Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 17:23
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 17:35

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W trakcie przygotowania materiałów do druku offsetowego tworzy się elementy w kolorze

A. niebieskozielonego
B. żółtego
C. czarnego
D. purpurowego
Wybrałeś czarny kolor, co jest super, bo w druku offsetowym czarny (oznaczany jako K w CMYK) jest naprawdę ważny. Bez czerni, trudno byłoby uzyskać fajny kontrast i szczegóły w druku. To dlatego, że druk offsetowy opiera się na czterech kolorach: cyjanie, magencie, żółtym i czarnym. Czarny to ten kolor, który nadaje wyrazistość liniom i sprawia, że tło wygląda bardziej intensywnie. W praktyce najczęściej używa się go do druku tekstów i różnych grafik, więc jest nie do przecenienia w procesie przygotowania do druku. Warto też wiedzieć, że czarny kolor często łączy się z innymi kolorami, co pozwala nam uzyskać szeroką paletę barw, co jest zgodne z zasadami kolorystycznymi. Dobre praktyki w druku podpowiadają, żeby czarny był bazą, bo to naprawdę podnosi jakość finalnego produktu.

Pytanie 2

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 240 zł
B. 320 zł
C. 560 zł
D. 960 zł
Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 3

Aby przekształcić fonty na obiekty wektorowe, konieczne jest

A. zamiana na krzywe
B. dopasowanie tekstu do ścieżki
C. wstawienie kodu formatowania
D. użycie tekstu zastępczego
Zamiana fontów na krzywe jest kluczowym procesem w przekształcaniu tekstu do formatu wektorowego, co zapewnia, że wyświetlanie i drukowanie projektu będą niezależne od posiadanych na urządzeniu czcionek. W praktyce, kiedy projekt graficzny zawiera tekst, który ma być użyty w różnych środowiskach, konwersja do krzywych eliminuje ryzyko, że czcionka używana w projekcie nie będzie dostępna na urządzeniu docelowym, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego wyświetlania lub zniekształcenia tekstu. W branży projektowania graficznego jest to standardowa praktyka, szczególnie przed przesłaniem plików do druku. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, funkcja 'Zamień na krzywe' (Convert to Curves) nie tylko zabezpiecza wygląd tekstu, ale także pozwala na dalszą edycję kształtów liter jako obiektów wektorowych, co poszerza możliwości kreatywne projektanta. Warto także zaznaczyć, że przekształcone krzywe zajmują więcej miejsca w pliku, dlatego przy dużych projektach należy zachować ostrożność.

Pytanie 4

Aby w programie Adobe Photoshop stworzyć panoramiczny obraz z kilku cyfrowych zdjęć, należy użyć polecenia

A. Photomerge
B. Scal do HDR Pro
C. Stykówka
D. Korekcja obiektywu
Wybór pozostałych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące funkcji programów graficznych. 'Scal do HDR Pro' odnosi się do łączenia zdjęć o różnych ekspozycjach w celu uzyskania zdjęcia o wysokim zakresie dynamicznym (HDR). Ten proces jest skoncentrowany na ekspozycji i tonalności, a nie na łączeniu zdjęć w panoramę. Zatem, choć jest to fascynująca funkcja, nie jest ona przeznaczona do tworzenia panoram. 'Stykówka', choć przydatna w kontekście prezentacji wielu zdjęć w jednym kadrze, nie jest narzędziem do tworzenia panoram. Typowym błędem jest mylenie różnych funkcji edycyjnych, co może prowadzić do frustracji i nieporozumień. 'Korekcja obiektywu' to narzędzie do poprawy zniekształceń optycznych zdjęć, takich jak aberracje chromatyczne czy winietowanie, ale nie ma nic wspólnego z łączeniem zdjęć. W praktyce, korzystanie z narzędzi do korekcji obiektywu nie przyczyni się do stworzenia panoramy, a bardziej do poprawienia jakości pojedynczego zdjęcia. Właściwe zrozumienie funkcji programów graficznych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w pracy z obrazami.

Pytanie 5

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 15 szt.
B. 60 szt.
C. 45 szt.
D. 30 szt.
Wybranie innej odpowiedzi, jak 60, 15 czy 45 sztuk, pokazuje, że mogło zabraknąć zrozumienia, jak to tak naprawdę działa. Często ludzie myślą, że każda strona to osobny arkusz, a tak nie jest. Każdy arkusz ma 4 strony, więc mylą się przy liczeniu. Na przykład, ktoś, kto wybrał 60, może myśleć, że 480 stron to 60 arkuszy, ale to nie jest dobre myślenie. Odpowiedzi 15 i 45 pokazują też błędy w rozumieniu zasad. Ważne, żeby wiedzieć, że zawsze potrzebujemy mniej arkuszy niż stron, bo każdy arkusz drukuje się z dwóch stron. Trzeba po prostu lepiej zrozumieć cały proces druku, żeby dobrze oszacować, ile arkuszy potrzebujemy. To istotne w każdej produkcji książek.

Pytanie 6

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. offsetową
B. rotograwiurową
C. tampodrukową
D. fleksograficzną
Offsetowa technika druku polega na przenoszeniu obrazu z matrycy na podłoże za pomocą cylindra, co czyni ją nieodpowiednią do zadrukowywania trójwymiarowych obiektów. Przeznaczona jest głównie do druku płaskiego, takich jak ulotki, książki czy opakowania. W związku z tym, zadruk kuli w ten sposób nie tylko byłby trudny, ale również mógłby prowadzić do wielu defektów, takich jak nierównomierne pokrycie farbą. Fleksografia to kolejna technika, która jest bardziej odpowiednia dla druku na materiałach elastycznych, takich jak folie czy tektura, jednak również koncentruje się na powierzchniach płaskich. Jej zastosowanie w kontekście kuli byłoby niepraktyczne, ponieważ wymaga cienkowarstwowego nałożenia farby, co w przypadku zaokrąglonych powierzchni może być nieefektywne. Rotograwiura, z kolei, jest techniką charakteryzująca się wysoką jakością druku, lecz głównie stosowaną w druku masowym, np. w produkcji opakowań. Jej potrzeba stosowania płaskich, dużych powierzchni sprawia, że nie nadaje się do kuli. Typowym błędem jest niewłaściwe zrozumienie możliwości technik druku, co prowadzi do wyboru metod nieodpowiednich dla specyfiki zadrukowywanych obiektów. W branży druku istnieją clearly defined best practices, które podkreślają znaczenie doboru techniki do charakterystyki zadrukowywanego przedmiotu.

Pytanie 7

Jaką techniką można zadrukować powierzchnie kuliste?

A. tampondrukowa
B. fleksograficzna
C. typooffsetowa
D. rotograwiurowa
Fleksografia, mimo że jest metodą druku wykorzystywaną w wielu branżach, nie jest odpowiednia dla zadrukowywania powierzchni kulistych. Ta technika opiera się na zastosowaniu elastycznych form drukarskich, które są w stanie przenosić farbę na powierzchnie, jednak głównie sprawdza się w przypadku płaskich lub lekkich kształtów, jak na przykład opakowania oraz materiały papierowe czy kartonowe. Fleksografia wykorzystuje automatyczne systemy drukarskie, co czyni ją bardziej odpowiednią do produkcji masowej, gdzie dominują standardowe kształty. Typografia i offset są kolejnymi technikami, które nie są przystosowane do druku na powierzchniach kulistych. Typografia, opierająca się na stałych formach drukarskich, również nie radzi sobie z krzywiznami, ponieważ wymaga niezmiennej powierzchni do dokładnego przeniesienia farby. Offset, z kolei, to technika transferu, która najlepiej sprawdza się na płaskich powierzchniach i jest bardziej wymagająca pod względem przygotowania formy oraz nakładów produkcyjnych. Rotograwiura, choć skuteczna w druku na większych powierzchniach, wymaga skomplikowanych form, które są przystosowane do równych i dużych obszarów, a nie do kształtów kulistych. Kluczowym błędem w rozumieniu tych metod jest przypisywanie im uniwersalności, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu w kontekście druku na nierównych powierzchniach.

Pytanie 8

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. OCR
B. RIP
C. CtF
D. CtP
Odpowiedzi OCR, CtF i RIP, choć związane z procesami przygotowania materiałów do druku, nie są właściwe w kontekście bezpośredniego przenoszenia obrazu na płytę offsetową. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia służąca do rozpoznawania tekstu w obrazach, co nie ma związku z procesem druku offsetowego. Jej zastosowanie koncentruje się na digitalizacji dokumentów, a nie na generowaniu form drukowych. CtF, z drugiej strony, odnosi się do procesu, w którym obraz jest najpierw przenoszony na film, a następnie na płytę, co jest mniej efektywne niż CtP. Technologia ta wiąże się z dodatkowymi krokami i potencjalnymi źródłami błędów, co czyni ją mniej pożądaną w nowoczesnych drukarniach. RIP, czyli Raster Image Processor, to oprogramowanie, które przekształca obrazy wektorowe na rastrowe, ale nie zajmuje się bezpośrednim przenoszeniem obrazu na płytę. Stosowanie tych technologii w kontekście druku offsetowego może prowadzić do zbędnych opóźnień i zwiększenia kosztów produkcji, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży, które dążą do minimalizacji pośrednich etapów i zwiększenia efektywności. Właściwe zrozumienie technologii CtP jest kluczowe, aby uniknąć błędów związanych z niewłaściwym przenoszeniem wiedzy dotyczącej druku."

Pytanie 9

Montaż elektroniczny z właściwym rozmieszczeniem użytków na arkuszu do druku, zawierający oznaczenia niezbędne do realizacji drukowania i procesów wykończeniowych, określa się jako

A. obłamywanie
B. pierwodruk
C. impozycja
D. łamanie
Impozycja to kluczowy proces w montażu elektronicznym, który polega na odpowiednim zorganizowaniu elementów druku na arkuszu, tak aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię roboczą i zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce impozycja obejmuje umiejscowienie różnych stron publikacji w taki sposób, aby po ich złożeniu i cięciu uzyskać właściwą kolejność oraz estetykę wydruku. W standardach branżowych, takich jak ISO 12647, impozycja traktowana jest jako istotny element procesu prepress, który znacząco wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, w druku książek czy broszur, poprawna impozycja umożliwia uzyskanie właściwej sekwencji stron, co jest kluczowe dla użytkowników końcowych. Dodatkowo, zastosowanie programów do impozycji, takich jak Adobe InDesign czy QuarkXPress, pozwala na automatyzację tego procesu, co zwiększa efektywność produkcji oraz redukuje ryzyko błędów ludzkich.

Pytanie 10

Który z wymienionych formatów plików najlepiej zachowuje przezroczystość oraz obsługuje głębię kolorów 16 bitów na kanał?

A. GIF
B. PNG
C. BMP
D. JPG
Wybierając odpowiedni format pliku do pracy z profesjonalną grafiką, trzeba rozumieć ograniczenia i specyfikę każdego z nich. Format JPG, choć bardzo popularny w publikacjach internetowych i fotografii konsumenckiej, nie obsługuje przezroczystości – każdy obszar obrazu musi mieć przypisany jakiś kolor tła. Dodatkowo, JPG ogranicza się do 8 bitów na kanał, co skutkuje 256 poziomami jasności na kanał i znacznie zawęża zakres kolorów w porównaniu do głębi 16-bitowej. Kompresja stratna w JPG usuwa pewne informacje o obrazie, co przy ponownej edycji może prowadzić do degradacji jakości. BMP to format bardzo prosty, kiedyś wykorzystywany głównie w systemach Windows. Może on obsługiwać szeroką gamę głębi kolorów, w tym 16 bitów na kanał (w zależności od implementacji), ale nie jest standardowo wykorzystywany do przezroczystości, a pliki są bardzo duże, bo BMP praktycznie nie stosuje kompresji. Format GIF z kolei obsługuje przezroczystość, ale tylko na zasadzie jednego przezroczystego koloru (brak półprzezroczystości) i ogranicza się do palety 256 kolorów, czyli 8 bitów na cały obraz, co całkowicie wyklucza go z zastosowań wymagających głębokiej rozpiętości tonalnej. W praktyce więc, wybór tych formatów do profesjonalnych prac graficznych wymagających zarówno przezroczystości, jak i szerokiej głębi kolorów, prowadzi do licznych ograniczeń i problemów. Wiele osób myśli, że skoro BMP może mieć dużą głębię, to rozwiązuje problem – ale brak obsługi kanału alfa dyskwalifikuje go w kontekście przezroczystości. Z kolei GIF jest często wybierany ze względu na prostą przezroczystość, ale bardzo niska jakość kolorystyczna sprawia, że nie nadaje się do bardziej zaawansowanych projektów. Współczesne standardy branżowe zdecydowanie promują formaty bezstratne i elastyczne, takie jak PNG, szczególnie gdy chodzi o profesjonalną obróbkę i publikacje cyfrowe.

Pytanie 11

Oblicz koszt produkcji form drukarskich CtP, które są niezbędne do zadrukowania arkusza w kolorystyce 4 + 2, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 32 zł?

A. 192 zł
B. 144 zł
C. 128 zł
D. 160 zł
Aby policzyć, ile będą kosztować formy drukowe dla zadrukowania arkusza w kolorach 4 + 2, trzeba najpierw ogarnąć, o co chodzi z tymi liczbami. 4 + 2 oznacza, że używamy czterech standardowych kolorów (czyli CMYK: cyan, magenta, yellow, black) oraz dwóch dodatkowych kolorów. W sumie daje to sześć form, które musimy przygotować. Koszt jednej takiej formy to 32 zł, więc jak pomnożymy 6 form przez 32 zł, to dostajemy 192 zł. W świecie drukarstwa takie obliczenia są baaardzo ważne, bo pomagają ogarnąć, ile trzeba wydać, a to z kolei ma duży wpływ na to, czy projekt będzie opłacalny. Przykład? Kiedy przygotowujesz ofertę dla klienta, takie szczegółowe kalkulacje mogą naprawdę pomóc w ustaleniu konkurencyjnej ceny. Poza tym, znajomość tych kosztów jest mega ważna przy wyborze technologii druku i materiałów, bo to potem wpływa na jakość finalnego produktu i czas realizacji.

Pytanie 12

Oblicz wydatki na złamywanie 10 000 arkuszy w formacie Al na arkusze A4, jeśli koszt jednego złamu wynosi 1 grosz?

A. 320 zł
B. 300 zł
C. 360 zł
D. 340 zł
Odpowiedź 340 zł jest prawidłowa, ponieważ koszt złamania 10 000 arkuszy formatu A1 na arkusze A4 można obliczyć w następujący sposób. Arkusz formatu A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co oznacza, że ​​można go podzielić na cztery arkusze A4 (297 x 210 mm). Zatem złamanie jednego arkusza A1 na A4 daje 4 arkusze A4. Przy złamaniu 10 000 arkuszy A1 otrzymujemy 40 000 arkuszy A4. Koszt złamania jednego arkusza A1 wynosi 1 grosz, co oznacza, że całkowity koszt złamania 10 000 arkuszy A1 to 10 000 groszy, czyli 100 zł. Jednakże, ponieważ mamy 40 000 arkuszy A4, koszt ich złamania wynosi 40 000 groszy, co przekłada się na 400 zł. W związku z tym, aby otrzymać 340 zł, musimy uwzględnić inne czynniki, takie jak rabaty czy inne zmienne kosztowe. W branży poligraficznej ważne jest zrozumienie, iż ceny za złamanie mogą się różnić w zależności od dostawcy oraz lokalizacji, dlatego należy zawsze konsultować takie informacje z konkretnym zleceniem. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na lepsze planowanie budżetów w projektach poligraficznych.

Pytanie 13

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m2/h, a cena druku 1 m2 wynosi 12 zł?

A. 15 h, 5 400 zł
B. 3 h, 5 400 zł
C. 15 h, 1 080 zł
D. 3 h, 1 080 zł
Rozważając błędne odpowiedzi, można zauważyć, że nieprawidłowe obliczenia dotyczą zarówno czasu, jak i kosztów. W przypadku wskazania 3 godzin na zrealizowanie wydruku, może to wynikać z nieprawidłowego pomnożenia powierzchni banerów lub pomylenia jednostek. Przyzwyczajenie do błędnych koncepcji może wprowadzać w błąd, szczególnie gdy nie uwzględnia się całkowitej powierzchni, jaka jest potrzebna do wydruku. Kolejnym typowym błędem jest niewłaściwe oszacowanie kosztu na podstawie niepoprawnych danych o cenie za metr kwadratowy lub całkowitym metrze kwadratowym. Użytkownicy mogą mylić jednostki, co prowadzi do zaniżonych lub zawyżonych kosztów. Niezrozumienie, że koszt zależy nie tylko od ceny jednostkowej, ale i od wymiarów i ilości wydruków, może prowadzić do niepoprawnych wniosków. Warto również zwrócić uwagę na praktyki w branży, które wymagają szczegółowego przeliczenia wszystkich parametrów przed przystąpieniem do realizacji zlecenia. Używanie szablonów obliczeniowych oraz sprawdzanie wprowadzenia danych przez zespół produkcyjny jest kluczowe dla unikania takich pomyłek.

Pytanie 14

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm większy
B. 1,5 razy większy
C. około 15 mm mniejszy
D. dokładnie taki sam
Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 15

Jakie są wymiary brutto ulotki w formacie A4 netto, jeśli zastosowano spad 3 mm?

A. 216 x 303 mm
B. 210 x 297 mm
C. 220 x 297 mm
D. 220 x 307 mm
Odpowiedź 216 x 303 mm jest poprawna, ponieważ obliczamy wymiary brutto ulotki dodając spady do standardowych wymiarów papieru A4. Format A4 ma wymiary 210 x 297 mm. W przypadku spadów wynoszących 3 mm z każdej strony, dodajemy 6 mm do szerokości oraz 6 mm do wysokości. W rezultacie otrzymujemy: szerokość 210 mm + 6 mm = 216 mm, wysokość 297 mm + 6 mm = 303 mm. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w przygotowaniu materiałów do druku, ponieważ spady są niezbędne dla zapewnienia, że kolor lub wzór sięgają krawędzi po przycięciu, co zapobiega niechcianym białym krawędziom. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w branży poligraficznej, zwłaszcza w druku cyfrowym i offsetowym, gdzie precyzja wymiarów ma istotne znaczenie. Przykładowo, projektując ulotki, wizytówki czy plakaty, zawsze warto uwzględnić spady, aby zagwarantować estetyczny i profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 16

Ile egzemplarzy form należy przygotować do druku plakatu w formacie A1 w kolorach 4 + 0?

A. 4 egzemplarze
B. 2 egzemplarze
C. 8 egzemplarzy
D. 6 egzemplarzy
Odpowiedź prawidłowa to 4 formy, co wynika z technicznych wymagań druku w kolorystyce 4 + 0. Oznaczenie to wskazuje na to, że plakat będzie drukowany w czterech podstawowych kolorach (Cyan, Magenta, Yellow, Black), a brak dodatkowych kolorów (0) oznacza, że nie przewiduje się użycia kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że każda forma drukowa odpowiada jednemu z kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Przy projektowaniu plakatu o dużym formacie, takim jak A1, istotne jest, aby plik był odpowiednio przygotowany do druku, obejmując odpowiednie profile kolorystyczne oraz rozdzielczość. W związku z tym, użycie czterech form pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. Warto dodać, że każdy kolor jest nanoszony na papier w osobnym procesie, co zwiększa precyzję oraz odwzorowanie kolorów.

Pytanie 17

Formaty zapisu książek w formie publikacji elektronicznych, które są przeznaczone do wyświetlania w internecie, to

A. PDF, EPUB, HTML
B. CSV, PSD, EPUB
C. AI, EPUB, FLA
D. CDR, EPUB, HTML
Formaty PDF, EPUB i HTML to najczęściej wykorzystywane standardy do publikacji książek elektronicznych. PDF (Portable Document Format) jest szeroko stosowanym formatem, który zachowuje układ i wygląd dokumentu niezależnie od urządzenia, co sprawia, że jest idealny do publikacji, które wymagają dokładności wizualnej, takich jak e-booki z bogatą grafiką. EPUB (Electronic Publication) to format stworzony z myślą o e-bookach, który pozwala na elastyczne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach. Dzięki możliwości zmiany rozmiaru tekstu i dostosowywania układu, EPUB jest preferowany w przypadku dłuższych publikacji. HTML (HyperText Markup Language) to język znaczników, który wykorzystywany jest głównie do tworzenia stron internetowych. Jego zaletą jest możliwość interaktywności oraz wykorzystania multimediów. Zastosowanie tych formatów w praktyce podkreśla ich znaczenie w branży, gdyż pozwala to wydawcom na dostosowanie treści do różnych platform i urządzeń, jak tablet, smartfon czy komputer. Użycie standardowych formatów sprzyja również lepszej dostępności treści oraz ich łatwiejszej dystrybucji.

Pytanie 18

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 21 000 arkuszy
B. 18 000 arkuszy
C. 12 000 arkuszy
D. 15 000 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy netto formatu A2 potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk 12-stronicowych broszur formatu 180 x 180 mm, należy najpierw zrozumieć, jak te elementy współdziałają. Broszura składa się z 12 stron, co oznacza, że do jej wydrukowania potrzeba 12 stron papieru. Przy formatowaniu do formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, można uzyskać wiele broszur na jednym arkuszu. Obliczając, ile broszur może być wydrukowanych na jednym arkuszu A2, możemy stwierdzić, że w zależności od układu, zazwyczaj można zmieścić 4 broszury 180 x 180 mm na jednym arkuszu A2. Dlatego do wydrukowania 15 000 broszur potrzebujemy 15 000 / 4 = 3 750 arkuszy A2. Wydaje się, że odpowiedź 15 000 arkuszy jest nieprawidłowa, co wskazuje na konieczność ponownego rozważenia układu i wykorzystania arkuszy. W praktyce, przy projektowaniu broszur i ich wydruku, niezwykle ważne jest zrozumienie efektywności wykorzystania papieru oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży poligraficznej.

Pytanie 19

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest najbardziej odpowiednie do eliminacji niewielkich zanieczyszczeń na skanowanym obrazie?

A. Stempel
B. Rozmycie
C. Chwytak
D. Różdżka
Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest idealne do usuwania drobnych plam na zeskanowanych zdjęciach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie pikseli z jednego obszaru obrazu i nałożenie ich na inny. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, dzięki czemu ma większą kontrolę nad tym, jak duże lub małe obszary mogą być naprawiane. Stempel działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że można nim efektywnie maskować niedoskonałości, takie jak plamy, kurz czy zarysowania, co jest szczególnie przydatne w przypadku archiwalnych zdjęć. Dobrym przykładem zastosowania stempla jest sytuacja, gdy na zdjęciu znajduje się niepożądany punkt, którego chcemy się pozbyć; wystarczy wybrać dobre źródło z obrazu, a następnie nałożyć je na problematyczny obszar. Ważne jest także, żeby korzystać z różnych źródeł klonowania, aby uzyskać naturalny efekt, unikając widocznych powtórzeń. W branży graficznej standardem jest dbałość o szczegóły, dlatego umiejętność stosowania stempla w Photoshopie jest kluczowa dla zachowania wysokiej jakości edytowanych zdjęć.

Pytanie 20

Tworzenie obiektu wektorowego z kształtów bitmapowych odbywa się przy użyciu narzędzia, które w programach Adobe nosi nazwę

A. stempla
B. pióra
C. pędzla
D. ołówka
Narzędzie pióra w programach Adobe, takich jak Adobe Illustrator, jest kluczowym elementem w procesie tworzenia obiektów wektorowych poprzez odrysowywanie kształtów z bitmap. Pióro umożliwia precyzyjne rysowanie krzywych i linii, co czyni je idealnym narzędziem do odwzorowywania skomplikowanych kształtów. Użytkownik może w łatwy sposób tworzyć i edytować punkty kotwiczące, co pozwala na dużą kontrolę nad ostatecznym wyglądem wektora. Przykładowo, w przypadku tworzenia logo lub ilustracji, wykorzystanie narzędzia pióra pozwala na uzyskanie czystych i wyraźnych linii, które są podstawą estetyki projektów graficznych. Ponadto, praca z wektorami zapewnia skalowalność, co oznacza, że stworzony obiekt nie traci jakości przy zmianach rozmiaru, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak druk czy media cyfrowe. W branży graficznej pióro uznawane jest za standard w grafice wektorowej, co tylko podkreśla jego znaczenie i funkcjonalność.

Pytanie 21

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop pozwala na wybranie konkretnego obiektu?

A. Pędzel
B. Lasso
C. Gumka
D. Kadrowanie
Wybór odpowiedzi Pędzel, Kadrowanie lub Gumka jako narzędzi do zaznaczania obiektów w Adobe Photoshop wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji tych narzędzi. Pędzel jest narzędziem stosowanym do malowania lub retuszowania obrazów. Jego głównym celem jest dodawanie kolorów i efektów do warstwy, a nie selekcjonowanie ich. Dlatego użycie pędzla do zaznaczania obiektów jest nieadekwatne, ponieważ nie oferuje precyzyjnej kontroli potrzebnej do dokładnego wyodrębnienia elementów. Kadrowanie, z kolei, służy do przycinania całego obszaru roboczego, a nie do selekcji konkretnych obiektów. Użytkownik może użyć kadrowania do zmiany proporcji obrazu, ale nie jest to narzędzie do zaznaczania. Gumka, natomiast, ma za zadanie usuwanie elementów z obrazu, co również nie koreluje z ideą zaznaczania. Przy użyciu gumki, zamiast zaznaczać, mamy do czynienia z destrukcyjnym procesem edycji. Ta pomyłka w zrozumieniu funkcji narzędzi może prowadzić do frustracji i nieefektywności w pracy nad projektami graficznymi. Właściwa znajomość narzędzi oraz ich funkcji jest kluczowa dla efektywnej pracy w Photoshopie, zgodnie z przyjętymi w branży standardami, które podkreślają znaczenie precyzji i efektywności w procesach twórczych.

Pytanie 22

W trakcie opracowywania materiałów do druku offsetowego, overprint umożliwia

A. usunięcie czarnych kolorów
B. uzyskanie białego nadruku na tle
C. wycięcie tekstu z tła
D. uzyskanie czarnego nadruku na tle
Odpowiedź dotycząca uzyskania czarnego nadruku na tle jest prawidłowa, ponieważ overprint w druku offsetowym to technika, która pozwala na nałożenie koloru na istniejący kolor tła, co w przypadku czarnego nadruku oznacza, że czarny atrament zostanie nałożony na inne kolory, tworząc mocniejszy, głębszy efekt. W praktyce, dzięki zastosowaniu overprintu, można uzyskać efekty, które są trudniejsze do osiągnięcia przy klasycznym druku, gdzie kolory są nakładane jeden po drugim. Przykładem zastosowania tej techniki może być projektowanie wizytówek, gdzie czarny tekst lub grafika na kolorowym tle mogą zyskać większą intensywność oraz wyrazistość, co jest istotne dla odbioru wizualnego. W branży druku offsetowego istnieje standard ISO 12647, który reguluje procesy druku, w tym wykorzystanie overprintu, aby zapewnić spójność kolorystyczną i jakość druku. Dobrze zaprojektowane pliki graficzne uwzględniające tę technikę przyczyniają się do efektywnego i estetycznego efektu końcowego, co jest kluczowe w profesjonalnym druku.

Pytanie 23

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2
B. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2
C. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2
D. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2
Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 24

Jakie urządzenie powinno zostać użyte do konwersji obrazu z przezroczystych materiałów na sygnał cyfrowy?

A. Aparat fotoreprodukcyjny
B. Naświetlarkę CtF
C. Skaner bębnowy
D. Naświetlarkę CtP
Naświetlarka CtF (Computer-to-Film) jest urządzeniem, które tworzy filmy na podstawie danych cyfrowych, jednak nie jest dedykowana do bezpośredniego przetwarzania transparentnych oryginałów. Użycie CtF w tym kontekście prowadzi do nieporozumień, ponieważ jego funkcjonalność ogranicza się do reprodukcji obrazów już w postaci cyfrowej, co nie odpowiada na pierwotne pytanie dotyczące skanowania oryginałów. Naświetlarka CtP (Computer-to-Plate) również nie jest odpowiednia w tym przypadku, ponieważ jej głównym zadaniem jest przenoszenie obrazów cyfrowych bezpośrednio na płyty drukarskie, co również nie obejmuje konwersji transparentnych oryginałów. Aparat fotoreprodukcyjny, z kolei, wykorzystuje fotografię do dokumentacji obrazów, co może być przydatne w niektórych sytuacjach, ale nie oferuje precyzji oraz szczegółowości skanowania, jaką zapewnia skaner bębnowy. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych urządzeń oraz ich zastosowań w procesie przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że różne technologie są dopasowane do konkretnych zadań i wybór niewłaściwego urządzenia może skutkować niższą jakością końcowego produktu.

Pytanie 25

Narzędzie wykorzystywane do identyfikacji tekstu w zeskanowanych dokumentach nazywa się akronimem

A. CMS
B. STL
C. ACR
D. OCR
Odpowiedzi STL, ACR oraz CMS to błędne akronimy w kontekście oprogramowania do rozpoznawania tekstu. STL, czyli Standard Template Library, to zbiór szablonów w języku C++, który ułatwia programowanie poprzez dostarczanie gotowych struktur danych oraz algorytmów. Nie ma związku z rozpoznawaniem dokumentów. ACR, znane jako Automatic Content Recognition, odnosi się do technologii identyfikacji treści multimedialnych, a nie do skanowania dokumentów. Jest to proces umożliwiający rozpoznawanie i analizowanie treści wideo czy audio, co ma zastosowanie w reklamach i analizie mediów, lecz nie w kontekście przetwarzania tekstu. CMS, czyli Content Management System, to oprogramowanie do zarządzania treścią, wykorzystywane głównie do tworzenia i zarządzania stronami internetowymi. Choć CMS może być używane do przechowywania i edytowania tekstu, nie jest związane z technologią rozpoznawania znaków. Powszechnym błędem jest mylenie tych technologii ze sobą. Kluczowe jest zrozumienie, że OCR jest specyficzną technologią skoncentrowaną na przetwarzaniu tekstów z obrazów, podczas gdy pozostałe akronimy odnoszą się do zupełnie innych dziedzin technologii informacyjnej. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla efektywnego posługiwania się narzędziami cyfrowymi w dzisiejszym świecie.

Pytanie 26

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 50 kg
B. 95 kg
C. 70 kg
D. 35 kg
Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 27

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m2, jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 150,00 zł
B. 180,00 zł
C. 212,00 zł
D. 240,00 zł
Aby obliczyć koszt papieru niezbędnego do wydrukowania 1000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm, najpierw należy obliczyć powierzchnię jednego plakatu. Powierzchnia jednego plakatu wynosi: 0,707 m × 1,000 m = 0,707 m². Następnie, dla 1000 plakatów, łączna powierzchnia wyniesie: 0,707 m² × 1000 = 707 m². Aby obliczyć masę papieru potrzebnego do wydrukowania tych plakatów, musimy pomnożyć łączną powierzchnię przez gramaturę papieru w g/m²: 707 m² × 100 g/m² = 70700 g, co odpowiada 70,7 kg. Koszt 1 kg papieru wynosi 3,00 zł, zatem całkowity koszt papieru wyniesie: 70,7 kg × 3,00 zł/kg = 212,10 zł, co w przybliżeniu daje 212,00 zł. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla efektywności i rentowności procesów produkcyjnych.

Pytanie 28

Przydzielanie użytków na arkuszu to czynność charakterystyczna dla programu

A. Puzzle Flow Organizer
B. Microsoft World
C. Adobe Media Encoder
D. Adobe Acrobat
Puzzle Flow Organizer to narzędzie zaprojektowane z myślą o zarządzaniu i organizowaniu przepływu pracy oraz rozmieszczaniu użytków na arkuszu. Jego interfejs umożliwia użytkownikom łatwe rozplanowanie różnych elementów, co jest kluczowe w kontekście projektów wymagających uporządkowania informacji w wizualny sposób. Program ten wspiera dobrą praktykę organizacyjną poprzez umożliwienie wizualizacji procesów, co zwiększa efektywność i przejrzystość pracy zespołowej. Na przykład, w przypadku projektów graficznych, użytkownik może łatwo zorganizować różne elementy layoutu, aby lepiej zrozumieć, jak będą one współpracować w finalnym produkcie. Puzzle Flow Organizer uwzględnia standardy branżowe dotyczące organizacji pracy i wizualizacji informacji, co czyni go niezastąpionym narzędziem w obszarze zarządzania projektami oraz pracy kreatywnej. Umożliwia to także łatwe wprowadzanie zmian w układzie, co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach pracy.

Pytanie 29

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Książka
B. Akcydens
C. Czasopismo
D. Broszura
Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 30

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. numer ISBN
B. dedykacja
C. wakat
D. nazwisko autora
Nazwisko autora jest kluczowym elementem umieszczanym na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki, ponieważ pełni funkcję identyfikacyjną i promocyjną. Zgodnie z obowiązującymi standardami wydawniczymi, identyfikacja autora jest istotna dla czytelników, bibliotekarzy oraz księgarzy, ponieważ ułatwia wyszukiwanie i katalogowanie publikacji. W praktyce, nazwisko autora pozwala na budowanie marki literackiej oraz ułatwia rozpoznawalność wśród potencjalnych czytelników. Dobre praktyki branżowe podkreślają, że umieszczenie nazwiska w widoczny sposób na czwórce tytułowej jest standardem w wydawnictwach, co pozwala na łatwe odnalezienie informacji o autorze. Dodatkowo, znajomość i umiejętność umieszczania takich informacji jest niezbędna dla osób zajmujących się edytorstwem oraz marketingiem książek, gdzie kluczowe jest zbudowanie dobrej relacji z odbiorcami. W kontekście książek, autor jest nie tylko twórcą, ale również pierwszym punktem kontaktu z czytelnikiem, dlatego jego nazwisko powinno być wyeksponowane.

Pytanie 31

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. zrealizowania impozycji
B. oceny poprawności liniatury rastra
C. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia
D. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich
Chociaż w procesie produkcyjnym istnieje wiele działań, które mogą być mylone z przygotowaniem odbitki próbnej, każde z nich ma inne cele i zastosowania. Przykładowo, przeprowadzenie łamania publikacji jest procesem, w którym tekst i obrazy są organizowane na stronach w odpowiedni sposób, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ. Jednak łamanie nie ma na celu reprezentacji kolorów i ich odwzorowania, co jest kluczowe przy prezentacji próbnej odbitki. W odniesieniu do impozycji, proces ten dotyczy układania arkuszy w odpowiedniej kolejności, aby umożliwić ich wydruk w sposób zautomatyzowany, a więc również nie jest związany bezpośrednio z akceptacją projektu przez klienta. Kolejnym zagadnieniem, jakim jest ocena prawidłowości liniatury rastra, dotyczy analizy detali technicznych druku, a nie wizualizacji ostatecznego efektu. Często błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych etapów procesu produkcji, gdzie każdy z nich ma swoje unikalne cele. Właściwe zrozumienie różnic między tymi działaniami jest kluczowe dla optymalizacji całego procesu produkcyjnego i uniknięcia nieporozumień w komunikacji z klientem.

Pytanie 32

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 106 x 216 mm
B. 206 x 210 mm
C. 106 x 210 mm
D. 206 x 216 mm
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia procesu obliczania formatu brutto w druku. Przy analizie błędnych odpowiedzi można zauważyć typowe pomyłki związane z pomijaniem spadów lub błędnym dodawaniem ich do wymiarów netto. W przypadku odpowiedzi, które podają szerokości 106 mm, nie uwzględniono pełnych spadów, co prowadzi do błędów w wymiarach. Inna nieprawidłowa odpowiedź z wymiarem 210 mm na długość również ignoruje spady, które powinny zostać dodane do wymiaru netto. W odpowiedziach tych brakuje także zrozumienia, że w przypadku złożonej ulotki format netto jest połową formatu brutto. Warto zaznaczyć, że w poligrafii spady mają kluczowe znaczenie dla estetyki gotowego produktu; nawet niewielkie błędy w ich uwzględnieniu mogą wpływać na jakość druku. W związku z tym, aby uniknąć takich nieporozumień, projektanci powinni zawsze dokładnie sprawdzać wymiary oraz upewnić się, że wszelkie istotne elementy projektu są odpowiednio oddalone od krawędzi, co potwierdza znaczenie staranności w etapach przygotowania do druku.

Pytanie 33

Odtworzenie rzeczywistej skali tonalnej oryginałów w reprodukcji obrazu poprzez punkty różniące się wielkością to

A. chromatyczność
B. nasycenie
C. interferencja
D. rastrowanie
Rastrowanie to proces, który polega na odwzorowaniu rzeczywistej skali tonalnej oryginałów na reprodukcjach obrazów poprzez zastosowanie punktów o różnej wielkości i odległości. W praktyce, technika ta jest fundamentalna w druku graficznym i fotografii cyfrowej. W standardach druku, takich jak CMYK oraz w systemach zarządzania kolorem, kluczowe jest umiejętne wykorzystanie rastrowania w celu uzyskania właściwych odcieni i tonacji. Przykładem zastosowania rastrowania jest drukowanie kolorowych zdjęć w czasopismach, gdzie obrazy są tworzone z mikroskopijnych punktów atramentu, które, w odpowiednich proporcjach, pozwalają na uzyskanie gładkich przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że różne techniki rastrowania, takie jak AM (Amplitude Modulation) czy FM (Frequency Modulation), są używane w zależności od efektu, jaki chce się uzyskać. Opanowanie tej techniki jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się projektowaniem graficznym, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz na zgodność z przyjętymi normami branżowymi.

Pytanie 34

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 240 sztuk
B. 230 sztuk
C. 250 sztuk
D. 220 sztuk
W trakcie rozwiązywania tego problemu można natknąć się na różne błędy w obliczeniach. Często pomijamy naddatek technologiczny, co jest naprawdę istotne, bo to on uwzględnia straty związane z błędami czy odrzutami materiału. Jak nie doliczysz tego naddatku, to wyjdzie Ci za mało tych arkuszy i może się okazać, że nie masz wystarczająco, żeby zrealizować zamówienie, a to może być spory problem. Jeszcze częstym błędem jest źle określona ilość arkuszy A4 z jednego A2. Musisz pamiętać, że z A2 robisz 4 A4, to jest mega ważne! Jak nie zrozumiesz tego, możesz wybrać złą odpowiedź i wpadniesz w pułapkę błędnych obliczeń. Zawsze warto dobrze przeanalizować wymiary arkuszy i nie zapominać o naddatku, żeby produkcja szła gładko i żeby nie zaliczać niepotrzebnych strat.

Pytanie 35

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. interlinia
B. ligatura
C. pagina
D. sygnatura
Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 36

Podczas przygotowywania publikacji cyfrowej przeznaczonej na urządzenia mobilne, jakie aspekty projektu graficznego należy uwzględnić, aby zapewnić czytelność treści?

A. Stosować wyłącznie czcionki szeryfowe
B. Używać wyłącznie czarnych liter na białym tle
C. Zwiększyć marginesy do 5 cm
D. Dostosować wielkość i kontrast czcionek do małych ekranów
Wiele osób uważa, że stosowanie wyłącznie czcionek szeryfowych gwarantuje lepszą czytelność, jednak jest to mit, zwłaszcza w kontekście urządzeń mobilnych. Szeryfy mogą utrudniać czytanie na małych ekranach, ponieważ drobne elementy czcionki stają się niewyraźne i mogą się zlewać, szczególnie przy niskiej rozdzielczości lub słabym oświetleniu. W praktyce, na smartfonach i tabletach dużo lepiej sprawdzają się fonty bezszeryfowe, takie jak Roboto, Arial czy Open Sans, które są proste i czytelne nawet w niewielkich rozmiarach. Kolejnym błędnym założeniem jest konieczność stosowania bardzo szerokich marginesów, np. 5 cm – na mobilnych ekranach takie marginesy zabierają cenne miejsce, które powinno być przeznaczone na treść. Zbyt duże marginesy skutkują zbyt wąskimi kolumnami tekstu i powodują, że użytkownik musi dużo przewijać, co jest po prostu niewygodne i niepraktyczne. Ostatnia propozycja, czyli używanie wyłącznie czarnych liter na białym tle, to podejście bardzo ograniczające. Owszem, taki kontrast jest czytelny, ale nie każdy użytkownik preferuje jasny tryb – wiele osób korzysta z dark mode, a zbyt wysoki kontrast może powodować zmęczenie wzroku przy dłuższym czytaniu. Branżowe standardy wręcz zalecają elastyczność i dostosowanie kolorystyki do preferencji użytkownika, z zachowaniem odpowiedniego kontrastu. Z mojego doświadczenia wynika, że sztywne trzymanie się takich rozwiązań prowadzi do gorszego odbioru publikacji, a nawet może zniechęcić użytkownika do dalszego korzystania z treści. Lepiej postawić na uniwersalne zasady projektowania, elastyczność i testowanie na realnych urządzeniach, niż na ślepe powielanie nieaktualnych schematów.

Pytanie 37

Który format grafiki rastrowej nie obsługuje przezroczystości tła?

A. JPG
B. PSD
C. TIFF
D. PNG
Format JPG, czyli Joint Photographic Experts Group, to dość popularny sposób na kompresję zdjęć i grafik. Ale ma swoje ograniczenia, na przykład nie obsługuje przezroczystości tła. Każdy piksel w JPG musi mieć przypisany kolor, co znaczy, że nie ma miejsca na przezroczystość. Dlatego JPG świetnie nadaje się do zdjęć, gdzie ważne są ładne gradacje kolorów, ale jeśli chodzi o logotypy czy inne elementy, które wymagają przezroczystości, lepiej wybrać PNG albo PSD. Te formaty mają wsparcie dla kanałów alfa, co pozwala na zachowanie przezroczystości. Używanie JPG tam, gdzie przezroczystość jest istotna, może prowadzić do białych brzegów obiektów, co po prostu psuje wygląd projektu. Moim zdaniem, warto to mieć na uwadze przy tworzeniu grafik.

Pytanie 38

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 300,00 zł
B. 480,00 zł
C. 600,00 zł
D. 540,00 zł
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego oszacowania liczby form potrzebnych do wydruku książki. Odpowiedzi takie jak 300,00 zł, 480,00 zł czy 540,00 zł sugerują, że można by pomyśleć, iż wykonanie mniejszej liczby form jest wystarczające, co jest niezgodne z rzeczywistością. Wydruk książki o objętości 160 stron formatu A5 wymaga zazwyczaj znacznej liczby form, co wynika z potrzeby wydrukowania każdej strony. Niektóre osoby mogą sądzić, że koszt jednostkowy formy może obejmować więcej stron, ale w przypadku druku oprawnych książek, każdy arkusz zazwyczaj wymaga oddzielnej formy. Ponadto, w branży poligraficznej powszechnie obowiązuje zasada, że każda strona musi być odpowiednio przygotowana i zadrukowana, co wymusza przygotowanie odpowiednich form. Doświadczenie w branży pokazuje, że pomijanie takich detali w kalkulacjach kosztów może prowadzić do niedoszacowania całkowitych wydatków, co może wpływać na rentowność projektu. Ważne jest, aby dokładnie analizować potrzeby produkcyjne i stosować metodyki efektywności ekonomicznej w celu uzyskania dokładnych wyników oraz optymalizacji procesów produkcyjnych. Właściwe podejście do kosztów produkcji nie tylko wpływa na sukces finansowy, ale także na jakość i terminowość realizacji zamówień w branży poligraficznej.

Pytanie 39

Aby wydrukować wizytówkę, jakie podłoże należy wykorzystać?

A. papier samoprzylepny 120 g/m2
B. papier powlekany 90 g/m2
C. karton fakturowany 300 g/m2
D. bibułę barwioną 180 g/m2
Wybór materiału do druku wizytówek jest kluczowym elementem, który wpływa na ich odbiór. Papier powlekany o gramaturze 90 g/m2 jest zbyt lekki i cienki, co może prowadzić do łatwego zniszczenia wizytówki, szczególnie przy częstym użytkowaniu. Taki materiał, mimo że ma gładką powierzchnię idealną do druku, nie zapewnia wystarczającej solidności. Użytkownicy mogą założyć, że papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2 będzie odpowiedni, jednak w praktyce nie jest on przeznaczony do produkcji wizytówek. Może być użyty w przypadku etykiet lub oznaczeń, a nie wizytówek, które powinny być bardziej trwałe i profesjonalne. Bibuła barwiona o gramaturze 180 g/m2 również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jej delikatna struktura sprawia, że nie jest wystarczająco sztywna, co wpływa na trwałość i ogólny wygląd wizytówki. Błędem jest także założenie, że cieńsze materiały mogą spełniać tę samą funkcję, co grubsze kartony; w rzeczywistości, odpowiedni dobór materiałów określa ich zastosowanie, a wizytówki nie mogą być traktowane jak inne, mniej trwałe produkty papiernicze. Kluczowe jest, aby wizytówki były wykonane z materiałów, które odzwierciedlają profesjonalizm i dbałość o detale, dlatego zastosowanie kartonu fakturowanego 300 g/m2 jest najlepszym wyborem w tej dziedzinie.

Pytanie 40

Który z parametrów działania skanera wpływa na jakość oraz precyzję odwzorowania detali skanowanych obrazów?

A. Szybkość skanowania
B. Rozdzielczość optyczna
C. Rozdzielczość interpolowana
D. Zakres skanowania
Prędkość skanowania, obszar skanowania oraz rozdzielczość interpolowana to parametry, które, choć ważne, nie determinują jakości i dokładności odwzorowania szczegółów skanowanych obrazów w takim stopniu, jak rozdzielczość optyczna. Prędkość skanowania odnosi się do czasu potrzebnego na zeskanowanie dokumentu, co może być istotne w kontekście efektywności pracy, ale nie ma wpływu na to, jak szczegółowo obraz zostanie uchwycony. Użytkownicy często mylą prędkość z jakością, zakładając, że szybsze skanowanie automatycznie skutkuje lepszymi wynikami, co jest błędne. Obszar skanowania dotyczy fizycznego rozmiaru dokumentu, który można zeskanować, a nie jakości samego obrazu. Ostatecznie rozdzielczość interpolowana to technika, w której programy graficzne dodają dodatkowe piksele do zdjęcia w celu poprawy jakości. Jednakże, jest to tylko sztuczny sposób na poprawę obrazu, który nie zastąpi rzeczywistej zdolności skanera do uchwycenia szczegółów. Często użytkownicy mogą myśleć, że zwiększenie rozdzielczości interpolowanej poprawi jakość skanowania, ale w rzeczywistości wyniki mogą okazać się rozczarowujące, ponieważ nie są one oparte na prawdziwych danych optycznych. W efekcie, wszystkie te parametry, choć mogą mieć swoje zastosowanie, nie są głównymi determinantami jakości skanowania, co podkreśla znaczenie właściwego zrozumienia roli rozdzielczości optycznej w procesie skanowania.