Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 16:16
Data zakończenia: 26 maja 2025 16:29

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Posługując się tabelą zawierającą stawki podatku od czynności cywilnoprawnych oblicz, ile wyniesie podatek od umowy pożyczki zawartej na kwotę 23 000 zł.

Tytuł podatku	Stawka podatku
Od umowy sprzedaży: 1) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2) od innych praw majątkowych	2% 1%
Od umowy: 1) odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności 2) pożyczki oraz depozytu nieprawidłowego 3) od umów spółki	1% 2% 0,5%
Od ustanowienia hipoteki: na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej na zabezpieczenie wierzytelności istniejącej o nieustalonej wartości	0,1% 19 zł

A. 11,50 zł

B. 23,00 zł

C. 460,00 zł

D. 230,00 zł

Odpowiedź 460,00 zł jest prawidłowa, ponieważ stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 2% wartości pożyczki. Aby obliczyć podatek, należy pomnożyć kwotę pożyczki (23 000 zł) przez stawkę podatku (0,02). Wynik to 23 000 zł * 0,02 = 460 zł, co odpowiada podanej odpowiedzi. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce zawodowej, na przykład przy przygotowywaniu dokumentacji dla instytucji finansowych. Wiedza o stawkach podatkowych i umiejętność ich stosowania w praktyce jest kluczowa dla osób zajmujących się finansami oraz prawem cywilnym. Zrozumienie obowiązujących stawek podatkowych pozwala na unikanie nieporozumień oraz błędów przy zawieraniu umów, co może chronić przed nieprzyjemnymi konsekwencjami finansowymi. Dobrze jest również pamiętać, że w zależności od rodzaju umowy, stawki mogą się różnić, dlatego ważne jest ich aktualne sprawdzanie w odpowiednich tabelach lub aktach prawnych.

Pytanie 2

Metoda zarządzania, która zakłada uczestnictwo pracownika w podejmowaniu decyzji, to zarządzanie przez

A. cele

B. kryzysy

C. wyjątki

D. partycypację

Kryzysowe zarządzanie, choć istotne w kontekście reagowania na sytuacje awaryjne, nie dotyczy bezpośrednio angażowania pracowników w proces podejmowania decyzji. W rzeczywistości, reakcje podczas kryzysu często są podejmowane w trybie pilnym, co może ograniczać partycypację i prowadzić do centralizacji decyzji. Z kolei zarządzanie przez cele kładzie nacisk na osiąganie konkretnych wyników i mierzenie wydajności, co również nie zawsze wiąże się z aktywnym udziałem pracowników w procesie decyzyjnym. W tym modelu kluczowe jest określenie celów na poziomie zarządzania, a niekoniecznie włączenie szerokiego grona pracowników do ich ustalania. Natomiast pojęcie zarządzania przez wyjątki odnosi się do sytuacji, w których kierownicy koncentrują się na analizie tylko tych przypadków, które odbiegają od normy, co także ogranicza aktywną rolę pracowników w procesie decyzyjnym. Często błędne zrozumienie tych modeli zarządzania prowadzi do przekonania, że angażowanie pracowników w decyzje jest zbędne lub nieefektywne, co jest w sprzeczności z licznymi badaniami pokazującymi korzyści płynące z partycypacyjnego podejścia. Aby skutecznie zarządzać, powinno się uwzględniać zdanie pracowników, tym samym przyczyniając się do lepszego funkcjonowania całej organizacji.

Pytanie 3

W firmie w ciągu miesiąca 20 pracowników wyprodukowało 280 szt. towarów. Na podstawie tych danych można obliczyć

A. rytmiczność wytwarzania

B. normę zużycia surowców

C. wydajność pracy

D. zdolność produkcyjną urządzeń

Poprawna odpowiedź to wydajność pracy, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów wytworzonych przez pracowników w określonym czasie. Wydajność pracy jest miarą efektywności, która określa, ilu pracowników jest potrzebnych do produkcji określonej liczby wyrobów w danym okresie. W podanym przykładzie 20 pracowników wytworzyło 280 sztuk wyrobów w ciągu miesiąca, co oznacza, że każdy pracownik wytworzył średnio 14 sztuk w ciągu miesiąca. Wydajność pracy można obliczyć jako stosunek liczby wyrobów do liczby pracowników oraz czasu pracy, co pozwala na analizę i optymalizację procesów produkcyjnych. W praktyce wysoka wydajność pracy przekłada się na niższe koszty produkcji i lepsze wykorzystanie zasobów ludzkich. Firmy często stosują benchmarki, aby porównywać swoją wydajność z innymi przedsiębiorstwami w branży, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy oraz wprowadzanie innowacji w procesach produkcyjnych.

Pytanie 4

Weksel własny wydany przez firmę jest klasyfikowany jako

A. aktywa obrotowe

B. aktywa trwałe

C. zobowiązania

D. kapitały własne

Klasyfikacja weksla własnego jako aktywa obrotowe, kapitałów własnych lub aktywów trwałych jest nieprawidłowa z kilku powodów. Aktywa obrotowe to składniki majątku, które są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu jednego roku, takie jak zapasy czy należności. Weksel własny służy jako dokument potwierdzający dług, a nie jako zasób, który można przekształcić w środki płatnicze. Z kolei kapitały własne reprezentują wkład właścicieli w przedsiębiorstwo, a także zatrzymane zyski, które nie mają związku z zobowiązaniami. Klasyfikowanie weksla jako kapitałów własnych prowadzi do zniekształcenia obrazu finansowego firmy. Aktywa trwałe to składniki majątku, które przynoszą korzyści przez dłuższy czas, takie jak budynki czy maszyny, co również nie dotyczy weksli. Zrozumienie tych kategorii jest kluczowe dla poprawnego prowadzenia rachunkowości i analizy finansowej. Nieprawidłowe przypisanie weksla do tych kategorii może wynikać z mylnego założenia, że każdy dokument związany z przepływem gotówki powinien być traktowany jako aktywo, co jest fundamentalnym błędem w interpretacji danych finansowych. Właściwe zrozumienie klasyfikacji zobowiązań oraz ich wpływu na bilans jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych i oceny stabilności finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 5

Dokument, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o niezapłaconej kwocie w ustalonym czasie to

A. prośba o przedłużenie terminu płatności

B. nota odsetkowa

C. wezwanie do zapłaty

D. oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji

Wezwanie do zapłaty jest formalnym dokumentem, który wierzyciel wysyła do dłużnika w celu przypomnienia o zaległej płatności, która nie została uregulowana w ustalonym terminie. Jest to kluczowy element procesu windykacji należności, który powinien być stosowany zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W praktyce, wezwanie do zapłaty zawiera zazwyczaj szczegóły dotyczące kwoty zadłużenia, daty wymagalności oraz możliwych konsekwencji w przypadku dalszego opóźnienia w płatności. Dobrą praktyką jest również dołączenie informacji o możliwości złożenia reklamacji lub negocjacji warunków spłaty. Wysyłając wezwanie do zapłaty, wierzyciel wykazuje dobre intencje i chęć rozwiązania sytuacji polubownie, co może zredukować koszty związane z windykacją. Warto wiedzieć, że zgodnie z Kodeksem cywilnym, wezwanie do zapłaty jest niezbędne, aby dłużnik stał się w zwłoce, co pozwala na naliczanie odsetek za opóźnienie. Umiejętne sporządzanie i wysyłanie wezwań do zapłaty może znacząco wpłynąć na efektywność procesu odzyskiwania należności.

Pytanie 6

Przedsiębiorstwo pod koniec roku obrotowego 2010 dokonało analizy zmian w zakresie wielkości produkcji i zatrudnienia. Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal, w którym kwartale nastąpił wzrost wydajności pracy.

	Rok 2010	Zmiany w produkcji	Zmiany w zatrudnieniu
A.	Kwartał I	wzrost o 10%	wzrost o 15%
B.	Kwartał II	spadek o 10%	spadek o 5%
C.	Kwartał III	spadek o 10%	wzrost o 15%
D.	Kwartał IV	wzrost o 10%	wzrost o 5%

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Analizując problem wzrostu wydajności pracy, warto zwrócić uwagę na merytoryczne aspekty, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. W przypadku odpowiedzi, które nie zostały uznane za poprawne, często pojawia się mylne zrozumienie relacji między wzrostem produkcji a wzrostem zatrudnienia. Wydajność pracy jest miarą efektywności, a jej wzrost oznacza, że wzrost produkcji powinien być większy niż wzrost zatrudnienia. Wybierając inne odpowiedzi, można zakładać, że wzrost zatrudnienia może kompensować wzrost produkcji, co jest błędne. Przykładowo, w sytuacji, gdy zatrudnienie rośnie szybciej niż produkcja, może to prowadzić do obniżenia wydajności, co jest niekorzystne dla firmy. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wskazywać na błędne interpretacje danych, jak np. niewłaściwe przyporządkowanie wartości procentowych do odpowiednich okresów. Ważne jest, aby przy analizie danych nie tylko porównywać liczby, ale także zrozumieć kontekst i czynniki wpływające na wyniki. Typowe błędy myślowe w tym zakresie obejmują mylenie przyczyn i skutków lub powierzchowną analizę danych bez sięgania do głębszych przyczyn wzrostu lub spadku wydajności. Wnioskując, kluczowe jest zrozumienie, że wzrost wydajności pracy zależy od proporcji między wzrostem produkcji a zatrudnieniem, co powinno być podstawowym kryterium oceny efektywności pracy w każdej organizacji.

Pytanie 7

W wyniku awarii instalacji elektrycznej w dziale marketingu wszystkie źródła światła przestały działać. Kto jest uprawniony do naprawy systemu elektrycznego?

A. pracownik wskazany przez kierownika po otrzymaniu odpowiedniego polecenia

B. osoba posiadająca odpowiednie uprawnienia energetyczne

C. osoba, która potrafi przeprowadzać naprawy instalacji elektrycznej

D. pracownik, który został przeszkolony w tym temacie przez swojego szefa

Odpowiedź wskazująca, że naprawy instalacji elektrycznej może dokonać osoba posiadająca stosowne uprawnienia energetyczne, jest prawidłowa z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, w Polsce do wykonywania prac związanych z instalacjami elektrycznymi wymagane są odpowiednie uprawnienia, które można uzyskać na podstawie przepisów prawa energetycznego oraz norm branżowych, takich jak PN-IEC 60364. Osoby te powinny posiadać wiedzę z zakresu bezpieczeństwa i norm dotyczących instalacji elektrycznych, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i użytkowników obiektów. Przykładowo, pracownik z ważnym świadectwem kwalifikacyjnym (grupa 1, G1) ma prawo do wykonywania prac przy urządzeniach elektrycznych do określonego napięcia, co jest kluczowe w przypadku awarii systemu oświetlenia. W praktyce, osoba taka będzie w stanie nie tylko naprawić instalację, ale także zdiagnozować źródło problemu oraz zaproponować odpowiednie rozwiązania, minimalizując ryzyko wystąpienia podobnych awarii w przyszłości. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w miejscu pracy.

Pytanie 8

W niewerbalnej komunikacji gest z otwartymi dłońmi sugeruje

A. niezdecydowanie, tworzenie barier, chęć ucieczki

B. gotowość do kontaktu z innymi, zamiary pokojowe

C. agresję, brak pewności siebie, strach

D. mądrość, dominację, zastraszanie oponenta

Gest otwartych dłoni w komunikacji niewerbalnej symbolizuje otwartość na innych oraz pokojowe zamiary. Osoby prezentujące ten gest często wyrażają chęć nawiązywania pozytywnych relacji interpersonalnych. W kontekście spotkań biznesowych lub rozmów interpersonalnych, otwarte dłonie mogą służyć jako sygnał, że nadawca jest dostępny i otwarty na współpracę. Warto zauważyć, że według teorii komunikacji niewerbalnej, otwarte dłonie są także sposobem na zbudowanie zaufania i bezpieczeństwa w interakcji. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy lider zespołu podczas prezentacji stosuje ten gest, co może zwiększyć zaangażowanie słuchaczy oraz zbudować pozytywną atmosferę. W kontekście standardów komunikacji, stosowanie otwartych gestów jest zgodne z zasadami efektywnej komunikacji, które skupiają się na transparentności i otwartości. Dlatego znajomość gestów niewerbalnych oraz ich znaczenia jest istotnym elementem umiejętności interpersonalnych, korzystnym w różnych dziedzinach życia.

Pytanie 9

Nabyte oprogramowanie komputerowe dla działu księgowości zostanie uwzględnione w bilansie jako

A. inwestycja długoterminowa

B. środek trwały

C. produkt gotowy

D. wartość niematerialna i prawna

Zakupione oprogramowanie komputerowe do działu księgowości klasyfikowane jest jako wartość niematerialna i prawna, ponieważ jest to zasób niematerialny, który przynosi korzyści ekonomiczne w okresie dłuższym niż rok. Wartości niematerialne i prawne, zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, obejmują takie elementy jak oprogramowanie, patenty czy znaki towarowe. Przykładem zastosowania tej klasyfikacji może być sytuacja, w której firma nabywa licencję na oprogramowanie księgowe, co stanowi długoterminową inwestycję w narzędzie, które wspiera procesy księgowe przez wiele lat. Wartości niematerialne i prawne są amortyzowane przez określony czas, co oznacza, że koszt zakupu jest rozłożony na okres użytkowania, co wpływa na wyniki finansowe firmy. Taka klasyfikacja jest zgodna z dobrymi praktykami rachunkowości, co ułatwia analizę wyników finansowych oraz planowanie budżetu na przyszłość.

Pytanie 10

W sytuacji wysokiej inflacji, rzeczywisty poziom dochodów osób pracujących

A. wzrasta

B. pozostaje bez zmian

C. jest tożsamy z dochodami nominalnymi

D. spada

Odpowiedzi, które wskazują, że dochody realne pozostają na tym samym poziomie lub rosną w warunkach wysokiej inflacji, są mylące i nie odzwierciedlają rzeczywistości. Dochody nominalne to kwoty wypłacane pracownikom w pieniądzach, natomiast dochody realne uwzględniają zmiany w sile nabywczej pieniądza. W sytuacji, gdy inflacja jest wysoka, ceny dóbr i usług rosną, co prowadzi do spadku siły nabywczej pieniądza. Na przykład, jeśli ktoś otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3000 zł, ale ceny żywności i innych podstawowych produktów wzrosły o 15%, to w praktyce jego wynagrodzenie nie wystarcza na zakup tej samej ilości dóbr co wcześniej. W konsekwencji, jego dochód realny maleje. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że stałe wynagrodzenie nominalne w wystarczający sposób zabezpiecza przed skutkami inflacji. Pracodawcy i ekonomiści muszą brać pod uwagę dynamikę inflacyjną przy podejmowaniu decyzji o wynagrodzeniach. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do obniżenia morale pracowników, a w skrajnych przypadkach do wzrostu rotacji kadry. Myślenie, że dochody realne mogą wzrastać w obliczu rosnących cen, jest błędem, który naraża pracowników na utratę siły nabywczej, a tym samym na pogorszenie ich sytuacji ekonomicznej.

Pytanie 11

Właściciele ponoszą odpowiedzialność całym swoim majątkiem w spółce

A. cywilnej i jawnej

B. jawnej i z ograniczoną odpowiedzialnością

C. z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej

D. cywilnej i akcyjnej

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć istotne nieporozumienia dotyczące odpowiedzialności wspólników w różnych formach spółek. Odpowiedzi sugerujące spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) oraz spółkę akcyjną są nieprawidłowe, ponieważ w obu tych przypadkach wspólnicy lub akcjonariusze nie odpowiadają całym swoim majątkiem. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiedzialność wspólników ogranicza się do wysokości wniesionych wkładów, co oznacza, że ich osobisty majątek jest chroniony przed roszczeniami wierzycieli spółki. W praktyce oznacza to, że w przypadku niewypłacalności spółki, wierzyciele mogą dochodzić swoich roszczeń wyłącznie z majątku samej spółki, a nie majątku osobistego wspólników. Z kolei w przypadku spółek akcyjnych, odpowiedzialność akcjonariuszy również jest ograniczona do wartości posiadanych akcji. Z tych powodów, wybór formy prawnej dla działalności gospodarczej ma fundamentalne znaczenie dla zarządzania ryzykiem finansowym i osobistym. Właściciele firm muszą zatem dokładnie rozważyć konsekwencje wyboru odpowiedniej formy prawnej, aby zminimalizować ryzyko utraty osobistego majątku. Ponadto, niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z braku znajomości przepisów dotyczących odpowiedzialności wspólników oraz różnic między poszczególnymi formami spółek, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w obszarze biznesowym.

Pytanie 12

Z zamieszczonego planu urlopów wynika, że

Plan urlopów Hurtowni Budowlanej CEGŁA sp. z o.o.
Imię i nazwisko pracownika	Stanowisko	Urlop zaległy	Urlop bieżący	Planowany termin wykorzystania urlopu	Podpis pracownika
Jan Pasek	kierowca	7 dni	20 dni	13-28 lutego (12 dni) 6-26 czerwca (15 dni)	Pasek
Iwona Skorek	sprzedawca	5 dni	20 dni	9-30 stycznia (16 dni) 6-10 sierpnia (5 dni)	Skorek
Renata Rusin	kasjer	4 dni	26 dni	13-26 marca (10 dni) 2-27 lipca (20 dni)	Rusin
Marek Bąk	sprzedawca	7 dni	20 dni	18-26 września (7 dni) 12-23 listopada (10 dni)	MBąk

A. Jan Pasek i Renata Rusin mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.

B. Iwonie Skorek i Markowi Bąkowi zostanie jeszcze do wykorzystania po 10 dni urlopu.

C. Iwonie Skorek i Renacie Rusin zostaną jeszcze do wykorzystania po 4 dni urlopu.

D. Jan Pasek i Marek Bąk mają zaplanowane terminy wykorzystania całego urlopu.

Zamierzając prawidłowo ocenić dostępność dni urlopowych pracowników, kluczowe jest zrozumienie, jak zliczać dni urlopu zaległego oraz bieżącego. W przypadku Jana Paska i Renaty Rusin, obliczenie przeprowadza się poprzez dodanie dni urlopu, które przysługuje im z lat wcześniejszych (urlop zaległy), do dni, które przysługują im w bieżącym roku (urlop bieżący). W efekcie, całkowita liczba dni urlopu, które pracownicy mają do wykorzystania, odpowiada sumie zaplanowanych dni. W odróżnieniu od pozostałych odpowiedzi, które wprowadzały w błąd w kwestii pozostałych pracowników, ta odpowiedź prawidłowo wskazuje, że Jan Pasek i Renata Rusin wykorzystają cały przysługujący im urlop. W praktyce, taka analiza jest niezbędna w zarządzaniu zasobami ludzkimi, aby efektywnie planować urlopy oraz unikać sytuacji, w których pracownicy mogą utracić swoje dni urlopowe z powodu ich niewykorzystania. Ważne jest także, aby pracownicy byli na bieżąco informowani o stanie swojego urlopu, co przyczynia się do zwiększenia ich satysfakcji oraz efektywności w pracy.

Pytanie 13

Łączne przychody firmy z o.o. za dany rok obrotowy wyniosły 320 000,00 zł, a koszty związane z uzyskaniem tych przychodów osiągnęły kwotę 220 000,00 zł. Oblicz, ile wynosi zaległy podatek dochodowy od osób prawnych, który należy uiścić w urzędzie skarbowym, jeżeli w trakcie roku zapłacono zaliczki na ten podatek w wysokości 16 566,00 zł?

A. 1 434 zł

B. 2 434 zł

C. 4 434 zł

D. 3 434 zł

W przypadku obliczeń związanych z podatkiem dochodowym od osób prawnych, istotne jest, aby zrozumieć, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Niekiedy błędy w obliczeniach mogą wynikać z niepełnego uwzględnienia wszystkich składników. Na przykład, jeśli ktoś z obliczeń pomija koszty uzyskania przychodów, może dojść do wyolbrzymienia podstawy opodatkowania, co w konsekwencji prowadzi do nieprawidłowego obliczenia zobowiązania. Często mylone są również zaliczki na podatek z ostatecznym zobowiązaniem. Zaliczki to kwoty, które przedsiębiorca wpłaca w ciągu roku, a które mają na celu rozłożenie obciążenia podatkowego, ale nie są to ostateczne kwoty do zapłaty. Innym typowym błędem jest niewłaściwe obliczenie stawki podatkowej lub zastosowanie jej do niewłaściwej podstawy. Właściwe zrozumienie, że podatek dochodowy od osób prawnych oblicza się na podstawie różnicy między przychodami a kosztami, jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia. Ponadto, przedsiębiorcy powinni być świadomi różnorodnych ulg i zwolnień dostępnych w polskim prawodawstwie, które mogą wpłynąć na kwotę podatku. Zrozumienie tych mechanizmów nie tylko zapobiega błędnym decyzjom finansowym, ale również pozwala efektywnie zarządzać obowiązkami podatkowymi.

Pytanie 14

W firmie w minionym roku zredukowano 675 etatów, a zatrudniono 540 pracowników. Jaki jest wskaźnik zwolnień, jeżeli średnia roczna liczba zatrudnionych wynosiła 5 400 osób?

A. 2,5%

B. 12,5%

C. 10,0%

D. 22,5%

Aby obliczyć wskaźnik zwolnień w przedsiębiorstwie, należy skorzystać z następującej formuły: Wskaźnik zwolnień = (Liczba zwolnionych pracowników / Średni roczny stan zatrudnienia) * 100%. W przypadku omawianego przykładu liczba zwolnionych pracowników wynosi 675, a średni roczny stan zatrudnienia 5400. Wstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: (675 / 5400) * 100% = 12,5%. Wskaźnik zwolnień na poziomie 12,5% jest istotny z punktu widzenia zarządzania zasobami ludzkimi, ponieważ może wskazywać na problemy w organizacji, takie jak niski poziom satysfakcji pracowników, które mogą prowadzić do wysokiej rotacji. W praktyce, organizacje powinny analizować przyczyny zwolnień oraz podejmować działania mające na celu poprawę atmosfery pracy, co sprzyja zatrzymywaniu wartościowych pracowników. Takie działania są zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu personelem, które zalecają regularne badanie nastrojów w zespole oraz wdrażanie programów rozwojowych.

Pytanie 15

Nabywca towarów lub usług wystawia notę korygującą między innymi w sytuacji, gdy otrzymał fakturę od sprzedawcy, która zawierała błąd

A. w numerze NIP nabywcy

B. w stawce podatku VAT

C. w kwocie podatku VAT

D. w wartości netto zakupionych produktów

Odpowiedź "w numerze NIP nabywcy" jest prawidłowa, ponieważ nota korygująca jest dokumentem, który ma na celu skorygowanie błędów zawartych w fakturze. W przypadku, gdy faktura zawiera błędny numer NIP nabywcy, wystawienie noty korygującej staje się konieczne, aby poprawić te informacje w księgowości. Prawidłowy numer NIP jest kluczowy dla poprawności rozliczeń podatkowych, ponieważ jest on niezbędny do identyfikacji podatnika w systemie VAT. W praktyce, jeśli nabywca zauważy, że otrzymana faktura zawiera błędny numer NIP, powinien niezwłocznie wystawić notę korygującą i skierować ją do sprzedawcy. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, poprawność danych identyfikacyjnych na fakturze jest jednym z podstawowych wymogów prawnych, co potwierdzają regulacje zawarte w ustawach o podatku od towarów i usług. Warto również zauważyć, że brak korekty błędnych danych może prowadzić do problemów z rozliczeniami VAT, co skutkuje koniecznością dokonywania poprawek w dokumentacji podatkowej.

Pytanie 16

Przedstawiciel sklepu obuwniczego uregulował zobowiązanie wobec hurtowni za towary o wartości 3 100 złotych, korzystając z weksla. Wartość nominalna tego weksla wynosi 3 200 złotych. Jaką kwotę stanowi dyskonto?

A. 300 złotych

B. 3 100 złotych

C. 100 złotych

D. 3 200 złotych

Kwota dyskonta to różnica między wartością nominalną weksla a tym, co faktycznie trzeba spłacić. Wiesz, w tym przypadku mamy wartość nominalną weksla na poziomie 3200 zł, a wartość, którą spłaca sklep, wynosi tylko 3100 zł. Jak to policzymy? Po prostu odejmujemy te kwoty: 3200 zł - 3100 zł, co daje nam dyskonto w wysokości 100 zł. Dyskonto to naprawdę ważna rzecz w finansach, zwłaszcza gdy mówimy o takich instrumentach jak weksle. Pomaga to lepiej zrozumieć koszty finansowania i ogólnie zarządzanie kapitałem. W praktyce każdy przedsiębiorca powinien zwracać uwagę na warunki umowy wekslowej, żeby wiedzieć, jakie to może przynieść korzyści, ale też jakie mogą być ryzyka. Dobre zrozumienie zasad dyskonta to klucz do podejmowania świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 17

W jakiej sekcji biznesplanu można umieścić analizę SWOT – przedstawienie mocnych i słabych punktów firmy, a także szans i zagrożeń?

A. W analizie strategicznej

B. W planie organizacyjnym

C. W strukturze organizacyjnej

D. W planie finansowym

Analiza SWOT to kluczowe narzędzie w ramach analizy strategicznej, które pozwala na zrozumienie wewnętrznych i zewnętrznych uwarunkowań funkcjonowania przedsiębiorstwa. W analizie tej identyfikuje się silne i słabe strony organizacji, a także szanse i zagrożenia wynikające z otoczenia rynkowego. Właściwe umiejscowienie analizy SWOT w biznesplanie ma na celu ułatwienie podejmowania decyzji strategicznych oraz formułowania celów i działań. Przykładowo, silne strony mogą obejmować unikalne kompetencje zespołu, a słabe strony mogą wskazywać na braki w infrastrukturze. Z kolei szanse mogą dotyczyć rosnącego segmentu rynku, a zagrożenia mogą obejmować nasilającą się konkurencję. W dobrych praktykach biznesowych analiza SWOT jest często stosowana jako część wstępu do planu strategicznego, aby pomóc interesariuszom zrozumieć kontekst, w którym działa firma oraz wskazać kierunki przyszłego rozwoju. Efektywne wykorzystanie analizy SWOT w planowaniu strategicznym pozwala na lepsze dopasowanie oferty do potrzeb rynku oraz na minimalizowanie ryzyk związanych z działalnością operacyjną.

Pytanie 18

Która sekcja biznesplanu zawiera dane na temat firm funkcjonujących w danej branży oraz ich polityki cenowej?

A. Analiza rynku

B. Opis przedsiębiorstwa

C. Charakterystyka przedsięwzięcia

D. Plan strukturalny

Analiza rynku jest kluczowym elementem biznesplanu, który dostarcza niezbędnych informacji o przedsiębiorstwach działających w danej branży oraz o ich polityce cenowej. W ramach analizy rynku, przedsiębiorca zbiera dane dotyczące konkurencji, segmentacji rynku, preferencji klientów oraz trendów w branży. Dzięki tym informacjom, można zrozumieć, jakie ceny są stosowane przez konkurentów, co z kolei pozwala na odpowiednie ustalenie własnej polityki cenowej oraz strategii marketingowej. Przykładem praktycznego zastosowania analizy rynku może być firma startowa, która po przeprowadzeniu badania rynku odkrywa, że jej główni konkurenci oferują produkty w niższej cenie, co skłania ją do rozważenia strategii różnicowania produktu lub wprowadzenia promocji. Dobre praktyki w zakresie analizy rynku obejmują korzystanie z narzędzi analitycznych, takich jak SWOT czy PESTEL, które pomagają w głębszym zrozumieniu otoczenia biznesowego oraz w identyfikacji możliwości i zagrożeń na rynku.

Pytanie 19

Tabela zawiera wskaźniki rentowności sprzedaży netto osiągnięte przez cztery zakłady produkujące zabawki wchodzące w skład przedsiębiorstwa wielozakładowego. Najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto osiągnął zakład

Wskaźniki rentowności sprzedaży netto
Zakład MIŚ	8%
Zakład LALA	11%
Zakład KLOCEK	9%
Zakład PAN SAMOCHODZIK	15%

A. LALA

B. MIŚ

C. KLOCEK

D. PAN SAMOCHODZIK

Zakład PAN SAMOCHODZIK osiągnął najlepszy wskaźnik rentowności sprzedaży netto, wynoszący 15%, co czyni go liderem wśród czterech przedstawionych zakładów. Rentowność sprzedaży netto jest kluczowym wskaźnikiem efektywności działania przedsiębiorstwa, który pokazuje, jaki procent przychodów ze sprzedaży pozostaje jako zysk po odliczeniu kosztów sprzedaży oraz innych wydatków. W praktyce, wysoki wskaźnik rentowności świadczy o skutecznej strategii zarządzania kosztami oraz efektywności operacyjnej zakładu, co może przekładać się na lepszą pozycję konkurencyjną na rynku. Przykładowo, zakład, który skutecznie optymalizuje swoje procesy produkcyjne i minimalizuje straty, zyskuje przewagę nad konkurencją, co przekłada się na wyższą rentowność. Warto również zauważyć, że rentowność netto jest nie tylko efektem działań wewnętrznych, ale także odpowiedzią na zmiany w otoczeniu rynkowym, takie jak zmiany cen surowców czy preferencje klientów. Dlatego analiza wskaźników rentowności powinna być częścią szerszej strategii zarządzania finansami przedsiębiorstwa, uwzględniającej zarówno analizę danych historycznych, jak i prognozowanie przyszłych wyników.

Pytanie 20

Wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje do ręki po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki na zdrowie oraz zaliczki na podatek dochodowy, określane jest jako wynagrodzenie

A. netto

B. minimalne

C. zasadnicze

D. brutto

Wynagrodzenie brutto to całkowita kwota wynagrodzenia przed potrąceniem jakichkolwiek składek i podatków. Odpowiedzi sugerujące, że wynagrodzenie brutto jest poprawne, wprowadza w błąd, ponieważ nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z rzeczywistą kwotą, którą pracownik otrzymuje. Warto podkreślić, że nie tylko wynagrodzenie brutto jest istotne w kontekście prawa pracy, ale też jasno określone zasady dotyczące składek oraz podatków, które mają na celu zabezpieczenie interesów zarówno pracowników, jak i pracodawców. Po drugie, wynagrodzenie minimalne odnosi się do najniższej dozwolonej kwoty wynagrodzenia za pracę, a nie do wynagrodzenia netto, co czyni tę odpowiedź również błędną. Wynagrodzenie zasadnicze to natomiast część wynagrodzenia, która jest ustalona w umowie o pracę i stanowi bazę do obliczenia dodatków. Niektórzy mogą mylić te pojęcia z wynagrodzeniem netto, co jest wynikiem braku zrozumienia różnic między tymi terminami. Kluczowe jest, aby mieć świadomość, że wynagrodzenie netto to wynik skomplikowanego procesu obliczeń, gdzie uwzględnia się wiele czynników, takich jak składki ZUS, podatek dochodowy oraz inne potrącenia, co sprawia, że rzeczywiste wynagrodzenie pracownika jest znacznie mniejsze niż wynagrodzenie brutto. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla każdego, kto planuje karierę zawodową oraz dla pracodawców, którzy muszą przestrzegać przepisów dotyczących wynagrodzeń.

Pytanie 21

Jakie czynniki mają wpływ na elastyczność popytu na określony towar?

A. dochód i podaż

B. cena i dochód

C. cena i popyt

D. cena i podaż

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich ignorują kluczowe aspekty dotyczące elastyczności popytu. Odpowiedzi, które wskazują na związek między ceną a podażą oraz ceną a popytem, mogą wprowadzać w błąd. Często mylona jest relacja pomiędzy popytem a podażą, co jest zrozumiałe, ponieważ oba te pojęcia są fundamentalne w ekonomii. Jednakże elastyczność popytu skupia się na tym, jak zmiany ceny wpływają na ilość popytu, a nie na podaż. Co więcej, odpowiedź „dochód i podaż” również jest niepoprawna, ponieważ podaż nie jest czynnikiem wpływającym na elastyczność popytu. Podaż odnosi się do ilości dobra, które producenci są gotowi sprzedać po określonej cenie, a nie do chęci konsumentów do zakupu. Typowym błędem myślowym jest zatem mylenie pojęć popytu i podaży oraz nieuwzględnianie, jak różne poziomy dochodów mogą wpływać na chęć zakupu. W praktyce zrozumienie różnicy pomiędzy tymi pojęciami jest kluczowe dla skutecznego przewidywania zmian na rynku oraz dostosowywania strategii sprzedażowych, co wpisuje się w najlepsze praktyki w zarządzaniu biznesem.

Pytanie 22

Do zadań ZUS należy m.in.

A. realizowanie ubezpieczeń majątkowych

B. zawieranie transakcji z papierami wartościowymi

C. wykonywanie obliczeń i poboru podatków oraz opłat

D. świadczenie emerytalne i rentowe

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) odgrywa kluczową rolę w systemie zabezpieczenia społecznego w Polsce, a jednym z jego podstawowych zadań jest realizacja świadczeń emerytalnych i rentowych. ZUS odpowiedzialny jest za przyznawanie i wypłatę emerytur oraz rent, które stanowią istotny element wsparcia dla osób, które zakończyły aktywność zawodową lub nie są w stanie pracować z powodu niezdolności. Realizacja tych świadczeń odbywa się na podstawie przepisów prawa, a ZUS stosuje standardy i procedury, które zapewniają prawidłowość i terminowość wypłat. Przykładowo, emerytura obliczana jest na podstawie składek zgromadzonych przez daną osobę w czasie jej aktywności zawodowej, co wymaga szczegółowego monitorowania oraz rzetelnego zarządzania danymi. Dodatkowo, ZUS prowadzi działania informacyjne, edukacyjne oraz doradcze, które mają na celu zwiększenie świadomości obywateli o dostępnych formach wsparcia.

Pytanie 23

Z analizy 'Karty pracy' wynika, że pracownik Jacek Piwowarek w trakcie 8-godzinnej zmiany roboczej zrealizował (zgodnie z przyjętą w firmie normą pracochłonności) 16 wyrobów. Czas potrzebny na wykonanie jednej sztuki wyrobu wyniósł

A. 0,5 godziny

B. 1 godzinę

C. 1,5 godziny

D. 2 godziny

Odpowiedź 0,5 godziny jest prawidłowa, ponieważ pozwala na prawidłowe obliczenie czasu potrzebnego na wykonanie jednej sztuki wyrobu. W przypadku 8-godzinnej zmiany, w której pracownik Jacek Piwowarek wykonał 16 sztuk wyrobów, czas wykonania jednej sztuki można obliczyć, dzieląc całkowity czas pracy przez liczbę wyrobów: 8 godzin / 16 sztuk = 0,5 godziny na sztukę. Jest to istotne w kontekście efektywności pracy oraz zarządzania czasem. W praktyce, znajomość normy czasowej pozwala na lepsze planowanie produkcji i optymalizację procesów. Przyjęcie odpowiednich norm pracochłonności jest standardem w wielu branżach, co przyczynia się do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów. Dzięki temu możliwe jest również porównywanie efektywności wytwarzania pomiędzy różnymi pracownikami oraz procesami, co jest kluczowe dla ciągłego doskonalenia i wprowadzenia najlepszych praktyk w organizacji.

Pytanie 24

Po dwóch latach użytkowania wartość netto środka trwałego wynosi 28 800 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w firmie, wiedząc, że początkowa wartość amortyzowanego środka trwałego wynosiła 48 000 zł, a stopa amortyzacji to 20%?

A. Degresywna

B. Naturalna

C. Progresywna

D. Liniowa

Wybór niewłaściwej metody amortyzacji może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu finansowym i zarządzaniu aktywami. Odpowiedzi wskazujące na metody takie jak naturalna, progresywna czy degresywna nie są adekwatne dla opisanego przypadku z kilku powodów. Metoda naturalna nie jest powszechnie uznawana w polskim prawodawstwie i nie opiera się na matematycznych zasadach kalkulacji amortyzacji. Z kolei amortyzacja progresywna, która zwiększa stawkę amortyzacji w miarę upływu czasu, również nie pasuje do przedstawionych danych, ponieważ w przypadku wartości netto 28 800 zł i wartości początkowej 48 000 zł, nie doszłoby do takiego rozkładu kosztów. Metoda degresywna, która stosuje większą amortyzację na początku okresu użytkowania środka trwałego, prowadziłaby do innego rozrachunku, gdzie wartość netto po dwóch latach nie mogłaby wynosić 28 800 zł przy zadanej stopie 20%. W praktyce, wybór niewłaściwej metody amortyzacji może skutkować zafałszowaniem wyników finansowych przedsiębiorstwa oraz problemami z przestrzeganiem przepisów podatkowych. Dlatego ważne jest, aby osoby odpowiedzialne za księgowość i finanse dobrze rozumiały różnice między tymi metodami oraz ich zastosowanie w kontekście konkretnego środka trwałego.

Pytanie 25

Zestawienie obrazuje rzeczywiste i księgowe stany zapasów wyrobów gotowych w magazynie. Wartość niedoboru wyrobów gotowych wynosi

Nazwa wyrobu gotowego	Jedn. miary	Cena jedn.(zł)	Stan wg spisu z natury		Stan wg ksiąg rachunkowych		Wartość różnicy
Nazwa wyrobu gotowego	Jedn. miary	Cena jedn.(zł)	Ilość	Wartość	Ilość	Wartość	Ilość	Wartość
Wyrób A	kg	5	100	500	120	600
Wyrób B	szt.	3	150	450	100	300

A. 120 zł

B. 170 zł

C. 100 zł

D. 150 zł

Wartość niedoboru wyrobów gotowych wynosi 100 zł, co można obliczyć na podstawie różnicy między stanem rzeczywistym a stanem księgowym. Dla wyrobu A odnotowano niedobór ilościowy wynoszący 20 sztuk, co wynika z porównania 120 sztuk w stanie księgowym z 100 sztukami w stanie rzeczywistym. Aby obliczyć wartość tego niedoboru, należy pomnożyć ilość brakujących sztuk przez cenę jednostkową, która wynosi 5 zł za sztukę. W rezultacie 20 sztuk pomnożone przez 5 zł daje 100 zł. Wartościowe niedobory mają istotne znaczenie w zarządzaniu magazynem, ponieważ wpływają na płynność finansową przedsiębiorstwa oraz jego zdolność do realizacji zamówień. Dokładne monitorowanie stanów zapasów pozwala na optymalizację procesów logistycznych oraz minimalizację kosztów związanych z utrzymywaniem nadwyżek, a także ryzyko utraty klientów z powodu braku towaru.

Pytanie 26

Która z poniższych metod archiwizacji dokumentów jest najbardziej efektywna pod względem oszczędności miejsca?

A. Kserowanie dokumentów

B. Digitalizacja dokumentów

C. Przechowywanie w teczkach segregatorowych

D. Składowanie w kartonowych pudełkach

Kserowanie dokumentów jako metoda archiwizacji nie jest efektywna z punktu widzenia oszczędności miejsca. Każdy skserowany dokument to kolejna kartka papieru, którą trzeba gdzieś przechować. Choć może pomóc w tworzeniu kopii zapasowych, nie rozwiązuje problemu zajmowanej przestrzeni. Przechowywanie w teczkach segregatorowych jest tradycyjną metodą, ale wymaga dużej ilości miejsca, zwłaszcza jeśli dokumentacja jest obszerna. Teczki i segregatory zajmują miejsce na regałach, a ich liczba rośnie wraz z ilością dokumentów. To rozwiązanie jest również mniej efektywne pod względem czasu potrzebnego na odnalezienie konkretnego dokumentu. Składowanie w kartonowych pudełkach, choć może być nieco bardziej kompaktowe, nadal wymaga fizycznej przestrzeni, a dostęp do dokumentów bywa utrudniony. Pudełka mogą się zniszczyć, a dokumenty wewnątrz mogą ulec uszkodzeniu w wyniku wilgoci czy innych czynników środowiskowych. Wszystkie te metody, choć mają swoje zastosowania, nie mogą konkurować z digitalizacją pod względem oszczędności miejsca i efektywności pracy. Często myślimy, że fizyczne kopie są bardziej dostępne, ale w rzeczywistości utrzymanie porządku i szybki dostęp do nich może być wyzwaniem. Digitalizacja to przyszłościowe podejście, które pozwala firmom na lepszą organizację i wykorzystanie przestrzeni.

Pytanie 27

Na czym polega dekretacja dowodu księgowego?

A. weryfikacji pod względem formalnym i rachunkowym

B. wprowadzeniu numeru identyfikacyjnego

C. analizie pod kątem merytorycznym

D. określeniu metody jego zaksięgowania

Dekretacja dowodu księgowego jest kluczowym krokiem w procesie księgowania, polegającym na określeniu, w jaki sposób dany dowód ma być zaksięgowany w księgach rachunkowych. Obejmuje to przypisanie odpowiednich kont księgowych do poszczególnych pozycji na dowodzie oraz ustalenie, jakie operacje finansowe są z nim związane. Praktycznym przykładem może być sytuacja, gdy firma otrzymuje fakturę za usługi. Wówczas księgowy musi zdecydować, na jakim koncie kosztów ująć tę kwotę, oraz jakie konta powinny być użyte do zaksięgowania zobowiązania. Dobra praktyka nakazuje, aby dekretacja była przeprowadzana zgodnie z wewnętrznymi regulacjami oraz obowiązującymi przepisami prawa, aby zapewnić prawidłowość i przejrzystość operacji finansowych. Właściwe dekretowanie ma kluczowe znaczenie dla późniejszej analizy finansowej oraz sporządzania sprawozdań finansowych, które muszą zgodnie odzwierciedlać sytuację majątkową i finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 28

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje już istniejącymi papierami wartościowymi, nazywamy rynkiem

A. podstawowym

B. pierwotnym

C. wtórnym

D. równoległym

Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym odbywają się transakcje papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane. Głównym celem rynku wtórnego jest umożliwienie inwestorom kupowania i sprzedawania papierów wartościowych w celu uzyskania zysku oraz płynności. Przykładem zastosowania rynku wtórnego może być giełda, gdzie akcje spółek są przedmiotem obrotu. Dzięki rynkowi wtórnemu, inwestorzy mogą reagować na zmiany w sytuacji rynkowej, co wpływa na wycenę aktywów. Ponadto, rynek wtórny przyczynia się do ustalenia ceny papierów wartościowych, co jest kluczowe zarówno dla inwestorów, jak i dla emitentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestorzy powinni regularnie analizować rynek wtórny, aby podejmować świadome decyzje inwestycyjne, a także zrozumieć mechanizmy działania tego segmentu rynku, co pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych trendów. Zrozumienie rynku wtórnego jest kluczowe dla każdej osoby zaangażowanej w inwestycje na rynkach finansowych.

Pytanie 29

Sprzedaż produktów w firmie "Gerta" w 2003 roku osiągnęła wartość 200 000 zł, natomiast w 2004 roku zwiększyła się do 240 000 zł. W związku z tym, sprzedaż produktów w 2004 r. wynosi 120% wartości sprzedaży z roku 2003. W obliczeniach użyto wskaźnika

A. dynamiki

B. płynności finansowej

C. rotacji zapasów

D. struktury

Wartość sprzedaży produktów w przedsiębiorstwie 'Gerta' wzrosła z 200 000 zł w 2003 roku do 240 000 zł w 2004 roku, co oznacza wzrost o 20%. Taki sposób analizy określa się jako badanie dynamiki, która jest wskaźnikiem zmian wartości w czasie. W kontekście analizy finansowej, dynamika pozwala ocenić, jak szybko i w jakim kierunku zmieniają się kluczowe wskaźniki finansowe. Obliczając, że wartość sprzedaży w 2004 roku stanowi 120% wartości z roku 2003, możemy stwierdzić, że firma odnotowała pozytywny trend, co jest istotne dla oceny jej rozwoju. W praktyce, wskaźnik dynamiki jest niezwykle ważny dla menedżerów, którzy chcą monitorować postępy firmy lub planować przyszłe strategie. Może być również stosowany do porównania wyników przedsiębiorstwa z konkurencją lub średnią branżową, co pozwala na lepsze zrozumienie pozycji rynkowej firmy. Warto zaznaczyć, że analiza dynamiki jest kluczowym narzędziem w ocenie efektywności działań marketingowych oraz sprzedażowych.

Pytanie 30

Regulacje dotyczące podejmowania działalności wytwórczej, handlowej, budowlanej oraz usługowej przez mikroprzedsiębiorców zawarte są w ustawie

A. o rachunkowości przedsiębiorstw

B. o swobodzie działalności gospodarczej

C. o prywatyzacji i komercjalizacji

D. o przedsiębiorstwach państwowych

Zerwanie z poprawnym zrozumieniem regulacji dotyczących działalności gospodarczej może prowadzić do wielu błędów w myśleniu o przedsiębiorczości. Odpowiedzi takie jak "o przedsiębiorstwach państwowych", "o prywatyzacji i komercjalizacji" oraz "o rachunkowości przedsiębiorstw" nie odnoszą się do rzeczywistości funkcjonowania mikroprzedsiębiorstw w Polsce i nie dostarczają niezbędnych ram prawnych dla ich działalności. Ustawa o przedsiębiorstwach państwowych dotyczy wyłącznie podmiotów, które są w rękach państwa i nie ma zastosowania w kontekście mikroprzedsiębiorców, którzy prowadzą działalność na wolnym rynku. Z kolei ustawa o prywatyzacji i komercjalizacji odnosi się do transformacji własnościowej i nie ma bezpośredniego wpływu na codzienną działalność mikrofirm. Ponadto, ustawa o rachunkowości przedsiębiorstw dotyczy zasad prowadzenia księgowości, ale nie reguluje aspektów związanych z zakładaniem czy prowadzeniem działalności. Niezrozumienie podstawowych zasad dotyczących swobody działalności gospodarczej może prowadzić do nieodpowiednich decyzji, takich jak brak rejestracji działalności, co skutkuje konsekwencjami prawnymi. Dobrze jest mieć na uwadze, że każdy przedsiębiorca powinien przede wszystkim zaznajomić się z obowiązującymi przepisami, aby móc skutecznie i legalnie prowadzić swoją działalność.

Pytanie 31

Firma "Galant" specjalizuje się w produkcji obuwia skórzanego. W bilansie skóra nabyta do wytwarzania zostanie zakwalifikowana jako

A. wartości niematerialne oraz prawne

B. inwestycje o krótkim czasie trwania

C. aktywa trwałe

D. materiały na magazynie

Odpowiedź "materiały na składzie" jest prawidłowa, ponieważ skóra zakupiona do produkcji obuwia w bilansie przedsiębiorstwa "Galant" klasyfikowana jest jako materiały, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych. W rachunkowości materiały na składzie są zaliczane do zapasów, które zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) powinny być ujmowane w wartości nabycia. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwo powinno zarejestrować koszty zakupu skóry jako zapasy, które zostaną wykorzystane w przyszłej produkcji. Gdy materiały te zostaną przetworzone w gotowe wyroby, ich wartość zostanie przeniesiona do kosztów wytworzenia obuwia. Dobrą praktyką jest regularna inwentaryzacja zapasów, co pozwala na monitorowanie rzeczywistych stanów magazynowych i utrzymanie płynności produkcji.

Pytanie 32

W której grupie znajdują się wyłącznie składniki zaliczane do inwestycji krótkoterminowych?

A.	B.
Środki pieniężne w kasie.	3-letnie obligacje skarbu państwa.
Akcje przeznaczone do odsprzedaży w terminie 3 miesięcy.	Zaciągnięta pożyczka krótkoterminowa.
Udzielona pożyczka na okres 3 miesięcy.	Prawa autorskie.
C.	D.
6-miesięczna lokata bankowa.	Środki na rachunku bankowym.
Zobowiązanie wobec dostawcy.	Należność od odbiorcy.
Produkcja w toku.	Nadpłacony podatek dochodowy.

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ zawiera elementy, które są klasyfikowane jako inwestycje krótkoterminowe. Inwestycje krótkoterminowe to aktywa finansowe, które można szybko przekształcić w gotówkę, zazwyczaj w ciągu jednego roku. W skład odpowiedzi A wchodzą środki pieniężne w kasie, akcje przeznaczone do odsprzedaży w terminie 3 miesięcy oraz udzielona pożyczka na okres 3 miesięcy. Środki pieniężne w kasie są najbardziej płynne i stanowią podstawę płynności przedsiębiorstwa. Akcje przeznaczone do odsprzedaży w krótkim okresie mogą być przedmiotem spekulacji, a ich szybka sprzedaż przyczynia się do realizacji zysków. Udzielona pożyczka na krótki okres jest natomiast klasyfikowana jako aktywa, które również można szybko odzyskać. Dobrą praktyką w zarządzaniu inwestycjami krótkoterminowymi jest regularne monitorowanie ich wartości oraz płynności, co pozwala na skuteczne reagowanie na zmiany rynkowe i maksymalizację zysków.

Pytanie 33

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum

B. co najmniej przez 1 rok

C. na stałe

D. przez 5 lat

Przechowywanie rocznych sprawozdań finansowych tylko przez rok to naprawdę zły pomysł. Jak się je trzyma tak krótko, to można stracić ważne dane, które mogą być potrzebne w audytach czy rozliczeniach z urzędami skarbowymi. Ustawa mówi, że firmy muszą mieć dokumenty księgowe przez co najmniej 5 lat, więc sprawozdania finansowe powinny być trzymane jeszcze dłużej. A jeśli ktoś myśli, że wystarczy je przechować przez 5 lat, to jest w błędzie – powinny być archiwizowane na stałe, bo mają ogromne znaczenie historyczne i analityczne. Dobre przechowywanie dokumentów finansowych jest kluczowe dla zabezpieczenia interesów firmy. Jak się to zrobi źle, mogą się pojawić poważne problemy, zwłaszcza w razie sporów czy kontroli skarbowych. Ignorowanie potrzeby trwałego trzymania sprawozdań może prowadzić do fałszywych przekonań, że można je usuwać po krótkim czasie, a to nie jest zgodne z dobrymi praktykami.

Pytanie 34

Unikanie ustępstw, wywieranie presji, stawianie drugiej stronie określonych oczekiwań oraz postrzeganie partnera jako wroga to cechy typowe dla negocjacji

A. merytorycznych

B. współpracy

C. twardych

D. delikatnych

Negocjacje twarde charakteryzują się bezkompromisowym podejściem, w którym jedna strona stawia na realizację swoich interesów kosztem drugiej. W takim modelu dominują cechy, takie jak wywieranie presji, stawianie konkretnych wymagań i postrzeganie partnera jako przeciwnika. Te cechy są zgodne z zasadami negocjacji twardych, gdzie kluczowym celem jest osiągnięcie maksymalnej korzyści dla siebie, często bez względu na relacje z drugą stroną. Przykładem zastosowania tego podejścia może być negocjacja kontraktów w obszarze dostaw, gdzie jedna strona może dążyć do wynegocjowania jak najniższej ceny, ignorując potrzeby i ograniczenia dostawcy. Twarde negocjacje są często stosowane w sytuacjach, gdzie stawka jest wysoka, a czas ograniczony, co może skutkować bardziej agresywnymi technikami perswazji. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest jednak, by nawet w twardych negocjacjach zachować pewien poziom etyki i profesjonalizmu, co w dłuższej perspektywie może korzystnie wpływać na przyszłe relacje z partnerami biznesowymi.

Pytanie 35

Zakład Meblarski Dom produkuje dwa typy mebli młodzieżowych w ramach dwóch odrębnych zleceń produkcyjnych. Koszty wydziałowe dzielone są proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Zlecenia zostały zakończone w okresie sprawozdawczym. Karta kalkulacyjna zleceń przedstawia się następująco. Na podstawie tabeli kalkulacyjnej, określ metodę kalkulacji kosztów produkcji zastosowaną przez Zakład Meblarski Dom.

Lp.	Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem (zł)	Koszty przypadające na:
Lp.	Pozycje kalkulacyjne kosztów	Koszty ogółem (zł)	zlecenie nr 1 - 20 szt.	zlecenie nr 2 - 15 szt.
1.	Materiały bezpośrednie	30 000,00	18 000,00	12 000,00
2.	Płace bezpośrednie	20 000,00	6 000,00	14 000,00
3.	Koszty wydziałowe	10 000,00	3 000,00	7 000,00

A. Wstępna.

B. Doliczeniowa.

C. Podziałowa współczynnikowa.

D. Podziałowa prosta.

Wybór nieprawidłowej metody kalkulacji kosztów może prowadzić do błędnych wniosków finansowych i niezrozumienia rzeczywistych kosztów produkcji. Metoda podziałowa współczynnikowa jest zbliżona do doliczeniowej, jednak w tym przypadku koszty są dzielone na podstawie ustalonego współczynnika, co nie zawsze odpowiada rzeczywistym kosztom wytworzenia. Przykładowo, jeśli pracownicy wykonują różne zadania, korzystanie z jednego współczynnika może nie odpowiadać realnym kosztom ich pracy. Kolejna nieodpowiednia odpowiedź, podziałowa prosta, zakłada równy podział kosztów pośrednich na wszystkie zlecenia, co nie uwzględnia różnorodności kosztów w zależności od specyfiki produkcji. Taki sposób kalkulacji może prowadzić do niedoszacowania kosztów zleceń, które wymagają większych nakładów na materiały czy robociznę. Z kolei metoda wstępna najczęściej stosowana jest w planowaniu budżetów, a nie w rzeczywistej kalkulacji kosztów, co czyni ją nieodpowiednią dla przedstawionego przypadku. Analizując te opcje, łatwo zauważyć, że różnice w sposobie kalkulacji mogą prowadzić do znaczących różnic w wynikach finansowych i podejmowanych decyzjach zarządzających. Dlatego tak ważne jest zastosowanie właściwej metody odpowiadającej specyfice działalności firmy.

Pytanie 36

W sklepie z elektroniką telewizor miał cenę 3 600 zł. Właściciel w trakcie obniżki przedświątecznej ustalił jego wartość na 3 060 zł. O ile procent została zmniejszona cena tego telewizora?

A. O 20%

B. O 10%

C. O 15%

D. O 18%

Aby obliczyć, o ile procent obniżona została cena telewizora, należy wykorzystać wzór na procentową zmianę wartości. W tym przypadku, pierwotna cena telewizora wynosiła 3 600 zł, a po obniżce cena wynosi 3 060 zł. Różnica w cenie to 3 600 zł - 3 060 zł = 540 zł. Następnie, aby obliczyć procent, należy podzielić różnicę przez pierwotną cenę i pomnożyć przez 100: (540 zł / 3600 zł) * 100 = 15%. Obniżka o 15% jest zgodna z dobrą praktyką stosowania procentów w handlu detalicznym, co pozwala klientom lepiej zrozumieć oszczędności. Zrozumienie, jak obliczać procentowe zmiany, jest istotne nie tylko w kontekście zakupów, ale także w analizie finansowej i podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się finansami osobistymi lub zarządzaniem budżetem.

Pytanie 37

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada ugodowego załatwiania sporów.

B. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

C. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.

D. Zasada dwuinstancyjności postępowania

Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 38

Przyznanie jednemu z pracowników formalnych uprawnień, obowiązków oraz zasobów potrzebnych do realizacji określonych zadań jest typowe dla zarządzania poprzez

A. motywację

B. partycypację

C. delegowanie uprawnień

D. konflikt

Motywacja, konflikt i partycypacja to ważne tematy w zarządzaniu, ale nie do końca dotyczą formalnego przydzielania władzy i odpowiedzialności w kontekście zadań. Motywacja jest bardziej o tym, żeby zachęcać pracowników do działania i zwiększać ich zaangażowanie, ale nie oznacza, że dostają oni formalne uprawnienia do podejmowania decyzji. Często chodzi o jakieś nagrody lub możliwości rozwoju, a nie o delegowanie odpowiedzialności. Konflikty to z kolei różnice zdań lub celów między pracownikami, co może prowadzić do napięć, ale to nie narzędzie zarządzania. Partycypacja, czyli angażowanie ludzi w podejmowanie decyzji, jest też istotna, ale nie ma tu bezpośredniej związku z delegowaniem. Te wszystkie rzeczy, mimo że są ważne w zarządzaniu, mogą prowadzić do nieporozumień, jeśli pomieszamy je z delegowaniem. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, bo to wpływa na efektywność zarządzania i zaufanie w zespole.

Pytanie 39

Utrzymujący się w ekonomii spadek średniego poziomu cen to

A. stagnacja

B. deflacja

C. inflacja

D. recesja

Deflacja to zjawisko ekonomiczne, które charakteryzuje się utrzymującym się spadkiem przeciętnego poziomu cen dóbr i usług w gospodarce. To zjawisko może prowadzić do zwiększenia siły nabywczej pieniądza, co oznacza, że konsumenci mogą za te same pieniądze kupić więcej. Przykładem deflacji może być sytuacja, w której ceny mieszkań, żywności i innych podstawowych dóbr spadają przez dłuższy czas. Deflacja może być skutkiem nadmiaru podaży na rynku, spadku popytu lub polityki monetarnej, która ogranicza ilość pieniędzy w obiegu. W kontekście gospodarczym jest to zjawisko nie tylko istotne, ale i potencjalnie niebezpieczne, ponieważ może prowadzić do spadku wydatków konsumpcyjnych i inwestycji, co z kolei może skutkować recesją. Dlatego w praktyce, ekonomiści oraz decydenci polityczni często starają się unikać sytuacji deflacyjnych, stosując różne narzędzia polityki monetarnej, takie jak obniżanie stóp procentowych, aby pobudzić wzrost gospodarczy.

Pytanie 40

Plan rozwoju produktu obejmuje

A. zwiększenie sprzedaży aktualnego produktu na dotychczasowym rynku

B. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z istniejącymi produktami

C. wprowadzenie nowego lub udoskonalonego produktu na już istniejący rynek

D. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z nowymi produktami

Strategia rozwoju produktu jest kluczowym elementem planowania biznesowego, który polega na wprowadzeniu nowego lub ulepszonego produktu na dotychczasowy rynek. Tego typu działanie ma na celu zwiększenie konkurencyjności firmy oraz zaspokojenie zmieniających się potrzeb klientów. Przykładem może być firma kosmetyczna, która wprowadza nową linię produktów do pielęgnacji skóry, korzystając z innowacyjnych składników. W praktyce oznacza to, że firma nie tylko zwiększa swoją ofertę, ale także dostosowuje ją do oczekiwań klientów, co z kolei może skutkować zwiększeniem udziału w rynku. Dobre praktyki w rozwoju produktu obejmują przeprowadzanie badań rynkowych, aby zrozumieć preferencje konsumentów oraz analizowanie działań konkurencji. Warto również zauważyć, że wprowadzenie nowego produktu wiąże się z ryzykiem, dlatego należy stosować metody takie jak testowanie prototypów oraz angażowanie opinii klientów na wczesnym etapie rozwoju, co może istotnie zwiększyć szanse na sukces.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej