Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik weterynarii
- Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
- Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 13:00
- Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 13:18
Egzamin niezdany
Wynik: 15/40 punktów (37,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
W fermentowanej masie do produkcji kwasu mlekowego w ilości zapewniającej prawidłowy proces fermentacji konieczna jest odpowiednia ilość
A. białka
B. witamin
C. tłuszczy
D. węglowodanów
Wybór witamin jako kluczowego składnika w procesie zakiszania jest nieodpowiedni, ponieważ witaminy nie są bezpośrednim źródłem energii dla bakterii mleczarskich. Chociaż witaminy są istotne dla zdrowia zwierząt i mogą wspierać ogólny metabolizm, nie mają roli w produkcji kwasu mlekowego, co jest kluczowe dla skutecznego procesu fermentacji. Podobnie, tłuszcze, mimo że są ważnym źródłem energii w diecie zwierząt, nie uczestniczą w fermentacji mlekowej w takim samym stopniu jak węglowodany. Ich obecność w masie zakiszanej może wręcz hamować proces fermentacji, ponieważ bakterie mleczarskie preferują fermentację glukozy i innych cukrów prostych. Białko, z kolei, jest istotnym makroskładnikiem, jednak nie jest bezpośrednio zaangażowane w produkcję kwasu mlekowego. Zbyt wysoka zawartość białka w zakiszanej masie może prowadzić do powstawania amoniaku, co jest niepożądane i może wpłynąć na jakość zakiszonego produktu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych nieprawidłowych wniosków, często opierają się na mylnym przekonaniu, że wszystkie składniki odżywcze mają równą wagę w procesach fermentacyjnych, co jest dużym uproszczeniem. Rzeczywistość jest taka, że węglowodany są kluczowym czynnikiem determinującym efektywną fermentację w procesie zakiszania.
Pytanie 3
Dokumentem, który potwierdza przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasienniania bydła, jest
A. świadectwo inseminacji krowy albo jałówki
B. świadectwo inseminacji krowy
C. zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy
D. zaświadczenie unasienniania krowy/jałówki
Niektórzy mogą uważać, że świadectwo inseminacji krowy albo jałówki jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym wykonanie zabiegu sztucznego unasienniania. W rzeczywistości świadectwo to może obejmować tylko wybrane aspekty inseminacji, ale nie zawsze spełnia wymogi formalne dotyczące pełnej dokumentacji. Z podobnych powodów zaświadczenie sztucznego unasienniania krowy również może być mylnie traktowane jako dokument pełnoprawny, ograniczając się do jednego aspektu hodowli, a nie uwzględniając konieczności pełnej identyfikacji i dokumentacji wszystkich zwierząt poddawanych inseminacji. Poprzez nieprawidłowe postrzeganie tych dokumentów, hodowcy mogą wprowadzać w błąd siebie oraz inne osoby związane z produkcją zwierzęcą. Ważne jest, aby zrozumieć, że każde inseminowanie powinno być odpowiednio udokumentowane i zgodne z normami branżowymi, które mają na celu zapewnienie zdrowia i dobrostanu zwierząt. Ponadto, brak odpowiednich dokumentów może prowadzić do problemów z legalnością zabiegów, a także komplikacji w przypadku audytów. Niezrozumienie znaczenia właściwej dokumentacji może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno prawnych, jak i praktycznych, co podkreśla konieczność stosowania się do standardów w hodowli bydła.
Pytanie 4
Jaką optymalną zawartość suchej masy powinna mieć skoszona trawa przeznaczona na sianokiszonkę, która będzie przechowywana w belach?
A. 65%
B. 20%
C. 45%
D. 35%
Optymalna zawartość suchej masy w skoszonej trawie przeznaczonej na sianokiszonkę przechowywaną w belach wynosi 45%. Taka zawartość jest kluczowa dla efektywnego fermentowania trawy i uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Wysoka zawartość suchej masy wspiera procesy fermentacyjne, zmniejszając ryzyko rozwoju niepożądanych mikroorganizmów, co z kolei wpływa na lepszą trwałość i smak gotowego produktu. Przykładowo, w praktyce rolniczej, osiągnięcie 45% suchej masy pozwala uzyskać odpowiednią konsystencję materiału, co ułatwia jego prasowanie i przechowywanie. Przestrzeganie standardów dotyczących jakości sianokiszonki, takich jak te określone przez Polską Normę PN-R-66308, jest niezbędne, aby zapewnić optymalne warunki do przechowywania i późniejszego wykorzystywania paszy. Wiedza na temat optymalnej zawartości suchej masy pozwala rolnikom na lepsze planowanie zbiorów i przetwarzania trawy, co przekłada się na wyższą efektywność produkcji zwierzęcej oraz lepsze wyniki ekonomiczne.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Właściciel jałówki otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci
A. II kopii
B. oryginału
C. I kopii
D. I i II kopii
Wybór niewłaściwej odpowiedzi wiąże się z nieprawidłowym zrozumieniem znaczenia i roli dokumentacji w obrębie hodowli zwierząt. Odpowiedzi takie jak 'I kopii' lub 'II kopii' sugerują, że wystarczające może być posiadanie jedynie kopii zaświadczenia, co jest w praktyce mylnym założeniem. Kopie dokumentów są często używane w codziennych czynnościach biurowych, ale w kontekście hodowli zwierząt oryginał jest niezbędny. Bez oryginału, posiadacz jałówki może napotkać trudności w dowodzeniu legalności i zgodności z przepisami przeprowadzonych zabiegów. Wiele instytucji, w tym urzędów weterynaryjnych, wymaga przedstawienia oryginału w celu zweryfikowania autentyczności dokumentu oraz jego treści. To z kolei podkreśla znaczenie pełnej dokumentacji w utrzymaniu zdrowia i dobrostanu zwierząt. Niedostarczenie oryginału może prowadzić do konsekwencji prawnych, w tym potencjalnych grzywien czy utraty statusu hodowcy. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla każdego, kto prowadzi działalność związaną z hodowlą zwierząt.
Pytanie 7
Do grupy zwierząt mięsnych zalicza się świnie, które
A. dojrzewają późno i rosną wolno
B. dojrzewają wcześnie i rosną szybko
C. dojrzewają późno i rosną szybko
D. dojrzewają wcześnie i rosną wolno
Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędne koncepcje dotyczące cech użytkowych świń w kontekście ich przeznaczenia na mięso. Odpowiedzi wskazujące na wczesne dojrzewanie i szybki wzrost są mylące, ponieważ szybki wzrost powinien iść w parze z późnym dojrzewaniem w przypadku produkcji mięsnej. Wczesne dojrzewanie może skutkować wcześniejszym ubojem, co obniża całkowitą wydajność gospodarstwa, a także wpływa na jakość mięsa, które może nie osiągnąć optymalnych walorów smakowych i teksturalnych. Odpowiedzi sugerujące wolny wzrost są również niepoprawne, ponieważ wolno rosnące świnie nie są ekonomicznie opłacalne w intensywnej produkcji mięsnej, gdzie czas oraz zasoby mają kluczowe znaczenie. Użytkownicy często popełniają błąd w rozumieniu, jak różne czynniki wpływają na efektywność hodowli, co prowadzi do mylnych wniosków o pożądanych cechach. Właściwe podejście do hodowli świń mięsnych powinno zawsze uwzględniać synergistyczne połączenie późnego dojrzewania i szybkiego wzrostu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, mając na celu osiągnięcie optymalnych wyników zarówno ekonomicznych, jak i jakościowych.
Pytanie 8
W przypadku krycia naturalnego z ręki
A. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
B. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia jest znany.
C. nie jest znany termin krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
D. możliwe jest zidentyfikowanie terminu krycia, a ojciec zwierząt urodzonych z tego krycia nie jest znany.
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ przy kryciu naturalnym z ręki możliwe jest określenie terminu krycia oraz identyfikacja ojca zwierząt urodzonych z tego krycia. Krycie naturalne z ręki polega na bezpośrednim połączeniu samca i samicy, a odpowiednia dokumentacja oraz obserwacja czynności krycia umożliwiają określenie daty oraz czasu pokrycia. W hodowli zwierząt, szczególnie w kontekście bydła czy psów rasowych, istotne jest prowadzenie precyzyjnych zapisów dotyczących krycia, ponieważ pozwala to na lepsze zarządzanie genetyką, planowanie miotów oraz monitorowanie zdrowia zwierząt. Praktyka ta jest zgodna z dobrymi praktykami w hodowli, które zalecają utrzymywanie szczegółowych rejestrów, aby zapewnić ich zdrowie oraz odpowiednią jakość genetyczną. Dzięki dokładnemu zapisowi można później analizować wyniki krycia, co jest kluczowe dla rozwijania nowych linii hodowlanych.
Pytanie 9
Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie
A. wolnym
B. ciągłym
C. kwaterowym
D. na uwięzi
Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.
Pytanie 10
Podmiot zajmujący się zabiegami sztucznego unasienniania, który przeprowadził inseminację lochy, jest zobowiązany do przechowywania kopii zaświadczenia przez czas
A. jednego roku
B. pięciu lat
C. trzech lat
D. dwóch lat
Wybór krótszych okresów przechowywania dokumentacji, takich jak trzy, dwa czy jeden rok, opiera się na błędnym zrozumieniu znaczenia długotrwałej archiwizacji danych w kontekście inseminacji zwierząt. Krótszy okres przechowywania dokumentów może prowadzić do utraty cennych informacji dotyczących historii hodowlanej, co jest kluczowe dla oceny zdrowia i wydajności loch w dłuższym okresie. Z perspektywy prawnej, ustawodawstwo dotyczące dobrostanu zwierząt oraz standardy produkcji zwierzęcej wymagają, aby hodowcy mieli dostęp do pełnej dokumentacji przez czas wystarczający do przeprowadzenia rzetelnych analiz. Ponadto, krótsze okresy archiwizacji mogą ograniczyć możliwość przeprowadzania analizy trendów w hodowli, co jest istotne dla optymalizacji procesów produkcyjnych i poprawy jakości genetycznej stada. Wielu hodowców popełnia błąd, myśląc, że wystarczy przechowywać dokumenty przez czas krótszy niż wymagany, co może skutkować brakiem odpowiednich dowodów w przypadku kontroli lub sporów prawnych. Właściwe podejście do zarządzania dokumentacją w obszarze inseminacji zwierząt powinno opierać się na długoterminowym planowaniu, które uwzględnia wszystkie aspekty związane z hodowlą i jej efektywnością, co z kolei jest kluczowe dla sukcesu gospodarstw rolnych.
Pytanie 11
Ejakulacja to
A. popęd płciowy
B. wytrysk nasienia
C. uwolnienie komórki jajowej
D. wzwód
Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.
Pytanie 12
Zwierzęta, które zostały niedawno nabyte, powinny przejść kwarantannę przed dołączeniem do grupy, aby
A. dostosować się do nowego otoczenia.
B. oczyścić je po podróży.
C. potwierdzić, czy są zdrowe.
D. ocenić ich wygląd.
Kwarantanna nowo zakupionych zwierząt jest kluczowym procesem, który ma na celu zapewnienie, że nie wprowadzają one chorób do istniejącego stada. W trakcie kwarantanny zwierzęta są monitorowane pod kątem objawów chorobowych, co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych infekcji, które mogłyby być niebezpieczne dla innych osobników. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w hodowli bydła, gdzie wprowadzenie nowego zwierzęcia do stada bez wcześniejszej kwarantanny mogłoby doprowadzić do rozprzestrzenienia się chorób takich jak bruceloza czy wirusowe zapalenie wątroby. Zgodnie z wytycznymi National Animal Health Monitoring System (NAHMS) oraz standardami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), kwarantanna powinna trwać co najmniej 30 dni, w zależności od rodzaju zwierzęcia i znanych chorób w regionie. To podejście nie tylko chroni zdrowie stada, ale także wspomaga długoterminową wydajność i rentowność hodowli.
Pytanie 13
Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze
A. 32-34°C
B. 38-40°C
C. 35-37°C
D. 29-31°C
Wybór innych opcji temperatury, takich jak 38-40°C, 32-34°C czy 29-31°C, nie jest odpowiedni w kontekście inseminacji bydła mlecznego. Temperatura 38-40°C może być zbyt wysoka, prowadząc do uszkodzenia komórek plemnikowych. W temperaturach przekraczających 37°C istnieje ryzyko denaturacji białek oraz obniżenia motoryki plemników, co znacznie zwiększa ryzyko niepowodzenia inseminacji. Z kolei zbyt niska temperatura, jak 32-34°C i 29-31°C, również stanowi problem, ponieważ plemniki mogą nie osiągnąć odpowiedniego poziomu aktywności, co obniża ich zdolność do zapłodnienia komórki jajowej. W praktyce, zbyt niska temperatura może prowadzić do wydłużonego czasu reakcji plemników, co w przypadku inseminacji sztucznej jest krytyczne. Zrozumienie wpływu temperatury na jakość nasienia jest kluczowe dla hodowców, aby skutecznie planować i przeprowadzać inseminację. Standardy branżowe jasno wskazują, że utrzymanie odpowiedniego zakresu temperatury jest niezbędne, aby osiągnąć wysoką skuteczność rozrodu, co jest priorytetem w nowoczesnej hodowli bydła mlecznego.
Pytanie 14
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Najbardziej wiarygodną metodą oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania jest
A. sprawdzenie odruchu tolerancji
B. obserwacja rui
C. wyliczenie daty zabiegu od terminu odsądzenia prosiąt
D. codzienny pomiar temperatury ciała lochy
Sprawdzanie odruchu tolerancji to kluczowy sposób oceny gotowości lochy do krycia lub sztucznego unasienniania. Odruch ten polega na obserwacji reakcji lochy na bodźce związane z obecnością samca, co jest bezpośrednim wskaźnikiem jej stanu rui. W praktyce, gdy locha jest gotowa do krycia, może wykazywać reakcję w postaci stania nieruchomo w momencie, gdy jest obecny samiec, co jest znane jako 'stanie rui'. Taka obserwacja jest bardziej wiarygodna niż codzienne pomiary temperatury ciała, które mogą być podatne na zmiany spowodowane różnymi czynnikami zewnętrznymi, jak stres czy choroby. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli trzody chlewnej, zastosowanie sprawdzania odruchu tolerancji w połączeniu z innymi metodami, jak obserwacja zachowań lochy, zapewnia najwyższą skuteczność w ocenie jej gotowości do krycia. Przykładowo, w gospodarstwach, które regularnie monitorują cykle rui, można zwiększyć wskaźniki skuteczności unasienniania, co przekłada się na wyższe plony prosiąt oraz lepszą rentowność.
Pytanie 17
Na jaki czas od daty przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasienniania przechowuje się kopię dokumentu potwierdzającego?
A. 5 lat
B. 1 roku
C. 4 lat
D. 2 lat
Odpowiedzi 1 roku, 2 lat i 4 lat nie uwzględniają wymogów związanych z przechowywaniem dokumentacji dotyczącej sztucznego unasienniania, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w kontekście odpowiedzialności prawnej oraz zarządzania hodowlą. W przypadku 1 roku, czas przechowywania jest zbyt krótki, aby zapewnić adekwatną możliwość weryfikacji i traceability, co jest kluczowe w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych u zwierząt czy weryfikacji pochodzenia nasienia. Natomiast w przypadku 2 lat, nadal nie dostarcza to wystarczającej ochrony ani dla hodowców, ani dla zwierząt, ponieważ wiele kwestii związanych z reprodukcją może ujawniać się dopiero po dłuższym czasie. Odpowiedź 4 lat również nie jest zgodna z obowiązującymi przepisami, ponieważ nie daje wystarczającej marży czasowej na zbadanie długoterminowych efektów zabiegów. W praktyce, niewłaściwe podejście do przechowywania dokumentacji może prowadzić do konfliktów z organami nadzoru, a także wpływać na reputację hodowli. Problemy te mogą wynikać z niepełnej wiedzy o standardach branżowych oraz z bagatelizowania znaczenia dokumentacji w zarządzaniu hodowlą. Dlatego kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi zobowiązań związanych z przechowywaniem dokumentacji przez odpowiedni czas, aby zapewnić pełne przestrzeganie norm prawa oraz dobre praktyki w branży.
Pytanie 18
Osoba prowadząca punkt kopulacyjny świń jest zobowiązana do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez czas (liczony od daty pokrycia)
A. roku
B. pięciu lat
C. dwóch lat
D. trzech lat
Odpowiedź "roku" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi hodowli zwierząt, punkty kopulacyjne świń są zobowiązane do przechowywania kopii świadectwa pokrycia przez okres jednego roku od daty przeprowadzenia pokrycia. Taki wymóg ma na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności w hodowli, co jest kluczowe dla monitorowania zdrowia i wydajności stada. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest konieczność weryfikacji pochodzenia potomstwa oraz zachowanie odpowiednich dokumentów w przypadku audytów przeprowadzanych przez organy nadzoru. Dzięki temu można również zapewnić, że wszelkie procedury są zgodne z obowiązującymi normami weterynaryjnymi i zootechnicznymi, co przekłada się na bezpieczeństwo zdrowotne zarówno dla zwierząt, jak i dla konsumentów. Warto również zaznaczyć, że utrzymywanie dokumentacji przez odpowiedni czas jest częścią dobrych praktyk w branży, co potwierdzają odpowiednie standardy oraz regulacje prawne.
Pytanie 19
Pokrycie lochy rasy pbz knurem rasy pietrain można uznać za przykład
A. bastardyzacji
B. kojarzenia
C. krzyżowania towarowego
D. krzyżowania wsobnego
Krzyżowanie towarowe odnosi się do praktyki, w której zwierzęta różnych ras są krzyżowane w celu uzyskania potomstwa, które będzie miało określone cechy gospodarcze, takie jak lepsza wydajność, jakość mięsa czy odporność na choroby. W przypadku pokrycia lochy rasy pbz (Polska Biała Zwisłouchy) knurem rasy Pietrain, celem takiego krzyżowania jest uzyskanie potomstwa, które korzysta z zalet obu ras. Polska Biała Zwisłouchy jest znana z wysokiej wydajności w produkcji mięsa, a Pietrain z cech, takich jak szybki przyrost masy i dobrej jakości tusza. Takie podejście jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli, które promują wykorzystanie różnorodności genetycznej w celu osiągnięcia lepszych rezultatów produkcyjnych. Przykłady zastosowania krzyżowania towarowego to programy hodowlane, które koncentrują się na tworzeniu hybryd o lepszych parametrach produkcyjnych, co jest szczególnie istotne w intensywnych systemach produkcji zwierzęcej.
Pytanie 20
Rolnik planuje skoncentrować swoje gospodarstwo na produkcji mleka. W związku z tym powinien nabyć krowy rasy
A. belgijskiej biało-błękitnej
B. limousine
C. holsztyńsko-fryzyjskiej
D. piemontese
Krowy belgijskiej biało-błękitnej, limousine oraz piemontese są rasami bydła, które nie są dedykowane głównie do produkcji mleka. Rasa belgijska biało-błękitna, znana przede wszystkim z dużej masy ciała, została wyhodowana głównie do produkcji mięsa, a jej zastosowanie w produkcji mlecznej jest ograniczone. W związku z tym, wybór tej rasy do produkcji mleka może prowadzić do znacznych strat wydajności i jakości mleka. Ponadto, krowy limousine oraz piemontese również są rasami mięsnych, które nie mają odpowiednich predyspozycji do intensywnej produkcji mleka. Wybór bydła mięsnego w kontekście produkcji mleka jest typowym błędem myślowym, który może wynikać z nieznajomości specyfiki hodowli. Rolnicy często mylą rasy mięsne z mlecznymi, co prowadzi do niewłaściwego doboru zwierząt w gospodarstwie. W praktyce, taka decyzja może skutkować niską opłacalnością, ponieważ krowy mięsne nie są w stanie wygenerować oczekiwanych zysków z mleka, co w dłuższej perspektywie wpływa na rentowność całego gospodarstwa. Dlatego niezwykle istotne jest, aby rolnicy podejmowali decyzje oparte na solidnym zrozumieniu różnic między rasami bydła oraz ich przeznaczeniem w produkcji rolniczej.
Pytanie 21
Różnice występujące pomiędzy poszczególnymi osobnikami tego samego gatunku, spowodowane zmianami w kodzie genetycznym, określa się mianem
A. zmiennością genetyczną
B. postępem hodowlanym
C. odziedziczalnością
D. rekombinacją
Zmienność genetyczna to termin odnoszący się do różnic w kodzie genetycznym, które występują pomiędzy osobnikami tego samego gatunku. Te różnice mogą wynikać z mutacji, rekombinacji genetycznej oraz innych procesów biologicznych. Zmienność genetyczna jest kluczowa dla ewolucji i adaptacji organizmów do zmieniającego się środowiska. Przykładem może być zmienność kolorów futra u zwierząt, która pozwala im lepiej kamuflować się w ich naturalnym środowisku. W hodowli roślin i zwierząt, zrozumienie zmienności genetycznej umożliwia wybór osobników o pożądanych cechach, co jest podstawą nowoczesnych praktyk hodowlanych. Zgodnie z zasadami genetyki, wyższa zmienność genetyczna w populacji jest często korzystna, ponieważ zwiększa szanse na przetrwanie gatunku. W kontekście biologii i ekosystemów, zmienność genetyczna jest fundamentem zdrowia populacji i ich zdolności do przystosowania się do zmian środowiskowych.
Pytanie 22
Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje
A. spadkiem strawności
B. łatwiejszym trawieniem
C. mniejszym zużyciem paszy
D. większymi przyrostami masy
Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.
Pytanie 23
Jakiego dodatku używa się do wzbogacenia żywienia krow w okresie zimowym w celu uzupełnienia wapnia?
A. drożdże pastewne
B. kwaśny węglan sodu
C. kredę pastewną
D. lizawki
Lizawki to fajna sprawa, ale zazwyczaj nie są głównym źródłem wapnia, raczej uzupełniają dietę różnymi pierwiastkami. Często używa się ich do dostarczania mikroelementów, jak miedź czy cynk, ale wapnia w nich nie ma aż tyle, żeby pokryć potrzeby krów. Kwaśny węglan sodu? No to nie to, bo on daje sód i węgiel, a nie wapń. Głównie pomaga w regulacji pH i fermentacji w żwaczu. Drożdże pastewne są super dla zdrowia flory jelitowej i poprawy wydajności paszy, ale wapnia tam też za dużo nie ma. Zimą ważne, żeby krowy miały odpowiedni poziom wapnia, bo niedobór może prowadzić do hipokalcemii, co jest naprawdę niebezpieczne. Rozumienie, jak każdy suplement działa w diecie zwierząt, to klucz do uniknięcia złych decyzji, które mogą zaszkodzić zdrowiu i wydajności bydła.
Pytanie 24
Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?
A. 76 kg
B. 84 kg
C. 62 kg
D. 31 kg
Dzienna dawka zielonki dla krowy jest uzależniona od wielu czynników, w tym od jej masy ciała oraz specyficznych potrzeb żywieniowych. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, krowy powinny otrzymywać od 1,5% do 2,5% swojej masy ciała w postaci zielonki. Dla krowy o masie 620 kg, odpowiada to wartości od 9 do 15,5 kg dziennie. Przyjmuje się, że optymalna dawka zielonki dla krowy mlecznej powinna wynosić około 10% masy ciała, co w tym przypadku daje 62 kg. Taka ilość zielonki dostarcza niezbędnych składników odżywczych, wspomagając produkcję mleka oraz zdrowie zwierzęcia. W praktyce, odpowiednia ilość zielonki wpływa na kondycję krowy, a także na jakość mleka. Utrzymując krowy w zdrowiu i dobrej kondycji, zwiększamy efektywność produkcji mleka oraz zmniejszamy ryzyko chorób, co jest kluczowe w nowoczesnej hodowli bydła.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Brak witaminy E w organizmie zwierząt ma wpływ na zakłócenia
A. mineralizacji kości
B. wzroku
C. krzepliwości krwi
D. płodności
Niedobór witaminy E w organizmach zwierzęcych ma istotny wpływ na płodność, ponieważ witamina ta jest kluczowym antyoksydantem, który chroni komórki przed stresem oksydacyjnym. W kontekście reprodukcji, jej niedobór może prowadzić do obniżenia jakości jajników i nasienia, co wpływa na zdolności reprodukcyjne. Na przykład, badania wykazały, że u samic bydła mlecznego, suplementacja witaminy E zwiększała wskaźniki ciąż oraz poprawiała przeżywalność zarodków. Normy jakościowe dla pasz zwierzęcych, takie jak te opracowane przez European Feed Manufacturers' Federation, rekomendują odpowiednie dawki witaminy E w diecie, aby wspierać zdrowie reprodukcyjne zwierząt. Dlatego istotna jest regularna kontrola zawartości witamin w paszach i suplementacja w razie niedoborów, co jest kluczowe dla efektywności hodowli zwierząt i ich płodności.
Pytanie 28
Jaką częstotliwość wyproszeń osiąga locha karmiąca prosięta przez okres 35 dni, która została skutecznie unasienniona w pierwszej rui po odsądzeniu prosiąt?
A. 1,7
B. 2,0
C. 2,3
D. 2,6
Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą wynikać z niedostatecznej znajomości mechanizmów reprodukcji loch oraz ich wpływu na efektywność produkcji. Częstotliwość wyproszeń nie jest stała i zmienia się w zależności od wielu czynników, takich jak zdrowie lochy, warunki hodowlane, dieta oraz zarządzanie stadem. Odpowiedzi sugerujące wartości 1,7, 2,0 czy 2,6 są niepoprawne, ponieważ nie uwzględniają aktualnych standardów hodowlanych, które zalecają, aby lochy osiągały częstotliwość wyproszeń na poziomie co najmniej 2,3. Podawanie nieodpowiednich wartości może prowadzić do błędnych decyzji w zarządzaniu stadem, co w konsekwencji wpływa na rentowność gospodarstwa. Właściwe zrozumienie, jak zarządzać cyklem reprodukcyjnym loch, jest kluczowe dla osiągnięcia stabilnych i wysokich wyników hodowlanych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych odpowiedzi, obejmują uproszczenia dotyczące cykli reprodukcyjnych oraz ignorowanie złożoności interakcji pomiędzy zdrowiem lochy a jej zdolnościami reprodukcyjnymi, co może skutkować mylnym postrzeganiem efektywności hodowli.
Pytanie 29
Który hormon wytwarza szyszynka?
A. prolaktynę
B. oksytocynę
C. melatoninę
D. progesteron
Wybierając odpowiedzi, które dotyczą prolaktyny, progesteronu czy oksytocyny, niestety poszedłeś w złym kierunku i można by to wytłumaczyć na kilka sposobów. Prolaktyna, która powstaje głównie w przysadce mózgowej, jest kluczowa dla laktacji oraz regulacji cyklu miesiączkowego, ale nie ma nic wspólnego z szyszynką. Jej funkcje są bardziej związane z reprodukcją, a nie z rytmami dobowymi, więc nie jest odpowiedzią, której szukaliśmy. Z kolei progesteron to hormon, który też dotyczy głównie cyklu menstruacyjnego oraz ciąży, więc znów nie wpisuje się w naszą tematykę. Oksytocyna, znana z tego, że wspomaga więzi społeczne i porody, również nie pochodzi z szyszynki, a z przysadki. Jej rola to raczej interakcje międzyludzkie niż rytmy dobowe. Często mylimy różne hormony i ich funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne, żeby zrozumieć, że każdy hormon pełni swoje unikalne role w organizmie, a my musimy wiedzieć, co i gdzie się dzieje.
Pytanie 30
Na podstawie danych w tabeli określ, w którym budynku jest najwyższy poziom oświetlenia naturalnego.
| Typ budynku | Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi |
|---|---|
| Chlewnia dla loch i prosiąt | 1 : 15 |
| Obora dla krów mlecznych | 1 : 18 |
| Bukaciarna | 1 : 25 |
| Tuczarnia | 1 : 30 |
A. W oborze dla krów mlecznych.
B. W bukaciarni.
C. W chlewni dla loch i prosiąt.
D. W tuczami.
Wybór chlewni dla loch i prosiąt jako miejsca z najwyższym poziomem oświetlenia naturalnego jest zgodny z zasadami projektowania budynków inwentarskich. Stosunek powierzchni okien do powierzchni podłogi wynoszący 1:15 jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniego oświetlenia, co wpływa na dobrostan zwierząt oraz ich wydajność produkcyjną. W praktyce, im większy stosunek okien do podłogi, tym więcej światła naturalnego wpada do wnętrza budynku, co może przyczynić się do obniżenia kosztów energii związanych z oświetleniem sztucznym. Dobrze zaprojektowane budynki inwentarskie powinny uwzględniać nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne, takie jak wentylacja, regulacja temperatury oraz dostosowanie oświetlenia do potrzeb zwierząt. W kontekście standardów branżowych, na przykład wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt określają minimalne wymagania dotyczące oświetlenia, które powinny być spełnione w obiektach hodowlanych. Dlatego zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego projektanta i hodowcy.
Pytanie 31
Jakie ma znaczenie skrót BTJN w kontekście normowania dawek pokarmowych według systemu INRA?
A. Białko, które jest trawione w jelicie.
B. Białko trawione w jelicie, wynikające z procesów energetycznych.
C. Całkowita ilość białka z pasz roślinnych i zwierzęcych w diecie.
D. Białko trawione w jelicie, pochodzące z procesów azotowych
Skrót BTJN odnosi się do białka trawionego w jelicie, które pochodzi z przemian azotowych. W kontekście normowania dawki pokarmowej w systemie INRA, zrozumienie tego terminu jest kluczowe dla optymalizacji żywienia zwierząt. Białko azotowe, które jest dostępne w paszy, jest metabolizowane przez mikroflorę jelitową, co prowadzi do jego przekształcenia w różne formy, które mogą być wykorzystane przez organizm zwierzęcia. W praktyce oznacza to, że zarządzanie dawką pokarmową w oparciu o BTJN pozwala na efektywne wykorzystanie białka, co jest nie tylko korzystne dla zdrowia zwierząt, ale również dla ekonomiki produkcji rolnej. Dzięki odpowiedniemu zrozumieniu i zastosowaniu BTJN, hodowcy mogą poprawić wydajność produkcji, minimalizując jednocześnie straty związane z nieefektywnym wykorzystaniem białka w paszy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt.
Pytanie 32
Wskaż produkt uboczny, który powstaje podczas wytwarzania piwa i jest stosowany w karmieniu bydła.
A. Makuchy
B. Ekspelery
C. Śruta poekstrakcyjna
D. Młóto
Makuchy, śruta poekstrakcyjna oraz ekspelery są produktami ubocznymi, które również mają swoje zastosowanie w żywieniu zwierząt, ale nie są bezpośrednio związane z produkcją piwa. Makuchy to pozostałości po tłoczeniu nasion oleistych, które są bogate w tłuszcze i białko, a ich stosowanie w diecie krów może wpływać na zwiększenie wartości energetycznej paszy. Jednakże, ich skład chemiczny i wartość odżywcza są znacznie różne od młóta, co może prowadzić do nieoptymalnych efektów w kontekście zdrowia i wydajności bydła. Śruta poekstrakcyjna, powstała na skutek ekstrakcji oleju z nasion, również jest stosowana w żywieniu zwierząt i charakteryzuje się wysoką zawartością białka, lecz brakuje jej włókna, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego krów. Ekspelery, będące pozostałością po procesie wyciskania, mają zastosowanie w paszach, ale nie są produktem ubocznym warzenia piwa i dlatego nie spełniają warunków tego pytania. Wybór niewłaściwych produktów do żywienia może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych u zwierząt, w tym zaburzeń metabolicznych. Kluczowe jest stosowanie właściwych składników i ich proporcji, aby zapewnić zrównoważoną dietę, co jest zgodne z aktualnymi standardami w hodowli bydła.
Pytanie 33
Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?
A. Zielononóżka kuropatwiana
B. Dominant White Cornish
C. Plymouth Rock
D. New Hampshire
Wybór innych ras kur do chowu ekologicznego może prowadzić do nieefektywności oraz naruszenia zasad ekologicznego rolnictwa. Plymouth Rock, choć popularna, nie jest optymalną rasą do ekologicznych warunków, ponieważ nie posiada zdolności do efektywnego poszukiwania pokarmu na wolnym wybiegu, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w tym systemie. Dodatkowo, ta rasa często wymaga większej troski o zdrowie i odżywianie, co zwiększa koszty eksploatacji. Rasa New Hampshire, choć uznawana za dobrą dla produkcji jaj, nie jest dobrze przystosowana do warunków wolnowybiegowych, co neguje zalety chowu ekologicznego. Dominant White Cornish, z kolei, jest głównie hodowana dla mięsa, a nie produktów jajowych, co w przypadku chowu ekologicznego jest istotnym ograniczeniem. Wybierając nieodpowiednie rasy, hodowcy mogą nie tylko stracić korzyści związane z ekologicznym rolnictwem, ale także narazić się na trudności w spełnieniu standardów jakości oraz dobrostanu zwierząt, co jest kluczowe w branży ekologicznej. W efekcie, niepoprawny wybór rasy może prowadzić do obniżenia rentowności gospodarstwa oraz jego negatywnego wizerunku na rynku ekologicznym.
Pytanie 34
Numer lokalizacji stada, w którym zwierzę przyszło na świat lub gdzie po raz pierwszy zostało zarejestrowane w systemie zwierząt gospodarskich oznakowanych, stanowi jego numer identyfikacyjny?
A. kóz
B. bydła
C. owiec
D. świń
Wybór innych gatunków zwierząt, takich jak kozy, owce czy bydło, wskazuje na niepełne zrozumienie systemu identyfikacji zwierząt. Każda z tych grup zwierząt ma swoje unikalne wymagania dotyczące identyfikacji, ale w kontekście tego pytania, odpowiedzi te bazują na mylnym założeniu, że identyfikatory stada są stosowane w podobny sposób dla wszystkich gatunków. Na przykład w przypadku kóz, numer identyfikacyjny jest przypisywany, ale nie w odniesieniu do wczesnego zgłoszenia do rejestru, jak to ma miejsce w przypadku świń. To prowadzi do błędnych wniosków, że identyfikacja jest jednolita dla wszystkich gatunków, co nie jest prawdą. Ponadto, nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować nieznajomość przepisów dotyczących oznakowania zwierząt. W rzeczywistości, identyfikacja zwierząt jest regulowana przez konkretne przepisy prawne oraz standardy branżowe, które różnią się w zależności od gatunku. W przypadku bydła, na przykład, numer identyfikacyjny odnosi się do innego rodzaju rejestracji i protokołów niż w przypadku świń. W związku z tym, niepełne zrozumienie tych regulacji oraz różnic międzygatunkowych prowadzi do błędnych odpowiedzi i może zagrażać efektywności systemu identyfikacji, co jest kluczowe dla kontroli zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 35
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 36
Kiedy należy przeprowadzić unasienienie krowy, jeśli pierwsze symptomy rui zauważono w poranku?
A. zaraz po dostrzeżeniu
B. w tym samym dniu po południu
C. następnego dnia po południu
D. następnego dnia rano
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że proponowane terminy unasienienia nie uwzględniają podstawowych zasad biologii reprodukcyjnej bydła. Na przykład, unasienienie 'następnego dnia po południu' nie jest zalecane, ponieważ w tym czasie krowa mogła już zakończyć fazę rui, co zmniejsza szanse na skuteczne zapłodnienie. Również 'bezpośrednio po zauważeniu' rui może być błędnym podejściem, ponieważ nie zawsze pierwsze objawy rui oznaczają szczytowy moment płodności. Również unasienienie 'następnego dnia rano' jest problematyczne z tej samej przyczyny, ponieważ krowa mogłaby już być poza okresem rui. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie cyklu estralnego, który składa się z różnych faz, w tym proestrus, estrus, metestrus i diestrus. Właściwe oznaczenie początku rui oraz określenie czasu unasienienia jest kluczowe dla sukcesu reprodukcyjnego. Odpowiednia strategia to dokładne obserwacje i notowanie czasów wystąpienia rui, co powinno być uzgodnione z weterynarzem, aby dostosować odpowiednią metodę unasienienia do konkretnej krowy. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do niskiej efektywności reprodukcyjnej stada, co ma bezpośredni wpływ na rentowność produkcji mleka oraz hodowli bydła.
Pytanie 37
Jeżeli ruję u krowy zauważono o godzinie 7:00, to kiedy należy ją unasiennić?
A. 16. tego samego dnia
B. 10. następnego dnia
C. 19. tego samego dnia
D. 14. następnego dnia
Wybór niewłaściwego czasu na unasiennienie, takiego jak 16. tego samego dnia, 14. następnego dnia czy 10. następnego dnia, może prowadzić do znacznych strat ekonomicznych w hodowli bydła. Odpowiedzi te nie uwzględniają istotnych aspektów cyklu rujowego krowy, który charakteryzuje się specyficznymi momentami płodności. Przyjmując, że ruję zauważono o 7 rano, kluczowe jest, aby unasiennić zwierzę w okresie szczytowego wydzielania hormonów płodności, co występuje w godzinach późniejszych tego samego dnia. Ignorowanie tych okien czasowych może skutkować niepowodzeniem w zapłodnieniu, a w konsekwencji opóźnieniami w produkcji mleka lub mięsa, co jest niekorzystne dla hodowców. Ponadto, wybierając czas na unasiennienie, należy pamiętać, że krowy mają tendencję do wykazywania rui w cyklach, co oznacza, że konieczne jest ich monitorowanie przez cały czas. Odpowiedzi zawierające dni po rui, takie jak 14. czy 10. następnego dnia, są całkowicie nieadekwatne, ponieważ wskazują na ignorowanie biologicznych zasad dotyczących cyklu rujowego. Właściwe podejście do unasienniania krowy opiera się na zrozumieniu cyklu rujowego, co jest kluczowe dla efektywności reprodukcyjnej. Niezbędne jest również kształcenie personelu w zakresie identyfikacji objawów rui oraz opracowanie systemów monitorowania, aby maksymalizować wyniki hodowlane.
Pytanie 38
Zwierzęta wymagają najwyższego poziomu oświetlenia w pomieszczeniach
A. rozrodcze
B. chorujące
C. rosnące
D. opasane
Wybór "rozpłodowe" to trochę nie to, co potrzeba. Pomieszczenia, w których zwierzęta się rozmnażają, nie zawsze muszą mieć mocne światło. Jasne, że dobre oświetlenie może wspierać ich zdrowie reprodukcyjne, ale kluczowe są długość dnia i jakość światła, a niekoniecznie jego intensywność. Odpowiedzi "chore" są też nietrafione, bo w przypadku leczenia zwierząt zwykle lepiej sprawdzi się stonowane oświetlenie, które ich nie męczy. A "opasane" zwierzęta, jak na przykład bydło, nie mają aż tak szczególnych wymagań co do światła, bo ich potrzeby są mniej restrykcyjne. Dlatego w hodowli często mamy do czynienia z oświetleniem o niższym natężeniu, żeby zminimalizować stres. W kontekście hodowli nie można zakładać, że wszystkie etapy życia zwierząt mają takie same potrzeby oświetleniowe. W rzeczywistości trzeba dostosować oświetlenie do etapu życia zwierzęcia, żeby zapewnić im dobrostan i optymalne wyniki.
Pytanie 39
Osoba oferująca usługi związane z sztucznym unasiennianiem powinna korzystać z nasienia od reproduktorów
A. spełniających wymagania ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich
B. dla których prowadzi rejestr hodowlany
C. z określoną wartością użytkową
D. których samodzielnie pobiera i ocenia nasienie
Odpowiedź, która mówi, że podmiot, który zajmuje się sztucznym unasiennianiem, musi korzystać z nasienia, które spełnia normy ustawy o hodowli i rozrodzie zwierząt, jest całkiem trafna. Ta ustawa określa minimalne standardy, które są ważne dla jakości i bezpieczeństwa tego nasienia. Przykładowo, nasienie musi pochodzić od zdrowych zwierząt, które miały badania weterynaryjne, a także muszą mieć odpowiednią wartość użytkową. W praktyce hodowcy muszą dbać o porządną dokumentację zdrowotną i wydajności reproduktorów. Przestrzeganie tych norm wpływa nie tylko na skuteczność unoszenia, ale też na zdrowie całego stada. Dobre praktyki w branży podkreślają, jak istotne jest korzystanie z nasienia od certyfikowanych reproduktorów, bo to poprawia genetykę i wydajność zwierząt. Ustawa służy także do ochrony interesów zarówno producentów, jak i konsumentów, bo zapewnia, że usługi sztucznego unasienniania są świadczone z profesjonalizmem i zgodnie z przepisami.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.