Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 22:07
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 22:17

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W każdym obrazie, niezależnie od jego treści, elementami, które w pierwszej kolejności zwracają uwagę widza, są

A. mocne punkty
B. jasne punkty
C. małe punkty
D. ciemne punkty
W kontekście kompozycji wizualnej mocne punkty to te elementy zdjęcia, które naprawdę przyciągają wzrok. Chodzi o wyraźny kontrast, intensywne kolory, albo po prostu coś, co się wyróżnia. Z własnego doświadczenia wiem, że w profesjonalnej fotografii fotografowie świetnie to wykorzystują, żeby poprowadzić nasz wzrok przez zdjęcie. Na przykład, w portretach często to oczy modela są tym mocnym punktem, bo mają ten niesamowity błysk. W projektowaniu graficznym też to jest kluczowe, mocne punkty pomagają tworzyć hierarchię informacji, co ułatwia nam odbiór treści. Zdecydowanie warto zwrócić uwagę na dobór tych mocnych punktów, bo wpływają one na to, jak całość jest odbierana. To dotyczy nie tylko zdjęć, ale też innych mediów, jak plakaty czy strony internetowe, gdzie też można to fajnie zastosować.

Pytanie 2

"Trójkąt ekspozycji" w fotografii odnosi się do relacji między

A. czasem naświetlania, obiektywem, czułością sensora obrazu
B. czasem naświetlania, liczbą przysłony, intensywnością oświetlenia
C. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu
D. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu
Odpowiedź wskazująca na zależność między czasem naświetlania, liczbą przysłony a czułością detektora obrazu jest prawidłowa, ponieważ te trzy elementy tworzą trójkąt ekspozycji, który jest fundamentem technik fotograficznych. Czas naświetlania określa, jak długo matryca lub film jest wystawiony na działanie światła, co wpływa na ruch obiektów w kadrze. Liczba przysłony, oznaczająca wielkość otworu w obiektywie, kontroluje ilość światła wpadającego do aparatu oraz głębię ostrości, co jest kluczowe dla kompozycji zdjęcia. Czułość detektora obrazu, wyrażana w jednostkach ISO, odnosi się do zdolności aparatu do rejestrowania obrazu w różnych warunkach oświetleniowych. Zrozumienie interakcji tych trzech parametrów pozwala fotografowi na kreatywne zarządzanie ekspozycją i uzyskiwanie zamierzonych efektów wizualnych. Na przykład, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na krótszy czas naświetlania, co zminimalizuje ryzyko poruszenia zdjęcia, podczas gdy odpowiednie ustawienie przysłony może pomóc w uzyskaniu pożądanej głębi ostrości.

Pytanie 3

Jak długo trwa okres obowiązywania umowy licencyjnej wyłącznej, aby uznać ją za zawartą na czas nieokreślony?

A. Po 4 latach
B. Po 5 latach
C. Po 3 latach
D. Po 2 latach
Umowa licencyjna wyłączna po pięciu latach staje się umową na czas nieokreślony. To jakby naturalny krok w całym procesie. Przykład? Weźmy firmę technologiczną, która daje licencję na swoje oprogramowanie jakiejś firmie partnerskiej. Po pięciu latach, jeśli obie strony nie dogadają się w sprawie przedłużenia lub zmiany umowy, to licencja przechodzi na czas nieokreślony. Dzięki temu ta firma może spokojnie korzystać z oprogramowania bez strachu, że coś się zaraz skończy. Moim zdaniem, taki układ jest super, bo daje większą pewność w relacjach biznesowych, a także pozwala na lepsze planowanie w dłuższym okresie. W branży często mówi się, że umowy licencyjne na czas określony powinny mieć możliwość przejścia na czas nieokreślony po ustalonym czasie. To z kolei daje większą elastyczność w negocjacjach i lepiej dostosowuje się do zmieniającego się rynku.

Pytanie 4

Jak szybko zaznaczyć jednolitą kolorystycznie część obrazu w programie Adobe Photoshop?

A. zaznaczenie wielokątne.
B. różdżkę.
C. zaznaczenie magnetyczne.
D. lasso.
Zastosowanie narzędzi takich jak lasso, zaznaczenie wielokątne czy zaznaczenie magnetyczne w kontekście szybkiego zaznaczenia jednolitego kolorystycznie obiektu jest niewłaściwe z kilku powodów. Lasso to narzędzie, które wymaga manualnej kontroli przy zaznaczaniu, co czyni je bardziej czasochłonnym i mniej precyzyjnym, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi obszarami o jednolitej kolorystyce. Zaznaczenie wielokątne, z kolei, również polega na ręcznym wyznaczaniu granic zaznaczenia, co nie jest optymalne, gdy celem jest błyskawiczne uchwycenie kolorystycznych obiektów. Zaznaczenie magnetyczne, choć ułatwia zaznaczanie poprzez 'przyciąganie' do krawędzi obiektów, również wymaga znacznego wysiłku manualnego i może być mało skuteczne w przypadku obiektów o prostych kształtach i jednolitych kolorach. W praktyce, błędne wykorzystanie tych narzędzi prowadzi do nieefektywności i frustracji, ponieważ nie spełniają one wymagania szybkiego zaznaczania obiektów o jednorodnej kolorystyce. Warto zwrócić uwagę, że efektywna praca z grafiką wymaga znajomości odpowiednich narzędzi i ich właściwego zastosowania. Dlatego kluczowe jest, aby podczas pracy z programem Photoshop mieć świadomość, które narzędzie najlepiej odpowiada na konkretne potrzeby i wymagania projektu.

Pytanie 5

W najnowszych profesjonalnych systemach lamp studyjnych funkcja HSS (High Speed Sync) umożliwia

A. zapisywanie ustawień lampy w pamięci wewnętrznej urządzenia
B. bezprzewodową komunikację między lampami w systemie
C. automatyczną kalibrację mocy błysku w zależności od odległości od obiektu
D. synchronizację lampy z migawką przy czasach krótszych niż standardowy czas synchronizacji
Funkcja HSS, czyli High Speed Sync, jest niezwykle przydatna w przypadku fotografii z użyciem lamp błyskowych. Jej główną zaletą jest to, że umożliwia synchronizację lampy z migawką aparatu przy czasach krótszych niż standardowe czasy synchronizacji, które zazwyczaj wynoszą około 1/200 sekundy. Dzięki HSS można uzyskać doskonałe efekty podczas fotografowania w jasnym świetle dziennym, gdzie trzeba używać krótszych czasów naświetlania, aby uniknąć prześwietlenia zdjęcia. Przykładowo, jeśli chcesz uchwycić dynamiczny moment, jak np. skok sportowca, używając krótkiego czasu migawki, HSS pozwoli na błysk lampy nawet przy takich ustawieniach. To daje fotografowi większą kreatywność i kontrolę nad ostatecznym wyglądem zdjęcia. Warto również wspomnieć, że wykorzystanie HSS wymaga zgodnych lamp i aparatów, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 6

Jaką technikę wykorzystuje się do uzyskania zdjęć o rozszerzonej gamie tonalnej?

A. HDR
B. fotomontażu
C. posteryzacji
D. 3D
HDR, czyli High Dynamic Range, to technika fotograficzna, która pozwala na uchwycenie szerszej rozpiętości tonalnej w porównaniu do standardowych zdjęć. Dzięki tej metodzie możliwe jest jednoczesne uwydatnienie szczegółów w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest szczególnie ważne w sytuacjach z trudnymi warunkami oświetleniowymi, jak np. podczas wschodu lub zachodu słońca. Proces HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tej samej sceny z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie ich połączeniu w celu uzyskania jednego obrazu o większej głębi tonalnej. Praktyczne zastosowanie HDR można zobaczyć w fotografii krajobrazowej, architektonicznej czy portretowej. Ważnym aspektem jest także umiejętne korzystanie z oprogramowania do edycji zdjęć, które umożliwia efektywne zestawianie ujęć oraz korekcję kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 7

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu
B. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej
C. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu
D. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu
W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 8

Jaką minimalną odległość przedmiotową x od obiektu, który ma być fotografowany, musi mieć aparat z obiektywem o ogniskowej f, aby uzyskany obraz był rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony dwukrotnie?

A. x=2f
B. x<f
C. x>2f
D. x=f
Aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i dwukrotnie pomniejszony obraz obiektu przy użyciu aparatu z obiektywem o ogniskowej f, aparat musi być umieszczony w odległości większej niż 2f od obiektu. Zasada ta opiera się na teorii optyki oraz zasadzie działania soczewek. Przy odległości x=2f, obraz będzie rzeczywisty, odwrócony, ale nie pomniejszony. Aby uzyskać pomniejszenie, konieczne jest zwiększenie odległości do wartości x>2f. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania zdjęć z zamiarem uzyskania specyficznych właściwości obrazu, należy przyjąć odpowiednią odległość. W fotografii makro, na przykład, gdzie obiekty są blisko, zrozumienie takich zależności jest kluczowe, aby uzyskać pożądane efekty wizualne. Dobrą praktyką jest także testowanie różnych wartości odległości, aby zobaczyć, jak wpływają one na jakość obrazu, co pozwala lepiej zrozumieć interakcję pomiędzy ogniskową a odległością od obiektu.

Pytanie 9

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. wielokrotnej ekspozycji
B. bracketingu
C. balansu bieli
D. samowyzwalacza
Bracketing to technika, która polega na wykonaniu serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych ustawieniach parametrów ekspozycji, takich jak czas naświetlania, przysłona czy ISO. Użycie bracketingu pozwala na uzyskanie lepszego efektu końcowego, gdy chcemy dopasować ekspozycję w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładowo, fotografując krajobraz o dużym kontraście, możemy wykonać jedno zdjęcie z normalną ekspozycją, drugie z ustawieniem na niedoświetlenie oraz trzecie na prześwietlenie. Taki zestaw zdjęć pozwala na późniejsze wybranie najlepszego ujęcia lub stworzenie zdjęcia HDR (High Dynamic Range), które łączy zalety wszystkich wykonanych zdjęć. Bracketing jest szeroko stosowany w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach, gdy światło jest zmienne. Użycie tej funkcji jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości obrazów w zróżnicowanych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 10

Aby poprawić kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym, należy przy kopiowaniu negatywu czarno-białego zastosować filtr w odcieniu

A. niebieskozielonym
B. czerwonym
C. purpurowym
D. żółtym
Wybór filtrów czerwonego, niebieskozielonego i żółtego nie jest najlepszy, jeśli chodzi o zwiększanie kontrastu na papierze wielogradacyjnym. Filtr czerwony wprawdzie może zmieniać tonację, ale nie podkreśla szczegółów w ciemnych miejscach, bo nie blokuje wystarczająco zielonego światła, które jest ważne do wydobycia detali. A filtr niebieskozielony to już w ogóle nic nie daje; tylko osłabia ciepłe tonacje, nie poprawiając kontrastu. Żółty filtr z kolei może ocieplić obraz, ale nie da dobrego efektu w kwestii kontrastu, bo także nie skutecznie eliminuje zielonego światła. W praktyce, wybierając filtr do druku, warto wiedzieć, że każdy filtr ma swoje unikalne właściwości, które wpływają na końcowy efekt. Zrozumienie tych zasad może pomóc uniknąć błędów myślowych, jak niewłaściwe przypisywanie filtrów do oczekiwań wizualnych. Klucz do udanego druku to przemyślane podejście i znajomość właściwości filtrów w fotografii czarno-białej.

Pytanie 11

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. filtr kolorowy
B. blendę
C. strumienicę
D. filtr polaryzacyjny
Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 12

Obraz, w którym przeważają odcienie ciemne, został stworzony w technice

A. izohelii
B. pseudosolaryzacji
C. niskiego klucza
D. wysokiego klucza
Obraz, w którym dominują elementy o ciemnych tonach, jest wykonany w technice niskiego klucza. Technika ta charakteryzuje się użyciem ciemnych kolorów oraz silnym kontrastem między światłem a cieniem, co pozwala na uzyskanie dramatycznego efektu wizualnego. W praktyce, niskiego klucza często używa się w portretach oraz w fotografii artystycznej, aby nadać zdjęciom głębię i emocjonalny wydźwięk. Dobrze znanym przykładem zastosowania techniki niskiego klucza jest praca fotografów takich jak Rembrandt czy Caravaggio, który wykorzystał ją do podkreślenia trójwymiarowości postaci. Warto zaznaczyć, że obrazy w niskim kluczu mają zdolność do przyciągania uwagi widza, co czyni je popularnym wyborem w sztuce i fotografii.

Pytanie 13

Wskaż symbol narzędzia, które przeznaczone jest do wypełniania zaznaczonego obszaru kolorem?

Ilustracja do pytania
A. A.
B. C.
C. B.
D. D.
Narzędzie oznaczone symbolem 'D', znane jako 'wiadro z farbą' (ang. Paint Bucket Tool), jest kluczowym elementem w grafice komputerowej, służącym do efektywnego wypełniania obszarów jednorodnym kolorem. Umożliwia to użytkownikom szybkie i wygodne wypełnianie dużych powierzchni, co jest szczególnie przydatne w procesie tworzenia grafik, ilustracji oraz w projektowaniu wizualnym. Wybierając narzędzie, możemy również dostosować jego właściwości, takie jak tolerancja koloru, co oznacza, że możemy kontrolować, jak bliskie odcienie będą wypełniane. Zastosowanie tego narzędzia jest powszechne w różnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, gdzie efektywne zarządzanie kolorami jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów estetycznych. Warto również znać inne narzędzia, które mogą współpracować z narzędziem wypełniania, np. narzędzia do zaznaczania, które pozwalają precyzyjnie określić obszary do wypełnienia, co jest fundamentalne w pracy nad złożonymi projektami graficznymi. Dobrą praktyką jest również tworzenie warstw w programach graficznych, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie elementami projektu i edytowanie ich bez wpływu na inne części grafiki.

Pytanie 14

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu standardowego
B. teleobiektywu
C. obiektywu szerokokątnego
D. obiektywu długoogniskowego
Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 15

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi

A. 20-24 zdjęcia przy teleobiektywie
B. 2-3 zdjęcia przy obiektywie szerokokątnym
C. 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm (kąt widzenia 110°)
D. 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym
Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm, co odpowiada kątowi widzenia wynoszącemu około 110°. Użycie obiektywu szerokokątnego, takiego jak 15mm, jest kluczowe, ponieważ pozwala na uchwycenie szerszego kadru przy mniejszej liczbie zdjęć. W praktyce, przy tworzeniu panoram sferycznych, fotografowie często łączą zdjęcia uzyskane z różnych kątów, co pozwala na uzyskanie jednolitego obrazu o dużym zakresie widzenia. Każde zdjęcie powinno mieć około 30% pokrycia z sąsiednimi, co zapewnia płynne łączenie w procesie postprodukcji. Dobre praktyki wskazują, że w przypadku zdjęć powyżej 12mm, liczba zdjęć wzrasta, co może prowadzić do strat w jakości, jeśli nie będzie odpowiednio zarządzane. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienie statywu oraz poziomowanie aparatu, aby uniknąć zniekształceń. Wybór obiektywu i technika wykonania zdjęć mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu panoramy.

Pytanie 16

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 50 mm
B. 200 mm
C. 110 mm
D. 80 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.

Pytanie 17

Jaką minimalną rozdzielczość powinien mieć obraz cyfrowy, aby mógł zostać wydrukowany w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi?

A. 1,0 Mpx
B. 0,5 Mpx
C. 1,5 Mpx
D. 2,0 Mpx
Aby zarejestrować obraz cyfrowy przeznaczony do druku o wymiarach 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi, należy obliczyć minimalną rozdzielczość obrazu. Rozdzielczość 300 dpi (dots per inch) oznacza, że na każdy cal przypada 300 punktów obrazu. W przypadku formatu 10 x 10 cm, który zamieniamy na cale, uzyskujemy 3,94 x 3,94 cala (1 cm = 0,3937 cala). Wysokość i szerokość obrazu w pikselach można obliczyć mnożąc wymiary w calach przez rozdzielczość dpi. Wzór wygląda następująco: 3,94 cala x 300 dpi = 1182 pikseli. Ponieważ obraz ma być kwadratowy, zarówno szerokość, jak i wysokość wynoszą 1182 pikseli. Łączna liczba pikseli wynosi zatem 1182 x 1182 = 1,4 miliona pikseli, co zaokrąglamy do 1,5 Mpx. Użycie odpowiedniej rozdzielczości zapewnia, że wydruk będzie ostry i wyraźny, co jest kluczowe w druku fotograficznym oraz przy tworzeniu materiałów reklamowych, w których jakość obrazu odgrywa istotną rolę. W branży fotograficznej oraz poligraficznej zaleca się stosowanie tych standardów, aby uniknąć efektu pikselizacji obrazu.

Pytanie 18

Podczas tworzenia barwnego negatywu za pomocą metody subtraktywnej, na próbnej odbitce zauważalna jest dominacja koloru żółtego. Której gęstości filtru należy zwiększyć, by uzyskać właściwą reprodukcję kolorów?

A. Purpurowego
B. Zielonego
C. Niebieskiego
D. Żółtego
Odpowiedź na to pytanie jest poprawna, ponieważ zwiększenie gęstości filtru żółtego w procesie kopiowania subtraktywnego pozwala na zredukowanie nadmiaru żółtej dominującej barwy w odbitce próbnej. W metodzie subtraktywnej, kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego źródła, co oznacza, że dodanie filtru żółtego zwiększa absorpcję niebieskiego i zielonego światła, a tym samym zmniejsza wpływ żółtej dominaty. Przykładowo, w aplikacjach takich jak druk offsetowy, gdzie proces subtraktywny jest powszechnie stosowany, odpowiednie dostosowanie filtrów jest kluczowe dla uzyskania zgodności kolorystycznej z projektem. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z zasadami modelu CMYK, magenta i cyjan mogą również wpływać na ostateczną reprodukcję kolorów, ale w przypadku dominaty żółtej kluczowe jest skupienie się na filtrze żółtym. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów próbnych oraz kalibracja sprzętu, aby dostosować filtry do pożądanej reprodukcji barw.

Pytanie 19

Realizacja montażu zdjęcia panoramicznego, zestawienie fotografii w technice HDR oraz tworzenie stykówki i animacji jest możliwa w programie

A. Adobe Lightroom
B. GIMP
C. Paint
D. Adobe Photoshop
Adobe Photoshop to wszechstronny program stworzony do zaawansowanej edycji grafiki rastrowej, który oferuje szeroki wachlarz narzędzi do montażu fotografii panoramicznych, łączenia zdjęć w technice HDR, wykonywania stykówek oraz animacji. Dzięki funkcji Photomerge, użytkownicy mogą łatwo łączyć wiele zdjęć w jedną panoramę, co jest szczególnie przydatne w przypadku krajobrazów lub dużych scen. Technika HDR, polegająca na łączeniu zdjęć o różnych ekspozycjach, pozwala uzyskać obrazy o szerokim zakresie tonalnym, co jest nieosiągalne w tradycyjnej fotografii. Photoshop udostępnia również narzędzia do tworzenia stykówek, które są zbiorem miniaturek zdjęć w jednym pliku, co ułatwia przeglądanie i wybieranie najlepszych ujęć. Dodatkowo, za pomocą funkcji animacji, użytkownicy mogą tworzyć ruchome obrazy i filmy, co otwiera nowe możliwości w zakresie prezentacji wizualnych. Adobe Photoshop jest uznawany za standard w branży, z licznymi samouczkami i materiałami edukacyjnymi dostępnymi w sieci, co czyni go idealnym narzędziem zarówno dla profesjonalnych fotografów, jak i amatorów.

Pytanie 20

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. kolumnę reprodukcyjną
B. aparat wielkoformatowy
C. kopiarkę stykową
D. skaner
Kopiarka stykowa jest urządzeniem dedykowanym do reprodukcji obrazów z negatywów w skali 1:1, co oznacza, że odwzorowanie rozmiaru jest identyczne. Kluczową cechą kopiarki stykowej jest to, że negatyw jest bezpośrednio stykowo położony na materiale światłoczułym, co zapewnia wysoką jakość odwzorowania detali oraz kontrastu. Przykładowo, w fotografii czarno-białej, kopiarka stykowa pozwala na uzyskanie wyrazistych i szczegółowych odbitek, co jest szczególnie istotne w pracy z negatywami 10x15 cm. W praktyce, stosowanie tego typu urządzenia jest zgodne z zasadami archiwizacji i reprodukcji dzieł sztuki, gdzie precyzja oraz wierne odwzorowanie są kluczowymi wymaganiami. Warto również zaznaczyć, że kopiarki stykowe są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, co podkreśla ich znaczenie w branży.

Pytanie 21

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. czerwony
B. szary
C. zielony
D. niebieski
Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 22

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie
B. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku
C. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo
D. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu
Technika ETTR (Expose To The Right) polega na celowym prześwietlaniu zdjęcia, aby histogram był przesunięty w prawo. Głównym celem tej metody jest maksymalizacja ilości zebranego światła, co pozwala na uchwycenie większej ilości detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. W praktyce oznacza to, że kiedy fotografujesz, należy dążyć do tego, aby ekspozycja była tak ustawiona, aby histogram zbliżał się do prawej krawędzi, ale nie przekraczał jej, co mogłoby prowadzić do utraty szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. Zastosowanie techniki ETTR szczególnie sprawdza się w warunkach silnego oświetlenia, gdy możemy uzyskać lepszą jakość obrazu, minimalizując szumy w cieniach. Warto także pamiętać, że po zastosowaniu tej techniki, podczas postprodukcji na przykład w programach takich jak Adobe Lightroom, można skutecznie dostosować ekspozycję, aby uzyskać pożądany efekt końcowy, co sprawia, że ETTR jest niezwykle użytecznym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 23

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia
B. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby
C. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku
D. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody
Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 24

Wskaż siatkę zgodnie z którą której należy skadrować zdjęcie, aby uzyskać kompozycję według zasady podziału diagonalnego.

Ilustracja do pytania
A. I.
B. IV.
C. II.
D. III.
Siatka II. jest właściwym wyborem, ponieważ idealnie ilustruje zasadę podziału diagonalnego. Ta technika kompozycyjna polega na umieszczaniu kluczowych elementów zdjęcia wzdłuż linii diagonalnych, co prowadzi oko widza przez całą kompozycję. W przypadku siatki II. linie diagonalne łączą dwa przeciwległe rogi, co umożliwia tworzenie dynamicznej i interesującej kompozycji. W praktyce, fotografowie często wykorzystują tę zasadę, aby dodać głębię i ruch do swoich zdjęć. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej umieszczając horyzont oraz elementy takie jak drzewa czy góry wzdłuż linii diagonalnych, można stworzyć bardziej zrównoważoną i atrakcyjną wizualnie kompozycję. Zastosowanie podziału diagonalnego jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii, które zalecają tworzenie kompozycji opartej na naturalnych liniach prowadzących widza, co zwiększa zaangażowanie odbiorcy oraz poprawia ogólne odczucie estetyczne obrazu.

Pytanie 25

Atrakcyjnym tłem do realizacji zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest pejzaż

A. jesienny z kolorowymi liśćmi
B. letni z kobiercami kwitnących kwiatów
C. wiosenny z bujną zielenią
D. zimowy z obszarami pokrytymi śniegiem
Wybór zimowego krajobrazu z obszarami pokrytymi śniegiem jako tła do zdjęć portretowych w technice wysokiego klucza jest uzasadniony z kilku powodów. Przede wszystkim, technika wysoki klucz charakteryzuje się jasnymi tonami oraz minimalizmem, co idealnie współgra z jednolitą, białą powierzchnią śniegu. Taki kontrast podkreśla postać modela, eliminując rozpraszające elementy tła. Dodatkowo, śnieg działa jak naturalny dyfuzor światła, co sprzyja uzyskaniu miękkiego oświetlenia, które jest kluczowe w portretach. W praktyce, fotografowie często wykorzystują takie tła, aby stworzyć atmosferę czystości i świeżości, co jest szczególnie atrakcyjne w portretach rodzinnych czy dziecięcych. Warto również zauważyć, że zimowe krajobrazy oferują możliwość gry z elementami takimi jak odzież modela, co dodatkowo może wzbogacić kompozycję zdjęcia.

Pytanie 26

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie koloru w obszarach zdjęć o niższym nasyceniu?

A. Ekspozycja
B. Odwróć
C. Jaskrawość
D. Przejrzystość
Jaskrawość w Photoshopie to super funkcja, która pozwala nam bawić się intensywnością kolorów w zdjęciach. Głównie działa w miejscach, gdzie kolory są takie trochę przygaszone. Jak zwiększymy jaskrawość, to kolory naprawdę stają się bardziej żywe, a szczegóły lepiej widać. To przydaje się, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z zdjęciami, które wyglądają na zbyt stonowane. Na przykład, w krajobrazach, gdy niebo jest takie szare i nudne, użycie jaskrawości może na prawdę podnieść zdjęcie, pokazując piękne odcienie, które wcześniej były niewidoczne. Ale moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo wtedy kolory mogą wyglądać sztucznie. Fajnie jest też spojrzeć na histogram, bo to pomaga lepiej zrozumieć, jak są rozmieszczone tonacje w obrazie. A jeśli chcemy poprawić jaskrawość tylko w niektórych miejscach, to maskowanie warstw to świetna opcja, bo daje dużą kontrolę nad tym, co robią zmiany.

Pytanie 27

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. nieustannym mieszaniu reagentów
B. skróconym czasie wywołania
C. wywoływaniu w niższej temperaturze
D. wydłużonym czasie wywołania
Wywoływanie forsowne to technika stosowana w procesach chemicznych, szczególnie w fotografii, polegająca na wydłużeniu czasu działania odczynników, co pozwala na osiągnięcie pożądanych efektów chemicznych. Przykładem może być proces wywoływania filmów fotograficznych, w którym odpowiednie przedłużenie czasu działania chemikaliów poprawia kontrast i szczegółowość obrazu. W praktyce, manipulując czasem wywoływania, można uzyskać różnorodne efekty, co jest szczególnie istotne w przypadku negatywów czarno-białych. W kontekście standardów branżowych, taka technika często wymaga precyzyjnego monitorowania warunków, aby uniknąć prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest kluczowe w uzyskiwaniu wysokiej jakości obrazów. Zrozumienie wywoływania forsownego pozwala na świadome kierowanie procesami chemicznymi w różnych dziedzinach, od fotografii po przemysł farmaceutyczny.

Pytanie 28

W portrecie oświetlenie sylwetkowe wykorzystywane jest do

A. zmniejszenia różnicy w oświetleniu między postacią a tłem
B. jednolitego oświetlenia całego obszaru zdjęcia
C. uzyskania efektu oddzielenia portretowanej osoby od tła i otoczenia
D. osiągnięcia efektu wtopienia fotografowanej osoby w otaczający ją krajobraz
Oświetlenie sylwetkowe w fotografii portretowej jest techniką, która polega na umieszczaniu źródła światła za portretowaną osobą, co skutkuje wyraźnym oddzieleniem jej od tła. Działanie to tworzy efekt halo, często wykorzystywany w celu podkreślenia konturów modela i nadania mu charakterystycznej głębi. Oświetlenie sylwetkowe przyczynia się do stworzenia dramatycznej atmosfery, a także do wydobycia detali, takich jak kształt włosów czy sylwetki. W praktyce, artysta może stosować tę technikę podczas sesji zdjęciowych, aby zastosować kontrast między jasnym tłem a ciemną postacią, co przyciąga uwagę widza do głównego motywu zdjęcia. Warto również zauważyć, że w przypadku oświetlenia sylwetkowego, kontrola nad kierunkiem i intensywnością świateł jest kluczowa, aby uzyskać pożądany efekt artystyczny. Technika ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w fotografii portretowej, które podkreślają znaczenie kompozycji i odpowiedniego oświetlenia w pracy z modelami.

Pytanie 29

Metoda tworzenia obrazu, w której przeważają ciemne tonacje oraz czerń, to

A. guma
B. low key
C. high key
D. pigment
Teknika low key odnosi się do stylu fotografii i sztuki wizualnej, w której dominują ciemne tony oraz czerń, co pozwala na uzyskanie dramatycznego i głębokiego efektu wizualnego. W tej technice kluczowym elementem jest kontrast między światłem a cieniem, co tworzy atmosferę tajemniczości oraz intensywności. Przykładami zastosowania low key mogą być portrety artystyczne, w których gra światła i cienia podkreśla rysy twarzy modela, nadając im wyrazistość i charakter. Fotografowie często stosują takie metody w fotografii mody czy portretowej, aby skoncentrować uwagę widza na danym obiekcie. Efekty low key są również wykorzystywane w filmie i sztukach performatywnych, aby wywołać emocje poprzez atmosferę. W branży filmowej technika ta ma zastosowanie w tworzeniu napięcia i dramatyzmu, co można zaobserwować w wielu filmach kryminalnych i thrillerach, gdzie ciemne, niejednoznaczne oświetlenie wpływa na odbiór narracji. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów, którzy pragną bawić się światłem, aby osiągać zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 30

Aby zarchiwizować pliki graficzne na zewnętrznym nośniku pamięci, zachowując informacje o warstwach cyfrowego obrazu, należy zapisać plik w formacie

A. BMP
B. JPEG
C. GIF
D. TIFF
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym wyborem do archiwizacji plików graficznych, zwłaszcza gdy zachowanie informacji o warstwach obrazu cyfrowego jest kluczowe. TIFF obsługuje wiele warstw, przezroczystość oraz różne modele kolorów, co czyni go niezwykle elastycznym i wszechstronnym formatem. W praktyce, fotograficy i graficy często używają TIFF do przechowywania wysokiej jakości obrazów, ponieważ format ten nie kompresuje danych w sposób stratny, jak ma to miejsce w przypadku JPEG. Dzięki temu, podczas edytowania i zapisywania plików TIFF, nie tracimy na jakości obrazu, co jest istotne przy profesjonalnych projektach graficznych. Dodatkowo, TIFF jest powszechnie akceptowany przez wiele programów graficznych i systemów obróbczych, co ułatwia współpracę w zespołach kreatywnych. Używając TIFF do archiwizacji, masz pewność, że wszystkie szczegóły i efekty zastosowane w warstwach zostaną zachowane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 31

Jakiego skanera należy użyć, aby uzyskać cyfrową wersję kolorowego diapozytywu?

A. Przezroczystego
B. 3D
C. Manualnego
D. Bębnowego
Ręczne skanery to urządzenia, które generalnie służą do skanowania dokumentów i zdjęć, bo są proste i szybkie w użyciu. Ale tak szczerze mówiąc, nie nadają się do skanowania diapozytywów. Jakby używać ręcznego skanera do tego, to wychodzi kiepska jakość, a szczegóły w przezroczystych materiałach mogą być kompletnie zgubione. Transparentne skanery też nie są najlepsze, bo chociaż mogą skanować przezroczyste obrazy, to jednak w porównaniu z bębnowymi skanerami są dużo słabsze pod względem rozdzielczości i jakości kolorów. A co do skanerów 3D, to to już zupełnie inna bajka, bo one skanują obiekty w trzech wymiarach, więc w przypadku diapozytywów to jest kompletnie nie na miejscu. Często ludzie myślą, że każdy skaner, który coś skanuje, będzie dobry do wszystkiego, ale każdy typ ma swoje ograniczenia. Dlatego najlepiej skorzystać z dedykowanych skanerów bębnowych, jeśli chcemy uzyskać naprawdę fajne efekty przy skanowaniu diapozytywów.

Pytanie 32

Jakie źródło światła należy wybrać do robienia zdjęć studyjnych na materiałach negatywowych przeznaczonych do sztucznego oświetlenia?

A. Błyskowego o temperaturze barwowej 5500 K
B. Ciągłego o temperaturze barwowej 4500 K
C. Długofalowego o temperaturze barwowej 300 K
D. Halogenowego o temperaturze barwowej 3200 K
Halogenowe źródła światła o temperaturze barwowej 3200 K są idealnym wyborem do fotografii studyjnej z materiałami negatywowymi przeznaczonymi do światła sztucznego. Temperatura barwowa 3200 K odpowiada ciepłemu, żółtawemu światłu, które jest bardziej zbliżone do naturalnych warunków oświetleniowych w pomieszczeniach. To szczególnie istotne, ponieważ materiały negatywowe, takie jak filmy, są projektowane w taki sposób, aby najlepiej reagować na określony zakres temperatury barwowej. W praktyce, użycie halogenowych lamp do oświetlenia studyjnego pozwala na uzyskanie głębszych kolorów oraz wyraźniejszego kontrastu na zdjęciach. W kontekście standardów branżowych, stosowanie źródeł światła o temperaturze 3200 K jest powszechnie akceptowane i rekomendowane przez profesjonalistów zajmujących się fotografią, co potwierdzają liczne publikacje i badania w dziedzinie fotografii studyjnej. Przykładowo, wiele profesjonalnych studiów fotograficznych korzysta z zestawów oświetleniowych opartych na halogenach, co zwiększa jakość uzyskiwanych kadrów oraz spójność w odwzorowywaniu kolorów.

Pytanie 33

Które narzędzie służy do korekcji zdjęcia poprzez kadrowanie?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. D.
C. C.
D. A.
Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ ikona kadrowania w programie Adobe Photoshop jest kluczowym narzędziem umożliwiającym precyzyjne korekty zdjęć poprzez ich przycinanie. Kadrowanie to proces, w którym wybieramy określony obszar obrazu, eliminując niepożądane fragmenty i poprawiając kompozycję wizualną. Przykładowo, kadrowanie pozwala na usunięcie zbędnego tła lub uwydatnienie głównego tematu zdjęcia, co jest szczególnie istotne w fotografii portretowej lub produktowej. Warto również wspomnieć, że dobrze wykadrowane zdjęcia są zgodne z zasadą trzecich, co sprawia, że obraz staje się bardziej atrakcyjny wizualnie. Ponadto, efektywne kadrowanie wspiera także optymalizację zdjęć do publikacji online, gdzie proporcje obrazu mogą mieć znaczenie dla zachowania jakości. W kontekście standardów i dobrych praktyk w obróbce zdjęć, kadrowanie stanowi fundamentalny krok w procesie tworzenia profesjonalnych i estetycznych fotografii.

Pytanie 34

W najnowszych monitorach profesjonalnych technologia True 10-bit panel oznacza

A. zwiększoną jasność sięgającą 10000 nitów
B. zwiększoną częstotliwość odświeżania do minimum 10 kHz
C. możliwość wyświetlenia ponad miliarda kolorów bez stosowania ditheringu
D. zdolność do wyświetlania 10 różnych przestrzeni kolorów
Odpowiedź dotycząca możliwości wyświetlenia ponad miliarda kolorów bez stosowania ditheringu jest poprawna, ponieważ technologia True 10-bit panel oznacza, że każdy z trzech kanałów kolorów (czerwony, zielony, niebieski) może przyjąć 1024 odcieni. To razem daje 1024^3, co przekłada się na ponad miliard kolorów. Dzięki temu, monitory wykorzystujące tę technologię mogą przedstawiać obrazy z większą precyzją i bogactwem detali, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach, takich jak edycja zdjęć, grafika komputerowa czy produkcja filmowa. Użycie ditheringu, techniki polegającej na symulacji większej liczby kolorów przez mieszanie pikseli, jest zbędne, co przekłada się na lepszą jakość obrazu. W praktyce oznacza to, że kolory są bardziej naturalne, a przejścia tonalne są znacznie gładsze, co jest szczególnie ważne w przypadku pracy z delikatnymi gradientami. W kontekście standardów branżowych, technologia ta jest zgodna z wymaganiami dla monitorów przeznaczonych do profesjonalnej obróbki graficznej i filmowej.

Pytanie 35

Najlepszym materiałem tła dla fotografii typu high-key jest

A. czerwone sukno
B. białe płótno lub papier
C. szary karton
D. czarny aksamit
Białe płótno lub papier to idealny materiał tła w fotografii high-key, ponieważ odbija światło w sposób, który pozwala uzyskać jasne, przemyślane kompozycje. W tej technice fotograficznej kluczowe jest unikanie cieni i stworzenie efektu jasności oraz lekkości. Białe tło działa jako neutralny odbłyśnik, co sprawia, że światło rozprasza się równomiernie, eliminując niepożądane kontrasty. Przykładowo, w fotografii portretowej z białym tłem skórna tonacja modela staje się bardziej równomierna, a detale odzieży są lepiej widoczne, co podkreśla elegancję ujęcia. Dodatkowo, użycie białego tła w połączeniu z odpowiednim oświetleniem, takim jak softboxy czy lampy błyskowe z dyfuzorami, pozwala na pełne wykorzystanie potencjału tej techniki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Warto też pamiętać, że białe tło jest łatwe do edytowania w postprodukcji, co daje jeszcze większe możliwości twórcze.

Pytanie 36

Jakie narzędzie w oprogramowaniu graficznym pozwala na wybranie obiektu na grafice?

A. Ramka.
B. Przeciąganie.
C. Pióro.
D. Kroplomierz.
Kadrowanie to technika, której celem jest przycięcie obrazu w celu zmiany jego rozmiaru lub kadru. Choć kadrowanie może pomóc w skupieniu uwagi na danym obiekcie, nie umożliwia precyzyjnego zaznaczania i edytowania elementów wewnątrz obrazu. Użytkownicy często mylą funkcję kadrowania z zaznaczaniem, co prowadzi do nieporozumień dotyczących możliwości edycyjnych narzędzi graficznych. Z kolei kroplomierz służy do wyboru koloru z obrazu, co ma zastosowanie przy dopasowywaniu kolorów lub tworzeniu palet, ale również nie wspiera zaznaczenia obiektów. Zastosowanie tego narzędzia może prowadzić do błędnych założeń o jego funkcjonalności. Narzędzie przesunięcia, mimo że pozwala na przenoszenie wybranych obiektów, nie oferuje opcji ich zaznaczania w sposób, który byłby potrzebny w przypadku bardziej złożonych projektów. Typowe błędy myślowe w tym kontekście to zakładanie, że każde narzędzie, które wpływa na wygląd lub położenie obiektów, może również zaznaczać te obiekty. Kluczowe w zrozumieniu działania narzędzi graficznych jest przyjęcie, że każde z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, które trzeba rozpoznać, aby efektywnie pracować nad projektami graficznymi.

Pytanie 37

W trakcie chemicznej obróbki materiałów wrażliwych na światło, substancją służącą do utrwalania jest

A. chlorek srebra
B. żelazicyjanek potasu
C. siarczan hydroksylaminy
D. tiosiarczan sodu
Tiosiarczan sodu, który może się wydawać skomplikowany, jest tak naprawdę ważnym składnikiem w fotografii. Działa jak substancja, która utrwala obrazy na papierze fotograficznym. Jego głównym zadaniem jest pozbycie się resztek srebra z emulsji. To pozwala na stabilizację obrazu i zapobiega dalszemu „rozwojowi” zdjęcia, kiedy jest naświetlane. Wyobraź sobie, że po naświetleniu filmu, tiosiarczan sodu wchodzi do akcji, by „ugasić” obraz, dzięki czemu pozostaje on wyraźny i nie blaknie. Warto dodać, że w fotografii czarno-białej to naprawdę kluczowy proces, a normy branżowe, na przykład ISO 12232, mówią jasno, jak ważne jest użycie odpowiednich substancji. Tiosiarczan sodu jest powszechnie stosowany w laboratoriach fotograficznych, a jego stosowanie idealnie wpisuje się w dobre praktyki w obróbce materiałów światłoczułych.

Pytanie 38

Podczas retuszu portretu w programie graficznym, które z wymienionych narzędzi najlepiej nadaje się do wygładzania skóry?

A. Klonowanie
B. Smudge
C. Różdżka magiczna
D. Rozmycie Gaussa
Rozmycie Gaussa to jedno z najbardziej efektywnych narzędzi do wygładzania skóry w retuszu portretów. Działa ono poprzez rozmywanie pikseli na obrazie, co skutkuje miękkim i wygładzonym wyglądem. To narzędzie jest często używane w połączeniu z warstwami maskującymi, aby kontrolować, które elementy obrazu mają być wygładzone, a które powinny pozostać ostre. Dzięki temu możemy zachować wyraźne kontury twarzy, takie jak oczy czy usta, jednocześnie eliminując niedoskonałości skóry. Jest to standardowa technika w branży fotograficznej i graficznej, stosowana przez profesjonalistów do osiągnięcia naturalnego efektu. Ważne jest, aby nie przesadzać z użyciem Rozmycia Gaussa, ponieważ może to prowadzić do nienaturalnego, plastikowego wyglądu skóry. Dlatego zawsze zaleca się pracę na kopii warstwy i kontrolowanie siły efektu za pomocą suwaków przezroczystości i masek warstwowych. Praktyka i doświadczenie w używaniu tego narzędzia pomagają osiągnąć oczekiwane rezultaty, które spełniają standardy profesjonalnej edycji zdjęć.

Pytanie 39

W trakcie robienia zdjęć w studio, wykorzystując światło żarowe, aby uzyskać właściwą reprodukcję kolorów na obrazie, jakie ustawienie balansu bieli jest wymagane dla temperatury barwowej wynoszącej

A. 3200 K
B. 5500 K
C. 2000 K
D. 10000 K
Odpowiedź 3200 K jest prawidłowa, ponieważ żarowe źródła światła emitują ciepłe, żółte światło, którego temperatura barwowa wynosi właśnie około 3200 K. Ustawiając balans bieli na tę wartość, zapewniamy, że kolory na zdjęciach będą odwzorowane w sposób naturalny i zgodny z rzeczywistością. W praktyce, większość lamp studyjnych, takich jak lampy halogenowe czy tradycyjne żarówki, operuje w zakresie temperatury barwowej zbliżonym do 3200 K. Dlatego, stosując tę wartość, minimalizujemy ryzyko pojawienia się niepożądanych odcieni barw, które mogą wynikać z niewłaściwego ustawienia balansu bieli. Warto również pamiętać, że w przypadku użycia innych źródeł światła, takich jak lampy LED o chłodniejszym świetle, temperatura barwowa wynosi zazwyczaj 5500 K i powinna być stosowana do fotografii dziennej. Ustawienie balansu bieli na odpowiednią wartość to kluczowy krok w procesie postprodukcji, ponieważ pozwala na uzyskanie zadowalających rezultatów bez konieczności korekty kolorów w edytorach graficznych.

Pytanie 40

Profile ICC w zarządzaniu kolorem służą do

A. kompresji plików graficznych bez utraty jakości
B. zapewnienia spójności kolorów między różnymi urządzeniami
C. zwiększenia rozdzielczości wydruku
D. przyspieszenia renderowania obrazu na ekranie
Profile ICC (International Color Consortium) w zarządzaniu kolorem mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia spójności kolorów między różnymi urządzeniami, takimi jak monitory, drukarki czy skanery. Dzięki tym profilom możliwe jest dokładne odwzorowanie kolorów niezależnie od specyfiki konkretnego urządzenia. Na przykład, jeśli stworzysz grafikę na monitorze, który ma swoje własne ustawienia kolorów, to kolory mogą wyglądać inaczej na drukarce. Profile ICC pomagają w kalibracji tych urządzeń, co pozwala na zminimalizowanie różnic i uzyskanie jednolitego efektu kolorystycznego w różnych mediach. W praktyce, podczas pracy z grafiką, stworzenie profilu ICC dla danego monitora i użycie go podczas edytowania zdjęć sprawia, że kolory wydrukowane na papierze będą bardziej zbliżone do tych, które widzimy na ekranie. Stosowanie standardów ICC jest powszechne w branży wydawniczej, fotograficznej oraz w produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe.