Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik transportu drogowego
Kwalifikacja: TDR.01 - Eksploatacja środków transportu drogowego
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 23:43
Data zakończenia: 21 maja 2025 00:00

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas zewnętrznej inspekcji pojazdu zauważono przeciek płynu. Zauważony objaw może wskazywać na nieszczelność systemu

A. chłodzenia

B. dolotowego

C. wydechowego

D. podciśnienia

Wyciek cieczy w pojeździe zazwyczaj wskazuje na problemy z układem chłodzenia, który odpowiada za utrzymanie optymalnej temperatury silnika. Płyn chłodniczy, będący kluczowym elementem tego układu, może wyciekać z różnych miejsc, takich jak chłodnica, węże czy uszczelki. Właściwa identyfikacja źródła wycieku jest istotna dla zapobiegania przegrzewaniu się silnika, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń. W praktyce, podczas obsługi technicznej pojazdu, mechanicy często korzystają z różnych narzędzi diagnostycznych, aby lokalizować nieszczelności oraz oceniać stan układu chłodzenia. Przykładowo, specjalistyczne płyny wykrywcze mogą pomóc zidentyfikować miejsce wycieku. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby regularnie kontrolować poziom płynu chłodniczego oraz systematycznie sprawdzać stan układu chłodzenia, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych problemów i podjęcie działań zapobiegawczych.

Pytanie 2

Zablokowanie kół podczas hamowania sugeruje

A. o zużyciu elementów ciernych w hamulcach

B. o wycieku płynu hamulcowego

C. o uszkodzeniu korektora sił hamowania

D. o zapowietrzeniu systemu hamulcowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej zużycia elementów ciernych hamulców może być mylący, ponieważ zużycie tych elementów niekoniecznie prowadzi do blokowania kół. Zwykle objawia się ono wydłużoną drogą hamowania, a w przypadku ekstremalnego zużycia może nawet skutkować zupełnym brakiem hamulców, ale nie blokadą kół. Zapowietrzenie układu hamulcowego z kolei tworzy pęcherzyki powietrza, co wpływa na skuteczność hamowania, jednak nie powoduje bezpośredniego blokowania kół. W przypadku wycieku płynu hamulcowego sytuacja staje się poważna, ponieważ prowadzi do utraty ciśnienia w układzie, co może prowadzić do całkowitej awarii hamulców, ale także nie jest to przyczyna blokowania kół. Uszkodzenie korektora sił hamowania jest najczęstszą przyczyną blokady kół, ponieważ ten element jest odpowiedzialny za równomierne rozłożenie siły hamowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzi 1, 2 i 3 są wynikiem mylnych przekonań i niewłaściwej analizy systemu hamulcowego. Zastosowanie zasady diagnozowania usterek w układzie hamulcowym wymaga zrozumienia zależności między poszczególnymi elementami, co pozwala na skuteczną identyfikację problemu.

Pytanie 3

Reperacja miedzianej chłodnicy, polegająca na eliminacji jej drobnej nieszczelności z zastosowaniem metalowego spoiwa, określana jest jako

A. spawaniem

B. lutowaniem

C. lakierowaniem

D. zgrzewaniem

Spawanie to proces łączenia metali poprzez stopienie ich krawędzi z wykorzystaniem wysokiej temperatury. W przypadku miedzianych chłodnic, spawanie jest jedną z najczęściej stosowanych metod naprawy, szczególnie w sytuacjach, gdy chodzi o usunięcie niewielkich nieszczelności. Miedź, ze względu na swoje właściwości przewodzenia ciepła, jest często stosowana w konstrukcji chłodnic. Poprawne spawanie miedzianych elementów wymaga użycia odpowiednich technik, takich jak spawanie TIG (Tungsten Inert Gas) lub MIG (Metal Inert Gas), które zapewniają precyzyjne, czyste i mocne połączenie. W praktyce ważne jest nie tylko umiejętność spawania, ale również odpowiednie przygotowanie powierzchni, co obejmuje usunięcie rdzy i zanieczyszczeń, aby zapewnić trwałość i szczelność połączenia. Zgodnie z normami branżowymi, spawacze powinni być odpowiednio przeszkoleni i posiadać certyfikaty, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa w zastosowaniach przemysłowych oraz w chłodnictwie.

Pytanie 4

Podczas oceny tulei cylindrowej silnika zauważono rysy wzdłużne. W związku z tym, jako pierwsze działanie, trzeba

A. sprawdzić wymiary tulei cylindra

B. zamontować pierścienie nadwymiarowe

C. założyć pierścienie podwymiarowe

D. przeznaczyć tuleję do napawania

Weryfikacja wymiarów tulei cylindra jest kluczowym krokiem w procesie diagnostyki silników spalinowych. Wzdłużne rysy mogą wskazywać na zużycie, zniekształcenie lub inne problemy, które mogą wpływać na prawidłowe działanie silnika. Sprawdzenie wymiarów tulei pozwala na ocenę, czy tuleja nadaje się do dalszego użytkowania, czy wymaga regeneracji, czy też wymiany. Standardy branżowe, takie jak ISO 1101 dotyczące tolerancji wymiarowych, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów. W praktyce, stosuje się mikrometry lub suwmiarki do pomiaru średnicy wewnętrznej i długości tulei, a także kontrolę przy użyciu narzędzi pomiarowych, takich jak zegary zegarowe, aby określić ewentualne odkształcenia. Dobrze przeprowadzona weryfikacja wymiarów może zapobiec późniejszym awariom i kosztownym naprawom, co czyni tę procedurę niezbędną w utrzymaniu silników w dobrym stanie.

Pytanie 5

Koszt miesięczny paliwa dla czterech pojazdów, zakładając, że każdy z nich pokonuje w ciągu miesiąca 8 000 km, spalając 35 l oleju napędowego na 100 km po 7,50 zł za litr, wynosi

A. 84 000 zł

B. 14 000 zł

C. 21 000 zł

D. 48 000 zł

Podczas analizy kosztów zużycia paliwa pojazdów, istotne jest zrozumienie mechanizmów obliczania wydatków związanych z eksploatacją, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Wiele osób mogło pomylić całkowitą ilość paliwa z kosztami eksploatacyjnymi, przez co doszło do błędów w oszacowaniach. Na przykład, niektórzy mogą założyć, że koszt jednego pojazdu wynosi 48 000 zł, co sugeruje, że zużycie paliwa jest znacznie wyższe, jednak nie uwzględniają pełnej analizy potrzebnej do obliczeń. Analizując zużycie, warto pamiętać, że każdy pojazd spala olej napędowy na poziomie 35 l na 100 km, co w połączeniu z pokonanym dystansem daje zbyt małą ilość paliwa w stosunku do kosztu. Inne odpowiedzi, takie jak 14 000 zł, mogły powstać z błędnego oszacowania liczby pojazdów lub zastosowania błędnej stawki za litr paliwa, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie podstawowych zasad obliczania kosztów eksploatacji. Kluczowe jest, aby podejście do takich obliczeń opierało się na dokładnych danych i rzetelnych założeniach, co zapewnia właściwe zarządzanie flotą oraz efektywność kosztową, a także umożliwia podejmowanie trafnych decyzji biznesowych.

Pytanie 6

W przypadku pojazdu dysponującego tradycyjnym napędem, podczas jazdy z ustaloną prędkością można zauważyć wibracje nadwozia oraz lewarka zmiany biegów. Główną przyczyną tych wibracji może być

A. uszkodzenie opony

B. uszkodzenie układu przeniesienia napędu

C. awaria zawieszenia

D. niewyważenie kół

Uszkodzenie układu przeniesienia napędu może być kluczowym czynnikiem prowadzącym do odczuwalnych drgań nadwozia oraz lewarka zmiany biegów w pojazdach z klasycznym układem napędowym. Układ przeniesienia napędu obejmuje elementy takie jak wał napędowy, przeguby i skrzynia biegów, które wspólnie odpowiadają za efektywne przenoszenie mocy z silnika na koła. Jeśli jedno z tych komponentów jest uszkodzone, może to prowadzić do niewłaściwego przenoszenia momentu obrotowego, co skutkuje drganiami. Przykładem mogą być zużyte przeguby napędowe lub niewłaściwie wyważony wał napędowy, które mogą powodować wibracje podczas jazdy. Zgodnie z zasadami obsługi technicznej, regularne przeglądy układu przeniesienia napędu oraz kontrola luźnych elementów mogą zapobiec takim problemom. Warto również pamiętać, że stan układu przeniesienia napędu wpływa nie tylko na komfort jazdy, ale także na bezpieczeństwo oraz trwałość pojazdu, dlatego istotna jest jego diagnostyka w ramach cyklicznych serwisów.

Pytanie 7

Pojazd, który jest przystosowany do transportu określonych towarów, określany jest jako

A. specjalizowanym

B. uniwersalnym

C. użytkowym

D. standardowych

Odpowiedzi, które wskazano jako alternatywne do terminu pojazdu użytkowego, nie odzwierciedlają rzeczywistego klasyfikowania pojazdów przystosowanych do transportu ładunków. Pojęcie pojazdu standardowego sugeruje, że dotyczy on wszystkich typów samochodów, co jest zbyt ogólnym ujęciem, które nie uwzględnia specyficznych funkcji pojazdów transportowych. Z kolei termin pojazd uniwersalny odnosi się do pojazdów, które mogą mieć różne zastosowania, jednak nie koncentruje się na transporcie ładunków. Pojazdy takie mogą być stosowane do różnych celów, ale nie są dedykowane wyłącznie transportowi, co czyni je mniej efektywnymi w tym zakresie. Pojazd specjalizowany, mimo że odnosi się do pojazdów zaprojektowanych do konkretnych zadań, takich jak pojazdy strażackie czy ratunkowe, nie obejmuje ogólnej kategorii pojazdów użytkowych. Termin ten wskazuje na bardzo wąskie zastosowanie, co nie oddaje pełnej gamy możliwości transportu ładunków. Wszelkie nieporozumienia w tym zakresie mogą prowadzić do błędnych klasyfikacji i niedoszacowania funkcjonalności, jakie oferują pojazdy użytkowe w różnych branżach, takich jak logistyka czy transport towarów.

Pytanie 8

Który z podanych dokumentów jest wykorzystywany m.in. do codziennego zapisywania przebiegu kilometrów, zużycia paliwa oraz tankowania?

A. Książka techniczna

B. Karta drogowa

C. Tarcza tachografu

D. Karta tankowania

Książka techniczna to dokument, który zawiera szczegółowe dane dotyczące konstrukcji i eksploatacji pojazdu, w tym instrukcje serwisowe oraz informacje o przeglądach technicznych. Choć książka techniczna jest istotna dla utrzymania pojazdu w dobrym stanie technicznym, nie jest ona przeznaczona do codziennego ewidencjonowania przebiegu kilometrów czy zużycia paliwa. Z kolei tarcza tachografu jest używana głównie do rejestrowania czasu pracy kierowców oraz prędkości pojazdu, co ma zastosowanie w transporcie drogowym, ale nie dostarcza szczegółowych informacji na temat tankowania paliwa. Karta drogowa, choć przydatna w kontekście dokumentowania przebiegu pojazdu, nie pełni funkcji ewidencyjnej dotyczącej paliwa, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Dlatego też, wybór karty tankowania jako właściwego dokumentu do ewidencjonowania zużycia paliwa i przebiegu kilometrów jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które wskazują na konieczność szczegółowego monitorowania kosztów eksploatacyjnych pojazdów. Nieporozumienia w wyborze odpowiednich dokumentów wynikają często z braku świadomości ich specyfikacji i funkcji, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania flotą i wyższych kosztów operacyjnych.

Pytanie 9

Ocena ogólnego stanu technicznego systemu hamulcowego polega na ocenie

A. długości drogi hamowania w trakcie testu drogowego

B. grubości bębnów hamulcowych

C. stopnia zużycia gumowej nakładki na pedał hamulca

D. poziomu powietrza w zbiornikach sprężonego powietrza

Długość drogi hamowania to naprawdę ważna kwestia, jeśli chodzi o to, jak dobrze hamulce działają. Dzięki temu pomiarowi można sprawdzić, jak szybko uda się zatrzymać pojazd, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa. Przy sprawnym układzie hamulcowym, ta długość powinna być w zgodzie z tym, co mówi producent. Testy najczęściej robi się na suchej nawierzchni przy konkretnej prędkości. Jak się to robi, to można zaobserwować różne rzeczy, które mogą wskazywać na problemy, np. zużyte klocki hamulcowe czy jakieś usterki hydrauliki. Regularne sprawdzanie drogi hamowania jest istotne, bo to wpływa na bezpieczeństwo na drodze. Dobrze jest też pamiętać, że takie testy są częścią przeglądów technicznych, więc warto to mieć na uwadze przy utrzymaniu pojazdu w dobrym stanie.

Pytanie 10

Informacja o jednostkowym zużyciu paliwa dotyczy

A. zużycia paliwa przy prędkości 100 km/h

B. siły napędu danego pojazdu

C. ogólnej efektywności silnika

D. wskaźnika dynamicznego danego pojazdu

Wybór odpowiedzi sugerujących, że jednostkowe zużycie paliwa dotyczy wskaźników dynamicznych pojazdu, siły napędowej czy specyficznego zużycia paliwa przy stałej prędkości, wskazuje na szersze nieporozumienia dotyczące podstawowych pojęć związanych z układami napędowymi. Wskaźnik dynamiczny pojazdu, na przykład, może odnosić się do jego przyspieszenia lub zdolności do pokonywania wzniesień, co nie ma bezpośredniego związku z efektywnością energetyczną silnika. Podobnie, siła napędowa dotyczy momentu obrotowego i zdolności pojazdu do pokonywania oporów, a nie wydajności paliwowej. Ponadto twierdzenie, że jednostkowe zużycie paliwa związane jest z zużyciem paliwa przy prędkości 100 km/h jest mylące. Choć prędkość ta może być punktem odniesienia w określonych testach, rzeczywiste jednostkowe zużycie paliwa jest zmienną dynamiczną, która jest uzależniona od wielu czynników, takich jak obciążenie silnika, warunki drogowe czy technologia silnika. Pojazdy o wysokiej sprawności mogą wykazywać różne wyniki zużycia paliwa w zależności od tych warunków, co podkreśla, że kluczem do zrozumienia jednostkowego zużycia paliwa jest analiza efektywności silnika jako całości, a nie jego wydajności w konkretnych, ograniczonych okolicznościach. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do właściwej oceny parametrów pojazdów oraz ich wpływu na środowisko i ekonomię eksploatacji.

Pytanie 11

Wśród metod prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowców nie znajduje się

A. zapisów na wykresówkach

B. plików pobranych z karty kierowcy oraz tachografu cyfrowego

C. rejestry potwierdzające czas pracy środka transportu drogowego

D. pozostałych dokumentów potwierdzających czas pracy i charakter wykonywanej czynności

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują formy prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowców, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. Pliki pobrane z karty kierowcy i tachografu cyfrowego stanowią istotny element ewidencji, umożliwiając precyzyjne monitorowanie czasu pracy oraz odpoczynku kierowcy. Odróżnienie tych danych od rejestrów dotyczących pojazdu jest kluczowe, ponieważ ewidencja czasu pracy powinna być skoncentrowana na pracy kierowcy, a nie na stanie technicznym środka transportu. Z kolei zapisy na wykresówkach, używane w tachografach analogowych, również są zgodne z wymogami ewidencji czasu pracy. Zawierają one dane na temat czasu jazdy, przerw oraz odpoczynków, a ich analiza jest niezbędna do zapewnienia zgodności z przepisami. Innymi dokumentami potwierdzającymi czas pracy są wszelkie inne formy, które mogą zawierać istotne informacje o czynnościach wykonywanych przez kierowcę. Niezrozumienie różnicy między tymi elementami a rejestrami potwierdzającymi czas pracy środka transportu może prowadzić do nieprawidłowej interpretacji przepisów oraz do problemów związanych z przestrzeganiem norm czasu pracy. W praktyce, konieczne jest, aby kierowcy oraz osoby odpowiedzialne za zarządzanie czasem pracy byli dobrze poinformowani o tym, jakie dokumenty są wymagane dla prawidłowej ewidencji oraz jak je prawidłowo analizować.

Pytanie 12

Jaką metodą przeprowadza się regenerację cylindrów silnika spalinowego?

A. elementów dodatkowych

B. selekcji części montażowych

C. wymiarów naprawczych

D. odkształceń plastycznych

Metody regeneracji cylindrów silnika spalinowego, takie jak elementy dodatkowe, odkształcenia plastyczne czy selekcja części montażowych, są nieprawidłowe i nie spełniają wymogów efektywnej naprawy. Elementy dodatkowe, jak sama nazwa wskazuje, są dodawane do istniejących komponentów, co w kontekście cylindrów nie rozwiązuje problemu zużycia. W przypadku cylindrów, które wymagają precyzyjnej obróbki, stosowanie tego podejścia może prowadzić do dalszych uszkodzeń silnika, a nawet jego awarii. Odkształcenia plastyczne polegają na trwałych zmianach kształtu materiału pod wpływem obciążenia, co nie jest metodą regeneracyjną, a raczej sposobem na modyfikację właściwości materiału, co w przypadku cylindrów nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Dodatkowo, selekcja części montażowych, choć ważna w kontekście napraw, nie odnosi się do samej regeneracji cylindrów, która wymaga precyzyjnych pomiarów i obróbki. Typowym błędem jest zatem mylenie pojęć związanych z regeneracją i modyfikacją, co prowadzi do nieefektywnych działań w zakresie naprawy silników. Właściwe podejście do regeneracji cylindrów opiera się na precyzyjnym pomiarze, co zapewnia ich dalszą eksploatację w odpowiednich warunkach i maksymalizuje ich żywotność.

Pytanie 13

Funkcja tempomatu w samochodzie polega na

A. zapobieganiu zbyt szybkiemu przyspieszaniu pojazdu

B. stabilizacji odpowiedniego toru jazdy

C. ograniczaniu zbyt dużych prędkości pojazdu

D. utrzymywaniu stałej prędkości jazdy ustalonej przez kierowcę

Tempomat, zwany również kontrolerem prędkości, jest systemem, który automatycznie utrzymuje zadaną przez kierowcę prędkość pojazdu, eliminując konieczność ciągłego naciskania pedału przyspieszenia. To rozwiązanie jest szczególnie przydatne podczas długich podróży autostradami, gdzie kierowca może ustawić preferowaną prędkość i skupić się na prowadzeniu oraz obserwowaniu drogi. Tempomat zwiększa komfort jazdy, a także może przyczynić się do oszczędności paliwa, gdyż pozwala na utrzymanie stałej prędkości, co minimalizuje nieefektywne przyspieszanie i hamowanie. W niektórych nowoczesnych pojazdach tempomat łączy się z systemami adaptacyjnymi, które automatycznie dostosowują prędkość w zależności od ruchu drogowego, co jeszcze bardziej zwiększa bezpieczeństwo i komfort. Warto zauważyć, że korzystanie z tempomatu wymaga od kierowcy nie tylko zrozumienia jego funkcji, ale także odpowiedzialności w ocenie warunków drogowych, ponieważ nie powinien być on stosowany w trudnych warunkach atmosferycznych ani w ruchu miejskim, gdzie częste zmiany prędkości są nieuniknione.

Pytanie 14

Wyrównanie wykonuje się po dokonaniu naprawy

A. przekładni głównej

B. wału napędowego

C. przekładni kierowniczej

D. mechanizmu różnicowego

Wybór innych elementów, takich jak przekładnia główna, mechanizm różnicowy czy przekładnia kierownicza, jako obiektów do wyrównoważenia po naprawie, zasługuje na szczegółowe omówienie. Przekładnia główna jest odpowiedzialna za przekazywanie momentu obrotowego z wału napędowego na koła napędowe, ale nie wymaga takiego samego procesu wyrównoważenia jak wał napędowy. W przypadku przekładni głównej kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej współpracy z innymi komponentami oraz ich właściwe smarowanie, co ma na celu minimalizację oporów oraz zapobieganie zużyciu, ale nie dotyczy to bezpośredniego wyrównoważenia. Podobnie, mechanizm różnicowy również nie jest elementem, który wymaga wyrównoważenia po naprawie. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie różnicowania prędkości kół w zakrętach, co jest osiągane za pomocą odpowiednich zabezpieczeń i regulacji, a nie działań związanych z wyważeniem. Przekładnia kierownicza, pomimo że ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i manewrowości pojazdu, nie wymaga wyrównoważenia jako takiego, lecz raczej kalibracji i regulacji dla zapewnienia precyzyjnego sterowania. Wybór błędnych elementów do wyważenia może prowadzić do nieprawidłowych wniosków, które w praktyce mogą skutkować zmniejszeniem efektywności naprawy i zwiększeniem ryzyka awarii podczas eksploatacji pojazdu.

Pytanie 15

Pojazd, którego przednia część spoczywa na ciągniku siodłowym, a tylna na własnych osiach, to

A. pojazd hybrydowy

B. przyczepa

C. naczepa

D. pojazd członowy

Naczepa to specyficzny typ pojazdu, który jest połączony z ciągnikiem siodłowym. Jej przednia część, zwana dyszlem, opiera się na ciągniku, podczas gdy tylna część wspiera się na własnych osiach jezdnych. W odróżnieniu od przyczepy, która jest całkowicie zależna od pojazdu holującego, naczepa pozwala na większą elastyczność w transporcie towarów. W praktyce naczepy są powszechnie używane w transporcie drogowym, zwłaszcza w sektorze logistycznym i przewozów towarowych. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące transportu, podkreślają znaczenie naczep dla efektywności dostaw. Naczepy mogą różnić się konstrukcją, na przykład naczepy chłodnicze są używane do transportu produktów wymagających kontrolowanej temperatury. Zrozumienie różnicy między naczepą a innymi typami pojazdów jest kluczowe dla osób zajmujących się logistyką oraz transportem, ponieważ wpływa na wybór odpowiedniego środka transportu w zależności od charakterystyki przewożonych towarów.

Pytanie 16

Oblicz, jaka jest wartość dziennego kosztu wynajmu autokaru, jeżeli pokonał on dystans 650 km. Opłata za każdy przejechany km wynosi 5 zł, a ustalony w umowie wynajmu minimalny płatny dystans dzienny wynosi 750 km?

A. 3650 zł

B. 3550 zł

C. 3750 zł

D. 3850 zł

Dzienny koszt wynajmu autokaru można obliczyć, biorąc pod uwagę zarówno przejechany dystans, jak i minimalny płatny przebieg ustalony w umowie. W tym przypadku autokar przejechał 650 km, ale umowa przewiduje minimalny płatny przebieg na poziomie 750 km. Zatem, niezależnie od rzeczywistego przebiegu, koszt powinien być obliczany na podstawie wartości minimalnej. Koszt wynajmu za kilometr wynosi 5 zł, zatem całkowity koszt wynajmu na dzień wynosi: 750 km * 5 zł/km = 3750 zł. W praktyce oznacza to, że wynajmujący jest zobowiązany do pokrycia kosztu minimalnego przebiegu, co jest standardową praktyką w branży wynajmu pojazdów. Tego typu umowy są korzystne dla firm, które muszą planować swoje wydatki, a także dla dostawców usług, którzy mogą lepiej zarządzać kosztami operacyjnymi. Ustalona stawka dla minimalnego przebiegu zapewnia także odpowiednią rentowność dla usługodawcy. W związku z tym odpowiedź 3750 zł jest poprawna i zgodna z zasadami ustalania kosztów wynajmu autokarów.

Pytanie 17

Pojazd drogowy, który nie ma własnego napędu i jest przystosowany do holowania za pojazdem samochodowym, nazywamy

A. przyczepa

B. naczepa

C. pojazd członowy

D. pojazd specjalny

Przyczepa to pojazd drogowy, który nie posiada własnego źródła napędu i jest przystosowany do ciągnięcia za innym pojazdem, najczęściej samochodem osobowym lub ciężarowym. Przyczepy są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, od transportu towarów po przewóz sprzętu rekreacyjnego, takiego jak przyczepy kempingowe. W praktyce, przyczepy są niezwykle przydatne, ponieważ pozwalają na znaczne zwiększenie ładowności oraz elastyczności transportu bez konieczności zakupu dodatkowego pojazdu. Zgodnie z przepisami ruchu drogowego, przyczepy muszą być odpowiednio oznakowane i wyposażone w światła, co wpływa na bezpieczeństwo na drodze. Ponadto, właściwe dobranie przyczepy do pojazdu ciągnącego jest istotne, aby zapewnić stabilność i właściwe rozłożenie masy, co z kolei wpływa na zachowanie się zestawu w ruchu. Warto również zaznaczyć, że przyczepy stosowane w transporcie drogowym muszą spełniać normy homologacyjne, co potwierdza ich zgodność z obowiązującymi standardami bezpieczeństwa.

Pytanie 18

Na podstawie wartości wskaźnika TWI dokonywana jest ocena stanu technicznego

A. opon.

B. płynu chłodzącego.

C. płynu silnikowego.

D. lamp.

Ocena stanu świateł, oleju silnikowego czy płynów chłodzących jest ważna dla bezpieczeństwa i sprawności auta, ale nie ma nic wspólnego z wskaźnikiem TWI. Światła, chociaż są kluczowe dla widoczności, nie mają wskaźnika zużycia jak opony. Można je sprawdzić tylko na oko albo przez testy działania. Z kolei olej silnikowy i płyn chłodzący też muszą być regularnie kontrolowane, ale oceniamy je na podstawie poziomu, koloru, a czasem też z pomocą analizy laboratoryjnej. Często ludzie mylą różne wskaźniki, co może być problematyczne. Samochody są zaprojektowane tak, że każdy element ma swój sposób monitorowania. Chociaż wszystkie te rzeczy są istotne, każda z nich ma swoje metody oceny, a mylenie ich może prowadzić do poważnych błędów i zagrożeń na drodze.

Pytanie 19

W skład systemu jezdnego pojazdu ciężarowego zalicza się

A. zwolnica

B. przekładnia kierownicza

C. wał napędowy

D. sztywna belka kół

Wał napędowy, przekładnia kierownicza oraz zwolnica są elementami, które pełnią istotne funkcje w mechanice pojazdów, jednak nie stanowią one części układu jezdnego. Wał napędowy jest kluczowym elementem w przenoszeniu napędu z silnika na układ napędowy. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie momentu obrotowego do tylnych lub przednich kół, co jest niezbędne w samochodach z napędem na jedną oś. Jednak wał napędowy nie wpływa bezpośrednio na stabilność i komfort jazdy, a jego rolą jest wyłącznie przenoszenie mocy. Przekładnia kierownicza odpowiada za kierowanie pojazdem, co jest niezbędne do zmiany jego kierunku ruchu, ale nie ma wpływu na jego stabilność w ruchu prostym, co czyni ją elementem odrębnym od układu jezdnego. Zwolnica z kolei jest mechanizmem, który zapewnia różnicowanie obrotów kół w skręcie, a jej rola jest bardziej związana z dynamiką jazdy i prędkością, a nie z samym układem jezdnym. W związku z tym, przy odpowiedzi na pytanie o skład układu jezdnego, należy zwrócić uwagę na kluczowe aspekty związane z konstrukcją i funkcją poszczególnych komponentów, aby nie mylić ich ról w systemie pojazdu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie elementów przenoszenia napędu z komponentami, które odpowiadają za stabilność i komfort jazdy. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi elementami jest kluczowe dla zrozumienia mechaniki pojazdów i ich prawidłowego działania.

Pytanie 20

Zgodnie z międzynarodowym podziałem, pojazdy z kategorii O₁, O₂, O₃ zalicza się do grupy

A. samochodów ciężarowych

B. przyczep i naczep

C. autobusów

D. ciągników samochodowych

Pojazdy kategorii O1, O2 i O3 dotyczą przyczep i naczep, co zostało wymienione w międzynarodowych standardach dotyczących klasyfikacji pojazdów. Kategoria O1 obejmuje przyczepy o masie do 750 kg, O2 dotyczy przyczep o masie od 751 kg do 3,5 tony, natomiast O3 odnosi się do naczep o masie powyżej 3,5 tony. Zrozumienie tej klasyfikacji jest kluczowe w kontekście przepisów prawa drogowego oraz w logistyce, gdzie dobór odpowiedniego pojazdu do transportu towarów ma ogromne znaczenie. W praktyce, wiedza ta przydaje się w planowaniu transportu, gdzie wybór odpowiedniej kategorii pojazdu wpływa na koszty, przepisy dotyczące rejestracji oraz wymagania dotyczące kierowców. Zastosowanie tej klasyfikacji w transporcie drogowym jest również kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, ponieważ różne kategorie pojazdów mają różne wymogi dotyczące techniki jazdy, hamowania i ładowności.

Pytanie 21

Reperacja mechanicznego wtryskiwacza silnika ZS polega na wymianie

A. iglicy rozpylacza

B. końcówki rozpylacza

C. gniazda iglicy rozpylacza

D. obsady wtryskiwacza

Wybór gniazda iglicy rozpylacza, iglicy rozpylacza czy obsady wtryskiwacza jako odpowiedzi na pytanie o naprawę mechanicznego wtryskiwacza silnika ZS wprowadza w błąd, ponieważ te elementy nie są głównymi przyczynami problemów z wtryskiwaczami. Gniazdo iglicy rozpylacza pełni rolę stabilizującą iglicę, ale jego wymiana nie jest standardową procedurą naprawczą. Wiele osób może błędnie zakładać, że problemy z rozpyleniem paliwa są wynikiem uszkodzenia gniazda, co może prowadzić do niepotrzebnych kosztów i czasochłonnych napraw. Iglica rozpylacza odpowiada za kontrolę strumienia paliwa, jednak jej uszkodzenie jest mniej powszechne i często wymaga dokładnych testów, by stwierdzić, że to ona jest źródłem problemu. Obsada wtryskiwacza jest kolejnym elementem, który z reguły nie wymaga wymiany podczas standardowych napraw, co jest często mylnie interpretowane przez osoby niewprawione w tematykę. W praktyce, mylenie tych elementów z główną przyczyną problemów z wtryskiwaczami często prowadzi do błędnych diagnoz i niewłaściwych działań naprawczych. Kluczowe w naprawach wtryskiwaczy jest zrozumienie ich budowy i funkcji, dlatego zaleca się korzystanie z fachowej wiedzy oraz standardów branżowych, aby uniknąć kosztownych błędów w diagnozowaniu usterek.

Pytanie 22

Elastyczność silnika spalinowego oznacza

A. łatwość w osiąganiu określonych parametrów

B. możliwość utrzymania stałych obrotów

C. zdolność do wykorzystania energii zawartej w paliwie

D. zdolność przystosowania się do zmiany obciążenia

Elastyczność silnika spalinowego odnosi się do jego zdolności do adaptacji w odpowiedzi na zmiany obciążenia roboczego. Oznacza to, że silnik jest w stanie utrzymać optymalną wydajność i moment obrotowy nawet przy zmieniających się warunkach. Przykładem może być silnik samochodowy, który podczas jazdy pod górę musi zwiększyć moment obrotowy, aby utrzymać prędkość. Wysokiej jakości silniki, zwłaszcza te stosowane w pojazdach z systemem zmiennych faz rozrządu (np. VVT), wykazują lepszą elastyczność, co przekłada się na lepsze osiągi oraz efektywność paliwową. W praktyce, elastyczność silnika ma kluczowe znaczenie dla komfortu jazdy i bezpieczeństwa, gdyż umożliwia dostosowanie się do różnych warunków drogowych oraz obciążeń. W branży inżynieryjnej standardy takie jak ISO 50001, dotyczące zarządzania energią, podkreślają znaczenie efektywnego wykorzystania energii w silnikach, co jest ściśle związane z ich elastycznością.

Pytanie 23

Po jakim czasie nieprzerwanej jazdy kierowca autobusu powinien zrobić przerwę zgodnie z przepisami?

A. Po 4,5 godzinach

B. Po 3 godzinach

C. Po 6 godzinach

D. Po 5 godzinach

Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, kierowca autobusu powinien zrobić przerwę po 4,5 godzinach nieprzerwanej jazdy. To wymaganie jest częścią regulacji mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia i dobrego samopoczucia kierowców. Okres pracy kierowcy jest regulowany przez przepisy unijne, a dokładniej przez Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. dotyczące harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego. Przerwa ta ma na celu zapobieganie zmęczeniu, które jest jednym z kluczowych czynników wpływających na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Kierowcy są zobowiązani do przestrzegania tych przepisów, aby zminimalizować ryzyko wypadków spowodowanych zmęczeniem. W praktyce oznacza to, że po przejechaniu 4,5 godziny kierowca musi zrobić przynajmniej 45-minutową przerwę, która może być podzielona na dwie części: pierwsza trwająca co najmniej 15 minut, a druga co najmniej 30 minut. Dzięki tym regulacjom kierowcy mają możliwość odpoczynku i regeneracji, co przekłada się na ich zdolność do koncentracji i reagowania na sytuacje na drodze. Warto podkreślić, że zapewnienie przestrzegania tych przepisów jest również odpowiedzialnością pracodawcy, który powinien organizować pracę kierowców w taki sposób, aby mogli oni przestrzegać wyznaczonych limitów czasu pracy i odpoczynku.

Pytanie 24

Czym jest jednostka mocy?

A. pracy

B. napięcia

C. mocy

D. siły

Moc jest jednostką, która odzwierciedla szybkość wykonywania pracy lub transferu energii w jednostce czasu. W układzie SI moc mierzy się w watta (W), co odpowiada jednemu dżulowi energii przekazywanej w ciągu jednej sekundy. Przykładem zastosowania mocy jest obliczanie wydajności silników elektrycznych, gdzie moc jest kluczowym parametrem określającym ich zdolność do wykonywania pracy. W praktyce, moc jest również ważna w kontekście efektywności energetycznej urządzeń; na przykład, urządzenia o wysokiej mocy mogą wykonywać pracę szybciej, ale mogą również prowadzić do większego zużycia energii. W branży energetycznej, moc jest istotnym parametrem przy planowaniu systemów zasilania, które muszą sprostać zapotrzebowaniu na energię w określonych warunkach. Zrozumienie mocy jest kluczowe dla inżynierów w projektowaniu i optymalizacji systemów energetycznych, co pozwala na lepszą integrację odnawialnych źródeł energii oraz poprawę efektywności energetycznej. W standardach branżowych, takich jak IEC 60034-1, moc jest definiowana i klasyfikowana w kontekście różnych zastosowań, co jest niezbędne dla zapewnienia zgodności i bezpieczeństwa urządzeń elektrycznych.

Pytanie 25

Podaj liczbę koni mechanicznych dla silnika o mocy 350 kW?

A. 350 KM

B. 476 KM

C. 700 KM

D. 257 KM

Moc silnika, wyrażana w koniach mechanicznych (KM), ma swoje odpowiedniki w kilowatach (kW). Dla silnika o mocy 350 kW, przeliczenie na KM robimy tak: 1 kW to około 1,36 KM. Więc, 350 kW razy 1,36, no i mamy 476 KM. To przeliczenie jest ważne, zwłaszcza w motoryzacji i inżynierii, bo często spotykamy różne jednostki. Z mojego doświadczenia, zrozumienie tej mocy w KM przydaje się, gdy wybiera się auto albo maszyny, które muszą spełniać różne wymagania. Przykładowo, w autach sportowych, wyższa moc w KM daje lepsze osiągi i szybsze przyspieszenie, co jest kluczowe na torach wyścigowych. A poza tym, wiadomo, że znajomość mocy silnika ma wpływ na zużycie paliwa i efektywność energetyczną, co teraz jest dość istotne z punktu widzenia ekologii.

Pytanie 26

Remont tarczy sprzęgła suchego ciernego z zabrudzonymi okładzinami powinien polegać na

A. czyszczeniu i odtłuszczeniu tarczy za pomocą rozpuszczalnika ekstrakcyjnego

B. wyczyszczeniu tarczy ciepłą wodą z detergentu oraz dokładnym osuszeniu

C. zeszlifowaniu tarczy przy użyciu drobnego papieru ściernego

D. bezwzględnej wymianie tarczy na nową

Użycie takich metod jak mycie tarczy gorącą wodą z detergentem czy zeszlifowanie papierem ściernym to naprawdę zły pomysł i może wywołać poważne problemy z napędem. Umycie zaolejonej tarczy nie załatwi sprawy - to tylko doraźne poprawienie wyglądu, a mechanik może się przez to pomylić co do faktycznego stanu sprzęgła. Problemy mogą wynikać ze zmian w materiale przez przegrzanie lub uszkodzenia mechaniczne, które takie działania tylko pogarszają. Zeszlifowanie tarczy papierem też nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo może powodować nierówności i zmieniać parametry tarcia, a to tylko jeszcze bardziej obniża efektywność sprzęgła. Odtłuszczenie rozpuszczalnikiem też nie zadziała jak powinno, bo może nie usunąć wszystkich zanieczyszczeń, w tym resztek oleju, które są przyczyną problemów z przyczepnością. Takie podejścia opierają się na błędnym założeniu, że wystarczy „oczyścić” elementy, a wszystko wróci do normy, a tak naprawdę, gdy części są uszkodzone, kluczowe jest użycie nowych, odpowiednio dopasowanych elementów, aby zapewnić bezpieczeństwo i sprawność pojazdu.

Pytanie 27

Jakie pojazdy są używane do transportu żywności w temperaturze od -12°C do +12°C?

A. izotermy.

B. cysterny.

C. chłodnie.

D. pojemniki.

Odpowiedź "chłodnie" jest poprawna, ponieważ ten typ pojazdów jest zaprojektowany do transportu artykułów spożywczych w kontrolowanej temperaturze, co jest kluczowe dla zachowania ich świeżości i bezpieczeństwa. Chłodnie są wyposażone w systemy chłodzenia, które umożliwiają utrzymanie temperatury w zakresie od -12°C do +12°C, co jest istotne dla wielu produktów, takich jak mięso, ryby, nabiał, owoce i warzywa. Przykładowo, przewóz świeżego mięsa wymaga utrzymania niskiej temperatury, aby zminimalizować ryzyko rozwoju bakterii. W praktyce, chłodnie są często wykorzystywane przez firmy zajmujące się dystrybucją produktów spożywczych, cateringowych i farmaceutycznych, które muszą przestrzegać norm sanitarno-epidemiologicznych i standardów HACCP. Prawidłowe stosowanie chłodni nie tylko zapewnia jakość produktów, ale również chroni konsumentów przed zagrożeniami zdrowotnymi związanymi z nieodpowiednim przechowywaniem żywności. Ponadto, pojazdy te są regularnie poddawane kontrolom technicznym, aby zapewnić ich sprawność oraz efektywność energetyczną, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 28

Największe przełożenie w skrzyni biegów uzyskuje się na

A. biegu pierwszym

B. biegu najwyższym

C. nadbiegu

D. biegu bezpośrednim

Bieg pierwszy skrzyni biegów jest zaprojektowany w taki sposób, aby zapewnić maksymalne przełożenie. Oznacza to, że moment obrotowy przekazywany na koła jest największy, co jest kluczowe w sytuacjach wymagających dużej siły, jak ruszanie z miejsca lub pokonywanie stromych wzniesień. W praktyce, kiedy pojazd jest w biegu pierwszym, silnik pracuje na niskich obrotach, co umożliwia kontrolowane przyspieszenie. W zastosowaniach motoryzacyjnych, zwłaszcza w pojazdach ciężarowych lub terenowych, umiejętność właściwego korzystania z biegu pierwszego jest niezbędna do efektywnego pokonywania trudnych warunków terenowych. Ponadto, przy projektowaniu układów napędowych, inżynierowie często uwzględniają zjawisko tzw. 'przełożenia' jako kluczowy element wpływający na osiągi i finalne parametry pojazdu. Zrozumienie tego mechanizmu jest istotne dla każdego kierowcy, który chce optymalizować osiągi swojego samochodu.

Pytanie 29

Jakie jest przeznaczenie systemu oczyszczania spalin SCR?

A. wtrysk roztworu mocznika do katalizatora

B. system filtracji cząstek stałych

C. reaktor chemiczny o trzech funkcjach

D. układ recyrkulacji spalin

Wybór odpowiedzi nieprawidłowych wynika z nieporozumienia dotyczącego działania systemu oczyszczania spalin SCR. Filtr cząstek stałych, wspomniany w jednej z odpowiedzi, jest urządzeniem stosowanym w celu usuwania cząstek stałych z spalin, ale nie ma on związku z redukcją tlenków azotu. System recyrkulacji spalin (EGR) ma na celu obniżenie temperatury spalania poprzez ponowne wprowadzenie części spalin do komory spalania, co prowadzi do zmniejszenia emisji NOx, lecz nie wykorzystuje technologii SCR ani mocznika. Trójfunkcyjny reaktor chemiczny to niepoprawne określenie, które nie odnosi się do procesu redukcji NOx w spalinach; w rzeczywistości SCR wykorzystuje katalizatory, ale ich działanie nie polega na funkcjonowaniu jako trójfunkcyjny reaktor. Ostatecznie, nie zrozumienie zasad działania systemu SCR oraz roli mocznika w procesie redukcji emisji prowadzi do mylnych wniosków. Aby poprawnie zrozumieć, jak działa system SCR, należy pamiętać, że kluczowym elementem jest nie tylko wtrysk mocznika, ale także proces katalityczny, który ma miejsce w wysoko wyspecjalizowanych warunkach. Zrozumienie różnic między tymi systemami oraz ich odpowiednich zastosowań jest istotne dla właściwej interpretacji regulacji dotyczących emisji i dobrych praktyk w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 30

Pojazdy samochodowe, które są przystosowane do realizacji określonych zadań wymagających modyfikacji konstrukcji lub wyposażenia (np. pojazdy strażackie, pojazdy komunalne), klasyfikuje się jako pojazdy

A. specjalnych

B. wyspecjalizowanych

C. specjalistycznych

D. uniwersalnych

Klasyfikacja pojazdów samochodowych na specjalne, wyspecjalizowane, specjalistyczne i uniwersalne często prowadzi do nieporozumień, które mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia definicji i zastosowań tych pojazdów. Odpowiedzi takie jak 'wyspecjalizowane' i 'specjalistyczne' sugerują, że pojazdy te są dostosowane do jednego, konkretnego celu, co nie oddaje pełnego obrazu ich funkcji. Pojazdy specjalne, w przeciwieństwie do wyspecjalizowanych, charakteryzują się tym, że mogą być używane w różnych sytuacjach, wymagających różnorodnych przystosowań. Pojazdy uniwersalne z kolei, choć mogą być wielofunkcyjne, nie są dedykowane do spełniania specjalnych zadań, co czyni je mniej odpowiednimi w kontekście omawianej definicji. Typowym błędem myślowym jest zatem utożsamianie pojazdów stałej funkcji z pojazdami, które mogą być przystosowane do różnych ról, co w praktyce prowadzi do mylnego klasyfikowania pojazdów. Aby poprawnie zrozumieć, jakie pojazdy mogą być uznane za specjalne, należy przyjrzeć się ich konstrukcji, zastosowaniu oraz regulacjom prawnym, które je definiują. Mylne interpretacje mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji w obszarze transportu i zarządzania pojazdami, dlatego tak ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie tych zagadnień.

Pytanie 31

Okresowe przeglądy techniczne autobusu wykonuje się przed upływem roku od daty pierwszej rejestracji, a następnie co

A. 12 miesięcy

B. 4 miesiące

C. 18 miesięcy

D. 6 miesięcy

Badanie techniczne autobusu to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o bezpieczeństwo na drodze. Po pierwszym przeglądzie, który musisz zrobić do 12 miesięcy od rejestracji, następne powinny być co pół roku. To dzięki tym regularnym przeglądom możemy mieć pewność, że wszystko działa jak należy. Na przykład, dzięki nim można szybko znaleźć ewentualne problemy z hamulcami czy kierownicą, co mogłoby skończyć się groźnym wypadkiem. Właściwie, przestrzeganie tych przepisów to nie tylko obowiązek, ale też świetny sposób na zarządzanie flotą, bo pomaga uniknąć kosztownych napraw, które mogą się pojawić, jeśli coś się zepsuje.

Pytanie 32

Na pięciodniową wycieczkę dla 45 uczestników konieczne jest wynajęcie autokaru klasy

A. B

B. A

C. II

D. III

Wynajem autokaru klasy III dla grupy 45 osób na 5-dniową wycieczkę jest odpowiednim rozwiązaniem, ponieważ tego typu autokary są projektowane z myślą o większych grupach, gwarantując odpowiednią przestrzeń i komfort podczas długiej podróży. Klasa III oznacza, że autokar jest wyposażony w udogodnienia takie jak klimatyzacja, wygodne fotele, system audio oraz często toaleta, co znacząco podnosi komfort podróży. Przykładem zastosowania może być wycieczka szkolna czy konferencja, gdzie uczestnicy muszą podróżować na dalekie odległości. Dobrą praktyką w branży jest również wybór pojazdów z nowoczesnymi systemami bezpieczeństwa, które są standardem w autokarach klasy III. Warto również zwrócić uwagę na normy emisji spalin, które w przypadku autokarów tej klasy są zazwyczaj bardziej restrykcyjne, co ma pozytywny wpływ na środowisko. Wybór odpowiedniej klasy autokaru jest kluczowy dla zapewnienia wygody i bezpieczeństwa wszystkich uczestników wyjazdu.

Pytanie 33

Pojazd mający zdolność przewozu mniej niż 22 pasażerów, z wyłącznie siedzącymi miejscami, zaliczany jest do autobusu klasy

A. I

B. A

C. B

D. II

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ według klasyfikacji autobusów, pojazdy o pojemności poniżej 22 pasażerów, które mają wyłącznie miejsca siedzące, są zakwalifikowane jako autobusy klasy B. Klasa B obejmuje również mniejsze pojazdy stosowane w transporcie publicznym oraz prywatnym, które są często wykorzystywane do przewozu osób na krótszych trasach. Przykłady zastosowania obejmują przewozy na wesela, wycieczki szkolne czy transport pracowniczy. Warto dodać, że znając klasyfikację autobusów, można lepiej zrozumieć przepisy dotyczące licencji, wymagań technicznych oraz ubezpieczeń związanych z eksploatacją tych pojazdów. Klasyfikacja ta jest zgodna z normami unijnymi, które mają na celu zwiększenie bezpieczeństwa i komfortu pasażerów w transporcie drogowym.

Pytanie 34

Według międzynarodowej klasyfikacji wykorzystywanej do homologacji wyróżnia się typy pojazdów?

A. A, B, C

B. X, Y, Z

C. M, N, O

D. M, S, W

Odpowiedź M, N, O jest poprawna, ponieważ odnosi się do międzynarodowej klasyfikacji pojazdów stosowanej w homologacji. W praktyce, kategorie M, N i O dotyczą odpowiednio: M – pojazdy silnikowe przeznaczone do transportu osób (jak samochody osobowe i autobusy), N – pojazdy silnikowe przeznaczone do transportu towarów (jak ciężarówki i furgonetki) oraz O – przyczepy i naczepy. Każda z tych kategorii jest szczegółowo określona w regulacjach, takich jak dyrektywy Unii Europejskiej oraz standardy Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO). Dzięki właściwej klasyfikacji, producenci i użytkownicy pojazdów mogą zrozumieć charakterystyki i wymagania dotyczące bezpieczeństwa oraz emisji spalin, co jest kluczowe dla ochrony środowiska i poprawy jakości życia. Na przykład, pojazdy kategorii M powinny spełniać określone normy dotyczące komfortu i bezpieczeństwa pasażerów, co wpływa na projektowanie wnętrz i systemów bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że znajomość tych kategorii jest istotna w kontekście przepisów drogowych oraz rejestracji pojazdów, co ma bezpośredni wpływ na mobilność i przepisy ruchu drogowego.

Pytanie 35

Ciężarówka oznaczona niebieską tablicą z napisem TIR to

A. pojazd ciężarowy z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 25 ton

B. samochód ciężarowy korzystający z uproszczonych procedur celnych w transporcie międzynarodowym

C. ciągnik siodłowy z naczepą wieloosiową typu izoterma w transporcie krajowym

D. pojazd ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony

W analizie błędnych odpowiedzi zauważyć można, że wiele z nich opiera się na nieprecyzyjnych definicjach dotyczących klasyfikacji pojazdów ciężarowych. Przykładowo, odpowiedź, która sugeruje, że TIR dotyczy ciągnika siodłowego z naczepą wieloosiową typu izoterma w ruchu krajowym, wprowadza zamieszanie, ponieważ TIR to system międzynarodowy, a nie krajowy. Kolejna odpowiedź, definiująca samochód ciężarowy z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 3,5 ton jako TIR, pomija kluczowy aspekt uproszczonych procedur celnych, które są istotą systemu TIR. Warto również zauważyć, że twierdzenie, iż TIR odnosi się do samochodów ciężarowych z dopuszczalną masą całkowitą powyżej 25 ton, jest mylące, ponieważ masa pojazdu nie jest wyznacznikiem przynależności do systemu TIR. Pojazdy mogą mieć różną masę, ale kluczowym elementem jest ich zdolność do korzystania z uproszczonych procedur celnych w międzynarodowym transporcie. W ten sposób, błędne odpowiedzi nie tylko mylą definicje pojazdów, ale także nie rozumieją fundamentalnych zasad działania systemu TIR, co prowadzi do powstawania nieprawdziwych wniosków.

Pytanie 36

Pojazd transportowy, który jest odpowiednio przystosowany i oznaczony, przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób razem z kierowcą, za ustaloną opłatą to

A. mikrobus

B. autobus

C. taksówka

D. trolejbus

Trolejbus, autobus i mikrobus to środki transportu, które różnią się w kluczowy sposób od taksówki, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich przeznaczenia i funkcji. Trolejbus to rodzaj transportu publicznego, który porusza się na podstawie energii elektrycznej, czerpiąc ją z sieci trakcyjnej. Jego głównym celem jest przewożenie większej liczby pasażerów, co nie spełnia kryteriów postawionych w pytaniu dotyczących maksymalnej liczby przewożonych osób. Z kolei autobus, jako większy środek transportu, z założenia jest przeznaczony do przewozu znacznej liczby pasażerów i nie może być uznany za środek transportu ograniczony do 9 osób. Mikrobus, mimo że może przewozić mniejszą liczbę pasażerów niż autobus, nie jest klasyfikowany jako taksówka, gdyż jego przeznaczenie często obejmuje przewozy wynajmowane na określonych trasach lub w ramach zorganizowanych grup, a nie indywidualnych klientów na zasadzie taksówkowej. Błędem myślowym jest utożsamianie tych środków transportu z taksówką, która wyróżnia się elastycznością, dostępnością na żądanie oraz indywidualnym charakterem usług, co jest kluczowe w kontekście codziennego transportu w miastach. Zrozumienie różnic między tymi środkami transportu pozwala na właściwe korzystanie z dostępnych usług oraz na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru środka transportu w zależności od potrzeb.

Pytanie 37

Klasyfikacja środków transportu drogowego do przewozu osób i ładunków odbywa się na podstawie

A. dystansu przewozu

B. przeznaczenia przewozu

C. przedmiotu przewozu

D. obszaru przewozu

Wybór innych kryteriów podziału, jak cel przewozu, strefa przewozu czy odległość, może prowadzić do nieefektywnego planowania transportu. Kryterium celu przewozu często jest zbyt ogólne, co może powodować, że nie uwzględnia się specyficznych wymagań związanych z rodzajem przewożonego ładunku. Na przykład, transport medyczny wymaga szczegółowych standardów, które nie będą w pełni zaspokojone, jeśli podejdziemy do kategorii ogólnie. Z kolei podział oparty na strefie przewozu, choć pomocny w kontekście regionalnym, nie dostarcza informacji o samym środku transportu, co jest kluczowe dla wyboru odpowiedniego pojazdu. Odległość przewozu może mieć wpływ na wybór środka transportu, ale nie decyduje o jego klasie, ponieważ niektóre towary wymagają specjalnych pojazdów niezależnie od dystansu. Prawidłowe określenie środka transportu powinno być zatem oparte na analizie rodzaju ładunku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce i transportem, gdzie kluczowa jest efektywność oraz zgodność z normami branżowymi. W związku z tym, opieranie się na innych kryteriach może prowadzić do poważnych błędów w procesie podejmowania decyzji związanych z transportem.

Pytanie 38

Jakie narzędzie stosuje się do pomiaru głębokości bieżnika opony?

A. mikrometru

B. szczelinomierza

C. suwmiarki

D. wakuometru

Suwmiarka to narzędzie pomiarowe, które doskonale nadaje się do oceny głębokości bieżnika opony. Charakteryzuje się precyzyjnymi pomiarami w zakresie milimetrowym, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. Głębokość bieżnika ma kluczowe znaczenie dla przyczepności opony do nawierzchni, zwłaszcza w trudnych warunkach atmosferycznych, takich jak deszcz czy śnieg. Użycie suwmiarki do pomiaru bieżnika pozwala na dokładne określenie, czy głębokość wynosi co najmniej 1,6 mm, co jest minimalnym dopuszczalnym poziomem w wielu krajach, zgodnie z przepisami prawa. W praktyce, aby zmierzyć głębokość bieżnika, wystarczy wsunąć końcówkę suwmiarki w rowek bieżnika i odczytać wartość na skali. Tego rodzaju pomiary powinny być regularnie wykonywane jako część rutynowego utrzymania pojazdu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży motoryzacyjnej.

Pytanie 39

Podaj, ile koni mechanicznych osiąga silnik o mocy 350 kW?

A. 257 KM

B. 476 KM

C. 700 KM

D. 350 KM

Silnik o mocy 350 kW ma równowartość 476 koni mechanicznych (KM). Aby przeliczyć moc z kilowatów na konie mechaniczne, stosuje się konwersję, która wynika z definicji jednostek. 1 kW odpowiada około 1,341 KM. Zatem, mnożąc 350 kW przez wskaźnik konwersji, otrzymujemy 350 * 1,341 = 469,35 KM, co zaokrągla się do 476 KM. Takie przeliczenia są istotne w branży motoryzacyjnej oraz przy projektowaniu silników, gdzie moc jest kluczowym parametrem dla wydajności i osiągów pojazdów. W praktyce, znajomość przeliczeń między jednostkami mocy jest niezwykle ważna, szczególnie w kontekście homologacji oraz regulacji prawnych dotyczących emisji spalin i efektywności energetycznej. Dzięki tym informacjom inżynierowie mogą precyzyjniej dostosować parametry silników do wymogów rynkowych i oczekiwań klientów.

Pytanie 40

Aby uzupełnić czynnik roboczy w systemie wysprzęglania, trzeba dodać

A. płynu hamulcowego

B. płynu chłodniczego

C. oleju silnikowego

D. oleju hydraulicznego

Olej silnikowy nie jest odpowiednim płynem do uzupełnienia układu wysprzęglania. Jest to substancja zaprojektowana do smarowania silnika, a jego właściwości nie są dostosowane do pracy w układzie hydraulicznym sprzęgła. Olej silnikowy może prowadzić do uszkodzeń uszczelek i innych elementów układu, co w skrajnych przypadkach może skutkować awarią sprzęgła. Płyn chłodniczy, z kolei, jest przeznaczony do obiegu w układzie chłodzenia silnika, a jego wprowadzenie do układu wysprzęglania nie tylko jest nieodpowiednie, ale również może prowadzić do poważnych uszkodzeń. Płyn chłodniczy ma zupełnie inną lepkość i skład chemiczny niż płyn hamulcowy, co może doprowadzić do nieprawidłowego działania sprzęgła. Kolejnym błędnym podejściem jest użycie oleju hydraulicznego, który może być stosowany w niektórych układach, ale jego zastosowanie w układzie wysprzęglania powinno być ściśle określone przez producenta. W przeciwnym razie, mogą wystąpić problemy z działaniem hydrauliki, a także z uszczelkami, które nie są zaprojektowane do pracy z tym rodzajem oleju. W praktyce, stosowanie niewłaściwych płynów może prowadzić do nieefektywności działania układu, a w konsekwencji do poważnych kosztów naprawy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej