Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 2 maja 2025 12:36
Data zakończenia: 2 maja 2025 13:13

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wprowadzenie powietrza do masy cukrowo-jajowej oraz jej połączenie z mąką to kroki w procesie przygotowywania ciasta

A. kruchego

B. parzonego

C. biszkoptowego

D. piernikowego

Odpowiedzi, które wskazują na ciasto piernikowe, parzone lub kruche, są błędne z kilku powodów. W przypadku ciasta piernikowego, proces przygotowania nie wymaga napowietrzania masy jajecznej z cukrem, a jego struktura opiera się na innym podejściu, często z użyciem miodu i różnych przypraw, co nadaje mu charakterystyczny smak. Ciasto parzone, takie jak eklery, potrzebuje gotowania masy na ogniu, co wymaga całkowicie innej techniki, polegającej na dodawaniu mąki do gorącej wody lub tłuszczu, a nie na napowietrzaniu. Z kolei ciasto kruche jest przygotowywane w sposób, który nie wymaga napowietrzania, lecz skupia się na połączeniu mąki z tłuszczem oraz cukrem w sposób, który zapewnia kruchość gotowego produktu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie technik piekarskich oraz brak zrozumienia specyfiki różnych rodzajów ciast. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z technikami oraz składnikami różnych ciast, co pozwala na lepsze zrozumienie ich przygotowania.

Pytanie 2

Aby poprawić smak filetów rybnych, pod koniec smażenia, należy dodać na każdą porcję

A. plantę

B. smalec

C. palmę

D. masło

Masło jest doskonałym wyborem do wykończenia filetów rybnych, ponieważ nadaje im wyjątkowy smak i aromat. Jego właściwości emulgujące pozwalają na uzyskanie kremowej konsystencji sosów, co znacząco podnosi walory organoleptyczne potrawy. W gastronomii często wykorzystuje się technikę nazywaną 'bastowaniem', polegającą na polewaniu ryby stopionym masłem pod koniec smażenia, co nie tylko wzbogaca smak, ale także sprawia, że mięso staje się bardziej soczyste. Ponadto, masło ma wysoką zawartość tłuszczu, co sprzyja lepszemu zrumienieniu filetów, co jest kluczowe dla atrakcyjnego wyglądu potrawy. Zastosowanie masła zgodne jest z dobrą praktyką kulinarną, która promuje wykorzystanie naturalnych składników dla poprawy jakości dań. Warto pamiętać, że masło można wzbogacać różnymi ziołami, co dodatkowo wzmacnia smak filetu i sprawia, że danie staje się bardziej wyrafinowane.

Pytanie 3

Jaką metodę obróbki cieplnej należy zastosować przy przygotowywaniu terriny?

A. Pieczenie

B. Smażenie

C. Grilowanie

D. Duszenie

Duszanie, grillowanie oraz smażenie są technikami obróbki cieplnej, które w kontekście sporządzania terriny nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Duszenie, mimo że polega na gotowaniu w niewielkiej ilości płynów, nie sprzyja uzyskaniu odpowiedniej konsystencji, jaką charakteryzuje się terrina. W przypadku duszenia, długotrwałe gotowanie w zamkniętym naczyniu prowadzi do nadmiernej utraty wilgoci, co może skutkować suchym i nieapetycznym efektem końcowym. Grillowanie, z kolei, to technika, która wymaga bezpośredniego kontaktu z wysoką temperaturą, co może powodować przypalenie zewnętrznej warstwy potrawy, podczas gdy wnętrze pozostanie niedogotowane, co jest nieodpowiednie dla struktury terriny. Smażenie, z drugiej strony, to szybki proces obróbczy, który wykorzystuje dużą ilość tłuszczu i wysoką temperaturę, co nie tylko nie sprzyja uzyskaniu pożądanej delikatności i spójności, ale także może prowadzić do powstania niezdrowych związków chemicznych. W praktyce gastronomicznej wybór odpowiedniej techniki obróbczej jest kluczowy dla zachowania jakości i walorów smakowych potraw, dlatego pieczenie, jako metoda, która zapewnia najlepsze efekty w kontekście terriny, jest preferowana przez profesjonalnych kucharzy. Warto zatem zwrócić uwagę na te aspekty, aby uniknąć typowych błędów w kuchni.

Pytanie 4

Przyprawa, która nie jest zalecana w potrawach dla osób na diecie lekkostrawnej, to

A. pieprz

B. majeranek

C. sól

D. cynamon

Sól, cynamon i majeranek są postrzegane jako przyprawy, które nie mają tak silnego wpływu drażniącego na układ pokarmowy jak pieprz. Sól jest podstawowym składnikiem diety, często stosowanym do wzmacniania smaku potraw, a jej umiarkowane użycie jest zasadniczo akceptowane w diecie lekko strawnej. Cynamon, z kolei, posiada właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne, co czyni go bardziej korzystnym niż pieprz w kontekście problemów trawiennych, chociaż również należy używać go z umiarem. Majeranek, jako zioło, jest często zalecany w dietach, ponieważ działa łagodząco na dolegliwości żołądkowe i ma działanie wspomagające trawienie. Wybierając te przyprawy, niektórzy mogą myśleć, że są one bezpieczne w każdej sytuacji, co prowadzi do błędnej interpretacji ich wpływu na dietę lekko strawna. Ważne jest, aby zrozumieć, że nie wszystkie przyprawy są sobie równe; pieprz, ze względu na swoje działanie drażniące, powinien być wykluczony z diety, co podkreśla konieczność starannego analizowania wpływu każdej przyprawy na układ pokarmowy, zwłaszcza w kontekście diet terapeutycznych.

Pytanie 5

Zagęszczenie sosu potrawkowego jest konieczne

A. mąką ziemniaczaną

B. tłustą śmietanką

C. zasmażką II-go stopnia

D. podprawą zacieraną

Mąka ziemniaczana, zasmażka II-go stopnia oraz tłusta śmietanka to metody zagęszczania sosów, które jednak nie są najlepszym wyborem w przypadku potrawkowego sosu. Mąka ziemniaczana, choć efektywnie zagęszcza, często nadaje sosom szklistość, co może wpływać na estetykę i teksturę potrawy. Mąka ta nie jest też odporna na długotrwałe gotowanie, co może prowadzić do utraty jej właściwości zagęszczających. Z kolei zasmażka II-go stopnia, która jest bardziej zaawansowaną formą zasmażki, z reguły nadaje się bardziej do sosów cięższych, a w przypadku delikatnych potrawkowych sosów może zdominować ich smak. Tłusta śmietanka, choć dodaje kremowości, nie jest klasycznym sposobem zagęszczania, ale raczej wzbogacania smaku i konsystencji, co w niektórych przypadkach może prowadzić do nadmiaru tłuszczu w potrawie. Stosowanie tych składników w nieodpowiednich sytuacjach może prowadzić do błędnych wniosków kulinarnych i nieadekwatnych smaków, co jest typowym błędem w podejściu do przygotowywania potraw. Zrozumienie różnic między tymi technikami zagęszczania jest kluczowe dla uzyskania idealnych wyników w kuchni.

Pytanie 6

Jakie rośliny zalicza się do warzyw strączkowych?

A. cykorię i soję

B. ciecierzycę i soję

C. cykorię i rukolę

D. ciecierzycę i rukolę

Ciecierzyca i soja są klasyfikowane jako warzywa strączkowe, które stanowią istotne źródło białka roślinnego, błonnika oraz wielu składników odżywczych. Warzywa strączkowe, takie jak ciecierzyca i soja, są cenione za swoje właściwości odżywcze i zdrowotne, a ich regularne spożycie może przyczynić się do obniżenia ryzyka wielu chorób przewlekłych, takich jak choroby sercowo-naczyniowe czy cukrzyca typu 2. Przykładami zastosowania ciecierzycy są hummus, sałatki oraz zupy, natomiast soja często wykorzystywana jest do produkcji tofu, mleka sojowego czy jako składnik dań azjatyckich. W związku z rosnącym zainteresowaniem dietami roślinnymi, warzywa strączkowe stają się elementem wielu nowoczesnych programów żywieniowych, co podkreśla ich znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju oraz redukcji emisji CO2 związanej z produkcją żywności. Ponadto, organizacje takie jak FAO (Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa) promują spożycie warzyw strączkowych jako część zdrowej diety, co tylko potwierdza ich wartość w diecie współczesnego człowieka.

Pytanie 7

Do konserwacji warzyw powinno się użyć kwasu

A. sorbowego

B. cytrynowego

C. octowego

D. benzoesowego

Odpowiedź 'octowy' jest prawidłowa, ponieważ ocet, a dokładniej kwas octowy, jest jednym z najczęściej stosowanych kwasów w procesie marynowania warzyw. Kwas octowy nie tylko zabezpiecza żywność przed rozwojem mikroorganizmów, ale także nadaje jej charakterystyczny smak i aromat. W praktyce, podczas marynowania ogórków, papryki lub cebuli, ocet może być stosowany w różnych stężeniach, w zależności od pożądanego smaku. Zgodnie z normami bezpieczeństwa żywności, kwas octowy skutecznie obniża pH, co jest kluczowe dla konserwacji produktów spożywczych. Ponadto, ocet ma działanie antybakteryjne, co sprawia, że jest idealnym środkiem w domowych przetworach. Jego stosowanie w marynowaniu warzyw jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży gastronomicznej, co potwierdzają liczne przepisy kulinarne oraz badania nad bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 8

Określ warunki, które umożliwią odpowiednie magazynowanie ziemniaków?

A. Temperatura w granicach od 15 stopni C do 18 stopni C, wilgotność od 56 do 60%

B. Temperatura między 1 stopniem C a 10 stopni C, wilgotność od 85 do 95%

C. Temperatura w zakresie od 0 stopni C do 2 stopni C, wilgotność od 80 do 85%

D. Temperatura w przedziale od 6 stopni C do 10 stopni C, wilgotność od 85 do 90%

Zrozumienie właściwych warunków przechowywania ziemniaków jest kluczowe dla ich długoterminowej trwałości oraz jakości. Wiele osób może sądzić, że niskie temperatury, jak te w zakresie od 0 do 2 stopni Celsjusza, są idealne do przechowywania ziemniaków. W rzeczywistości, tak niska temperatura może prowadzić do przekształcania skrobi w cukry, co negatywnie wpływa na smak oraz wartość odżywczą bulw. Ponadto, bardzo wysoka wilgotność, jak w przypadku odpowiedzi sugerującej 80-85%, stwarza ryzyko rozwoju pleśni i innych chorób grzybiczych, co może prowadzić do strat w jakości. Z kolei propozycja przechowywania w temperaturze od 1 do 10 stopni Celsjusza z wilgotnością 85-95% również nie jest zalecana, ponieważ 95% wilgotności może szybko prowadzić do problemów z kondycją bulw. Warto również zauważyć, że przechowywanie ziemniaków w warunkach o temperaturze od 15 do 18 stopni Celsjusza i wilgotności 56-60% jest niewłaściwe, ponieważ zbyt ciepłe warunki sprzyjają kiełkowaniu i pogarszają jakość. Kluczowe jest zatem dostosowanie temperatury i wilgotności do specyficznych wymagań przechowywanych produktów, co powinno być poparte wiedzą z zakresu agrotechniki oraz standardami branżowymi, które wskazują na odpowiednie warunki dla różnych typów warzyw. Właściwe zarządzanie tymi parametrami pozwala na dłuższe przechowywanie bez utraty jakości, co przekłada się na zyski zarówno dla rolników, jak i konsumentów.

Pytanie 9

Jak można zniszczyć bakterie Salmonelli znajdujące się wewnątrz jaja?

A. zanurzenie w roztworze dezynfekcyjnym

B. wyparzanie wrzącą wodą

C. gotowanie w wodzie

D. naświetlanie promieniowaniem UV

Naświetlanie UV to niby fajna metoda dezynfekcji, ale w przypadku jajek nie zadziała tak, jak powinno. Promieniowanie UV działa głównie na powierzchni, więc nie dotrze do wnętrza skorupki. Do tego, skuteczność UV zależy od różnych rzeczy, jak czas naświetlania, co przy jajkach nie gwarantuje, że wszystko będzie czyste w środku. Podobnie jest z wyparzaniem gorącą wodą – woda nie wniknie do środka jaja w wystarczająco wysokiej temperaturze przez odpowiedni czas, a to jest kluczowe, żeby zabić bakterie. Zanurzenie w płynie dezynfekcyjnym też nie pomoże, bo zabiłoby tylko bakterie na powierzchni. To wszystko pokazuje, że nieprawidłowe metody eliminacji Salmonelli mogą narazić nas na ryzyko, dlatego lepiej stosować sprawdzone metody, takie jak gotowanie. Niewłaściwe techniki mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 10

Użycie właściwych kolorów desek w odniesieniu do konkretnych produktów spożywczych jest zgodne z wymaganiami

A. systemu HACCP

B. systemu TQM

C. normatywu potrawy

D. receptury potrawy

Stosowanie odpowiednich kolorów desek do określonych środków spożywczych jest kluczowym elementem systemu HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności. System ten opiera się na identyfikacji i kontroli zagrożeń związanych z produkcją żywności. W ramach HACCP wprowadza się zasady, które pomagają w zapobieganiu kontaminacji krzyżowej. Przydzielanie kolorów desek do różnych rodzajów produktów spożywczych, takich jak mięso, ryby, warzywa czy pieczywo, jest praktycznym rozwiązaniem, które ułatwia pracownikom kuchni szybką identyfikację, którym produktom mogą być przypisane konkretne narzędzia. Na przykład, deska czerwona może być używana tylko do mięsa, podczas gdy deska zielona do warzyw. W ten sposób redukuje się ryzyko przenikania bakterii i alergenów, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia konsumentów. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w wielu profesjonalnych kuchniach oraz lokalach gastronomicznych, które przestrzegają standardów bezpieczeństwa żywności, takich jak te zalecane przez WHO czy lokalne sanepidy.

Pytanie 11

W magazynie produktów suchego asortymentu powinno się umieścić

A. kiszoną kapustę

B. jaja

C. mleko instant

D. tofu

Mleko instant to produkt, który doskonale nadaje się do przechowywania w magazynie artykułów suchych, ponieważ może być długoterminowo składowane bez konieczności chłodzenia. Mleko w proszku, zwłaszcza w formie instant, jest produktem odwadnianym, co znacząco wydłuża jego trwałość. Dzięki temu, w odpowiednich warunkach (chłodne, suche miejsce), może być przechowywane przez wiele miesięcy, a nawet lat. W praktyce, mleko instant jest wykorzystywane w różnych sektorach, takich jak gastronomia, produkcja żywności i catering, ponieważ jest łatwe do transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania mleka instant może być jego wykorzystanie w przemyśle piekarskim do produkcji ciast, kremów czy sosów, gdzie dodaje się je w formie proszku, co przyspiesza proces przygotowania oraz zmniejsza wagę transportu. Zgodnie z normami przechowywania żywności, należy pamiętać, aby otwarte opakowania mleka instant były szczelnie zamknięte, by uniknąć nadmiaru wilgoci i zanieczyszczeń, co jest zgodne z dobrą praktyką w zakresie zarządzania magazynem.

Pytanie 12

Jakie warzywo strączkowe ma kształt przypominający orzech laskowy?

A. Bób

B. Soczewica

C. Soja

D. Ciecierzyca

Ciecierzyca, znana również jako groch włoski, charakteryzuje się kształtem przypominającym orzech laskowy, co czyni ją unikalnym przedstawicielem warzyw strączkowych. Jej okrągła, lekko wypukła forma oraz jasno-beżowy kolor sprawiają, że jest łatwo rozpoznawalna. Ciecierzyca jest bogata w białko, błonnik oraz różne witaminy i minerały, co czyni ją doskonałym źródłem składników odżywczych, szczególnie w diecie wegetariańskiej i wegańskiej. W kuchni wykorzystuje się ją na wiele sposobów: od tradycyjnych potraw, takich jak hummus, po sałatki oraz jako składnik zup i gulaszy. Przykładowo, w śródziemnomorskiej diecie ciecierzyca jest nieodłącznym elementem wielu dań, co potwierdza jej znaczenie w zdrowym odżywianiu. Ponadto, ciecierzyca wykazuje korzystny wpływ na równowagę glukozy we krwi i wspomaga procesy trawienne, co czyni ją wartościowym dodatkiem do codziennej diety. Warto również zaznaczyć, że ciecierzyca jest często stosowana w przemyśle spożywczym, gdzie jej mąka jest wykorzystywana do produkcji różnorodnych produktów spożywczych, takich jak makarony czy pieczywo bezglutenowe.

Pytanie 13

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 3,50 zł

B. 2,50 zł

C. 4,50 zł

D. 3,00 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną jednej porcji pierogów, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców potrzebnych do przygotowania 10 porcji, który wynosi 30 zł. Następnie, aby uzyskać koszt jednej porcji, dzielimy ten koszt przez liczbę porcji: 30 zł / 10 = 3 zł. Kolejnym krokiem jest uwzględnienie marży, która wynosi 50%. Marża to procentowy zysk, który dodajemy do kosztu. W tym przypadku, aby obliczyć cenę gastronomiczną, należy pomnożyć koszt jednej porcji przez (1 + marża): 3 zł * (1 + 0,5) = 3 zł * 1,5 = 4,50 zł. Ostatecznie cena gastronomiczna jednej porcji pierogów wynosi 4,50 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu restauracją i pomagają w ustaleniu cen, które pokrywają koszty surowców oraz zapewniają odpowiedni zysk. Rekomenduje się regularne analizowanie kosztów oraz marż, aby zachować rentowność i konkurencyjność w branży gastronomicznej.

Pytanie 14

Zupę cebulową powinno się podawać

A. z ryżem

B. z grzankami

C. z ziemniakami

D. z diablotkami

Zupa cebulowa, znana ze swojego intensywnego smaku i aromatu, tradycyjnie podawana jest z grzankami, które nie tylko wzbogacają jej smak, ale również dodają tekstury. Grzanki, najczęściej z chleba białego lub ciemnego, są często posmarowane masłem i opiekane, co sprawia, że stają się chrupiące. Połączenie gorącej zupy z chrupiącymi grzankami stanowi doskonałe uzupełnienie, gdyż ich kontrast teksturalny podnosi walory sensoryczne dania. Warto także wspomnieć, że w niektórych przepisach grzanki mogą być posypane serem, co dodatkowo wzbogaca smak. Tego typu połączenie jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które podkreślają znaczenie harmonii smaków oraz ich wzajemnego uzupełniania. W restauracjach serwujących zupę cebulową często można spotkać ją podawaną w ceramicznych naczyniach, co dodatkowo podkreśla jej tradycyjny charakter. Zatem, jeśli planujesz przygotowanie lub serwowanie zupy cebulowej, pamiętaj, że grzanki powinny być jej integralną częścią, aby w pełni oddać jej wyjątkowy smak.

Pytanie 15

Technikę szarpania, skubania lub krojenia należy wykorzystywać do przygotowywania ciasta na

A. zacierki

B. kopytka

C. uszka

D. kołduny

Wybór odpowiedzi dotyczących uszek, kołdunów czy kopytek wskazuje na niepełne zrozumienie różnic między tymi rodzajami ciasta oraz odpowiednich technik ich przygotowania. Uszka, będące rodzajem pierogów, charakteryzują się cienkim ciastem, które należy rozwałkować i wykrawać w odpowiednie kształty. W przypadku uszek, kluczowe jest uzyskanie elastycznego ciasta, co można osiągnąć jedynie przez właściwe ugniatanie, a nie stosowanie technik tarcia czy skubania. Kołduny to natomiast potrawy, które często zawierają mięso w środku, również wymagające delikatnego ciasta, ale ich przygotowanie nie opiera się na skubaniu czy siekaniu, lecz na uformowaniu ciasta w odpowiednie kształty. Kopytka, z kolei, są przygotowywane z ziemniaków i mąki, co sprawia, że proces ich wyrabiania różni się od metod stosowanych w przypadku zacierek. W kontekście przygotowywania kopytek, kluczowym etapem jest ugniatanie ciasta, aby uzyskać gładką masę, co z kolei wymaga precyzyjnego dobrania proporcji składników. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne, by uniknąć typowych błędów kulinarnych, takich jak niewłaściwa konsystencja ciasta czy nieodpowiednia struktura potraw. W gastronomii, stosowanie właściwych technik formowania ciasta ma kluczowe znaczenie dla końcowego efektu, zarówno pod względem smaku, jak i estetyki potraw.

Pytanie 16

Wskaż składniki odżywcze, pomiędzy którymi zachodzą procesy Maillarda?

A. Barwniki oraz enzymy

B. Woda i makroelementy

C. Węglowodany i białka

D. Witaminy oraz tłuszcze

Analizując pozostałe odpowiedzi, można dostrzec kilka błędnych założeń dotyczących reakcji Maillarda. Witaminy i tłuszcze nie uczestniczą w tej reakcji w sposób aktywny. Witaminy są głównie związkami organicznymi, które pełnią funkcje biokatalizatorów w organizmach, a ich stabilność może być zaburzona w wysokotemperaturowych procesach, ale nie są one bezpośrednimi uczestnikami reakcji Maillarda. Tłuszcze, choć wpływają na smak i teksturę potraw, nie biorą udziału w reakcjach prowadzących do powstawania produktów Maillarda. Barwniki i enzymy również nie są odpowiednimi składnikami. Barwniki, pomimo że mogą zmieniać kolor potraw, nie są zaangażowane w procesy reakcji Maillarda, a enzymy, jako katalizatory, nie mają bezpośredniego wpływu na tę specyficzną reakcję chemiczną. Woda i makroelementy, mimo że są istotnymi składnikami w wielu procesach kulinarnych, także nie są kluczowe dla reakcji Maillarda. Woda może wpływać na rozpuszczalność niektórych składników, ale nie jest czynnikiem aktywnie uczestniczącym w tej reakcji. Typowym błędem w myśleniu o reakcjach chemicznych w żywności jest utożsamianie wszystkich składników odżywczych z aktywnością chemiczną, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich roli podczas obróbki termicznej. Podstawowa zasada mówi, że tylko odpowiednie połączenie białek i węglowodanów prowadzi do pożądanych efektów smakowych i aromatycznych, a nie inne kombinacje składników, które nie mają bezpośredniego wpływu na ten specyficzny proces.

Pytanie 17

Jaką metodę należy zastosować do starannego wymieszania składników masy mięsnej mielonej?

A. Deglasowanie

B. Tablerowanie

C. Filetowanie

D. Flambirowanie

Tablerowanie to technika kulinarna, która polega na dokładnym mieszaniu składników mięsnej masy mielonej poprzez ich intensywne ugniatanie i formowanie. Dzięki tej metodzie dochodzi do równomiernego połączenia wszystkich składników, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji oraz smaku potrawy. W praktyce, tablerowanie można zastosować podczas przygotowywania klopsików, burgerów czy pasztetów, gdzie istotne jest, aby mięso i dodatki, takie jak przyprawy, cebula czy zioła, były równomiernie rozprowadzone. Ponadto, tablerowanie sprzyja lepszemu związaniu składników, co wpływa na ostateczną teksturę i trwałość potrawy. W branży kulinarnej standardy jakości wymagają, aby nie tylko smak potrawy był doskonały, ale także ich wygląd i konsystencja. Dlatego umiejętność właściwego tablerowania, w połączeniu z innymi technikami, stanowi fundament dobrej praktyki kulinarnej.

Pytanie 18

Jaką technikę przetwarzania należy wykorzystać w opisanym etapie przygotowania sałatki z czerwonej kapusty? "Cienko poszatkowaną kapustę skropić octem, obgotować przez około 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzić zimną wodą"?

A. Blanszowanie

B. Macerowanie

C. Marynowanie

D. Bejcowanie

Blanszowanie to technika obróbki kulinarnej, której celem jest krótkotrwałe gotowanie produktów spożywczych, a następnie ich schłodzenie w zimnej wodzie. W przypadku sałatki z czerwonej kapusty, proces blanszowania pozwala na zachowanie intensywnego koloru warzywa oraz jego chrupkości, a także ogranicza gorzki posmak, który może występować w świeżej kapuście. Po obgotowaniu przez 2-3 minuty w wrzącej wodzie i schłodzeniu, kapusta staje się delikatniejsza, co ułatwia jej dalsze przetwarzanie, na przykład w sałatkach, gdzie tekstura jest kluczowa. Blanszowanie również zwiększa przyswajalność niektórych składników odżywczych, co jest istotne z punktu widzenia zdrowego żywienia. W praktyce, blanszowanie jest szeroko stosowane w gastronomii, zwłaszcza w przygotowywaniu warzyw do sałatek, potraw stir-fry czy do zamrażania, gdzie ważne jest, aby zachować jak najwięcej wartości odżywczych oraz koloru.

Pytanie 19

Zarządzanie dietą osób cierpiących na miażdżycę wymaga szczególnej uwagi na spożycie produktów

A. zawierających sól kuchenną

B. dostarczających węglowodanów nieprzyswajalnych

C. dostarczających węglowodanów przyswajalnych

D. zawierających cholesterol

Wybór odpowiedzi związanej z kontrolą cholesterolu przy żywieniu osób z miażdżycą jest jak najbardziej trafny. Cholesterol to istotny czynnik, który ma duży wpływ na rozwój tej choroby. Wysoki poziom tzw. 'złego' cholesterolu, czyli LDL, może prowadzić do odkładania się blaszki miażdżycowej, co mocno zwiększa ryzyko problemów z sercem. Dlatego warto ograniczać produkty bogate w nasycone tłuszcze i tłuszcze trans, bo one mogą podnosić cholesterol we krwi. Osoby z miażdżycą powinny czytać etykiety, szczególnie szukać takich produktów jak chude mięso, ryby, nabiał o niskiej zawartości tłuszczu i białko roślinne. Dobrze jest też włączyć większą ilość błonnika do diety, co pomaga obniżyć cholesterol, a regularna aktywność fizyczna jeszcze bardziej poprawia zdrowie serca.

Pytanie 20

Do gatunków ryb słodkowodnych należą

A. sandacz oraz pstrąg

B. leszcz i makrela

C. dorsz i szczupak

D. karp oraz morszczuk

Sandacz i pstrąg to doskonałe przykłady ryb słodkowodnych, które występują w polskich wodach. Sandacz (Sander lucioperca) jest rybą drapieżną, preferującą wody stojące i wolno płynące, a jego obecność w ekosystemie wodnym wpływa na utrzymanie równowagi biologicznej. Pstrąg (Salmo trutta) z kolei jest rybą typową dla czystych, zimnych rzek i potoków, a jego hodowla ma ogromne znaczenie zarówno w wędkarstwie, jak i gastronomii, gdzie pstrąg cieszy się dużym uznaniem za walory smakowe. Rybacy i amatorzy wędkarstwa często poszukują tych gatunków, co przyczynia się do ich ochrony i zrównoważonego zarządzania zasobami wodnymi. Warto zwrócić uwagę, że zarówno sandacz, jak i pstrąg, są objęte regulacjami prawnymi dotyczącymi połowów, co ma na celu ochronę ich populacji oraz zapewnienie odpowiednich warunków dla ich wzrostu.

Pytanie 21

Jaki proces zachodzi przy przygotowywaniu kisielu kawowego po dodaniu mieszanki z mlekiem i mąką?

A. Żelowanie błonnika

B. Karmelizacja cukru

C. Kleikowanie skrobi

D. Koagulacja białek

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia, obecna w mące, jest poddawana działaniu ciepłej cieczy, co prowadzi do jej pęcznienia i tworzenia żelowej konsystencji. W przypadku kisielu kawowego, po dodaniu zawiesiny z mleka i mąki, skrobia zaczyna absorbować wodę i tworzy żel, co nadaje potrawie pożądaną gęstość i teksturę. Jest to istotny proces w kuchni, szczególnie w produkcji deserów, sosów czy zup, gdzie odpowiednia konsystencja jest kluczowa. W praktyce, dobrze przeprowadzone kleikowanie skrobi zapewnia równomierne rozmieszczenie składników, co przyczynia się do uzyskania smaku i estetyki dania. Warto zaznaczyć, że prawidłowe ciepło i czas gotowania są kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów; zbyt krótki czas może skutkować niepełnym kleikowaniem, natomiast zbyt długi czas może prowadzić do rozkładu skrobi, co w efekcie wpłynie negatywnie na konsystencję. Dlatego w przemyśle gastronomicznym, znajomość procesu kleikowania skrobi jest niezbędna dla uzyskania wysokiej jakości produktów.

Pytanie 22

Ile porcji napoju można uzyskać z 8 opakowań soku, z których każde ma pojemność 1,5 l, jeżeli do przygotowania 1 porcji napoju potrzeba 200 ml soku?

A. 45 porcji

B. 75 porcji

C. 16 porcji

D. 60 porcji

Wiele osób przy obliczaniu liczby porcji soku popełnia błąd w obliczeniach lub interpretacji jednostek miary. Na przykład, jeśli ktoś myli litry z mililitrami, może dojść do niepoprawnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące 45, 16 czy 75 porcji mogą wynikać z nieprawidłowych obliczeń lub błędnego zrozumienia zadania. Przykładowo, by uzyskać 45 porcji, można by błędnie obliczyć całkowitą pojemność soku jako 9000 ml, co jest niemożliwe w świetle przedstawionych danych. Odpowiedź 16 porcji może z kolei wynikać z błędnego pomnożenia objętości soku lub z przypisania niewłaściwej ilości soku na porcję. Typowym błędem myślowym jest również niewłaściwe postrzeganie proporcji: zamiast dzielić całkowitą objętość przez objętość jednej porcji, niektórzy mogą zsumować objętości wszystkich opakowań, co prowadzi do błędnych wyników. Ważne jest, aby podczas takich obliczeń zachować ostrożność i precyzyjnie posługiwać się jednostkami miary, ponieważ nawet drobne błędy mogą znacząco wpłynąć na ostateczną liczbę porcji, co jest kluczowe w praktycznych zastosowaniach, takich jak organizacja wydarzeń czy zarządzanie magazynem w przedsiębiorstwach gastronomicznych.

Pytanie 23

Potrawa pieczona, która składa się z mielonego mięsa i jest podawana w porcjach, to

A. kotlety pożarskie

B. klopsiki

C. pieczeń rzymska

D. pulpety

Klopsiki, kotlety pożarskie i pulpety, choć również przygotowywane z mięsa mielonego, różnią się od pieczeni rzymskiej w wielu aspektach. Klopsiki są formowane w małe kulki i zazwyczaj smażone lub gotowane, co sprawia, że mają inną teksturę i sposób podania. Kotlety pożarskie, z kolei, są przygotowywane z mięsa mielonego połączonego z dodatkami, a następnie smażone na patelni, co wpływa na ich konsystencję oraz smak. Pulpety to danie, które zazwyczaj gotuje się w sosie, co również odróżnia je od pieczeni rzymskiej. Wybór niewłaściwej potrawy może wynikać z braku zrozumienia różnic między tymi daniami. Kluczowym błędem jest mylenie formy prezentacji i techniki gotowania – pieczeń rzymska jest pieczona i serwowana w kawałkach, podczas gdy inne potrawy mają różne formy podania. Wiedza na temat tych różnic jest niezbędna, aby prawidłowo określić, jakiego typu potrawa jest opisana w pytaniu. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie odpowiednich przypraw i dodatków, które mają kluczowe znaczenie dla finalnego smaku każdej z tych potraw.

Pytanie 24

Jaki produkt uzyskuje się w wyniku zastosowania metody chemicznej do konserwacji?

A. Korniszony

B. Serek do smarowania

C. Konfitura śliwkowa

D. Ryby w solance

Powidła śliwkowe są produktem, w którym owoce są poddawane długotrwałemu gotowaniu z dodatkiem cukru, co prowadzi do ich zagęszczenia i nie jest to metoda chemicznego utrwalania. W przypadku jogurtu, proces fermentacji mlekowej, w którym bakterie przekształcają laktozę w kwas mlekowy, również nie kwalifikuje się jako chemiczne utrwalanie, gdyż jest to naturalny proces fermentacji. Śledzie solone to przykład metody solenia, która polega na stosowaniu dużej ilości soli w celu odwadniania oraz konserwowania ryb, co również nie jest klasyfikowane jako chemiczne utrwalanie. Te metody, choć skuteczne w konserwacji, różnią się od metody chemicznej, która często wykorzystuje substancje takie jak kwasy czy konserwanty. Warto zauważyć, że nieprawidłowe zrozumienie tych procesów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących metod konserwacji żywności, co jest istotne w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa żywności i zrozumienia różnic między tradycyjnymi a nowoczesnymi metodami utrwalania.

Pytanie 25

Z powodów sanitarno-epidemiologicznych oraz użytkowych zezwala się, aby trasa transportu pojemników z odpadami technologicznymi

A. prowadziła do magazynu odpadów organicznych

B. prowadziła do magazynu artykułów suchych

C. łączyła się z drogami czystych naczyń

D. łączyła się z drogami półproduktów

Odpowiedź, że droga pojemników z odpadami technologicznymi powinna prowadzić do magazynu odpadów organicznych, jest prawidłowa z kilku powodów. Z perspektywy sanitarno-epidemiologicznej, odpady organiczne wymagają szczególnej uwagi, ponieważ są bardziej podatne na rozkład i mogą emitować nieprzyjemne zapachy oraz przyciągać szkodniki. Dlatego też najważniejsze jest, aby te odpady były szybko i skutecznie transportowane do odpowiednich miejsc ich składowania. Dobrą praktyką jest, aby drogi transportowe były wyraźnie oznaczone i oddzielone od innych ciągów, co zmniejsza ryzyko kontaminacji innych materiałów oraz wspiera efektywne zarządzanie odpadami. Przykładem może być sektor spożywczy, w którym odpady organiczne z produkcji żywności powinny być oddzielane od opakowań i produktów, co ułatwia ich recykling i przetwarzanie w bioodpady. Wprowadzenie efektywnego systemu segregacji i transportu odpadów organicznych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co przekłada się na zrównoważony rozwój oraz ochronę środowiska.

Pytanie 26

W jakiej potrawie z marchwi zachodzą zmiany w karotenie, które zwiększają jego przyswajalność do produkcji witaminy A?

A. Surowa marchew z sosem jogurtowym

B. Marchew gotowana w wodzie

C. Marchew duszona z masłem

D. Surówka z marchwi i chrzanu z dodatkiem śmietany

Przygotowanie marchwi na surowo, jak w przypadku surówki z dipem jogurtowym, ogranicza przyswajanie karotenu, ponieważ karoten jest słabo rozpuszczalny w wodzie i wymaga obecności tłuszczu do skutecznej absorpcji. Surowa marchew zawiera karoten, ale jego biodostępność jest niska z uwagi na brak tłuszczu, co prowadzi do nieoptymalnego wykorzystania tego składnika. Podobnie marchew gotowana w wodzie również nie wspiera efektywnego wchłaniania karotenu, gdyż większość substancji odżywczych w procesie gotowania może przechodzić do wody. W przypadku surówki z marchwi i chrzanu ze śmietaną, choć śmietana dostarcza tłuszczu, połączenie tych składników może nie być tak skuteczne jak duszenie, gdyż surowa forma marchwi nie ułatwia wydobycia karotenu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że surowe warzywa zawsze są zdrowsze, co nie zawsze znajduje potwierdzenie w kontekście przyswajalności niektórych składników. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie warzyw ma kluczowe znaczenie dla ich wartości odżywczej i korzyści zdrowotnych.

Pytanie 27

Który produkt żywnościowy nie zawiera cholesterolu?

A. Tłuszcz gęsi.

B. Masło klarowne.

C. Wołowina.

D. Pestki dyni

Pestki dyni to świetny przykład zdrowego jedzenia, które nie ma cholesterolu. Dlatego są mega super dla tych, którzy chcą na tym się skupić. Cholesterol to coś, co znajdziesz tylko w jedzeniu od zwierząt, jak mięso czy nabiał. Dodanie pestek dyni do diety to ekstra pomysł, bo są pełne zdrowych tłuszczów, białka, witamin i minerałów, a do tego wspierają zdrowie serca. Wiele organizacji zdrowotnych to poleca. Pestki są bogate w takie rzeczy jak magnez, żelazo i cynk, co może pomóc naszemu układowi immunologicznemu i zdrowiu kości. Możesz je wrzucać do sałatek, musli, jogurtów... no i jako zdrową przekąskę są super! Dietetycy też mówią, że warto mieć w diecie różne źródła białka roślinnego, więc pestki dyni to strzał w dziesiątkę. Wybierając je, robisz coś dobrego dla swojego serca i zdrowia.

Pytanie 28

Befsztyk tatarski powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach od momentu jego przygotowania maksymalnie

A. 2 godziny

B. 4 godziny

C. 6 godzin

D. 8 godzin

Befsztyk tatarski, przygotowywany z surowego mięsa, wymaga szczególnej troski w zakresie przechowywania, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności oraz zachować jego walory smakowe. Optymalne warunki przechowywania tego typu dania obejmują czas do 2 godzin od momentu jego sporządzenia. W ciągu tych dwóch godzin produkt powinien być przechowywany w odpowiedniej temperaturze, nie przekraczającej 4 stopni Celsjusza. Przekroczenie tego czasu może prowadzić do namnażania się niebezpiecznych bakterii, takich jak Salmonella czy E. coli, co stwarza ryzyko zatrucia pokarmowego. Przykładem dobrych praktyk jest natychmiastowe podanie befsztyku tatarskiego po przygotowaniu lub jego szybkie schłodzenie, jeśli nie jest spożywany od razu. Ważne jest, aby również stosować się do zasad HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli), które zalecają monitorowanie czasu oraz temperatury przechowywania żywności, co zabezpiecza przed zdrowotnymi konsekwencjami niewłaściwego obiegu produktów spożywczych.

Pytanie 29

Podaj przykład funkcjonalnego umeblowania balkonu lub tarasu w domu podczas lata?

A. Stoliki, krzesła, hamak, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny

B. Stoliki, krzesła, sofa, fotele wykonane z tworzyw sztucznych lub wikliny

C. Stoliki, krzesła, hamak, fotele obite materiałem

D. Stoliki, krzesła, sofa, fotele obite materiałem

Wybór niewłaściwego wyposażenia balkonu, jak 'Stoliki, krzesła, sofa, fotele tapicerowane' czy 'Stoliki, krzesła, hamak, fotele tapicerowane', nie jest najlepszym pomysłem na lato. Meble tapicerowane, chociaż są komfortowe, to na zewnątrz się nie sprawdzają. Materiał często nie wytrzymuje wilgoci i słońca, dlatego szybko się psują. Poza tym, tapicerka wymaga sporo czyszczenia, co jest kłopotliwe, zwłaszcza gdy meble są na zewnątrz. Inna sprawa to brak hamaka w zestawie z fotelami tapicerowanymi – hamak jest super do relaksu, ale z takimi fotelami może to wyglądać niezbyt dobrze. Wybierając meble na balkon, trzeba pamiętać, żeby były z materiałów odpornych na pogodę i łatwe do schowania, jak przyjdzie deszcz. Nieodpowiedni wybór mebli może sporo kosztować w dłuższej perspektywie, co na początku często się lekceważy w planowaniu balkonu.

Pytanie 30

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania paprykarza drobiowego?

A. Pieczenie

B. Smażenie

C. Zagotowanie

D. Duszenie

Duszenie to technika kulinarna, która polega na gotowaniu potrawy w małej ilości płynu, zwykle pod przykryciem, co pozwala na zachowanie wilgotności i intensyfikację smaków. W przypadku paprykarza drobiowego, duszenie jest szczególnie korzystne, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie smaków przypraw i warzyw oraz na uzyskanie delikatnej konsystencji mięsa. Podczas duszenia, mięso staje się miękkie i soczyste, co jest kluczowe dla tego rodzaju potrawy. Przykładowo, dusząc piersi z kurczaka z dodatkiem cebuli, papryki i ziół, uzyskujemy aromatyczną bazę, która doskonale komponuje się z ryżem, a jednocześnie zachowuje wartości odżywcze składników. Technikę tę doceniają zarówno amatorzy, jak i profesjonalni kucharze, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi przygotowywania dań mięsnych, które rekomendują duszenie jako sposób na uzyskanie pełni smaku.

Pytanie 31

Pasztet z kurczaka oraz warzyw powinno się kroić na desce w kolorze

A. żółtym

B. brązowym

C. białym

D. zielonym

Odpowiedź brązowego koloru deski do krojenia jest poprawna, ponieważ kolor ten jest najczęściej stosowany w kuchniach profesjonalnych i domowych do krojenia mięs oraz warzyw. Brązowe deski zazwyczaj wykonane są z drewna lub kompozytów, co zapewnia odpowiednią trwałość oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Używanie brązowej deski ma również aspekt estetyczny, gdyż harmonizuje z innymi elementami kuchennymi. Dodatkowo, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa żywności, deski w ciemniejszych kolorach mogą skuteczniej maskować ewentualne przebarwienia związane z krojeniem surowego mięsa. Rekomendowane jest, aby w kuchni stosować różne deski w zależności od rodzaju produktów, co zminimalizuje ryzyko kontaminacji krzyżowej, a brązowa deska dedykowana dla mięs i warzyw w pełni wpisuje się w te zalecenia.

Pytanie 32

Które z warzyw jest głównym źródłem chlorofilu?

A. Brokuł

B. Marchew

C. Bakłażan

D. Dynia

Brokuł to warzywo, które zawiera dużą ilość chlorofilu, co nadaje mu charakterystyczny zielony kolor. Chlorofil jest kluczowym pigmentem w procesie fotosyntezy, który umożliwia roślinom przekształcanie energii słonecznej w energię chemiczną. Oprócz jego funkcji w procesie fotosyntezy, chlorofil ma również właściwości zdrowotne, takie jak działanie przeciwutleniające, detoksykujące i wspomagające układ pokarmowy. W praktyce, włączenie brokułów do diety może pomóc w zwiększeniu spożycia błonnika oraz witamin, takich jak witamina C i K. Standardy zdrowego odżywiania zalecają regularne spożywanie zielonych warzyw liściastych i krzyżowych, takich jak brokuł, z uwagi na ich korzystny wpływ na zdrowie. Warto również zauważyć, że gotowanie brokułów na parze zachowuje większość składników odżywczych, co czyni go doskonałym wyborem w zdrowym stylu życia.

Pytanie 33

Zaprezentowany proces produkcyjny ilustruje etapy przygotowania

Obróbka wstępna brudnych ziemniaków → rozdrabnianie → mieszanie składników → formowanie → smażenie

A. pyz z ziemniaków

B. ziemniaków purée

C. placków z ziemniaków

D. ziemniaków nadziewanych

Odpowiedź 'placków ziemniaczanych' jest poprawna, ponieważ przedstawiony schemat produkcyjny idealnie odzwierciedla proces przygotowania tej potrawy. Obróbka wstępna brudnych ziemniaków polega na ich myciu, a następnie rozdrabnianie pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji masy ziemniaczanej, co jest kluczowe dla uzyskania placków. Mieszanie składników, takich jak cebula, jajka i przyprawy, jest niezbędne dla nadania smaku i tekstury. Następnie formowanie masy w kształt placków oraz ich smażenie na złoty kolor to typowe etapy produkcji placków ziemniaczanych, które są bardzo popularnym daniem w kuchni polskiej. Dodatkowo, placki ziemniaczane mogą być podawane z różnorodnymi dodatkami, takimi jak śmietana, sosy czy nawet gulasz, co czyni je wszechstronnym daniem. Przygotowywanie placków ziemniaczanych jest zgodne z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, zapewniającym bezpieczeństwo i jakość żywności. W branży gastronomicznej warto zwrócić uwagę na odpowiednie przechowywanie oraz wykorzystanie surowców, co wpływa na końcowy efekt potrawy.

Pytanie 34

Jakie warzywa powinny być mielone w szyfonadzie?

A. Ogórki

B. Pomidory

C. Szpinak

D. Ziemniaki

Odpowiedzi wskazujące na ziemniaki, ogórki i pomidory jako warzywa do rozdrabniania w szyfonadzie mogą wydawać się logiczne na pierwszy rzut oka, jednak każda z nich ma swoje specyficzne właściwości, które nie sprzyjają tej technice. Ziemniaki, ze względu na swoją skrobiową strukturę, mają tendencję do tworzenia grudek, co sprawia, że trudno jest uzyskać gładką masę w szyfonadzie. Zamiast tego, ziemniaki często gotuje się i następnie przeciera przez sitko lub używa tłuczek, aby uzyskać odpowiednią konsystencję dla puree. Podobnie, ogórki, które są bogate w wodę, ale mają chrupiącą teksturę, nie nadają się do szyfonady, ponieważ ich struktura nie pozwala na uzyskanie jednolitej masy; zamiast tego często są używane w sałatkach lub jako świeży dodatek do dań. Pomidory, chociaż są bardziej miękkie, mają dużo kwasów i soku, co może prowadzić do problemów z uzyskaniem gładkiej konsystencji. W praktyce, pomidory często są przetwarzane w procesie gotowania lub miksowania, co pozwala na lepsze wydobycie ich smaku i konsystencji w sosach i zupach. Te błędne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia właściwości fizycznych i chemicznych warzyw, co prowadzi do nieefektywnego ich przetwarzania w kuchni.

Pytanie 35

Pomieszczenie, w którym realizowana jest ekspedycja gotowych dań, nie powinno znajdować się obok

A. sali konsumenckiej

B. przygotowalni czystej

C. zmywalni naczyń

D. kuchni właściwej

Zmywalnia naczyń nie powinna znajdować się w pobliżu ekspedycji gotowych potraw ze względu na ryzyko kontaminacji krzyżowej. Przepisy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te określone w rozporządzeniu o ogólnych zasadach higieny, wskazują na konieczność separacji przestrzeni, w których odbywa się przygotowywanie i podawanie żywności od obszarów, gdzie odbywa się mycie naczyń. Zmywalnia jest miejscem, gdzie gromadzą się resztki jedzenia i zanieczyszczenia, co może prowadzić do przenikania bakterii do gotowych potraw. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zaobserwować w restauracjach, które przestrzegają standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), gdzie kluczowe jest minimalizowanie ryzyka dla zdrowia konsumentów. Dodatkowo, odpowiednie rozmieszczenie pomieszczeń w kuchni profesjonalnej sprzyja efektywności pracy, ogranicza czas przemieszczania się personelu oraz podnosi ogólną jakość świadczonych usług gastronomicznych.

Pytanie 36

Alkaloid, który nadaje papryce ostry oraz palący smak, to

A. teobromina

B. piperyna

C. teina

D. kapsaicyna

Kapsaicyna jest związkiem chemicznym należącym do grupy alkaloidów, który odpowiada za ostry i piekący smak papryki chili. Jej działanie polega na wiązaniu się z receptorami bólowymi w organizmie, co wywołuje uczucie pieczenia. Kapsaicyna ma również zastosowanie w medycynie, w tym w terapii bólu, gdzie znajduje się w kremach i maściach stosowanych w leczeniu chorób takich jak neuropatia czy zapalenie stawów. W przemyśle spożywczym kapsaicyna jest używana do produkcji przypraw i sosów, zwiększając ich smakowitość oraz działanie prozdrowotne. Dodatkowo, kapsaicyna wykazuje właściwości antyoksydacyjne, a jej obecność w diecie może wspomagać metabolizm, co jest korzystne dla osób dbających o masę ciała. Wiedza na temat kapsaicyny oraz jej właściwości jest istotna w kontekście zdrowego odżywiania oraz wpływu na smak potraw, co jest szczególnie ważne w kuchniach regionalnych i w gastronomii. Użycie kapsaicyny w różnych formach, od świeżych peperoni po sproszkowane przyprawy, pokazuje jej wszechstronność i zdolność do wzbogacania kulinarnych doświadczeń.

Pytanie 37

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile tłuszczu dostarczy spożycie II śniadania składającego się z 50 g chleba razowego, 5 g masła roślinnego, 10 g szynki wędzonej i 100 g ogórka.

Produkt	Zawartość tłuszczu w 100g produktu [g]
chleb razowy	1,2
masło roślinne	83
szynka wędzona	33
ogórek	0,1

A. 8,15 g

B. 3,55 g

C. 4,85 g

D. 5,25 g

Odpowiedź 8,15 g jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowitą ilość tłuszczu dostarczanego przez II śniadanie, należy przeanalizować składniki w kontekście ich zawartości tłuszczu na 100 g. Chleb razowy zawiera około 1 g tłuszczu na 100 g, masło roślinne około 80 g, szynka wędzona około 5 g, a ogórek praktycznie nie zawiera tłuszczu. Wykonując obliczenia, dla 50 g chleba razowego otrzymujemy 0,5 g tłuszczu, dla 5 g masła roślinnego 4 g, dla 10 g szynki wędzonej 0,5 g, a dla ogórka 0 g. Zsumowując te wartości, otrzymujemy 0,5 g + 4 g + 0,5 g + 0 g = 5 g, co jest błędne. Przeanalizujmy ponownie, dla masła roślinnego obliczenie musi być precyzyjne, a przy dodawaniu składników kluczowe jest uwzględnienie rzeczywistej zawartości tłuszczu. Zbierając wszystkie wartości w prawidłowy sposób, rzeczywiście dochodzimy do 8,15 g, co pokazuje znaczenie dokładnych obliczeń w planowaniu diety.

Pytanie 38

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Osuszanie

B. Marynowanie

C. Wędzenie

D. Zamrażanie

Suszenie, wędzenie i marynowanie papryki to metody, które niestety mogą mocno obniżyć zawartość witaminy C. Ta witamina jest dość wrażliwa na ciepło i powietrze. Suszenie niby popularne, ale naprawdę prowadzi do sporej straty składników odżywczych, bo często robi się to w wysokiej temperaturze, a to niszczy witaminy. Wędzenie z kolei używa dymu i ciepła, co też nie sprzyja zachowaniu witamin, a dodatkowo zmienia smak papryki. Marynowanie, gdzie używa się octu, też ma swoje minusy, bo kwasy mogą destabilizować witaminę C i obniżać jej zawartość. Myślenie, że wszystkie metody utrwalania są równe, to spory błąd, więc lepiej wiedzieć, co wybieramy. W końcu, żeby dobrze zachować witaminy, trzeba mieć pojęcie o tym, jak różne metody wpływają na jedzenie.

Pytanie 39

Jaką kwotę trzeba wydać na zakup szparagów do przygotowania 50 porcji zupy, jeśli standardowy wskaźnik surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g szparagów, a cena 1 kg szparagów to 15 zł?

A. 36 zł

B. 18 zł

C. 90 zł

D. 180 zł

Aby obliczyć koszt zakupu szparagów potrzebnych do produkcji 50 porcji zupy, należy najpierw określić, ile szparagów jest potrzebnych w sumie. Skoro normatyw surowcowy na 10 porcji wynosi 1200 g, to dla 50 porcji będzie to pięciokrotność tej wartości, co daje 6000 g (1200 g * 5). Następnie, przeliczamy tę ilość na kilogramy, uzyskując 6 kg (6000 g / 1000 g/kg). Cena za 1 kg szparagów wynosi 15 zł, więc koszt zakupu 6 kg szparagów wynosi 90 zł (6 kg * 15 zł/kg). Taki sposób kalkulacji kosztów jest standardowym podejściem w branży gastronomicznej, które pozwala na precyzyjne planowanie wydatków na surowce. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie monitorowania kosztów surowców w kontekście zarządzania restauracją, co może wpływać na rentowność oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 40

Jak powinna wyglądać prawidłowa sekwencja etapów w produkcji kotletów w podwójnym panierze?

A. bułka tarta - masa jajeczna - mąka - patelnia - mięso

B. mięso - mąka - masa jajeczna - bułka tarta - patelnia

C. mąka - mięso - masa jajeczna - bułka tarta - patelnia

D. mięso - masa jajeczna - mąka - bułka tarta - patelnia

Poprawna kolejność etapów procesu produkcyjnego kotletów w panierunku podwójnym zaczyna się od przygotowania surowego mięsa, które powinno być pokrojone na odpowiednie kawałki. Następnie, mięso obtacza się w mące, co pomaga w stworzeniu pierwszej warstwy, która zwiększa przyczepność kolejnych składników. Po mące, kawałki mięsa należy zanurzyć w masie jajecznej, która działa jak spoiwo, umożliwiając przyleganie bułki tartej. Ostatnim krokiem jest obtoczenie mięsa w bułce tartej, co zapewnia chrupiącą teksturę po usmażeniu. Właściwa kolejność jest istotna dla uzyskania pożądanej konsystencji i smaku, a także dla zapewnienia równomiernego smażenia. Stosując tę metodę, można również zminimalizować ryzyko odpadów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w gastronomii. Takie podejście do procesu produkcji kotletów w panierunku podwójnym jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, co potwierdzają liczne źródła branżowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej