Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 19:32
Data zakończenia: 24 maja 2025 19:40

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie medium transmisyjne jest związane z adapterem przedstawionym na ilustracji?

A. Z przewodem UTP

B. Z przewodem FTP

C. Z przewodem koncentrycznym

D. Ze światłowodem

Adapter przedstawiony na rysunku to typowy złącze światłowodowe SC (Subscriber Connector) które jest stosowane w połączeniach światłowodowych. Światłowody są kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych ze względu na ich zdolność do przesyłania danych na bardzo duże odległości z minimalnym tłumieniem i bez zakłóceń elektromagnetycznych. Złącze SC jest popularne w aplikacjach sieciowych i telekomunikacyjnych ze względu na swoją prostą budowę i łatwość użycia. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych światłowody wykorzystują włókna szklane do transmisji danych za pomocą światła co pozwala na znacznie większą przepustowość i szybkość transmisji. Złącza SC charakteryzują się mechanizmem push-pull co ułatwia szybkie łączenie i rozłączanie. Zastosowanie światłowodów obejmuje między innymi sieci szerokopasmowe centra danych oraz infrastrukturę telekomunikacyjną. Wybór odpowiedniego medium transmisyjnego jakim jest światłowód jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wysokiej jakości usług sieciowych co jest standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych.

Pytanie 2

Aby zidentyfikować, który program najbardziej obciąża CPU w systemie Windows, należy otworzyć program

A. menedżer zadań

B. regedit

C. msconfig

D. dxdiag

Menedżer zadań w systemie Windows to narzędzie, które umożliwia monitorowanie i zarządzanie uruchomionymi procesami oraz aplikacjami. Jest on szczególnie przydatny do oceny obciążenia procesora, ponieważ wyświetla bieżące zużycie CPU przez poszczególne procesy. Aby otworzyć Menedżera zadań, można użyć skrótu klawiszowego Ctrl + Shift + Esc lub prawym przyciskiem myszy kliknąć na pasku zadań i wybrać odpowiednią opcję. Po uruchomieniu Menedżera zadań, w zakładce 'Procesy' można sortować aplikacje według użycia CPU, co pozwala szybko zidentyfikować, które programy obciążają system najbardziej. W praktyce, korzystanie z Menedżera zadań jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością, ponieważ umożliwia użytkownikom natychmiastowe reagowanie na sytuacje, w których jeden z procesów może powodować spowolnienie systemu. Zgodnie z dobrą praktyką, regularne monitorowanie procesów pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapobieganie problemom związanym z nadmiernym zużyciem zasobów.

Pytanie 3

Jaki protokół jest stosowany wyłącznie w sieciach lokalnych, gdzie działają komputery z systemami operacyjnymi firmy Microsoft?

A. NetBEUI

B. TCP/IP

C. AppleTalk

D. IPX/SPX

TCP/IP to rodzina protokołów komunikacyjnych, która jest standardem de facto dla komunikacji w sieciach komputerowych na całym świecie. Choć TCP/IP jest stosowany w sieciach lokalnych, jego zastosowanie wykracza daleko poza środowiska Microsoftu, obejmując również systemy operacyjne innych producentów, takie jak Linux czy macOS. Może to prowadzić do błędnych wniosków, iż TCP/IP mogłoby być używane wyłącznie w kontekście systemów Microsoft, co jest nieprawdziwe, gdyż jest on uniwersalnym rozwiązaniem do komunikacji między różnorodnymi urządzeniami w różnych środowiskach. IPX/SPX jest protokołem stworzonym przez firmę Novell, typowo używanym w sieciach NetWare, i podobnie jak TCP/IP, nie jest ograniczony do systemów operacyjnych Microsoft. AppleTalk to protokół stworzony specjalnie dla komputerów Apple, również nie mający związku z Microsoft. Każdy z tych protokołów ma swoje unikalne zastosowania i funkcje, które czynią je mniej odpowiednimi dla ograniczonego środowiska Windows. Uznawanie ich za jedyne opcje dla sieci lokalnych z systemami Microsoft prowadzi do nieporozumień dotyczących architektury sieci oraz wyboru odpowiednich protokołów w zależności od wymagań użytkowników. Kluczowe jest rozumienie specyfiki i zastosowań różnych protokołów oraz ich miejsca w strukturze sieciowej.

Pytanie 4

Jaką nazwę powinien mieć identyfikator, aby urządzenia w sieci mogły działać w danej sieci bezprzewodowej?

A. IP

B. URL

C. SSID

D. MAC

Wybór odpowiedzi URL, IP lub MAC może wskazywać na pewne nieporozumienia w zakresie terminologii związanej z sieciami komputerowymi. URL (Uniform Resource Locator) odnosi się do adresu zasobu w Internecie, a jego rola jest zgoła inna niż identyfikowanie lokalnej sieci bezprzewodowej. URL jest używany w kontekście stron internetowych i nie ma zastosowania w identyfikacji sieci Wi-Fi. Z kolei adres IP (Internet Protocol) to unikalny identyfikator przypisany urządzeniom w sieci, który pozwala na komunikację między nimi, jednak nie jest on używany do identyfikacji sieci bezprzewodowych. Adres IP jest kluczowy dla działania sieci internetowych, ale jego funkcjonalność i zastosowanie są izolowane od koncepcji SSID. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do karty sieciowej, pozwalający na identyfikację urządzeń w sieci lokalnej. Choć adres MAC jest istotny w kontekście komunikacji w sieci, to jednak nie pełni roli identyfikatora sieci Wi-Fi, jaką odgrywa SSID. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań tych terminów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zarządzania oraz konfigurowania sieci bezprzewodowych.

Pytanie 5

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1 kabel UTP 5e z przeplotem powstaje poprzez zamianę lokalizacji w wtyczce 8P8C następujących par żył (odpowiednio według kolorów):

A. biało-zielony i zielony z biało-brązowym i brązowym

B. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-zielonym i zielonym

C. biało-zielony i zielony z biało-niebieskim i niebieskim

D. biało-pomarańczowy i pomarańczowy z biało-brązowym i brązowym

Zgodnie z normą TIA/EIA-568-B.1, poprawna zamiana par przewodów w wtyczce 8P8C polega na wymianie miejscami przewodów biało-pomarańczowego i pomarańczowego z przewodami biało-zielonym i zielonym. Taki schemat ułożenia kabli zapewnia odpowiednią separację sygnałów oraz minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotne dla utrzymania wysokiej jakości transmisji danych w sieciach lokalnych. W praktyce, prawidłowe zakończenie kabli UTP 5e z przeplotem jest kluczowe dla uzyskiwania maksymalnej wydajności sieci, zwłaszcza w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak transmisja wideo w czasie rzeczywistym czy przesył danych w chmurze. Poprawne ułożenie przewodów zgodnie z normami branżowymi przyczynia się do stabilności i niezawodności połączeń, a tym samym do wydajności całej infrastruktury sieciowej. Dzięki temu, instalacje mogą spełniać wymagania dotyczące jakości usług (QoS) oraz minimalizować ryzyko wystąpienia błędów transmisji.

Pytanie 6

Na ilustracji przedstawiony jest schemat konstrukcji logicznej

A. klawiatury

B. procesora

C. karty graficznej

D. myszy komputerowej

Schemat nie przedstawia budowy myszy komputerowej ani klawiatury. Mysz komputerowa to urządzenie wskazujące służące do nawigacji po interfejsie użytkownika, składające się z sensora, przycisków i mechanizmów śledzenia ruchu. Współczesne myszy używają technologii optycznej lub laserowej, nie posiadając elementów takich jak jednostka arytmetyczno-logiczna czy dekoder rozkazów, typowych dla procesora. Klawiatura natomiast jest urządzeniem wejściowym przekształcającym wciśnięcia klawiszy na sygnały elektryczne interpretowane przez system operacyjny. Nie korzysta z zaawansowanych układów logicznych jak procesor, lecz zawiera prostsze kontrolery skanujące. Karta graficzna, chociaż złożona, również różni się w budowie. Jej główną funkcją jest przetwarzanie danych graficznych, często z własnym procesorem graficznym (GPU), pamięcią VRAM i układami chłodzenia, niezwiązanymi z elementami przedstawionymi na schemacie jak dekoder rozkazów czy magazyn pamięci ROM. Błędne utożsamienie przedstawionego schematu z tymi urządzeniami wynika z braku znajomości ich wewnętrznych struktur i funkcji pełnionych w systemie komputerowym, co jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia ich zastosowań i ograniczeń. Właściwe rozróżnianie komponentów sprzętowych wymaga znajomości ich specyfikacji technicznych oraz roli w ekosystemie komputerowym, co przekłada się na efektywne ich wykorzystanie w praktycznych zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 7

Do czego służy program CHKDSK?

A. odbudowy logicznej struktury dysku

B. zmiany systemu plików

C. odbudowy fizycznej struktury dysku

D. defragmentacji dysku

Program CHKDSK (Check Disk) jest narzędziem systemowym w systemach operacyjnych Windows, które jest używane do diagnostyki i naprawy problemów związanych z logiczną strukturą dysku. Jego głównym celem jest identyfikacja oraz naprawa błędów w systemie plików, co może obejmować problemy z alokacją przestrzeni dyskowej, uszkodzone sektory oraz inne nieprawidłowości, które mogą wpływać na integralność danych. Na przykład, jeżeli pliki są uszkodzone z powodu nieprawidłowego zamknięcia systemu lub awarii zasilania, CHKDSK może naprawić te problemy, przywracając prawidłowe wskazania w systemie plików. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi, regularne używanie CHKDSK jako części konserwacji systemu może znacząco zwiększyć długoterminową niezawodność dysków twardych. Narzędzie to wspiera standardy zarządzania systemami informatycznymi przez zapewnienie, że nośniki danych są w odpowiednim stanie do przechowywania i przetwarzania informacji.

Pytanie 8

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. plików

B. wdrażania systemu Windows

C. terminalowych

D. pulpitu zdalnego

Aby przeprowadzić instalację sieciową systemów operacyjnych Windows na stacjach roboczych, kluczowym elementem jest posiadanie na serwerze usługi wdrażania systemu Windows. Usługa ta umożliwia zdalne instalowanie systemów operacyjnych na wielu komputerach jednocześnie, co znacznie upraszcza proces zarządzania i aktualizacji oprogramowania w dużych środowiskach IT. Przykładem zastosowania może być środowisko korporacyjne, w którym administratorzy IT mogą przygotować obraz systemu operacyjnego oraz aplikacji, a następnie wdrożyć go na stacjach roboczych pracowników w godzinach nocnych, minimalizując zakłócenia w pracy. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie rozwiązań do wdrażania systemów operacyjnych pozwala na centralizację zarządzania oraz automatyzację procesów, co zwiększa efektywność operacyjną. Usługi te wykorzystują protokoły takie jak PXE (Preboot Execution Environment) oraz WDS (Windows Deployment Services), które są standardami w branży, umożliwiającymi szybkie i bezpieczne wdrożenie systemów operacyjnych w różnych konfiguracjach sprzętowych.

Pytanie 9

Według przedstawionego cennika, średni wydatek na zakup sprzętu do stanowiska komputerowego wynosi

A. 2000,00 zł

B. 5000,50 zł

C. 6700,00 zł

D. 4350,00 zł

Średni koszt wyposażenia stanowiska komputerowego oblicza się, sumując ceny minimalne oraz maksymalne dla każdego elementu wyposażenia, a następnie dzieląc przez liczbę tych elementów. W pierwszej kolejności obliczamy sumę minimalnych kosztów: 1300 zł (jednostka centralna) + 650 zł (monitor) + 28 zł (klawiatura) + 22 zł (myszka) = 2000 zł. Następnie obliczamy sumę maksymalnych kosztów: 4550 zł (jednostka centralna) + 2000 zł (monitor) + 100 zł (klawiatura) + 50 zł (myszka) = 6700 zł. Średni koszt obliczamy, dodając te dwie kwoty i dzieląc przez 2: (2000 zł + 6700 zł) / 2 = 4350 zł. Ta metoda obliczeń jest powszechnie stosowana w analizach kosztów w branży IT, ponieważ pozwala na określenie zakresu wydatków na niezbędne wyposażenie. W praktyce, znajomość kosztów pozwala na lepsze planowanie budżetu oraz podejmowanie świadomych decyzji zakupowych, co jest kluczowe w zarządzaniu projektami technologicznymi.

Pytanie 10

Jaką maksymalną prędkość transferu danych umożliwia interfejs USB 3.0?

A. 4GB/s

B. 5Gb/s

C. 400Mb/s

D. 120MB/s

Wybór prędkości 120 MB/s jest niepoprawny, ponieważ ta wartość odnosi się do standardu USB 2.0, który osiąga maksymalne prędkości transferu na poziomie 480 Mb/s (około 60 MB/s w praktyce). Również odpowiedź 400 Mb/s, chociaż bliska, nie odzwierciedla rzeczywistej maksymalnej prędkości USB 3.0, która wynosi 5 Gb/s. Odpowiedź sugerująca 4 GB/s jest znacznie przekroczona, ponieważ stanowi to wartość ponad dwukrotnie większą niż aktualny maksimum dla USB 3.0. Zrozumienie różnic między standardami USB jest kluczowe, ponieważ błędne interpretowanie prędkości może prowadzić do wyboru niewłaściwych urządzeń do zastosowań, które wymagają wysokiej przepustowości, takich jak transfer dużych plików wideo czy backup danych. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie jednostek miary, takich jak megabity i megabajty, co skutkuje nieprawidłowym oszacowaniem prędkości transferu. Wiedza o standardach USB jest niezbędna dla profesjonalistów, którzy muszą dokonywać świadomych wyborów dotyczących technologii, które będą używane w codziennej pracy.

Pytanie 11

Jaką sekwencję mają elementy adresu globalnego IPv6 typu unicast ukazanym na diagramie?

A. 1 - identyfikator interfejsu, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator podsieci

B. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator podsieci, 3 - identyfikator interfejsu

C. 1 - identyfikator podsieci, 2 - globalny prefiks, 3 - identyfikator interfejsu

D. 1 - globalny prefiks, 2 - identyfikator interfejsu, 3 - identyfikator podsieci

Adres IPv6 składa się z kilku komponentów z których kluczowymi są globalny prefiks identyfikator podsieci oraz identyfikator interfejsu. Globalny prefiks to pierwsze 48 bitów i jest przydzielany przez dostawcę internetu jako unikalny identyfikator sieci. Identyfikator podsieci zajmuje kolejne 16 bitów i służy do podziału większej sieci na mniejsze segmenty co pozwala na lepsze zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększa bezpieczeństwo. Ostatnie 64 bity to identyfikator interfejsu który musi być unikalny w ramach danej podsieci i zwykle jest generowany automatycznie na podstawie adresu MAC urządzenia. Taka organizacja adresu IPv6 umożliwia efektywne zarządzanie ogromnymi zasobami adresowymi tego protokołu. W praktyce daje to możliwość tworzenia dużych dobrze zorganizowanych sieci z zachowaniem wysokiego poziomu hierarchii i skalowalności. Dzięki takiemu podejściu można łatwo integrować nowe technologie takie jak Internet Rzeczy (IoT) zapewniając jednocześnie stabilność i wydajność.

Pytanie 12

W terminalu systemu Windows, do zarządzania parametrami konta użytkownika komputera, takimi jak okres ważności hasła, minimalna długość hasła, czas blokady konta i inne, wykorzystywane jest polecenie

A. NET ACCOUNTS

B. NET USER

C. NET USE

D. NET CONFIG

Polecenia NET ACCOUNTS, NET USE i NET CONFIG nie są przeznaczone do zarządzania ustawieniami kont użytkowników w systemie Windows w kontekście bezpieczeństwa haseł. NET ACCOUNTS dotyczy ogólnych ustawień konta użytkowników, takich jak ograniczenia dotyczące logowania, ale nie pozwala na szczegółowe zarządzanie hasłami. Użytkownicy często mylą to polecenie z NET USER, myśląc, że oba mają podobne funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków. NET USE jest używane do mapowania zasobów sieciowych, co jest całkowicie innym zagadnieniem. Użytkownicy mogą mylić to z zarządzaniem kontami użytkowników, jednak to polecenie odnosi się do dostępności zasobów, a nie do polityki haseł. Z kolei NET CONFIG to polecenie, które służy do konfigurowania ustawień związanych z siecią i nie ma związku z zarządzaniem kontami użytkowników. Często zdarza się, że mylenie tych poleceń wynika z braku zrozumienia ich specyfiki i różnorodności zastosowań w administracji systemami operacyjnymi. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między nimi, aby skutecznie zarządzać bezpieczeństwem i dostępem w środowisku Windows.

Pytanie 13

Symbol okablowania przedstawiony na diagramie odnosi się do kabla

A. szeregowego

B. światłowodowego

C. ethernetowego prostego

D. ethernetowego krosowanego

Ethernetowy kabel krosowany, znany również jako kabel crossover, jest używany do łączenia urządzeń sieciowych o podobnym typie, takich jak przełączniki czy komputery. Jest niezbędny, gdy dwa urządzenia mają identyczne funkcje portów transmisyjnych i odbiorczych. W przypadku połączenia dwóch przełączników, kabel krosowany zapewnia, że sygnał przesyłany z jednego urządzenia trafia do odpowiedniego portu odbiorczego drugiego urządzenia. Kabel krosowany różni się od kabla prostego tym, że niektóre przewody wewnątrz kabla są zamienione miejscami; najczęściej piny 1 i 3 oraz 2 i 6. Taki układ umożliwia bezpośrednią komunikację między podobnymi urządzeniami bez potrzeby dodatkowych konfiguracji. Współczesne urządzenia sieciowe często obsługują automatyczne przełączanie MDI/MDI-X, co pozwala na użycie kabla prostego zamiast krosowanego, jednak znajomość zasady działania kabli krosowanych pozostaje ważna. Praktyczne zastosowanie kabli krosowanych obejmuje tymczasowe połączenia sieciowe, testy sieciowe oraz przypadki, gdy starsze urządzenia nie obsługują automatycznego przełączania.

Pytanie 14

Urządzeniem, które przekształca otrzymane ramki w sygnały przesyłane później w sieci komputerowej, jest

A. punkt dostępowy

B. regenerator sygnału

C. karta sieciowa

D. konwerter mediów

Karta sieciowa jest kluczowym elementem sprzętowym, który umożliwia komunikację komputerów w sieci. Działa jako interfejs pomiędzy komputerem a medium transmisyjnym, przekształcając dane w postaci ramek na sygnały, które mogą być przesyłane w sieci. Karty sieciowe mogą być zintegrowane z płytą główną lub występować jako osobne urządzenia, np. w formie zewnętrznych adapterów USB. Przykładem zastosowania karty sieciowej jest połączenie komputera stacjonarnego z routerem, co pozwala na dostęp do Internetu. W kontekście standardów, karty sieciowe są zgodne z protokołem Ethernet, który jest najpowszechniej stosowanym standardem w lokalnych sieciach komputerowych (LAN). Dzięki możliwościom, jakie oferują nowoczesne karty sieciowe, takie jak obsługa wysokich prędkości transferu danych (np. 1 Gbps, 10 Gbps), mogą one efektywnie wspierać wymagania rosnących sieci, w tym aplikacje wymagające dużej przepustowości, takie jak streaming wideo czy gry online.

Pytanie 15

W normie PN-EN 50174 nie znajdują się wytyczne dotyczące

A. zapewnienia jakości systemów okablowania

B. realizacji instalacji na zewnątrz budynków

C. uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych

D. realizacji instalacji wewnętrznych w budynkach

Norma PN-EN 50174 określa zasady projektowania, instalowania oraz eksploatacji systemów okablowania telekomunikacyjnego w budynkach. Wskazuje wytyczne dotyczące zarówno instalacji wewnętrznych, jak i zewnętrznych, a także zapewnienia jakości tych instalacji. Jednakże, norma ta nie zajmuje się szczegółowo zagadnieniem uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych. Uziemienie jest kluczowym aspektem dla bezpieczeństwa i stabilności działania systemów elektronicznych, jednak szczegółowe wytyczne w tym zakresie znajdują się w innych normach, takich jak PN-EN 62305 dotycząca ochrony odgromowej. Przykład zastosowania dotyczy instalacji serwerowni, gdzie odpowiednie uziemienie ma na celu nie tylko ochronę przed przepięciami, ale również poprawę jakości sygnału oraz minimalizację zakłóceń elektromagnetycznych. Zrozumienie, jak uziemienie wpływa na działanie systemu, jest istotne dla zapewnienia niezawodności usług telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Dostosowanie ustawień parametrów TCP/IP urządzenia na podstawie adresu MAC karty sieciowej jest funkcją protokołu

A. DNS

B. DHCP

C. FTP

D. HTTP

Odpowiedź DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest prawidłowa, ponieważ ten protokół odpowiada za dynamiczne przydzielanie adresów IP oraz konfigurowanie innych parametrów sieciowych hostów w sieciach IP. Kiedy urządzenie, takie jak komputer czy smartfon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP, które jest odbierane przez serwer DHCP. Serwer ten następnie przypisuje adres IP na podstawie unikalnego adresu MAC karty sieciowej. Przykładowo, w biurze z setkami urządzeń, DHCP automatyzuje proces konfiguracji, co znacznie ułatwia zarządzanie siecią i minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP. Zgodnie ze standardami branżowymi, DHCP może także dostarczać informacje o bramach, serwerach DNS i innych parametrach, co czyni go kluczowym protokołem w nowoczesnych sieciach. Jego stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na elastyczne i efektywne zarządzanie adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach.

Pytanie 17

W usłudze Active Directory, konfigurację składającą się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz, nazywamy

A. lasem

B. siatką

C. liściem

D. gwiazdą

Odpowiedź 'lasem' jest poprawna, ponieważ w kontekście Active Directory termin 'las' odnosi się do struktury składającej się z jednej lub więcej domen, które dzielą wspólny schemat i globalny wykaz. Las jest fundamentalnym elementem architektury Active Directory, który umożliwia zarządzanie różnymi domenami w zintegrowany sposób. Przykładem zastosowania może być organizacja, która posiada różne oddziały w różnych lokalizacjach geograficznych; każda z tych lokalizacji może stanowić odrębną domenę w ramach tego samego lasu. Dzięki temu, administratorzy mogą centralnie zarządzać kontami użytkowników i zasobami w całej organizacji. Dobrą praktyką jest zapewnienie, aby wszystkie domeny w lesie miały odpowiednie relacje zaufania, co pozwala na efektywne udostępnianie zasobów oraz usług. Ponadto, lasy mogą być wykorzystywane do implementacji polityk Group Policy, co umożliwia egzekwowanie zasad bezpieczeństwa i konfiguracji na poziomie całej organizacji.

Pytanie 18

Osoba korzystająca z lokalnej sieci musi mieć możliwość dostępu do dokumentów umieszczonych na serwerze. W tym celu powinna

A. należeć do grupy administratorzy na tym serwerze

B. połączyć komputer z tym samym przełącznikiem, do którego podłączony jest serwer

C. posiadać konto użytkownika bez uprawnień administracyjnych na tym serwerze

D. zalogować się do domeny serwera oraz dysponować odpowiednimi uprawnieniami do plików znajdujących się na serwerze

Zarządzanie dostępem do zasobów sieciowych wymaga zrozumienia podstawowych zasad dotyczących autoryzacji i uwierzytelniania. Próba uzyskania dostępu do plików na serwerze bez zalogowania się do domeny jest nieefektywna. Różne metody autoryzacji, takie jak konta użytkowników czy grupy, mają na celu zapewnienie, że tylko uprawnieni użytkownicy mają możliwość korzystania z określonych zasobów. Osoby, które sugerują, że wystarczy mieć konto użytkownika bez praw administracyjnych, nie dostrzegają znaczenia ról i uprawnień w kontekście dostępu sieciowego. Chociaż konto użytkownika może teoretycznie umożliwić dostęp, to bez odpowiednich uprawnień do plików na serwerze, jakiekolwiek próby otwarcia lub edycji tych plików zakończą się niepowodzeniem. Podobnie, zasugerowana koncepcja podłączenia komputera do tego samego przełącznika nie ma znaczenia, jeśli użytkownik nie ma skonfigurowanych odpowiednich uprawnień w systemie serwera. W rzeczywistości, fizyczne połączenie sieciowe jest tylko jednym z kroków dostępu, a nie kluczowym czynnikiem. Wreszcie, stwierdzenie, że bycie członkiem grupy administratorzy na serwerze jest wystarczające, nie uwzględnia praktyki, że takie uprawnienia powinny być przyznawane tylko w uzasadnionych przypadkach. Przyznawanie niepotrzebnych uprawnień administracyjnych może prowadzić do luk bezpieczeństwa i nieautoryzowanego dostępu do krytycznych danych.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie Windows należy wpisać w miejsce kropek, aby uzyskać dane przedstawione na załączonym obrazku?

A. net accounts Gość

B. net user Gość

C. net statistics Gość

D. net config Gość

Polecenie net user Gość w systemie Windows służy do wyświetlania informacji o koncie użytkownika Gość. To polecenie należy do narzędzi wiersza polecenia pozwalających na zarządzanie użytkownikami i grupami. Dzięki niemu administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o konfiguracji konta takie jak pełna nazwa wpis komentarza czy kiedy hasło było ostatnio ustawiane. Znajomość tego polecenia jest kluczowa zwłaszcza w kontekście administracji systemami Windows gdzie zarządzanie kontami użytkowników jest codzienną praktyką. Net user umożliwia również edytowanie ustawień konta takich jak zmiana hasła lub daty wygaśnięcia co jest istotne dla utrzymania bezpieczeństwa systemu. Praktycznym zastosowaniem może być szybkie sprawdzenie czy konto nie posiada nieprawidłowych ustawień które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo. Dobre praktyki w IT sugerują regularne audyty kont użytkowników co można osiągnąć właśnie poprzez użycie polecenia net user. Jest to narzędzie niezastąpione w pracy administratora systemów operacyjnych pozwalające na szybką analizę i zarządzanie kontami użytkowników.

Pytanie 20

Aby telefon VoIP działał poprawnie, należy skonfigurować adres

A. rozgłoszeniowy.

B. MAR/MAV

C. centrali ISDN

D. IP

Rozważając inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że rozgłoszeniowy adres nie jest kluczowy dla działania telefonu VoIP. Chociaż rozgłoszenia mogą być użyteczne w niektórych typach komunikacji sieciowej, VoIP bazuje na indywidualnym adresowaniu pakietów danych, co oznacza, że przesyłane informacje są kierowane bezpośrednio do konkretnego urządzenia, a nie są rozgłaszane do wszystkich urządzeń w sieci. Centrala ISDN (Integrated Services Digital Network) jest rozwiązaniem przestarzałym dla nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych, które nie wykorzystują technologii internetowej, co czyni ją niewłaściwym wyborem dla VoIP, który opiera się na technologii IP. MAR (Media Access Register) i MAV (Media Access Voice) to terminy, które nie są powszechnie stosowane w kontekście VoIP i nie mają wpływu na jego działanie. W rzeczywistości, błędne zrozumienie technologii VoIP może prowadzić do mylnych wniosków o konieczności używania rozwiązań, które nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi. Kluczowe jest zrozumienie, że współczesne systemy telefoniczne oparte na technologii VoIP w pełni wykorzystują infrastrukturę internetową, co wymaga prawidłowego skonfigurowania adresów IP, aby zapewnić optymalną jakość i niezawodność połączeń.

Pytanie 21

W tabeli przedstawiono dane katalogowe procesora AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird. Jaka jest częstotliwość przesyłania danych między rejestrami?

General information
Type	CPU / Microprocessor
Market segment	Desktop
Family	AMD Athlon
CPU part number	A1333AMS3C
Stepping codes	AYHJA AYHJAR
Frequency (MHz)	1333
Bus speed (MHz)	266
Clock multiplier	10
Gniazdo	Socket A (Socket 462)
Notes on AMD A1333AMS3C
○ Actual bus frequency is 133 MHz. Because the processor uses Double Data Rate bus the effective bus speed is 266 MHz.

A. 266 MHz

B. 2666 MHz

C. 133 MHz

D. 1333 MHz

Procesor AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird działa z częstotliwością 1333 MHz co oznacza że wewnętrzna częstotliwość zegara wynosi 1333 MHz. Częstotliwość ta determinuje szybkość z jaką procesor może wykonywać operacje i przetwarzać dane. W praktyce oznacza to że procesor może wykonywać 1333 milionów cykli na sekundę co przekłada się na wysoką wydajność obliczeniową szczególnie przy pracy z wymagającymi aplikacjami. Procesory z serii Athlon wykorzystywały architekturę K7 która była znana ze swojej efektywności i wydajności w porównaniu do konkurencji w tamtym czasie. Wybór procesora o wyższej częstotliwości zegara jest kluczowy dla użytkowników wymagających dużej mocy obliczeniowej np. dla grafików projektantów czy graczy komputerowych. Ważnym aspektem jest również stosowanie odpowiedniego chłodzenia i zasilania aby procesor mógł pracować z maksymalną wydajnością bez ryzyka przegrzania. Standardowe praktyki w branży obejmują również regularne aktualizacje BIOS aby zapewnić pełną kompatybilność i optymalną pracę z innymi komponentami komputera.

Pytanie 22

Protokół, który pozwala na bezpieczną, zdalną obsługę serwera, to

A. SMTP

B. TELNET

C. POP3

D. SSH

POP3, czyli Post Office Protocol 3, to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera poczty do lokalnego klienta. Nie ma on jednak zastosowania w kontekście zdalnej pracy na serwerach, gdyż jest zorientowany na odbieranie wiadomości, a nie na zarządzanie systemami. Kolejnym protokołem jest SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, który służy do wysyłania wiadomości e-mail. Chociaż jest on kluczowy w ekosystemie komunikacji elektronicznej, nie oferuje mechanizmów umożliwiających zdalny dostęp do systemów, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym przypadku. TELNET to starszy protokół, używany do nawiązywania zdalnych połączeń z komputerami, jednak nie zapewnia on szyfrowania danych, co czyni go podatnym na ataki. W przeciwieństwie do SSH, TELNET przesyła dane w postaci niezaszyfrowanej, co naraża użytkowników na różne zagrożenia, takie jak przechwytywanie haseł. Błędem myślowym jest mylenie protokołów służących do różnych celów; wybierając protokoły, należy kierować się ich funkcjonalnością i zastosowaniem. W związku z tym, świadome użycie SSH w kontekście pracy zdalnej na serwerach jest zgodne z obecnymi standardami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 23

Usługa odpowiedzialna za konwersję nazw domen na adresy sieciowe to

A. DNS

B. DHCP

C. SNMP

D. SMTP

Odpowiedź, że DNS (System Nazw Domenowych) jest poprawna. To dzięki tej usłudze możemy zamieniać nazwy domen na adresy IP, co jest kluczowe do komunikacji w Internecie. DNS działa jak rozproszony system baz danych, który gromadzi informacje o nazwach domen i odpowiada na pytania, jakie adresy IP są im przypisane. Przykładowo, kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres, taki jak www.example.com, komputer wysyła pytanie do serwera DNS i ten odsyła odpowiedni adres IP, co pozwala na połączenie z serwerem. W zarządzaniu DNS warto pamiętać o dobrych praktykach, jak używanie rekordów CNAME do aliasowania nazw czy rekordów MX do obsługi poczty. O bezpieczeństwo także powinno się zadbać, używając DNSSEC, które chroni przed atakami. Warto też wiedzieć, że rozwój Internetu i wprowadzenie IPv6 wymusiło pewne zmiany w DNS, co pozwoliło lepiej radzić sobie z coraz większą liczbą urządzeń w sieci.

Pytanie 24

W systemie Linux plik messages zawiera

A. komunikaty dotyczące uruchamiania systemu

B. ogólne dane o zdarzeniach systemowych

C. informacje o uwierzytelnianiu

D. systemowe kody błędów

Wybór odpowiedzi dotyczącej danych uwierzytelniania sugeruje, że plik messages jest odpowiedzialny za przechowywanie informacji o logowaniu użytkowników. Jednak w systemie Linux, informacje te są zazwyczaj rejestrowane w plikach takich jak /var/log/auth.log (w systemach Debian) czy /var/log/secure (w systemach Red Hat). Komunikaty związane z uwierzytelnianiem obejmują dane dotyczące prób logowania, błędnych haseł oraz aktywności związanej z kontami użytkowników. Z kolei odpowiedź sugerująca, że plik ten przechowuje kody błędów systemowych jest myląca, ponieważ kody błędów są często rejestrowane w bardziej specyficznych plikach logów, takich jak /var/log/syslog, gdzie można znaleźć szczegółowe informacje na temat problemów związanych z systemem operacyjnym. Podobnie, komunikaty dotyczące inicjacji systemu, takie jak informacje o bootowaniu, są również rejestrowane w plikach logów systemowych, jednak nie w pliku messages. Typowym błędem myślowym jest mylenie ogólnych logów systemowych z bardziej szczegółowymi informacjami dotyczącymi konkretnych procesów, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście analizy logów i zarządzania systemem. Właściwe zrozumienie struktury logów oraz ich przeznaczenia jest kluczowe dla efektywnego monitorowania i diagnostyki w systemach Linux.

Pytanie 25

Zrzut ekranu ilustruje aplikację

A. antywirusowy

B. antyspamowy

C. typu firewall

D. typu recovery

Antyspamowy program to narzędzie, które głównie ma za zadanie rozpoznawanie i blokowanie niechcianych maili. Często są to spamowe oferty lub wiadomości phishingowe. Ale trzeba pamiętać, że antyspam nie zajmuje się regułami ruchu w sieci, co jest kluczowe dla działania firewalla. Ludzie czasami mylą te dwa rozwiązania, co nie jest zbyt mądre. Oprogramowanie typu recovery, które służy do odzyskiwania danych po awarii, ma zupełnie inny cel niż ochrona w czasie rzeczywistym, którą zapewniają firewalle. Niektórzy mogą myśleć, że narzędzia recovery działają prewencyjnie, ale w rzeczywistości to nie to. Programy antywirusowe są stworzone do wykrywania i usuwania złośliwego oprogramowania, ale nie kontrolują one ruchu w sieci, chociaż mogą współpracować z firewallami, co jest całkiem rozsądne. Antywirus skanuje pliki i procesy w poszukiwaniu wirusów, ale to nie obejmuje zarządzania ruchem sieciowym. Ludzie często myślą, że antywirus chroni ich przed wszystkim, co dotyczy bezpieczeństwa sieci, ale to nieprawda. Żeby być dobrze chronionym, trzeba mieć zarówno antywirus, jak i firewall. Te dwa elementy razem tworzą solidny system zabezpieczeń, bo firewalle działają na poziomie sieci i zarządzają połączeniami, co jest naprawdę potrzebne w przypadku ataków sieciowych.

Pytanie 26

Jak określa się typ licencji, który pozwala na pełne korzystanie z programu, lecz można go uruchomić tylko przez ograniczoną, niewielką liczbę razy od momentu instalacji?

A. Trialware

B. Adware

C. Donationware

D. Box

Adware to oprogramowanie, które wyświetla reklamy użytkownikom i może zbierać dane na temat ich aktywności w sieci. Chociaż może to wyglądać na formę licencji, adware nie ogranicza liczby uruchomień ani funkcji oprogramowania. Zamiast tego, jego głównym celem jest generowanie przychodów z reklam, co może prowadzić do irytacji użytkowników i obniżenia wydajności systemu. W praktyce, oprogramowanie adware często nie wymaga od użytkowników opłacania licencji, co może skutkować jego niepożądanym charakterem. Donationware to model, w którym użytkownicy mogą korzystać z oprogramowania za darmo, ale są zachęcani do dobrowolnego wsparcia finansowego jego twórców. To podejście jest korzystne dla programistów, ale nie wiąże się z ograniczeniami użytkowania ani licznymi uruchomieniami, co odróżnia je od trialware. Box to termin, który w kontekście licencji odnosi się do fizycznej wersji oprogramowania sprzedawanej w pudełku, a nie do modelu licencyjnego. Użytkownicy często mylą różne modele licencji, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że różne rodzaje licencji mają różne cele i funkcjonalności, a niektóre z nich nie są wcale związane z ograniczeniem liczby uruchomień.

Pytanie 27

Zidentyfikuj najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu "CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup" podczas uruchamiania systemu komputerowego?

A. Zniknięty plik konfiguracyjny.

B. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u

C. Wyczyszczona pamięć CMOS.

D. Uszkodzona karta graficzna.

Nieprawidłowe odpowiedzi koncentrują się na innych potencjalnych przyczynach błędu CMOS, jednak nie uwzględniają one podstawowego problemu związanego z pamięcią CMOS i jej wymaganą baterią. Usunięcie pliku setup w kontekście BIOS-u jest mało prawdopodobne, ponieważ BIOS przechowuje swoje ustawienia w pamięci, a nie w plikach na dysku twardym. Tego rodzaju informacja może prowadzić do mylnego przekonania, że problem jest związany z systemem operacyjnym, a nie z samym sprzętem. Z drugiej strony, uszkodzona karta graficzna może prowadzić do innych rodzajów błędów, takich jak problemy z wyświetlaniem obrazu, ale nie jest bezpośrednio związana z komunikatem o błędzie CMOS. Wreszcie, skasowana zawartość pamięci CMOS na ogół jest wynikiem rozładowania baterii. Zrozumienie, że to bateria pełni kluczową rolę w zasilaniu pamięci CMOS, pozwala uniknąć typowych błędów myślowych. Użytkownicy często mylnie identyfikują problemy z BIOS-em jako związane z innymi komponentami, co może prowadzić do nieefektywnych napraw i niepotrzebnych kosztów. Dlatego ważne jest, aby rozpoznać, że wiele problemów z komputerami ma swoje źródło w podstawowych aspektach konserwacyjnych, jakim jest wymiana baterii CMOS.

Pytanie 28

Program CHKDSK jest wykorzystywany do

A. naprawy fizycznej struktury dysku

B. zmiany rodzaju systemu plików

C. naprawy logicznej struktury dysku

D. defragmentacji nośnika danych

CHKDSK, czyli Check Disk, to narzędzie w systemach operacyjnych Windows, które służy do analizy i naprawy logicznej struktury dysku. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja i eliminacja błędów w systemie plików, takich jak uszkodzone sektory, błędne wpisy w tabeli alokacji plików oraz inne problemy, które mogą prowadzić do utraty danych. Przykładowo, jeśli system operacyjny zgłasza problemy z uruchomieniem lub ostrzega o błędach w plikach, przeprowadzenie skanowania przy użyciu CHKDSK może pomóc w rozwiązaniu tych problemów, przywracając integralność danych. Warto dodać, że narzędzie to można uruchomić w trybie graficznym lub z linii poleceń, co sprawia, że jest dostępne dla szerokiego kręgu użytkowników. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne korzystanie z CHKDSK jako części konserwacji systemu, szczególnie po nieprawidłowym zamknięciu systemu czy awariach zasilania, aby zapewnić stabilność pracy systemu oraz zabezpieczyć przechowywane dane.

Pytanie 29

Ile sieci obejmują adresy IPv4 pokazane w tabeli?

Adres IPv4	Maska sieci
10.10.10.10	255.255.0.0
10.10.20.10	255.255.0.0
10.10.20.20	255.255.0.0
10.10.30.30	255.255.0.0
10.20.10.10	255.255.0.0
10.20.20.10	255.255.0.0
10.20.20.30	255.255.0.0

A. 4 sieci

B. 5 sieci

C. 2 sieci

D. 3 sieci

Adresy IPv4 przedstawione w tabeli należą do dwóch różnych sieci. Każdy adres IPv4 składa się z części adresu sieciowego oraz części hosta. Część sieciową określa maska sieci. W przypadku maski 255.255.0.0 pierwsze dwa oktety adresu IPv4 określają sieć. Dzięki temu wszystkie adresy 10.10.x.x znajdują się w jednej sieci a adresy 10.20.x.x w innej. Maska sieciowa 255.255.0.0 pozwala na tworzenie mniej więcej 256 sieci z klasy adresów A z maksymalnie 65534 hostami w każdej sieci co czyni ją idealną do większych organizacji wymagających podziału na logiczne sieci zależnie od działów lub funkcji. W praktyce odpowiednie zrozumienie i zastosowanie masek sieciowych jest kluczowe w projektowaniu wydajnych struktur sieciowych co pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych adresów IP oraz poprawę bezpieczeństwa i zarządzania siecią. Dlatego wiedza ta jest podstawą dla każdego specjalisty IT zajmującego się administracją oraz projektowaniem sieci komputerowych.

Pytanie 30

Najkrótszy czas dostępu charakteryzuje się

A. pamięć USB

B. pamięć RAM

C. pamięć cache procesora

D. dysk twardy

Pamięć cache procesora jest najszybszym typem pamięci używanym w systemach komputerowych. Jej główną funkcją jest przechowywanie danych i instrukcji, które są najczęściej używane przez procesor, co znacząco zwiększa wydajność systemu. Cache jest ulokowana w pobliżu rdzenia procesora, co umożliwia błyskawiczny dostęp do danych, znacznie szybszy niż w przypadku pamięci RAM. Zastosowanie pamięci cache minimalizuje opóźnienia związane z odczytem danych z pamięci głównej, co jest kluczowym aspektem w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia naukowe, gry komputerowe czy przetwarzanie grafiki. W praktyce nowoczesne procesory posiadają wielopoziomową architekturę pamięci cache (L1, L2, L3), gdzie L1 jest najszybsza, ale też najmniejsza, a L3 jest większa, ale nieco wolniejsza. Wydajność systemu, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej, w dużej mierze zależy od efektywności pamięci cache, co czyni ją kluczowym elementem projektowania architektury komputerowej.

Pytanie 31

Jak nazywa się materiał używany w drukarkach 3D?

A. proszek węglowy

B. ciecz

C. filament

D. substancja katalityczna

Filament to najpopularniejszy materiał eksploatacyjny stosowany w drukarkach 3D, szczególnie w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo sztuczne w formie długiego, cienkiego drutu, który jest podgrzewany i wytłaczany przez głowicę drukującą, tworząc trójwymiarowy obiekt warstwa po warstwie. Filamenty mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren), PETG (poliester), TPU (termoplastyczny poliuretan) i wiele innych, co pozwala na różnorodność zastosowań w zależności od wymagań projektu. Przykładowo, filament PLA jest biodegradowalny i idealny do prototypowania, podczas gdy ABS jest bardziej odporny na wysokie temperatury i nadaje się do wykonania trwałych części. Wybór odpowiedniego filamentu jest kluczowy dla osiągnięcia pożądanej jakości wydruku oraz właściwości mechanicznych gotowego produktu. Ważnymi standardami w branży są normy dotyczące jakości filamentów, takie jak ISO 9001, które pomagają zapewnić ich spójność i niezawodność.

Pytanie 32

Po wykonaniu podanego polecenia w systemie Windows: ```net accounts /MINPWLEN:11``` liczba 11 zostanie przydzielona dla

A. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany.

B. maksymalnej liczby dni pomiędzy zmianami haseł użytkowników.

C. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników.

D. maksymalnej ilości dni ważności konta.

Wartość 11 ustawiona przez komendę 'net accounts /MINPWLEN:11' odnosi się do minimalnej liczby znaków, które muszą być zawarte w hasłach użytkowników systemu Windows. Praktyka ustalania minimalnej długości haseł jest kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa, mającym na celu ochronę kont użytkowników przed atakami typu brute force, w których hakerzy próbują odgadnąć hasła przez generowanie różnych kombinacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa, zaleca się, aby hasła miały co najmniej 12 znaków, co dodatkowo zwiększa ich odporność na przełamanie. Ustawienie minimalnej długości hasła na 11 znaków jest krokiem w kierunku zapewnienia użytkownikom większego poziomu bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że im dłuższe i bardziej złożone hasło, tym trudniej je złamać, dlatego organizacje powinny regularnie aktualizować polityki haseł oraz edukować użytkowników na temat znaczenia silnych haseł oraz stosowania menedżerów haseł.

Pytanie 33

Wskaż błędny podział dysku MBR na partycje?

A. 2 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

B. 1 partycja podstawowa oraz 2 rozszerzone

C. 1 partycja podstawowa oraz 1 rozszerzona

D. 3 partycje podstawowe oraz 1 rozszerzona

Podział dysku MBR rzeczywiście ma swoje ograniczenia – możesz mieć 4 partycje podstawowe lub 3 podstawowe i jedną rozszerzoną. Wydaje mi się, że może miałeś jakiegoś zamieszania z tymi liczbami. Jeśli masz 3 podstawowe partycje, to nie ma już miejsca na rozszerzoną. To taki kluczowy błąd, który może trochę namieszać. I te odpowiedzi wskazujące na 2 podstawowe i 1 rozszerzoną też nie są do końca trafne. Bo w przypadku rozszerzonej można by było potem dodać partycje logiczne, co jest fajne, ale nie wykorzystuje w pełni możliwości. Także jedynka podstawowa i dwie rozszerzone to zła opcja, bo MBR nie pozwala na więcej niż jedną rozszerzoną. To wprowadza w błąd i może skomplikować zarządzanie danymi, dlatego warto to przemyśleć i dobrze zaplanować podział. Jednak rozumiem, że te zasady nie zawsze są jasne, więc warto się z nimi oswoić.

Pytanie 34

Jakie oprogramowanie jest wykorzystywane do kontrolowania stanu dysków twardych?

A. MemTest86

B. Acronis Drive Monitor

C. GPU-Z

D. Super Pi

MemTest86 to narzędzie służące do testowania pamięci RAM w komputerach, a nie do monitorowania stanu dysków twardych. Jego głównym celem jest identyfikacja błędów w pamięci, które mogą prowadzić do problemów z wydajnością systemu lub awarii. Użytkownicy mogą mylić te dwa typy programów, ponieważ oba są istotne dla stabilności systemu, ale ich funkcje są zupełnie różne. Super Pi, z kolei, to program, który oblicza wartość liczby pi i jest wykorzystywany głównie do testowania procesorów pod kątem ich wydajności, a nie monitorowania dysków twardych. GPU-Z to narzędzie do analizy i monitorowania kart graficznych, które dostarcza informacji o ich wydajności, temperaturze oraz specyfikacjach technicznych. Chociaż wszystkie wymienione programy mają swoje zastosowania w zakresie diagnostyki i monitorowania, to nie są one przeznaczone do monitorowania dysków twardych, co często prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiednich narzędzi do specyficznych zadań jest fundamentem efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Niezrozumienie różnicy między tymi programami może prowadzić do braku odpowiednich działań naprawczych kiedykolwiek pojawią się zagrożenia związane z dyskami, co z kolei może skutkować poważnymi konsekwencjami dla danych przechowywanych na tych nośnikach.

Pytanie 35

Które złącze w karcie graficznej nie stanowi interfejsu cyfrowego?

A. D-SUB 15pin

B. Display Port

C. HDMI

D. DVI-D

DVI-D, DisplayPort oraz HDMI to złącza, które korzystają z technologii cyfrowej, co oznacza, że przesyłają sygnał wideo w formie cyfrowych danych, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu w porównaniu do złącza D-SUB. DVI-D (Digital Visual Interface - Digital) przesyła tylko sygnał cyfrowy, co czyni je bardziej odpornym na straty jakości sygnału niż analogowe złącza. Jest to standard, który znaleźć można w wielu nowoczesnych monitorach oraz kartach graficznych. DisplayPort to kolejny przykład interfejsu cyfrowego, który oferuje większą elastyczność i wsparcie dla wyższych rozdzielczości oraz większej liczby monitorów podłączonych w jednym czasie. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest powszechnie stosowane w telewizorach, konsolach do gier i komputerach, oferując jednocześnie przesył dźwięku oraz obrazu w jednej linii. Wiele osób może błędnie uważać, że wszystkie złącza wideo są podobne, jednak kluczowe różnice w technologii przesyłania sygnału mogą wpływać na jakość i kompatybilność wyjść wideo. Dlatego przy wyborze odpowiedniego złącza dla swojego systemu multimedialnego, warto zrozumieć różnice między nimi oraz ich odpowiednie zastosowanie w zależności od potrzeb.

Pytanie 36

Użytkownicy sieci Wi-Fi zauważyli zakłócenia oraz częste przerwy w połączeniu. Przyczyną tej sytuacji może być

A. niepoprawne hasło do sieci

B. niewłaściwa metoda szyfrowania sieci

C. niez działający serwer DHCP

D. zbyt słaby sygnał

Zbyt słaby sygnał jest jedną z najczęstszych przyczyn problemów z połączeniem Wi-Fi, ponieważ wpływa na jakość transmisji danych. W przypadku, gdy sygnał jest osłabiony, może występować opóźnienie w przesyłaniu danych, co prowadzi do częstych zrywania połączenia. Niskiej jakości sygnał może być wynikiem różnych czynników, takich jak odległość od routera, przeszkody (np. ściany, meble) oraz zakłócenia elektromagnetyczne od innych urządzeń. Aby poprawić jakość sygnału, warto zastosować kilka rozwiązań, takich jak zmiana lokalizacji routera, użycie wzmacniaczy sygnału lub routerów z technologią Mesh. Dobrą praktyką jest również przeprowadzenie analizy pokrycia sygnałem za pomocą specjalistycznych aplikacji, które pomogą zidentyfikować obszary z niskim sygnałem. Warto również dbać o aktualizację oprogramowania routera, aby korzystać z najnowszych poprawek i funkcji, co przyczynia się do optymalizacji sieci.

Pytanie 37

Podstawowym zadaniem mechanizmu Plug and Play jest

A. rozpoznanie nowo podłączonego urządzenia oraz automatyczne przydzielenie mu zasobów

B. automatyczne uruchamianie ostatnio zagranej gry

C. automatyczne usuwanie sterowników, które nie były używane przez dłuższy czas

D. automatyczne tworzenie kopii zapasowych danych na świeżo podłączonym nośniku pamięci

Odpowiedź numer 3 jest poprawna, ponieważ mechanizm Plug and Play (PnP) ma na celu automatyczne wykrywanie nowo podłączonego sprzętu i przypisywanie mu odpowiednich zasobów systemowych, takich jak numery przerwań (IRQ), adresy pamięci oraz dostęp do portów. Dzięki temu użytkownik nie musi ręcznie konfigurować urządzeń, co znacznie upraszcza proces instalacji i konfiguracji sprzętu. Przykłady zastosowania PnP obejmują podłączanie myszek, klawiatur, drukarek czy dysków zewnętrznych. Standardy Plug and Play są powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach operacyjnych, takich jak Windows czy Linux, co zapewnia ich szeroką kompatybilność z różnorodnym sprzętem. Warto również zauważyć, że mechanizm ten jest zgodny z architekturą USB, która również wspiera automatyczne wykrywanie i konfigurację urządzeń. PnP znacząco podnosi użyteczność komputerów osobistych oraz innych urządzeń elektronicznych, pozwalając na łatwe dodawanie i usuwanie sprzętu bez potrzeby restartowania systemu czy ingerencji w ustawienia BIOS-u.

Pytanie 38

Co to jest serwer baz danych?

A. OTDR

B. VPN

C. MSDN

D. MySQL

MySQL to jeden z najpopularniejszych serwerów bazodanowych, który jest open-source i używany na całym świecie do przechowywania i zarządzania danymi. Jako relacyjny system zarządzania bazą danych (RDBMS), MySQL umożliwia użytkownikom organizowanie danych w tabelach, co pozwala na efektywne wyszukiwanie, aktualizację oraz usuwanie informacji. Przykładem zastosowania MySQL jest jego wykorzystanie w aplikacjach webowych, takich jak WordPress, gdzie jest używany do przechowywania danych użytkowników, postów oraz komentarzy. MySQL obsługuje standardowy język zapytań SQL, co czyni go kompatybilnym z wieloma innymi systemami. Dobre praktyki w korzystaniu z MySQL obejmują stosowanie indeksów w celu przyspieszenia zapytań, regularne wykonywanie kopii zapasowych oraz monitorowanie wydajności bazy danych. Dodatkowo, MySQL wspiera różne mechanizmy bezpieczeństwa, takie jak uwierzytelnianie użytkowników oraz szyfrowanie danych, co jest kluczowe w kontekście ochrony wrażliwych informacji.

Pytanie 39

Grupa protokołów, która charakteryzuje się wspólną metodą szyfrowania, to

A. SPX/IPX

B. PPP

C. UDP

D. SSH

SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem stosowanym do zdalnego logowania i zarządzania systemami informatycznymi. Jego cechą wyróżniającą jest wspólna technika szyfrowania, która zapewnia poufność i integralność przesyłanych danych. SSH wykorzystuje kryptografię asymetryczną do ustanawiania bezpiecznych połączeń oraz kryptografię symetryczną do szyfrowania sesji. Dzięki temu możliwe jest zdalne zarządzanie serwerami w sposób bezpieczny, co jest kluczowe w kontekście administracji IT. Przykładem zastosowania SSH jest zdalne wykonywanie poleceń na serwerach Linux, gdzie administratorzy mogą korzystać z terminala, aby zmieniać ustawienia, instalować oprogramowanie lub monitorować system bez narażania danych na podsłuchiwanie. SSH jest standardem branżowym, stosowanym w wielu organizacjach, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Warto również wspomnieć, że SSH jest często używane w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak SFTP, które pozwala na bezpieczne przesyłanie plików, co podkreśla jego wszechstronność i znaczenie w dzisiejszym świecie IT.

Pytanie 40

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. solwentowego

B. grawerującego

C. tnącego

D. laserowego

Wybór odpowiedzi opartej na technologii tnącej nie uwzględnia kluczowej różnicy między cięciem a grawerowaniem. Technika tnąca jest stosowana do całkowitego usuwania materiału, co prowadzi do podziału materiału na dwa lub więcej kawałków. W przypadku rytownictwa, materiał nie jest usuwany w taki sposób, aby oddzielić go na części, lecz raczej jest modyfikowany w celu uzyskania różnorodnych wzorów czy tekstur na powierzchni. Z kolei ploter laserowy, choć również może być używany do grawerowania, zazwyczaj jest bardziej ukierunkowany na cięcie, co może prowadzić do błędnych wniosków na temat jego funkcji w procesie rytownictwa. Odpowiedź dotycząca ploterów solwentowych z kolei odnosi się do technologii druku, gdzie tusz solwentowy jest używany do nanoszenia obrazów na różne powierzchnie. Ta technika nie ma żadnego związku z rytownictwem, które wymaga mechanicznego lub laserowego usunięcia materiału, a nie jedynie jego nanoszenia. Podobnie, grawerowanie i rytownictwo powinny być rozróżniane od innych metod, takich jak drukowanie, które polega na aplikacji atramentu, a nie modyfikacji materiału. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi technologiami obróbczej, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie oraz ścisłego przestrzegania dobrych praktyk w branży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej