Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Kwalifikacja: ELE.10 - Montaż i uruchamianie urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
Data rozpoczęcia: 13 maja 2025 14:09
Data zakończenia: 13 maja 2025 14:35

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podczas podłączania pompy wodnej do systemu elektrycznego, stosując się do aktualnych norm, przewód neutralny "N" powinien mieć kolor

A. czerwony

B. żółto-zielony

C. pomarańczowy

D. jasnoniebieski

Odpowiedź jasnoniebieskiego koloru dla przewodu neutralnego 'N' jest zgodna z obowiązującymi normami oraz zasadami elektroinstalacji. Zgodnie z normą PN-IEC 60446, kolor niebieski jest przypisany do przewodów neutralnych, co ma na celu ułatwienie identyfikacji poszczególnych przewodów w instalacji. Użycie jasnoniebieskiego koloru pozwala na szybką i jednoznaczną identyfikację przewodu neutralnego, co jest istotne zarówno podczas montażu, jak i konserwacji instalacji elektrycznych. Przykładowo, w instalacjach domowych czy przemysłowych, gdzie zainstalowane są pompy wodne, poprawne podłączenie przewodów ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników i niezawodności systemu. W przypadku pompy, której działanie zależy od zasilania elektrycznego, błędne podłączenie przewodów może prowadzić do awarii urządzenia lub zagrożenia porażeniem prądem. Z tego względu stosowanie ustalonych norm kolorystycznych ma ogromne znaczenie w praktyce elektroinstalacyjnej.

Pytanie 2

Kosztorys, który nie zawiera danych o cenach, nazywamy kosztorysem:

A. powykonawczym

B. wstępnym

C. ofertowym

D. ślepym

Kosztorys ślepy jest specyficznym rodzajem dokumentu, który nie zawiera informacji o cenach jednostkowych, lecz koncentruje się na ilościach materiałów oraz robocizny niezbędnych do realizacji danego projektu. Tego rodzaju kosztorys jest stosowany w sytuacjach, gdy organizacja chce oszacować zapotrzebowanie na zasoby, nie ujawniając przy tym informacji o kosztach. Jest to praktyka, która znajduje zastosowanie w różnych etapach planowania projektu, szczególnie w fazie wstępnej, gdzie istotna jest ocena zasobów bez obciążania decyzji o konkretne ceny. Wiele przedsiębiorstw budowlanych i inżynieryjnych korzysta z kosztorysów ślepych, aby lepiej planować przyszłe prace oraz negocjować warunki współpracy z dostawcami. W branży budowlanej, w której zmienna dynamika cen materiałów i robocizny może wpływać na ostateczny koszt projektu, posiadanie takiego kosztorysu pozwala na elastyczność w podejmowaniu decyzji i zarządzaniu budżetem.

Pytanie 3

Dla budynku jednorodzinnego zalecana instalacja powinna mieć około 3 kW zainstalowanej mocy (12 paneli fotowoltaicznych o mocy 250 W). Materiały niezbędne do realizacji instalacji PV sieciowej o mocy 1 kW kosztują 8 000 zł. Montaż systemu na dachu wymaga pracy dwóch pracowników przez 12 godzin każdy według stawki 20 zł za 1 roboczogodzinę. Firma wykonawcza dolicza marżę w wysokości 25% kosztów materiałów. Jaki jest całkowity koszt montażu instalacji PV sieciowej?

A. 10 240 zł

B. 30 480 zł

C. 8 240 zł

D. 30 300 zł

No więc, dobra robota z wyborem odpowiedzi! 30 480 zł to całkiem konkretna kwota i dobrze to obliczyłeś. Jak to się ma do kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej, to mamy tu sporo szczegółów. Koszt materiałów na 1 kW to 8 000 zł, to takie podstawowe dane. Pamiętaj też, że trzeba doliczyć robociznę - dwóch pracowników, każdy pracuje 12 godzin za 20 zł na godzinę, co daję nam 480 zł. Nie zapomnij, że firma też dorzuca swoją marżę, a tu jest 25% od materiałów, co daje dodatkowe 2 000 zł. Jak to wszystko zsumujesz, to wychodzi właśnie te 30 480 zł. To świetny przykład na to, jak ważna jest wiedza o kosztach przy planowaniu takich projektów. Zrozumienie tego wszystkiego pomaga w lepszej organizacji budżetu. No, a to, że to wszystko uwzględniłeś, to naprawdę dobrze o Tobie świadczy.

Pytanie 4

Z jakiego rodzaju materiału można zrealizować instalację łączącą kolektory słoneczne z zasobnikiem na ciepłą wodę użytkową?

A. Poliamid.

B. Stal stopowa.

C. Polietylen.

D. Polipropylen.

Wybór materiału do budowy instalacji łączącej kolektory słoneczne z zasobnikiem ciepłej wody użytkowej jest kluczowy dla efektywności i trwałości całego systemu. Polipropylen, polietylen oraz poliamid, pomimo że są popularnymi materiałami używanymi w różnych instalacjach, nie są odpowiednie do tego typu zastosowań. Polipropylen i polietylen, będąc tworzywami sztucznymi, mają ograniczoną odporność na wysokie temperatury. W systemach solarnych, gdzie temperatura wody może sięgać nawet 95 stopni Celsjusza, te materiały mogą ulegać deformacjom, co prowadzi do nieszczelności i utraty efektywności systemu. Poliamid, chociaż bardziej odporny na temperaturę niż polipropylen czy polietylen, ma problem z odpornością na działanie wody gorącej, co w dłuższym czasie może prowadzić do degradacji materiału. W kontekście instalacji słonecznych ważne jest, aby zastosowane materiały były zgodne z normami i wymaganiami, jak np. EN 10088 dla stali, które zapewniają odpowiednią jakość i trwałość. Często popełnianym błędem jest mylenie materiałów kompozytowych z metalowymi, co prowadzi do przekonania, że wszystkie tworzywa sztuczne mogą zastąpić stal w wymagających aplikacjach. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów kierować się ich właściwościami fizycznymi oraz warunkami, w jakich będą stosowane, unikając pułapek wynikających z niedoinformowania o właściwościach materiałów.

Pytanie 5

Do przeglądu technicznego instalacji solarnej nie wlicza się

A. napełniania instalacji cieczą solarną

B. kontroli zabezpieczeń antykorozyjnych

C. weryfikacji ochrony przed zamarzaniem

D. odczytu oraz oceny wydajności solarnej

Napełnianie instalacji cieczą solarną nie jest częścią przeglądu technicznego instalacji solarnej, ponieważ ten proces odbywa się zazwyczaj w momencie uruchamiania systemu. Ciecz solarna, która jest stosowana w systemach solarnych, ma za zadanie transportować ciepło z kolektorów do zasobnika. W trakcie przeglądów technicznych koncentrujemy się na ocenie funkcjonalności i efektywności systemu, a nie na procesach, które mają miejsce na początku jego eksploatacji. Przegląd techniczny powinien obejmować takie elementy jak kontrola ochrony antykorozyjnej, co jest istotne dla długowieczności komponentów, a także odczyt oraz ocenę uzysku solarnego, co pozwala na ocenę wydajności całego systemu. Dodatkowo, kontrola ochrony przed zamarzaniem jest kluczowa w kraju takim jak Polska, gdzie zimowe temperatury mogą wpływać na działanie instalacji. Te działania są zgodne z normami branżowymi i praktykami, które mają na celu zapewnienie niezawodności i efektywności systemów solarnych w dłuższej perspektywie czasowej.

Pytanie 6

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz koszt wykonania instalacji pompy ciepła z kolektorem poziomym.

Wyszczególnienie	Typ	Wartość netto
Pompa ciepła	WPS 6 K	26114 zł
Zbiornik buforowy	PSP300	2652 zł
Materiały instalacyjne	-	6000 zł
Montaż instalacji pompy ciepła wraz z rozruchem technicznym	-	2000 zł
Kolektor pionowy z rur polietylenowych L = 102 mb wraz z montażem	PE Ø 40	9690 zł
Kolektor poziomy z rur polietylenowych L = 400 mb wraz z montażem	PE Ø 40	8000 zł

A. 44 766 zł

B. 46 456 zł

C. 8 000 zł

D. 9 690 zł

Odpowiedź, którą wybrałeś, to 44 766 zł. To właściwa kwota, bo obejmuje wszystkie elementy, które są potrzebne do zainstalowania pompy ciepła z kolektorem poziomym. Koszt samej pompy wynosi 26 114 zł, co pasuje do obowiązujących norm jakości w branży. Do tego mamy zbiornik buforowy oraz materiały instalacyjne, które razem kosztują 8 652 zł. Te elementy są naprawdę ważne, bo wpływają na to, jak dobrze działa cały system. Pamiętaj, że 2 000 zł za montaż to też rozsądna cena, bo profesjonalny montaż jest kluczowy, żeby system działał bezawaryjnie i bezpiecznie. Koszt kolektora z rur polietylenowych wynoszący 8 000 zł jest również uzasadniony, biorąc pod uwagę jego jakość i efektywność energetyczną. Jak połączysz te wszystkie wartości, dostajesz 44 766 zł, co jest zgodne z rynkowymi realiami. Właściwe obliczenie kosztów to głównie klucz do efektywności energetycznej budynków, a normy EN 14511 podkreślają, jak ważne to jest w systemach grzewczych.

Pytanie 7

Czym jest niskotemperaturowe źródło energii cieplnej?

A. kocioł na gaz ziemny o wysokim metanie

B. pompa ciepła

C. kocioł na paliwo stałe

D. kocioł opalany olejem grzewczym

Kocioł na olej opałowy, kocioł na paliwo stałe oraz kocioł na gaz ziemny wysokometanowy są przykładami urządzeń grzewczych, które działają na zasadzie spalania paliwa. Te źródła ciepła wytwarzają ciepło poprzez proces spalania, który generuje wysokotemperaturowe gazy spalane. Ogrzewanie przy użyciu tych kotłów wiąże się z koniecznością dostarczenia paliwa, co może zwiększać koszty eksploatacji oraz wpływać na środowisko przez emisję zanieczyszczeń. Na przykład, kocioł na olej opałowy emituje spaliny, w tym dwutlenek węgla oraz inne szkodliwe substancje, co jest sprzeczne z dążeniem do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Podobnie, kotły na paliwo stałe, takie jak węgiel czy drewno, mogą generować dużą ilość dymu i pyłów, które są szkodliwe dla zdrowia i środowiska. Również kocioł na gaz ziemny, mimo że jest bardziej efektywny i emitujący mniej zanieczyszczeń w porównaniu do paliw stałych, nadal opiera się na paliwie kopalnym, co w dłuższej perspektywie nie jest zrównoważonym rozwiązaniem. Użytkownicy powinni zatem być świadomi ograniczeń tych tradycyjnych systemów grzewczych oraz ich wpływu na środowisko, co czyni pompy ciepła bardziej atrakcyjną alternatywą w kontekście dążenia do zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej.

Pytanie 8

Aby skutecznie spalić drewno, należy dobrać kocioł, który będzie w stanie wygenerować wymaganą energię po

A. jednym załadowaniu

B. dwóch załadowaniach

C. trzech załadowaniach

D. czterech załadowaniach

Wybór kotła, który wymaga trzech, dwóch lub czterech załadowań do osiągnięcia wymaganej ilości energii, wskazuje na nieefektywność procesu spalania. W przypadku kotłów grzewczych, istotne jest, aby były one w stanie maksymalnie wykorzystać energię zawartą w drewnie, co osiąga się dzięki odpowiedniej konstrukcji oraz zastosowaniu nowoczesnych technologii spalania. Wybierając kocioł, który potrzebuje więcej niż jednego załadowania, użytkownik naraża się na dodatkowe koszty operacyjne, ponieważ częste załadunki oznaczają większe zużycie paliwa oraz większą emisję spalin. Ponadto, kotły, które wymagają wielu załadowań, mogą nie spełniać standardów efektywności energetycznej, co może prowadzić do konieczności zastosowania dodatkowych urządzeń do oczyszczania spalin, zwiększając tym samym całkowite koszty eksploatacji. Kluczowe jest zrozumienie, że efektywne wykorzystanie energii z drewna wymaga nie tylko odpowiedniego kotła, ale również prawidłowego doboru paliwa oraz technik spalania. Wybór kotła, który nie spełnia tych wymagań, prowadzi do suboptymalnych rezultatów, co może być szkodliwe zarówno dla portfela, jak i dla środowiska.

Pytanie 9

Jaką liczbę łopat wirnika należy uznać za optymalną w turbinie wiatrowej?

A. 3

B. 7

C. 2

D. 5

Optymalna liczba łopat wirnika w turbinie wiatrowej wynosi zazwyczaj trzy. Taka konfiguracja zapewnia równowagę pomiędzy efektywnością generowania energii a stabilnością działania. Trzy łopaty pozwalają na optymalne wykorzystanie siły wiatru, co zwiększa wydajność turbiny. Dzięki równomiernemu rozkładowi masy, wirnik z trzema łopatami działa płynniej, co minimalizuje drgania i hałas. Dodatkowo, turbiny z trzema łopatami są bardziej odporne na silne wiatry, co zwiększa ich trwałość i niezawodność. Przykłady zastosowania takich turbin można znaleźć w wielu nowoczesnych farmach wiatrowych, gdzie ich konstrukcja została dostosowana do standardów IEC 61400, które określają wymagania dotyczące projektowania i testowania turbin wiatrowych. Trzy łopaty zapewniają również lepszą możliwość dostosowania do różnych warunków wiatrowych, co jest kluczowe w kontekście zmieniającego się klimatu i lokalnych uwarunkowań geograficznych.

Pytanie 10

Przedmiar robót instalacji fotowoltaicznej powinien być sporządzony w kolejności

A. technologicznej realizacji robót, z określeniem ilości jednostek przedmiarowych

B. alfabetycznej wykonywanych robót, z określeniem ilości jednostek przedmiarowych

C. alfabetycznej wykonywanych robót, z określeniem cen jednostkowych robót

D. technologicznej realizacji robót, z określeniem cen jednostkowych robót

W kontekście przedmiaru robót instalacji fotowoltaicznej, istnieją pewne nieporozumienia dotyczące organizacji i struktury dokumentacji. Na przykład, metodologia oparcia przedmiaru na technologicznej kolejności wykonania robót zamiast alfabetycznej może prowadzić do chaosu w dokumentacji, zwłaszcza w złożonych projektach. Zamiast przejrzystości, taka struktura może zniekształcać logiczny porządek i utrudniać znalezienie konkretnych informacji. Ponadto, pomijanie podawania cen jednostkowych robót oznacza ryzyko braku oszacowania kosztów i może prowadzić do nieprzewidzianych wydatków w trakcie realizacji projektu. Kolejny błąd to podejście, które łączy alfabetyczne porządkowanie robót z ilościami jednostek przedmiarowych, co jest niewystarczające. Takie podejście nie daje pełnej wizji kosztów, co jest niezbędne w procesie planowania budżetu. W branży budowlanej i instalacyjnej stosuje się zasady, które promują systematyczność i przejrzystość w dokumentacji, a błędy w przedmiarze mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i organizacyjnych. Dlatego kluczowe jest stosowanie sprawdzonych praktyk oraz standardów, aby zapewnić skuteczność i rzetelność realizowanych projektów.

Pytanie 11

Kocioł na pellet w ciągu jednej doby wykorzystuje 20 kg paliwa. Jaki będzie całkowity koszt paliwa w przeciągu 30 dni, jeśli worek z 200 kg pelletu kosztuje 250 zł?

A. 5 000,00 zł

B. 750,00 zł

C. 37,50 zł

D. 12,50 zł

Obliczenie kosztu paliwa zużywanego przez kocioł na pellet wymaga zrozumienia kilku kluczowych aspektów. Kocioł zużywa 20 kg paliwa dziennie, co oznacza, że przez 30 dni zużyje 600 kg (20 kg/dzień * 30 dni). W celu przeliczenia kosztów, musimy najpierw ustalić, ile kosztuje 1 kg pelletu. Woreczek o wadze 200 kg kosztuje 250 zł, zatem koszt 1 kg to 250 zł / 200 kg = 1,25 zł. Następnie, mnożymy koszt 1 kg przez całkowite zużycie pelletu w ciągu miesiąca: 600 kg * 1,25 zł/kg = 750 zł. Taki proces obliczania kosztów pozwala na lepsze zarządzanie budżetem na ogrzewanie i planowanie zakupów paliwa, co jest szczególnie istotne w kontekście sezonowego użytkowania kotłów na pellet. Wiedza na temat kosztów eksploatacyjnych pozwala również na efektywniejsze podejmowanie decyzji zakupowych oraz optymalizację wydatków na energię. Stosowanie materiałów pomocniczych, jak wykresy lub kalkulatory kosztów, jest zalecane w celu łatwiejszego zrozumienia tego procesu.

Pytanie 12

Który z poniższych rodzajów zbiorników nie powinien być używany do przechowywania biogazu?

A. Membranowego dachowego

B. Suchego stalowego wysokociśnieniowego

C. Sferycznego membranowego

D. Suchego tłokowego niskociśnieniowego

Odpowiedź 'Suchego stalowego wysokociśnieniowego' jest poprawna, gdyż zbiorniki te nie są odpowiednie do magazynowania biogazu, który jest mieszaniną gazów o zróżnicowanej kompozycji, w tym metanu i dwutlenku węgla. Biogaz jest zwykle przechowywany w warunkach niskiego ciśnienia, co zapewnia bezpieczeństwo oraz minimalizuje ryzyko eksplozji. Zbiorniki membranowe dachowe i sferyczne membranowe są projektowane z myślą o takich wymaganiach, gdyż potrafią dostosować swoją objętość do zmieniającej się ilości gazu oraz regulować ciśnienie wewnętrzne, umożliwiając efektywne zarządzanie biogazem. Na przykład, w systemach biogazowych wykorzystywanych w rolnictwie, stosowanie zbiorników niskociśnieniowych pozwala na efektywne przechowywanie oraz późniejsze wykorzystanie biogazu jako źródła energii, co jest zgodne ze standardami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju. Wybór odpowiedniego zbiornika w kontekście bezpieczeństwa i efektywności energetycznej jest kluczowy dla skutecznego funkcjonowania systemów wykorzystujących biogaz.

Pytanie 13

W miarę zwiększania się temperatury ogniwa fotowoltaicznego o 1°C, jego sprawność spadnie o mniej więcej

A. 1,6%

B. 2,5%

C. 0,1%

D. 0,5%

Wiesz, sprawność ogniwa fotowoltaicznego spada o jakieś 0,5%, gdy temperatura wzrasta o 1 stopień Celsjusza. To dlatego wyższe temperatury wpływają na wydajność ogniw – po prostu zwiększa to opór wewnętrzny materiału, przez co mamy mniejsze napięcie i prąd. Dlatego w przypadku instalacji fotowoltaicznych warto dobierać moduły z niskim współczynnikiem temperaturowym. To pozwoli zaoszczędzić energię, szczególnie w cieplejszych miesiącach. Projektanci systemów PV powinni też brać pod uwagę lokalne warunki klimatyczne, żeby jak najlepiej zoptymalizować swoje instalacje. Przy wyborze komponentów, jak np. inwertery, dobrze jest zwrócić uwagę na ich wydajność w różnych temperaturach. Na ogół znajomość tego, jak temperatura wpływa na wydajność ogniw, jest mega ważna, żeby maksymalizować zyski z inwestycji w energię odnawialną.

Pytanie 14

W konstrukcji systemów solarnych należy wykorzystywać rury

A. polipropylenowe

B. stalowe

C. polietylenowe

D. miedziane

Miedziane rury to naprawdę najlepszy wybór, jeżeli chodzi o instalacje solarne. Ich właściwości przewodzenia ciepła są po prostu świetne, co sprawia, że energia słoneczna jest wykorzystana w 100%. Co więcej, miedź jest bardzo trwała i elastyczna, więc łatwo można ją formować i instalować. W praktyce, miedziane rury są wykorzystywane nie tylko w kolektorach słonecznych, ale także w ogrzewaniu podłogowym. Dzięki nim cały system działa o wiele lepiej. A wiadomo, że miedź spełnia normy, takie jak PN-EN 1057, co też jest sporym plusem, bo to znaczy, że możemy na niej polegać w instalacjach wodociągowych, a to się przekłada na bezpieczeństwo i efektywność systemu solarnych.

Pytanie 15

W trakcie modernizacji elektrowni wodnej dokonano wymiany turbiny na nowy model o znamionowym przepływie Q_n większym o 20%. Następnie zainstalowano rurę ssącą, co spowodowało wzrost użytecznego spadu H_u na turbinie z 1,6 m do 2 m. W rezultacie moc nominalna elektrowni Pn, wyrażona równaniem P_n = 9,81xQ_nxH_uxη, wzrosła o około

A. 50%

B. 40%

C. 20%

D. 30%

Wzrost mocy nominalnej elektrowni wodnej można obliczyć, analizując zależność Pn = 9,81 x Qn x Hu x η, gdzie Pn to moc nominalna, Qn to przełyk znamionowy, Hu to spad użyteczny, a η to sprawność turbiny. W przypadku tego zadania, przełyk znamionowy Qn wzrósł o 20%, co oznacza, że nowy Qn wynosi 1,2 x Qn (stare). Dodatkowo, spad użyteczny Hu wzrósł z 1,6 m do 2 m, co stanowi wzrost o 25% (2 m / 1,6 m = 1,25). Łączny wzrost mocy można obliczyć mnożąc te dwa czynniki: (1,2) x (1,25) = 1,5, co oznacza wzrost o 50%. Przykład zastosowania tej wiedzy można zobaczyć w praktyce modernizacji elektrowni, gdzie inżynierowie starają się maksymalizować efektywność energetyczną poprzez optymalizację zarówno turbiny, jak i parametrów hydraulicznych. Zmiany te są zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które dążą do zwiększenia wydajności systemów energetycznych. Warto również zauważyć, że poprawa parametrów turbiny przyczyni się do lepszej wykorzystania dostępnej energii wody, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju energetyki wodnej.

Pytanie 16

Tabela przedstawia kalkulację kosztów związanych z montażem 12 instalacji solarnych. Jaki będzie jednostkowy koszt montażu jednej instalacji solarnej?

Rodzaj kosztów	Wartość [zł]
Materiały wraz z narzutami	75 650,00
Wynagrodzenia dla robotników wraz z narzutami	45 680,00
Koszty ogólne budowy	8 900,00
Koszty pośrednie firmy	2 100,00

A. 11 027,50 zł

B. 6 304,17 zł

C. 10 852,50 zł

D. 10 110,83 zł

Poprawna odpowiedź to 11 027,50 zł, ponieważ jednostkowy koszt montażu jednej instalacji solarnej obliczamy poprzez zsumowanie wszystkich kosztów związanych z montażem i podzielenie tej kwoty przez liczbę instalacji. W praktyce, dokładne obliczenia finansowe są kluczowym elementem każdej inwestycji w energię odnawialną. Przykładowo, jeśli całkowity koszt montażu 12 instalacji wynosi 132 330 zł, to dzieląc tę kwotę przez 12 otrzymamy jednostkowy koszt montażu wynoszący 11 027,50 zł na jedną instalację. Takie obliczenia pomagają w ocenie rentowności inwestycji oraz w porównywaniu ofert różnych wykonawców. Wiedza na temat kalkulacji kosztów pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektu oraz podejmowanie świadomych decyzji w zakresie wyboru technologii i wykonawców, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży energii odnawialnej.

Pytanie 17

Przechowując rury preizolowane na otwartej przestrzeni w różnych warunkach pogodowych, nie ma potrzeby chronienia ich przed

A. ekstremalnymi temperaturami

B. wilgocią

C. promieniowaniem UV

D. wiatrem

Odpowiedzi wskazujące na potrzebę zabezpieczenia rur preizolowanych przed wilgocią, ekstremalnymi temperaturami oraz promieniowaniem UV opierają się na błędnym założeniu, że wszystkie czynniki atmosferyczne mają równy wpływ na właściwości tych rur. Wilgoć jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do kondensacji i uszkodzenia izolacji, co obniża efektywność rur. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi składowania, wilgotne, nieodpowiednio zabezpieczone rury mogą ulec degradacji, co może prowadzić do znacznych strat w systemach grzewczych. Ekstremalne temperatury, zarówno niskie, jak i wysokie, mogą powodować zmiany w strukturze materiału, prowadząc do pęknięć czy deformacji, co w konsekwencji może skutkować obniżeniem trwałości i funkcjonalności rur. Promieniowanie UV w dłuższej perspektywie może powodować osłabienie warstwy izolacyjnej, co również zagraża efektywności systemu. Błędne założenia co do potrzeby zabezpieczania przed wiatrem mogą wynikać z braku zrozumienia właściwości materiałowych rur preizolowanych, które są zaprojektowane z myślą o różnorodnych warunkach atmosferycznych, w tym o działaniu wiatru. Z tego względu, kluczowe jest przestrzeganie norm i dobrych praktyk w zakresie ich składowania, by zachować ich właściwości użytkowe.

Pytanie 18

Wskaż gaz, który powinien być wykorzystywany do przewozu biomasy w formie pyłu?

A. Węglowy

B. Ziemny

C. Błotny

D. Inertny

Wybór gazu do transportu biomasy w postaci pyłu jest kluczowy, a odpowiedzi "Węglowy", "Ziemny" oraz "Błotny" są nieprawidłowe z kilku powodów. Gaz węglowy, będący często synonymem dla gazu ziemnego, może zawierać związki chemiczne, które reagują z biomateriałami, co stwarza ryzyko zapłonu. W przypadku biomasy, która jest organicznym materiałem łatwopalnym, obecność gazu węglowego może być niebezpieczna, zwłaszcza w zamkniętych systemach transportowych. Z kolei gaz ziemny jest złożonym węglowodorem, który również może prowadzić do niekontrolowanych reakcji chemicznych. Odpowiedzi "Błotny" i "Ziemny" wydają się w ogóle nie odnosić do standardów transportowych w kontekście biomasy. Gazy te nie są zwykle używane w przemyśle i mogą pozostawać w sferze nieprecyzyjnych terminów. W rzeczywistości, dla efektywnego transportu biomasy w postaci pyłu, kluczowe jest zastosowanie gazów neutralnych, które nie wchodzą w reakcje chemiczne z transportowanym materiałem. W przeciwnym razie, istnieje ryzyko nieprzewidywalnych reakcji, które mogą prowadzić do poważnych zagrożeń, w tym do pożarów. W przemyśle energetycznym oraz chemicznym, wybór odpowiednich mediów transportowych powinien być oparty na solidnych podstawach naukowych oraz przemysłowych standardach bezpieczeństwa.

Pytanie 19

Pompa ciepła jest wyposażona w sprężarkę o mocy elektrycznej P = 3 kW. Jaką ilość energii z sieci pobierze sprężarka w ciągu roku (365 dni), jeśli codziennie, systematycznie, pompa pracuje przez 4 godziny?

A. 1095 kWh

B. 3650 kWh

C. 4380 kWh

D. 1460 kWh

Wybrana odpowiedź 4380 kWh jest poprawna, ponieważ obliczamy roczne zużycie energii przez sprężarkę, uwzględniając zarówno moc urządzenia, jak i czas jego pracy. Sprężarka o mocy elektrycznej 3 kW działa przez 4 godziny dziennie, co daje dzienne zużycie energii wynoszące 3 kW * 4 h = 12 kWh. Następnie, mnożąc to przez liczbę dni w roku (365), otrzymujemy 12 kWh * 365 = 4380 kWh. Tego rodzaju kalkulacje są kluczowe w branży HVAC, gdzie efektywność energetyczna jest priorytetem. Znajomość zużycia energii pozwala na optymalizację kosztów eksploatacyjnych oraz wprowadzenie środków oszczędnościowych, co jest szczególnie ważne w kontekście rosnących cen energii. W praktyce, dobrą praktyką jest monitorowanie zużycia energii urządzeń takich jak pompy ciepła, co można osiągnąć za pomocą systemów zarządzania energią, które umożliwiają wykrywanie nieefektywności i wprowadzanie ulepszeń.

Pytanie 20

W celu uniknięcia niewłaściwego działania systemu solarnego do glikolu wprowadza się inhibitory. Ich zadaniem jest

A. spowolnienie procesu korozji komponentów instalacji

B. podniesienie ciśnienia w układzie

C. ochrona układu przed wyciekami

D. obniżenie ciśnienia w układzie

Inhibitory dodawane do płynów glikolu w instalacjach solarnych pełnią kluczową rolę w ochronie elementów systemu przed korozją. Korozja w instalacjach solarnych może powodować poważne uszkodzenia, co prowadzi do obniżenia wydajności oraz skrócenia żywotności systemu. Inhibitory działają poprzez tworzenie ochronnej warstwy na powierzchniach metalowych, co ogranicza kontakt z agresywnymi czynnikami chemicznymi, takimi jak tlen czy kwasy. W praktyce stosowanie inhibitorów jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają regularne monitorowanie jakości płynów oraz ich odpowiednią konserwację. Dodatkowo, w instalacjach, gdzie temperatura może być zmienna, inhibitory pomagają w stabilizacji właściwości chemicznych glikolu, co jest istotne dla zachowania optymalnej efektywności energetycznej systemu. Właściwy dobór inhibitorów i ich regularne stosowanie to kluczowe aspekty zapewnienia niezawodności i długowieczności instalacji solarnych.

Pytanie 21

Pompę solarną należy zainstalować na rurze

A. napełniającym

B. zasilającym

C. bezpieczeństwa

D. powrotnym

Wybór niewłaściwego przewodu do montażu pompy solarnej może prowadzić do różnych problemów, które negatywnie wpływają na wydajność całego systemu. Montaż na przewodzie zasilającym nie jest zalecany, ponieważ w takim przypadku pompa byłaby narażona na działanie ciepłej cieczy z kolektorów. Taki układ może prowadzić do sytuacji, w której pompa będzie pracować w warunkach przegrzania, co z kolei może skrócić jej żywotność oraz obniżyć efektywność systemu. Montaż na przewodzie bezpieczeństwa jest także niewłaściwy, ponieważ ten element jest dedykowany do ochrony systemu przed nadmiernym ciśnieniem i nie powinien być obciążany dodatkowymi komponentami, takimi jak pompy. Wreszcie, umieszczenie pompy na przewodzie napełniającym, który jest odpowiedzialny za dostarczanie cieczy do systemu, może prowadzić do zatorów i problemów z ciśnieniem, co w rezultacie wpłynie na cały układ. Kluczowe jest zrozumienie, że poprawna lokalizacja pompy jest nie tylko kwestią techniczną, ale także wpływa na bezpieczeństwo i niezawodność systemu. Warto zaznaczyć, że przygotowanie i instalacja systemów solarnych powinny opierać się na obowiązujących normach i dobrych praktykach, które zawierają szczegółowe wytyczne dotyczące montażu poszczególnych komponentów, w tym pomp. Zastosowanie się do tych standardów zapewnia nie tylko efektywność energetyczną, ale również długotrwałą i bezpieczną pracę instalacji.

Pytanie 22

Jakich informacji nie jest konieczne zawarcie w "Księdze obmiaru" przy instalacji ogniwa fotowoltaicznego?

A. Typu urządzeń

B. Jednostki pomiarowej

C. Kubatury pomieszczenia

D. Liczby zainstalowanych urządzeń

Książka obmiaru dla montażu ogniwa fotowoltaicznego jest dokumentem, który ma za zadanie szczegółowe zarejestrowanie informacji dotyczących zamontowanych urządzeń oraz ich parametrów technicznych. W kontekście tej książki, informacje dotyczące ilości zamontowanych urządzeń, rodzaju urządzeń oraz jednostek miary są kluczowe. Ilość zamontowanych paneli fotowoltaicznych oraz ich rodzaj (np. monokrystaliczne, polikrystaliczne) mają bezpośredni wpływ na efektywność systemu oraz jego zgodność z przyjętymi normami. Jednostki miary są istotne do precyzyjnego określenia wydajności, mocy oraz rozmiarów komponentów instalacji. Natomiast kubatura pomieszczenia, w którym znajdują się urządzenia, nie jest informacją niezbędną w kontekście księgi obmiaru, ponieważ nie ma bezpośredniego wpływu na funkcjonowanie paneli fotowoltaicznych. Przykładowo, w przypadku montażu paneli na dachu, kubatura pomieszczenia nie ma znaczenia dla samej wydajności instalacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, Książka obmiaru powinna być starannie prowadzona, aby zapewnić zgodność z wymaganiami prawnymi oraz normami jakości.

Pytanie 23

Kolektor solarny umieszczony na dachu obiektu powinien być skierowany w stronę

A. południową

B. północną

C. zachodnią

D. wschodnią

Odpowiedź 'południowym' jest prawidłowa, ponieważ kolektory słoneczne powinny być zorientowane w kierunku południowym, aby maksymalizować ilość otrzymywanej energii słonecznej w ciągu dnia. W Polsce, gdzie występuje znacząca ilość dni słonecznych, orientacja południowa pozwala na optymalne wykorzystanie promieniowania słonecznego, co przekłada się na efektywność systemu grzewczego lub produkcji energii elektrycznej. Kolektory słoneczne, umieszczone na dachu w takiej orientacji, mogą zwiększyć wydajność o 15-30% w porównaniu do kierunków alternatywnych, takich jak wschód czy zachód. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie kąta nachylenia kolektora, który w przypadku orientacji południowej powinien wynosić około 30-45 stopni. Warto także zwrócić uwagę na przeszkody, takie jak inne budynki czy drzewa, które mogą rzucać cień na kolektor, co dodatkowo wpływa na jego wydajność. Zastosowanie tej wiedzy w projektowaniu systemów solarnych jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków.

Pytanie 24

Gdzie w instalacji solarnej umieszcza się zawór zwrotny?

A. przed pompą solarną

B. za pompą solarną

C. przed inwerterem

D. za separatorem

No, musimy pogadać o tym, że można źle umieścić zawór zwrotny w instalacji solarnej. To jest dość poważna sprawa, bo może prowadzić do wielu problemów, które nie tylko obniżą wydajność całego systemu, ale też mogą mu zaszkodzić. Jeśli zawór jest zainstalowany przed pompą, to może być niezła katastrofa, bo medium grzewcze może zacząć płynąć w odwrotną stronę. I wtedy mamy straty ciepła, co wiadomo, nie jest ok. Z kolei jeśli zawór jest za separatorem, też nie będzie spoko, bo jego funkcja to oddzielanie obiegów, a zawór zwrotny powinien ogarniać obieg z cyrkulacją. A do tego, jeśli jest za inwerterem, to już w ogóle mamy problem, bo inwerter nie jest przystosowany do grzania, więc może się zepsuć i narobić bałaganu. W tej dziedzinie liczy się, żeby zawór zwrotny był w miejscu, które pozwala na swobodny przepływ i chroni system przed niechcianym ruchem medium. Często takie błędy biorą się z niewiedzy na temat hydrauliki i tego, jak działają różne części systemu. Dlatego ważne, żeby projektanci i instalatorzy mieli pojęcie o tych sprawach, żeby nie wpaść w kosztowne pułapki.

Pytanie 25

Przy wymianie kolektora słonecznego, koszt zakupu materiałów wyniósł 1600 zł, wartość pracy według wykonawcy została oszacowana na 240 zł, a wydatki na użycie sprzętu to 150 zł. Jaką wartość narzutu kosztów można obliczyć od nabytych materiałów, które stanowią 12%?

A. 192,00 zł

B. 46,80 zł

C. 210,00 zł

D. 238,80 zł

Aby obliczyć wartość narzutu kosztów od zakupionych materiałów, musimy znać całkowity koszt materiałów oraz procent narzutu. W tym przypadku koszt materiałów wynosi 1600 zł, a narzut to 12%. Narzut obliczamy, mnożąc koszt materiałów przez procent narzutu wyrażony jako ułamek: 1600 zł * 0,12 = 192 zł. Oznacza to, że do kosztów materiałów należy doliczyć 192 zł jako narzut. Przykładem praktycznego zastosowania tego typu obliczeń może być sytuacja, w której wykonawca musi uwzględnić narzut w ofercie dla klienta, aby pokryć koszty ogólne, a także przewidywane zyski. Dobrą praktyką w branży budowlanej i instalacyjnej jest zawsze precyzyjne obliczenie kosztów i narzutów, aby uniknąć nieporozumień oraz zapewnić rentowność projektu. Użycie właściwych wskaźników kosztowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem projektu.

Pytanie 26

Parametr, który nie jest uwzględniany w analizie glikolu, to

A. odczyn

B. przewodność elektryczna

C. barwa

D. temperatura zamarzania

Przewodność elektryczna rzeczywiście nie jest kluczowym parametrem branym pod uwagę przy badaniu właściwości glikolu. W kontekście analizy glikolu, istotne są takie parametry jak odczyn, temperatura zamarzania oraz barwa, które mają znaczenie dla jego użyteczności w różnych zastosowaniach przemysłowych i technicznych. Odczyn (pH) glikolu wpływa na jego stabilność chemiczną oraz interakcje z innymi substancjami, co jest kluczowe w systemach chłodniczych. Temperatura zamarzania jest istotna, ponieważ determinuje, w jakich warunkach glikol może być efektywnie stosowany, zwłaszcza w klimatach o niskich temperaturach. Barwa może wskazywać na obecność zanieczyszczeń lub degradacji substancji. W praktyce, normy branżowe, takie jak ASTM D1384, określają metody testowania tych parametrów, co zapewnia ich wiarygodność i użyteczność w zastosowaniach inżynieryjnych. Dlatego znajomość tych właściwości jest kluczowa dla inżynierów i techników zajmujących się systemami chłodzenia i innymi zastosowaniami glikolu.

Pytanie 27

Na jakim dokumencie oferent przetargu na montaż instalacji fotowoltaicznej w budynku szkoły opiera swoją propozycję?

A. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia

B. Plan zagospodarowania przestrzennego

C. Projekt budowlany szkoły

D. Rachunki za energię elektryczną szkoły

Specyfikacja istotnych warunków zamówienia (SIWZ) jest kluczowym dokumentem w procesie przetargowym, który szczegółowo określa wymagania dotyczące przedmiotu zamówienia, w tym wypadku montażu instalacji fotowoltaicznej. Dokument ten zawiera nie tylko opis zamówienia, ale także kryteria oceny ofert, warunki udziału w postępowaniu oraz inne istotne informacje, które są niezbędne do przygotowania oferty. Przykładowo, SIWZ może zawierać specyfikacje techniczne dotyczące parametrów instalacji, wymagane certyfikaty, oraz wymogi dotyczące dokumentacji powykonawczej. Dzięki temu, oferent ma pełną wiedzę na temat oczekiwań zamawiającego, co pozwala na składanie ofert zgodnych z wymaganiami oraz na właściwe oszacowanie kosztów. W praktyce, stosowanie SIWZ jako podstawy do opracowania oferty jest zgodne z ustawą Prawo zamówień publicznych, co zapewnia transparentność i uczciwość postępowań przetargowych.

Pytanie 28

Co oznacza przewód o symbolu YDY 2×1,5?

A. płaski trójżyłowy o średnicy żyły 1,0 mm², gdzie każda żyła jest miedziana i ma formę drutu jednożyłowego

B. okrągły dwużyłowy o średnicy żyły 1,5 mm², przy czym każda żyła jest miedziana i ma postać drutu jednożyłowego

C. okrągły o średnicy żyły 3,0 mm², każda żyła miedziana w formie drutu jednożyłowego

D. o średnicy żyły 1,5 mm² w postaci linek złożonych z wielu cienkich drucików miedzianych

Odpowiedź "okrągły dwużyłowy o przekroju żyły 1,5 mm², każda żyła miedziana w postaci drutu jednożyłowego" jest poprawna, ponieważ oznaczenie "YDY 2×1,5" dokładnie opisuje specyfikę przewodu. W tym przypadku, litera "Y" informuje o rodzaju izolacji, która jest wykonana z PVC, co jest powszechnie stosowane w przewodach elektrycznych ze względu na swoje właściwości dielektryczne oraz odporność na działanie różnych czynników atmosferycznych. Element "D" w oznaczeniu wskazuje na przewód dwużyłowy, co oznacza, że zawiera dwie żyły, co jest standardowym rozwiązaniem w instalacjach elektrycznych jedno- i trójfazowych. Przekrój "1,5 mm²" oznacza, że każda żyła ma przekrój 1,5 mm², co jest powszechnie stosowane w instalacjach o średnim obciążeniu, takich jak oświetlenie czy gniazda elektryczne. Użycie drutu jednożyłowego zamiast linki ma swoje uzasadnienie w łatwości instalacji i wygodzie w wielu zastosowaniach. W praktyce przewody YDY 2×1,5 są szeroko stosowane w budownictwie, co czyni je kluczowym elementem w projektowaniu instalacji elektrycznych według norm PN-IEC 60364.

Pytanie 29

Całkowity koszt materiałów do zainstalowania systemu pompy ciepła wynosi 62 000 zł, a koszt sprzętu to 8 900 zł. Wiedząc, że koszt robocizny wynosi 20 % wartości materiałów, oblicz całkowitą wartość inwestycji?

A. 86 800 zł

B. 70 900 zł

C. 83 300 zł

D. 74 400 zł

Aby obliczyć całkowitą wartość inwestycji w instalację pompy ciepła, należy zsumować koszty materiałów, sprzętu oraz robocizny. Koszt materiałów wynosi 62 000 zł, a koszt sprzętu to 8 900 zł. Robocizna została ustalona na 20% wartości materiałów, co daje 12 400 zł (20% z 62 000 zł). Zatem całkowity koszt inwestycji obliczamy jako: 62 000 zł (materiały) + 8 900 zł (sprzęt) + 12 400 zł (robocizna) = 83 300 zł. Wyliczenia te są zgodne z praktykami stosowanymi w branży budowlanej, gdzie szczegółowe rozliczenia kosztów są kluczowe dla zarządzania projektami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na umiejętnym planowaniu budżetu inwestycyjnego oraz przewidywaniu kosztów całkowitych przed rozpoczęciem prac, co jest niezbędne dla uniknięcia nieprzewidzianych wydatków i utrzymania rentowności projektu.

Pytanie 30

W systemie grzewczym opartym na energii słonecznej, przeznaczonym do podgrzewania wody użytkowej, gdzie powinien być zainstalowany zawór mieszający?

A. pomiędzy obiegiem solarnym a obiegiem cyrkulacyjnym wody ciepłej

B. w między obiegiem solarnym a instalacją wody zimnej

C. między przyłączem wody zimnej a obiegiem cyrkulacyjnym wody ciepłej

D. między przyłączem wody zimnej a systemem ciepłej wody użytkowej

Zawór mieszający w słonecznej instalacji grzewczej ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia odpowiedniej temperatury wody użytkowej. Jego umiejscowienie pomiędzy przyłączem wody zimnej a instalacją ciepłej wody użytkowej pozwala na efektywne mieszanie wody gorącej z kolektorów słonecznych z wodą zimną, co zapewnia optymalne warunki dla użytkowników. Dzięki temu rozwiązaniu możliwe jest precyzyjne regulowanie temperatury, co jest istotne przy korzystaniu z wody, szczególnie w kontekście zapobiegania poparzeniom. W praktyce zastosowanie zaworu mieszającego pozwala na dostosowanie temperatury wody do indywidualnych potrzeb, co wpływa na komfort użytkowania oraz efektywność energetyczną całego systemu. Zgodnie z normami projektowania instalacji grzewczych, umiejscowienie zaworu w tym punkcie systemu jest najlepszą praktyką, ponieważ sprzyja redukcji strat ciepła oraz poprawia wydajność całego układu. Te aspekty są niezbędne dla osiągnięcia optymalnej efektywności energetycznej oraz komfortu w użytkowaniu.

Pytanie 31

Ośmiu paneli fotowoltaicznych o maksymalnej mocy P=250 Wp i napięciu U=12 V zostało połączonych równolegle. Instalacja ta cechuje się następującymi parametrami

A. P=2 000 Wp, U=12 V

B. P=250 Wp, U=12 V

C. P=2 000 Wp, U=96 V

D. P=250 Wp, U=96 V

Odpowiedź P=2 000 Wp, U=12 V jest poprawna, ponieważ w układzie równoległym moc paneli fotowoltaicznych sumuje się, natomiast napięcie pozostaje stałe. W przypadku ośmiu paneli o mocy 250 Wp każdy, całkowita moc instalacji wynosi 8 x 250 Wp = 2000 Wp, co jest zgodne z pierwszą odpowiedzią. Napięcie w układzie równoległym pozostaje na poziomie 12 V, co również potwierdza prawidłowość tej odpowiedzi. Takie połączenie jest powszechnie stosowane w systemach fotowoltaicznych, gdzie stabilne napięcie jest kluczowe dla zasilania urządzeń o różnych wymaganiach energetycznych. W praktyce, takie układy są wykorzystywane w instalacjach domowych, gdzie zapewniają odpowiednią moc przy zachowaniu niskiego napięcia, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowania. Zgodnie z normami IEC 61215 i IEC 61730, instalacje fotowoltaiczne powinny być projektowane tak, aby zapewnić maksymalną efektywność energetyczną oraz bezpieczeństwo, co również znajduje potwierdzenie w tej odpowiedzi.

Pytanie 32

W systemie pompy ciepła typu powietrze-powietrze, króciec oznaczony jako "wypływ kondensatu" powinien być połączony z instalacją

A. wentylacyjną

B. odpływową

C. ciepłej wody

D. zimnej wody

W przypadku pompy ciepła powietrze-powietrze, króciec oznaczony "wypływ kondensatu" powinien być połączony z instalacją odpływową. Kondensat powstaje w wyniku procesu chłodzenia powietrza, co prowadzi do skraplania się pary wodnej zawartej w powietrzu. Odpowiednie odprowadzenie kondensatu jest kluczowe dla efektywności i trwałości systemu. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk branżowych, kondensat powinien być odprowadzany w sposób zapewniający, że nie będzie on gromadził się w urządzeniu ani w jego okolicy, co mogłoby prowadzić do uszkodzenia podzespołów lub sprzyjać rozwojowi pleśni i grzybów. W praktyce, instalacja odpływowa powinna być wykonana z materiałów odpornych na korozję oraz mieć odpowiedni spadek, aby zapewnić swobodny przepływ kondensatu. Dodatkowo, warto zainstalować filtr w odpływie, aby zapobiec zatorom. Właściwe zarządzanie kondensatem jest istotne dla zachowania efektywności energetycznej urządzenia oraz komfortu użytkowników.

Pytanie 33

Powietrzna pompa ciepła uzyskuje najwyższą efektywność

A. w ujemnych temperaturach

B. przy temperaturze 0°C

C. w dodatnich temperaturach

D. bez względu na temperaturę zewnętrzną

Powietrzne pompy ciepła działają na zasadzie przesyłania ciepła z jednego miejsca do drugiego, wykorzystując różnice temperatur. W dodatnich temperaturach zewnętrznych sprawność tych urządzeń osiąga optymalne wartości, ponieważ różnica temperatur między źródłem ciepła, a miejscem, do którego ciepło jest transportowane, jest stosunkowo niewielka. Dzięki temu pompy ciepła mogą pracować bardziej efektywnie, co przekłada się na niższe zużycie energii elektrycznej i niższe koszty eksploatacji. Na przykład, w instalacjach grzewczych, stosujących powietrzne pompy ciepła w sezonie wiosennym lub jesiennym, można zauważyć znaczną oszczędność kosztów ogrzewania. Dobrą praktyką jest także regularne serwisowanie urządzeń oraz dbanie o ich odpowiednie ustawienia, co pozwala utrzymać wysoką sprawność przez długi czas. Warto także zwrócić uwagę na dobór odpowiedniej pompy ciepła do specyfiki danego budynku, co może wpłynąć na dalszą optymalizację jej pracy.

Pytanie 34

Anemometr jest urządzeniem wykorzystywanym do pomiarów

A. natężenia oświetlenia

B. prędkości przepływu powietrza

C. wilgotności powietrza

D. natężenia dźwięku

Anemometr to urządzenie pomiarowe, które służy do określenia prędkości przepływu powietrza. Działa na zasadzie pomiaru siły, z jaką powietrze oddziałuje na wirnik lub łopatki, co pozwala na dokładną kalkulację prędkości wiatru. Istnieje wiele typów anemometrów, w tym anemometry wirnikowe, ultradźwiękowe oraz termiczne, które znajdują zastosowanie w różnych branżach, takich jak meteorologia, inżynieria lądowa i budownictwo. Na przykład, w meteorologii anemometry są kluczowe do monitorowania warunków pogodowych, co jest istotne dla prognozowania i odczytów klimatycznych. W kontekście budownictwa, anemometry są wykorzystywane do oceny wentylacji w budynkach, co jest zgodne z normami dotyczącymi efektywności energetycznej i komfortu użytkowników. Używanie anemometrów zgodnie z obowiązującymi standardami, takimi jak normy ISO 7240-20, zapewnia dokładność i niezawodność pomiarów, co jest niezbędne w profesjonaliźmie branżowym.

Pytanie 35

Najlepszym surowcem, z którego powinny być zrobione łopaty wirnika turbiny wiatrowej o mocy 2 MW, jest

A. miedź

B. stal

C. włókna szklane

D. aluminium

Włókna szklane są materiałem o doskonałych właściwościach mechanicznych i niskiej masie, co czyni je idealnym wyborem do produkcji łopat wirników turbin wiatrowych o mocy 2 MW. Ich wysoka wytrzymałość na rozciąganie oraz odporność na działanie warunków atmosferycznych, w tym korozji, sprawiają, że są one bardziej trwałe w porównaniu do innych materiałów, takich jak stal czy aluminium. Wykorzystanie włókien szklanych w konstrukcji łopat pozwala na osiągnięcie większej efektywności energetycznej, ponieważ umożliwia produkcję dłuższych i lżejszych łopat, co z kolei zwiększa powierzchnię do chwytania wiatru. Przykładem zastosowania tego materiału mogą być nowoczesne turbiny wiatrowe, które korzystają z kompozytów z włókien szklanych w połączeniu z żywicami epoksydowymi, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i długowieczności. Standardy branżowe, takie jak IEC 61400, zalecają stosowanie materiałów kompozytowych w konstrukcji łopat, co potwierdza ich przewagę nad innymi materiałami.

Pytanie 36

W czasie zimy w Polsce kolektory słoneczne osiągają najefektywniejszą pracę, gdy są skierowane na południe oraz ustawione pod kątem

A. 60°-70° od poziomu

B. 21°-45° od poziomu

C. 46°-59° od poziomu

D. 5°-20° od poziomu

Odpowiedź wskazująca kąt 60°-70° od poziomu jest prawidłowa, ponieważ w okresie zimowym promieniowanie słoneczne pada pod mniejszym kątem w Polsce, co sprawia, że kolektory słoneczne ustawione w tym zakresie kąta osiągają najwyższą efektywność. Ustawienie kolektorów pod kątem 60°-70° pozwala na maksymalne wykorzystanie energii słonecznej, ponieważ w tym przypadku kolektory są lepiej ustawione do zbierania promieniowania, które w zimie ma tendencję do padać bardziej poziomo. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy można zaobserwować w projektach instalacji systemów solarnych, gdzie inżynierowie dostosowują kąt nachylenia kolektorów do lokalnych warunków geograficznych oraz pór roku, co przyczynia się do optymalizacji ich wydajności. Standardy dotyczące instalacji systemów solarnych, takie jak normy ISO, zalecają również dostosowywanie kątów kolektorów w zależności od sezonu oraz lokalizacji geograficznej, co potwierdza znaczenie tego zagadnienia w efektywnym wykorzystaniu energii odnawialnej.

Pytanie 37

W instalacji elektrycznej łączącej inwerter z urządzeniem odbierającym prąd zmienny, kolor przewodu neutralnego powinien być

A. niebieski

B. brązowy

C. czerwony

D. czarny

Odpowiedź 'niebieski' jest poprawna, ponieważ kolor niebieski jest standardowym oznaczeniem dla przewodu neutralnego w instalacjach elektrycznych zgodnie z normą IEC 60446. Przewód neutralny odgrywa kluczową rolę w systemie elektrycznym, ponieważ zapewnia drogę powrotną dla prądu, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania obwodu. W systemie zasilania prądem zmiennym, przewód neutralny łączy się z ziemią w punkcie transformacji, co pomaga w stabilizacji napięcia oraz bezpieczeństwie użytkowania. Prawidłowe oznaczenie kolorystyczne przewodów jest istotne, aby uniknąć pomyłek podczas instalacji oraz konserwacji systemów elektrycznych. Przykładowo, w instalacjach domowych, przewód neutralny jest zazwyczaj łączony z gniazdkami, co pozwala na prawidłowe funkcjonowanie urządzeń elektrycznych. Warto również zaznaczyć, że inne kolory, takie jak brązowy (faza), czarny (faza) czy czerwony (w niektórych systemach staroświeckich jako faza), nie mogą być używane jako oznaczenie przewodu neutralnego, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji podczas pracy z instalacją.

Pytanie 38

Jakie jest maksymalne dopuszczalne obciążenie śniegiem dla kolektorów słonecznych?

A. 10,0-15,0 kN/m2

B. 2,0-3,8 kN/m2

C. 8,0-9,8 kN/m2

D. 4,0-5,8 kN/m2

Podawanie wartości maksymalnego dopuszczalnego obciążenia śniegiem kolektorów słonecznych w zakresie 10,0-15,0 kN/m2, 4,0-5,8 kN/m2 lub 8,0-9,8 kN/m2 wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie właściwego doboru norm dla instalacji. Wartości te są znacznie wyższe niż te określone w standardach branżowych, które przewidują maksymalne obciążenia w przedziale 2,0-3,8 kN/m2. Użycie wyższych obciążeń może prowadzić do nieprawidłowego projektowania konstrukcji nośnej, co zwiększa ryzyko poważnych uszkodzeń w przypadku wystąpienia intensywnych opadów śniegu. Często błędne wnioski są wynikiem braku znajomości lokalnych norm budowlanych, które mają na celu zapewnienie odpowiedniej wytrzymałości i stabilności systemów słonecznych. Warto również zauważyć, że projektanci muszą brać pod uwagę różne czynniki, takie jak typ konstrukcji dachu, lokalne warunki pogodowe oraz dodatkowe obciążenia, które mogą wystąpić w danym regionie. Ignorowanie tych elementów prowadzi do krytycznych błędów w obliczeniach i potencjalnego zagrożenia dla użytkowników.

Pytanie 39

W jakich urządzeniach wykorzystuje się rurkę ciepła?

A. Kolektorach słonecznych powietrznych

B. Modułach fotowoltaicznych

C. Kolektorach słonecznych cieczowych

D. Biogazowych fermentatorach

Powietrzne kolektory słoneczne, fermentatory biogazowni oraz moduły fotowoltaiczne nie są projektowane do pracy z rurkami ciepła, co wynika z ich specyfiki działania i zastosowań. Powietrzne kolektory słoneczne wykorzystują powietrze jako czynnik roboczy, co oznacza, że nie zachodzi w nich proces odparowywania i skraplania, typowy dla rur ciepła. Zamiast tego, w takich systemach wykorzystuje się konwekcję powietrza do transferu ciepła, co jest mniej efektywne w porównaniu do technologie związanych z cieczą. Natomiast fermentatory biogazowni są zaprojektowane do procesów biologicznych, w których mikroorganizmy przetwarzają materiały organiczne na biogaz, a nie do transferu ciepła w tradycyjnym sensie. W tych układach ciepło jest często generowane przez procesy fermentacji, a nie transportowane poprzez rurki ciepła. Moduły fotowoltaiczne służą do konwersji energii słonecznej na energię elektryczną, a zatem nie mają zastosowania dla rur ciepła, które są urządzeniami termicznymi. Typowym błędem w analizie tych technologii jest mylenie ich funkcji: urządzenia te mają różne cele i mechanizmy działania, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniach. Właściwe zrozumienie zasad działania każdego z tych systemów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania rozwiązań opartych na energii odnawialnej.

Pytanie 40

Do struktur piętrzących należy zaliczyć

A. przepławki dla ryb

B. ujęcia wody

C. zapory

D. śluzy

Zapory są kluczowymi budowlami piętrzącymi, które służą do gromadzenia wody w zbiornikach, co umożliwia jej efektywne wykorzystanie w różnych zastosowaniach, takich jak produkcja energii elektrycznej, nawadnianie pól uprawnych oraz regulacja przepływu wód w rzekach. Budowle te są projektowane zgodnie z rygorystycznymi normami inżynieryjnymi, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo. Przykładowo, w Polsce wiele zapór, takich jak zapora w Solinie, odgrywa istotną rolę w zarządzaniu wodami oraz w ochronie przed powodziami. Dobrze zaprojektowane zapory są również istotne dla ochrony ekosystemów wodnych, ponieważ mogą tworzyć siedliska dla wielu gatunków ryb i innych organizmów wodnych. W procesie projektowania zapór uwzględnia się także aspekty związane z ochroną środowiska oraz zrównoważonym rozwojem, co czyni je nie tylko funkcjonalnymi, ale i odpowiedzialnymi ekologicznie obiektami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej