Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik stylista
  • Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
  • Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 15:17
  • Data zakończenia: 24 maja 2025 15:38

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką maszynę należy wykorzystać do wykonywania otworów w koszulach męskich?

A. Dziurkarkę odzieżową
B. Dziurkarkę bieliźnianą
C. Guzikarkę
D. Ryglówkę
Jak wybierzesz złe narzędzie do robienia dziurek w koszulach męskich, to mogą być z tym problemy. Dziurkarka odzieżowa może się wydawać ok, ale tak naprawdę nie nadaje się do delikatnych tkanin, a to może je po prostu zniszczyć. A ryglówka? No, to ona głównie wzmacnia szwy i robi zamki, więc też się nie nadaje do dziurek. Guzikarka z kolei myli ludzi, bo ona wszywa guziki, a nie robi dziurek. Te maszyny mają swoje zastosowania, ale nie sprawdzą się przy robieniu dziurek, co może prowadzić do brzydkich i nietrwałych otworów. Musisz zrozumieć różnice między tymi narzędziami i wiedzieć, jak je używać, bo to kluczowe w odzieżowym świecie. Użycie złego sprzętu może też przysporzyć producentom dodatkowych wydatków związanych z reklamacjami i naprawami. Więc naprawdę warto uważać na dobór maszyn, żeby produkcja była jak najlepsza i spełniała standardy jakości.
Pytanie 2

Jakie materiały termoizolacyjne można wykorzystać w przypadku płaszcza wykonanego z wełny?

A. polar
B. watolina
C. puch sztuczny
D. wypełnienie organiczne
Watolina jest materiałem, który doskonale sprawdza się jako wkład termoizolacyjny w odzieży, w tym w płaszczach z tkaniny wełnianej. Jej główną zaletą jest zdolność do zatrzymywania ciepła i efektywnego izolowania od zimna, co czyni ją idealnym rozwiązaniem na zimowe okrycia wierzchnie. Watolina, będąca produktem z włókien sztucznych, jest lekka, elastyczna oraz odporna na działanie wilgoci, co wpływa na komfort użytkowania. W praktyce, płaszcze z wkładem z watoliny są często stosowane w odzieży outdoorowej i sportowej, zapewniając nie tylko ciepło, ale także dużą swobodę ruchów. W branży tekstylnej watolina jest powszechnie wykorzystana w produkcji odzieży zimowej oraz w akcesoriach, jak rękawice czy czapki. Jej użycie w płaszczach z tkaniny wełnianej jest zgodne z najlepszymi praktykami, które kładą nacisk na efektywność termoizolacyjną, co z kolei poprawia komfort użytkownika i chroni przed negatywnym wpływem niskich temperatur.
Pytanie 3

Jaki splot należy zastosować w dzianinie przeznaczonej na ściągacze do sportowej bluzy?

A. Atłasowy.
B. Lewoprawy.
C. Trykotowy.
D. Dwuprawy.
Wybór niewłaściwego splotu do produkcji ściągaczy w bluzach sportowych może prowadzić do istotnych problemów z użytkowaniem odzieży. Splot lewoprawy, mimo że jest elastyczny, nie oferuje takiego samego stopnia trwałości i odporności na deformacje jak splot dwuprawy. W praktyce może to skutkować rozciągnięciem i utratą formy ściągaczy, co jest nieakceptowalne w odzieży sportowej, która musi poddawać się intensywnemu użytkowaniu. Z kolei splot trykotowy, chociaż również elastyczny, jest bardziej odpowiedni do wytwarzania materiałów o dużej powierzchni, takich jak koszulki, a nie do ściągaczy, które wymagają specyficznych właściwości napinających. Atłasowy splot, z kolei, jest przeznaczony głównie do produkcji odzieży eleganckiej, co sprawia, że nie spełnia wymagań technicznych dla odzieży sportowej, które obejmują wysoki poziom funkcjonalności i wytrzymałości. Wybierając niewłaściwy splot, można wprowadzać materiał do produkcji, który nie spełni oczekiwań związanych z elastycznością, kompresją i wygodą, co prowadzi do frustracji użytkowników i negatywnego wrażenia na temat jakości odzieży. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, które sploty najlepiej odpowiadają potrzebom funkcjonalnym konkretnego rodzaju odzieży, a także znajomość standardów branżowych, które określają wymagania dotyczące ich zastosowania.
Pytanie 4

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do wykończenia górnej części spódnicy paskiem?

A. Prasę, overlock 3-nitkowy, maszynę łańcuszkową
B. Klejarkę, overlock 5-nitkowy, ryglówkę
C. Żelazko elektryczno-parowe, overlock 5-nitkowy, zygzakówkę
D. Klejarkę, overlock 3-nitkowy, stębnówkę
Wybór zestawów maszyn przedstawionych w pozostałych odpowiedziach zawiera istotne nieporozumienia co do ich praktycznego zastosowania w kontekście wykończenia góry spódnicy paskiem. Użycie klejarki w połączeniu z overlockiem 5-nitkowym i ryglówką może wydawać się atrakcyjne, jednak ryglówka jest przeznaczona głównie do wzmacniania szwów na odzieży roboczej i nie jest najlepszym rozwiązaniem do delikatnych, estetycznych wykończeń jak w przypadku spódnicy. Z kolei overlock 5-nitkowy, choć oferuje większą liczbę nitek i może być użyty do bardziej złożonych operacji, nie jest konieczny do prostych wykończeń, co zwiększa czas i koszty produkcji bez realnej korzyści w jakości. Odpowiedź, w której wymieniono żelazko elektryczno-parowe oraz zygzakówkę, również nie jest odpowiednia, ponieważ zygzakówka, mimo że może być używana do wykańczania brzegów, nie jest tak efektywna jak overlock w kontekście zapobiegania strzępieniu, a żelazko jest narzędziem służącym do prasowania, a nie do szycia. Typowym błędem w takim przypadku jest założenie, że wszystkie maszyny mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do obniżenia jakości wykończenia i trwałości odzieży. W praktyce, kluczowe jest zastosowanie odpowiednich narzędzi do specyficznych operacji krawieckich, co wymaga zrozumienia ich funkcji i zastosowania w kontekście standardów branżowych.
Pytanie 5

Aby zmniejszyć zbyt wysoką talię w sukni damskiej, co należy zrobić?

A. rozwalić szew w talii i wszyć, np. taśmę dekoracyjną
B. dołączyć karczek do dolnej sekcji sukienki
C. rozszerzyć sukienkę w okolicy talii
D. doszyć plisę do dolnej części sukienki
Poszerzenie sukienki na linii talii, choć może wydawać się logiczne, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu za wysokiej talii. Taki zabieg często prowadzi do jeszcze większych trudności z uzyskaniem odpowiedniego fasonu, ponieważ zmienia proporcje całej sukni, co może wpłynąć na jej ogólny wygląd. Niewłaściwe podejście do poszerzenia może prowadzić do zniekształcenia sylwetki, co jest szczególnie problematyczne w przypadku odzieży damskiej, gdzie odpowiednie akcentowanie talii jest kluczowe dla uzyskania estetycznej figury. Z kolei doszycie plisy do linii dołu sukienki nie ma bezpośredniego związku z obniżeniem talii, ponieważ koncentruje się na dolnej części odzieży, co może jedynie zmieniać jej długość, a nie kształt figury w okolicy talii. Co więcej, doszycie karczka do dolnej części sukienki również nie rozwiązuje problemu, ponieważ karczek jest elementem konstrukcyjnym, który bardziej wpływa na górne partie odzieży. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się na poprawie dolnej części sukni, zamiast skupić się na zasadniczych kwestiach związanych z jej krojem i proporcjami. Doświadczeni krawcy wiedzą, że kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy odzieży wpływają na końcowy efekt i jak zmiany w jednej części mogą rzutować na całość.
Pytanie 6

Pomiary prowadzone w każdym kierunku szerokości lub długości wzdłuż krzywych, to

A. głębokości
B. obwody
C. odcinki
D. łuki
Odpowiedzi "głębokości", "odcinki" oraz "obwody" nie są prawidłowe w kontekście pomiarów dokonywanych po liniach krzywych. Głębokość odnosi się do miary od powierzchni do dna zbiornika lub innego obiektu, co nie ma związku z pomiarami na powierzchni. Odcinki natomiast definiują proste linie łączące dwa punkty, co również nie odpowiada pomiarom krzywym, które w rzeczywistości tworzą bardziej złożone formy. Obwody mogą kojarzyć się z pomiarami zamkniętymi, ale zazwyczaj są one związane z pomiarami powierzchni, a nie z krzywymi. Typowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie różnych pojęć geometrii i ich zastosowań w geodezji. Ważne jest, aby zrozumieć, że pomiary krzywych są integralną częścią praktyki geodezyjnej i wymagają precyzyjnego podejścia oraz znajomości właściwych terminów i definicji, aby można było skutecznie analizować i interpretować dane pomiarowe.
Pytanie 7

Aby pozbyć się śladów szwów oraz załamań, które powstały podczas przeróbki odzieży, należy wykończyć wyrób

A. odprasować
B. sprasować
C. zdekatyzować
D. zaprasować
Wybór odpowiedzi 'zaprasować' nie jest właściwy w kontekście usuwania śladów szwów i załamań. Technika zaprasowywania polega na zastosowaniu wysokiej temperatury, często w połączeniu z wilgocią, aby nadać tkaninie trwały kształt lub strukturalne wykończenie. Pomimo że proces ten może być użyteczny na etapie produkcji, nie jest odpowiedni do finalnego wykończenia odzieży po przeróbkach, ponieważ jego celem jest utrwalenie kształtu, a nie usunięcie zagnieceń. Z kolei odpowiedź 'zdekatyzować' odnosi się do procesu eliminacji resztek chemicznych lub stabilizacji tkanin, co ma na celu zapobieganie kurczeniu się materiału. Jest to istotny krok przed szyciem, jednak nie dotyczy usuwania załamań. Wybór 'sprasować' również wprowadza w błąd, ponieważ może być mylony z ogólnym pojęciem prasowania, które nie precyzuje technik i celów, a tym samym nie odnosi się do konkretnego problemu związane z usuwaniem śladów szwów. W praktyce, podczas przeróbek odzieżowych, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi technikami, aby poprawnie zastosować odpowiednie metody, które zapewnią nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność odzieży. Wybór niewłaściwej techniki może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń materiału lub nieestetycznego wyglądu finalnego wyrobu.
Pytanie 8

W damskiej spódnicy o krótkim kroju wykonanej z grubej tkaniny wełnianej należy zastosować obręb

A. podwinięty jeden raz i przestębnowany
B. wykończony overlockiem i podszyty kryto
C. podwinięty dwa razy i podszyty kryto
D. wykończony overlockiem i przestębnowany
Wykończenie spódnicy damskiej uszytej z grubej tkaniny wełnianej za pomocą overlocka i podszewki krytej to najlepszy sposób na zapewnienie estetyki oraz trwałości. Overlock, stosowany w tym przypadku, umożliwia zabezpieczenie brzegu materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku tkanin wełnianych, które mogą się łatwo mechacić. Wykończenie kryte, zastosowane w metodzie podszywania, zapewnia gładkie wykończenie wewnętrznej strony odzieży, co zwiększa komfort noszenia i estetykę produktu finalnego. Dodatkowo, takie podejście spełnia standardy branżowe dotyczące jakości szycia odzieży, co jest istotne dla profesjonalnych krawców. Praktyczne przykłady zastosowania tej techniki obejmują produkcję odzieży formalnej, gdzie szczególnie ważne jest, aby szwy były niewidoczne i nie powodowały dyskomfortu podczas noszenia. Taki sposób wykończenia jest powszechnie stosowany w branży mody, podkreślając dbałość o detale i jakość wykonania.
Pytanie 9

Komplet wykrojów bluzki damskiej wycina się

A. nożycami krawieckimi
B. maszyną krojącą taśmową
C. krajarką z nożem pionowym
D. krajarką z nożem tarczowym
Wykorzystanie nożyczek krawieckich do wycinania kompletu wykrojów bluzki damskiej jest standardową praktyką w krawiectwie. Nożyczki krawieckie zapewniają precyzyjne cięcie materiału, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych kształtów i wymiarów. Podczas pracy z różnymi tkaninami, nożyczki te oferują lepszą kontrolę nad cięciem, co pozwala uniknąć uszkodzeń materiału, które mogą wystąpić przy użyciu bardziej mechanicznych narzędzi. Przykładem zastosowania może być wycinanie elementów bluzki z dzianiny, gdzie delikatność i precyzja są szczególnie istotne. Ponadto, stosowanie nożyczek krawieckich jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi w zależności od rodzaju tkaniny. Warto dodać, że nożyczki krawieckie różnią się od standardowych nożyczek, posiadając dłuższe ostrza, co pozwala na cięcie dłuższych linii bez przerywania cięcia oraz ergonomiczny kształt rączek, który ułatwia pracę przez dłuższy czas.
Pytanie 10

Określ, o ile należy powiększyć długość boku w przodzie i tyle spódnicy dla klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, której wymiar ZTv po lewej stronie wynosi 103,5 cm, a po prawej 105,5 cm?

A. 2,5 cm
B. 1,5 cm
C. 2,0 cm
D. 1,0 cm
Wybór wartości 1,5 cm jako odpowiedzi jest uzasadniony poprzez analizę wymiarów ZTv, które wskazują na różnicę w długości boku lewej i prawej. W przypadku klientki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, różnica ta wynosi 2 cm (105,5 cm - 103,5 cm). Aby osiągnąć symetrię i odpowiednio dopasować spódnicę, należy wydłużyć stronę z krótszym wymiarem, czyli w tym przypadku lewy bok spódnicy. Wydłużenie o połowę tej różnicy, czyli 1,5 cm, jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż pozwala na wyrównanie proporcji bez nadmiernego obciążania sylwetki oraz zapewnia komfort noszenia. Takie podejście jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi krawiectwa, które sugerują dostosowywanie odzieży w oparciu o indywidualne wymiary klientów. Dostosowanie odzieży do anatomicznych różnic ciała jest kluczowe dla zapewnienia estetyki oraz wygody, a wybór 1,5 cm pozwala na zachowanie harmonii w linii spódnicy.
Pytanie 11

Jakim symbolem oznacza się pomiar długości łuku przodu przez piersi?

A. SyTy
B. XlXl
C. SySvXpTp
D. SySvXp
Wybór innego symbolu zamiast 'SySvXpTp' wskazuje na nieporozumienie dotyczące konwencji stosowanych w pomiarach antropometrycznych. Na przykład, 'SySvXp' nie zawiera kluczowego elementu dotyczącego pomiaru długości, co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Pomiar łuku długości przodu przez piersi wymaga zastosowania pełnej definicji, która uwzględnia wszystkie zaangażowane wymiary. Inne odpowiedzi, jak 'SyTy' czy 'XlXl', nie odnoszą się do konkretnego pomiaru, a ich użycie może wprowadzać w błąd podczas analizy wyników. Ważne jest, aby w kontekście medycznym stosować jednoznaczne i uznane oznaczenia, które eliminują ryzyko nieporozumień. Niezrozumienie znaczenia właściwych symboli może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, co z kolei może negatywnie wpływać na jakość opieki nad pacjentem. Przykładowo, niewłaściwy pomiar może skutkować nieodpowiednim dobraniem protez lub biustonoszy, co prowadzi do dyskomfortu pacjentek oraz niewłaściwego wsparcia ich potrzeb. Dlatego kluczowe jest, aby każdy pracownik służby zdrowia rozumiał i stosował właściwe symbole oraz normy w codziennej praktyce.
Pytanie 12

Jakie oznaczenia definiują pomiary przeprowadzane od bazy do punktu pomiarowego obiektu?

A. XlXl, XcXl
B. SyTy, SySvXp
C. ZKo, ZTv
D. opx, ot
Odpowiedzi syTy, SySvXp, opx, ot oraz XlXl, XcXl są związane z różnymi systemami oznaczeń, ale nie wskazują na pomiary wykonywane od podstawy do punktu pomiarowego ciała. SyTy oraz SySvXp mogą sugerować inne zastosowania, ale ich kontekst nie odnosi się bezpośrednio do pomiarów antropometrycznych. Oznaczenia opx i ot są bardziej związane z innymi dziedzinami, a nie z określonymi pomiarami ciała. Z kolei XlXl oraz XcXl mogą być mylone z oznaczeniami, które odnoszą się do pomiarów w innych systemach, takich jak geometria czy mechanika, a nie antropometria. Prawidłowe rozumienie oznaczeń w kontekście pomiarów ciała jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek w analizach czy projektach, które opierają się na tych danych. Wiele osób może błędnie interpretować oznaczenia, skupiając się na ich wyglądzie, a nie na ich znaczeniu i zastosowaniu w praktyce. Zrozumienie, jakie pomiary są wykonywane i jakie mają znaczenie, jest kluczowe w dziedzinach takich jak ergonomia czy medycyna, gdzie każdy błąd pomiarowy może prowadzić do niewłaściwych wniosków i decyzji. Dlatego ważne jest, aby dobrze poznać i stosować powszechnie uznawane standardy, takie jak normy ISO, które pomagają w poprawnym przeprowadzaniu pomiarów oraz interpretacji wyników.
Pytanie 13

Aby obliczyć normę zużycia materiału o szerokości 0,90 m potrzebnego do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka dla klientki o wymiarach 174/86/112, co powinno być uwzględnione?

A. długość rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
B. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 20% dodatku na szwy oraz podwinięcia
C. dwie długości rękawa, dwie długości płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
D. długość rękawa, długość płaszcza, 10% dodatku na szwy oraz podwinięcia
Odpowiedź dotycząca obliczenia normy zużycia materiału do uszycia płaszcza damskiego typu dyplomatka jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia kluczowe elementy konstrukcyjne. Przy projektowaniu odzieży, szczególnie w przypadku płaszczy, istotne jest zastosowanie dwóch długości rękawa oraz dwóch długości płaszcza, co zapewnia pełny fason i odpowiednie dopasowanie do sylwetki klientki. Dodatkowo, dodatek na szwy i podwinięcia jest niezbędny, aby materiał był wystarczająco długi, co jest standardem w branży odzieżowej. 10% dodatku na szwy to również praktyka, która uwzględnia ewentualne błędy podczas szycia oraz niewielkie różnice w wymiarach, co zapewnia, że finalny produkt będzie estetyczny oraz funkcjonalny. W przypadku braku odpowiednich dodatków materiałowych, istnieje ryzyko, że gotowy płaszcz nie będzie odpowiednio wykończony, a szwy mogą być zbyt napięte, co wpłynie negatywnie na komfort noszenia. Przykładem może być sytuacja, gdy materiał nie został prawidłowo obliczony, co prowadzi do nieestetycznych wykończeń oraz może powodować deformacje płaszcza.
Pytanie 14

Klientka zleciła uszycie sukni, do której wykorzystano 1,50 m aksamitu. Cena za 1,00 m materiału wynosi 24,00 zł, a koszt robocizny to 40,00 zł. Jaka będzie całkowita cena za tę usługę?

A. 64,00 zł
B. 52,00 zł
C. 88,00 zł
D. 76,00 zł
W przypadku błędnej odpowiedzi, często wynika to z nieprawidłowego zrozumienia komponentów kosztów związanych z uszyciem odzieży. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z błędnego założenia, że koszt materiału jest inny niż podany. Jeśli ktoś oszacuje koszt materiału na 48,00 zł (co jest wynikiem pomnożenia 2 m aksamitu przez 24,00 zł), to prowadzi to do znacznego zawyżenia całkowitych kosztów. Warto zauważyć, że niepoprawne uwzględnienie kosztów robocizny również może prowadzić do złych wniosków. Powinno się jasno oddzielać koszt materiału od kosztów pracy, aby uniknąć pomyłek. Kolejnym typowym błędem jest pominięcie składnika robocizny w całkowym obliczeniu lub jego niedoszacowanie, co może skutkować brakiem rentowności projektu. W branży odzieżowej kluczowe jest dokładne oszacowanie każdego elementu kosztów, co pozwala na prawidłowe ustalanie cen usług oraz oferowanie konkurencyjnych stawek. Aby uniknąć takich pomyłek, warto stosować standardowe procedury kalkulacji oraz narzędzia do zarządzania kosztami, co zminimalizuje ryzyko błędnych obliczeń i poprawi efektywność operacyjną.
Pytanie 15

Symbol ukazany na ilustracji informuje o sposobie suszenia odzieży

Ilustracja do pytania
A. na sznurze
B. w pozycji poziomej
C. w pozycji pionowej
D. w cieniu
Odpowiedź 'w cieniu' jest prawidłowa, ponieważ suszenie wyrobów odzieżowych w cieniu jest zalecane w celu ochrony tkanin przed szkodliwym działaniem promieni UV, które mogą powodować blaknięcie kolorów oraz uszkodzenia struktury materiału. Przykładowo, odzież wykonana z naturalnych włókien, takich jak bawełna czy len, jest szczególnie wrażliwa na światło słoneczne, co może prowadzić do osłabienia włókien. Suszenie w cieniu sprzyja również zachowaniu optymalnej wilgotności, co przyspiesza proces schnięcia, nie powodując jednocześnie nadmiernego zagnieceń. W praktyce najlepiej stosować specjalne wieszaki do suszenia, które zapewnią odpowiedni przepływ powietrza i umożliwią równomierne suszenie. Dobre praktyki branżowe, takie jak informowanie klientów o właściwych metodach suszenia, mają kluczowe znaczenie dla utrzymania jakości wyrobów odzieżowych oraz przedłużenia ich żywotności.
Pytanie 16

Przy dokonywaniu pierwszej analizy bluzki na figurze klientki, należy zwrócić uwagę, między innymi, na

A. kierunek oraz lokalizację wszycia rękawa
B. lokalizację zaszewek, ich długość i głębokość
C. staranność w wyprasowaniu bluzki
D. układanie się wszywanego kołnierza
Odpowiedź dotycząca zaszewek jest prawidłowa, ponieważ w procesie dopasowywania bluzki na sylwetce klientki, kluczowe jest zwrócenie uwagi na miejsce zaszewek oraz ich długość i głębokość. Zaszewek używa się do formowania sylwetki odzieży, co ma bezpośredni wpływ na komfort noszenia oraz estetykę produktu. Dobrze umiejscowione zaszewki pomagają w odpowiednim dopasowaniu bluzki do kształtów ciała klientki, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia mody, ale również ergonomii. Na przykład, jeśli zaszewki są zbyt krótki, bluzka może wyglądać na niedopasowaną, natomiast zbyt głębokie zaszewki mogą powodować nieestetyczne zniekształcenia. Dobrą praktyką jest przetestowanie różnych długości i głębokości zaszewek na sylwetce klientki, aby uzyskać optymalny efekt. Warto również pamiętać, że poprawne zaszewkowanie może wpływać na ogólną linię odzieży oraz jej funkcjonalność, co jest istotne w kontekście praktycznego użytkowania odzieży.
Pytanie 17

Przy obwodzie bioder wynoszącym 100 cm, połowa szerokości formy przodu podstawowej spódnicy na linii bioder to

A. 100 cm
B. 20 cm
C. 25 cm
D. 50 cm
Wybór odpowiedzi, która podaje 100 cm, 50 cm lub 20 cm, wynika z nieporozumienia w interpretacji proporcji i podstawowych zasad konstrukcji odzieży. Odpowiedzi te nie uwzględniają faktu, że szerokość formy przodu spódnicy na linii bioder jest obliczana jako połowa rzeczywistego obwodu bioder, co w tym przypadku wynosi 100 cm. Kwestią, która może wprowadzać w błąd, jest mylenie całkowitego obwodu z szerokością formy, co skutkuje nieprawidłowymi obliczeniami. W przypadku 100 cm, logicznie wydawałoby się, że zapisanie tej wartości jako szerokości formy jest mylnym podejściem. Natomiast 50 cm, które również można by pomylić z szerokością, nie odzwierciedla rzeczywistego podziału obwodu bioder. Ponadto, 20 cm to znacznie zaniżona wartość, co może sugerować brak zrozumienia struktury odzieży i proporcji ciała. Kluczowym błędem jest nieprzestrzeganie zasady, że szerokość formy w linii bioder musi być dostosowana do obwodu ciała, co jest fundamentalnym aspektem konstrukcji odzieżowej. Aby uniknąć tego typu nieporozumień, ważne jest, aby zapoznać się z podstawami konstrukcji odzieżowej oraz standardami pomiarów w tej dziedzinie. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwala na lepsze dostosowanie odzieży do indywidualnych potrzeb klienta.
Pytanie 18

Do ocieplania wykorzystuje się materiał termoizolacyjny w postaci watoliny

A. odzieży specjalistycznej dla uczestników wypraw górskich
B. tradycyjnych, wełnianych płaszczy zimowych
C. kombinezonów narciarskich do sportów zimowych
D. kurtek dla dzieci do użytku rekreacyjnego
Watolina, jako materiał termoizolacyjny, jest szeroko stosowana w produkcji klasycznych, wełnianych płaszczy zimowych. Jej właściwości izolacyjne sprawiają, że skutecznie zatrzymuje ciepło ciała, co jest kluczowe w zimowych warunkach. Watolina jest lekka, co zapewnia komfort noszenia, a jednocześnie skutecznie chroni przed zimnym powietrzem. Dzięki swojej strukturze, watolina doskonale wchłania wilgoć, co jest istotne w przypadku odzieży noszonej na zewnątrz. Standardy branżowe, takie jak EN 14058 dotyczące odzieży ochronnej, podkreślają znaczenie użycia odpowiednich materiałów izolacyjnych w produkcji odzieży, aby zapewnić użytkownikom komfort termiczny oraz bezpieczeństwo. Przykładowo, watolina jest często wykorzystywana w płaszczach zimowych, które muszą łączyć funkcjonalność z modnym wyglądem. Ponadto, materiały termoizolacyjne, takie jak watolina, są poddawane testom jakościowym, co gwarantuje ich efektywność w trudnych warunkach atmosferycznych. Wybór takiego materiału do odzieży wierzchniej jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży mody i odzieży outdoorowej.
Pytanie 19

Jaką metodę obróbki parowo-cieplnej powinno się zastosować, aby utrwalić położenie szwu, który został przewinięty na jedną stronę?

A. Zaprasowanie
B. Odparowanie
C. Dekatyzowanie
D. Rozprasowanie
Zaprasowanie to mega ważny krok w obróbce tkanin, bo pomaga ustabilizować szwy i nadać materiałom ładny kształt oraz gładkość. W skrócie, używamy odpowiedniej temperatury i ciśnienia, żeby trwale zafiksować szwy i pozbyć się zagnieceń. Moim zdaniem, to kluczowy proces, bo jeśli go dobrze przeprowadzisz, odzież będzie nie tylko ładna, ale i funkcjonalna. Na przykład, jak szyjesz ubranie, zaprasowanie pomaga ułożyć szwy tak, żeby nie deformowały się podczas noszenia. W branży odzieżowej, naprawdę warto zaprasowywać szwy po każdym etapie szycia, bo to znacznie podnosi jakość końcowego produktu. Używaj do tego dobrych narzędzi, jak żelazka parowe, które równomiernie rozprowadzają ciepło i wilgoć – to klucz do sukcesu!
Pytanie 20

Redukując spódnicę z rozmiaru 164/68/94 do 164/66/92, należy w sumie boki

A. zwęzić o 2 cm
B. zwęzić o 1 cm
C. poszerzyć o 2 cm
D. poszerzyć o 1 cm
Analizując inne odpowiedzi, możemy zauważyć typowe nieporozumienia związane z interpretacją rozmiarów odzieży. Odpowiedzi sugerujące poszerzenie spódnicy, zarówno o 1 cm, jak i o 2 cm, są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że zmiana z 68 cm na 66 cm w talii musi prowadzić do zwężenia. Wiele osób mogących się pomylić w tym przypadku często myśli, że zmniejszanie rozmiaru wiąże się z dodawaniem materiału, co jest sprzeczne z zasadami konstrukcji odzieży. Słabe zrozumienie różnicy między wymiarami a ich modyfikacjami prowadzi do takich błędnych wniosków. Dodatkowo, przy modyfikacji rozmiarów, należy pamiętać o tym, że każde cięcie materiału na bokach spódnicy bez odpowiedniej analizy może prowadzić do zaburzenia proporcji, co z kolei wpłynie na ogólne wrażenie wizualne i komfort noszenia. Podobnie, zwężenie o 1 cm mogłoby nie wystarczyć, by osiągnąć zamierzony efekt zmiany rozmiaru, zwłaszcza gdy różnica wynosi 2 cm. Dlatego, przy pracy z różnymi rozmiarami, kluczowe jest posiadanie solidnego zrozumienia technik krawieckich oraz umiejętności analizy wymagań dotyczących rozmiaru i fasonu, aby uniknąć błędów w dopasowaniu odzieży.
Pytanie 21

Jaki typ kołnierza jest formowany na podstawie podkroju szyi z przodu?

A. Koszulowy
B. Marynarski
C. Okrągły "be-be"
D. Szalowy
Kołnierz koszulowy jest jednym z najpopularniejszych rodzajów kołnierzy, jednak jego modelowanie nie opiera się na podkroju szyi przodu. Kluczowe dla jego konstrukcji są specyficzne wymiary oraz kształt, który zazwyczaj wymaga precyzyjnego określenia rozmiaru kołnierza oraz szerokości jego klap. Większość osób utożsamia kołnierz koszulowy z klasyczną koszulą, co prowadzi do błędnych wniosków o jego wszechstronności. Z drugiej strony, kołnierz marynarski, zazwyczaj używany w strojach żeglarskich, ma zupełnie inną konstrukcję, która nie bazuje na podkroju szyi przodu, lecz na wyraźnym odcięciu kształtu i specyficznej formie, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście pytania. Kołnierz okrągły „be-be”, który charakteryzuje się prostym, okrągłym kształtem, również nie jest modelowany bezpośrednio na podstawie podkroju szyi przodu, ponieważ jego forma jest niezależna od kształtu szyi, co może utrudniać komfort noszenia w przypadku osób o nietypowej budowie ciała. W każdym z tych przypadków, projektowanie kołnierzy wymaga zrozumienia anatomii oraz właściwego dopasowania do sylwetki, co jest kluczowe dla końcowego efektu wizualnego i funkcjonalności odzieży. Często projektanci popełniają błąd, sądząc, że każdy rodzaj kołnierza można zastosować w dowolnej odzieży, co prowadzi do niewłaściwego dopasowania i braku estetyki.
Pytanie 22

Co może być przyczyną przerywania dolnej nitki podczas szycia?

A. nadmierne zabrudzenie transportera
B. zbyt wysokie napięcie nici górnej
C. błędne nawinięcie nici na szpulkę bębenka
D. nieprawidłowe mocowanie stopki
Niewłaściwe nawinięcie nici na szpulkę bębenka jest kluczowym czynnikiem wpływającym na prawidłowe działanie maszyny do szycia. Kiedy nić jest nawinięta zbyt luźno lub nierównomiernie, może powodować problemy z transportem nici dolnej, co prowadzi do zrywania jej podczas szycia. Dobrze nawinięta nić zapewnia stabilność i równomierne napięcie, co jest niezbędne do uzyskania czystych i trwałych szwów. Przykładowo, jeśli szpulka jest źle nawinięta, nić może się splątać lub nie przechodzić przez prowadnice w sposób kontrolowany, co skutkuje zrywaniem. Warto również stosować się do zaleceń producenta maszyny, który często podaje wskazówki dotyczące prawidłowego nawijania nici. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie i czyszczenie bębenka oraz mechanizmu transportera, by zapewnić ich prawidłowe działanie, co zapobiegnie problemom ze zrywaniem nici.
Pytanie 23

Aby przyszyć sztruksowe łatki na wysokości łokci w obu rękawach dziecięcej bluzy przy użyciu maszyny do szycia zygzakowego, trzeba:

A. rozpruć rękaw, przyszyć łatę, zszyć rękaw
B. wypruć rękawy, przyszyć łaty, wszyć rękawy
C. wypruć rękaw, przyszyć łatę, wszyć rękaw
D. rozpruć rękawy, przyszyć łaty, zszyć rękawy
Podejście do naszywania łat bez rozprucia rękawów jest niewłaściwe z kilku powodów. Przede wszystkim, rozprucie rękawów jest kluczowe, aby móc precyzyjnie umieścić łatę na uszkodzonej części materiału. Naszywanie łat bez wcześniejszego rozprucia może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia, co z kolei wpływa na estetykę oraz funkcjonalność odzieży. Ponadto, błędne podejścia, takie jak wyprucie rękawów, nie uwzględniają konieczności ponownego wszycia, co w praktyce oznacza, że element odzieży nie zostanie naprawiony w sposób trwały. Stąd również podejście, w którym zszycie rękawów po naszyciu łat jest pomijane, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia, a co za tym idzie, może prowadzić do powrotu uszkodzeń. Kolejnym typowym błędem myślowym jest zbagatelizowanie roli maszyny stębnowej zygzakowej w kontekście elastyczności szwu, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży narażonej na intensywne użytkowanie. W praktyce, nieprzestrzeganie tych zasad może skutkować nie tylko estetycznymi niedociągnięciami, ale również koniecznością ponownych napraw, co zwiększa koszty oraz czas poświęcony na naprawę odzieży. Warto pamiętać, że standardy szycia nakładają szczególne wymagania na wykonanie poprawek, co należy uwzględnić w każdym etapie procesu.
Pytanie 24

Wyznacz ilość materiału o szerokości 160 cm potrzebnego na produkcję spodni o długości 80 cm dla klienta z obwodem bioder równym 100 cm?

A. 88 cm
B. 80 cm
C. 100 cm
D. 108 cm
Wybór 100 cm jako długości materiału może wydawać się uzasadniony, ponieważ obwód bioder wynosi 100 cm. Jednakże, takie podejście nie uwzględnia kluczowych aspektów związanych z konstrukcją odzieży. W branży krawieckiej istotne jest, aby uwzględnić nie tylko obwód ciała, ale również długość nogawki oraz dodatkowe zapasy na szwy i obszycia. Zaniżenie zużycia materiału prowadzi do ryzyka, że ostateczny produkt będzie źle dopasowany lub niekompletny. Kolejny błąd to wybór 80 cm, który odnosi się jedynie do długości nogawki, a nie bierze pod uwagę szerokości materiału oraz obwodu bioder. Podobnie, odpowiedź 108 cm nie uwzględnia optymalizacji materiału pod kątem jego wykorzystania. Ostateczna długość powinna być obliczona w oparciu o rzeczywiste potrzeby, a nie na podstawie prostych pomiarów, które nie odzwierciedlają pełnego kontekstu. W procesie projektowania odzieży kluczowe jest zrozumienie, że każdy materiał ma swoje ograniczenia i wymaga odpowiedniego planowania, aby uniknąć marnotrawstwa oraz zwiększyć efektywność produkcji.
Pytanie 25

Do jakich czynności można wykorzystać maszynę łańcuszkową?

A. do zszycia szwu siedzeniowego w spodniach
B. do tworzenia dziurek w odzieży męskiej
C. do tymczasowego łączenia wkładu z przodem wyrobu
D. do naszywania aplikacji na przednią część sukni
Odpowiedzi, które sugerują wykonanie dziurek w ubraniach męskich, naszywanie aplikacji na przód sukni oraz tymczasowe połączenie wkładu z przodem wyrobu, nie są właściwe, ponieważ nie uwzględniają specyfiki zastosowań maszyny łańcuszkowej. Wykonanie dziurek w odzieży zazwyczaj wymaga zastosowania specjalistycznych maszyn do dziurkowania, które gwarantują precyzyjne i estetyczne wykończenie. Maszyna łańcuszkowa, mimo swojej wszechstronności, nie jest zaprojektowana do tego celu, ponieważ nie zapewnia odpowiedniej kontroli nad rozmiarem i kształtem dziurek. Ponadto, naszywanie aplikacji na odzież zazwyczaj odbywa się przy użyciu maszyn do haftu lub aplikacji, które oferują różnorodne wzory i techniki wykończenia. Maszyny łańcuszkowe mogą zrealizować naszywanie, ale efekt końcowy może nie spełniać oczekiwań estetycznych. W przypadku tymczasowego połączenia wkładu z przodem wyrobu, odpowiednie są maszyny do szycia z funkcją poziomego zszywania, które lepiej radzą sobie z materiałami wymagającymi elastyczności i tymczasowych połączeń. Błędem jest więc mylenie funkcji maszyn oraz ich zastosowań, co może prowadzić do nieodpowiednich wyborów technologicznych w procesie produkcji odzieży.
Pytanie 26

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do uszycia sukni kobiecej, której dekolt jest stworzony w formie delikatnie opadającej draperii tzw. "wody"?

A. Organzę
B. Taftę
C. Brokat
D. Żorżetę
Żorżeta jest tkaniną, która doskonale nadaje się do uszycia sukni damskiej z dekoltem w formie draperii, znanej jako 'woda'. Jej lekka struktura oraz giętkość pozwalają na uzyskanie efektownych, miękkich zagięć, co jest kluczowe w przypadku draperii. Żorżeta charakteryzuje się również delikatnym połyskiem i odpowiednią elastycznością, co sprawia, że staje się idealnym wyborem do ekskluzywnych kreacji wieczorowych oraz ślubnych. Użycie tej tkaniny w praktyce pozwala na uzyskanie wyjątkowego efektu wizualnego, a także zapewnia komfort noszenia. W branży mody żorżeta często jest wykorzystywana w kolekcjach projektantów, którzy chcą osiągnąć wyszukany wygląd oraz elegancję. Dodatkowo, żorżeta dobrze współpracuje z różnymi akcesoriami, takimi jak koronkowe wykończenia czy delikatne aplikacje, co zwiększa jej uniwersalność. Wybór żorżety jako materiału do sukni z draperią nie tylko podkreśla urodę projektu, ale także wpisuje się w obowiązujące trendy i standardy branżowe.
Pytanie 27

Która z podanych przyczyn nie skutkuje złamaniem igły podczas szycia?

A. Nieprawidłowe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
B. Zbyt wielkie napięcie nitki górnej
C. Nieodpowiednie umocowanie bębenka w mechanizmie chwytacza
D. Zbyt cienka igła
Zbyt duże napięcie nitki górnej, zbyt cienka igła oraz niewłaściwe założenie bębenka w mechanizmie chwytacza są istotnymi czynnikami wpływającymi na ryzyko złamania igły podczas szycia. Zbyt duże napięcie nitki górnej może prowadzić do nadmiernego obciążenia igły, co skutkuje jej złamaniem, szczególnie w przypadku grubszych tkanin, które wymagają większej siły do przecięcia. Warto zwrócić uwagę, że producenci maszyn do szycia często dostarczają wytyczne dotyczące optymalnych napięć dla różnych rodzajów materiałów, co jest kluczowe dla uniknięcia tego problemu. Zbyt cienka igła, używana do szycia grubych lub ciężkich tkanin, również może prowadzić do jej uszkodzenia, ponieważ nie jest w stanie poradzić sobie z obciążeniem. Ponadto, niewłaściwe założenie bębenka może powodować zacięcia, co z kolei prowadzi do nagłych i nieprzewidywalnych sił działających na igłę. Niezrozumienie tych zasad i ich wzajemnych zależności często prowadzi do frustracji oraz kosztownych uszkodzeń maszyn i igieł. Aby skutecznie zapobiegać tym problemom, należy regularnie kontrolować ustawienia maszyny, stosować odpowiednie akcesoria i ściśle przestrzegać zaleceń producentów, co pozwala na osiągnięcie wysokiej niezawodności i jakości szycia.
Pytanie 28

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z etaminy
B. Z flaneli
C. Z kretonu
D. Z satyny
Flanela, mimo że jest miła i ciepła, wcale nie nadaje się na letnie, przewiewne koszule. To raczej grubsza tkanina, idealna na zimę, bo trzyma ciepło, a latem może być niewygodna i powodować, że się pocisz. Jest dużo cięższa i mniej oddychająca. Natomiast satyna wygląda elegancko, ale też jest cięższa, więc w upale będzie duszno. Koszule z satyny mogą sprawić, że poczujesz się trochę jak w saunie. Kreton, to mieszanka bawełny i poliestru, też nie jest najlepszym wyborem, bo zazwyczaj jest zbyt gruby, co ogranicza ruchy. Jak wybierasz materiał do koszuli, warto zwrócić uwagę na to, jak się nosi, a nie tylko jak wygląda. W praktyce wielu designerów poleca lekkie, naturalne materiały na lato, bo to klucz do komfortu.
Pytanie 29

Jakie wymiary są niezbędne do przekształcenia spódnicy z fałdami w spódnicę prostą?

A. ZTv, ZKo, obt
B. ZTv, ZUo, ZKo
C. obt, ot
D. ZWo, ZTv, ot
Wybór wymiarów takich jak ZWo, ZTv, ot, ZTv, ZUo, ZKo czy ZTv, ZKo, obt nie jest odpowiedni do przeróbki spódnicy z fałdami. ZWo odnosi się do szerokości w biodrach, co w kontekście spódnicy prostej nie jest kluczowym wymiarem, ponieważ ten typ spódnicy nie wymaga dodatkowej objętości. Kolejny wymiar, ZTv (zazwyczaj odpowiadający długości), chociaż istotny, nie wpływa bezpośrednio na proces przekształcania kształtu spódnicy. W przypadku przeróbki, istotne jest skupienie się na podstawowych wymiarach obwodowych, które są kluczowe dla zachowania właściwego kształtu i komfortu noszenia odzieży. Typowy błąd myślowy prowadzący do wyboru niewłaściwych wymiarów polega na pomyleniu wymiarów obwodowych z wymiarami długości lub szerokości, które nie mają bezpośredniego wpływu na kształt spódnicy. Ważne jest, aby zrozumieć, że przeróbki wymagają skupienia na obwodach talii i bioder, co pozwala na zachowanie proporcji i estetyki odzieży. W kontekście przeróbek, znajomość podstawowych wymiarów i ich zastosowania jest kluczowa dla osiągnięcia zamierzonych efektów w szyciu.
Pytanie 30

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 110 cm
B. 190 cm
C. 120 cm
D. 210 cm
Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.
Pytanie 31

Na stanowisku weryfikacji jakości gotowych produktów odzieżowych powinny znaleźć się między innymi

A. manekin i zamówienie
B. taśmy miarowe i zlecenie produkcyjne
C. narzędzia i akcesoria krawieckie
D. dokumentacja techniczna i zatwierdzony model
Dokumentacja techniczna i zatwierdzony model to kluczowe elementy, które powinny znajdować się na stanowisku kontroli jakości gotowych wyrobów odzieżowych. Dokumentacja techniczna zawiera szczegółowe informacje dotyczące konstrukcji, materiałów oraz wytycznych dotyczących produkcji danego wyrobu. Dzięki niej kontroler jakości może ocenić, czy wyprodukowane ubrania spełniają określone standardy jakościowe. Zatwierdzony model, z kolei, pełni rolę wzorcowego odniesienia, które powinno być respektowane na każdym etapie produkcji. Przykładem może być sytuacja, w której kontroler porównuje gotowy produkt z zatwierdzonym modelem, aby upewnić się, że wszystkie detale, takie jak kroj, szwy czy zastosowane materiały, są zgodne z założeniami projektowymi. W praktyce, brak takich elementów na stanowisku kontroli jakości może prowadzić do wydania na rynek odzieży, która nie spełnia oczekiwań klientów ani norm jakościowych, co z kolei może szkodzić reputacji marki oraz generować koszty związane z reklamacjami.
Pytanie 32

Jakie pomiary kontrolne należy wykonać dla figury z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową, aby odpowiednio dopasować podstawowe formy bluzki do sylwetki?

A. SvTt, SvXpTp
B. ZSy, SySvXpTp
C. SyTy, SySvXp
D. ZSv, SvXpTp
Wybór innych zestawów pomiarowych, takich jak ZSy, SySvXpTp, SyTy, SySvXp czy ZSv, SvXpTp, nie uwzględnia kluczowych aspektów dotyczących sylwetki z wypukłymi plecami i płaską klatką piersiową. Na przykład, zestaw ZSy i SySvXp koncentruje się na pomiarach, które nie są wystarczające dla osób z tą specyfiką. ZSy, czyli szerokość szyi, nie jest krytycznym pomiarem w kontekście dostosowywania bluzek do wspomnianej sylwetki. Z kolei SyTy, który odnosi się do długości talii, może być użyty, ale nie dostarcza kompleksowego obrazu, który pomogłby w korekcie pleców. W przypadku ZSv, który również nie odnosi się bezpośrednio do kluczowych wymiarów, mogą wystąpić problemy z dopasowaniem, prowadzące do dyskomfortu noszenia. Przy krawiectwie istotne jest, aby uwzględniać proporcje ciała i kontekst, w którym dana odzież ma być noszona. Niewłaściwe pomiary mogą skutkować niewłaściwym dopasowaniem, co z kolei prowadzi do estetycznych i praktycznych niedociągnięć. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe pomiary są fundamentem każdego procesu konstrukcji odzieży, a ich pominięcie może prowadzić do poważnych problemów w finalnym produkcie, co nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.
Pytanie 33

Jaką metodę wykorzystuje się do modelowania podstawowych form spodni?

A. odzieżową
B. w oparciu o formę konstrukcyjną
C. spatialną
D. w oparciu o siatkę konstrukcyjną
Modelowanie form spodni podstawowych na podstawie siatki konstrukcyjnej jest podejściem, które zapewnia precyzyjne odwzorowanie proporcji i kształtów ciała. Siatka konstrukcyjna stanowi podstawę do tworzenia wykrojów, które są kluczowe w procesie projektowania odzieży. Dzięki zastosowaniu siatki, projektant może zdefiniować wymiary, takie jak obwody talii, bioder czy długość nogawki, co pozwala na uzyskanie idealnego dopasowania. W praktyce, siatka konstrukcyjna jest wykorzystywana jako narzędzie do skalowania form w zależności od rozmiaru końcowego produktu. W branży odzieżowej standardy, takie jak ISO 8559-1:2017, przedstawiają zasady dotyczące tworzenia siatek rozmiarowych, które uwzględniają różnorodność sylwetek. Przykładem zastosowania tej metody jest proces tworzenia wykroju spodni, gdzie na podstawie siatki konstrukcyjnej wykonuje się odpowiednie przekształcenia, by uzyskać formę, która jest zarówno estetyczna, jak i funkcjonalna, co jest kluczowe dla komfortu noszenia.
Pytanie 34

Która z podanych przyczyn nie prowadzi do złamania igły podczas szycia?

A. Zbyt cienka igła
B. Nieprawidłowe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza
C. Zbyt wysokie napięcie nitki górnej
D. Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka
Zbyt mocne napięcie nitki górnej oraz źle założony bębenek to jedne z najczęstszych powodów, dla których igły łamią się podczas szycia. Gdy napięcie jest za wysokie, igła może być nadmiernie obciążona i to prowadzi do jej złamania, gdy przechodzi przez tkaninę. Lepiej regularnie sprawdzać napięcie, żeby dopasować je do materiału. Złe założenie bębenka też może powodować problemy z podawaniem nitki, co skutkuje zacięciami i jeszcze większym obciążeniem igły. Ważne jest, żeby trzymać się instrukcji producenta przy montażu bębenka i przeprowadzać przeglądy maszyny. Zbyt cienka igła przy grubych materiałach może nie wytrzymać i złamać się. Zrozumienie zasad działania maszyn oraz ich konserwacji to klucz do uniknięcia problemów z łamaniem igieł i zapewnienia długiej pracy sprzętu.
Pytanie 35

Jak można powiększyć dekolt w bluzce?

A. przez doszycie szerszej falbanki
B. poprzez wykonanie wiązania
C. zwiększając podkrój szyi w przodzie
D. dzięki naszyciu ozdobnej plisy
Zwiększenie podkroju szyi w przodzie to skuteczna technika, która pozwala na pogłębienie dekoltu w bluzce. Taki zabieg umożliwia lepsze dopasowanie odzieży do sylwetki, co jest niezwykle istotne w kontekście estetyki oraz wygody noszenia. Poprzez odpowiednie wycięcie materiału w okolicach szyi, można uzyskać pożądany kształt dekoltu, co wpływa na komfort użytkowania oraz może lepiej eksponować linię ramion. W praktyce, zmiana ta powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem proporcji całej sylwetki oraz stylu bluzki. Warto również pamiętać, że zmiana podkroju szyi wymaga precyzyjnego dopasowania i przemyślenia, aby nie zmieniać struktury bluzki i zachować jej funkcjonalność. Dobrze wykonany podkrój szyi powinien być gładki i estetyczny, co można osiągnąć poprzez odpowiednie wykończenie krawędzi, np. zastosowanie lamówki lub podłożenia. Kiedy wykonujemy taką modyfikację, powinniśmy również brać pod uwagę materiał, z którego uszyta jest bluzka, aby nie doszło do niepożądanych deformacji.
Pytanie 36

Co może powodować złamanie igły w maszynie do szycia?

A. zbyt niski docisk stopki.
B. niepoprawnie nawleczona nić górna.
C. uszkodzone zakończenie igły.
D. nieprawidłowe ustawienie chwytacza.
Zbyt mała siła docisku stopki, uszkodzone ostrze igły oraz niewłaściwie nawleczona nić górna to koncepcje, które mogą wydawać się logiczne, ale w rzeczywistości nie są bezpośrednimi przyczynami łamania się igły. Zbyt mała siła docisku stopki może powodować przesuwanie się materiału podczas szycia, co może prowadzić do fałszywego wrażenia, że igła łamie się z powodu zbyt małego docisku. W rzeczywistości, nieodpowiednia siła docisku wpływa bardziej na precyzję szycia niż na wytrzymałość igły. Uszkodzone ostrze igły z pewnością prowadzi do problemów, jednak to uszkodzenie może wynikać z innych czynników, jak na przykład niewłaściwe ustawienie chwytacza lub złej jakości materiał. Niewłaściwie nawleczona nić górna może prowadzić do plątania się nici i trudności w szyciu, lecz także nie jest bezpośrednio związana z łamaniem igły. Ostatecznie, najczęstsze przyczyny złamań igieł wynikają z błędów w konfiguracji maszyny oraz niewłaściwego doboru akcesoriów do konkretnego materiału. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że różne czynniki mogą wpływać na wydajność maszyny, a zrozumienie ich wzajemnych relacji jest kluczowe dla uniknięcia problemów podczas szycia.
Pytanie 37

Aby chronić odzież wykonaną z wełny przed skurczeniem oraz eliminować nadmierny połysk, należy zastosować

A. dekatyzowanie
B. przeprasowanie
C. prasowanie
D. odprasowanie
Sprasowanie, odprasowanie oraz przeprasowanie to techniki, które mogą wydawać się zbliżone do dekatyzowania, ale mają różne cele i efekty. Sprasowanie odnosi się do procesu, w którym przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia wygładza się tkaniny, jednak nie ma wpływu na ich strukturę ani właściwości. Użycie tej metody na wełnie może nawet prowadzić do jej uszkodzenia, co jest sprzeczne z zasadami pielęgnacji delikatnych materiałów. Odprasowanie natomiast polega na usunięciu zagnieceń z tkaniny przy użyciu pary lub żelazka, co również nie rozwiązuje problemu kurczenia się wełny. Przeprasowanie, z drugiej strony, jest terminem stosowanym w kontekście wygładzania odzieży po praniu, ale i w tym przypadku nie wpływa na stabilizację włókien. Kolejnym typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie te procesy mają na celu osiągnięcie tego samego rezultatu, co prowadzi do mylnego wyboru metody w odniesieniu do wełny. W rzeczywistości, dla zachowania jakości i trwałości odzieży wełnianej, kluczowe jest zastosowanie odpowiedniego procesu dekatyzowania przed dalszym użytkowaniem lub obróbką materiału.
Pytanie 38

Oblicz wydatki na wykonanie spodni o długości 100 cm dla obwodu bioder (obt) 90 cm, zakładając, że cena 1 m materiału o szerokości 140 cm wynosi 50,00 zł, koszt usługi to 30,00 zł, a koszty zakładowe to 10,00 zł, natomiast wydatki na dodatki wynoszą 15,00 zł?

A. 130,00 zł
B. 100,00 zł
C. 120,00 zł
D. 110,00 zł
Aby obliczyć całkowity koszt wykonania spodni, należy uwzględnić wszystkie składowe, które wchodzą w skład ceny. Koszt tkaniny na 100 cm spodni można obliczyć, przeliczywszy cenę za metr tkaniny z szerokością 140 cm, która wynosi 50,00 zł. Ponieważ 1 m tkaniny to 100 cm, więc na uszycie spodni potrzebujemy 1 m tkaniny, co daje koszt 50,00 zł. Koszt wykonania usługi to dodatkowe 30,00 zł, a koszty zakładowe wynoszą 10,00 zł. Dodatkowo, koszt dodatków, takich jak zamki, guziki czy nici, wynosi 15,00 zł. Sumując wszystkie te koszty: 50,00 zł (tkanina) + 30,00 zł (usługa) + 10,00 zł (koszty zakładowe) + 15,00 zł (dodatki), otrzymujemy 110,00 zł. Taki sposób podejścia do obliczeń jest zgodny z dobrymi praktykami w branży odzieżowej, gdzie dokładność w kosztorysowaniu jest kluczowa dla zachowania rentowności produkcji.
Pytanie 39

W trosce o bezpieczeństwo osoby obsługującej, maszyna stębnowa powinna być wyposażona w

A. ochraniacz palców
B. śrubkę mocującą igłę
C. płytkę lateksową
D. stopkę z szerokimi płozami
Ochraniacz palców jest kluczowym elementem wyposażenia maszyny stębnowej, który zapewnia bezpieczeństwo operatora. Jego głównym celem jest ochrona palców przed przypadkowym kontaktem z igłą i częściami ruchomymi maszyny. W przypadku szycia z intensywnym wykorzystaniem, na przykład w produkcji odzieży, ryzyko urazu wzrasta, dlatego stosowanie ochraniaczy palców jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Ochraniacze powinny być dostosowane do specyfiki maszyny oraz typu szycia, co może znacznie zwiększyć komfort i bezpieczeństwo pracy. Przykładowo, w zakładach krawieckich, gdzie operacje są wykonywane w szybkim tempie, wszelkie elementy zwiększające bezpieczeństwo, takie jak ochraniacze, są kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. Normy BHP w przemyśle tekstylnym wskazują na konieczność używania takich zabezpieczeń, co potwierdza ich znaczenie w kontekście dbałości o zdrowie pracowników.
Pytanie 40

Aby zszyć boki w spódnicy wykonanej z tkaniny lnianej, jaką maszynę należy wykorzystać?

A. pikówkę
B. ryglówkę
C. overlock
D. stębnową
Wybór maszyn do szycia jest kluczowy dla jakości wykonania odzieży, a niektóre opcje mogą prowadzić do błędnych decyzji. Overlock, mimo że jest popularną maszyną, jest zasadniczo zaprojektowany do wykańczania brzegów i zapobiegania strzępieniu tkaniny, a nie do zszywania szwów prostych, jak w przypadku spódnic. Użycie overlocka do zszywania szwów bocznych może skutkować luźnymi lub nieprecyzyjnymi szwami, co nie jest akceptowalne w standardach odzieżowych. Ryglówka, która jest specjalistycznym narzędziem do szycia, idealnie sprawdza się w zróżnicowanych technikach szycia, ale również nie jest odpowiednia do standardowych szwów bocznych, ponieważ jej konstrukcja ogranicza elastyczność szwu, co może prowadzić do trudności w noszeniu odzieży. Pikwówka, znana głównie z zastosowania w quiltingu i dekoracyjnym szyciu, nie jest przeznaczona do wykonywania standardowych szwów odzieżowych. Choć maszyny te spełniają swoje funkcje w określonych kontekstach, ich zastosowanie do zszywania szwów bocznych w lnianej spódnicy nie jest odpowiednie. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakakolwiek maszyna nadaje się do każdego typu szycia. Właściwe podejście do wyboru maszyny jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości efektu końcowego, zgodnego z wymaganiami branżowymi.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej