Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 22:08
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 22:36

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. tonokilometr
B. motogodzina
C. wozokilometr
D. wozogodzina
Tonokilometr i wozokilometr to jednostki miary stosowane w transporcie, jednak nie odnoszą się do czasu, a do odległości i masy ładunku. Tonokilometr definiuje ilość transportowanej masy w tonach pomnożoną przez pokonaną odległość w kilometrach, co sprawia, że jest parametrem używanym do oceny efektywności przewozów w kontekście ładunku. Wozokilometr z kolei odnosi się do odległości przebytej przez pojazd, niezależnie od ładunku, co również nie ma związku z czasem. W praktyce zakłada się, że te jednostki są bardziej przydatne do oceny wydajności transportu w kontekście obciążenia i dystansu, a nie czasu. Motogodzina z kolei odnosi się do czasu pracy silnika pojazdu, ale nie jest miarą zaangażowania całego pojazdu w czynności transportowe, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Kluczowym błędem w rozumowaniu, które prowadzi do wyboru tonokilometra, wozokilometra lub motogodziny jako odpowiedzi, jest pomylenie jednostek miary czasu z jednostkami oceniającymi wydajność transportu na podstawie masy ładunku czy pokonanej odległości. W związku z tym, w kontekście czasu zaangażowania środka transportu, wozogodzina jest jedyną właściwą jednostką, ponieważ ściśle odnosi się do czasu realizacji zadania transportowego.

Pytanie 2

Liczba składająca się z dwóch lub trzech cyfr, umieszczona w górnej części tablicy ADR na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne, informuje o

A. numerze identyfikacyjnym niebezpieczeństwa
B. trasie transportu substancji
C. numerze identyfikacyjnym materiału
D. ilości transportowanej substancji
Wybór odpowiedzi dotyczącej ilości przewożonej substancji jest błędny, ponieważ numer składający się z dwóch lub trzech cyfr na tablicy ADR nie odnosi się do wag lub objętości transportowanej substancji. Taki błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia co do funkcji oznakowania ADR, które ma na celu przede wszystkim identyfikację zagrożeń, a nie ilości. Z kolei numer rozpoznawczy materiału może być mylony z numerem niebezpieczeństwa, jednak jest to inny system oznaczeń, który identyfikuje konkretne substancje, a nie ich zagrożenia. Ostatnia możliwa odpowiedź dotycząca trasy przewozu substancji również nie ma związku z tym oznaczeniem, ponieważ tablica ADR nie informuje o trasie, ale o charakterze niebezpieczeństwa. Błędne przekonania mogą prowadzić do zminimalizowania znaczenia oznakowania w kontekście bezpieczeństwa transportu, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zrozumienie roli numerów rozpoznawczych w systemie oznaczeń ADR jest kluczowe dla wszystkich uczestników procesu transportowego, w tym kierowców i służb ratunkowych, którzy muszą działać w oparciu o te informacje w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu substancji niebezpiecznych.

Pytanie 3

Dokument przewozowy CMR jest wykorzystywany w transporcie

A. krajowym kolejowym
B. krajowym śródlądowym
C. międzynarodowym kolejowym
D. międzynarodowym samochodowym
List przewozowy CMR, znany jako Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, jest kluczowym dokumentem stosowanym w transporcie samochodowym międzynarodowym. Jego główną rolą jest potwierdzenie zawarcia umowy przewozu, a także określenie praw i obowiązków przewoźnika oraz nadawcy. Dokument ten zawiera dane dotyczące przewożonych towarów, miejsce i datę załadunku oraz miejsce przeznaczenia. Przykładowo, w sytuacji przewozu towarów z Polski do Niemiec, list CMR stanowi niezbędny dokument, który zarówno przewoźnik, jak i nadawca muszą posiadać, aby potwierdzić legalność transportu. Dzięki zastosowaniu listu CMR możliwe jest również szybkie rozwiązywanie sporów oraz odpowiednie zabezpieczenie roszczeń w przypadku uszkodzenia lub utraty towarów. W sektorze transportowym dokument ten jest szeroko akceptowany i stanowi standard w transporcie międzynarodowym, co potwierdzają różnorodne regulacje i umowy międzynarodowe, takie jak konwencje UNECE.

Pytanie 4

Który z dokumentów nie jest konieczny, aby pojazd mógł być używany na drogach publicznych?

A. Ważne prawo jazdy osoby prowadzącej pojazd
B. Ważne ubezpieczenie AC
C. Obowiązkowy dowód rejestracji pojazdu
D. Obowiązkowe ubezpieczenie OC
Dowód rejestracyjny to niezwykle ważny dokument, bo potwierdza, że Twój samochód jest zarejestrowany i legalnie może jeździć po drogach. Bez niego nie wyjedziesz, bo to kluczowa sprawa. Ubezpieczenie OC to obowiązek dla każdego kierowcy, każdy musi mieć tę polisę, bo w razie wypadku chronisz siebie i innych. Ponadto, niezbędne jest też ważne prawo jazdy, żeby móc prowadzić auto. Jak masz jakieś braki w dokumentach, to mogą Cię spotkać kłopoty, takie jak mandaty czy nawet problemy z prowadzeniem. Ludzie czasami mylą AC z OC, myśląc, że jedno jest obligatoryjne, a drugie to tylko opcja, ale to nie jest do końca prawda. Takie błędne przekonania mogą prowadzić do niepotrzebnych problemów finansowych i prawnych, dlatego dobrze jest znać różnice między tymi ubezpieczeniami.

Pytanie 5

Monitoring pojazdów, który pozwala na precyzyjne śledzenie ruchu floty, zapewnia urządzenie zainstalowane w pojeździe

A. lokalizator GPS
B. lokalizator IP
C. system EDI
D. system RFID
Lokalizator GPS (Global Positioning System) jest kluczowym narzędziem w monitorowaniu środków transportu, które pozwala na dokładne śledzenie pozycji pojazdów w czasie rzeczywistym. Dzięki sygnałom z satelitów, lokalizator GPS umożliwia określenie współrzędnych geograficznych, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania flotą. Poza podstawową funkcją lokalizacji, systemy GPS często oferują dodatkowe funkcje, takie jak monitorowanie prędkości, trasy przejazdu, a także możliwość generowania raportów dotyczących efektywności paliwowej. W praktyce, wiele firm transportowych korzysta z aplikacji GPS w celu optymalizacji tras, co prowadzi do redukcji kosztów oraz poprawy czasu dostaw. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, integracja GPS z systemem zarządzania flotą (FMS) umożliwia automatyczne zbieranie danych, co zwiększa przejrzystość operacyjną i pozwala na podejmowanie bardziej świadomych decyzji dotyczących zarządzania transportem.

Pytanie 6

Jaki typ kontenera służy do transportu ładunków, które przekraczają wysokość standardowego kontenera lub których nie można załadować do standardowego kontenera przez drzwi z powodów technicznych?

A. Box
B. Open Top
C. Tank Generator
D. Frigo
Open Top to specjalny rodzaj kontenera, który jest przeznaczony do przewozu ładunków o znacznej wysokości, które nie mieszczą się w standardowych kontenerach, jak również do przewozu ładunków, które wymagają załadunku od góry. Tego typu kontenery są wyposażone w otwartą górną część, co umożliwia łatwe umieszczanie i usuwanie ładunków, które ze względu na swoje wymiary lub kształt nie mogą być załadowane przez standardowe drzwi kontenera. Przykładem mogą być maszyny budowlane, elementy konstrukcyjne, a także ładunki, które wymagają podnoszenia za pomocą dźwigu. Zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, kontenery Open Top są produkowane w różnych rozmiarach, co pozwala na ich wszechstronność w transporcie morskim i lądowym. Wybór takiego kontenera powinien być zgodny z wymaganiami ładunku oraz specyfiką transportu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności przewozu.

Pytanie 7

Pociąg składa się z 32 wagonów. Każdy z nich powinien pomieścić 26 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Proces załadunku jednej pjł do wagonu zajmuje 5 minut. Jak długo minimalnie potrwa załadunek wszystkich pjł, jeżeli jeden wózek jednorazowo transportuje 1 pjł, a do załadunku używane są 4 wózki widłowe?

A. 17 h 33 min
B. 11 h 06 min
C. 17 h 20 min
D. 11 h 10 min
Aby obliczyć czas załadunku wszystkich paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw zrozumieć całkowitą liczbę pjł do załadowania. Mamy 32 wagony, a każdy z nich ma pomieścić 26 pjł, co daje 32 x 26 = 832 pjł. Każdy wózek widłowy załadowuje jedną pjł w 5 minut, więc czas załadunku jednej pjł przy pełnej obsadzie czterech wózków to 5 minut. W ciągu jednej minuty cztery wózki mogą załadować 4 pjł, co oznacza, że czas potrzebny na załadunek wszystkich 832 pjł wynosi (832 pjł / 4 pjł na minutę) x 5 minut = 1040 minut. Przekładając to na godziny, uzyskujemy 1040 minut / 60 minut = 17 godzin i 20 minut. Tak więc, prawidłowa odpowiedź to 17 h 20 min. Wiedza na temat efektywnego zarządzania załadunkiem i wykorzystania sprzętu, jak wózki widłowe, jest kluczowa w logistyce. Stosowanie technik optymalizacji czasu, takich jak równoległe załadunki i zwiększenie liczby wózków widłowych, może znacząco wpłynąć na wydajność procesu.

Pytanie 8

W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi

A. załadunek towaru do środka transportu
B. przyjazd pojazdu do punktu załadunku
C. wystawienie faktury za usługę transportową
D. zaplanowanie trasy transportu
Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.

Pytanie 9

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Zwiększyły się o 38 000,00 zł
B. Obniżyły się o 42 000,00 zł
C. Spadły o 13%
D. Wzrosły o 15%
Koszty realizacji usług transportowych wzrosły o 15% w ubiegłym roku w porównaniu do roku przedostatniego. Aby obliczyć procentową zmianę kosztów, należy skorzystać ze wzoru: ((koszt w roku ubiegłym - koszt w roku przedostatnim) / koszt w roku przedostatnim) * 100. W tym przypadku mamy: ((322 000 - 280 000) / 280 000) * 100 = (42 000 / 280 000) * 100 = 15%. Wzrost kosztów transportowych o 15% jest istotny, ponieważ może wpływać na decyzje dotyczące budżetowania i strategii finansowych przedsiębiorstw transportowych. Wzrost ten może wynikać z różnych czynników, takich jak zwiększenie kosztów paliwa, opłat drogowych, wynagrodzeń kierowców oraz kosztów utrzymania floty. W praktyce, zrozumienie tych zmian jest kluczowe dla menedżerów, aby mogli dostosować swoje strategie operacyjne i cenowe, a także przygotować się na zmiany w rynku usług transportowych.

Pytanie 10

Który system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznego rejestrowania jednostek logistycznych opuszczających magazyn i załadowanych do środków transportu, przy użyciu fal radiowych?

A. RFID
B. EDI
C. GPS
D. GSM
Technologie GSM (Global System for Mobile Communications) oraz GPS (Global Positioning System) są powszechnie stosowane w komunikacji i lokalizacji, ale nie są przeznaczone do automatycznej rejestracji jednostek logistycznych w kontekście ich ładowania na środki transportu. GSM jest systemem telefonii komórkowej, który umożliwia przesyłanie danych, ale jego zastosowanie w logistyce związane jest raczej z komunikacją, a nie identyfikacją produktów. Z kolei GPS koncentruje się na określaniu położenia geograficznego obiektów, a nie na ich identyfikacji czy rejestracji przy pomocy fal radiowych. W przypadku EDI (Electronic Data Interchange) mówimy o elektronicznej wymianie danych między podmiotami, co jest procesem zautomatyzowanym, jednak nie odnosi się bezpośrednio do fizycznej identyfikacji jednostek w czasie rzeczywistym. Prowadzi to do typowych błędów myślowych, polegających na myleniu różnych technologii i ich funkcji. W logistyce kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej technologii do identyfikacji i śledzenia towarów ma fundamentalne znaczenie dla optymalizacji procesów. Właściwe zrozumienie zastosowania RFID w kontekście automatycznej rejestracji jednostek logistycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i unikania nieporozumień związanych z innymi technologiami.

Pytanie 11

Rodzaj środka transportu operuje regularnie, przewożąc naczepy między miejscem załadunku a miejscem wyładunku, bez oczekiwania na załadunek lub wyładunek. Jak określamy ten model transportu?

A. Promienisty
B. Obwodowy-ciągły
C. Wahadłowy-ciągły
D. Obwodowy
Obwodowy-ciągły, promienisty oraz obwodowy to różne modele transportu, które różnią się zasadami kursowania i organizacji przewozów. Model obwodowy-ciągły zakłada kursowanie środka transportu po stałej trasie, ale z załadunkiem i wyładunkiem w różnych punktach na trasie, co może prowadzić do dłuższych czasów dostaw, zwłaszcza gdy przestoje są nieuniknione. W modelu promienistym transport odbywa się z jednego centralnego punktu do rozproszonych punktów, co sprawia, że czas dostawy może być mniej stabilny, a ten model nie zapewnia regularności kursów oraz nie w pełni wykorzystuje możliwości przewozowe w porównaniu do modelu wahadłowego-ciągłego. Natomiast model obwodowy zakłada, że transport odbywa się w zamkniętej pętli, co również nie odpowiada na kryteria regularnych kursów bez przestojów na załadunek i wyładunek. Powszechnym błędem myślowym jest mylenie tych modeli ze względu na ich podobieństwa w organizacji transportu, jednak ważne jest, aby zrozumieć ich specyfikę oraz zastosowanie. W praktyce, wybór niewłaściwego modelu może prowadzić do nieefektywności oraz wyższych kosztów operacyjnych.

Pytanie 12

Jak długo w efekcie pracował kierowca dostępny dla firmy od 7.00 do 17.00, który spędził 7 godzin na przewozie ładunku, a resztę czasu poświęcił na dodatkowe czynności związane z obsługą tego ładunku?

A. 70%
B. 90%
C. 75%
D. 80%
Efektywny czas pracy kierowcy wynosi 70%, co oznacza, że z 10 godzin, które spędził w dyspozycji przedsiębiorstwa, 7 godzin poświęcił na realizację przewozu ładunku. Aby obliczyć efektywny czas pracy, należy zastosować wzór: (czas pracy rzeczywistej / czas dyspozycji) * 100%. W tym przypadku, (7 godzin / 10 godzin) * 100% = 70%. W praktyce, efektywny czas pracy jest kluczowym wskaźnikiem wydajności w logistyce i transporcie. Pomaga on przedsiębiorstwom ocenić, jak dobrze wykorzystują czas swoich kierowców oraz zidentyfikować obszary, w których można poprawić efektywność, na przykład poprzez optymalizację tras czy lepsze planowanie czasów przestojów. W branży transportowej rekomenduje się regularne monitorowanie efektywności pracy kierowców, co przyczynia się do zwiększenia rentowności i lepszego zarządzania zasobami. Warto również pamiętać o normach czasu pracy kierowców, które są regulowane przepisami prawa, co podkreśla znaczenie odpowiedniego planowania czasu pracy.

Pytanie 13

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 15:40
B. 16:10
C. 15:55
D. 16:25
Aby obliczyć najpóźniejszy czas, w którym pojazd drogowy musi być podstawił pod załadunek kontenera, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów. Pociąg odjeżdża o 17:05, więc kontener musi być dostarczony na stację kolejową najpóźniej o 16:35, aby umożliwić 30 minut na przygotowanie do transportu. Następnie, obliczamy czas potrzebny na przejazd 30 km przy średniej prędkości 40 km/h. Czas przejazdu wynosi 30 km / 40 km/h = 0,75 godziny, co daje 45 minut. Dodając ten czas do godziny 16:35, otrzymujemy 17:20 jako najpóźniejszy czas, w którym pojazd musiałby wyruszyć w trasę, co oznacza, że pojazd musi być załadowany najpóźniej o 16:25, biorąc pod uwagę 10 minut załadunku. Dlatego odpowiedzią na pytanie jest 15:40, co daje wystarczający zapas czasowy na ewentualne opóźnienia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce, gdzie należy planować operacje, uwzględniając czas załadunku i transportu, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 14

Przedstawione w tabeli etapy procesu przewozowego występują w transporcie

  • − przyjazd pociągu oraz precyzyjne ustawienie wagonów
  • − podniesienie i obrócenie wewnętrznej części wagonu
  • − wjazd ciągnika wraz z naczepą na obróconą platformę
  • − odczepienie ciągnika od naczepy
  • − obrót wewnętrznej części wagonu
  • − sformowanie składu
  • − odjazd pociągu

A. drogowo-morskim.
B. wodno-lądowym.
C. szynowo-drogowym.
D. kolejowo-morskim.
Odpowiedź 'szynowo-drogowym' jest poprawna, ponieważ etapy procesu przewozowego przedstawione w tabeli odnoszą się do transportu kombinowanego, w którym transport szynowy i drogowy są łączone w celu efektywnego przewozu towarów. W systemie tym, korzysta się z kolejowych środków transportu, takich jak pociągi, które przewożą ładunek na dłuższe dystanse, a następnie z transportu drogowego, który zapewnia dostarczenie ładunku do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Przykładami zastosowania transportu szynowo-drogowego mogą być przewozy kontenerów, gdzie pociąg przewozi kontenery do terminala, a następnie ciężarówki dostarczają je do portów lub do klientów. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność transportu, ale również redukuje koszty i negatywny wpływ na środowisko, zgodnie z zaleceniami międzynarodowych standardów transportowych. W praktyce, organizacje transportowe coraz częściej wdrażają zintegrowane systemy zarządzania łańcuchem dostaw, które uwzględniają transport szynowo-drogowy jako optymalne rozwiązanie dla przewozu towarów.

Pytanie 15

Jaką technologię transportu intermodalnego wykorzystuje się do przewozu zestawu członowego na wagonach niskopodwoziowych?

A. Ruchoma droga
B. Na barana
C. Modalohr
D. Cargobeamer
Ruchoma droga to technologia transportu intermodalnego, która umożliwia przewóz zestawów członowych na wagonach niskopodwoziowych. Kluczowym elementem tej technologii jest zastosowanie specjalnych wagonów, które pozwalają na transport ładunków o dużych wymiarach, zapewniając jednocześnie efektywność i bezpieczeństwo. Ruchoma droga umożliwia transport pojazdów szynowych, które są w stanie przemieszczać się po drogach i torach, co znacząco zwiększa elastyczność operacyjną. Przykładem zastosowania ruchomej drogi jest przewóz lokomotyw czy wagonów towarowych, które muszą być dostarczone między różnymi terminalami. Technologia ta jest szczególnie przydatna w kontekście globalnych łańcuchów dostaw, gdzie czas i koszty transportu są kluczowymi czynnikami decydującymi o konkurencyjności. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność ścisłej współpracy pomiędzy operatorami transportu intermodalnego a producentami sprzętu, co pozwala na optymalne wykorzystanie ruchomej drogi.

Pytanie 16

Jakie jest współczynnikiem wykorzystania czasu pracy na trasie, jeśli czas jazdy wynosi 7 godzin, przerwa w prowadzeniu pojazdu trwa 45 minut, a oczekiwanie na rozładunek wynosi 15 minut?

A. 0,903
B. 0,921
C. 1,143
D. 0,875
Obliczanie współczynnika wykorzystania czasu pracy na trasie jest kluczowe dla zrozumienia efektywności operacyjnej w transporcie. W analizowanym pytaniu podano różne czasy związane z jazdą oraz przestojami, co jest istotne dla uzyskania prawidłowego współczynnika. Jednym z częstych błędów jest nieuwzględnienie wszystkich elementów czasu pracy, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wartości współczynnika. Na przykład, osoba obliczająca współczynnik mogłaby pominąć czas oczekiwania na rozładunek, co skutkowałoby niepoprawnym wynikiem, bliższym 0,903 czy 0,921. Warto zauważyć, że takie podejście nie tylko jest niezgodne z rzeczywistymi uwarunkowaniami pracy kierowcy, ale także nie spełnia standardów efektywności zalecanych przez branżowe organizacje. Kolejnym częstym błędem jest mylenie godziny z minutami, co prowadzi do błędnych obliczeń. Użycie niepoprawnych jednostek czasu sprawia, że wyniki obliczeń są niespójne i wprowadzają w błąd. W praktyce, aby uniknąć tych pułapek, warto stosować ustalone wzory i metody obliczeniowe, które dokładnie uwzględniają wszystkie czynniki wpływające na czas pracy kierowcy. Przykładem mogą być systemy monitorowania pracy kierowców, które automatycznie rejestrują zarówno czas jazdy, jak i czas przestojów, co pozwala na precyzyjne obliczenia i eliminację błędów ludzkich.

Pytanie 17

Ile kilometrów przejedzie pojazd w czasie 3 h i 24 min przy średniej prędkości 70 km/h?

A. 146 km
B. 238 km
C. 194 km
D. 96 km
Jak obliczamy, to 70 km/h przez 3 godziny i 24 minuty daje nam 238 km. Żeby to ogarnąć, trzeba najpierw przeliczyć czas na godziny. To znaczy 3 godziny i 24 minuty to 3 + (24/60) godziny, co wychodzi 3,4 godziny. Potem korzystamy ze wzoru na drogę: droga to prędkość x czas, więc wychodzi 70 km/h razy 3,4 godziny, co daje 238 km. Takie obliczenia są naprawdę przydatne, czy to w logistyce, czy w planowaniu podróży. Warto wiedzieć, jak działa prędkość i czas, bo to ułatwia wiele rzeczy. Nasze codzienne życie oraz technologie, jak GPS, też opierają się na tych zasadach, więc to mega ważna umiejętność.

Pytanie 18

Korzystając z fragmentu rozporządzenia Ministra Infrastruktury, określ maksymalną masę dla pojazdu członowego składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym na odległość 130 km.

Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2 – 20, nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu składowego zespołu pojazdów:

a) przyczepy o jednej osi, z wyjątkiem naczepy – 10 ton,

b) przyczepy o dwóch osiach, z wyjątkiem naczepy – 18 ton,

c) przyczepy o liczbie osi większej niż dwie, z wyjątkiem naczepy – 24 ton;

2) zespołu pojazdów, złożonego z pojazdu samochodowego mającego łącznie co najmniej 5 osi, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd samochodowy – 40 ton, z wyjątkiem pojazdu członowego mającego 5 lub 6 osi składającego się z:

a) ciągnika siodłowego o dwóch osiach i naczepy o trzech osiach, uczestniczących w operacjach transportu intermodalnego, przewożących jeden lub więcej kontenerów lub wymiennych nadwozi, o maksymalnej długości całkowitej wynoszącej do 45 stóp (13,72m) –42 tony,

b) ciągnika siodłowego o trzech osiach i naczepy o dwóch lub trzech osiach, uczestniczących w operacjach transportu intermodalnego, przewożących jeden lub więcej kontenerów lub wymiennych nadwozi, o maksymalnej długości całkowitej wynoszącej do 45 stóp (13,72 m) – 44tony,

c) ciągnika siodłowego o dwóch osiach i naczepy o trzech osiach przystosowanej technicznie do operacji transportu intermodalnego, uczestniczących w operacjach transportu intermodalnego – 42 tony,

d) ciągnika siodłowego o trzech osiach i naczepy o dwóch lub trzech osiach przystosowanej technicznie do operacji transportu intermodalnego, uczestniczących w operacjach transportu intermodalnego – 44 tony;

3) zespołu pojazdów mającego 3 osie – 28 ton.

A. 25 t
B. 44 t
C. 42 t
D. 24 t
Odpowiedź 44 t jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, szczególnie w kontekście transportu kombinowanego, maksymalna masa dla zestawu składającego się z trójosiowego pojazdu silnikowego i trójosiowej naczepy przewożącej 40-stopowy kontener ISO wynosi 44 tony. Taki limit masy wynika z przepisów regulujących transport drogowy i kolejowy, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz efektywności transportu. W praktyce oznacza to, że przy planowaniu transportu należy uwzględnić nie tylko masę ładunku, ale także całkowitą masę zestawu. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest optymalizacja procesów logistycznych w firmach transportowych, gdzie zbyt duża masa zestawu może prowadzić do naruszenia przepisów i nałożenia kar. Dodatkowo, znajomość maksymalnych mas umożliwia lepsze planowanie tras oraz dobór odpowiednich pojazdów do przewożenia kontenerów, co wpływa na efektywność operacyjną.

Pytanie 19

Na podstawie wykresu określ, w którym roku nastąpił największy przyrost przychodów przedsiębiorstw z branży TSL, w stosunku do roku poprzedniego

Ilustracja do pytania
A. w 2018 r.
B. w 2019 r.
C. w 2017 r.
D. w 2015 r.
Wybór roku 2018 jako momentu największego przyrostu przychodów przedsiębiorstw z branży TSL jest prawidłowy, ponieważ analizy wykresu wykazują, że przychody wzrosły o 7,73 mld zł w porównaniu do roku 2017. Taki wzrost jest znaczący i wskazuje na dynamiczny rozwój sektora transportu i logistyki w Polsce. Warto zauważyć, że wzrost w tym roku był wynikiem kilku czynników, takich jak rosnące zapotrzebowanie na usługi transportowe, zwiększenie efektywności operacyjnej oraz rozwój infrastruktury transportowej. Praktycznie, znajomość tych danych jest istotna dla analityków rynkowych, którzy muszą podejmować decyzje o inwestycjach oraz strategiach rozwoju. Zrozumienie trendów przychodowych pozwala również na lepsze prognozowanie przyszłych wyników finansowych i planowanie działań marketingowych zgodnych z rynkowymi potrzebami. Ponadto, raporty branżowe oraz analizy rynku, bazujące na takich danych, są kluczowe dla kształtowania polityki transportowej i logistycznej w kraju, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w zarządzaniu przedsiębiorstwami w branży TSL.

Pytanie 20

Jaką maksymalną masę ładunku może przewieźć pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej 25 ton, jeśli jego masa własna wynosi 3 950 kilogramów?

A. 210 500 kg
B. 25 000 kg
C. 28,95 t
D. 21,05 t
Maksymalna masa ładunku, jaką można przetransportować pojazdem, oblicza się poprzez odjęcie masy własnej pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku dopuszczalna masa całkowita wynosi 25 ton, co odpowiada 25 000 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3 950 kg. Obliczenia są następujące: 25 000 kg - 3 950 kg = 21 050 kg, co w przeliczeniu na tony daje 21,05 t. Ta wiedza jest kluczowa w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na określenie, ile towaru można bezpiecznie przewieźć zgodnie z przepisami i standardami. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie transportu dużych ładunków, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także zagrożeniem dla bezpieczeństwa na drodze. Przestrzeganie norm dotyczących masy ładunku jest istotne dla utrzymania stabilności pojazdu oraz zminimalizowania ryzyka awarii technicznych podczas transportu.

Pytanie 21

Jakie jednostki transportowe są klasyfikowane jako Intermodalne Jednostki Transportowe (UTI)?

A. skrzyniopalety
B. naczepy siodłowe
C. pakiety
D. palety EUR
Palety EUR, pakiety i skrzyniopalety są popularnymi jednostkami ładunkowymi, ale nie zaliczają się do Intermodalnych Jednostek Transportowych (UTI) w tym sensie, w jakim definiuje się naczepy siodłowe. Palety EUR są standardowymi platformami do transportu towarów, jednak ich użycie ogranicza się głównie do transportu drogowego i magazynowania, a nie do przesiadek między różnymi środkami transportu. Użycie palet w transporcie intermodalnym zazwyczaj wymaga dodatkowych jednostek transportowych, aby mogły być przewożone na przykład w pociągach. Skrzyniopalety, które są również jednostkami ładunkowymi, oferują nieco większą stabilność i zabezpieczenie dla towarów, ale ich zastosowanie nie spełnia wymogów intermodalności w taki sposób, jak naczepy siodłowe. Pakiety natomiast są jednostkami, które mogą zawierać różnorodne towary, ale nie są konstrukcją przystosowaną do transportu intermodalnego. Typowym błędem myślowym jest mylenie jednostek transportowych z jednostkami ładunkowymi, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich klasyfikacji w kontekście intermodalnym. Kluczowe w zrozumieniu UTI jest dostrzeganie, jak te jednostki są zaprojektowane do współpracy z różnymi formami transportu oraz jak znacząco wpływają na efektywność logistyczną i ekologiczną transportu.

Pytanie 22

Aktualny odczyt licznika całkowitego przebiegu pojazdu wynosi 128 720 km. Ostatni transport odbył się trasą Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz. Jaki był odczyt licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy, skoro odległość pomiędzy Bydgoszczą a Paryżem wynosi 1 424 km?

A. 130 144 km
B. 125 872 km
C. 128 008 km
D. 127 296 km
Stan licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy można obliczyć, odejmując całkowity przebieg pokonany w trasie Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz od obecnego stanu licznika. Całkowita odległość tej trasy wynosi 2 x 1 424 km = 2 848 km. Dlatego, aby znaleźć stan licznika przed wyjazdem, należy wykonać obliczenie: 128 720 km - 2 848 km = 125 872 km. To podejście odzwierciedla podstawową zasadę rachunkowości, gdzie wylicza się wartość początkową w oparciu o wartości końcowe oraz zmiany. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w logistyce i zarządzaniu flotą, gdzie dokładność pomiarów przebiegu jest kluczowa do planowania przeglądów technicznych oraz oszacowania zużycia paliwa. Regularne śledzenie przebiegu i jego analizy umożliwia optymalizację kosztów operacyjnych oraz lepsze zarządzanie cyklem życia pojazdów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 23

Jaką metodę stosuje się do ustalania ceny za usługę, gdy przewoźnik podaje koszt transportu 1 tony ładunku?

A. Mieszana
B. Degresywna
C. Umowna
D. Taryfowa
Wybór metody degressywnej w kontekście ustalania cen za przewóz ładunku jest błędny, gdyż ta strategia dotyczy rabatów, które są udzielane w zależności od wielkości zamówienia. Przewoźnicy mogą oferować niższe stawki za transport większych ilości towarów, co ma na celu zachęcenie do większych zamówień. To podejście jednak nie odnosi się bezpośrednio do ustalania stawek za jednostkowy przewóz, jak w przypadku pytania. Odpowiedź umowna odnosi się do indywidualnych negocjacji między przewoźnikiem a klientem, co również nie jest standardową metodą ustalania cen w kontekście transportu 1 tony ładunku. Tego rodzaju umowy mogą być stosowane w ograniczonym zakresie, ale nie stanowią powszechnie przyjętej praktyki. Z kolei podejście mieszane, które łączy różne metody taryfowe i umowne, również nie jest wystarczające w kontekście standardowych procedur ustalania cen. Często prowadzi to do niejasności w obliczeniach kosztów oraz trudności w porównywaniu ofert, co zniechęca klientów do korzystania z usług przewoźników. Właściwe zrozumienie metod taryfowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami transportu i optymalizacji procesu logistycznego.

Pytanie 24

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 580
B. 480
C. 590
D. 390
Wybór prefiksu 390, 480 lub 580 wskazuje na brak znajomości systemu numeracji używanego w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks 390 odnosi się do Niemiec, a prefiks 480 do Filipin. Z kolei prefiks 580 jest rzadko stosowany i zazwyczaj związany jest z konkretnymi typami produktów, które nie są powszechnie używane w kontekście identyfikacji przesyłek towarowych. Wybierając jeden z tych prefiksów, można dojść do błędnych wniosków o ich zastosowaniu w polskim kontekście. Często zdarza się, że osoby mylą prefiksy lub nie zdają sobie sprawy z ich specyfiki, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamienie różnych prefiksów z ogólną funkcją identyfikacyjną bez zrozumienia ich przypisania do konkretnego kraju lub regionu. W kontekście systemu GS1, prefiksy są przypisane w taki sposób, aby jednoznacznie identyfikować pochodzenie danego towaru i zapewnić spójność w międzynarodowej wymianie handlowej. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla skutecznego funkcjonowania w globalnym rynku.

Pytanie 25

Przewóz zamrożonych produktów spożywczych z Paryża do Berlina transportem drogowym będzie odbywał się zgodnie z regulacjami Konwencji

A. IMDG
B. RIV
C. ATP
D. IATA
Odpowiedź ATP jest prawidłowa, ponieważ Konwencja o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (ATP) reguluje warunki i normy przewozu artykułów spożywczych w stanie schłodzonym lub mrożonym. Zgodnie z jej zapisami, przewóz tego rodzaju artykułów wymaga przestrzegania określonych temperatur oraz odnośnych standardów sanitarnych, co jest kluczowe dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, przewóz mrożonych produktów takich jak mięso, ryby czy warzywa musi odbywać się w temperaturze nie wyższej niż -18°C. W praktyce, kierowcy oraz firmy transportowe muszą być odpowiednio przeszkoleni i wyposażeni w odpowiednie urządzenia monitorujące temperaturę, aby dostosować się do wymogów ATP. Zrozumienie i stosowanie zasad tej konwencji jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów oraz zgodności z przepisami prawa. Właściwe stosowanie ATP ma również znaczenie dla reputacji firmy oraz jej odpowiedzialności w zakresie ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 26

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym, w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu, z tyłu pojazdu, krawędzi ładunku, umieszcza się

Art. 61. 9. Ustala się następujące oznakowanie ładunku:
1) ładunek wystający z przodu pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami, tak aby były widoczne z boków i z przodu pojazdu, a w okresie niedostatecznej widoczności ponadto światłem białym umieszczonym na najbardziej wystającej do przodu części ładunku;
2) ładunek wystający z boku pojazdu oznacza się chorągiewką barwy pomarańczowej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku, a ponadto w okresie niedostatecznej widoczności białym światłem odblaskowym skierowanym do przodu oraz czerwonym światłem i czerwonym światłem odblaskowym skierowanym do tyłu; światła te nie powinny znajdować się w odległości większej niż 40 cm od najbardziej wystającej krawędzi ładunku; jeżeli długość wystającego z boku ładunku, mierzona wzdłuż pojazdu, przekracza 3 m, to chorągiewkę i światła umieszcza się odpowiednio przy przedniej i tylnej części ładunku;
3) ładunek wystający z tyłu pojazdu oznacza się pasami białymi i czerwonymi umieszczonymi bezpośrednio na ładunku lub na tarczy na jego tylnej płaszczyźnie albo na zawieszonej na końcu ładunku bryle geometrycznej (np. stożku, ostrosłupie); widoczna od tyłu łączna powierzchnia pasów powinna wynosić co najmniej 1.000 cm2, przy czym nie może być mniej niż po dwa pasy każdej barwy; ponadto w okresie niedostatecznej widoczności na najbardziej wystającej do tyłu krawędzi ładunku umieszcza się czerwone światło i czerwone światło odblaskowe; przy przewozie drewna długiego zamiast oznakowania pasami białymi i czerwonymi dopuszcza się oznakowanie końca ładunku chorągiewką lub tarczą barwy pomarańczowej;
4) ładunek wystający z tyłu samochodu osobowego lub przyczepy ciągniętej przez samochód osobowy może być oznaczony chorągiewką barwy czerwonej o wymiarach co najmniej 50 x 50 cm, umieszczoną przy najbardziej wystającej krawędzi ładunku.

A. pasy białe i czerwone, czerwone światło i czerwone światło odblaskowe.
B. chorągiewkę barwy białej.
C. pasy czarne i czerwone.
D. chorągiewkę barwy pomarańczowej, czerwone światło i białe światłe odblaskowe.
Wybór niewłaściwych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących oznakowania ładunków wystających z pojazdów. Zastosowanie chorągiewki barwy pomarańczowej lub białej, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie spełnia wymogów zawartych w przepisach. Chorągiewka pomarańczowa, choć używana w różnych kontekstach transportowych, nie jest przewidziana w przypadku oznakowania ładunków na pojazdach. Z kolei użycie jedynie białej chorągiewki również jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia potrzeby wyraźnego oznaczenia, które powinno obejmować zarówno kolory białe, jak i czerwone dla jasnego rozróżnienia. Pasy czarne i czerwone nie są zgodne z wymaganiami prawnymi, ponieważ brak w nich elementu białego, który jest niezbędny dla zapewnienia wysokiej widoczności. Dodatkowo, zastosowanie tylko czerwonego światła bez towarzyszącego oznakowania w postaci pasów jest niewystarczające — nie spełnia to standardów bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek używania elementów odblaskowych. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze, zwłaszcza w trudnych warunkach atmosferycznych, gdzie widoczność jest ograniczona.

Pytanie 27

Przewozy międzynarodowe drogowe dla towarów niebezpiecznych regulowane są przez Umowę

A. ATP
B. AETR
C. CMR
D. ADR
Umowa ADR (Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route) jest kluczowym dokumentem regulującym międzynarodowy transport drogowy towarów niebezpiecznych. Została opracowana przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jest szeroko stosowana w Europie. ADR definiuje kategorie towarów niebezpiecznych oraz szczegółowe wymagania dotyczące ich pakowania, transportu, oznakowania i dokumentacji. Na przykład, podczas transportu substancji chemicznych, takich jak kwasy czy materiały wybuchowe, pojazdy muszą być odpowiednio oznakowane, a kierowcy powinni przejść specjalne szkolenia. W praktyce, przedsiębiorstwa zajmujące się transportem muszą przestrzegać przepisów ADR, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas przewozu, zmniejszyć ryzyko wypadków oraz odpowiedzialność prawną. Zrozumienie ADR jest niezbędne dla wszystkich operatorów transportu drogowego oraz managerów logistyki zajmujących się towarami niebezpiecznymi.

Pytanie 28

O której godzinie należy zacząć realizację usługi transportowej, jeśli kierowca poruszający się ze średnią prędkością 50 km/h ma do przebycia dystans 200 km, a dostawa powinna być zrealizowana w systemie "Just in time" między godziną 14.00 a 15.00?

A. Najpóźniej o godzinie 11.30
B. Najwcześniej o godzinie 10.00
C. Najpóźniej o godzinie 10.00
D. Najwcześniej o godzinie 10.30
Odpowiedź "Najwcześniej o godzinie 10.00" jest poprawna, ponieważ aby dostarczyć ładunek w systemie Just in Time między godziną 14.00 a 15.00, musimy uwzględnić czas podróży. Kierowca jadąc ze średnią prędkością 50 km/h pokonuje odległość 200 km w czasie 4 godzin. Aby dotrzeć na czas, kierowca musi wyjechać najwcześniej o godzinie 10.00, co daje mu wystarczająco dużo czasu na pokonanie dystansu oraz na ewentualne nieprzewidziane opóźnienia. W praktyce, w logistyce, kluczowe jest planowanie transportu, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić terminowość dostaw. Zasady zarządzania łańcuchem dostaw oraz techniki takie jak Lean Management podkreślają znaczenie punktualności i efektywności w realizacji dostaw. Dlatego ważne jest, aby planować wyjazdy z odpowiednim zapasem czasowym, co pozwala na uniknięcie problemów związanych z nieprzewidywalnymi sytuacjami na drodze.

Pytanie 29

Zgodnie z aktualnymi przepisami, termin handlowy franco oznacza, że towar jest dostarczany do miejsca wskazanego przez

A. kupującego
B. sprzedającego
C. załadowcę
D. przewoźnika
Odpowiedzi wskazujące na załadowcę, sprzedającego lub przewoźnika są nieprawidłowe i wynikają z niewłaściwego zrozumienia mechanizmów odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Przy wyborze odpowiedzi, która wskazuje na załadowcę, można pomylić jego rolę z odpowiedzialnością sprzedającego. Załadowca zajmuje się jedynie załadunkiem towaru, ale nie ponosi odpowiedzialności za jego dostarczenie ani nie wybiera miejsca, do którego towar ma trafić. Odpowiedź sugerująca sprzedającego jako osobę wskazującą miejsce dostarczenia towaru sugeruje, że to sprzedający decyduje o lokalizacji, co jest błędne w kontekście formuły franco. Sprzedający może ustalić warunki dostawy, ale to kupujący określa miejsce przeznaczenia. Z kolei wskazanie przewoźnika w tej sytuacji również jest mylące, ponieważ rola przewoźnika ogranicza się do transportu towaru na podstawie umowy, a nie do ustalania miejsca dostawy. Często dochodzi do nieporozumień związanych z tymi terminami, które mogą prowadzić do błędnych założeń o odpowiedzialności w transakcjach międzynarodowych. Kluczowe jest zrozumienie, że formuły handlowe, takie jak franco, mają na celu jasne określenie, kto ponosi odpowiedzialność na jakim etapie transportu, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania rynku. Integracja tych zasad w praktyce handlowej jest niezbędna do minimalizacji ryzyka i zarządzania kosztami.

Pytanie 30

Tabela zawiera zakres regulacji prawnej ustawy

Zakres regulacji prawnej

1. Ustawa określa zasady podejmowania i wykonywania:

1) krajowego transportu drogowego;

2) międzynarodowego transportu drogowego;

3) niezarobkowego krajowego przewozu drogowego;

4) niezarobkowego międzynarodowego przewozu drogowego.

2. Ustawa określa również:

1) zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego;

2) odpowiedzialność za naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego:

a) podmiotów wykonujących przewóz drogowy lub inne czynności związane z tym przewozem,

b) kierowców,

c) osób zarządzających transportem,

d) innych osób wykonujących czynności związane z przewozem drogowym.

A. o kierujących pojazdami.
B. o czasie pracy kierowców.
C. o transporcie kolejowym.
D. o transporcie drogowym.
Wybór odpowiedzi dotyczącej transportu drogowego jest prawidłowy, gdyż tabela rzeczywiście odnosi się do regulacji prawnych związanych z tym obszarem. Przepisy dotyczące transportu drogowego obejmują szereg istotnych kwestii, takich jak zasady przewozu towarów, bezpieczeństwo na drogach, a także odpowiedzialność przewoźników oraz kierowców. Na przykład, regulacje te mogą dotyczyć wymagań dotyczących licencji transportowych, norm czasu pracy kierowców oraz norm związanych z pojazdami. Zgodnie z odpowiednimi standardami, takimi jak dyrektywy unijne oraz krajowe regulacje, zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności transportu drogowego jest kluczowe dla funkcjonowania systemu transportowego. Dodatkowo, wiedza na temat zakresu regulacji prawnych jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej, aby prawidłowo interpretować i stosować przepisy prawa w praktyce.

Pytanie 31

Korzystając z fragmentu przepisów ujętych w tabeli określ, ile maksymalnie m3 benzyny 95-oktanowej o temperaturze wrzenia 65-95°C można zatankować do cysterny o pojemności 500 m3.

Fragment przepisów dotyczących stosowania opakowań i cystern wg Umowy ADR
Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C< 60≥ 60
< 100
≥ 100
< 200
≥ 200
< 300
≥ 300
Stopień napełnienia opakowania w %9092949698

A. 470 m3
B. 490 m3
C. 460 m3
D. 480 m3
Wybór wartości 470 m³, 480 m³ lub 490 m³ wskazuje na nieporozumienia dotyczące zasad napełniania cystern z materiałami o określonych temperaturach wrzenia. Kluczowym elementem w tym kontekście jest zrozumienie, że dla substancji o temperaturze wrzenia w przedziale 60-100°C, obowiązuje maksymalny stopień napełnienia wynoszący 92%. Osoby wybierające większe wartości mogły błędnie założyć, że cysterny mogą być wypełnione do wyższych poziomów bez konsekwencji, co jest niezgodne z normami bezpieczeństwa. Zbyt wysokie napełnienie cysterny może prowadzić do niebezpieczeństw, takich jak ryzyko przepełnienia i wycieku, co w konsekwencji naraża środowisko oraz ludzi. Ponadto, w praktyce transportu, operatorzy muszą być świadomi, że każdy materiał ma swoje specyficzne właściwości, które wpływają na sposób, w jaki powinny być one transportowane i przechowywane. Dlatego też kluczowe jest, aby wszystkie obliczenia były oparte na rzetelnych danych i przepisach, aby uniknąć nieodpowiedzialnych praktyk i zapewnić bezpieczeństwo zarówno w transporcie, jak i w codziennym użytkowaniu substancji chemicznych.

Pytanie 32

Jakiego dokumentu przewozowego powinien użyć nadawca, wysyłając towar pociągiem z Polski do Mongolii?

A. HAWB
B. SMGS
C. AWB
D. MAWB
SMGS, czyli 'Smluvní přeprava zboží po železnici', to międzynarodowy dokument przewozowy, który jest stosowany w transporcie kolejowym towarów między krajami, które są sygnatariuszami konwencji SMGS. Jako dokument przewozowy, SMGS reguluje prawa i obowiązki nadawcy, odbiorcy oraz przewoźnika, co zapewnia jasność i bezpieczeństwo w transporcie międzynarodowym. W przypadku transportu z Polski do Mongolii, SMGS jest odpowiednim wyborem, ponieważ obejmuje zarówno kraje Europy, jak i Azji. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje o ładunku, w tym jego charakterystykę, wagę oraz dane nadawcy i odbiorcy. Dzięki SMGS nadawca może skorzystać z uproszczonych procedur celnych i zapewnia sobie większą ochronę prawną w razie ewentualnych sporów związanych z przewozem. W praktyce, stosowanie SMGS w transporcie kolejowym przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz szybszego przeprowadzenia procedur logistycznych, co jest niezbędne w handlu międzynarodowym.

Pytanie 33

Czynności dotyczące obsługi ładunków oraz procesu transportu, takie jak: załadunek towaru na środek transportowy, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek, należą do działań

A. logistycznych
B. wykonawczych
C. organizacyjnych
D. handlowych
Odpowiedź "wykonawcze" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rzeczywistych działań podejmowanych w ramach procesu logistycznego, które mają na celu skuteczne zarządzanie ładunkiem w trakcie transportu. Czynności takie jak załadunek towaru, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek są kluczowymi elementami operacyjnymi w logistyce. W praktyce, każda z tych czynności wymaga dokładnego planowania oraz zastosowania odpowiednich procedur, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia towaru czy opóźnień w dostawach. Na przykład, stosowanie odpowiednich technik załadunku, takich jak układanie towaru według ciężaru i symetrii, pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej oraz zwiększa stabilność podczas transportu. W branży logistycznej istnieją również standardy, takie jak normy ISO związane z zarządzaniem łańcuchem dostaw, które określają najlepsze praktyki w zakresie obsługi ładunku. Te działania są niezbędne do zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 34

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 3 wózki
B. 2 wózki
C. 4 wózki
D. 5 wózków
Wybór błędnej liczby wózków widłowych może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia cyklu transportowego oraz jego wpływu na efektywność pracy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 3, 4 lub 5 wózków zakładają, że większa liczba wózków jest konieczna do osiągnięcia celu, co w rzeczywistości jest nieefektywne. Takie podejście może prowadzić do niepotrzebnych kosztów operacyjnych oraz obciążenia systemu operacyjnego magazynu, co w konsekwencji może spowolnić cały proces. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy wózek ma określony potencjał rozładunkowy, a jego zdolność do obsługi palet jest limitowana przez czas cyklu. W przypadku 6 minut na cykl transportowy, każdy wózek ma swoje maksimum, które w ciągu 4 godzin niezbędnych do rozładunku 160 palet nie może być przekroczone. Istotne jest także, aby w procesie zarządzania logistyką uwzględniać standardy efektywności, które zalecają optymalizację liczby wózków na podstawie rzeczywistych danych operacyjnych, a nie na podstawie przypuszczeń. Niewłaściwe oszacowanie może prowadzić do niedoboru lub nadmiaru zasobów, co negatywnie wpływa na koszty i czas realizacji zamówienia.

Pytanie 35

Ile pojazdów o nośności 10 ton powinno zostać zaplanowanych do transportu 2 000 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) ważących po 500 kg każda, w czterech cyklach transportowych, jeśli w każdym cyklu przewiduje się równą liczbę pojazdów, a ich nośność będzie w pełni wykorzystana?

A. 40 pojazdów
B. 25 pojazdów
C. 10 pojazdów
D. 8 pojazdów
Zrozumienie, jak wygląda logistyka przewozu, wymaga dobrego przeliczenia potrzeb transportowych. Te wszystkie odpowiedzi, które sugerują, że potrzeba mniej samochodów, pewnie wynikają z tego, że nie do końca rozumie się, jak działają obciążenia i cykle przewozowe. Możliwe, że niektóre założenia są po prostu błędne, co prowadzi do takich nieprawidłowych wyników. Na przykład, jeśli liczysz liczbę samochodów tylko na podstawie całkowitej masy, nie myśląc o cyklach przewozowych, to wychodzi ci zaniżona ilość. I te odpowiedzi jak 8 czy 10 aut pokazują tylko część tego, co trzeba wziąć pod uwagę, więc mogą się pojawić opóźnienia w dostawach. W praktyce transportowej, niektóre firmy zapominają o limitach ładunkowych, co stwarza problemy ze zgodnością z przepisami. Warto mieć na uwadze, że w planowaniu transportu dobrze jest analizować różne zmienne, jak czas załadunku czy odległość, żeby wszystko dobrze zorganizować.

Pytanie 36

Jaką wysokość ma utworzona jednostka ładunkowa w postaci paletowej, gdy na palecie o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) umieszczono 4 kartony o wymiarach 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza krawędzie palety?

A. 1,800 m
B. 19 440 mm
C. 3,744 m
D. 1 944 mm
Wysokość uformowanej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 1 944 mm, co jest zgodne z wymaganiami dotyczącymi stabilności i bezpieczeństwa transportu ładunków. Aby obliczyć całkowitą wysokość tej jednostki, należy uwzględnić wysokość kartonów ułożonych na palecie. Paleta ma wysokość 144 mm, a każdy z kartonów ma wysokość 900 mm. Przy układaniu czterech kartonów na palecie, łączna wysokość wynosi: 144 mm (wysokość palety) + (900 mm * 2) = 1 944 mm. Takie ułożenie zapewnia, że ładunek nie wystaje poza obrys palety, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa transportu, w tym normą ISO 3874, która określa zasady pakowania i transportu towarów. W praktyce zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla zachowania integralności ładunku oraz efektywności operacji logistycznych. Wysokość 1 944 mm również umożliwia łatwiejsze przechowywanie i transport, zgodnie z zasadami ergonomii i optymalizacji przestrzeni w magazynie.

Pytanie 37

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 945 000 tkm
B. 1 008 000 tkm
C. 1 071 000 tkm
D. 899 000 tkm
Wiele osób popełnia błąd, przyjmując, że wzrost wykorzystania ładowności pojazdów nie wpływa proporcjonalnie na całkowitą wydajność pracy przewozowej. Na przykład, w przypadku odpowiedzi sugerujących wartości powyżej 1 008 000 tkm, często opierają się one na mylnych założeniach dotyczących liniowego związku między ładownością a wydajnością. Ważne jest zrozumienie, że podniesienie współczynnika wykorzystania ładowności z 70% do 80% nie oznacza, że zyskamy 10% więcej ładunków, ale raczej, że efektywnie wykorzystamy większą część dostępnej ładowności, co w tym przypadku przekłada się na konkretną wartość. Również należy pamiętać, że zmiany w wykorzystaniu ładowności mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak dostępność towaru do transportu czy zmiany w popycie na usługi transportowe. Przy podejmowaniu decyzji o zwiększeniu wydajności operacyjnej, przedsiębiorstwa powinny skupić się na optymalizacji całego procesu logistycznego, w tym analizy tras, zarządzania czasem pracy kierowców czy też efektywności ładunków. Tylko kompleksowe podejście do zarządzania flotą transportową oraz ich ładownością może przynieść pożądane efekty w postaci wzrostu wydajności i przychodu.

Pytanie 38

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz koszt przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 210 kilometrów, jeżeli jedna pjł waży 500 kilogramów.

Ładowność pojazduCennik [zł/km]
pojazd o ładowności do 3,5 tony2,50
pojazd o ładowności do 7,5 tony3,00
pojazd o ładowności do 12,0 ton3,50
pojazd o ładowności do 24,0 ton4,00

A. 525,00 zł
B. 630,00 zł
C. 840,00 zł
D. 735,00 zł
Jak wybrałeś złą odpowiedź, to pewnie zauważyłeś, że ludzie często mylą się przy obliczeniu całkowitej masy ładunku lub mają problemy z interpretacją stawek. Czasem zdarza się, że stawka, którą wybierają, jest za niska i przez to koszty wychodzą zawyżone. Ważne jest, żeby pamiętać, że każda paleta ma swoją wagę, a masa ładunku ma wpływ na to, jaką stawkę wybrać. Często można też się pomylić z jednostkami miary, przez co obliczenia idą w złą stronę. W logistyce warto też rozumieć, że koszt transportu to nie tylko stawki za przewóz, ale też inne opłaty, jak na przykład opłaty drogowe czy różne dodatkowe koszty związane z ładunkiem. Więc przy analizie kosztów nie zapominaj o wszystkich czynnikach. Ludzie pracujący w transporcie powinni dokładnie sprawdzać cenniki, żeby uniknąć błędów i nieporozumień, które mogą prowadzić do złych decyzji finansowych. Zrozumienie, jak obliczać koszty przewozu, to lepsza podstawa do podejmowania dobrych decyzji w branży logistycznej.

Pytanie 39

Na podstawie cennika oblicz cenę usługi transportowej, polegającej na przewozie 20 ton ładunku na odległość 500 km.

Cennik przewozu
do 50 km0,20 zł/tkm
do 200 km0,30 zł/tkm
do 400 km0,40 zł/tkm
do 600 km0,50 zł/tkm

A. 2 000,00 zł
B. 5 000,00 zł
C. 3 000,00 zł
D. 4 000,00 zł
Dobra robota z wyliczeniem kosztu! W zasadzie, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu 20 ton na 500 km, musisz pomnożyć wagę przez odległość i stawkę, która w tym wypadku wynosi 0,50 zł za tonokilometr. Więc wychodzi: 20 ton x 500 km x 0,50 zł/tkm = 5 000,00 zł. To jest taka standardowa metoda w transporcie i pokazuje, jak ważne jest rozumienie, że ceny są ustalane w zależności od wagi i dystansu. Fajnie jest też sprawdzić cenniki przed zleceniem transportu, bo to pomaga kontrolować wydatki i porównywać oferty różnych przewoźników. To naprawdę istotny krok w logistyce, jeśli chcesz mieć wszystko pod kontrolą i znaleźć najlepszą opcję.

Pytanie 40

Regulacje dotyczące dostępu do zawodu kierowcy zajmującego się przewozami drogowymi w Polsce są określone w sposób kompleksowy przez

A. Prawo o ruchu drogowym
B. Prawo przewozowe
C. Ustawa o transporcie drogowym
D. Kodeks cywilny
Mówienie o Prawie przewozowym jako regulacji dostępu do zawodu kierowcy jest po prostu błędne. Ten akt mówi o przewozie towarów i osób, ale nie o tym, jakie kwalifikacje powinien mieć kierowca. Prawo przewozowe głównie dotyczy kwestii kontraktowych i odpowiedzialności przewoźnika, a nie kompetencji samych kierowców. A przywołanie Prawa o ruchu drogowym też jest nietrafione, bo ten akt dotyczy zasad ruchu, a nie tego, jakie wymagania musi spełniać kierowca. Kodeks cywilny z kolei odnosi się do ogólnych zasad prawa, więc też nie ma tu zastosowania. Często ludzie mylą różne przepisy, nie rozumiejąc, że dostęp do zawodu kierowcy jest szczegółowo opisany w Ustawie o transporcie drogowym, która uwzględnia zarówno wymagania formalne, jak i praktyczne aspekty związane z tym zawodem.