Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 09:58
Data zakończenia: 22 maja 2025 10:18

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką minimalną rozdzielczość powinien mieć obraz cyfrowy, aby mógł zostać wydrukowany w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi?

A. 1,0 Mpx

B. 2,0 Mpx

C. 0,5 Mpx

D. 1,5 Mpx

Aby zarejestrować obraz cyfrowy przeznaczony do druku o wymiarach 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi, należy obliczyć minimalną rozdzielczość obrazu. Rozdzielczość 300 dpi (dots per inch) oznacza, że na każdy cal przypada 300 punktów obrazu. W przypadku formatu 10 x 10 cm, który zamieniamy na cale, uzyskujemy 3,94 x 3,94 cala (1 cm = 0,3937 cala). Wysokość i szerokość obrazu w pikselach można obliczyć mnożąc wymiary w calach przez rozdzielczość dpi. Wzór wygląda następująco: 3,94 cala x 300 dpi = 1182 pikseli. Ponieważ obraz ma być kwadratowy, zarówno szerokość, jak i wysokość wynoszą 1182 pikseli. Łączna liczba pikseli wynosi zatem 1182 x 1182 = 1,4 miliona pikseli, co zaokrąglamy do 1,5 Mpx. Użycie odpowiedniej rozdzielczości zapewnia, że wydruk będzie ostry i wyraźny, co jest kluczowe w druku fotograficznym oraz przy tworzeniu materiałów reklamowych, w których jakość obrazu odgrywa istotną rolę. W branży fotograficznej oraz poligraficznej zaleca się stosowanie tych standardów, aby uniknąć efektu pikselizacji obrazu.

Pytanie 2

Zasada czterech mocnych punktów w fotografii opiera się na kompozycji

A. spirali

B. podziału ukośnego

C. podziału diagonalnego

D. trójpodziału

Reguła trójpodziału to jedna z fundamentów kompozycji w fotografii, polegająca na podziale kadru na trzy równe części w poziomie i pionie, co tworzy dziewięć pól. Kluczowe punkty przecięcia tych linii to miejsca, w których powinny znajdować się najważniejsze elementy obrazu. Dzięki tej technice zdjęcia stają się bardziej zrównoważone i harmonijne, przyciągając wzrok widza. Przykładem zastosowania reguły trójpodziału może być fotografia krajobrazowa, gdzie horyzont umieszczony na jednej z linii poziomych oraz interesujący obiekt, na przykład drzewo czy góra, umieszczony na jednym z punktów przecięcia, tworzy kompozycję przyciągającą uwagę. Ponadto, stosowanie tej reguły ułatwia rozkład elementów w zdjęciu, co sprzyja lepszemu odbiorowi wizualnemu. Warto zaznaczyć, że trójpodział jest szeroko wykorzystywany nie tylko w fotografii, ale także w innych dziedzinach sztuki, takich jak malarstwo czy film, co dowodzi jego uniwersalności i skuteczności w tworzeniu atrakcyjnych kompozycji.

Pytanie 3

Jakie właściwości powinien mieć plik graficzny przeznaczony do publikacji w sieci?

A. Tryb kolorów RGB oraz rozdzielczość 600 dpi

B. Tryb kolorów CMYK oraz rozdzielczość 96 ppi

C. Tryb kolorów LAB oraz rozdzielczość 300 dpi

D. Tryb kolorów sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi

Odpowiedź, która wskazuje na tryb barwny sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi, jest prawidłowa, ponieważ sRGB to standardowy model kolorów używany w Internecie. Zapewnia on szeroką gamę kolorów, które są prawidłowo wyświetlane na większości urządzeń, co czyni go najbardziej odpowiednim wyborem dla zdjęć publikowanych online. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest optymalna dla obrazów wyświetlanych w sieci, ponieważ jest wystarczająca do uzyskania akceptowalnej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Mniejsza rozdzielczość pozwala na szybsze ładowanie strony, co jest kluczowe w kontekście UX (user experience) oraz SEO (optymalizacja pod kątem wyszukiwarek). Dla porównania, wyższe rozdzielczości jak 300 dpi są bardziej odpowiednie dla druku, gdzie detal i jakość obrazu są kluczowe. W praktyce, korzystając z sRGB oraz 72 ppi, zapewniasz, że Twoje zdjęcia będą wyglądały dobrze w Internecie, a jednocześnie nie obciążają nadmiernie zasobów serwera ani nie wydłużają czasu ładowania stron.

Pytanie 4

Jakie promieniowanie o kolorze jest przepuszczane przez filtr purpurowy?

A. zielonej i czerwonej

B. zielonej

C. zielonej i niebieskiej

D. niebieskiej i czerwonej

Filtr purpurowy to urządzenie, które przepuszcza promieniowanie o określonych długościach fal, blokując pozostałe. W przypadku filtra purpurowego, przepuszcza on promieniowanie w zakresie długości fal odpowiadających barwom niebieskiej i czerwonej. Oznacza to, że światło o tych długościach fal przenika przez filtr, podczas gdy inne kolory, takie jak zieleń, są blokowane. Praktycznie, takie filtry są szeroko stosowane w fotografii oraz w technologii przetwarzania obrazu, gdzie istotne jest uchwycenie określonych barw dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego. W fotografii, zastosowanie filtra purpurowego może zwiększyć nasycenie niebieskich i czerwonych tonów, co jest szczególnie przydatne w krajobrazie oraz portretach, gdzie te kolory mogą być kluczowe dla estetyki obrazu. Takie praktyki są zgodne z zasadami kolorymetrii, która jest nauką zajmującą się pomiarem i opisem koloru, oraz z metodami kalibracji kolorów w procesach produkcji graficznej.

Pytanie 5

Aby zapobiec przedostawaniu się ziarenek piasku do mechanizmu aparatu fotograficznego, należy zastosować

A. osłonę na korpus aparatu

B. adapter filtrowy

C. filtr polaryzacyjny

D. płaską osłonę na obiektyw

Osłona na korpus aparatu jest kluczowym elementem, który chroni mechanizmy wewnętrzne aparatu przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak kurz czy ziarenka piachu. Dzięki zastosowaniu osłony, można znacząco zredukować ryzyko uszkodzenia precyzyjnych komponentów aparatu, co jest szczególnie istotne w trudnych warunkach fotografowania, np. podczas sesji na plaży czy w pobliżu budowy. Osłony te są dostępne w różnych kształtach i rozmiarach, a ich montaż jest zazwyczaj intuicyjny, co czyni je bardzo praktycznym rozwiązaniem. Warto również zaznaczyć, że stosowanie osłony na korpus aparatu jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zachęcają do stosowania dodatkowej ochrony sprzętu fotograficznego. Oprócz ochrony przed piaskiem, osłona może również chronić aparat przed wilgocią i przypadkowymi uderzeniami, co zwiększa jego żywotność i efektywność.

Pytanie 6

Aby uzyskać szeroki kadr, trzeba użyć obiektywu

A. portretowy

B. krótkoogniskowy

C. długoogniskowy

D. standardowy z konwerterem

Obiektyw krótkoogniskowy, znany również jako obiektyw szerokokątny, jest doskonałym narzędziem do uzyskania szerokiego kadru. Dzięki krótszej ogniskowej, zazwyczaj wynoszącej mniej niż 35 mm w formacie pełnoklatkowym, pozwala na uchwycenie szerszego pola widzenia, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w pomieszczeniach, gdzie przestrzeń jest ograniczona. W praktyce, użycie takiego obiektywu umożliwia rejestrowanie większej ilości elementów w kadrze, co jest kluczowe przy pracy w ciasnych lokalizacjach. Dodatkowo, krótkoogniskowe obiektywy często charakteryzują się lepszą głębią ostrości, co pozwala na uzyskanie efektów bokeh w tle, a także zwiększa możliwości kreatywne fotografa. Warto również wspomnieć, że w kontekście filmowania, krótkoogniskowe obiektywy często są preferowane do dynamicznych ujęć, gdzie istotne jest uchwycenie akcji w szerszym kontekście scenerii. Korzystając z takich obiektywów, warto zwrócić uwagę na zniekształcenia perspektywiczne, które mogą wystąpić przy fotografowaniu bliskich obiektów, co stanowi istotny element w procesie kompozycji zdjęcia.

Pytanie 7

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. makro

B. długoogniskowego

C. lustrzanego

D. szerokokątnego

Obiektyw makro jest idealnym narzędziem do fotografowania kropel wody w zbliżeniu, ponieważ jest zaprojektowany specjalnie do rejestrowania detali w skali bliskiej rzeczywistości. Dzięki dużemu powiększeniu oraz krótkiej odległości ostrzenia, obiektywy makro pozwalają uchwycić subtelności, takie jak tekstura powierzchni kropel czy odbicie światła. Przykładowo, używając obiektywu makro, fotograf może zbliżyć się do kropli wody na liściu, by uchwycić nie tylko jej kształt, ale również szczegóły otoczenia odbijające się w wodzie. Dobre praktyki w fotografii makro obejmują również użycie statywu, co stabilizuje aparat i pozwala na precyzyjne kadrowanie oraz uniknięcie drgań. Warto również pamiętać o doświetlaniu sceny, ponieważ przy małych przysłonach, typowych dla obiektywów makro, światło może być ograniczone. Obiektywy makro są dostępne w różnych ogniskowych, co daje fotografowi możliwość wyboru odpowiedniego narzędzia w zależności od rodzaju ujęcia, które chce uzyskać.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno się zastosować do konwersji obrazów analogowych na formę cyfrową?

A. Drukarki

B. Skanera

C. Kopiarki

D. Powiększalnika

Kopiarki, drukarki i powiększalniki to urządzenia, które mają różne funkcje i zastosowania, ale nie służą do konwersji obrazów analogowych na cyfrowe. Kopiarki są projektowane do reprodukcji dokumentów, zazwyczaj w formie fizycznej kopii, która odpowiada oryginałowi. Proces kopiowania polega na przenoszeniu obrazu z jednego arkusza papieru na inny, co nie wiąże się z digitalizacją ani przetwarzaniem danych w formie elektronicznej. Z kolei drukarki są urządzeniami służącymi do wytwarzania fizycznych kopii obrazów cyfrowych. Nie mają one funkcji skanowania, co czyni je nieodpowiednimi do przetwarzania obrazów analogowych. Powiększalniki to urządzenia stosowane głównie w tradycyjnej fotografii, służące do powiększania negatywów na papier fotograficzny. Ich działanie opiera się na oświetlaniu negatywu i rzutowaniu obrazu na papier, co również nie prowadzi do przetwarzania obrazu w formacie cyfrowym. Często mylone są pojęcia związane z cyfryzacją i reprodukcją, co może prowadzić do błędnych wniosków, jak wskazanie tych urządzeń jako odpowiednich do konwersji obrazów analogowych.

Pytanie 9

W jakim procesie chemicznym przetwarzania materiału fotograficznego następuje faza wywoływania czarno-białego?

A. CN-16

B. C-41

C. E-6

D. RA-4

Odpowiedź E-6 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu obróbki chemicznej materiałów fotograficznych czarno-białych. Proces E-6, będący stosunkowo skomplikowanym cyklem wywoływania, jest używany w przypadku filmów i materiałów do druku, które wymagają precyzyjnego wywołania w celu uzyskania pożądanych efektów tonalnych. Kluczowym etapem tego procesu jest wywoływanie, które umożliwia przejście od pozytywów do negatywów, a następnie ich dalsze przetwarzanie w celu uzyskania trwałych odbitek. W praktyce, techniki związane z procesem E-6 są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych oraz przez artystów zajmujących się fotografią analogową. Stosowanie odpowiednich chemikaliów w procesie E-6, takich jak wywoływacze, zatrzymacze i utrwalacze, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu wysokiej jakości obrazu, co jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi obróbki filmów czarno-białych. Warto podkreślić, że dokładność i kontrola temperatury podczas obróbki w procesie E-6 mogą znacząco wpłynąć na ostateczny efekt wizualny zdjęcia.

Pytanie 10

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 300 ppi

B. 150 ppi

C. 82 ppi

D. 72 ppi

Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.

Pytanie 11

Jaka jest ogniskowa standardowego obiektywu dla aparatu średnioformatowego?

A. 50 mm

B. 80 mm

C. 18 mm

D. 180 mm

Ogniskowa standardowego obiektywu dla aparatu średnioformatowego wynosi zazwyczaj 80 mm, co odpowiada optymalnemu kątowi widzenia zbliżonemu do ludzkiego oka. Obiektyw o tej ogniskowej jest uważany za standardowy ze względu na swoją wszechstronność i zdolność do uchwycenia realistycznych proporcji w fotografii portretowej oraz krajobrazowej. Używając obiektywu 80 mm, fotograf może osiągnąć naturalne uwydatnienie detali twarzy w portretach, unikając jednocześnie zniekształceń, które mogą występować przy szerszych ogniskowych. Tego rodzaju obiektyw jest również często wykorzystywany w fotografii mody i produktowej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Dodatkowo, standardowe obiektywy charakteryzują się dużą jasnością, co pozwala na uzyskanie pięknego rozmycia tła (bokeh), co jest pożądane w wielu stylach fotografii. W kontekście standardów branżowych, 80 mm jest powszechnie uznawana za idealny kompromis między szerokim i wąskim kątem widzenia.

Pytanie 12

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej pozwala na

A. zdalne sterowanie aparatem i podgląd zdjęć na urządzeniu mobilnym przez internet

B. łączenie ekspozycji z wielu aparatów w jeden obraz HDR

C. automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury natychmiast po wykonaniu

D. równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej jest niezwykle użytecznym narzędziem, które umożliwia zdalne sterowanie aparatem przez urządzenie mobilne. Dzięki temu fotograf może na bieżąco podglądać ujęcia na ekranie telefonu lub tabletu, co znacząco ułatwia proces twórczy. Przykładowo, podczas sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, gdzie nie ma możliwości dostępu do aparatu, fotograf zdalnie ustawia parametry takie jak przysłona, czas naświetlania czy ISO. Dodatkowo, możliwość podglądu zdjęć w czasie rzeczywistym pozwala na szybką ocenę jakości ujęć i wprowadzenie niezbędnych korekt. W branży fotograficznej standardy takie jak Wi-Fi, Bluetooth oraz aplikacje dedykowane do remote tethering są kluczowe, ponieważ umożliwiają efektywną współpracę między sprzętem a oprogramowaniem. Praktyczne zastosowanie tej techniki sprawia, że fotografowie mogą zrealizować bardziej złożone projekty, na przykład w reklamie czy modzie, gdzie precyzyjne kadrowanie i natychmiastowa weryfikacja ujęć są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości efektów.

Pytanie 13

Podczas sesji zdjęciowej na zewnątrz ustalono czas ekspozycji na 1/60 s oraz przysłonę f/8. Jakie ustawienia ekspozycji będą dawały identyczną ilość światła docierającego do matrycy?

A. 1/30 s; f/4

B. 1/125 s; f/5,6

C. 1/250 s; f/5,6

D. 1/60 s; f/1,4

Odpowiedź 1/125 s; f/5,6 jest poprawna, ponieważ zarówno czas naświetlania, jak i przysłona muszą współpracować, aby uzyskać odpowiednią ekspozycję. W podanej sytuacji mamy czas naświetlania 1/60 s oraz przysłonę f/8. Aby uzyskać tę samą ilość światła przy nowym ustawieniu, musimy zrozumieć, jak zmiany w czasie naświetlania i przysłonie wpływają na ekspozycję. Zmniejszenie czasu naświetlania z 1/60 s do 1/125 s oznacza, że matryca będzie miała mniej czasu na zbieranie światła, co wymaga otwarcia przysłony, aby pozwolić na większy dopływ światła. Przysłona f/5,6 jest szersza niż f/8, co pozwala na uchwycenie większej ilości światła. Utrzymując równowagę między czasem naświetlania a przysłoną, uzyskujemy ten sam efekt ekspozycji. Jest to zgodne z zasadą ekspozycji, która mówi o tym, że zmiany w jednym parametrze muszą być zrekompensowane przez zmiany w innym, aby uzyskać tę samą ilość światła na matrycy.

Pytanie 14

Zjawisko dyfuzji światła wykorzystuje się w fotografii przy zastosowaniu

A. softboxów i parasolek rozpraszających

B. lamp z tubusami i plastrami miodu

C. filtrów polaryzacyjnych

D. reflektorów z soczewką Fresnela

Zjawisko dyfuzji światła jest kluczowe w fotografii, a softboxy oraz parasolki rozpraszające są podstawowymi narzędziami stosowanymi do jego realizacji. Softboxy to konstrukcje, które wykorzystują dyfuzor, aby rozproszyć światło emitowane przez lampy, co skutkuje znacznie łagodniejszym i bardziej równomiernym oświetleniem. Dzięki temu uzyskujemy efekt, który minimalizuje ostre cienie i sprawia, że zdjęcia wydają się bardziej naturalne. Parasolki rozpraszające działają na podobnej zasadzie, ale są bardziej mobilne i łatwiejsze w użyciu dla początkujących fotografów. W praktyce softboxy doskonale sprawdzają się w portretach, produktach oraz w fotografii mody, gdzie kluczowe jest uzyskanie subtelnych przejść tonalnych. Warto również zauważyć, że odpowiedni dobór rozmiaru softboxa lub parasolki, a także ich ustawienie w przestrzeni, znacząco wpływa na uzyskany efekt. W branży fotograficznej, stosowanie tych narzędzi stało się standardem, a ich umiejętne wykorzystanie pozwala na osiągnięcie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 15

W jakim celu stosuje się technikę HDR w fotografii?

A. Aby uzyskać efekt rozmycia ruchu

B. Aby zmniejszyć ilość szumów w obrazie

C. Aby zwiększyć intensywność kolorów

D. Aby uzyskać większy zakres dynamiczny obrazu

Technika HDR, czyli High Dynamic Range, jest stosowana w fotografii w celu uzyskania obrazu o większym zakresie dynamicznym. Zakres dynamiczny odnosi się do różnicy pomiędzy najjaśniejszymi i najciemniejszymi elementami obrazu. W tradycyjnej fotografii, zwłaszcza w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak zdjęcia robione pod słońce czy w ciemnych wnętrzach, aparat często nie jest w stanie uchwycić wszystkich szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach obrazu. Technika HDR pozwala na pokonanie tego ograniczenia poprzez połączenie kilku zdjęć zrobionych z różnymi ekspozycjami w jeden obraz, który zachowuje szczegóły w pełnym zakresie tonalnym. W praktyce oznacza to, że HDR pozwala uchwycić piękno i złożoność sceny, które inaczej byłyby niewidoczne. Jest to szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy wnętrz, gdzie różnice w oświetleniu mogą być bardzo duże. Stosowanie HDR wymaga jednak ostrożności, aby uniknąć nienaturalnych efektów, które mogą powstać przy nadmiernym przetwarzaniu obrazu.

Pytanie 16

Aby uzyskać kolorowe slajdy małych obiektów na materiale fotograficznym w skali 5:1, niezbędne jest przygotowanie analogowej lustrzanki

A. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem barwnym odwracalnym

B. z obiektywem o długiej ogniskowej oraz filmem negatywowym kolorowym

C. z obiektywem makro oraz filmem negatywowym kolorowym

D. z obiektywem makro oraz filmem barwnym odwracalnym

Wybór obiektywu makro oraz filmu odwracalnego barwnego jest super. Obiektywy makro są stworzone do robienia zdjęć małych rzeczy z bliska, a to jest mega ważne przy skali 5:1. Dzięki nim można uzyskać naprawdę ostre i szczegółowe zdjęcia, a to w makrofotografii ma ogromne znaczenie. Film odwracalny barwny, jaki znasz z slajdów, daje pełną gamę kolorów i wysoką jakość, więc świetnie nadaje się do uchwycenia detali. Jak już wiesz, połączenie tych dwóch rzeczy pozwala robić zachwycające slajdy, które pięknie pokazują kolory i szczegóły małych obiektów. No i używanie statywu to dobry pomysł, zwłaszcza przy dłuższych czasach naświetlania - daje to większą stabilność, co w makrofotografii ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 17

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. solaryzacja

B. guma

C. pseudosolaryzacja

D. izohelia

Izohelia to dość ciekawa technika w fotografii, bo pozwala na takie fajne przedstawienie obrazów, gdzie różnice jasności są naprawdę wyraźnie widoczne. Dzięki temu zdjęcia mają niesamowity kontrast i mogą wyglądać super efektownie. Szczególnie w drukarstwie artystycznym i fotografii czarno-białej ta technika jest naprawdę na czasie. Generalnie polega to na używaniu filtrów albo specjalnych emulsji, które pomagają uzyskać piękne odcienie szarości. Moim zdaniem, to świetny sposób na tworzenie estetycznych kompozycji. Na przykład, jeśli robimy zdjęcia krajobrazów, izohelia może super podkreślić chmury, co sprawia, że całość nabiera fajnej głębi i dramatyzmu, a zdjęcie staje się znacznie bardziej przyciągające wzrok.

Pytanie 18

Które z terminów nie jest powiązane z wadą optyczną szkieł?

A. Paralaksa

B. Zmienna ogniskowa

C. Aberracja chromatyczna

D. Dystorsja

Odpowiedź "zmienna ogniskowa" jest prawidłowa, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do wad optycznych soczewek, które definiują nieprawidłowości w reprodukcji obrazu. Zmienna ogniskowa to cecha soczewek, która pozwala na zmianę odległości ogniskowej, co jest istotne w kontekście soczewek zoom i obiektywów. Przykładem zastosowania soczewek o zmiennej ogniskowej są aparaty fotograficzne, gdzie różne ogniskowe umożliwiają uzyskanie różnych kątów widzenia i perspektyw. W kontekście optyki, wady soczewek, takie jak aberracje chromatyczne czy dystorsja, są problemami, które mogą wystąpić w wyniku użycia soczewek o stałej ogniskowej, a ich minimalizacja jest kluczowa w projektowaniu obiektywów i systemów optycznych, aby zapewnić wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki branżowe obejmują również stosowanie odpowiednich powłok antyrefleksyjnych oraz systemów korekcji, które zmniejszają wspomniane wady optyczne.

Pytanie 19

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/5,6 i 1/500 s

B. f/5,6 i 1/60 s

C. f/22 i 1/60 s

D. f/22 i 1/500 s

Odpowiedź f/22 i 1/60 s jest poprawna, ponieważ f/22 oznacza większą wartość przysłony, co skutkuje większą głębią ostrości. W praktyce, większa głębia ostrości jest pożądana w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie istotne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. W warunkach oświetleniowych, w których pierwotne ustawienia to f/11 i 1/250 s, zmniejszenie wartości przysłony do f/22 pozwala uzyskać efekt większej głębi ostrości. Aby utrzymać prawidłową ekspozycję przy zmniejszonej przepuszczalności światła, konieczne jest obniżenie czasu naświetlania do 1/60 s, co zgodnie z zasadą ekspozycji potrójnej (przysłona, czas naświetlania, ISO) pomoże zrównoważyć te zmiany. Użycie takich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie kontrola nad głębią ostrości jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 20

Na jakim etapie powstawania fotograficznego obrazu srebrowego centra czułości przekształcają się w centra wywoływalne?

A. Powstawania obrazu widzialnego czarno-białego

B. Utrwalania

C. Stabilizowania

D. Powstawania obrazu utajonego

W etapie powstawania obrazu utajonego w procesie fotograficznym, centra czułości emulsji srebrnej stają się centrami wywoływalnymi. Oznacza to, że w wyniku naświetlania, ziarna halogenków srebra w emulsji zaczynają reagować na światło, co prowadzi do powstania utajonego obrazu. W tym momencie, ziarna, które zostały naświetlone, zmieniają swoje właściwości chemiczne i stają się bardziej podatne na dalsze działanie chemikaliów w procesie wywoływania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie filmu fotograficznego do wywołania po ekspozycji, co opiera się na zrozumieniu, jak ziarna reagują na światło. W praktyce, znajomość tego etapu jest kluczowa dla fotografa, aby zrozumieć, jak kontrolować proces wywoływania i uzyskać pożądany efekt wizualny. Dobry fotograf powinien być świadomy, że odpowiednia kontrola ekspozycji i procesów chemicznych pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej.

Pytanie 21

Pomiar światła realizowany przez czujnik w aparacie fotograficznym, określany jako wielosegmentowy, to także pomiar

A. ważony centralnie

B. pomiar punktowy

C. całkowity

D. matrycowy

Centralnie ważony pomiar polega na tym, że aparat skupia się na centralnej części kadru, co może prowadzić do nieprawidłowych ocen oświetlenia, zwłaszcza w scenach z dużym kontrastem. W przypadku integralnego pomiaru, który uwzględnia wszystkie źródła światła, także pozostaje ryzyko, że nie uwzględni on lokalnych różnic w oświetleniu, co skutkuje niedokładnością w ekspozycji. Pomiar punktowy, z kolei, który analizuje bardzo wąski obszar kadru, może być przydatny w niektórych specyficznych sytuacjach, ale jego ograniczenia sprawiają, że często nie oddaje pełnego obrazu sceny. Używanie tych metod bez zrozumienia kontekstu, w jakim się znajdujemy, może prowadzić do błędów w ekspozycji, co jest szczególnie problematyczne podczas pracy w zmiennych warunkach oświetleniowych. Typowe pomyłki myślowe obejmują założenie, że pomiar centralny zawsze zapewni najlepsze rezultaty, co jest nieprawidłowe w sytuacjach, gdy w kadrze występuje znaczne zróżnicowanie jasności. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru, jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w fotografii.

Pytanie 22

Zaletą obiektywu zmiennoogniskowego jest zdolność

A. wymiany układu optycznego

B. przesunięcia osi optycznej

C. stopnia pochylenia osi optycznej

D. regulacji długości ogniskowej

Obiektyw zmiennoogniskowy charakteryzuje się możliwością regulacji długości ogniskowej, co oznacza, że użytkownik może dostosować kąt widzenia za pomocą prostego mechanizmu powiększania lub pomniejszania obrazu. Dzięki tej funkcji obiektywy te są niezwykle wszechstronne i są szeroko stosowane w fotografii oraz filmowaniu, umożliwiając uchwycenie różnych kadrów bez konieczności zmiany obiektywu. Na przykład, w sytuacjach, gdy chcemy uchwycić zarówno szerokie ujęcie krajobrazu, jak i szczegóły architektoniczne, obiektyw zmiennoogniskowy pozwala na płynne przechodzenie pomiędzy różnymi wartościami ogniskowych. W praktyce obiektywy te są preferowane w reportażu, gdzie elastyczność i szybkość reakcji są kluczowe. Warto zaznaczyć, że obiektywy zmiennoogniskowe są również projektowane z myślą o minimalizacji zniekształceń optycznych i aberracji, co przekłada się na wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki w fotografii sugerują, aby użytkownicy regularnie sprawdzali ustawienia swojego obiektywu, aby maksymalizować jego potencjał w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 23

W cyfrowej edycji zdjęć termin dodging and burning wywodzi się z techniki analogowej i oznacza

A. technikę łączenia wielu ekspozycji w jeden obraz HDR

B. selektywne rozjaśnianie i przyciemnianie określonych obszarów zdjęcia

C. metodę eliminacji szumów przez nakładanie wielu zdjęć

D. proces kalibracji monitora do określonych warunków oświetleniowych

Termin dodging and burning odnosi się do technik edycyjnych w fotografii, które polegają na selektywnym rozjaśnianiu (dodging) i przyciemnianiu (burning) wybranych obszarów zdjęcia. W praktyce oznacza to, że edytor jest w stanie wpływać na kontrast i szczegóły zdjęcia, koncentrując się na konkretnych fragmentach obrazu. Na przykład, w przypadku portretu, można zdecydować się na rozjaśnienie oczu, aby nadać im więcej wyrazistości, a jednocześnie przyciemnić tło, aby skupić uwagę na modelu. Technika ta ma swoje korzenie w tradycyjnej fotografii czarno-białej, gdzie analogowi fotografowie używali specjalnych narzędzi, aby uzyskać pożądany efekt. W cyfrowej edycji narzędzia takie jak pędzle do malowania w programach jak Adobe Photoshop umożliwiają precyzyjne i lokalne stosowanie efektów. Dodging and burning jest uważane za jedną z kluczowych umiejętności profesjonalnych edytorów, ponieważ pozwala na subtelne poprawki, które mogą znacząco poprawić ostateczny wygląd zdjęcia.

Pytanie 24

Aby zeskanować oryginał, który ma być wykorzystany w materiałach reklamowych, jaką powinien mieć rozdzielczość?

A. 150 spi

B. 72 spi

C. 200 spi

D. 300 spi

Wybór rozdzielczości 300 spi (punktów na cal) dla skanowania oryginału do folderu reklamowego jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie druku i grafiki. Rozdzielczość 300 spi zapewnia wystarczającą jakość obrazu, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów reklamowych, gdzie detale i ostrość są kluczowe dla przyciągnięcia uwagi odbiorcy. W standardowej produkcji drukarskiej, taka jak offset, przyjmuje się, że rozdzielczość 300 spi jest optymalna dla uzyskania wyraźnych i profesjonalnych efektów wizualnych. Jeśli oryginał zostałby zeskanowany w niższej rozdzielczości, na przykład 150 spi, mogłoby to skutkować utratą szczegółów i rozmyciem, co może negatywnie wpłynąć na jakość finalnego produktu. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują przygotowanie ilustracji do broszur, ulotek, a także plakaty, które będą drukowane w dużych formatach. W przypadku profesjonalnych wydruków, takich jak fotografie czy grafiki artystyczne, zachowanie wysokiej jakości skanowanego obrazu jest kluczowe, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w procesie produkcji.

Pytanie 25

Do drukowania z użyciem pigmentów stosuje się drukarkę

A. atramentową

B. igłową

C. laserową

D. sublimacyjną

Drukarka atramentowa wykorzystuje technikę drukowania opartą na pigmentach lub barwnikach, które są nanoszone na papier w postaci kropli. Pigmenty są stosowane w atramentach, aby uzyskać trwałe i odporne na blaknięcie wydruki, co czyni tę technikę idealną dla zastosowań profesjonalnych, takich jak drukowanie zdjęć czy grafik. Proces ten polega na wykorzystaniu głowic drukujących, które precyzyjnie aplikują atrament na powierzchnię. Wysoka jakość druku, możliwość uzyskania szerokiej gamy kolorów oraz zdolność do drukowania na różnych rodzajach papieru sprawiają, że drukarki atramentowe są powszechnie wykorzystywane w biurach oraz wśród artystów. W branży stosuje się standardy takie jak ISO 11798, które regulują odporność dokumentów na blaknięcie przez światło, co jest istotne dla długoterminowego archiwizowania wydruków. Ostatecznie, drukarki atramentowe z pigmentowymi atramentami są preferowane w przypadku, gdy jakość i trwałość są kluczowe.

Pytanie 26

Techniką mocowania obiektywów nie jest system mocowania

A. adapterowe

B. gwintowe

C. zatrzaskowe

D. bagnetowe

Mocowania gwintowe, bagnetowe oraz adapterowe to popularne metody mocowania obiektywów stosowane w fotografii. Mocowanie gwintowe polega na wkręceniu obiektywu w gniazdo aparatu, co zapewnia stabilne połączenie, ale wymaga więcej czasu na montaż i demontaż. W przypadku mocowania bagnetowego, obiektywy są wyposażone w specjalne zaczepy, które umożliwiają szybkie zatrzaskowanie obiektywu na aparacie, co jest niezwykle praktyczne w dynamicznych warunkach fotografowania. Adaptery natomiast umożliwiają korzystanie z obiektywów zaprojektowanych dla różnych systemów mocowania, co daje fotografom większą elastyczność i możliwość eksperymentowania z różnymi rodzajami obiektywów. Wybór odpowiedniego systemu mocowania powinien być dostosowany do stylu pracy fotografa oraz specyfiki jego sprzętu. Często zdarza się, że nowi użytkownicy nie mają świadomości, że niektóre mocowania, jak zatrzaskowe, nie są standardowo stosowane w kontekście obiektywów, co prowadzi do błędnych założeń. Kluczowe jest zrozumienie różnorodności systemów mocowania obiektywów oraz ich właściwego zastosowania, co ma istotne znaczenie w codziennej pracy fotografa.

Pytanie 27

Jakiego obiektywu powinno się użyć do fotografowania trudnodostępnych i odległych obiektów natury?

A. Standardowego

B. Szerokokątnego

C. Długoogniskowego

D. Krótkoogniskowego

Użycie obiektywu długoogniskowego jest kluczowe przy fotografowaniu trudno dostępnych i odległych obiektów przyrodniczych. Obiektywy te, zazwyczaj o ogniskowej powyżej 70 mm, pozwalają na uzyskanie większego przybliżenia, co umożliwia rejestrowanie detali w obrazach, które w przeciwnym razie mogłyby być niezauważalne. Przykładem zastosowania długoogniskowego obiektywu jest fotografowanie dzikich zwierząt, które często są płochliwe i wymagają zachowania znacznej odległości od fotografa. Dzięki efektowi kompresji perspektywy, który obiektywy te oferują, uzyskuje się również korzystny efekt bokeh, co pozwala na estetyczne uwydatnienie obiektu fotografowanego na tle rozmytym. Dodatkowo warto zauważyć, że obiektywy długoogniskowe są standardem w fotografii sportowej i wydarzeń, gdzie zachowanie dystansu jest równie ważne. Przy wyborze obiektywu długoogniskowego należy też zwrócić uwagę na stabilizację obrazu, co jest szczególnie istotne przy fotografowaniu z ręki w trudnych warunkach oświetleniowych. W kontekście standardów branżowych, sprzęt ten jest często rekomendowany przez profesjonalnych fotografów przyrodniczych, co potwierdza jego skuteczność i uniwersalność w trudnych warunkach fotografowania.

Pytanie 28

Który z wymienionych elementów sprzętu w studio fotograficznym najlepiej zlikwiduje niepożądane odbicia podczas robienia zdjęć katalogowych błyszczącego, metalowego przedmiotu?

A. Namiot bezcieniowy

B. Beauty dish

C. Strurnienica

D. Stół reprodukcyjny

Namiot bezcieniowy to jeden z najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych w fotografii produktowej, szczególnie w przypadku błyszczących przedmiotów, takich jak metalowe akcesoria. Jego konstrukcja pozwala na równomierne rozproszenie światła, eliminując niepożądane bliki, które mogą zniekształcić obraz produktu. W praktyce, namiot bezcieniowy działa jak kontrolowane środowisko, w którym można ustawić źródła światła z różnych kątów, co pomaga uzyskać naturalny i estetyczny efekt. Zastosowanie namiotu bezcieniowego w fotografii katalogowej pozwala również na uzyskanie jednolitego tła, co zwiększa atrakcyjność wizualną zdjęcia i ułatwia późniejsze edytowanie. Standardy branżowe w fotografii produktowej zalecają użycie namiotów bezcieniowych jako podstawowego narzędzia, ponieważ znacząco poprawiają jakość zdjęć i pozwalają na skuteczniejsze prezentowanie błyszczących materiałów. Dodatkowo, dzięki możliwości użycia różnych źródeł światła, takich jak lampy LED czy błyski, można kontrolować intensywność i kierunek światła, co pozwala na swobodne eksperymentowanie z oświetleniem.

Pytanie 29

W jakim formacie zapisywane są obrazy, aby zachować najwyższą jakość i elastyczność w postprodukcji?

A. RAW

B. JPEG

C. TIFF

D. PNG

Format RAW to nieprzetworzony format pliku, który zapisuje dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że nie jest poddawany żadnej kompresji czy korekcji. Dzięki temu zachowuje pełną gamę tonalną i szeroki zakres dynamiczny, co jest kluczowe w postprodukcji. Fotografowie i edytorzy cenią RAW za możliwość późniejszej regulacji balansu bieli, ekspozycji, kontrastu i innych parametrów bez utraty jakości. Format ten pozwala na uzyskanie najwyższej jakości zdjęć, ponieważ wszystkie informacje z matrycy są zachowane. Z mojego doświadczenia wynika, że praca z plikami RAW to standard w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w przypadku sesji, w których kluczowa jest jakość i możliwość dostosowania obrazu do różnych potrzeb klienta. Obecnie większość profesjonalnych aparatów ma możliwość zapisu w tym formacie, co jest zgodne z branżowymi standardami, które promują maksymalizację potencjału sprzętu fotograficznego i możliwości twórczych.

Pytanie 30

Na jakim etapie procesu chemicznej obróbki materiałów fotograficznych dochodzi do redukcji halogenków srebra do srebra atomowego?

A. W etapie wywoływania

B. W etapie dekoloryzacji

C. W etapie stabilizowania

D. W etapie utrwalania

Etap wywoływania w procesie chemicznej obróbki materiałów fotograficznych jest kluczowy, ponieważ to właśnie w tym etapie następuje redukcja halogenków srebra do srebra atomowego. W tym procesie utlenione halogenki srebra, które są obecne na naświetlonym materiale światłoczułym, są przekształcane w metaliczne srebro. Reakcje te są katalizowane przez odpowiednie chemikalia, takie jak developer, który zawiera składniki redukujące. Dla przykładu, w tradycyjnych procesach wywoływania używa się rozwodnionego roztworu hydrochinonu lub metol, które skutecznie redukują halogenki srebra. W efekcie, na negatywie fotograficznym powstaje obraz, który jest złożony ze srebra metalicznego, co jest podstawą do dalszej obróbki, takiej jak wybielanie czy utrwalanie. Etap wywoływania jest więc fundamentalny dla uzyskania jakościowego obrazu, co potwierdzają standardy ISO związane z technikami fotograficznymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych warunków wywoływania dla jakości finalnego produktu.

Pytanie 31

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest wykorzystywane do przywracania brakujących fragmentów podczas rekonstrukcji zniszczonych zdjęć?

A. Stempel

B. Gąbka

C. Różdżka

D. Lasso

Stempel to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest kluczowe w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów. Jego główną funkcją jest kopiowanie pikseli z jednego fragmentu obrazu i wklejanie ich w innym miejscu, co umożliwia precyzyjne uzupełnienie brakujących elementów. Użytkownik może dostosować rozmiar pędzla, a także twardość i krycie, co zwiększa elastyczność narzędzia. Przykładowo, w przypadku zniszczonego zdjęcia, można użyć stempla, aby skopiować fragment zdrowego obszaru i nałożyć go na uszkodzony, co przywraca spójność wizualną. Zgodnie z dobrymi praktykami w retuszu zdjęć, istotne jest, aby stosować różne źródła do stemplowania, aby uniknąć powtarzających się wzorów, co mogłoby zdradzić zastosowanie narzędzia. Warto również zwrócić uwagę na technikę pracy na nowej warstwie, co pozwala na łatwe wprowadzenie poprawek, co jest standardem w profesjonalnym edytowaniu obrazów.

Pytanie 32

Aby odtworzyć obraz przeznaczony do dużych powiększeń, należy użyć czarno-białego materiału negatywowego o czułości

A. 400 ISO

B. 200 ISO

C. 25 ISO

D. 100 ISO

Odpowiedź 25 ISO jest prawidłowa, ponieważ niska czułość filmu negatywowego umożliwia uzyskanie lepszej jakości obrazu przy dużych powiększeniach. Niska wartość ISO, jak 25, oznacza, że materiał filmowy jest mniej wrażliwy na światło, co pozwala uzyskać mniejsze ziarno, a tym samym wyższą rozdzielczość i lepszą ostrość detali. W zastosowaniach, gdzie dokładność reprodukcji detali jest kluczowa, takich jak fotografia artystyczna czy dokumentacyjna, wybór filmu o niskiej czułości jest zgodny z dobrą praktyką. Na przykład, w przypadku skanowania dużych powiększeń zdjęć, niskoczuły materiał negatywowy pozwala na lepsze odwzorowanie faktur i subtelnych tonalności. W profesjonalnej fotografii użycie takiego filmu w połączeniu z odpowiednim oświetleniem i techniką pracy, zapewnia osiągnięcie pożądanych efektów wizualnych, co jest istotne dla wysokiej jakości reprodukcji obrazów.

Pytanie 33

Najlepszym rozwiązaniem do fotografowania drobnych przedmiotów jubilerskich jest

A. softbox o powierzchni 100x100 cm

B. pierścieniowa lampa makro z dyfuzorem

C. standardowa lampa błyskowa z nasadką tubusową

D. światło ciągłe LED z filtrem polaryzacyjnym

Pierścieniowa lampa makro z dyfuzorem jest idealnym rozwiązaniem do fotografowania drobnych przedmiotów jubilerskich, ponieważ zapewnia równomierne oświetlenie bez niepożądanych cieni. Tego typu oświetlenie otacza obiekt światłem z każdej strony, co wydobywa detale i fakturę materiałów, z których wykonane są biżuterię. Dyfuzor w lampie zmiękcza światło, co dodatkowo redukuje odbicia i refleksy, które mogą zakłócać finalny efekt. W praktyce, fotografując pierścionki czy kolczyki, jesteśmy w stanie uchwycić ich blask oraz precyzyjne detale, które mogą przyciągnąć uwagę potencjalnych klientów. Standardem w fotografii produktowej jest używanie takiego rodzaju oświetlenia, ponieważ to właśnie detale często decydują o zakupie. Używając pierścieniowej lampy, warto także zwrócić uwagę na ustawienia aparatu, by uzyskać jak najlepsze efekty – optymalna przysłona i czas naświetlania pomogą w maksymalizacji jakości zdjęcia.

Pytanie 34

Aby zarejestrować różne etapy ruchu, konieczne jest zastosowanie oświetlenia

A. ciągłego

B. stroboskopowego

C. błyskowego

D. dziennego

W przypadku analizy ruchu, wybór odpowiedniego źródła światła ma kluczowe znaczenie. Oświetlenie dzienne, mimo że jest naturalne i szeroko dostępne, nie zapewnia wystarczającej precyzji w rejestracji szybkich ruchów. Jego zmieniająca się intensywność oraz różnorodność warunków atmosferycznych mogą prowadzić do niejednolitych wyników, co utrudnia analizę. Oświetlenie ciągłe, podobnie jak dzienne, dostarcza stałego strumienia światła, ale nie jest w stanie uchwycić szczegółów ruchu o dużej prędkości, co czyni je niewłaściwym wyborem. W kontekście badań naukowych i inżynieryjnych, ważne jest, aby unikać podejść, które mogą powodować rozmycie obrazu, co jest typowe dla tych metod. Z kolei oświetlenie błyskowe, które również emituje intensywne światło, działa na zasadzie jednorazowego błysku, co może prowadzić do utraty informacji o ruchu w czasie, zwłaszcza gdy wymagana jest rejestracja serii ruchów. Stosowanie tych typów oświetlenia wiąże się z typowymi błędami myślowymi, takimi jak przekonanie, że każde źródło światła będzie skuteczne w każdej sytuacji. Kluczowe jest zrozumienie, że dla precyzyjnej analizy ruchu, oświetlenie stroboskopowe jest preferowane, ponieważ zapewnia stabilność i możliwość uchwycenia dynamicznych zmian, co przekłada się na jakość badań i analiz.

Pytanie 35

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. czerwony

B. zielony

C. szary

D. niebieski

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 36

Który z poniższych formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a także umożliwia jego otwieranie w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. BMP

B. TIFF

C. JPG

D. PSD

Wybór formatu PSD może być mylący, gdyż jest on dedykowany głównie dla aplikacji Adobe Photoshop i nie jest obsługiwany przez wiele innych programów graficznych. Oznacza to, że użytkownicy muszą mieć dostęp do konkretnego oprogramowania, aby móc otworzyć lub edytować pliki w tym formacie. Pomimo że PSD obsługuje warstwy, co czyni go przydatnym do skomplikowanej edycji, nie jest to format, który zapewnia uniwersalność i dostępność na różnych platformach. Format JPG, choć niezwykle popularny ze względu na mały rozmiar pliku i dobrą jakość obrazu przy kompresji, nie obsługuje warstw ani nie zachowuje informacji o edycji. Obrazy zapisane w formacie JPG są kompresowane stratnie, co oznacza, że mogą tracić szczegóły i jakość po wielokrotnym zapisywaniu. BMP, z kolei, to format bitmapowy, który również nie obsługuje warstw. Choć BMP może być używany do przechowywania obrazów o wysokiej jakości, to z reguły generuje znacznie większe pliki, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach związanych z edytowaniem i archiwizacją. Istotne jest, aby przy wyborze formatu graficznego kierować się nie tylko jego możliwościami technicznymi, ale również kompatybilnością z innymi narzędziami i potrzebą zachowania jakości obrazu.

Pytanie 37

Jakiej wartości skali ISO arytmetycznej odpowiada oznaczenie czułości 21°?

A. 800

B. 400

C. 200

D. 100

Odpowiedź 100 ISO jest poprawna, ponieważ wartość 21° w skali arytmetycznej odpowiada standardowej światłoczułości 100 ISO. Skala ISO jest miarą czułości materiałów światłoczułych, a każdy wzrost o 1° oznacza podwojenie czułości. W praktyce, ISO 100 jest często stosowane w fotografii przy dobrych warunkach oświetleniowych, co pozwala uzyskać wysoką jakość zdjęć z minimalnym szumem. Fotografowie mogą korzystać z ISO 100 w scenach o dużej ilości światła, takich jak fotografowanie w plenerze w słoneczny dzień. Zrozumienie tej skali jest kluczowe dla kontrolowania ekspozycji oraz osiągania zamierzonych efektów wizualnych. Przykładowo, podczas fotografowania krajobrazu przy zastosowaniu dłuższych czasów naświetlania, niska czułość, jak ISO 100, zapewnia lepszą jakość obrazu oraz ostrość detali. Z punktu widzenia standardów branżowych, wybór odpowiedniej wartości ISO jest istotny dla uzyskania zadowalających rezultatów wizualnych oraz estetyki zdjęcia.

Pytanie 38

Aby uzyskać zdjęcie z efektem poświaty wokół postaci, obiekt powinien być umieszczony

A. pod słońcem z oświetleniem z góry

B. pod słońcem z dodatkowym oświetleniem z boku

C. pod słońcem bez dodatkowego oświetlenia

D. zgodnie z kierunkiem promieni słonecznych

Aby uzyskać efekt poświaty wokół postaci, kluczowe jest umiejscowienie obiektu pod słońce bez oświetlenia dodatkowego. Taki sposób oświetlenia pozwala na naturalne powstawanie kontrastów między jasnym tłem a postacią, co wywołuje pożądany efekt halo. W praktyce, kiedy fotografujemy osobę na tle jasnego nieba lub słońca, światło padające na jej kontur powoduje, że krawędzie postaci są rozjaśnione, co tworzy estetyczną poświatę. Warto zaznaczyć, że w przypadku dodatkowego oświetlenia, jak na przykład lampy błyskowej czy lampy studyjnej, efekt ten może zostać zniwelowany, ponieważ sztuczne źródło światła wprowadza zbyt dużą moc, co może spowodować przeciągnięcie tonalne i utratę naturalności obrazu. Dobrym przykładem zastosowania tej techniki jest fotografowanie w złotej godzinie, kiedy światło słoneczne jest miękkie i ciepłe, co dodatkowo podkreśla kontury postaci oraz nadaje zdjęciom magiczny, eteryczny klimat.

Pytanie 39

Aby uzyskać na zdjęciu portretowym en face efekt oświetlenia sylwetkowego, modela należy ustawić

A. w kierunku padającego światła

B. odwróconego tyłem do padającego światła

C. bokiem w stronę padającego światła

D. w taki sposób, aby światło padało z góry

Odpowiedź 'tyłem do padającego światła' jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać efekt oświetlenia sylwetkowego w portrecie en face, model powinien stać w taki sposób, aby źródło światła padało na jego plecy. Taki układ sprawia, że światło nie oświetla bezpośrednio twarzy modela, ale tworzy kontrast pomiędzy sylwetką a tłem, co pozwala na wyeksponowanie kształtów i detali. W praktyce, fotografowie często wykorzystują ten efekt w celu uzyskania dramatycznego wyrazu portretu, podkreślając kontury i nadając im głębię. Dodatkowo, można zastosować dodatkowe źródło światła, np. lampę błyskową ustawioną z przodu, aby subtelnie doświetlić twarz, co pozwoli uzyskać pożądany balans między oświetleniem sylwetki a detalami na twarzy. Takie podejście jest zgodne z zasadami fotografii portretowej i jest szeroko stosowane w branży, przyczyniając się do tworzenia bardziej złożonych i interesujących kompozycji.

Pytanie 40

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze matrycowym

B. W pomiarze punktowym

C. W pomiarze centralnie ważonym

D. W pomiarze wielopunktowym

Pomiar centralnie ważony jest techniką, która zbiera większość informacji świetlnych ze środkowej części kadru, skoncentrowując się na obszarze, gdzie najczęściej znajduje się główny obiekt fotografowany. Zwykle czujnik w tym trybie zbiera od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, co oznacza, że obszar ten ma największe znaczenie w obliczeniach ekspozycji. Dzięki temu pomiar ten jest szczególnie efektywny w fotografii portretowej lub przy zdjęciach, gdzie kluczowym elementem jest postać znajdująca się w centrum kadru. W praktyce, użycie tego trybu pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji, eliminując wpływ intensywnego światła lub ciemnych obszarów na brzegach kadru. W aparatach cyfrowych, tryb centralnie ważony jest preferowany w sytuacjach, gdzie obiekt jest wyraźnie zdefiniowany, a otoczenie ma mniejsze znaczenie. Warto znać tę technikę, gdyż jej zastosowanie może znacznie podnieść jakość zdjęć w wielu rodzajach fotografii, zwłaszcza w warunkach, gdzie kontrasty są wyraźne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej