Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 18:22
Data zakończenia: 20 maja 2025 18:47

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wynikiem mnożenia dwóch liczb binarnych 11100110 oraz 00011110 jest liczba

A. 6900 (h)

B. 64400 (o)

C. 0110 1001 0000 0000 (2)

D. 6900 (10)

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących konwersji między systemami liczbowymi oraz podstawowych zasad mnożenia. Odpowiedzi, które przedstawiają liczby w postaci szesnastkowej (6900 (h)) czy ósemkowej (64400 (o)), są mylące, ponieważ nie odnoszą się do bezpośredniego wyniku mnożenia podanych liczb binarnych. Liczby te mogą być łatwo mylone z wynikami operacji matematycznych, ale w rzeczywistości przedstawiają różne wartości w innych systemach liczbowych, co wymaga dodatkowej konwersji, aby były użyteczne. Odpowiedź w postaci binarnej (0110 1001 0000 0000 (2)) również jest niepoprawna, ponieważ nie jest to wynik mnożenia 11100110 i 00011110. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe; liczby binarne muszą być poprawnie zinterpretowane jako dziesiętne, aby obliczenia miały sens. Typowe błędy, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują nieprawidłowe rozumienie systemów liczbowych oraz błędne założenia dotyczące wyników operacji matematycznych. Dlatego istotne jest, aby dokładnie przeliczać wartości i stosować odpowiednie metody weryfikacji, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wyników.

Pytanie 2

Jakie komponenty są obecne na zaprezentowanej płycie głównej?

A. 2 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM

B. 2 gniazda ISA, 3 gniazda PCI, 4 gniazda pamięci DIMM

C. 3 gniazda ISA, 4 gniazda PCI, 2 gniazda pamięci DIMM

D. 4 gniazda ISA, 2 gniazda PCI, 3 gniazda pamięci DIMM

Odpowiedź 2 jest poprawna, ponieważ płyta główna przedstawiona na obrazku posiada 2 złącza ISA, 4 złącza PCI i 3 złącza pamięci DIMM. Złącza ISA były popularne w starszych komputerach, umożliwiając podłączanie kart rozszerzeń takich jak karty dźwiękowe czy sieciowe. Złącza PCI są bardziej zaawansowane i oferują szybszy transfer danych, co jest istotne w przypadku kart graficznych i innych urządzeń wymagających większej przepustowości. Obecność 3 złączy DIMM pozwala na instalację modułów pamięci RAM, co jest kluczowe dla wydajności systemu. Współcześnie, chociaż standardy takie jak PCIe zastąpiły stare PCI, zrozumienie starszych technologii jest istotne dla serwisowania starszych urządzeń i poszerza wiedzę techniczną. Zrozumienie różnic między tymi standardami oraz ich zastosowań wpływa na skuteczną analizę i modernizację sprzętu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami utrzymania infrastruktury IT.

Pytanie 3

Osoba korzystająca z komputera udostępnia w sieci Internet pliki, które posiada. Prawa autorskie będą złamane, gdy udostępni

A. otrzymany dokument urzędowy

B. zdjęcia własnoręcznie wykonane obiektów wojskowych

C. obraz płyty systemu operacyjnego Windows 7 Home

D. swoje filmowe materiały z demonstracji ulicznych

Kiedy chcesz wrzucić coś do sieci, musisz wiedzieć, co jest chronione prawem autorskim, a co nie. Wydaje się, że dokumenty urzędowe, własne filmy czy zdjęcia wojskowych obiektów mogą być problematyczne, ale tak nie zawsze jest. Czasami dokumenty urzędowe są dostępne publicznie, więc ich wrzucenie nie łamie prawa autorskiego. Filmy samodzielnie zrobione na protestach też nie naruszają niczyich praw, bo autor ma pełne prawo do swojego dzieła. Podobnie jak zdjęcia obiektów wojskowych, jeżeli ktoś zrobił je zgodnie z prawem, to mogą być legalnie udostępniane. Często ludzie mylą prawa autorskie z innymi przepisami, co prowadzi do niepotrzebnego strachu czy złych decyzji. Dlatego ważne jest, by mieć świadomość prawnych kontekstów związanych z udostępnianiem treści i rozumieć, że nie wszystkie materiały mają takie same zasady.

Pytanie 4

Rejestry przedstawione na diagramie procesora mają zadanie

A. przechowywania argumentów obliczeń

B. kontrolowania realizowanego programu

C. zapamiętywania adresu do kolejnej instrukcji programu

D. przeprowadzania operacji arytmetycznych

Rejestry w procesorze nie służą do sterowania wykonywanym programem ani do przechowywania adresu do następnej instrukcji programu. Te funkcje są związane z innymi elementami architektury procesora. Sterowanie wykonywanym programem odbywa się poprzez jednostkę sterującą która dekoduje instrukcje i zarządza ich wykonaniem. Rejestry natomiast są dedykowane do przechowywania danych które są bezpośrednio wykorzystywane przez jednostkę arytmetyczno-logiczną. Nie przechowują one adresu do następnej instrukcji programu co jest zadaniem licznika rozkazów i dekodera rozkazów. Licznik rozkazów śledzi bieżący adres instrukcji a dekoder rozkazów interpretuje ją i przesyła odpowiednie sygnały do innych części procesora. Pomylenie tych funkcji jest typowym błędem wynikającym z niezrozumienia złożonej organizacji wewnętrznej procesora. Warto pamiętać że rejestry są miejscem gdzie dane są przechowywane na krótki czas niezbędny do ich przetworzenia co znacząco przyspiesza działanie procesora. Ich fizyczne rozmieszczenie blisko jednostki arytmetycznej umożliwia szybki dostęp do danych niemożliwy do osiągnięcia przy korzystaniu z pamięci RAM. W ten sposób rejestry stanowią kluczowy element w realizacji szybkich obliczeń przez procesor.

Pytanie 5

Na diagramie mikroprocesora zidentyfikowany strzałką blok odpowiada za

A. wykonywanie operacji arytmetycznych oraz logicznych na liczbach

B. przetwarzanie wskaźnika do następnej instrukcji programu

C. przechowywanie następujących adresów pamięci z komendami

D. przechowywanie aktualnie realizowanej instrukcji

Blok ALU, czyli jednostka arytmetyczno-logiczna, jest kluczowym elementem mikroprocesora odpowiedzialnym za wykonywanie operacji arytmetycznych i logicznych na liczbach. ALU realizuje podstawowe działania matematyczne, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie, oraz operacje logiczne, m.in. AND OR XOR i NOT. Jest niezbędnym komponentem w większości zadań przetwarzania danych wykonywanych przez procesor. W rzeczywistych zastosowaniach ALU jest używana w każdej operacji związanej z obliczeniami, na przykład podczas wykonywania skomplikowanych algorytmów, zarządzania pamięcią czy przetwarzania grafiki. Współczesne mikroprocesory mogą mieć kilka niezależnych ALU, co pozwala na równoległe przetwarzanie instrukcji i znacznie zwiększa wydajność. Dobre praktyki projektowe zalecają optymalizację ścieżki danych do ALU, aby minimalizować opóźnienia, co jest kluczowe w systemach o wysokiej wydajności, takich jak serwery czy superkomputery. Wydajność ALU ma bezpośredni wpływ na ogólną wydajność procesora, dlatego w zaawansowanych systemach stosuje się różne techniki, takie jak potokowanie, by zwiększyć przepustowość operacyjną jednostki.

Pytanie 6

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na zmianę zarówno nazwy pliku, jak i jego lokalizacji?

A. mkdir

B. move

C. set

D. rename

Polecenie 'move' w systemie Windows jest używane do przenoszenia plików i folderów z jednej lokalizacji do innej, co często wiąże się ze zmianą ich nazwy. Gdy używasz tego polecenia, masz możliwość jednoczesnego zmienienia zarówno ścieżki, jak i samej nazwy pliku. Na przykład, jeśli chcesz przenieść plik 'dokument.txt' z folderu 'Dokumenty' do folderu 'Archiwum' i zmienić jego nazwę na 'stary_dokument.txt', użyjesz polecenia w następujący sposób: 'move C:\Dokumenty\dokument.txt C:\Archiwum\stary_dokument.txt'. Warto zauważyć, że polecenie to jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania plikami w systemie, co jest istotne w kontekście organizacji danych. Dobra praktyka zaleca, aby przy przenoszeniu plików zawsze sprawdzać, czy nowa lokalizacja jest odpowiednia, aby uniknąć przypadkowego ich zgubienia lub nadpisania. Istotnym aspektem jest również pamiętanie o prawach dostępu do folderu docelowego, co może wpłynąć na powodzenie operacji.

Pytanie 7

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

B. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

C. PID procesu działającego na serwerze

D. program, do którego wysyłane jest zapytanie

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 8

Po włączeniu komputera wyświetlił się komunikat "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready". Może to być spowodowane

A. uszkodzonym kontrolerem DMA

B. brakiem pliku NTLDR

C. skasowaniem BIOS-u komputera

D. dyskietką umieszczoną w napędzie

Prawidłowa odpowiedź dotycząca komunikatu "Non-system disk or disk error. Replace and strike any key when ready" związana jest z obecnością dyskietki w napędzie. Komunikat ten oznacza, że komputer nie może znaleźć systemu operacyjnego na domyślnym dysku rozruchowym. W przypadku, gdy w napędzie znajduje się dyskietka, komputer zaczyna próbować uruchamiać system z tej nośnika. Jeśli dyskietka nie zawiera pliku systemowego (np. NTLDR w przypadku systemu Windows), pojawi się wspomniany komunikat. Aby uniknąć takich sytuacji, warto regularnie sprawdzać, czy w napędzie nie ma niepotrzebnych nośników przed uruchomieniem komputera. Dobrą praktyką jest również skonfigurowanie BIOS-u w taki sposób, aby jako pierwsze źródło rozruchu wybierał dysk twardy, na którym zainstalowany jest system operacyjny, co zapobiega przypadkowemu uruchomieniu z nieodpowiedniego nośnika.

Pytanie 9

Która z grup w systemie Windows Serwer dysponuje najmniejszymi uprawnieniami?

A. Operatorzy kont

B. Użytkownicy

C. Administratorzy

D. Wszyscy

Odpowiedzi wskazujące na grupy "Operatorzy kont", "Użytkownicy" oraz "Administratorzy" nie są poprawne, ponieważ każda z tych grup ma przypisane znacznie większe uprawnienia niż grupa "Wszyscy". Operatorzy kont mają możliwość zarządzania kontami użytkowników i mogą wykonywać określone operacje administracyjne, co czyni ich rolę bardziej odpowiedzialną i pozwala na potencjalne wprowadzenie zmian w systemie. Użytkownicy, w zależności od przypisanych uprawnień, mogą mieć dostęp do różnych zasobów i aplikacji, co również przekłada się na szerszy zakres uprawnień w porównaniu do grupy "Wszyscy". Administratorzy, z kolei, mają pełne uprawnienia do zarządzania systemem, co oznacza, że mogą wprowadzać zmiany w konfiguracji systemowej, instalować oprogramowanie oraz zarządzać bezpieczeństwem sieci. Często mylnie zakłada się, że wszystkie grupy użytkowników mają podobny poziom uprawnień, co może prowadzić do nieprawidłowego zarządzania dostępem i ryzyka związane z bezpieczeństwem. Właściwe zrozumienie ról i uprawnień przydzielanych grupom użytkowników jest kluczowe dla ochrony zasobów systemowych. W związku z tym, dla zapewnienia skutecznej polityki bezpieczeństwa, należy dokładnie przemyśleć przypisanie odpowiednich ról i uprawnień na podstawie zasad bezpieczeństwa oraz dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 10

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu IGMP

B. Ustawić reguły dla protokołu ICMP

C. Ustawić reguły dla protokołu TCP

D. Ustawić reguły dla protokołu IP

Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 11

Aby przeprowadzić diagnozę systemu operacyjnego Windows oraz stworzyć plik z listą wszystkich ładujących się sterowników, konieczne jest uruchomienie systemu w trybie

A. debugowania

B. przywracania usług katalogowych

C. rejestrowania rozruchu

D. awaryjnym

Wybór trybu debugowania, przywracania usług katalogowych lub awaryjnego w kontekście diagnozy wczytywanych sterowników w systemie Windows może prowadzić do nieporozumień. Tryb debugowania jest przede wszystkim wykorzystywany do zaawansowanego rozwiązywania problemów programistycznych, gdzie umożliwia inżynierom monitorowanie i śledzenie działania aplikacji w czasie rzeczywistym. Choć może być użyteczny w określonych sytuacjach, nie dostarcza szczegółowych informacji o procesie uruchamiania systemu i wczytywanych komponentach w sposób, w jaki robi to rejestrowanie rozruchu. Z kolei tryb przywracania usług katalogowych skupia się na naprawie problemów związanych z aktywną strukturą usług katalogowych, co nie jest bezpośrednio związane z diagnostyką sterowników. Tryb awaryjny z kolei uruchamia system z minimalną liczbą wczytywanych sterowników i programów, co może być użyteczne do identyfikacji problemów, jednak nie generuje szczegółowego logu dotyczącego procesu rozruchu. Wybór tych opcji często wynika z braku zrozumienia ról poszczególnych trybów rozruchu, co może prowadzić do frustracji i utraty cennego czasu w procesie diagnostyki. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych trybów ma swoje specyficzne zastosowania, a ich niewłaściwe użycie może jedynie pogłębić problemy rodzaju technicznego w systemie operacyjnym.

Pytanie 12

Które z kont nie jest standardowym w Windows XP?

A. asystent

B. administrator

C. admin

D. użytkownik gość

Wybór konta 'gość', 'pomocnik' lub 'administrator' jako nie-wbudowanego w systemie Windows XP jest niepoprawny, ponieważ wszystkie te konta są integralną częścią tego systemu operacyjnego. Konto 'gość' to konto z ograniczonymi uprawnieniami, które pozwala na dostęp do systemu bez konieczności posiadania pełnego konta użytkownika. Konto 'administrator' jest kluczowe, ponieważ zapewnia pełny dostęp do zasobów systemowych oraz możliwość zarządzania innymi kontami użytkowników. Konto 'pomocnik' jest wykorzystywane do wsparcia technicznego i również jest wbudowane. Błędem jest myślenie, że 'admin' to standardowe konto w Windows XP; w rzeczywistości, system stosuje termin 'administrator' maksymalnie. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z nieznajomości dokumentacji technicznej lub faktu, że wiele osób korzysta z różnych wersji systemów operacyjnych, które mogą mieć różne domyślne konta użytkowników. W praktyce, zrozumienie struktury kont użytkowników w systemie operacyjnym jest kluczowe dla administratorów, aby móc efektywnie zabezpieczać system oraz zarządzać dostępem do zasobów. Dlatego ważne jest, aby zdobywać wiedzę na temat uprawnień użytkowników i najlepszych praktyk w zakresie zarządzania kontami, co w znaczący sposób wpływa na bezpieczeństwo i stabilność całego środowiska IT.

Pytanie 13

Zadana jest sieć z adresem 172.16.0.0/16. Które z adresów w sieci 172.16.0.0/16 są poprawne, jeżeli zostaną utworzone cztery podsieci z maską 18 bitów?

A. 172.16.0.0, 172.16.0.64, 172.16.0.128, 172.16.0.192

B. 172.16.64.0, 172.16.0.128, 172.16.192.0, 172.16.0.255

C. 172.16.0.0, 172.16.64.0, 172.16.128.0, 172.16.192.0

D. 172.16.64.0, 172.16.64.64, 172.16.64.128, 172.16.64.192

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adresy 172.16.0.0, 172.16.64.0, 172.16.128.0 oraz 172.16.192.0 są prawidłowymi adresami podsieci w sieci 172.16.0.0/16, gdyż wydzielenie czterech podsieci o masce 18 bitowej pozwala na utworzenie podziału na podsieci o rozmiarze 64 adresów. Używając klasycznej metody obliczeń CIDR, 172.16.0.0/16 ma 65536 adresów (od 172.16.0.0 do 172.16.255.255). Przechodząc do maski 18 bitowej, sieć zostaje podzielona na 4 podsieci, z których każda zyskuje 16384 możliwe adresy (od 0 do 16383, od 16384 do 32767, itd.). W każdej podsieci pierwszy adres (adres sieci) oraz ostatni adres (adres rozgłoszeniowy) są zarezerwowane, co ogranicza dostępne adresy hostów. Przykładowe zastosowanie tej wiedzy znajduje się w projektowaniu sieci lokalnych w organizacjach, gdzie kluczowe jest prawidłowe zarządzanie adresacją IP, aby uniknąć konfliktów adresowych i nieefektywności w sieci. Podział na podsieci pozwala również na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo, oddzielając różne segmenty organizacji.

Pytanie 14

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. grawerującego

B. solwentowego

C. tnącego

D. laserowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rytownictwo to technika, która odnosi się do procesu grawerowania, polegającego na wycinaniu lub rysowaniu wzorów na różnych materiałach. W kontekście ploterów grawerujących, rytownictwo wykorzystuje precyzyjne ruchy głowicy grawerującej, która usuwając materiał, tworzy pożądany wzór. Przykłady zastosowania rytownictwa obejmują personalizację przedmiotów, takich jak trofea, odznaki czy pamiątki, a także produkcję elementów dekoracyjnych w branży rzemieślniczej. W branży reklamowej grawerowanie jest często wykorzystywane do tworzenia tabliczek informacyjnych oraz znaków. Warto również zwrócić uwagę, że grawerowanie laserowe, które jest jedną z metod grawerowania, oferuje jeszcze większą precyzję i możliwości w tworzeniu skomplikowanych wzorów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości i precyzji w procesach grawerowania, co czyni tę technikę niezwykle istotną w produkcji przemysłowej oraz w rzemiośle artystycznym.

Pytanie 15

Jakie polecenie w systemach Windows należy użyć, aby ustawić statyczny adres IP w konsoli poleceń?

A. tracert

B. net use

C. telnet

D. netsh

Wybór polecenia 'telnet' nie jest właściwy w kontekście konfigurowania statycznego adresu IP. Telnet to protokół służący do zdalnego logowania do urządzeń sieciowych, a nie do zarządzania konfiguracją sieci. Użycie 'telnet' może prowadzić do mylnego wrażenia, że jego funkcjonalności obejmują również zarządzanie adresami IP, co nie jest prawdą. Kolejne podejście, jakim jest 'tracert', służy do diagnozowania tras, którymi pakiety danych przechodzą przez sieć. To narzędzie jest przydatne do analizy problemów z łącznością, ale nie ma zastosowania w procesie konfiguracji adresów IP. Z kolei 'net use' jest poleceniem do zarządzania połączeniami z zasobami sieciowymi, na przykład do mapowania dysków sieciowych, i również nie przyczynia się do ustawienia statycznego adresu IP. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie narzędzia systemowe w Windows są wymienne w kontekście zarządzania siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i właściwą rolę w systemie operacyjnym. Aby poprawnie konfigurować sieć, administratorzy powinni znać funkcjonalność narzędzi, a także ich zastosowanie w kontekście najlepszych praktyk zarządzania siecią.

Pytanie 16

Które z kart sieciowych o podanych adresach MAC zostały wytworzone przez tego samego producenta?

A. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B8:00:2F:FE

B. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:1F:FE

C. 00:17:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

D. 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE

Właściwa odpowiedź to para adresów MAC 00:16:B9:00:1F:FE oraz 00:16:B9:00:2F:FE, ponieważ oba adresy zaczynają się od identyfikatora OUI (Organizationally Unique Identifier) 00:16:B9. OUI jest pierwszymi trzema oktetami adresu MAC i jest przypisany do konkretnego producenta urządzeń sieciowych przez IEEE. W praktyce oznacza to, że urządzenia z tym samym OUI są produkowane przez tego samego dostawcę, co może mieć wpływ na ich kompatybilność oraz wsparcie techniczne. Na przykład, w przypadku problemów z siecią, łatwiej jest rozwiązać konflikty, gdy wszystkie urządzenia pochodzą od tego samego producenta. Dodatkowo, znajomość OUI jest przydatna w zarządzaniu siecią i umożliwia identyfikację sprzętu w sieci, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i audytów. Warto również zaznaczyć, że analizując adresy MAC, można dostrzec różnice w modelach i wersjach sprzętu, co pomaga w aktualizacji oraz utrzymaniu infrastruktury sieciowej.

Pytanie 17

Koprocesor (Floating Point Unit) w systemie komputerowym jest odpowiedzialny za realizację

A. operacji na liczbach naturalnych

B. operacji zmiennoprzecinkowych

C. podprogramów

D. operacji na liczbach całkowitych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koprocesor, znany również jako jednostka zmiennoprzecinkowa (Floating Point Unit, FPU), jest specjalizowanym procesorem, który obsługuje operacje arytmetyczne na liczbach zmiennoprzecinkowych. Liczby te są istotne w obliczeniach inżynieryjnych, naukowych i finansowych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja i zakres wartości. Użycie FPU pozwala na szybkie przetwarzanie takich operacji, co jest kluczowe w programowaniu złożonych algorytmów, takich jak symulacje fizyczne, obliczenia numeryczne czy renderowanie grafiki 3D. Na przykład, w grafice komputerowej, obliczenia dotyczące ruchu obiektów, oświetlenia i cieni są często wykonywane przy użyciu operacji zmiennoprzecinkowych, które wymagają dużej mocy obliczeniowej. W standardach programowania, takich jak IEEE 754, zdefiniowane są zasady reprezentacji liczb zmiennoprzecinkowych, co zapewnia spójność i dokładność obliczeń w różnych systemach komputerowych. Dzięki zastosowaniu FPU, programiści mogą tworzyć bardziej wydajne aplikacje, które są w stanie obsługiwać skomplikowane obliczenia w krótszym czasie.

Pytanie 18

Chusteczki nasączone substancją o właściwościach antystatycznych służą do czyszczenia

A. wałków olejowych w drukarkach laserowych

B. wyświetlaczy monitorów LCD

C. wyświetlaczy monitorów CRT

D. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

Wybór niewłaściwych odpowiedzi do pytania związane jest z błędnymi przekonaniami na temat zastosowania chusteczek antystatycznych w kontekście czyszczenia różnych komponentów sprzętu komputerowego. Ekrany monitorów LCD, w przeciwieństwie do CRT, charakteryzują się inną konstrukcją i materiałami, które nie wymagają stosowania środków antystatycznych w takim samym stopniu. LCD jest mniej podatny na gromadzenie ładunków elektrostatycznych, przez co lepiej sprawdzają się w ich przypadku neutralne środki czyszczące, które nie zawierają substancji mogących uszkodzić ich delikatną powierzchnię. Ponadto, rolki prowadzące papier w drukarkach atramentowych oraz wałki olejowe w drukarkach laserowych wymagają stosowania specjalistycznych środków czyszczących, które są zaprojektowane w celu utrzymania ich funkcjonalności. Zastosowanie chusteczek antystatycznych w tych obszarach może nie tylko być nieskuteczne, ale także prowadzić do zatykania lub uszkodzenia tych elementów. Ważne jest, aby użytkownicy sprzętu technicznego rozumieli różnice między różnymi typami urządzeń i stosowali odpowiednie metody czyszczenia oraz środki zgodne z zaleceniami producentów, aby uniknąć niepożądanych skutków. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do kosztownych napraw lub przedwczesnej wymiany sprzętu.

Pytanie 19

Aby zapewnić komputerowi otrzymanie konkretnego adresu IP od serwera DHCP, należy na serwerze ustalić

A. dzierżawę adresu IP.

B. zarezerwowanie adresu IP urządzenia.

C. pulę adresów IP.

D. wykluczenie adresu IP urządzenia.

Wykluczenie adresu IP komputera oznacza, że adres ten nie będzie przydzielany przez serwer DHCP innym urządzeniom, co nie gwarantuje jednak, że dany komputer otrzyma go w przyszłości. Z kolei dzierżawa adresu IP to proces, w którym komputer otrzymuje adres IP na określony czas, co oznacza, że po upływie tego czasu adres może być przydzielony innemu urządzeniu. To podejście jest typowe dla dynamicznych przydziałów adresów IP, gdzie nie ma gwarancji, że dany komputer zawsze będzie miał ten sam adres. Pula adresów IP odnosi się do zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać urządzeniom w sieci, ale nie zapewnia to, że konkretne urządzenie uzyska konkretny adres IP. Dlatego podejścia te mogą prowadzić do sytuacji, w której urządzenie zmienia adres IP, co jest problematyczne w przypadku serwisów wymagających stałej dostępności pod ustalonym adresem. Ostatecznie, wybór metody zastrzegania adresu IP jest zgodny z najlepszymi praktykami zarządzania sieciami, które zalecają przypisywanie statycznych adresów IP dla krytycznych urządzeń, aby zminimalizować problemy z dostępnością oraz poprawić zarządzanie siecią.

Pytanie 20

Do pokazanej na ilustracji płyty głównej nie da się podłączyć urządzenia korzystającego z interfejsu

A. AGP

B. SATA

C. PCI

D. IDE

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to standard złącza dla dysków twardych i napędów optycznych, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. Obecnie IDE zostało zastąpione przez SATA ze względu na wyższą prędkość transferu danych i lepszą elastyczność. Złącze PCI, czyli Peripheral Component Interconnect, było powszechnie używane do podłączania kart rozszerzeń, takich jak karty dźwiękowe, sieciowe czy kontrolery pamięci masowej. Pomimo że PCI zostało w dużej mierze zastąpione przez PCI Express, nadal można je znaleźć w niektórych starszych systemach. Z kolei SATA, czyli Serial ATA, jest współczesnym standardem interfejsu dla dysków twardych i SSD, oferującym większą przepustowość i efektywność energetyczną. Pytanie egzaminacyjne może wprowadzać w błąd, jeśli nie rozumie się różnic funkcjonalnych i historycznych między tymi standardami. Błąd często polega na zakładaniu, że starsze technologie są nadal używane na nowoczesnych płytach głównych. Jednak w praktyce rozwój technologii komputerowej zmierza ku coraz bardziej wydajnym i elastycznym rozwiązaniom, co oznacza zastępowanie starszych standardów nowymi. Dlatego zrozumienie ewolucji interfejsów i ich zastosowań jest kluczowe dla poprawnego odpowiadania na tego typu pytania.

Pytanie 21

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. rozszerzona

B. wymiany

C. systemowa

D. folderowa

Odpowiedź 'systemową' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. Jest to kluczowy element struktury dysku twardego, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne pliki, które umożliwiają uruchomienie i działanie systemu. W praktyce, partycja systemowa jest zazwyczaj oznaczona literą (np. C: w systemie Windows) i jest to miejsce, gdzie przechowywane są także pliki programów oraz dane użytkownika. Dobra praktyka wskazuje, że partycja systemowa powinna mieć odpowiednią przestrzeń, aby pomieścić zarówno system operacyjny, jak i aplikacje oraz aktualizacje. Ponadto, w kontekście zarządzania systemami informatycznymi, ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe danych znajdujących się na partycji systemowej. W przypadku awarii systemu, możliwość szybkiego przywrócenia stanu sprzed problemu może być kluczowa dla minimalizacji przestojów i strat danych. Warto również zaznaczyć, że w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows 10 czy Linux, partycje systemowe są konfigurowane z uwzględnieniem zasad efektywności i bezpieczeństwa, co może obejmować między innymi ich szyfrowanie czy tworzenie dodatkowych partycji pomocniczych do odzyskiwania danych.

Pytanie 22

Na ilustracji przedstawiono sieć lokalną zbudowaną na kablach kat. 6. Stacja robocza "C" nie ma możliwości komunikacji z siecią. Jaki problem w warstwie fizycznej może powodować brak połączenia?

A. Nieodpowiedni typ przełącznika

B. Błędny adres IP

C. Niewłaściwy kabel

D. Zła długość kabla

Zła długość kabla w sieci lokalnej może powodować problemy z komunikacją, ponieważ kabel kategorii 6 ma określone standardy długości, które nie powinny być przekraczane. Według TIA/EIA-568-B, maksymalna długość kabla krosowego dla kategorii 6 wynosi 100 metrów. Przekroczenie tej długości może prowadzić do tłumienia sygnału i zwiększenia przesłuchu, co negatywnie wpływa na jakość transmisji danych. Praktyczne rozwiązania tego problemu obejmują zastosowanie repeaterów lub przełączników, które mogą wzmocnić sygnał i umożliwić jego transmisję na większe odległości. Warto również pamiętać o zachowaniu odpowiednich parametrów przy kładzeniu kabli, takich jak unikanie ostrych zakrętów czy zbyt dużego zagięcia kabla, co również może wpływać na jego skuteczność. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia efektywności oraz niezawodności sieci lokalnych, szczególnie w większych instalacjach biurowych, gdzie odległości mogą być znaczne. Dbałość o te aspekty pozwala na utrzymanie stabilnej i szybkiej komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie oraz edytowanie tablicy trasowania pakietów sieciowych?

A. nslookup

B. route

C. netstat

D. ifconfig

Wybór poleceń takich jak 'netstat', 'ifconfig' czy 'nslookup' może prowadzić do zamieszania w kontekście zarządzania tablicą trasowania pakietów. 'Netstat' jest narzędziem do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk, a także do wyświetlania aktywnych połączeń TCP/UDP. Choć dostarcza informacji o aktualnych trasach, nie umożliwia ich modyfikacji. 'Ifconfig', z drugiej strony, jest używane do konfigurowania interfejsów sieciowych, takich jak przypisywanie adresów IP do interfejsów, ale nie jest narzędziem do zarządzania trasami. Ostatnia odpowiedź, 'nslookup', służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP i nie ma związku z trasowaniem pakietów. Typowym błędem popełnianym przez osoby, które wybierają te opcje, jest mylenie funkcji narzędzi sieciowych. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoją specyfikę i zastosowanie, które nie pokrywają się z funkcjonalnością polecenia 'route'. Aby skutecznie zarządzać trasami w sieci, należy stosować odpowiednie narzędzia i techniki, zgodne ze standardami branżowymi i najlepszymi praktykami, co pozwoli uniknąć błędów w konfiguracji i optymalizacji sieci.

Pytanie 24

Na ilustracji ukazano port

A. HDMI

B. DVI

C. SATA

D. DisplayPort

Gniazdo DisplayPort to cyfrowy interfejs służący do przesyłania sygnału audio-wideo. Jest szeroko stosowany w nowoczesnych komputerach, monitorach i telewizorach. W przeciwieństwie do HDMI, DisplayPort oferuje mechanizm blokady zapobiegający przypadkowemu odłączeniu. Dzięki technologii DisplayPort można uzyskać wyższą przepustowość, co pozwala na przesyłanie obrazu o wyższej rozdzielczości i częstotliwości odświeżania. DisplayPort obsługuje również technologie takie jak FreeSync i G-Sync, które synchronizują częstotliwość odświeżania monitora z kartą graficzną, eliminując zjawisko rozrywania obrazu. DisplayPort jest również kompatybilny z innymi interfejsami, takimi jak HDMI czy DVI, za pomocą odpowiednich adapterów. Dzięki swojej wszechstronności i wysokiej wydajności DisplayPort jest wybierany w profesjonalnych środowiskach graficznych i gamingowych, gdzie wymagane są wysoka jakość obrazu i elastyczność konfiguracji. Standard ten jest również kluczowy w zastosowaniach wielomonitorowych, gdzie przesyłanie dużej ilości danych jest niezbędne do utrzymania jednolitego obrazu na wielu ekranach.

Pytanie 25

Główną metodą ochrony sieci komputerowej przed zagrożeniem z zewnątrz jest zastosowanie

A. zapory sieciowej

B. programu antywirusowego

C. serwera Proxy

D. blokady portu 80

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym elementem ochrony sieci komputerowych przed atakami z zewnątrz. Działa jako filtr, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący w sieci, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. Dzięki zaporze sieciowej można blokować nieautoryzowane połączenia oraz monitorować i rejestrować aktywność sieciową. Przykładem zastosowania zapory jest skonfigurowanie jej tak, aby restrykcyjnie zezwalała na ruch tylko z określonych adresów IP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo. W praktyce, wiele organizacji korzysta z zapór sprzętowych, które są zainstalowane pomiędzy siecią lokalną a Internetem, a także zapór programowych, które mogą być zainstalowane na serwerach i komputerach osobistych. Warto pamiętać, że skuteczna zapora powinna być regularnie aktualizowana i skonfigurowana zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak standardy opublikowane przez organizacje takie jak NIST (National Institute of Standards and Technology).

Pytanie 26

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. MDF (Main Distribution Frame)

B. BD (BuildingDistributor)

C. FD (Floor Distribution)

D. CD (Campus Distribution)

Wybór BD (Building Distributor) może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ten termin odnosi się do głównych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra w budynku, a nie do punktów rozdzielczych na poszczególnych poziomach. BD z reguły znajduje się na poziomie parteru lub w piwnicy i odpowiada za prowadzenie sygnałów do różnych punktów na piętrach. Każde piętro wymaga jednak osobnych punktów dystrybucyjnych, aby zapewnić optymalne połączenie i w każdej chwili umożliwić dostęp do sieci. CD (Campus Distribution) to termin dotyczący zewnętrznej dystrybucji między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest zupełnie inną koncepcją, nie mającą zastosowania w kontekście pojedynczego budynku. MDF (Main Distribution Frame) to natomiast główny punkt, w którym odbywa się dystrybucja sygnału w sieci telekomunikacyjnej, a nie dystrybucja na poziomie piętera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej. W praktyce, błędne przypisanie terminologii może prowadzić do komplikacji w instalacji i administrowaniu systemami, co z kolei może wpłynąć na wydajność pracy całej organizacji. Właściwe rozumienie i zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 50173, jest istotne dla zapewnienia efektywności i organizacji sieci LAN.

Pytanie 27

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. stworzyć punkt przywracania systemu

B. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem

C. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych

D. zainstalować macierz dyskową RAID1

Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 28

Do czynności konserwacyjnych związanych z użytkowaniem skanera płaskiego należy

A. uruchomienie automatycznego pobierania rekomendowanych sterowników do urządzenia

B. systematyczne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej

C. podłączenie sprzętu do listwy z zabezpieczeniem przed przepięciami

D. czyszczenie dysz wkładu kartridża

Regularne czyszczenie szyby skanera oraz płyty dociskowej jest kluczowym elementem konserwacji skanera płaskiego. Z czasem na szybie mogą gromadzić się zanieczyszczenia, kurz czy odciski palców, co negatywnie wpływa na jakość skanowanych dokumentów. Czysta szyba pozwala na uzyskanie wyraźnych i dokładnych skanów, co jest szczególnie ważne w przypadku skanowania dokumentów zawierających drobne detale. Dodatkowo, płyta dociskowa, która ma za zadanie utrzymać dokument w odpowiedniej pozycji podczas skanowania, również powinna być regularnie czyszczona. Zastosowanie odpowiednich środków czyszczących i delikatnych narzędzi pomoże uniknąć zarysowań i innych uszkodzeń. Zgodnie z zaleceniami producentów skanerów, czyszczenie powinno być przeprowadzane co najmniej raz w miesiącu, a w przypadku intensywnej eksploatacji nawet częściej. Takie praktyki nie tylko przedłużają żywotność urządzenia, ale również znacząco podnoszą jakość pracy biurowej.

Pytanie 29

Nowe komponenty komputerowe, takie jak dyski twarde czy karty graficzne, są umieszczane w metalizowanych opakowaniach foliowych, których głównym celem jest zabezpieczenie

A. elementów elektronicznych przed promieniowaniem słonecznym

B. elementów elektronicznych przed ładunkami elektrostatycznymi

C. komponentów przed nagłymi zmianami temperatur w trakcie transportu

D. komponentów przed wilgocią

Pakowanie podzespołów komputerowych w metalizowane opakowania foliowe to naprawdę ważna sprawa. Te opakowania chronią elementy elektroniczne przed ładunkami elektrostatycznymi, które mogą powstawać, gdy coś się z nimi styka, i to może skończyć się tragicznie, bo może uszkodzić delikatne układy. Metalizowane opakowania działają jak ekran, który zmniejsza pole elektryczne w środku. W praktyce, normy takie jak IEC 61340-5-1 mówią, jak powinno to wyglądać, a firmy coraz częściej korzystają z takich opakowań, bo to zapewnia, że ich produkty są bezpieczniejsze. Na przykład w branży półprzewodnikowej, gdzie wszystko jest na wagę złota, metalizowane folie są używane do transportowania i przechowywania chipów, co znacznie zmniejsza ryzyko uszkodzenia. Więc widzisz, odpowiednia ochrona przed ESD to nie tylko nowinki technologiczne, ale też klucz do lepszego zarządzania logistyką i magazynowaniem. Warto o tym pamiętać, bo stosując dobre materiały, można naprawdę wydłużyć życie podzespołów.

Pytanie 30

W dokumentacji technicznej procesora znajdującego się na płycie głównej komputera, jaką jednostkę miary stosuje się do określenia szybkości zegara?

A. GHz

B. s

C. GHz/s

D. kHz

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to GHz i to jest całkiem dobre! To jednostka częstotliwości, którą często używamy, żeby mówić o szybkości zegara w procesorach komputerowych. Gigaherc oznacza miliard cykli na sekundę, co ma spory wpływ na wydajność danego procesora. Im wyższa częstotliwość, tym sprawniej procesor radzi sobie z różnymi zadaniami. Na przykład, procesor z częstotliwością 3.5 GHz potrafi wykonać 3.5 miliarda cykli w każdej sekundzie, co jest naprawdę przydatne w grach czy programach wymagających dużej mocy do obliczeń. W branży komputerowej takie standardy jak Intel Turbo Boost czy AMD Turbo Core też bazują na GHz, dostosowując moc procesora do aktualnego obciążenia. Ważne jest, żeby znać te jednostki, bo zrozumienie ich wpływu na działanie komputerów jest kluczowe dla każdego, kto ma z nimi do czynienia.

Pytanie 31

W którym z rejestrów wewnętrznych procesora są przechowywane dodatkowe informacje o wyniku realizowanej operacji?

A. W rejestrze flagowym

B. W akumulatorze

C. W liczniku rozkazów

D. We wskaźniku stosu

Rejestr flagowy to kluczowy element architektury procesora, który służy do przechowywania dodatkowych informacji o wynikach operacji arytmetycznych i logicznych. W trakcie wykonywania instrukcji, procesor ustawia różne bity w tym rejestrze, które reprezentują stany takie jak zero (Z), przeniesienie (C), znak (S) czy parzystość (P). Na przykład, po dodaniu dwóch liczb, jeżeli wynik jest równy zero, bit Z w rejestrze flagowym zostaje ustawiony na 1. Dzięki temu programy mogą podejmować decyzje bazujące na wynikach wcześniejszych operacji. W praktyce, podczas programowania w językach niskiego poziomu, takich jak asembler, programista często używa instrukcji warunkowych, które opierają się na stanach określonych w rejestrze flagowym, co umożliwia efektywne zarządzanie przepływem programu. Architektura zgodna z tym podejściem jest zgodna z najlepszymi praktykami projektowania systemów komputerowych, gdzie przejrzystość i efektywność w zarządzaniu danymi są kluczowe.

Pytanie 32

Plik ma przypisane uprawnienia: rwxr-xr--. Jakie uprawnienia będzie miał plik po zastosowaniu polecenia chmod 745?

A. rwxr--r-x

B. r-xrwxr--

C. rwxr-xr-x

D. rwx--xr-x

Poprawna odpowiedź to 'rwxr--r-x'. Uprawnienia pliku przed wykonaniem polecenia chmod 745 to 'rwxr-xr--', co oznacza, że właściciel pliku ma pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonywania (rwx), grupa ma prawo do odczytu i wykonywania (r-x), a inni użytkownicy mają prawo tylko do odczytu (r--). Kiedy wykonujemy polecenie chmod 745, zmieniamy te uprawnienia na 'rwxr--r-x'. W tym przypadku, '7' dla właściciela oznacza uprawnienia rwx, '4' dla grupy oznacza r--, a '5' dla innych oznacza r-x. Przykładem praktycznym zastosowania zmiany tych uprawnień może być sytuacja, w której chcemy, aby grupa nie miała możliwości edytowania pliku, ale wszyscy inni użytkownicy mogli go wykonywać. Właściwe zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemów UNIX i Linux, ponieważ pozwala to precyzyjnie kontrolować dostęp do zasobów i zabezpieczać wrażliwe dane. Dobre praktyki sugerują stosowanie minimalnych uprawnień, które są potrzebne do realizacji konkretnych zadań.

Pytanie 33

Czym dokonuje się przekształcenia kodu źródłowego w program do wykonania?

A. kompilator.

B. interpreter.

C. debugger.

D. emulator.

Wybór debugera, emulatora czy interpretera jako narzędzi do zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest niepoprawny, ponieważ każde z tych narzędzi pełni inne funkcje w procesie tworzenia oprogramowania. Debuger jest narzędziem do analizy i naprawy błędów w kodzie, umożliwiając programiście monitorowanie wykonania programu oraz jego stanów. Nie wykonuje on jednak kompilacji kodu źródłowego ani nie przekształca go na kod maszynowy, a jedynie wspiera proces debugowania. Emulator z kolei naśladuje zachowanie sprzętu lub systemu operacyjnego, co pozwala na uruchamianie programów przeznaczonych na inne platformy, ale nie jest narzędziem do kompilacji. Interpreter jest narzędziem, które wykonuje kod źródłowy linia po linii w czasie rzeczywistym, co oznacza, że nie przekształca go w kod maszynowy przed jego uruchomieniem. Choć interpretery są użyteczne w wielu kontekstach, na przykład w językach skryptowych jak Python, nie generują one plików wykonywalnych, przez co ich zastosowanie w kontekście zamiany kodu źródłowego na program wykonywalny jest ograniczone. Wybór niewłaściwych narzędzi do kompilacji może prowadzić do nieporozumień w procesie programowania i powodować problemy z wydajnością oraz błędy w działaniu programów.

Pytanie 34

Jakie polecenie pozwala na uzyskanie adresów fizycznych dla kart sieciowych w systemie?

A. ping

B. arp -a

C. pathping

D. getmac

Odpowiedzi takie jak 'pathping', 'arp -a' i 'ping' są niepoprawne, ponieważ każde z tych poleceń ma inne zastosowanie w kontekście zarządzania siecią. Polecenie 'pathping' łączy funkcjonalność 'ping' i 'tracert', umożliwiając analizę trasy i opóźnienia do docelowego hosta, ale nie dostarcza informacji o adresach MAC kart sieciowych. Użycie tego polecenia może prowadzić do mylnych założeń, zwłaszcza w kontekście identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei 'arp -a' wyświetla tabelę ARP, która pokazuje powiązania między adresami IP a adresami MAC w danym lokalnym segmencie sieci, ale wymaga wcześniejszego pobrania tych informacji przez inne polecenia, a nie jest bezpośrednim narzędziem do ich uzyskiwania. Natomiast 'ping' jest narzędziem diagnostycznym, które sprawdza dostępność innego hosta w sieci, ale również nie dostarcza informacji o adresach MAC. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie polecenia sieciowe mogą dostarczać tych samych rodzajów informacji, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie różnic w ich funkcjonalności oraz zastosowania w praktyce. Wiedza na temat każdego z tych poleceń pomaga lepiej zarządzać siecią i diagnostyką problemów, ale kluczowe jest ich właściwe stosowanie w kontekście konkretnych potrzeb.

Pytanie 35

Który z elementów szafy krosowniczej został pokazany na ilustracji?

A. Wieszak do kabli 2U

B. Panel krosowy 1U

C. Przepust kablowy 2U

D. Maskownica 1U

Panel krosowy 1U jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej, który umożliwia organizację i zarządzanie okablowaniem w szafach krosowniczych. Dzięki swojej konstrukcji pozwala na łatwe przypisywanie portów i bezproblemową zmianę połączeń, co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach IT. Panel krosowy 1U jest zgodny ze standardami przemysłowymi takimi jak TIA/EIA-568, co zapewnia jego kompatybilność z różnymi systemami okablowania. Zwykle jest wyposażony w odpowiednią liczbę portów RJ-45, które pozwalają na podłączenie kabli kategorii 5e, 6 lub nawet wyższych. W praktyce, panel krosowy jest podstawą dla zarządzanych sieci w biurach, centrach danych oraz instytucjach, gdzie kluczowe jest utrzymanie wysokiej jakości i organizacji sieci. Użycie paneli krosowych pozwala na uporządkowanie kabli i ułatwia diagnozowanie problemów sieciowych poprzez szybki dostęp do poszczególnych portów. Montaż panelu w szafie krosowniczej jest prosty, a jego obsługa intuicyjna, co czyni go powszechnym rozwiązaniem w branży IT.

Pytanie 36

Na przedstawionym rysunku zaprezentowane jest złącze

A. DVI-D

B. D-SUB

C. DVI-A

D. HDMI

Złącza DVI-D i HDMI przesyłają sygnały cyfrowe, co czyni je niekompatybilnymi z przesyłem analogowym, który obsługuje DVI-A. DVI-D jest przeznaczone wyłącznie do przesyłania sygnałów cyfrowych, co sprawia, że jest powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach wideo, które wymagają wysokiej jakości obrazu. HDMI, jako wszechstronne złącze cyfrowe, obsługuje zarówno wideo, jak i audio, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla współczesnych urządzeń multimedialnych. D-SUB, inaczej VGA, jest tradycyjnym złączem analogowym, które nie jest częścią standardu DVI. VGA jest dobrze znane w starszych systemach komputerowych i wideo, jednak jego niższa jakość obrazu w porównaniu do nowoczesnych rozwiązań cyfrowych sprawia, że jest coraz rzadziej używane. W przypadku prób identyfikacji złącza ważne jest zrozumienie różnic w przesyle sygnałów i fizycznej budowie złącz. Błędne przypisanie złącza może wynikać z podobieństw fizycznych, jednak brak kompatybilności sygnałów prowadzi do niepoprawnego działania systemu. Wiedza na temat różnic w przesyłanych sygnałach i budowie złącz umożliwia właściwy dobór komponentów i unikanie typowych błędów przy konfiguracji systemów wideo.

Pytanie 37

Schemat blokowy karty dźwiękowej jest przedstawiony na rysunku. Jaką rolę odgrywa układ oznaczony numerem 1?

A. Konwertuje sygnał analogowy na cyfrowy

B. Zwiększa sygnał wejściowy

C. Konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

D. Zwiększa sygnał wyjściowy

Układ oznaczony cyfrą 1 na schemacie odpowiada za zamianę sygnału analogowego na cyfrowy co jest kluczowym procesem w pracy karty dźwiękowej. Proces ten umożliwia komputerowi przetwarzanie i analizowanie dźwięków. Dzięki konwersji analogowo-cyfrowej można przechowywać dźwięk w postaci cyfrowej co pozwala na jego edycję miksowanie oraz przesyłanie w formie cyfrowej. W praktyce układy ADC (Analog to Digital Converter) są szeroko stosowane w urządzeniach audio takich jak mikrofony cyfrowe rejestratory dźwięku oraz systemy nagłośnieniowe. Konwersja ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami audio takimi jak PCM (Pulse Code Modulation) co zapewnia wysoką jakość dźwięku. W kontekście karty dźwiękowej ADC odgrywa istotną rolę w interfejsach MIDI umożliwiając współpracę z instrumentami muzycznymi. Zrozumienie procesu konwersji analogowo-cyfrowej jest kluczowe dla inżynierów dźwięku i techników audio gdyż wpływa na jakość i precyzję przetwarzanego dźwięku.

Pytanie 38

Podane dane katalogowe odnoszą się do routera z wbudowaną pamięcią masową

CPU	AtherosAR7161 680MHz
Memory	32MB DDR SDRAM onboard memory
Boot loader	RouterBOOT
Data storage	64MB onboard NAND memory chip
Ethernet	One 10/100 Mbit/s Fast Ethernet port with Auto-MDI/X
miniPCI	One MiniPCI Type IIIA/IIIB slot One MiniPCIe slot for 3G modem only (onboard SIM connector)
Wireless	Built in AR2417 802. 11 b/g wireless, 1x MMCX connector
Expansion	One USB 2.0 ports (without powering, needs power adapter, available separately)
Serial port	One DB9 RS232C asynchronous serial port
LEDs	Power, NAND activity, 5 user LEDs
Power options	Power over Ethernet: 10..28V DC (except power over datalines). Power jack: 10..28V DC. Includes voltage monitor
Dimensions	105 mm x 105 mm, Weight: 82 g
Power consumption	Up to 5W with wireless at full activity
Operating System	MikroTik RouterOS v3, Level4 license

A. 680 MB

B. 32 MB

C. 64 MB

D. 3 MB

Pamięć masowa w routerach to naprawdę ważny element, który odpowiada za przechowywanie systemu operacyjnego, konfiguracji i różnych dzienników. W tym routerze mamy do czynienia z pamięcią 64 MB NAND, co jest całkiem typowe, zwłaszcza w sprzęcie, który ma być niezawodny. Wybór NAND jest zasłużony, bo jest nie tylko w miarę tani, ale i sprawdza się tam, gdzie nie ma potrzeby ciągłego zapisywania danych. Routery z takim wyposażeniem świetnie nadają się dla małych i średnich firm, gdzie liczy się elastyczność oraz niezawodność. Mimo że 64 MB nie jest jakoś dużo, to jednak starcza na podstawowe funkcje, jak filtrowanie pakietów czy trzymanie krótkoterminowych logów i backupów. Takie rozwiązanie umożliwia korzystanie z systemu MikroTik RouterOS, co daje sporo możliwości w konfigurowaniu i zarządzaniu siecią, jeśli tylko trzyma się standardów branżowych.

Pytanie 39

Port AGP służy do łączenia

A. kart graficznych

B. modemu

C. urządzeń peryferyjnych

D. szybkich pamięci masowych

Złącze AGP (Accelerated Graphics Port) zostało zaprojektowane z myślą o zwiększeniu wydajności przesyłania danych między płytą główną a kartą graficzną. Jest to złącze dedykowane do podłączania kart graficznych, co pozwala na szybszy transfer danych, w porównaniu do standardowych gniazd PCI. Dzięki AGP, karty graficzne mogą korzystać z bezpośredniego dostępu do pamięci RAM, co znacząco poprawia wydajność w aplikacjach wymagających intensywnej obróbki graficznej, takich jak gry komputerowe czy profesjonalne oprogramowanie do edycji wideo. W praktyce AGP wprowadziło nową architekturę, która zmniejsza opóźnienia i zwiększa przepustowość, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla wymagających użytkowników. Warto również zauważyć, że standard AGP był stosowany w czasach, gdy karty graficzne zaczęły wymagać znacznie większych zasobów niż oferowały wcześniejsze złącza, co pozwoliło na rozwój technologii graficznych, które znamy dzisiaj.

Pytanie 40

Wykonanie na komputerze z systemem Windows poleceń ipconfig /release oraz ipconfig /renew umożliwia weryfikację, czy usługa w sieci działa poprawnie

A. rutingu

B. serwera DNS

C. Active Directory

D. serwera DHCP

Polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew są kluczowymi narzędziami w systemie Windows do zarządzania konfiguracją adresów IP. Gdy wykonujemy polecenie ipconfig /release, komputer zwalnia aktualnie przypisany adres IP, a następnie z poleceniem ipconfig /renew pobiera nowy adres IP od serwera DHCP. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP urządzeniom w sieci oraz dostarczanie im innych informacji konfiguracyjnych, takich jak maski podsieci czy bramy domyślne. Dzięki tym poleceniom można szybko zdiagnozować problemy z uzyskiwaniem adresów IP, co jest szczególnie przydatne w środowiskach dużych sieci, gdzie ręczne przypisywanie adresów mogłoby być nieefektywne. W praktyce, administratorzy często używają tych poleceń do resetowania połączeń, gdy napotykają trudności z dostępem do sieci. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie działania serwera DHCP i testowanie jego funkcji za pomocą tych poleceń, co pozwala utrzymać stabilność i dostępność sieci.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej