Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 16:18
Data zakończenia: 26 maja 2025 16:29

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Głównym celem cięcia sanitarnego drzew jest

A. zapobieganie naturalnemu odpadających suchych gałęzi

B. wprowadzenie zmian w koronie z defektami budowy

C. uzyskanie korony o odpowiedniej strukturze

D. umożliwienie dopływu światła do wnętrza korony

Odpowiedź, że cięcie sanitarne drzew ma na celu zapobieganie samoistnemu odpadaniu suchych gałęzi, jest poprawna, ponieważ ta praktyka jest kluczowym elementem zarządzania zdrowiem drzew. Cięcie sanitarne polega na usuwaniu chorych, uszkodzonych lub obumarłych gałęzi, co nie tylko poprawia estetykę drzewa, ale przede wszystkim zwiększa jego bezpieczeństwo. Gdy suche gałęzie pozostają na drzewie, mogą stanowić zagrożenie dla otoczenia, szczególnie w miejscach publicznych. Regularne przeprowadzanie cięcia sanitarnego zgodnie z zasadami arborystyki pozwala na minimalizację ryzyka upadku takich gałęzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie pielęgnacji drzew. Dodatkowo, usunięcie tych gałęzi sprzyja lepszemu przepływowi powietrza i dostępowi światła do zdrowych części korony, co z kolei wspiera ogólny rozwój drzewa. Przykładem mogą być parki miejskie, gdzie regularne cięcia sanitarne są niezbędne dla utrzymania bezpieczeństwa i estetyki przestrzeni publicznej, a także dla zdrowia roślinności.

Pytanie 2

Jakie gatunki roślin mogą być rekomendowane do sadzenia przy brzegach zbiorników wodnych, aby zapobiec erozji?

A. Głogi, śliwy

B. Wierzby, topole

C. Buki, klony

D. Graby, dęby

Wierzby i topole to rośliny szczególnie polecane do sadzenia na brzegach cieków wodnych z powodu ich właściwości biologicznych oraz ekologicznych. Wierzby (Salix spp.) są znane z szybkiego wzrostu oraz zdolności do tworzenia gęstych systemów korzeniowych, które stabilizują glebę i zapobiegają erozji. Korzenie wierzby penetrują grunt, co nie tylko wzmacnia brzegi, ale także poprawia jakość wód poprzez filtrację zanieczyszczeń. Topole (Populus spp.), mimo ich mniejszej odporności na wilgoć, również przyczyniają się do stabilizacji terenów nadwodnych. Obie te grupy roślin są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, co czyni je idealnymi w kontekście ochrony środowiska. W praktyce, sadzenie tych roślin wzdłuż rzek czy strumieni jest częścią strategii zarządzania wodami, sprzyjającą zarówno ochronie ekosystemów, jak i lokalnych siedlisk. Tego rodzaju działania są zgodne z zaleceniami organizacji ekologicznych, które promują bioróżnorodność oraz ochronę środowiska.

Pytanie 3

Pomiary średnic są realizowane podczas opracowywania

A. projektu wykonawczego ogrodu

B. wyceny kosztów zakupu ogrodu

C. projektu wstępnego ogrodu

D. inwentaryzacji szczegółowej ogrodu

Inwentaryzacja ogrodu to naprawdę ważny krok w całym procesie projektowania. Musisz dobrze poznać, co już jest w tym miejscu – jakie są warunki terenowe i jakie rośliny się tam znajdują. Pomiary pierśnic, które dotyczą obwodu i średnicy pnia drzewa, są kluczowe, żeby ocenić, w jakim stanie są drzewa. Dzięki nim możesz dokładnie zaplanować, co zrobić dalej – które drzewa powinny zostać, a które można usunąć lub przekształcić. To daje ci też możliwość stworzenia projektu, który będzie w harmonii z naturą i nowymi nasadzeniami. Co ciekawe, standardy w branży, takie jak te od American Society of Landscape Architects (ASLA), bardzo podkreślają, jak ważna jest ta inwentaryzacja przed przystąpieniem do jakichkolwiek prac. To naprawdę wpływa na to, jak później projekt się rozwija i wygląda. Dobre dane pomiarowe prasuje również twoje wizje w rzeczywistości, kiedy pracujesz nad dokumentacją projektową.

Pytanie 4

Która z podanych roślin nie jest odpowiednia do zasadzania w ogrodzie skalnym?

A. Floks szydlasty

B. Funkia sina

C. Zawciąg nadmorski

D. Gęsiówka kaukaska

Gęsiówka kaukaska, floks szydlasty i zawciąg nadmorski to rośliny, które doskonale nadają się do ogrodów skalnych. Wybór niewłaściwych roślin może prowadzić do wielu problemów, zarówno estetycznych, jak i związanych z ich wzrostem. Gęsiówka kaukaska (Saxifraga caucasica) to roślina o zwartym pokroju, która dobrze znosi trudne warunki środowiskowe, w tym kamieniste podłoża i pełne nasłonecznienie. Floks szydlasty (Phlox subulata) jest znany ze swoich kolorowych kwiatów i umiejętności pokrywania powierzchni, co czyni go doskonałym wyborem do tworzenia efektownych obramowań oraz wypełnienia przestrzeni w ogrodzie skalnym. Zawciąg nadmorski (Armeria maritima) natomiast preferuje suche, piaszczyste gleby i dobrze radzi sobie w warunkach ubogich w składniki odżywcze, co czyni go idealnym do aranżacji przy ogrodach o kamienistym podłożu. Dlatego wybierając rośliny do ogrodu skalnego, kluczowe jest, aby kierować się ich wymaganiami środowiskowymi, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu. Nieprawidłowy dobór roślin, takich jak funkia sina, która potrzebuje zacienionych, wilgotnych miejsc, skutkuje nie tylko estetycznym niepowodzeniem w ogrodzie, ale również zwiększa ryzyko chorób oraz konieczności stosowania dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych, co jest sprzeczne z ideą ogrodu skalnego, którego celem jest minimalizacja pracy. Dlatego kluczowe jest, aby przed podjęciem decyzji o obsadzeniu ogrodu dokładnie zrozumieć potrzeby roślin oraz warunki, które będziemy im w stanie zapewnić.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiału szkółkarskiego opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie, które mają być sprzedawane, powinny charakteryzować się

A. wykształconymi dwoma lub trzema pędami z uformowanymi pąkami kwiatowymi

B. wykształconymi dwoma lub trzema pędami, bez pąków kwiatowych

C. wykształconą rozwiniętą rozetą liści

D. wykształconymi liścieniami oraz pierwszymi pędami

Odpowiedź wskazująca na wykształcone dwa lub trzy pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi jest zgodna z zaleceniami jakościowymi dla materiałów szkółkarskich opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich. Różaneczniki i azalie to rośliny, które w pełni rozwinięte powinny wykazywać cechy świadczące o ich zdrowiu oraz potencjale do kwitnienia. Wykształcone pędy z pąkami kwiatowymi świadczą o tym, że roślina jest w odpowiednim stadium rozwoju, co zwiększa jej atrakcyjność na rynku oraz szansę na sprzedaż. Przykładowo, rośliny sprzedawane do ogrodów publicznych czy prywatnych powinny spełniać te kryteria, co podkreśla znaczenie odpowiedniej kultury szkółkarskiej. Pomocne jest również monitorowanie warunków uprawy, które powinny sprzyjać rozwojowi pąków, jak odpowiednia wilgotność gleby oraz właściwe nawożenie. Właściwe przygotowanie materiału szkółkarskiego ma kluczowe znaczenie, aby zapewnić satysfakcjonujące wyniki i estetykę w ogrodach oraz przestrzeniach zielonych.

Pytanie 8

Jakie drzewo polecane jest do tworzenia formowanych żywopłotów?

A. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia)

B. Dąb szypułkowy (Quercus robur)

C. Topola biała (Populus alba)

D. Buk pospolity (Fagus sylvatica)

Wybór roślin do formowanych szpalerów wymaga zrozumienia ich cech biologicznych oraz zastosowań w ogrodnictwie. Topola biała (Populus alba) jest drzewem o bardzo szybkim wzroście, ale jej korona jest rozłożysta i luźna, co czyni ją mniej odpowiednią do formowania szpalerów, które wymagają gęstej i zwartej struktury. Dodatkowo, topole są podatne na choroby i szkodniki, co może prowadzić do problemów w dłuższej perspektywie. Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) z kolei, choć estetyczny, ma tendencję do rozgałęziania się i nie osiąga takiej gęstości jak buk, co może skutkować nieefektywnym tworzeniem szpalerów. Ponadto, jarząb ma specyficzne wymagania glebowe i klimatyczne, co może ograniczać jego zastosowanie w różnych warunkach. Dąb szypułkowy (Quercus robur) to drzewo majestatyczne, jednak ze względu na swoją dużą masę i powolne tempo wzrostu, nie jest praktycznym wyborem do formowanych szpalerów, które wymagają roślin o bardziej dynamicznym rozwoju. Wybór niewłaściwych gatunków może prowadzić do problemów z utrzymaniem estetyki oraz zdrowia roślin w dłuższym okresie. W praktyce, nieodpowiednia selekcja roślin do formowania szpalerów często wynika z braku zrozumienia ich specyfiki oraz odpowiednich technik pielęgnacyjnych, co może prowadzić do frustracji i niepowodzeń w aranżacji przestrzeni zielonej.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać do wykopania dołu, w którym zostanie posadzony krzew róży parkowej?

A. Łopatą

B. Szpadlem

C. Łopatką

D. Szuflą

Szpadel jest narzędziem, które idealnie nadaje się do wykopywania dołów w celu sadzenia roślin, takich jak krzewy róż. Jego konstrukcja, w tym długie, proste ostrze, pozwala na efektywne i głębokie przekopywanie gleby, co jest kluczowe przy przygotowywaniu miejsca dla korzeni roślin. W przypadku róż parkowych, które mogą mieć dość rozwinięty system korzeniowy, ważne jest, aby dół był dostatecznie głęboki i szeroki, aby umożliwić swobodny rozwój rośliny. Szpadel także ułatwia usuwanie twardych, zbitych gleb, co jest niezbędne w przypadku gleb o złej strukturze. Przy sadzeniu róż należy również zwrócić uwagę na podłoże; często wymagają one dobrze przepuszczalnej gleby, a użycie szpadla pozwala na łatwe wymieszanie podłoża z kompostem czy nawozami organicznymi. W dobrych praktykach ogrodniczych zaleca się również, aby dół był wykopany na głębokość co najmniej 30-50 cm, co sprzyja lepszemu ukorzenieniu się rośliny.

Pytanie 12

Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?

A. forsycji pośredniej

B. bukszpanu wiecznie zielonego

C. derenia białego

D. róży pomarszczonej

Róża pomarszczona, czyli Rosa rugosa, to roślina, która raczej nie nadaje się do robienia parawanów w okolicy dla dzieci, i to z kilku powodów. Kwiaty są ładne, ale potem wychodzą z niej kolce, które mogą być niebezpieczne dla maluchów. W miejscach zabaw ważne jest, żeby unikać wszelkich ostrych rzeczy, które mogą sprawić, że dzieci się zranią. Lepiej postawić na rośliny, które są nie tylko ładne, ale też bezpieczne. No i tu świetnie sprawdzą się na przykład bukszpany, bo są wiecznie zielone, dają trochę osłony przez cały rok i nie mają kolców. Także w projektowaniu miejsc dla dzieci warto brać pod uwagę bezpieczeństwo, a róża pomarszczona w tym kontekście się nie sprawdza przez te swoje ostre pędy.

Pytanie 13

Rośliny przygotowane do transportu w tzw. balotach to materiał szkółkarski

A. z gołymi korzeniami zabezpieczonymi wodną zawiesiną gliny

B. z gołymi korzeniami związanymi po 25 sztuk w pęczki

C. z bryłami korzeniowymi zapakowanymi w siatkę lub jutę

D. z bryłami korzeniowymi ukształtowanymi w plastikowych doniczkach

Odpowiedź dotycząca roślin z bryłami korzeniowymi zapakowanymi w siatkę lub jutę jest prawidłowa, ponieważ baloty to metoda, która zapewnia roślinom odpowiednie warunki do transportu i sadzenia. Użycie siatki lub juty pozwala na zachowanie struktury bryły korzeniowej, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dalszego rozwoju. Tego typu opakowanie umożliwia również wentylację, co jest istotne dla ograniczenia ryzyka gnicie korzeni podczas transportu. Dobrą praktyką w branży szkółkarskiej jest stosowanie takiego rodzaju zabezpieczeń, które minimalizują uszkodzenia brył korzeniowych, a jednocześnie ułatwiają ich transport i sadzenie. W praktyce, taki sposób przygotowania roślin do transportu jest często stosowany w produkcji drzew i krzewów ozdobnych oraz sadowniczych, co pozwala na ich szybkie wkomponowanie w nowe środowisko po dotarciu na miejsce. Oprócz tego, rośliny w balotach wykazują lepszą adaptację do nowych warunków glebowych, co jest istotne z perspektywy ich dalszego wzrostu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Która z roślin jest rekomendowana do sadzenia pod oknami budynków, w sąsiedztwie ławek oraz w balkonowych skrzynkach ze względu na intensywny i przyjemny aromat jej kwiatów w godzinach wieczornych?

A. Maczek kalifornijski (Eschscholtzia californica)

B. Nachyłek okółkowy (Coreopsis verticillata)

C. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus)

D. Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala)

Lewkonia dwurożna (Matthiola longipetala) jest rośliną cenioną za swoje intensywne, przyjemne zapachy, które uwalniają się głównie wieczorem. To sprawia, że jest idealnym wyborem do wysiewania pod oknami domów, w pobliżu ławek oraz w skrzynkach balkonowych, gdzie można cieszyć się jej aromatem. Lewkonia, znana również jako lewkonie, jest rośliną jednoroczną, która kwitnie od lata do późnej jesieni, co dodatkowo zwiększa jej atrakcyjność w ogrodach i na balkonach. Roślina preferuje stanowiska słoneczne i gleby przepuszczalne, co czyni ją łatwą w uprawie. Dzięki swoim eleganckim kwiatom, lewonia nie tylko ozdabia przestrzeń, ale także przyciąga owady zapylające, co wspiera bioróżnorodność w naszym otoczeniu. Dobre praktyki obejmują regularne podlewanie i nawożenie, szczególnie w okresie intensywnego wzrostu, co pozwala uzyskać bujny i długotrwały kwitnienie. Warto wiedzieć, że lewonia jest również odporna na lekkie przymrozki, co czyni ją idealnym wyborem dla osób, które pragną przedłużyć sezon kwitnienia swoich roślin.

Pytanie 16

Przykładem różnic w kształcie wśród roślin jest porównanie poniższych odmian żywotnika zachodniego:

A. 'Columna' - 'Smaragd'

B. 'Columna' - 'Globosa'

C. 'Hoseri' - 'Danica'

D. 'Danica' - 'Globosa'

Odpowiedź 'Columna' - 'Globosa' jest prawidłowa, ponieważ oba te odmiany żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis) różnią się znacząco kształtem oraz pokrojem, co jest kluczowym aspektem kontrastu kształtu w ogrodnictwie. 'Columna' charakteryzuje się wąskim, kolumnowym pokrojem, co sprawia, że jest idealna do tworzenia wysokich, wąskich żywopłotów oraz jako element architektury ogrodowej. Z kolei 'Globosa' to odmiana o krępych, zaokrąglonych kształtach, doskonale nadająca się do rabat kwiatowych oraz jako element kompozycji w ogrodach skalnych. Używanie kontrastujących kształtów roślin w projektowaniu ogrodów pozwala na uzyskanie większej głębi wizualnej, co jest zgodne z zasadami kompozycji ogrodowej. W praktyce, zestawienie tych dwóch odmian może być użyte do podkreślenia linii wertykalnych oraz horyzontalnych w aranżacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.

Pytanie 17

Aby odwrócić, rozdrobnić i wymieszać skiby, należy użyć

A. brony

B. plug

C. aeratora

D. kultywatora

Kultywator to narzędzie, które służy do spulchniania gleby, ale jego funkcja znacznie odbiega od zadania, które wymaga odwrócenia i wymieszania skiby. Choć kultywatory są użyteczne w późniejszych etapach uprawy, ich zastosowanie ogranicza się głównie do przygotowania gleby w okresie wzrostu roślin, a nie do głębokiej orki, jak ma to miejsce w przypadku pługa. Bronę wykorzystuje się do wykańczania gleby oraz do jej spulchniania, ale nie jest w stanie skutecznie odwrócić skiby w sposób, w jaki wykonuje to pług. Bronowanie to proces, który najczęściej odbywa się po orce i ma na celu wyrównanie i rozluźnienie gleby, co nie odpowiada na potrzeby głębokiego przygotowania podłoża. Aerator, z kolei, jest narzędziem przeznaczonym do napowietrzania gleby, co jest istotne dla zdrowego rozwoju roślin, ale nie ma zastosowania w kontekście łamania i mieszania skiby. Błędem w myśleniu jest założenie, że te narzędzia mogą zastąpić pługa, gdyż każde z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i ograniczenia. Właściwe rozumienie funkcji poszczególnych narzędzi agrarnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania uprawami i uzyskiwania wysokich plonów. Dlatego też, aby skutecznie przygotować glebę do siewu, należy zawsze stosować pług, który jest dedykowany do głębokiej orki i zmiany struktury gleby.

Pytanie 18

Kluczową formą wizualizacji koncepcji przyjętych rozwiązań projektowych w zakresie zagospodarowania terenu jest

A. rzut z góry projektowanego terenu

B. perspektywa powietrzna projektowanego terenu

C. przekrój podłużny przez projektowany teren

D. przekrój poprzeczny przez projektowany teren

Rzut z góry projektowanego terenu jest niezbędnym narzędziem w procesie projektowania zagospodarowania przestrzennego, ponieważ pozwala na jasne i czytelne przedstawienie wszystkich elementów oraz ich wzajemnych relacji na danym obszarze. W praktyce architektonicznej oraz urbanistycznej, rzut z góry, znany także jako plan, umożliwia projektantom przedstawienie układu funkcjonalnego terenu, lokalizacji budynków, dróg, terenów zielonych oraz innych obiektów. Dobrym przykładem zastosowania rzutu z góry jest analiza planu zagospodarowania przestrzennego, który jest wymagany w wielu procedurach administracyjnych. Takie przedstawienie graficzne pozwala również na łatwiejszą komunikację z klientami oraz innymi interesariuszami, ułatwiając im zrozumienie zamierzonych rozwiązań. Rzuty z góry są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak wytyczne Polskiej Normy PN-EN 1991-1-1, która zaleca określenie układu przestrzennego poprzez czytelne i logiczne przedstawienie planów w dokumentacji projektowej.

Pytanie 19

Która z roślin iglastych jest rekomendowana do zakupu w celu stworzenia formowanych żywopłotów, które osiągają wysokość większą niż 2,0 m?

A. Sosna górska (Pinus mugo)

B. Świerk serbski (Picea omorika)

C. Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

D. Jodła pospolita (Abies alba)

Żywotnik zachodni (Thuja occidentalis) jest jedną z najczęściej polecanych roślin iglastych do tworzenia formowanych żywopłotów, szczególnie tych o wysokości przekraczającej 2,0 m. Charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz gęstym pokrojem, co sprawia, że doskonale nadaje się do uzyskania efektownych i trwałych ekranów zieleni. W praktyce, żywotnik zachodni jest łatwy w formowaniu, co pozwala na osiągnięcie pożądanej wysokości oraz kształtu żywopłotu. Roślina ta dobrze znosi cięcie, co jest kluczowe dla utrzymania jej w odpowiedniej formie. Dzięki różnorodności odmian, można dostosować wybór do indywidualnych potrzeb estetycznych oraz warunków lokalnych. Ponadto, żywotnik wykazuje odporność na choroby i szkodniki, co czyni go praktycznym wyborem dla działkowiczów i architektów krajobrazu. W kontekście standardów branżowych, jego wykorzystanie w projektach krajobrazowych jest rekomendowane przez wiele organizacji zajmujących się ochroną zieleni.

Pytanie 20

Jakie gatunki są typowe dla lasów gradowych?

A. lipa drobnolistna (Tilia cordata) i grab pospolity (Carpinus betulus)

B. olsza szara (Alnus incana) i świerk pospolity (Picea abies)

C. olsza czarna (Alnus glutinosa) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)

D. dąb szypułkowy (Quercus robur) oraz sosna zwyczajna (Pinus sylvestris)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata) oraz grab pospolity (Carpinus betulus) są typowymi gatunkami drzew występującymi w lasach gradowych, które charakteryzują się specyficznymi warunkami ekologicznymi. Lasy gradowe to ekosystemy leśne, które rozwijają się na glebach żyznych i wilgotnych, często w dolinach rzek czy na terasach zalewowych. Lipa drobnolistna wyróżnia się nie tylko pięknym pokrojem, ale również znaczeniem ekologicznym, gdyż jej kwiaty są źródłem nektaru dla wielu owadów zapylających. Grab pospolity, znany z bardzo twardego drewna, odgrywa kluczową rolę w stabilizacji gleby oraz tworzeniu różnorodnych siedlisk dla wielu organizmów. Oba te gatunki są również wykorzystywane w ogrodnictwie i leśnictwie, jako elementy zadrzewień oraz do rekultywacji terenów. Zgodnie z aktualnymi standardami z zakresu ochrony środowiska, zachowanie takich ekosystemów jest niezbędne dla ochrony bioróżnorodności oraz utrzymania równowagi ekologicznej w regionach leśnych. Przykłady wykorzystania tych gatunków obejmują zarówno zielone przestrzenie miejskie, jak i projekty reforestacyjne, które mają na celu odbudowę naturalnych ekosystemów.

Pytanie 21

Rośliny, które powinny być unikane w strefach zabaw z uwagi na ich toksyczne właściwości, to

A. bez lilak (Syringa yulgaris), kalina koralowa (Viburnum opulus)

B. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis), jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)

C. forsycja pośrednia (Forsythiax intermedia), wierzba biała (Salix alba)

D. wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), cis pospolity (Taxus baccatd)

Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) i cis pospolity (Taxus baccata) to rośliny, które są znane z trujących właściwości. Wawrzynek zawiera substancje toksyczne, które mogą być niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, powodując objawy zatrucia po spożyciu. Cis pospolity natomiast, szczególnie jego nasiona, zawiera alkaloidy, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego, ze względu na bezpieczeństwo dzieci bawiących się na placach zabaw, należy unikać sadzenia tych roślin w ich pobliżu. W praktyce oznacza to, że projektując przestrzeń zabaw, warto wybierać gatunki roślin, które są zarówno estetyczne, jak i bezpieczne. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu terenów rekreacyjnych, zaleca się stosowanie roślinności, która jest przyjazna dla dzieci i nie stanowi zagrożenia w przypadku przypadkowego spożycia.

Pytanie 22

Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?

A. Jałowce (Juniperus sp.)

B. Azalie (Rhododendron sp.)

C. Borówki (Vaccinium sp.)

D. Żywotniki (Thuja sp.)

Wybór roślin do uprawy w trudnych warunkach glebowych wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb. Żywotniki (Thuja sp.) mają umiarkowane wymagania wodne i preferują gleby żyzne oraz wilgotne, co czyni je niewłaściwym wyborem na gleby ubogie i piaszczyste. Ich rozwój w takich warunkach może prowadzić do stresu hydricznego, co skutkuje osłabieniem roślin i zwiększoną podatnością na choroby oraz szkodniki. Azalie (Rhododendron sp.) również nie będą się dobrze czuły w takich podłożach, ponieważ preferują gleby kwaśne, bogate w humus i o dobrej retencji wody. Uprawa azalii na glebach piaszczystych poważnie ogranicza ich rozwój, co prowadzi do ich obumierania. Borówki (Vaccinium sp.) natomiast są roślinami, które najlepiej rosną na glebach kwaśnych i dobrze przepuszczalnych, a ich uprawa na glebach piaszczystych wymaga dokładnej analizy pH oraz zastosowania dodatkowych substancji organicznych. Wprowadzenie ich na gleby ubogie i suche może skutkować brakiem owocowania oraz słabym wzrostem. Wybór niewłaściwych roślin do danych warunków glebowych często wynika z braku znajomości ich specyficznych potrzeb, co może prowadzić do niepowodzeń w uprawie oraz strat finansowych w szkółkach roślin ozdobnych. Dobrym rozwiązaniem jest konsultacja z ekspertami lub dokładna analiza warunków glebowych przed podjęciem decyzji o rodzaju uprawy.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Który z wymienionych elementów siedliska korzystnie wpływa na rozwój roślin wrzosowatych?

A. Gleba urodzajna o zasadowym pH

B. Gleba lekka o kwaśnym pH

C. Intensywne nasłonecznienie

D. Obfite nawilżenie

Gleba lekka o kwaśnym odczynie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wzrost roślin wrzosowatych, gdyż te rośliny są przystosowane do specyficznych warunków siedliskowych. Wrzosowate, takie jak wrzos czy wrzośce, preferują pH gleby w zakresie od 4 do 5,5. Kwaśne podłoże sprzyja lepszemu przyswajaniu przez nie składników odżywczych, takich jak żelazo czy mangan, które są niezbędne do ich prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, gleba lekka zapewnia dobrą cyrkulację powietrza, co jest istotne dla korzeni roślin. W praktyce, uprawiając wrzosowate, ogrodnicy często świadomie dobierają odpowiednie podłoże, dodając torf lub kompost, co dodatkowo zwiększa kwasowość gleby. Zrozumienie tych preferencji siedliskowych pozwala na skuteczniejsze zarządzanie roślinnością w ogrodach, parkach oraz w naturalnych siedliskach, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie ochrony i uprawy roślin.

Pytanie 25

Jakie działanie agrotechniczne ogranicza rozwój mchów w trawniku?

A. nawożenie azotowe

B. wapnowanie

C. stosowanie ściółki

D. spulchnianie podłoża

Wybór incorrect feedback może sugerować, że inne zabiegi uprawowe, takie jak ściółkowanie, nawożenie azotowe czy spulchnianie gleby, są skutecznymi metodami zwalczania mchów, co jest mylące. Ściółkowanie polega na pokrywaniu gleby materiałami organicznymi lub nieorganicznymi w celu poprawy struktury gleby i zatrzymywania wilgoci. Choć może to mieć pozytywny wpływ na glebę, nie wpływa bezpośrednio na pH gleby ani na ograniczenie mchów. Nawożenie azotowe z kolei skupia się na dostarczaniu azotu, który może sprzyjać intensywnemu wzrostowi traw, ale w nadmiarze może także prowadzić do konkurencji z mchami, które mogą korzystać z nadmiaru azotu w kwaśnej glebie. Spulchnianie gleby jest ważnym zabiegiem, który poprawia dostęp powietrza do korzeni roślin, jednak nie zmienia ono pH gleby, co jest kluczowe w walce z mchami. Takie pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia, jak różne zabiegi agrotechniczne wpływają na parametry gleby i równowagę ekosystemu trawnika. Efektywna ochrona trawnika przed mchem wymaga kompleksowego podejścia, które uwzględnia odpowiednie zabiegi, a wapnowanie jest jednym z najważniejszych kroków w tym procesie.

Pytanie 26

Aby uzyskać płaszczyzny wertykalne, należy zastosować

A. krzewy liściaste

B. rośliny dwuletnie

C. pnącza ogrodowe

D. drzewa iglaste

Drzewa iglaste, krzewy liściaste oraz rośliny dwuletnie, choć mają swoje miejsce w projektowaniu ogrodów, nie są odpowiednie do tworzenia płaszczyzn wertykalnych. Drzewa iglaste, takie jak sosny czy świerki, z reguły przybierają formę stożkowatą i rozwijają się w górę, co nie sprzyja tworzeniu efektownych, zielonych ścian, które są charakterystyczne dla pnączy. Ich struktura nie pozwala na efektywne pokrycie pionowych powierzchni, co czyni je nieodpowiednimi w kontekście tej specyficznej techniki ogrodniczej. Krzewy liściaste, chociaż mogą być stosowane jako żywopłoty, nie mają zdolności wspinaczkowych i nie przyczyniają się do efektywnego zagospodarowania przestrzeni wertykalnej. Rośliny dwuletnie, takie jak stokrotki czy nagietki, są natomiast roślinami jednorocznymi lub dwuletnimi, co oznacza, że nie mają odpowiedniej struktury do trwałego pokrycia ścian czy innych pionowych powierzchni. Wybór niewłaściwych roślin do tego celu może prowadzić do degradacji estetyki ogrodu oraz braku funkcjonalności, co pokazuje, jak istotne jest zrozumienie właściwości roślin w kontekście projektowania przestrzeni zewnętrznych. Kluczowe jest, aby dostosowywać wybór roślin do ich naturalnych cech i oczekiwań projektowych, co stanowi często popełniany błąd u początkujących ogrodników.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Co to jest mulczowanie?

A. metoda zakładania trawników

B. ściółkowanie powierzchni gleby

C. metoda rozmnażania roślin

D. zabieg ochrony roślin

Mulczowanie, znane również jako ściółkowanie, to praktyka agrotechniczna polegająca na pokrywaniu powierzchni gleby warstwą organicznego lub nieorganicznego materiału. Celem tego zabiegu jest ochrona gleby przed erozją, ograniczenie wzrostu chwastów oraz utrzymanie wilgotności w glebie. Mulczowanie organiczne, takie jak trociny, liście, czy słoma, przyczynia się do wzbogacenia gleby w substancje odżywcze podczas ich rozkładu. Warto również zaznaczyć, że zastosowanie mulczu może znacząco poprawić mikroklimat w strefie korzeniowej roślin, co jest szczególnie istotne w przypadku upraw wrażliwych na zmiany wilgotności. Przykładowo, w uprawach warzyw czy owoców, odpowiednie mulczowanie może zwiększyć plon oraz poprawić jakość owoców. W kontekście dobrych praktyk, mulczowanie jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, redukując potrzebę stosowania herbicydów oraz wspierając bioróżnorodność w ekosystemach ogrodowych.

Pytanie 29

Jakie wymagania muszą spełniać drzewa przeznaczone do sadzenia?

A. Właściwie uformowany pień oraz korzeń główny

B. Właściwie ukształtowany pokrój oraz system korzeniowy

C. Właściwie wykształcone pędy i pąki kwiatowe

D. Właściwie rozwinięte pąki liściowe oraz korzenie boczne

Prawidłowo uformowany pokrój i system korzeniowy są kluczowymi elementami, które decydują o dalszym wzroście oraz zdrowiu drzew. Pokrój drzewa powinien być harmonijny i odpowiednio zbalansowany, co pozwala na efektywną fotosyntezę oraz stabilność w warunkach wiatrowych. System korzeniowy, z kolei, odpowiada za pobieranie wody oraz składników odżywczych z gleby, a także za stabilizację drzewa w podłożu. Zgodnie z dobrymi praktykami sadowniczymi, drzewa powinny być sadzone w odpowiednich warunkach glebowych oraz mieć korzenie w pełni rozwinięte, co pozwala im lepiej przystosować się do nowego środowiska. Dobrze rozwinięty system korzeniowy umożliwia drzewom radzenie sobie w trudnych warunkach, takich jak susza czy nadmierna wilgotność. Przykładem praktycznym może być sadzenie drzew owocowych, które wymagają odpowiedniego pokroju, aby umożliwić łatwiejsze zbieranie plonów oraz zapewnić optymalne warunki do owocowania. Dlatego, przy wyborze drzew do sadzenia, szczególną uwagę należy zwrócić na ich pokrój i system korzeniowy.

Pytanie 30

Która kategoria roślin zawsze wymaga przesadzania z bryłą korzeniową?

A. Drzewa owocowe.

B. Róże rabatowe.

C. Róże pienne.

D. Krzewy iglaste.

Krzewy iglaste, takie jak tuje, cyprysiki czy sosny, zawsze wymagają sadzenia z bryłą korzeniową, co wynika z ich specyficznych potrzeb dotyczących ochrony korzeni. Bryła korzeniowa, składająca się z ziemi wokół korzeni, pozwala na minimalizację stresu transplantacyjnego, co jest kluczowe dla dalszego prawidłowego wzrostu rośliny. Proces sadzenia z bryłą korzeniową zapewnia, że system korzeniowy nie ulega uszkodzeniu, co może prowadzić do obniżonej odporności na choroby oraz problemy z adaptacją do nowego środowiska. Ponadto, w standardach branżowych, takich jak te określone przez Europejskie Stowarzyszenie Szkółkarzy, zaleca się stosowanie bryły korzeniowej przy sadzeniu roślin iglastych, aby zwiększyć ich przeżywalność i zdrowie. Przykładowo, podczas sadzenia tuj na terenie ogrodu, zawsze należy zachować bryłę korzeniową, co umożliwia łatwiejszą adaptację rośliny i lepszy rozwój w nowym miejscu. Dbanie o korzenie roślin ma istotne znaczenie w kontekście długoterminowego utrzymania zdrowego ogrodu.

Pytanie 31

W okresie wiosennym, po usunięciu osłon z rabat róż oraz z ogrodów, powinno się przyciąć pędy

A. 50 cm nad ziemią

B. w połowie długości pędów

C. na poziomie 3 - 6 oczek

D. na poziomie 7 - 8 oczek

Przycinanie na 50 cm od ziemi to chyba nie najlepszy pomysł, bo może to osłabić roślinę. Taki sposób cięcia sprawia, że usuwasz za dużo pędów, które potem są potrzebne do kwitnienia. Jak przytniesz pędy w połowie ich długości, to rośliny mogą mieć za mało liści, co ogranicza fotosyntezę. A to już prowadzi do słabszego wzrostu. Również przycinanie na 7-8 oczek nie jest dobrym rozwiązaniem, bo może skutkować słabymi i nieodpornymi pędami, które łatwo się łamią albo łapią choroby. Jak nie przycinamy róż jak należy, to rośliny są bardziej narażone na szkodniki, co wpływa źle na ich kwitnienie. Dlatego warto znać te dobre praktyki w ogrodnictwie i dostosować cięcie do potrzeb różnych roślin i warunków, w jakich rosną.

Pytanie 32

Plan budowy zakłada stworzenie sezonowego kwietnika na gruncie, który będzie obsadzony roślinami rabatowymi. Jakie narzędzia są niezbędne do jego założenia?

A. Szpadel, grabie, sznurek z kołkami, łopatka

B. Widły amerykańskie, sekator, siewnik punktowy, łopatka

C. Widły amerykańskie, pielnik, sznurek z kołkami, grabie

D. Szpadel, pielnik, znacznik, grabie

Odpowiedź dotycząca zestawu narzędzi, który obejmuje szpadel, grabie, sznurek z kołkami oraz łopatkę, jest prawidłowa i odzwierciedla standardowe praktyki w zakresie zakładania kwietników sezonowych. Szpadel jest niezbędny do wykopania i przygotowania ziemi, co jest kluczowe przed zasadzeniem roślin. Grabie pomagają w wyrównywaniu terenu oraz usuwaniu większych kamieni czy korzeni, co również jest istotne dla zdrowia roślin. Sznurek z kołkami umożliwia precyzyjne wyznaczenie kształtu kwietnika oraz rozplanowanie przestrzeni, co jest ważne dla zachowania estetyki i równowagi w aranżacji. Łopatka, z kolei, jest niezwykle przydatna przy sadzeniu roślin, zwłaszcza tych o mniejszych korzeniach, oraz w przypadku konieczności precyzyjnego podcinania roślin. Stosowanie tych narzędzi zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi zapewnia trwałość i estetykę zakładanych rabat, co wpływa na ich długofalową atrakcyjność. Efektywna organizacja pracy oraz właściwe wykorzystanie narzędzi przyczyniają się do sukcesu całego projektu budowlanego.

Pytanie 33

Liście stają się żółte, usychają lub zauważane są ich deformacje. Na łodydze, spodniej stronie liścia oraz szypułce kwiatostanu można dostrzec skupiska czarnych, bezskrzydłych pluskwiaków, którymi są

A. mszyce

B. przędziorki

C. wciornastki

D. węgorki

Węgorki to nazwa potoczna odnosząca się do różnych grup owadów, zazwyczaj z rzędu muchówek, które nie są bezpośrednio związane z opisanymi objawami na roślinach. Ich obecność nie prowadzi do intensywnego żółknięcia liści ani zniekształcenia, jakie są typowe dla mszyc. W przypadku wciornastków, są to niewielkie owady, które również mogą powodować uszkodzenia roślin poprzez ssanie soków, jednak mają zupełnie inny wygląd i nie tworzą tak gęstych kolonii jak mszyce. Ich skutki są bardziej związane z uszkodzeniem kwiatów i liści, a nie tak powszechnym ich zasychaniem czy deformacją. Przędziorki, z kolei, to roztocza, które również mogą wywoływać żółknięcie liści, ale ich obecność objawia się poprzez charakterystyczne pajęczyny, które są trudne do zauważenia w początkowej fazie infestacji. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wniosków, to mylenie charakterystycznych objawów poszczególnych szkodników. Kluczem do skutecznego rozpoznawania szkodników i ich zarządzania jest dokładna obserwacja oraz znajomość ich biologii i objawów, jakie wywołują na roślinach. W praktyce, edukacja w zakresie identyfikacji szkodników oraz ich wpływu na rośliny jest niezbędna dla każdego ogrodnika czy rolnika, aby skutecznie chronić swoje uprawy.

Pytanie 34

Do czego służy wertykulator?

A. do koszenia trawnika

B. do odfilcowania trawnika

C. do podlewania trawnika

D. do nawożenia trawnika

Wertykulator to narzędzie używane w pielęgnacji trawnika, które ma na celu odfilcowanie trawnika z nadmiaru martwej trawy, mchu oraz innych resztek organicznych. Proces ten, zwany wertykulacją, polega na nacinaniu gleby i usuwaniu filcu, co umożliwia lepszą cyrkulację powietrza, wodę oraz składniki odżywcze do korzeni roślin. Odfilcowanie trawnika jest kluczowe dla jego zdrowia i kondycji, ponieważ nadmiar filcu może prowadzić do problemów takich jak gromadzenie się wilgoci, co sprzyja chorobom grzybowym. Dobre praktyki wskazują, że wertykulację najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią, kiedy trawa jest w fazie intensywnego wzrostu. Dzięki temu zabiegowi trawnik staje się bardziej gęsty i zielony. Ponadto, wertykulacja może być zintegrowana z nawożeniem, co zwiększa efektywność dostarczanych składników odżywczych. Warto również pamiętać o odpowiednim ustawieniu głębokości nacięcia, aby nie uszkodzić korzeni trawnika.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Lemiesz oraz odkładnica stanowią część zespołu roboczego

A. brony

B. glebogryzarki

C. pługa

D. kultywatora

Lemiesz i odkładnica to kluczowe elementy zespołu roboczego pługa, który jest podstawowym narzędziem w uprawie roli. Lemiesz jest odpowiedzialny za przecinanie gleby, a odkładnica za jej odwracanie i formowanie rowów, co pozwala na skuteczne uprawy. W praktyce pługi są stosowane w różnych warunkach glebowych, a ich konstrukcja może się różnić w zależności od wymagań agronomicznych i rodzaju upraw. Na przykład, w glebie ciężkiej stosuje się pługi o większym lemieszu, które lepiej radzą sobie z oporem. Standardy dotyczące budowy i pracy pługów, takie jak normy ISO, nakładają wymagania dotyczące wytrzymałości materiałów oraz efektywności roboczej. Dzięki prawidłowemu dobraniu lemiesza i odkładnicy, operatorzy mogą minimalizować zużycie paliwa oraz zwiększać wydajność prac polowych, co jest praktycznym zastosowaniem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 37

Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?

A. Unieruchomić nogę

B. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy

C. Powiadomić przełożonego o incydencie

D. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek

Poddawanie się niewłaściwym procedurom w sytuacji urazu stawu skokowego może prowadzić do pogorszenia stanu poszkodowanego. Zawiadomienie przełożonego jest oczywiście ważnym krokiem, jednak nie powinno być traktowane jako pierwsza reakcja na uraz. Kluczowym zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest zapewnienie bezpieczeństwa poszkodowanemu i minimalizacja ryzyka dalszych obrażeń, co wymaga natychmiastowego działania. Podanie leków przeciwbólowych może wydawać się korzystne, ale należy pamiętać, że mogą one maskować objawy, co w sytuacji urazu stawu skokowego jest niewłaściwe. Osoba odpowiedzialna za pierwszą pomoc powinna skupić się na ocenie stanu zdrowia ofiary oraz na udzieleniu jej wsparcia fizycznego przed podjęciem decyzji o medykamentach. Dodatkowo założenie jałowego opatrunku na staw skokowy w sytuacji, gdy nie ma otwartych ran, jest zbędne i nieadekwatne. W przypadku urazów stawów, najważniejszym działaniem jest unieruchomienie, które zapobiega dalszemu uszkodzeniu tkanek. W każdej sytuacji pierwszej pomocy kluczowe jest zrozumienie, że niewłaściwe działanie może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, dlatego niezbędna jest znajomość podstawowych zasad pierwszej pomocy w przypadku kontuzji kończyn.

Pytanie 38

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. zadzwonić po pomoc medyczną.

B. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.

C. unieruchomić kończynę.

D. dawać mu leki przeciwbólowe.

Unieruchomienie kończyny to naprawdę ważna sprawa, zwłaszcza przy urazach stawów i podejrzeniu złamania. Chodzi o to, żeby nie ruszać uszkodzonego miejsca, bo to może pomóc w uniknięciu dalszych problemów i złagodzić ból. Jak to zrobić w praktyce? Można użyć opatrunków, temblaków, a najlepiej unikać obciążania kończyny. Zawsze warto unieruchomić zarówno staw skokowy, jak i kolanowy, bo to ograniczy ruch w całej kończynie. W pierwszej pomocy zaleca się obejrzenie rany przed unieruchomieniem, żeby sprawdzić, czy nie ma innych urazów. A po unieruchomieniu najlepiej od razu wezwać pomoc medyczną, żeby dalej zajęli się pacjentem. Dobrze podjęte działania w takiej sytuacji mogą naprawdę wpłynąć na to, jak szybko pacjent wróci do zdrowia i jego rehabilitacja później.

Pytanie 39

W ramach inwentaryzacji dendrologicznej rekomendowane jest, by obwód pnia był wyrażany w

A. dm

B. mm

C. cm

D. m

W inwentaryzacji dendrologicznej podawanie obwodu pnia w centymetrach (cm) jest standardem, ponieważ ta jednostka miary jest odpowiednia do oceny wielkości drzew i innych roślin. Centymetry są wystarczająco precyzyjne, aby dokładnie odzwierciedlić różnice w obwodzie pnia, a jednocześnie są proste do zrozumienia i stosowania w praktyce. W kontekście inwentaryzacji, zastosowanie centymetrów umożliwia łatwe porównania i analizy danych między różnymi lokalizacjami i czasami. Na przykład, w badaniach ekosystemów leśnych, obwód pnia mierzony w centymetrach pozwala na precyzyjne określenie wzrostu drzew w danym okresie. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie tych pomiarów w formacie cm, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami pomiarowymi w dendrologii oraz umożliwia lepszą współpracę w ramach badań naukowych i zarządzania zasobami leśnymi. W przypadku analizy danych statystycznych, centymetry są jednostką, która pozwala na bardziej precyzyjne obliczenia i wnioski dotyczące zdrowia i struktury lasów.

Pytanie 40

Zanim przystąpimy do sadzenia krzewów róż z uprawy pojemnikowej w docelowym miejscu, konieczne jest przede wszystkim

A. skrócenie ich pędów

B. skrócenie ich korzeni

C. nawilżenie ich brył korzeniowych

D. zaprawienie ich systemów korzeniowych

Nawilżenie brył korzeniowych krzewów róż przed posadzeniem jest kluczowym krokiem, który zapewnia zdrowy rozwój roślin. Bryły korzeniowe w uprawach pojemnikowych mogą być przesuszone, co negatywnie wpływa na zdolność roślin do przyswajania wody i składników odżywczych po przesadzeniu. Praktyka nawilżania polega na umieszczeniu rośliny w wodzie na kilka godzin przed sadzeniem, co pozwala na nasiąkanie substratu oraz pobudzenie aktywności systemu korzeniowego. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki ogrodniczej, odpowiednie nawodnienie przed sadzeniem zwiększa szanse na przetrwanie oraz przyspiesza aklimatyzację rośliny w nowym środowisku. Warto zwrócić uwagę, że nie tylko sama bryła korzeniowa powinna być nawilżona, ale również otoczenie, w którym roślina będzie sadzona, powinno być odpowiednio przygotowane, aby uniknąć stresu wodnego. Stosowanie tej metody jest szeroko zalecane przez specjalistów w dziedzinie ogrodnictwa i stanowi standardową procedurę w profesjonalnych szkółkach oraz gospodarstwach zajmujących się uprawą roślin.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej