masłem pod koniec smażenia, co nie tylko wzbogaca smak, ale także sprawia, że mięso staje się bardziej soczyste. Ponadto, masło ma wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja lepszemu zrumienieniu filetów, co jest kluczowe dla atrakcyjnego wyglądu potrawy. Zastosowanie masła zgodne jest z dobrą praktyką kulinarną, która promuje wykorzystanie naturalnych składników dla poprawy jakości dań. Warto pamiętać, że masło można wzbogacać różnymi ziołami, co dodatkowo wzmacnia smak filetu i sprawia, że danie staje się bardziej wyrafinowane.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Zagęszczanie jest metodą konserwacji żywności, którą powinno się wykorzystywać w procesie produkcji
A. mleka poddanego sterylizacji
B. ogórków w zalewie
C. szynki konserwowej
D. dżemu o wysokiej zawartości cukru
Utrwalanie żywności przez zagęszczenie jest kluczowym procesem w produkcji dżemów, zwłaszcza tych wysokosłodzonych. Proces ten polega na odparowywaniu części wody z owoców oraz dodawaniu dużych ilości cukru, co prowadzi do zwiększenia zawartości suchej masy. Taki sposób pozwala na tworzenie warunków nieprzyjaznych dla bakterii i pleśni, co znacznie wydłuża trwałość produktu. W praktyce, odpowiednie stosowanie błonników, pektyn i cukru nie tylko wpływa na smak i konsystencję dżemu, ale również na jego właściwości zdrowotne, gdyż pektyny mogą wspierać układ pokarmowy. Zgodnie z obowiązującymi standardami w przemyśle spożywczym, dżemy muszą spełniać określone normy dotyczące zawartości cukru oraz jakości użytych składników. Stosowanie dobrych praktyk technologicznych podczas zagęszczania jest kluczowe, aby uzyskać produkt o wysokiej jakości, który będzie atrakcyjny dla konsumentów.
Pytanie 7
Leczo jest daniem
A. gotowanym
B. pieczonym
C. smażonym
D. duszonej
Leczo to taka potrawa, którą robi się głównie przez duszenie. To znaczy, że gotujesz składniki w małej ilości płynu, co sprawia, że zachowują one swoje smaki i wartości odżywcze. Zazwyczaj używa się w nim papryki, cebuli, pomidorów i kiełbasy. Duszenie ma duży wpływ na teksturę i smak tego dania, bo wszystkie aromaty ładnie się mieszają. Warto wiedzieć, że ta technika jest mega ważna w kuchni, bo pozwala na pełne wydobycie smaków, szczególnie w potrawach, które wymagają dłuższego gotowania. Moim zdaniem, dla idealnego lecza warto najpierw zeszklić cebulę, a potem dodawać resztę składników po kolei. Dzięki temu wszystko lepiej się skomponuje i wydobędzie całą paletę smaków.
Pytanie 8
W przypadku diety łatwostrawnej zaleca się
A. smażenie kontaktowe i duszenie bez dodatku tłuszczu
B. gotowanie na parze i pieczenie w folii
C. gotowanie w wodzie oraz odsmażanie
D. pieczenie w pergaminie oraz duszenie z dodatkiem tłuszczu
Gotowanie na parze i pieczenie w folii to super sposoby na przygotowanie jedzenia, zwłaszcza gdy chodzi o dietę łatwo strawna. Gotowanie na parze to nic innego jak robienie jedzenia przy użyciu pary wodnej. Dzięki temu zachowujemy większość witamin i minerałów, a przy tym nie musimy dodawać zbyt dużo tłuszczu. Dla osób, które mają problemy z trawieniem, to naprawdę świetna opcja, bo potrawy są lekkie i łatwe do przyswojenia. Z kolei pieczenie w folii to też dobry pomysł! Ograniczamy wtedy użycie tłuszczu, a dania są bardziej strawne. Folia sprawia, że ciepło się równomiernie rozprowadza i aromaty zostają w środku, co sprawia, że jedzenie smakuje wybornie, a przy tym jest zdrowe. Warto dodać te metody do swojego codziennego gotowania, np. przyrządzając ryby, warzywa albo mięso. To świetny sposób na wspieranie zdrowego stylu życia oraz dbanie o nasz układ pokarmowy. Takie techniki są polecane przez dietetyków i są naprawdę najlepszym wyborem, gdy mówimy o łatwo strawnej diecie.
Pytanie 9
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 10
Do przygotowania klusek potrzebne są składniki takie jak mąka krupczatka, masło, jaja oraz sól?
A. francuskich
B. lanych
C. półfrancuskich
D. kładzionych
Odpowiedzi dotyczące klusek lanych, półfrancuskich oraz kładzionych są błędne, ponieważ różnią się one od klasycznych klusek francuskich zarówno w składzie, jak i w technice przygotowania. Kluski lane, na przykład, tworzy się z ciasta dość płynnego, co sprawia, że nie wymagają one użycia mąki krupczatki, a zwykle są przyrządzane na bazie mleka, mąki pszennej i jaj. To podejście prowadzi do uzyskania innej konsystencji, bardziej przypominającej naleśniki lub placki. Kluski półfrancuskie, z kolei, są mieszanką ciasta kluskowego i ciasta naleśnikowego, co powoduje ich specyficzną formę i strukturę. Wreszcie, kluski kładzione przygotowuje się z ciasta gęstszego, które jest kładzione łyżką na wrzątek, co wprowadza dodatkową różnorodność w formowaniu klusków, jednakże nie bazują one na mące krupczatce w takim sensie jak kluski francuskie. Warto zrozumieć, że różnorodność klusków w kuchni wynika z różnych technik i składników, co może prowadzić do błędnych wniosków, jeśli nie jest się zaznajomionym z ich specyfiką. Dlatego istotne jest, aby pamiętać, że każdy rodzaj klusek ma swoje unikalne cechy i zastosowania kulinarne, a ich przygotowanie opiera się na różnych zasadach i technikach.
Pytanie 11
Na jakim etapie przetwarzania technologicznego powinno się dodać sól do nasion fasoli?
A. Na początku moczenia nasion
B. Na końcu gotowania nasion
C. Na początku gotowania nasion
D. Na końcu moczenia nasion
Odpowiedzi sugerujące dodanie soli na początku moczenia nasion lub gotowania opierają się na błędnym przekonaniu, że sól może przyspieszyć proces gotowania. W rzeczywistości, sól działa dehydratacyjnie, co oznacza, że może prowadzić do usunięcia wody z nasion fasoli, powodując ich twardnienie. Ten proces jest szczególnie istotny, gdy nasiona są moczone przed gotowaniem. W praktyce, dodanie soli do wody moczącej może spowodować, że nasiona nie będą się odpowiednio zmiękczać, co wydłuża czas gotowania i pogarsza ich konsystencję. W profesjonalnych kuchniach, zasady dotyczące soli w obróbce nasion są ściśle przestrzegane, aby zapewnić optymalne rezultaty. Na przykład, w kategoriach kuchni wegetariańskiej, gdzie fasola jest często podstawowym składnikiem, kluczowe jest, aby potrawy z niej były dobrze przyprawione, a jednocześnie odpowiednio ugotowane. To pokazuje, jak ważne jest zastosowanie właściwych technik gastronomicznych, które wpływają nie tylko na smak, ale również na wartości odżywcze potraw. Ignorowanie tych zasad prowadzi do typowych błędów w kuchni, a ich konsekwencje mogą być odczuwalne w jakości serwowanych dań. Dlatego, aby uzyskać najlepsze efekty kulinarne, warto korzystać z wiedzy na temat właściwego dodawania soli w procesie gotowania.
Pytanie 12
Przygotowując potrawę smażoną "Warzywa na patelnię" z użyciem mrożonych warzyw, powinno się
A. bez rozmrażania wrzucić je na gorący tłuszcz
B. całkowicie je rozmrozić i wrzucić na gorący tłuszcz
C. nie rozmrażać ich i wrzucić na zimny tłuszcz
D. umyć je i wrzucić na ciepły tłuszcz
Odpowiedź "bez rozmrażania wrzucić je na gorący tłuszcz" jest prawidłowa, ponieważ mrożone warzywa zachowują więcej wartości odżywczych i chrupkości, gdy są smażone bezpośrednio z zamrażarki. W momencie, gdy wrzucamy je na gorący tłuszcz, temperatura tłuszczu szybko się podnosi, co sprawia, że warzywa się smażą, a nie gotują. Dzięki temu zatrzymują one wilgoć wewnątrz oraz unikamy nadmiernego wydobywania się wody, co mogłoby prowadzić do ich rozgotowania. Dodatkowo, smażenie na gorącym tłuszczu pozwala na szybkie uzyskanie chrupiącej skórki, co jest szczególnie pożądane w potrawach, takich jak "Warzywa na patelnię". Warto również pamiętać, że korzystanie z mrożonych warzyw jest zgodne z zasadami gastronomii, które sugerują wykorzystanie produktów, które nie straciły swoich wartości odżywczych i organoleptycznych. W praktyce, zaleca się stosowanie do smażenia olejów o wysokiej temperaturze dymienia, co dodatkowo wpływa na jakość końcowego dania.
Pytanie 13
Wskaż, którymi cechami charakteryzuje się śmietanka.
| Barwa | Smak | Konsystencja | Zawartość tłuszczu w % | |
|---|---|---|---|---|
| A. | biała | kwaśny, orzeźwiający | płynna, gęsta | 0÷2 |
| B. | kremowa | słodki | płynna | 12÷36 |
| C. | kremowa | lekko kwaśny | gęsta | 12÷24 |
| D. | biała | łagodnie kwaśny | struktura luźna | 0÷55 |
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Śmietanka to produkt mleczny o charakterystycznych cechach, które odróżniają ją od innych produktów spożywczych. Jej kremowa barwa jest wynikiem wysokiej zawartości tłuszczu, który w przypadku śmietanki wynosi od 12% do 36%. Taki poziom tłuszczu nie tylko wpływa na smak, który jest naturalnie słodki i bogaty, ale również na konsystencję, która jest płynna i gładka. W zastosowaniach kulinarnych, śmietanka jest niezwykle wszechstronna; może być wykorzystywana do przygotowywania sosów, zup, deserów oraz jako dodatek do kawy. Ważne jest, aby śmietanka była wytwarzana zgodnie z normami jakości, co zapewnia jej świeżość i bezpieczeństwo spożycia. Dobre praktyki w zakresie przechowywania i obróbki śmietanki podkreślają znaczenie utrzymania jej w odpowiedniej temperaturze oraz unikanie kontaktu z zanieczyszczeniami. Wiedza na temat cech śmietanki jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy oraz osób zajmujących się produkcją nabiału.
Pytanie 14
Ile porcji napoju można uzyskać z 8 opakowań soku, z których każde ma pojemność 1,5 l, jeżeli do przygotowania 1 porcji napoju potrzeba 200 ml soku?
A. 60 porcji
B. 75 porcji
C. 16 porcji
D. 45 porcji
Aby obliczyć liczbę porcji napoju, które można uzyskać z 8 opakowań soku o pojemności 1,5 l każde, należy najpierw obliczyć łączną objętość soku, co daje 8 opakowań x 1,5 l = 12 l soku. Następnie przekształcamy litry na mililitry, co daje 12 l x 1000 ml/l = 12000 ml soku. Skoro każda porcja napoju wymaga 200 ml soku, dzielimy całkowitą objętość soku przez objętość jednej porcji: 12000 ml / 200 ml/porcję = 60 porcji. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce może być przygotowanie napojów na dużą imprezę, gdzie dokładne obliczenia pozwalają w odpowiedni sposób zarządzać zapasami i uniknąć marnowania materiałów. W branży gastronomicznej, właściwe kalkulacje są kluczowe, aby zapewnić satysfakcję klientów oraz rentowność operacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto mieć plan awaryjny, na przykład dodatkowe zapasy, aby być przygotowanym na większe zapotrzebowanie.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Wymień części półtuszy wołowej.
A. Antrykot i szponder
B. Comber i karkówka
C. Rozbratel i nerkówka
D. Rostbef i pachwina
Wybór kawałków mięsa z półtuszy wołowej to nie taka prosta sprawa, bo trzeba znać anatomie bydła i różne części mięsa. Comber i karkówka są popularne, ale nie są częścią półtuszy wołowej. Comber, często mylony z wołowiną, tak naprawdę dotyczy wieprzowiny, a karkówka to część karku od świń. Dlatego wybierając te mięsa jako elementy półtuszy wołowej, można się mylić. Rostbef, to już inna historia, bo on faktycznie jest wołowy, chociaż nie jest w półtuszy, lecz wyżej, bliżej kręgosłupa. Pachwina też jest mięsem, ale podobnie jak rostbef, nie zalicza się do półtuszy wołowej. Rozbratel i nerkówka to kolejne błędne odpowiedzi, bo rozbratel jest z tylnej części bydła, a nerkówka to część narządów wewnętrznych. Z mojego doświadczenia, żeby poprawnie rozpoznawać kawałki wołowiny, warto zainteresować się klasyfikacjami mięsa i standardami jakości, by uniknąć takich pomyłek.
Pytanie 17
Zgodnie z zasadami systemu HACCP, do wstępnej obróbki brudnej mięsa kucharz powinien używać deski o kolorze
A. niebieskiej
B. brązowej
C. żółtej
D. czerwonej
Wybór czerwonej deski do obróbki mięsa jest zgodny z zaleceniami systemu HACCP, który ma na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia krzyżowego. Kolor czerwony jest powszechnie stosowany w gastronomii do oznaczania narzędzi i powierzchni, które mają kontakt z surowym mięsem, co pozwala na łatwe ich zidentyfikowanie. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak Codex Alimentarius, istotne jest, aby różne rodzaje żywności były przetwarzane na odrębnych powierzchniach, aby zapobiec przenoszeniu patogenów. Na przykład, po użyciu czerwonej deski do krojenia mięsa, należy ją dokładnie umyć i zdezynfekować, a następnie można przejść do używania desek w innych kolorach do obróbki warzyw czy pieczywa, co dodatkowo potwierdza zasadność systemu kolorów. Praktyka ta nie tylko poprawia bezpieczeństwo żywności, ale również podnosi standardy higieny w kuchni profesjonalnej, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia konsumentów oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 18
Jaką metodę oceny jakości potrawy wykorzystuje kucharz podczas próbowania przygotowanego dania?
A. Sensoryczną
B. Organoleptyczną
C. Gastronomiczną
D. Konsumencką
Odpowiedź 'Organoleptyczną' jest jak najbardziej w porządku. Ocena organoleptyczna to nic innego jak patrzenie na jedzenie przez pryzmat naszych zmysłów – więc smak, zapach, czy nawet struktura potrawy są tutaj kluczowe. Kiedy kucharz spróbuje danie, to tak naprawdę korzysta z tego, co czuje i co widzi, żeby zdecydować, czy potrawa jest fajna i czy dobrze smakuje. To bardzo ważne w gastronomii, bo dzięki temu można dostosować smaki do tego, co lubią klienci. Na przykład, jeżeli jedzenie jest za słone, to kucharz może po prostu dodać mniej soli, żeby uzyskać lepszy smak. Dobrze jest też robić takie oceny podczas kursów kulinarnych. Uczniowie uczą się wtedy dostrzegać różnice w smakach i zapachach. Chociaż standardy jakości, jak te w systemie HACCP, są ważne, to ocena sensoryczna jest kluczowym elementem, który wpływa na jakość potrawy, którą serwujemy.
Pytanie 19
Jakie danie deserowe można zalecić osobie na diecie łatwostrawnej?
A. galaretkę truskawkową
B. lody melba
C. krem sułtański
D. tort czekoladowy
Galaretka truskawkowa jest idealnym deserem dla osób na diecie łatwo strawnej z kilku powodów. Po pierwsze, jest lekkostrawna, co oznacza, że nie obciąża układu pokarmowego, a jej składniki są łatwo przyswajalne. Głównym składnikiem galaretki jest sok owocowy oraz żelatyna, co czyni ją niskokalorycznym wyborem, odpowiednim dla osób, które muszą ograniczać kalorie w diecie. Ponadto galaretka dostarcza witamin i minerałów, szczególnie z owoców, dzięki czemu jest nie tylko smaczna, ale i wartościowa odżywczo. W praktyce, serwowanie galaretki jako deseru może być również dostosowane do indywidualnych potrzeb dietetycznych, na przykład poprzez użycie naturalnych słodzików lub przygotowanie jej z niskosłodzonymi sokami owocowymi. Warto również zwrócić uwagę na to, że galaretka jest łatwa do przygotowania i może być podawana na zimno, co jest pożądane w przypadku osób, które mają problemy z apetytem lub trawieniem. Dobre praktyki żywieniowe sugerują, aby wybierać desery, które są lekkie i korzystne dla organizmu, a galaretka truskawkowa doskonale wpisuje się w te zalecenia.
Pytanie 20
W lokalu gastronomicznym, w którym odkryto obecność odchodów gryzoni, należy niezwłocznie wykonać
A. dezaktywację
B. dezynsekcję
C. deratyzację
D. dezynfekcję
Wybór dezaktywacji, dezynfekcji czy dezynsekcji w odpowiedzi na obecność odchodów gryzoni jest niewłaściwy, ponieważ te działania nie rozwiązują problemu obecności gryzoni. Dezaktywizacja zazwyczaj odnosi się do procesu neutralizacji aktywnych substancji biobójczych, co nie ma zastosowania w przypadku, gdy problemem są szkodniki. Z kolei dezynfekcja to proces eliminacji mikroorganizmów, który mógłby być stosowany w kontekście eliminacji patogenów, ale nie odnosi się do kwestii gryzoni, które wymagają odrębnych metod eliminacji. Dezynsekcja dotyczy zwalczania insektów, co również nie ma zastosowania w przypadku gryzoni. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą mylić różne pojęcia związane z kontrolą szkodników oraz sanitarną dezynfekcją środowiska. W kontekście gastronomicznym, odpowiednie postępowanie w przypadku stwierdzenia obecności gryzoni polega na natychmiastowej deratyzacji, gdyż to jedyna skuteczna metoda, która pozwala na eliminację źródła problemu. Ignorowanie obecności gryzoni lub stosowanie niewłaściwych środków może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz prawnych, a także do utraty reputacji lokalu. Zastosowanie niewłaściwych metod w takiej sytuacji to typowy błąd myślowy, który może wynikać z braku zrozumienia specyfiki problemu i konieczności zastosowania właściwych działań w zależności od rodzaju szkodników.
Pytanie 21
Ile wapnia dostarczy organizmowi człowieka spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki?
| Nazwa potrawy: Koktajl z jogurtu i czarnej porzeczki | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Lp. | Nazwa produktu | Ilość na 1 porcję [g] | Zawartość w 100 g produktu | ||
| Wapń [mg] | Witamina C [mg] | Białko [g] | |||
| 1. | Jogurt 2% | 200 | 170 | 1,0 | 4,3 |
| 2. | Czarna porzeczka | 50 | 40 | 183 | 1,3 |
| 3. | Cukier | 10 | - | - | - |
A. 210 mg
B. 170 mg
C. 420 mg
D. 360 mg
Twoja odpowiedź jest poprawna! Spożycie 1 porcji koktajlu z jogurtu i czarnej porzeczki dostarcza organizmowi 360 mg wapnia. Wapń jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w wielu procesach biologicznych, w tym w budowie kości, funkcjonowaniu mięśni oraz w procesach krzepnięcia krwi. W przypadku jogurtu, ilość wapnia jest znacząca, gdzie 200 g jogurtu dostarcza aż 340 mg tego minerału, co stanowi doskonałe źródło wapnia w diecie. Dodatkowo czarna porzeczka, mimo iż jest mniej znana jako źródło wapnia, dostarcza 20 mg na 50 g. Suma tych wartości daje 360 mg, co jest zgodne z zaleceniami dietetycznymi dla dorosłych, które sugerują spożycie przynajmniej 1000 mg wapnia dziennie. Włączenie takich produktów jak jogurt i owoce do diety pomaga w utrzymaniu odpowiedniego poziomu wapnia, co jest niezwykle ważne, zwłaszcza dla osób w okresie wzrostu, kobiet w ciąży oraz osób starszych.
Pytanie 22
Mleko poddane obróbce cieplnej w temperaturze 75 stopni C przez maksymalnie 30 sekund to mleko
A. acidofilne
B. zagęszczone
C. sterylizowane
D. pasteryzowane
Prawidłowa odpowiedź to "pasteryzowane". Pasteryzacja to proces, który polega na podgrzewaniu produktów spożywczych, takich jak mleko, w celu zniszczenia patogenów i przedłużenia ich trwałości. W przypadku mleka, standardowa temperatura pasteryzacji to 75 stopni Celsjusza, a czas wynosi maksymalnie 30 sekund. Taki proces skutecznie eliminuje bakterie chorobotwórcze, jednocześnie zachowując wartości odżywcze produktu. Pasteryzowane mleko jest powszechnie stosowane w produkcji nabiału i jest dostępne w supermarketach jako bezpieczny wybór. Pasteryzacja jest fundamentalnym procesem w przemyśle mleczarskim, który spełnia rygorystyczne normy sanitarno-epidemiologiczne, zapewniając konsumentom zdrowe i bezpieczne produkty. Umożliwia to również dłuższe przechowywanie mleka, co jest niezwykle istotne w kontekście dystrybucji i sprzedaży. Ważne jest, aby zrozumieć różnicę między pasteryzacją a innymi procesami, takimi jak sterylizacja czy zagęszczanie, które mają inne cele i mechanizmy działania.
Pytanie 23
Jak dokonuje się połączenia składników ciasta francuskiego?
A. ubijanie
B. mieszanie
C. zarabianie
D. wałkowanie
Zarabianie, ubijanie i mieszanie to techniki, które nie znajdują zastosowania w łączeniu składników ciasta francuskiego. Zarabianie odnosi się do procesu łączenia mąki z płynami, co ma miejsce na początku przygotowywania ciasta, natomiast w przypadku ciasta francuskiego najważniejszym etapem jest wałkowanie, które zapewnia pożądane właściwości strukturalne. Ubijanie, które polega na wprowadzaniu powietrza do składników, jest stosowane w kontekście wypieków takich jak bezy czy biszkopty, gdzie struktura powinna być lekka i puszysta, co w przypadku ciasta francuskiego nie jest celem. Mieszanie, z drugiej strony, jest techniką, która łączy składniki, ale nie daje efektu warstwowego, charakterystycznego dla ciasta francuskiego. Użycie tych technik w kontekście ciasta francuskiego może prowadzić do nieodpowiedniej tekstury, co często skutkuje końcowym produktem o niskiej jakości. Kluczowe dla sukcesu jest zrozumienie różnic między tymi technikami a wałkowaniem, które ma na celu utworzenie cienkich warstw ciasta, a nie ich mieszanie czy ubijanie. Tak więc, niezrozumienie tych podstawowych różnic może prowadzić do nieudanych eksperymentów w kuchni.
Pytanie 24
Jakie zmiany w żywności, która była wielokrotnie rozmrażana i zamrażana, mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia?
A. Znaczne utraty masy.
B. Zmiana struktury.
C. Namnożenie drobnoustrojów.
D. Zmiana intensywności koloru.
Namnożenie drobnoustrojów w żywności wielokrotnie zamrażanej i rozmrażanej stanowi istotne zagrożenie zdrowotne z kilku powodów. Podczas procesów zamrażania, niektóre mikroorganizmy mogą przetrwać w uśpionej formie, a po rozmrożeniu mogą się aktywować i namnażać. Zmiany temperatury sprzyjają także rozwojowi bakterii, takich jak Salmonella, E. coli czy Listeria, które mogą prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych. Dobrymi praktykami w branży spożywczej są zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które zalecają monitorowanie i kontrolowanie procesów przechowywania żywności. Należy unikać wielokrotnego zamrażania i rozmrażania produktów, a jeśli już do tego dojdzie, należy dokładnie przestrzegać norm dotyczących czasu i temperatury. Przykładem stosowania tych zasad jest szybkie zamrażanie produktów zaraz po ich zakupie oraz ich jednoczesne rozmrażanie w warunkach kontrolowanych, na przykład w lodówce, co minimalizuje ryzyko proliferacji drobnoustrojów.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
Ile węglowodanów dostarczy drugie śniadanie?
| Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g | |||
|---|---|---|---|
| Produkt | Zawartość w 100 g produktu | ||
| białko (g) | tłuszcz (g) | węglowodany (g) | |
| bułka pszenna | 7,3 | 1,5 | 58 |
| masło | 0,7 | 82,5 | 0,7 |
| ser topiony | 13,5 | 27,0 | 1,2 |
| pomidor | 0,9 | 0,2 | 3,6 |
A. 33,9 g
B. 25,3 g
C. 40,8 g
D. 20,3 g
Wiem, że wyszło 25,3 g węglowodanów. Można to policzyć, biorąc pod uwagę, ile węglowodanów jest w każdym z produktów, z których zrobiliśmy drugie śniadanie. Zasada jest prosta: mnożymy ilość węglowodanów w 100 g danego składnika przez jego wagę w gramach. Na przykład, jeśli mamy chleb, który ma 50 g węglowodanów na 100 g i używamy 40 g, to robimy obliczenie: 50 g/100 g * 40 g, co daje nam 20 g węglowodanów z chleba. Potem podobnie liczymy dla innych składników i sumujemy wszystko. Dzięki temu możemy dokładnie wiedzieć, ile tych węglowodanów jest w posiłku, co szczególnie się przydaje dla osób na diecie, na przykład diabetyków. Takie obliczenia pomagają lepiej kontrolować dietę i dobierać składniki do indywidualnych potrzeb.
Pytanie 27
Którą potrawę można przygotować, wykorzystując wszystkie podane surowce i półprodukty?
| Normatyw surowcowy na 5 porcji | |
|---|---|
| Surowce/ półprodukty | Ilość |
| ziemniaki | 1700g |
| cebula | 100g |
| mąka pszenna | 50g |
| jaja | 2 szt. |
| olej | 150g |
| cukier | 150g |
| sól | do smaku |
A. Ziemniaki faszerowane.
B. Placki ziemniaczane.
C. Bliny ziemniaczane.
D. Pyzy ziemniaczane.
Wybór potrawy, która nie wykorzystuje wszystkich podanych składników, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących technologii kulinarnej. Na przykład ziemniaki faszerowane zazwyczaj wymagają jedynie ziemniaków i nadzienia, co nie obejmuje pozostałych składników, takich jak mąka, cebula czy jaja. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że każde danie można przygotować wyłącznie z jednego głównego składnika, co ogranicza kreatywność w kuchni. Z kolei pyzy ziemniaczane, będące rodzajem kluski, również nie korzystają z cebuli ani cukru, co wyklucza je z zestawu składników zgodnych z normatywem. Warto zauważyć, że pominięcie mąki pszennej w tych potrawach jest kluczowym błędem, ponieważ mąka jest niezbędna do uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury. W wielu tradycyjnych przepisach mąka działa jako spoiwo, co jest zgodne z zasadami technologii żywności, które wskazują na konieczność użycia odpowiednich składników, aby osiągnąć pożądany efekt końcowy. Warto przy tym mieć na uwadze, że każda potrawa powinna być analizowana pod kątem użytych surowców, co pomoże w zrozumieniu ich funkcji oraz pozwoli na właściwe przygotowanie potraw w zgodzie z zasadami sztuki kulinarnej.
Pytanie 28
W diecie o niskiej zawartości błonnika zaleca się podawanie:
A. potrawki z kaczki, fasolki szparagowej
B. sztuki mięsa, marchewki gotowanej
C. kotletów pożarskich, kalafiora gotowanego
D. zrazów zawijanych, surówki z kapusty
W diecie łatwostrawnej unika się potraw, które mogą być ciężkostrawne lub bogate w błonnik, co jest istotne przy wielu schorzeniach układu pokarmowego. Przytoczone przykłady, takie jak potrawka z kaczki z dodatkiem fasolki szparagowej, nie są odpowiednie, ponieważ fasolka szparagowa jest źródłem błonnika, który może prowadzić do wzdęć i dyskomfortu trawiennego. Podobnie, kotlety pożarskie z kalafiorem z wody również mogą stanowić problem. Kalafior, będący warzywem kapustnym, ma właściwości gazotwórcze, co czyni go niewskazanym w diecie łatwostrawnej. Zrazy zawijane, często przygotowywane z dodatkiem różnych farszów oraz surówki z kapusty, są dodatkowym obciążeniem dla układu pokarmowego z powodu błonnika zawartego w kapuście. W dietach ograniczających błonnik kluczowe jest unikanie potraw, które mogą powodować fermentację w jelitach, prowadząc do nieprzyjemnych objawów. Z tego powodu głównym celem diety łatwostrawnej jest dostarczanie pokarmów, które są lekkostrawne, a ich obróbka kulinarna jest dostosowana do potrzeb osób z problemami trawiennymi, co jest ignorowane w wymienionych odpowiedziach.
Pytanie 29
W restauracji butelka wina o objętości 0,75 l kosztuje 60,00 zł. Oblicz cenę lampki wina o objętości 100 ml.
A. 6zł
B. 7 zł
C. 9 zł
D. 8 zł
Aby obliczyć cenę lampki wina o pojemności 100 ml, musimy najpierw ustalić, ile kosztuje 1 litr wina. Butelka wina o pojemności 0,75 l kosztuje 60,00 zł, co oznacza, że 1 litr (czyli 1000 ml) kosztuje 60,00 zł / 0,75 = 80,00 zł. Następnie, aby obliczyć cenę 100 ml, dzielimy cenę 1 litra przez 10, ponieważ 100 ml to jedna dziesiąta litra. 80,00 zł / 10 = 8,00 zł. To podejście jest zgodne z praktykami stosowanymi w sektorze gastronomicznym, gdzie ceny jednostkowe są często obliczane na podstawie objętości. Taki sposób kalkulacji jest nie tylko praktyczny, ale również przejrzysty dla klientów, co sprzyja uczciwości cenowej i zrozumieniu struktury kosztów w menu restauracyjnym.
Pytanie 30
Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania budyniu serowego?
A. Pieczenie
B. Frytkowanie
C. Gotowanie
D. Duszenie
Gotowanie jest techniką obróbki cieplnej, która doskonale nadaje się do sporządzania budyniu serowego, ponieważ pozwala na równomierne podgrzewanie składników. W trakcie gotowania, szczególnie w kąpieli wodnej, składniki takie jak ser, mleko i jajka łączą się, tworząc gładką i kremową konsystencję. Proces ten zapewnia nie tylko odpowiednią temperaturę, ale także stabilizuje strukturę budyniu dzięki koagulacji białek zawartych w serze i jajkach. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest przygotowanie budyniu serowego w kąpieli wodnej, co minimalizuje ryzyko przypalenia i zapewnia kontrolowaną temperaturę. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące bezpieczeństwa żywności – gotowanie pozwala na eliminację bakterii, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia. W praktyce, gotowanie budyniu serowego można wzbogacić o różnorodne dodatki, takie jak wanilia czy skórka cytrynowa, co pozwala na uzyskanie unikalnych smaków, zgodnych z nowoczesnymi trendami kulinarnymi.
Pytanie 31
Jakie warzywo powinno być gotowane w niewielkiej ilości wody z dodatkiem tłuszczu?
A. Brokuł
B. Marchew
C. Fasolę
D. Pasternak
Brokuł, pasternak i fasola to warzywa, które wymagają nieco innego podejścia podczas gotowania. Brokuł, na przykład, najlepiej gotować na parze lub blanszować, aby zachować jego chrupkość i intensywny zielony kolor. Gotowanie go w dużej ilości wody prowadzi do utraty cennych składników odżywczych, zwłaszcza witamin z grupy B oraz witaminy C, które są wrażliwe na wysokie temperatury i obecność wody. Pasternak, z drugiej strony, jest warzywem korzeniowym, które dobrze absorbuje smaki, więc zazwyczaj dusimy go w większej ilości płynu lub gotujemy razem z innymi składnikami, aby wzbogacić potrawę o jego słodkawy smak. Fasola wymaga namaczania oraz długiego gotowania w dużej ilości wody, co jest niezbędne, aby strąki zmiękły i stały się jadalne. Często gotuje się ją również z dodatkiem tłuszczu, jednak w inny sposób niż marchew. Zastosowanie niewłaściwych technik gotowania może prowadzić do niedostatecznego wydobycia smaków oraz zmniejszenia wartości odżywczych, co jest typowym błędem myślowym, wynikającym z braku zrozumienia specyfiki każdego warzywa.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Warzywa bogate w karoten powinny być gotowane w niewielkiej ilości wody z dodatkiem
A. cukru
B. mleka
C. masła
D. kwasku
Wybór innych odpowiedzi, takich jak cukier, kwasek czy mleko, nie przynosi korzyści w kontekście gotowania warzyw zawierających karoten. Cukier, choć może poprawić smak, nie ma żadnego wpływu na przyswajalność karotenoidów, a jego nadmiar w diecie prowadzi do problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy cukrzyca. Właściwe przetwarzanie warzyw powinno koncentrować się na ich wartościach odżywczych, a nie na dodawaniu cukru. Kwasek, stosowany w celu nadania potrawom kwasowości, również nie wspomaga wchłaniania karotenoidów, a może wręcz ograniczać ich biodostępność, gdyż kwasowość środowiska nie jest optymalna dla rozpuszczalnych w tłuszczach składników odżywczych. Mleko, mimo że zawiera tłuszcz, może nie być najlepszym rozwiązaniem do gotowania warzyw ze względu na swoje właściwości smakowe i teksturalne, które mogą nie współgrać z niektórymi warzywami, a także może prowadzić do niepożądanych reakcji chemicznych w trakcie gotowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie roli tłuszczu w diecie i jego wpływu na biodostępność niektórych składników odżywczych, co powinno kierować naszymi wyborami kulinarnymi.
Pytanie 34
Jakie parametry powinny być spełnione w magazynie, gdzie przechowuje się mąkę?
A. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 90 % do 95 %
B. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 90 % do 95 %
C. Temperatura od +10 °C do +15 °C, wilgotność od 56 % do 60 %
D. Temperatura od +6 °C do +10 °C, wilgotność od 56 % do 60 %
Odpowiedź wskazuje na odpowiednie warunki przechowywania mąki, które obejmują temperaturę od +10 °C do +15 °C oraz wilgotność od 56 % do 60 %. Te parametry są kluczowe dla zachowania świeżości i jakości mąki, ponieważ zbyt wysoka temperatura i wilgotność mogą prowadzić do rozwoju pleśni oraz innych mikroorganizmów, które mogą negatywnie wpływać na produkt. W standardach jakości żywności, takich jak ISO 22000, podkreśla się znaczenie odpowiednich warunków przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktów spożywczych. Przykładowo, w piekarniach i zakładach przetwórczych, które korzystają z mąki, regularne monitorowanie temperatury i wilgotności w magazynie jest praktyką zapewniającą, że mąka utrzymuje swoje właściwości. Ponadto, właściwe warunki przechowywania mąki mogą wydłużyć jej trwałość i zapewnić lepszą jakość wypieków. Warto również zauważyć, że mąka powinna być przechowywana w szczelnych pojemnikach, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia oraz wpływu otoczenia na jej właściwości.
Pytanie 35
Które warzywo strączkowe zawiera najwięcej białka?
| Nazwa produktu | Zawartość białka w 100 g części jadalnych |
|---|---|
| Soczewica | 23,5 g |
| Groch | 22,9 g |
| Soja | 34,9 g |
| Ciecierzyca | 19,0 g |
A. Soczewica.
B. Soja.
C. Ciecierzyca.
D. Groch.
Soja jest warzywem strączkowym, które wyróżnia się najwyższą zawartością białka spośród wymienionych opcji. Z danych przedstawionych na wspomnianym zdjęciu wynika, że soja zawiera aż 34,9 g białka na 100 g produktu. Warto zauważyć, że białko sojowe jest kompletnym białkiem, co oznacza, że zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dlatego soja jest szczególnie ceniona w diecie wegetariańskiej i wegańskiej jako doskonałe źródło białka roślinnego. W praktyce, soja może być wykorzystywana w różnych formach, takich jak tofu, tempeh czy mleko sojowe. Warto także podkreślić, że stosowanie soi w diecie może przyczynić się do obniżenia poziomu cholesterolu oraz wspierać zdrowie serca. Ponadto, wysokie stężenie białka w soi sprawia, że jest to doskonały wybór dla sportowców oraz osób aktywnych, które potrzebują zwiększonej podaży białka, aby wspierać regenerację mięśni i ogólną kondycję fizyczną.
Pytanie 36
Na bankiecie w stylu angielskim będzie brało udział 100 osób. Ile zestawów szkła, porcelany i sztućców powinno znajdować się na stole?
A. 150
B. 200
C. 170
D. 100
Odpowiedź 100 jest jak najbardziej na miejscu, bo w bankiecie angielskim każdy gość powinien mieć swój własny zestaw szkła, talerzy i sztućców. To działa tak, że goście siadają przy stole i korzystają z podawanych dań, więc trzeba im zapewnić odpowiednie wyposażenie. Dobrze jest też pomyśleć o różnorodności potraw, co znaczy, że każdy będzie potrzebować różnych naczyń, żeby komfortowo się najadać. Na przykład, jeśli mamy różne dania, to goście mogą potrzebować talerzy do ryb, mięsa, deserów i odpowiednich sztućców. To wszystko ma na celu zapewnienie dobrego serwisu i zadowolenia uczestników. Dlatego niezbędne jest przygotowanie 100 kompletów dla 100 osób, żeby każdy miał to, czego potrzebuje.
Pytanie 37
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 38
Zastosowanie materiałów wtórnych to
A. recykling.
B. przetwarzanie.
C. przywracanie.
D. odnowienie.
Wykorzystywanie surowców wtórnych, definiowane jako recykling, jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju i gospodarki cyrkularnej. Recykling polega na przetwarzaniu odpadów i materiałów, które już nie są potrzebne, w nowe produkty, co znacząco przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów oraz zużycia surowców naturalnych. Przykładem może być proces przetwarzania plastikowych butelek w nowe przedmioty, takie jak odzież lub materiały budowlane. Organizacje i przedsiębiorstwa podejmują działania zgodne z normami ISO 14001, które promują zarządzanie środowiskowe, w tym efektywne wykorzystanie recyklingu. Dobre praktyki branżowe obejmują stosowanie technologii, które zwiększają efektywność recyklingu oraz współpracę z lokalnymi społecznościami w celu promowania segregacji odpadów. Recykling nie tylko przyczynia się do ochrony środowiska, ale również wspiera gospodarki poprzez tworzenie nowych miejsc pracy w sektorze przetwarzania odpadów.
Pytanie 39
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 40
Jak nazywa się proces, w którym stopniowo wlewa się gorący wywar do śmietany, zanim zostanie ona dodana do gorącej zupy lub sosu?
A. Poszetowanie
B. Emulgowanie
C. Blanszowanie
D. Hartowanie
Hartowanie to technika kulinarna, która polega na stopniowym dodawaniu gorącego wywaru do zimnych lub letnich składników, takich jak śmietana, przed połączeniem ich z gorącym daniem, na przykład zupą lub sosem. Ta metoda ma na celu uniknięcie nagłego ścięcia się białek w śmietanie, co mogłoby prowadzić do jej koagulacji i nieestetycznego wyglądu dania. Hartowanie jest szeroko stosowane w kuchniach profesjonalnych, aby zachować teksturę i smak składników. Dobrą praktyką jest dodawanie wywaru w małych ilościach, stale mieszając, co pozwala na stopniowe podnoszenie temperatury śmietany. Dzięki temu końcowy produkt staje się jedwabisty i gładki. Przykładem może być przygotowanie zupy krem, gdzie dodanie hartowanej śmietany do gorącej bazy zupy zapewnia doskonałą konsystencję i smak.