Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:06
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 11:18

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Kluczowy sposób zabezpieczenia danych w sieci komputerowej przed nieautoryzowanym dostępem to

A. użycie macierzy dyskowych
B. realizacja kopii danych
C. autoryzacja dostępu do zasobów serwera
D. tworzenie sum kontrolnych plików
Autoryzacja dostępu do zasobów serwera jest kluczowym mechanizmem ochrony danych w sieci komputerowej, ponieważ zapewnia, że tylko uprawnione osoby mogą uzyskać dostęp do wrażliwych informacji i systemów. Proces ten polega na weryfikacji tożsamości użytkowników oraz przypisywaniu im odpowiednich uprawnień do korzystania z zasobów. W praktyce, autoryzacja często wykorzystuje różne metody, takie jak hasła, kody PIN, tokeny czy biometrię. Na przykład, w wielu organizacjach stosuje się systemy zarządzania tożsamością (IAM), które centralizują proces autoryzacji, umożliwiając kontrolę nad dostępem do różnych systemów i aplikacji. Dobre praktyki branżowe, takie jak stosowanie minimalnych uprawnień (principle of least privilege), pomagają ograniczyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu oraz naruszenia danych. Standardy, takie jak ISO/IEC 27001, podkreślają znaczenie zarządzania dostępem w kontekście ogólnej strategii ochrony information security.

Pytanie 2

Które z urządzeń sieciowych jest przedstawione na grafice?

Ilustracja do pytania
A. Router
B. Access Point
C. Switch
D. Hub
Symbol graficzny, który widzisz, to router. To bardzo ważne urządzenie w sieciach komputerowych. Router działa jak pośrednik między różnymi częściami sieci i przekazuje dane w taki sposób, żeby było to jak najbardziej efektywne. Korzysta z tablic routingu, które są na bieżąco aktualizowane, więc potrafi kierować pakiety tam, gdzie powinny trafić. Co ciekawe, routery mogą łączyć różne typy sieci, na przykład lokalne sieci LAN z rozległymi WAN, czego inne urządzenia sieciowe nie potrafią. Dzisiaj routery obsługują różne protokoły, jak OSPF, RIPv2 czy BGP, co naprawdę pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym. Mają też różne funkcje zabezpieczeń, na przykład firewalle i VPN, co znacznie poprawia bezpieczeństwo i prywatność użytkowników. W domach często pełnią dodatkowo rolę punktu dostępowego Wi-Fi, co pozwala nam bezprzewodowo połączyć się z siecią. Myślę, że bez routerów dzisiaj nie wyobrazimy sobie nowoczesnych sieci, zarówno w domach, jak i w firmach. Kiedy korzystasz z routerów zgodnie z ich przeznaczeniem, możesz nie tylko lepiej zarządzać ruchem, ale też poprawić bezpieczeństwo oraz stabilność sieci.

Pytanie 3

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer cechują się tym, że

A. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia zasoby w sieci.
B. wszystkie komputery w sieci mają równorzędny status.
C. wszystkie komputery klienckie mogą korzystać z zasobów innych komputerów.
D. żaden z komputerów nie pełni funkcji dominującej w stosunku do innych.
Sieci lokalne typu klient-serwer są zorganizowane wokół centralnego komputera, który pełni rolę serwera, udostępniając zasoby, takie jak pliki, aplikacje i usługi. Klienci, czyli pozostałe komputery w sieci, korzystają z tych zasobów. Taki model jest korzystny, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie zasobami oraz centralizację kontroli dostępu. Przykładem zastosowania tego modelu są firmy, które wdrażają serwery plików, pozwalające pracownikom na wspólny dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Dodatkowo, w kontekście standardów branżowych, model klient-serwer wspiera takie rozwiązania jak Active Directory w systemach Windows, które zarządzają tożsamościami użytkowników i autoryzacją dostępu. Przy założeniu pełnej funkcjonalności, serwer może obsługiwać wiele jednoczesnych połączeń, co jest kluczowe w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. Właściwe wdrożenie tego modelu zwiększa bezpieczeństwo, wydajność oraz ułatwia administrację siecią.

Pytanie 4

Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie klawisz:

A. CTRL
B. SHIFT
C. ALT
D. TAB
Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przytrzymanie klawisza Ctrl podczas kręcenia kółkiem myszy pozwala na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie w systemie Windows. Ta funkcjonalność jest zgodna z ogólną zasadą, że kombinacja klawisza Ctrl z innymi czynnościami umożliwia manipulację rozmiarem obiektów. Na przykład, wiele aplikacji graficznych czy edytorów tekstowych również wspiera taką interakcję, umożliwiając użytkownikowi precyzyjne dostosowywanie widoku. Dobrą praktyką jest znajomość tej kombinacji klawiszy, szczególnie dla osób pracujących w środowisku biurowym lub dla tych, którzy często korzystają z komputerów. Dodatkowo, kombinacja ta jest używana również w innych kontekstach, takich jak zmiana powiększenia w przeglądarkach internetowych, co czyni ją niezwykle uniwersalną. Warto również zauważyć, że w systemie macOS zamiast klawisza Ctrl często używa się klawisza Command, co podkreśla różnice między systemami operacyjnymi, ale zasada działania pozostaje podobna.

Pytanie 5

Który z podanych programów pozwoli na stworzenie technicznego rysunku ilustrującego plan instalacji logicznej sieci lokalnej w budynku?

A. WireShark
B. AutoCad
C. Packet Tracer
D. CommView
WireShark to narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia monitorowanie i diagnostykę sieci, jednak nie jest to program przeznaczony do tworzenia rysunków technicznych. Jego głównym celem jest analiza pakietów danych w czasie rzeczywistym, co nie ma związku z projektowaniem schematów instalacji. CommView natomiast także służy do monitorowania ruchu w sieci i nie posiada funkcji pozwalających na wizualizację planów instalacji logicznej. Z kolei Packet Tracer to symulator sieci opracowany przez Cisco, który pozwala na modelowanie i symulację działania sieci, ale nie jest narzędziem do tworzenia rysunków technicznych. Użytkownicy mogą pomylić te programy z AutoCad ze względu na ich zastosowanie w kontekście sieci, jednak kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że każde z wymienionych narzędzi posiada specyficzne funkcjonalności, które nie są kompatybilne z wymaganiami do tworzenia rysunków technicznych. Oprogramowanie CAD, takie jak AutoCad, jest dedykowane do precyzyjnego projektowania, co jest podstawowym wymogiem w inżynierii, podczas gdy inne narzędzia są skoncentrowane na analizie lub symulacji działania sieci. W związku z tym, wybór odpowiedniego oprogramowania jest kluczowy w procesie projektowania, a stosowanie niewłaściwych narzędzi prowadzi do pomyłek i nieefektywności w pracy. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi programami może prowadzić do nieprawidłowych projektów, co z kolei może wpłynąć na jakość i bezpieczeństwo instalacji.

Pytanie 6

Aby móc korzystać z telefonu PSTN do nawiązywania połączeń za pośrednictwem sieci komputerowej, należy go podłączyć do

A. modemu analogowego
B. bramki VoIP
C. mostka sieciowego
D. repetera sygnału
Bramka VoIP, znana również jako bramka głosowa, jest urządzeniem, które umożliwia integrację tradycyjnych telefonów PSTN z nowoczesnymi sieciami VoIP. To rozwiązanie pozwala na konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe i vice versa, co umożliwia realizację połączeń głosowych przez Internet. W praktyce oznacza to, że użytkownik może korzystać z tradycyjnego telefonu do wykonywania połączeń VoIP, co jest nie tylko wygodne, ale również często tańsze. Dobrą praktyką jest stosowanie bramek VoIP w środowiskach, gdzie istnieje potrzeba integracji starszej infrastruktury telekomunikacyjnej z nowoczesnymi usługami. Współczesne bramki oferują także zaawansowane funkcje, takie jak obsługa wielu linii telefonicznych, zarządzanie połączeniami, czy też możliwość korzystania z dodatkowych usług, takich jak faksowanie przez Internet. Używanie bramek VoIP jest zgodne z normami telekomunikacyjnymi i pozwala na optymalizację kosztów komunikacji, co czyni je rozwiązaniem rekomendowanym w wielu firmach.

Pytanie 7

W przypadku dysku twardego, w jakiej jednostce wyrażana jest wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure)?

A. w godzinach
B. w dniach
C. w latach
D. w minutach
Wartość współczynnika MTBF (Mean Time Between Failure) dla dysków twardych jest podawana w godzinach, co wynika z charakterystyki pracy tych urządzeń. MTBF jest miarą niezawodności, wskazującą na średni czas, jaki można oczekiwać, że dysk twardy będzie działał bezawaryjnie pomiędzy awariami. Przykładowo, jeśli dysk ma MTBF równy 1 000 000 godzin, oznacza to, że w średnim czasie użytkowania, możemy oczekiwać, że dysk wytrzyma długi okres bez uszkodzenia. W praktyce dane te są szczególnie istotne w kontekście centrów danych i przedsiębiorstw, gdzie urządzenia muszą zapewniać wysoką dostępność. Wysoki współczynnik MTBF jest także często wymagany w standardach branżowych, takich jak ISO 9001, które kładą duży nacisk na jakość i niezawodność produktów. Dlatego też zrozumienie i odpowiednie interpretowanie MTBF jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem systemów pamięci masowej. Znajomość MTBF pozwala nie tylko na lepsze planowanie konserwacji, lecz także na optymalne zarządzanie ryzykiem związanym z potencjalnymi awariami.

Pytanie 8

W systemie Linux narzędzie, które umożliwia śledzenie trasy pakietów od źródła do celu, pokazując procentowe straty oraz opóźnienia, to

A. tracert
B. mtr
C. ping
D. route
Narzędzie mtr (My Traceroute) jest zaawansowanym narzędziem do monitorowania tras pakietów w sieci, które łączy funkcje tradycyjnych poleceń traceroute i ping. Jego zastosowanie pozwala na zmierzenie nie tylko trasy, jaką pokonują pakiety od źródła do celu, ale również na analizę strat pakietów i opóźnień na każdym hopie. Mtr działa w czasie rzeczywistym, co oznacza, że może dostarczać bieżące informacje o stanie połączenia. Użytkownik może zaobserwować, jak zmieniają się opóźnienia i straty pakietów w czasie, co jest nieocenione w diagnostyce sieci. Dodatkowo, mtr umożliwia identyfikację problemów z łącznością, takich jak wąskie gardła w trasie, co jest kluczowe przy optymalizacji sieci. Dzięki swojej wszechstronności i możliwościom, mtr stał się standardowym narzędziem wśród administratorów sieci i inżynierów, co pozwala na efektywne zarządzanie i monitorowanie jakości usług sieciowych.

Pytanie 9

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.112
B. 172.16.0.224
C. 172.16.0.16
D. 172.16.0.96
Odpowiedzi takie jak 172.16.0.16, 172.16.0.112 oraz 172.16.0.224 wynikają z niepełnego zrozumienia zasad adresacji IP oraz maski podsieci. Przykładowo, wybierając adres 172.16.0.16, można być w błędzie, sądząc, że jest to adres sieci. W rzeczywistości, adres ten znajduje się w innej podsieci, a jego użycie może prowadzić do konfliktów w komunikacji wewnętrznej. Podobnie, wybierając 172.16.0.112, użytkownik może mylnie zakładać, że jest to adres sieci dla omawianego hosta, podczas gdy w rzeczywistości jest to adres w podsieci, która nie obejmuje 172.16.0.123. Adres 172.16.0.224 również nie jest poprawny, bowiem jest to adres rozgłoszeniowy w innej podsieci, co może prowadzić do nieporozumień i błędów w konfiguracji sieci. Kluczowym błędem w myśleniu jest brak zrozumienia, jak działa maska podsieci i jak dzieli ona adresy IP na podsieci. Ważne jest, aby mieć świadomość, że adresy IP w danej podsieci muszą być zgodne z przyjętymi zasadami segmentacji i muszą być określone przez maskę, co wpływa na możliwość ich użycia w danej sieci. Konsekwencje błędnego przypisania adresów mogą prowadzić do problemów w komunikacji, a także do konieczności przeprowadzania kosztownych poprawek w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 10

Jak określa się technologię stworzoną przez firmę NVIDIA, która pozwala na łączenie kart graficznych?

A. CROSSFIRE
B. SLI
C. RAMDAC
D. ATI
SLI, czyli Scalable Link Interface, to technologia opracowana przez firmę NVIDIA, która umożliwia łączenie dwóch lub więcej kart graficznych w celu zwiększenia wydajności graficznej systemu. Dzięki SLI, użytkownicy mogą uzyskać lepsze rezultaty w grach komputerowych, renderingach 3D oraz aplikacjach wymagających intensywnego przetwarzania grafiki. W praktyce, SLI dzieli obciążenie graficzne między karty, co pozwala na osiągnięcie wyższych liczby klatek na sekundę (FPS) oraz płynniejszej grafiki. Warto jednak pamiętać, że aby technologia SLI działała efektywnie, muszą być spełnione określone warunki, takie jak posiadanie odpowiedniej płyty głównej, zasilacza o odpowiedniej mocy oraz kompatybilnych kart graficznych. Dodatkowo, nie wszystkie gry wspierają SLI, dlatego przed zakupem warto sprawdzić, czy konkretne tytuły będą w stanie wykorzystać tę technologię. W branży gier oraz profesjonalnego renderingu, SLI stało się standardem wśród zaawansowanych użytkowników, którzy szukają maksymalnej wydajności swoich systemów.

Pytanie 11

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który będzie użyty do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucji, mając na uwadze, że średnia odległość pomiędzy każdym punktem abonenckim a punktem dystrybucji wynosi 8 m oraz że cena za 1 m kabla wynosi 1 zł. W obliczeniach uwzględnij zapas 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 32 zł
B. 45 zł
C. 40 zł
D. 50 zł
Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 potrzebnego do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, należy uwzględnić zarówno średnią długość kabla, jak i zapas na każdy punkt abonencki. Średnia długość pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, co oznacza, że na każdy z 5 punktów potrzebujemy 8 m kabla. Dodatkowo, dla każdego punktu abonenckiego uwzględniamy zapas 2 m, co daje łącznie 10 m na punkt. Zatem dla 5 punktów abonenckich potrzebujemy 5 * 10 m = 50 m kabla. Koszt 1 m kabla wynosi 1 zł, więc całkowity koszt brutto wynosi 50 m * 1 zł = 50 zł. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, zawsze warto uwzględniać zapasy na kable, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów związanych z niewystarczającą ilością materiałów. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie instalacji sieciowych.

Pytanie 12

Co należy zrobić, aby chronić dane przesyłane w sieci przed działaniem sniffera?

A. Użycie antydialera
B. Zmiana hasła konta
C. Skanowanie komputerów za pomocą programu antywirusowego
D. Szyfrowanie danych w sieci
Szyfrowanie danych w sieci jest kluczowym mechanizmem ochrony informacji przesyłanych pomiędzy urządzeniami. Dzięki zastosowaniu algorytmów szyfrujących, takie jak AES (Advanced Encryption Standard) czy TLS (Transport Layer Security), dane stają się nieczytelne dla osób, które mogą próbować je przechwycić za pomocą snifferów. W praktyce, szyfrowanie danych zapewnia poufność komunikacji, co jest szczególnie istotne w kontekście transmisji informacji wrażliwych, takich jak hasła czy dane osobowe. Przykładem zastosowania szyfrowania jest korzystanie z HTTPS podczas przeglądania stron internetowych, co zapewnia, że wszelkie dane przesyłane pomiędzy przeglądarką a serwerem są chronione przed nieautoryzowanym dostępem. Warto również pamiętać, że szyfrowanie nie tylko zabezpiecza dane w trakcie ich przesyłania, ale również może być stosowane do ochrony danych w spoczynku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa danych.

Pytanie 13

Na zdjęciu widać płytę główną komputera. Strzałka wskazuje na

Ilustracja do pytania
A. łącze do dysku SCSI
B. gniazdo zasilające do płyty ATX
C. łącze do dysku IDE
D. gniazdo zasilające do płyty AT
Na płycie głównej komputera można znaleźć różne rodzaje gniazd i portów, które pełnią specyficzne funkcje. Gniazdo zasilania do płyty AT było używane w starszych typach komputerów i ma inną konstrukcję w porównaniu do nowoczesnych gniazd ATX. Płyty AT nie są już powszechnie stosowane, ponieważ nowsze standardy, takie jak ATX, oferują lepsze zarządzanie energią i większą elastyczność. Połączenie do dysku IDE, chociaż kiedyś powszechne, zostało zastąpione przez nowsze technologie, takie jak SATA, które oferują wyższe prędkości transferu danych i lepszą niezawodność. IDE było używane do podłączania dysków twardych i napędów optycznych, ale teraz jest to przestarzała technologia. Połączenie do dysku SCSI było szeroko stosowane w serwerach i stacjach roboczych, oferując szybki transfer danych i możliwość podłączania wielu urządzeń; jednak w zastosowaniach konsumenckich zostało w dużej mierze zastąpione przez inne technologie. Błąd w rozpoznaniu tych gniazd może wynikać z nieznajomości współczesnych standardów oraz mylenia ich ze starszymi rozwiązaniami, które miały inne zastosowania i były charakterystyczne dla wcześniejszej generacji sprzętu komputerowego. Rozróżnianie tych standardów jest kluczowe w pracy z nowoczesnymi systemami komputerowymi, gdzie kompatybilność i wydajność są priorytetami.

Pytanie 14

Który typ drukarki powinien być wykorzystany w dziale sprzedaży hurtowni materiałów budowlanych do tworzenia faktur na papierze samokopiującym, aby uzyskać kopie wydruku?

A. Laserowa
B. Igłowa
C. Atramentowa
D. Sublimacyjna
Drukarka igłowa to najlepszy wybór do drukowania faktur na papierze samokopiującym, ponieważ wykorzystuje mechanizm, który pozwala na jednoczesne drukowanie na kilku warstwach papieru. Dzięki zastosowaniu taśmy barwiącej i igieł, drukarka igłowa wytwarza wyraźne wcięcia, co umożliwia przeniesienie obrazu na kolejne kopie. W praktyce, takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w działach sprzedaży, gdzie konieczne jest generowanie wielu egzemplarzy dokumentów, np. faktur dla klientów, które są potrzebne zarówno dla sprzedawcy, jak i dla nabywcy. Standardy branżowe zalecają użycie drukarek igłowych w sytuacjach wymagających ciągłego druku dokumentów, co czyni je niezawodnym wyborem w hurtowniach materiałów budowlanych. Przykładem zastosowania jest sytuacja, w której potrzebne są kopie dla księgowości oraz klienta, co pozwala na uniknięcie problemów z archiwizowaniem danych oraz kontroli finansowej.

Pytanie 15

W dokumentacji przedstawiono typ systemu plików

„Zaawansowany system plików zapewniający wydajność, bezpieczeństwo, niezawodność i zaawansowane funkcje niespotykane w żadnej wersji systemu FAT. Na przykład dzięki standardowemu rejestrowaniu transakcji i technikom odzyskiwania danych system gwarantuje spójność woluminów. W przypadku awarii system wykorzystuje plik dziennika i informacje kontrolne do przywrócenia spójności systemu plików."

A. FAT
B. EXT4
C. NTFS
D. FAT32
Systemy plików takie jak FAT FAT32 i EXT4 mają swoje zastosowania ale różnią się znacząco od NTFS pod względem funkcjonalności i możliwości. FAT i FAT32 są starszymi technologiami które były powszechnie używane w przeszłości. Charakteryzują się prostotą i szeroką kompatybilnością z różnymi systemami operacyjnymi jednak brakuje im wielu zaawansowanych funkcji obecnych w NTFS. Na przykład FAT32 nie obsługuje uprawnień dostępu do plików ani rejestrowania transakcji co czyni go mniej bezpiecznym w przypadku awarii systemu. EXT4 z kolei jest nowoczesnym systemem plików używanym głównie w systemach Linux. Oferuje on wiele zaawansowanych funkcji takich jak duża skalowalność i wydajność jednak w środowiskach opartych na Windows nie jest natywnym wyborem. EXT4 podobnie jak NTFS obsługuje dziennikowanie co poprawia spójność danych po awarii ale różni się strukturą i sposobem zarządzania metadanymi. Decyzja o wyborze systemu plików powinna być oparta na specyficznych potrzebach i środowisku w jakim będzie używany. NTFS ze względu na swoje zaawansowane funkcje jest standardowym wyborem dla systemów Windows zapewniając wysoką ochronę danych i efektywność zarządzania czym się wyróżnia na tle innych wymienionych opcji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zastosowania technologii w praktycznych scenariuszach IT

Pytanie 16

W programie Explorator systemu Windows, naciśnięcie klawisza F5 zazwyczaj powoduje wykonanie następującej operacji:

A. otwierania okna wyszukiwania
B. kopiowania
C. odświeżania zawartości bieżącego okna
D. uruchamiania drukowania zrzutu ekranowego
Klawisz F5 w programie Explorator systemu Windows jest standardowo przypisany do czynności odświeżania zawartości bieżącego okna. Oznacza to, że naciśnięcie tego klawisza spowoduje ponowne załadowanie aktualnych danych wyświetlanych w folderze lub na stronie internetowej. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna w sytuacjach, gdy chcemy upewnić się, że widzimy najnowsze informacje, na przykład po dodaniu lub usunięciu plików. W praktyce, odświeżanie okna pozwala na szybkie sprawdzenie zmian w zawartości, co jest nieocenione w codziennej pracy z plikami i folderami. Warto zaznaczyć, że jest to zgodne z ogólnym standardem interakcji użytkownika w systemach operacyjnych, gdzie klawisz F5 jest powszechnie używany do odświeżania. W kontekście dobrych praktyk, znajomość skrótów klawiaturowych, takich jak F5, przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy i oszczędności czasu, stanowiąc istotny element przeszkolenia użytkowników w zakresie obsługi systemu Windows.

Pytanie 17

Dane dotyczące błędów w funkcjonowaniu systemu operacyjnego Linux można uzyskać przy użyciu narzędzia

A. watch
B. syslog
C. netstat
D. grub
Odpowiedź 'syslog' jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowy mechanizm logowania w systemach operacyjnych Linux, który gromadzi i przechowuje informacje o zdarzeniach systemowych, błędach oraz innych ważnych informacjach. Syslog jest niezwykle przydatny dla administratorów systemów do monitorowania stanu serwera, analizy problemów oraz audytów. Może on rejestrować komunikaty od różnych usług i aplikacji, co pozwala na centralne zarządzanie logami w systemie. Na przykład, aby przeglądać logi, można użyć komendy `tail -f /var/log/syslog`, co umożliwi śledzenie logów w czasie rzeczywistym. Dobre praktyki w administrowaniu systemem sugerują regularne przeglądanie logów, aby szybko identyfikować i reagować na potencjalne problemy. Dodatkowo, wiele dystrybucji Linuxa domyślnie konfiguruje syslog do zbierania informacji o użytkownikach, aplikacjach oraz błędach systemowych, co czyni go niezastąpionym narzędziem w diagnozowaniu i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 18

Jaką usługę serwerową wykorzystuje się do automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych urządzeń klienckich?

A. RIP (Routing Information Protocol)
B. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)
C. SIP (Session Initiation Protocol)
D. ICMP (Internet Control Message Protocol)
SIP (Session Initiation Protocol) to protokół, który służy do inicjowania, modyfikowania i kończenia sesji multimedialnych w sieciach IP. Jest on często stosowany w kontekście komunikacji VoIP, gdzie umożliwia zestawianie połączeń audio i wideo. SIP nie ma jednak związku z automatyczną konfiguracją interfejsów sieciowych, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. RIP (Routing Information Protocol) to protokół używany do wymiany informacji o trasach w sieciach IP. Umożliwia on routerom komunikację ze sobą i dzielenie się informacjami o dostępnych trasach, ale nie ma zastosowania w kontekście przypisywania adresów IP do stacji klienckich. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem, który służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, takich jak wiadomości o błędach czy zapytania o dostępność hostów. Chociaż ICMP jest ważny dla zarządzania siecią, nie pełni roli w automatycznej konfiguracji interfejsów sieciowych. Wybór tych protokołów zamiast DHCP wynika często z nieporozumień dotyczących ich funkcji. Kluczowym błędem jest mylenie protokołów, które zajmują się różnymi aspektami komunikacji sieciowej. Zrozumienie specyfiki każdego z protokołów oraz ich zastosowań jest niezbędne do prawidłowego zarządzania siecią oraz uniknięcia takich pułapek w przyszłości.

Pytanie 19

Jakie złącze powinna posiadać karta graficzna, aby umożliwić przesyłanie cyfrowego sygnału audio i wideo bez utraty jakości z komputera do zewnętrznego urządzenia, które jest podłączone do jej wyjścia?

A. DVI-A
B. D-Sub
C. VGA
D. HDMI
Odpowiedź HDMI jest właściwa, ponieważ interfejs ten został zaprojektowany specjalnie do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo w wysokiej jakości. HDMI (High Definition Multimedia Interface) umożliwia przesyłanie zarówno obrazu w rozdzielczości HD, jak i dźwięku wielokanałowego w jednym kablu, co jest znaczną zaletą w porównaniu do starszych technologii. Przykładowo, korzystając z karty graficznej wyposażonej w złącze HDMI, można podłączyć komputer do telewizora lub projektora, co pozwala na oglądanie filmów czy granie w gry w wysokiej rozdzielczości bez utraty jakości sygnału. HDMI wspiera również wiele zaawansowanych funkcji, takich jak ARC (Audio Return Channel) czy CEC (Consumer Electronics Control), co zwiększa komfort użytkowania. Dzięki powszechnemu zastosowaniu HDMI w nowoczesnych urządzeniach, jest to standard, który staje się dominujący w branży, umożliwiając integrację różnych komponentów multimedialnych.

Pytanie 20

W systemie Linux dane dotyczące haseł użytkowników są zapisywane w pliku:

A. groups
B. password
C. users
D. passwd
Odpowiedź 'passwd' jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach systemu w formacie tekstowym, który jest czytelny dla administratorów. Każdy wpis w pliku passwd składa się z kilku pól, oddzielonych dwukropkami, w tym nazw użytkowników, identyfikatorów użytkownika (UID) oraz haszy haseł. Ważne jest, że od wersji Linux 2.6, hasła są zazwyczaj przechowywane w pliku /etc/shadow, co zwiększa bezpieczeństwo poprzez ograniczenie dostępu do informacji o hasłach tylko dla uprawnionych użytkowników. W praktyce, podczas zarządzania użytkownikami w systemie Linux, administratorzy korzystają z poleceń takich jak 'useradd', 'usermod' czy 'userdel', które modyfikują te pliki i zarządzają dostępem użytkowników. Dobre praktyki branżowe obejmują regularne aktualizowanie haseł oraz stosowanie silnych algorytmów haszujących, takich jak bcrypt czy SHA-512, w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa danych użytkowników.

Pytanie 21

W dokumentacji technicznej procesora producent zamieścił wyniki analizy zrealizowanej przy użyciu programu CPU-Z. Z tych informacji wynika, że procesor dysponuje

Ilustracja do pytania
A. 5 rdzeni
B. 6 rdzeni
C. 4 rdzenie
D. 2 rdzenie
Wybierając odpowiedź inną niż procesor z 2 rdzeniami, można wpaść w pułapkę myślową, zakładając, że większa liczba rdzeni zawsze oznacza lepszą wydajność. Choć procesory z większą liczbą rdzeni, jak te z 4, 5 czy 6 rdzeniami, są często bardziej wydajne w zadaniach wielowątkowych, to niekoniecznie są one optymalne dla wszystkich użytkowników. Wiele aplikacji, zwłaszcza tych codziennych, takich jak przeglądarki internetowe czy programy biurowe, nie wykorzystuje pełni możliwości większej liczby rdzeni. Oczywiście, w przypadku bardziej zaawansowanych zadań, takich jak renderowanie grafiki 3D czy zaawansowane obliczenia, większa liczba rdzeni może przynieść realne korzyści. Jednakże, należy pamiętać, że każdy rdzeń to dodatkowe zużycie energii i generowanie ciepła, co może wpływać na żywotność urządzenia i jego architekturę chłodzenia. W dodatku, wiele starszych systemów operacyjnych oraz aplikacji nie jest zoptymalizowanych pod kątem obsługiwania więcej niż 2 rdzeni, co sprawia, że potencjalne korzyści z większej liczby rdzeni mogą nie być w pełni wykorzystywane. W związku z tym, wybór procesora powinien być świadomy i dopasowany do rzeczywistych potrzeb, uwzględniając zarówno rodzaj zadań, jakie będą realizowane, jak i efektywność energetyczną oraz budżet użytkownika. W praktyce wybór procesora to balans pomiędzy ilością rdzeni, częstotliwością taktowania i innymi parametrami, które muszą być dostosowane do specyfiki zastosowań. Dlatego też, dla wielu użytkowników, procesory dwurdzeniowe z technologią Hyper-Threading, takie jak Intel Core i5 650, są wystarczające do codziennych potrzeb, oferując przy tym korzystny stosunek ceny do wydajności.

Pytanie 22

Który z materiałów eksploatacyjnych nie jest stosowany w ploterach?

A. Filament
B. Tusz
C. Pisak
D. Atrament
Wybierając tusz, pisak czy atrament, można łatwo pomylić ich zastosowanie, zwłaszcza w kontekście urządzeń, w których są one wykorzystywane. Tusz oraz atrament są materiałami eksploatacyjnymi stosowanymi w ploterach atramentowych, które są powszechnie używane do drukowania dokumentów i grafik. W przypadku tych ploterów, tusze mają różne formuły, takie jak tusze pigmentowe i barwnikowe, co wpływa na jakość i trwałość wydruków. Tusze pigmentowe charakteryzują się wyższą odpornością na blaknięcie, co czyni je idealnymi do zewnętrznych zastosowań, podczas gdy tusze barwnikowe zwykle oferują lepszą reprodukcję kolorów na papierze. Pisaki, chociaż mniej powszechne, mogą być również wykorzystywane w ploterach tnących do rysowania i oznaczania. Warto dodać, że ich mechanizm działania jest oparty na innej technologii niż w przypadku standardowych ploterów atramentowych, co może prowadzić do nieporozumień. Kluczowym błędem w analizowaniu tych materiałów jest założenie, że wszystkie mogą być stosowane w tym samym kontekście, co jest dalekie od rzeczywistości. Dlatego ważne jest, aby znać specyfikę każdego urządzenia i odpowiednio dobierać materiały eksploatacyjne do jego funkcji.

Pytanie 23

Jakie urządzenie sieciowe umożliwia połączenie lokalnej sieci LAN z rozległą siecią WAN?

A. Repeater
B. Switch
C. Hub
D. Router
Wybór urządzeń takich jak repeater, hub czy switch w kontekście łączenia sieci LAN z WAN jest nieprawidłowy z kilku powodów. Repeater służy głównie do wzmacniania sygnału w sieciach lokalnych, co pozwala na wydłużenie zasięgu, ale nie ma zdolności do zarządzania ruchem między różnymi sieciami. Hub, będący urządzeniem działającym na warstwie 1 modelu OSI, po prostu przekazuje dane do wszystkich portów bez analizowania ich zawartości, co nie jest wystarczające w przypadku komunikacji między sieciami. Switch, chociaż działa na warstwie 2 i umożliwia bardziej inteligentne przesyłanie danych w ramach sieci lokalnej dzięki nauce adresów MAC, także nie ma możliwości bezpośrednie

Pytanie 24

Domyślny port, na którym działa usługa "Pulpit zdalny", to

A. 3389
B. 3369
C. 3379
D. 3390
Odpowiedzi związane z portami 3369, 3379 oraz 3390 są niepoprawne, ponieważ nie są one związane z domyślnym działaniem protokołu RDP. Port 3369 jest używany przez inne aplikacje i usługi, ale nie ma związku z pulpitem zdalnym. Podobnie, port 3379 również nie jest standardowym portem dla RDP, a jego przypisanie do jakiejkolwiek usługi zdalnego dostępu jest rzadkie i niekonwencjonalne. Port 3390 także nie jest związany z Pulpitem zdalnym, co może prowadzić do mylnych przekonań na temat jego zastosowania w kontekście zdalnego dostępu do systemu. Typowym błędem jest przyjęcie, że porty są uniwersalne i stosują się do różnych protokołów bez uwzględnienia ich specyficznych zastosowań. Zrozumienie, które porty są standardowe dla konkretnych usług, jest kluczowe dla prawidłowej konfiguracji sieci oraz zapewnienia bezpieczeństwa. W praktyce, nieznajomość domyślnych portów i ich przypisania do odpowiednich protokołów może prowadzić do problemów z dostępem oraz do nieautoryzowanego wykorzystywania portów, co powinno być unikane w każdej dobrze zarządzanej infrastrukturze IT.

Pytanie 25

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 liniami danych
B. procesor dysponuje 32 bitami CRC
C. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi
D. procesor dysponuje 32 rejestrami
Wybór odpowiedzi sugerujący, że procesor 32-bitowy ma 32 linie adresowe, jest mylący, ponieważ ilość linii adresowych odnosi się do możliwości adresowania pamięci, a nie do samego rozmiaru bitowego procesora. Procesor z 32-bitową architekturą rzeczywiście potrafi zaadresować 4 GB pamięci, co wynika z ograniczeń technicznych. Jednak liczba linii adresowych nie musi być równoznaczna z ilością bitów w architekturze. Z kolei informacja o 32 liniach danych nie jest adekwatna w kontekście tego pytania, ponieważ linie danych dotyczą transferu danych, a nie operacji obliczeniowych czy adresowania pamięci. W przypadku rejestrów, procesor 32-bitowy nie ma 32 rejestrów, ale zazwyczaj dysponuje ich mniej, a ich rozmiar wynosi 32 bity. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugerująca 32 bity CRC jest w ogóle niepoprawna, ponieważ CRC (cyclic redundancy check) to technika błędów w danych, która nie ma związku z podstawową architekturą procesora. Niezrozumienie tych podstawowych pojęć może prowadzić do mylnych wniosków, co jest częstym problemem w analizie architektury komputerowej. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura 32-bitowa odnosi się do sposobu przetwarzania danych i operacji matematycznych w procesorze, a nie do ilości linii adresowych czy danych, co jest fundamentalne dla prawidłowego zrozumienia działania procesorów.

Pytanie 26

Jaką funkcję pełni mechanizm umożliwiający przechowywanie fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mogą być w pełni załadowane do pamięci?

A. menadżer zadań
B. schowek systemu
C. edytor rejestru
D. plik stronicowania
Menadżer zadań to narzędzie, które służy do monitorowania i zarządzania procesami działającymi w systemie operacyjnym. Jego główną funkcją jest wyświetlanie aktualnie aktywnych aplikacji oraz umożliwienie użytkownikowi zamykania nieodpowiadających programów. Jednak menadżer zadań nie pełni roli w przechowywaniu danych i programów, lecz jedynie zarządza ich wykorzystaniem w pamięci, co sprawia, że nie jest właściwą odpowiedzią. Edytor rejestru to narzędzie do zarządzania ustawieniami systemu operacyjnego Windows, które pozwala na edytowanie rejestru systemowego, ale jego zastosowanie nie dotyczy bezpośrednio zarządzania pamięcią i przechowywaniem danych. Schowek systemu z kolei to mechanizm umożliwiający tymczasowe przechowywanie danych, takich jak tekst czy obrazy, które użytkownik może skopiować i wkleić w różne miejsca, ale jego pojemność jest ograniczona i nie ma on zastosowania w kontekście większych plików, które nie mieszczą się w pamięci. Wszystkie te podejścia są istotne w różnych kontekstach użytkowania systemu operacyjnego, jednak żadne z nich nie osiąga funkcji pliku stronicowania, który jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w nowoczesnych systemach operacyjnych, pozwalającym na efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych.

Pytanie 27

Na przedstawionym zdjęciu złącza pozwalają na

Ilustracja do pytania
A. zapewnienie zasilania dla urządzeń SATA
B. zapewnienie dodatkowego zasilania dla kart graficznych
C. zapewnienie zasilania dla urządzeń PATA
D. zapewnienie zasilania dla urządzeń ATA
Złącza zasilania przedstawione na fotografii nie są przeznaczone do urządzeń ATA PATA ani do podłączania dodatkowego zasilania kart graficznych. ATA to starszy standard interfejsu równoległego który używa szerokich 40-pinowych kabli i dużych złączy Molex do zasilania. PATA (Parallel ATA) jest wcześniejszą wersją SATA i nie jest kompatybilna z nowoczesnymi złączami zasilania SATA. Ponadto zasilanie kart graficznych odbywa się za pomocą specjalnych złączy PCI-Express które posiadają większą ilość pinów zdolnych do dostarczenia większej mocy. Karty graficzne o wyższej wydajności mogą wymagać dodatkowego zasilania które nie jest dostarczane przez standardowe złącza SATA. Złącza PCI-Express mogą występować w konfiguracjach 6-pinowych i 8-pinowych co pozwala na dostarczenie odpowiedniej ilości energii do wymagających kart graficznych. Wybierając zasilacz warto zwrócić uwagę na ilość i rodzaj dostępnych złączy aby dopasować je do specyfikacji technicznej posiadanego sprzętu. Przy projektowaniu systemu komputerowego należy brać pod uwagę kompatybilność złączy zasilania z poszczególnymi komponentami co jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 28

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału między segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. Koncentrator.
B. Most.
C. Punkt dostępowy.
D. Wzmacniak.
Wzmacniak, koncentrator oraz punkt dostępowy to urządzenia, które pełnią różne funkcje w strukturze sieci, ale nie są odpowiednie do analizy adresów MAC i podejmowania decyzji na ich podstawie. Wzmacniak, na przykład, jest używany do zwiększania sygnału w sieci, co jest przydatne w przypadku dużych odległości, ale nie ma zdolności do filtrowania ruchu na podstawie adresów MAC. Z tego powodu w sieciach, w których stosuje się wzmacniaki, może dochodzić do kolizji, ponieważ wszystkie dane są przesyłane do wszystkich portów, niezależnie od docelowego adresu. Koncentrator działa na podobnej zasadzie, przekazując sygnał do wszystkich podłączonych urządzeń, co także prowadzi do nieefektywnego zarządzania ruchem. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci, ale nie analizuje ramki Ethernet pod kątem adresów MAC, ponieważ działa na warstwie dostępu do sieci. Często użytkownicy mylą te urządzenia, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków o ich funkcjonalności. Ważne jest zrozumienie, że choć wszystkie te urządzenia odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu infrastruktury sieciowej, to tylko mosty mają zdolność do inteligentnego kierowania ruchem na podstawie analizy adresów MAC, co jest podstawą nowoczesnych praktyk w zarządzaniu siecią.

Pytanie 29

Który z interfejsów stanowi port równoległy?

A. USB
B. IEEE1394
C. RS232
D. IEEE1284
IEEE1284 jest standardem interfejsu, który definiuje port równoległy, powszechnie stosowany do komunikacji z drukarkami i innymi urządzeniami peryferyjnymi. Jego kluczową cechą jest możliwość przesyłania wielu bitów danych jednocześnie, co odróżnia go od interfejsów szeregowych. Port równoległy IEEE1284 może obsługiwać różne tryby pracy, takie jak tryb kompatybilności, tryb nibble i tryb ECP (Enhanced Capabilities Port), co pozwala na szybki transfer danych. Przykładem zastosowania IEEE1284 jest podłączenie starszych modeli drukarek do komputerów, gdzie szybkość transferu danych była kluczowa dla wydajności pracy. W dzisiejszych czasach, mimo że porty równoległe są coraz mniej powszechne z powodu pojawienia się nowszych technologii, takich jak USB, zrozumienie ich działania i standardów jest istotne dla kogoś zajmującego się obszarami inżynierii komputerowej i systemów embedded.

Pytanie 30

Okablowanie pionowe w systemie strukturalnym łączy się

A. w pośrednim punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim
B. w gnieździe abonenckim
C. w głównym punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim
D. w głównym punkcie rozdziału z pośrednimi punktami rozdziału
Okablowanie pionowe w sieciach strukturalnych powinno łączyć różne punkty w sieci, ale widać, że nie do końca to rozumiesz. Połączenie w gnieździe abonenckim nie wystarczy, bo one są tylko końcowymi punktami dla użytkowników, a nie miejscem do zarządzania sygnałem. Gdy mówimy o połączeniu głównego punktu z gniazdem abonenckim, zapominasz o pośrednich punktach, które są naprawdę potrzebne do rozkładu sygnału w większych sieciach. Nie bierzesz też pod uwagę standardów, które mówią, że trzeba mieć te pośrednie punkty, co może prowadzić do problemów z wydajnością. Jak dla mnie, trzeba zrozumieć rolę głównego punktu i pośrednich punktów, żeby mieć skuteczną sieć. Projektując takie sieci, warto trzymać się standardów, żeby uniknąć kłopotów z wydajnością.

Pytanie 31

Wykonanie komendy perfmon w konsoli systemu Windows spowoduje

A. przeprowadzenie aktualizacji systemu operacyjnego z wykorzystaniem Windows Update
B. utworzenie kopii zapasowej systemu
C. otwarcie narzędzia Monitor wydajności
D. aktywację szyfrowania zawartości aktualnego folderu
Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak włączenie szyfrowania zawartości folderu, aktualizacja systemu operacyjnego czy wykonanie kopii zapasowej, wskazują na brak zrozumienia funkcji i zastosowania komendy 'perfmon'. Szyfrowanie folderów w systemie Windows obsługiwane jest przez mechanizmy systemowe, a nie przez narzędzie Monitor wydajności. Użytkownicy mogą włączyć szyfrowanie, ale polecenie 'perfmon' nie ma z tym związku. Ponadto aktualizacja systemu za pomocą Windows Update to proces, który jest wykonywany niezależnie od narzędzi monitorujących wydajność. Windows Update zarządza aktualizacjami systemu operacyjnego, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wykonanie kopii zapasowej systemu z kolei wiąże się z używaniem specjalistycznych narzędzi do tworzenia kopii zapasowych, które są zaprojektowane do ochrony danych, a nie do monitorowania wydajności. Wybierając te odpowiedzi, można mylnie sądzić, że wszystkie te procesy są ze sobą powiązane, co prowadzi do zamieszania w zakresie funkcjonalności i zastosowań poszczególnych narzędzi w systemie Windows. Zrozumienie różnic między tymi funkcjonalnościami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemem oraz efektywnego wykorzystania dostępnych narzędzi.

Pytanie 32

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

Ilustracja do pytania
A. Błąd rozwarcia
B. Odwrócenie pary
C. Rozdzielenie pary
D. Błąd zwarcia
Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 33

Jakie narzędzie w systemie Windows Server umożliwia zarządzanie zasadami grupy?

A. Menedżer procesów
B. Ustawienia systemowe
C. Serwer DNS
D. Konsola GPMC
Wybór panelu sterowania jako narzędzia do zarządzania zasadami grupy jest nieprawidłowy, ponieważ panel sterowania skupia się głównie na lokalnych ustawieniach systemowych i konfiguracji komputera, a nie na zarządzaniu politykami w środowisku sieciowym. Jego funkcjonalność jest ograniczona do zarządzania lokalnymi konfiguracjami systemu operacyjnego, co nie odpowiada potrzebom zarządzania w skali całej domeny. Z kolei menedżer zadań jest narzędziem do monitorowania procesów i zarządzania wydajnością systemu, co również nie ma związku z politykami grupowymi. Narzędzie to służy do analizy i zarządzania bieżącymi procesami w systemie, a nie do wdrażania i egzekwowania zasad bezpieczeństwa czy konfiguracji na wielu maszynach jednocześnie. Serwer DNS, mimo że jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, nie ma nic wspólnego z zarządzaniem zasadami grupy. DNS koncentruje się na rozwiązywaniu nazw i zarządzaniu adresowaniem w sieci, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wybór nieodpowiednich narzędzi do zarządzania politykami grupowymi może prowadzić do nieefektywności w administracji IT, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do wyboru narzędzi administracyjnych oraz ich odpowiedniego zastosowania w kontekście zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 34

Aby w systemie Windows XP stworzyć nowego użytkownika o nazwisku egzamin z hasłem qwerty, powinno się zastosować polecenie

A. adduser egzamin qwerty /add
B. useradd egzamin qwerty /add
C. net user egzamin qwerty /add
D. user net egzamin qwerty /add
Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ jest to standardowa komenda używana w systemach operacyjnych Windows do zarządzania kontami użytkowników z poziomu wiersza poleceń. Rozpoczynając od 'net user', informujemy system, że chcemy pracować z kontami użytkowników. Następnie podajemy nazwę nowego użytkownika - w tym przypadku 'egzamin' - oraz hasło, które chcemy przypisać do tego konta - 'qwerty'. Opcja '/add' oznacza, że chcemy dodać nowe konto do systemu. Tego typu operacje są kluczowe w administracji systemami, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie dostępem i bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy mogą tworzyć różne konta dla użytkowników, co pozwala na lepszą organizację pracy i kontrolę nad tym, które osoby mają dostęp do jakich zasobów. Ponadto, stosowanie silnych haseł oraz zmiana ich regularnie jest zgodne z zaleceniami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 35

Jakie urządzenie NIE powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Dysk twardy
B. Zasilacz
C. Pamięć
D. Modem
Dyski twarde, pamięci oraz modemy to urządzenia, które można naprawiać w trakcie używania antystatycznych metod ochrony. Często zakłada się, że wszelkie komponenty komputerowe są bezpieczne do naprawy, o ile stosuje się odpowiednie środki zapobiegawcze, co może prowadzić do błędnych wniosków. Dyski twarde, choć krytyczne dla przechowywania danych, nie mają takiej samej struktury niebezpieczeństwa jak zasilacze. W momencie, gdy można odłączyć zasilanie, ryzyko statyczne jest minimalizowane, a elementy takie jak talerze czy głowice nie są narażone na wysokie napięcie. Jednakże nieprawidłowe myślenie o dyskach twardych, jako o jednostkach w pełni bezpiecznych, ignoruje ryzyko uszkodzenia mechanicznego, które może wystąpić w trakcie naprawy. Pamięci RAM również są wrażliwe na uszkodzenia spowodowane wyładowaniami elektrostatycznymi, ale są znacznie mniej niebezpieczne w porównaniu do zasilaczy. Modemy, będące urządzeniami komunikacyjnymi, mogą być bezpiecznie naprawiane, choć ich eksploatacja powinna odbywać się z zachowaniem zasad BHP. W konkluzyjnych punktach, mylenie tych urządzeń pod względem ryzyka zasilania prowadzi do niedocenienia znaczenia odpowiednich procedur bezpieczeństwa oraz standardów branżowych.

Pytanie 36

Do umożliwienia komunikacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. Koncentrator
B. Router
C. Punkt dostępowy
D. Modem
Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie dotyczą urządzeń, które nie są przeznaczone do rutowania ruchu między różnymi sieciami VLAN. Modem jest urządzeniem, które konwertuje sygnały cyfrowe na analogowe, umożliwiając połączenie z Internetem, ale nie zajmuje się zarządzaniem ruchem w obrębie lokalnych sieci. Nie ma on możliwości logiki sieciowej potrzebnej do przesyłania pakietów między VLAN-ami. Punkt dostępowy, z kolei, jest urządzeniem, które pozwala na bezprzewodowe połączenie z siecią, ale jego funkcjonalność również nie obejmuje łączenia różnych VLAN-ów. Punkty dostępowe mogą być używane w połączeniu z routerami do zapewnienia zasięgu sieci bezprzewodowej, ale same nie potrafią kierować ruchu między VLAN-ami. Koncentrator to urządzenie przeznaczone do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej, jednak nie oferuje żadnej inteligencji w zakresie przesyłania danych. W rzeczywistości koncentrator przesyła wszystkie dane do wszystkich portów, co nie tylko obniża efektywność sieci, ale także stwarza problemy z bezpieczeństwem. W związku z tym, błędne odpowiedzi wynikają głównie z niezrozumienia roli, jaką odgrywają te urządzenia w architekturze sieciowej oraz ich ograniczeń w kontekście komunikacji między różnymi VLAN-ami.

Pytanie 37

Którą kartę rozszerzeń w komputerze przedstawia to zdjęcie?

Ilustracja do pytania
A. telewizyjną (TV)
B. sieciową
C. dźwiękową
D. graficzną
Odpowiedź graficzna wskazuje na mylne rozumienie przeznaczenia karty rozszerzeń. Karty graficzne są odpowiedzialne za renderowanie obrazu i są wyposażone w specjalne porty do podłączenia monitorów takie jak HDMI DVI czy DisplayPort. Mają także zaawansowane układy chłodzenia ze względu na generowane ciepło przez procesor graficzny GPU. Karta telewizyjna TV to rozszerzenie które umożliwia odbiór sygnału telewizyjnego często wyposażona w wejścia antenowe oraz funkcje dekodowania sygnału telewizyjnego. W środowiskach komputerowych służy do odbierania i nagrywania programów telewizyjnych co znacznie różni się od funkcji sieciowych. Karta dźwiękowa natomiast jest przeznaczona do przetwarzania sygnałów audio umożliwiając odtwarzanie i nagrywanie dźwięku. Wyposażone są w porty takie jak jack RCA a także złącza cyfrowe SPDIF. Często integrują wzmacniacze i przetworniki cyfrowo-analogowe DAC aby zapewnić wysoką jakość dźwięku. Wybór niepoprawnych odpowiedzi najczęściej wynika z powierzchownej analizy fizycznej budowy karty a nie jej konkretnego zastosowania. Aby uniknąć takich błędów warto zwrócić uwagę na specyficzne cechy kart jak rodzaj złącz czy obecność charakterystycznych elementów funkcjonalnych. Zrozumienie tych różnic pomoże w dokładnej identyfikacji i wyborze odpowiednich komponentów do określonych potrzeb technicznych w komputerze.

Pytanie 38

ACPI to interfejs, który umożliwia

A. przesył danych pomiędzy dyskiem twardym a napędem optycznym
B. wykonanie testu prawidłowego funkcjonowania podstawowych komponentów komputera, jak np. procesor.
C. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy
D. zarządzanie ustawieniami i energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera
Pierwsza z nieprawidłowych koncepcji zakłada, że ACPI jest odpowiedzialne za konwersję sygnału analogowego na cyfrowy. W rzeczywistości, proces ten wykonuje się za pomocą przetworników analogowo-cyfrowych (ADC), które są specjalistycznymi układami elektronicznymi. ACPI natomiast nie zajmuje się konwersją sygnałów, lecz zarządzaniem energią i konfiguracją sprzętową. Inną mylną koncepcją jest to, że ACPI przeprowadza testy poprawności działania podzespołów komputera, takich jak procesor. Takie testy są realizowane w ramach POST (Power-On Self-Test), które są pierwszymi procedurami uruchamianymi przez BIOS. ACPI nie ma na celu sprawdzania poprawności działania sprzętu, lecz zarządzania jego zasilaniem i konfiguracją po włączeniu systemu operacyjnego. Kolejny błąd to myślenie, że ACPI jest odpowiedzialne za transfer danych pomiędzy dyskiem twardym a napędem optycznym. Transfer danych realizowany jest przez różne protokoły komunikacyjne, takie jak SATA czy IDE, a ACPI nie ma w tym roli. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych niepoprawnych wniosków, zazwyczaj wynikają z niejasności w definicjach technologii oraz ich funkcji. Osoby często mylą interfejsy i ich funkcjonalności, co może skutkować błędnym rozumieniem ich roli w architekturze komputerowej.

Pytanie 39

Jednym z metod ograniczenia dostępu do sieci bezprzewodowej dla osób nieuprawnionych jest

A. dezaktywacja szyfrowania
B. zmiana częstotliwości przesyłania sygnału
C. zatrzymanie rozgłaszania identyfikatora sieci
D. zmiana standardu zabezpieczeń z WPA na WEP
Zmiana kanału nadawania sygnału w sieci bezprzewodowej nietrafnie postrzegana jest jako skuteczny sposób na zwiększenie bezpieczeństwa. Przesunięcie kanału może wprawdzie poprawić jakość sygnału i zmniejszyć zakłócenia, szczególnie w obszarach o dużej liczbie konkurencyjnych sieci, jednak nie wpływa to na bezpieczeństwo samej sieci. Potencjalny intruz nadal może bez problemu zidentyfikować sieć, o ile zna lub może odczytać jej SSID. W przypadku wyłączenia szyfrowania, co również jest przedstawione w odpowiedziach, sytuacja staje się jeszcze bardziej niebezpieczna, ponieważ otwiera to sieć na nieautoryzowany dostęp. Użycie przestarzałego standardu szyfrowania, jak WEP, jest kolejnym błędem, ponieważ jest on łatwy do złamania, co sprawia, że sieć staje się bardzo podatna na ataki. Dobrym podejściem do zabezpieczeń sieci bezprzewodowych jest stosowanie silnych metod szyfrowania, takich jak WPA2 lub WPA3, a nie obniżanie poziomu bezpieczeństwa. Również pozostawienie SSID widocznym może być mylnym założeniem, które prowadzi do niewłaściwego wrażenia bezpieczeństwa sieci. W praktyce, skuteczne zabezpieczenie sieci wymaga wielowarstwowego podejścia, które łączy w sobie różne techniki i metody ochrony.

Pytanie 40

Który z wymienionych adresów IP nie zalicza się do prywatnych?

A. 10.0.105.12
B. 172.16.45.123
C. 127.231.5.67
D. 192.168.199.223
Wybór adresów IP 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 jako niepubliczne jest typowym błędem wynikającym z niepełnej znajomości klasyfikacji adresów IP. Adresy 172.16.45.123, 10.0.105.12 oraz 192.168.199.223 należą do zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, co oznacza, że są przeznaczone do użytku w sieciach lokalnych i nie mogą być używane do komunikacji w Internecie. Adres 172.16.0.0 do 172.31.255.255 to jeden z zakresów prywatnych według standardów RFC 1918, a adres 10.0.0.0 do 10.255.255.255 to kolejny. Warto zauważyć, że adresy prywatne nie są routowane w Internecie, co nie tylko zapewnia bezpieczeństwo, ale także pozwala na oszczędność dostępnych adresów publicznych. Powszechnym błędem przy interpretacji adresów IP jest mylenie ich z adresami zewnętrznymi, co może prowadzić do nieporozumień w zarządzaniu sieciami. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie adresy mogą być używane w sieciach lokalnych, a które są przeznaczone do routingu w Internecie, co ma istotne znaczenie w kontekście projektowania infrastruktury sieciowej oraz zapewnienia bezpieczeństwa danych.