Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 13:22
Data zakończenia: 3 maja 2025 13:37

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie adresacji IPv6 adres ff00::/8 definiuje

A. adres wskazujący na lokalny host

B. zestaw adresów służących do komunikacji multicast

C. adres nieokreślony

D. zestaw adresów sieci testowej 6bone

Adres ff00::/8 w adresacji IPv6 jest zarezerwowany dla komunikacji multicast. Adresy multicast to unikalne adresy, które pozwalają na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach takich jak transmisja wideo na żywo, wideokonferencje czy gry online. Dzięki zastosowaniu multicast, zamiast wysyłać wiele kopii tej samej informacji do każdego odbiorcy, można przesłać pojedynczą kopię, a routery odpowiedzialne za trasowanie danych zajmą się dostarczeniem jej do wszystkich zainteresowanych. Ta metoda znacząco redukuje obciążenie sieci oraz zwiększa jej efektywność. W praktyce, wykorzystując adresy z zakresu ff00::/8, można budować zaawansowane aplikacje i usługi, które wymagają efektywnej komunikacji z wieloma uczestnikami, co jest zgodne z wytycznymi ustalonymi w standardzie RFC 4220, który definiuje funkcjonalności multicast w IPv6. Zrozumienie roli adresów multicast jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci oraz rozwijania aplikacji opartych na protokole IPv6.

Pytanie 2

Cechą charakterystyczną transmisji w interfejsie równoległym synchronicznym jest to, że

A. początek oraz koniec przesyłanych bit po bicie danych jest sygnalizowany przez bity startu i stopu

B. dane są przesyłane bitami w wyznaczonych momentach czasowych, które są określane sygnałem zegarowym CLK

C. dane są przesyłane równocześnie całą szerokością magistrali, a początek oraz koniec transmisji oznaczają bity startu i stopu

D. w ustalonych momentach czasowych, które są wyznaczane sygnałem zegarowym CLK, dane są jednocześnie przesyłane wieloma przewodami

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi występuje szereg mylnych koncepcji dotyczących sposobu przesyłania danych. Równoległa transmisja synchroniczna różni się od transmisji szeregowej, w której dane są przesyłane bit po bicie. Odpowiedzi sugerujące, że dane są przesyłane bit po bicie, są niedokładne, gdyż w przypadku interfejsów równoległych kilka bitów jest przesyłanych jednocześnie, co znacząco przyspiesza proces komunikacji. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą mylić pojęcia związane z sygnałami startu i stopu, które są typowe dla transmisji szeregowej. W transmitującym interfejsie równoległym nie stosuje się bitów startu i stopu, ponieważ sygnał zegarowy CLK reguluje moment przesyłania danych, eliminując potrzebę takich bitów. Tego rodzaju nieporozumienia mogą pochodzić z nieznajomości różnic między różnymi metodami transmisji danych oraz ich zastosowaniami w praktyce. Kluczowe w nauce o przesyłaniu danych jest zrozumienie podstawowych mechanizmów, które rządzą tym procesem oraz znajomość koncepcji synchronizacji, co jest niezbędne w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 3

Jakie urządzenie pozwoli na połączenie kabla światłowodowego zastosowanego w okablowaniu pionowym sieci z przełącznikiem, który ma jedynie złącza RJ45?

A. Modem

B. Konwerter mediów

C. Regenerator

D. Router

Konwerter mediów to urządzenie, które umożliwia konwersję sygnału z jednej formy na inną, co jest kluczowe w przypadku integracji różnych typów kabli i protokołów transmisyjnych. W kontekście okablowania sieciowego, konwerter mediów jest niezbędny, gdy mamy do czynienia z kablami światłowodowymi, które są zazwyczaj używane w okablowaniu pionowym, i chcemy je połączyć z urządzeniami, takimi jak przełączniki, które posiadają jedynie gniazda RJ45, dedykowane dla kabli miedziowych (np. UTP). Przykładem zastosowania konwertera mediów jest sytuacja, gdy firma korzysta z szybkiego okablowania światłowodowego na długich dystansach, ale jej infrastruktura końcowa, jak na przykład przełączniki sieciowe, obsługuje jedynie miedź. W takim wypadku konwerter mediów przekształca sygnał optyczny na sygnał elektryczny, umożliwiając skuteczne połączenie i komunikację między urządzeniami. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, konwertery mediów powinny spełniać standardy takich jak IEEE 802.3, co zapewnia ich interoperacyjność oraz stabilność pracy w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 4

Jaką wartość ma największa liczba 16-bitowa?

A. -32767

B. 65535

C. 65536

D. 32767

Wybór liczb 65536, 32767 lub -32767 jako największej liczby 16-bitowej wskazuje na nieporozumienie dotyczące sposobu, w jaki liczby są reprezentowane w systemach binarnych. 65536 jest jedną z typowych pułapek, w które wpadają osoby, które myślą, że 16-bitowy system może obejmować wszystkie liczby w zakresie od 0 do 65536. W rzeczywistości jednak, w 16-bitowym systemie reprezentacyjnym, posługujemy się 0 do 65535, co pokazuje, że maksymalna wartość jest o jeden niższa niż liczba wszystkich możliwych kombinacji. Liczba 32767 jest połową maksymalnej wartości i dotyczy systemu liczb całkowitych ze znakiem, gdzie zakres wynosi od -32768 do 32767. Z kolei -32767 jest liczbą ujemną, co jest również błędne w kontekście pytania o maksymalną wartość dla 16-bitowego systemu bez znaku. Pojawiające się błędne odpowiedzi często wynikają z nieznajomości zasad reprezentacji liczb w systemach komputerowych oraz z braku zrozumienia różnicy między liczbami ze znakiem a bez znaku. Zrozumienie standardów reprezentacji danych oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla programistów i inżynierów oprogramowania, aby prawidłowo projektować aplikacje, które muszą operować na liczbach oraz unikać błędów związanych z przepełnieniem buforów.

Pytanie 5

Jakie pole znajduje się w nagłówku protokołu UDP?

A. Numer potwierdzenia

B. Numer sekwencyjny

C. Wskaźnik pilności

D. Suma kontrolna

Wszystkie inne odpowiedzi, takie jak numer potwierdzenia, numer sekwencyjny i wskaźnik pilności, są elementami charakterystycznymi dla innych protokołów, głównie protokołów opartych na połączeniach, takich jak TCP (Transmission Control Protocol). Numer potwierdzenia jest używany w TCP do potwierdzania odbioru danych, co jest istotne w kontekście zapewnienia, że pakiety są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz że nie zostały utracone. W przypadku UDP, który jest bezpołączeniowy, koncepcja potwierdzania odbioru nie jest stosowana, ponieważ celem protokołu jest maksymalizacja wydajności poprzez zminimalizowanie narzutu administracyjnego. Podobnie, numer sekwencyjny jest kluczowy w TCP, aby śledzić kolejność przesyłanych danych, co również nie ma zastosowania w UDP. Wskaźnik pilności, z drugiej strony, jest rzadziej używany i stosowany w protokołach takich jak TCP, aby wskazać, które dane wymagają priorytetowego przetwarzania. Używanie tych terminów w kontekście UDP prowadzi do nieporozumień w zakresie funkcjonalności protokołów sieciowych i ich zastosowań. W rezultacie, zrozumienie różnic między protokołami oraz ich charakterystycznych cech jest kluczowe dla skutecznego projektowania i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 6

Aby zainicjować w systemie Windows oprogramowanie do monitorowania wydajności komputera przedstawione na ilustracji, należy otworzyć

A. perfmon.msc

B. gpedit.msc

C. taskschd.msc

D. devmgmt.msc

Odpowiedź perfmon.msc jest poprawna, ponieważ polecenie to uruchamia narzędzie Monitor wydajności w systemie Windows. Jest to zaawansowane narzędzie systemowe, które pozwala użytkownikom monitorować i rejestrować wydajność systemu w czasie rzeczywistym. Umożliwia śledzenie różnych wskaźników wydajności, takich jak zużycie CPU, pamięci, dysku i sieci. Dzięki temu administratorzy IT mogą diagnozować problemy z wydajnością, analizować wzorce użytkowania zasobów oraz planować przyszłe potrzeby sprzętowe. Monitor wydajności może również generować raporty oraz alerty, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnej pracy systemów w środowiskach produkcyjnych. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi dla zarządzania wydajnością, umożliwiając proaktywne podejście do utrzymania infrastruktury IT. Polecenie perfmon.msc jest często wykorzystywane w zarządzaniu serwerami oraz w środowiskach testowych, gdzie monitorowanie zasobów jest kluczowe dla optymalizacji i przygotowania do wdrożenia. Zrozumienie jak korzystać z Monitora wydajności jest niezbędne dla specjalistów IT, którzy chcą efektywnie zarządzać i optymalizować infrastrukturę komputerową.

Pytanie 7

Na podstawie jakiego adresu przełącznik podejmuje decyzję o przesyłaniu ramek?

A. Adresu źródłowego MAC

B. Adresu docelowego IP

C. Adresu docelowego MAC

D. Adresu źródłowego IP

Wiesz, ten adres docelowy MAC to naprawdę ważna sprawa, gdy chodzi o przesyłanie ramek przez przełącznik. Kiedy przełącznik dostaje ramkę, to najpierw sprawdza jej nagłówek, gdzie właśnie znajduje się ten adres docelowy MAC. Na jego podstawie podejmuje decyzję, do którego portu ma przekazać ramkę. Dzięki temu przełącznik świetnie segreguje ruch w sieci lokalnej, co z kolei pozwala na lepsze zarządzanie pasmem i zmniejszenie kolizji. Ciekawa sprawa jest taka, że przełączniki tworzą coś w rodzaju tablicy MAC, która pokazuje, które adresy MAC są przypisane do jakich portów. To pozwala im bardzo szybko kierować ruch. I co fajne, ta tablica jest na bieżąco aktualizowana, co daje dużą elastyczność i zwiększa wydajność sieci. Z tego, co wiem, standard IEEE 802.1D określa zasady działania przełączników, w tym jak identyfikują porty na podstawie adresów MAC. Wiedza na ten temat jest super ważna, jeśli chcesz dobrze projektować i utrzymywać sieci komputerowe.

Pytanie 8

Jakie jest główne zadanie systemu DNS w sieci komputerowej?

A. Tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP

B. Zarządzanie dostępem do plików w sieci

C. Szyfrowanie danych w sieci komputerowej

D. Tworzenie kopii zapasowych danych w sieci

System DNS, czyli Domain Name System, jest fundamentalnym elementem funkcjonowania Internetu i sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie czytelnych dla ludzi nazw domenowych, takich jak www.example.com, na adresy IP, które są wykorzystywane przez urządzenia w sieci do komunikacji. Bez DNS, użytkownicy musieliby zapamiętywać skomplikowane adresy IP, co znacznie utrudniłoby korzystanie z Internetu. DNS działa na zasadzie rozproszonej bazy danych, która jest hierarchicznie zorganizowana, co pozwala na szybkie i efektywne odnajdywanie informacji. W praktyce, kiedy wpisujesz adres strony w przeglądarce, serwer DNS przetwarza to żądanie, znajdując odpowiedni adres IP, co umożliwia nawiązanie połączenia. DNS jest kluczowy dla funkcjonowania usług internetowych, takich jak WWW, e-mail czy FTP, ponieważ wszystkie opierają się na adresacji IP. Standardy związane z DNS, takie jak protokoły UDP i TCP na portach 53, są dobrze zdefiniowane i przyjęte na całym świecie, co zapewnia interoperacyjność i stabilność tego systemu.

Pytanie 9

Aby określić rozmiar wolnej oraz zajętej pamięci RAM w systemie Linux, można skorzystać z polecenia

A. dmidecode -t baseboard

B. lspci | grep -i raid

C. cat /proc/meminfo

D. tail -n 10 /var/log/messages

Użycie polecenia 'lspci | grep -i raid' jest zbieżne z próbą identyfikacji urządzeń PCI, w tym kontrolerów RAID, co jest istotne w kontekście zarządzania sprzętem i konfiguracji systemów. Niemniej jednak, nie ma to żadnego powiązania z monitorowaniem pamięci. W przypadku, kiedy administratorzy systemu koncentrują się na zarządzaniu pamięcią, polecenie to nie dostarczy żadnych informacji na temat wolnej lub zajętej pamięci fizycznej. Również polecenie 'dmidecode -t baseboard' służy do podawania informacji o płycie głównej, takich jak producent, model i wersja, co jest istotne przy diagnozowaniu sprzętowym, ale nie przekazuje żadnych danych dotyczących stanu pamięci. Z kolei 'tail -n 10 /var/log/messages' wyświetla ostatnie 10 linii z logów systemowych, co może być przydatne w kontekście analizy błędów lub zachowań systemu, ale także w żaden sposób nie dotyczy bezpośrednio pamięci fizycznej. Błędnie zinterpretowane cele tych poleceń mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji administracyjnych, co z kolei negatywnie wpływa na wydajność i stabilność systemu. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każde polecenie związane z zarządzaniem sprzętem lub logami może także dostarczać informacji o stanie pamięci, co jest nieprawdziwe. Należy zrozumieć, że odpowiednie monitorowanie i zarządzanie zasobami systemowymi wymaga wykorzystania właściwych narzędzi i poleceń, które dostarczają precyzyjnych i koncentrujących się na danym zagadnieniu informacji.

Pytanie 10

W wyniku wydania polecenia: net user w konsoli systemu Windows, pojawi się

A. dane na temat parametrów konta zalogowanego użytkownika

B. informacja pomocnicza dotycząca polecenia net

C. spis kont użytkowników

D. nazwa bieżącego użytkownika oraz jego hasło

Polecenie 'net user' w systemie Windows jest używane do zarządzania kontami użytkowników. Jego podstawową funkcją jest wyświetlenie listy wszystkich kont użytkowników zarejestrowanych w systemie. To narzędzie jest niezwykle przydatne dla administratorów systemów, którzy muszą monitorować i zarządzać dostępem do zasobów. Przykładowo, administrator może użyć tego polecenia, aby szybko sprawdzić, które konta są aktywne, a także aby zidentyfikować konta, które mogą nie być już potrzebne, co może pomóc w utrzymaniu bezpieczeństwa systemu. W praktyce, regularne sprawdzanie listy użytkowników może również ułatwić zarządzanie politykami bezpieczeństwa i zgodności z regulacjami, takimi jak RODO czy HIPAA, które wymagają odpowiedniego zarządzania danymi osobowymi. Dodatkowo, znajomość tego polecenia jest fundamentem w administracji systemami operacyjnymi Windows, co czyni je kluczowym dla każdego profesjonalisty IT.

Pytanie 11

Na podstawie zrzutu ekranu ilustrującego ustawienia przełącznika można wnioskować, że

A. maksymalny czas między zmianami statusu łącza wynosi 5 sekund

B. minimalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU wynosi 25 sekund

C. maksymalny czas obiegu w sieci komunikatów protokołu BPDU to 20 sekund

D. czas pomiędzy wysyłaniem kolejnych powiadomień o prawidłowym działaniu urządzenia wynosi 3 sekundy

Czas między wysyłaniem kolejnych komunikatów o poprawnej pracy urządzenia znany jest jako Hello Time w protokole STP (Spanning Tree Protocol). Ustawienie to określa interwał, co ile sekund przełącznik wysyła komunikaty BPDU (Bridge Protocol Data Unit), które służą do detekcji pętli w sieci oraz potwierdzania poprawności działania topologii. Na załączonym zrzucie ekranu widzimy, że parametr Hello Time jest ustawiony na 3 sekundy, co oznacza, że co trzy sekundy przełącznik wysyła komunikat o swojej obecności i stanie sieci. W praktyce oznacza to, że sieć jest regularnie monitorowana pod kątem zmian w topologii, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności i unikania problemów takich jak pętle sieciowe. Ustawienia te są zgodne ze standardowymi zaleceniami dla protokołu STP, które zapewniają optymalną równowagę między częstotliwością komunikatów a obciążeniem sieci. Właściwie skonfigurowany Hello Time pozwala na szybkie wykrywanie zmian w sieci, co jest kluczowe dla dużych i dynamicznych infrastruktur, gdzie zmiany mogą występować często.

Pytanie 12

W przedsiębiorstwie zainstalowano pięć komputerów z adresami kart sieciowych zawartymi w tabeli. W związku z tym można wyróżnić

Adres IP	Maska
10.1.61.10	255.255.0.0
10.1.61.11	255.255.0.0
10.3.63.20	255.255.0.0
10.3.63.21	255.255.0.0
10.5.63.10	255.255.0.0

A. 2 podsieci

B. 5 podsieci

C. 3 podsieci

D. 1 sieć

Zrozumienie liczby możliwych podsieci w danej konfiguracji wymaga analizy maski podsieci oraz klasy adresów IP. W przypadku maski 255.255.0.0 mamy do czynienia z siecią klasy B, gdzie pierwsze dwa oktety określają część sieciową, a pozostałe dwa oktety pozwalają na określenie hostów. Adresy przedstawione w pytaniu należą do zakresów różnych podsieci: 10.1.x.x, 10.3.x.x i 10.5.x.x, co wskazuje na trzy oddzielne podsieci. Błędnym podejściem jest myślenie, że każdy unikalny adres IP lub karta sieciowa automatycznie oznacza oddzielną podsieć. Często spotykanym błędem jest również założenie, że wszystkie adresy IP muszą tworzyć jedną dużą sieć, co neguje możliwości oferowane przez subnetting. Subnetting pozwala na efektywne zarządzanie dużymi zasobami adresowymi przez ich podział na mniejsze, bardziej zarządzalne segmenty, co jest szczególnie przydatne w środowiskach korporacyjnych i przy rozproszonych topologiach sieciowych. Ostatecznie, zrozumienie i poprawna interpretacja maski podsieci jest kluczowa dla właściwej klasyfikacji i organizacji sieci komputerowej, co przekłada się na wydajność i bezpieczeństwo operacyjne.

Pytanie 13

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. FTP, SSH

B. HTTPS, IMAP

C. POP3, TFTP

D. HTTP, SMPT

Wszystkie błędne odpowiedzi dotyczą różnych protokołów, które nie są zgodne z konfiguracją zapory przedstawioną w pytaniu. Odpowiedź wskazująca na FTP i SSH pomija kluczowe aspekty związane z portami. FTP, używany do transferu plików, standardowo działa na portach 21 i 20, co nie znajduje odzwierciedlenia w podanych regułach. SSH, natomiast, działa na porcie 22, co również nie jest zgodne z przedstawionym ruchem. Odpowiedzi związane z POP3 i TFTP wskazują na kolejne nieporozumienia. POP3 zazwyczaj korzysta z portu 110 i nie ma związku z portem 143, który jest już zarezerwowany dla IMAP. TFTP, używając portu 69, również nie zgadza się z wymaganiami związanymi z konfiguracją. Odpowiedzi związane z HTTP i SMTP są mylące, ponieważ port 80 (HTTP) i port 25 (SMTP) nie mają żadnego odniesienia w podanym kodzie iptables. Te różnice mogą prowadzić do nieprawidłowej konfiguracji zapory, co w efekcie naraża system na ataki oraz utrudnia prawidłowe funkcjonowanie aplikacji. Ważne jest zrozumienie, że dla każdej aplikacji sieciowej muszą być odpowiednio dobrane porty, co jest kluczowym elementem w zarządzaniu bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 14

Jakiego rodzaju fizycznej topologii sieci komputerowej dotyczy przedstawiony obrazek?

A. Częściowej siatki

B. Wzór gwiazdy

C. Pełnej siatki

D. Połączenia punkt-punkt

Topologia pełnej siatki to aranżacja sieci, w której każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z każdym innym węzłem. Taka struktura zapewnia wysoką redundancję i niezawodność, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na inne, a dane mogą być przesyłane różnymi ścieżkami. Jest to idealne rozwiązanie w sytuacjach, gdzie niezawodność i dostępność są kluczowe, na przykład w systemach finansowych czy komunikacji wojskowej. Koszty wdrożenia i utrzymania są jednak wysokie ze względu na dużą liczbę połączeń potrzebnych do pełnego pokrycia sieci. W praktyce, pełna siatka jest rzadko stosowana w fizycznej formie, ale jej koncepcja jest wykorzystywana w wirtualnych sieciach komputerowych, w których połączenia są realizowane za pomocą odpowiednich protokołów. Implementacja takiej topologii zgodna jest z dobrymi praktykami przemysłowymi w zakresie zapewnienia ciągłości działania i bezpieczeństwa transmisji danych.

Pytanie 15

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 10 Mbps

B. 100 MB/s

C. 10 MB/s

D. 100 Mbps

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego jednostek miary prędkości transferu danych. Odpowiedzi takie jak 10 Mbps czy 10 MB/s mylą dwie różne jednostki: Mbps (megabitów na sekundę) oraz MB/s (megabajtów na sekundę). Jeden megabajt to równowartość 8 megabitów, co oznacza, że wartości te nie są wymienne. Z tego powodu 10 MB/s przekłada się na 80 Mbps, co wciąż nie jest wystarczające w kontekście standardu Fast Ethernet. Ponadto, wartością 100 MB/s również nie jest odpowiadająca standardowi Fast Ethernet prędkość transferu, ponieważ jest to równowartość 800 Mbps, co jest znacznie powyżej maksymalnych możliwości Fast Ethernet. Często błąd ten powstaje na skutek braku znajomości różnic między jednostkami miary lub nieprecyzyjnych informacji dotyczących standardów sieciowych. Aby zrozumieć, dlaczego Fast Ethernet jest ograniczony do 100 Mbps, należy wziąć pod uwagę specyfikacje techniczne oraz różne technologie sieciowe. Standard ten bazuje na technologii kodowania sygnałów oraz architekturze sieci, co determinuje maksymalne wartości prędkości przesyłania danych. W związku z tym ważne jest, aby zwracać uwagę na jednostki oraz kontekst, w jakim są używane, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków.

Pytanie 16

Podczas monitorowania aktywności sieciowej zauważono, że na adres serwera przesyłano tysiące zapytań DNS w każdej sekundzie z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego był atak typu

A. Flooding

B. DNS snooping

C. DDoS (Distributed Denial of Service)

D. Mail Bombing

W analizowanym pytaniu niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych form ataków, które nie są związane z opisanym fenomenem. DNS snooping odnosi się do techniki wykorzystania informacji z systemu DNS, aby zdobyć dane o infrastrukturze sieciowej lub o osobach korzystających z danej usługi. Nie jest to metoda ataku, a raczej technika zbierania informacji, która nie prowadzi do przeciążenia systemu. Mail Bombing, z drugiej strony, polega na wysyłaniu dużych ilości wiadomości e-mail do konkretnego odbiorcy, co może prowadzić do przeciążenia jego skrzynki pocztowej, ale nie wpływa na serwer DNS jako taki. Flooding, w kontekście cyberbezpieczeństwa, to termin ogólny odnoszący się do zasypywania systemu wieloma zapytaniami lub danymi, jednak niekoniecznie musi to być atak rozproszony, a zatem nie odpowiada dokładnie opisanej sytuacji. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wybrania tych odpowiedzi, obejmują mylenie technik zbierania informacji z atakami oraz ograniczone rozumienie specyfiki ataków DDoS, które są zorganizowane i rozproszone, a nie pojedyncze akcje, jak te przedstawione w pozostałych odpowiedziach.

Pytanie 17

Jakie rozwiązanie techniczne pozwala na transmisję danych z szybkością 1 Gb/s z zastosowaniem światłowodu?

A. 1000Base-LX

B. 10GBase-T

C. 10Base5

D. 100Base-FX

Wybór odpowiedzi 10GBase-T jest błędny, ponieważ ten standard Ethernet obsługuje prędkość 10 Gb/s, co znacznie przekracza wymaganą prędkość 1 Gb/s. Chociaż 10GBase-T wykorzystuje miedź do transmisji danych, jego zastosowanie jest ograniczone do mniejszych odległości, maksymalnie do 100 metrów, co czyni go mniej optymalnym wyborem dla dłuższych połączeń. Ponadto, odpowiedź 10Base5 to przestarzały standard, który oferuje zaledwie 10 Mb/s, co zdecydowanie nie spełnia wymagań dotyczących przesyłu danych z prędkością 1 Gb/s. Jego popularność spadła na rzecz nowocześniejszych technologii, które są bardziej efektywne i dostosowane do obecnych potrzeb sieciowych. Odpowiedź 100Base-FX również jest niepoprawna, ponieważ ten standard, podobnie jak 10Base5, oferuje tylko 100 Mb/s, co również jest niewystarczające w kontekście wymaganej prędkości 1 Gb/s. Stosowanie tych starszych standardów może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością sieci, w tym do wąskich gardeł i opóźnień w przesyle danych. Typowym błędem myślowym jest zatem poleganie na starych standardach lub mylenie prędkości nominalnych, co skutkuje wyborem rozwiązań, które nie są przystosowane do współczesnych aplikacji i wymagań. Warto zatem zawsze zwracać uwagę na odpowiednie standardy i ich zastosowania, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność sieci.

Pytanie 18

Wskaż technologię stosowaną do zapewnienia dostępu do Internetu w połączeniu z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego

A. HFC

B. xDSL

C. GPRS

D. PLC

Odpowiedzi PLC, xDSL i GPRS nie są zgodne z opisanym kontekstem technologicznym. PLC (Power Line Communication) wykorzystuje istniejącą infrastrukturę elektryczną do przesyłania sygnału, co ogranicza jego zastosowanie do obszarów, w których nie ma dostępu do sieci kablowych czy światłowodowych. Technologia ta ma ograniczenia związane z jakością sygnału oraz zakłóceniami, dlatego nie jest odpowiednia do łączenia usług telewizyjnych z Internetem na dużą skalę. Z kolei xDSL (Digital Subscriber Line) to technologia oparta na tradycyjnych liniach telefonicznych, która również nie korzysta z światłowodów ani kabli koncentrycznych, a jej prędkości transmisji są znacznie niższe w porównaniu do HFC. xDSL jest często stosowane w miejscach, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci światłowodowej, co ogranicza jego zasięg i niezawodność. GPRS (General Packet Radio Service) to technologia stosowana głównie w sieciach komórkowych, która pozwala na przesyłanie danych w trybie pakietowym, jednak jej prędkości są znacznie niższe w porównaniu z rozwiązaniami kablowymi. Istnieje tu wiele typowych błędów myślowych, takich jak mylenie różnych technologii transmisyjnych oraz niewłaściwe łączenie ich z wymaganiami dotyczącymi jakości i prędkości sygnału. W związku z tym, wybór odpowiedniej technologii do dostarczania Internetu i telewizji powinien być oparty na analizie specyficznych potrzeb użytkowników oraz możliwości infrastrukturalnych.

Pytanie 19

Jak skonfigurować dziennik w systemie Windows Server, aby rejestrować zarówno udane, jak i nieudane próby logowania użytkowników oraz działania na zasobach dyskowych?

A. systemu.

B. ustawień.

C. aplikacji i usług.

D. zabezpieczeń.

Odpowiedź "zabezpieczeń" jest prawidłowa, ponieważ dziennik zabezpieczeń w systemie Windows Server jest miejscem, w którym rejestrowane są wszelkie zdarzenia związane z bezpieczeństwem, w tym próby logowania użytkowników oraz operacje na zasobach dyskowych. Dziennik ten umożliwia administratorom systemów monitorowanie i analizowanie aktywności użytkowników oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń. Na przykład, udane i nieudane próby logowania mogą dostarczyć informacji o nieautoryzowanym dostępie, a analiza zmian na poziomie zasobów dyskowych może pomóc w wykryciu nadużyć, takich jak nieautoryzowane modyfikacje plików. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa informacji, takie jak te określone w normach ISO/IEC 27001, zalecają regularne przeglądanie dzienników zabezpieczeń w celu oceny skuteczności kontroli zabezpieczeń oraz reagowania na incydenty. Właściwe konfigurowanie i monitorowanie dziennika zabezpieczeń to kluczowy element zarządzania bezpieczeństwem w organizacji.

Pytanie 20

W systemie Linux komenda cd ~ umożliwia

A. przejście do folderu głównego

B. stworzenie katalogu /~

C. przejście do katalogu domowego użytkownika

D. odnalezienie znaku ~ w zapisanych danych

Polecenie 'cd ~' w systemie Linux jest używane do przejścia do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy to miejsce, w którym użytkownicy przechowują swoje pliki i konfiguracje. Symbol '~' jest skrótem, który dla każdego użytkownika odnosi się do ich indywidualnego katalogu domowego, co sprawia, że jest to bardzo praktyczne. Na przykład, jeśli użytkownik o nazwie 'janek' jest zalogowany, polecenie 'cd ~' przeniesie go do '/home/janek'. To polecenie jest szczególnie przydatne w codziennym użytkowaniu systemu, gdyż umożliwia szybki powrót do głównego katalogu roboczego, gdzie użytkownik ma dostęp do swoich plików oraz konfiguracji. Dobrą praktyką jest także korzystanie z tego polecenia w skryptach, co zwiększa ich elastyczność i przenośność, ponieważ niezależnie od tego, w jakim katalogu skrypt zostanie uruchomiony, zawsze będzie mógł odwołać się do katalogu domowego użytkownika. Warto również wiedzieć, że polecenia mogą być łączone z innymi komendami, co umożliwia jeszcze bardziej zaawansowane operacje na plikach i katalogach.

Pytanie 21

Który z podanych programów pozwoli na stworzenie technicznego rysunku ilustrującego plan instalacji logicznej sieci lokalnej w budynku?

A. AutoCad

B. CommView

C. WireShark

D. Packet Tracer

AutoCad to zaawansowane oprogramowanie CAD (Computer-Aided Design), które jest powszechnie wykorzystywane do tworzenia precyzyjnych rysunków technicznych. Jego wszechstronność sprawia, że doskonale sprawdza się w projektowaniu planów instalacji logicznych sieci lokalnych, co jest kluczowe w kontekście budowy nowoczesnych obiektów. Dzięki możliwościom rysowania w skali, precyzyjnym wymiarowaniem oraz zastosowaniu różnych warstw dla różnych elementów instalacji, użytkownicy mogą łatwo przedstawiać złożone układy, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. W praktyce, projektanci mogą korzystać z gotowych szablonów i bloków, co przyspiesza proces projektowania, a także zapewnia zgodność z obowiązującymi normami budowlanymi, jak np. PN-EN 61000, które regulują aspekty związane z instalacjami elektrycznymi. Przykładem zastosowania AutoCad jest tworzenie szczegółowych planów, które następnie mogą być użyte do instalacji sprzętu sieciowego, zapewniając czytelność i zrozumiałość dla techników i wykonawców. Dlatego odpowiedź '1. AutoCad' jest poprawna.

Pytanie 22

Którą kartę rozszerzeń w komputerze przedstawia to zdjęcie?

A. sieciową

B. dźwiękową

C. graficzną

D. telewizyjną (TV)

Odpowiedź sieciowa jest prawidłowa ponieważ karta rozszerzeń przedstawiona na zdjęciu to karta sieciowa. Karty te służą do podłączenia komputera do sieci komputerowej umożliwiając komunikację z innymi urządzeniami w sieci lokalnej LAN lub za pośrednictwem internetu. Typowe karty sieciowe wyposażone są w porty RJ-45 do połączeń kablowych Ethernet co jest standardem w większości sieci lokalnych. Karty sieciowe mogą obsługiwać różne prędkości transmisji danych w zależności od standardu np. 10/100/1000 Mbps. W środowiskach biznesowych stosuje się karty sieciowe wspierające bardziej zaawansowane funkcje jak tagowanie VLAN czy agregację łączy co umożliwia lepsze zarządzanie ruchem sieciowym i zwiększenie przepustowości. Wybór odpowiedniej karty sieciowej zależy od wymagań sieciowych danego środowiska. Nowoczesne karty sieciowe często wspierają dodatkowe funkcje jak offloading które odciążają procesor komputera podczas intensywnej komunikacji sieciowej. W praktyce karty sieciowe są niezbędnym elementem w infrastrukturze IT umożliwiającym nie tylko dostęp do zasobów internetowych ale także do zasobów sieciowych takich jak serwery czy drukarki sieciowe. Dobrym zwyczajem jest stosowanie modeli wspierających najnowsze standardy sieciowe co zapewnia kompatybilność i skalowalność infrastruktury.

Pytanie 23

Sprzęt, który pozwala na komunikację pomiędzy hostami w tej samej sieci a hostami w różnych sieciach, to

A. switch

B. router

C. firewall

D. hub

Router to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami komputerowymi. Jego zadaniem jest przekazywanie pakietów danych między hostami należącymi do różnych sieci, co umożliwia efektywną wymianę informacji. W praktyce, routery są wykorzystywane w domach, biurach oraz w dużych środowiskach korporacyjnych do łączenia lokalnych sieci z Internetem. Przykładem może być typowy router domowy, który łączy urządzenia takie jak komputery, smartfony czy drukarki z dostawcą usług internetowych. Routery operują na warstwie trzeciej modelu OSI, co oznacza, że analizują adresy IP i podejmują decyzje o trasowaniu danych. W kontekście standardów branżowych, routery są zgodne z protokołami takimi jak IP, a także z technologiami NAT (Network Address Translation) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co pozwala na dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz tworzenie bardziej złożonych sieci. Warto również zauważyć, że nowoczesne routery często oferują dodatkowe funkcje zabezpieczeń, takie jak zapory sieciowe, co wpływa na bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 24

Który z protokołów przesyła datagramy użytkownika BEZ GWARANCJI ich dostarczenia?

A. TCP

B. ICMP

C. HTTP

D. UDP

Wybór ICMP (Internet Control Message Protocol), HTTP (Hypertext Transfer Protocol) czy TCP (Transmission Control Protocol) jako protokołów, które nie gwarantują dostarczenia datagramów, jest nieprawidłowy z kilku powodów. ICMP, mimo że często używany do przesyłania komunikatów o błędach i diagnostyki, nie jest protokołem stosowanym do przesyłania danych aplikacji. Jego rola polega na informowaniu o problemach, a nie na dostarczaniu danych użytkownika. HTTP działa na bazie TCP, co oznacza, że wszelkie dane przesyłane przez HTTP są zapewniane przez warstwę transportową, która gwarantuje dostarczenie pakietów. Oznacza to, że HTTP nie może być odpowiedzią, gdyż opiera się na protokole, który zapewnia niezawodność przesyłania. TCP, z kolei, jest protokołem połączeniowym, który zapewnia, że wszystkie pakiety są dostarczane w odpowiedniej kolejności oraz bez błędów. Mechanizmy takie jak retransmisje i numerowanie sekwencyjne są kluczowe dla jego działania, co oznacza, że TCP z definicji nie może być odpowiedzią na postawione pytanie. Wiele osób myli te protokoły, nie rozumiejąc różnic między ich zastosowaniami i mechanizmami działania. Właściwa znajomość tych protokołów jest niezbędna do efektywnego projektowania systemów komunikacji, które mogą w różny sposób podchodzić do kwestii niezawodności.

Pytanie 25

Adres IP jest zapisany jako cztery grupy liczb, które są oddzielone kropkami

A. dekad

B. bitów

C. helów

D. oktetów

Numer IP, będący kluczowym elementem protokołu komunikacyjnego w sieciach komputerowych, zapisywany jest w formie czterech oktetów oddzielonych kropkami. Oktet to jednostka danych składająca się z ośmiu bitów, co pozwala na reprezentację wartości od 0 do 255 dla każdego z czterech segmentów. Dzięki temu, adresy IPv4, które są najczęściej używane, mogą przyjąć formę taką jak 192.168.0.1. W praktyce pozwala to na zdefiniowanie około 4 miliardów unikalnych adresów w ramach tego systemu. Dobre praktyki zalecają, aby w dokumentacji i konfiguracjach sieciowych zawsze posługiwać się pełnymi adresami IP, aby uniknąć nieporozumień. Ponadto, znajomość struktury i formatu adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i zarządzaniu sieciami, a także podczas rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci.

Pytanie 26

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. SMTP

B. DNS

C. FTP

D. POP3

Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Pytanie 27

Aby podłączyć dysk z interfejsem SAS, konieczne jest użycie kabla przedstawionego na ilustracji

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź C

C. Odpowiedź B

D. Odpowiedź A

Kabel przedstawiony w opcji D to kabel SAS (Serial Attached SCSI) który jest niezbędny do podłączenia dysków z interfejsem SAS. Interfejs SAS jest rozwinięciem standardu SCSI i oferuje szereg korzyści technicznych takich jak wyższa przepustowość oraz możliwość jednoczesnego podłączenia wielu urządzeń bez utraty wydajności. Standard SAS jest szeroko stosowany w środowiskach serwerowych i centrach danych ze względu na swoją niezawodność i skalowalność. Kabel SAS charakteryzuje się specyficznym złączem które umożliwia przesył danych z dużą szybkością sięgającą do 12 Gb/s co jest kluczowe przy obsłudze dużych ilości danych. W praktyce wykorzystanie kabli SAS zapewnia stabilne i szybkie połączenie co jest nieocenione w krytycznych zastosowaniach biznesowych gdzie szybkość i niezawodność mają kluczowe znaczenie. Dodatkowo kable SAS mogą obsługiwać wiele dysków dzięki strukturze topologii punkt-punkt co eliminuje kolizje danych i zwiększa efektywność operacyjną systemów pamięci masowej. Wybór kabla SAS jest wynikiem analiz technologicznych które potwierdzają jego skuteczność w zaawansowanych środowiskach IT.

Pytanie 28

W systemie Windows Server narzędzie, które pozwala na zarządzanie zasadami grupowymi, to

A. Menedżer procesów

B. Panel kontrolny

C. Serwer DNS

D. Konsola GPMC

Panel sterowania, Menedżer zadań oraz Serwer DNS to narzędzia, które nie są przeznaczone do zarządzania zasadami grupy w systemie Windows Server, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania politykami w środowisku IT. Panel sterowania to interfejs użytkownika, który umożliwia m.in. konfigurację ustawień systemowych, ale nie posiada funkcji związanych z zarządzaniem GPO. Menedżer zadań służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz wydajnością, natomiast Serwer DNS odpowiada za rozwiązywanie nazw domenowych na adresy IP, co jest całkiem inną funkcjonalnością. Wiele osób może mylnie zakładać, że te narzędzia mogą spełniać funkcje związane z politykami grupy, jednak nie mają one zintegrowanej funkcjonalności do tworzenia, edytowania ani zarządzania zasadami grupy, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Takie błędy myślowe mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania bezpieczeństwem i konfiguracjami w organizacji, co może z kolei skutkować lukami w zabezpieczeniach oraz trudnościami w utrzymaniu zgodności z regulacjami branżowymi. Z tego powodu, dla administratorów kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi narzędziami a GPMC, aby właściwie wykorzystywać zasoby systemowe.

Pytanie 29

Który standard implementacji sieci Ethernet określa sieć wykorzystującą kabel koncentryczny, z maksymalną długością segmentu wynoszącą 185 m?

A. 10Base-5

B. 10Base-2

C. 100Base-T4

D. 100Base-T2

Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć różnice w zakresie zastosowania i parametrów technicznych, które prowadzą do błędnych wniosków. 10Base-5, znany także jako "Thick Ethernet", wykorzystuje grubszą wersję kabla koncentrycznego, a maksymalna długość segmentu wynosi 500 m. Choć ten standard również korzystał z technologii CSMA/CD, jego większa odległość i większa grubość kabla sprawiały, że był bardziej odpowiedni do zastosowań, gdzie potrzeba było większych odległości między urządzeniami. 100Base-T2 oraz 100Base-T4 są standardami, które odnoszą się do technologii Ethernet działającej na kablach skrętkowych, a ich maksymalne długości segmentów i prędkości przesyłu danych są znacznie wyższe – odpowiednio 100 Mbps. 100Base-T2 obsługuje kable skrętkowe, a maksymalna długość segmentu wynosi 100 m, co czyni go nieodpowiednim w kontekście pytania. 100Base-T4 z kolei obsługuje do 100 Mbps przy użyciu czterech par przewodów, co również jest niedostosowane do specyfikacji dotyczącej kabla koncentrycznego. W związku z tym, podejmując decyzje dotyczące architektury sieci, ważne jest, aby właściwie dopasować standardy do wymagań projektowych i środowiskowych, aby zapewnić efektywność i niezawodność komunikacji w sieci.

Pytanie 30

Niskopoziomowe formatowanie dysku IDE HDD polega na

A. przeprowadzaniu przez producenta dysku

B. tworzeniu partycji podstawowej

C. tworzeniu partycji rozszerzonej

D. umieszczaniu programu rozruchowego w MBR

Wybór odpowiedzi o partycjach rozszerzonych i podstawowych nie jest trafny, bo te sprawy są całkiem inne niż niskopoziomowe formatowanie. Partycje tworzy się na poziomie wysokopoziomowym, a to następuje dopiero po niskopoziomowym formatowaniu. I warto wiedzieć, że partycja rozszerzona ma na celu umożliwienie utworzenia większej liczby partycji logicznych na dysku, co jest ważne, jeśli system nie obsługuje więcej niż czterech podstawowych partycji. Więc tworzenie partycji nie dotyczy niskopoziomowego formatowania. To robi użytkownik albo administrator po tym, jak dysk został niskopoziomowo sformatowany, a on wtedy gotowy na dalsze zarządzanie. No i druga niepoprawna odpowiedź dotyczy umieszczania programu rozruchowego w MBR. MBR jest załatwiane podczas instalacji systemu operacyjnego, a nie w trakcie niskopoziomowego formatowania. Wysokopoziomowe formatowanie, które następuje po niskopoziomowym, jest tym, co przygotowuje system plików i zapisuje informacje o bootloaderze. Dlatego brak zrozumienia różnicy między tymi procesami może prowadzić do mylnych wniosków na temat niskopoziomowego formatowania w kontekście zarządzania dyskami.

Pytanie 31

Jakie polecenie w systemie Windows powinno być użyte do obserwacji listy bieżących połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Ping

B. Ipconfig

C. Telnet

D. Netstat

Polecenie 'Netstat' (z ang. network statistics) jest narzędziem w systemie Windows, które pozwala na monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów używanych przez różne aplikacje. Dzięki 'Netstat' użytkownicy mogą uzyskać szczegółowe informacje na temat aktualnych połączeń, w tym adresów IP, portów oraz stanów połączeń (np. 'ESTABLISHED', 'LISTENING'). To narzędzie jest szczególnie przydatne w analizie ruchu sieciowego oraz w identyfikacji potencjalnych problemów z połączeniem, a także w zabezpieczaniu systemu przed nieautoryzowanym dostępem. Praktycznie, administratorzy sieci mogą używać 'Netstat' do monitorowania, które aplikacje komunikują się z siecią i jakie porty są otwarte, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem. W kontekście standardów branżowych, regularne monitorowanie połączeń z wykorzystaniem 'Netstat' może być częścią polityki bezpieczeństwa oraz audytów sieciowych. Warto również zaznaczyć, że 'Netstat' ma różne parametry, które pozwalają na dostosowanie wyjścia do potrzeb użytkownika, na przykład 'netstat -a' wyświetli wszystkie połączenia i porty nasłuchujące, co jest niezwykle informatywne.

Pytanie 32

W tabeli przedstawiono numery podzespołów, które są ze sobą kompatybilne

Lp.	Podzespół	Parametry
1.	Procesor	INTEL COREi3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150
2.	Procesor	AMD Ryzen 7 1800X, 3.60 GHz, 95W, s-AM4
3.	Płyta główna	GIGABYTE ATX, X99, 4x DDR3, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8 x USB 2.0, S-AM3+
4.	Płyta główna	Asus CROSSHAIR VI HERO, X370, SATA3, 4xDDR4, USB3.1, ATX, WI-FI AC, s- AM4
5.	Pamięć RAM	Corsair Vengeance LPX, DDR4 2x16GB, 3000MHz, CL15 black
6.	Pamięć RAM	Crucial Ballistix DDR3, 2x8GB, 1600MHz, CL9, black

A. 1, 4, 6

B. 2, 4, 5

C. 1, 3, 5

D. 2, 4, 6

Odpowiedź 2, 4, 5 jest prawidłowa, ponieważ wszystkie wymienione komponenty są ze sobą kompatybilne. Procesor AMD Ryzen 7 1800X (numer 2) jest zgodny z płytą główną Asus CROSSHAIR VI HERO (numer 4), która używa gniazda AM4, co jest wymagane do tego procesora. Płyta główna obsługuje pamięć RAM DDR4, co idealnie pasuje do Corsair Vengeance LPX (numer 5), która jest pamięcią DDR4 o odpowiednich parametrach, co zapewnia optymalną wydajność. Kiedy składamy komputer, kluczowe jest, aby wszystkie komponenty były ze sobą zgodne, co zapewnia ich prawidłowe działanie. Na przykład, kompatybilność pamięci RAM z płytą główną i procesorem wpływa na stabilność systemu oraz wydajność w intensywnych zastosowaniach. Dobranie odpowiednich komponentów, jak w tej odpowiedzi, zapewnia nie tylko wydajność, ale również przyszłościowość zestawu, pozwalając na ewentualne aktualizacje bez potrzeby wymiany całego sprzętu.

Pytanie 33

W jakiej technologii produkcji projektorów stosowany jest system mikroskopijnych luster, przy czym każde z nich odpowiada jednemu pikselowi wyświetlanego obrazu?

A. DLP

B. LED

C. LCOS

D. LCD

Technologie LCD, LED oraz LCOS różnią się zasadniczo od DLP w sposobie wyświetlania obrazów, co może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich zastosowania. LCD (Liquid Crystal Display) wykorzystuje ciekłe kryształy do modulacji światła, które jest podświetlane z tyłu przez źródło światła. W przypadku tej technologii, nie ma mikroskopijnych luster odpowiadających za wyświetlanie poszczególnych pikseli, co skutkuje innym podejściem do tworzenia obrazu. Z kolei technologia LED, będąca połączeniem podświetlenia LED i LCD, również nie korzysta z mikroluster. LED odnosi się głównie do źródła światła, które może być stosowane w różnych projektorach, ale nie definiuje samej technologii wyświetlania. Natomiast LCOS (Liquid Crystal on Silicon) polega na umieszczeniu ciekłych kryształów na podłożu silikonowym, co również nie wykorzystuje mikroskopijnych luster. Każda z tych technologii ma swoje unikalne właściwości, jednak kluczowe jest zrozumienie, że DLP wyróżnia się właśnie zastosowaniem mikroskopijnych luster do zarządzania obrazem. Mylenie tych technologii może prowadzić do nieprawidłowych wyborów przy zakupie sprzętu, w szczególności jeśli celem jest osiągnięcie wysokiej jakości obrazu w konkretnych zastosowaniach, takich jak prezentacje czy kino domowe.

Pytanie 34

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracy	FDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukująca	Podwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu	2,85 mm
Platforma drukowania	Szklana, podgrzewana
Temperatura platformy	20°C – 100°C
Temperatura dyszy	180°C – 280°C
Łączność	WiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiału	Skaner NFC

A. Centronics

B. Micro Ribbon

C. RJ45

D. mini DIN

Mini DIN to złącze używane głównie do urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatury czy myszy, i nie jest odpowiednie do przesyłu dużych plików czy obsługi sieciowej komunikacji wymaganej do sterowania drukarką 3D. Centronics i Micro Ribbon to złącza stosowane w starych drukarkach i urządzeniach peryferyjnych. Centronics jest znane z użycia w drukarkach równoległych, ale jego przepustowość i funkcjonalność są ograniczone w porównaniu do nowoczesnych standardów sieciowych takich jak Ethernet. Micro Ribbon, podobnie jak Centronics, jest mniej powszechnie stosowane w dzisiejszych rozwiązaniach technologicznych, szczególnie w kontekście integracji sieciowej z drukarkami 3D. Wybór złącza dla drukarki 3D powinien opierać się na możliwości integracji z innymi urządzeniami oraz szybkości i stabilności przesyłu danych, co jest kluczowe przy dużych projektach. Zastosowanie starszych technologii często wiąże się z koniecznością użycia dodatkowych adapterów, co może wpłynąć na niezawodność i efektywność całego systemu. W nowoczesnych drukarkach 3D preferuje się rozwiązania oferujące bezpośrednią łączność sieciową przez Ethernet, co zapewnia łatwiejszą obsługę i lepsze rezultaty produkcyjne.

Pytanie 35

Użycie skrętki kategorii 6 (CAT 6) o długości 20 metrów w sieci LAN wskazuje na jej maksymalną przepustowość wynoszącą

A. 10 Mb/s

B. 100 Mb/s

C. 10 Gb/s

D. 100 Gb/s

Skrętka kategorii 6 (CAT 6) jest powszechnie stosowana w sieciach lokalnych (LAN) i wspiera transmisję danych z maksymalną przepustowością do 10 Gb/s na dystansie do 55 metrów. W przypadku długości 20 metrów, zastosowanie takiego kabla w sieci LAN gwarantuje, że parametry transmisji będą na poziomie umożliwiającym wykorzystanie pełnych możliwości tej technologii. Skrętki CAT 6 charakteryzują się lepszą izolacją oraz większą odpornością na zakłócenia elektromagnetyczne w porównaniu do wcześniejszych standardów, takich jak CAT 5e. Praktyczne zastosowanie takiego kabla obejmuje budowy sieci w biurach, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, streamingu wideo w wysokiej rozdzielczości oraz do łączenia serwerów w centrach danych. Zgodnie z normami TIA/EIA-568, użycie kabli CAT 6 jest zalecane w nowoczesnych instalacjach sieciowych, co zapewnia ich przyszłościowość i możliwość rozbudowy systemu bez potrzeby wymiany infrastruktury.

Pytanie 36

Jakie liczby należy wprowadzić na klawiaturze telefonu podłączonego do bramki VoIP po wcześniejszym wpisaniu *** w celu ustawienia adresu bramy domyślnej sieci?

A. 02

B. 03

C. 04

D. 01

Wybór błędnych opcji, takich jak 01, 02 lub 03, prowadzi do nieprawidłowej konfiguracji bramki VoIP, ponieważ każda z tych opcji dotyczy innych parametrów. Opcja 01 odnosi się do ustawienia DHCP lub statycznego adresu IP, co jest ważne, ale nie bezpośrednio związane z ustawieniem bramy domyślnej. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wybór tej opcji zaspokoi ich potrzeby związane z komunikacją sieciową, jednak bez skonfigurowanej bramy domyślnej, urządzenie nie będzie mogło skutecznie komunikować się z zewnętrznymi sieciami. Opcja 02 do 05 koncentruje się na różnych aspektach adresacji IP, takich jak statyczny adres IP, maska podsieci, adres bramy i adres serwera DNS, co są istotne, jednak nie są one odpowiednie w kontekście pytania, które dotyczyło bezpośrednio adresu bramy domyślnej. Wybór tych opcji mógłby zmylić użytkowników, którzy nie mają jasnego zrozumienia, że brama domyślna jest osobnym parametrem, który należy ustawić w ramach opcji 04. Tego rodzaju pomyłki mogą skutkować problemami w nawiązywaniu połączenia, dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia konfiguracja bramy domyślnej jest fundamentem dla poprawnego działania sieci lokalnej i dostępu do Internetu.

Pytanie 37

Norma EN 50167 odnosi się do rodzaju okablowania

A. pionowego

B. kampusowego

C. poziomego

D. szkieletowego

Norma EN 50167 dotyczy okablowania poziomego, które jest kluczowym elementem w infrastrukturze sieciowej budynków. Okablowanie poziome jest odpowiedzialne za przesyłanie sygnałów między punktami dostępowymi, takimi jak gniazda sieciowe, a urządzeniami końcowymi, na przykład komputerami czy telefonami. W praktyce, odpowiednie zastosowanie standardów dotyczących okablowania poziomego zapewnia wysoką jakość sygnału, minimalizując straty oraz zakłócenia. Norma ta precyzuje wymagania dotyczące instalacji, typów kabli, ich długości oraz sposobów prowadzenia, co jest kluczowe dla zapewnienia sprawności i niezawodności całego systemu. Dzięki wdrożeniu normy EN 50167, można zrealizować efektywne i bezpieczne instalacje sieciowe, które spełniają wymogi zarówno użytkowników, jak i regulacji prawnych. Przykładem zastosowania może być biuro, w którym okablowanie poziome łączy różne strefy robocze, umożliwiając pracownikom swobodny dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 38

Port zgodny z standardem RS-232, działający w trybie asynchronicznym, to

A. LPT

B. EPP

C. COM

D. ECP

Wybierając odpowiedzi inne niż COM, można się pogubić, bo te interfejsy są zupełnie różne i mają inne przeznaczenie. LPT, czyli port równoległy, przesyła dane równolegle, co znaczy, że wiele bitów idzie w tym samym czasie. Jest to charakterystyczne dla starszych drukarek i nie spełnia wymagań asynchronicznego przesyłania, które polega na tym, że dane idą jedno po drugim, tak jak w RS-232. ECP i EPP to takie ulepszenia portu równoległego, które przyspieszają przesył danych, ale wciąż działają w trybie równoległym. Wybranie tych odpowiedzi może być efektem niepełnego zrozumienia, jak działają asynchroniczne interfejsy szeregowe w porównaniu do tych równoległych. W praktyce pomylenie ich może stworzyć niezgodności, gdy próbujesz podłączyć urządzenia wymagające konkretnego typu komunikacji. Fajnie jest poznać różnice między tymi interfejsami i umieć je stosować w nowoczesnych technologiach, bo to może zwiększyć efektywność i niezawodność systemów komunikacyjnych.

Pytanie 39

Na rysunku widać ustawienia protokołu TCP/IP serwera oraz komputera roboczego. Na serwerze działa rola serwera DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca wynik pozytywny, natomiast na stacji roboczej wynik jest negatywny. Co należy zmienić, aby usługa DNS na stacji pracowała poprawnie?

A. bramy na serwerze na 192.168.1.11

B. serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

C. serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

D. bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

Odpowiedź numer 4 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na konieczność ustawienia właściwego adresu serwera DNS na stacji roboczej. W konfiguracjach sieciowych serwera DNS, serwer na ogół działa jako pośrednik, tłumacząc adresy domenowe na adresy IP. W przedstawionym scenariuszu, na serwerze DNS działa lokalnie przypisane IP 127.0.0.1, co sugeruje, że serwer sam obsługuje swoje własne zapytania DNS. Dla stacji roboczej, aby mogła korzystać z funkcji DNS serwera, powinna wskazywać na adres IP, pod którym serwer jest dostępny wewnętrznie, czyli 192.168.1.10. Błędna konfiguracja powoduje, że stacja robocza nie może prawidłowo rozwiązywać zapytań DNS, co skutkuje negatywnym wynikiem ping. Prawidłowe ustawienie adresu DNS na stacji roboczej jako 192.168.1.10 zapewni jej prawidłowy dostęp do usługi DNS. W praktyce oznacza to, że stacje robocze w sieci lokalnej powinny być skonfigurowane tak, aby jako serwer DNS mają wskazany adres serwera sieciowego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami sieciowymi.

Pytanie 40

Na zdjęciu widać kartę

A. telewizyjną z interfejsem ISA

B. dźwiękową z interfejsem PCI

C. sieciową z interfejsem ISA

D. telewizyjną z interfejsem PCI

Karta telewizyjna ze złączem PCI jest urządzeniem pozwalającym komputerowi odbierać sygnał telewizyjny. Złącze PCI (Peripheral Component Interconnect) jest standardem stosowanym do łączenia urządzeń dodatkowych z płytą główną komputera. Karty telewizyjne umożliwiają oglądanie telewizji na ekranie komputera, a także nagrywanie programów telewizyjnych. Ten rodzaj kart jest szczególnie użyteczny w sytuacjach, gdzie wymagane jest oglądanie telewizji w miejscach, gdzie nie ma dostępu do tradycyjnego odbiornika. Karty te obsługują różne standardy nadawania takie jak NTSC, PAL i SECAM, co pozwala na ich szerokie zastosowanie w różnych regionach geograficznych. Wykorzystanie złącza PCI zapewnia większą przepustowość danych oraz możliwość instalacji w większości komputerów osobistych. Instalowanie i konfigurowanie karty telewizyjnej wymaga zrozumienia specyfikacji sprzętowej oraz kompatybilności z systemem operacyjnym. Dzięki zastosowaniu standardowych złączy, takich jak PCI, użytkownik ma możliwość łatwej wymiany kart na nowsze wersje, co jest zgodne z dobrymi praktykami modernizacji sprzętu komputerowego. Zastosowanie karty telewizyjnej w komputerze osobistym jest także przykładem integracji multimediów w jedno urządzenie, co zwiększa jego funkcjonalność i wszechstronność zastosowań.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej