Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 22 maja 2025 22:18
Data zakończenia: 22 maja 2025 22:33

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż błędny podział dysku MBR na partycje?

A. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

B. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

C. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

W Twojej odpowiedzi wskazałeś jedną partycję podstawową i dwie rozszerzone, co jest zgodne z zasadami podziału dysków w standardzie MBR. A tak szczerze, to dobrze, że to zauważyłeś. W MBR można mieć maks 4 partycje – albo 4 podstawowe, albo 3 podstawowe i jedna rozszerzona. Te rozszerzone są przydatne, gdy trzeba stworzyć dodatkowe partycje logiczne, co ułatwia zarządzanie przestrzenią na dysku. Wyobraź sobie, że potrzebujesz kilku partycji, bo dzielisz dysk na różne systemy operacyjne. No, to wtedy jedna partycja rozszerzona z kilkoma logicznymi to świetne rozwiązanie. To jest w sumie najlepszy sposób na wykorzystanie miejsca na dysku i zapanowanie nad danymi, więc masz tu całkiem dobry wgląd w temat.

Pytanie 2

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. dystrybucji

B. dostępu

C. rdzenia

D. szkieletowej

Odpowiedzi wskazujące na warstwy szkieletową, dystrybucji oraz rdzenia są niepoprawne, ponieważ każda z nich ma inną rolę w hierarchicznej architekturze sieci. Warstwa szkieletowa, będąca najwyższym poziomem, odpowiada za szybkie przesyłanie dużych ilości danych między różnymi lokalizacjami, ale nie zajmuje się bezpośrednią interakcją z użytkownikami. Jest to warstwa, która łączy różne segmenty sieci, zapewniając przepustowość i niezawodność komunikacji, lecz nie angażuje się w końcowe łączenie użytkowników. Warstwa dystrybucji ma na celu agregację ruchu z warstwy dostępu oraz realizację polityk routingu i kontroli dostępu. W praktyce ta warstwa decyduje o kierowaniu ruchu w sieci oraz może implementować funkcje takie jak QoS (Quality of Service), jednak również nie jest to poziom, gdzie użytkownicy mają bezpośredni dostęp do zasobów sieciowych. Z kolei warstwa rdzenia to odpowiedzialna za główne połączenia w sieci, zapewniając wysoką wydajność i szybkość, ale nie angażując się w interakcję z końcowymi urządzeniami. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie często wynikają z mylenia roli warstw w architekturze sieciowej oraz braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy współdziałają, aby zapewnić użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 3

Które z poniższych stwierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. To jest protokół trasowania

B. To jest protokół transferu plików

C. To jest protokół dostępu do bazy danych

D. To jest protokół konfiguracji hosta

Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest kluczowym elementem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, zyskującym na znaczeniu w środowiskach, gdzie urządzenia często dołączają i odłączają się od sieci. Jego podstawową funkcją jest automatyczna konfiguracja ustawień IP dla hostów, co eliminuje potrzebę ręcznego przypisywania adresów IP. Dzięki DHCP, administratorzy mogą zdefiniować pulę dostępnych adresów IP oraz inne parametry sieciowe, takie jak maska podsieci, brama domyślna czy serwery DNS. Przykładowo, w dużych firmach oraz środowiskach biurowych, DHCP pozwala na łatwe zarządzanie urządzeniami, co znacząco zwiększa efektywność i redukuje ryzyko błędów konfiguracyjnych. Protokół ten opiera się na standardach IETF, takich jak RFC 2131, co zapewnia zgodność i interoperacyjność w różnych systemach operacyjnych oraz sprzęcie. W praktyce, używając DHCP, organizacje mogą szybko dostosować się do zmieniających się wymagań sieciowych, co stanowi podstawę nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 4

W systemie Linux dane dotyczące okresu ważności hasła są przechowywane w pliku

A. bash

B. passwd

C. grub

D. shadow

Odpowiedzi takie jak 'bash', 'grub' oraz 'passwd' są błędne, ponieważ nie odnoszą się do pliku przechowującego informacje o okresie ważności haseł w systemie Linux. Bash to interpreter powłoki, który służy do wykonywania poleceń i skryptów, ale nie ma żadnych funkcji związanych z zarządzaniem hasłami. Grub to bootloader, który inicjalizuje system operacyjny, również nie ma związku z zarządzaniem hasłami czy ich ważnością. Z kolei plik passwd, znajdujący się w /etc/passwd, zawiera podstawowe informacje o użytkownikach, takie jak identyfikator, grupa, oraz lokalizacja ich katalogów domowych, ale nie przechowuje informacji dotyczących atrybutów haseł. Często w praktyce błędne odpowiedzi wynikają z pomylenia tych pojęć lub braku zrozumienia, jak działa system przechowywania haseł w Linuxie. Warto zwrócić uwagę na to, że plik shadow jest kluczowym elementem zwiększającym bezpieczeństwo systemu, ponieważ ogranicza dostęp do wrażliwych danych, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w zakresie bezpieczeństwa. Zaleca się, aby osoby zajmujące się administracją systemami Linux miały solidne zrozumienie różnicy między tymi plikami oraz ich rolą w zarządzaniu użytkownikami i bezpieczeństwem systemu.

Pytanie 5

Komputer powinien działać jako serwer w sieci lokalnej, umożliwiając innym komputerom dostęp do Internetu poprzez podłączenie do gniazda sieci rozległej za pomocą kabla UTP Cat 5e. Na chwilę obecną komputer jest jedynie połączony ze switchem sieci lokalnej również kablem UTP Cat 5e oraz nie dysponuje innymi portami 8P8C. Jakiego komponentu musi on koniecznie nabrać?

A. O szybszy procesor

B. O dodatkowy dysk twardy

C. O większą pamięć RAM

D. O drugą kartę sieciową

Komputer, żeby móc działać jako serwer i dzielić połączenie z Internetem, musi mieć dwie karty sieciowe. Jedna z nich służy do komunikacji w lokalnej sieci (LAN), a druga przydaje się do łączenia z Internetem (WAN). Dzięki temu można spokojnie zarządzać przesyłem danych w obie strony. Takie rozwiązanie jest super ważne, bo pozwala np. na utworzenie serwera, który działa jak brama między komputerami w domu a Internetem. Warto wiedzieć, że posiadanie dwóch kart sieciowych to dobra praktyka, zwiększa to bezpieczeństwo i wydajność. Jeżeli chodzi o standardy IT, to takie podejście pomaga też w segregowaniu ruchu lokalnego i zewnętrznego, co ma duże znaczenie dla ochrony danych i wykorzystania zasobów. Dodatkowo, sporo systemów operacyjnych i rozwiązań serwerowych, takich jak Windows Server czy Linux, wspiera konfiguracje z wieloma kartami.

Pytanie 6

Aby zmierzyć moc zużywaną przez komputer, należy zastosować

A. woltomierz

B. watomierz

C. amperomierz

D. tester zasilaczy

Wybór watomierza do pomiaru mocy komputera to naprawdę dobry wybór. Watomierz mierzy moc, jaka rzeczywiście jest pobierana przez sprzęt, a to jest ważne. W praktyce moc oblicza się jako iloczyn napięcia i prądu, a watomierze biorą pod uwagę też współczynnik mocy. To istotne, bo zasilacze komputerowe mogą mieć różne obciążenia. Na przykład, jeśli mamy standardowy zasilacz ATX, to dzięki watomierzowi możemy sprawdzić jego efektywność energetyczną i zobaczyć, ile mocy komputer potrzebuje w czasie rzeczywistym. To może być przydatne, bo pozwala na oszczędzanie energii i dbałość o środowisko. Watomierze są też używane w laboratoriach do sprawdzania, czy urządzenia spełniają normy energetyczne, co może być bardzo ważne przy kosztach eksploatacji.

Pytanie 7

Aby zarządzać aplikacjami i usługami uruchamianymi podczas startu systemu operacyjnego w Windows 7, należy skorzystać z programu

A. config.sys

B. msconfig.exe

C. autoexec.bat

D. autorun.inf

Odpowiedź msconfig.exe jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe służące do konfiguracji ustawień startowych systemu operacyjnego Windows. Program ten umożliwia użytkownikom zarządzanie aplikacjami i usługami, które uruchamiają się automatycznie przy starcie systemu. Dzięki msconfig.exe można w prosty sposób wyłączyć lub włączyć poszczególne elementy podczas uruchamiania, co może znacząco poprawić wydajność systemu oraz skrócić czas ładowania. Przykładowo, jeżeli użytkownik zauważy, że komputer uruchamia się wolno, może użyć msconfig do usunięcia zbędnych programów startowych, które nie są konieczne do codziennego użytku. Dobre praktyki zarządzania systemem operacyjnym zalecają regularne przeglądanie aplikacji startowych, aby zminimalizować obciążenie systemu oraz poprawić jego stabilność. Narzędzie to jest częścią zestawu narzędzi diagnostycznych systemu Windows i należy do standardowych metod optymalizacji systemu.

Pytanie 8

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu

B. adres logiczny urządzenia

C. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu

D. adres fizyczny urządzenia

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to logiczny adres przypisywany urządzeniom w sieci komputerowej, który umożliwia ich identyfikację oraz komunikację. Jest kluczowym elementem protokołu IP, który tworzy podstawę dla przesyłania danych w Internecie. Adresy IP mogą być dynamiczne lub statyczne. Dynamiczne adresy IP są przypisywane przez serwery DHCP na krótki czas, co zwiększa elastyczność i oszczędność adresów w przypadku urządzeń, które często łączą się z siecią. Przykładowo, komputer łączący się z publiczną siecią Wi-Fi otrzymuje zazwyczaj dynamiczny adres IP. Z kolei statyczne adresy IP są stałe i wykorzystywane w serwerach oraz urządzeniach, które muszą być zawsze dostępne pod tym samym adresem, jak np. serwery www. Znajomość adresacji IP jest istotna dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ruchem w sieci, diagnostykę problemów oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez odpowiednie ustawienia zapór i reguł routingu. Adres IP jest również podstawą do zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy VPN (Virtual Private Network).

Pytanie 9

Na rysunku poniżej przedstawiono ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

B. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen jest wyłączone

C. Zapora jest aktywna, wyłączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

D. Zapora jest nieaktywna, filtrowanie adresów IP oraz domen jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen aktywne

Odpowiedź numer 3 jest poprawna ponieważ na załączonym rysunku zapora ogniowa w ruterze TL-WR340G jest włączona co oznacza że urządzenie jest zabezpieczone przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz. Włączone jest filtrowanie adresów IP co pozwala na kontrolowanie jakie adresy IP mogą się łączyć z siecią dzięki czemu można ograniczyć lub całkowicie zablokować dostęp dla niepożądanych adresów. Reguła filtrowania ustawiona jest na zezwalanie pakietom nieokreślonym innymi regułami co jest przydatne w sytuacjach gdzie sieć musi być otwarta na nowe nieznane wcześniej połączenia ale wymaga to równocześnie staranności przy definiowaniu reguł aby nie dopuścić do sytuacji gdy niepożądany ruch uzyska dostęp. Filtrowanie domen jest wyłączone co oznacza że ruch jest filtrowany tylko na poziomie adresów IP a nie nazw domen co może być wystarczające w przypadku gdy infrastruktura sieciowa nie wymaga dodatkowej warstwy filtracji opierającej się na domenach. Taka konfiguracja jest często stosowana w małych firmach i domowych sieciach gdzie priorytetem jest łatwość administracji przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej ochrony sieci.

Pytanie 10

Jakie cechy posiadają procesory CISC?

A. prostą oraz szybką jednostkę zarządzającą

B. wielką liczbę instrukcji

C. małą liczbę metod adresowania

D. ograniczoną wymianę danych między pamięcią a procesorem

Jednostki sterujące w procesorach CISC nie są proste ani szybkie, ponieważ ich architektura wymaga obsługi złożonych rozkazów, co prowadzi do większego skomplikowania jednostek sterujących i dłuższego czasu wykonania instrukcji. Takie złożoności mogą wprowadzać opóźnienia, co jest sprzeczne z ideą szybkiego przetwarzania. W kontekście rozkazów, procesory CISC nie cechują się niewielką ich liczbą, ale wręcz przeciwnie: charakteryzują się dużą ich ilością, co sprawia, że programiści mają do dyspozycji wiele narzędzi do realizacji złożonych zadań. Ścisły związek pomiędzy pamięcią a procesorem w architekturze CISC jest również kluczowy – nie można mówić o ograniczonej komunikacji, gdyż złożony zestaw instrukcji wymaga rozbudowanej interakcji z pamięcią. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że kompleksowość architektury oznacza prostotę i szybkość; w rzeczywistości złożoność architektury wpływa na wydajność i szybkość działania jednostek obliczeniowych. Wiedza na temat różnic między CISC a RISC (Reduced Instruction Set Computing) jest istotna dla zrozumienia, jak różne podejścia do projektowania procesorów wpływają na wydajność i złożoność kodu aplikacji.

Pytanie 11

Jakie polecenie należy wydać, aby skonfigurować statyczny routing do sieci 192.168.10.0?

A. route 192.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5 ADD

B. static 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5 route

C. route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5

D. static route 92.168.10.1 MASK 255.255.255.0 192.168.10.0 5

To polecenie "route ADD 192.168.10.0 MASK 255.255.255.0 192.168.10.1 5" jest całkiem dobrze skonstruowane. Widać, że określasz trasę statyczną do sieci 192.168.10.0 z maską 255.255.255.0, a do tego przez bramę 192.168.10.1 i z metryką 5. To ważne, żeby przy konfigurowaniu routingu zwracać uwagę na każdy parametr. Użycie słowa „ADD” pokazuje, że chodzi o dodanie nowej trasy do tablicy routingu, co ma duże znaczenie. W praktyce, routing statyczny sprawdza się świetnie w małych sieciach albo tam, gdzie nie ma sensu wdrażać dynamicznego routingu. Dzięki temu administrator ma kontrolę nad tym, jak przepływają dane, co jest istotne dla bezpieczeństwa i wydajności. Dobrze skonfigurowane trasy statyczne mogą pomóc w efektywniejszym działaniu sieci i w łatwiejszym rozwiązywaniu problemów z łącznością. Dodatkowo, trzymanie się dobrych praktyk w dokumentacji sieci, takich jak opisywanie tras, ułatwia późniejsze zarządzanie oraz aktualizacje systemu.

Pytanie 12

W systemie Windows harmonogram zadań umożliwia przydzielenie

A. maksymalnie trzech terminów realizacji dla wskazanego programu

B. więcej niż pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

C. maksymalnie czterech terminów realizacji dla wskazanego programu

D. maksymalnie pięciu terminów realizacji dla wskazanego programu

Problemy z przypisaniem terminów wykonania w systemie Windows mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ograniczeń tego narzędzia. Niektóre odpowiedzi sugerują ograniczenie liczby terminów do trzech, czterech lub pięciu, co jest niezgodne z rzeczywistością oferowaną przez Harmonogram zadań. Takie podejście może prowadzić do mylnego przekonania, że zarządzanie zadaniami w systemie Windows jest bardziej ograniczone niż w rzeczywistości. W praktyce, użytkownicy powinni być świadomi, że mogą ustawiać wiele zadań z różnymi warunkami, co pozwala na bardziej elastyczne planowanie zadań, odpowiadające na złożone potrzeby administracyjne. Kolejnym błędem jest mylenie liczby terminów z ich funkcjonalnością; użytkownicy mogą zatem zakładać, że ograniczona liczba terminów oznacza lepszą kontrolę, podczas gdy w rzeczywistości większa liczba terminów umożliwia stworzenie bardziej złożonego harmonogramu, co jest korzystne w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie aktualizacjami, backupami czy innymi cyklicznymi zadaniami. Warto zatem zwrócić uwagę na pełną funkcjonalność narzędzia i nie ograniczać się do myślenia o prostych liczbowych ograniczeniach, co może prowadzić do niewłaściwego wykorzystywania możliwości systemu.

Pytanie 13

Urządzenie z funkcją Plug and Play, które zostało ponownie podłączone do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. unikalnego identyfikatora urządzenia

B. lokalizacji sprzętu

C. specjalnego oprogramowania sterującego

D. lokalizacji oprogramowania urządzenia

Odpowiedź dotycząca unikalnego identyfikatora urządzenia (UID) jest prawidłowa, ponieważ każdy sprzęt Plug and Play, po podłączeniu do komputera, jest identyfikowany na podstawie tego unikalnego identyfikatora, który jest przypisany do danego urządzenia przez producenta. UID pozwala systemowi operacyjnemu na właściwe rozpoznanie urządzenia i przypisanie mu odpowiednich sterowników. Dzięki temu użytkownik nie musi manualnie instalować oprogramowania, a system automatycznie rozpoznaje, co to za urządzenie. Przykładem mogą być drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i instalowane dzięki UID. W praktyce oznacza to, że proces dodawania nowych urządzeń do komputera stał się znacznie bardziej intuicyjny i przyjazny dla użytkownika. W celu zapewnienia pełnej zgodności, standardy takie jak USB (Universal Serial Bus) korzystają z unikalnych identyfikatorów, co jest uznawane za dobrą praktykę w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 14

Jaki protokół posługuje się portami 20 oraz 21?

A. DHCP

B. WWW

C. Telnet

D. FTP

Protokół FTP (File Transfer Protocol) to standardowy protokół używany do przesyłania plików między komputerami w sieci. Wykorzystuje on porty 20 i 21 do komunikacji. Port 21 służy do ustanawiania połączenia oraz zarządzania sesją FTP, natomiast port 20 jest używany do przesyłania danych. Dzięki temu podziałowi, możliwe jest zarządzanie połączeniem i transferem w sposób zorganizowany. FTP jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak przesyłanie plików na serwer internetowy, synchronizacja danych czy tworzenie kopii zapasowych. W kontekście standardów, FTP jest zgodny z dokumentami RFC 959, które definiują jego działanie i zasady. W praktyce, wiele firm i organizacji korzysta z FTP do zarządzania swoimi zasobami, ponieważ umożliwia on łatwe i efektywne przesyłanie dużych plików, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz w projektach wymagających dużych transferów danych.

Pytanie 15

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.1; 26 hostów

B. 176.16.50.36; 6 hostów

C. 176.16.50.63; 62 hosty

D. 176.16.50.62; 63 hosty

Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 16

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem testu w systemie komputerowym zainstalowane są

A. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,20 GB

B. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,22 GB

C. pamięć fizyczna 0,70 GB i plik wymiany 1,22 GB

D. pamięć fizyczna 0,50 GB i plik wymiany 1,00 GB

Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnic w interpretacji i odczycie wartości pamięci fizycznej oraz pliku wymiany. Napotykane błędy wynikają często z błędnego rozumienia jednostek miary oraz mechanizmów zarządzania pamięcią przez systemy operacyjne. Pamięć fizyczna odnosi się do zainstalowanego RAM, podczas gdy plik wymiany to logiczna przestrzeń na dysku twardym, której system operacyjny używa jako wirtualnego rozszerzenia pamięci RAM. Niepoprawne odczytanie tych wartości może wynikać z pomylenia jednostek miary takich jak MB i GB, co jest powszechnym problemem w interpretacji danych systemowych. Niezrozumienie tego, jak system wykorzystuje pamięć fizyczną i wirtualną, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności komputera. Użytkownicy często nie uwzględniają różnic między pamięcią używaną a dostępną, co jest kluczowe, by odpowiednio zarządzać zasobami systemowymi. W kontekście zawodowym takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji związanych z zakupem czy konfiguracją sprzętu komputerowego. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie poszerzać swoją wiedzę na temat zarządzania pamięcią w systemach komputerowych oraz umiejętnie interpretować dane związane z jej użyciem i alokacją w celu optymalizacji wydajności systemu.

Pytanie 17

Jakim symbolem powinien być oznaczony sprzęt komputerowy, aby spełniał wymogi prawne konieczne do sprzedaży w Unii Europejskiej?

A. Symbolem 2

B. Symbolem 4

C. Symbolem 3

D. Symbolem 1

Wybór niewłaściwego symbolu może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat międzynarodowych oznaczeń regulacyjnych. Symbol 1 nie jest wymagany dla sprzętu komputerowego w kontekście sprzedaży na rynku europejskim. Jest to oznaczenie związane z certyfikacją jakości produktu niezwiązane z europejskimi wymaganiami prawnymi. Symbol 3 przedstawia gwiazdy Unii Europejskiej jednak nie jest używany jako oznaczenie zgodności z wymaganiami unijnymi dla produktów. Może być mylnie interpretowany jako symbol związany z UE jednak jego funkcja jest bardziej estetyczna lub symboliczna niż regulacyjna. Symbol 4 to oznaczenie waluty euro które nie ma związku z wymogami prawnymi dotyczącymi sprzedaży sprzętu komputerowego. Może być kojarzone z rynkiem europejskim z powodu jego związku z walutą europejską ale nie ma powiązania z certyfikacją produktów. Typowym błędem jest mylenie symbolu CE z innymi znakami które mogą być stylistycznie podobne ale pełnią różne role w kontekście regulacji międzynarodowych. Brak znajomości szczegółowych funkcji i przeznaczenia każdego symbolu może prowadzić do nieprawidłowych wniosków co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie oznaczeń zgodności i ich praktycznego zastosowania. Właściwe zrozumienie symbolu CE i jego roli w procesie dopuszczania produktów do obrotu na rynku UE jest kluczowe dla producentów dystrybutorów i konsumentów którzy muszą mieć pewność że produkty które wprowadzają na rynek lub kupują są zgodne z wymaganymi normami bezpieczeństwa i jakości.

Pytanie 18

Poprawę jakości skanowania można osiągnąć poprzez zmianę

A. rozdzielczości

B. rozmiaru skanowanego dokumentu

C. wielkości wydruku

D. formatu pliku źródłowego

Poprawa jakości skanowania poprzez zwiększenie rozdzielczości jest kluczowym aspektem, który wpływa na szczegółowość obrazu. Rozdzielczość skanera, mierzona w dpi (dots per inch), określa, ile punktów obrazu jest rejestrowanych na cal. Wyższa rozdzielczość pozwala na uchwycenie większej ilości detali, co jest szczególnie istotne przy skanowaniu dokumentów tekstowych, grafik czy zdjęć. Na przykład, dla dokumentów tekstowych zaleca się ustawienie rozdzielczości na co najmniej 300 dpi, aby zapewnić czytelność i dokładność. Dla zdjęć lub materiałów graficznych warto rozważyć jeszcze wyższą rozdzielczość, na przykład 600 dpi lub więcej. Dobrą praktyką jest również przemyślenie wyboru rozdzielczości w kontekście przechowywania i edytowania obrazów; wyższa rozdzielczość generuje większe pliki, co może być problematyczne przy dużych ilościach danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości obrazu w procesach druku i reprodukcji, co czyni umiejętność dostosowywania rozdzielczości niezbędną w pracy z dokumentami cyfrowymi.

Pytanie 19

Tryb działania portu równoległego, oparty na magistrali ISA, pozwalający na transfer danych do 2.4 MB/s, przeznaczony dla skanerów i urządzeń wielofunkcyjnych, to

A. ECP

B. Nibble Mode

C. SPP

D. Bi-directional

ECP, czyli Enhanced Capability Port, to zaawansowany tryb pracy portu równoległego, który został zaprojektowany z myślą o zwiększeniu prędkości transferu danych do 2.4 MB/s, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla skanerów oraz urządzeń wielofunkcyjnych. ECP wykorzystuje technologię DMA (Direct Memory Access), co pozwala na bezpośrednie przesyłanie danych między urządzeniem a pamięcią komputera, minimalizując obciążenie procesora. Taki sposób komunikacji zapewnia wyższą wydajność oraz szybszy czas reakcji urządzeń. ECP jest również kompatybilny z wcześniejszymi standardami, co oznacza, że można go stosować z urządzeniami, które obsługują starsze tryby, takie jak SPP czy Bi-directional. W praktyce, ECP znajduje zastosowanie w nowoczesnych skanerach, drukarkach oraz urządzeniach wielofunkcyjnych, które wymagają szybkiego przesyłania dużych ilości danych, co jest kluczowe w biurach i środowiskach, gdzie czas przetwarzania jest na wagę złota.

Pytanie 20

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menedżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. BCDEDIT

B. AFFS

C. GRUB

D. LILO

GRUB (Grand Unified Bootloader) jest popularnym bootloaderem stosowanym głównie w systemach Linux, a nie w systemach Windows. Jego zastosowanie w kontekście Windows jest błędne, ponieważ Windows posiada własny system zarządzania rozruchem, który nie korzysta z GRUB. AFFS (Apple File System) to system plików stosowany w systemach Apple, a nie narzędzie do zarządzania rozruchem, więc również nie ma związku z tematem. LILO (Linux Loader) to starszy bootloader dla systemów Linux, który został zastąpiony przez GRUB. Ważne jest zrozumienie, że zarówno GRUB, jak i LILO są narzędziami przeznaczonymi dla systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux i nie mają zastosowania w przypadku Windows. Użytkownicy często mylą te narzędzia z BCDEDIT z powodu ich funkcji związanych z uruchamianiem systemów operacyjnych, jednak różnią się one znacznie pod względem architektury i przeznaczenia. Podstawowym błędem jest przypisywanie funkcji zarządzania rozruchem narzędziom, które nie są przeznaczone do obsługi systemów Windows, co może prowadzić do nieporozumień i problemów z uruchamianiem systemu.

Pytanie 21

Na świeżo zainstalowanym komputerze program antywirusowy powinno się zainstalować

A. przed instalacją systemu operacyjnego

B. po zainstalowaniu programów pobranych z Internetu

C. podczas instalacji systemu operacyjnego

D. zaraz po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa nowego komputera. Po pierwszej instalacji systemu operacyjnego, komputer jest zazwyczaj narażony na zagrożenia, ponieważ może już mieć dostęp do Internetu, co czyni go podatnym na malware, wirusy i inne typy ataków. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy użytkownik zaczyna instalować inne oprogramowanie, pobierać pliki lub odwiedzać strony internetowe. Program antywirusowy działa jako bariera ochronna, identyfikując i neutralizując zagrożenia, zanim zdążą one wyrządzić szkody. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby użytkownicy zawsze instalowali oprogramowanie zabezpieczające na początku używania nowego urządzenia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IT. Dodatkowo, regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego po jego zainstalowaniu jest niezbędne do utrzymania skutecznej ochrony, gdyż nowe zagrożenia pojawiają się nieustannie.

Pytanie 22

Do pielęgnacji elementów łożyskowych oraz ślizgowych w urządzeniach peryferyjnych wykorzystuje się

A. sprężone powietrze

B. tetrową ściereczkę

C. powłokę grafitową

D. smar syntetyczny

Wybór nieodpowiednich metod konserwacji może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością oraz żywotnością urządzeń. Użycie tetrowej szmatki, choć powszechnie stosowane do czyszczenia, nie zapewnia efektywnej ochrony przed tarciem. Tetrowa szmatka może być używana do usuwania zanieczyszczeń, ale nie jest to materiał smarny, co oznacza, że nie zmniejsza tarcia ani nie chroni powierzchni przed zużyciem. Zastosowanie powłoki grafitowej może być mylone z smarem syntetycznym, jednak grafit, mimo że działa jako środek smarny w pewnych aplikacjach, ma ograniczoną odporność na działanie wysokich temperatur i nie zawsze działa efektywnie w warunkach dużych prędkości. Ostatecznie, korzystanie ze sprężonego powietrza do konserwacji elementów łożyskowych może wydawać się dobrym pomysłem, lecz w rzeczywistości jedynie oczyszcza z zanieczyszczeń, nie dostarczając żadnego smaru, co może prowadzić do zwiększonego tarcia i szybszego zużycia. Takie podejścia do konserwacji mogą wynikać z braku zrozumienia dla zasad wymagających użycia odpowiednich materiałów smarnych, co jest kluczowe dla efektywności urządzeń. W kontekście konserwacji mechanizmów, dobór odpowiednich środków smarnych, takich jak smary syntetyczne, powinien być oparty na ich właściwościach fizycznych oraz chemicznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 23

Jakie urządzenie powinno być użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Hub

B. Mostek

C. Ruter

D. Switch

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w podziale domeny rozgłoszeniowej, co jest istotne w zapewnieniu efektywnego zarządzania ruchem sieciowym. Domena rozgłoszeniowa to segment sieci, w którym urządzenia mogą wysyłać ramki rozgłoszeniowe, a ruter działa na granicy tych segmentów, filtrując i przekierowując ruch. Dzięki temu ruter nie tylko zmniejsza ilość ruchu w domenie rozgłoszeniowej, ale również poprawia bezpieczeństwo i wydajność sieci. W praktyce, zastosowanie routerów w sieciach lokalnych pozwala na segregację różnych segmentów, co jest szczególnie istotne w dużych organizacjach, gdzie różne działy mogą mieć odmienne wymagania dotyczące bezpieczeństwa i wydajności. Standardy takie jak IEEE 802.1Q dotyczące wirtualnych sieci lokalnych (VLAN) pokazują, jak ruter może być użyty do efektywnego zarządzania ruchem w złożonych topologiach sieciowych, a także do zapewnienia izolacji między różnymi grupami użytkowników. Współczesne routery często wspierają także protokoły takie jak OSPF czy BGP, co umożliwia dynamiczne zarządzanie trasami w większych, rozproszonych sieciach.

Pytanie 24

Aby komputer stacjonarny mógł współdziałać z urządzeniami używającymi złącz pokazanych na ilustracji, konieczne jest wyposażenie go w interfejs

A. Fire Wire

B. Display Port

C. DVI-A

D. HDMI

Display Port to taki cyfrowy interfejs, który głównie służy do przesyłania obrazu z komputera do monitora. Ma tę fajną zaletę, że potrafi przesyłać wideo w bardzo wysokiej rozdzielczości, a przy tym również dźwięk, co sprawia, że jest super uniwersalny dla nowoczesnych urządzeń multimedialnych. Zgodność ze standardami VESA to kolejna rzecz, dzięki której można go używać z wieloma różnymi sprzętami. Dodatkowo, Display Port ma opcję synchronizacji dynamicznej obrazu, co jest mega ważne dla graczy i dla tych, którzy zajmują się edycją wideo. W zawodowych środowiskach często wybiera się właśnie Display Port, bo obsługuje wyższe rozdzielczości i częstotliwości odświeżania niż starsze złącza. A to, że można połączyć kilka monitorów za pomocą jednego kabla, to już w ogóle bajka, bo znacznie ułatwia życie i porządek z kablami. Wybierać Display Port to pewny krok w stronę lepszej jakości obrazu i dźwięku oraz dobrą inwestycję na przyszłość, bo technologie się rozwijają, a ten interfejs sobie z tym poradzi.

Pytanie 25

Jak nazywa się protokół bazujący na architekturze klient-serwer oraz na modelu żądanie-odpowiedź, który jest używany do transferu plików?

A. SSL

B. SSH

C. ARP

D. FTP

Każda z pozostałych opcji reprezentuje różne protokoły i technologie, które nie są przeznaczone bezpośrednio do udostępniania plików w architekturze klient-serwer. Protokół SSH (Secure Shell) jest używany głównie do bezpiecznego zdalnego logowania i zarządzania systemami, co czyni go nieodpowiednim do przesyłania plików w tradycyjny sposób. Choć SSH może być używane w kontekście transferu plików przez SFTP, to sam protokół nie jest bezpośrednio związany z udostępnianiem plików, a jego główną funkcją jest zapewnienie bezpiecznego dostępu do urządzeń. SSL (Secure Sockets Layer) to protokół używany do zabezpieczania transmisji danych przez sieć, ale nie jest to protokół transferu plików. Jego rolą jest szyfrowanie połączeń, co pozwala na bezpieczną wymianę informacji, jednak nie dotyczy bezpośrednio samego udostępniania plików. Protokół ARP (Address Resolution Protocol) działa na niższym poziomie sieciowym, odpowiadając za mapowanie adresów IP na adresy MAC i nie ma żadnego związku z transferem plików. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych protokołów oraz nieznajomość ich zastosowań w praktyce. Warto pamiętać, że wybór odpowiedniego protokołu transferu plików powinien opierać się na jego specyficznych możliwościach oraz zgodności z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa i efektywności."

Pytanie 26

Wynikiem wykonania komendy arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

B. adresu MAC urządzenia o wskazanym IP

C. spisu aktywnych połączeń sieciowych

D. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

Wybór odpowiedzi związanych z ustawieniami TCP/IP interfejsu sieciowego oraz listą aktywnych połączeń sieciowych oparty jest na błędnym zrozumieniu działania polecenia arp. Nie odnoszą się one bezpośrednio do funkcji tej komendy. Ustawienia TCP/IP są konfigurowane na poziomie systemu operacyjnego i nie są wyświetlane przez polecenie arp, które skupia się na mapowaniu adresów IP do MAC. Ponadto, arp -a nie prezentuje listy aktywnych połączeń, ponieważ nie jest to jego funkcjonalność; to narzędzie służy do analizy stanu tabeli ARP. Kontrola połączenia z komputerem o podanym IP jest także mylną interpretacją tej komendy. Minimalna funkcjonalność arp ogranicza się do identyfikacji adresów MAC w lokalnej sieci, a nie do testowania połączeń. Typowym błędem jest mylenie polecenia arp z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak ping, które są zaprojektowane do oceny dostępności urządzeń w sieci. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki sieci i może prowadzić do niepoprawnych wniosków, jeśli nie zostanie prawidłowo uwzględnione w procesie rozwiązywania problemów.

Pytanie 27

Aby przesłać projekt wydruku bezpośrednio z komputera do drukarki 3D, której parametry są pokazane w tabeli, można zastosować złącze

Technologia pracy	FDM (Fused Deposition Modeling)
Głowica drukująca	Podwójny ekstruder z unikalnym systemem unoszenia dyszy i wymiennymi modułami drukującymi (PrintCore)
Średnica filamentu	2,85 mm
Platforma drukowania	Szklana, podgrzewana
Temperatura platformy	20°C – 100°C
Temperatura dyszy	180°C – 280°C
Łączność	WiFi, Ethernet, USB
Rozpoznawanie materiału	Skaner NFC

A. mini DIN

B. RJ45

C. Centronics

D. Micro Ribbon

Złącze RJ45 jest powszechnie używane w technologii Ethernet, która jest jednym z najczęściej stosowanych standardów komunikacji sieciowej. Ethernet pozwala na szybki przesył danych, co jest kluczowe przy przesyłaniu projektów 3D do drukarki, zwłaszcza w środowiskach produkcyjnych, gdzie czas i efektywność mają duże znaczenie. Użycie RJ45 oznacza, że drukarka może być częścią lokalnej sieci komputerowej, co pozwala na łatwe przesyłanie projektów z dowolnego komputera w sieci. Dodatkowo, wiele nowoczesnych drukarek 3D jest zaprojektowanych z myślą o integracji sieciowej, co umożliwia zdalne zarządzanie i monitorowanie procesu druku. Standard Ethernet wspiera różne protokoły sieciowe, co poszerza zakres jego zastosowań w przemyśle cyfrowym. Przykładami mogą być środowiska biurowe i przemysłowe, gdzie integracja poprzez RJ45 pozwala na centralizowane zarządzanie urządzeniami oraz łatwe aktualizacje oprogramowania bez potrzeby fizycznego podłączania nośników pamięci. Złącze RJ45 jest uniwersalnym rozwiązaniem, które zapewnia niezawodność i szybkość przesyłu danych, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach druku 3D.

Pytanie 28

Jakie polecenie w systemie Linux przyzna pełne uprawnienia wszystkim użytkownikom do zasobów?

A. chmod 533

B. chmod 666

C. chmod 777

D. chmod 000

Polecenie 'chmod 777' w systemie Linux ustawia pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania dla właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Liczba '7' w systemie ósemkowym odpowiada wartości binarnej '111', co oznacza, że każdy z trzech typów użytkowników ma pełny dostęp do pliku lub katalogu. Umożliwia to na przykład wspólne korzystanie z katalogów roboczych, gdzie wiele osób może edytować i modyfikować pliki. W praktyce takie ustawienie uprawnień powinno być stosowane ostrożnie, głównie w sytuacjach, gdy pliki lub katalogi są przeznaczone do współdzielenia w zaufanym środowisku. W kontekście dobrych praktyk bezpieczeństwa, ważne jest, aby unikać nadawania pełnych uprawnień tam, gdzie nie jest to absolutnie konieczne, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy przypadkowych modyfikacji. Warto również pamiętać, że w przypadku systemów produkcyjnych lepiej jest stosować bardziej restrykcyjne ustawienia, aby chronić integralność danych.

Pytanie 29

Zasady dotyczące filtracji ruchu w firewallu są ustalane w postaci

A. plików CLI

B. kontroli pasma zajętości

C. reguł

D. serwisów

Reguły są podstawowym mechanizmem filtrowania ruchu sieciowego w firewallach, stanowiąc zbiór zasad, które definiują, jakie połączenia sieciowe powinny być dozwolone, a jakie zablokowane. Każda reguła zawiera zazwyczaj informacje o źródłowym i docelowym adresie IP, protokole (np. TCP, UDP), porcie oraz akcji, jaką należy podjąć (zezwolenie lub blokada). Przykładem zastosowania reguł w praktyce może być stworzenie reguły, która zezwala na ruch HTTP (port 80) tylko z zaufanych adresów IP, co zwiększa bezpieczeństwo serwera. Najlepsze praktyki dotyczące konfiguracji reguł firewalli obejmują stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że dozwolone powinny być tylko te połączenia, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania usług. Ponadto, regularna weryfikacja i aktualizacja reguł są kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa sieci, a także dla zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 27001, które podkreślają znaczenie zarządzania ryzykiem w kontekście infrastruktury IT.

Pytanie 30

Aby skanera działał prawidłowo, należy

A. zweryfikować temperaturę komponentów komputera

B. nie umieszczać kartek ze zszywkami w podajniku urządzenia, gdy jest on automatyczny

C. mieć w systemie zainstalowany program antywirusowy

D. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej

Nieprawidłowe podejście do konserwacji sprzętu biurowego, takiego jak skanery, może prowadzić do wielu problemów, w tym do uszkodzenia urządzenia oraz obniżenia jakości pracy. Kontrola temperatury podzespołów komputera, choć istotna dla zapewnienia stabilności systemu, nie ma bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie skanera. Wysoka temperatura może wpłynąć na wydajność całego systemu, ale sama w sobie nie jest czynnikiem, który mógłby bezpośrednio wpłynąć na działanie skanera, chyba że prowadzi do awarii komputera, z którym skaner jest połączony. Smarowanie łożysk wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej również nie ma związku z prawidłowym działaniem skanera. Chociaż konserwacja jednostki centralnej jest ważna, pominięcie zasad dotyczących używania skanera może prowadzić do bardziej bezpośrednich problemów, takich jak zacinanie się dokumentów lub uszkodzenia mechaniczne skanera. Na koniec, instalacja programu antywirusowego jest dobrym krokiem w kierunku ochrony danych, ale nie ma wpływu na hardware skanera. W praktyce, te aspekty mogą prowadzić do przekonania, że działania te poprawiają wydajność skanera, co jest mylnym wnioskiem, ponieważ nie adresują one rzeczywistych potrzeb związanych z używaniem automatycznego podajnika i prawidłowymi procedurami eksploatacyjnymi.

Pytanie 31

Pierwsze trzy bity adresu IP w formacie binarnym mają wartość 010. Jaką klasę reprezentuje ten adres?

A. klasy B

B. klasy C

C. klasy D

D. klasy A

Przy analizie klasyfikacji adresów IP warto zacząć od zrozumienia, jak są one podzielone na różne klasy na podstawie najstarszych bitów. Klasa B charakteryzuje się tym, że pierwsze dwa bity mają wartość 10, co oznacza, że adresy tej klasy mieszczą się w zakresie od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Wybierając adres z ustawieniem najstarszych trzech bitów jako 010, nie uzyskujemy klasy B, ponieważ nie spełnia on kryteriów dotyczących ustalonych bitów. Klasa C, która ma pierwsze trzy bity ustawione na 110, obejmuje adresy od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, więc również nie znajduje zastosowania w tym przypadku. Klasa D, z kolei, jest przeznaczona do multicastingu i ma ustawiony najstarszy bit na 1110, co również nie pasuje do przedstawionej wartości binarnej. Typowym błędem jest mylenie klas adresowych z ich przeznaczeniem, co prowadzi do nieporozumień w projektowaniu sieci. Zrozumienie, że klasa A ma największy zakres adresów i jest przeznaczona dla bardzo dużych sieci, pozwala uniknąć nieporozumień dotyczących przydzielania IP. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda klasa ma swoje specyficzne zastosowania i że błędna interpretacja bitów może prowadzić do niewłaściwej alokacji zasobów w sieci.

Pytanie 32

Wydanie w systemie Windows komendy ```ATTRIB -S +H TEST.TXT``` spowoduje

A. ustawienie atrybutu pliku systemowego z zablokowaniem edycji

B. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz aktywowanie atrybutu pliku ukrytego

C. usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz atrybutu pliku ukrytego

D. ustawienie atrybutu pliku jako tylko do odczytu oraz jego ukrycie

Odpowiedź wskazująca na usunięcie atrybutu pliku systemowego oraz ustawienie atrybutu pliku ukrytego jest poprawna, ponieważ polecenie ATTRIB w systemie Windows działa na atrybutach plików, które mogą wpływać na ich widoczność i dostępność. Polecenie -S oznacza usunięcie atrybutu systemowego, co powoduje, że plik nie jest już traktowany jako plik systemowy, a +H dodaje atrybut ukryty, co sprawia, że plik TEST.TXT nie będzie widoczny w standardowym widoku folderów. Przykładem zastosowania tej komendy może być sytuacja, gdy chcesz ukryć plik konfiguracyjny aplikacji, aby nie był on przypadkowo edytowany przez użytkowników. Dobrą praktyką jest zarządzanie atrybutami plików w celu zabezpieczenia ważnych informacji oraz organizacji struktury folderów, co jest zgodne z zasadami zarządzania danymi w systemach operacyjnych. Warto pamiętać, że manipulacja atrybutami plików powinna być wykonywana świadomie, aby uniknąć niezamierzonych konsekwencji w dostępie do danych.

Pytanie 33

W systemie Ubuntu, które polecenie umożliwia bieżące monitorowanie działających procesów i aplikacji?

A. sysinfo

B. ps

C. top

D. proc

Choć polecenie 'ps' służy do wyświetlania listy uruchomionych procesów, jego użycie nie jest tak efektywne w kontekście monitorowania w czasie rzeczywistym jak w przypadku 'top'. 'ps' generuje statyczny snapshot bieżących procesów, co oznacza, że prezentowane dane nie są aktualizowane w czasie rzeczywistym. Dlatego administratorzy często korzystają z 'top', aby uzyskać dynamiczny widok procesów i ich zużycia zasobów. Podobnie, 'proc' nie jest poleceniem, lecz systemowym systemem plików, który zawiera informacje o procesach i innych aspektach systemu, ale nie służy do monitorowania ich w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że eksploracja katalogu /proc bezpośrednio dostarcza im informacji na temat procesów, jednak wymaga to dodatkowego wysiłku i nie jest tak intuicyjne jak użycie 'top'. Wreszcie, 'sysinfo' to narzędzie, które dostarcza ogólnych informacji o systemie, ale nie koncentruje się na analizie procesów. Często pojawiają się błędne przekonania, że każde polecenie systemowe może pełnić rolę monitorowania, podczas gdy zrozumienie specyfiki ich działania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem. Dlatego właściwy wybór narzędzi i umiejętność ich zastosowania w odpowiednich kontekstach są fundamentem skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 34

Gdy użytkownik zauważy, że ważne pliki zniknęły z dysku twardego, powinien

A. zainstalować oprogramowanie diagnostyczne

B. zabezpieczyć dysk przed zapisaniem nowych danych

C. przeprowadzić test S.M.A.R.T. na tym dysku

D. wykonać defragmentację tego dysku

Uchronienie dysku przed zapisem nowych danych jest kluczowym krokiem po zauważeniu utraty ważnych plików. Gdy dane są usuwane lub znikają, istnieje ryzyko, że nowe informacje zapisane na dysku mogą nadpisać obszary pamięci, które zawierały wcześniej utracone pliki. W momencie, gdy użytkownik zidentyfikuje problem, pierwszym działaniem powinno być natychmiastowe wyłączenie wszelkich operacji zapisu na dysku. W praktyce oznacza to, że najlepiej jest odłączyć dysk od źródła zasilania lub przynajmniej unikać instalowania nowych programów, pobierania plików lub wykonywania aktualizacji. Dobrą praktyką jest również uruchomienie systemu z innego nośnika, aby zminimalizować ryzyko nadpisania danych. W wielu przypadkach odzyskiwanie danych może być udane, jeśli użytkownik zareaguje szybko i nie zainicjuje nowych zapisów. Aplikacje do odzyskiwania danych są w stanie przywrócić usunięte pliki, ale ich skuteczność często zależy od tego, jak szybko podjęto odpowiednie kroki chroniące dysk.

Pytanie 35

Złącze zasilacza ATX12V jest przeznaczone do zasilania

A. stacji dyskietek

B. karty graficznej PCI-e 3.0

C. urządzeń SATA

D. procesora

Złącze zasilacza ATX12V, znane również jako złącze 4-pinowe lub 8-pinowe (w zależności od wersji), jest dedykowane do zasilania procesora w komputerach stacjonarnych. Jego głównym zadaniem jest dostarczenie stabilnego i wysokiego napięcia, które jest niezbędne do prawidłowego działania jednostki centralnej. W zależności od modelu płyty głównej, złącze to może mieć różne konfiguracje, ale zawsze zawiera przewody z napięciem +12V, które są kluczowe dla zasilania procesora. Współczesne procesory wymagają coraz więcej energii, co czyni to złącze kluczowym elementem w budowie wydajnych systemów komputerowych. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik montuje nową płytę główną z procesorem obsługującym wiele rdzeni, gdzie odpowiednie zasilanie jest niezbędne dla stabilności systemu, zwłaszcza podczas intensywnych obliczeń czy gier. Zgodnie z normami ATX, złącze to powinno być solidnie podłączone, aby zminimalizować ryzyko problemów z zasilaniem, takich jak spadki napięcia czy niestabilność systemu.

Pytanie 36

Jakie polecenie w systemach Windows należy użyć, aby ustawić statyczny adres IP w konsoli poleceń?

A. net use

B. netsh

C. tracert

D. telnet

Wybór polecenia 'telnet' nie jest właściwy w kontekście konfigurowania statycznego adresu IP. Telnet to protokół służący do zdalnego logowania do urządzeń sieciowych, a nie do zarządzania konfiguracją sieci. Użycie 'telnet' może prowadzić do mylnego wrażenia, że jego funkcjonalności obejmują również zarządzanie adresami IP, co nie jest prawdą. Kolejne podejście, jakim jest 'tracert', służy do diagnozowania tras, którymi pakiety danych przechodzą przez sieć. To narzędzie jest przydatne do analizy problemów z łącznością, ale nie ma zastosowania w procesie konfiguracji adresów IP. Z kolei 'net use' jest poleceniem do zarządzania połączeniami z zasobami sieciowymi, na przykład do mapowania dysków sieciowych, i również nie przyczynia się do ustawienia statycznego adresu IP. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie narzędzia systemowe w Windows są wymienne w kontekście zarządzania siecią. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych poleceń ma swoje specyficzne zastosowanie i właściwą rolę w systemie operacyjnym. Aby poprawnie konfigurować sieć, administratorzy powinni znać funkcjonalność narzędzi, a także ich zastosowanie w kontekście najlepszych praktyk zarządzania siecią.

Pytanie 37

Komenda systemowa ipconfig pozwala na konfigurację

A. interfejsów sieciowych

B. rejestru systemu

C. mapowania dysków sieciowych

D. atrybutów uprawnień dostępu

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie interfejsami sieciowymi. Przy jego pomocy można uzyskać informacje o konfiguracji sieci, takie jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne dla wszystkich interfejsów sieciowych w systemie. Na przykład, kiedy użytkownik chce sprawdzić, czy komputer ma prawidłowo przydzielony adres IP lub czy połączenie z siecią lokalną jest aktywne, może użyć polecenia ipconfig /all, aby zobaczyć szczegółowe informacje o każdym interfejsie, w tym o kartach Ethernet i połączeniach bezprzewodowych. Ponadto, narzędzie to pozwala na odświeżenie konfiguracji DHCP za pomocą polecenia ipconfig /release oraz ipconfig /renew, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy zmiana adresu IP jest konieczna. W kontekście bezpieczeństwa sieci, regularne monitorowanie konfiguracji interfejsów sieciowych za pomocą ipconfig jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 38

Wskaż ilustrację obrazującą typowy materiał eksploatacyjny używany w drukarkach żelowych?

A. D

B. A

C. C

D. B

Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ przedstawia kartridż z atramentem żelowym, który jest typowym materiałem eksploatacyjnym do drukarek żelowych. Drukarki żelowe, takie jak te produkowane przez firmę Ricoh, wykorzystują specjalny żelowy atrament, który różni się od tradycyjnych atramentów wodnych. Żelowy atrament zapewnia wyższą jakość druku i większą trwałość wydruków, co jest szczególnie istotne w środowiskach biurowych, gdzie wysoka jakość jest wymagana przy drukowaniu dokumentów oraz grafik. Atrament żelowy szybko schnie po nałożeniu na papier, co zmniejsza ryzyko rozmazywania się wydruków. Materiały eksploatacyjne, takie jak te przedstawione na rysunku C, są zgodne ze standardami użytkowania w drukarkach żelowych, oferując dobrą wydajność i efektywność kosztową. Ponadto, użycie oryginalnych materiałów eksploatacyjnych zapewnia prawidłowe działanie urządzenia oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń mechanicznych. Użytkowanie zgodnie z zaleceniami producenta gwarantuje optymalne wykorzystanie możliwości drukarki.

Pytanie 39

Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie klawisz:

A. ALT

B. SHIFT

C. TAB

D. CTRL

Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przytrzymanie klawisza Ctrl podczas kręcenia kółkiem myszy pozwala na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie w systemie Windows. Ta funkcjonalność jest zgodna z ogólną zasadą, że kombinacja klawisza Ctrl z innymi czynnościami umożliwia manipulację rozmiarem obiektów. Na przykład, wiele aplikacji graficznych czy edytorów tekstowych również wspiera taką interakcję, umożliwiając użytkownikowi precyzyjne dostosowywanie widoku. Dobrą praktyką jest znajomość tej kombinacji klawiszy, szczególnie dla osób pracujących w środowisku biurowym lub dla tych, którzy często korzystają z komputerów. Dodatkowo, kombinacja ta jest używana również w innych kontekstach, takich jak zmiana powiększenia w przeglądarkach internetowych, co czyni ją niezwykle uniwersalną. Warto również zauważyć, że w systemie macOS zamiast klawisza Ctrl często używa się klawisza Command, co podkreśla różnice między systemami operacyjnymi, ale zasada działania pozostaje podobna.

Pytanie 40

W topologii gwiazdy każde urządzenie działające w sieci jest

A. spojone ze sobą przewodami, tworząc zamknięty pierścień.

B. skonfigurowane z dwoma sąsiadującymi komputerami

C. połączone z jedną magistralą.

D. podłączone do węzła sieci.

Topologia gwiazdy to jeden z najpopularniejszych układów sieciowych, w którym wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, itp.) są podłączone do centralnego węzła, którym najczęściej jest switch lub hub. Dzięki temu, w przypadku awarii jednego z urządzeń, pozostałe nadal mogą funkcjonować. Taka architektura ułatwia również zarządzanie siecią, ponieważ wszelkie operacje, takie jak dodawanie nowych urządzeń czy diagnozowanie problemów, można przeprowadzać w centralnym punkcie. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest typowa sieć lokalna (LAN) w biurach, gdzie wiele komputerów łączy się z jednym centralnym przełącznikiem, co zapewnia wysoką wydajność oraz minimalizuje ryzyko kolizji danych. Topologia ta jest również zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie centralnych urządzeń do zarządzania ruchem w sieci, co zwiększa jej efektywność i bezpieczeństwo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej