Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
  • Data rozpoczęcia: 18 kwietnia 2025 23:36
  • Data zakończenia: 18 kwietnia 2025 23:47

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które zostały po omłocie i wyschnięciu to

A. siano
B. słoma
C. plewy
D. ściernisko
Słoma to wysuszone łodygi roślin zbożowych lub strączkowych, które pozostają po omłocie. Jest to materiał, który może być wykorzystywany w różnych celach, takich jak produkcja paszy dla zwierząt, ściółka w hodowli zwierząt, a także jako materiał do produkcji kompostu. W praktyce, słoma jest cenna w rolnictwie, ponieważ poprawia strukturę gleby i zwiększa jej zdolność do zatrzymywania wody. Właściwości słomy jako materiału organicznego sprawiają, że jest doskonałym dodatkiem do gleby, który wspomaga rozwój mikroorganizmów glebowych, co jest kluczowe dla zdrowia ekosystemu. Dobre praktyki w rolnictwie sugerują, aby nie tylko spalać słomę, ale również wykorzystać ją jako naturalny nawóz lub w procesach mulczowania, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa, ochrony środowiska i efektywności produkcji.
Pytanie 2

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami prawnymi, przy wywozie bydła, owiec lub kóz z Polski należy posiadać

A. wypis z rejestru zwierząt.
B. świadectwo zdrowia zwierząt.
C. dowód zakupu zwierząt.
D. dowód sprzedaży tych zwierząt.
Wybór odpowiedzi dotyczącej wypisu z księgi rejestracji zwierząt, dowodu sprzedaży lub dowodu zakupu zwierząt, choć może wydawać się uzasadniony, nie uwzględnia kluczowego aspektu przepisów weterynaryjnych dotyczących transportu zwierząt. Księga rejestracji zwierząt jest istotnym dokumentem, ale nie jest tożsama z świadectwem zdrowia. Rejestracja zwierząt skupia się na identyfikacji i ewidencji, natomiast nie potwierdza stanu zdrowia zwierząt. W przypadku dowodu sprzedaży, choć potwierdza on transakcję handlową, to nie dostarcza żadnych informacji na temat zdrowia zwierząt i ich zgodności z wymogami sanitarno-epidemiologicznymi, co jest kluczowe przy transporcie międzynarodowym. Dowód zakupu również nie potwierdza zdrowotności zwierząt. Pomijanie obowiązkowego świadectwa zdrowia może prowadzić do poważnych konsekwencji, nie tylko dla przewoźnika, ale także dla zdrowia publicznego, ponieważ wprowadza ryzyko niekontrolowanego rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych. W związku z tym, istotne jest zrozumienie, że każdy aspekt transportu zwierząt, od ich rejestracji po zdrowotność, powinien być zgodny z obowiązującymi normami i przepisami. Typowym błędem myślowym jest niedocenianie roli dokumentacji zdrowotnej i jej znaczenia w kontekście bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego.
Pytanie 3

Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.

Typ budynkuStosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi
Chlewnia dla loch i prosiąt1 : 15
Obora dla krów mlecznych1 : 18
Bukaciarna1 : 25
Tuczarnia1 : 30

A. W oborze dla krów mlecznych.
B. W chlewni dla loch i prosiąt.
C. W tuczami.
D. W bukaciarni.
Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.
Pytanie 4

W żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych niedozwolone jest używanie

A. komponentów mineralnych
B. dodatków witaminowych
C. surowców zawierających organizmy transgeniczne
D. synbiotyków
Surowce z organizmami transgenicznymi są zabronione w żywieniu zwierząt w gospodarstwach ekologicznych. To ma związek z zasadami zrównoważonego rozwoju i zdrowia publicznego. Przepisy, takie jak te z Rozporządzenia (WE) nr 834/2007, jasno mówią, że w produkcji ekologicznej nie wolno używać GMO. Dlaczego? Bo mogą one negatywnie wpływać na bioróżnorodność i naturalne procesy w ekosystemie. W praktyce oznacza to, że hodowcy muszą sięgać po naturalne pasze, co jest korzystne dla zdrowia zwierząt i jakości produktów. Dozwolone składniki to na przykład naturalne ziarna, rośliny strączkowe i pasze roślinne uprawiane zgodnie z ekologicznymi zasadami. To sprawia, że zwierzęta są mniej narażone na choroby, a ich produkty, takie jak mięso, mleko czy jaja, są bardziej wartościowe dla tych, którzy szukają zdrowej, naturalnej żywności.
Pytanie 5

Połączenie rasy podstawowej z rasą mięsną, które prowadzi do uzyskania w pokoleniu F4 ponad 90% materiału genetycznego rasy mięsnej, określa się mianem krzyżowania

A. towarowym
B. wypierającym
C. uszlachetniającym
D. przemiennym
Odpowiedzi przemiennym, uszlachetniającym oraz towarowym są błędne, ponieważ nie oddają one w pełni istoty procesu krzyżowania, w którym dominującą rolę odgrywa rasa mięsna. Odpowiedź przemiennym mogłaby sugerować regularne zmiany ras w cyklu hodowlanym, co jednak nie odpowiada na pytanie o przewagę genów rasy mięsnej w pokoleniu F4. W praktyce, krzyżowanie przemienne jest bardziej skomplikowanym procesem, który zakłada naprzemienne stosowanie różnych ras, co nie prowadzi do tak wyraźnego wypierania cech genetycznych jednej rasy. Odpowiedź uszlachetniającym odnosi się zazwyczaj do procesu poprawy cech rasy, ale nie obejmuje aspektu dominacji genów mięsnych, co jest kluczowe dla zrozumienia opisywanego zjawiska. Uszlachetnianie często polega na dodawaniu nowych genów do populacji celem poprawy ogólnych cech, a nie na ich wypieraniu. Z kolei odpowiedź towarowym odnosi się do celów komercyjnych, które mogą obejmować różne aspekty hodowli, ale nie wyjaśniają mechanizmu, który prowadzi do osiągnięcia tak wysokiego poziomu genów rasy mięsnej. Te błędne odpowiedzi ujawniają typowe myślenie oparte na mylnej interpretacji terminów hodowlanych, które nie uwzględniają praktycznych aspektów krzyżowania oraz różnicy pomiędzy uszlachetnianiem a wypieraniem genów.
Pytanie 6

U ptaków nastroszenie piór, unoszenie skrzydeł oraz przyspieszony oddech z otwartym dziobem to zachowania, które wskazują na

A. zbyt wysoką temperaturę w otoczeniu
B. zbyt małą wilgotność w otoczeniu
C. zbyt wysoką wilgotność w otoczeniu
D. zbyt niską temperaturę w otoczeniu
Zachowania takie jak nastroszenie piór, podnoszenie skrzydeł oraz przyspieszenie oddechu przy otwartym dziobie u ptaków są oznakami stresu termicznego, co najczęściej wskazuje na zbyt wysoką temperaturę otoczenia. Ptaki, w przeciwieństwie do ssaków, nie mają efektywnego sposobu na regulację temperatury ciała poprzez pocenie się. Aby schłodzić swoje ciało, ptaki mogą stosować różne mechanizmy, takie jak otwieranie dzioba w celu zwiększenia wentylacji płuc oraz unikanie nadmiernego wysiłku. Ponadto, nastroszenie piór może pomóc w zwiększeniu powierzchni ciała, co wspomaga odparowanie wody. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne, zwłaszcza w kontekście hodowli ptaków i ich dobrostanu; zapewnienie odpowiednich warunków termicznych jest kluczowe dla ich zdrowia. W środowiskach hodowlanych należy stosować wentylację i systemy chłodzenia, aby uniknąć przegrzewania. Właściwa temperatura i wilgotność są zgodne z wytycznymi dotyczących dobrostanu zwierząt, co wzmacnia ich odporność na choroby oraz stres.
Pytanie 7

Aby zredukować obrzęk uszkodzonych tkanek oraz złagodzić ból, powinno się zastosować

A. zimne okłady
B. spirytus
C. wodę utlenioną
D. ciepłe okłady
Zimne okłady to naprawdę dobry sposób na zmniejszenie opuchlizny i bólu, zwłaszcza jak się stłuczesz czy masz jakieś urazy tkanek miękkich. Kiedy chłodzisz jakiś obszar, naczynia krwionośne się zwężają, co zmniejsza przepływ krwi do rany i w efekcie obrzęk. Co więcej, zimne okłady pomagają też w zniwelowaniu bólu, bo znieczulają nerwy. W praktyce najlepiej jest stosować je przez 15-20 minut co godzinę przez około dwa dni po urazie. Pamiętaj, żeby nie kłaść lodu bezpośrednio na skórę, bo można sobie zrobić krzywdę. Lepszy będzie ręcznik albo coś w tym stylu. Warto to robić, bo te zasady są dobrze znane w medycynie, zarówno w pierwszej pomocy, jak i w rehabilitacji po urazach sportowych. Zimne okłady są szczególnie polecane, bo szybka reakcja potrafi naprawdę przyspieszyć zdrowienie.
Pytanie 8

W Polsce ocena kondycji krów mlecznych (BCS) jest przeprowadzana w skali

A. dziewięciostopniowej
B. dziesięciostopniowej
C. sześciostopniowej
D. pięciostopniowej
Ocena kondycji krów mlecznych jest kluczowym elementem zarządzania stadem, jednak niepoprawne rozumienie skali oceny BCS może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie żywienia i hodowli. Skale sześciostopniowa, dziewięciostopniowa czy dziesięciostopniowa są w Polsce niepraktykowane, co może prowadzić do mylnych interpretacji wyników. Użycie szerszej skali może sugerować większą precyzję w ocenie, jednak w praktyce prowadzi to do większej niejednorodności w interpretacji wyników. Na przykład, skala pięciostopniowa pozwala na bardziej jednoznaczną klasyfikację stanu zwierzęcia, co jest istotne dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowlanych. W przypadku szerszych skal istnieje ryzyko, że subiektywizm oceniającego może wprowadzać rozbieżności, co z kolei prowadzi do błędnych wniosków o kondycji ciała zwierząt i ich potrzebach żywieniowych. Zrozumienie, że każda jednostka oceny jest ściśle powiązana z odpowiednimi wymaganiami żywieniowymi i zdrowotnymi, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania stadem. Niezrozumienie podstawowych zasad oceny kondycji może skutkować niewłaściwym żywieniem i obniżeniem wydajności mlecznej, co negatywnie wpływa na efektywność produkcji i dobrostan zwierząt.
Pytanie 9

Widocznym znakiem ejakulacji u ogiera podczas kopulacji jest

A. machanie ogonem
B. produkcja śliny przez ogiera
C. przemieszczanie się z nogi na nogę
D. grzebienie klaczy w szyję
Ruchy ogonem u ogiera w trakcie kopulacji to całkiem naturalna sprawa, wynikająca z jego układu nerwowego i skurczów mięśni. To ważny moment, bo ogier próbuje utrzymać kontakt z klaczą, co jest kluczowe dla reprodukcji. Dla hodowców i weterynarzy dobrze jest to obserwować, bo daje cenne informacje o zdolności zwierząt do rozmnażania. Jak dla mnie, zrozumienie tych znaków jest mega istotne, żeby zauważyć, czy wszystko jest w porządku z płodnością ogiera. Kiedy mowa o sztucznym unasiennianiu, to też dobrze wiedzieć, kiedy dokładnie ma miejsce ejakulacja, bo to może zwiększyć szanse na sukces. Cała ta wiedza to podstawa odpowiedzialnej hodowli koni, gdzie zdrowie i dobrostan zwierząt są na pierwszym miejscu.
Pytanie 10

U kotów z chorobami nerek zaleca się podawanie diety o obniżonej zawartości

A. włókien.
B. .białka
C. węglowodanów.
D. tłuszczu.
Karmienie kotów z schorzeniami nerek wymaga szczególnej uwagi, a kluczowym elementem diety jest ograniczenie białka. Przewlekła niewydolność nerek prowadzi do kumulacji toksycznych metabolitów, których usuwanie przez nerki staje się utrudnione. Wysokie spożycie białka może nadmiernie obciążać nerki, co może prowadzić do dalszego pogorszenia ich funkcjonowania. Dlatego, w przypadku kotów z takimi schorzeniami, zaleca się stosowanie karm o niskim poziomie białka, które jednocześnie dostarczają niezbędnych aminokwasów w odpowiednich proporcjach. Karmy te często zawierają także składniki wspierające funkcje nerek, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, które mają działanie przeciwzapalne. Przykładem są specjalistyczne diety weterynaryjne, które są często rekomendowane przez lekarzy weterynarii. Warto również podkreślić, że dostosowanie diety powinno być zawsze realizowane pod nadzorem specjalisty, aby zapewnić kotu optymalne wsparcie w walce z chorobą.
Pytanie 11

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. zwiększenie zawartości włókna w paszy
B. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce
C. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma
D. zmniejszenie zawartości białka w paszy
Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.
Pytanie 12

Brak witaminy w diecie może prowadzić do zahamowania wzrostu młodych zwierząt oraz obniżenia jakości ich widzenia

A. A (akseroftol, retinol)
B. E (tokoferol)
C. K (fitochinon)
D. D (kalcyferol)
Witamina A, znana też jako akseroftol, jest mega ważna, szczególnie jeśli chodzi o rozwój młodych zwierząt. Jej brak może naprawdę spowodować sporo problemów, takich jak wolniejszy wzrost czy problemy ze wzrokiem. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka, bo bierze udział w tworzeniu rodopsyny, barwnika, który pozwala nam widzieć w słabym świetle. W praktyce, to stosowanie suplementów diety dla zwierząt hodowlanych ma sens, szczególnie gdy rosną szybko lub jak jest ich za mało, a to może się zdarzyć. Dobrą praktyką żywieniową jest zadbanie o to, żeby w diecie zwierząt była odpowiednia ilość witaminy A, bo wtedy mogą być zdrowsze i lepiej rosnąć. Na przykład w przypadku bydła, odpowiednia ilość witaminy A zmniejsza ryzyko chorób oczu, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. Nie można zapominać, że witamina A wspiera też układ immunologiczny, co ogólnie wpływa na zdrowie zwierząt.
Pytanie 13

Oblicz spodziewaną datę rozpoczęcia następnej rui u klaczy, jeśli objawy ostatniej rui zanikły 6 marca, a jej czas trwania wynosił 6 dni?

A. 24 marca
B. 15 marca
C. 6 kwietnia
D. 31 marca
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia cyklu rui u klaczy oraz pomylenia poszczególnych etapów w tym cyklu. Na przykład, odpowiedź sugerująca 15 marca mogła wynikać z błędnego założenia, że kolejna ruja rozpoczyna się bezpośrednio po zakończeniu ostatniej, co jest niezgodne z rzeczywistością. Klacze po zakończeniu rui nie wchodzą natychmiast w nowy cykl, lecz przechodzą przez okres anestrusu. Odpowiedzi takie jak 31 marca czy 6 kwietnia mogą z kolei wynikać z mylnego przyjęcia dłuższego okresu anestrusu, co także nie odpowiada typowym cyklom rui. Klacze mają ustalony schemat rui, gdzie średni czas między ruji wynosi około 21 dni, a do tego wlicza się czas trwania samej rui oraz anestrusu. Odpowiedzi te ujawniają często typowe błędy myślowe, takie jak nadmierne uproszczenie procesu, które mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków. Hodowcy koni powinni być świadomi tych cykli, aby prawidłowo planować działania związane z reprodukcją, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności hodowli oraz zdrowia zwierząt.
Pytanie 14

Gdzie znajduje się żwacz?

A. w całej prawej stronie jamy brzusznej
B. w rejonie lędźwiowym jamy brzusznej
C. w całej lewej stronie jamy brzusznej
D. w centralnej części jamy brzusznej tuż za przeponą
Żwacz, znany również jako mięsień żwaczowy, znajduje się w całej lewej połowie jamy brzusznej. Jest to istotny element w anatomii układu pokarmowego, szczególnie u zwierząt przeżuwających. Jego główną funkcją jest wspomaganie procesu żucia, co ma znaczenie w kontekście trawienia oraz przyswajania składników odżywczych. Dzięki swojej lokalizacji, żwacz odgrywa kluczową rolę w mechanice żucia, umożliwiając efektywne rozdrabnianie pokarmu. W praktyce weterynaryjnej zrozumienie anatomii żwacza jest nieodzowne, zwłaszcza przy diagnozowaniu schorzeń związanych z układem pokarmowym. Na przykład, problemy z żwaczem mogą prowadzić do trudności w przeżuwaniu, co z kolei wpływa na ogólny stan zdrowia zwierzęcia. Wiedza na temat lokalizacji i funkcji żwacza jest ważna również w kontekście chirurgii weterynaryjnej, gdzie precyzyjna znajomość anatomii jamy brzusznej jest kluczowa podczas zabiegów operacyjnych i diagnostycznych.
Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. piemontese.
B. salers.
C. hereford.
D. charolaise.
Wybór innych ras bydła, takich jak hereford, charolaise czy salers, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cech i zastosowań tych ras. Hereford to rasa bydła mięsnego, która pochodzi z Anglii i charakteryzuje się głównie czerwoną sierścią oraz białymi plamami na głowie i brzuchu. Chociaż jest ceniona za jakość mięsa, nie jest to rasa włoska, więc nie pasuje do opisanego kontekstu. Charolaise, z kolei, to również rasa mięsna, ale jej pochodzenie związane jest z Francją, a cechy takie jak biała sierść czy specyficzna budowa ciała nie są zgodne z opisem bydła piemontese. Rasa salers, również francuska, znana jest z produkcji mleka, ale jej charakterystyka i zastosowanie różnią się od bydła piemontese. Typowe błędy myślowe mogą obejmować ogólne utożsamianie ras bydła na podstawie podobieństw w ich zastosowaniu jako bydło mięsne, co prowadzi do ignorowania istotnych różnic w pochodzeniu, cechach morfologicznych oraz zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z historią i specyfiką poszczególnych ras, co pozwoli lepiej zrozumieć ich unikalne właściwości oraz zastosowanie w praktyce hodowlanej.
Pytanie 17

W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość

A. tłuszczy
B. witamin
C. białka
D. węglowodanów
Węglowodany odgrywają kluczową rolę w procesie zakiszania, ponieważ stanowią główne źródło energii dla mikroorganizmów biorących udział w fermentacji. Kiedy masę zakiszaną poddaje się fermentacji, bakterie mleczarskie przekształcają dostępne węglowodany, takie jak cukry, na kwas mlekowy. To właśnie kwas mlekowy jest odpowiedzialny za obniżenie pH w zakiszanej masie, co z kolei sprzyja konserwacji, hamując rozwój patogennych bakterii. W praktyce, odpowiednia ilość węglowodanów w surowcach przeznaczonych do zakiszania, takich jak pasze dla zwierząt, ma bezpośredni wpływ na jakość i stabilność zakiszonego produktu. Wartościowe źródła węglowodanów to na przykład suszone zboża czy błonnik roślinny. Właściwe zbilansowanie składników w mieszance zakiszanej jest zgodne z zasadami dobrych praktyk przetwórczych, co przekłada się na efektywniejszą produkcję i lepsze właściwości paszy.
Pytanie 18

Zbożem, którego ziarno ma dużą ilość substancji antyżywieniowych, jest

A. żyto
B. kukurydza
C. owies
D. jęczmień
Wybór jęczmienia, owsa lub kukurydzy jako zbóż z dużą zawartością substancji antyżywieniowych jest trochę błędny. Jęczmień i owies mają jakieś substancje antyżywieniowe, ale ich ilość jest znacznie mniejsza niż w przypadku żyta. Jęczmień zawiera błonnik, który wspiera zdrowie układu pokarmowego, a owies ma betaglukan, co jest korzystne dla poziomu cholesterolu. Kukurydza ma właściwie bardzo mało substancji antyżywieniowych i jest bardziej znana z wysokiej wartości energetycznej oraz karotenoidów, które dobrze wpływają na wzrok. Zrozumienie właściwości zbóż jest kluczowe, żeby dobrze je wykorzystywać w diecie, a tak naprawdę wiele błędnych przekonań wynika z tego, że postrzega się zboża jako jednorodną kategorię, a nie jako różnorodne składniki. Dodatkowo, warto pamiętać, że różne metody obróbcze, takie jak mielenie, gotowanie czy fermentacja, mogą zmieniać zawartość substancji antyżywieniowych, więc to też trzeba brać pod uwagę przy ich wyborze.
Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

W ekologicznej hodowli zwierząt nie używa się

A. probiotyków
B. preparatów ziołowych
C. leków homeopatycznych
D. szczepionek, które nie są wymagane przez przepisy
W ekologicznym chowie zwierząt stosowanie szczepionek niewymaganych urzędowo jest niezgodne z zasadami tego typu hodowli. Ekologia w produkcji zwierzęcej opiera się na naturalnych metodach oraz ograniczeniu stosowania substancji chemicznych i leków, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz jakość produktów. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczepionek zalecanych przez odpowiednie instytucje, co zapewnia ochronę zdrowia zwierząt oraz minimalizuje ryzyko szerzenia się chorób. Ekologiczny chów zwierząt dąży do tego, aby zwierzęta były hodowane w jak najbardziej naturalnych warunkach. Oprócz tego, dba się o ich dobrostan oraz zdrowie, przy jednoczesnym poszanowaniu środowiska. W związku z tym, gdy szczepionki nie są wymagane urzędowo, ich stosowanie może być uznane za zbędne i niezgodne z ideą zrównoważonego rozwoju. W praktyce hodowcy ekologiczni muszą przestrzegać ścisłych norm oraz certyfikacji, które regulują stosowanie wszelkich preparatów, aby zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.
Pytanie 21

Zgodnie z klasyfikacją EUROP, tusza wieprzowa wyróżniająca się najwyższą ilością mięsa otrzymuje oznaczenie

A. R
B. U
C. P
D. E
Odpowiedź E oznacza, że tusza wieprzowa posiada najwyższą zawartość mięsa w stosunku do innych klas. Klasyfikacja EUROP, stosowana w Unii Europejskiej, ocenia jakość tusz w zależności od zawartości mięsa, gdzie E reprezentuje najwyższą jakość. W praktyce, tusze klasy E są preferowane w handlu, ponieważ zapewniają nie tylko większy zysk dla producentów, ale także lepsze walory smakowe i odżywcze dla konsumentów. Na przykład, w przemyśle gastronomicznym, mięso klasy E jest chętnie wykorzystywane do produkcji wysokiej jakości wędlin oraz innych przetworów mięsnych. Warto również pamiętać, że odpowiednia klasyfikacja tusz jest kluczowa dla utrzymania standardów jakości w branży mięsnej, co z kolei wpływa na reputację producentów i zaufanie konsumentów. Zrozumienie systemu klasyfikacji EUROP jest istotne dla każdego, kto pracuje w obszarze przetwórstwa mięsnego lub handlu mięsem, gdyż pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zakupu i sprzedaży produktów.
Pytanie 22

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. zarodek
B. zygota
C. ciałko żółte
D. blizna
Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.
Pytanie 23

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, jak powinien wyglądać stosunek kwasu mlekowego do octowego?

A. 1:1
B. 3:1
C. 2:1
D. 1:3
Wybór innego stosunku kwasu mlekowego do octowego, jak na przykład 2:1, 1:1 czy 1:3, pokazuje, że brakuje trochę wiedzy na temat fermentacji kiszonek. Przy 2:1 można myśleć, że to wystarczy do dobrej stabilizacji i smaku, ale w praktyce może być za mało kwasu mlekowego, co sprzyja rozwojowi bakterii kwasu octowego, a to przecież nie jest dobre. Proporcja 1:1 może wydawać się w porządku, ale nie do końca oddaje, co jest naprawdę potrzebne do fermentacji. A z 1:3 mamy problem, bo za dużo kwasu octowego sprawia, że kiszonka staje się zbyt kwaśna i nieprzyjemna w smaku. Takie błędne podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia, jak dokładnie działa proces fermentacji. W praktyce wiadomo, że odpowiednie warunki fermentacji, w tym proporcje kwasów, są kluczowe dla jakości produktów. Jeśli na to spojrzeć tylko teoretycznie, można łatwo wpaść w pułapkę i stworzyć coś, co nie nadaje się do jedzenia.
Pytanie 24

Zgodnie z Zasadami Wzajemnej Zgodności dotyczących dobrostanu, minimalny okres, w którym prosięta powinny pozostawać z lochą, przy braku zagrożenia dla życia i zdrowia zarówno lochy, jak i prosiąt, wynosi

A. 35 dni
B. 14 dni
C. 28 dni
D. 21 dni
Odpowiedź 28 dni jest jak najbardziej trafna. Zasadniczo według zasad dotyczących dobrostanu zwierząt, prosięta powinny spędzać ze swoją matką co najmniej 28 dni. Jeśli nie ma zagrożenia dla zdrowia, to ten czas jest naprawdę kluczowy. Wiesz, prosięta w tym okresie uczą się nie tylko od lochy, ale też przejmują ważne mikroorganizmy, które są super istotne dla ich odporności. Jak praktycznie na to spojrzeć, to spędzenie tego czasu z matką sprawia, że prosięta lepiej podchodzą do życia w nowym miejscu. Warto też dodać, że organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt dokładnie analizują, jak ważne jest, żeby zwierzęta mogły zachowywać się naturalnie, a czas z matką do tego pasuje. Im dłużej prosięta są z lochą, tym mniej stresu mają, co na pewno wpływa pozytywnie na ich zdrowie i dalszy rozwój. W hodowlach, które stosują te zasady, często widzi się mniejszą śmiertelność i lepszy przyrost masy wśród prosiąt.
Pytanie 25

Co określa obrót stada?

A. zbiorowisko zwierząt o wspólnych cechach gatunkowych lub użytkowych, tworzące określoną jednostkę produkcyjną
B. procentowy udział różnych grup wiekowych oraz użytkowych poszczególnego gatunku w odniesieniu do całkowitej liczby sztuk w stadzie, przedstawiony w sztukach fizycznych
C. liczbę zwierząt, która przeszła przez określoną grupę w stadzie w danym czasie, zazwyczaj w ciągu roku
D. zestawienie ilościowych zmian, które zachodzą w stadzie w ustalonym okresie czasu (najczęściej rocznym), mających na celu odnowienie stada
W kontekście zarządzania stadem, pojęcia takie jak procentowy udział grup wiekowych lub użytkowych w danym gatunku, grupy zwierząt o wspólnych cechach, a także liczba zwierząt, które przeszły przez daną grupę, są mylone z pojęciem obrotu stada. Procentowy udział grup wiekowych i użytkowych to statystyka, która może informować o strukturze stada, ale nie dostarcza pełnego obrazu zmian zachodzących w jego liczebności. W praktyce, skupienie się wyłącznie na tej statystyce może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż nie uwzględnia dynamiki przyrostu czy ubytków zwierząt. Z kolei definicja grupy zwierząt jako jednostki produkcyjnej nie oddaje istoty obrotu stada, który odnosi się do ciągłego procesu zmian liczebności, a nie do klasyfikacji zwierząt. Ponadto, liczba zwierząt przechodzących przez grupę w danym okresie nie dostarcza informacji o ich zdrowiu czy wydajności, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania hodowlą. Te podejścia mogą prowadzić do zafałszowanego obrazu sytuacji w stadzie, co jest niekorzystne dla podejmowania decyzji strategicznych. Dla hodowców kluczowe jest zrozumienie, że obrót stada to aspekt, który powinien być analizowany holistycznie, z uwzględnieniem wszystkich zmiennych wpływających na liczebność i kondycję zwierząt.
Pytanie 26

Pies do towarzystwa, który dobrze pełni rolę obrońcy. Wysokość w kłębie psa wynosi 55-61 cm, a suki 50-58 cm. Oczy: średniej wielkości, okrągłe, preferowane jak najciemniejsze, szczególnie u psów biało-czarnych, natomiast u psów biało-brązowych akceptowalne są jaśniejsze. Włos: krótki, prosty, sztywny. Szczenięta rodzą się białe. Cętki zaczynają się pojawiać u około dwutygodniowych szczeniąt, a dorosłe psy na białym tle mają czarne lub brązowe plamki. Ogon sięga do stawu skokowego i nie powinien być zakręcony ani opadnięty.
Opis ten odnosi się do psa rasy

A. bernardyn
B. dalmatyńczyk
C. beagle
D. doberman
Prawidłowa odpowiedź to dalmatyńczyk, który jest rasą psa znaną ze swojego charakterystycznego umaszczenia. Cechą rozpoznawczą dalmatyńczyków są czarne lub brązowe cętki na białym tle, co idealnie wpisuje się w opis zawarty w pytaniu. Wysokość w kłębie dla samców wynosi 55-61 cm, a dla suk 50-58 cm, co również jest zgodne z danymi przedstawionymi w opisie. Szczenięta dalmatyńczyków rodzą się całkowicie białe, a cętki zaczynają się pojawiać dopiero po około dwóch tygodniach życia. Krótki, twardy włos jest kolejną kluczową cechą tej rasy. Dalmatyńczyki są znane nie tylko jako psy do towarzystwa, ale również jako psy obronne, co czyni je wszechstronnymi towarzyszami. Dobrze sprawdzają się w różnych rolach, od towarzyszy rodziny po psy służbowe. Warto również zaznaczyć, że dalmatyńczyki wymagają regularnej aktywności fizycznej i umysłowej, co powinno być brane pod uwagę przez przyszłych właścicieli.
Pytanie 27

Jakie oznaczenia ras bydła wykorzystuje się w dokumencie potwierdzającym unasiennienie krowy?

A. kody literowe wskazane w regulacjach dotyczących systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt
B. skróty pełnych polskich nazw ras
C. pełne polskie nazwy ras
D. skróty nazw ras, z uwzględnieniem pisowni międzynarodowej
Stosowanie polskich nazw ras bydła w pełnym brzmieniu, skrótów polskich nazw ras lub skrótów nazw ras z uwzględnieniem międzynarodowej pisowni nie jest zgodne z obowiązującymi przepisami. W przypadku pełnych nazw ras, ich długie i złożone formy mogą prowadzić do nieporozumień oraz błędów w dokumentacji, co znacznie utrudnia identyfikację zwierząt. Używanie skrótów polskich nazw ras może być problematyczne, ponieważ brak jednolitej konwencji może skutkować różnorodnością interpretacji, co z kolei wpływa na spójność danych. W kontekście międzynarodowym, stosowanie lokalnych skrótów bez standardów międzynarodowych może prowadzić do zamieszania, szczególnie w przypadku wymiany informacji między różnymi krajami. Kluczowym błędem myślowym jest brak zrozumienia znaczenia standaryzacji w identyfikacji zwierząt, która jest niezbędna do zapewnienia efektywności w zarządzaniu hodowlą oraz w monitorowaniu zdrowia i pochodzenia zwierząt. Aby spełnić wymagania prawne oraz zapewnić dokładność i efektywność, należy stosować jedynie kody literowe zgodne z przepisami. Takie podejście przyczynia się do poprawy przejrzystości i wiarygodności danych w branży hodowlanej.
Pytanie 28

Która z ras świń nie jest polecana do hodowli ekologicznej z powodu wysokiej wrażliwości na warunki środowiskowe oraz znacznych wymagań dotyczących utrzymania?

A. Złotnicka biała
B. Złotnicka pstra
C. Pietrain
D. Duroc
Odpowiedzi Duroc, Złotnicka pstra oraz Złotnicka biała nie są zalecane jako niewłaściwe w kontekście chowu ekologicznego, co jest mylne. Rasa Duroc, choć nieco mniej wrażliwa na czynniki środowiskowe, nie jest w pełni przystosowana do zasad ekologicznych. Duroc, w porównaniu do Pietrain, ma lepszą zdolność do adaptacji, ale wciąż wymaga intensywnej produkcji pasz, co w przypadku chowu ekologicznego mogłoby naruszyć zasady zrównoważonego rozwoju. Złotnicka pstra i Złotnicka biała, obie rasy rodzime, wyróżniają się większą odpornością i zdolnością do przystosowania się do lokalnych warunków oraz mniejszymi wymaganiami dotyczącymi utrzymania. W procesie chowu ekologicznego, kluczowe jest wybieranie ras, które nie tylko są w stanie dobrze funkcjonować w naturalnych warunkach, ale także przyczyniają się do minimalizacji wpływu na środowisko. Wybór nieodpowiednich ras, takich jak Duroc, może prowadzić do dalszej degradacji zasobów naturalnych oraz nieefektywnego wykorzystania paszy, co jest sprzeczne z zasadami ekologicznej produkcji zwierzęcej. Z tego względu istotne jest zrozumienie, że wybór rasy ma kluczowe znaczenie dla sukcesu chowu ekologicznego i długoterminowej zrównoważonej produkcji rolniczej.
Pytanie 29

Najdłuższy czas ciąży występuje

A. u szynszyli
B. u królicy
C. u kotki
D. u suki
Okres ciąży u kotek wynosi zazwyczaj od 63 do 65 dni, co jest znacznie krótszym czasem w porównaniu do szynszyli. Kiedy myślimy o ciąży u różnych gatunków, ważne jest, aby zrozumieć, że długość ciąży jest często dostosowywana do biologicznych i ekologicznych potrzeb danego gatunku. Królicze ciąże trwają od 28 do 32 dni, co również wskazuje na krótszą adaptację, z kolei suki mają okres ciąży trwający od 58 do 68 dni. Wybór odpowiedzi dotyczącej kotek, królików, czy suk, pomija kluczowy aspekt przystosowania do warunków środowiskowych, w jakich te gatunki żyją. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie ssaki mają podobny czas trwania ciąży, co nie jest zgodne z rzeczywistością. Wiedza na temat długości ciąży i związanych z nią aspektów hodowlanych jest kluczowa dla zrozumienia zachowań reprodukcyjnych różnych gatunków. W kontekście praktycznym, zrozumienie tych różnic jest niezwykle ważne dla weterynarzy, hodowców i zoologów, którzy muszą dostosować swoje podejście do specyficznych potrzeb i warunków każdego gatunku. Właściwe zrozumienie cyklu rozrodczego i okresu ciąży jest niezbędne dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt w hodowli oraz w ich naturalnym środowisku.
Pytanie 30

Przeciętna ilość zwierząt w różnych grupach technologicznych przez rok wynosi

A. bilans zwierząt
B. stan średnioroczny
C. przelotowość
D. obrót stada
Stan średnioroczny to kluczowe pojęcie w zarządzaniu zasobami zwierzęcymi, które odnosi się do przeciętnej liczby zwierząt w danym stadzie w ciągu roku. Dzięki temu wskaźnikowi można ocenić efektywność produkcji zwierzęcej, planować zasoby paszy oraz podejmować decyzje dotyczące sprzedaży lub zakupu zwierząt. Przykładem zastosowania stanu średniorocznego jest analiza rentowności hodowli bydła, gdzie hodowcy mogą porównywać dane z różnych lat, aby ocenić wpływ zmian w zarządzaniu stadem na jego wydajność. W kontekście dobrych praktyk hodowlanych, stan średnioroczny jest często wykorzystywany w raportach okresowych i audytach, co pozwala na lepsze zarządzanie ryzykiem i przewidywanie potrzeb rynkowych. Ponadto, znajomość stanu średniorocznego wpływa na strategię rozwoju stada, co może prowadzić do zwiększenia efektywności produkcji i poprawy dobrostanu zwierząt.
Pytanie 31

Przy użyciu skalera przeprowadza się u psów procedurę

A. usuwania kamienia nazębnego
B. kontroli stanu uszu
C. usuwania martwych włosów
D. przycinania pazurów
Zabieg usuwania kamienia nazębnego u psów za pomocą skalera jest kluczowym elementem dbałości o zdrowie jamy ustnej czworonogów. Kamień nazębny, powstający w wyniku osadzania się płytki nazębnej, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak choroby dziąseł, infekcje oraz utrata zębów. Skaler, zarówno ultradźwiękowy, jak i mechaniczny, jest stosowany do skutecznego usuwania twardych osadów, co jest ważne dla zapobiegania stanom zapalnym. Regularne czyszczenie zębów psów powinno być częścią rutynowej opieki weterynaryjnej, a zalecane jest, aby odbywało się to przynajmniej raz w roku. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, lekarze często łączą zabieg skalingu z profesjonalnym czyszczeniem zębów, co zwiększa skuteczność terapii i poprawia ogólny stan zdrowia psa. Właściwa higiena jamy ustnej wpływa nie tylko na zdrowie zębów, ale również na ogólne samopoczucie zwierzęcia, dlatego warto podchodzić do tego tematu z należytą uwagą.
Pytanie 32

Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)

A. dwóch lat
B. pięciu lat
C. roku
D. trzech lat
Wybór odpowiedzi dotyczącej dłuższego okresu przechowywania świadectwa pokrycia niż jeden rok wynika często z niepełnego zrozumienia zasadności tych wymogów. Odpowiedzi wskazujące na okres dwóch, trzech lub pięciu lat są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów regulujących hodowlę zwierząt. Przechowywanie dokumentacji przez okres dłuższy niż rok nie tylko nie jest wymagane, ale może także prowadzić do zbytecznych komplikacji administracyjnych. W praktyce, nadmiar dokumentacji obciąża systemy zarządzania w punktach kopulacyjnych, co może skutkować utrudnieniami w dostępie do kluczowych informacji. Efektywne zarządzanie dokumentacją wymaga umiejętności selekcji, co pozwala skoncentrować się na najbardziej istotnych danych. Ponadto, nieprzestrzeganie zasad dotyczących przechowywania dokumentów może prowadzić do niezgodności z przepisami prawa, co w efekcie może skutkować nałożeniem kar na właścicieli takich punktów. Typowym błędem w rozumowaniu jest założenie, że większa ilość dokumentacji przekłada się na lepszą kontrolę, co w rzeczywistości może prowadzić do chaosu informacyjnego oraz trudności w monitorowaniu właściwych procesów hodowlanych.
Pytanie 33

Gdzie w jelicie znajdują się kosmki jelitowe?

A. w ślepym.
B. w grubym.
C. w czczym.
D. w prostym.
Kosmki jelitowe, czyli mikroskopijne wypustki błony śluzowej jelita, występują głównie w jelicie czczym (duodenum) i pełnią kluczową rolę w procesach trawienia oraz wchłaniania substancji odżywczych. Ich struktura zwiększa powierzchnię jelita, co umożliwia bardziej efektywne wchłanianie składników odżywczych, takich jak białka, węglowodany oraz tłuszcze. Kosmki są pokryte komórkami enterocytów, które są odpowiedzialne za transport substancji odżywczych do krwiobiegu. W praktyce, zrozumienie roli kosmków jelitowych jest istotne dla dietetyków i specjalistów ds. zdrowia, ponieważ ich uszkodzenie lub dysfunkcja może prowadzić do zaburzeń wchłaniania, co z kolei może skutkować niedoborami pokarmowymi oraz problemami zdrowotnymi, takimi jak celiakia. Dlatego kluczowe jest promowanie zdrowych nawyków żywieniowych, które wspierają zdrowie jelit, takich jak dieta bogata w błonnik oraz probiotyki, co może przyczynić się do optymalizacji funkcji kosmków jelitowych.
Pytanie 34

Zabieg pielęgnacyjny polegający na eliminacji martwej sierści (trymowanie) przeprowadza się przede wszystkim

A. u koni
B. u owiec
C. u psów
D. u kóz
Trymowanie to naprawdę ważny zabieg dla psów, zwłaszcza tych z szorstką sierścią, jak teriery czy spaniele. Nie tylko sprawia, że pies wygląda lepiej, ale też dba o jego zdrowie. Kiedy regularnie trymujesz, martwe włosy nie wkręcają się w futro, co może powodować podrażnienia. Wiesz, trymowanie to nie tylko o nożyczkach – czasem potrzebne są brzytwy trymerskie czy szczotki dostosowane do typu sierści. Specjaliści mówią, że dzięki regularnemu trymowaniu psy czują się lepiej i są zdrowsze, więc warto to robić.
Pytanie 35

Najkrótszy czas trwania ciąży występuje u

A. suki
B. królicy
C. lochy
D. kotki
Ciąża królicy (Oryctolagus cuniculus) trwa najkrócej spośród wymienionych zwierząt, ponieważ wynosi około 28-32 dni. Królice są zwierzętami o wyjątkowo szybkim cyklu reprodukcyjnym, co jest istotne w kontekście strategii przetrwania tego gatunku. W praktyce oznacza to, że jedna samica może mieć wiele miotów rocznie, co znacznie zwiększa populację. W hodowli królików, zrozumienie cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem i planowania reprodukcji. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli, należy monitorować zdrowie samic oraz warunki ich życia, aby zapewnić optymalne środowisko dla rozrodu i wzrostu młodych. Ponieważ królice mają krótki okres ciąży, hodowcy mogą szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe oraz zapotrzebowanie na mięso lub futro, co jest niezbędne w kontekście komercyjnych hodowli.
Pytanie 36

Jakim narządem nieparzystym charakteryzują się przeważnie ptaki?

A. jądro
B. nerka
C. jajnik
D. nasieniowód
Odpowiedź "jajnik" jest poprawna, ponieważ u większości ptaków samice mają tylko jeden jajniki, co czyni go narządem nieparzystym. Jajniki są odpowiedzialne za produkcję komórek jajowych oraz hormonów płciowych, co jest kluczowe dla reprodukcji. W odróżnieniu od wielu innych kręgowców, ptaki wykazują adaptacje, które pozwalają im na redukcję masy ciała, co jest istotne dla ich zdolności do lotu. Na przykład, samice ptaków mogą produkować jednocześnie wiele jaj, co zwiększa ich szanse na reprodukcję. Jajniki ptaków mogą różnić się pod względem wielkości i funkcji w zależności od gatunku, a ich rozwój jest ściśle regulowany przez cykle hormonalne. Zrozumienie budowy i funkcji jajników u ptaków jest nie tylko kluczowe dla biologii ewolucyjnej, ale ma także praktyczne zastosowanie w hodowli ptaków i ochronie gatunków, gdzie rozmnażanie odgrywa kluczową rolę.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

W przypadku krycia naturalnego z ręki

A. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
C. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.
Pytanie 39

Gdy pies saneczkuje i liże okolice odbytu, co należy zrobić?

A. odpchlić go i wykąpać
B. podać mu leki przeciwwirusowe
C. opróżnić mu gruczoły okołoodbytowe
D. przystrzyc mu sierść w okolicy odbytu
Odpowiedź polegająca na opróżnieniu gruczołów okołoodbytowych jest prawidłowa, ponieważ te gruczoły mogą gromadzić nadmiar wydzieliny, co prowadzi do dyskomfortu u psa. W sytuacji, gdy pies saneczkuje, może to oznaczać, że czuje ból lub swędzenie w okolicy odbytu, co jest często związane z zatkaniem lub stanem zapalnym gruczołów. Opróżnienie gruczołów okołoodbytowych należy przeprowadzać regularnie, szczególnie u ras predysponowanych do tego problemu, takich jak Basset Hound czy Cocker Spaniel. W przypadku zatkanych gruczołów, ich opróżnienie może przywrócić komfort zwierzęcia i zapobiec dalszym powikłaniom, takim jak infekcje czy ropnie. Warto również monitorować zachowanie psa po opróżnieniu gruczołów, aby upewnić się, że problem został rozwiązany. W praktyce, zaleca się wizyty u weterynarza w celu prawidłowego przeprowadzenia tej procedury, zwłaszcza jeśli właściciel nie ma doświadczenia w tej kwestii. Dobre praktyki weterynaryjne obejmują także edukację właścicieli na temat objawów wskazujących na problemy z gruczołami, co pozwala na szybszą interwencję.
Pytanie 40

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. mniejszym zużyciem paszy
B. łatwiejszym trawieniem
C. większymi przyrostami masy
D. spadkiem strawności
Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej