Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:45
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 09:04

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jak nazywa się seria procesorów produkowanych przez firmę Intel, charakteryzująca się małymi wymiarami oraz niskim zużyciem energii, zaprojektowana z myślą o urządzeniach mobilnych?

A. Radeon
B. Athlon
C. Alpha
D. Atom
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych producentów i rodzajów procesorów. Athlon to linia procesorów stworzona przez firmę AMD, a nie Intel. Procesory te są często stosowane w komputerach stacjonarnych i laptopach, które wymagają większej mocy obliczeniowej, a więc nie odpowiadają na potrzeby rozwiązań mobilnych, w których kluczowe są niskie zużycie energii i kompaktowe wymiary. Radeon to rodzina kart graficznych również produkowana przez AMD, co podkreśla, że nie ma związku z procesorami mobilnymi Intela. Alpha to natomiast architektura procesorów opracowana przez firmę Digital Equipment Corporation (DEC), która była używana głównie w serwerach i stacjach roboczych, a nie w małych, mobilnych urządzeniach. Te błędne odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik nie do końca zrozumiał klasyfikację oraz różnice między różnymi rodzajami procesorów na rynku, co może prowadzić do nieporozumień podczas wyboru sprzętu odpowiedniego do określonych zastosowań. Kluczem do skutecznego doboru sprzętu jest zrozumienie specyfiki i przeznaczenia różnych linii procesorów, co z pewnością wpłynie na efektywność ich zastosowania w danym kontekście.

Pytanie 2

Jakie narzędzie służy do delikatnego wygięcia blachy obudowy komputera i przykręcenia śruby montażowej w trudno dostępnych miejscach?

Ilustracja do pytania
A. Rys. B
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. C
Narzędzia przedstawione na ilustracjach A, B i C nie są optymalne do lekkiego odginania blachy komputerowej ani do zamocowywania śrub w trudno dostępnych miejscach. Ilustracja A przedstawia nożyce do blachy, które, choć służą do przecinania blachy, nie nadają się do precyzyjnych operacji związanych z jej odginaniem. Użycie nożyc w takim kontekście mogłoby prowadzić do niekontrolowanego uszkodzenia materiału. Ilustracja B pokazuje kombinerki, które są bardziej uniwersalne, ale ich szeroka końcówka nie pozwala na precyzyjne działanie w ciasnych przestrzeniach. Mogą one być używane do chwytania lub przytrzymywania, ale nie są przeznaczone do delikatnych operacji w wąskich szczelinach. Narzędzie na ilustracji C to szczypce do cięcia kabli, które mają mocne, grube ostrza zaprojektowane do przecinania metalowych drutów lub kabli, co czyni je nieodpowiednimi do manipulacji cienką blachą czy śrubami w ciasnych obszarach. Wybór właściwego narzędzia jest kluczowy nie tylko dla efektywności pracy, ale także dla bezpieczeństwa i długowieczności obsługiwanego sprzętu. Odpowiednie narzędzia pozwalają na precyzyjne wykonanie zadania bez ryzyka uszkodzenia delikatnych elementów komputerowych, dlatego tak ważne jest, aby znać specyfikację i zastosowanie każdego z nich w kontekście serwisu i konserwacji sprzętu IT. Używanie narzędzi nieprzystosowanych do specyficznych zadań jest częstym błędem, który może prowadzić do potencjalnych uszkodzeń urządzeń.

Pytanie 3

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. K
B. Y
C. B
D. U
Odpowiedzi litery B, U oraz Y nie są związane z możliwościami podkręcania procesora Intel. Procesory oznaczone literą B to modele, które oferują lepszy stosunek ceny do wydajności, ale mają zablokowane mnożniki, co uniemożliwia ich podkręcanie. Przykładem są procesory Intel Core i5-10400B, które są zoptymalizowane do pracy w standardowych warunkach, a ich wydajność jest ograniczona do specyfikacji fabrycznych. Odpowiedź z literą U odnosi się do energooszczędnych modeli, które są przeznaczone głównie do ultrabooków i urządzeń mobilnych. Te procesory charakteryzują się niskim poborem energii i ograniczoną wydajnością, co czyni je nieodpowiednimi do overclockingu. W przypadku procesorów oznaczonych literą Y mamy do czynienia z jeszcze bardziej zoptymalizowanymi modelami, które są projektowane do ultraniskiego poboru mocy, co skutkuje jeszcze niższą wydajnością i brakiem możliwości podkręcania. Właściwe zrozumienie oznaczeń stosowanych przez producentów jest kluczowe dla dokonania właściwego wyboru procesora do zadań wymagających wysokiej wydajności. Dlatego ważne jest, aby nie mylić oznaczeń literowych z możliwościami modyfikacji, jakie dany procesor oferuje.

Pytanie 4

Protokół pakietów użytkownika, który zapewnia dostarczanie datagramów w trybie bezpołączeniowym, to

A. TCP
B. ARP
C. IP
D. UDP
Wybór IP, ARP lub TCP jako protokołów dostarczania datagramów w kontekście bezpołączeniowego przesyłania danych może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich rzeczywistej funkcji i charakterystyki. Protokół IP (Internet Protocol) odpowiada za adresację oraz routing pakietów w sieci, ale nie jest protokołem transportowym, co oznacza, że nie zapewnia transportu danych pomiędzy aplikacjami. IP jest odpowiedzialne za dostarczenie pakietów do odpowiedniego adresu, ale nie gwarantuje, że pakiety dotrą w odpowiedniej kolejności, ani że nie zostaną utracone. ARP (Address Resolution Protocol) służy do mapowania adresów IP na adresy MAC i jest wykorzystywane na poziomie warstwy łącza danych, a nie transportu. Z kolei TCP (Transmission Control Protocol) to protokół transportowy, który zapewnia połączenie między aplikacjami, a także gwarantuje dostarczenie danych, ich poprawność oraz kolejność. TCP jest zatem protokołem połączeniowym, co stoi w sprzeczności z zasadą bezpołączeniowego dostarczania datagramów. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami sieciowymi oraz założenie, że wszystkie protokoły transportowe muszą gwarantować dostarczenie danych. W praktyce, wybór odpowiedniego protokołu jest kluczowy dla optymalizacji działania aplikacji i zrozumienie tych różnic jest fundamentem dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 5

Zachowanie kopii często odwiedzanych witryn oraz zwiększenie ochrony przez filtrowanie pewnych treści witryn internetowych można osiągnąć dzięki

A. używaniu systemu z uprawnieniami administratora
B. zainstalowaniu oprogramowania antywirusowego i aktualizacji bazy wirusów
C. konfiguracji serwera pośredniczącego proxy
D. automatycznemu wyłączaniu plików cookies
Konfiguracja serwera pośredniczącego proxy jest kluczowym rozwiązaniem, które pozwala na wydajne zarządzanie dostępem do sieci oraz zwiększenie bezpieczeństwa użytkowników. Serwer proxy działa jako pośrednik między użytkownikiem a stroną docelową, co pozwala na przechowywanie kopii często odwiedzanych stron w pamięci podręcznej. Dzięki temu, gdy użytkownik ponownie żąda dostępu do tej samej strony, serwer proxy może dostarczyć ją znacznie szybciej, co poprawia doświadczenie użytkownika. Dodatkowo, serwery proxy mogą filtrować i blokować niepożądane treści, takie jak złośliwe oprogramowanie czy nieodpowiednie strony, co zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, organizacje często implementują serwery proxy, aby kontrolować i monitorować ruch internetowy, a także w celu ochrony danych wrażliwych. Warto zauważyć, że zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, konfiguracja serwera proxy powinna być regularnie aktualizowana i dostosowywana do zmieniających się zagrożeń.

Pytanie 6

Który z protokołów jest używany podczas rozpoczynania sesji VoIP?

A. SDP
B. MCGP
C. MIME
D. SIP
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ról różnych protokołów w kontekście VoIP. MCGP (Media Control Gateway Protocol) nie jest protokołem do inicjacji sesji, lecz jest używany do zarządzania mediami w kontekście bramek telekomunikacyjnych, co czyni go niewłaściwym wyborem w tej sytuacji. MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions), z drugiej strony, jest zestawem rozszerzeń do protokołu e-mail, który pozwala na przesyłanie różnych typów danych, ale nie jest w żaden sposób związany z inicjacją sesji VoIP. Wreszcie, SDP (Session Description Protocol) służy do opisu parametrów sesji multimedia, ale nie pełni funkcji inicjacji sesji. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania komunikacją w sieciach. Typowym błędem jest mylenie sygnalizacji z transmisją danych: SIP zajmuje się sygnalizacją, z kolei inne protokoły, takie jak RTP, są odpowiedzialne za przesyłanie samego dźwięku czy wideo. Warto pamiętać, że w kontekście VoIP, poprawna identyfikacja protokołów oraz ich funkcji jest niezbędna do zbudowania efektywnego systemu komunikacji.

Pytanie 7

Na urządzeniu zasilanym prądem stałym znajduje się wskazane oznaczenie. Co można z niego wywnioskować o pobieranej mocy urządzenia, która wynosi około

Ilustracja do pytania
A. 11 W
B. 7,5 W
C. 2,5 W
D. 18,75 W
Odpowiedź 18,75 W jest prawidłowa, ponieważ moc w urządzeniach zasilanych prądem stałym oblicza się, mnożąc napięcie przez natężenie prądu. W tym przypadku mamy do czynienia z napięciem 7,5 V i natężeniem 2,5 A. Wzór na moc to P=U×I, gdzie P to moc, U to napięcie, a I to natężenie. Podstawiając dane: P=7,5 V × 2,5 A=18,75 W. To pokazuje, że urządzenie rzeczywiście pobiera moc 18,75 W, co jest zgodne z poprawną odpowiedzią. Takie obliczenia są kluczowe w branży elektronicznej i elektrycznej, gdzie precyzyjne określenie parametrów zasilania jest niezbędne do prawidłowego doboru komponentów oraz zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności energetycznej. W praktyce oznacza to, że przy projektowaniu czy analizie obwodów należy zawsze uwzględniać zarówno napięcie, jak i natężenie, aby uniknąć przeciążeń czy uszkodzeń sprzętu. Znajomość tych podstaw jest wymagana przy projektowaniu systemów zasilania w urządzeniach elektronicznych i elektrycznych oraz przy doborze odpowiednich zabezpieczeń.

Pytanie 8

Na ilustracji widoczny jest

Ilustracja do pytania
A. patch panel
B. hub
C. switch
D. router
Panel krosowy jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej, umożliwiającym organizację i zarządzanie kablami sieciowymi w szafie serwerowej. Pozwala na łatwe łączenie i przełączanie połączeń kablowych pomiędzy różnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak serwery, przełączniki czy routery. Dzięki numeracji i etykietowaniu gniazd, panel krosowy ułatwia identyfikację i śledzenie połączeń, co jest niezbędne w dużych instalacjach. Powszechnie stosowany jest w centrach danych oraz korporacyjnych serwerowniach, gdzie standaryzacja i utrzymanie porządku w okablowaniu są kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki obejmują regularne audyty i aktualizację dokumentacji, co zapobiega błędom i przestojom w przypadku konieczności rekonfiguracji. Użycie panelu krosowego pozwala także na elastyczne skalowanie infrastruktury sieciowej wraz z rosnącymi potrzebami organizacji. Jest zgodny ze standardami okablowania strukturalnego, takimi jak TIA/EIA, zapewniając niezawodność i spójność w projektowaniu oraz wdrażaniu sieci komputerowych. W praktyce, panele krosowe są dostępne w różnych kategoriach, np. Cat 5e, Cat 6, co umożliwia dopasowanie do wymagań przepustowości sieci.

Pytanie 9

Port zgodny z standardem RS-232, działający w trybie asynchronicznym, to

A. ECP
B. LPT
C. EPP
D. COM
Wybierając odpowiedzi inne niż COM, można się pogubić, bo te interfejsy są zupełnie różne i mają inne przeznaczenie. LPT, czyli port równoległy, przesyła dane równolegle, co znaczy, że wiele bitów idzie w tym samym czasie. Jest to charakterystyczne dla starszych drukarek i nie spełnia wymagań asynchronicznego przesyłania, które polega na tym, że dane idą jedno po drugim, tak jak w RS-232. ECP i EPP to takie ulepszenia portu równoległego, które przyspieszają przesył danych, ale wciąż działają w trybie równoległym. Wybranie tych odpowiedzi może być efektem niepełnego zrozumienia, jak działają asynchroniczne interfejsy szeregowe w porównaniu do tych równoległych. W praktyce pomylenie ich może stworzyć niezgodności, gdy próbujesz podłączyć urządzenia wymagające konkretnego typu komunikacji. Fajnie jest poznać różnice między tymi interfejsami i umieć je stosować w nowoczesnych technologiach, bo to może zwiększyć efektywność i niezawodność systemów komunikacyjnych.

Pytanie 10

Jakie polecenie w systemie Linux rozpoczyna weryfikację dysku oraz pozwala na usunięcie jego usterek?

A. fdisk
B. fsck
C. lshw
D. mkfs
Polecenie fsck (file system check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania integralności systemu plików na dysku oraz naprawy wszelkich wykrytych błędów. Użycie tego narzędzia jest kluczowe w przypadku, gdy system plików uległ uszkodzeniu, co może się zdarzyć na skutek nieprawidłowego wyłączenia systemu, błędów sprzętowych lub problemów z zasilaniem. fsck działa poprzez analizę struktury systemu plików i wykrywanie potencjalnych uszkodzeń, takich jak utracone lub uszkodzone bloki, błędne wskaźniki i inne nieprawidłowości. W przypadku wykrycia problemów, fsck podejmuje próby ich naprawy, co może obejmować usuwanie uszkodzonych plików lub naprawę tablicy alokacji. Przykładem zastosowania może być uruchomienie polecenia w trybie ratunkowym, co pozwala na przeprowadzenie diagnostyki bez uruchamiania pełnego systemu operacyjnego. Warto również pamiętać o wykonywaniu kopii zapasowych danych przed użyciem fsck, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji.

Pytanie 11

Funkcja narzędzia tracert w systemach Windows polega na

A. uzyskiwaniu szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS
B. pokazywaniu i modyfikowaniu tablicy trasowania pakietów w sieci
C. śledzeniu drogi przesyłania pakietów w sieci
D. nawiązywaniu połączenia ze zdalnym serwerem na wskazanym porcie
Odpowiedź dotycząca śledzenia trasy przesyłania pakietów w sieci jest prawidłowa, ponieważ narzędzie 'tracert' (trace route) jest używane do diagnozowania i analizy tras, jakie pokonują pakiety danych w sieci IP. Umożliwia ono identyfikację wszystkich urządzeń (routerów), przez które przechodzą pakiety, oraz pomiar czasu odpowiedzi na każdym etapie. Przykładowo, jeśli użytkownik doświadcza problemów z połączeniem do konkretnej witryny internetowej, może użyć 'tracert', aby sprawdzić, gdzie dokładnie występuje opóźnienie lub zablokowanie drogi. Takie narzędzie jest szczególnie pomocne w zarządzaniu sieciami, gdzie administratorzy mogą monitorować i optymalizować ruch, zapewniając lepszą wydajność i niezawodność. Oprócz tego, standardowe praktyki branżowe sugerują korzystanie z 'tracert' w połączeniu z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak 'ping' czy 'nslookup', aby uzyskać pełny obraz sytuacji w sieci i szybko lokalizować potencjalne problemy.

Pytanie 12

Który z protokołów funkcjonuje w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI, umożliwiając wymianę informacji kontrolnych między urządzeniami sieciowymi?

A. POP3
B. SNMP
C. SMTP
D. DNS
SNMP (Simple Network Management Protocol) to protokół, który działa w warstwie aplikacji modelu ISO/OSI i jest kluczowy dla zarządzania sieciami. Umożliwia wymianę informacji kontrolnych pomiędzy urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki czy serwery. Protokół ten jest wykorzystywany do monitorowania i zarządzania sprzętem sieciowym, co pozwala administratorom na zbieranie danych o stanie urządzeń, wydajności, czy ewentualnych błędach. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy zdalny serwer monitorujący zbiera informacje o obciążeniu CPU i ilości dostępnej pamięci RAM na urządzeniach w sieci. Dzięki SNMP administratorzy mogą szybko reagować na problemy, optymalizować konfiguracje oraz planować rozbudowę infrastruktury sieciowej. Standardy SNMP, takie jak SNMPv2 czy SNMPv3, wprowadzają dodatkowe funkcje, jak większe bezpieczeństwo i wydajność, co czyni ten protokół niezbędnym w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 13

Jakie działanie może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. Wykonanie skanowania za pomocą scandiska
B. Przeskanowanie przy użyciu programu antywirusowego
C. Uruchomienie systemu operacyjnego
D. Formatowanie dysku
Formatowanie dysku to proces, który polega na usunięciu wszystkich danych z nośnika oraz przygotowaniu go do ponownego zapisu. W praktyce oznacza to, że podczas formatowania system plików jest resetowany, co prowadzi do nieodwracalnej utraty wszelkich danych zgromadzonych na dysku. Standardowe formatowanie może być przeprowadzone na różne sposoby, w tym przez system operacyjny lub narzędzia do zarządzania dyskami. Dobrą praktyką przed formatowaniem jest wykonanie kopii zapasowej wszystkich ważnych danych, co pozwala uniknąć utraty informacji. Formatowanie jest często stosowane, gdy dysk ma problemy z systemem plików lub gdy chcemy przygotować go do nowej instalacji systemu operacyjnego. Należy jednak pamiętać, że nie należy formatować dysku, jeśli istnieje jakakolwiek możliwość przywrócenia danych korzystając z narzędzi do odzyskiwania danych, ponieważ każda operacja na dysku po formatowaniu może dodatkowo utrudnić ich odzyskanie.

Pytanie 14

Jakie polecenie należy zastosować, aby zamontować pierwszą partycję logiczną dysku primary slave w systemie Linux?

A. mount /dev/hda2 /mnt/hdd
B. mount /dev/hdb5 /mnt/hdd
C. mount /dev/hdb3 /mnt/hdd
D. mount /dev/hda4 /mnt/hdd
Wybór jakiejkolwiek innej odpowiedzi prowadzi do błędnego wskazania partycji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania systemem plików w Linuxie. Odpowiedź 'mount /dev/hdb3 /mnt/hdd' sugeruje, że użytkownik próbowałby zamontować trzecią partycję na tym samym dysku, co nie byłoby odpowiednie w kontekście pytania o pierwszą partycję logiczną. Podobnie, 'mount /dev/hda2 /mnt/hdd' odnosi się do drugiej partycji na pierwszym dysku 'primary master', co także nie jest zgodne z kontekstem pytania. Odpowiedź 'mount /dev/hda4 /mnt/hdd' również nie jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na czwartą partycję na tym samym dysku, co może prowadzić do nieporozumień przy organizowaniu przestrzeni dyskowej. Typowe błędy to mylenie partycji fizycznych z logicznymi oraz nieznajomość konwencji nazewnictwa w systemach Linux. Ważne jest, aby przed montowaniem partycji zapoznać się z ich strukturą oraz zrozumieć, jak system plików jest zorganizowany. W praktyce, niepoprawny wybór partycji może prowadzić do utraty danych lub problemów z dostępem do plików, dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad i norm dotyczących zarządzania dyskami oraz partycjami w systemie Linux. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne dla efektywnego administrowania systemem operacyjnym.

Pytanie 15

Jak określa się niechciane oprogramowanie komputerowe, które zwykle instaluje się bez wiedzy użytkownika?

A. Malware
B. Shareware
C. Freeware
D. Slackware
Odpowiedź "Malware" jest właściwa, ponieważ termin ten odnosi się do wszelkiego rodzaju szkodliwego oprogramowania, które jest instalowane na komputerach bez zgody użytkownika, a często nawet w jego nieświadomości. Malware obejmuje wirusy, robaki, trojany, ransomware i spyware, które mogą znacząco zagrażać bezpieczeństwu danych. Przykład praktyczny to sytuacja, w której użytkownik klika w podejrzany link w wiadomości e-mail, co prowadzi do pobrania i instalacji wirusa, który następnie może kradzież danych osobowych lub zasobów systemowych. Warto zwrócić uwagę na zalecenia branżowe dotyczące ochrony przed malwarem, takie jak regularne aktualizacje systemu operacyjnego i oprogramowania, korzystanie z renomowanych programów antywirusowych oraz ostrożność przy otwieraniu linków i załączników. Wiedza o typach malware i sposobach ich rozprzestrzeniania się jest kluczowa w dzisiejszym środowisku technologicznym, gdzie zagrożenia mogą pojawić się z różnych źródeł.

Pytanie 16

Jak wygląda liczba 51210) w systemie binarnym?

A. 1000000000
B. 100000
C. 1000000
D. 10000000
Wybór innych odpowiedzi wynika z nieporozumień dotyczących konwersji liczby dziesiętnej na binarną. Na przykład, odpowiedzi 100000 (2^6), 1000000 (2^7) i 10000000 (2^8) są zbyt małe, aby reprezentować liczbę 51210. Działa tu błąd w zrozumieniu, że każda z tych liczb binarnych odpowiada znacznie mniejszym wartościom dziesiętnym, co prowadzi do błędnych wniosków. Ponadto, podczas konwersji liczby dziesiętnej na binarną, kluczowe jest zrozumienie, jak kolejne potęgi liczby 2 wpływają na wartość końcową. Zastosowanie niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na typowy problem w konwersji między systemami liczbowymi, w którym użytkownicy mogą pomylić pojęcie potęg z wartością liczby. Istotne jest, aby zwracać uwagę na to, jakie wartości są reprezentowane przez poszczególne bity, oraz jak każdy bit przyczynia się do ostatecznej wartości w systemie dziesiętnym. Współczesne programowanie wymaga precyzyjnego podejścia do konwersji, aby unikać błędów w obliczeniach i reprezentacji danych.

Pytanie 17

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.63; 62 hosty
B. 176.16.50.62; 63 hosty
C. 176.16.50.1; 26 hostów
D. 176.16.50.36; 6 hostów
Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 18

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej oraz logicznej struktury sieci lokalnej powinny być zawarte

A. schemat sieci z wyróżnionymi punktami dystrybucji i gniazdami
B. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny
C. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą
D. plan prac realizacyjnych
Schemat sieci z oznaczonymi punktami dystrybucyjnymi i gniazdami jest kluczowym elementem dokumentacji powykonawczej, ponieważ stanowi wizualne odwzorowanie fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej. Umożliwia to przyszłym technikom szybkie zrozumienie układu sieci oraz lokalizacji urządzeń, co jest niezbędne podczas serwisowania, rozbudowy czy diagnostyki awarii. W praktyce, schemat ten powinien być zgodny z normami branżowymi, takimi jak ANSI/TIA-606-A, które określają najlepsze praktyki dotyczące oznaczania i organizacji infrastruktury kablowej. W przypadku awarii, schemat pozwala na szybkie zlokalizowanie i eliminację problemów w obrębie sieci. Dodatkowo, dobrym zwyczajem jest aktualizowanie schematu po każdej zmianie w infrastrukturze, co zapewnia jego ciągłą użyteczność. Właściwie przygotowany schemat nie tylko ułatwia pracę technikom, ale również zwiększa bezpieczeństwo i efektywność funkcjonowania sieci, co jest kluczowe w każdej nowoczesnej organizacji.

Pytanie 19

Złącze SC stanowi standard w cablach

A. Miedzianych
B. Koncentrycznych
C. Światłowodowych
D. Elektrycznych
Złącze SC (Subscriber Connector) jest jednym z najczęściej stosowanych złącz w technologii światłowodowej. To złącze charakteryzuje się prostą konstrukcją i wysoką wydajnością, co sprawia, że jest idealne do aplikacji wymagających niskich strat sygnału i wysokiej jakości połączeń. Złącze SC jest zazwyczaj stosowane w systemach telekomunikacyjnych oraz w sieciach LAN, gdzie wymagana jest efektywna transmisja danych na dużych odległościach. Przykładowo, w sieciach FTTH (Fiber to the Home) złącza SC często służą do podłączeń między centralą a punktami dostępowymi w domach. Dodatkowo, złącza SC są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 61754-4, co zapewnia ich uniwersalność i interoperacyjność z innymi systemami światłowodowymi. Warto również zaznaczyć, że złącza SC są dostępne w wersjach zarówno jedno- jak i wielomodowych, co pozwala na ich wszechstronność w różnych zastosowaniach. Przykładem dobrych praktyk jest regularne sprawdzanie czystości złącz oraz stosowanie odpowiednich technik ich instalacji, co znacząco wpływa na jakość sygnału i trwałość połączeń.

Pytanie 20

Oblicz całkowity koszt brutto usług świadczonych przez serwisanta, uwzględniając koszt dojazdu wynoszący 55,00 zł netto.

A. 160,00 zł
B. 215,00 zł
C. 196,80 zł
D. 264,45 zł
Obliczenia kosztów serwisowych mogą być naprawdę mylące, co pewnie już zauważyłeś. Koszty netto to te, które widzisz przed dodaniem VAT-u, a brutto to suma netto i VAT-a. Jak źle zrozumiesz te różnice, to możesz pomyśleć, że kwotę brutto po prostu dodajesz w głowie do kosztów netto, co nie jest prawdą. Przykład: jeśli pomyślisz, że koszt dojazdu nie jest objęty VAT-em, to wynik będzie zupełnie błędny. Nieprawidłowości mogą też wystąpić przy liczeniu stawki VAT, bo w Polsce jest 23%. Dlatego każde wyliczenie musi to uwzględniać. Pamiętaj, że usługi serwisowe mogą mieć różne stawki VAT, więc to też może być mylące. I nie zapominaj, że koszt dojazdu także podlega tym samym zasadom VAT jak reszta usług. To wszystko jest ważne, jeśli chcesz prowadzić działalność i nie mieć problemów z urzędami.

Pytanie 21

W systemie działającym w trybie wielozadaniowości z wywłaszczeniem program, który zatrzymał się

A. nie umożliwi usunięcia się z pamięci operacyjnej
B. nie jest w stanie zawiesić systemu operacyjnego
C. zablokuje działanie wszystkich pozostałych programów
D. może spowodować zawieszenie całego systemu operacyjnego
W trybie wielozadaniowości z wywłaszczeniem, system operacyjny zarządza czasem CPU w sposób, który pozwala na uruchamianie wielu programów jednocześnie. W tym modelu, jeśli jeden program (proces) zostanie zawieszony, system ma zdolność do przerwania jego działania, aby umożliwić działanie innym procesom. Oznacza to, że zawieszenie jednego programu nie wpływa na stabilność całego systemu operacyjnego, który może kontynuować pracę z innymi aktywnymi programami. Przykładem zastosowania tego modelu jest działanie systemu Windows, w którym użytkownik może korzystać z wielu aplikacji, a nawet jeśli jedna z nich ulegnie awarii, inne programy pozostaną aktywne. Jest to istotna cecha nowoczesnych systemów operacyjnych, która zwiększa ich niezawodność i użyteczność. Standardy zarządzania wielozadaniowością w systemach operacyjnych, takie jak te opracowane przez IEEE, również podkreślają znaczenie wywłaszczenia w zapewnieniu ciągłości działania systemu.

Pytanie 22

Elementem aktywnym w elektronice jest

A. cewka
B. rezystor
C. tranzystor
D. kondensator
Tranzystor to taki ważny element w elektronice, bo działa jak przełącznik albo wzmacniacz sygnału. Dzięki temu może kontrolować, jak prąd płynie w obwodach, co jest po prostu niezbędne w dzisiejszej elektronice. Używa się ich w układach analogowych i cyfrowych, jak na przykład w procesorach czy wzmacniaczach audio. We wzmacniaczach audio tranzystory potrafią wzmocnić sygnał dźwiękowy, co pozwala na czystszy dźwięk z głośników. W układach logicznych są podstawą działania bramek logicznych, które są kluczowe w komputerach. Tranzystory są też projektowane z myślą o ich parametrach pracy, co sprawia, że są niezawodne i wydajne. No i nie zapomnijmy, że to są fundamenty technologii półprzewodnikowej, więc są mega istotne w elektronice.

Pytanie 23

Wskaż poprawną wersję maski podsieci?

A. 255.255.252.255
B. 0.0.0..0
C. 255.255.255.255
D. 255.255.0.128
Odpowiedź 255.255.255.255 to tzw. maska podsieci, która jest używana do określenia adresu sieci i rozróżnienia pomiędzy częścią adresu identyfikującą sieć a częścią identyfikującą hosta. Ta specyficzna maska, określana również jako maska broadcast, jest stosowana w sytuacjach, gdy komunikacja musi być skierowana do wszystkich urządzeń w danej sieci. W praktyce, maska 255.255.255.255 oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, co skutkuje tym, że nie ma zdefiniowanej podsieci, a wszystkie adresy są traktowane jako adresy docelowe. Jest to szczególnie istotne w kontekście protokołu IPv4, który wykorzystuje klasy adresowe do określenia rozmiaru podsieci oraz liczby możliwych hostów. Przy użyciu tej maski, urządzenia mogą komunikować się ze wszystkimi innymi w tej samej sieci, co jest kluczowe w scenariuszach takich jak broadcasting w sieciach lokalnych. W kontekście standardów, zgodność z protokołami TCP/IP jest fundamentalna, a poprawne stosowanie masek podsieci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ruchem w sieci.

Pytanie 24

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

Ilustracja do pytania
A. Adres serwera DNS
B. Adres serwera DHCP
C. Numer IP hosta
D. Domyślną bramę sieciową
Polecenie nslookup jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych do uzyskiwania informacji o serwerach DNS które są kluczowe dla procesu rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP. Kiedy użytkownik wydaje polecenie nslookup w wierszu poleceń systemu operacyjnego narzędzie to łączy się z domyślnym serwerem DNS skonfigurowanym w systemie. Użytkownik dzięki temu otrzymuje informację o tym jaki serwer DNS jest wykorzystywany do przetwarzania zapytań DNS w sieci lokalnej. W praktyce wiedza o adresie serwera DNS jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z połączeniem internetowym takich jak brak możliwości uzyskania dostępu do określonych stron internetowych czy opóźnienia w ładowaniu stron. Wiele firm stosuje własne serwery DNS aby poprawić bezpieczeństwo i wydajność operacji sieciowych. Zrozumienie i właściwe konfigurowanie serwerów DNS zgodnie z dobrymi praktykami takimi jak stosowanie bezpiecznych i szybkich serwerów zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa infrastruktury IT. Dlatego posługiwanie się narzędziem nslookup i jego wynikami jest istotną umiejętnością w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 25

Licencja CAL (Client Access License) uprawnia użytkownika do

A. korzystania z usług oferowanych przez serwer
B. modyfikacji kodu aplikacji
C. nielimitowanego użytkowania programu
D. przenoszenia programu na zewnętrzne nośniki
Każda z alternatywnych odpowiedzi na pytanie o licencję CAL zawiera nieporozumienia, które mogą prowadzić do niewłaściwego zrozumienia roli tej licencji w kontekście zarządzania oprogramowaniem. Zmiana kodu programu nie jest związana z licencją CAL, ponieważ ten rodzaj licencji jedynie daje prawo do dostępu, a nie do modyfikacji oprogramowania. Modyfikowanie kodu aplikacji wymaga posiadania odpowiednich uprawnień i licencji źródłowych, co jest całkowicie odmiennym procesem. Twierdzenie, że licencja CAL pozwala na używanie programu bezterminowo, również jest nieprawdziwe, ponieważ licencje CAL mogą mieć różne okresy obowiązywania, a ich warunki mogą się różnić w zależności od dostawcy oprogramowania. Co więcej, kopiowanie programu na nośniki zewnętrzne nie jest dozwolone w ramach licencji CAL; większość licencji ogranicza możliwość przenoszenia oprogramowania, aby chronić przed jego nieautoryzowanym używaniem. Typowym błędem jest myślenie o CAL w kontekście pełnych praw do oprogramowania, podczas gdy w rzeczywistości jest to licencja ograniczona do określonych zadań, takich jak dostęp do serwera, co jest kluczowe dla przestrzegania przepisów dotyczących licencjonowania oprogramowania.

Pytanie 26

Ile par przewodów w standardzie 100Base-TX jest używanych do przesyłania danych w obie strony?

A. 2 pary
B. 3 pary
C. 4 pary
D. 1 para
Odpowiedź 2 pary jest prawidłowa, ponieważ standard 100Base-TX, będący częścią rodziny standardów Ethernet, wykorzystuje dwie pary przewodów w kablu kategorii 5 (Cat 5) lub wyższej do transmisji danych. W praktyce jedna para przewodów jest używana do przesyłania danych (transmisji), a druga para do odbioru danych (recepcji). Taki sposób komunikacji, zwany komunikacją pełnodupleksową, umożliwia jednoczesne przesyłanie i odbieranie danych, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Standard 100Base-TX jest szeroko stosowany w lokalnych sieciach komputerowych (LAN) i zapewnia prędkość transmisji do 100 Mb/s. W kontekście praktycznym, zastosowanie tego standardu umożliwia efektywną komunikację między urządzeniami, takimi jak komputery, drukarki sieciowe czy routery, co jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi infrastrukturami IT. Wiedza na temat struktury kabli i ich zastosowania w systemach komunikacyjnych jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się sieciami komputerowymi.

Pytanie 27

Osoba korzystająca z komputera, która testuje łączność sieciową używając polecenia ping, uzyskała wynik przedstawiony na rysunku. Jakie może być źródło braku reakcji serwera przy pierwszej próbie, zakładając, że adres domeny wp.pl to 212.77.100.101?

C:\Users\Komputer 2>ping wp.pl
Żądanie polecenia ping nie może znaleźć hosta wp.pl. Sprawdź nazwę i ponów próbę.
C:\Users\Komputer 2>ping 212.77.100.101

Badanie 212.77.100.101 z 32 bajtami danych:
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248
Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=28ms TTL=248

Statystyka badania ping dla 212.77.100.101:
    Pakiety: Wysłane = 4, Odebrane = 4, Utracone = 0 (0% straty).
Szacunkowy czas błądzenia pakietów w milisekundach:
    Minimum = 28 ms, Maksimum = 28 ms, Czas średni = 28 ms

A. Brak przypisanego serwerowi DHCP adresu karty sieciowej.
B. Nieobecność adresów serwera DNS w ustawieniach karty sieciowej
C. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej.
D. Nieustawiony adres domyślnej bramy w konfiguracji karty sieciowej.
Brak serwera DHCP na karcie sieciowej wcale nie jest problemem, bo DHCP ma na celu automatyczne przypisywanie takich rzeczy, jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Jak DHCP nie działa, to komputer nie dostaje żadnych ustawień, przez co komunikacja sieciowa jest całkowicie zablokowana, a nie tylko DNS. Z kolei brak adresu bramy domyślnej może utrudnić dostęp do internetu, ale nie wpłynie na rozwiązywanie nazw przez DNS. A błędny adres IP wskazuje, że coś z ustawieniami jest nie tak, co oczywiście może spowodować problemy z komunikacją w sieci, ale niekoniecznie z DNS. Jak brak serwera DNS, to komputer nie zrealizuje tłumaczenia nazw na IP, i to jest bezpośredni powód problemu, który miałeś. Dobrze zrozumieć, jak działają te elementy w sieci, bo ułatwia to diagnozowanie problemów z połączeniem.

Pytanie 28

Wykonanie komendy perfmon w konsoli systemu Windows spowoduje

A. przeprowadzenie aktualizacji systemu operacyjnego z wykorzystaniem Windows Update
B. utworzenie kopii zapasowej systemu
C. otwarcie narzędzia Monitor wydajności
D. aktywację szyfrowania zawartości aktualnego folderu
Komenda 'perfmon' w wierszu poleceń systemu Windows uruchamia narzędzie Monitor wydajności, które jest kluczowym elementem w analizie i monitorowaniu wydajności systemu operacyjnego. Narzędzie to pozwala na zbieranie danych o różnych aspektach działania systemu, takich jak użycie CPU, pamięci, dysków, oraz wydajności aplikacji. Użytkownicy mogą konfigurować zbieranie danych w czasie rzeczywistym, co pozwala na identyfikację potencjalnych problemów z wydajnością oraz analizę trendów w dłuższym okresie. Przykładowo, administratorzy mogą wykorzystać Monitor wydajności do monitorowania wpływu nowych aplikacji na zasoby systemowe lub do oceny skuteczności przeprowadzonych optymalizacji. Działania te wpisują się w najlepsze praktyki zarządzania systemami, które zalecają regularne monitorowanie oraz analizowanie wydajności w celu zapewnienia stabilności i efektywności działania infrastruktury IT.

Pytanie 29

Zwiększenie zarówno wydajności operacji (zapis/odczyt), jak i bezpieczeństwa przechowywania danych jest możliwe dzięki zastosowaniu macierzy dyskowej

A. RAID 3
B. RAID 50
C. RAID 0
D. RAID 1
Wybór RAID 3, RAID 1 lub RAID 0 jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ każda z tych konfiguracji ma swoje ograniczenia, jeżeli chodzi o jednoczesne zwiększenie szybkości operacji oraz bezpieczeństwa przechowywania danych. RAID 1, który polega na mirroringu danych, zapewnia doskonałą redundancję, ale nie zwiększa wydajności zapisu, a wręcz może ją obniżyć, ponieważ wymaga tego samego zapisu na dwóch dyskach. RAID 0 z kolei, mimo że oferuje wysoką wydajność dzięki stripingowi, nie zapewnia żadnej redundancji – w przypadku awarii któregoś z dysków, wszystkie dane są tracone. RAID 3, korzystający z parzystości, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż wprowadza pojedynczy dysk parzystości, co może stać się wąskim gardłem w operacjach zapisu. Kluczowym błędem myślowym jest zatem brak zrozumienia, że aby osiągnąć wysoką wydajność i bezpieczeństwo, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej kombinacji technologii RAID. W praktyce, podejście do wyboru macierzy dyskowej wymaga analizy specyficznych potrzeb operacyjnych i budżetowych, a także znajomości kompromisów, które wiążą się z różnymi konfiguracjami RAID, co przekłada się na efektywność w zarządzaniu danymi w każdej organizacji.

Pytanie 30

Zainstalowanie w komputerze wskazanej karty pozwoli na

Ilustracja do pytania
A. bezprzewodowe połączenie z siecią LAN przy użyciu interfejsu BNC
B. podłączenie dodatkowego urządzenia peryferyjnego, na przykład skanera lub plotera
C. zwiększenie przepustowości magistrali komunikacyjnej w komputerze
D. rejestrację, przetwarzanie oraz odtwarzanie obrazu telewizyjnego
Odpowiedź dotycząca rejestracji przetwarzania oraz odtwarzania obrazu telewizyjnego jest prawidłowa ponieważ karta przedstawiona na zdjęciu to karta telewizyjna często używana do odbioru sygnału telewizyjnego w komputerze. Tego typu karty pozwalają na dekodowanie analogowego sygnału telewizyjnego na cyfrowy format przetwarzany w komputerze co umożliwia oglądanie telewizji na ekranie monitora oraz nagrywanie programów TV. Karty takie obsługują różne standardy sygnału analogowego jak NTSC PAL i SECAM co umożliwia ich szerokie zastosowanie w różnych regionach świata. Montaż takiej karty w komputerze jest szczególnie przydatny w systemach do monitoringu wideo gdzie może służyć jako element do rejestracji obrazu z kamer przemysłowych. Dodatkowo karty te często oferują funkcje takie jak timeshifting pozwalające na zatrzymanie i przewijanie na żywo oglądanego programu. Stosowanie kart telewizyjnych w komputerach stacjonarnych jest praktyką umożliwiającą integrację wielu funkcji multimedialnych w jednym urządzeniu co jest wygodne dla użytkowników domowych oraz profesjonalistów zajmujących się edycją wideo.

Pytanie 31

Kiedy podczas startu systemu z BIOSu firmy AWARD komputer wyemitował długi dźwięk oraz dwa krótkie, to oznacza, że wystąpił błąd?

A. płyty głównej
B. pamięci FLASH - BIOS
C. karty graficznej
D. kontrolera klawiatury
Odpowiedzi związane z błędami płyty głównej, pamięci FLASH - BIOS oraz kontrolera klawiatury są niepoprawne. Problemy związane z płytą główną mogą objawiać się różnorodnymi sygnałami, ale długi sygnał i dwa krótkie sygnały najczęściej nie są z nimi związane. Odpowiedzi te odzwierciedlają typowe błędy myślowe, takie jak mylenie symptomów. Płyta główna, chociaż kluczowym komponentem, nie sygnalizuje problemów w taki sposób. Co więcej, błędy pamięci FLASH - BIOS nie są sygnalizowane przez długie i krótkie sygnały; te są bardziej związane z uszkodzeniem BIOS-u, które zazwyczaj objawia się innymi sygnałami, takimi jak ciągłe piszczenie. Również kontroler klawiatury, który ma swoje własne sygnały diagnostyczne, nie jest powiązany z długim sygnałem i dwoma krótkimi. Zrozumienie, jak BIOS interpretuje i sygnalizuje problemy, jest kluczowe w diagnostyce komputerowej, co pozwala na skuteczniejsze rozwiązywanie problemów sprzętowych. Warto zatem dokładnie zaznajomić się z dokumentacją dotyczącą sygnalizacji POST oraz standardami diagnostycznymi, aby uniknąć pomyłek w przyszłości.

Pytanie 32

Jaki jest główny cel stosowania maski podsieci?

A. Rozdzielenie sieci na mniejsze segmenty
B. Szyfrowanie transmisji danych w sieci
C. Ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem
D. Zwiększenie przepustowości sieci
Maska podsieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, zwłaszcza gdy mówimy o sieciach opartych na protokole IP. Jej główną funkcją jest umożliwienie podziału większych sieci na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, zwane podsieciami. Dzięki temu administrator może lepiej kontrolować ruch sieciowy, zarządzać adresami IP oraz zwiększać efektywność wykorzystania dostępnych zasobów adresowych. Maska podsieci pozwala na określenie, która część adresu IP odpowiada za identyfikację sieci, a która za identyfikację urządzeń w tej sieci. Z mojego doświadczenia, dobrze zaplanowane podsieci mogą znacząco poprawić wydajność i bezpieczeństwo sieci, minimalizując ryzyko kolizji adresów IP oraz niepotrzebnego ruchu między segmentami sieci. W praktyce, stosowanie masek podsieci jest nie tylko standardem, ale i koniecznością w dużych organizacjach, które muszą zarządzać setkami, a nawet tysiącami urządzeń. Optymalizacja przydziału adresów IP w ten sposób jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, promowanymi przez organizacje takie jak IETF.

Pytanie 33

Jakiego rodzaju papieru należy użyć, aby wykonać "naprasowankę" na T-shircie z własnym zdjęciem przy pomocy drukarki atramentowej?

A. samoprzylepnego
B. transferowego
C. Photo Glossy
D. Photo Matt
Wybór niewłaściwego typu papieru przy drukowaniu naprasowanek często prowadzi do niedostatecznych rezultatów. Samoprzylepny papier, mimo swoje nazwy, nie jest przystosowany do transferu obrazu na tkaninę. Takie materiały są zazwyczaj używane do tworzenia etykiet czy naklejek, a nie do przenoszenia grafiki na odzież. W przypadku użycia papieru Photo Glossy, który jest przeznaczony głównie do druku zdjęć o wysokiej jakości, efekty będą niewłaściwe, ponieważ nie ma on właściwości potrzebnych do przeniesienia obrazu w taki sposób, aby przylegał do tkaniny. Z kolei papier Photo Matt, choć może zapewnić dobre rezultaty przy druku fotograficznym, również nie nadaje się do procesu transferu, ponieważ jego struktura nie wspiera przeniesienia obrazu na materiał. Użycie niewłaściwego papieru prowadzi do tego, że obraz może się zmywać, łuszczyć lub nawet nie przylegać do koszulki. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ papieru ma swoje specyficzne zastosowanie, a wybór odpowiedniego jest niezbędny dla uzyskania jakościowej naprasowanki. Błędem jest myślenie, że jakikolwiek papier do druku fotograficznego będzie odpowiedni do transferu; każdy z nich ma swoje unikalne właściwości, które determinuje ich odpowiednie zastosowanie.

Pytanie 34

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. DHCP
B. DNS
C. FTP
D. TCP/IP
Protokół DHCP to naprawdę ważny element w sieciach lokalnych, bo to on sprawia, że przydzielanie adresów IP do urządzeń jest łatwe i szybkie. Kiedy podłączasz komputer albo smartfona, to wysyła on do serwera DHCP zapytanie. A ten serwer odpowiada, przydzielając wolny adres IP oraz inne dane, jak maska podsieci czy brama domyślna. To mega ułatwia życie administratorom, bo nie muszą ręcznie przydzielać adresów, co mogłoby skończyć się błędami. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w dużych sieciach, gdzie jest masa urządzeń, DHCP naprawdę robi różnicę. I jeszcze, co jest super, to daje możliwość rezerwacji adresów IP dla konkretnych urządzeń, co jest przydatne, gdy musisz mieć urządzenia zawsze dostępne w sieci.

Pytanie 35

Jaki symbol urządzenia jest pokazany przez strzałkę na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Serwera
B. Routera
C. Przełącznika
D. Koncentratora
Router to takie urządzenie, które pomaga kierować danymi między różnymi sieciami. W sumie to jego główna rola – znaleźć najlepszą trasę dla danych, które przelatują przez sieć. Router patrzy na nagłówki pakietów i korzysta z tablicy routingu, żeby wiedzieć, gdzie te dane mają iść dalej. Jest mega ważny, bo łączy różne lokalne sieci LAN z większymi sieciami WAN, co pozwala im się komunikować. Dzięki temu ruch sieciowy jest lepiej zarządzany, co zmniejsza opóźnienia i sprawia, że wszystko działa sprawniej. Routery mogą robić też różne sztuczki, np. routing statyczny i dynamiczny – ten dynamiczny, jak OSPF czy BGP, pozwala na automatyczne aktualizacje tablicy routingu, gdy coś się zmienia w sieci. W praktyce, routery są kluczowe w firmach i w domach, nie tylko do przesyłania danych, ale też do zapewnienia bezpieczeństwa, jak NAT czy firewalle, co jest ważne w dzisiejszych czasach z tyloma zagrożeniami.

Pytanie 36

Czym jest patchcord?

A. krótki fragment światłowodu z fabrycznie wykonanym zakończeniem
B. ekranowane złącze RJ45
C. kabel krosowy wykorzystywany do łączenia urządzeń lub gniazd
D. pasywny komponent będący elementem wyposażenia szafy krosowniczej do instalacji gniazd
Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z pomylenia roli patchcordu z innymi elementami infrastruktury sieciowej. Pasywne elementy, takie jak gniazda w szafach krosowniczych, nie pełnią funkcji połączeniowej, a jedynie umożliwiają dostęp do sieci, co oznacza, że nie można ich uznać za odpowiednik patchcordu. W kontekście odpowiedzi dotyczącej krótkiego odcinka światłowodu z fabrycznie zarobioną końcówką, warto podkreślić, że chociaż patchcordy mogą być wykonane z włókien światłowodowych, ich definicja wykracza poza ten opis. Patchcordy są przede wszystkim używane do szybkiego łączenia urządzeń, a nie jedynie jako element światłowodowy. Również ekranowane gniazdo RJ45, jako komponent systemu, nie pełni funkcji patchcordu, lecz jest jedynie punktem przyłączeniowym, co nie koresponduje z definicją patchcordu. Właściwe zrozumienie funkcji różnych elementów sieciowych jest kluczowe w projektowaniu i utrzymaniu efektywnych systemów komunikacyjnych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to niedostateczna znajomość zastosowań konkretnych komponentów oraz brak zrozumienia ich roli w całym ekosystemie sieciowym. Właściwe rozróżnienie między różnymi rodzajami kabli i elementów sieciowych jest niezbędne dla efektywnego projektowania infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności i niezawodności systemów teleinformatycznych.

Pytanie 37

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 2
B. RAID 0
C. RAID 1
D. RAID 5
Chociaż RAID 1, RAID 2 i RAID 5 są popularnymi typami rozwiązań dla macierzy dyskowych, różnią się one zasadniczo od RAID 0 w sposobie organizacji i zarządzania danymi. RAID 1 zakłada mirroring, co oznacza, że dane są duplikowane na dwóch lub więcej dyskach. Ta konfiguracja zapewnia wysoką redundancję, więc w razie awarii jednego z dysków, dane pozostają dostępne na pozostałych. W praktyce jest to rozwiązanie stosowane w serwerach, gdzie kluczowe jest bezpieczeństwo danych, ale niekoniecznie ich szybkość. RAID 2, który polega na użyciu wielu dysków do zapisywania danych oraz dodatkowych dysków do przechowywania informacji o błędach, jest teraz rzadkością ze względu na swoją złożoność oraz niewielkie korzyści w porównaniu do nowszych rozwiązań. RAID 5 natomiast łączy striping z parzystością, co zapewnia zarówno wydajność, jak i pewien poziom ochrony danych. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z informacji parzystości przechowywanych na pozostałych dyskach. W kontekście RAID 0, kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie typy RAID oferują analogiczne korzyści, podczas gdy każdy typ ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Wybór odpowiedniego typu macierzy powinien opierać się na analizie wymagań dotyczących wydajności, redundancji oraz bezpieczeństwa danych.

Pytanie 38

Drukarka ma przypisany stały adres IP 172.16.0.101 oraz maskę 255.255.255.0. Jaki adres IP powinien być ustawiony dla komputera, aby nawiązać komunikację z drukarką w lokalnej sieci?

A. 255.255.255.1
B. 172.16.0.100
C. 172.16.1.101
D. 173.16.0.101
Adres IP 172.16.0.100 jest prawidłowy do przypisania komputerowi w celu umożliwienia komunikacji z drukarką o stałym adresie IP 172.16.0.101. Oba urządzenia są w tej samej podsieci, co jest kluczowym aspektem dla komunikacji w sieci lokalnej. Przy masce 255.255.255.0, znanej również jako /24, oznacza to, że pierwsze trzy oktety (172.16.0) definiują adres podsieci, a ostatni oktet definiuje konkretne urządzenie. Adresy IP w tej samej podsieci muszą różnić się w ostatnim oktetcie przy użyciu wartości z zakresu 1 do 254 (0 i 255 są zarezerwowane). Adres 172.16.0.100 jest poprawny, ponieważ nie koliduje z adresem drukarki i znajduje się w tym samym zakresie, co umożliwia wysyłanie i odbieranie pakietów między tymi urządzeniami. W praktyce, przydzielając adres IP komputerowi, należy również rozważyć przypisanie dynamicznego adresu IP przez DHCP, aby uniknąć kolizji adresów, ale w przypadku stałych adresów, jak w tym przypadku, kluczowe jest, aby adresy były unikalne w danej sieci.

Pytanie 39

Jaki standard Ethernet należy wybrać przy bezpośrednim połączeniu urządzeń sieciowych, które dzieli odległość 1 km?

A. 1000Base-LX
B. 10GBase-T
C. 10GBase-SR
D. 1000Base-SX
Odpowiedzi, które sugerują standardy takie jak 10GBase-T, 10GBase-SR oraz 1000Base-SX, wyraźnie nie są odpowiednie do opisanego przypadku. Standard 10GBase-T, mimo że operuje na prędkości 10 Gb/s, ma ograniczenia związane z długością kabla miedzianego, gdzie maksymalna odległość wynosi zazwyczaj 100 m. Taki zasięg jest niewystarczający dla połączenia o długości 1 km, co czyni ten standard niewłaściwym wyborem. Z kolei 10GBase-SR, skoncentrowany na krótszych dystansach oraz włóknach wielomodowych, jest przeznaczony do odległości do 300 m przy zastosowaniu odpowiednich kabli i sprzętu, co również nie odpowiada wymaganiom dla 1 km. Odpowiedź 1000Base-SX jest pod względem technicznym lepsza od 10GBase-SR, gdyż umożliwia transmisję na odległości do 550 m przy użyciu włókien wielomodowych, jednakże wciąż nie jest wystarczająco wydajna dla 1 km. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że standardy przeznaczone do krótszych odległości mogą być rozszerzone na dłuższe dystanse bez konsekwencji, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w projektowaniu sieci. Zrozumienie różnic pomiędzy standardami oraz ich zastosowaniami jest kluczowe dla budowy efektywnych i niezawodnych systemów sieciowych.

Pytanie 40

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.80/27
B. 192.168.1.44/28
C. 192.168.1.88/27
D. 192.168.1.48/28
Adres 192.168.1.48/28 jest prawidłowy, ponieważ pożyczając 4 bity z części hosta, zmieniamy maskę podsieci z domyślnej /24 (255.255.255.0) na /28 (255.255.255.240). Maski /28 pozwalają na utworzenie 16 adresów (2^4), z czego 14 może być przypisanych do urządzeń (1 adres to adres sieci, a 1 to adres rozgłoszeniowy). W przypadku adresu 192.168.1.48/28, adres sieci to 192.168.1.48, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.63. Praktycznie oznacza to, że dostępne adresy hostów w tej podsieci to od 192.168.1.49 do 192.168.1.62. Zmiana liczby bitów w masce podsieci to standardowa praktyka w inżynierii sieciowej, umożliwiająca lepsze dopasowanie liczby adresów IP do rzeczywistych potrzeb sieci, co jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania adresacją IP. Dobrą praktyką jest również dokumentacja i planowanie podsieci, aby uniknąć konfliktów i zapewnić optymalizację wykorzystania adresów.