Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 00:41
Data zakończenia: 24 maja 2025 00:50

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Światłowód

B. Skrętkę STP

C. Przewód koncentryczny

D. Skrętkę UTP

Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 2

Jakie urządzenie umożliwia zwiększenie zasięgu sieci bezprzewodowej?

A. Przełącznik zarządzalny

B. Modem VDSL

C. Wzmacniacz sygnału

D. Konwerter mediów

Modem VDSL, przełącznik zarządzalny oraz konwerter mediów to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, jednak żadne z nich nie są przeznaczone do zwiększania zasięgu sygnału bezprzewodowego. Modem VDSL jest odpowiedzialny za konwersję sygnału cyfrowego na sygnał analogowy, co pozwala na przesył danych przez linie telefoniczne. Jego głównym celem jest zapewnienie dostępu do internetu, a nie wzmocnienie sygnału bezprzewodowego. Przełącznik zarządzalny z kolei służy do zarządzania ruchem danych w sieci lokalnej, umożliwiając efektywne rozdzielanie i kierowanie pakietów danych między różnymi urządzeniami, ale nie wpływa na zasięg sygnału Wi-Fi. Konwerter mediów jest urządzeniem, które zmienia format sygnału, na przykład z miedzi na światłowód, co również nie ma związku z bezprzewodowym przesyłem danych. Często mylone są funkcje tych urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich zastosowań. Aby skutecznie zwiększyć zasięg sieci bezprzewodowej, należy zainwestować w odpowiednie rozwiązania, takie jak wzmacniacze sygnału lub punkty dostępowe, które są dedykowane do tego celu, a nie polegać na urządzeniach, których podstawowe funkcje nie obejmują wzmocnienia sygnału Wi-Fi.

Pytanie 3

Funkcja "Mostek sieciowy" w Windows XP Professional umożliwia łączenie różnych

A. dwóch urządzeń komputerowych

B. segmentów sieci LAN

C. stacji roboczych bezdyskowych

D. komputera z serwerem

Odpowiedzi, które wskazują na łączenie klienta z serwerem, dwóch komputerów lub roboczych stacji bezdyskowych, są błędne z kilku istotnych powodów. Klient-serwer to model architektury sieciowej, w którym klient wysyła zapytania do serwera, a mostek sieciowy nie jest odpowiednim narzędziem do tej komunikacji, ponieważ nie jest to jego funkcja. Mostki nie są zaprojektowane do bezpośredniego połączenia pojedynczych urządzeń, jak dwa komputery, które mogą komunikować się za pomocą innych technologii, takich jak kabel Ethernet. W przypadku roboczych stacji bezdyskowych, te urządzenia potrzebują nietypowej konfiguracji do pracy w sieci, a mostek nie umożliwia ich efektywnego połączenia. W praktyce, mostek pełni rolę połączenia segmentów LAN, co oznacza, że jego zadaniem jest łączenie różnych części sieci w celu poprawy wydajności i organizacji. Wiele osób myli rolę mostka z innymi urządzeniami, takimi jak routery czy przełączniki, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że mostek jest narzędziem do łączenia segmentów w obrębie tej samej sieci, a nie do bezpośredniej współpracy między urządzeniami czy modelami architektonicznymi.

Pytanie 4

Którego protokołu działanie zostało zobrazowane na załączonym rysunku?

A. Telnet

B. Domain Name System(DNS)

C. Security Shell (SSH)

D. Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)

Domain Name System (DNS) jest protokołem używanym do tłumaczenia nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia użytkownikom łatwiejsze poruszanie się po Internecie bez potrzeby zapamiętywania skomplikowanych adresów liczbowych. DNS działa w oparciu o hierarchiczny system serwerów i nie uczestniczy w procesie przypisywania adresów IP, ale w mapowaniu nazw na już przypisane adresy. Często mylnie utożsamiany z DHCP ze względu na rolę w zarządzaniu zasobami sieciowymi, lecz jego funkcje są całkowicie różne. Secure Shell (SSH) to protokół sieciowy zapewniający bezpieczne zdalne logowanie i komunikację w niezabezpieczonych sieciach. Jest używany głównie do zarządzania serwerami przez bezpieczne kanały komunikacyjne. W przeciwieństwie do DHCP, SSH koncentruje się na ochronie danych i autoryzacji użytkowników, a nie na konfiguracji sieci. Telnet to starszy protokół komunikacyjny używany do zdalnego połączenia z urządzeniami w sieci, jednak nie zapewnia zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie danych, co czyni go podatnym na podsłuch i ataki. Zarówno SSH, jak i Telnet, koncentrują się na komunikacji między urządzeniami, podczas gdy DHCP ma na celu automatyzację przydzielania zasobów sieciowych. Mylenie tych protokołów wynika często z niezrozumienia ich specyfiki i odmiennych zastosowań w sieciach komputerowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych protokołów ma swoje unikalne, niekrzyżujące się funkcje i zastosowania, co pozwala na ich właściwy dobór w zależności od potrzeb sieciowych organizacji. Błędne przypisanie funkcji jednemu z nich może prowadzić do nieefektywności i problemów bezpieczeństwa w zarządzaniu infrastrukturą sieciową. W przypadku zarządzania siecią kluczowe jest dokładne określenie roli, jaką każdy protokół odgrywa w jej funkcjonowaniu i odpowiednie ich wdrożenie zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

Usterka zaprezentowana na ilustracji, widoczna na monitorze, nie może być spowodowana przez

A. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

B. nieprawidłowe napięcia zasilane przez zasilacz

C. przegrzanie karty graficznej

D. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej w wyniku overclockingu

Przegrzewanie się karty graficznej jest jedną z najczęstszych przyczyn artefaktów graficznych na ekranie. Wysokie temperatury mogą powodować nieprawidłowe działanie chipów graficznych lub pamięci wideo, co prowadzi do niewłaściwego generowania obrazu. W przypadku przegrzewania, często stosuje się dodatkowe chłodzenie lub pastę termoprzewodzącą, aby poprawić odprowadzanie ciepła. Złe napięcia podawane przez zasilacz mogą wpływać na cały system, w tym na kartę graficzną i pamięć, co może prowadzić do niestabilności. Zasilacz powinien być regularnie sprawdzany pod kątem prawidłowego działania, a jego moc powinna być dostosowana do wymagań sprzętowych komputera. Spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej po overclockingu jest efektem stosowania zbyt wysokich ustawień poza specyfikację producenta. Choć overclocking może zwiększać wydajność, często prowadzi do przegrzania i trwałych uszkodzeń, dlatego zaleca się ostrożne podejście oraz monitorowanie parametrów pracy sprzętu. Dobrym rozwiązaniem jest użycie programów diagnostycznych do monitorowania parametrów pracy karty graficznej, co pozwala na szybkie reagowanie, gdy parametry przekraczają bezpieczne wartości. Obserwowanie artefaktów graficznych wymaga analizy wszystkich tych czynników, aby dokładnie zdiagnozować i rozwiązać problem z wyświetlaniem obrazu na ekranie komputera.

Pytanie 6

Częścią eksploatacyjną drukarki laserowej nie jest

A. głowica.

B. bęben.

C. wałek grzewczy.

D. lampa czyszcząca.

Wybór bębna, wałka grzewczego lub lampy czyszczącej jako elementów eksploatacyjnych drukarki laserowej może prowadzić do nieporozumień w zakresie funkcji tych komponentów. Bęben jest jednym z kluczowych elementów w tej technologii, ponieważ jego rola polega na naświetlaniu obrazu na powierzchni bębna, a następnie przenoszeniu tonera na papier. Wałek grzewczy odpowiada za trwałe utrwalenie tonera na papierze poprzez podgrzewanie, a lampa czyszcząca jest niezbędna do usuwania resztek tonera z bębna po zakończeniu cyklu drukowania. Zrozumienie, jakie elementy są rzeczywiście eksploatowane, a które pełnią inne funkcje, jest niezwykle istotne. Często osoby myślące, że głowica jest elementem drukarek laserowych, mogą nie być świadome różnic w technologii pomiędzy różnymi rodzajami drukarek. Takie błędne założenia mogą prowadzić do niewłaściwej konserwacji sprzętu, co w efekcie obniża jakość wydruków oraz może przyspieszyć zużycie kluczowych komponentów. Warto zaznaczyć, że w przypadku drukarek atramentowych głowice są kluczowym elementem, jednak w technologii laserowej ich rola zupełnie się zmienia, co jest istotne do zrozumienia przy wyborze odpowiedniego sprzętu do konkretnych zastosowań.

Pytanie 7

W systemie Windows, domyślne konto administratora po jego dezaktywowaniu oraz ponownym uruchomieniu komputera

A. pozwala na uruchomienie niektórych usług z tego konta

B. jest niedostępne, gdy system wstąpi w tryb awaryjny

C. nie umożliwia zmiany hasła dostępu do konta

D. pozostaje dostępne po włączeniu systemu w trybie awaryjnym

W systemie Windows konto administratora ma złożoną naturę, która może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli chodzi o różne tryby uruchamiania systemu. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji sugeruje, że wyłączenie konta administratora w normalnym trybie uniemożliwia zmianę hasła dostępu do tego konta. W rzeczywistości wyłączenie konta nie wpływa na jego dostępność w trybie awaryjnym, co pozwala na przeprowadzenie operacji administracyjnych, w tym zmianę hasła, jeżeli użytkownik ma odpowiednie uprawnienia. Kolejną błędną myślą jest przekonanie, że konto administratora jest niedostępne w trybie awaryjnym. W rzeczywistości właśnie w tym trybie, z minimalnym zestawem usług uruchomionych, konto to staje się kluczowym narzędziem do rozwiązywania problemów. Użytkownicy często mylą działanie konta administratora w różnych trybach uruchamiania, co może prowadzić do błędnych wniosków o jego funkcjonalności. Również stwierdzenie, że konto umożliwia uruchomienie niektórych usług, jest mylące, ponieważ w trybie awaryjnym uruchamiane są tylko niezbędne usługi, co ogranicza dostępność niektórych funkcji systemowych. Ważne jest, aby użytkownicy rozumieli mechanikę działania konta administratora i różnice w trybach uruchamiania, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i zabezpieczania systemów operacyjnych.

Pytanie 8

Który z poniższych elementów jest częścią mechanizmu drukarki atramentowej?

A. Pisak

B. Soczewka

C. Filtr ozonowy

D. Zespół dysz

Zespół dysz jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki atramentowej, odpowiedzialnym za precyzyjne aplikowanie atramentu na papier. W skład zespołu dysz wchodzi wiele mikroskopijnych otworów, które umożliwiają wypuszczanie kropli atramentu w odpowiednich momentach, co przekłada się na jakość i szczegółowość wydruków. W praktyce, dokładność działania dysz jest istotna nie tylko dla uzyskania wysokiej jakości obrazu, ale także dla efektywności zużycia atramentu. W nowoczesnych drukarkach atramentowych stosuje się zaawansowane technologie, takie jak drukowanie w rozdzielczości 1200 dpi i wyżej, które pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych wydruków. Zastosowanie zespołu dysz zgodnie z normami branżowymi, takimi jak ISO 9001, zapewnia wysoką jakość produkcji oraz minimalizację odpadów. Wiedza na temat działania dysz jest także istotna z punktu widzenia konserwacji urządzenia – regularne czyszczenie dysz zapobiega ich zatykania i przedłuża żywotność drukarki.

Pytanie 9

W systemie Windows 7 narzędzie linii poleceń Cipher.exe jest wykorzystywane do

A. wyświetlania plików tekstowych

B. szyfrowania i odszyfrowywania plików i katalogów

C. zarządzania uruchamianiem systemu

D. przełączania monitora w stan uśpienia

Narzędzie Cipher.exe w systemie Windows 7 jest dedykowane do szyfrowania oraz odszyfrowywania plików i katalogów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa danych. Użytkownicy mogą wykorzystać to narzędzie do ochrony poufnych informacji, takich jak dokumenty finansowe lub dane osobowe, poprzez szyfrowanie ich w systemie plików NTFS. Przykładowo, używając polecenia 'cipher /e C:\folder', użytkownik może zaszyfrować wszystkie pliki w określonym folderze, co uniemożliwia dostęp do nich osobom nieuprawnionym. Cipher wspiera także zarządzanie kluczami szyfrowania i pozwala na łatwe odszyfrowanie plików za pomocą polecenia 'cipher /d C:\folder'. W kontekście dobrych praktyk branżowych, szyfrowanie danych to standard w ochronie informacji, spełniający wymagania regulacji dotyczących ochrony danych, takich jak RODO. Dodatkowo, znajomość narzędzi takich jak Cipher jest niezbędna dla administratorów systemów w celu zabezpieczenia infrastruktury IT.

Pytanie 10

Serwer, który pozwala na udostępnianie usług drukowania oraz plików z systemu Linux dla stacji roboczych Windows, OS X i Linux, to

A. APACHE

B. SAMBA

C. SQUID

D. POSTFIX

Odpowiedź 'SAMBA' jest prawidłowa, ponieważ SAMBA jest oprogramowaniem, które umożliwia interoperacyjność między systemami operacyjnymi, w szczególności Linux i Windows. SAMBA implementuje protokół SMB (Server Message Block), który jest standardem używanym przez systemy Windows do wymiany plików i zasobów sieciowych, takich jak drukarki. Dzięki SAMBA, stacje robocze działające na różnych systemach operacyjnych, takich jak Windows, macOS i Linux, mogą uzyskiwać dostęp do zdalnych zasobów, co jest szczególnie istotne w środowiskach mieszanych. Przykładem zastosowania SAMBA jest możliwość udostępniania wspólnych folderów lub drukarek, co pozwala na efektywną współpracę w biurze, gdzie różni użytkownicy korzystają z różnych systemów operacyjnych. SAMBA jest również często stosowana w sieciach lokalnych, odpowiadając na potrzeby organizacji w zakresie zarządzania zasobami i zapewnienia zgodności międzyplatformowej. Dobrą praktyką jest odpowiednia konfiguracja zabezpieczeń oraz praw dostępu do udostępnianych zasobów, co pomaga w ochronie danych przed nieautoryzowanym dostępem.

Pytanie 11

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

A. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana

B. ten zakres jest aktywny

C. ten zakres jest nieaktywny

D. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie

Ikona przy zakresie adresów IPv4 wskazuje, że zakres ten jest nieaktywny co oznacza że serwer DHCP nie będzie przydzielał adresów IP z tej puli. W praktyce może to być spowodowane celowym wyłączeniem zakresu na czas konserwacji lub konfiguracji serwera. Wyłączenie zakresu może być również stosowane w przypadku przekształcania struktury sieci gdzie zmienia się schemat adresacji IP. Wyłączenie to pozwala na tymczasowe wstrzymanie wydawania adresów co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania sieciami komputerowymi. W systemie Windows Server zarządzanie zakresami DHCP powinno odbywać się z zachowaniem wysokiej precyzji co minimalizuje ryzyko błędów sieciowych. Standardy branżowe zalecają regularne audyty konfiguracji w tym przegląd aktywności zakresów aby zapewnić niezawodność działania usług sieciowych. Aktywacja lub deaktywacja zakresów powinna być zawsze dokumentowana co ułatwia późniejsze analizy i ewentualne rozwiązywanie problemów. Właściwie zarządzane zakresy adresów to fundament stabilnej infrastruktury IT.

Pytanie 12

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. SNMP

B. SMTP

C. DNS

D. DHCP

Wybór innych odpowiedzi, jak SNMP, DHCP i SMTP, to nie jest to, co trzeba. Każda z tych usług ma zupełnie inną rolę i nie zajmuje się zamianą nazw domen na adresy IP. SNMP (Protokół Zarządzania Siecią) służy do monitorowania i zarządzania sprzętem w sieci, jak routery czy przełączniki, ale nie ma nic wspólnego z tłumaczeniem nazw. DHCP (Protokół Dynamicznej Konfiguracji Hostów) też nie jest od tego – jego zadaniem jest przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej. SMTP (Protokół Przesyłania Pocztowego) to z kolei standard do przesyłania e-maili i również nie ma tu zastosowania w kontekście nazw domen. Często ludzie mylą te protokoły, ale ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych systemów ma swoją specyfikę. Wiedza o różnicach między nimi a DNS jest kluczowa, jak się chce dobrze zarządzać siecią.

Pytanie 13

Aby zmierzyć moc zużywaną przez komputer, należy zastosować

A. amperomierz

B. watomierz

C. woltomierz

D. tester zasilaczy

Wybór watomierza do pomiaru mocy komputera to naprawdę dobry wybór. Watomierz mierzy moc, jaka rzeczywiście jest pobierana przez sprzęt, a to jest ważne. W praktyce moc oblicza się jako iloczyn napięcia i prądu, a watomierze biorą pod uwagę też współczynnik mocy. To istotne, bo zasilacze komputerowe mogą mieć różne obciążenia. Na przykład, jeśli mamy standardowy zasilacz ATX, to dzięki watomierzowi możemy sprawdzić jego efektywność energetyczną i zobaczyć, ile mocy komputer potrzebuje w czasie rzeczywistym. To może być przydatne, bo pozwala na oszczędzanie energii i dbałość o środowisko. Watomierze są też używane w laboratoriach do sprawdzania, czy urządzenia spełniają normy energetyczne, co może być bardzo ważne przy kosztach eksploatacji.

Pytanie 14

Główny sposób zabezpieczania danych w sieciach komputerowych przed dostępem nieautoryzowanym to

A. tworzenie sum kontrolnych plików

B. autoryzacja dostępu do zasobów serwera

C. używanie macierzy dyskowych

D. tworzenie kopii zapasowych danych

Wykonywanie kopii danych, stosowanie macierzy dyskowych oraz generowanie sum kontrolnych plików to techniki, które mają swoje miejsce w zarządzaniu danymi, ale nie są podstawowymi mechanizmami ochrony przed nieuprawnionym dostępem. Kopie danych są niezwykle istotne w kontekście ochrony przed utratą informacji, jednak nie zabezpieczają one przed dostępem do tych danych przez osoby nieautoryzowane. W sytuacji, gdy dane są skradzione lub dostępne dla nieuprawnionych, kopie zapasowe nie będą w stanie zminimalizować skutków naruszenia. Również stosowanie macierzy dyskowych zwiększa dostępność danych i redundancję, ale nie zapobiega ich nieautoryzowanemu użyciu. Macierze te mogą być skonfigurowane w różnych trybach, takich jak RAID, co zabezpiecza przed utratą danych w przypadku awarii dysku, lecz nie chroni przed dostępem do danych przez nieautoryzowanych użytkowników. Generowanie sum kontrolnych plików, które służy do weryfikacji integralności danych, również nie ma na celu ochrony przed ich nieuprawnionym dostępem. Suma kontrolna pozwala wykryć przypadkowe uszkodzenia lub manipulacje danymi, ale nie zapobiega ich kradzieży czy modyfikacji przez osoby trzecie. W kontekście bezpieczeństwa informacji kluczowe jest zrozumienie, że różne mechanizmy mają różne cele i nie zastępują one autoryzacji, współdziałając z nią w ramach szerszej strategii ochrony danych.

Pytanie 15

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

A. drukarki 3D

B. drukarki laserowej

C. skanera płaskiego

D. plotera grawerującego

W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 16

Wskaż złącze, które nie jest stosowane w zasilaczach ATX?

A. SATA Connector

B. DE-15/HD-15

C. MPC

D. PCI-E

Złącza, takie jak MPC, SATA Connector oraz PCI-E są nieodłącznymi elementami zasilaczy ATX, które mają specyficzne funkcje w kontekście zasilania komponentów komputerowych. Złącze SATA służy do dostarczania energii do nowoczesnych dysków twardych i SSD, odgrywając kluczową rolę w zapewnieniu stabilności oraz wydajności systemu. Złącze PCI-E, z kolei, jest używane do zasilania kart graficznych oraz kart rozszerzeń, co jest istotne w kontekście rozbudowy wydajnych stacji roboczych oraz komputerów do gier. Zrozumienie, w jakim celu każde z tych złączy zostało zaprojektowane, jest fundamentalne dla efektywnego wykorzystania zasilacza ATX. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do mylnego utożsamienia złącza DE-15/HD-15 z zasilaczami ATX, wynikają z nieznajomości różnic między typami złączy oraz ich funkcjonalnością. Złącze DE-15/HD-15 jest przeznaczone do transmisji sygnałów wideo, co jest zupełnie inną funkcją niż zasilanie komponentów. Różnice te podkreślają znaczenie wiedzy na temat standardów branżowych w kontekście budowy komputerów oraz ich komponentów.

Pytanie 17

Parametry katalogowe przedstawione w ramce dotyczą dysku twardego

ST31000528AS

Seagate Barracuda 7200.12 ,32 MB,

Serial ATA/300, Heads 4, Capacity 1TB

A. o pojemności 32 MB

B. posiadającego cztery talerze

C. z pamięcią podręczną 12 MB

D. o maksymalnym transferze zewnętrznym 300 MB/s

Pojemność dysku wskazywana jako 32 MB jest myląca. Powszechnie dyski twarde oferują pojemności rzędu gigabajtów (GB) i terabajtów (TB), a 32 MB to wartość zbyt niska na dzisiejsze standardy użytkowe. Może to oznaczać raczej pamięć cache dysku, która tymczasowo przechowuje dane, aby przyspieszyć dostęp do nich. Z kolei pamięć cache 12 MB nie jest poprawnie wskazana, ponieważ obraz sugeruje pamięć cache 32 MB, co jest typowe dla dysków twardych, które korzystają z bufora do zwiększenia wydajności podczas odczytu i zapisu danych. Posiadanie 4 talerzy to inna kwestia, która odnosi się do fizycznej konstrukcji dysku talerzowego, gdzie dane są zapisywane na obrotowych dyskach magnetycznych. Liczba talerzy wpływa na fizyczną pojemność dysku, ale nie odnosi się bezpośrednio do transferu danych, który jest definiowany przez interfejs komunikacyjny, jak SATA. Wszystkie powyższe niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia specyfikacji technicznych, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu w kontekście potrzeb użytkowych. Zrozumienie różnic między pojemnością, pamięcią cache oraz specyfikacją interfejsu jest kluczowe w ocenie wydajności i zastosowania dysków twardych w praktyce IT.

Pytanie 18

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.254.0

B. 255.255.240.0

C. 255.255.253.0

D. 255.255.0.0

Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Pytanie 19

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. shadow

B. grub

C. bash

D. passwd

Odpowiedzi takie jak 'bash', 'grub' oraz 'passwd' są błędne, ponieważ nie odnoszą się do pliku przechowującego informacje o okresie ważności haseł w systemie Linux. Bash to interpreter powłoki, który służy do wykonywania poleceń i skryptów, ale nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem hasłami. Grub to bootloader, który inicjalizuje system operacyjny, również nie ma związku z zarządzaniem hasłami czy ich ważnością. Z kolei plik passwd, znajdujący się w /etc/passwd, zawiera podstawowe informacje o użytkownikach, takie jak identyfikator, grupa, oraz lokalizacja ich katalogów domowych, ale nie przechowuje informacji dotyczących atrybutów haseł. Często w praktyce błędne odpowiedzi wynikają z pomylenia tych pojęć lub braku zrozumienia, jak działa system przechowywania haseł w Linuxie. Warto zwrócić uwagę na to, że plik shadow jest kluczowym elementem zwiększającym bezpieczeństwo systemu, ponieważ ogranicza dostęp do wrażliwych danych, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa. Zaleca się, aby osoby zajmujące się administracją systemami Linux miały solidne zrozumienie różnicy między tymi plikami oraz ich rolą w zarządzaniu użytkownikami i bezpieczeństwem systemu.

Pytanie 20

Jakie kable powinny być używane z narzędziem pokazanym na fotografii?

A. Wielomodowe światłowodowe.

B. Kable koncentryczne.

C. Kable U/UTP.

D. Jednomodowe światłowodowe.

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to zaciskarka służąca do zakończania kabli U/UTP, które są powszechnie wykorzystywane w instalacjach sieci komputerowych. Kable U/UTP, znane jako kable nieekranowane, są popularne ze względu na swoją elastyczność i łatwość instalacji. Zaciskarka umożliwia przymocowanie wtyków RJ-45 na końcach przewodów, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania sieci Ethernet. Proces ten wymaga odpowiedniego ułożenia przewodów we wtyku zgodnie ze standardem T568A lub T568B, co zapewnia niezawodne połączenie. Narzędzie to jest kluczowe dla techników sieciowych, umożliwiając szybkie i efektywne zakończenie przewodów oraz diagnostykę problemów z połączeniami. Zastosowanie zaciskarki zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak testowanie połączeń po zakończeniu, zwiększa trwałość i niezawodność sieci. Wiedza na temat obsługi tego narzędzia jest fundamentalna dla każdego specjalisty zajmującego się instalacją i utrzymaniem sieci komputerowych.

Pytanie 21

Złącze umieszczone na płycie głównej, które umożliwia podłączanie kart rozszerzeń o różnych ilościach pinów, w zależności od wersji, nazywane jest

A. AGP

B. PCI

C. PCI Express

D. ISA

Wybór innych złączy, takich jak PCI, ISA czy AGP, wskazuje na niepełne zrozumienie ewolucji interfejsów rozszerzeń w komputerach. Standard PCI (Peripheral Component Interconnect) był powszechnie wykorzystywany przed pojawieniem się PCI Express. Oferował on równoległy transfer danych, co ograniczało jego przepustowość. Choć był szeroko stosowany, szybko stał się niewystarczający w obliczu rosnących wymagań dotyczących prędkości przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach. Z kolei ISA (Industry Standard Architecture) jest jeszcze starszym standardem, który dominował w latach 80. i 90. XX wieku, ale jego ograniczenia w zakresie przepustowości i możliwości były zbyt duże, aby sprostać współczesnym wymaganiom. AGP (Accelerated Graphics Port) był złączem zaprojektowanym specjalnie dla kart graficznych, ale również zostało zastąpione przez PCI Express, które oferuje znacznie lepsze osiągi dzięki architekturze szeregowej. Wybierając te starsze złącza, można trafić na istotne ograniczenia w wydajności oraz problemy z kompatybilnością z nowoczesnymi komponentami. Dlatego, aby zbudować nowoczesny system komputerowy, warto korzystać z PCIe, co zapewnia dużą elastyczność i możliwość rozwoju.

Pytanie 22

Strategia przedstawiona w diagramie dla tworzenia kopii zapasowych na nośnikach jest znana jako

A. uproszczony GFS

B. round-robin

C. wieża Hanoi

D. dziadek-ojciec-syn

Dziadek-ojciec-syn jest klasycznym systemem rotacyjnych kopii zapasowych, który polega na używaniu trzech zestawów nośników, często oznaczanych jako dziadek, ojciec i syn. Każdego dnia kopia jest wykonywana na nośniku syna, co tydzień na nośniku ojca, a co miesiąc na nośniku dziadka. Chociaż ten system jest stosunkowo prosty i zapewnia pewien poziom redundancji, jego głównym ograniczeniem jest mniejsza elastyczność w porównaniu do innych metod, takich jak wieża Hanoi, szczególnie w kontekście długoterminowego przechowywania. Uproszczony GFS (Grandfather-Father-Son) również bazuje na podobnej koncepcji, ale często ogranicza się do tylko dwóch poziomów rotacji, co dalej redukuje możliwość odzyskiwania starszych danych. Ostatecznie, round-robin jest metodą rotacji, która polega na cyklicznym nadpisywaniu danych na tej samej liczbie nośników, co może prowadzić do szybszej utraty starszych punktów przywracania. Takie podejście jest zazwyczaj mniej zalecane w środowiskach wymagających zaawansowanego zarządzania danymi. Błędne zrozumienie tych metod może wynikać z niedostatecznego rozróżnienia między krótkoterminowymi i długoterminowymi potrzebami przechowywania danych oraz braku świadomości typowych standardów branżowych, które podkreślają znaczenie elastyczności i możliwości odzyskiwania danych w różnych scenariuszach. Każda z tych metod ma swoje zastosowanie, ale wymaga odpowiedniego kontekstu i zrozumienia specyfiki potrzeb organizacji, aby mogła być skutecznie wdrożona. Właściwa analiza wymagań biznesowych i systemowych jest kluczowa w procesie wyboru odpowiedniej strategii kopii zapasowych, co jest również podkreślane w standardach takich jak ISO 27001 dotyczących bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 23

Aby osiągnąć wysoką jakość połączeń głosowych VoIP kosztem innych przesyłanych informacji, konieczne jest włączenie i skonfigurowanie na routerze usługi

A. QoS

B. DMZ

C. SSL

D. NAT

QoS, czyli Quality of Service, to kluczowy mechanizm stosowany w zarządzaniu ruchem sieciowym, który ma na celu priorytetyzację pakietów danych w celu zapewnienia wysokiej jakości połączeń głosowych VoIP. Dzięki QoS możliwe jest nadanie wyższego priorytetu dla pakietów głosowych, co minimalizuje opóźnienia, zniekształcenia i utraty pakietów, które mogą negatywnie wpływać na jakość rozmowy. Przykładem zastosowania QoS jest konfiguracja routera, który może przydzielać określoną przepustowość dla połączeń VoIP, ograniczając jednocześnie zasoby dla mniej krytycznych aplikacji, takich jak pobieranie plików czy streamowanie wideo. W praktyce oznacza to, że podczas rozmowy telefonicznej VoIP, nawet jeśli w sieci występują skoki obciążenia, jakość połączenia pozostaje na wysokim poziomie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie QoS jest zgodne z najlepszymi praktykami sieciowymi, które zalecają zarządzanie zasobami w taki sposób, aby utrzymać stabilność i jakość kluczowych usług, zwłaszcza w środowiskach, gdzie przesył danych jest intensywny.

Pytanie 24

Który z poniższych protokołów jest używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci?

A. HTTPS

B. HTTP

C. FTP

D. TELNET

HTTPS, czyli HyperText Transfer Protocol Secure, to rozszerzenie protokołu HTTP, które dodaje warstwę bezpieczeństwa poprzez zastosowanie protokołu SSL/TLS. Dzięki temu dane przesyłane między klientem a serwerem są szyfrowane, co znacznie zwiększa ich bezpieczeństwo przed przechwyceniem przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli ktoś przechwyci pakiety danych w sieci, nie będzie w stanie ich odczytać bez odpowiedniego klucza deszyfrującego. To czyni HTTPS standardem w przypadku przesyłania wrażliwych informacji, takich jak dane logowania, informacje bankowe czy dane osobowe użytkowników. Warto zauważyć, że HTTPS jest obecnie podstawowym wymogiem dla wielu stron internetowych, szczególnie tych, które przetwarzają dane użytkowników, co ma na celu nie tylko ochronę danych, ale także budowanie zaufania użytkowników do serwisu. Stosowanie HTTPS jest również często wymagane przez przeglądarki internetowe, które mogą oznaczać strony bez HTTPS jako potencjalnie niebezpieczne.

Pytanie 25

Który protokół jest odpowiedzialny za przekształcanie adresów IP na adresy MAC w kontroli dostępu do nośnika?

A. SNMP

B. SMTP

C. RARP

D. ARP

Poprawna odpowiedź to ARP, czyli Address Resolution Protocol, który jest kluczowym protokołem w warstwie sieciowej modelu OSI. ARP umożliwia przekształcanie adresów IP, używanych do komunikacji w sieciach IP, na odpowiadające im adresy MAC, które są wymagane do przesyłania danych w ramach lokalnej sieci Ethernet. Umożliwia to urządzeniom w sieci zidentyfikowanie, do którego interfejsu sieciowego należy dany adres IP, co jest kluczowe dla efektywnej komunikacji. Przykładowo, gdy komputer A chce wysłać pakiet danych do komputera B w tej samej sieci lokalnej, najpierw wysyła zapytanie ARP, aby ustalić adres MAC komputera B na podstawie jego adresu IP. W praktyce, protokół ARP jest niezbędny w każdej sieci lokalnej i jest często używany w różnych aplikacjach, takich jak DHCP oraz w konfiguracjach routerów. Zrozumienie działania ARP jest kluczowe dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów z komunikacją oraz optymalizację wydajności lokalnych sieci komputerowych.

Pytanie 26

Jak najlepiej chronić zgromadzone dane przed ich odczytem w przypadku kradzieży komputera?

A. ustawić atrybut ukryty dla wszystkich ważnych plików

B. chronić konta silnym hasłem

C. przygotować punkt przywracania systemu

D. wdrożyć szyfrowanie partycji

Szyfrowanie partycji to jedna z najskuteczniejszych metod ochrony danych w przypadku kradzieży komputera. Gdy partycja jest zaszyfrowana, wszystkie dane na niej przechowywane są nieczytelne dla osób, które nie dysponują odpowiednim kluczem szyfrowania. Przykładem popularnych narzędzi do szyfrowania partycji są BitLocker w systemie Windows i FileVault w macOS. W praktyce zastosowanie szyfrowania partycji oznacza, że nawet w przypadku fizycznego dostępu do dysku twardego, dane nie mogą być odczytane bez posiadania klucza dostępu. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, szyfrowanie danych powinno być integralną częścią strategii ochrony informacji, szczególnie w kontekście danych wrażliwych, takich jak dane osobowe czy finansowe. Warto także zainwestować w regularne aktualizacje oprogramowania oraz tworzenie kopii zapasowych, aby dodatkowo zwiększyć bezpieczeństwo zgromadzonych danych.

Pytanie 27

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. mostu

B. routera

C. przełącznika

D. koncentratora

Most, przełącznik i koncentrator to urządzenia, które pełnią odpowiednie funkcje w sieciach, jednak nie są przeznaczone do komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Most (bridge) działa na warstwie drugiej modelu OSI – warstwie łącza, a jego głównym zadaniem jest łączenie dwóch segmentów tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie potrafi efektywnie zarządzać różnymi adresami IP. Przełącznik (switch) również działa na warstwie łącza i jest używany do łączenia urządzeń w sieci lokalnej, ale nie ma zdolności do trasowania ruchu między różnymi sieciami, podobnie jak most. Koncentrator (hub) to urządzenie, które nie wykonuje żadnej inteligentnej analizy ruchu; po prostu przesyła dane do wszystkich portów, co czyni go nieefektywnym w większych sieciach. Podstawowym błędem, który prowadzi do wyboru jednego z tych urządzeń, jest mylenie ich funkcji z rolą routera w sieciach. Routery są zaprojektowane specjalnie do zarządzania ruchem między różnymi sieciami, co jest kluczowe w kontekście Internetu, podczas gdy pozostałe urządzenia są ograniczone do pracy w obrębie jednej sieci lokalnej.

Pytanie 28

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Mini-Molex

B. Molex

C. 20-pinowe ATX

D. Berg

Wybór niewłaściwego złącza do podłączenia zasilania do CD-ROM może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów złączy dostępnych na rynku komputerowym. Złącze Berg, powszechnie używane do zasilania dysków twardych w starszych komputerach, jest złączem 4-pinowym, ale jego zastosowanie jest ograniczone do urządzeń o niskim poborze mocy. W kontekście CD-ROM-a, które wymagają wyższego poziomu zasilania, złącze Berg nie dostarcza wystarczającej mocy. Mini-Molex, mimo że jest mniejsze niż standardowy Molex, również nie jest standardem w zasilaniu CD-ROM-ów, a jego zastosowanie jest bardziej typowe dla przenośnych urządzeń. Złącze 20-pinowe ATX, z drugiej strony, jest głównie używane do zasilania płyty głównej i nie ma zastosowania w bezpośrednim zasilaniu napędów optycznych. To złącze dostarcza zasilanie do komponentów takich jak procesory i pamięć RAM, ale nie ma odpowiednich napięć do zasilania CD-ROM-a. Wybór złącza do zasilania CD-ROM-a powinien być oparty na jego specyfikacji oraz wymaganiach zasilających, dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi złączami oraz ich przeznaczeniem, aby uniknąć niezgodności i problemów z funkcjonowaniem sprzętu.

Pytanie 29

W jakim urządzeniu elektronicznym znajduje się układ RAMDAC?

A. w zasilaczu

B. w karcie graficznej

C. w procesorze

D. w karcie dźwiękowej

RAMDAC, czyli ten konwerter cyfrowo-analogowy, to naprawdę ważny element w kartach graficznych. Ta mała część ma za zadanie zamieniać sygnały cyfrowe z procesora graficznego na analogowe, które możemy zobaczyć na monitorze. Działa to w ten sposób, że bierze bitowe dane, które reprezentują obraz cyfrowy i przekształca je w napięcia analogowe, a potem wysyła je do wyświetlacza. Weźmy na przykład karty graficzne PCI Express – RAMDAC to kluczowy kawałek tej architektury, dzięki czemu obraz jest naprawdę dobrej jakości i płynny. Ciekawe, że RAMDAC w nowoczesnych kartach graficznych wspiera nie tylko standardowe monitory, ale również te super nowoczesne, jak 4K i VR. Z tego, co widzę, zrozumienie, jak działa RAMDAC, jest mega ważne dla wszystkich, którzy chcą dobrze projektować systemy wideo czy dla zapaleńców gier, którzy chcą mieć najlepszą jakość obrazu.

Pytanie 30

Aby przywrócić dane z sformatowanego dysku twardego, konieczne jest zastosowanie programu

A. CD Recovery Toolbox Free

B. CDTrack Rescue

C. RECUVA

D. Acronis True Image

Odzyskiwanie danych z sformatowanego dysku twardego wymaga specjalistycznych narzędzi i programów, jednak nie wszystkie z wymienionych opcji są odpowiednie w tym kontekście. CDTrack Rescue to program, który koncentruje się na odzyskiwaniu danych z uszkodzonych nośników CD i DVD, a nie na dyskach twardych, co czyni go nieodpowiednim w tym przypadku. Acronis True Image jest narzędziem, które służy głównie do tworzenia obrazów dysków oraz kopii zapasowych, a jego funkcjonalność nie obejmuje bezpośredniego odzyskiwania danych z sformatowanych dysków. Choć może być użyteczne w kontekście ochrony danych, to nie jest najlepszym wyborem przy odzyskiwaniu danych po formatowaniu. Z kolei CD Recovery Toolbox Free koncentruje się na odzyskiwaniu danych z nośników CD i DVD, co również nie odnosi się do problematyki dysków twardych. Często błędne rozumienie ról tych programów wynika z braku wiedzy na temat ich specyfikacji i zastosowań. Kluczowe w wyborze odpowiedniego narzędzia jest zrozumienie, że każdy program ma swoje unikalne funkcje i ograniczenia, a skuteczne odzyskiwanie danych wymaga zastosowania narzędzi zaprojektowanych specjalnie do danego rodzaju nośnika oraz sytuacji, w jakiej się znajdujemy.

Pytanie 31

Powszechnie stosowana forma oprogramowania, która funkcjonuje na zasadzie "najpierw wypróbuj, a potem kup", to

A. Software

B. Freeware

C. Shareware

D. OEM

Wybór jakiejkolwiek z pozostałych opcji prowadzi do mylnych wniosków o charakterze dystrybucji oprogramowania. Odpowiedź "Software" jest zbyt ogólna, ponieważ odnosi się do wszelkiego rodzaju programów komputerowych, niezależnie od ich modelu licencjonowania. Nie precyzuje, czy dane oprogramowanie jest dostępne na zasadzie próbnej, czy wymaga zakupu, co wprowadza w błąd. "OEM" (Original Equipment Manufacturer) to model, w którym oprogramowanie jest dostarczane z nowymi urządzeniami, zazwyczaj w niższej cenie, ale nie pozwala na próbne korzystanie przed zakupem. Oprogramowanie OEM jest ograniczone w zakresie przenoszenia licencji na inne urządzenia, co czyni go innym od shareware. Z kolei "Freeware" odnosi się do programów, które są dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń, co nie zgadza się z zasadą „najpierw wypróbuj, a potem kup”. Freeware nie wymaga żadnych opłat, a jego użytkownicy mogą korzystać z pełnej wersji bez konieczności zakupu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to zbytnie uproszczenie pojęcia dystrybucji oprogramowania oraz brak zrozumienia różnic między różnymi modelami licencjonowania. W obliczu różnorodności opcji, kluczowe jest zrozumienie, że każdy model ma swoje specyfikacje i zastosowania, co wpływa na wybór odpowiedniego oprogramowania w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 32

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 na serwerze, wymagane jest minimum

A. 3 dyski

B. 5 dysków

C. 2 dyski

D. 4 dyski

Aby utworzyć wolumin RAID 5, potrzebne są co najmniej trzy dyski twarde. RAID 5 to jeden z popularnych poziomów macierzy, który zapewnia równowagę między wydajnością, pojemnością a redundancją. W przypadku RAID 5, dane są dzielone na bloki, a dodatkowe informacje parzystości są rozkładane równomiernie na wszystkich dyskach. Dzięki temu, nawet przy awarii jednego dysku, dane mogą być zrekonstruowane. W praktyce oznacza to, że RAID 5 jest często stosowany w środowiskach serwerowych, gdzie ważna jest zarówno dostępność danych, jak i ich ochrona przed utratą. Warto zauważyć, że przy użyciu trzech dysków, jedna czwarta pojemności jest przeznaczona na informacje parzystości, co oznacza, że rzeczywista dostępna pojemność jest mniejsza o pojemność jednego z dysków. Przy projektowaniu systemów pamięci masowej z RAID 5 należy również brać pod uwagę dobrą praktykę, jaką jest regularne tworzenie kopii zapasowych, aby zapewnić dodatkową warstwę ochrony danych.

Pytanie 33

Użytkownik napotyka trudności z uruchomieniem systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. naprawia pliki startowe, używając płyty Recovery

B. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg

C. odtwarza system na podstawie kopii zapasowej

D. przywraca system, wykorzystując punkty przywracania

Narzędzie System Image Recovery jest kluczowym elementem w systemie Windows, które umożliwia przywrócenie systemu operacyjnego na podstawie wcześniej utworzonej kopii zapasowej. Użytkownicy mogą skorzystać z tej funkcji w sytuacjach kryzysowych, takich jak awarie sprzętowe czy uszkodzenia systemowe, które uniemożliwiają normalne uruchomienie systemu. Proces przywracania systemu za pomocą obrazu dysku polega na odtworzeniu stanu systemu w momencie, gdy wykonano kopię zapasową, co oznacza, że wszystkie zainstalowane programy, ustawienia oraz pliki osobiste są przywracane do tego punktu. Dobrą praktyką jest regularne tworzenie kopii zapasowych systemu, aby zminimalizować ryzyko utraty danych. Warto również pamiętać, że obrazy systemu mogą być przechowywane na różnych nośnikach, takich jak zewnętrzne dyski twarde czy chmury, co zwiększa bezpieczeństwo danych. Użytkując to narzędzie, można skutecznie przywrócić system do działania bez konieczności reinstalacji, co oszczędza czas i umożliwia szybsze odzyskanie dostępu do danych.

Pytanie 34

W dokumentacji systemu operacyjnego Windows XP opisano pliki o rozszerzeniu .dll. Czym jest ten plik?

A. inicjalizacyjnego

B. biblioteki

C. dziennika zdarzeń

D. uruchamialnego

Wybór odpowiedzi związanych z dziennikiem zdarzeń, plikami inicjalizacyjnymi czy uruchamialnymi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i charakterystyki plików w systemie Windows. Dzienniki zdarzeń są odpowiedzialne za rejestrowanie działań systemowych i nie mają związku z dynamicznymi bibliotekami, które są z natury współdzielonymi zasobami programowymi. Pliki inicjalizacyjne, takie jak .ini, pełnią rolę konfiguracji aplikacji, a nie zawierają kodu wykonywalnego, co jest fundamentalną cechą bibliotek .dll. Z kolei pliki uruchamialne, takie jak .exe, są bezpośrednio wykonywane przez system operacyjny, w przeciwieństwie do .dll, które muszą być załadowane przez inne aplikacje. Istotnym błędem jest łączenie tych terminów, ponieważ każdy z nich odnosi się do innych ról i funkcji w ekosystemie systemu operacyjnego. Aby prawidłowo zrozumieć te zagadnienia, warto zgłębić funkcje różnych typów plików oraz ich interakcje w kontekście architektury systemu, co wykazuje znaczenie plików .dll jako centralnych elementów elastyczności i efektywności działania aplikacji w środowisku Windows.

Pytanie 35

W systemie binarnym liczba szesnastkowa 29A będzie przedstawiona jako:

A. 1000011010

B. 1001011010

C. 1010010110

D. 1010011010

Wybór innych opcji odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego podstawowych zasad konwersji systemu szesnastkowego na binarny. Na początku warto zauważyć, że każda cyfra w systemie szesnastkowym odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Przykładowo, wartości takie jak '2', '9' i 'A' muszą być konwertowane osobno, co może prowadzić do błędów, jeżeli ktoś nie prawidłowo przeliczy bądź połączy te wartości. Dodatkowo, niektórzy mogą mieć tendencję do pomylania wartości cyfr szesnastkowych oraz ich binarnych odpowiedników, co prowadzi do pomyłek, jak w przypadku niewłaściwego przeliczenia 'A' na wartość binarną, co może skutkować niepoprawnymi wynikami. Warto również zwrócić uwagę na rolę wiodących zer, które w niektórych przypadkach mogą być pomijane, co wprowadza dodatkowe komplikacje w interpretacji wyników. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, nie tylko przy konwersji liczb, ale także w kontekście programowania, gdzie precyzja w reprezentacji danych ma fundamentalne znaczenie dla działania aplikacji oraz algorytmów. Zatem, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości, zaleca się ćwiczenie konwersji oraz znajomość zasady, że każda cyfra szesnastkowa reprezentuje 4 bity w systemie binarnym.

Pytanie 36

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. tar –xvf dane.tar

B. gunzip –r dane.tar

C. gzip –r dane.tar

D. tar –cvf dane.tar

Odpowiedź 'tar –xvf dane.tar' jest poprawna, ponieważ polecenie 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux do archiwizacji i rozpakowywania plików. Flaga '-x' oznacza 'extract', czyli wydobycie zawartości archiwum, '-v' to 'verbose', co powoduje, że proces rozpakowywania będzie wyświetlał na ekranie nazwy plików, a '-f' oznacza, że podajemy nazwę pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Używając tego polecenia, użytkownik skutecznie wyodrębni wszystkie pliki i katalogi z archiwum 'dane.tar' do bieżącego katalogu roboczego. W praktyce, to podejście jest szeroko stosowane w administracji systemami oraz w procesach deweloperskich, gdzie archiwa tar są powszechnie używane do przechowywania zestawów plików, na przykład w dystrybucji oprogramowania czy kopiach zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto sprawdzić zawartość archiwum przed jego rozpakowaniem, co można zrobić za pomocą polecenia 'tar -tvf dane.tar'. Taka praktyka minimalizuje ryzyko przypadkowego nadpisania istniejących plików.

Pytanie 37

System Windows 8, w którym wcześniej został utworzony punkt przywracania, doświadczył awarii. Jakie polecenie należy wydać, aby przywrócić ustawienia i pliki systemowe?

A. rstrui

B. reload

C. rootkey

D. replace

Wybór odpowiedzi innych niż 'rstrui' świadczy o niepełnym zrozumieniu funkcji przywracania systemu w Windows. Polecenie 'reload' nie jest znane w kontekście systemu Windows i nie odnosi się do żadnej czynności związanej z przywracaniem systemu. W systemach operacyjnych termin 'reload' często używany jest w kontekście przeładowania aplikacji lub modułów, ale nie ma zastosowania przy zarządzaniu punktami przywracania. Kolejną nieprawidłową odpowiedzią jest 'replace', co sugeruje, że użytkownik myli proces przywracania z procesem zastępowania plików, co nie ma miejsca w standardowej procedurze przywracania systemu. Przywracanie nie polega na zastępowaniu pojedynczych plików, lecz na przywracaniu całego stanu systemu, co jest znacznie bardziej złożonym procesem. Z kolei 'rootkey' to termin, który odnosi się do rejestru systemu Windows, a nie do przywracania systemu. Użytkownicy mogą mieć tendencję do mylenia pojęć związanych z rejestrem i punktami przywracania, co prowadzi do nieporozumień w kontekście zarządzania systemem. Ważne jest, aby zrozumieć odmienność tych terminów i ich zastosowanie w praktyce, aby skutecznie zarządzać systemem operacyjnym i unikać problemów w przyszłości.

Pytanie 38

W systemie Windows pamięć wirtualna ma na celu

A. Zapisanie stron internetowych w trybie offline

B. Długoterminowe przechowywanie plików

C. Obsługę maszyny wirtualnej

D. Powiększenie dostępnej pamięci RAM

Pytania dotyczące pamięci często prowadzą do nieporozumień, szczególnie w kontekście funkcji pamięci wirtualnej. Przechowywanie stron internetowych w trybie offline nie ma związku z pamięcią wirtualną, ponieważ dotyczy to raczej sposobu zapisywania zawartości przeglądarki na dysku w celu późniejszego dostępu. To działanie opiera się na pamięci trwałej, a nie na pamięci operacyjnej. Z kolei twierdzenie, że pamięć wirtualna zwiększa rozmiar pamięci RAM, jest właściwe, ale wymaga zrozumienia, że pamięć wirtualna nie jest fizycznym zwiększeniem RAM-u, ale jego emulacją. Nie można także mylić pamięci wirtualnej z trwałym przechowywaniem plików; pamięć wirtualna służy do tymczasowego przechowywania danych, które mogą być przenoszone między RAM a dyskiem. Praca z maszyną wirtualną to osobny temat, w którym pamięć wirtualna jest wykorzystywana, ale nie jest jej głównym celem. Zrozumienie, jak funkcjonuje pamięć wirtualna, jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Warto zatem zgłębiać tę tematykę, aby w pełni wykorzystać potencjał systemów operacyjnych i unikać powszechnych pułapek związanych z zarządzaniem pamięcią.

Pytanie 39

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr

B. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt

C. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu

D. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

Wiesz, polecenie attrib +h +s +r w Windowsie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie plikami. Jak używasz go na pliku przykład.txt, to oznacza, że plik dostaje atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) i tylko do odczytu (r). Atrybut ukryty sprawia, że plik nie jest widoczny podczas przeglądania, co jest przydatne, gdy mamy do czynienia z plikami systemowymi czy danymi, które nie powinny być bez powodu zmieniane przez zwykłych użytkowników. Z kolei atrybut systemowy wskazuje, że plik jest potrzebny do działania systemu operacyjnego. A atrybut tylko do odczytu chroni plik przed przypadkowymi zmianami. Myślę, że sprawdza się to w przypadku plików konfiguracyjnych lub aplikacji, które lepiej zostawić w spokoju. Dobrze jest używać tych atrybutów dla ważnych plików, bo to serio zwiększa bezpieczeństwo i stabilność systemu. Pamiętaj jednak, że nadawanie atrybutów to nie to samo co zabezpieczanie plików przed dostępem, a jedynie ich lepsza organizacja w systemie plików.

Pytanie 40

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Siatki

B. Magistrali

C. Gwiazdy

D. Rozgłaszania

Odpowiedź 'Magistrali' jest prawidłowa, ponieważ w tej topologii fizycznej wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu, co oznacza, że podczas transmisji danych tylko jedna transmisja może odbywać się w danym momencie. W tej konfiguracji każde urządzenie nasłuchuje transmisji na kablu, ale odbiera tylko te dane, które są zaadresowane do niego. Kluczowym aspektem topologii magistrali jest także to, że w przypadku uszkodzenia głównego kabla sieć przestaje działać, co może stanowić znaczący problem w kontekście niezawodności. W praktyce, topologia magistrali była powszechnie używana w mniejszych sieciach lokalnych, zwłaszcza w warunkach, gdzie koszty instalacji miały kluczowe znaczenie. Ponadto, standardy takie jak Ethernet w wersji 10BASE2 lub 10BASE5 wykorzystywały topologię magistrali w swoich implementacjach, co potwierdza jej znaczenie w historii technologii sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej