Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 01:23
  • Data zakończenia: 18 maja 2025 01:39

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Instalacja systemów Linuks oraz Windows 7 przebiegła bez żadnych problemów. Systemy zainstalowały się poprawnie z domyślnymi ustawieniami. Na tym samym komputerze, przy tej samej konfiguracji, podczas instalacji systemu Windows XP pojawił się komunikat o braku dysków twardych, co może sugerować

A. brak sterowników
B. uszkodzenie logiczne dysku twardego
C. błędnie skonfigurowane bootowanie napędów
D. nieprawidłowe ułożenie zworek w dysku twardym
Złe ułożenie zworek w dysku twardym oraz uszkodzenie logiczne dysku twardego to potencjalne problemy, które mogą powodować błąd wykrycia dysków twardych, ale w tym konkretnym przypadku są mniej prawdopodobne. W przypadku złego ułożenia zworek, zazwyczaj prowadzi to do sytuacji, w której system w ogóle nie wykrywa dysku twardego, a nie do wyświetlania komunikatu o braku dysków podczas instalacji. Z kolei uszkodzenia logiczne, takie jak usunięcie partycji czy problem z systemem plików, zazwyczaj skutkują innymi rodzajami błędów lub ostrzeżeń, które pojawiają się po uruchomieniu systemu, a nie podczas samej instalacji. Ustawienie bootowania napędów ma kluczowe znaczenie, jednak w tym przypadku system Windows 7 oraz Linux zainstalowały się poprawnie, co sugeruje, że bootowanie było skonfigurowane właściwie. W związku z tym brak sterowników jest najbardziej oczywistą przyczyną, gdyż Windows XP, w przeciwieństwie do nowszych systemów operacyjnych, może nie być w stanie automatycznie rozpoznać nowoczesnych kontrolerów dysków. To często prowadzi do błędnych wniosków, gdzie użytkownicy skupiają się na sprzętowych aspektach zamiast na dostosowywaniu środowiska instalacyjnego poprzez zapewnienie odpowiednich sterowników. Warto również zauważyć, że w przypadku starszych systemów, takich jak Windows XP, zapewnienie zgodności sprzętowej i aktualności sterowników jest kluczowe, aby uniknąć problemów podczas instalacji.

Pytanie 2

Aby umożliwić wymianę informacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. router.
B. punkt dostępowy.
C. modem.
D. koncentrator.
Routery są kluczowymi urządzeniami w architekturze sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi sieciami, w tym między sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN-y są technologią, która pozwala na segmentację ruchu sieciowego w obrębie jednej fizycznej sieci lokalnej, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Aby urządzenia znajdujące się w różnych VLAN-ach mogły się ze sobą komunikować, niezbędne jest wykorzystanie routera, który działa na warstwie trzeciej modelu OSI. Routery dokonują inspekcji pakietów i podejmują decyzje o trasowaniu ruchu między VLAN-ami, co umożliwia wymianę danych. Przykładem zastosowania routerów w sieciach VLAN jest konfiguracja trunkingowa, gdzie router łączy z różnymi VLAN-ami przy pomocy jednego interfejsu, wykorzystując protokoły takie jak 802.1Q. Dzięki zastosowaniu routerów można również implementować polityki bezpieczeństwa i zarządzania ruchem, co jest zgodne z dobrą praktyką w inżynierii sieciowej.

Pytanie 3

Podstawowy rekord uruchamiający na dysku twardym to

A. MBR
B. NTLDR
C. FDISK
D. BOOT
MBR, czyli Master Boot Record, to tak naprawdę kluczowy element w strukturze dysku twardego. Znajdziesz w nim info o partycjach oraz kod, który pozwala na rozruch systemu operacyjnego. Jak uruchamiasz komputer, to BIOS zaczyna cały proces i odczytuje MBR, żeby sprawdzić, która partycja jest aktywna i gdzie znajduje się system operacyjny. MBR zazwyczaj siedzi w pierwszym sektorze dysku i ma moc uruchamiania systemów takich jak Windows czy Linux. Kiedy instalujesz system, MBR jest automatycznie tworzony i ustawiany. Przy okazji warto wspomnieć, że MBR ma swoje ograniczenia, na przykład możesz mieć maksymalnie cztery partycje główne i żadna nie może mieć więcej niż 2 TB. Dlatego teraz coraz częściej korzysta się z GPT, które ma większe możliwości i lepiej radzi sobie z większymi dyskami. Jeśli chcesz lepiej zarządzać danymi na dyskach i optymalizować procesy rozruchowe, musisz zrozumieć rolę MBR. To jest ważne nie tylko dla administratorów systemów, ale także dla osób, które zajmują się konfiguracją sprzętu.

Pytanie 4

Jakiego narzędzia należy użyć do zakończenia końcówek kabla UTP w module keystone z złączami typu 110?

A. Śrubokręta płaskiego
B. Śrubokręta krzyżakowego
C. Zaciskarki do wtyków RJ45
D. Narzędzia uderzeniowego
Wykorzystanie wkrętaka płaskiego lub krzyżakowego do zarabiania końcówek kabla UTP w modułach keystone ze stykami typu 110 jest niewłaściwym podejściem, bazującym na błędnym założeniu, że można osiągnąć trwałe połączenie poprzez manualne dokręcanie lub wciskanie żył kabla. Wkrętaki są narzędziami przeznaczonymi do mocowania elementów, takich jak wkręty, a nie do pracy z kablami telekomunikacyjnymi. Niezdolność do prawidłowego zarabiania końcówek może prowadzić do niestabilnych połączeń, co skutkuje problemami z transmisją danych, takimi jak zrywanie połączenia czy spadki prędkości. Zaciskarki do wtyków RJ45, choć używane w okablowaniu, są dedykowane do innego rodzaju zakończeń niż te zastosowane w modułach keystone typu 110. W zamian za to, aby zapewnić solidne i efektywne połączenie, należy stosować narzędzia zaprojektowane w sposób umożliwiający mechaniczne wciśnięcie żył w odpowiednie styki. Użycie niewłaściwych narzędzi nie tylko obniża jakość instalacji, ale także może narazić na dodatkowe koszty związane z późniejszymi naprawami oraz modernizacjami sieci. Kluczowe jest, aby w procesie instalacji sieciowej kierować się zasadami dobrych praktyk oraz standardami branżowymi, aby osiągnąć niezawodność i wysoką wydajność sieci.

Pytanie 5

Katalog Nakładów Rzeczowych w projektowaniu sieci służy do

A. kosztorysowania prac
B. tworzenia schematów sieci
C. określenia wytycznych dla wykonawcy
D. przygotowywania pomiarów powykonawczych
Katalog Nakładów Rzeczowych jest kluczowym narzędziem w procesie kosztorysowania robót budowlanych, w tym projektowania sieci. Umożliwia on oszacowanie kosztów związanych z materiałami, pracą oraz innymi zasobami potrzebnymi do realizacji projektu. W praktyce, katalog ten dostarcza szczegółowych opisów poszczególnych elementów, ich jednostek miary oraz średnich cen, co pozwala na precyzyjne określenie budżetu przedsięwzięcia. Kosztorysowanie oparte na wiarygodnych danych z katalogu wspiera w podejmowaniu decyzji o alokacji środków oraz kontroli finansowej projektu. Na przykład, przy projektowaniu sieci wodociągowej, inżynierowie mogą skorzystać z katalogu, aby oszacować ilość rur, armatury oraz koszt robocizny, co jest niezbędne do przygotowania rzetelnego kosztorysu. Użycie katalogu nakładów rzecznych jest zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak PN-ISO 9001, które podkreślają znaczenie zarządzania jakością i efektywności w planowaniu projektów.

Pytanie 6

Fast Ethernet to norma sieci przewodowej, która pozwala na przesył danych z maksymalną szybkością

A. 1000 Mbps
B. 54 Mbps
C. 100 Mbps
D. 108 Mbps
Wybór odpowiedzi innych niż 100 Mbps wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów sieciowych oraz ich prędkości transmisji. Odpowiedź 54 Mbps odnosi się do standardu 802.3, znanego jako Ethernet, który był jednym z pierwszych standardów sieciowych, jednak nie jest on związany z Fast Ethernet. Natomiast 108 Mbps to z kolei wynik zastosowania różnych technik, które nie są zgodne z klasycznym Ethernetem ani z Fast Ethernet. Może to sugerować mylne przekonanie, że Fast Ethernet obsługuje prędkości powyżej 100 Mbps, co jest nieprawdziwe w kontekście jego definicji. Odpowiedź 1000 Mbps dotyczy standardu Gigabit Ethernet, który jest znacznie szybszy od Fast Ethernet. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości technologii sieciowych oraz ich ewolucji. Fast Ethernet, z prędkością 100 Mbps, to kluczowy standard w rozwoju sieci lokalnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego projektowania i wdrażania sieci, aby nie pomylić ze sobą różnych standardów oraz ich możliwości. W praktyce, wybór niewłaściwego standardu może prowadzić do nieefektywnej komunikacji i spadku wydajności całej sieci.

Pytanie 7

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

Ilustracja do pytania
A. ten zakres jest nieaktywny
B. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana
C. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie
D. ten zakres jest aktywny
Ikona przy zakresie adresów IPv4 wskazuje, że zakres ten jest nieaktywny co oznacza że serwer DHCP nie będzie przydzielał adresów IP z tej puli. W praktyce może to być spowodowane celowym wyłączeniem zakresu na czas konserwacji lub konfiguracji serwera. Wyłączenie zakresu może być również stosowane w przypadku przekształcania struktury sieci gdzie zmienia się schemat adresacji IP. Wyłączenie to pozwala na tymczasowe wstrzymanie wydawania adresów co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania sieciami komputerowymi. W systemie Windows Server zarządzanie zakresami DHCP powinno odbywać się z zachowaniem wysokiej precyzji co minimalizuje ryzyko błędów sieciowych. Standardy branżowe zalecają regularne audyty konfiguracji w tym przegląd aktywności zakresów aby zapewnić niezawodność działania usług sieciowych. Aktywacja lub deaktywacja zakresów powinna być zawsze dokumentowana co ułatwia późniejsze analizy i ewentualne rozwiązywanie problemów. Właściwie zarządzane zakresy adresów to fundament stabilnej infrastruktury IT.

Pytanie 8

Na urządzeniu znajduje się symbol, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność sprzętu w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej oraz ekologii, co przedstawiono na rysunku

Ilustracja do pytania
A. rysunek B
B. rysunek A
C. rysunek C
D. rysunek D
Wybranie niewłaściwego symbolu może wynikać z mylnego rozumienia zakresu certyfikacji i znaczenia symboli. Symbol CE choć często spotykany na urządzeniach elektronicznych nie jest związany z emisją promieniowania ergonomią czy ekologią. Jest to oznaczenie wskazujące że produkt spełnia wymagania dyrektyw Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Nie obejmuje jednak szczegółowych standardów dotyczących ergonomii czy energooszczędności tak jak TCO. Symbol B jest mniej znanym oznaczeniem które nie odnosi się do emisji promieniowania czy ekologii. Często może być związany z oznaczeniami jakości w specyficznych krajach ale nie spełnia szerokiego spektrum wymagań tak jak TCO. Symbol TÜV SÜD reprezentuje akredytację od niemieckiej firmy zajmującej się testowaniem i certyfikacją produktów. Chociaż TÜV SÜD może obejmować testy dotyczące bezpieczeństwa i jakości to nie skupia się głównie na aspektach ergonomii czy energooszczędności określanych przez TCO. Błędne zrozumienie tych symboli może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat zakresu certyfikacji i wymagań jakie muszą spełniać urządzenia do uzyskania konkretnych certyfikatów. Uważna analiza zakresu działania każdej certyfikacji pomaga w zrozumieniu dlaczego symbol TCO jest właściwym wyborem w kontekście wymagań dotyczących promieniowania ergonomii energooszczędności i ekologii co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i komfortu użytkowania technologii w miejscu pracy.

Pytanie 9

Użytkownicy z grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie Windows Server. Posiadają oni jedynie uprawnienia do „Zarządzania dokumentami”. Jakie kroki należy podjąć, aby naprawić ten problem?

A. Grupie Pracownicy powinno się usunąć uprawnienia „Zarządzanie dokumentami”
B. Grupie Administratorzy trzeba odebrać uprawnienia „Drukuj”
C. Grupie Administratorzy należy anulować uprawnienia „Zarządzanie drukarkami”
D. Grupie Pracownicy należy przydzielić uprawnienia „Drukuj”
Aby użytkownicy z grupy Pracownicy mogli drukować dokumenty przy użyciu serwera wydruku w systemie Windows Server, konieczne jest nadanie im odpowiednich uprawnień. Uprawnienia "Drukuj" są kluczowe, ponieważ pozwalają na realizację zadań związanych z drukowaniem, podczas gdy uprawnienia "Zarządzanie dokumentami" pozwalają jedynie na podstawowe operacje takie jak zatrzymywanie, wznawianie i usuwanie zadań drukowania, ale nie umożliwiają samego drukowania. Standardy branżowe wskazują, że zarządzanie uprawnieniami powinno być precyzyjnie dostosowane do ról i obowiązków użytkowników, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i funkcjonalność. W tym przypadku, po przypisaniu uprawnień "Drukuj", użytkownicy będą mogli korzystać z drukarki w pełni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania zasobami w sieci. Na przykład w środowisku korporacyjnym, gdzie różne zespoły mają różne potrzeby, precyzyjne zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji.

Pytanie 10

Jaki instrument jest używany do usuwania izolacji?

Ilustracja do pytania
A. Rys. C
B. Rys. A
C. Rys. D
D. Rys. B
Rysunki A, B i D przedstawiają narzędzia, które nie są przeznaczone do ściągania izolacji, co jest powszechnym błędem w rozpoznawaniu specyficznych funkcji narzędzi. Na przykład rysunek A może wskazywać na narzędzie o zupełnie innym przeznaczeniu, które być może nie posiada mechanizmu do precyzyjnego usuwania izolacji z przewodów. Wybór takiego narzędzia do ściągania izolacji może prowadzić do uszkodzenia przewodów poprzez zarysowanie lub przecięcie rdzeni miedzianych, co znacznie osłabia połączenia elektryczne. Podobnie, rysunek B również nie przedstawia typowego ściągacza izolacji, a jego zastosowanie w tym kontekście może wynikać z niepełnego zrozumienia specyfikacji narzędzia, które może być zaprojektowane do innych czynności, jak np. zaciskanie lub cięcie. Narzędzia te, choć przydatne w innych aspektach instalacji elektrycznych, nie oferują precyzji i bezpieczeństwa niezbędnego do efektywnego ściągania izolacji. Rysunek D również może obrazować urządzenie o innym trybie działania, które w rzeczywistości nie zapewnia funkcji ściągania izolacji zgodnie z branżowymi standardami wymagającymi zachowania integralności przewodów podczas przygotowywania ich do połączeń. Brak znajomości prawidłowego narzędzia może prowadzić do błędów instalacyjnych, dlatego kluczowe jest rozpoznanie i zrozumienie właściwych narzędzi oraz ich zastosowań w praktyce zawodowej aby spełniać wymagania norm i zapewnić bezpieczeństwo instalacji elektrycznych. Poprawne rozróżnianie narzędzi i zrozumienie ich zastosowania jest fundamentem skutecznej i profesjonalnej pracy w branży elektrycznej.

Pytanie 11

Główny punkt, z którego odbywa się dystrybucja okablowania szkieletowego, to punkt

A. dystrybucyjny
B. dostępowy
C. pośredni
D. abonamentowy
Punkt dystrybucyjny to kluczowy element w infrastrukturze okablowania szkieletowego, pełniący rolę centralnego punktu, z którego rozprowadzane są sygnały do różnych lokalizacji. Przy jego pomocy można efektywnie zarządzać siecią, co obejmuje zarówno dystrybucję sygnału, jak i zapewnienie odpowiedniej organizacji kabli. W praktyce, punkt dystrybucyjny zazwyczaj znajduje się w pomieszczeniach technicznych lub serwerowych, gdzie zainstalowane są urządzenia aktywne, takie jak przełączniki czy routery. Zgodnie z normami ANSI/TIA-568, efektywne planowanie i instalacja infrastruktury okablowania szkieletowego powinny uwzględniać lokalizację punktów dystrybucyjnych, aby minimalizować długość kabli oraz optymalizować ich wydajność. Dobrze zaprojektowany punkt dystrybucyjny umożliwia łatwy dostęp do urządzeń, co jest istotne podczas konserwacji i rozbudowy sieci.

Pytanie 12

Program "VirtualPC", dostępny do pobrania z witryny Microsoft, jest przeznaczony do korzystania:

A. z osobistego konta o pojemności 1 GB w serwerze wirtualnym Microsoft
B. z darmowej pomocy technicznej TechNet.Soft firmy Virtual Soft
C. z bezpłatnego konta o pojemności 100 MB w hostingu Microsoft
D. z wirtualnych systemów operacyjnych na lokalnym dysku
Program VirtualPC to oprogramowanie wirtualizacyjne, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze, wykorzystując lokalny dysk twardy jako bazę. Jest to narzędzie przydatne dla deweloperów, testerów oprogramowania oraz administratorów systemów, którzy muszą pracować w różnych środowiskach. Dzięki VirtualPC można tworzyć wirtualne maszyny, co umożliwia testowanie aplikacji w różnych systemach operacyjnych, takich jak Windows, Linux, czy inne. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT, które zakładają minimalizację ryzyka przez izolację testów od głównego środowiska operacyjnego. Przy użyciu VirtualPC można także eksperymentować z konfiguracjami systemów bez obawy o destabilizację głównego systemu, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony danych i bezpieczeństwa. Ponadto, można w łatwy sposób przenosić wirtualne maszyny między różnymi komputerami, co zwiększa elastyczność i wygodę pracy.

Pytanie 13

Podstawowy protokół stosowany do ustalania ścieżki oraz przesyłania pakietów danych w sieci komputerowej to

A. PPP
B. SSL
C. RIP
D. POP3
SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji w Internecie, ale nie jest używany do wyznaczania tras pakietów w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem. Z kolei POP3 (Post Office Protocol 3) służy do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalny komputer, co zupełnie nie wiąże się z routowaniem pakietów w sieci. Z tego powodu, nie można go uznać za odpowiedni protokół w kontekście wyznaczania tras. PPP (Point-to-Point Protocol) jest protokołem komunikacyjnym używanym do ustanawiania połączeń bezpośrednich między dwoma urządzeniami, na przykład w przypadku połączeń dial-up. Choć PPP może być używany do przesyłania pakietów, nie oferuje funkcji routingu w sensie wyznaczania tras, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Wybór niewłaściwego protokołu najczęściej wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji poszczególnych protokołów oraz ich zastosowań w różnych scenariuszach sieciowych. Istotne jest, aby zrozumieć, że różne protokoły pełnią różne role w infrastrukturze sieciowej i błędne przyporządkowanie ich funkcji prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 14

Element na karcie graficznej, który ma za zadanie przekształcenie cyfrowego sygnału wytwarzanego przez kartę na analogowy sygnał, zdolny do wyświetlenia na monitorze to

A. multiplekser
B. głowica FM
C. RAMBUS
D. RAMDAC
Odpowiedź RAMDAC (RAM Digital-to-Analog Converter) jest poprawna, ponieważ ten układ jest odpowiedzialny za konwersję cyfrowego sygnału graficznego generowanego przez kartę graficzną na analogowy sygnał wideo, który może być wyświetlany przez monitor. RAMDAC odgrywa kluczową rolę w procesie renderowania obrazu, umożliwiając wyświetlanie grafiki w wysokiej jakości na monitorach analogowych, takich jak CRT. Dzięki RAMDAC, informacje o kolorach i pikselach są przetwarzane i przekształcane w sygnały analogowe, co pozwala na prawidłowe wyświetlenie obrazu. W praktyce zastosowanie RAMDAC jest szczególnie istotne w starszych systemach komputerowych, gdzie monitory analogowe były standardem. Chociaż dzisiejsze technologie przechodzą na cyfrowe interfejsy, takich jak HDMI czy DisplayPort, zrozumienie funkcji RAMDAC jest ważne dla osób interesujących się historią rozwoju technologii graficznych oraz dla tych, którzy pracują z różnorodnymi rozwiązaniami wyświetlania obrazu. Warto również zauważyć, że zrozumienie procesów konwersji sygnału jest fundamentem dla wielu zastosowań w branży technologicznej, w tym w inżynierii oprogramowania oraz projektowaniu systemów wideo.

Pytanie 15

Program iftop działający w systemie Linux ma na celu

A. ustawianie parametrów interfejsu graficznego
B. monitorowanie aktywności połączeń sieciowych
C. kończenie procesu, który zużywa najwięcej zasobów procesora
D. prezentowanie bieżącej prędkości zapisu w pamięci operacyjnej
Program iftop jest narzędziem służącym do monitorowania połączeń sieciowych w systemie Linux. Jego główną funkcjonalnością jest wyświetlanie danych dotyczących aktywności sieciowej w czasie rzeczywistym. Użytkownik może zobaczyć, które adresy IP są najbardziej aktywne, jak również ilość przesyłanych danych w określonym czasie. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko identyfikować potencjalne problemy, takie jak nadmierne obciążenie sieci, działania złośliwe lub błędy konfiguracyjne. Dodatkowo, iftop umożliwia filtrowanie wyników według interfejsów sieciowych oraz protokołów, co zwiększa jego użyteczność w bardziej złożonych środowiskach. W praktyce, narzędzie to jest często wykorzystywane w połączeniu z innymi narzędziami do monitorowania sieci, takimi jak Wireshark, aby uzyskać pełniejszy obraz stanu infrastruktury sieciowej. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o monitoringach sieciowych, warto zaznajomić się z protokołem SNMP oraz narzędziami do jego implementacji.

Pytanie 16

Wykorzystanie polecenia net accounts w konsoli systemu Windows, które ustawia maksymalny okres ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /FORCELOGOFF
B. /TIMES
C. /MAXPWAGE
D. /EXPIRES
Opcje /TIMES, /EXPIRES i /FORCELOGOFF niestety nie są odpowiednie, gdy mówimy o ustalaniu maksymalnej liczby dni ważności hasła. /TIMES służy do określenia godzin, w których użytkownicy mogą logować się do systemu, ale to zupełnie inny temat. /EXPIRES dotyczy daty wygaszenia konta użytkownika, a nie hasła, więc nie ma to wpływu na politykę haseł. Z kolei /FORCELOGOFF to opcja do wymuszania wylogowania użytkownika po pewnym czasie, co znowu mało ma wspólnego z hasłami. Często wybór tych opcji wynika z braku pełnego zrozumienia zasad bezpieczeństwa w systemach. Administratorzy powinni bardziej skupić się na zarządzaniu hasłami, żeby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa.

Pytanie 17

Minimalna zalecana ilość pamięci RAM dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 1,5 GB
B. 2 GB
C. 1 GB
D. 512 MB
Wybierając odpowiedzi inne niż 2 GB, można naprawdę się pomylić co do wymagań systemowych. Odpowiedzi takie jak 512 MB, 1 GB, czy 1,5 GB kompletnie nie biorą pod uwagę, czego naprawdę potrzebuje Windows Server 2008. W dzisiejszych czasach pamięć RAM to kluczowy element, który wpływa na to, jak dobrze wszystko działa. Jak jest jej za mało, serwer często korzysta z dysku twardego, co prowadzi do opóźnień. W branży mówi się, że minimalne wymagania to tylko początek, a w praktyce może być tego znacznie więcej w zależności od obciążenia i uruchomionych aplikacji. Ignorując wymagania dotyczące RAM, można napotkać problemy z aplikacjami klienckimi, co podnosi koszty związane z utrzymaniem systemu. Z mojego punktu widzenia, pomijanie tych wskazówek to prosta droga do komplikacji, a ryzyko awarii rośnie, co w pracy nie może być akceptowalne.

Pytanie 18

Aby powiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać rolką myszki, trzymając jednocześnie klawisz

A. CTRL
B. TAB
C. ALT
D. SHIFT
Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przy użyciu klawisza CTRL w połączeniu z rolką myszki można efektywnie zmieniać rozmiar ikon na pulpicie systemu operacyjnego Windows. Działa to w sposób bardzo intuicyjny: przytrzymując klawisz CTRL i jednocześnie przewijając rolkę myszki w górę, ikony stają się większe, natomiast przewijanie w dół powoduje ich zmniejszenie. Ta funkcjonalność jest szczególnie przydatna dla użytkowników, którzy preferują dostosowanie wyglądu pulpitu do własnych potrzeb, co może poprawić zarówno estetykę, jak i użyteczność interfejsu. Warto również zauważyć, że ta technika jest zgodna z ogólnymi zasadami dostosowywania interfejsów użytkownika, które zakładają, że użytkownicy powinni mieć możliwość wpływania na prezentację i organizację danych w sposób, który im odpowiada. W praktyce, jeśli na przykład masz wiele ikon na pulpicie i chcesz, aby były bardziej czytelne, użycie tej kombinacji klawiszy sprawi, że szybko dostosujesz ich rozmiar, co może znacząco ułatwić codzienną pracę na komputerze.

Pytanie 19

Który protokół przesyła datagramy bez gwarancji ich dostarczenia?

A. ICMP
B. TCP
C. HTTP
D. UDP
Wybór TCP (Transmission Control Protocol) jako odpowiedzi na pytanie o protokół przesyłający datagramy bez gwarancji dostarczenia jest błędny. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność poprzez mechanizmy takie jak kontrola błędów, retransmisja utraconych pakietów oraz potwierdzenia odbioru. Dzięki tym funkcjom, TCP gwarantuje, że dane zostaną dostarczone w odpowiedniej kolejności i bez błędów, co jest kluczowe w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności, takich jak przesyłanie plików czy przeglądanie stron internetowych. ICMP (Internet Control Message Protocol) również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ jego główną rolą jest przesyłanie informacji o błędach oraz diagnostykę sieci, a nie przesyłanie danych użytkownika. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) to protokół aplikacyjny, który działa na bazie TCP, co również potwierdza jego niezawodny charakter. Wybierając nieodpowiednie protokoły, można doprowadzić do niezgodności w zastosowaniach, gdzie niezawodność danych jest kluczowa. Typowym błędem myślowym jest mylenie protokołów transportowych z protokołami aplikacyjnymi, co prowadzi do nieporozumień co do ich funkcji i zastosowań. Właściwe zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów komunikacyjnych.

Pytanie 20

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby przeprowadzić aktualizację wszystkich pakietów (całego systemu) do najnowszej wersji z zainstalowaniem nowego jądra?

A. apt-get install nazwa_pakietu
B. apt-get update
C. apt-get upgrade
D. apt-get dist-upgrade
Stosowanie polecenia 'apt-get update' jest często mylone z procesem aktualizacji systemu. To polecenie jedynie aktualizuje lokalną bazę danych dostępnych pakietów, co oznacza, że system poznaje nowe wersje oprogramowania, jednak nie dokonuje faktycznych aktualizacji. W praktyce, po wykonaniu 'apt-get update', konieczne jest użycie innego polecenia, aby wprowadzić zmiany w systemie, co czyni je niewystarczającym. Wybór 'apt-get upgrade' również jest niewłaściwy, ponieważ nie pozwala na aktualizację zależności pakietów ani instalację nowych paczek, co może prowadzić do sytuacji, w której niektóre pakiety pozostaną nieaktualne, a system nie będzie miał najnowszego jądra. Z kolei 'apt-get install nazwa_pakietu' jest narzędziem do instalacji pojedynczych pakietów, co w kontekście aktualizacji całego systemu jest zupełnie nieadekwatne. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że aktualizacja systemu wymaga bardziej kompleksowego podejścia, które uwzględnia zarówno nowe wersje pakietów, jak i ich zależności. Dlatego dla pełnej aktualizacji systemu właściwym wyborem jest 'apt-get dist-upgrade', które zaspokaja te wszystkie potrzeby.

Pytanie 21

Który z protokołów przesyła datagramy użytkownika BEZ GWARANCJI ich dostarczenia?

A. TCP
B. ICMP
C. HTTP
D. UDP
UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym w zestawie protokołów internetowych, który nie zapewnia gwarancji dostarczenia datagramów. Jego podstawową cechą jest to, że przesyła dane w sposób bezpołączeniowy, co oznacza, że nie ustanawia żadnej sesji komunikacyjnej przed wysłaniem danych. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie szybkość jest ważniejsza od niezawodności, takich jak transmisje wideo na żywo, gry online czy VoIP (Voice over Internet Protocol). W tych zastosowaniach opóźnienia mogą być bardziej krytyczne niż utrata niektórych pakietów danych. W praktyce, programiści często decydują się na użycie UDP tam, gdzie aplikacja może sama poradzić sobie z ewentualnymi błędami, np. przez ponowne wysyłanie zagubionych pakietów. W związku z tym, standardy RFC 768 definiują UDP jako protokół, który nie implementuje mechanizmów kontroli błędów ani retransmisji, co przyspiesza proces przesyłania danych i zmniejsza narzuty. Z tego powodu, UDP jest wszechobecny w aplikacjach wymagających niskich opóźnień i dużej przepustowości.

Pytanie 22

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. rozszerzeniem technologii BlueTooth
B. złączem radiowym
C. złączem szeregowym
D. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m
IrDA, czyli Infrared Data Association, to taki standard, który pozwala na przesyłanie danych bezprzewodowo przy użyciu podczerwieni. Można to porównać do połączenia szeregowego, co znaczy, że dane lecą w jednym kierunku na raz, a nie tak jak w przypadku połączeń równoległych, gdzie kilka bitów podróżuje jednocześnie. IrDA oferuje prędkości od 9,6 kb/s do nawet 4 Mb/s, co sprawia, że jest przydatne w wielu sytuacjach, jak przesyłanie plików między telefonami czy drukowanie na odległość. Generalnie urządzenia, takie jak telefony, laptopy czy drukarki, mogą się komunikować w zasięgu do metra, co jest super w biurach czy domach. Fajnie, że IrDA stało się popularne w latach 90. i na początku 2000, ale z czasem w dużej mierze ustąpiło miejsca technologii Bluetooth, która oferuje większy zasięg i więcej możliwości.

Pytanie 23

Thunderbolt jest typem interfejsu:

A. szeregowym, dwukanałowym, dwukierunkowym i przewodowym
B. szeregowym, asynchronicznym i bezprzewodowym
C. równoległym, dwukanałowym, dwukierunkowym i bezprzewodowym
D. równoległym, asynchronicznym i przewodowym
Thunderbolt to naprawdę fajny interfejs, który działa na zasadzie szeregowego przesyłania danych. W praktyce oznacza to, że przesyłane są dane po jednej linii, co sprawia, że wszystko działa znacznie szybciej i sprawniej. Dzięki temu, że korzysta z dwóch kanałów, Thunderbolt może jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co jest super, bo to zwiększa wydajność. Jest to zresztą przewodowy interfejs, a to znaczy, że połączenie jest stabilniejsze i z mniejszymi opóźnieniami niż w przypadku rozwiązań bezprzewodowych. Thunderbolt świetnie sprawdza się z różnymi urządzeniami, jak zewnętrzne dyski twarde czy monitory o wysokiej rozdzielczości. Używa się go coraz częściej w pracy z wideo i grafiką, co nie jest zaskoczeniem. Standardy Thunderbolt 3 i 4, które wprowadził Intel, jeszcze bardziej poprawiają jego funkcjonalność, bo można podłączyć różne sprzęty przez jeden kabel i dodatkowo ładować urządzenia. Warto to znać, bo to ułatwia życie w biurze czy podczas pracy kreatywnej.

Pytanie 24

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. maksymalnej liczby dni ważności konta
B. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany
C. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników
D. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników
Wszystkie podane odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows, ale tylko jedna z nich jest właściwa dla polecenia net accounts /MINPWLEN:11, które odnosi się do długości haseł. Odpowiedzi wskazujące na minimalną liczbę minut, przez które użytkownik może być zalogowany, maksymalną liczbę dni ważności konta oraz maksymalną liczbę dni między zmianami haseł użytkowników są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych parametrów polityki bezpieczeństwa. Żadna z tych opcji nie ma związku z ustawieniem minimalnej długości haseł, co kluczowo wpłynęło na wybór odpowiedzi. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują polecenie, koncentrując się na aspektach dotyczących zarządzania sesjami i czasem, co może prowadzić do błędnych wniosków. W rzeczywistości, minimalna długość hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa, co jest podstawowym założeniem w strategiach ochrony danych. Zrozumienie różnicy między politykami zarządzania dostępem, takimi jak długość haseł, a politykami związanymi z zarządzaniem sesjami, jest kluczowe dla efektywnego zabezpieczania systemów informatycznych. Administratorzy powinni dokładnie przestudiować dokumentację Microsoft, aby zrozumieć, jak poszczególne opcje wpływają na bezpieczeństwo oraz jakie standardy są rekomendowane w branży.

Pytanie 25

Urządzenie sieciowe funkcjonujące w trzeciej warstwie modelu ISO/OSI, posługujące się adresami IP, to

A. router.
B. wzmacniacz.
C. most.
D. przełącznik.
Hub, bridge i repeater to sprzęty, które nie działają na warstwie sieci w modelu ISO/OSI, więc nie nadają się do tego, co robi router. Hub to urządzenie, które działa na warstwie fizycznej i tylko przesyła sygnały do wszystkich podłączonych urządzeń, nie analizując adresów IP. Dlatego hub nie radzi sobie z zarządzaniem ruchem w sieci, co powoduje sporo problemów i kolizji. Bridge działa na warstwie łącza danych i łączy dwa segmenty tej samej sieci, ale nie decyduje o routingu na podstawie adresów IP. Z drugiej strony, repeater też działa na warstwie fizycznej, ale tylko wzmacnia sygnał, żeby zwiększyć zasięg, więc też nie kieruje pakietami na podstawie adresów. W sumie te urządzenia nie mogą zrobić tego, co robi router, czyli zarządzać trasami i optymalizować ruch. Więc mylenie ich z routerem może prowadzić do błędnych wniosków o sieciach komputerowych.

Pytanie 26

Kiedy użytkownik wpisuje w przeglądarkę adres www.egzamin.pl, nie ma on możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wpisujący adres 211.0.12.41 zyskuje dostęp do tej strony. Problem ten wynika z nieprawidłowej konfiguracji serwera

A. WWW
B. SQL
C. DHCP
D. DNS
Odpowiedź DNS jest prawidłowa, ponieważ system DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.egzamin.pl, na odpowiadające im adresy IP. Gdy wpisujesz w przeglądarkę nazwę domeny, komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać właściwy adres IP, który jest potrzebny do nawiązania połączenia z odpowiednim serwerem. W przypadku braku skonfigurowanego serwera DNS, zapytanie nie zostanie zrealizowane, co skutkuje brakiem dostępu do strony internetowej. Przykładem zastosowania poprawnej konfiguracji DNS jest możliwość korzystania z przyjaznych nazw domen dla użytkowników, zamiast pamiętania skomplikowanych adresów IP. Dobre praktyki obejmują zapewnienie redundancji serwerów DNS oraz ich regularne aktualizowanie, aby uniknąć problemów z dostępem do usług internetowych.

Pytanie 27

Kondygnacyjny punkt dystrybucji jest połączony z

A. centralnym punktem dystrybucji
B. centralnym punktem sieci
C. budynkowym punktem dystrybucji
D. gniazdem abonenckim
Wybór odpowiedzi dotyczącej centralnego punktu sieci, centralnego punktu dystrybucyjnego lub budynkowego punktu dystrybucyjnego wskazuje na pewne nieporozumienia związane z architekturą sieci. Centralny punkt sieci jest zazwyczaj miejscem, w którym gromadzone są sygnały z różnych źródeł i skąd są one dystrybuowane dalej, jednak nie jest to bezpośrednio związane z kondygnacyjnym punktem dystrybucyjnym, który działa na poziomie lokalnym. Centralny punkt dystrybucyjny ma na celu zarządzanie sygnałem w obrębie konkretnego budynku, ale nie jest on bezpośrednio połączony z gniazdami abonenckimi. Budynkowy punkt dystrybucyjny również pełni funkcję zarządzającą, jednak jego zadaniem jest integracja różnych kondygnacyjnych punktów dystrybucyjnych w obrębie jednego obiektu. Prawidłowe zrozumienie tych terminów jest kluczowe dla projektowania i wdrażania infrastruktury sieciowej. Wiele osób może mylić te pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących topologii sieci i ich działania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny jest bezpośrednio połączony z gniazdem abonenckim, co umożliwia użytkownikom końcowym dostęp do zasobów sieciowych.

Pytanie 28

Jaką maskę podsieci należy wybrać dla sieci numer 1 oraz sieci numer 2, aby urządzenia z podanymi adresami mogły komunikować się w swoich podsieciach?

Ilustracja do pytania
A. 255.255.255.240
B. 255.255.255.128
C. 255.255.128.0
D. 255.255.240.0
Maska 255.255.128.0 oznacza, że pierwsze 17 bitów adresu IP jest częścią identyfikatora sieci, a pozostałe 15 bitów jest używane do identyfikacji hostów w tej sieci. To pozwala na stworzenie stosunkowo dużej liczby hostów w jednej sieci, co jest przydatne w przypadku dużych organizacji. W kontekście podanych adresów IP dla sieci nr 1 i nr 2, zastosowanie tej maski sieciowej pozwala na przypisanie adresów IP, które mieszczą się w tej samej sieci. Przykładowo, dla adresu IP 10.12.0.12 i maski 255.255.128.0 sieć obejmuje zakres od 10.0.0.0 do 10.127.255.255, co oznacza, że wszystkie podane adresy IP jako przykłady mieszczą się w tej samej sieci. Maska ta jest zgodna z dobrymi praktykami w zarządzaniu dużymi sieciami IP, umożliwiając efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni adresowej przy jednoczesnym zachowaniu elastyczności w podziale sieci. Jest to szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami są kluczowe dla utrzymania wydajności i bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 29

W środowisku Linux uruchomiono skrypt przy użyciu dwóch argumentów. Uzyskanie dostępu do wartości drugiego argumentu z wnętrza skryptu możliwe jest przez

A. $2$
B. %2%
C. $2
D. %2
W systemie Linux, dostęp do parametrów przekazywanych do skryptów odbywa się za pomocą zmiennych specjalnych. Pierwszy parametr przekazywany do skryptu dostępny jest pod zmienną $1, drugi pod zmienną $2, trzeci pod $3 i tak dalej. Zastosowanie tej konwencji jest standardem w powłokach Unixowych, takich jak bash. Przykładowo, jeśli wywołasz skrypt z poleceniem 'bash skrypt.sh param1 param2', w skrypcie będziesz mógł uzyskać dostęp do 'param1' za pomocą $1 oraz do 'param2' za pomocą $2. W praktyce, można wykorzystać te zmienne do dynamicznego przetwarzania danych wejściowych, co jest bardzo przydatne w automatyzacji zadań. Na przykład, skrypt mógłby przyjmować plik jako pierwszy parametr oraz typ operacji jako drugi, umożliwiając wykonanie różnorodnych działań na danych. Dobre praktyki zalecają także walidację przekazanych parametrów, aby uniknąć błędów w czasie wykonania oraz zapewnić stabilność systemu.

Pytanie 30

Jak brzmi nazwa klucza rejestru w systemie Windows, w którym zapisane są relacje między typami plików a aplikacjami, które je obsługują?

A. HKEY_LOCAL_RELATIONS
B. HKEY_CLASSES_ROOT
C. HKEY_USERS
D. HKEY_CURRENT_PROGS
HKEY_USERS to klucz rejestru, który przechowuje informacje dotyczące wszystkich użytkowników systemu Windows, ale nie jest on bezpośrednio związany z powiązaniami typów plików. Odpowiedź sugerująca ten klucz może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji rejestru. Klucz HKEY_CURRENT_PROGS nie istnieje w standardowej architekturze rejestru systemu Windows, co czyni tę odpowiedź błędną. Niekiedy użytkownicy mogą mylić HKEY_CURRENT_USER z HKEY_CLASSES_ROOT, ale ten pierwszy dotyczy ustawień i preferencji bieżącego użytkownika, a nie powiązań typów plików. Z kolei HKEY_LOCAL_RELATIONS również nie jest uznawanym kluczem w systemie Windows, co może prowadzić do zamieszania. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia struktury rejestru Windows, gdzie każdy klucz ma swoją określoną rolę. Klucz HKEY_CLASSES_ROOT stanowi centralny punkt dla powiązań typów plików, co jest kluczowe dla działania aplikacji i interakcji systemu z użytkownikiem. Ignorowanie tego faktu może prowadzić do problemów z otwieraniem plików oraz ich obsługą przez oprogramowanie. Właściwe zrozumienie struktury rejestru jest niezbędne dla administratorów systemów oraz dla osób zajmujących się konfiguracją systemu operacyjnego.

Pytanie 31

Aby połączyć cyfrową kamerę z interfejsem IEEE 1394 (FireWire) z komputerem, wykorzystuje się kabel z wtykiem zaprezentowanym na fotografii

Ilustracja do pytania
A. D
B. A
C. C
D. B
Kiedy wybiera się niepoprawne odpowiedzi, trzeba przede wszystkim zrozumieć różnorodność interfejsów i ich właściwości. Na przykład złącze HDMI, widoczne na zdjęciu B, jest popularne do przesyłania nieskompresowanego sygnału audio i wideo, głównie w telewizorach i monitorach, ale nie ma za bardzo nic wspólnego z IEEE 1394. Jego budowa i zastosowanie są inne niż w FireWire, bo HDMI nie obsługuje transferu danych między komputerem a kamerą, tylko przesyła obraz i dźwięk. Z drugiej strony, USB, pokazane na zdjęciu C, jest bardzo uniwersalne i używane w wielu różnych urządzeniach, ale ma swoje ograniczenia w porównaniu do FireWire pod względem przepustowości i sposobu przesyłania danych. Chociaż USB jest wszechobecne w nowoczesnych sprzętach, nie zadziała z kamerami cyfrowymi, które mają interfejs IEEE 1394. RCA, które widać na zdjęciu D, to standardowe analogowe złącze, używane głównie do audio i wideo, ale nie ma nic wspólnego z cyfrowym transferem danych, jak FireWire. Źle dobrane złącze może prowadzić do problemów z kompatybilnością i ograniczeń w prędkości przesyłania danych, co może być kłopotliwe w profesjonalnej pracy z multimediami. Fajnie jest zrozumieć, jakie są różnice między tymi standardami, żeby dobrze wykorzystać urządzenia multimedialne i zapewnić efektywną pracę w zawodzie.

Pytanie 32

Aby uzyskać optymalną wydajność, karta sieciowa w komputerze stosuje transmisję szeregową.

A. asynchroniczną Full duplex
B. asynchroniczną Simplex
C. synchroniczną Half duplex
D. synchroniczną Simplex
Odpowiedź 'asynchroniczna Full duplex' jest prawidłowa, ponieważ oznacza, że karta sieciowa może jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co jest kluczowe dla uzyskania maksymalnej wydajności w komunikacji sieciowej. Asynchroniczne pełne dupleksy są powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach komputerowych, ponieważ umożliwiają bardziej efektywne wykorzystanie dostępnej przepustowości. W praktyce oznacza to, że podczas przesyłania danych można równocześnie odbierać nowe informacje, co znacząco przyspiesza komunikację. Na przykład, wiele nowoczesnych kart sieciowych Ethernet obsługuje tryb Full duplex, co pozwala na jednoczesne przesyłanie i odbieranie ramek danych bez kolizji, co jest zgodne z normami IEEE 802.3. Dodatkowo, asynchroniczny transfer danych jest elastyczny, co sprawia, że nadaje się do różnorodnych zastosowań, od prostych lokalnych sieci po złożone struktury w chmurze. Wdrożenie tej technologii przyczynia się do poprawy wydajności sieci, co z kolei wpływa na lepszą jakość usług oraz doświadczenie użytkowników.

Pytanie 33

Jak nazywa się serwer Windows, na którym zainstalowano usługę Active Directory?

A. serwerem WWW
B. serwerem plików
C. serwerem DHCP
D. kontrolerem domeny
Kontroler domeny to serwer, na którym zainstalowana jest usługa Active Directory, będąca kluczowym elementem w zarządzaniu zasobami sieciowymi w środowisku Windows. Jego głównym zadaniem jest przechowywanie informacji o użytkownikach, komputerach oraz innych zasobach w sieci, a także zarządzanie dostępem do tych zasobów. Kontroler domeny odpowiada za weryfikację tożsamości użytkowników oraz autoryzację ich dostępu do usług i zasobów, co jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa w organizacji. W praktyce, kontroler domeny umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa, co pozwala na łatwiejsze wdrażanie zmian oraz monitorowanie dostępu. Dodatkowo, dzięki replikacji, wiele kontrolerów domeny może współpracować, co zwiększa niezawodność i odporność na awarie. W kontekście standardów branżowych, organizacje często wdrażają rozwiązania oparte na Active Directory, aby zapewnić zgodność z wymogami bezpieczeństwa i zarządzania informacjami, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnym zarządzaniu IT.

Pytanie 34

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 2048 bajtów
B. 3072 bajty
C. 8192 bajty
D. 4096 bajtów
Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 35

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. BCDEDIT
B. LILO
C. AFFS
D. GRUB
Inne narzędzia, jak GRUB, LILO czy AFFS, działają w innych systemach operacyjnych, więc nie nadają się do Windows. GRUB to popularny bootloader w Linuxie, który radzi sobie z wieloma systemami. Ale w Windowsie? Bez szans. Podobnie LILO, który jest już trochę stary i też działa tylko w Linuxie. A AFFS to system plików dla Amigi, więc w świecie Windowsa to w ogóle nie ma sensu. Często ludzie mylą te narzędzia i zakładają, że każde z nich można używać zamiennie, co zazwyczaj kończy się problemami. Dlatego ważne, żeby wiedzieć, co do czego służy, bo każda z tych aplikacji miała swoje wymagania i działają w konkretnych systemach.

Pytanie 36

Polecenie grep w systemie Linux pozwala na

A. archiwizację danych
B. kompresję danych
C. porównanie dwóch plików
D. wyszukanie danych w pliku
Polecenie grep jest jednym z najważniejszych narzędzi w systemie Linux, które pozwala na efektywne wyszukiwanie danych w plikach tekstowych. Jego główną funkcją jest przeszukiwanie zawartości plików i wyświetlanie linii, które odpowiadają określonemu wzorcowi. Na przykład, jeśli chcesz znaleźć wszystkie wystąpienia słowa 'błąd' w pliku logu, możesz użyć polecenia grep w następujący sposób: 'grep błąd plik.log'. To narzędzie obsługuje wyrażenia regularne, co znacząco zwiększa jego możliwości. Możesz również używać opcji takich jak '-i', aby wyszukiwanie było nieczułe na wielkość liter, czy '-r', aby przeszukać również podkatalogi. grep jest standardowym narzędziem w wielu skryptach i procesach automatyzacji, co czyni go niezastąpionym w codziennej pracy administratorów systemów i programistów. Dobrą praktyką jest również łączenie grep z innymi poleceniami, takimi jak pipe '|', co pozwala na bardziej zaawansowane operacje na danych.

Pytanie 37

Zaprezentowane narzędzie jest wykorzystywane do

Ilustracja do pytania
A. spawania przewodów światłowodowych
B. zdejmowania izolacji okablowania
C. zaciskania wtyków RJ11 oraz RJ45
D. lokalizacji uszkodzeń włókien światłowodowych
Zaciskanie wtyków RJ11 i RJ45 wymaga zastosowania specjalistycznych narzędzi takich jak zaciskarki które umożliwiają precyzyjne połączenie przewodów z końcówkami. Lokalizator uszkodzeń włókien światłowodowych przedstawiony na zdjęciu nie posiada odpowiednich mechanizmów ani formy pozwalającej na wykonywanie tego zadania. Z kolei spawanie przewodów światłowodowych polega na łączeniu dwóch odcinków włókien przy użyciu spawarki światłowodowej co wymaga precyzyjnej technologii zgrzewania a narzędzie na zdjęciu nie spełnia tych warunków. Zdejmowanie izolacji okablowania jest procesem polegającym na usunięciu zewnętrznej powłoki kabli co ułatwia ich dalsze przetwarzanie i wymaga zastosowania narzędzi takich jak noże do zdejmowania izolacji bądź specjalne szczypce. Narzędzie na zdjęciu jest dostosowane wyłącznie do przesyłania światła wzdłuż włókna światłowodowego w celu lokalizacji uszkodzeń a nie do mechanicznego przetwarzania kabli. Podczas analizy technologii i narzędzi ważne jest zrozumienie ich specyficznego przeznaczenia oraz funkcjonalności co pozwala na unikanie błędnych aplikacji w praktyce zawodowej. Poprawne rozpoznanie narzędzia i jego zastosowania ma kluczowe znaczenie w efektywnej pracy w dziedzinie telekomunikacji i optyki.

Pytanie 38

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

Ilustracja do pytania
A. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10
B. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11
C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10
D. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11
Zamiana adresu bramy na stacji roboczej lub na serwerze nie rozwiązuje problemu związanego z negatywnym wynikiem polecenia ping na stacji roboczej, ponieważ problem dotyczy rozwiązywania nazw, a nie routingu. Brama domyślna w sieciach komputerowych jest używana do przesyłania pakietów IP poza lokalną sieć, jednak w tym przypadku komunikacja jest wewnątrz sieci lokalnej, a błędne ustawienia bramy nie byłyby przyczyną niepowodzenia w pingowaniu domeny. Zamiast tego, poprawna konfiguracja DNS jest kluczowa dla rozwiązywania nazw domenowych. Innym błędnym założeniem byłoby użycie adresu IP bramy jako serwera DNS. Adres bramy domyślnej jest przeznaczony do przesyłania ruchu do innych sieci, a nie do tłumaczenia nazw domen. Często spotykanym błędem jest również używanie adresu 127.0.0.1 jako DNS na komputerze, który nie jest serwerem DNS, ponieważ ten adres wskazuje na lokalną maszynę. W przypadku serwerów rzeczywiście pełniących rolę DNS, jak w tej sytuacji, należy skonfigurować stacje robocze, aby używały odpowiedniego adresu IP serwera DNS, co w tym przypadku jest 192.168.1.10. Takie podejście zapewnia, że stacja robocza ma dostęp do poprawnie skonfigurowanego serwera DNS, który może skutecznie tłumaczyć nazwy domenowe i umożliwiać komunikację sieciową. Warto również pamiętać, że w dużych sieciach czasem stosuje się redundancję serwerów DNS, aby zwiększyć dostępność, co jednak nie zmienia podstawowej potrzeby poprawnego skonfigurowania podstawowego serwera DNS w sieci lokalnej.

Pytanie 39

Aby zabezpieczyć system przed atakami typu phishing, nie zaleca się

A. posługiwania się przestarzałymi przeglądarkami internetowymi
B. wykorzystywania bankowości internetowej
C. używania stron WWW, które korzystają z protokołu HTTPS
D. aktualizowania oprogramowania do obsługi e-maili
Uaktualnianie oprogramowania do obsługi poczty elektronicznej, korzystanie z serwisów WWW używających protokołu HTTPS oraz korzystanie z bankowości elektronicznej to działania, które w rzeczywistości są kluczowe w kontekście ochrony przed atakami phishingowymi. Uaktualnianie oprogramowania pocztowego jest istotne, ponieważ producent regularnie wprowadza poprawki bezpieczeństwa, które eliminują znane luki. Niezainstalowanie tych aktualizacji może prowadzić do sytuacji, w której złośliwe oprogramowanie wykorzystuje istniejące słabości w systemie. Korzystanie z HTTPS to kolejny istotny aspekt; protokół ten zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy użytkownikiem a witryną, co utrudnia przechwycenie informacji przez osoby trzecie, jak również potwierdza autentyczność strony. Z drugiej strony, bankowość elektroniczna, mimo że wymaga ostrożności, oferuje wiele zabezpieczeń, takich jak dwuetapowa weryfikacja, która znacznie zwiększa bezpieczeństwo transakcji. Powszechnym błędem jest myślenie, że korzystanie z bankowości internetowej jest ryzykowne samo w sobie; w rzeczywistości, to niewłaściwe praktyki, takie jak korzystanie ze starszych przeglądarek, narażają użytkowników na ataki. Dlatego ważne jest, aby implementować najlepsze praktyki bezpieczeństwa i być na bieżąco z technologią, co znacznie obniży ryzyko stania się ofiarą phishingu.

Pytanie 40

Dobrze zaprojektowana sieć komputerowa powinna zapewniać możliwość rozbudowy, czyli charakteryzować się

A. redundancją
B. wydajnością
C. skalowalnością
D. nadmiarowością
Skalowalność to kluczowa cecha każdej nowoczesnej sieci komputerowej, która pozwala na jej rozbudowę w miarę potrzeb bez konieczności przeprowadzania kosztownych zmian w infrastrukturze. Oznacza to, że użytkownicy mogą dodawać nowe urządzenia, węzły lub usługi bez negatywnego wpływu na wydajność całego systemu. Przykładem zastosowania skalowalności jest architektura oparta na chmurze, która umożliwia elastyczne zwiększanie zasobów obliczeniowych w odpowiedzi na zmieniające się zapotrzebowanie. W praktyce, gdy firma rośnie, może łatwo dostosować swój system do nowych wymagań, dodając serwery lub korzystając z rozwiązań chmurowych, które automatycznie dostosowują się do obciążenia. Dobre praktyki w projektowaniu sieci, takie jak stosowanie protokołów routingu, jak OSPF czy BGP, czy zaprojektowanie sieci według architektury hierarchicznej, wspierają skalowalność. Dzięki tym podejściom, sieci mogą rosnąć w sposób zorganizowany, eliminując problemy związane z wydajnością oraz zarządzaniem ruchem.