Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 09:47
  • Data zakończenia: 22 maja 2025 10:06

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na podstawie cennika, określ łączny koszt czynności manipulacyjnych obejmujących wyładunek 1 pełnego kontenera 20’ i 2 pustych kontenerów 40’ ze statku na plac składowy oraz przeładunek tych kontenerów z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik
Nazwa usługiKontener 20'Kontener 40'
Kontener pełny
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie190,00 zł/szt.210,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie95,00 zł/szt.105,00 zł/szt.
Kontener pusty
Wyładunek / załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie180,00 zł/szt.195,00 zł/szt.
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie80,00 zł/szt.95,00 zł/szt.

A. 860,00 zł
B. 865,00 zł
C. 835,00 zł
D. 890,00 zł
Odpowiedź 865,00 zł jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt czynności manipulacyjnych określonych w pytaniu. Aby obliczyć ten koszt, należy uwzględnić cztery kluczowe czynności: wyładunek pełnego kontenera 20' oraz dwóch pustych kontenerów 40', a następnie przeładunek tych kontenerów na środki transportu samochodowego. Wyładunek pełnego kontenera 20' kosztuje 190,00 zł, a wyładunek dwóch pustych kontenerów 40' wynosi 390,00 zł (2 * 195,00 zł). Koszt przeładunku pełnego kontenera 20' to 95,00 zł, natomiast przeładunek dwóch pustych kontenerów 40' kosztuje 190,00 zł (2 * 95,00 zł). Suma wszystkich wymienionych kosztów wynosi 865,00 zł, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw. W praktyce, poprawne obliczanie kosztów manipulacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem i podejmowania decyzji operacyjnych w branży transportowej.

Pytanie 2

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. wójt.
B. prezydent miasta.
C. starosta.
D. Główny Inspektor Transportu Drogowego.
Wybór 'starosta' to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym, to on jest odpowiedzialny za wydawanie licencji na transport towarów w Polsce. Starosta, jako przedstawiciel samorządu, musi oglądać wnioski od firm i podejmować decyzje dotyczące licencji. Tak praktycznie, jak przedsiębiorca chce prowadzić usługi transportowe, to koniecznie musi złożyć wniosek do starosty. Ten oceni, czy spełnia wymagania techniczne i finansowe, a także ma prawo kontrolować, czy wszystko odbywa się zgodnie z przepisami. Fajnie jest znać zasady dotyczące transportu w Polsce, żeby mieć pewność, że nie będzie żadnych problemów z licencjonowaniem i prowadzeniem działalności.

Pytanie 3

Droga przeznaczona wyłącznie dla pojazdów samochodowych, mająca jedną lub dwie jezdnie, która może się krzyżować poprzez węzły, a maksymalna prędkość dla dwóch jezdni wynosi 120 km/h, to

A. droga główna ruchu pospiesznego
B. droga ekspresowa
C. autostrada
D. droga główna
Droga ekspresowa to rodzaj drogi, który jest przeznaczony wyłącznie dla ruchu pojazdów samochodowych i ma charakterystyczne cechy, które odróżniają ją od innych typów dróg. Posiada jedną lub dwie jezdnie, a w przypadku drogi ekspresowej z dwiema jezdniami, może występować możliwość krzyżowania się z innymi drogami za pomocą węzłów. Dopuszczalna prędkość na drogach ekspresowych wynosi do 120 km/h, co sprawia, że są one istotnym elementem infrastruktury transportowej, umożliwiającym szybkie przemieszczanie się na dłuższe odległości. Przykładem drogi ekspresowej może być trasa S8 w Polsce, która łączy kluczowe miasta i umożliwia efektywny transport towarów oraz osób. Standardy budowy dróg ekspresowych są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, a ich projektowanie uwzględnia bezpieczeństwo, komfort i płynność ruchu. W praktyce oznacza to, że drogi te są wyposażone w odpowiednie oznakowanie, pasy awaryjne oraz zjazdy i wjazdy, które minimalizują ryzyko kolizji oraz zwiększają efektywność transportu.

Pytanie 4

Kierowca auta transportującego żywność w temperaturze kontrolowanej powinien dysponować ważnym oryginałem

A. certyfikatu ATP
B. certyfikatu ADR
C. instrukcji transportu
D. świadectwa homologacji
Certyfikat ATP (Accord Transport Perissable) to naprawdę ważny dokument. Potwierdza, że twój pojazd, który transportuje żywność w chłodniach, spełnia wszystkie normy techniczne i sanitarno-epidemiologiczne. Bez tego certyfikatu nie możesz przewozić żywności w warunkach, które wymagają szczególnej uwagi. Dlaczego to takie istotne? Bo zabezpiecza to produkty spożywcze, żeby nie straciły swoich wartości odżywczych ani nie stały się niebezpieczne dla zdrowia. Na przykład, transportując świeże owoce i warzywa, musisz utrzymywać konkretną temperaturę, żeby się nie zepsuły. Mając aktualny certyfikat ATP, masz pewność, że pojazd przeszedł wszelkie kontrole i jest gotowy do przewozu delikatnych produktów. Poza tym, przedsiębiorcy w branży transportowej mogą zyskać zaufanie klientów i unikać problemów prawnych związanych z przepisami dotyczącymi transportu żywności.

Pytanie 5

Jakie będą miesięczne wydatki na eksploatację wózka, jeśli koszt jednej godziny jego pracy wynosi 120 zł, a firma pracuje przez 20 dni w miesiącu w systemie 8 godzin dziennie?

A. 1 920 zł
B. 960 zł
C. 2 400 zł
D. 19 200 zł
Aby obliczyć miesięczny koszt pracy wózka, należy uwzględnić stawkę godzinową oraz liczbę godzin pracy w miesiącu. W tym przypadku, stawka wynosi 120 zł za godzinę. Przedsiębiorstwo pracuje przez 20 dni w miesiącu, a w każdym dniu wózek pracuje przez 8 godzin. Zatem całkowita liczba godzin pracy wózka w miesiącu wynosi: 20 dni * 8 godzin = 160 godzin. Następnie, aby obliczyć całkowity koszt, należy pomnożyć liczbę godzin przez stawkę: 160 godzin * 120 zł/godzinę = 19 200 zł. Frekwencja i intensywność pracy sprzętu są kluczowe dla efektywności kosztowej, a precyzyjne obliczenia pozwalają na lepsze planowanie budżetu operacyjnego przedsiębiorstwa. Warto również pamiętać o innych kosztach eksploatacyjnych, takich jak paliwo, konserwacja i serwis, które mogą wpłynąć na całkowity koszt użytkowania wózka.

Pytanie 6

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport kolejowy
B. Transport powietrzny
C. Transport samochodowy
D. Transport morski
Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Pytanie 7

Licznik samochodu dostawczego wskazuje 317 000 km. Zgodnie z zaleceniami producenta, dokładna inspekcja układu hamulcowego powinna być przeprowadzana co 50 000 km. Oblicz, ile kilometrów pojazd może przejechać do następnej inspekcji układu hamulcowego?

A. 43 000 km
B. 23 000 km
C. 33 000 km
D. 28 000 km
Odpowiedź 33 000 km jest prawidłowa, ponieważ stan licznika wynosi 317 000 km, a normy producenta przewidują kontrolę układu hamulcowego co 50 000 km. Aby obliczyć, ile kilometrów zostało do następnej kontroli, należy od 50 000 km odjąć ostatnią wielokrotność 50 000 km, która mieści się w 317 000 km. W tym przypadku, ostatnia kontrola miała miejsce przy 300 000 km, co oznacza, że od tego momentu minęło 17 000 km. Pozostały dystans do następnej kontroli można obliczyć, subtracting 17 000 km from 50 000 km, co daje 33 000 km. Regularne kontrole układu hamulcowego są kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze, a ich przestrzeganie zgodnie z harmonogramem producenta przyczynia się do dłuższej żywotności pojazdu oraz zmniejszenia ryzyka awarii. W praktyce, taki system kontroli pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów z hamulcami, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa kierowcy, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 8

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozówPrzewozy wykonane nieterminowoPrzewozy w których przesyłka została uszkodzona
2505010

A. 0,04
B. 0,20
C. 0,80
D. 0,45
Wskaźnik terminowości realizacji zleceń wynoszący 0,80 oznacza, że 80% przewozów zostało zrealizowanych zgodnie z planem. Obliczenie tego wskaźnika jest kluczowym elementem zarządzania logistyką i efektywnością operacyjną. Aby go obliczyć, odejmujemy liczbę przewozów nieterminowych od całkowitej liczby przewozów, a następnie dzielimy ten wynik przez całkowitą liczbę przewozów. Przykładowo, jeśli w danym okresie zrealizowano 100 przewozów, a 20 z nich było nieterminowych, wskaźnik wynosi 0,80. Taki poziom terminowości jest często uznawany za standard w branży transportowej i logistycznej, co przyczynia się do wysokiej satysfakcji klientów oraz lepszej reputacji firmy. W praktyce, monitorowanie wskaźnika terminowości pozwala na identyfikację obszarów do poprawy w procesach operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania jakością, takimi jak Six Sigma czy Lean Management, które mają na celu minimalizację strat i maksymalizację efektywności.

Pytanie 9

Przeglądy okresowe wózka widłowego z wysięgnikiem należy przeprowadzać

A. co trzy lata w uproszczonym zakresie
B. co roku w uproszczonym zakresie
C. co trzy lata w pełnym zakresie
D. co roku w pełnym zakresie
Badania okresowe wózków widłowych z wysięgnikiem są kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności ich użytkowania. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, takie badania powinny być przeprowadzane raz w roku w pełnym zakresie, co oznacza dokładną kontrolę wszystkich istotnych elementów konstrukcyjnych oraz systemów bezpieczeństwa pojazdu. Regularne przeglądy pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych usterek, co może zapobiec poważnym awariom oraz wypadkom w miejscu pracy. Na przykład, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w układzie podnoszenia lub stabilności wózka, konieczne może być podjęcie działań naprawczych lub modyfikujących przed dalszym użytkowaniem. Standardy takie jak PN-EN 15000 oraz przepisy BHP określają szczegółowe wymogi dotyczące tych badań. Przestrzeganie tych norm jest nie tylko obowiązkowe, ale także przyczynia się do ochrony zdrowia i życia pracowników, co jest szczególnie istotne w branżach o wysokim ryzyku, takich jak logistyka czy budownictwo.

Pytanie 10

Pierwsze okresowe badanie techniczne pojazdów drogowych powinno być wykonane

A. przed upływem 10 lat od daty pierwszej rejestracji
B. przed upływem 5 lat od daty pierwszej rejestracji
C. przed pierwszą rejestracją auta na terenie Polski
D. po pierwszej rejestracji auta na terenie Polski
Okresowe badanie techniczne środków transportu drogowego jest kluczowym elementem zapewniającym bezpieczeństwo na drogach. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi w Polsce, każdy pojazd musi przejść badanie techniczne przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju. Celem tego badania jest ocena stanu technicznego pojazdu, co pozwala na wykrycie potencjalnych usterek oraz zapewnienie, że pojazd spełnia normy bezpieczeństwa i ekologiczne. Przykładem zastosowania tej zasady jest sytuacja, w której importer sprowadza nowe lub używane pojazdy z zagranicy. Zanim pojazd może zostać zarejestrowany, musi być sprawdzony przez odpowiednią stację diagnostyczną, co jest częścią procedury rejestracyjnej. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie takich badań regularnie, co pozwala na utrzymanie pojazdu w dobrym stanie technicznym przez cały okres jego użytkowania. Ponadto, znajomość przepisów dotyczących badań technicznych jest istotna nie tylko dla właścicieli pojazdów, ale również dla profesjonalistów z branży transportowej. Właściwe zrozumienie i przestrzeganie tych przepisów wpływa na bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 11

Maksymalna odległość, na jaką może wystawać ładunek za przyczepę kłonicową przy przewozie drewna długiego, nie może być większa niż

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

A. 5m.
B. 2m
C. 7m
D. 1 m
Wybór odpowiedzi 2 m, 1 m lub 7 m opiera się na nieporozumieniach dotyczących przepisów regulujących transport drewna długiego. W przypadku 2 m oraz 1 m, ograniczenia te są zbyt restrykcyjne, biorąc pod uwagę standardy branżowe oraz praktyczne aspekty przewozu drewna. Dopuszczalne odległości powinny być zgodne z wymogami bezpieczeństwa, jednak nie mogą być tak niskie, aby uniemożliwiały efektywny transport. Zbyt krótki zasięg wystawania ładunku może prowadzić do nadmiernego komplikowania procesu załadunku i rozładunku, co zwiększa ryzyko wypadków oraz opóźnień w dostawie. W przypadku wyboru odpowiedzi 7 m, można uznać to za znaczne przekroczenie przepisów, co jest niebezpieczne dla innych uczestników ruchu. Tego rodzaju myślenie opiera się na nieprawidłowym założeniu, że im dłuższy ładunek, tym lepsza efektywność transportu. Jednak w praktyce, takie podejście prowadziłoby do zwiększonego ryzyka kolizji oraz dodatkowych trudności w manewrowaniu pojazdem. Kluczowe jest, aby zawsze stosować się do aktualnych przepisów, które mają na celu ochronę wszystkich uczestników ruchu oraz zapewnienie efektywności transportu. Właściwe zrozumienie norm i zasad dotyczących transportu długich ładunków jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży transportowej.

Pytanie 12

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który przebył 25 km w czasie 30 minut?

A. 30 km/h
B. 50 km/h
C. 40 km/h
D. 60 km/h
Średnia prędkość pojazdu obliczana jest jako stosunek pokonanej odległości do czasu, w którym ta odległość została pokonana. W tym przypadku pojazd pokonał 25 km w czasie 30 minut. Aby obliczyć średnią prędkość, należy najpierw przeliczyć czas z minut na godziny, co daje 0,5 godziny. Następnie, używając wzoru na średnią prędkość: v = s/t, gdzie v to prędkość, s to odległość, a t to czas, otrzymujemy: v = 25 km / 0,5 h = 50 km/h. Taka wiedza jest istotna w wielu dziedzinach, w tym w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie efektywne planowanie tras i obliczanie czasów przejazdu są kluczowe dla optymalizacji kosztów i zwiększenia wydajności. Znajomość zasad obliczania średniej prędkości jest również przydatna w codziennym życiu, np. podczas planowania podróży samochodowych czy korzystania z transportu publicznego, co pozwala na lepsze zarządzanie czasem.

Pytanie 13

Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez

A. Urząd Dozoru Technicznego
B. Państwową Inspekcję Pracy
C. Inspekcję Transportu Drogowego
D. Państwową Inspekcję Dozoru
Wózek widłowy z mechanicznym napędem podnoszenia musi mieć zgodę od Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), bo to jest zgodne z przepisami prawa w Polsce. UDT to ważny organ, który sprawdza, czy wszystkie maszyny, w tym wózki widłowe, spełniają normy bezpieczeństwa. Regularne kontrole techniczne wózków to przykład, jak te regulacje działają w praktyce. Dzięki temu można wychwycić ewentualne usterki i zadbać, żeby wszystko działało jak należy. Zanim wózek zacznie pracować, operatorzy muszą pokazać dokumenty, które potwierdzają, że wszystko jest zgodne z wymaganiami UDT. To również obejmuje szkolenia dla ludzi, którzy będą obsługiwać te urządzenia. W mojej opinii, regularne przeglądy i serwisowanie wózków są bardzo ważne nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też dla efektywności pracy.

Pytanie 14

Jednostka transportowa, która charakteryzuje się specyficznie zaprojektowanym nadwoziem, określającym rodzaj przewozu, jaki może być zrealizowany, to

A. przyczepa
B. ciągnik siodłowy
C. naczepa
D. samochód ciężarowy
Przyczepa, ciągnik siodłowy i naczepa to pojazdy, które mają swoje specyficzne funkcje w transporcie, jednak nie są one samodzielnymi jednostkami transportowymi w tym sensie, w jakim opisuje to pytanie. Przyczepa wymaga ciągnika do transportu, co czyni ją zależną od innego pojazdu, a więc nie może być uznana za samodzielną jednostkę. Naczepa również pełni funkcję pomocniczą, łącząc się z ciągnikiem siodłowym, co sprawia, że jej funkcjonalność jest ograniczona do współpracy z innymi pojazdami. Ciągnik siodłowy, mimo że jest kluczowym elementem w transporcie, również nie posiada wbudowanego ładunku, a jego główną rolą jest holowanie naczep. Zrozumienie, że samochód ciężarowy to jednostka, która ma zarówno zdolność do samodzielnego przewozu ładunków, jak i odpowiednią konstrukcję do ich transportu, jest kluczowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwej odpowiedzi często obejmują mylenie ról, jakie te pojazdy pełnią w transporcie drogowym, a także niezrozumienie różnicy między pojęciem jednostki transportowej a pojazdów pomocniczych.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Pojazd o ładowności 10 ton transportuje 10 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Waga jednej pjł wynosi 700 kg. Oblicz, jaki będzie współczynnik wykorzystania ładowności tego pojazdu?

A. 0,70
B. 0,50
C. 0,90
D. 0,30
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc masę ładunku przez całkowitą ładowność samochodu. W tym przypadku, ładowność pojazdu wynosi 10 ton, co odpowiada 10 000 kg. Samochód przewozi 10 paletowych jednostek ładunkowych, z których każda waży 700 kg. Zatem całkowita masa przewożonego ładunku wynosi 10 * 700 kg = 7000 kg. Współczynnik wykorzystania ładowności obliczamy jako: 7000 kg / 10000 kg = 0,70. Oznacza to, że pojazd jest wykorzystywany w 70% swojej ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Optymalne wykorzystanie ładowności pojazdów transportowych jest kluczowe dla efektywności operacyjnej i redukcji kosztów transportu. Na przykład, w logistyce dąży się do maksymalizacji wykorzystania pojazdów, aby obniżyć emisję CO2 oraz zwiększyć rentowność operacyjną. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania współczynnika wykorzystania ładowności jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej.

Pytanie 17

Koszt transportu 1 t towaru na dystansie 1 km wynosi 0,45 zł. Jaką sumę trzeba będzie zapłacić za przewóz 24 t materiałów biurowych na odległość 175 km?

A. 1 811,25 zł
B. 78,75 zł
C. 1 890,00 zł
D. 10,80 zł
Aby obliczyć koszt przewozu 24 ton materiałów biurowych na odległość 175 km, należy zastosować podstawowe zasady kalkulacji kosztów transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 km wynosi 0,45 zł. W pierwszym kroku obliczamy całkowity koszt przewozu dla 1 tony na 175 km: 0,45 zł * 175 km = 78,75 zł. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt przewozu 24 ton, mnożymy ten wynik przez 24: 78,75 zł * 24 tony = 1 890,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży transportowej i logistyce, gdzie precyzyjność obliczeń jest kluczowa dla efektywności kosztowej operacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być tworzenie ofert dla klientów czy analizowanie rentowności usług transportowych.

Pytanie 18

Jakie przepisy określają zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską?

A. IATA-DGR
B. ADR
C. IMDG-Code
D. RID
IMDG-Code, czyli Międzynarodowy Kodeks dla Transportu Morskiego Towarów Niebezpiecznych, reguluje zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską. Kodeks ten został stworzony przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska podczas przewozu takich towarów. IMDG-Code określa klasyfikację materiałów niebezpiecznych, wymagania dotyczące pakowania, znakowania oraz dokumentacji towarzyszącej transportowi. Przykład zastosowania tego kodeksu można znaleźć w przypadku transportu chemikaliów przez statki, gdzie niezbędne jest przestrzeganie zasad dotyczących ich pakowania w odpowiednie kontenery, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że IMDG-Code jest regularnie aktualizowany, co pozwala na dostosowywanie przepisów do zmieniających się warunków i nowych zagrożeń. W praktyce stosowanie IMDG-Code w połączeniu z innymi regulacjami, takimi jak SOLAS (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Żeglugi), stanowi kompleksowy system bezpieczeństwa dla transportu towarów niebezpiecznych na morzu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Firma planuje transport wyrobów plastikowych na odległość 360 km z przeciętną prędkością 60 km/h. Czas załadunku wynosi godzinę, a rozładunku 30 minut. Podaj najkrótszy czas wymagany do zrealizowania procesu transportowego, uwzględniając normy czasu pracy kierowcy?

A. 8 godzin 15 minut
B. 7 godzin 15 minut
C. 8 godzin 45 minut
D. 7 godzin 45 minut
Aby obliczyć najkrótszy czas potrzebny do realizacji procesu transportowego, należy uwzględnić zarówno czas przejazdu, jak i czas załadunku oraz rozładunku. Średnia prędkość wynosi 60 km/h, a odległość do pokonania to 360 km. Czas przejazdu można obliczyć dzieląc odległość przez prędkość: 360 km / 60 km/h = 6 godzin. Dodatkowo, czas załadunku wynosi 1 godzinę, a czas rozładunku 30 minut (0,5 godziny). Suma tych czasów to: 6 godzin (przejazd) + 1 godzina (załadunek) + 0,5 godziny (rozładunek) = 7,5 godziny. Jednak należy również uwzględnić regulacje związane z czasem pracy kierowcy. Zgodnie z europejskimi przepisami, kierowcy muszą przestrzegać norm dotyczących czasu pracy i czasu odpoczynku, co może wydłużyć czas transportu. W związku z tym, przy minimalnym czasie odpoczynku, łączny czas realizacji procesu transportowego wynosi 8 godzin 15 minut. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, ponieważ pomagają w planowaniu i optymalizacji procesów dostaw.

Pytanie 21

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, w pomieszczeniach zamkniętych nie jest dozwolone użytkowanie wózków

A. spalinowych
B. gazowych (CNG)
C. gazowych (LPG)
D. elektrycznych
Decyzja o używaniu wózków elektrycznych, gazowych CNG czy LPG w pomieszczeniach zamkniętych może wydawać się atrakcyjna z uwagi na ich możliwości, jednak związane z tym zagrożenia, szczególnie w kontekście wózków gazowych, są często niedoceniane. Wózki gazowe, niezależnie od rodzaju paliwa, mogą generować emisję spalin, które w zamkniętych przestrzeniach mogą prowadzić do akumulacji niebezpiecznych substancji. W przypadku wózków na CNG, choć ich emisja jest niższa w porównaniu do wózków spalinowych, to jednak w przypadku niewystarczającej wentylacji ryzyko eksplozji gazu w sytuacji wycieku nadal istnieje. Podobnie, wózki gazowe na LPG, mimo że mogą być w pewnym stopniu bezpieczniejsze, wciąż wymagają starannego nadzoru i przestrzegania przepisów dotyczących wentylacji. Ponadto, często zachodzi błędne przekonanie, że nowoczesne systemy detekcji gazu i wentylacji eliminują wszelkie ryzyko związane z używaniem gazowych źródeł energii w zamkniętych pomieszczeniach. W rzeczywistości, nawet najnowocześniejsze technologie mogą zawodzić, co czyni wózki spalinowe najniebezpieczniejszym wyborem w kontekście BHP. Odpowiednie normy i regulacje, takie jak te określone w dokumentach BHP, kategorycznie zakazują używania wózków spalinowych w obiektach zamkniętych, co powinno stanowić kluczowy element strategii zarządzania bezpieczeństwem w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 22

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o szerokości 20 ft
B. o długości 40 ft
C. o długości 20 ft
D. o szerokości 40 ft
Odpowiedź "o długości 20 ft" jest prawidłowa, ponieważ standardowa jednostka ładunkowa o objętości 1 TEU (Twenty-foot Equivalent Unit) odpowiada kontenerowi o długości 20 stóp. Kontenery te są powszechnie stosowane w transporcie morskim i stanowią podstawę dla określania pojemności statków oraz infrastruktury terminalowej. Zdefiniowanie jednostki TEU jest kluczowe dla operacji logistycznych, gdyż pozwala na łatwe porównywanie różnych wielkości kontenerów. W praktyce, kiedy mówimy o jednostkach TEU, odnosi się to do zdolności załadunkowej statków i terminali, co jest istotne w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Warto zwrócić uwagę, że kontenery o długości 40 stóp, które odpowiadają 2 TEU, również są popularne, jednak nie są one miarą 1 TEU. Zrozumienie tych standardów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania transportem i logistyką.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Gdy zleceniodawca wynagradza za zdolność ładunkową (pojemność) zamówionego środka transportu, niezależnie od ilości i objętości towaru, który zostanie załadowany, to taki transport określa się

A. drobnicowym
B. ponadgabarytowym
C. kabotażowym
D. całopojazdowym
Przewóz całopojazdowy to forma transportu, w której zleceniodawca płaci za pełną zdolność ładunkową, niezależnie od ilości towaru, jaki zostanie załadowany. Oznacza to, że cały pojazd dedykowany jest na przewóz ładunku jednego zleceniodawcy, co pozwala na maksymalne wykorzystanie pojemności transportowej. W praktyce, przewozy całopojazdowe są często stosowane w sytuacjach, gdzie klient ma do przewiezienia dużą ilość towaru, co może być bardziej opłacalne niż korzystanie z przewozu drobnicowego, w którym ładunki różnych zleceniodawców są łączone w jednym transporcie. Przewóz całopojazdowy zapewnia również większą elastyczność w zakresie terminu dostawy oraz mniejsze ryzyko uszkodzenia towaru, ponieważ ładunek nie jest przepakowywany. W standardach branżowych, przewozy całopojazdowe często wiążą się z umowami długoterminowymi, co pozwala na lepsze planowanie i optymalizację kosztów transportu."

Pytanie 25

Ustal, na podstawie załączonego fragmentu rozporządzenia, wysokość opłaty za udzielenie 7-letniej licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy.

§ 3. 1. Za udzielenie licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego rzeczy pobiera się następujące opłaty:

1) na okres do 5 lat – w wysokości 4 000 zł;

2) na okres powyżej 5 lat do 10 lat – w wysokości 8 000 zł.

2. Za udzielenie licencji wspólnotowej na wykonywanie międzynarodowego przewozu osób autobusem lub autokarem pobiera się następujące opłaty:

1) na okres do 5 lat – w wysokości 3 600 zł;

2) na okres powyżej 5 lat do 10 lat – w wysokości 7 200 zł.

A. 7 200,00 zł
B. 8 000,00 zł
C. 3 600,00 zł
D. 4 000,00 zł
Poprawna odpowiedź, czyli 8 000,00 zł, została określona na podstawie załączonego fragmentu rozporządzenia, który jednoznacznie wskazuje, że opłata za udzielenie licencji na okres od 5 do 10 lat wynosi 8 000 zł. W kontekście praktycznym, zrozumienie struktury opłat za licencje jest kluczowe dla firm zajmujących się międzynarodowym przewozem drogowym. Posiadanie odpowiedniej licencji jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również dowodem na profesjonalizm przedsiębiorstwa. Warto również zauważyć, że przestrzeganie przepisów związanych z uzyskiwaniem licencji wpływa na reputację firmy oraz jej zdolność do konkurowania na rynku. Dobrze jest znać aktualne stawki opłat, aby móc odpowiednio planować budżet i unikać potencjalnych nieporozumień z organami regulacyjnymi. Przykładem stosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której przedsiębiorstwo transportowe planuje ekspansję na rynki europejskie, co wiąże się z koniecznością uzyskania licencji na dłuższy okres, co w tym przypadku przekłada się na wyższą opłatę.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Którą naklejkę ADR należy umieścić na opakowaniu transportowym zawierającym materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne?

Ilustracja do pytania
A. Naklejkę 2.
B. Naklejkę 1.
C. Naklejkę 4.
D. Naklejkę 3.
Odpowiedzi, które nie wskazują naklejki 3, są wynikiem braku zrozumienia klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich odpowiednich oznaczeń. Naklejka 1 jest używana dla substancji łatwopalnych, ale niekoniecznie reagujących z wodą, co czyni ją niewłaściwą w przypadku materiałów, które w reakcji z wodą wytwarzają gazy zapalne. Naklejka 2 dotyczy materiałów wybuchowych, które również nie są związane z opisanym zagrożeniem. Naklejka 4 jest stosowana dla substancji, które są niebezpieczne w kontakcie z wodą, ale niekoniecznie wytwarzają gazy łatwopalne, co również czyni ją nieadekwatną. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnienie między substancjami łatwopalnymi a tymi, które w wyniku reakcji chemicznych z wodą stają się łatwopalne, co prowadzi do niewłaściwego oznakowania. W kontekście standardów ADR, dokładna znajomość właściwości chemicznych transportowanych materiałów oraz ich odpowiednich oznaczeń jest nie tylko wymagana, ale również kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu. Prawidłowe przyporządkowanie naklejek na podstawie ich właściwości może znacząco wpłynąć na zapobieganie wypadkom i minimalizowanie ryzyka w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 28

Czym jest Electronic Data Interchange?

A. bezpapierowa wymiana dokumentów oraz danych pomiędzy systemami informatycznymi współpracujących firm
B. sieć połączeń systemów do śledzenia przepływów materiałów
C. system umożliwiający bieżące monitorowanie transportu ładunków
D. elektroniczna współpraca między 'urzędem a obywatelem'
Wybrana przez Ciebie odpowiedź nie dotyczy bezpaperowej wymiany dokumentów i danych, co wskazuje na pewne nieporozumienie odnośnie tego, co tak naprawdę robi EDI. Ta pierwsza niewłaściwa odpowiedź mylnie traktuje EDI jak jakąś sieć do monitorowania przepływu materiałów. W rzeczywistości to narzędzie do wymiany danych, a nie ich śledzenia. Monitorowanie materiałów raczej wymaga użycia systemów ERP albo WMS, które mają inne cele i działają na innych zasadach. Potem jest ta druga błędna odpowiedź o współpracy między urzędami a obywatelami. EDI może być używane w administracji, ale głównie zajmuje się wymianą danych między firmami. Współpraca z obywatelami to bardziej temat e-administracji, a nie EDI. No i ostatnia odpowiedź, która też nie jest prawidłowa, mówi coś o monitorowaniu ładunków. To kompletnie się nie zgadza z tym, czym zajmuje się EDI. EDI koncentruje się na wysyłaniu i odbieraniu standardowych dokumentów handlowych, jak faktury czy zamówienia, więc nic to nie ma wspólnego z tym, jak się monitoruje ładunki. Rozumienie tych różnic jest bardzo ważne dla zrozumienia, jak działa EDI i czemu jest takie istotne w nowoczesnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 29

Jaki będzie współczynnik wykorzystania pojemności pojazdu, który w zeszłym miesiącu wykonał 20 przejazdów, przewożąc łącznie 100 ton ładunku, jeśli jego ładowność wynosi 10 ton?

A. 0,05
B. 0,20
C. 0,10
D. 0,50
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc przewożony ładunek przez maksymalną ładowność pojazdu, a następnie mnożąc przez liczbę kursów. W naszym przypadku pojazd wykonał 20 kursów i przewiózł łącznie 100 ton ładunku. Jego maksymalna ładowność wynosi 10 ton. Wzór na obliczenie współczynnika wykorzystania ładowności wygląda następująco: (przewieziony ładunek / (ładowność pojazdu * liczba kursów)). Podstawiając wartości, otrzymujemy: (100 ton / (10 ton * 20)) = 0,5. Współczynnik 0,50 oznacza, że pojazd był wykorzystywany w 50% swojej maksymalnej ładowności. Taki współczynnik wykorzystania jest istotny w logistyce, ponieważ pozwala na ocenę efektywności transportu oraz optymalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, dążenie do maksymalizacji tego współczynnika może prowadzić do lepszego wykorzystania floty, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej.

Pytanie 30

Urządzenie pokazane na ilustracji ma na celu transportowanie

A. ładunków ponadnormatywnych na pojazdy drogowe
B. towarów w magazynach wysokiego składowania
C. kontenerów do i z terminalu do pojazdów drogowych
D. ładunków z statków na ciężarówki
Odpowiedź dotycząca przenoszenia kontenerów na i z terminalu na pojazdy drogowe jest prawidłowa, ponieważ urządzenia tego typu, jak na przykład wózki widłowe kontenerowe czy dźwigi portowe, są zoptymalizowane do efektywnego zarządzania kontenerami w terminalach transportowych. W praktyce, kontenery są standardowym rozwiązaniem w logistyce, umożliwiającym łatwe i bezpieczne transportowanie towarów. Terminale przeładunkowe wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak systemy zarządzania ruchem i automatyzację, aby maksymalizować efektywność operacji. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, jak ISO 3874, kontenery powinny być obsługiwane zgodnie z wytycznymi zapewniającymi bezpieczeństwo ich transportu i przeładunku. Dzięki zastosowaniu odpowiednich urządzeń, takich jak reach stackery i dźwigi bramowe, możliwe jest optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz minimalizacja ryzyka uszkodzenia ładunku. Efektywność działania w terminalach jest kluczowa dla szybkiego i sprawnego przeładunku towarów, co przekłada się na konkurencyjność i rentowność operacji logistycznych.

Pytanie 31

Transport naczepy samochodowej za pomocą wagonu kieszeniowego odbywa się przy użyciu systemu

A. Modalohr
B. "na barana"
C. Cargobeamer
D. "ruchomej drogi"
Przewóz naczepy samochodowej wagonem kieszeniowym realizowany systemem "na barana" jest szczególnie efektywnym rozwiązaniem w kontekście transportu intermodalnego. W tym systemie naczepy są umieszczane na wagonach w sposób, który umożliwia ich przewóz bez konieczności ich rozładunku, co znacznie skraca czas przeładunku i redukuje koszty transportu. W praktyce, system ten pozwala na jednoczesny przewóz naczep i kontenerów, co zwiększa elastyczność w logistyce. Przykładem zastosowania tego systemu jest transport naczep w krajach Europy Zachodniej, gdzie infrastruktura kolejowa jest przystosowana do obsługi tego rodzaju przewozów. Warto zauważyć, że system "na barana" przestrzega standardów bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń ładunku oraz zapewnia stabilność podczas transportu. Dodatkowo, dzięki zaawansowanej technologii monitorowania, operatorzy mogą śledzić prędkość oraz położenie transportowanych naczep, co podnosi standardy obsługi klienta w branży logistycznej.

Pytanie 32

W dokumentacji serwisowej pojazdu zapisuje się

A. badanie diagnostyczne
B. konserwację początkową
C. uprawnienia kierowcy
D. codzienną konserwację
Badanie diagnostyczne pojazdu jest kluczowym elementem jego serwisowania, które odnotowuje się w książce serwisowej. Dokument ten ma na celu rejestrowanie wszelkich działań związanych z konserwacją i naprawami, co pozwala na utrzymanie pojazdu w optymalnym stanie technicznym. Badania diagnostyczne obejmują szereg czynności, takich jak kontrola stanu układów mechanicznych, elektronicznych oraz ocena parametrów emisji spalin. W praktyce, zapisy dotyczące przeprowadzonych badań pozwalają nie tylko na bieżące monitorowanie stanu technicznego, ale także na przewidywanie ewentualnych awarii oraz planowanie przyszłych napraw. Wiele warsztatów opiera się na standardach takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach serwisowych. Regularne badania diagnostyczne są nie tylko zalecane, ale często wymagane prawnie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania pojazdu na drogach. Przykładowo, podczas przeglądu technicznego pojazdu, sprawdzane są m.in. układy hamulcowe, oświetlenie czy zawieszenie, a wyniki tych badań są odnotowywane w książce serwisowej, co zwiększa wartość pojazdu na rynku wtórnym.

Pytanie 33

Transport ładunku pojazdem, którego wymiary, całkowita masa lub nacisk na oś przekraczają wartości dopuszczalne przez przepisy, określamy jako przewóz

A. kabotażowym
B. bimodalnym
C. nienormatywnym
D. niebezpiecznym
Przewóz nienormatywny odnosi się do transportu ładunków, które z powodu swoich wymiarów, masy całkowitej lub nacisku osi przekraczają wartości dopuszczalne określone w przepisach prawa. W praktyce oznacza to, że każdy pojazd transportujący takie ładunki musi być odpowiednio dostosowany i często wymaga specjalnych zezwoleń. Przykładowo, przewozy nienormatywne mogą obejmować transport dużych maszyn budowlanych, elementów konstrukcyjnych, turbin wiatrowych czy też dużych ładunków przemysłowych. W Polsce regulacje dotyczące przewozów nienormatywnych są szczegółowo opisane w przepisach prawa, takich jak Ustawa o drogach publicznych oraz w przepisach wykonawczych, które definiują wymagania dotyczące oznakowania pojazdów, zabezpieczenia ładunku oraz konieczności uzyskania stosownych zezwoleń od właściwych organów. Dobrą praktyką w przypadku przewozów nienormatywnych jest również współpraca z doświadczonymi firmami transportowymi, które mają wiedzę na temat lokalnych przepisów i regulacji, co minimalizuje ryzyko nieprzewidzianych komplikacji.

Pytanie 34

Oblicz na podstawie cennika całkowity koszt usługi załadunku i przewozu 20 m3 benzyny 95 na odległość 220 km.

Cennik Przedsiębiorstwa Transportowego TRANS
Rodzaj usługiWyszczególnienieCena jednostkowa
Załadunekładunek sformowany2,00 zł/pjt
ładunek sypki luzem0,20 zł/kg
ładunek płynny luzem15,00 zł/m3
Przewózdo 100 km4,00 zł/km
do 200 km3,80 zł/km
do 300 km3,70 zł/km
do 400 km3,60 zł/km
powyżej 400 km3,50 zł/km
Opłaty za przewóz materiałów niebezpiecznych wymienionych w ADR oblicza się na podstawie Cennika z podwyższeniem o 60%.

A. 1 302,40 zł
B. 814,00 zł
C. 1 602,40 zł
D. 1 782,40 zł
Poprawna odpowiedź, wynosząca 1 602,40 zł, wynika z zastosowania odpowiednich stawek za przewóz i załadunek benzyny, która jest uważana za materiał niebezpieczny zgodnie z regulacjami ADR. Koszt przewozu na odległość 220 km wynosi 814 zł. Ze względu na klasyfikację benzyny jako materiału niebezpiecznego, należy doliczyć 60% do tej kwoty, co daje dodatkowe 488,40 zł. Całkowity koszt przewozu z dodatkiem wynosi zatem 1 302,40 zł. Następnie konieczne jest uwzględnienie kosztu załadunku 20 m³ benzyny, który wynosi 300 zł. Po zsumowaniu tych dwóch kwot otrzymujemy 1 602,40 zł, co obrazowo pokazuje, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich kosztów w procesie transportu materiałów niebezpiecznych. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami branżowymi, co potwierdza konieczność odpowiedniego klasyfikowania i obliczania kosztów transportu substancji niebezpiecznych w zgodzie z regulacjami prawa transportowego.

Pytanie 35

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu ładunku na trasie Toruń - Stryków - Toruń. Odległość między miastami wynosi po 150 km. Z Torunia do Strykowa przewoźnik będzie transportował ładunek o masie 20 t, a w drodze powrotnej o masie 16 t. Oblicz łączny koszt realizacji usługi transportowej na podstawie zamieszczonego cennika.

Cennik
do 100 km 0,20 zł/km
od 101 km do 200 km 0,25 zł/km
od 201 km do 300 km 0,30 zł/km
od 301 km do 400 km 0,35 zł/km
powyżej 400 km 0,40 zł/km

A. 2 160,00 zł
B. 1 890,00 zł
C. 1 620,00 zł
D. 1 350,00 zł
Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. W procesie obliczania łącznego kosztu transportu istotne jest zrozumienie, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Zamiast jedynie przyjmować założenia lub stosować uproszczenia, kluczowe jest dokładne przeanalizowanie kosztów związanych z każdym etapem transportu. W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pominięcia istotnych danych, takich jak różnice w masie ładunku w drodze do Strykowa i z powrotem. Na przykład, nie uwzględniając masy ładunku powrotnego, można łatwo zaniżyć lub zawyżyć całkowity koszt transportu. Ponadto, nieprawidłowe oszacowanie odległości lub zastosowanie niewłaściwych stawek za tonokilometr prowadzi do nieścisłości w kalkulacjach. Warto również zauważyć, że w praktyce transportowej, poprawne zrozumienie przepisów oraz stawek jest kluczowe dla efektywności kosztowej operacji. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na koszty, jest niezbędne dla zapewnienia konkurencyjności na rynku transportowym oraz minimalizacji ryzyka błędnych obliczeń.

Pytanie 36

Transport w gospodarce można analizować jako podmiot przekazujący i odbierający. Jako podmiot przekazujący

A. korzysta z usług instytucji zajmujących się ubezpieczeniami
B. umożliwia wymianę dóbr oraz usług
C. współdziała z firmami zapewniającymi serwis techniczny pojazdów
D. pozyskuje paliwa do realizacji zadań przewozowych
Odpowiedź 'umożliwia wymianę dóbr i usług' jest prawidłowa, ponieważ transport odgrywa kluczową rolę w gospodarce jako mechanizm łączący producentów z konsumentami. Umożliwiając przemieszczanie towarów i usług, transport wpływa na efektywność rynku oraz dynamikę handlu. Przykładem jest transport drogowy, który pozwala na szybkie dostarczenie produktów do sklepów detalicznych, co z kolei wspiera lokalne rynki i zapewnia dostępność dóbr dla konsumentów. Normy takie jak ISO 9001 wskazują na znaczenie zarządzania jakością w procesach transportowych, co wpływa na niezawodność i efektywność usług transportowych. Dobre praktyki w branży transportowej, takie jak optymalizacja tras czy wykorzystanie technologii GPS, pozwalają na jeszcze lepsze wykorzystanie zasobów oraz minimalizację kosztów, co ostatecznie przekłada się na korzyści dla całej gospodarki. Transport jest więc olbrzymim ogniwem w łańcuchu dostaw, które nie tylko wspiera wymianę dóbr, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju gospodarki.

Pytanie 37

Kierowca musi przetransportować ładunek na dystans 510 km. Przeciętna prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas potrzebny na załadunek oraz rozładunek ładunku u odbiorcy wynosi po 30 minut. Ile czasu łącznie zajmą działania manipulacyjne oraz transport ładunku, uwzględniając minimalny czas przerwy kierowcy?

A. 10 godzin 15 minut
B. 9 godzin 15 minut
C. 9 godzin 50 minut
D. 10 godzin 5 minut
Poprawna odpowiedź to 10 godzin 15 minut, co wynika z dokładnych obliczeń czasu potrzebnego na przewóz ładunku oraz czynności manipulacyjnych. Aby obliczyć czas przewozu, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. W tym przypadku mamy 510 km przy średniej prędkości 60 km/h, co daje 8,5 godziny (510 km / 60 km/h). Następnie dodajemy czas załadunku i rozładunku, który wynosi 30 minut na każdy z tych etapów, czyli łącznie 1 godzina. Ponadto, według przepisów dotyczących transportu drogowego, kierowca powinien mieć przerwę na odpoczynek po 4,5 godzinach jazdy, co w tym przypadku nie jest wymagane, ponieważ czas jazdy nie przekracza 9 godzin, a więc nie trzeba dodawać dodatkowych godzin przerwy. W sumie otrzymujemy 8,5 godziny jazdy + 1 godzina czynności manipulacyjnych = 9,5 godziny, a z dodaniem 45 minut przerwy dopełniającej czas pracy kierowcy, otrzymujemy 10 godzin 15 minut. Obliczenia te są zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają odpowiednie planowanie czasu pracy kierowców dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 38

O której najpóźniej powinien wyruszyć dostawca, jeśli średnia prędkość jego pojazdu wynosi 50 km/h, dystans do odbiorcy to 225 km, a dostawa ładunku ma nastąpić o godz. 17:30?

A. O 13:00
B. O 12:45
C. O 12:15
D. O 12:30
Aby obliczyć najpóźniejszą godzinę, o której dostawca powinien wyjechać, należy zastosować podstawową zasadę planowania dostaw, uwzględniając czas podróży. W tym przypadku odległość wynosi 225 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Zastosowując wzór na czas, czyli czas = odległość / prędkość, otrzymujemy: czas = 225 km / 50 km/h = 4,5 godziny. Odbiorca oczekuje dostawy o godzinie 17:30, dlatego aby obliczyć najpóźniejszą godzinę wyjazdu, odejmujemy czas podróży od godziny dostawy: 17:30 - 4,5 godziny = 13:00. Dlatego najpóźniej dostawca powinien wyjechać o godzinie 13:00. W praktyce, w planowaniu dostaw ważne jest również uwzględnienie dodatkowego czasu na nieprzewidziane okoliczności, takie jak korki czy problemy techniczne, co może wpływać na rzeczywisty czas dostawy.

Pytanie 39

Jakie urządzenia wykorzystuje się do poziomego załadunku środków transportu drogowego na wagony kolejowe?

A. wózki podnośnikowe
B. żurawie
C. rampy
D. suwnice bramowe
Podczas analizowania innych odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego nie są one odpowiednie w kontekście załadunku poziomego środków transportu drogowego na wagony kolejowe. Wózki podnośnikowe, choć używane w wielu procesach załadunkowych, są ograniczone do podnoszenia i transportu materiałów na krótkie dystanse wewnątrz magazynów. Ich struktura nie jest przystosowana do bezpośredniego podnoszenia towarów na poziom wagonów kolejowych, co czyni je mało efektywnymi w tym kontekście. Żurawie, mimo że mogą być używane do przenoszenia ciężkich ładunków, wymagają dużej przestrzeni manewrowej oraz precyzyjnego sterowania, co sprawia, że nie są optymalnym wyborem do szybkiego załadunku towarów z poziomu drogi na wagony kolejowe. Suwnice bramowe, podobnie jak żurawie, są głównie wykorzystywane w halach przemysłowych lub stoczniach do ciężkiego transportu. Ich zastosowanie w transporcie kolejowym jest ograniczone przez wymogi przestrzenne oraz logistyczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywny załadunek wymaga odpowiednich narzędzi dostosowanych do specyficznych warunków pracy. Stosowanie niewłaściwych metod załadunku może prowadzić do opóźnień, uszkodzeń towarów oraz dodatkowych kosztów, co podkreśla znaczenie znajomości dobrych praktyk w logistyce.

Pytanie 40

Koszt 1 godziny pracy operatora suwnicy wynosi 15,00 zł, natomiast roboczogodzina pracy suwnicy podczas załadunku to 25,00 zł. Jaką łączną kwotę należy zapłacić załadunek trwający 8 godzin?

A. 200,00 zł
B. 120,00 zł
C. 320,00 zł
D. 400,00 zł
Obliczenie całkowitego kosztu załadunku oparte jest na dwóch komponentach: stawce za pracę operatora suwnicy oraz roboczogodzinie pracy samej suwnicy. Stawka godzinowa operatora wynosi 15,00 zł, co oznacza, że przez 8 godzin jego pracy koszt wynosi 8 * 15,00 zł = 120,00 zł. Z drugiej strony roboczogodzina suwnicy przy załadunku kosztuje 25,00 zł. W związku z tym koszt pracy suwnicy przez 8 godzin to 8 * 25,00 zł = 200,00 zł. Łącząc obie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt: 120,00 zł (operator) + 200,00 zł (suwnica) = 320,00 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest w pełni zgodne z zasadami rachunkowości kosztów oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami logistycznymi, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności i rentowności operacji. W praktyce, takie wyliczenia pomagają w planowaniu budżetu i optymalizacji wydatków w branży transportowej i budowlanej.