Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 19:00
  • Data zakończenia: 14 maja 2025 19:17

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Pamięć oznaczona jako PC3200 nie jest kompatybilna z magistralą

A. 533 MHz
B. 333 MHz
C. 300 MHz
D. 400 MHz
Odpowiedź 533 MHz jest poprawna, ponieważ pamięć oznaczona symbolem PC3200 działa na częstotliwości 400 MHz, co odpowiada magistrali DDR (Double Data Rate). Wartość ta odnosi się do efektywnej prędkości transferu danych pamięci, a magistrala 533 MHz, oznaczająca FSB (Front Side Bus), jest niekompatybilna z pamięcią PC3200. W praktyce oznacza to, że gdybyśmy próbowali zainstalować pamięć PC3200 w systemie z magistralą 533 MHz, mogłoby to prowadzić do problemów ze stabilnością lub niewłaściwego działania systemu. W kontekście standardów, PC3200 jest zgodna z DDR400, co jest potwierdzone przez organizacje takie jak JEDEC, które ustanawiają normy dla pamięci RAM. W przypadku pamięci DDR, różne standardy oznaczają różne godziny synchronizacji oraz prędkości, co jest kluczowe przy projektowaniu systemów komputerowych. Dlatego ważne jest, aby zawsze dobierać pamięć do wymagań magistrali, co zapewnia optymalną wydajność i stabilność systemu.

Pytanie 2

Zgłoszona awaria ekranu laptopa może być wynikiem

Ilustracja do pytania
A. uszkodzenia taśmy łączącej matrycę z płytą główną
B. uszkodzenia podświetlenia matrycy
C. martwych pikseli
D. nieprawidłowego ustawienia rozdzielczości ekranu
Martwe piksele są zazwyczaj wynikiem problemów wewnętrznych w obrębie samej matrycy i objawiają się jako trwałe czarne lub kolorowe punkty na ekranie, które nie zmieniają się pomimo zmiany obrazu. Nie są one związane z kablami czy połączeniami. Uszkodzenie podświetlenia matrycy powoduje, że ekran jest słabo podświetlony lub całkowicie ciemny a nie wpływa na jakość wyświetlanego obrazu. Jest to problem związany z komponentami takimi jak diody LED lub inwerter w starszych modelach, który nie powoduje zniekształceń graficznych. Ustawienie złej rozdzielczości ekranu może prowadzić do nieostrości obrazu lub niewłaściwego skalowania elementów graficznych ale nie powoduje zniekształceń takich jak paski czy migotanie. Złe ustawienie zazwyczaj można naprawić poprzez dostosowanie ustawień w systemie operacyjnym bez potrzeby ingerencji w sprzęt. Tym, co łączy te nieprawidłowe odpowiedzi jest niewłaściwe zrozumienie przyczyn technicznych wyświetlanych zniekształceń. Poprawne rozpoznanie wskazuje na problem z przesyłaniem sygnału co jest kluczowe do prawidłowej diagnozy i naprawy problemów z wyświetlaczami.

Pytanie 3

Aby zainstalować openSUSE oraz dostosować jego ustawienia, można skorzystać z narzędzia

A. YaST
B. Evolution
C. Brasero
D. Gedit
Gedit to edytor tekstu, który jest popularny w środowisku GNOME i służy przede wszystkim do tworzenia oraz edytowania plików tekstowych. Jego funkcje skupiają się na prostocie użytkowania i nie obejmują zaawansowanej konfiguracji systemów operacyjnych, co sprawia, że nie nadaje się do instalacji czy zarządzania openSUSE. Z kolei Brasero to aplikacja do nagrywania płyt CD/DVD, która nie ma żadnego powiązania z instalacją lub zarządzaniem systemem operacyjnym. Użycie Brasero w kontekście instalacji openSUSE jest mylnym podejściem, ponieważ ogranicza się do funkcji związanych z nośnikami optycznymi, a nie z administracją systemem. Evolution to klient pocztowy, który może być przydatny w zarządzaniu wiadomościami e-mail, ale również nie ma związku z instalacją openSUSE. Decyzja o użyciu tych narzędzi może wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie aplikacje w systemie operacyjnym służą do jego zarządzania, co jest nieprawidłowe. Istotne jest, aby zrozumieć, że do konfiguracji i instalacji systemów operacyjnych należy korzystać z narzędzi stworzonych specjalnie w tym celu, takich jak YaST, które dostarczają niezbędnych możliwości oraz funkcji do efektywnej administracji.

Pytanie 4

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. donationware
B. trial
C. public domain
D. shareware
Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne dla każdego bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych czy finansowych. Oprogramowanie w domenie publicznej jest uwolnione od wszelkich praw autorskich, co oznacza, że użytkownicy mogą je dowolnie modyfikować, kopiować i rozpowszechniać. Przykłady takiego oprogramowania to różne biblioteki kodów źródłowych, które są wykorzystywane w projektach open-source, jak np. zbiory przydatnych narzędzi programistycznych. W praktyce oznacza to, że programiści mogą korzystać z tych zasobów bez konieczności uzyskiwania zezwolenia, co sprzyja innowacyjności i współpracy w społeczności deweloperów. Standardy i dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie udostępniania oprogramowania w domenie publicznej jako sposobu na wspieranie edukacji oraz rozwoju technologii. Korzystanie z takich zasobów przyczynia się do szybszego rozwoju nowych aplikacji i narzędzi, a także umożliwia naukę poprzez praktyczne zastosowanie kodu źródłowego.

Pytanie 5

Jakim adresem IPv6 charakteryzuje się autokonfiguracja łącza?

A. FE80::/10
B. 2000::/3
C. FF00::/8
D. ::/128
Adres IPv6 autokonfiguracji łącza, czyli adres typu Link-Local, zaczyna się od prefiksu FE80::/10. Adresy te są używane do komunikacji w obrębie tej samej sieci lokalnej i są automatycznie konfigurowane przez urządzenia IPv6. Oznacza to, że urządzenia mogą komunikować się bez potrzeby przypisywania im globalnego adresu IP. Prywatność i bezpieczeństwo są ważnymi aspektami tej autokonfiguracji, ponieważ adresy Link-Local nie są routowalne poza lokalną sieć, co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu z zewnątrz. W praktyce, adresy te są niezbędne do funkcjonowania protokołów takich jak Neighbor Discovery Protocol (NDP), który pozwala na wykrywanie innych urządzeń w sieci i określanie ich adresów. Warto również zauważyć, że każdy interfejs w systemie operacyjnym, który obsługuje IPv6, automatycznie dostaje przypisany adres Link-Local, co znacząco upraszcza konfigurację sieci. Korzystanie z tych adresów jest zgodne z wytycznymi przedstawionymi w RFC 4862, definiującym zasady dotyczące autokonfiguracji adresów IPv6.

Pytanie 6

Funkcje z różnych dziedzin (data i czas, finanse, tekst, matematyka, statystyka) są składnikiem

A. edytora tekstowego
B. arkusza kalkulacyjnego
C. przeglądarki internetowej
D. programów do tworzenia prezentacji multimedialnych
Funkcje różnych kategorii, takich jak daty i czasu, finansowe, tekstowe, matematyczne oraz statystyczne, są integralnym elementem arkuszy kalkulacyjnych, takich jak Microsoft Excel czy Google Sheets. Arkusze kalkulacyjne zostały zaprojektowane z myślą o obliczeniach, analizie danych oraz automatyzacji zadań, co czyni je niezwykle użytecznymi narzędziami w biznesie i nauce. Przykładowo, funkcje finansowe pozwalają na obliczanie wartości obecnej netto (NPV) lub przyszłej wartości (FV), co jest kluczowe przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Funkcje tekstowe umożliwiają manipulację danymi tekstowymi, co jest istotne podczas analizy danych pochodzących z różnych źródeł. Ponadto, funkcje statystyczne, takie jak ŚREDNIA czy MEDIANA, ułatwiają analizę zbiorów danych, co jest nieocenione w badaniach rynkowych. Stosowanie tych funkcji zgodnie z dobrymi praktykami poprawia efektywność pracy i minimalizuje ryzyko błędów, co jest istotne w kontekście profesjonalnego zarządzania danymi.

Pytanie 7

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz
B. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem
C. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie
D. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu
Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 8

Po zainstalowaniu systemu Windows 7 zmieniono konfigurację dysku SATA w BIOS-ie komputera z AHCI na IDE. Przy ponownym uruchomieniu komputera system będzie

A. uruchamiał się bez zmian
B. działał wolniej
C. działał szybciej
D. restartował się podczas uruchamiania
Zmienność konfiguracji SATA z AHCI na IDE w BIOSie po zainstalowaniu systemu Windows 7 prowadzi do problemów z uruchamianiem systemu operacyjnego. Gdy system Windows 7 zostaje zainstalowany w trybie AHCI, oczekuje on, że sterowniki dysków będą pracować w tym trybie. Przełączenie na IDE powoduje, że system nie może załadować odpowiednich sterowników, co skutkuje restartowaniem się podczas uruchamiania. W praktyce, aby uniknąć takich problemów, zawsze należy upewnić się, że BIOS jest skonfigurowany zgodnie z trybem, w którym został zainstalowany system operacyjny. Współczesne standardy branżowe zalecają korzystanie z AHCI, ponieważ oferuje on lepszą wydajność i zaawansowane funkcje, takie jak Native Command Queuing (NCQ). Stąd zmiana trybu pracy po zainstalowaniu systemu może skutkować nieprawidłowością w uruchamianiu, dlatego kluczowe jest zachowanie spójności między tymi ustawieniami.

Pytanie 9

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci wskazanymi w tabeli?

A. 4
B. 5
C. 2
D. 3
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają najczęściej z nieuwzględnienia zasad działania maski podsieci oraz ich wpływu na określanie, do jakiej sieci należy dany adres IP. Zwykle osoby decydujące się na odpowiedzi, które sugerują większą liczbę sieci, mylą pojęcie adresów IP z ich segmentacją w oparciu o maski. Na przykład, adresy IP z maską 255.255.0.0 umożliwiają przydzielanie znacznie większej liczby adresów w ramach jednej sieci, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich przynależności do oddzielnych podsieci. Z kolei adresy z maską 255.255.255.0 mogą być postrzegane jako oddzielne sieci, podczas gdy w rzeczywistości, mogą one być częścią tej samej większej sieci, jeśli ich prefiksy są zgodne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że maska podsieci definiuje, które bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci. Niezrozumienie tej koncepcji prowadzi do niepoprawnych wniosków o liczbie sieci. Również warto zauważyć, że w praktyce wiele organizacji korzysta z różnych strategii adresowania, które mogą wpływać na to, jak są zorganizowane zasoby w sieci. Błędem jest również nieprzywiązywanie wagi do kontekstu, w którym adresy IP są używane, co może prowadzić do niewłaściwego określenia liczby sieci.

Pytanie 10

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni
B. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek
C. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni
D. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro
Odpowiedź wskazująca na konieczność instalowania jednego punktu rozdzielczego na każde piętro zgodna jest z normą PN-EN 50173, która reguluje wymagania dotyczące systemów okablowania strukturalnego. Norma ta zapewnia wytyczne dotyczące projektowania i wykonania instalacji telekomunikacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywności i niezawodności komunikacji w budynkach. Ustalając, że na każde piętro powinien przypadać przynajmniej jeden punkt rozdzielczy, norma ta pomaga w optymalizacji rozkładu sygnału oraz dostępu do infrastruktury sieciowej. W praktyce oznacza to, że w budynkach wielopiętrowych, z odpowiednią liczbą punktów rozdzielczych, można znacznie zwiększyć elastyczność i skalowalność systemów telekomunikacyjnych. Dobrym przykładem zastosowania tej zasady jest budynek biurowy, gdzie każdy poziom może mieć dedykowane punkty dostępu do sieci, co ułatwia zarządzanie kablami oraz zapewnia lepszą jakość usług. Ponadto, spełnienie tych wymagań przyczynia się do przyszłej modernizacji systemów bez konieczności ogromnych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 11

Urządzenie funkcjonujące w warstwie łącza danych, które umożliwia połączenie segmentów sieci o różnych architekturach, to

A. most
B. regenerator
C. koncentrator
D. ruter
Koncentrator, regenerator i ruter to urządzenia, które pełnią różne funkcje w ekosystemie sieciowym, ale nie są odpowiednie do opisanego zadania łączenia segmentów sieci o różnych architekturach. Koncentrator działa na poziomie fizycznym, działając jako prosty przekaźnik sygnału, co oznacza, że nie analizuje danych ani nie podejmuje decyzji dotyczących ich przekazywania. Oznacza to, że każde przesyłane przez niego dane są wysyłane do wszystkich podłączonych urządzeń, co może prowadzić do zatorów i nieefektywności w sieci. Regenerator jest urządzeniem stosowanym do wzmacniania sygnałów w sieciach, które są rozciągnięte na dużą odległość, co jest niezbędne w przypadku, gdy sygnał może ulegać degradacji, ale nie ma on zdolności do łączenia segmentów o różnych architekturach. Ruter natomiast operuje na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialny za przekazywanie pakietów między różnymi sieciami, ale nie łączy segmentów o różnych standardach na poziomie warstwy łącza danych. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między warstwami modelu OSI oraz funkcjami poszczególnych urządzeń sieciowych. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie zadania pełnią te urządzenia, aby móc skutecznie projektować i zarządzać infrastrukturą sieciową.

Pytanie 12

W systemie Linux, jak można znaleźć wszystkie pliki z rozszerzeniem txt, które znajdują się w katalogu /home/user i rozpoczynają się na literę a, b lub c?

A. ls /home/user/a?b?c?.txt
B. ls /home/user/[!abc]*.txt
C. ls /home/user/[a-c]*.txt
D. ls /home/user/abc*.txt
Odpowiedź 'ls /home/user/[a-c]*.txt' jest poprawna, ponieważ wykorzystuje wyrażenie regularne do określenia, że chcemy wyszukiwać pliki w katalogu /home/user, które zaczynają się na literę a, b lub c i mają rozszerzenie .txt. W systemach Unix/Linux, użycie nawiasów kwadratowych pozwala na definiowanie zbioru znaków, co w tym przypadku oznacza, że interesują nas pliki, których nazwy rozpoczynają się od wskazanych liter. Użycie znaku '*' na końcu oznacza, że wszystkie znaki po literze a, b lub c są akceptowane, co pozwala na wyszukiwanie dowolnych plików. Jest to przykład dobrych praktyk w posługiwaniu się powłoką Linux, gdzie umiejętność efektywnego wyszukiwania plików i folderów jest kluczowa dla zarządzania systemem. Przykładowe zastosowanie tego polecenia w codziennej pracy może obejmować wyszukiwanie dokumentów tekstowych, skryptów czy plików konfiguracyjnych, co znacznie przyspiesza proces organizacji i przetwarzania danych w systemie. Dodatkowo, znajomość wyrażeń regularnych jest niezbędna do automatyzacji zadań i pisania skryptów powłoki.

Pytanie 13

Elementem eksploatacyjnym drukarki laserowej jest wszystko oprócz

A. bębna
B. wałka grzewczego
C. lampy czyszczącej
D. głowicy
Głowica drukująca nie jest elementem eksploatacyjnym drukarki laserowej, co wynika z różnicy w technologii druku. W drukarkach laserowych proces drukowania oparty jest na technologii elektrostatycznej oraz na wykorzystaniu tonera, a nie atramentu, jak w przypadku drukarek atramentowych, które wykorzystują głowicę do aplikacji płynnego tuszu na papier. Elementy eksploatacyjne drukarek laserowych, takie jak bęben, lampa czyszcząca i wałek grzewczy, pełnią kluczowe funkcje w procesie drukowania. Bęben jest odpowiedzialny za przenoszenie obrazu na papier, lampa czyszcząca usuwa resztki tonera z bębna, a wałek grzewczy utrwala obraz na papierze poprzez podgrzanie tonera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego użytkowania i konserwacji sprzętu biurowego, co przekłada się na jego dłuższą żywotność oraz efektywność operacyjną. W praktyce, stosowanie odpowiednich komponentów i ich regularna wymiana zgodnie z zaleceniami producenta zapewnia optymalną jakość wydruków oraz minimalizuje ryzyko awarii.

Pytanie 14

Jakie informacje można uzyskać za pomocą programu Wireshark?

A. Zwarcie przewodów.
B. Ruch pakietów sieciowych.
C. Przerwy w okablowaniu.
D. Połączenia par przewodów.
Wireshark jest narzędziem służącym do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia przechwytywanie, analizowanie i wizualizowanie danych przesyłanych w sieci komputerowej. Dzięki Wireshark można obserwować ruch pakietów sieciowych w czasie rzeczywistym, co jest nieocenione w diagnostyce problemów związanych z wydajnością sieci, bezpieczeństwem, a także w analizie protokołów komunikacyjnych. Przykłady zastosowania obejmują monitorowanie przesyłania danych w protokołach takich jak TCP/IP, UDP, HTTP, co pozwala na identyfikację nietypowych wzorców ruchu, takich jak ataki DDoS czy nieautoryzowane przesyłanie danych. Wireshark jest także używany w edukacji, aby zrozumieć, jak działają różne protokoły sieciowe oraz w badaniach naukowych, gdzie analiza danych sieciowych jest kluczowa. Umożliwia to inżynierom sieciowym i specjalistom ds. bezpieczeństwa podejmowanie świadomych decyzji na podstawie zebranych danych oraz zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi takimi jak ITIL czy ISO/IEC 27001.

Pytanie 15

Które z metod szyfrowania wykorzystywanych w sieciach bezprzewodowych jest najsłabiej zabezpieczone przed łamaniem haseł?

A. WPA TKIP
B. WPA2
C. WEP
D. WPA AES
WEP, czyli Wired Equivalent Privacy, to protokół bezpieczeństwa, który pojawił się w 1997 roku jako część standardu IEEE 802.11. Jego głównym celem było zabezpieczenie sieci bezprzewodowych na poziomie, który byłby porównywalny z sieciami przewodowymi. Niestety, po czasie okazało się, że WEP ma sporo słabości. Największym problemem jest krótki klucz szyfrujący, który można łatwo złamać. Ataki statystyczne, jak np. atak IV, pozwalają napastnikom przechwycić dane i odszyfrować klucze, co sprawia, że WEP jest naprawdę łatwy do złamania. Jest sporo narzędzi, jak Aircrack-ng, które potrafią to zrobić w praktyce. Dlatego dzisiaj WEP uznaje się za przestarzały i nie powinno się go stosować w nowych sieciach. Lepiej skorzystać z nowszych standardów, jak WPA2, które korzystają z lepszych algorytmów szyfrowania, takich jak AES, co znacznie poprawia bezpieczeństwo.

Pytanie 16

Jeżeli rozmiar jednostki alokacji wynosi 1024 bajty, to ile klastrów zajmą pliki umieszczone w tabeli na dysku?

NazwaWielkość
Ala.exe50 B
Dom.bat1024 B
Wirus.exe2 kB
Domes.exr350 B

A. 4 klastry
B. 3 klastry
C. 6 klastrów
D. 5 klastrów
W przypadku alokacji przestrzeni dyskowej w systemach plików każdy plik zajmuje co najmniej jeden klaster niezależnie od rzeczywistej wielkości pliku. Gdy przeliczamy ilość klastrów potrzebnych do przechowywania zestawu plików musimy znać wielkości plików i jednostki alokacji. Jednym z typowych błędów jest nieuwzględnienie faktu że nawet najmniejszy plik zajmuje cały klaster co prowadzi do błędnych oszacowań. Ważne jest zrozumienie że przykładowo plik o wielkości 1 bajta zajmie cały klaster dlatego myślenie że zajmie mniej niż jeden klaster jest błędne. Drugi częsty błąd to pomijanie konwersji jednostek np. mylenie bajtów z kilobajtami co wprowadza w błąd w ocenie potrzebnej przestrzeni dyskowej. Pominięcie faktu że plik o wielkości 2048 B wymaga dwóch klastrów a nie jednego jest właśnie takim błędem myślowym wynikającym z nieprawidłowej analizy jednostek alokacji. Należy także pamiętać że zrozumienie działania klastrów jest istotne dla efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową co jest krytyczne w kontekście wydajności systemów plików i długoterminowej strategii przechowywania danych. Precyzyjna wiedza o tym jak pliki są zapisywane i jak systemy plików alokują przestrzeń jest kluczowa w codziennych zadaniach związanych z administrowaniem systemami komputerowymi i planowaniem infrastruktury IT. Dlatego ważne jest by dokładnie analizować jak wielkość plików przekłada się na wykorzystanie przestrzeni w jednostkach alokacji aby uniknąć typowych błędów w praktyce zawodowej.

Pytanie 17

Ilustrowany schemat obrazuje zasadę funkcjonowania

Ilustracja do pytania
A. drukarki 3D
B. plotera grawerującego
C. drukarki laserowej
D. skanera płaskiego
W tym schemacie pokazano, jak działa skaner płaski. Wiesz, skaner płaski używa lampy, która oświetla dokument lub obraz leżący na jego szkle. Światło, które odbija się od dokumentu, trafia na lustra kierujące je do soczewki. Potem obraz przechodzi przez soczewkę i trafia na czujnik CCD, który zamienia światło na sygnały elektryczne. Te sygnały są następnie przetwarzane przez przetwornik analogowo-cyfrowy na dane cyfrowe, które komputer rozumie. Dzięki temu możemy łatwo digitalizować dokumenty i zdjęcia, co jest super przydatne w biurach i domach, bo można robić kopie cyfrowe i przechowywać wszystko w porządku. Warto też pamiętać, żeby regularnie czyścić szybę skanera i kalibrować go, żeby jakość skanów była jak najlepsza. Ciekawym pomysłem jest też korzystanie z programów do zarządzania skanami, bo ułatwia to organizację i edytowanie zeskanowanych plików.

Pytanie 18

Do jakiej grupy w systemie Windows Server 2008 powinien być przypisany użytkownik odpowiedzialny wyłącznie za archiwizację danych przechowywanych na serwerowym dysku?

A. Użytkownicy pulpitu zdalnego
B. Użytkownicy zaawansowani
C. Operatorzy kopii zapasowych
D. Użytkownicy domeny
Odpowiedź 'Operatorzy kopii zapasowych' jest poprawna, ponieważ w systemie Windows Server 2008 użytkownicy przypisani do tej grupy mają uprawnienia do wykonywania kopii zapasowych i przywracania danych. Operatorzy kopii zapasowych są odpowiedzialni za zarządzanie procesem archiwizacji danych na serwerze, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności i dostępności informacji. W praktyce oznacza to, że użytkownik w tej roli może korzystać z narzędzi takich jak Windows Server Backup, które umożliwia planowanie i wykonywanie kopii zapasowych lokalnych oraz zdalnych. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa danych wskazują na konieczność regularnego tworzenia kopii zapasowych, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi, operatorzy kopii zapasowych powinni być przeszkoleni w zakresie polityk backupowych oraz procedur przywracania, aby byli w stanie skutecznie reagować w razie awarii systemu lub utraty danych.

Pytanie 19

Co może być przyczyną problemów z wydrukiem z drukarki laserowej przedstawionych na ilustracji?

Ilustracja do pytania
A. wyschnięty tusz
B. sprawny podajnik
C. uszkodzony bęben światłoczuły
D. brak tonera w kartridżu
Uszkodzony bęben światłoczuły w drukarce laserowej może prowadzić do powtarzających się wzorów lub smug na wydruku takich jak te widoczne na załączonym rysunku. Bęben światłoczuły jest kluczowym elementem drukarki odpowiedzialnym za przenoszenie tonera na papier. Jego powierzchnia musi być idealnie gładka i równomiernie naelektryzowana aby toner mógł być dokładnie przeniesiony. Jeśli bęben jest uszkodzony lub ma defekty te mogą powodować niejednolity transfer tonera co skutkuje powtarzalnymi defektami na wydruku. Takie uszkodzenia mogą być spowodowane przez zużycie mechaniczne cząstki zanieczyszczeń lub nieodpowiednie przechowywanie. W praktyce zaleca się regularne czyszczenie i konserwację drukarki a w przypadku zauważenia problemów szybkie sprawdzenie stanu bębna. Standardy branżowe rekomendują również korzystanie z oryginalnych materiałów eksploatacyjnych co może znacznie wydłużyć żywotność bębna i poprawić jakość wydruków. Wiedza o tym jak działa bęben światłoczuły i jakie są symptomy jego uszkodzeń pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów i lepszą konserwację urządzeń biurowych.

Pytanie 20

Które z wymienionych mediów nie jest odpowiednie do przesyłania danych teleinformatycznych?

A. światłowód
B. sieć 230V
C. skrętka
D. sieć15KV
Wybór niewłaściwego medium do przesyłania danych teleinformatycznych często oparty jest na nieporozumieniu dotyczącym funkcji i zastosowania danego medium. Światłowód oraz skrętka to sprawdzone technologie telekomunikacyjne. Światłowody są wykorzystywane w sieciach o dużych wymaganiach dotyczących przepustowości, a ich zastosowanie jest zgodne z normami takim jak ITU-T G.652, które definiują parametry światłowodów jednomodowych i wielomodowych. Z drugiej strony, skrętka, jak w standardzie Ethernet, zapewnia dobrą wydajność w lokalnych sieciach komputerowych. Wybór sieci 230V jako medium do przesyłania danych może być mylący, ponieważ chociaż prąd przemienny 230V jest używany do zasilania urządzeń telekomunikacyjnych, nie jest przeznaczony do przesyłania danych. Przesyłanie danych przez sieć energetyczną wymaga specjalnych protokołów i technologii, takich jak Power Line Communication (PLC), które są zupełnie innymi rozwiązaniami. Użytkownicy często mylą te pojęcia, co prowadzi do błędnych przekonań o możliwościach przesyłania danych w sieciach energetycznych. Dlatego istotne jest znajomość standardów oraz dobrych praktyk, które definiują odpowiednie medium do transmisji informacji, aby unikać niebezpiecznych sytuacji oraz zapewnić niezawodną komunikację.

Pytanie 21

Ile podsieci obejmują komputery z adresami: 192.168.5.12/25, 192.168.5.200/25 oraz 192.158.5.250/25?

A. 3
B. 2
C. 4
D. 1
Wielu użytkowników może mieć trudności z prawidłowym przypisaniem adresów IP do podsieci, co jest kluczowym aspektem w zarządzaniu sieciami komputerowymi. W przypadku podanej sytuacji, niektórzy mogą pomyśleć, że wszystkie trzy adresy IP mogą znajdować się w jednej podsieci. Takie myślenie może wynikać z nadmiernego uproszczenia zasad dotyczących maski podsieci. Nie uwzględniając maski /25, można błędnie wnioskować, że adresy 192.168.5.12 i 192.168.5.200 są w tej samej podsieci, ponieważ są blisko siebie w zakresie adresów. Jest to jednak mylące, ponieważ ich maski podsieci wskazują, że są w różnych podsieciach. Dodatkowo, mylenie podsieci z adresami IP, które różnią się tylko ostatnim oktetem, jest powszechnym błędem. Podobnie, przyznanie, że adres 192.158.5.250 może znajdować się w tej samej podsieci co dwa pozostałe adresy, jest błędne, ponieważ pierwszy oktet w tym adresie jest różny i wskazuje na zupełnie inną sieć. Każdy adres IP w sieci musi być oceniany w kontekście jego maski podsieci, aby właściwie określić, do której podsieci przynależy. Rozumienie tego zagadnienia jest niezbędne do skutecznego planowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 22

Złącze IrDA służy do bezprzewodowej komunikacji i jest

A. złączem szeregowym
B. złączem radiowym
C. rozszerzeniem technologii BlueTooth
D. złączem umożliwiającym przesył danych na odległość 100m
IrDA, czyli Infrared Data Association, to taki standard, który pozwala na przesyłanie danych bezprzewodowo przy użyciu podczerwieni. Można to porównać do połączenia szeregowego, co znaczy, że dane lecą w jednym kierunku na raz, a nie tak jak w przypadku połączeń równoległych, gdzie kilka bitów podróżuje jednocześnie. IrDA oferuje prędkości od 9,6 kb/s do nawet 4 Mb/s, co sprawia, że jest przydatne w wielu sytuacjach, jak przesyłanie plików między telefonami czy drukowanie na odległość. Generalnie urządzenia, takie jak telefony, laptopy czy drukarki, mogą się komunikować w zasięgu do metra, co jest super w biurach czy domach. Fajnie, że IrDA stało się popularne w latach 90. i na początku 2000, ale z czasem w dużej mierze ustąpiło miejsca technologii Bluetooth, która oferuje większy zasięg i więcej możliwości.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemach Windows należy użyć, aby ustawić statyczny adres IP w konsoli poleceń?

A. netsh
B. net use
C. tracert
D. telnet
Polecenie 'netsh' jest kluczowym narzędziem w systemach Windows, które umożliwia konfigurowanie i zarządzanie różnymi ustawieniami sieciowymi, w tym adresami IP. Używając 'netsh', administratorzy mogą łatwo przypisać statyczny adres IP do interfejsu sieciowego. Przykład użycia to: 'netsh interface ip set address name="Nazwa interfejsu" static Adres_IP Maska_Sieci Brama_Domyślna', gdzie 'Nazwa interfejsu' to nazwa karty sieciowej, 'Adres_IP' to adres, który chcemy ustawić, 'Maska_Sieci' to odpowiednia maska podsieci, a 'Brama_Domyślna' to adres bramy. Stosowanie statycznych adresów IP jest istotne w środowiskach, gdzie stabilność i dostępność są kluczowe, na przykład w serwerach lub urządzeniach wymagających stałego adresu. Przy korzystaniu z 'netsh' należy również pamiętać o standardach bezpieczeństwa oraz zarządzać adresami IP zgodnie z polityką organizacji, aby unikać konfliktów adresowych i zapewnić optymalną wydajność sieci.

Pytanie 24

Jakie narzędzie jest używane do zarządzania alokacjami dyskowymi w systemach Windows 7 i Windows 8?

A. query
B. fsutil
C. perfmon
D. dcpromo
Narzędzie 'fsutil' jest kluczowym elementem zarządzania dyskami w systemach Windows 7 i Windows 8, które umożliwia administratorom efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz przydziałami. Umożliwia między innymi zarządzanie woluminami, tworzenie punktów przywracania, a także monitorowanie stanu systemu plików. Przykładowo, za pomocą polecenia 'fsutil sparse setflag <ścieżka>' można zaznaczyć, że plik jest plikiem rzadkim, co pozwala zaoszczędzić miejsce na dysku. Warto również znać polecenie 'fsutil behavior set disablelastaccess <0|1>', które pozwala na dostosowanie sposobu traktowania informacji o ostatnim dostępie do plików, co ma wpływ na wydajność systemu. Dobre praktyki zalecają regularne korzystanie z tego narzędzia w celu monitorowania zdrowia dysków oraz optymalizacji użycia przestrzeni dyskowej, co jest istotne w zarządzaniu serwerami oraz stacjami roboczymi.

Pytanie 25

Który protokół z warstwy aplikacji reguluje przesyłanie wiadomości e-mail?

A. FTP (File Transfer Protocol)
B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
C. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
D. DNS (Domain Name System)
SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest standardowym protokołem warstwy aplikacji używanym do wysyłania poczty elektronicznej przez Internet. Został zaprojektowany w celu transportowania wiadomości między serwerami pocztowymi, co czyni go kluczowym elementem komunikacji e-mailowej. SMTP działa głównie na porcie 25 (chociaż port 587 jest powszechnie używany do przesyłania wiadomości z autoryzacją). Protokół ten obsługuje przesyłanie wiadomości tekstowych oraz załączników, a jego działanie opiera się na modelu klient-serwer. Przykładem zastosowania SMTP jest sytuacja, gdy użytkownik wysyła e-maila za pomocą swojego klienta pocztowego, który następnie komunikuje się z serwerem SMTP dostawcy usług pocztowych. Dalsze przesyłanie wiadomości do skrzynek odbiorczych innych użytkowników również odbywa się z wykorzystaniem tego protokołu. Standardy takie jak RFC 5321 określają zasady działania SMTP, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i dostawcami usług. W praktyce, znajomość SMTP jest niezbędna dla administratorów sieci i programistów zajmujących się integracją systemów e-mailowych. Poznanie tego protokołu pomaga również w diagnozowaniu problemów z dostarczaniem wiadomości, co jest częstym wyzwaniem w administracji infrastruktury IT.

Pytanie 26

Który z przyrządów służy do usuwania izolacji?

Ilustracja do pytania
A. B
B. A
C. D
D. C
Narzędzie oznaczone jako C jest profesjonalnym przyrządem do ściągania izolacji z przewodów. Jest to narzędzie precyzyjne, często nazywane ściągaczem izolacji lub stripperem. Umożliwia ono bezpieczne i efektywne usunięcie warstwy izolacyjnej z przewodów bez uszkadzania samego przewodu. Takie narzędzia są powszechnie stosowane w branży elektrotechnicznej i telekomunikacyjnej do przygotowywania przewodów do łączenia, lutowania lub montażu złącz. Standardy branżowe, takie jak IEC 60364, wskazują na konieczność właściwego przygotowania przewodów elektrycznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności połączeń. Ściągacze izolacji wyposażone są w regulowane ostrza, co pozwala na dostosowanie ich do różnej grubości izolacji, co z kolei minimalizuje ryzyko uszkodzenia przewodnika. Praktyczne zastosowanie tego narzędzia obejmuje prace instalacyjne, serwisowe oraz produkcyjne, gdzie szybkość i precyzja są kluczowe. Używanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest podstawą profesjonalizmu w pracy z instalacjami elektrycznymi.

Pytanie 27

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP
B. IP, ICMP
C. DHCP, DNS
D. TCP, UDP
Wybrane odpowiedzi, takie jak TCP, UDP, HTTP, FTP, DHCP i DNS, należą do innych warstw modelu TCP/IP, co czyni je niepoprawnymi w kontekście pytania o warstwę internetową. Protokół TCP (Transmission Control Protocol) oraz UDP (User Datagram Protocol) funkcjonują na warstwie transportowej. TCP jest protokołem połączeniowym, który zapewnia niezawodność i kontrolę przepływu, co jest kluczowe dla aplikacji wymagających przesyłania danych z gwarancją dostarczenia w odpowiedniej kolejności. Z kolei UDP to protokół bezpołączeniowy, stosowany w aplikacjach, które preferują szybkość nad niezawodność, takich jak transmisje wideo czy gry online. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) i FTP (File Transfer Protocol) to protokoły warstwy aplikacji, które obsługują przesyłanie danych w kontekście przeglądarki internetowej i transferu plików. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) i DNS (Domain Name System) również funkcjonują na warstwie aplikacji, zajmując się dynamicznym przydzielaniem adresów IP i tłumaczeniem nazw domen na adresy IP. Często mylone jest, że wszystkie te protokoły operują na tej samej warstwie, co prowadzi do nieporozumień w zakresie architektury sieci. Kluczowe jest zrozumienie hierarchii warstw oraz przypisania protokołów do odpowiednich poziomów w modelu TCP/IP, co jest niezbędne do efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 28

Możliwość odzyskania listy kontaktów z telefonu komórkowego działającego na systemie Android występuje, gdy użytkownik wcześniej przeprowadził synchronizację danych urządzenia z Google Drive przy użyciu

A. konta Microsoft
B. dowolnego konta pocztowego z portalu Onet
C. konta Yahoo
D. konta Google
Odpowiedź "konta Google" to strzał w dziesiątkę. Synchronizacja danych na Androidzie rzeczywiście najlepiej działa przez konto Google. Dzięki temu możesz bez problemu przesyłać swoje kontakty, kalendarze czy zdjęcia do chmury, co sprawia, że wszystko jest bezpieczne i dostępne nawet na innych urządzeniach. Na przykład, kiedy zmienisz telefon, logując się na swoje konto Google, wszystkie kontakty wracają na miejsce jak za dotknięciem magicznej różdżki. Dobrze też wiedzieć, że korzystanie z konta Google to nie tylko wygoda, ale i duże bezpieczeństwo, bo Google ma naprawdę niezłe zabezpieczenia. Dodatkowo, synchronizacja z kontem Google ułatwia korzystanie z różnych aplikacji, jak na przykład Google Contacts, co sprawia, że zarządzanie kontaktami staje się o wiele prostsze. Tak więc, żeby skutecznie odzyskać wszystkie kontakty, koniecznie trzeba mieć konto Google i wcześniej to ustawić na swoim urządzeniu.

Pytanie 29

Określ najprawdopodobniejszą przyczynę pojawienia się komunikatu: CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup podczas uruchamiania systemu

A. Rozładowana bateria podtrzymująca ustawienia BIOS-u
B. Skasowana zawartość pamięci CMOS
C. Zgubiony plik setup
D. Uszkodzona karta graficzna
Wskazanie innych przyczyn wystąpienia komunikatu CMOS checksum error sugeruje szereg nieporozumień dotyczących architektury systemu komputerowego. Usunięcie pliku setup w BIOS-ie, choć teoretycznie mogłoby wpłynąć na jego funkcjonowanie, nie jest możliwe, ponieważ BIOS nie korzysta z plików w tradycyjnym sensie. BIOS zawiera stałe oprogramowanie, które nie może być 'usunięte' w sposób, który skutkowałby błędem checksum. Skasowanie zawartości pamięci CMOS jest często konsekwencją rozładowanej baterii, a nie przyczyną błędu. W praktyce, zawartość ta jest usuwana przy braku zasilania z baterii, co prowadzi do błędów, a nie jest to przyczyna wystąpienia komunikatu. Odnośnie uszkodzonej karty graficznej, jej awaria może objawiać się różnymi problemami, takimi jak brak obrazu na monitorze, ale nie ma bezpośredniego związku z błędami w pamięci CMOS. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości zasad działania BIOS-u oraz jego interakcji z systemem operacyjnym. Niezrozumienie roli baterii w utrzymywaniu ustawień BIOS-u prowadzi do błędnych wniosków i diagnoz, co może skutkować niepotrzebnymi kosztami i frustracją użytkownika. Kluczową sprawą jest zrozumienie, że CMOS jest bezpośrednio związany z pamięcią, a nie z komponentami takimi jak karta graficzna. W związku z tym najważniejszym wnioskiem jest, że odpowiednie zarządzanie zasobami i ich zrozumienie są fundamentalne dla efektywnego rozwiązywania problemów w komputerach.

Pytanie 30

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń w serwerze FTP

A. 21
B. 20
C. 25
D. 110
Port 21 jest domyślnym portem do przekazywania poleceń w protokole FTP (File Transfer Protocol). Protokół ten służy do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Protokół FTP działa w modelu klient-serwer, gdzie klient nawiązuje połączenie z serwerem, a port 21 jest używany do inicjowania sesji oraz przesyłania poleceń, takich jak logowanie czy komendy do przesyłania plików. W praktycznych zastosowaniach, gdy użytkownik korzysta z klienta FTP, np. FileZilla lub WinSCP, to właśnie port 21 jest wykorzystywany do połączenia z serwerem FTP. Ponadto, standard RFC 959 precyzuje, że port 21 jest przeznaczony dla komend, podczas gdy port 20 jest używany do transferu danych w trybie aktywnym. Znajomość tych portów i ich funkcji jest kluczowa dla administratorów sieci oraz profesjonalistów zajmujących się bezpieczeństwem, ponieważ niewłaściwe zarządzanie portami może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i nieefektywnością transferu plików.

Pytanie 31

Rodzaj systemu plików, który w systemie Windows pozwala na kompresję danych oraz przydzielanie uprawnień do plików i folderów, to

A. FAT32
B. FAT
C. EXT
D. NTFS
NTFS (New Technology File System) to zaawansowany system plików wprowadzony w systemie Windows NT, który oferuje nie tylko możliwość organizacji danych, ale również szereg funkcji, takich jak kompresja danych oraz zarządzanie uprawnieniami. Kompresja danych w NTFS pozwala na oszczędność miejsca na dysku, co jest istotne w przypadku ograniczonej przestrzeni pamięci. Użytkownicy mogą decydować, które pliki i foldery mają być kompresowane, a system automatycznie zarządza procesem, co sprawia, że jest to rozwiązanie wygodne i efektywne. Dodatkowo, NTFS wprowadza zaawansowane mechanizmy kontroli dostępu, które umożliwiają definiowanie szczegółowych uprawnień dla poszczególnych użytkowników i grup. Dzięki temu administratorzy mogą precyzyjnie kontrolować, kto ma dostęp do danych i w jakim zakresie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa informacji. W praktyce użycie NTFS jest standardem w środowiskach profesjonalnych, gdzie bezpieczeństwo i efektywność zarządzania danymi mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 32

Jakie działanie nie przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Konfigurowanie opcji wyświetlania pasków menu i narzędziowych
B. Zmiana koloru lub kilku współczesnych kolorów jako tło pulpitu
C. Ustawienie rozmiaru pliku wymiany
D. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej
Ustawienie wielkości pliku wymiany jest czynnością, która nie służy do personalizacji systemu operacyjnego Windows. Plik wymiany, znany również jako pamięć wirtualna, jest używany przez system operacyjny do zarządzania pamięcią RAM oraz do przechowywania danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego wielkości ma charakter bardziej techniczny i związana jest z optymalizacją wydajności systemu, a nie z jego personalizacją. Personalizacja dotyczy aspektów, które wpływają na sposób, w jaki użytkownik postrzega i korzysta z interfejsu systemu, takich jak kolory pulpitu, ustawienia pasków narzędziowych czy domyślna przeglądarka. Na przykład, zmieniając tło pulpitu na ulubiony obrazek, użytkownik może poprawić swoje samopoczucie podczas pracy, co jest istotnym elementem personalizacji. W związku z tym, zmiana wielkości pliku wymiany jest czynnością techniczną, a nie personalizacyjną, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 33

Który z materiałów eksploatacyjnych NIE jest używany w ploterach?

A. Atrament.
B. Pisak.
C. Tusz.
D. Filament.
Filament to materiał, którego używamy w drukarkach 3D. W ploterach za to korzystamy z tuszy, atramentów czy pisaków. Filament nie pasuje do ploterów, bo one działają na zupełnie innej zasadzie. W ploterach atramentowych, które są świetne do druku grafik i map, tusze są w kartridżach i lądują w głowicy drukującej. Z kolei w ploterach tnących mamy pisaki, które rysują na papierze, co daje możliwość fajnych, precyzyjnych rysunków. Wybór materiałów eksploatacyjnych ma ogromny wpływ na to, jak wygląda końcowy wydruk, więc warto znać różnice między nimi. To wiedza, która naprawdę się przydaje, szczególnie w branży graficznej i drukarskiej, żeby wszystko wyglądało jak najlepiej.

Pytanie 34

W adresacji IPv6 standardowy podział długości dla adresu sieci oraz identyfikatora hosta wynosi odpowiednio

A. 16 bitów / 112 bitów
B. 96 bitów / 32 bity
C. 64 bity / 64 bity
D. 32 bity / 96 bitów
Odpowiedź 64 bity / 64 bity jest poprawna, ponieważ w standardzie adresacji IPv6, adresy są podzielone na dwie zasadnicze części: część sieciową oraz część identyfikującą hosta. W przypadku IPv6, standardowy podział wynosi 64 bity dla identyfikacji sieci oraz 64 bity dla identyfikacji hosta. Taki podział sprzyja efektywnemu zarządzaniu adresami w dużych sieciach, umożliwiając przypisanie ogromnej liczby adresów do urządzeń w ramach jednej sieci. Przykładem może być organizacja, która musi przypisać adresy do tysięcy urządzeń w sieci lokalnej. Dzięki temu podziałowi, przedsiębiorstwa mogą korzystać z unikalnych adresów dla każdego urządzenia, co jest zgodne z zasadami projektowania sieci według standardu RFC 4291 dotyczącym IPv6. Ponadto, użycie 64-bitowego prefiksu sieciowego jest zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają stosowanie zasięgów adresowych sprzyjających efektywności routingu i uproszczonemu zarządzaniu.

Pytanie 35

Urządzenie z funkcją Plug and Play, które zostało ponownie podłączone do komputera, jest identyfikowane na podstawie

A. unikalnego identyfikatora urządzenia
B. lokalizacji oprogramowania urządzenia
C. specjalnego oprogramowania sterującego
D. lokalizacji sprzętu
Odpowiedź dotycząca unikalnego identyfikatora urządzenia (UID) jest prawidłowa, ponieważ każdy sprzęt Plug and Play, po podłączeniu do komputera, jest identyfikowany na podstawie tego unikalnego identyfikatora, który jest przypisany do danego urządzenia przez producenta. UID pozwala systemowi operacyjnemu na właściwe rozpoznanie urządzenia i przypisanie mu odpowiednich sterowników. Dzięki temu użytkownik nie musi manualnie instalować oprogramowania, a system automatycznie rozpoznaje, co to za urządzenie. Przykładem mogą być drukarki, które po podłączeniu do komputera są automatycznie wykrywane i instalowane dzięki UID. W praktyce oznacza to, że proces dodawania nowych urządzeń do komputera stał się znacznie bardziej intuicyjny i przyjazny dla użytkownika. W celu zapewnienia pełnej zgodności, standardy takie jak USB (Universal Serial Bus) korzystają z unikalnych identyfikatorów, co jest uznawane za dobrą praktykę w projektowaniu nowoczesnych systemów komputerowych.

Pytanie 36

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera
B. utworzenie konta GRACZ z hasłem *
C. wyświetlenie monitora o podanie hasła
D. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia
Wykonanie polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' w systemie Windows skutkuje wyświetleniem monitu o podanie hasła. Jest to zdefiniowana funkcjonalność wbudowanego narzędzia do zarządzania użytkownikami w systemie Windows, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa przy tworzeniu kont. Gdy używamy znaku '*' jako hasła, system oczekuje od nas interakcji, aby zmusić użytkownika do wprowadzenia silnego i unikalnego hasła. Przykładem dobrych praktyk w zakresie zarządzania użytkownikami jest wymuszanie skomplikowanych haseł, co zapobiega łatwemu dostępowi nieautoryzowanych osób do kont. Zabezpieczenie kont użytkowników jest kluczowe w kontekście ochrony danych wrażliwych i zapewnienia integralności systemu. Należy również pamiętać, że po utworzeniu konta użytkownik będzie mógł logować się do systemu przy użyciu zdefiniowanego hasła, co ma istotne znaczenie w kontekście zarządzania dostępem do zasobów komputerowych oraz monitorowania działań użytkowników. Używanie polecenia 'NET USER' jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi, zwłaszcza w środowiskach korporacyjnych.

Pytanie 37

Zewnętrzny dysk 3,5 cala o pojemności 5 TB, przeznaczony do archiwizacji lub tworzenia kopii zapasowych, dysponuje obudową z czterema różnymi interfejsami komunikacyjnymi. Który z tych interfejsów powinno się użyć do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. USB 3.1 gen 2
B. eSATA 6G
C. FireWire80
D. WiFi 802.11n
Wybór eSATA 6G, WiFi 802.11n lub FireWire80 jako interfejsu do podłączenia dysku zewnętrznego nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż żaden z tych interfejsów nie oferuje tak wysokich prędkości przesyłu danych jak USB 3.1 gen 2. eSATA 6G może osiągnąć prędkości do 6 Gbps, co jest zbliżone, ale nadal niższe niż maksymalne możliwości USB 3.1 gen 2. Dodatkowo, eSATA nie obsługuje zasilania, co może wymagać dodatkowego zasilania dla dysku zewnętrznego, co jest niepraktyczne w wielu sytuacjach. WiFi 802.11n oferuje prędkości do 600 Mbps, ale z racji na zmienne warunki sygnału, opóźnienia i zakłócenia, rzeczywista wydajność przesyłu danych jest znacznie niższa. WiFi nie jest więc odpowiednie do transferu dużych plików, gdzie stabilność i szybkość są kluczowe. FireWire 80, mimo że był szybszy od wcześniejszych standardów FireWire, nie osiąga prędkości USB 3.1 gen 2, co czyni go przestarzałym wyborem w kontekście nowoczesnych zastosowań. Często pojawiającym się błędem w myśleniu jest przekonanie, że starsze standardy mogą wciąż konkurować z nowymi technologiami; rzeczywistość technologiczna zmienia się z dnia na dzień, a zatem korzystanie z przestarzałych interfejsów może prowadzić do znaczących opóźnień i utraty danych.

Pytanie 38

Jakie jest rozgłoszeniowe IP dla urządzenia o adresie 171.25.172.29 z maską 255.255.0.0?

A. 171.25.172.255
B. 171.25.255.0
C. 171.25.255.255
D. 172.25.0.0
Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) dla danego hosta można obliczyć, znając jego adres IP oraz maskę sieci. W tym przypadku, adres IP to 171.25.172.29, a maska sieci to 255.255.0.0, co oznacza, że 16 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 16 bitów na identyfikację hostów. Aby znaleźć adres rozgłoszeniowy, należy wziąć adres IP i ustalić jego część sieciową oraz część hosta. Część sieciowa adresu 171.25.172.29, przy masce 255.255.0.0, to 171.25.0.0. Pozostałe 16 bitów (część hosta) są ustawiane na 1, co prowadzi do adresu 171.25.255.255. Adres ten jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w tej sieci. W praktyce, adresy rozgłoszeniowe są kluczowe w konfiguracji sieci, ponieważ umożliwiają jednoczesne przesyłanie danych do wielu urządzeń, na przykład w sytuacjach, gdy serwer chce rozesłać aktualizacje w ramach lokalnej sieci.

Pytanie 39

Jakie elementy łączy okablowanie pionowe w sieci LAN?

A. Główny punkt rozdzielczy z gniazdem dla użytkownika
B. Dwa sąsiadujące punkty abonenckie
C. Główny punkt rozdzielczy z punktami pośrednimi rozdzielczymi
D. Gniazdo abonenckie z punktem pośrednim rozdzielczym
Warto zauważyć, że odpowiedzi sugerujące połączenie dwóch sąsiednich punktów abonenckich oraz gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym są nieprawidłowe w kontekście definicji okablowania pionowego. Okablowanie pionowe odnosi się do systemu, który łączy główne punkty rozdzielcze z pośrednimi, co zapewnia centralizację i organizację wszystkich połączeń sieciowych. Przyjęcie, że okablowanie pionowe może ograniczać się do sąsiednich punktów abonenckich, ignoruje istotną rolę centralizacji, która jest niezbędna do efektywnego zarządzania siecią. Z kolei związek gniazda abonenckiego z pośrednim punktem rozdzielczym nie odpowiada na definicję okablowania pionowego, gdyż nie uwzględnia głównego punktu rozdzielczego jako kluczowego komponentu w architekturze sieci. Tego rodzaju błędne myślenie może prowadzić do decyzji projektowych, które nie zapewniają odpowiedniej wydajności i elastyczności sieci. W praktyce, projektowanie sieci musi być zgodne ze standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, które podkreślają znaczenie architektury okablowania w zapewnieniu trwałych i skalowalnych rozwiązań sieciowych.

Pytanie 40

Co się stanie, jeśli w systemie operacyjnym komputera zainstalowany zostanie program określany jako Trojan?

A. optymalizację działania systemu operacyjnego
B. wspomaganie działania użytkownika
C. ochronę systemu operacyjnego przed działaniem wirusów
D. wykonywanie niepożądanych działań poza kontrolą użytkownika
Trojan to coś w rodzaju złośliwego oprogramowania, które jak już dostanie się do systemu, to może robić różne nieprzyjemne rzeczy. Na przykład kradzież danych, instalowanie innych złośliwych programów, czy nawet udostępnianie dostępu do systemu innym osobom. Zwykle Trojany są schowane w legalnych aplikacjach, więc użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że coś jest nie tak. Przykładem może być Trojan, który działa jak keylogger i rejestruje naciśnięcia klawiszy, przez co można stracić hasła i inne ważne info. Dlatego warto pamiętać o bezpieczeństwie – dobrze jest na bieżąco aktualizować oprogramowanie antywirusowe i regularnie skanować system. Również, pobierając aplikacje, warto być ostrożnym i unikać instalacji czegokolwiek z nieznanych źródeł, bo to naprawdę może zmniejszyć ryzyko związane z Trojanami.