Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 11 kwietnia 2025 09:28
Data zakończenia: 11 kwietnia 2025 09:56

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

O której godzinie najwcześniej zakończy się załadunek 315 m³ żwiru na środki transportu drogowego, jeżeli pojazdy zostały podstawione o godzinie 9:45, a załadunek będzie realizowany jednocześnie wszystkimi dostępnymi ładowarkami?

Charakterystyka ładowarek
Pojemność łyżki [m³]	Czas jednego cyklu pracy ładowarki* [min]	Przeciętne napełnienie łyżki [%]	Liczba dostępnych ładowarek [szt.]
5,0	2	90	2
* Cykl pracy ładowarki obejmuje napełnienie łyżki żwirem, podjazd ładowarki do środka transportu samochodowego, wyładunek żwiru i powrót ładowarki do miejsca jej napełniania.

A. O godzinie 10:20

B. O godzinie 10:49

C. O godzinie 10:55

D. O godzinie 11:51

Odpowiedź o godzinie 10:55 jest poprawna, ponieważ obliczenia dotyczące załadunku żwiru uwzględniają czas pracy wszystkich dostępnych ładowarek. W tym przypadku, aby dokładnie określić zakończenie załadunku, należy uwzględnić zarówno wydajność pojedynczej ładowarki, jak i zastosowanie ich w wielokrotnych cyklach. Na przykład, jeśli jedna ładowarka może załadować określoną objętość w danym czasie, dodanie kolejnych ładowarek zmniejsza czas potrzebny na załadunek proporcjonalnie. Przy odpowiednim rozplanowaniu oraz zarządzaniu czasem, można efektywnie przeprowadzić operacje załadunkowe, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. Standardy branżowe wskazują na konieczność dokładnego planowania zasobów oraz optymalizacji procesów, co pozwala na osiągnięcie lepszej efektywności i oszczędności. Dzięki temu, godzina 10:55 jako czas zakończenia załadunku wskazuje na efektywne wykorzystanie zasobów i dobre praktyki w zarządzaniu procesami logistycznymi.

Pytanie 2

Jakie ładunki wymagają przewozu w specjalnym nadwoziu?

A. Obuwie

B. Meble do biura

C. Paliwo

D. Sprzęt do gospodarstwa domowego

Paliwo wymaga transportu w nadwoziu specjalizowanym ze względu na jego właściwości chemiczne i fizyczne, które mogą stwarzać zagrożenia dla zdrowia i środowiska. Transport paliw, takich jak benzyna czy olej napędowy, odbywa się w cysternach lub innych nadwoziach przystosowanych do przewozu substancji niebezpiecznych. Te specjalistyczne pojazdy spełniają rygorystyczne normy bezpieczeństwa, takie jak regulacje ADR (Umowa Europejska o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Towarów Niebezpiecznych). Cysterny są wyposażone w odpowiednie systemy zabezpieczeń, takie jak blokady, aby uniknąć wycieków, a także muszą być regularnie poddawane inspekcjom technicznym. Przykładem zastosowania takich środków transportu może być dostawa paliwa do stacji benzynowych, gdzie bezpieczeństwo i kontrola jakości są kluczowe. Właściwe przygotowanie oraz przeszkolenie kierowców w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych stanowią integralną część procesu, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo transportu, ale również zgodność z obowiązującymi przepisami prawa."

Pytanie 3

Księga rewizyjna wózka widłowego to dokument, który jest wydawany przez

A. Ministra infrastruktury

B. Powiatowego Inspektora Transportu Drogowego

C. Inspektora Urzędu Dozoru Technicznego

D. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego

Wybór innych odpowiedzi, takich jak Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego, Minister Infrastruktury czy Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, opiera się na niepełnym zrozumieniu roli i kompetencji poszczególnych instytucji w zakresie nadzoru nad urządzeniami technicznymi. Powiatowy Inspektor Transportu Drogowego zajmuje się przede wszystkim kontrolą transportu drogowego i może być odpowiedzialny za kwestie związane z przewozem towarów, ale nie posiada kompetencji do wydawania ksiąg rewizyjnych dla wózków widłowych. Minister Infrastruktury ma szersze zadania dotyczące polityki transportowej, ale nie zajmuje się bezpośrednim nadzorem technicznym. Z kolei Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego koncentruje się na inspekcji transportu w danym województwie, a jego kompetencje również nie obejmują szczegółowej kontroli urządzeń dźwigowych. Te niepoprawne odpowiedzi mogą sugerować brak zrozumienia struktury administracyjnej i odpowiedzialności w zakresie nadzoru technicznego. Kluczowym aspektem działania UDT jest jego rola w zapewnieniu bezpieczeństwa urządzeń, co jest niezbędne dla ochrony zdrowia i życia pracowników. Ignorowanie tego faktu prowadzi do mylnych przekonań na temat obowiązków i kompetencji różnych urzędów, co może skutkować nieprzestrzeganiem przepisów oraz narażeniem osób pracujących na niebezpieczeństwo.

Pytanie 4

Jaką maksymalną masę ładunku może przewieźć pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej 25 ton, jeśli jego masa własna wynosi 3 950 kilogramów?

A. 25 000 kg

B. 28,95 t

C. 210 500 kg

D. 21,05 t

Maksymalna masa ładunku, jaką można przetransportować pojazdem, oblicza się poprzez odjęcie masy własnej pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku dopuszczalna masa całkowita wynosi 25 ton, co odpowiada 25 000 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3 950 kg. Obliczenia są następujące: 25 000 kg - 3 950 kg = 21 050 kg, co w przeliczeniu na tony daje 21,05 t. Ta wiedza jest kluczowa w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na określenie, ile towaru można bezpiecznie przewieźć zgodnie z przepisami i standardami. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie transportu dużych ładunków, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także zagrożeniem dla bezpieczeństwa na drodze. Przestrzeganie norm dotyczących masy ładunku jest istotne dla utrzymania stabilności pojazdu oraz zminimalizowania ryzyka awarii technicznych podczas transportu.

Pytanie 5

Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez

A. Urząd Dozoru Technicznego

B. Państwową Inspekcję Dozoru

C. Inspekcję Transportu Drogowego

D. Państwową Inspekcję Pracy

Wózek widłowy z mechanicznym napędem podnoszenia musi mieć zgodę od Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), bo to jest zgodne z przepisami prawa w Polsce. UDT to ważny organ, który sprawdza, czy wszystkie maszyny, w tym wózki widłowe, spełniają normy bezpieczeństwa. Regularne kontrole techniczne wózków to przykład, jak te regulacje działają w praktyce. Dzięki temu można wychwycić ewentualne usterki i zadbać, żeby wszystko działało jak należy. Zanim wózek zacznie pracować, operatorzy muszą pokazać dokumenty, które potwierdzają, że wszystko jest zgodne z wymaganiami UDT. To również obejmuje szkolenia dla ludzi, którzy będą obsługiwać te urządzenia. W mojej opinii, regularne przeglądy i serwisowanie wózków są bardzo ważne nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też dla efektywności pracy.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaki środek transportu dokonuje przewozu ładunków drobnych?

A. Cysterna z 16 000 l mleka

B. Naczepa silos z 24 m3 cementu

C. Wagon kryty z nawozem sztucznym w workach

D. Samochód ciężarowy z 4 kręgami blachy

Jak widać, wybór tych opcji mógł wyniknąć z tego, że nie do końca zrozumiałeś, czym jest przewóz drobnicowy. Cysterna na mleko, która ma 16 000 litrów, jest raczej przeznaczona do transportu płynów, więc nie pasuje do drobnicowego przewozu, który dotyczy towarów w mniejszych ilościach. A naczepa silos z cementem? To jest transport materiałów sypkich i to też nie to. Cement zwykle przewozi się w silosach, w dużych ilościach, co mija się z definicją przewozu drobnicowego. Z kolei samochód ciężarowy z kręgami blachy, mimo że przewozi konkretne przedmioty, to wszystko to są spore ładunki i więc też nie mieści się w kategorii drobnicowej. Tu błędem może być pomieszanie transportu jednostkowego z masowym i nieznajomość standardów pakowania. W drobnicowym przewozie chodzi o to, żeby ładunki były łatwe do zarządzania, a w przypadku dużych ładunków to jest problem.

Pytanie 8

Przedsiębiorstwo kupiło nowy samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, który będzie użytkowany do przewozu materiałów niebezpiecznych. Ustal na podstawie fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym, kiedy należy przeprowadzić jego okresowe badanie techniczne, jeżeli pierwsza rejestracja pojazdu miała miejsce 20 grudnia 2018 r.

n n n n n n n n n n

5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie, z zastrzeżeniem ust. 6–10.

6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.

7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.

A. Nie później niż 20 grudnia 2021 roku.

B. Nie później niż w ciągu dwóch lat od dnia pierwszej rejestracji.

C. Nie później niż 20 grudnia 2020 roku.

D. Nie później niż w ciągu roku od dnia pierwszej rejestracji.

Wybrana przez Ciebie odpowiedź niestety nie jest poprawna. Często ludzie myślą, że przepisy dotyczące badań technicznych są takie same dla wszystkich pojazdów, ale to nieprawda. Na przykład te, które przewożą niebezpieczne towary, mają rygorystyczne zasady, które nakładają obowiązek corocznych badań. Jeśli mówisz o pojazdach, które mają być badane co dwa lata albo w jakiejś konkretnej dacie w 2020 roku lub 2021 roku, to jest to błędne. Z tego, co widzę, wielu przygotowujących się do egzaminów zapomina o różnicach w przepisach dla różnych kategorii pojazdów. Zrozumienie tego, co się zmienia, jest kluczowe, żeby dobrze interpretować prawo i zapewnić bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?

A. 264 zł

B. 223 zł

C. 246 zł

D. 200 zł

Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Kontener powinien być przetransportowany drogą lądową do terminala na 1,5 godziny przed odjazdem pociągu, do którego ma być załadowany. Pociąg wyrusza o godzinie 10:30. Kiedy najpóźniej należy podstawć pojazd u nadawcy w celu załadunku kontenera, jeśli załadunek zajmie 15 minut, odbiór wymaganych dokumentów przez kierowcę po załadunku 10 minut, a przejazd z nadawcy do terminala 45 minut?

A. O godzinie 7:50

B. O godzinie 8:30

C. O godzinie 9:20

D. O godzinie 8:10

Wybór innej godziny jako momentu podstawienia pojazdu może wynikać z błędnego oszacowania czasów potrzebnych na poszczególne etapy transportu. Często zdarza się, że osoby zajmujące się logistyką nie uwzględniają całkowitego czasu, jaki jest potrzebny na załadunek kontenera oraz na przejazd do terminala. Na przykład, jeśli ktoś wybiera godzinę 8:10, to nie bierze pod uwagę, że czas załadunku (15 minut) i czynności związane z dokumentacją (10 minut) już wydłużają czas, który należy zarezerwować przed wyjazdem. Jeśli doliczymy do tego 45 minut przejazdu, to suma wynosi 70 minut, co oznacza, że kierowca musiałby opuścić miejsce nadawcy o 8:10, co w rzeczywistości skutkuje przybyciem na terminal o 9:20, a to z kolei jest za późno, ponieważ kontener powinien być na terminalu do 9:00. Kluczowym aspektem jest zrozumienie zasady, że przewozy muszą być odpowiednio zaplanowane z wyprzedzeniem, a każdy etap transportu powinien być uwzględniony w harmonogramie. W praktyce, aby uniknąć opóźnień, zaleca się zawsze dodać kilka minut zapasu na nieprzewidziane sytuacje, co zwiększa efektywność i niezawodność operacji transportowych.

Pytanie 14

Funkcja „Eco-Driving” w systemie Satelitarnego Monitorowania Pojazdów pozwala na

A. organizację tras przejazdu pojazdu

B. rozliczenie czasu pracy kierowcy

C. czas oczekiwania w punkcie załadunku

D. obserwację stylu jazdy kierowcy

Odpowiedź, że Eco-Driving w Satelitarnym Monitorowaniu Pojazdów umożliwia monitorowanie stylu jazdy kierowcy, jest prawidłowa, ponieważ ta funkcja koncentruje się na analizie zachowań kierowców w czasie rzeczywistym. Eco-Driving to zestaw praktyk i technologii mających na celu poprawę efektywności paliwowej oraz redukcję emisji spalin. Monitorowanie stylu jazdy pozwala na identyfikację nieefektywnych nawyków, takich jak gwałtowne przyspieszanie, hamowanie czy zbyt wysokie prędkości, co ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji kosztów operacyjnych floty. Przykładowo, systemy Eco-Driving mogą generować raporty dotyczące zachowań kierowców, które mogą być użyte do szkolenia w zakresie bardziej ekologicznych technik jazdy. Wdrożenie takich praktyk nie tylko wspiera cele zrównoważonego rozwoju, ale także przyczynia się do obniżenia kosztów paliwa oraz poprawy bezpieczeństwa na drogach. W kontekście branżowym, wiele firm transportowych wprowadza te systemy zgodnie z zaleceniami organizacji ekologicznych oraz standardami ISO 14001, które promują zarządzanie środowiskowe.

Pytanie 15

Każda jednostka logistyczna posiada swój identyfikator, którym jest

A. SSCC

B. ITF

C. GS1

D. GLN

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, jest numerem identyfikacyjnym przeznaczonym do jednoznacznego identyfikowania jednostek logistycznych, takich jak palety czy kontenery, w łańcuchu dostaw. To kod składający się z 18 cyfr, który wspiera efektywną wymianę informacji między różnymi podmiotami zaangażowanymi w proces logistyczny. Dzięki SSCC możliwe jest śledzenie i zarządzanie jednostkami transportowymi w czasie rzeczywistym, co zwiększa przejrzystość i dokładność operacji logistycznych. Przykładem zastosowania SSCC jest jego użycie w systemach zarządzania magazynem (WMS) oraz w automatycznych systemach identyfikacji, takich jak skanery kodów kreskowych, które umożliwiają szybkie skanowanie i rejestrowanie towarów. SSCC jest częścią większego systemu standardów GS1, który promuje globalną wymianę danych i standardyzację w logistyce. Zastosowanie SSCC przyczynia się do optymalizacji procesów logistycznych oraz poprawy śledzenia produktów podczas transportu, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej jakości usług w obszarze dostaw.

Pytanie 16

Jakie będą łączne wydatki firmy transportowej w ciągu miesiąca, jeśli wydatki na wynagrodzenia pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% wszystkich kosztów?

A. 21 000 zł

B. 16 800 zł

C. 19 000 zł

D. 24 200 zł

Aby obliczyć całkowity koszt działalności przedsiębiorstwa transportowego, możemy skorzystać z proporcji. Z danych wynika, że nakłady na zatrudnienie pracowników wynoszą 8 400 zł i stanowią 40% całkowitych kosztów. Możemy więc ustalić, że 100% kosztów wynosi 8 400 zł podzielone przez 40%, co przekłada się na 21 000 zł. W praktyce oznacza to, że jeśli wynagrodzenia stanowią istotny element kosztów, to pozostałe wydatki, takie jak paliwo, serwis pojazdów, ubezpieczenia czy inne opłaty operacyjne, także należy wziąć pod uwagę przy planowaniu budżetu. Tego typu analizy są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w firmach transportowych, gdzie kontrola kosztów ma kluczowe znaczenie dla rentowności. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wszystkich wydatków oraz przeprowadzanie analizy kosztów w celu optymalizacji wydatków operacyjnych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Z jakiej konwencji celnej powinno się korzystać podczas importu towarów przeznaczonych na wystawy, targi i kongresy?

A. ADR

B. TIR

C. ATP

D. ATA

Wybór konwencji TIR, ADR lub ATP wskazuje na nieporozumienie dotyczące celów i zastosowania poszczególnych konwencji celnych. Konwencja TIR (Transport International Routier) ma na celu uproszczenie procedur celnych w transporcie drogowym towarów, ale nie dotyczy specyficznie towarów przeznaczonych na wystawy czy targi. Jest ona bardziej stosowana w kontekście regularnych międzynarodowych przewozów towarów, co nie odnosi się do tymczasowego importu na wydarzenia. Konwencja ADR reguluje przewóz towarów niebezpiecznych, co także nie ma związku z przywozem towarów na wystawy, gdzie niekoniecznie mamy do czynienia z materiałami o podwyższonym ryzyku. Z kolei ATP (Akta o Transportcie Towarów) dotyczy transportu chłodniczego, co również nie ma zastosowania w kontekście towarów wystawowych, chyba że mówimy o produktach wymagających chłodzenia. Błędem jest zakładanie, że którakolwiek z tych konwencji spełnia wymogi dla importu na wystawy; każda z nich ma swoją specyfikę, która nie odpowiada potrzebom związanym z tymczasowym wwozem produktów na targi. Użycie niewłaściwej konwencji może prowadzić do komplikacji celnych, w tym potencjalnych kar finansowych oraz opóźnień w procedurach importowych. Zrozumienie różnic między tymi konwencjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania operacjami związanymi z międzynarodowym handlem i wystawami.

Pytanie 19

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę

B. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi

C. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka

D. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych każdy pojazd powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt awaryjny, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kierowcy, jak i otoczeniu. Wymagania te są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, takich jak Konwencja ADR (umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Elementy takie jak co najmniej jeden klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze, a także kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne oraz latarka dla każdego członka załogi są niezbędne do ograniczenia ryzyka w przypadku wypadku lub awarii. Na przykład, kliny pod koła zapobiegają niekontrolowanemu toczonemu się pojazdu, a znaki ostrzegawcze informują innych użytkowników drogi o potencjalnym zagrożeniu. Dodatkowo, odzież ochronna i latarki są kluczowe w sytuacjach awaryjnych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i ochrona zdrowia personelu. Takie podejście do bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Przedstawiony znak, umieszczony na środkach transportu, informuje o przewozie materiałów niebezpiecznych o właściwościach

A. radioaktywnych.

B. żrących.

C. trujących.

D. zakaźnych.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do substancji zakaźnych, wskazuje na niedostateczne zrozumienie klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich właściwości. Substancje trujące, radioaktywne i żrące to różne kategorie materiałów niebezpiecznych, które wymagają odmiennego podejścia pod względem transportu i zarządzania. Substancje trujące mogą powodować poważne skutki zdrowotne poprzez zatrucie organizmu, ale nie każda substancja trująca jest klasyfikowana jako zakaźna. Z kolei materiały radioaktywne są oznaczane innymi symbolami i wymagają specjalnych procedur transportowych, aby zminimalizować ryzyko napromieniowania. Zrozumienie różnicy między tymi kategoriami jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się transportem towarów niebezpiecznych, ponieważ każde z tych oznaczeń wiąże się z innymi wymaganiami prawnymi i procedurami bezpieczeństwa. Na przykład, podczas transportu materiałów żrących, takich jak kwasy czy zasady, konieczne jest stosowanie odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz środków neutralizujących w przypadku wycieku. Mylenie tych kategorii może prowadzić do niewłaściwego postępowania w sytuacjach awaryjnych, co może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi i środowiskowymi. Dlatego tak istotne jest, aby właściwie identyfikować i klasyfikować materiały niebezpieczne, co jest regulowane przepisami krajowymi i międzynarodowymi.

Pytanie 22

Zgodnie z regulacjami handlowymi INCOTERMS 2010 DAT (DELIVERED AT TERMINAL) towar jest uznawany za dostarczony, gdy sprzedawca odda go do dyspozycji

A. przewoźnikowi, w terminalu nadawczym.

B. w swoim magazynie, do wykorzystania.

C. w terminalu, wskazanym przez odbiorcę

D. w wskazanym porcie rodzinnym.

Wybór odpowiedzi, w której towar jest uznawany za dostarczony 'do dyspozycji w swoim magazynie' jest nietrafiony. Ten wybór nie bierze pod uwagę ważnych zasad z INCOTERMS. Mówi, że sprzedawca tylko musi włożyć towar do swojego magazynu, ale to się nie zgadza z definicją DAT. INCOTERMS precyzyjnie mówią, kiedy odpowiedzialność za towar przechodzi ze sprzedawcy na odbiorcę. Przy DAT, to się dzieje, gdy towar trafia do ustalonego terminala, a nie do magazynu sprzedawcy. Odpowiedź wskazująca na 'określony port macierzysty' pomija ważny szczegół, bo chodzi o miejsce, gdzie odbiorca odbierze towar, a nie port sprzedawcy. Dodatkowo, stwierdzenie, że towar jest przekazywany 'przewoźnikowi, w terminalu nadawcy' myli, bo sprzedawca ma dostarczyć towar do terminala wskazanego przez odbiorcę, a nie do swojego. Takie myślenie może prowadzić do nieporozumień odnośnie odpowiedzialności i kosztów, co może spowodować niepotrzebne wydatki i problemy w logistyce.

Pytanie 23

Jakiego dokumentu przewozowego powinien użyć nadawca, wysyłając towar pociągiem z Polski do Mongolii?

A. SMGS

B. AWB

C. HAWB

D. MAWB

SMGS, czyli 'Smluvní přeprava zboží po železnici', to międzynarodowy dokument przewozowy, który jest stosowany w transporcie kolejowym towarów między krajami, które są sygnatariuszami konwencji SMGS. Jako dokument przewozowy, SMGS reguluje prawa i obowiązki nadawcy, odbiorcy oraz przewoźnika, co zapewnia jasność i bezpieczeństwo w transporcie międzynarodowym. W przypadku transportu z Polski do Mongolii, SMGS jest odpowiednim wyborem, ponieważ obejmuje zarówno kraje Europy, jak i Azji. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje o ładunku, w tym jego charakterystykę, wagę oraz dane nadawcy i odbiorcy. Dzięki SMGS nadawca może skorzystać z uproszczonych procedur celnych i zapewnia sobie większą ochronę prawną w razie ewentualnych sporów związanych z przewozem. W praktyce, stosowanie SMGS w transporcie kolejowym przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz szybszego przeprowadzenia procedur logistycznych, co jest niezbędne w handlu międzynarodowym.

Pytanie 24

W kabinie pojazdu ciężarowego transportującego substancje niebezpieczne powinna być dostępna jako pomoc w sytuacjach awaryjnych

A. informacja o odbiorcy przesyłki

B. instrukcja bhp i ppoż

C. informacja o nadawcy przesyłki

D. instrukcja pisemna dla kierowcy

Informacje o nadawcy ładunku i odbiorcy ładunku, choć istotne w kontekście transportu, nie są wystarczające w sytuacji kryzysowej. Wiedza na temat nadawcy czy odbiorcy może być pomocna w przypadku ustalania źródeł odpowiedzialności, jednak w przypadku awarii czy incydentu, kluczowe jest, aby kierowca miał dostęp do szczegółowych instrukcji dotyczących postępowania. Z kolei instrukcje bhp i ppoż. są istotne, ale ich zakres niekoniecznie odnosi się specyficznie do materiałów niebezpiecznych, a jedynie do ogólnych zasad bezpieczeństwa w pracy. Może to prowadzić do nieporozumień, ponieważ kierowca mógłby nie wiedzieć, jak postępować w kontekście specyficznych substancji, które transportuje. W sytuacji kryzysowej, brak jasnych i szczegółowych wskazówek może prowadzić do chaosu i nieefektywnego działania, co mogłoby zwiększyć ryzyko dla zdrowia i życia ludzi oraz środowiska. Dlatego kluczowe jest, aby kierowcy mieli dostęp do szczegółowych instrukcji pisemnych, które są dostosowane do specyfiki przewożonych materiałów, a nie jedynie ogólnych zasad bezpieczeństwa czy informacji o stronach transakcji.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jakie działania w procesie transportu obejmuje formowanie jednostek ładunkowych?

A. Wykonawcze, które mają miejsce przed przewozem

B. Organizacyjne, które mają miejsce przed przewozem

C. Organizacyjne, które mają miejsce w czasie przewozu

D. Wykonawcze, które mają miejsce w czasie przewozu

Formowanie jednostek ładunkowych jest kluczowym etapem procesu transportowego, który należy do działań wykonawczych występujących przed przewozem. W tym kontekście jednostki ładunkowe to zorganizowane partie towarów, które umożliwiają efektywną logistykę i transport. Przykłady obejmują palety, kontenery, czy zgrzewki, które są wykorzystywane w standardach takich jak ISO 668 dla kontenerów. Przygotowanie jednostek ładunkowych przed przewozem ma na celu optymalizację przestrzeni w środkach transportu oraz zapewnienie ich bezpieczeństwa podczas transportu. Właściwe formowanie jednostek ładunkowych umożliwia również lepsze zarządzanie ryzykiem uszkodzeń, a także ułatwia procesy celne i magazynowe. Dobrym przykładem zastosowania jest przemysł spożywczy, gdzie towar musi być odpowiednio zabezpieczony i sklasyfikowany, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia i zapewnić zgodność z przepisami. W praktyce, znajomość technik formowania jednostek ładunkowych jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się logistyką, ponieważ wpływa na efektywność całego łańcucha dostaw.

Pytanie 27

Przy użyciu którego z wózków widłowych załadunek 30 paletowych jednostek ładunkowych, każda o masie brutto 1 290 kg zostanie wykonany w najkrótszym czasie?

udźwig 1 500 kg

średnia prędkość 6 km/h

udźwig 1 200 kg

średnia prędkość 12 km/h

udźwig 1 400 kg

średnia prędkość 8 km/h

udźwig 1 100 kg

średnia prędkość 15 km/h

Wózek 1.

Wózek 2.

Wózek 3.

Wózek 4.

A. Wózka 4.

B. Wózka 3.

C. Wózka 1.

D. Wózka 2.

Wybór wózka 3 jako najlepszego narzędzia do załadunku 30 palet, z których każda waży 1290 kg, oparty jest na kluczowych aspektach wydajności. Wózek 3 ma zdolność podnoszenia masy palety, co jest niezbędne do wykonania tej operacji. Zgodnie z normami branżowymi, wózki widłowe powinny być dobierane na podstawie zarówno parametrów udźwigu, jak i prędkości roboczej. W przypadku wózka 3, jego wyższa prędkość robocza w porównaniu z innymi wózkami oznacza, że wykonanie cykli załadunkowych zajmie mniej czasu, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W praktyce, wybór odpowiedniego wózka do konkretnej operacji załadunkowej może znacząco wpłynąć na wydajność całego procesu. Wózki o odpowiednich parametrach udźwigu i szybkości są standardem w dobrych praktykach magazynowych, co przekłada się na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo pracowników. Dlatego wózek 3, który łączy w sobie mocny udźwig z wysoką prędkością, stanowi optymalne rozwiązanie w tej sytuacji.

Pytanie 28

Do czego służy etykieta logistyczna GS1?

A. do oznaczania jednostek logistycznych, które wymagają szczególnych czynności obsługowych podczas transportu

B. do identyfikacji jednostek ładunkowych mających szczególny status

C. do identyfikacji oraz oznaczania kontenerów, naczep i wymiennych nadwozi

D. do oznaczania jednostek logistycznych w standardowy sposób dla wszystkich uczestników łańcucha dostaw

Odpowiedzi sugerujące, że etykieta logistyczna GS1 służy do oznaczania jednostek w sposób wymagający specjalnych czynności obsługowych, oznaczania kontenerów oraz identyfikacji jednostek ładunkowych o specjalnym statusie, nie oddają pełnego obrazu funkcji, które etykieta ta pełni w praktyce. Etykieta GS1 została stworzona, aby zapewnić spójne, standardowe podejście do identyfikacji wszystkich jednostek logistycznych, a nie tylko tych, które wymagają szczególnych zasobów czy dodatkowych informacji. Przykładowo, jednostki logistyczne, takie jak palety czy opakowania zbiorcze, również korzystają z standardów GS1, co przyspiesza ich rozpoznawanie i przetwarzanie w systemach informatycznych. Włączenie jednostek o specjalnym statusie może prowadzić do nieporozumień i błędów w komunikacji w łańcuchu dostaw, ponieważ nie wszystkie takie jednostki będą miały identyczne potrzeby informacyjne. Kluczowe jest, aby wszystkie jednostki były traktowane w ten sam sposób, co umożliwia optymalizację procesów, redukcję kosztów oraz zwiększenie dokładności w zarządzaniu zapasami. W praktyce, nieprzestrzeganie standardów GS1 może prowadzić do chaosu w zarządzaniu logistyką, co podkreśla znaczenie spójności i standaryzacji w tym obszarze.

Pytanie 29

Który z przedstawionych rozkładów czasu pracy kierowcy jest zgodny z aktualnymi regulacjami?

A. 4 godziny jazdy, 15 minut przerwy, 5 godzin jazdy, 30 minut odpoczynku, 11 godzin odpoczynku

B. 4 godziny jazdy, 20 minut przerwy, 4 godziny jazdy, 25 minut odpoczynku, 1 godzina jazdy, 11 godzin odpoczynku

C. 4,5 godziny jazdy, 45 minut przerwy, 4,5 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

D. 5 godzin jazdy, 45 minut odpoczynku, 4 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku

Odpowiedź 1 jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, które są ściśle regulowane przez normy unijne oraz krajowe. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin, jednak nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Po każdej serii 4,5 godziny jazdy, kierowca jest zobowiązany do przerwy wynoszącej co najmniej 45 minut. Odpoczynek dzienny powinien wynosić minimum 11 godzin, który można skrócić do 9 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykład podany w odpowiedzi 1 ilustruje prawidłowy rozkład czasu pracy: 4,5 godziny jazdy, następnie 45 minut przerwy, a potem kolejne 4,5 godziny jazdy, co spełnia wymagania dotyczące przerwy oraz odpoczynku. Taki harmonogram zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, minimalizując ryzyko zmęczenia kierowcy.

Pytanie 30

W przypadku ciągnięcia wieloosiowych przyczep o znacznej ładowności, najbardziej odpowiednie są ciągniki

A. specjalne

B. rolnicze

C. balastowe

D. siodłowe

Ciągniki balastowe są specjalnie zaprojektowane do ciągnięcia wieloosiowych przyczep o dużej ładowności, co wynika z ich konstrukcji oraz zastosowanych technologii. Te pojazdy charakteryzują się dużą masą własną, co zapewnia stabilność i lepszą przyczepność na drodze, szczególnie w transporcie ciężkich ładunków. Dodatkowo, ciągniki balastowe często wyposażone są w potężne silniki, co umożliwia efektywne pokonywanie wzniesień oraz trudnych warunków drogowych. W praktyce, ciągniki balastowe są niezbędne w branżach takich jak budownictwo czy transport ciężki, gdzie często przewozi się materiały budowlane, maszyny czy sprzęt przemysłowy. Zgodnie z normami branżowymi, stosowanie odpowiedniego typu ciągnika do konkretnego zadania transportowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności operacji, co czyni ciągniki balastowe najlepszym wyborem w opisywanej sytuacji.

Pytanie 31

Zgodnie z regulacjami umowy dotyczącej transportu substancji niebezpiecznych, cysterna do przewozu benzyny 95-oktanowej może być załadowana maksymalnie w 92%. Wskaż cysternę o najmniejszej pojemności, do której da się załadować 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej?

A. Cysterna o pojemności 31 500 litrów

B. Cysterna o pojemności 20 200 litrów

C. Cysterna o pojemności 30 000 litrów

D. Cysterna o pojemności 23 000 litrów

Cysterna o pojemności 23 000 litrów jest odpowiednia do przewozu 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej, ponieważ zgodnie z przepisami, można załadować maksymalnie 92% jej pojemności. Wyliczając 92% z 23 000 litrów, otrzymujemy 21 160 litrów, co jest wystarczające do załadunku wymaganej ilości benzyny. W branży transportu materiałów niebezpiecznych kluczowe jest przestrzeganie norm dotyczących obsługi i transportu substancji, aby zminimalizować ryzyko wycieków i zagrożeń dla środowiska. Przykładem dobrych praktyk jest regularne szkolenie kierowców oraz zapewnienie, że cysterny są odpowiednio oznakowane i sprawdzane przed każdym transportem. Ponadto, zgodność z Międzynarodowym Przepisem o Transportach Materiałów Niebezpiecznych (IMDG) oraz innymi lokalnymi regulacjami jest niezbędna w celu zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności operacji transportowych.

Pytanie 32

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego to 50 sekund, natomiast 40-stopowego wynosi 100 sekund. Po upływie godziny pracy suwnica ma 15-minutową przerwę. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU i 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 9:40

B. 9:55

C. 8:43

D. 8:58

Aby obliczyć czas zakończenia załadunku 30 kontenerów 20-stopowych (TEU) i 45 kontenerów 40-stopowych (FEU), należy najpierw określić całkowity czas potrzebny do załadunku. Załadunek jednego kontenera 20-stopowego trwa 50 sekund, co oznacza, że załadunek 30 kontenerów zajmie 30 * 50 = 1500 sekund, co przekłada się na 25 minut. Z kolei załadunek jednego kontenera 40-stopowego zajmuje 100 sekund, więc załadunek 45 kontenerów będzie trwał 45 * 100 = 4500 sekund, czyli 75 minut. Łączny czas załadunku to 25 minut + 75 minut = 100 minut, co daje 1 godzinę i 40 minut. Suwnica rozpoczyna pracę o 8:00, więc po 1 godzinie pracy następuje przerwa 15-minutowa, co oznacza, że załadunek zostanie wznowiony o 9:15. Do zakończenia załadunku pozostało 40 minut, co kończy się o 9:55. Metoda ta jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania procesami logistycznymi, które kładą nacisk na efektywne planowanie czasu pracy sprzętu oraz przerw. Warto również zauważyć, że w logistyce ważne jest uwzględnienie wszystkich przerw i czasów przeładunków, aby zoptymalizować procesy. Wszystkie te obliczenia pokazują, jak istotne jest skrupulatne planowanie w pracy terminali, które często muszą zarządzać dużymi ilościami kontenerów.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

Jeżeli zamawiający uiszcza opłatę za zdolność przewozową pojazdu niezależnie od ilości oraz objętości ładunku, to oznacza, że mamy do czynienia z przewozem

A. tranzytowym

B. drobnicowym

C. intermodalnym

D. całopojazdowym

Wybór odpowiedzi 'drobnicowy' sugeruje, że przewóz jest realizowany w systemie, gdzie ładunek jest podzielony na mniejsze partie transportowe. W rzeczywistości drobnicowy transport odnosi się do przesyłek, które są zbyt małe, aby wypełnić cały pojazd, co wymaga od przewoźnika skompletowania ładunków od różnych zleceniodawców. To podejście może prowadzić do wyższych kosztów przewozu oraz dłuższych czasów dostawy z uwagi na konieczność zbierania i sortowania towarów. Takie podejście jest typowe dla systemów, w których klienci zamawiają niewielkie ilości towaru, co sprawia, że nie ma sensu wynajmować całego pojazdu. W przypadku odpowiedzi 'tranzytowy' chodzi o przewozy realizowane przez kraj, w którym nie ma załadunku ani rozładunku, co nie odpowiada sytuacji płacenia za zdolność załadowczą bez względu na ilość towaru. Odpowiedź 'intermodalny' dotyczy transportu, w którym wykorzystuje się różne środki transportu do przewozu towarów, co również nie odpowiada opisanej sytuacji. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z zamieszania pomiędzy różnymi rodzajami transportu oraz ich zastosowaniami, a także z braku zrozumienia specyfiki sposobu płatności w kontekście transportu całopojazdowego.

Pytanie 35

Który akt prawny określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego?

Akt prawny	Charakterystyka
A. Prawo o ruchu drogowym	Ustawa regulująca przepisy i zasady obowiązujące uczestników ruchu drogowego.
B. Ustawa Prawo przewozowe	Akt prawny regulujący przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy, przez uprawnionych do tego przewoźników, z wyjątkiem transportu morskiego, lotniczego i konnego.
C. Ustawa o transporcie drogowym	Akt prawny regulujący zasady prowadzenia zarobkowego transportu drogowego oraz zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego.
D. Ustawa o czasie pracy kierowców	Ustawa regulująca czas pracy kierowców wykonujących przewóz drogowy, zatrudnionych na podstawie stosunku pracy oraz obowiązki pracodawców w zakresie wykonywania przewozów drogowych.

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ Ustawa o transporcie drogowym rzeczywiście określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego oraz międzynarodowego transportu drogowego. Ustawa ta reguluje nie tylko kwestie dotyczące przewozu towarów i osób, ale także zasady działania Inspekcji Transportu Drogowego, która nadzoruje przestrzeganie przepisów w tej dziedzinie. Przykładowo, w kontekście międzynarodowego transportu drogowego, ustawa określa wymagania dotyczące licencji przewoźnika, certyfikatów oraz norm dotyczących czasu pracy kierowców. Te regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, a także ochrony interesów konsumentów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla osób pracujących w branży transportowej, które muszą być świadome obowiązujących przepisów oraz standardów, aby uniknąć sankcji prawnych. Ponadto, znajomość przepisów prawnych jest istotna dla skutecznego zarządzania flotą pojazdów oraz planowania tras transportowych.

Pytanie 36

System "ruchomej drogi" - RO-LA (Rollende Landstrasse) stanowi system transportu intermodalnego

A. szynowo-drogowo-lotniczy

B. szynowo-drogowy

C. szynowo-drogowo-morski

D. szynowo-morski

Odpowiedź "szynowo-drogowy" jest poprawna, ponieważ system RO-LA (Rollende Landstrasse) polega na transportowaniu drogowych środków transportu, takich jak ciężarówki, na platformach kolejowych. To podejście łączy zalety obu modalności, zwiększając efektywność transportu oraz zmniejszając emisję spalin i zużycie energii. Przykładem zastosowania systemu RO-LA jest transport towarów na trasach między krajami europejskimi, gdzie transport kolejowy umożliwia pokonanie dużych odległości z mniejszymi opóźnieniami w porównaniu do transportu drogowego. Tego typu intermodalny system transportowy jest szczególnie ceniony w Branży logistycznej, ponieważ pozwala na redukcję kosztów i czasów transportu. W praktyce, można zauważyć, że w państwach takich jak Niemcy, Austria czy Szwajcaria, RO-LA jest szeroko stosowana w transporcie między różnymi regionami, co wspiera zrównoważony rozwój transportu i ogranicza przeciążenie dróg. Standardy europejskie dotyczące transportu intermodalnego potwierdzają efektywność takich rozwiązań, co sprawia, że stają się one kluczowym elementem strategii zrównoważonego transportu.

Pytanie 37

Jakiego rodzaju wagonu powinno się użyć do transportu mebli salonowych koleją?

A. Wagon platformę

B. Wagon kryty

C. Wagon cysternę

D. Wagon węglarkę

Wagon kryty jest najbardziej odpowiednim wyborem do przewozu mebli salonowych, ponieważ zapewnia odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak deszcz, śnieg czy nadmierna wilgotność. Meble, szczególnie te wykonane z drewna lub innego materiału wrażliwego na czynniki zewnętrzne, wymagają odpowiedniego zabezpieczenia, aby uniknąć uszkodzeń podczas transportu. Dodatkowo, wagon kryty pozwala na bezpieczne załadunek i rozładunek, co jest istotne dla zachowania integralności przewożonego towaru. W branży logistycznej stosuje się standardy, które zalecają używanie wagonów krytych dla transportu towarów wrażliwych, co potwierdza ich praktyczne zastosowanie. Na przykład, wiele firm zajmujących się transportem mebli korzysta z wagonów krytych do przewozu swoich produktów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i jakość w trakcie transportu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, tachografy powinny być montowane w pojazdach transportujących ładunki, których maksymalna masa całkowita z przyczepą przewyższa

A. 12,01

B. 3,51

C. 7,51

D. 3,01

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego limitów masy całkowitej pojazdów. Odpowiedzi 3,01 tony oraz 7,51 tony mogą wydawać się logiczne, jednak nie odpowiadają one rzeczywistości. W przypadku 3,01 tony, wielu użytkowników może myśleć, że jest to próg, po którym konieczne jest stosowanie tachografów. Jednakże, zgodnie z przepisami, ten limit jest zbyt niski, aby objąć pojazdy większej masy, co prowadzi do mylnego wniosku, że tachografy są wymagane w przypadku mniejszych ciężarówek. Odpowiedź 7,51 tony również może wydawać się atrakcyjna, zwłaszcza dla osób mających doświadczenie w pracy z pojazdami dostawczymi; jednakże w rzeczywistości jest to próg, który nie odzwierciedla aktualnych regulacji. Analizując te odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, że przepisy dotyczące tachografów powiązane są z łączną DMC pojazdów, która zaczyna się od 3,5 tony. Wiedza o przepisach dotyczących tachografów jest kluczowa, aby uniknąć naruszeń i związanych z nimi kar, a także aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Właściwe zrozumienie przepisów może również przyczynić się do lepszego zarządzania flotą oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 40

Dystans drogowy między Bydgoszczą a Wrocławiem wynosi 280 km. Przyjmując rentowność firmy transportowej na poziomie 35%, określ łączną kwotę realizacji usługi przewozowej pomiędzy tymi miastami, gdy koszt jednostkowy wynosi 2,10 zł/km.

A. 1 071,63 zł

B. 588,50 zł

C. 382,20 zł

D. 793,80 zł

Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z błędnych założeń dotyczących kalkulacji kosztów transportu. Często spotykanym błędem jest niewłaściwe uwzględnienie rentowności przedsiębiorstwa. Niektórzy mogą sądzić, że wystarczy pomnożyć odległość przez koszt jednostkowy, co daje jedynie podstawowy koszt przewozu, ale nie uwzględnia faktycznych kosztów operacyjnych oraz oczekiwanej marży. Inni mogą mylnie obliczyć rentowność jako bezpośredni zysk z kosztu przewozu, co jest również błędne. Kiedy przyjmuje się, że rentowność to po prostu procent zysku od całkowitych kosztów, nie bierze się pod uwagę, że wartość usługi musi również pokrywać stałe koszty przedsiębiorstwa, takie jak wynagrodzenia pracowników, paliwo, ubezpieczenia czy amortyzacja pojazdów. Możliwe jest także błędne przyjęcie, że rentowność to kwota, którą można po prostu dodać do kosztu podstawowego. W rzeczywistości rentowność należy kalkulować w kontekście całkowitych wydatków oraz wartości rynkowej usługi, co wymaga precyzyjnego вычисления oraz analizy dostępnych danych. Dlatego ważne jest, aby mieć świadomość, że każde przedsiębiorstwo transportowe musi nie tylko pokrywać swoje koszty, ale i generować zysk, co wymaga odpowiednich technik kalkulacji oraz uwzględnienia różnorodnych czynników wpływających na rentowność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej