Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 26 maja 2025 00:00
Data zakończenia: 26 maja 2025 00:22

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Didota długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,376 mm

B. 0,676 mm

C. 0,367 mm

D. 0,673 mm

Jeśli wybrałeś długość punktu typograficznego inną niż 0,376 mm w systemie Didota, to może być to spowodowane nieporozumieniem co do tego, jak działają jednostki miary w typografii. Inne wartości, jak 0,367 mm czy 0,676 mm mogą wprowadzać w błąd, bo są związane z innymi systemami, które funkcjonują w różnych częściach świata. Na przykład system pica, popularny w Stanach Zjednoczonych, ma swoją własną definicję punktów. Takie błędy mogą prowadzić do złego doboru czcionek czy rozmieszczenia tekstu, co wpływa na jakość druku i czytelność dokumentów. Często ludzie zakładają, że wszystkie systemy typograficzne są takie same lub że różnice w jednostkach nie mają większego znaczenia. Dlatego mega istotne jest, żeby dobrze rozumieć, co to znaczy punkt typograficzny w kontekście Didota, bo to klucz do używania typografii w projektach graficznych. Jak się dobrze dobierze wielkość czcionek i interlinia, to to naprawdę wpływa na jakość tekstu, a to pokazuje, jak ważne jest stosowanie solidnych standardów w branży.

Pytanie 2

Jak nazywa się ostatni wiersz akapitu umiejscowiony na startowej linii kolumny?

A. Sierota

B. Krawiec

C. Szewc

D. Bękart

Odpowiedzi 'Szewc', 'Sierota' i 'Krawiec' są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do pojęć, które nie mają zastosowania w kontekście typografii i układu tekstu. Termin 'Sierota' odnosi się do sytuacji, w której ostatni wiersz akapitu znajduje się na końcu strony, a reszta akapitu przeniesiona jest do następnej strony, co wpływa na estetyczne wrażenia czytelnika. Z kolei 'Szewc' i 'Krawiec' nie mają żadnego znaczenia w kontekście typograficznym i są terminami, które mogą wprowadzać w błąd. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć typograficznych z codziennymi użyciami słów, co prowadzi do niewłaściwego zrozumienia zasad edytorskich. W nowoczesnym designie typograficznym, ważne jest, aby stosować właściwe terminologie, aby zapewnić nie tylko czytelność, ale i estetykę. W dobie cyfrowej typografia odgrywa kluczową rolę w projektowaniu graficznym, a zrozumienie pojęć takich jak bękart i sierota jest niezbędne do tworzenia dobrze zorganizowanych i profesjonalnych dokumentów. Używanie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w komunikacji między projektantami a klientami, co może skutkować nieefektywnymi i nieestetycznymi produktami końcowymi.

Pytanie 3

Aby przeprowadzić automatyczną impozycję użytków na arkuszu, wymagany jest plik wyjściowy w formacie

A. PDF

B. FLA

C. PNG

D. TIFF

Wybór formatu PDF jako pliku wyjściowego dla automatycznej impozycji użytków na arkuszu jest uzasadniony z kilku powodów. PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem pliku, który zapewnia wysoką jakość reprodukcji oraz zachowuje integralność dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Umożliwia to użytkownikowi uzyskanie pewności, że przygotowane materiały będą wyglądać identycznie zarówno na ekranie, jak i w druku. W praktyce, PDF jest szeroko stosowany w branży graficznej, ponieważ pozwala na osadzenie czcionek, grafiki wektorowej oraz bitmapowej, a także metadanych, co jest kluczowe podczas procesu impozycji. Dodatkowo, wiele programów do druku oraz oprogramowania do DTP (Desktop Publishing) korzysta z plików PDF jako formatu roboczego, co sprawia, że jest on zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest zoptymalizowany do drukowania. Przykładem zastosowania może być przygotowanie katalogu lub broszury, gdzie kluczowe jest utrzymanie jakości oraz spójności wizualnej, co PDF zapewnia. Używając tego formatu, można mieć pewność, że każdy detal projektu zostanie wiernie odwzorowany w finalnym produkcie.

Pytanie 4

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. rozmycie

B. kadrowanie

C. wypełnianie

D. selekcja

Wybór wypełniania jako odpowiedzi na pytanie o zastosowanie narzędzia Lasso w Photoshopie wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych funkcji narzędzi graficznych. Wypełnianie odnosi się do procesu dodawania koloru lub tekstury do całego obszaru, co jest całkowicie innym działaniem niż selekcja. Narzędzie Lasso nie wypełnia obszaru, lecz umożliwia jego zaznaczenie, co jest pierwszym krokiem przed wypełnieniem wybranego obszaru. Kolejnym błędem jest utożsamienie rozmycia z funkcjonalnością Lasso. Rozmycie polega na wygładzaniu krawędzi zdjęcia lub obiektu, co również nie jest działaniem realizowanym przez to narzędzie. Poprawne wprowadzenie rozmycia miałoby sens jedynie po dokonaniu selekcji, co nie zmienia faktu, że jest to odrębna operacja. Kadrowanie natomiast to proces przycinania obrazu do określonego rozmiaru lub proporcji, co również różni się od selekcji. Kadrowanie może być zastosowane po selekcji, ale nie jest jego bezpośrednim celem. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest kluczowe dla efektywnej pracy w programach graficznych, a także dla osiągnięcia pożądanych rezultatów w projektach graficznych.

Pytanie 5

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 105 x 148 mm

B. 210 x 297 mm

C. 176 x 250 mm

D. 148 x 210 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 6

W procesie cyfrowego przygotowania do druku zalewki dla wektorowych elementów publikacji ustala się w trakcie

A. naświetlania matrycy drukarskiej

B. tworzenia pliku postscriptowego

C. przetwarzania bitmap

D. przygotowywania tekstów w edytorze

Zarówno naświetlanie formy drukowej, jak i obróbka bitmap, to procesy, które są istotne w kontekście druku, ale nie dotyczą bezpośrednio definiowania zalewki dla wektorowych elementów publikacji. Naświetlanie formy drukowej polega na przenoszeniu obrazu z formatu cyfrowego na formę drukową, co jest kluczowe w procesach takich jak offset. W tym etapie formy są przygotowywane do druku, jednak nie zajmują się one szczegółowym definiowaniem zalewki, która była już ustalona w poprzednich krokach, takich jak przygotowanie pliku PostScript. Obróbka bitmap jest procesem przekształcania i edytowania obrazów rastrowych, a nie wektorowych. Przy obróbce bitmap chodzi o manipulację pikselami, co nie ma związku z wektorowym opisem elementów graficznych. Przygotowanie tekstów w edytorze również nie dotyczy definiowania zalewki, ponieważ edytory tekstu skupiają się na formatujowaniu treści i układzie, a nie na szczegółach związanych z drukiem. Często błędne myślenie prowadzi do zamiany pojęć dotyczących grafiki wektorowej z bitmapową, a także do mylenia kolejności procesów w przygotowaniu do druku.

Pytanie 7

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 180 sztuk

B. 240 sztuk

C. 320 sztuk

D. 360 sztuk

Wszystkie błędne odpowiedzi wynikają z braku zrozumienia, jak właściwie obliczyć naddatek technologiczny. W przypadku odpowiedzi, które sugerują inne ilości arkuszy, najczęściej można zauważyć pomyłki w sposobie obliczenia procentów lub mylenie naddatku z innymi parametrami produkcji. Na przykład, w odpowiedziach mówiących o 180, 240 czy 320 arkuszach istnieje tendencja do nieprawidłowego obliczania procentu naddatku w stosunku do całkowitej liczby arkuszy, co prowadzi do zaniedbania kluczowego aspektu, jakim jest uwzględnienie wszystkich potencjalnych strat. Takie podejście ignoruje również standardy branżowe, które zalecają dokładne obliczenia na podstawie całkowitego nakładu. Naddatek technologiczny nie jest jedynie prostą estymacją, ale musi opierać się na rzeczywistych danych dotyczących procesu produkcyjnego, co wymaga znajomości nie tylko liczby arkuszy, ale także specyfiki danego projektu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy błąd w obliczeniach może prowadzić do problemów w późniejszych etapach produkcji, w tym do opóźnień i dodatkowych kosztów. Kluczem do sukcesu w procesie drukarskim jest więc nie tylko znajomość matematyki, ale także zrozumienie procesów związanych z technologią druku oraz umiejętność przewidywania potencjalnych strat.

Pytanie 8

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. lokalizacji użytków

B. zalewania

C. tworzenia wyciągów

D. konserwacji

Odpowiedź 'konserwacja' jest poprawna, ponieważ system produkcyjny obejmuje procesy i programy, które bezpośrednio wpływają na wytwarzanie produktów lub usług. Programy do generowania wyciągów, zalewkowania oraz rozstawienia użytków są integralnymi elementami procesu produkcyjnego, wspierającymi efektywność oraz jakość produkcji. Konserwacja, mimo że jest istotna w kontekście utrzymania sprzętu i infrastruktury produkcyjnej, sama w sobie nie tworzy wartości dodanej w zakresie samego procesu produkcji. W praktyce, konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie maszyn w dobrym stanie, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednią częścią systemu produkcyjnego. Przykładem zastosowania może być wdrażanie programów do predyktywnej konserwacji w zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do minimalizacji przestojów i optymalizacji wydajności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne audyty stanu technicznego maszyn oraz systemowe podejście do zarządzania cyklem życia sprzętu.

Pytanie 9

Stworzenie zdjęcia panoramicznego z kilku cyfrowych fotografii wymaga użycia polecenia w Adobe Photoshop, które określa się jako

A. scalaniem do HDR Pro

B. photomerge

C. stykówką

D. korekcją obiektywu

Odpowiedź "photomerge" jest poprawna, ponieważ jest to specjalistyczna funkcja w Adobe Photoshop, która umożliwia łączenie kilku zdjęć w jedną panoramę. Technika ta wykorzystuje algorytmy do analizy i łączenia zdjęć w sposób, który minimalizuje zniekształcenia i różnice w oświetleniu. Po wybraniu zdjęć, które mają być połączone, użytkownicy mogą skorzystać z opcji "Photomerge" w menu 'File', co automatycznie generuje obraz panoramiczny. Przykładem zastosowania może być tworzenie panoram z krajobrazów, gdzie zdjęcia są robione z różnych kątów. Technika ta jest niezwykle użyteczna w fotografii architektonicznej i krajobrazowej, gdzie szerokie ujęcia są istotne. W branży fotograficznej standardem jest stosowanie funkcji automatycznego łączenia zdjęć, aby uzyskać jak najlepszą jakość i szczegółowość obrazu.

Pytanie 10

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

B. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

C. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

D. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego różnych systemów identyfikacji publikacji. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki (ISBN) to system przypisujący unikalne numery książkom, co różni się od ISSN, który dotyczy wydawnictw ciągłych. Podobnie, numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego to specyficzny mechanizm, który nie ma ogólnokrajowego czy międzynarodowego zastosowania w klasyfikacji publikacji, a jego funkcja jest zupełnie inna niż rola ISSN. Z kolei rodzaj zastrzeżenia praw autorskich dotyczy ochrony własności intelektualnej, a nie identyfikacji publikacji, co może prowadzić do mylnego wniosku, że jest to powiązane z systemem numeracji publikacji. Praktyka pokazuje, że brak zrozumienia tych różnic prowadzi do błędnych interpretacji i nieprawidłowego stosowania identyfikatorów w dokumentacji. W obszarze wydawniczym, prawidłowe stosowanie identyfikatorów jest kluczowe dla zapewnienia, że publikacje są poprawnie klasyfikowane i łatwo dostępne dla odbiorców. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie numery są przypisane do jakich typów publikacji i jakie mają znaczenie w kontekście całej branży.

Pytanie 11

Projektant otrzymał zadanie przygotowania grafiki do druku offsetowego. Plik źródłowy został przygotowany w przestrzeni barwnej RGB. Jaki będzie skutek pozostawienia tej przestrzeni przy druku offsetowym?

A. Wydruk będzie miał wyższą rozdzielczość

B. Kolory na wydruku mogą być niezgodne z projektem

C. Zwiększy się nasycenie kolorów na wydruku

D. Plik zostanie automatycznie poprawnie wydrukowany

Pozostawienie pliku w przestrzeni RGB przy przygotowaniu materiałów do druku offsetowego to jeden z częstszych błędów, szczególnie u osób początkujących w branży poligraficznej. Druk offsetowy opiera się na modelu barw CMYK, czyli czterech farbach podstawowych – cyan, magenta, yellow, black – które mieszane są na papierze. Natomiast RGB to model wykorzystywany w ekranach i monitorach, gdzie kolory powstają przez mieszanie światła czerwonego, zielonego i niebieskiego. Różnica między tymi modelami sprawia, że wiele barw możliwych do uzyskania na ekranie (w RGB) nie da się odwzorować w druku (CMYK). Jeśli plik zostanie przygotowany w RGB i nie zostanie przekonwertowany do CMYK przed drukiem, to drukarnia zwykle automatycznie przeprowadzi konwersję – często bez kontroli projektanta nad końcowym efektem. Skutkuje to widocznymi różnicami w kolorystyce: barwy mogą stać się matowe, mniej nasycone lub całkiem inne niż te, które projektant widział na monitorze. W praktyce może to być powodem reklamacji, niezadowolenia klienta i strat finansowych. Dlatego jednym z kluczowych standardów przygotowania plików do druku jest zawsze konwersja do CMYK i kontrola kolorów przed wysłaniem do drukarni. To podstawa w branży DTP i grafiki użytkowej.

Pytanie 12

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CIP

B. CtP

C. CtF

D. CMS

Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.

Pytanie 13

Jaką maszynę drukarską należy zastosować, aby w czasie 10-godzinnej zmiany wydrukować 100 000 egzemplarzy plakatów w formacie A2?

A. Ćwierćformatową o wydajności 10 000 odbitek na godzinę

B. Półformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

C. Pełnoformatową o wydajności 5 000 odbitek na godzinę

D. Półformatową o wydajności 1 000 odbitek na godzinę

Wybór półformatowej maszyny o wydajności 5 000 odbitek na godzinę, półformatowej o wydajności 1 000 odbitek na godzinę lub ćwierćformatowej o wydajności 10 000 odbitek na godzinę nie jest odpowiedni ze względu na wymagania dotyczące wydajności produkcji. Półformatowa maszyna o wydajności 5 000 odbitek na godzinę może wydrukować 50 000 plakatów w ciągu 10 godzin, co jest połową potrzebnej liczby. Natomiast półformatowa o wydajności 1 000 odbitek na godzinę pozwala na zrealizowanie jedynie 10 000 odbitek w tym samym czasie, co czyni ją całkowicie nieadekwatną do tego zadania. Z kolei ćwierćformatowa maszyna o wydajności 10 000 odbitek na godzinę, chociaż teoretycznie bardziej wydajna niż inne, również nie zaspokaja wymagań, ponieważ produkuje jedynie 100 000 odbitek w ciągu 10 godzin, co w praktyce może prowadzić do przestojów i nieefektywności. Wybór odpowiedniego urządzenia do druku jest kluczowy w kontekście maksymalizacji produkcji i minimalizacji kosztów operacyjnych. Niedoszacowanie wydajności może prowadzić do opóźnień w realizacji zamówień oraz wzrostu kosztów, co z kolei negatywnie wpływa na reputację firmy i jej zdolność do przyciągania klientów. W branży druku komercyjnego kluczowe jest nie tylko dostosowanie wydajności maszyn do wymagań produkcyjnych, ale także zapewnienie, że wybór sprzętu jest zgodny z najlepszymi praktykami oraz standardami branżowymi, co w dłuższej perspektywie zwiększa efektywność oraz rentowność operacyjną.

Pytanie 14

Jaką liniaturę rastra powinno się zastosować do druku wielobarwnych magazynów o najwyższych standardach jakościowych?

A. 1200 lpi

B. 500 lpi

C. 200 lpi

D. 60 lpi

Wybierając inne opcje, takie jak 60 lpi, 1200 lpi czy 500 lpi, można popełnić kilka kluczowych błędów w zrozumieniu wymagań druku wielobarwnego. Liniatura 60 lpi, choć może być wystarczająca dla prostych materiałów drukowanych, nie zapewnia odpowiedniej jakości dla profesjonalnych czasopism. Taki niski poziom liniatury skutkuje dużymi punktami rastra, które przy dużym powiększeniu stają się widoczne, co obniża estetykę druku. Z kolei 1200 lpi, mimo że wydaje się, że oferuje wyższą jakość, przekracza praktyczne możliwości większości standardowych maszyn drukarskich i materiałów, co może prowadzić do problemów z rejestracją kolorów oraz wytrzymałością druku. W przypadku 500 lpi sytuacja jest podobna; chociaż może to brzmi atrakcyjnie, w praktyce jest to zbyt dużo dla większości zastosowań i nie przekłada się na lepszą jakość wizualną, a jedynie na większe obciążenie techniczne dla maszyn i procesów druku. Aby wspierać jakość w branży graficznej, normy takie jak ISO 12647-2 wyraźnie wskazują zakresy liniatury, które są wystarczające do uzyskania najlepszych efektów wizualnych, a 200 lpi jest złotym standardem w tym zakresie.

Pytanie 15

Aby wyprodukować 2 000 000 afiszy w formacie A3 o kolorystyce 4 + 0, co należy zastosować?

A. maszynę typograficzną z 2 kolorami w wersji arkuszowej

B. maszynę offsetową z 6 kolorami w wersji arkuszowej

C. maszynę rotograwiurową z 4 kolorami w wersji zwojowej

D. maszynę offsetową z 2 kolorami w wersji zwojowej

Wybór 4-kolorowej zwojowej maszyny rotograwiurowej do produkcji 2 000 000 afiszy formatu A3 w kolorystyce 4 + 0 jest właściwy z kilku powodów. Technologia rotograwiurowa jest doskonałym rozwiązaniem dla dużych nakładów, ponieważ pozwala na szybką i efektywną produkcję materiałów drukowanych. Maszyny te są przystosowane do pracy w dużych prędkościach i charakteryzują się wysoką jakością druku, co jest kluczowe przy produkcji afiszy, gdzie jakość kolorów oraz detali ma ogromne znaczenie. W przypadku druku 4 + 0, czyli pełnokolorowego zadruku jednostronnego, rotograwiura zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów dzięki zastosowaniu systemu CMYK. Dodatkowo, maszyny zwojowe umożliwiają jednoczesne drukowanie na dużych rolkach papieru, co przekłada się na efektywność i zmniejszenie kosztów produkcji. W praktyce, takie rozwiązanie sprawdza się doskonale w branży reklamowej i wydawniczej, gdzie bardzo często realizowane są duże nakłady materiałów promocyjnych.

Pytanie 16

Do kosztów produkcji billboardu nie wlicza się wydatków

A. podłoża do druku

B. atramentu solwentowego

C. amortyzacji urządzenia do druku

D. kleju dyspersyjnego

Podłoża drukowe, amortyzacja plotera oraz atrament solwentowy są kluczowymi składnikami kosztów wytworzenia billboardów i ich uwzględnienie jest zgodne z powszechnie przyjętymi praktykami w branży. Podłoże drukowe jest podstawą, na której realizowany jest projekt graficzny, dlatego jego koszt jest niezbędny do kalkulacji całkowitych wydatków na produkcję. Amortyzacja plotera, czyli proces rozliczania wartości sprzętu, który jest wykorzystywany w produkcji, również powinna być uwzględniana, ponieważ sprzęt ten ma istotny wpływ na jakość i efektywność produkcji. Atrament solwentowy, z kolei, jest bezpośrednim materiałem eksploatacyjnym, który wpływa na finalny efekt wizualny billboardu. Ignorowanie tych kosztów prowadzi do niepełnego obrazu finansowego projektu, co może skutkować błędnymi decyzjami menedżerskimi. Często popełniane błędy dotyczące kalkulacji kosztów wytworzenia wynikają z pomylenia kosztów produkcyjnych z kosztami operacyjnymi, co może zniekształcać rzeczywisty koszt realizacji projektu oraz wpływać na rentowność działalności. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi w branży reklamowej.

Pytanie 17

W skład systemu produkcyjnego nie wchodzi

A. konserwacja

B. naświetlanie

C. skanowanie

D. archiwizacja

System produkcyjny obejmuje wszystkie procesy związane z tworzeniem, przetwarzaniem i zarządzaniem produktami w różnych formatach. Konserwacja, choć istotna w kontekście utrzymania infrastruktury i sprzętu, nie jest bezpośrednio częścią systemów produkcyjnych, które koncentrują się na operacjach produkcyjnych, takich jak skanowanie, naświetlanie czy archiwizacja. Przykładem zastosowania systemów produkcyjnych są linie produkcyjne, gdzie skanowanie kodów kreskowych zapewnia ścisłą kontrolę jakości i śledzenie produktów, podczas gdy naświetlanie znajdziemy w procesach związanych z produkcją materiałów graficznych. W kontekście archiwizacji, jest to proces, który może wspierać produkcję, ale nie jest uważany za jej integralną część. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto wdrażać procedury konserwacji jako usprawnienie dla systemów produkcyjnych, jednak nie są one w nich ujęte jako kluczowe elementy operacyjne.

Pytanie 18

Układ użytków na arkuszu drukarskim to

A. rastryzacja

B. impozycja

C. dopasowanie

D. lokalizacja

Impozycja to proces, który polega na rozmieszczaniu użytków graficznych na arkuszu drukarskim w taki sposób, aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń i zminimalizować straty materiału. W praktyce oznacza to, że projektant lub operator maszyny drukarskiej musi uwzględnić różne czynniki, takie jak rozmiar finalnego produktu, rodzaj i gramatura papieru, a także technologię druku. Dobre praktyki w impozycji obejmują stosowanie programów graficznych, które pozwalają na wizualizację i optymalizację układu użytków. Przykładem zastosowania impozycji może być przygotowanie arkusza z różnymi formatami etykiet, gdzie każda etykieta jest zaprojektowana tak, aby jak najlepiej pasowała do reszty układu. W branży stosuje się także standardy, takie jak ISO 12647, które regulują proces druku, w tym impozycję, aby zapewnić wysoką jakość i spójność kolorystyczną wydruków. Właściwa impozycja wpływa na efektywność produkcji oraz na koszty, dlatego jest kluczowym etapem w procesie graficznym.

Pytanie 19

Żywa pagina to informacja umieszczona

A. w pojedynczym wierszu na górze strony.

B. na stronach z wolnymi miejscami.

C. na spuszczonych kolumnach.

D. na tytułach czterech i dwóch.

W kontekście umieszczania żywej paginy, błędne odpowiedzi sugerują nieodpowiednie lokalizacje informacji, co może prowadzić do dezorientacji czytelników. Umieszczenie żywej paginy na czwórkach i dwójkach tytułowych nie jest powszechnie stosowaną praktyką, ponieważ te miejsca są zazwyczaj zajęte przez inne kluczowe elementy, takie jak spis treści, tytuł czy informacje o autorze. Podobnie, umieszczanie informacji na kolumnach spuszczonych nieefektywnie wykorzystuje przestrzeń, ograniczając widoczność i dostępność żywej paginy dla czytelnika. Warto również zauważyć, że strony wakatowe, które zazwyczaj zawierają puste lub nieużywane miejsce, nie są odpowiednie do umieszczania istotnych informacji, gdyż ich funkcja polega na oddzielaniu treści oraz dawanie przestrzeni wizualnej. Ostatecznie, umieszczanie informacji w jednym wierszu u góry strony jest najlepszym rozwiązaniem, ponieważ zapewnia optymalne wykorzystanie przestrzeni oraz zwiększa szansę na zauważenie kluczowych informacji przez odbiorcę. Zrozumienie tych praktyk i standardów w publikacji jest kluczowe dla efektywnego przekazywania treści i zapewnienia ich dostępności dla użytkowników.

Pytanie 20

Który z programów wchodzących w skład pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie oraz katalogowanie zdjęć?

A. Media Encoder

B. Acrobat

C. Widget Browser

D. Bridge

Odpowiedzi, które wskazałeś, są nieprawidłowe, ponieważ żaden z wymienionych programów nie jest przeznaczony do zarządzania zdjęciami w sposób, w jaki robi to Adobe Bridge. Widget Browser to narzędzie, które nie jest związane z pakietem Adobe i nie pełni funkcji zarządzania zdjęciami. Acrobat to program skoncentrowany na pracy z plikami PDF, pozwalający na ich tworzenie, edytowanie i udostępnianie, ale nie ma funkcjonalności związanej z katalogowaniem obrazów. Media Encoder natomiast służy do kodowania multimediów i konwersji plików wideo, co również nie ma związku z zarządzaniem fotografiami. Często pojawiają się błędy myślowe polegające na myleniu tych programów z Bridge ze względu na ich funkcje związane z mediami, jednak kluczowy błąd polega na braku zrozumienia dedykacji tych narzędzi. Warto zwrócić uwagę, że odpowiednie dobieranie narzędzi do konkretnego zadania jest kluczowe w pracy z mediami cyfrowymi, a znajomość ich funkcji i przeznaczenia może znacznie zwiększyć efektywność pracy.

Pytanie 21

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy

A. wierszami

B. znakami

C. wyrazami

D. stronicami

Interlinia odnosi się do odstępu pomiędzy wierszami tekstu, co jest kluczowym elementem w typografii i projektowaniu dokumentów. Ustalanie odpowiedniej interlinii wpływa na czytelność i estetykę tekstu. Standardowo, interlinia może wynosić od 1.0 do 1.5, w zależności od zastosowania. Na przykład, w dokumentach formalnych, takich jak raporty czy artykuły naukowe, często stosuje się 1.5, aby zapewnić lepszą czytelność. W kontekście edytorów tekstu, takich jak Microsoft Word czy Google Docs, użytkownicy mają możliwość dostosowania interlinii za pomocą opcji formatowania, co umożliwia dostosowanie dokumentów do specyficznych wymogów. Dobrą praktyką jest również dostosowanie interlinii w zależności od czcionki i jej rozmiaru, ponieważ różne czcionki zachowują się inaczej w kontekście czytelności. Stosowanie odpowiedniej interlinii nie tylko wspomaga odbiór treści przez czytelników, ale również wpływa na ogólny wygląd dokumentu, co jest istotne w kontekście profesjonalnych prezentacji oraz publikacji. Z tego powodu, znajomość zasad interlinii jest niezbędna dla każdej osoby zajmującej się tworzeniem treści pisemnych.

Pytanie 22

Jaką wartość ma koszt jednostkowy druku kalendarzyków, jeśli drukarnia oszacowała wydruk 300 kalendarzyków listkowych o rozmiarze 85 x 55 mm na arkuszach A3+ na kwotę 120,00 zł?

A. 55 gr

B. 40 gr

C. 30 gr

D. 25 gr

Koszt jednostkowy druku kalendarzyka wynosi 40 groszy. Żeby to policzyć, wystarczy podzielić cały koszt druku przez liczbę wydrukowanych sztuk. W tym case, wydruk 300 kalendarzyków kosztuje 120 zł, więc 120 zł dzielone przez 300 daje 0,40 zł, co jest równoznaczne z 40 groszami. Takie obliczenia są naprawdę ważne w branży drukarskiej, bo pomagają lepiej zarządzać kosztami i ustalać ceny. Na przykład, kiedy planujesz budżet na marketing, znajomość kosztów jednostkowych produkcji pomoże ci określić, czy opłaca się zamówić więcej materiałów reklamowych. Fajnie też wiedzieć, że koszt jednostkowy może się zmieniać w zależności od różnych rzeczy, jak skala produkcji, technologia druku czy materiały użyte do produkcji. Zrozumienie tego aspektu pozwala na lepszą analizę kosztów i podejmowanie bardziej przemyślanych decyzji związanych z zamówieniami drukarskimi.

Pytanie 23

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 49 kg

B. 42 kg

C. 35 kg

D. 55 kg

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem masy papieru. Wiele osób może pomylić gramaturę z masą całkowitą, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 35 kg lub 49 kg mogą sugerować, że osoba obliczała masę na podstawie zbyt małej wartości gramatury lub powierzchni arkusza. Niewłaściwe założenia dotyczące wymiarów arkusza lub jednostek miary także mogą skutkować błędnymi wynikami. Na przykład, błędne przeliczenie jednostek z milimetrów na metry może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku. Zrozumienie, że gramatura papieru odnosi się do masy jednego metra kwadratowego, jest kluczowe w tego typu zadaniach. Ponadto, w praktyce branżowej, niezbędne jest uwzględnienie wszystkich parametrów produkcyjnych, takich jak wilgotność papieru czy technologia jego wytwarzania, które mogą wpływać na rzeczywistą masę materiału. Dlatego ważne jest, aby podczas wykonywania obliczeń stosować precyzyjne wartości oraz dobrze rozumieć procesy związane z obróbką papieru.

Pytanie 24

Jakie równanie wykorzystuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. liczba punktów = 3/8 x ilość milimetrów

B. liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów

C. liczba punktów = 3/9 x ilość milimetrów

D. liczba punktów = 9/3 x ilość milimetrów

Odpowiedzi, które podają nieprawidłowe zależności, opierają się na błędnym zrozumieniu konwersji między jednostkami miary. Można zauważyć, że każda z tych odpowiedzi zawiera błędny stosunek, co prowadzi do niepoprawnych przeliczeń. Przykładowo, odpowiedź "liczba punktów = 8/3 x ilość milimetrów" sugeruje, że jeden punkt odpowiada znacznie większej wartości w milimetrach niż to jest w rzeczywistości. To prowadzi do znacznych nieścisłości w wymiarach typograficznych, które są kluczowe w projektach graficznych. W rzeczywistości, takie mylenie jednostek może skutkować nieodpowiednią wielkością czcionki, co z kolei wpływa na czytelność tekstu. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że jednostki miary są całkowicie wymienne bez uwzględnienia ich rzeczywistych proporcji. Tego rodzaju pomyłki mogą się pojawić, gdy projektanci nie mają wystarczającej wiedzy o standardach typograficznych, co może prowadzić do nieefektywnej pracy lub konieczności poprawek w drukowanych materiałach. Aby uniknąć tych problemów, ważne jest, aby projektanci byli świadomi właściwych konwersji i potrafili stosować je w praktyce, co zwiększa jakość i profesjonalizm ich pracy.

Pytanie 25

Które oprogramowanie Adobe jest dedykowane do przygotowywania publikacji wielostronicowych?

A. InDesign

B. Animate

C. Premiere

D. Photoshop

Adobe InDesign to naprawdę świetny program do tworzenia publikacji wielostronicowych. Jest uznawany za numer jeden w tej dziedzinie. Dzięki jego funkcjom możesz łatwo projektować skomplikowane układy, co przydaje się przy gazetach, książkach czy broszurach. Wspiera różne style tekstu i typografię, więc wszystko wygląda estetycznie i spójnie. Możesz też importować grafiki z Photoshop i Illustratora, co daje ci dużą kontrolę nad projektem. W praktyce, jak np. projektujesz jakąś publikację, masz opcję automatycznego numerowania stron albo tworzenia indeksów, co jest mega wygodne. Użytkownicy, którzy ogarnęli InDesign, mogą naprawdę wykorzystać jego potencjał do robienia ładnych i funkcjonalnych projektów. Myślę, że to narzędzie jest idealne dla profesjonalnych grafików i wydawców.

Pytanie 26

Jakie parametry technologiczne mają kluczowe znaczenie podczas przygotowywania okładek do druku?

A. Parametry urządzenia drukującego, liniatura rastra

B. Wymiary okładki po rozwinięciu, kolorystyka

C. Typ podłoża, metoda drukowania

D. Typ oprawy, technologia produkcji form drukowych

Wybór nieodpowiednich parametrów, jak maszyna drukująca czy rodzaj podłoża, może prowadzić do zamieszania w przygotowaniach do druku. Oczywiście, parametry maszyny są ważne, ale w kontekście projektowania okładek nie są kluczowe. Wymiary i kolorystyka to podstawa, bo definiują, jak produkt będzie wyglądał i jak zadziała w praktyce. Rodzaj podłoża czy technologia druku też mają swoje znaczenie, ale nie wpływają tak mocno na wizualny aspekt, który wyznaczają najpierw kolory i wymiary. Wybór technologii wykonania form drukowych też nie jest pierwszorzędny na etapie projektowania. Ważne, żeby najpierw skupić się na estetyce i funkcjonalności okładki, a potem dopiero dobierać techniczne szczegóły, jak materiały czy maszyny. Dobre praktyki w projektowaniu graficznym powinny koncentrować się na spełnieniu oczekiwań estetycznych i funkcjonalnych przed rozważaniem aspektów technologicznych.

Pytanie 27

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na ilustracji?

A. Marionetkowe.

B. Swobodne.

C. Skalę.

D. Perspektywę.

Odpowiedź "Marionetkowe" jest poprawna, ponieważ przekształcenie marionetkowe (Puppet Warp) to technika graficzna, która umożliwia precyzyjne modyfikowanie kształtu obiektów na obrazach poprzez manipulację punktami siatki w sposób, który przypomina ruchy marionetki. Użytkownik może łatwo przesuwać, obracać i deformować wybrane fragmenty obrazu, co daje pełną kontrolę nad jego formą. Takie podejście jest szczególnie przydatne w edytorach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, gdzie można zastosować tę technikę do tworzenia zaawansowanych efektów wizualnych lub przy retuszu zdjęć. Dzięki zastosowaniu przekształcenia marionetkowego, można osiągnąć złożone efekty, które byłyby trudne do zrealizowania przy użyciu innych metod, takich jak przekształcenia perspektywiczne czy skalowanie. Praktyka ta jest zgodna z najlepszymi standardami w branży, które uwzględniają elastyczność w manipulacji obrazami oraz dążenie do wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 28

Jakie oprogramowanie można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności stworzenia pliku PDF w jakości do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Adobe Acrobat

D. Impozycjoner

Wybór impozycjonera do oceny pliku PDF jest niewłaściwy, ponieważ impozycjonery służą głównie do układu i przygotowania plików do druku, a nie do ich wstępnej analizy jakościowej. Ich głównym celem jest optymalizacja rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim, co nie obejmuje oceny technicznych aspektów, takich jak rozdzielczość czy kolory. Corel Draw, jako oprogramowanie do grafiki wektorowej, również nie jest narzędziem dedykowanym do analizy plików PDF pod kątem jakości druku. Choć można w nim otworzyć plik PDF i wprowadzić pewne edycje, nie jest to program zaprojektowany do oceny zgodności z branżowymi standardami druku. Z kolei Adobe InDesign jest profesjonalnym narzędziem do projektowania layoutów, jednak podobnie jak Corel Draw, nie oferuje zaawansowanych funkcji analizy jakości plików PDF. Często użytkownicy mogą mylić te programy z Adobe Acrobat, nie zdając sobie sprawy, że nie są one zoptymalizowane do weryfikacji plików pod kątem druku. Przygotowując plik PDF do druku, kluczowe jest, aby używać odpowiednich narzędzi i standardów, takich jak PDF/X, które obsługiwane są przez Adobe Acrobat. To pozwala uniknąć typowych błędów, takich jak nieprawidłowe osadzenie czcionek czy błędy w zarządzaniu kolorami, które mogą prowadzić do niezgodności między tym, co widzimy na ekranie a tym, co zostanie wydrukowane.

Pytanie 29

Ile separacji kolorystycznych powinno się przygotować do druku offsetowego w systemie 2+4?

A. 6

B. 3

C. 2

D. 8

W druku offsetowym, kolorystyka 2+4 odnosi się do zastosowania dwóch kolorów z palety podstawowej oraz czterech kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że do przygotowania separacji barwnych trzeba uwzględnić kolory CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje nam cztery separacje, oraz dodatkowe kolory specjalne, które są najczęściej wykorzystywane w przypadku konkretnych projektów graficznych, takich jak PMS (Pantone Matching System). Zatem, przygotowanie sześciu oddzielnych separacji barwnych jest poprawne, ponieważ uwzględnia zarówno podstawowe kolory CMYK, jak i dodatkowe kolory, które mogą być zastosowane w projekcie. W praktyce, stosowanie dodatkowych kolorów specjalnych pozwala na uzyskanie szerszej gamy barw oraz lepszej jakości druku, co jest niezwykle ważne w przypadku materiałów marketingowych, gdzie precyzja koloru jest kluczowa. Poznanie odpowiedniego procesu separacji barwnej w druku offsetowym i umiejętność jego zastosowania są niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży graficznej.

Pytanie 30

Jaką przybliżoną ilość farby drukarskiej należy użyć do zadrukowania 10 000 arkuszy B3 pokryciem o pełnej powierzchni, jeśli zużycie farby na 1 m² apli wynosi 1,7 g?

A. 3 kg

B. 5 kg

C. 7 kg

D. 2 kg

Obliczenia dotyczące zużycia farby mogą być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich istotnych parametrów. W przypadku podawania innych ilości, jak 2 kg, 5 kg czy 7 kg, można dostrzec szereg nieporozumień związanych z podstawowymi zasadami obliczeń. Na przykład, wybierając 2 kg, można sądzić, że może to wystarczyć na mniejszą powierzchnię, co jest nieprawidłowe, gdyż nie bierzemy pod uwagę minimalnej powierzchni, jaka jest pokrywana przez farbę. Z kolei odpowiedź 5 kg lub 7 kg może wynikać z nadmiernego założenia, że zużycie farby będzie większe z powodu nieznajomości standardów. W drukarniach stosuje się różne normy dotyczące zużycia farby na m², które mogą się różnić w zależności od podłoża, techniki druku oraz rodzaju farby. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przy takich obliczeniach dokładnie ustalać powierzchnię oraz stosować właściwe zużycie farby, a także uwzględniać ewentualne straty. Te nieporozumienia prowadzą do błędnych wniosków i planowania, co w efekcie może zwiększać koszty produkcji.

Pytanie 31

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 1 h

B. 0,5 h

C. 2,5 h

D. 4 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 32

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. rotograwiurową

B. fleksograficzną

C. tampodrukową

D. offsetową

Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.

Pytanie 33

Jakie jest znaczenie skrótu CMS w kontekście cyfrowego przygotowania produktów poligraficznych?

A. Zarządzanie kolorem

B. Pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji

C. Urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego

D. Cyfrowy druk solwentowy

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylenia pojęć związanych z technologią druku z terminologią zarządzania kolorem. Na przykład, opcja dotycząca 'cyfrowego druku solwentowego' odnosi się do konkretnego procesu druku, który wykorzystuje atramenty solwentowe, co jest zupełnie inną kategorią niż zarządzanie kolorem. Druk solwentowy jest stosowany głównie w produkcji grafiki wielkoformatowej, natomiast CMS dotyczy szerokiego zakresu technik zapewniających spójność kolorystyczną w różnych urządzeniach. Z kolei urządzenie do cyfrowej symulacji wydruku offsetowego to narzędzie służące do symulacji efektów druku offsetowego, co również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem kolorem w kontekście cyfrowych procesów. Wreszcie, pakiet programów firmy Microsoft do projektowania publikacji, choć użyteczny w kontekście tworzenia treści, nie odnosi się do zarządzania kolorem, które jest bardziej skomplikowanym i technicznym procesem wymagającym znajomości specyfikacji kolorów oraz ich reprodukcji w różnych mediach. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, to zbytnie uproszczenie tematów związanych z grafiką, co skutkuje brakiem zrozumienia kluczowych pojęć związanych z jakością druku i reprodukcją kolorów.

Pytanie 34

Jak długo potrwa oraz ile będzie kosztować wykonanie 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, jeśli ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, a cena druku 1 m² wynosi 12 zł?

A. 3 h, 5 400 zł

B. 3 h, 1 080 zł

C. 15 h, 5 400 zł

D. 15 h, 1 080 zł

Aby obliczyć czas oraz koszt wykonania 5 banerów o wymiarach 6 x 15 m, należy najpierw ustalić całkowitą powierzchnię banerów. Powierzchnia jednego banera wynosi 6 m * 15 m = 90 m², zatem 5 banerów to 5 * 90 m² = 450 m². Ploter drukuje z prędkością 30 m²/h, co oznacza, że czas potrzebny do wydrukowania 450 m² wynosi 450 m² / 30 m²/h = 15 h. Koszt zadruku 1 m² wynosi 12 zł, więc koszt całkowity drukowania 450 m² to 450 m² * 12 zł/m² = 5400 zł. Taka analiza jest przydatna w kontekście planowania kosztów i czasu realizacji projektów w branży reklamy oraz druku wielkoformatowego. Zrozumienie tych podstawowych obliczeń pozwala na efektywne zarządzanie budżetem oraz czasem realizacji zleceń, co jest niezbędne w profesjonalnej praktyce.

Pytanie 35

Jakie prawa autorskie są brane pod uwagę przy obliczaniu kosztów produkcji wyrobów poligraficznych?

A. Creative commons

B. Public domain

C. Copyleft

D. Copyright

Odpowiedź "Copyright" jest prawidłowa, ponieważ prawa autorskie (copyright) odgrywają kluczową rolę w kalkulacji kosztów wytworzenia produktów poligraficznych. Prawa te chronią oryginalne dzieła twórcze, takie jak teksty, ilustracje czy zdjęcia, co oznacza, że ich wykorzystanie w produktach poligraficznych często wymaga uzyskania odpowiednich licencji. Na przykład, jeśli projektujesz książkę i zamierzasz użyć ilustracji stworzonej przez innego artystę, musisz uzyskać licencję na jej wykorzystanie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Przemysł poligraficzny powinien przestrzegać zasad fair use oraz respektować prawa artystów, co nie tylko jest zgodne z prawem, ale również wspiera kreatywność i innowacyjność w branży. W praktyce, prawidłowe uwzględnienie kosztów związanych z prawami autorskimi w budżecie projektu pozwala na bardziej dokładne oszacowanie całkowitych wydatków i minimalizuje ryzyko konfliktów prawnych. Warto również zaznaczyć, że w kontekście cyfrowym, wiele platform oferuje zasoby, które mogą być używane na mocy 'creative commons', ale należy zachować ostrożność przy ich wykorzystaniu, aby unikać naruszeń praw autorskich.

Pytanie 36

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 140 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 100 arkuszy

D. 120 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Jaką wartość przybliżoną ma koszt papieru potrzebnego do wydrukowania 1 000 plakatów o wymiarach 707 × 1000 mm na papierze o gramaturze 100 g/m², jeśli 1 kilogram tego papieru kosztuje 3,00 zł?

A. 212,00 zł

B. 240,00 zł

C. 150,00 zł

D. 180,00 zł

W przypadku prób obliczenia kosztu papieru potrzebnego do wydrukowania 1000 plakatów, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad obliczeń oraz gramatury papieru. Często przyczyną błędnych wyników jest niepoprawne obliczenie powierzchni plakatu lub niewłaściwe zrozumienie gramatury. Na przykład, gdy ktoś oblicza koszt papieru, może nie uwzględnić całkowitej powierzchni plakatów, co prowadzi do zaniżenia zapotrzebowania materiałowego. Ponadto, błędne obliczenia mogą wynikać z mylenia jednostek miary: pomijanie konwersji z gramów na kilogramy, co jest kluczowe w kalkulacjach kosztów. Warto także zwrócić uwagę na praktyczne aspekty drukowania, takie jak straty materiałowe podczas cięcia papieru czy też możliwość zamówienia większej ilości materiału na zapas, co może wpłynąć na całkowity koszt. W branży druku standardem jest dokładne oszacowanie zapotrzebowania na papier, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów oraz problemów związanych z dostawami i przechowywaniem materiałów. Dlatego ważne jest, aby przy takich obliczeniach zawsze starannie analizować każdy krok, aby uzyskać precyzyjne i wiarygodne wyniki.

Pytanie 38

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A3

B. A0

C. A6

D. A1

Wybór innych formatów niż A1 w przypadku podanych wymiarów wskazuje na brak zrozumienia systemu formatów papieru ISO 216, który klasyfikuje papier według określonych proporcji. Format A0 to największy format w serii A, mierzący 841 x 1189 mm, co czyni go znacznie większym od A1. Użycie formatu A0 w kontekście wymiarów 594 x 841 mm jest zatem niewłaściwe, ponieważ te wymiary są zbyt małe, by mogły pasować do tego formatu. Z kolei format A3 (297 x 420 mm) i A6 (105 x 148 mm) są znacznie mniejsze od A1, co również sprawia, że są nieodpowiednie do podanych wymiarów. Problemy z rozpoznawaniem formatów mogą wynikać z nieznajomości standardów lub z braku uwagi przy analizowaniu wymiarów papieru. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie wymiary mogą być dowolnie interpretowane w kontekście formatów bez odniesienia do proporcji systemu A. Uczenie się i znajomość standardów takich jak ISO 216 jest istotne w dziedzinach takich jak drukowanie, projektowanie i marketing, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Zrozumienie, jak różne formaty papieru mogą być wykorzystywane w praktyce, jest niezbędne, by uniknąć pomyłek i zapewnić zgodność w projektowaniu i produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 39

Z której strony należy przewidzieć spady w trakcie przygotowania do druku wizytówki przedstawionej na rysunku?

A. Wyłącznie z dołu i z góry.

B. Spady są zbędne.

C. Ze wszystkich stron.

D. Wyłącznie z lewej i prawej strony.

Spady to taki must-have, kiedy chodzi o przygotowanie wizytówek do druku. Dzięki nim nasza wizytówka wygląda lepiej i bardziej profesjonalnie. Kiedy przewidujemy spady ze wszystkich stron, zmniejszamy szansę na białe krawędzie, które mogą się pojawić, gdy drukarnia źle przytnie nasz projekt. Standardy branżowe mówią, że spady powinny wynosić przynajmniej 3 mm – to zapewnia, że grafika sięga aż do krawędzi wizytówki. Warto też pamiętać, że przy bardziej skomplikowanych kształtach, jak zaokrąglone rogi, trzeba pomyśleć o dodatkowych marginesach. Na przykład, jeżeli projektujemy wizytówkę z intensywnymi kolorami lub tekstem blisko krawędzi, to spady będą kluczowe, żeby uniknąć niechcianych efektów wizualnych. W praktyce, używanie spadów sprawia, że klienci lepiej odbierają wizytówki, a to jest mega ważne w branży poligraficznej, gdzie każdy detal się liczy.

Pytanie 40

Jak określa się niepożądany skutek w postaci regularnych kropek lub wzorów, który powstaje podczas reprodukcji na skutek nakładania się rastrów?

A. Rozeta

B. Spad

C. Mora

D. Blik

Mora to zjawisko, które występuje, gdy dwa lub więcej rastrów o różnych przejrzystościach lub wzorach nakłada się na siebie, co prowadzi do powstawania niepożądanych efektów wizualnych. W praktyce, mora może być szczególnie problematyczna w procesach druku i reprodukcji, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i wzorów jest kluczowe. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie materiałów reklamowych, gdzie niewłaściwe nałożenie rastrów może prowadzić do nieczytelnych grafik czy zniekształceń kolorystycznych. Aby uniknąć efektu mora, projektanci często stosują techniki takie jak optymalizacja rastrów, stosowanie większych punktów rastrowych lub zmiana kątów rastrów. W branży graficznej i drukarskiej standardy takie jak ISO 12647 określają wytyczne dotyczące jakości druku, co może pomóc w eliminacji problemów związanych z morą. Zrozumienie tego zjawiska jest niezbędne dla zachowania wysokiej jakości wydruków oraz estetyki projektów graficznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej