Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 15 kwietnia 2025 15:59
Data zakończenia: 15 kwietnia 2025 16:24

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W zakładzie gastronomicznym magazyn podręczny powinien być usytuowany w części

A. produkcyjnej

B. magazynowej

C. ekspedycyjnej

D. administracyjnej

Odpowiedź 'produkcyjnej' jest prawidłowa, ponieważ magazyn podręczny w zakładzie gastronomicznym jest kluczowym elementem zapewniającym efektywny proces produkcji. Magazyn ten powinien znajdować się w bliskiej odległości od obszaru produkcji, co umożliwia szybki dostęp do składników i materiałów potrzebnych do przygotowania potraw. Przykładowo, w kuchni restauracyjnej, gdzie czas przygotowania dań ma kluczowe znaczenie, magazyn podręczny pozwala na błyskawiczne uzupełnianie potrzebnych produktów, co wpływa na efektywność operacyjną i jakość świadczonych usług. Dobre praktyki branżowe wskazują, że magazyny powinny być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwą identyfikację i dostęp do produktów, co jest szczególnie istotne w przypadku składników, które wymagają szybkiego wykorzystania, jak świeże warzywa czy mięsa. Przechowywanie produktów w magazynie produkcyjnym powinno odbywać się zgodnie z zasadami FIFO (First In, First Out), aby zminimalizować straty i zapewnić wysoką jakość potraw.

Pytanie 2

Metodę przygotowywania mąki z połączenia wody i tłuszczu wykorzystuje się do wytwarzania ciasta

A. ptysiowego

B. zbijanego

C. drożdżowego

D. piernikowego

Zarówno ciasto drożdżowe, jak i zbijane oraz piernikowe, różnią się znacznie od ciasta ptysiowego w zakresie używanych technik przygotowania oraz składników. Ciasto drożdżowe opiera się na fermentacji, gdzie drożdże metabolizują cukry zawarte w mące, co prowadzi do powstawania dwutlenku węgla i sprawia, że ciasto rośnie. Ta technika wymaga czasu, aby drożdże mogły w pełni zadziałać, co jest zupełnie przeciwne do techniki zaparzania mąki. Ciasto zbijane, nazywane również ciastem parzonym, wprowadza mąkę do wrzącej wody, ale nie w połączeniu z tłuszczem, co czyni je nieodpowiednim w kontekście omawianej techniki. Z kolei ciasto piernikowe, które jest bardziej złożone i często zawiera przyprawy oraz miód, również nie wykorzystuje zaparzania, ale polega na połączeniu składników w inny sposób. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby nie mylić różnych technik, co prowadzi do nieporozumień w przygotowywaniu ciast. W branży cukierniczej umiejętność rozróżniania tych technik jest niezbędna dla uzyskania właściwych rezultatów oraz jakości wyrobów. Błędem jest zatem przypisanie techniki zaparzania do ciast, które nie są oparte na tym procesie.

Pytanie 3

Jakie odpady stanowią zagrożenie dla środowiska?

A. Baterie oraz świetlówki

B. Obierki z owoców i ziemniaków

C. Butelki szklane i słoiki

D. Papier i tektura

Odpady szklane, tekturowe i organiczne, takie jak obierki z ziemniaków i owoców, są powszechnie uznawane za mniej szkodliwe dla środowiska w porównaniu do baterii i świetlówek. Szklane butelki i słoje można poddać recyklingowi, co sprawia, że ich wpływ na środowisko jest znacznie mniejszy, jeśli są odpowiednio segregowane. Tektura i papier również mogą być przetwarzane w cyklu zamkniętym, co zmniejsza ilość odpadów i oszczędza surowce naturalne. Z kolei obierki z ziemniaków i owoców są biodegradowalne i mogą być kompostowane, co przyczynia się do wzbogacenia gleby. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie potencjalnych zagrożeń związanych z różnymi rodzajami odpadów. Odpady niebezpieczne to takie, które zawierają substancje chemiczne mogące szkodzić zdrowiu ludzi i środowisku, a odpady organiczne czy papierowe nie spełniają tych kryteriów. Warto zwrócić uwagę na fakt, że odpowiednia segregacja i recykling są kluczowe w gospodarce odpadami, dlatego też edukacja społeczności na temat różnorodności odpadów i ich właściwego zarządzania jest niezbędna dla ochrony środowiska. Zrozumienie tej różnicy jest istotne dla podejmowania świadomych decyzji o odpadach, co podejmuje wiele organizacji ekologicznych na całym świecie.

Pytanie 4

Do krojenia warzyw stosowane są deski i noże oznaczone kolorem

A. czerwonym

B. zielonym

C. niebieskim

D. brązowym

Deski i noże przeznaczone do krojenia warzyw oznakowane są kolorem zielonym, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa i higieny w kuchni. Oznakowanie to jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, które zalecają stosowanie różnych kolorów desek i noży do rozdzielania surowych i gotowych do spożycia produktów. Kolor zielony jest powszechnie używany w profesjonalnych kuchniach do oznaczania narzędzi przeznaczonych do pracy z warzywami, co pozwala na łatwą identyfikację i eliminację ryzyka krzyżowego skażenia. Używając zielonych narzędzi do warzyw, kucharze mogą uniknąć kontaminacji bakteriami pochodzącymi z surowego mięsa czy owoców morza. Dobre praktyki w zakresie higieny żywności zalecają również regularne czyszczenie i dezynfekcję desek i noży, aby utrzymać ich bezpieczeństwo i skuteczność. Stosowanie odpowiednich kolorów narzędzi kuchennych jest kluczowym elementem w systemie HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), który ma na celu identyfikację i kontrolowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 5

Aby przygotować 1 kg ryżu w wersji sypkiej, potrzebne jest 2,10 dm³ wody. Jaką ilość wody należy zastosować do przygotowania 200 porcji ryżu, jeśli na jedną porcję przypada 50 g ryżu?

A. 10,50 dm3

B. 210,50 dm3

C. 105,00 dm3

D. 21,00 dm3

Aby zrozumieć, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, warto najpierw przyjrzeć się podstawowym zasadom dotyczącym proporcji w gotowaniu. Wiele osób może popełnić błąd, nie przeliczywszy dokładnie wymaganej ilości ryżu, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Przykładowo, wzięcie pod uwagę 1 kg ryżu i niezrozumienie, że dla 200 porcji potrzebujemy 10 kg może skutkować wyliczeniem 10,50 dm³ lub 105,00 dm³, co jest całkowicie nieadekwatne do sytuacji. Złudne mogą być także obliczenia związane z przeliczeniem jednostek, gdzie ktoś mógłby nie zrozumieć, że 1 dm³ wody jest równy 1 kg wody. W kontekście gotowania, precyzyjne pomiary są niezbędne, aby uzyskać pożądany efekt smakowy oraz teksturalny potraw. Niekiedy można również spotkać się z niepoprawnym założeniem, że do większej ilości ryżu wystarczy proporcjonalnie zwiększyć ilość wody bez uwzględnienia różnic w procesie gotowania większych porcji. Każde dodatkowe kilogramy ryżu mogą wymagać nieco innej ilości wody ze względu na różnice w absorpcji wody. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego gotowania oraz unikania marnotrawstwa składników.

Pytanie 6

Podczas dłuższego przechowywania składniki zawarte w ziemniakach mogą podlegać

A. estryfikacji

B. sterylizacji

C. sublimacji

D. transpiracji

Estryfikacja, transpiracja, sterylizacja i sublimacja to różne procesy chemiczne i fizyczne, które mają odmienne znaczenie i zastosowanie w kontekście przechowywania żywności. Estryfikacja to reakcja chemiczna, w której kwasy reagują z alkoholami, prowadząc do powstania estrów, co nie odnosi się do zmian zachodzących w składnikach ziemniaków podczas ich przechowywania. Proces ten może być mylony z innymi reakcjami chemicznymi, jednak nie ma bezpośredniego wpływu na jakość ani trwałość ziemniaków. Sterylizacja to proces mający na celu eliminację mikroorganizmów, który jest istotny w kontekście konserwacji żywności, ale nie odnosi się do naturalnych procesów zachodzących w ziemniakach w trakcie ich przechowywania. Sublimacja to z kolei przejście substancji ze stanu stałego w gazowy, które nie ma zastosowania w kontekście przechowywania ziemniaków, jako że nie zachodzi w normalnych warunkach przechowywania. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niepoprawnych odpowiedzi często wynikają z nieznajomości podstawowych procesów zachodzących w roślinach oraz brak zrozumienia, jak te procesy wpływają na jakość żywności. Kluczowe jest zrozumienie, że spadek wilgotności w ziemniakach jest wynikiem transpiracji, co podkreśla znaczenie odpowiednich warunków przechowywania, aby utrzymać świeżość i jakość tego warzywa.

Pytanie 7

Warzywa suszone, przechowywane w opakowaniach, które nie pozwalają na dostęp powietrza oraz ich nawilżanie, mogą być składowane w temperaturze od 1°C do 18°C przy wilgotności powietrza wynoszącej 60%

A. bezterminowo

B. maksymalnie do 6 miesięcy

C. maksymalnie 12 miesięcy

D. maksymalnie do 3 miesięcy

Przechowywanie suszy warzywnej przez krótszy okres, na przykład maksymalnie do 6 miesięcy, nie tylko jest niezgodne ze standardami branżowymi, ale również może prowadzić do niepełnego wykorzystania potencjału przechowalniczego tych produktów. W rzeczywistości, wiele badań pokazuje, że właściwe warunki przechowywania pozwalają na dłuższe zachowanie jakości. Stwierdzenie, że susze warzywne można przechowywać bezterminowo, jest mylne; to może prowadzić do przekonania, że nie wymagają one szczególnej uwagi w zakresie przechowywania, co jest nieprawdą. Każdy produkt ma swoje ograniczenia dotyczące trwałości, wynikające zarówno z jego składników, jak i warunków przechowywania. Z kolei maksymalny okres 3 miesięcy jest nie tylko nieadekwatny, ale także ignoruje podstawowe zasady dotyczące przechowywania produktów spożywczych. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jedynie temperatura wpływa na trwałość. W rzeczywistości kluczowe jest połączenie temperatury, wilgotności i hermetyczności opakowań. Takie błędne wnioski mogą prowadzić do strat finansowych, a także do problemów zdrowotnych związanych z spożywaniem przeterminowanych produktów. Dlatego tak ważne jest zrozumienie, że odpowiednie przechowywanie nie tylko zwiększa trwałość, ale także zachowuje jakość i bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 8

Najwyższą wartość odżywczą posiadają owoce

A. z konserwowych.

B. z dżemów.

C. z mrożonych.

D. z marynowanych.

Marynowanie, konserwowanie i przygotowywanie konfitur to procesy, które często wiążą się z dodatkiem cukru, soli oraz innych substancji chemicznych, co negatywnie wpływa na zachowanie naturalnych wartości odżywczych owoców. Podczas marynowania, owoce są poddawane działaniu kwasów i soli, co może prowadzić do strat witamin, w tym witaminy C, która jest kluczowa dla wielu funkcji organizmu. Konserwy, które często są poddawane procesowi pasteryzacji, mogą tracić wartości odżywcze z powodu wysokiej temperatury, która niszczy delikatne składniki odżywcze. Przygotowywanie konfitur wiąże się natomiast z długotrwałym gotowaniem owoców z dużą ilością cukru, co również wpływa na ich wartość odżywczą, ograniczając zawartość składników odżywczych do minimum. Te metody, mimo że mogą przedłużać trwałość owoców, nie są optymalne dla zachowania ich pełnych właściwości zdrowotnych. Dlatego istotne jest, aby wybierając owoce, szukać tych, które są mrożone, ponieważ są one zazwyczaj najzdrowszą opcją dostępną na rynku.

Pytanie 9

Przed pieczeniem do sufletu jabłkowego wykonanego z przetartych jabłek, które zostały podsmażone z cukrem, należy dodać

A. drożdże

B. proszek do pieczenia

C. pianę z białek

D. sodę

Prawidłowym dodatkiem do sufletu jabłkowego jest piana z białek, ponieważ jej struktura wpływa na lekkość i puszystość końcowego produktu. Ubijanie białek na sztywno wprowadza do masy powietrze, co jest kluczowe dla uzyskania charakterystycznej tekstury sufletów. Podczas pieczenia, powietrze w pianie ekspanduje, sprawiając, że suflet rośnie, a jednocześnie nadaje mu delikatność. W praktyce, dodanie ubitych białek do masy jabłkowej powinno odbywać się z zachowaniem ostrożności, aby nie zniszczyć struktury piany. Należy delikatnie wmieszać białka do masy jabłkowej, używając techniki składania, co pozwoli zachować ich objętość. Suflet jabłkowy z właściwie przygotowaną pianą z białek może być podawany jako lekki deser, idealny na różne okazje. Warto również pamiętać, że serwowanie sufletu zaraz po upieczeniu jest kluczowe, ponieważ z czasem traci on swoją puszystość.

Pytanie 10

Które warzywa zawierają kwas szczawiowy?

A. roszponkę i fenkuł

B. endywię i boćwinę

C. szpinak i rabarbar

D. rukolę i karczoch

Szpinak i rabarbar to dwa warzywa, które zawierają wysokie stężenie kwasu szczawiowego, związku chemicznego, który w nadmiarze może wpływać na zdrowie, zwłaszcza w kontekście formowania kamieni nerkowych. Kwas szczawiowy może wiązać się z wapniem i innymi minerałami, co prowadzi do zmniejszenia ich przyswajalności w organizmie. Dlatego osoby z problemami nerkowymi powinny ograniczać spożycie tych warzyw. Szpinak, zawierający również wiele cennych składników odżywczych, takich jak żelazo i witaminy A, C, i K, jest popularnym składnikiem wielu potraw. Rabarbar, choć technicznie jest rośliną, często traktowany jest jak owoc w kuchni. Może być stosowany w deserach, kompotach czy dżemach, ale ze względu na swoje właściwości zdrowotne warto być świadomym jego zawartości kwasu szczawiowego. Przykładem dobrych praktyk jest korzystanie z tych warzyw w umiarkowanych ilościach, a także łączenie ich z produktami bogatymi w wapń, co może pomóc w neutralizacji negatywnych skutków kwasu szczawiowego.

Pytanie 11

Aby osiągnąć odpowiednie cechy organoleptyczne potrawy, należy

A. bryzol wieprzowy spryskać octem

B. befsztyk wołowy solić pod koniec smażenia

C. eskalopki pokryć żelatyną

D. śmietankę poddać liofilizacji

Odpowiedzi, które wskazują na eskalopki powlekane żelatyną, bryzol wieprzowy skropiony octem oraz liofilizację śmietanki, nie są zgodne z praktykami kulinarnymi, które zapewniają optymalne walory organoleptyczne potraw. Powlekanie eskalopków żelatyną to technika, która w praktyce nie jest powszechnie stosowana. Żelatyna, mimo że ma swoje miejsce w kuchni jako środek żelujący, nie jest odpowiednia do mięsnych potraw, ponieważ może zmieniać ich teksturę w sposób niepożądany, prowadząc do utraty soczystości. Podobnie, skropienie bryzolu wieprzowego octem na etapie smażenia może skutkować nieprzyjemnym połączeniem smaków, gdyż ocet ma tendencję do dominowania nad smakiem mięsa, a jego działanie kwasowe może powodować, że mięso stanie się twarde. Liofilizacja śmietanki jest procesem, który, chociaż użyteczny w kontekście długoterminowego przechowywania produktów, nie ma zastosowania w przypadku świeżych potraw, ponieważ może prowadzić do utraty nie tylko smaku, ale również wartości odżywczych. Rekomenduje się, aby stosować metody kulinarne, które nie tylko podkreślają smak, ale również zachowują właściwą teksturę i soczystość potraw, przy zachowaniu najwyższych standardów branżowych. Warto zainwestować czas w naukę technik, które przyczyniają się do wysokiej jakości dań oraz ich estetyki serwowania.

Pytanie 12

Podczas przygotowywania produktów z ciasta drożdżowego, gluten obecny w mące pszennej

A. zwiększa spoistość i ciągliwość ciasta

B. nadaje wyrobom złotawą kolorystykę

C. wzmacnia zapach ciasta

D. zmniejsza objętość oraz trwałość ciasta

Żadne z pozostałych stwierdzeń nie oddaje prawidłowych właściwości glutenu w kontekście ciasta drożdżowego. Mówiąc o wzmocnieniu aromatu ciasta, należy zaznaczyć, że smak i zapach potrawy zależą głównie od użytych składników oraz procesu ich obróbki, a nie bezpośrednio od białek glutenowych. Aromaty w pieczeniu są efektem reakcji Maillarda oraz karamelizacji, które zachodzą podczas pieczenia w wysokich temperaturach, a nie dzięki glutenowi. Kwestia nadająca wyrobom złocistą barwę również nie jest związana z glutenem, lecz z tymi reakcjami chemicznymi, które prowadzą do powstania charakterystycznej, złocistej skórki. Co więcej, gluten nie zmniejsza objętości ani trwałości ciasta; wręcz przeciwnie, jego obecność jest kluczowa dla uzyskania odpowiedniej struktury i tekstury, a w odpowiednich warunkach może wydłużać świeżość wyrobów poprzez lepsze zatrzymywanie wilgoci. Typowe błędy myślowe obejmują utożsamianie właściwości ciasta z innymi składnikami lub procesami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie funkcji glutenu. Właściwe zrozumienie roli glutenu jest kluczowe dla każdego, kto chce uzyskać wysokiej jakości wypieki, dlatego istotne jest zapoznanie się z teorią piekarstwa oraz praktykami, które kładą nacisk na rozwój i zarządzanie glutenem.

Pytanie 13

Jakie rozwiązanie w organizacji miejsca pracy kucharza gwarantuje najwyższą efektywność jego pracy?

A. Narzędzia używane są rozmieszczone w zasięgu ręki

B. Blat roboczy znajduje się na wysokości 1 m od podłogi

C. Ciąg komunikacyjny ma szerokość 0,50 m

D. Oświetlenie blatu roboczego pochodzi z tyłu kucharza

Odpowiedź dotycząca rozmieszczenia używanych narzędzi w zasięgu ręki jest kluczowa dla zapewnienia optymalnej wydajności pracy kucharza. Ergonomia miejsca pracy ma zasadnicze znaczenie w gastronomii, ponieważ wpływa bezpośrednio na szybkość i efektywność wykonywanych zadań. Kiedy narzędzia i akcesoria są łatwo dostępne, kucharz może skupić się na przygotowywaniu potraw, co minimalizuje czas poświęcany na szukanie i sięganie po niezbędne przedmioty. W praktyce oznacza to, że wszystkie potrzebne przyrządy, takie jak noże, deski do krojenia, czy miski, powinny znajdować się w zasięgu ręki w zorganizowany sposób. W zgodzie z zasadami ergonomii zaleca się, aby blat roboczy był tak skonstruowany, aby wszystkie przedmioty były widoczne i w łatwy sposób dostępne, co pozwala na płynność pracy. Dobre praktyki w kuchni obejmują także regularne przeglądanie i organizowanie narzędzi, co zmniejsza ryzyko kontuzji i sprzyja utrzymaniu porządku.

Pytanie 14

Resztki mięsa, które powstają podczas przygotowywania tradycyjnej sztufady, powinny być wykorzystane do zrobienia

A. sznycla po wiedeńsku

B. boeuf Stroganowa

C. kotletów pożarskich

D. pieczeni rzymskiej

Odpowiedzi, które wskazują na inne potrawy, nie są poprawne w kontekście wykorzystania okrawków mięsa powstałych podczas formowania sztufady. Sznycel po wiedeńsku to danie, które polega na panierowaniu kotleta i jego smażeniu na złoto, co nie ma związku z okrawkami. Ta metoda przygotowania wymaga stosunkowo dużych kawałków mięsa, a nie resztek. Boeuf Stroganowa to potrawa, która również bazuje na kawałkach mięsa wołowego, duszonych w sosie, co czyni tę odpowiedź nieodpowiednią, gdyż nie wykorzystuje okrawków. Kotlety pożarskie, choć mogą być przygotowane z mielonego mięsa, nie koncentrują się na resztkach, ale raczej na pełnowartościowym składniku. W kontekście przygotowywania potraw w kuchni, kluczowe jest rozumienie, że niektóre metody wymagają użycia całego kawałka mięsa, a nie resztek. Prawidłowe planowanie oraz wykorzystanie surowców w kuchni to istotna umiejętność, która pozwala na uniknięcie marnotrawstwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że odpowiedzi niebazujące na praktycznym wykorzystaniu resztek mięsa są nieadekwatne i nie wspierają celów efektywnego gotowania.

Pytanie 15

Higrometr to instrument montowany w przestrzeniach magazynowych w celu monitorowania

A. temperatury materiałów

B. temperatury w powietrzu

C. wilgotności w powietrzu

D. zanieczyszczeń w powietrzu

Zrozumienie funkcji higrometru jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania warunkami środowiskowymi. Urządzenia te nie służą do pomiaru zanieczyszczenia powietrza, a ich zastosowanie w tej dziedzinie jest ograniczone. Zanieczyszczenia powietrza są mierzone za pomocą innych instrumentów, takich jak pyłomierze czy analizatory gazów, które są zaprojektowane specjalnie do tego celu. Wilgotność powietrza i zanieczyszczenie, pomimo że są związane, to są to różne parametry, które wymagają odrębnych metod pomiarowych i analizy. Dodatkowo, higrometry nie służą również do pomiaru temperatury powietrza ani surowców. Temperaturę powietrza mierzysz za pomocą termometrów, które mogą być elektroniczne lub mechaniczne, ale nie mają one związku z wilgotnością powietrza, którą higrometr monitoruje. Wilgotność jest istotnym parametrem wpływającym na komfort i bezpieczeństwo w wielu zastosowaniach, ale pomiar temperatury ma zupełnie inną perspektywę i wymaga innych urządzeń. Dlatego wybór odpowiedniego narzędzia pomiarowego jest kluczowy dla skutecznego zarządzania jakością w różnych branżach.

Pytanie 16

Jakie urządzenie nadaje się do gotowania, pieczenia, smażenia, zapiekania oraz rozmrażania?

A. Piekarnik z termoobiegiem

B. Kuchnia mikrofalowa z grillem

C. Kuchenka indukcyjna

D. Piec konwekcyjno-parowy

Kuchnia mikrofalowa z grillem, piekarnik z termoobiegiem oraz kuchenka indukcyjna to urządzenia, które mają swoje specyficzne funkcje, jednak żadne z nich nie oferuje pełnej gamy możliwości, jakie zapewnia piec konwekcyjno-parowy. Kuchnia mikrofalowa z grillem może jedynie podgrzewać i grillować, co ogranicza jej zastosowanie do konkretnych potraw, takich jak zapiekanki czy szybkie podgrzewanie resztek. Jej zdolność do gotowania potraw przy użyciu pary jest także bardzo ograniczona, co sprawia, że nie jest idealnym rozwiązaniem dla osób szukających wszechstronności. Piekarnik z termoobiegiem, choć pozwala na równomierne pieczenie, nie posiada funkcji parowania, co może negatywnie wpływać na teksturę i wilgotność potraw. Z kolei kuchenka indukcyjna to narzędzie głównie do gotowania na płycie, które nie wspiera procesów pieczenia czy zapiekania. Często użytkownicy mylą te urządzenia, wierząc, że są w stanie zastąpić piec konwekcyjno-parowy, co wynika z niepełnego zrozumienia ich funkcji. W praktyce, piec konwekcyjno-parowy jest nieoceniony dla tych, którzy pragną mieć pełną kontrolę nad procesem przygotowywania potraw i dążyć do zdrowego stylu życia, co jest coraz bardziej istotne w nowoczesnej gastronomii.

Pytanie 17

Masło, które jest przeznaczone do codziennego spożycia, powinno być przechowywane

A. w temperaturze +8 °C i wilgotności względnej 70%

B. w temperaturze +8 °C i wilgotności względnej 90%

C. w temperaturze +15 °C i wilgotności względnej 90%

D. w temperaturze +15 °C i wilgotności względnej 70

Masło przeznaczone do bieżącego spożycia powinno być przechowywane w temperaturze +8 °C i wilgotności względnej 70%, aby zapewnić jego świeżość i jakość. W takim środowisku hamuje się rozwój mikroorganizmów, co jest kluczowe dla utrzymania higieny produktu. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje również ryzyko jełczenia tłuszczu, co może prowadzić do pogorszenia smaku oraz wartości odżywczych. W praktyce, wiele gospodarstw domowych i gastronomicznych korzysta z lodówek ustawionych na temperaturę w przedziale 4-8 °C, co jest akceptowane jako standard przechowywania produktów mleczarskich. Dodatkowo, optymalna wilgotność zapobiega wysychaniu masła i utrzymuje jego odpowiednią konsystencję, co jest szczególnie ważne w kontekście komfortu użytkowania oraz przyrządzania potraw. Warto także pamiętać, że masło najlepiej przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, co dodatkowo chroni je przed wpływem innych zapachów oraz zanieczyszczeniami.

Pytanie 18

Osoba, która jest nosicielem bakterii Salmonella,

A. może być zatrudniona w restauracji, jeśli przestrzega zasad sanitarno-epidemiologicznych

B. nie stanowi zagrożenia dla innych pracowników

C. nie może być zatrudniona w restauracji

D. nie zagraża otoczeniu

Odpowiedź, że pracownik noszący pałeczki Salmonella nie może pracować w zakładzie gastronomicznym, jest poprawna ze względu na wysokie ryzyko zakażeń pokarmowych, które mogą zagrażać zdrowiu konsumentów. Salmonella jest patogenem odpowiedzialnym za poważne choroby układu pokarmowego, a jej nosicielstwo oznacza, że dana osoba może przenosić bakterie, nawet jeśli nie wykazuje objawów. Zgodnie z wytycznymi Sanepidu oraz regulacjami zawartymi w przepisach prawa żywnościowego, osoby z potwierdzonym nosicielstwem Salmonelli są objęte zakazem pracy w branży gastronomicznej, aby zminimalizować ryzyko wybuchów epidemii. W praktyce oznacza to, że takie osoby powinny przejść odpowiednie leczenie i być ponownie przebadane, zanim będą mogły powrócić do pracy. Przykładowo, w przypadku pracowników restauracji, ich zdrowie i bezpieczeństwo muszą być priorytetem, aby zapewnić, że dostarczane jedzenie jest wolne od patogenów, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 19

Wprowadzenie powietrza do masy cukrowo-jajowej oraz jej połączenie z mąką to kroki w procesie przygotowywania ciasta

A. parzonego

B. kruchego

C. piernikowego

D. biszkoptowego

Odpowiedzi, które wskazują na ciasto piernikowe, parzone lub kruche, są błędne z kilku powodów. W przypadku ciasta piernikowego, proces przygotowania nie wymaga napowietrzania masy jajecznej z cukrem, a jego struktura opiera się na innym podejściu, często z użyciem miodu i różnych przypraw, co nadaje mu charakterystyczny smak. Ciasto parzone, takie jak eklery, potrzebuje gotowania masy na ogniu, co wymaga całkowicie innej techniki, polegającej na dodawaniu mąki do gorącej wody lub tłuszczu, a nie na napowietrzaniu. Z kolei ciasto kruche jest przygotowywane w sposób, który nie wymaga napowietrzania, lecz skupia się na połączeniu mąki z tłuszczem oraz cukrem w sposób, który zapewnia kruchość gotowego produktu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie technik piekarskich oraz brak zrozumienia specyfiki różnych rodzajów ciast. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z technikami oraz składnikami różnych ciast, co pozwala na lepsze zrozumienie ich przygotowania.

Pytanie 20

Jaką potrawę należy zagęścić przy pomocy podprawy zacieranej oraz śmietany i żółtek?

A. Krem z pieczarek

B. Sos holenderski

C. Barszcz ukraiński

D. Sos beszamelowy

Krem z pieczarek to danie, które trzeba trochę zagęścić. Najczęściej robi się to za pomocą podprawy zacieranej, czyli takiej mieszanki mąki z tłuszczem, i co ważne – dodaje się też śmietankę i żółtka. Ta podprawa sprawia, że konsystencja jest naprawdę przyjemna, a smak nabiera głębi. Moim zdaniem to bardzo ważne, żeby krem był gładki i aksamitny, bo to właśnie czyni go wyjątkowym. Jak już gotujesz krem, to możesz dodać podprawę, a później wlać ubite żółtka z śmietanką. Dzięki temu unikniesz ścięcia żółtek, co by było pechowe. Te techniki zagęszczania są popularne w kuchni francuskiej i polskiej, gdzie zawsze dąży się do uzyskania takiej jedwabistej tekstury. Zresztą, każdy kucharz powinien to znać, bo to naprawdę podstawy gotowania.

Pytanie 21

W trakcie zagęszczania kisielu kakaowego występuje proces

A. rozkładu proszku kakaowego

B. kleikowania skrobi

C. koagulacji białka mleka

D. karmelizacji cukru

Kleikowanie skrobi to proces, który zachodzi, gdy skrobia jest poddawana działaniu wysokiej temperatury i wilgoci, co prowadzi do jej hydratacji i pęcznienia. W przypadku kisielu kakaowego, skrobia jest głównym składnikiem, który podczas odpowiedniego podgrzewania przekształca się w żel, co nadaje produktowi odpowiednią konsystencję. Proces ten jest kluczowy w przemyśle spożywczym, zwłaszcza w produkcji deserów i sosów, gdzie odpowiednia struktura i tekstura są istotne dla akceptacji przez konsumentów. W praktyce, aby uzyskać optymalne rezultaty, producenci muszą przestrzegać określonych parametrów, takich jak temperatura gotowania i czas, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w technologii żywności. Dobrze przeprowadzony proces kleikowania wpływa nie tylko na konsystencję, ale również na smak i stabilność produktu końcowego, co jest istotne w kontekście rozwoju nowych receptur i innowacji w branży spożywczej.

Pytanie 22

Jaki deser jest zagęszczany przy użyciu mąki ziemniaczanej?

A. Budyń z dodatkiem bakalii

B. Kisiel o smaku kakao

C. Mleczko o smaku waniliowym

D. Mus owocowy z truskawek

Kisiel kakaowy jest deserem, który zyskuje swoją charakterystyczną konsystencję dzięki zastosowaniu mąki ziemniaczanej jako jednego z głównych składników. Mąka ziemniaczana, znana ze swojego silnego działania zagęszczającego, jest często wykorzystywana w przemyśle cukierniczym oraz kulinarnym do produkcji różnych deserów i sosów. W przypadku kisielu, proces przygotowania polega na rozpuszczeniu mąki w zimnej wodzie, a następnie połączeniu z gorącym płynem, co skutkuje uzyskaniem gładkiej, przezroczystej masy. Kisiel kakaowy, wykorzystujący dodatkowo kakao, staje się deserem o intensywnym smaku oraz atrakcyjnej barwie. Zastosowanie mąki ziemniaczanej w kisielu ma również praktyczne zalety, takie jak krótki czas gotowania oraz łatwość w regulacji konsystencji, co jest istotne w kulinarnej praktyce. Ponadto, w standardach produkcji deserów, mąka ziemniaczana jest polecana ze względu na swoje właściwości zdrowotne oraz bezglutenowe, co czyni kisiel bardziej przystępnym dla osób z nietolerancją glutenu. Warto również wspomnieć, że mąka ziemniaczana jest bardziej stabilna w obliczu wysokich temperatur, co czyni ją idealnym składnikiem do przygotowania kisieli i innych deserów wymagających gotowania.

Pytanie 23

Który system zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego żywności bada możliwości wystąpienia zagrożeń oraz określa metody ich kontrolowania?

A. GMP

B. HACCP

C. TQM

D. GHP

System HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kontroli, to super ważne podejście, które pomaga nam ogarniać ryzyko związane z bezpieczeństwem żywności. To coś jak detektyw, który analizuje różne zagrożenia, czy to biologiczne, chemiczne, czy jakieś fizyczne, które mogą pojawić się na każdym etapie produkcji. Dzięki HACCP można szybciej wyłapać problemy i wdrożyć działania, które zwiększają bezpieczeństwo jedzenia. Na przykład, w produkcji mięsa zwraca się uwagę na krytyczne punkty, jak obróbka termiczna, i wtedy monitoruje się temperaturę oraz czas gotowania – to naprawdę zwiększa pewność, że jedzenie jest bezpieczne. Co więcej, HACCP jest zgodny z międzynarodowymi standardami, jak ISO 22000 i normami FDA, przez co jest szeroko uznawany w branży przetwórstwa żywności. Wydaje mi się, że to świetne narzędzie, które każdy producent powinien znać.

Pytanie 24

Podstawowymi składnikami nadzienia do pierogów ruskich są

A. bób z cebulą

B. ziemniaki oraz ser twarogowy

C. kapusta kiszona i groch

D. soczewica oraz wędzony boczek

Odpowiedź 'ziemniaki i ser twarogowy' jest poprawna, ponieważ te składniki stanowią klasyczny farsz do pierogów ruskich, które mają swoje korzenie w kuchni polskiej. Ziemniaki, często gotowane i następnie utarte, nadają farszowi odpowiednią konsystencję oraz smak, a ser twarogowy dodaje kremowości oraz delikatnej słoności. Taki farsz jest również zgodny z tradycyjnymi przepisami, co czyni go standardem w polskiej gastronomii. W praktyce, pierogi ruskie są często podawane z dodatkiem cebuli smażonej na maśle lub skwarkami, co wzbogaca ich smak. Złote zasady przy przygotowywaniu farszu obejmują odpowiednie przyprawienie oraz dobrą jakość użytych składników. Tradycyjnie, pierogi te są również daniem wegetariańskim, co sprawia, że są popularnym wyborem wśród osób przestrzegających diety roślinnej. Ich przygotowanie wymaga umiejętności formowania ciasta oraz komponowania smaków w sposób harmonijny, co czyni je nie tylko smacznym, ale i estetycznym daniem.

Pytanie 25

Rozbity kawałek mięsa wieprzowego, uformowany w okrąg o średnicy 14 cm oraz grubości 0,5 cm, przyprawiony solą, pieprzem i mąką, to jaki przygotowany półprodukt?

A. filet

B. rumsztyk

C. befsztyk

D. bryzol

Bryzol to cienki płat mięsa, najczęściej wieprzowego, który jest odpowiednio przygotowany poprzez oprószenie solą, pieprzem i mąką, a następnie smażenie. W przypadku płatu o średnicy 14 cm i grubości 0,5 cm mamy do czynienia z klasycznym przykładem bryzola, który idealnie nadaje się do szybkiego smażenia na patelni. Przygotowanie bryzola jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które wskazują, że mięso powinno być cienko pokrojone, co pozwala na równomierne i szybkie przyrządzanie. Dodatkowo, mąka tworzy chrupiącą skórkę podczas smażenia, co zwiększa walory smakowe dania. Bryzole są często wykorzystywane w różnych kuchniach świata, na przykład w daniach takich jak schnitzel w kuchni niemieckiej czy cotoletta w kuchni włoskiej. Warto także pamiętać, że bryzol można podawać z różnorodnymi dodatkami, takimi jak ziemniaki, sałatki czy sosy, co czyni go wszechstronnym półproduktem w codziennym gotowaniu.

Pytanie 26

Befsztyk powinien być przygotowywany

A. z polędwicy wieprzowej

B. z antrykotu

C. z ligawy

D. z polędwicy wołowej

Befsztyk, jako klasyczne danie mięsne, najczęściej przygotowuje się z polędwicy wołowej, co wynika z jej wyjątkowych właściwości smakowych i teksturalnych. Polędwica wołowa jest jednym z najdelikatniejszych i najsmaczniejszych kawałków mięsa, charakteryzującym się niską zawartością tłuszczu oraz doskonałą kruchością, co czyni ją idealną do smażenia na wysokiej temperaturze. Przygotowując befsztyk, należy pamiętać o technikach takich jak marynowanie, które wpływa na poprawę smaku i miękkości mięsa. Dobrze jest również pozwolić mięsu odpocząć po smażeniu, aby soki miały czas na równomierne rozmieszczenie, co zwiększa soczystość dania. W branży gastronomicznej standardy dotyczące befsztyków często wskazują na konieczność używania wysokiej jakości polędwicy wołowej, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich walorów smakowych. Dla przykładu, renomowane restauracje często wybierają polędwicę z certyfikowanych hodowli, co zapewnia nie tylko doskonały smak, ale także zgodność z normami etycznymi.

Pytanie 27

Jak nazywa się metoda zarządzania odpadami komunalnymi, która polega na ich ponownym wykorzystaniu?

A. recykling

B. produkcja kompostu

C. utylizacja poprzez spalanie

D. magazynowanie

Składowanie, spalanie i kompostowanie to metody zarządzania odpadami, ale nie polegają one na ich powtórnym wykorzystaniu w sensie recyklingu. Składowanie odpady polega na ich gromadzeniu na wysypiskach, co prowadzi do zajmowania cennych terenów oraz potencjalnego zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych. Ta metoda jest często postrzegana jako ostatnia deska ratunku, a nie jako zrównoważone podejście do gospodarowania odpadami. Spalanie, z drugiej strony, może służyć do produkcji energii, jednak generuje emisje sączące się do atmosfery, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpływać na jakość powietrza i zdrowie publiczne. Kompostowanie to proces biologiczny, który zamienia odpady organiczne w humus, ale nie obejmuje to odpadów nieorganicznych, takich jak plastik czy metal. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie metody gospodarki odpadami mają na celu ich ponowne wykorzystanie. Kluczowym błędem jest mylenie recyklingu z innymi formami zarządzania odpadami, które nie zawsze przynoszą korzyści ekologiczne i ekonomiczne. Zrozumienie różnic między tymi metodami jest istotne dla skutecznego wdrażania polityk zrównoważonego rozwoju oraz odpowiedzialnego podejścia do ochrony środowiska.

Pytanie 28

Uzupełnieniem wartości odżywczych potrawy głównej, która składa się z pierogów z mięsem, w sezonie zimowym, jest

A. sałatka z buraków.

B. ogórek konserwowy,

C. surówka z kapusty kiszonej.

D. marchewka smażona.

Surówka z kapusty kiszonej to doskonałe uzupełnienie wartości odżywczej dania zasadniczego, jakim są pierogi z mięsem, zwłaszcza w okresie zimowym. Kapusta kiszona jest źródłem witaminy C, która wspiera system immunologiczny, co jest szczególnie istotne w czasie zimnych miesięcy, gdy występuje wyższe ryzyko przeziębień. Ponadto, mikroflora jelitowa korzysta z probiotyków zawartych w kiszonej kapuście, co sprzyja zdrowemu trawieniu. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że kapusta kiszona jest niskokaloryczna, co sprawia, że jest odpowiednia dla osób dbających o linię. W praktyce, dodanie surówki z kapusty kiszonej do pierogów nie tylko wzbogaca posiłek pod względem smakowym, ale również zwiększa jego wartość odżywczą. W standardach gastronomicznych zaleca się stosowanie świeżych, sezonowych i lokalnych składników, a kapusta kiszona, będąca produktem fermentacji, idealnie wpisuje się w te zasady.

Pytanie 29

Aromatyczne substancje Maillarda pojawiają się w mięsie podczas

A. wędzenia

B. smażenia

C. bejcowania

D. peklowania

Aromatyczne związki Maillarda, które są odpowiedzialne za rozwój charakterystycznych smaków i aromatów w mięsie, powstają głównie podczas procesu smażenia. W momencie, gdy mięso jest poddawane działaniu wysokiej temperatury, zachodzi reakcja Maillarda, w której aminokwasy i cukry redukujące reagują, tworząc złożone związki chemiczne. Proces ten jest niezwykle ważny w gastronomii, ponieważ pozwala na uzyskanie intensywnego smaku oraz atrakcyjnej, złocistej skórki na powierzchni mięsa. Przykładem może być smażenie steków, gdzie odpowiednia technika i temperatura przyczyniają się do powstania posmaków, które są cenione przez smakoszy. Dobrą praktyką w kuchni jest osiągnięcie odpowiedniej temperatury na patelni przed dodaniem mięsa, co minimalizuje ryzyko przyklejania się do powierzchni oraz pozwala na lepsze rozwinięcie aromatów. Warto również pamiętać, że smażenie w odpowiednim tłuszczu (np. oleju o wysokiej temperaturze dymienia) wspiera proces Maillarda, co przyczynia się do powstania jeszcze bardziej złożonych i interesujących smaków.

Pytanie 30

W diecie o łatwej strawności zaleca się zupę

A. ziemniaczaną z dodatkiem śmietany

B. cebulową z dodatkiem śmietany

C. cebulową z zasmażką

D. ziemniaczaną z zasmażką

Zupy ziemniaczane zasmażane, cebulowe zabielane śmietaną oraz cebulowe zasmażane nie są odpowiednie w diecie łatwo strawnej z kilku istotnych powodów. Zupy zasmażane, niezależnie od ich bazy, zazwyczaj zawierają mąkę, co może skomplikować proces trawienia, szczególnie u osób z wrażliwym układem pokarmowym. Zasmażki dodają także dodatkowe tłuszcze, które mogą być trudniejsze do strawienia i obciążać organizm. Cebula, jako składnik, ma silne właściwości wzdymające, co w połączeniu z jej obecnością w zupie zabielanej śmietaną, może prowadzić do dyskomfortu trawiennego. W praktyce, osoby stosujące dietę łatwo strawna powinny unikać produktów, które mogą podrażniać żołądek lub prowadzić do wzdęć, co sprawia, że każda z wymienionych zup jest mniej zalecana. W kontekście standardów żywieniowych, dieta łatwo strawna ma na celu minimalizację obciążeń dla układu pokarmowego i skupienie się na składnikach, które są nie tylko lekkostrawne, ale także odżywcze. Dlatego ważne jest, aby unikać potraw, które mogą powodować dyskomfort lub problemy trawienne.

Pytanie 31

Który z produktów powstał w wyniku chemicznej metody konserwacji?

A. Rodzynek

B. Rolmopsy

C. Kurkuma

D. Maślanka

Kurkuma, rodzynki i maślanka to produkty, które nie są uzyskiwane poprzez chemiczne metody utrwalania. Kurkuma, jako przyprawa, jest wytwarzana z korzenia rośliny Curcuma longa i nie wymaga procesów chemicznych do zachowania swoich właściwości. W przypadku rodzynek, ich produkcja polega na suszeniu winogron, co jest procesem fizycznym, a nie chemicznym. Suszenie sprawia, że owoce tracą wodę i stają się bardziej odporne na zepsucie, jednak nie ma zastosowania chemicznych środków konserwujących w tradycyjnym procesie produkcji. Maślanka to produkt mleczny, który powstaje jako wynik fermentacji, co również nie jest związane z chemicznym utrwalaniem. Zrozumienie różnic pomiędzy metodami konserwacji jest kluczowe, ponieważ każde z tych podejść ma swoje unikalne właściwości oraz zastosowania w kuchni. Często można spotkać się z mylnym przekonaniem, że wszystkie procesy związane z długotrałością produktów zawierają chemię. W rzeczywistości wiele z nich opiera się na naturalnych metodach, takich jak fermentacja czy suszenie, które są zgodne z zasadami zdrowego odżywiania. Warto również podkreślić, że stosowanie chemicznych metod utrwalania powinno być dobrze zbilansowane z naturalnymi metodami, aby osiągnąć optymalne rezultaty zarówno w zakresie bezpieczeństwa żywności, jak i w walorach smakowych.

Pytanie 32

Koszt zakupu jednej butelki wina o pojemności 0,5 litra to 50 zł, marża gastronomiczna wynosi 100%, a stawka VAT ustalona jest na 22%. Jak określić cenę gastronomiczną sprzedaży jednej lampki wina białego (100 ml)?

A. 24,40 zł

B. 18,30 zł

C. 20,00 zł

D. 12,20 zł

Cena gastronomiczna sprzedaży wina powinna być obliczana na podstawie dokładnych danych dotyczących kosztów zakupu, marży oraz podatków. W przypadku błędnych odpowiedzi, często pojawia się nieporozumienie związane z podstawowymi zasadami kalkulacji. Na przykład, jeśli ktoś oblicza cenę lampki wina na podstawie jedynie ceny zakupu butelki, bez uwzględnienia marży, może dojść do nieprawidłowego wniosku. Warto pamiętać, że marża gastronomiczna, będąca procentowym narzutem na koszty zakupu, jest kluczowym elementem, który pozwala restauracjom pokryć inne wydatki operacyjne. Ignorowanie tego elementu w obliczeniach prowadzi do zaniżenia ceny końcowej. Dodatkowo, wiele osób może mieć trudności ze zrozumieniem, jak stosować stawki VAT w praktyce, co również skutkuje błędnymi kalkulacjami. Należy zawsze pamiętać, że VAT jest doliczany do ceny wyjściowej, co oznacza, że powinno się najpierw ustalić cenę po marży, a następnie dodać VAT do tej ceny. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne nie tylko dla prawidłowego ustalania cen, ale też dla zarządzania finansami w branży gastronomicznej, gdzie precyzyjne kalkulacje są fundamentem rentowności.

Pytanie 33

Aby wyciągać z pieca konwekcyjno-parowego ciężkie i gorące naczynia z jedzeniem, należy stosować rękawice

A. bawełniano-skórzanych

B. bawełnianych

C. flanelowych

D. z materiału termoizolacyjnego

Rękawice termoizolacyjne to super wybór do wyjmowania ciężkich i gorących naczyń z pieca konwekcyjno-parowego. Dają fajną ochronę przed wysokimi temperaturami. Materiały, które się z nich robi, jak aramid czy silikony, mają świetne właściwości izolacyjne i są naprawdę odporne na ciepło. Dzięki takim rękawicom można spokojnie manewrować gorącymi naczyniami, bez obaw o poparzenia. W kuchni, zwłaszcza w profesjonalnej, to mega ważne, bo bezpieczeństwo i efektywność mają ogromne znaczenie. Warto też zauważyć, że niektóre modele mają dodatkowe wzmocnienia, co ułatwia chwyt i stabilizację ciężkich przedmiotów. W końcu, używanie odpowiedniego sprzętu ochronnego to też zgodność z normami BHP w gastronomii, co powinno być w każdej kuchni.

Pytanie 34

Jakie narzędzia są przeznaczone do wstępnej obróbki mięsa?

A. kuter, tłuczek, krajalnicę

B. tłuczek, deskę, nóż

C. płuczkę, jarzyniak, miskę

D. sito, nóż, wilk

Tłuczek, deska i nóż to podstawowe narzędzia używane w obróbce wstępnej mięsa, które odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu wysokiej jakości produktu końcowego. Tłuczek służy do rozbijania mięsa, co nie tylko ułatwia jego dalszą obróbkę, ale również poprawia jego smak i teksturę. Przygotowanie mięsa za pomocą tłuczka pozwala na równomierne rozmieszczenie włókien mięśniowych, co wpływa na delikatność potraw. Deska do krojenia jest niezbędnym elementem w procesie przygotowania, zapewniając stabilną powierzchnię do cięcia oraz minimalizując ryzyko kontaminacji. Nóż, jako narzędzie precyzyjne, pozwala na dokładne i estetyczne porcjowanie mięsa, co ma znaczenie zarówno w kontekście prezentacji potrawy, jak i w kwestiach higienicznych. W zgodzie z dobrymi praktykami branżowymi, wszystkie narzędzia powinny być regularnie dezynfekowane, aby zminimalizować ryzyko przenoszenia bakterii. Przestrzeganie tych standardów pozwala na przygotowanie mięsa w sposób bezpieczny i higieniczny, co jest kluczowe w gastronomii.

Pytanie 35

Efektywna gospodarka żywnością to

A. wykorzystywaniu odpadów do produkcji.

B. gromadzeniu dużych zapasów żywności w magazynie.

C. stosowaniu oszczędnych przepisów kulinarnych.

D. rozliczaniu półproduktów i gotowych płodów.

Wykorzystywanie odpadów do produkcji jest koncepcją, która odnosi się do recyklingu i ponownego wykorzystania materiałów, jednak nie jest głównym aspektem racjonalnej gospodarki żywnością. Głównym celem racjonalnego zarządzania żywnością jest nie tylko redukcja odpadów, ale przede wszystkim efektywne zarządzanie całym procesem od produkcji do sprzedaży, co obejmuje m.in. precyzyjne rozliczanie surowców i wyrobów gotowych. Gromadzenie znacznych zapasów żywności w magazynie wiąże się z ryzykiem marnotrawstwa i może prowadzić do strat, zwłaszcza gdy produkty mają ograniczoną trwałość. Właściwe zarządzanie zapasami powinno uwzględniać bieżący popyt oraz strategie rotacji produktów, aby zminimalizować straty. Stosowanie oszczędnych receptur gastronomicznych, mimo że może być korzystne w kontekście zmniejszenia kosztów, nie dotyczy bezpośrednio głównych zasad racjonalnej gospodarki żywnością. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie racjonalnej gospodarki żywnością z jedynie ograniczonym zużyciem materiałów, podczas gdy fundamentem tej koncepcji jest całościowe podejście do zarządzania procesami, które uwzględniają zarówno efektywność operacyjną, jak i zrównoważony rozwój. W praktyce oznacza to, iż zarządzanie żywnością powinno obejmować nie tylko kwestie finansowe, ale także społeczne i środowiskowe, co jest niezbędne w kontekście globalnych trendów i norm branżowych.

Pytanie 36

Z mielonej masy mięsnej uformować kulki, obtoczyć je w mące i gotować w wywarze z warzyw przez kilka minut – to fragment przepisu, który dotyczy przygotowania

A. klopsików

B. zrazów

C. klopsów

D. pulpetów

Odpowiedzi klopsów i klopsików są mylone z pulpetami, ponieważ obie te potrawy mają podobną bazę przygotowania, jednak różnią się istotnymi detalami. Klopsy to zazwyczaj większe kawałki mięsa, które są formowane i następnie pieczone lub smażone. Proces ich przygotowania często nie obejmuje gotowania w wywarze, co jest kluczowe dla pulpetów, które zyskują smak i soczystość dzięki temu etapowi. Zraz to z kolei zupełnie inny typ potrawy, polegający na nadziewaniu cienkich plastrów mięsa. Zrazy są często duszone w sosie, co również różni się od metody gotowania pulpetów. Typowym błędem jest mylenie małych form mięsnych, jak klopsiki, z pulpetami, ponieważ klopsiki mogą być smażone na patelni lub pieczone, a ich przygotowanie niekoniecznie wymaga gotowania w wywarze. W kontekście przygotowania potraw mięsnych, istotne jest zrozumienie różnic w technikach gotowania oraz w zastosowaniu poszczególnych składników. Warto również zauważyć, że w kulinariach często nadawane są różne nazwy tym samym potrawom, co może prowadzić do zamieszania. Wiedza na temat klasyfikacji potraw oraz ich technik przygotowania jest kluczowa w gastronomii i pozwala na świadome podejmowanie decyzji w kuchni.

Pytanie 37

Zgodnie z aktualnymi regulacjami, zakąski zimne można serwować od momentu ich wytworzenia do chwili spożycia

A. w ciągu 24 godzin, pod warunkiem, że są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C

B. w ciągu 24 godzin, jeżeli trzymane są w temperaturze od 2 do 6 stopni C

C. w ciągu 12 godzin, gdy są przechowywane w temperaturze od 12 do 16 stopni C

D. w ciągu 12 godzin, jeżeli są składowane w temperaturze od 2 do 6 stopni C

Odpowiedź wskazująca, że zakąski zimne można wydawać w ciągu 12 godzin, jeżeli są przechowywane w temperaturze od 2 do 6 stopni C, jest poprawna z punktu widzenia przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności. Przechowywanie produktów w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju drobnoustrojów, które mogą prowadzić do zatrucia pokarmowego. W kontekście praktycznym, restauracje i cateringi powinny stosować termometry do monitorowania temperatury przechowywanych produktów, aby zapewnić, że ich zakąski nie przekraczają maksymalnych wartości temperaturowych. Oprócz tego, istotne jest przestrzeganie zasad rotacji produktów, aby te najstarsze były używane w pierwszej kolejności, co pozwala na zminimalizowanie marnotrawstwa żywności. Szeroko uznawane standardy, takie jak Hazard Analysis and Critical Control Points (HACCP), wprowadzają szczegółowe wytyczne dotyczące przechowywania i obróbki żywności, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa konsumentów oraz jakości serwowanych potraw.

Pytanie 38

W niemieckim serwisie surówkę warzywną do dania głównego należy serwować

A. na półmisku

B. w metalowym pucharku

C. na talerzu zakąskowym

D. w nelsonce

Odpowiedź "na talerzu zakąskowym" jest poprawna, ponieważ w tradycyjnej niemieckiej kuchni serwowanie surówki warzywnej w takim naczyniu jest standardem. Talerz zakąskowy jest przystosowany do podawania mniejszych porcji, co sprzyja różnorodności na stole oraz umożliwia gościom wybór różnych smaków. W kontekście estetyki podania, talerz zakąskowy pozwala na efektowne ułożenie warzyw, co wpływa na pierwsze wrażenie dania. Zgodnie z zasadami kulinarnymi, zwłaszcza w usługach gastronomicznych, prezentacja jedzenia ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń kulinarnych gości. Przykładem zastosowania może być podanie surówki w eleganckim restauracyjnym menu, gdzie wyróżnia się ona na talerzu zakąskowym, podkreślając świeżość i jakość składników. Warto pamiętać, że odpowiednia prezentacja i serwowanie potraw wpływa na postrzeganą wartość dania oraz zadowolenie klientów, co jest niezbędne w branży gastronomicznej.

Pytanie 39

Temperatura wewnętrzna pieczonego kurczaka mierzona przez 2 minuty powinna wynosić co najmniej

A. 50°C

B. 75°C

C. 60°C

D. 85°C

Wybór temperatur poniżej 75°C, takich jak 85°C, 60°C czy 50°C, wykazuje szereg nieporozumień dotyczących bezpieczeństwa żywności i zapewnienia jej odpowiedniego przygotowania. Temperatura 85°C, choć wyższa od wymaganej, jest zbędna w kontekście eliminacji patogenów, co mogłoby prowadzić do przesuszenia mięsa i utraty jego walorów smakowych. Z kolei temperatura 60°C nie wystarcza do zabicia niektórych bakterii, takich jak salmonella, która może przetrwać w niższych temperaturach. Co więcej, temperatura 50°C jest zdecydowanie zbyt niska, co może prowadzić do poważnego ryzyka zdrowotnego, w tym do powstania chorób przenoszonych przez żywność. Typowym błędem w myśleniu o temperaturze gotowania jest bagatelizowanie wpływu czasu na bezpieczeństwo żywności. Nawet jeśli temperatura wzrośnie, wymaga się utrzymania jej przez określony czas, aby zapewnić skuteczne zabicie bakterii. Nieznajomość tych norm i zasad prowadzi do niewłaściwego przygotowania potraw, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia. Kluczowe jest więc stosowanie się do zaleceń dotyczących temperatury i czasu gotowania, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość serwowanej żywności.

Pytanie 40

Deratyzację w lokalach gastronomicznych przeprowadza się w celu

A. wyjałowienia powierzchni roboczych

B. likwidacji gryzoni

C. dezynfekcji talerzy

D. eliminacji insektów

Chociaż niektóre odpowiedzi mogą wydawać się potencjalnie związane z zachowaniem czystości w zakładach gastronomicznych, to nie są one adekwatne do kontekstu deratyzacji. Wyparzenie talerzy oraz wyjałowienie blatów to procesy związane przede wszystkim z dezynfekcją i zapewnieniem odpowiednich standardów sanitarno-epidemiologicznych w kuchniach. Owszem, są one istotne, ale dotyczą one przede wszystkim bakterii i wirusów, a nie gryzoni, które są zupełnie innym zagadnieniem. Usunięcie insektów również dotyczy innego aspektu higieny i ochrony zdrowia, które bywają zagadnieniem związanym z dezynsekcją. To podejście może prowadzić do mylnego wniosku, w którym zakłada się, że wszystkie formy szkodników można eliminować w podobny sposób, co jest nieprawidłowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem żywności wymaga różnorodnych strategii, w tym separacji działań dotyczących gryzoni i insektów. Różne metody i normy są stosowane w zależności od typu zagrożenia, a ich mieszanie może prowadzić do nieefektywności i zaniedbań w obszarze bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej