Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 22:30
  • Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 22:53

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Temperatura barwowa światła świec wynosi około

A. 5500 K
B. 3200 K
C. 1800 K
D. 7000 K
Temperatura barwowa światła świec wynosi około 1800 K, co klasyfikuje to światło jako bardzo ciepłe i żółte. Tego rodzaju temperatura barwowa jest typowa dla źródeł światła, które emitują ciepłe odcienie, co w praktyce oznacza, że światło to jest przyjemne dla oka i często stosowane w domach oraz w oświetleniu nastrojowym. W kontekście oświetlenia, wiedza na temat temperatury barwowej jest kluczowa, szczególnie przy wyborze lamp do różnych pomieszczeń. Na przykład, w sypialniach często preferuje się niższe temperatury barwowe, takie jak 2700 K, aby stworzyć relaksującą atmosferę. Warto zauważyć, że standardy takie jak ANSI C78.377-2008 zalecają różnorodność temperatur barwowych w projektowaniu oświetlenia, co wpływa na nasze samopoczucie oraz estetykę otoczenia. Dodatkowo, zrozumienie temperatury barwowej jest istotne dla profesjonalnych fotografów i filmowców, którzy muszą kontrolować oświetlenie, aby uzyskać właściwe odwzorowanie kolorów. Wiedza ta jest zatem niezwykle użyteczna w wielu dziedzinach, od architektury po sztukę.
Pytanie 2

W trybie priorytetu przysłony (A/Av) fotograf ustawia

A. czułość ISO, a aparat dobiera czas naświetlania i przysłonę
B. wartość przysłony, a aparat dobiera czas naświetlania
C. czas naświetlania, a aparat dobiera wartość przysłony
D. balans bieli, a aparat dobiera pozostałe parametry ekspozycji
W trybie priorytetu przysłony, jak wskazuje nazwa, głównym działaniem fotografa jest ustawienie przysłony, a nie czasu naświetlania. Często pojawiają się nieporozumienia związane z przypisaniem tych dwóch parametrów do trybów fotografowania. Czas naświetlania, czyli jak długo światło wpada do matrycy aparatu, jest regulowany automatycznie przez aparat po wybraniu wartości przysłony. Użytkownicy mogą być zdezorientowani, myśląc, że mogą ręcznie kontrolować dwa kluczowe parametry ekspozycji jednocześnie w tym trybie. Ważne jest, aby zrozumieć, że w innych trybach, takich jak tryb czasu (S/Tv), to właśnie czas naświetlania jest kluczowy, a przysłona jest dostosowywana automatycznie. Oprócz tego, istnieją też błędne wyobrażenia, że można w tym trybie ustawiać poziomy ISO bezpośrednio, co nie jest zgodne z jego definicją. W rzeczywistości, ISO jest regulowane w sposób niezależny od trybu priorytetu przysłony; jego wpływ na ekspozycję jest inny, a użytkownik powinien być świadomy, że zmiana wartości ISO wpłynie na ogólną jakość zdjęcia, w tym na szumy w obrazie. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego posługiwania się aparatem i uzyskiwania pożądanych efektów w fotografii.
Pytanie 3

Aby uwydatnić kontury obiektu na zdjęciu, należy użyć oświetlenia

A. przednio-bocznego
B. górno-bocznego
C. dolnego
D. tylnego
Oświetlenie tylne w fotografii to naprawdę istotna sprawa. Dzięki niemu możemy pięknie podkreślić kontury obiektów, co jest super widoczne w przypadku różnych przezroczystych rzeczy. Kiedy światło pada z tyłu, powstaje taki efekt halo, który nadaje zdjęciom głębię i sprawia, że wyglądają bardziej trójwymiarowo. Przykład? Fotografując szklane przedmioty, jak wazon czy butelkę, to tylne oświetlenie wydobywa wszystkie detale i strukturę szkła. W fotografii produktowej takie zdjęcia często przyciągają uwagę, bo świetnie uwypuklają cechy produktów. W sztuce i portrecie to tylne światło potrafi dodać dramatyzmu i atmosfery, co czyni sesje zdjęciowe dużo ciekawsze.
Pytanie 4

Obiektyw, którego ogniskowa jest znacznie dłuższa niż przekątna matrycy, a kąt widzenia jest mniejszy od zakresu widzenia ludzkiego oka, nazywamy obiektywem

A. szerokokątnym
B. standardowym
C. zmiennoogniskowym
D. wąskokątnym
Obiektyw wąskokątny charakteryzuje się długą ogniskową w porównaniu do przekątnej matrycy, co skutkuje ograniczonym kątem widzenia. Kąty widzenia w obiektywach wąskokątnych są znacznie mniejsze niż kąt widzenia ludzkiego oka, który wynosi około 50 stopni. Obiektywy te są idealne do fotografowania odległych obiektów lub do uzyskiwania efektywnych ujęć portretowych, gdzie istotne jest wyodrębnienie tematu z tła. W praktyce, obiektywy wąskokątne, takie jak teleobiektywy, stosuje się w fotografii sportowej, przyrodniczej, a także w fotografii portretowej, gdzie można uzyskać efekt naturalnej perspektywy. Warto zwrócić uwagę, że stosując długi obiektyw, możliwe jest uzyskiwanie mniejszych zniekształceń perspektywy, co jest ważne w fotografii architektury oraz w sytuacjach wymagających precyzyjnego odwzorowania detali.
Pytanie 5

Jakie prace konserwacyjne powinien przeprowadzać aparat fotograficzny?

A. systematyczne czyszczenie torby fotograficznej
B. zamiana obiektywu
C. wymiana akcesoriów
D. regularne czyszczenie korpusu i obiektywu
Czyszczenie korpusu i obiektywu aparatu to mega ważna sprawa, jeśli chcemy, żeby nasz sprzęt działał jak najlepiej. Obiektyw to przecież serce całej zabawy, więc warto się z nim obchodzić szczególnie ostrożnie. Najlepiej używać do tego specjalnych ściereczek z mikrofibry i płynów do czyszczenia optyki. Jeśli zostawimy na obiektywie kurz czy odciski palców, to zdjęcia mogą wyjść słabe, a nawet pojawią się błędy optyczne. Korpus aparatu też nie może być zaniedbany, bo różne warunki pogodowe mogą mu zaszkodzić. Dlatego fajnie jest czyścić sprzęt po każdej sesji – to przedłuża jego żywotność i ułatwia pracę. I nie zapominajmy o tym, żeby raz na jakiś czas oddać aparat do serwisu, bo to też ma duże znaczenie dla jakości i niezawodności sprzętu.
Pytanie 6

Który element aparatu fotograficznego odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego?

A. Obiektyw
B. Migawka
C. Przysłona
D. Matówka
Migawka to kluczowy element aparatu fotograficznego, który odpowiada za regulację czasu naświetlania materiału światłoczułego. Jej główną funkcją jest otwieranie i zamykanie się w określonym czasie, co pozwala na kontrolę ilości światła docierającego do matrycy lub kliszy. W praktyce, czas otwarcia migawki wpływa na to, jak zdjęcie będzie wyglądać – dłuższy czas naświetlania pozwala uchwycić więcej światła, co jest przydatne w słabo oświetlonych warunkach lub przy fotografowaniu ruchu, podczas gdy krótki czas pozwala na zarejestrowanie ostrego obrazu w jasnym świetle. Warto także znać różne rodzaje migawkek, takie jak migawki centralne i migawki szczelinowe, które mają różne zastosowania w fotografii. Zrozumienie roli migawki w kontekście ekspozycji, a także jej interakcji z innymi elementami, jak przysłona czy ISO, jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów w fotografii. W praktyce, wiele aparatów oferuje różne tryby pracy, w których można manualnie ustawić czas naświetlania, co pozwala na eksperymentowanie z kreatywnymi efektami. Dzięki tym informacjom, możemy lepiej zrozumieć, jak ważna jest migawka w procesie tworzenia zdjęć.
Pytanie 7

Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych służy do

A. porównywania dwóch różnych ekspozycji tego samego kadru
B. wizualnego ostrzegania o prześwietlonych obszarach obrazu
C. wizualnej pomocy przy ustawianiu ostrości na matówce
D. automatycznej korekcji balansu bieli
Funkcja zebra pattern w zaawansowanych aparatach cyfrowych jest kluczowym narzędziem dla fotografów, którzy chcą uniknąć prześwietlenia swoich zdjęć. Ta technika wizualizuje obszary obrazu, które są zbyt jasne, co skutkuje utratą szczegółów. Dzięki temu użytkownik ma możliwość szybkiego reagowania, np. poprzez dostosowanie ekspozycji, przysłony czy czułości ISO, co pozwala na lepsze uchwycenie detali w jasnych partiach zdjęcia. W praktyce, gdy fotografuje się w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak oświetlenie słoneczne, zebra pattern staje się nieocenionym wsparciem. Warto dodać, że stosowanie tej funkcji powinno być zgodne z zasadami dobrego fotografowania, które zalecają regularne kontrolowanie ekspozycji, co przyczynia się do lepszej jakości kompozycji. Wiedza o tym, jak korzystać z zebra pattern, jest standardem w pracy profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala uniknąć późniejszych rozczarowań przy edytowaniu zdjęć.
Pytanie 8

Efekt mory na zdjęciach cyfrowych pojawia się najczęściej przy fotografowaniu

A. jasnych powierzchni z odbiciami światła
B. obiektów ruchomych przy długim czasie ekspozycji
C. zachodu słońca z użyciem filtrów neutralnych
D. regularnych wzorów tekstylnych i architektonicznych
Fotografowanie jasnych powierzchni z odbiciami światła może generować różne problemy, jak na przykład prześwietlenia czy zniekształcenia kolorów, ale nie jest to przyczyna efektu mory. Odbicia światła mają tendencję do wprowadzania trudności w balansie bieli oraz w ogólnym zarządzaniu kontrastem obrazu, co może skutkować utratą detali, jednak nie tworzą one charakterystycznych wzorów interferencyjnych, które definiują moiré. Zachód słońca z użyciem filtrów neutralnych to technika, która ma na celu regulację ekspozycji i poprawę kolorystyki zdjęcia, ale nie wpływa na wystąpienie efektu moiré. Natomiast obiekty ruchome przy długim czasie ekspozycji prowadzą do rozmycia ruchu, co jest zupełnie innym zjawiskiem. Wynika to z niezdolności aparatu do uchwycenia ostrości na obiektach w ruchu, co skutkuje rozmyciem, a nie interferencjami. Często błędnym wnioskiem jest utożsamienie wszystkich problemów z obrazem z efektem mory, co prowadzi do błędnej identyfikacji przyczyn problemu. W rzeczywistości, zrozumienie różnorodności efektów i ich przyczyn jest kluczowe dla każdego fotografa, aby skutecznie unikać takich pułapek w swojej pracy.
Pytanie 9

Który z formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a jednocześnie umożliwia otwieranie obrazu w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. JPG
B. PSD
C. TIFF
D. BMP
Format TIFF (Tagged Image File Format) to wybór, który umożliwia zapisanie obrobionego zdjęcia z zachowaniem warstw, co jest kluczowe w pracy z grafiką rastrową. TIFF obsługuje różne tryby kompresji, w tym bezstratną, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu podczas edycji oraz przechowywania plików. Jest to istotne, gdyż w procesie edycyjnym, jak również w przypadku archiwizacji zdjęć, zachowanie szczegółów i warstw pozwala na ich późniejsze wielokrotne modyfikacje bez utraty jakości. Na przykład, w profesjonalnym środowisku graficznym, projektanci często korzystają z TIFF, aby współpracować w zespołach, gdzie różne osoby mogą edytować różne warstwy obrazu. Co więcej, pliki TIFF są szeroko wspierane przez wiele aplikacji graficznych, jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, co czyni je uniwersalnym formatem do wymiany i archiwizacji obrazów. Dla tych, którzy pracują nad projektami wymagającymi wysokiej rozdzielczości oraz elastyczności w edytowaniu, TIFF stanowi najlepszą opcję.
Pytanie 10

Która właściwość aparatu fotograficznego jest najważniejsza podczas robienia zdjęć dokumentalnych?

A. Obracany wyświetlacz
B. Kontrola nad perspektywą
C. Obiektyw z możliwością makrofotografii
D. Obiektyw o wysokiej jasności
Wybierając inne cechy aparatu, takie jak obiektyw z funkcją makro, sterowanie perspektywą czy odchylany wyświetlacz obrazu, można nieświadomie ograniczyć swoje możliwości w kontekście wykonywania zdjęć reportażowych. Obiektyw z funkcją makro, na przykład, jest zaprojektowany do uchwytywania małych obiektów z bliska, co w kontekście reportażu może być rzadkością. Chociaż może się zdarzyć, że niektóre sytuacje wymagają zdjęć detali, to jednak dominującym celem reportażu jest uchwycenie większych scen oraz interakcji między ludźmi w danym kontekście. Sterowanie perspektywą, mimo że pozwala na ciekawe kompozycje, nie jest kluczowe w reportażu, gdzie najważniejsze są autentyczność i emocje uchwycone na zdjęciach. Ponadto, odchylany wyświetlacz obrazu, choć może być przydatny w trudno dostępnych miejscach, często nie jest decydującym czynnikiem w kontekście jakości obrazu, zwłaszcza gdy najważniejsza jest umiejętność szybkiego reagowania na sytuacje w terenie. W praktyce, wybór odpowiedniego obiektywu o dużej jasności znacząco wpływa na jakość i efektywność pracy fotografa reportażowego, co sprawia, że inne cechy mogą okazać się mniej istotne w tym kontekście.
Pytanie 11

Różnica między obrazem widzianym w celowniku a obrazem uzyskanym na fotografii nazywana jest

A. akomodacja
B. błąd otworowy
C. parabola
D. błąd paralaksy
Zwracając uwagę na błąd paralaksy, chodzi o to, jak inaczej widzimy położenie obiektów, gdy patrzymy na nie z różnych miejsc. To ma duże znaczenie, szczególnie przy celownikach optycznych i fotografii. Na przykład, kiedy fotografujemy coś przez celownik i nie ustawimy się w odpowiedniej odległości lub pod odpowiednim kątem, to co widzimy w celowniku może się różnić od tego, co zapiszemy na zdjęciu. Dobrze to widać, gdy mówimy o fotografii przyrodniczej, gdzie używa się teleobiektywów, które mogą wprowadzać właśnie ten błąd. Wiedza na temat tego zjawiska jest ważna nie tylko dla fotografów, ale i w takich dziedzinach jak inżynieria czy astronomia, gdzie precyzyjne pomiary są na wagę złota. Żeby tego uniknąć, warto korzystać z odpowiednich technik kalibracji i korzystać z sprzętu, który ma wbudowane mechanizmy poprawiające dokładność obrazu.
Pytanie 12

Który format zapisu zdjęć pozwala na największą elastyczność podczas obróbki cyfrowej?

A. RAW
B. JPEG
C. PNG
D. GIF
Format RAW jest najczęściej wybieranym standardem w fotografii cyfrowej, gdyż zapewnia największą elastyczność w obróbce zdjęć. Pliki RAW przechowują dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że zachowują pełną gamę informacji o kolorach i szczegółach, które są kluczowe w procesie edycji. Dzięki temu, podczas postprodukcji, możemy m.in. korygować ekspozycję, balans bieli czy kontrast bez utraty jakości. Przykładowo, profesjonalni fotografowie używają RAW-a, aby móc w pełni wykorzystać programy takie jak Adobe Lightroom czy Capture One, które oferują zaawansowane narzędzia do edycji. Warto też wspomnieć, że pliki RAW nie kompresują danych, co pozwala na zachowanie maksymalnej jakości, co jest nieocenione w przypadku późniejszego druku czy wystaw fotograficznych. Obowiązujące standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy sRGB, w połączeniu z plikami RAW, umożliwiają uzyskanie znakomitej precyzji kolorów, co jest istotne w wielu dziedzinach, od fotografii artystycznej po reklamową.
Pytanie 13

Aby uzyskać barwną kopię portretu z szerokim zakresem tonów, konieczne jest użycie filmu negatywowego małoobrazkowego

A. typ 135 o wysokiej kontrastowości
B. typ 135 o niskiej kontrastowości
C. typ 120 o niskiej kontrastowości
D. typ 120 o wysokiej kontrastowości
Wybór filmu negatywowego o dużej kontrastowości w kontekście wykonywania barwnej kopii portretu o szerokim zakresie tonalnym jest mylny, ponieważ tego rodzaju filmy mają tendencję do podkreślania różnic tonalnych, co może prowadzić do przesadzonego kontrastu i utraty detali w jasnych oraz ciemnych partiach obrazu. W przypadku portretów, gdzie subtelność i płynność przejść tonalnych są kluczowe, stosowanie filmów o dużej kontrastowości może skutkować wyraźnym odseparowaniem odcieni, a co za tym idzie, zniekształceniem rzeczywistego wyglądu modela. Kolejnym błędem jest założenie, że film typu 120, który również mógłby być używany w tej sytuacji, zdoła oddać podobne rezultaty. W praktyce, typ 120 oferuje większą powierzchnię nośnika, co teoretycznie sprzyja rejestrowaniu szczegółów, ale wybór niewłaściwej kontrastowości wciąż prowadzi do problemów z odwzorowaniem tonalnym. W fotografii portretowej kluczowe jest dążenie do uzyskania naturalnych tonów, dlatego standardy branżowe zawsze zalecają stosowanie filmów o małej kontrastowości, które są w stanie oddać bogactwo kolorów oraz detale w sposób, który jest dla oka przyjemny i realistyczny. Wnioskując, podstawowe błędy myślowe w tym kontekście wynikają z ignorowania znaczenia odpowiedniego balansu tonalnego oraz właściwego doboru materiałów fotograficznych do zamierzonego efektu artystycznego.
Pytanie 14

Pomiar intensywności światła wykonuje się za pomocą światłomierza ustawionego przed fotografowanym obiektem, skierowanym w stronę

A. źródła światła
B. aparatu
C. tła
D. modela
Błędne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli światłomierza i kierunku, w którym powinno się go umieszczać. Umieszczanie światłomierza skierowanego w stronę modela może prowadzić do nieprawidłowych pomiarów, ponieważ nie uwzględnia ono, jak światło wpływa na rejestrację przez aparat. Z kolei ukierunkowanie światłomierza na tło sprawia, że pomiar nie odzwierciedla rzeczywistych warunków oświetleniowych, które będą miały miejsce w kadrze. Taki sposób pomiaru może prowadzić do nienaturalnych efektów świetlnych na zdjęciach, a w rezultacie do niewłaściwej ekspozycji. Skierowanie światłomierza w stronę źródła światła również jest nieodpowiednie, ponieważ pomiar ten nie uwzględni, jak światło rzeczywiście oświetla fotografowany obiekt. Pomijanie kierunku do aparatu podczas pomiarów może skutkować błędnym oszacowaniem ilości światła, które dostaje się do sensora. Najlepszą praktyką w pomiarze światła jest uwzględnienie rzeczywistego ustawienia aparatu i obiektu, aby zapewnić, że pomiar odzwierciedla rzeczywiste warunki oświetleniowe, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Są to elementarne błędy, które mogą zostać łatwo uniknięte poprzez stosowanie odpowiednich technik pomiarowych oraz zrozumienie zasad działania światłomierzy.
Pytanie 15

Aparat cyfrowy pełnoklatkowy charakteryzuje się matrycą o wymiarach

A. 24 x 36 mm
B. 17,3 x 13 mm
C. 22,2 x 14,8 mm
D. 23,6 x 15,7 mm
Rozmiar matrycy w aparatach cyfrowych ma kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych zdjęć. Matryca o wymiarach 22,2 x 14,8 mm jest typowa dla aparatów formatu APS-C, które, choć popularne, mają mniejszy rozmiar niż pełnoklatkowe i w związku z tym ograniczają kąt widzenia oraz mogą generować większe szumy w porównaniu do pełnoklatkowych modeli. Takie aparaty często wymagają stosowania obiektywów z dłuższą ogniskową, co wpływa na styl fotografowania oraz wybór sprzętu. Z kolei matryca o wymiarach 23,6 x 15,7 mm, znana jako format APS-H, również nie osiąga parametrów pełnoklatkowego aparatu, co jest istotnym ograniczeniem, gdy chodzi o jakość obrazów w trudniejszych warunkach oświetleniowych. Jeszcze mniejsza matryca 17,3 x 13 mm to typowy wymiar dla aparatów mikro 4/3, które choć oferują różne korzyści, takie jak mniejsze wymiary i waga, nie zapewniają tej samej jakości obrazu, co pełnoklatkowe rozwiązania. Kluczowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest niedostrzeganie wpływu rozmiaru matrycy na perspektywę, głębię ostrości oraz ogólną jakość zdjęć. Warto zatem dążyć do zrozumienia, jak różne formaty matryc wpływają na efekty końcowe, aby podejmować świadome decyzje fotograficzne.
Pytanie 16

Które z narzędzi w Adobe Photoshop najlepiej nadaje się do miejscowej korekcji cieni i świateł?

A. Dodge and Burn (Rozjaśnianie i Ściemnianie)
B. Crop Tool (Kadrowanie)
C. Color Picker (Próbnik koloru)
D. Magic Wand (Różdżka)
Rozważając inne narzędzia wymienione w pytaniu, każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania, które nie są jednak odpowiednie do miejscowej korekcji cieni i świateł. Narzędzie Magic Wand (Różdżka) jest przydatne do selekcji obszarów o podobnych kolorach, co może być użyteczne w niektórych kontekstach, jednak nie pozwala na precyzyjne dostosowanie jasności czy kontrastu w wybranym obszarze. Selekcja, jaką oferuje Różdżka, jest raczej statyczna i nie daje możliwości dynamicznej modyfikacji jasności, co jest kluczowe w pracy z cieniami i światłami. Crop Tool (Kadrowanie) służy do zmiany kompozycji obrazu poprzez wycinanie jego fragmentów. Choć kadrowanie jest istotnym elementem w obróbce zdjęć, nie ma ono nic wspólnego z korekcją cieni i świateł. Jego zastosowanie może być ograniczone do poprawy kompozycji, ale nie zapewnia możliwości finezyjnego dostosowania ekspozycji w wybranych miejscach. Z kolei Color Picker (Próbnik koloru) to narzędzie, które pozwala na wybieranie kolorów z obrazu, co również nie wpływa na korekcję cieni i świateł. Możemy używać Próbnika do określenia kolorów, ale jego funkcjonalność nie obejmuje zmiany jasności czy kontrastu. Pozostając przy użyciu tych narzędzi w niewłaściwy sposób, można skończyć z nieatrakcyjnymi efektami, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie do konkretnych zadań w procesie edycji zdjęć.
Pytanie 17

Aby zrealizować serię 3 zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, w aparacie należy skorzystać z funkcji

A. samowyzwalacza
B. balansu bieli
C. bracketingu
D. wielokrotnej ekspozycji
Samowyzwalacz, balans bieli i wielokrotna ekspozycja to funkcje aparatu, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie służą do seryjnego wykonywania zdjęć przy różnych parametrach ekspozycji. Samowyzwalacz pozwala na opóźnienie wyzwolenia migawki, co jest przydatne, gdy fotograf chce uniknąć drgań aparatu, na przykład podczas ujęć statycznych. Jednak nie zmienia on wartości ekspozycji, co czyni go niewłaściwym narzędziem w kontekście bracketingu. Balans bieli odnosi się do temperatury barwowej światła i jest używany do uzyskania naturalnych kolorów w zdjęciach. Zmiana balansu bieli nie wpływa na parametry ekspozycji, a jedynie na tonację kolorystyczną obrazu. Wreszcie, wielokrotna ekspozycja to technika polegająca na nałożeniu kilku zdjęć na siebie w celu uzyskania artystycznych efektów. Choć może to prowadzić do interesujących rezultatów wizualnych, nie jest to metoda uzyskiwania różnych ekspozycji tego samego kadru. Mylne jest więc założenie, że te funkcje mogą zastąpić bracketing, ponieważ każda z nich pełni inną rolę i nie spełnia celu, jakim jest uzyskanie serii zdjęć w różnych ustawieniach dla optymalizacji ekspozycji.
Pytanie 18

Aby uzyskać najwyższy kontrast kolorów na zdjęciu między tłem a fotografowanym żółtym obiektem, jakie tło powinno być użyte podczas robienia zdjęcia cytryny?

A. białe
B. czerwone
C. niebieskie
D. zielone
Niebieskie tło jest optymalnym wyborem dla fotografii cytryny, ponieważ kontrastuje z jej naturalnym kolorem. Cytryna charakteryzuje się intensywnym żółtym odcieniem, który wyróżnia się na tle niebieskim, tworząc wyraźny efekt wizualny. Zastosowanie niebieskiego tła pozwala na maksymalne wydobycie detali obiektu, co jest kluczowe w fotografii produktowej oraz reklamowej. W praktyce, dobór tła w fotografii ma ogromne znaczenie dla odbioru wizualnego. W branży fotograficznej powszechnie stosuje się zasady kolorów komplementarnych, które wskazują, że kolory znajdujące się naprzeciwko siebie na kole barw, takie jak żółty i niebieski, tworzą silny kontrast. Dodatkowo, wybór niebieskiego tła może pomóc w zminimalizowaniu odblasków, co jest istotne przy pracy z połyskującymi powierzchniami. Dzięki zastosowaniu niebieskiego tła uzyskujemy nie tylko estetyczny, ale także profesjonalny efekt, który przyciąga wzrok i wyróżnia produkt na tle konkurencji.
Pytanie 19

W programie Photoshop narzędzie, które umożliwia efektywne i szybkie usuwanie niechcianych elementów z zdjęć, to

A. lasso
B. różdżka
C. stempel
D. rozmywanie
Narzędzie lasso, chociaż przydatne do zaznaczania obszarów, nie nadaje się do usuwania niechcianych elementów. Ono zaznacza kształty, ale samo zaznaczenie nie wystarczy, żeby coś usunąć. Trzeba jeszcze wykonać dodatkowy krok, co może sprawić, że praca z obrazem jest mniej efektywna. Narzędzie rozmywanie można wykorzystywać do łagodzenia krawędzi czy maskowania niedoskonałości, ale nie wymazuje obiektów, tylko zmienia ich ostrość. Czasami, przez tę technikę, mogą się zdarzyć niechciane efekty, które obniżają jakość zdjęcia. Różdżka to narzędzie do zaznaczania obszarów na podstawie kolorów, co czyni ją lepszą do selekcji jednorodnych miejsc, a nie do precyzyjnego usuwania. Ludzie mogą mylić te narzędzia z tym, co naprawdę potrafią, co sprawia, że trudno osiągnąć zamierzony efekt w retuszu zdjęć. Dużym błędem jest myślenie, że każde zaznaczenie da radę wykorzystać do efektywnego usunięcia obiektów, co zazwyczaj kończy się kiepskimi efektami wizualnymi.
Pytanie 20

Aby uzyskać wydruk o wymiarach 10 × 15 cm i rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie w formacie 20 × 30 cm powinno być zeskanowane przynajmniej z rozdzielczością

A. 300 ppi
B. 600 ppi
C. 75 ppi
D. 150 ppi
Wybór zbyt wysokiej lub zbyt niskiej rozdzielczości skanowania, jak 600 ppi, 75 ppi czy 300 ppi, prowadzi do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz potencjalnych problemów z jakością wydruku. Skanowanie zdjęcia w 600 ppi może na pierwszy rzut oka wydawać się lepsze, jednak w rzeczywistości generuje zbyt dużą ilość danych, co skutkuje większymi plikami oraz dłuższym czasem przetwarzania. Taki wybór nie przynosi wymiernych korzyści przy drukowaniu w formacie 10 × 15 cm i może prowadzić do nieoptymalnej pracy w systemie. Z drugiej strony, skanowanie w 75 ppi lub 300 ppi jest niewystarczające. Przy 75 ppi jakość detali w wydruku będzie zbyt niska, co skutkuje rozmytym obrazem. Z kolei 300 ppi jest równą wartością dla wydruku, ale nie uwzględnia wymagań związanych z przechwyceniem detali w większym formacie 20 × 30 cm. Niezrozumienie zasady, że skanowanie powinno być dostosowane do finalnej rozdzielczości druku, prowadzi do powszechnego błędu w praktyce. W branży fotograficznej i graficznej, kluczowym aspektem jest zrozumienie, jak różne rozdzielczości wpływają na jakość końcowego produktu, co powinno być podstawą w procesie skanowania i obróbki obrazów.
Pytanie 21

Aby uzyskać zdjęcie biometryczne, obiekt w studio powinien być ustawiony

A. na ciemnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami
B. na jednolitym tle, en face z odkrytym czołem i lewym uchem
C. na jasnym tle, na wprost obiektywu z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami
D. na jednolitym tle, na wprost obiektywu z odkrytym czołem i prawym uchem
Poprawna odpowiedź dotyczy ustawienia obiektu do zdjęcia biometrycznego na jasnym tle, na wprost obiektywu, z otwartymi oczami i zamkniętymi ustami. Użycie jasnego tła jest kluczowe, ponieważ zapewnia odpowiedni kontrast między osobą a tłem, co jest istotne dla dalszej obróbki zdjęcia, a także dla algorytmów rozpoznawania twarzy, które często są wykorzystywane w aplikacjach biometrycznych. Stawianie obiektu na wprost obiektywu umożliwia uzyskanie symetrycznego wizerunku, co jest niezbędne do dokładnego uchwycenia cech rozpoznawczych twarzy. Oczy powinny być otwarte, ponieważ naturalne spojrzenie jest niezbędne w większości zastosowań biometrycznych, w tym paszportowych lub identyfikacyjnych. Zamknięte usta eliminują możliwe zniekształcenia obrazu i zapewniają, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami, które często stipulują neutralny wyraz twarzy. Przykłady zastosowania obejmują różne dokumenty tożsamości, w których wymagana jest wysoka jakość zdjęcia, aby uniknąć problemów z identyfikacją osoby.
Pytanie 22

Który z wymienionych filtrów do fotografii powinien być użyty, aby zwiększyć temperaturę barwową światła naświetlającego?

A. Konwersyjny łososiowy
B. Korekcyjny łososiowy
C. Korekcyjny niebieski
D. Konwersyjny niebieski
Konwersyjny niebieski to filtr fotograficzny, który podnosi temperaturę barwową światła naświetlającego, co skutkuje uzyskaniem chłodniejszych tonacji w fotografii. Jego działanie polega na redukcji pomarańczowych i czerwonych odcieni w świetle, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy źródło światła emitujące ciepłe barwy, takie jak żarówki, wymaga skompensowania. W praktyce zastosowanie filtru konwersyjnego niebieskiego umożliwia uzyskanie bardziej naturalnych kolorów, szczególnie w fotografii portretowej oraz w sytuacjach, gdy tło jest oświetlone ciepłym światłem. Dobrym przykładem jest fotografowanie w pomieszczeniach oświetlonych żarówkami, gdzie dodanie filtru niebieskiego poprawia harmonię kolorystyczną zdjęcia, unikając dominacji ciepłych tonów. W kontekście standardów branżowych, stosowanie filtrów konwersyjnych jest rekomendowane przez profesjonalistów, aby zwiększyć elastyczność w zarządzaniu temperaturą barwową. Warto również zauważyć, że filtry te są używane nie tylko w fotografii, ale także w filmowaniu, co podkreśla ich wszechstronność i znaczenie w profesjonalnej pracy z obrazem.
Pytanie 23

Charakterystycznym elementem oświetlenia przy użyciu światła miękko rysującego jest osiągnięcie efektu

A. małego kontrastu i delikatnego cienia
B. wyraźnego kontrastu i ostrych konturów cienia
C. wąskiego, intensywnego, wyraźnie zarysowanego cienia
D. mocnych, głębokich cieni oraz jasnych świateł
Odpowiedź o małym kontraście i delikatnym cieniu jest naprawdę trafna. To światło, które jest miękkie, pochodzi z szerokiego i rozproszonego źródła, co sprawia, że cienie są mniej ostre. Taki typ oświetlenia świetnie sprawdza się w portretach, bo daje naturalny, przyjemny wygląd skóry. Przykładowo, używając softboxów lub parasoli w fotografii, możemy uzyskać miłe, subtelne cienie, które pozytywnie wpływają na estetykę zdjęć. Dobrze jest pamiętać, że równomierne oświetlenie pomaga ukryć niedoskonałości skóry i tworzy przyjemną atmosferę, co jest szczególnie ważne w fotografii mody. Wnętrza też można ładnie oświetlić lampami LED z dyfuzorami, co tworzy przytulny klimat, pasujący do zasad projektowania przestrzeni.
Pytanie 24

Zjawisko aliasingu w fotografii cyfrowej objawia się

A. powstawaniem kolorowych obwódek na krawędziach obiektów
B. zmniejszeniem nasycenia barw przy wysokich wartościach ISO
C. zniekształceniami geometrycznymi na brzegach kadru
D. efektem "schodków" na ukośnych liniach i krawędziach
W przypadku zmniejszenia nasycenia barw przy wysokich wartościach ISO, mówimy bardziej o problemie związanym z szumem i jakością kolorów, a nie o aliasingu. Wysokie wartości ISO zwiększają czułość matrycy, co skutkuje większym szumem, a nie efektem "schodków". Takie zjawisko często prowadzi do utraty detali i obniżenia jakości kolorów, ale nie ma bezpośredniego związku z aliasingiem. Powstawanie kolorowych obwódek na krawędziach obiektów zazwyczaj jest efektem aberracji chromatycznej, co również nie jest tożsame z aliasingiem. Zniekształcenia geometryczne na brzegach kadru mogą wynikać z błędów w obiektywach lub ich niewłaściwego użycia, jak np. deformacje w zdjęciach szerokokątnych, ale nie są związane z aliasingiem. Często pojawiają się błędne skojarzenia między różnymi zjawiskami optycznymi i cyfrowymi, co może prowadzić do nieporozumień. Zrozumienie różnicy między tymi zjawiskami jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć oraz świadomej edycji, co wpływa na końcowy efekt wizualny. Umiejętność rozpoznawania tych problemów i ich przyczyn jest istotna dla każdego fotografa, aby móc skutecznie zarządzać jakością swoich prac.
Pytanie 25

Metoda fotografowania zwana bracketing ostrości (focus bracketing) służy do

A. wykonania serii zdjęć z różnymi płaszczyznami ostrości w celu późniejszego focus stacking
B. redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych
C. automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów
D. niwelowania efektu winietowania na brzegach kadru
Odpowiedzi dotyczące automatycznej korekcji aberracji chromatycznej na krawędziach obiektów, niwelowania efektu winietowania czy redukcji szumów w obszarach niedoświetlonych są wynikiem typowych nieporozumień w rozumieniu zastosowania różnych technik fotograficznych. Korekcja aberracji chromatycznej to proces, który polega na eliminacji kolorowych zniekształceń widocznych na krawędziach obiektów, ale nie ma to żadnego związku z bracketingiem ostrości. Technika ta nie ma na celu poprawy błędów optycznych obiektywu, a raczej umożliwia uzyskanie większej głębi ostrości poprzez wykonanie wielu zdjęć. Z kolei winietowanie, które objawia się zaciemnieniem krawędzi kadru, to także problem, który można rozwiązać innymi technikami, ale nie jest związany z bracketingiem ostrości. Redukcja szumów w niedoświetlonych obszarach zdjęcia to temat związany z obróbką cyfrową, który dotyczy algorytmów stosowanych w programach do edycji zdjęć i nie ma nic wspólnego z techniką bracketingu ostrości. Użytkownicy często mylą te koncepcje, co prowadzi do nieporozumień w ich praktycznym zastosowaniu. Aby skutecznie korzystać z tych metod, warto zrozumieć ich specyfikę oraz kontekst, w jakim mogą być zastosowane.
Pytanie 26

Pentagonalny pryzmat stanowi element konstrukcji

A. skanera bębnowego
B. powiększalnika w ciemni
C. korpusu aparatu fotograficznego
D. obiektywu fotograficznego
Pryzmat pentagonalny jest kluczowym elementem konstrukcji korpusu aparatu fotograficznego, ponieważ pełni funkcję zmiany kierunku światła, co umożliwia prawidłowe kadrowanie obrazu. W aparatach lustrzankowych pryzmat ten pozwala na odwrócenie obrazu oraz jego skierowanie do wizjera, co jest niezwykle istotne dla fotografa. Dzięki zastosowaniu pryzmatu pentagonalnego, użytkownik widzi dokładny obraz, jaki będzie rejestrowany przez matrycę aparatu. To rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniającym wysoką jakość obrazu oraz wygodę w użytkowaniu. Praktycznym przykładem zastosowania pryzmatu pentagonalnego są aparaty Canon i Nikon, które wykorzystują tę konstrukcję w swoich lustrzankach cyfrowych. Umożliwia to fotografom precyzyjne ustawienie kadru przed wykonaniem zdjęcia, co jest kluczowe w procesie twórczym. Ponadto, pryzmaty stosowane w nowoczesnych aparatach wykonane są z wysokiej jakości szkła optycznego, co minimalizuje zniekształcenia optyczne i poprawia ostrość obrazu. Zrozumienie roli pryzmatu w konstrukcji aparatu fotograficznego jest kluczowe dla każdego, kto pragnie zgłębić tajniki fotografii.
Pytanie 27

Aby uzyskać zdjęcie, na którym obiekty poruszające się będą widoczne jako rozmyte w ruchu, konieczne jest zastosowanie określonego czasu naświetlania migawki

A. 1/125 s
B. 1/15 s
C. 1/500 s
D. 1/1000 s
Czas otwarcia migawki 1/15 s jest optymalny do uzyskania efektu rozmycia ruchu w fotografii. Działa to na zasadzie, że przy dłuższym czasie ekspozycji na matrycę aparatu, poruszające się obiekty pozostawiają ślad, co prowadzi do efektu rozmycia. Krótsze czasy otwarcia migawki, jak 1/1000 s czy 1/500 s, rejestrują ruch zbyt szybko, co skutkuje wyraźnymi i ostrymi obrazami, eliminując pożądany efekt rozmycia. W praktyce, taki czas otwarcia jak 1/15 s jest często wykorzystywany w fotografii sportowej lub przy rejestrowaniu ruchu pojazdów, gdzie uchwycenie dynamiki jest kluczowe. Dodatkowo, zastosowanie tego parametru wymaga odpowiedniego poziomu stabilizacji, na przykład użycia statywu, aby uniknąć rozmycia tła, co mogłoby wpłynąć na końcowy efekt zdjęcia. Warto także pamiętać o doborze odpowiedniej wartości ISO oraz przysłony, aby uzyskać zamierzony efekt artystyczny. Techniki te są zgodne ze standardami branżowymi, które promują kreatywne podejście do rejestracji ruchu.
Pytanie 28

Współczesna technologia stabilizacji obrazu IBIS (In-Body Image Stabilization) pozwala na

A. kompensację drgań aparatu przez fizyczne przesuwanie matrycy
B. automatyczną korekcję dystorsji obiektywu podczas fotografowania
C. redukcję efektu rolling shutter w nagraniach wideo
D. lepszą jakość obrazu przy wysokich wartościach ISO
Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów. Automatyczna korekcja dystorsji obiektywu nie jest funkcjonalnością związaną z IBIS. Dystorsja może występować w różnych obiektywach i jest zwykle korygowana w postprodukcji lub przez oprogramowanie, a nie przez stabilizację obrazu na poziomie matrycy. Obiektywy z wbudowanymi systemami korekcji mogą mieć własne mechanizmy, ale nie są one równoznaczne z IBIS. Kolejnym błędnym podejściem jest stwierdzenie, że IBIS bezpośrednio wpływa na jakość obrazu przy wysokich wartościach ISO. Choć stabilizacja obrazu może rzeczywiście pomóc w uzyskaniu lepszych zdjęć w słabym świetle, to jednak nie ma ona bezpośredniego wpływu na szumy, które są charakterystyczne dla wysokich wartości ISO. To różne technologie, które współdziałają, ale nie są ze sobą tożsame. Również zagadnienie redukcji efektu rolling shutter w nagraniach wideo jest nieprecyzyjne w kontekście IBIS. Rolling shutter to efekt występujący w aparatach i kamerach z matrycami CMOS, związany z czasem odczytu obrazu, a nie z samą stabilizacją obrazu. W rezultacie, odpowiedzi, które sugerują te inne funkcjonalności, nie są prawidłowe, ponieważ mylą różne aspekty technologii fotograficznych oraz ich zastosowań. Warto zrozumieć, że IBIS ma swoje ściśle określone zadania i nie można go mylić z innymi technologiami, co prowadzi do nieporozumień w ocenie jego funkcjonalności.
Pytanie 29

Który z formatów plików graficznych pozwala na archiwizację fotografii z kompresją bezstratną, jednocześnie zachowując delikatne przejścia tonalne w obrazie?

A. GIF
B. JPEG
C. TIFF
D. PNG
Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym rozwiązaniem dla fotografów oraz profesjonalnych grafików, gdyż zapewnia bezstratną kompresję, co oznacza, że nie traci żadnych informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, gdzie zachodzi kompresja stratna, TIFF pozwala na zachowanie pełnej jakości obrazu, co jest kluczowe w przypadku subtelnych przejść tonalnych. Takie właściwości sprawiają, że TIFF jest często używany w branży fotograficznej, archiwizacji oraz w drukarstwie wysokiej jakości. W praktyce, gdy fotografowie wykonują zdjęcia w formacie TIFF, mogą być pewni, że ich obrazy zachowają pełne detale i bogactwo kolorów, co jest niezbędne przy późniejszym edytowaniu lub druku. Warto także zauważyć, że TIFF obsługuje wiele warstw i kanałów kolorów, co daje szerokie możliwości edycyjne, sprawiając, że format ten jest standardem w zawodowej obróbce zdjęć. Użycie TIFF w archiwizacji zdjęć to dobra praktyka, ponieważ wiele aplikacji graficznych, takich jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co ułatwia współpracę i wymianę plików między różnymi programami.
Pytanie 30

W fotografowaniu obiektów transparentnych i półprzezroczystych technika cross polarization polega na

A. umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie
B. fotografowaniu obiektu w dwóch różnych płaszczyznach polaryzacji
C. użyciu techniki HDR z filtrem polaryzacyjnym na obiektywie
D. zastosowaniu dwóch źródeł światła o przeciwnych temperaturach barwowych
Technika cross polarization w fotografii obiektów transparentnych i półprzezroczystych polega na umieszczeniu filtrów polaryzacyjnych zarówno na źródle światła, jak i na obiektywie aparatu. Dzięki temu można skutecznie zredukować odbicia światła, które utrudniają uzyskanie wyraźnych i szczegółowych zdjęć takich obiektów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie przepuszczania tylko światła o określonej polaryzacji, co jest kluczowe w przypadku fotografowania szkła, wody czy innych przezroczystych materiałów. Na przykład, w przypadku fotografowania szkła, użycie filtrów polaryzacyjnych może znacząco poprawić kontrast, a także zredukować odblaski, co pozwala na uchwycenie detali, które normalnie byłyby niewidoczne. W praktyce, taka technika jest szeroko stosowana w fotografii produktowej, jak i w naukowym dokumentowaniu materiałów, gdzie precyzyjne odwzorowanie faktury i struktury materiału jest kluczowe. W standardach fotografii, techniki polaryzacyjne są uważane za jedne z najlepszych praktyk w pracy z obiektami o specyficznych właściwościach optycznych.
Pytanie 31

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/250 s, f/8
B. 1/30 s, f/8
C. 1/250 s, f/5,6
D. 1/30 s, f/16
Aby zmniejszyć głębię ostrości obrazu i uzyskać efekt rozmytego tła, kluczowym parametrem jest przysłona. Użycie przysłony f/5,6 w odpowiedzi 4 pozwala na większe otwarcie obiektywu, co skutkuje mniejszą głębią ostrości w porównaniu do f/11. Mniejsza głębia ostrości sprawia, że obiekty znajdujące się poza płaszczyzną ostrości są bardziej rozmyte, co jest pożądane w portretach plenerowych, gdzie główny obiekt ma być uwydatniony na tle. Ponadto, zmieniając czas naświetlania na 1/250 s, kompenzujemy wpływ większej przysłony na ilość światła wpadającego do aparatu, co pozwala na zachowanie prawidłowego naświetlenia. Praktyczne zastosowanie tej kombinacji parametrów sprawia, że portret będzie nie tylko estetycznie przyjemny, ale również technicznie poprawny, co jest zgodne z zasadami fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że przy pracy z różnymi obiektami i warunkami oświetleniowymi, umiejętność dostosowywania tych parametrów jest niezbędna dla uzyskania profesjonalnych rezultatów.
Pytanie 32

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu
B. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie
C. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo
D. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są oparte na nieporozumieniach dotyczących technik fotograficznych i ich zastosowań. Stosowanie filtrów polaryzacyjnych, na przykład, rzeczywiście ma swoje miejsce w fotografii, ale ich głównym celem jest redukcja odblasku oraz zwiększenie nasycenia kolorów, a nie wpływanie na histogramy czy ekspozycję zdjęcia. W kontekście techniki ETTR, która wymaga świadomego podejścia do prześwietlenia, stosowanie filtrów polaryzacyjnych nie jest odpowiednim narzędziem. Komponowanie kadru z głównym motywem po prawej stronie również nie ma związku z prześwietlaniem zdjęcia. To bardziej odnosi się do zasad kompozycji, takich jak zasada trzeciego, ale nie wpływa na technikę zebrania światła i ustawienie histogramu, które są kluczowe w ETTR. Zwiększanie temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu to całkowicie inny obszar fotografii, dotyczący barw i ich tonalności. Takie podejście do korekcji kolorów nie wpływa na ekspozycję czy histogram, lecz na postprodukcję. Typowym błędem w myśleniu o fotografii jest mieszanie różnych technik i zasad, co prowadzi do nieporozumień oraz braku umiejętności zastosowania ich w praktyce. Kluczowe jest zrozumienie, że techniki te muszą być stosowane w odpowiednich kontekstach, aby osiągnąć zamierzony efekt. Każda z wymienionych odpowiedzi nie dostarcza narzędzi ani wiedzy niezbędnej do prawidłowego użycia ETTR, co sprawia, że są one niewłaściwe w tym kontekście.
Pytanie 33

Jakiego negatywowego materiału średnioformatowego należy użyć do wykonania zdjęć małemu dziecku w naturalnym świetle w pomieszczeniu o niskim natężeniu oświetlenia?

A. Typ 135 o czułości ISO 50
B. Typ 135 o czułości ISO 200
C. Typ 220 o czułości ISO 50
D. Typ 220 o czułości ISO 200
Wybór materiału negatywowego typu 220 o czułości ISO 200 jest odpowiedni do fotografowania małych dzieci w warunkach niskiego oświetlenia, ponieważ ten typ filmu ma większe wymiary, co pozwala na uzyskanie wyższej jakości obrazu oraz lepszej szczegółowości w porównaniu do filmu typu 135. Czułość ISO 200 jest również optymalna, ponieważ zapewnia równowagę pomiędzy wystarczającą ilością światła a minimalizacją szumów, co jest szczególnie ważne w słabo oświetlonych pomieszczeniach. Użycie filmu o wyższej czułości, na przykład ISO 400, mogłoby być korzystne, ale w tym przypadku ISO 200 pozwala na uzyskanie bardziej naturalnych kolorów i lepszej reprodukcji tonów skóry, co jest kluczowe przy fotografowaniu dzieci. W praktyce, takie podejście sprawdza się w zastosowaniach portretowych, gdzie istotne jest uchwycenie detali i emocji. Dlatego dobór odpowiedniego materiału filmowego nie tylko wpływa na estetykę zdjęć, ale również na ich techniczną jakość, co podkreśla znaczenie znajomości własności filmów w kontekście ogólnych zasad fotografii.
Pytanie 34

Zabrudzenia matrycy aparatu cyfrowego są najbardziej widoczne przy fotografowaniu

A. jednolitych jasnych powierzchni z małym otworem przysłony
B. nocnych krajobrazów z długimi czasami ekspozycji
C. kontrastowych scen z dużym otworem przysłony
D. portretów ze światłem punktowym z tyłu
Niektóre odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, ale nie uwzględniają kluczowych aspektów widoczności zabrudzeń matrycy. Kontrastowe sceny z dużym otworem przysłony mogą ukrywać zanieczyszczenia, ponieważ różnorodność tonalna i zmniejszona głębia ostrości powodują, że tło i detale stają się mniej wyraźne. Z kolei nocne krajobrazy z długimi czasami ekspozycji, mimo że mogą ujawniać inne problemy takie jak szumy, nie są idealnym środowiskiem do dostrzegania zabrudzeń matrycy, gdyż tam dominującą rolę odgrywa ciemność, a detale są mniej wyraźne. W przypadku portretów ze światłem punktowym z tyłu, chociaż mogą pojawić się artefakty świetlne, to zanieczyszczenia matrycy są często maskowane przez efekty świetlne oraz rozmycie tła. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że jakiekolwiek z tych warunków zwiększy widoczność zabrudzeń, podczas gdy w rzeczywistości mogą one je maskować lub zmniejszać ich widoczność. W praktyce fotografowie powinni zwracać uwagę na to, w jakich warunkach fotografują, by efekty matrycy stały się bardziej wyraźne i zrozumieć, że najlepsze warunki do ich zauważenia to te, które oferują jednolite, jasne tła oraz odpowiednie ustawienia przysłony.
Pytanie 35

Do drukowania z użyciem pigmentów stosuje się drukarkę

A. atramentową
B. sublimacyjną
C. laserową
D. igłową
Drukarka atramentowa wykorzystuje technikę drukowania opartą na pigmentach lub barwnikach, które są nanoszone na papier w postaci kropli. Pigmenty są stosowane w atramentach, aby uzyskać trwałe i odporne na blaknięcie wydruki, co czyni tę technikę idealną dla zastosowań profesjonalnych, takich jak drukowanie zdjęć czy grafik. Proces ten polega na wykorzystaniu głowic drukujących, które precyzyjnie aplikują atrament na powierzchnię. Wysoka jakość druku, możliwość uzyskania szerokiej gamy kolorów oraz zdolność do drukowania na różnych rodzajach papieru sprawiają, że drukarki atramentowe są powszechnie wykorzystywane w biurach oraz wśród artystów. W branży stosuje się standardy takie jak ISO 11798, które regulują odporność dokumentów na blaknięcie przez światło, co jest istotne dla długoterminowego archiwizowania wydruków. Ostatecznie, drukarki atramentowe z pigmentowymi atramentami są preferowane w przypadku, gdy jakość i trwałość są kluczowe.
Pytanie 36

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/22 i 1/60 s
B. f/22 i 1/500 s
C. f/5,6 i 1/500 s
D. f/5,6 i 1/60 s
Odpowiedź f/22 i 1/60 s jest poprawna, ponieważ f/22 oznacza większą wartość przysłony, co skutkuje większą głębią ostrości. W praktyce, większa głębia ostrości jest pożądana w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie istotne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. W warunkach oświetleniowych, w których pierwotne ustawienia to f/11 i 1/250 s, zmniejszenie wartości przysłony do f/22 pozwala uzyskać efekt większej głębi ostrości. Aby utrzymać prawidłową ekspozycję przy zmniejszonej przepuszczalności światła, konieczne jest obniżenie czasu naświetlania do 1/60 s, co zgodnie z zasadą ekspozycji potrójnej (przysłona, czas naświetlania, ISO) pomoże zrównoważyć te zmiany. Użycie takich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie kontrola nad głębią ostrości jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu artystycznego.
Pytanie 37

Jakie akcesoria ciemni powinny być przygotowane do realizacji chemicznej obróbki małoobrazkowych czarno-białych negatywów?

A. Przerywacz, utrwalacz, maskownica, powiększalnik, kuweta, termometr, menzurka
B. Wywoływacz, utrwalacz, powiększalnik, menzurka, lejek, klipsy do zawieszania negatywów
C. Wywoływacz, utrwalacz, koreks, termometr, menzurka, lejek, klipsy do zawieszania negatywów
D. Wywoływacz, koreks, powiększalnik, termometr
Odpowiedź wskazująca na zestaw wywoływacza, utrwalacza, koreksu, termometru, menzurki, lejka oraz klipsów do zawieszania negatywów jest poprawna, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne elementy do przeprowadzenia obróbki chemicznej czarno-białych materiałów negatywowych. Wywoływacz jest kluczowy, ponieważ to on inicjuje proces chemiczny, w wyniku którego obraz staje się widoczny na kliszy. Utrwalacz z kolei trwałe zatrzymuje ten obraz, zapobiegając dalszemu działaniu światła. Koreks służy do bezpiecznego umieszczania materiałów w roztworach chemicznych, co jest niezbędne w ciemni. Termometr zapewnia kontrolę temperatury, co jest istotne dla jakości obróbki, ponieważ różne chemikalia mogą wymagać specyficznych warunków termicznych. Menzurka i lejek są niezbędne do precyzyjnego dozowania i przelewania chemikaliów, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiednich stężeń. Klipsy do zawieszania negatywów są niezbędne do suszenia, zapewniając równomierne schnięcie bez zagnieceń, co może wpływać na jakość końcowego obrazu. Używanie standardowych narzędzi i chemikaliów jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie fotografii analogowej, a ich prawidłowe zastosowanie ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości odbitek.
Pytanie 38

Promieniowanie ultrafioletowe, które osiąga powierzchnię Ziemi jako część promieniowania słonecznego, jest rodzajem promieniowania elektromagnetycznego o długości fali mieszczącej się w zakresie

A. 280 nm ÷ 315 nm
B. 100 nm ÷ 280 nm
C. 50 nm ÷ 100 nm
D. 315 nm ÷ 380 nm
Wybór odpowiedzi spoza zakresu 315 nm do 380 nm wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji promieniowania ultrafioletowego. Promieniowanie UV jest zazwyczaj podzielone na trzy główne kategorie: UVA (315-400 nm), UVB (280-315 nm) i UVC (100-280 nm). Odpowiedzi wskazujące zakres 100 nm do 280 nm dotyczą promieniowania UVC, które jest w większości absorbowane przez atmosferę ziemską i nie dociera do powierzchni Ziemi, przez co jest mniej istotne w kontekście wpływu na zdrowie ludzi. Z kolei zakres 50 nm do 100 nm odnosi się do ekstremalnego promieniowania ultrafioletowego, które również nie ma wpływu na środowisko, ponieważ jest całkowicie pochłaniane przez atmosferę. Wybór odpowiedzi zawierającej długości fal 280 nm do 315 nm wskazuje na mylenie promieniowania UVB z UVA; UVB jest bardziej energetyczne i ma bezpośredni związek z poparzeniami słonecznymi, podczas gdy UVA jest odpowiedzialne za długoterminowe uszkodzenia skóry. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed szkodliwym wpływem promieniowania UV oraz dla stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej w codziennym życiu, takich jak stosowanie odpowiednich filtrów przeciwsłonecznych, które są zgodne z zaleceniami dermatologicznymi.
Pytanie 39

Technika fotograficzna called ETTR (Expose To The Right) ma na celu

A. zrównoważenie ekspozycji poprzez punktowy pomiar światła
B. maksymalizację ilości zarejestrowanych informacji poprzez ekspozycję na granicy prześwietlenia
C. redukcję szumów poprzez niedoświetlenie zdjęcia o 1EV
D. zwiększenie kontrastu poprzez redukcję tonów średnich
Wybór błędnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące technik ekspozycji w fotografii. Redukcja szumów przez niedoświetlenie zdjęcia o 1EV jest często stosowana, ale nie ma związku z techniką ETTR. Niedostateczne naświetlenie może prowadzić do zwiększenia szumów w cieniach, co jest odwrotnością tego, co się osiąga przy ETTR. Niewłaściwe zrozumienie zwiększenia kontrastu przez redukcję tonów średnich również jest problematyczne. Zwiększanie kontrastu poprzez manipulację tonami średnimi nie uwzględnia pełnej gamy tonalnej i może prowadzić do utraty szczegółów w zarówno jasnych, jak i ciemnych partiach obrazu. Z kolei zrównoważenie ekspozycji przez punktowy pomiar światła może być użyteczne w niektórych sytuacjach, ale nie jest zgodne z zasadą ETTR, która skupia się na optymalizacji całego histogramu. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby móc w pełni wykorzystać potencjał techniki ETTR i uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niedostatecznego wykorzystania możliwości aparatu.
Pytanie 40

Jaki obiektyw powinno się wykorzystać do fotografowania dużej części wnętrza z niewielkiej odległości?

A. Standardowy o ogniskowej 50 mm
B. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm
C. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm
D. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm
Szerokokątny obiektyw o ogniskowej 35 mm jest idealnym narzędziem do uchwycenia dużych fragmentów pomieszczeń z bliskiej odległości. Takie obiektywy charakteryzują się szerszym kątem widzenia, co pozwala na rejestrowanie większej części sceny w kadrze. Przykładem zastosowania może być fotografia wnętrz, gdzie szerokokątny obiektyw umożliwia pokazanie zarówno całego pomieszczenia, jak i jego detali, co jest kluczowe dla architektów oraz projektantów wnętrz. Szerokokątne obiektywy mają również tendencję do minimalizowania zniekształceń na brzegach, co jest korzystne w kontekście fotografii architektury. Dodatkowo, w warunkach ograniczonej przestrzeni, takich jak małe mieszkania czy ciasne korytarze, szerokokątny obiektyw pozwala na efektywne uchwycenie kompozycji bez potrzeby stawania w odległości, która mogłaby wywołać problemy z perspektywą. W praktyce oznacza to, że fotografowie mogą lepiej ukazywać cechy architektoniczne i aranżacyjne, co czyni ten wybór uzasadnionym w kontekście efektywnej komunikacji wizualnej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej