Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 14 maja 2025 16:22
Data zakończenia: 14 maja 2025 16:40

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przed rozpoczęciem instalacji sterownika dla urządzenia peryferyjnego system Windows powinien weryfikować, czy dany sterownik ma podpis

A. kryptograficzny

B. elektroniczny

C. cyfrowy

D. zaufany

Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ system operacyjny Windows wykorzystuje cyfrowe podpisy do weryfikacji integralności i autentyczności sterowników. Cyfrowy podpis jest formą kryptografii, która zapewnia, że dany plik pochodzi od zaufanego producenta i nie został zmodyfikowany po jego podpisaniu. Przykładem zastosowania cyfrowych podpisów jest proces instalacji sterowników: gdy użytkownik próbuje zainstalować nowy sterownik, Windows sprawdza jego podpis cyfrowy. Jeśli podpis jest ważny, system zezwala na instalację, a jeżeli nie, może zablokować instalację lub wyświetlić ostrzeżenie. Dobre praktyki w branży IT sugerują, aby zawsze korzystać z oficjalnych źródeł oprogramowania, gdzie podpisy cyfrowe są stosowane jako standard. Użycie podpisów cyfrowych zabezpiecza przed złośliwym oprogramowaniem i gwarantuje, że sterownik działa zgodnie z zamierzeniami producenta. W kontekście bezpieczeństwa, cyfrowe podpisy są kluczowym elementem ochrony systemów operacyjnych przed nieautoryzowanym dostępem oraz zapewnienia integralności komputera.

Pytanie 2

Aby zwiększyć lub zmniejszyć wielkość ikony na pulpicie, należy obracać kółkiem myszy, trzymając jednocześnie klawisz:

A. CTRL

B. ALT

C. TAB

D. SHIFT

Odpowiedź 'CTRL' jest poprawna, ponieważ przytrzymanie klawisza Ctrl podczas kręcenia kółkiem myszy pozwala na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie w systemie Windows. Ta funkcjonalność jest zgodna z ogólną zasadą, że kombinacja klawisza Ctrl z innymi czynnościami umożliwia manipulację rozmiarem obiektów. Na przykład, wiele aplikacji graficznych czy edytorów tekstowych również wspiera taką interakcję, umożliwiając użytkownikowi precyzyjne dostosowywanie widoku. Dobrą praktyką jest znajomość tej kombinacji klawiszy, szczególnie dla osób pracujących w środowisku biurowym lub dla tych, którzy często korzystają z komputerów. Dodatkowo, kombinacja ta jest używana również w innych kontekstach, takich jak zmiana powiększenia w przeglądarkach internetowych, co czyni ją niezwykle uniwersalną. Warto również zauważyć, że w systemie macOS zamiast klawisza Ctrl często używa się klawisza Command, co podkreśla różnice między systemami operacyjnymi, ale zasada działania pozostaje podobna.

Pytanie 3

Komenda dsadd pozwala na

A. modyfikację właściwości obiektów w katalogu

B. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory

C. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny

D. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory

Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 4

Jak należy ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie łączyć się z dwiema różnymi sieciami lokalnymi posiadającymi odrębne adresy IP?

A. Wprowadzić dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

B. Wprowadzić dwie bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

C. Wybrać opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"

D. Wprowadzić dwa adresy serwerów DNS

Poprawna odpowiedź to wpisanie dwóch adresów IP w zakładce 'Zaawansowane', co pozwala na konfigurację karty sieciowej do pracy w dwóch różnych sieciach lokalnych. W systemie Windows Server 2008, aby dodać drugi adres IP, należy otworzyć właściwości karty sieciowej, przejść do zakładki 'Ogólne', a następnie kliknąć 'Właściwości protokołu internetowego (TCP/IP)'. W otwartym oknie należy wybrać 'Zaawansowane' i w sekcji 'Adresy IP' można dodać dodatkowy adres IP. Taka konfiguracja jest przydatna w środowiskach, gdzie serwer musi komunikować się z różnymi podsieciami, na przykład w przypadku integracji z różnymi systemami lub wirtualizacją. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użycie wielu adresów IP na jednej karcie sieciowej jest często stosowane w serwerach, które obsługują usługi oparte na protokołach TCP/IP, co zwiększa ich elastyczność i możliwości administracyjne.

Pytanie 5

Jakie złącze, które pozwala na podłączenie monitora, znajduje się na karcie graficznej pokazanej na ilustracji?

A. DVI-I, HDMI, S-VIDEO

B. DVI-D (Single Link), DP, HDMI

C. DVI-D (Dual Link), HDMI, DP

D. DVI-A, S-VIDEO, DP

Błędne odpowiedzi często wynikają z tego, że nie do końca rozumiesz, jakie złącza są na karcie graficznej. Na przykład, jeśli wybierzesz DVI-A, to nie jest najlepszy wybór, bo to starszy, analogowy standard, który teraz rzadko się widuje w nowoczesnych kartach. Takie analogowe złącza jak S-VIDEO również są już przestarzałe i nie oferują fajnej jakości obrazu czy funkcji, więc nie są używane w nowych komputerach. Złącze DVI-I, które ma zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, może wydawać się uniwersalne, ale też zyskuje coraz mniej popularności, bo wszystko idzie w stronę pełnej cyfryzacji. W dzisiejszych czasach, w profesjonalnych zastosowaniach, złącza takie jak HDMI czy DP dają dużo lepszą jakość obrazu i dodatkowe funkcje jak przesyłanie dźwięku, co jest kluczowe. Często popełniane błędy to myślenie, że starsze technologie będą działać z nowymi systemami, co niestety prowadzi do złych wyborów. Wybierając złącza, warto zwrócić uwagę na aktualne standardy, żeby mieć pewność, że obraz i dźwięk będą na poziomie.

Pytanie 6

Aby osiągnąć optymalną prędkość przesyłu danych, gdy domowy ruter działa w paśmie 5 GHz, do laptopa należy zainstalować kartę sieciową bezprzewodową obsługującą standard

A. 802.11g

B. 802.11b

C. 802.11a

D. 802.11n

Odpowiedzi takie jak 802.11b, 802.11g i 802.11a są nieodpowiednie w kontekście uzyskiwania maksymalnej prędkości przepływu danych w sieci bezprzewodowej działającej na paśmie 5 GHz. Standard 802.11b, działający na paśmie 2,4 GHz, oferuje maksymalną prędkość przesyłu danych do 11 Mbps, co jest znacznie niższe od możliwości nowszych standardów. Wybór 802.11g, który również operuje w paśmie 2,4 GHz, pozwala na osiągnięcie prędkości do 54 Mbps, lecz nadal nie dorównuje wydajności 802.11n. Z kolei standard 802.11a, działający w paśmie 5 GHz, mimo że oferuje wyższe prędkości do 54 Mbps, nie obsługuje technologii MIMO, co ogranicza jego wydajność w porównaniu do 802.11n. Typowym błędem myślowym jest mylenie wyższej częstotliwości z wyższą przepustowością, co prowadzi do wniosku, że 802.11a jest lepszym wyborem bez uwzględnienia technologii MIMO. W praktyce, 802.11n, działając zarówno w paśmie 2,4 GHz, jak i 5 GHz, zapewnia lepszą elastyczność i wydajność, co czyni go najlepszym rozwiązaniem dla nowoczesnych zastosowań sieciowych.

Pytanie 7

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

A. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11

B. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11

C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10

D. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ konfiguracja DNS na stacji roboczej powinna wskazywać na serwer DNS w sieci lokalnej, który jest poprawnie skonfigurowany na adresie 192.168.1.10. W sieci komputerowej serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia komunikację z odpowiednimi serwerami w sieci. Jeśli serwer DNS jest błędnie skonfigurowany na stacji roboczej lub wskazuje na adres, który nie jest serwerem DNS, użytkownik nie będzie w stanie rozwiązać nazw domenowych, co skutkuje niepowodzeniem polecenia ping. W tym przypadku serwer ma przypisany adres IP 192.168.1.10 i pełni rolę serwera DNS, dlatego stacja robocza powinna być skonfigurowana, aby korzystać z tego adresu jako swojego DNS. Dobrą praktyką jest zawsze zapewnienie, że konfiguracja DNS wskazuje na dostępne i poprawnie skonfigurowane serwery DNS w ramach tej samej sieci, co minimalizuje opóźnienia i problemy z rozwiązywaniem nazw w sieci lokalnej. Serwery DNS często działają na statycznych adresach IP, aby zapewnić stabilność i przewidywalność w sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych, gdzie dostępność usług jest kluczowa.

Pytanie 8

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.0.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.240.0

D. 255.255.253.0

Propozycje 255.255.0.0, 255.255.240.0 i 255.255.253.0 nie są trafione i warto by je lepiej przeanalizować. Zaczynając od 255.255.0.0, to odpowiada notacji /16, co oznacza, że 16 bitów idzie na sieć. W takim wypadku liczba dostępnych adresów dla hostów wynosi 2^(32-16) - 2 = 65,534, co zdecydowanie więcej niż potrzebujesz, bo potrzebujesz tylko 510. Zbyt wiele adresów to kiepskie zarządzanie przestrzenią adresową, więc to nie jest dobra droga. Maska 255.255.240.0, czyli /20, także się nie sprawdzi, bo daje 12 bitów na hosty, co pozwala na 2^(32-20) - 2 = 4,094 adresów. No i maska 255.255.253.0, co to /21, daje 11 bitów na hosty i 2^(32-21) - 2 = 2,046 adresów. Generalnie, zbyt duże przydziały adresów mogą wprowadzać zamieszanie. Kluczowy błąd to brak ogarnięcia, jak dobrze dopasować maskę podsieci do realnych potrzeb, co jest mega istotne dla każdego, kto się zajmuje sieciami.

Pytanie 9

Który z poniższych protokołów służy do zarządzania urządzeniami w sieciach?

A. SFTP

B. SMTP

C. SNMP

D. DNS

SMTP, SFTP i DNS to protokoły, które nie są przeznaczone do zarządzania urządzeniami sieciowymi, co może prowadzić do mylnych interpretacji ich funkcji. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania e-maili. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji e-mailowej między serwerami, a nie zarządzanie urządzeniami. W przypadku SFTP, co oznacza Secure File Transfer Protocol, protokół ten jest używany do bezpiecznego przesyłania plików przez sieć, a jego zastosowanie koncentruje się na transferze danych, a nie na monitorowaniu czy zarządzaniu. Z kolei DNS, czyli Domain Name System, odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest kluczowe dla działania internetu, ale również nie jest związane z zarządzaniem urządzeniami sieciowymi. Typowym błędem jest mylenie roli protokołów – zrozumienie, że każdy z nich ma swoją specyfikę i zastosowanie, jest kluczowe w administrowaniu i projektowaniu infrastruktury sieciowej. W praktyce, nieodpowiednie przypisanie funkcji protokołów do ich rzeczywistych zadań może prowadzić do problemów w zarządzaniu siecią, co podkreśla znaczenie dokładnej wiedzy na temat każdego z tych standardów.

Pytanie 10

Na ilustracji widoczny jest komunikat systemowy. Jaką czynność powinien wykonać użytkownik, aby naprawić występujący błąd?

A. Odświeżyć okno Menedżera urządzeń

B. Podłączyć monitor do portu HDMI

C. Zainstalować sterownik do karty graficznej

D. Zainstalować sterownik do Karty HD Graphics

Zainstalowanie sterownika do karty graficznej jest kluczowe, gdy system identyfikuje urządzenie jako Standardowa karta graficzna VGA. Oznacza to, że nie ma zainstalowanego odpowiedniego sterownika, który umożliwiłby pełne wykorzystanie możliwości karty graficznej. Sterownik to specjalne oprogramowanie, które pozwala systemowi operacyjnemu komunikować się z urządzeniem sprzętowym, w tym przypadku z kartą graficzną. Dzięki temu możliwe jest korzystanie z zaawansowanych funkcji graficznych, takich jak akceleracja sprzętowa czy obsługa wysokiej rozdzielczości. W praktyce, brak odpowiedniego sterownika może prowadzić do problemów z wydajnością, ograniczonych możliwości graficznych oraz błędów wizualnych. Aby rozwiązać ten problem, należy znaleźć najnowszy sterownik na stronie producenta karty graficznej lub użyć narzędzi systemowych do jego automatycznej aktualizacji. To działanie jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu sprzętem komputerowym, które zakładają regularną aktualizację sterowników w celu zapewnienia stabilności i wydajności systemu.

Pytanie 11

Jakie urządzenie elektroniczne ma zdolność do magazynowania ładunku elektrycznego?

A. tranzystor

B. rezystor

C. dioda

D. kondensator

Dioda, rezystor i tranzystor to elementy elektroniczne, które pełnią różne funkcje, ale nie są zdolne do gromadzenia ładunku elektrycznego w sposób, w jaki robi to kondensator. Dioda to element półprzewodnikowy, który pozwala na przepływ prądu w jednym kierunku, co czyni ją idealnym komponentem w prostownikach. Jej podstawowa funkcja polega na kontrolowaniu kierunku przepływu prądu, a nie na przechowywaniu ładunku. Rezystor, z drugiej strony, jest elementem, który ogranicza przepływ prądu w obwodzie. Działa na zasadzie oporu, co nie ma nic wspólnego z gromadzeniem ładunku, lecz z rozpraszaniem energii w postaci ciepła. Tranzystor to natomiast element aktywny, który służy do wzmacniania sygnałów lub jako przełącznik; jego działanie również nie polega na magazynowaniu ładunku, lecz na kontroli przepływu prądu w obwodzie. Powszechnym błędem w rozumieniu tych elementów jest mylenie ich funkcji. Wiele osób może sądzić, że każdy element elektroniczny ma zdolność do gromadzenia energii, podczas gdy w rzeczywistości tylko kondensatory mają tę specyfikę. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi elementami jest kluczowe dla projektowania i analizy obwodów elektronicznych.

Pytanie 12

Programem, który pozwala na zdalne monitorowanie działań użytkownika w sieci lokalnej lub przejęcie pełnej kontroli nad zdalnym komputerem, jest

A. Recuva

B. NSlookup

C. RealVNC

D. CPU-Z

RealVNC to oprogramowanie umożliwiające zdalny dostęp do komputerów w sieci lokalnej oraz na całym świecie. Działa na zasadzie protokołu VNC (Virtual Network Computing), który pozwala na wizualizację pulpitu zdalnej maszyny oraz interakcję z nią w czasie rzeczywistym. Narzędzie to jest powszechnie wykorzystywane w środowiskach korporacyjnych do zdalnego wsparcia technicznego, zdalnej administracji oraz do współpracy zespołowej. Przykładowo, administrator systemu może zdalnie zalogować się na komputer pracownika, aby rozwiązać problem techniczny, co znacząco podnosi efektywność wsparcia IT. RealVNC umożliwia także zabezpieczenie połączeń za pomocą szyfrowania oraz autoryzacji użytkowników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa informacji. Warto również dodać, że RealVNC jest zgodne z różnymi systemami operacyjnymi, co czyni je uniwersalnym narzędziem do zarządzania zdalnymi urządzeniami.

Pytanie 13

Element funkcjonalny opisany jako DSP w załączonym diagramie blokowym to

A. pamięć RAM

B. przetwornik ADC z pamięcią RAM

C. przetwornik DAC z pamięcią RAM

D. mikroprocesor systemu audio

Blok DSP (Digital Signal Processor) na schemacie jest kluczowym komponentem karty dźwiękowej, pełniącym funkcję mikroprocesora. Mikroprocesor karty dźwiękowej to wyspecjalizowany układ, który przetwarza dane audio w czasie rzeczywistym. Jego zadaniem jest wykonywanie skomplikowanych obliczeń matematycznych, które są niezbędne do przetwarzania sygnałów dźwiękowych. Procesory DSP są zaprojektowane do wykonywania operacji takich jak filtrowanie, kompresja i dekompresja danych audio. Dzięki wysokiej mocy obliczeniowej i możliwości pracy w czasie rzeczywistym, DSP umożliwiają uzyskanie wysokiej jakości dźwięku przy minimalnym opóźnieniu. Typowe zastosowania DSP w kartach dźwiękowych obejmują korekcję barwy dźwięku, redukcję szumów oraz przetwarzanie efektów dźwiękowych. W kontekście branżowym, stosowanie DSP jest standardem w nowoczesnych systemach audio, zarówno w komputerach osobistych, jak i w profesjonalnym sprzęcie audio. Dobry projekt karty dźwiękowej zakłada optymalizację algorytmów DSP, co przekłada się na lepszą jakość dźwięku i wydajność systemu. Praktyczne zastosowanie DSP w kartach dźwiękowych jest szczególnie widoczne w zaawansowanych aplikacjach multimedialnych i grach komputerowych, gdzie jakość i precyzja dźwięku mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 14

Zestaw dodatkowy, który zawiera strzykawkę z cieczą, igłę oraz rękawice ochronne, jest przeznaczony do napełniania pojemników z medium drukującym w drukarkach

A. atramentowych

B. przestrzennych

C. laserowych

D. igłowych

Pozostałe opcje dotyczą różnych rodzajów drukarek, a to naprawdę ma znaczenie dla ich funkcjonalności i działania. Drukarki igłowe, które kiedyś były na topie, działają zupełnie inaczej – uderzają igłami w papier, całkiem inaczej niż drukarki atramentowe, które używają tuszu. W drukarkach igłowych nie trzeba używać strzykawki ani igły, tylko wymieniają taśmy barwiące. Z kolei drukarki laserowe używają tonera w proszku, który łączy się z papierem pod wpływem wysokiej temperatury. Proces uzupełniania toneru też nie wygląda jak napełnianie tuszem. A drukarki 3D, które są na czasie, tworzą modele 3D z filamentów, a nie tuszem. Często myśli się, że zestaw do atramentowych drukarek można używać w innych typach, co prowadzi do pomyłek przy wyborze akcesoriów i ich konserwacji. Wydaje mi się, że zrozumienie różnych technologii druku i ich właściwości jest kluczowe, żeby móc korzystać ze sprzętu bez problemów.

Pytanie 15

Klient dostarczył wadliwy sprzęt komputerowy do serwisu. W trakcie procedury przyjmowania sprzętu, ale przed rozpoczęciem jego naprawy, serwisant powinien

A. sporządzić rachunek z naprawy w dwóch kopiach

B. przeprowadzić testy powykonawcze sprzętu

C. wykonać ogólny przegląd sprzętu oraz przeprowadzić rozmowę z klientem

D. przygotować rewers serwisowy i opieczętowany przedłożyć do podpisu

Testowanie powykonawcze sprzętu powinno odbywać się dopiero po wykonaniu niezbędnych napraw, a nie w trakcie przyjęcia sprzętu do serwisu. Tego rodzaju procedura jest istotna, jednak nie na etapie przyjęcia. Sporządzenie rachunku naprawy w dwóch egzemplarzach to standardowa praktyka, ale również nie jest kluczowe na etapie przyjęcia, gdyż nie można jeszcze określić kosztów naprawy bez wcześniejszej diagnostyki. Co więcej, sporządzenie rewersu serwisowego i jego opieczętowanie przed podpisaniem przez klienta to procedura, która dotyczy formalności związanych z przyjęciem sprzętu, ale nie odnosi się bezpośrednio do samego zrozumienia problemu. W praktyce, wiele osób myli te procedury, zakładając, że można je wykonać bez wcześniejszej identyfikacji problemu. Kluczowym błędem jest mylenie etapów procesu serwisowego. Właściwe podejście do diagnostyki i naprawy sprzętu komputerowego wymaga najpierw analizy stanu technicznego sprzętu oraz dowiedzenia się, z jakimi problemami klient się boryka. Ignorowanie tego etapu prowadzi do nieefektywnej naprawy oraz niezadowolenia klientów, ponieważ bez dokładnej wiedzy na temat usterki trudno jest kompetentnie przeprowadzić dalsze kroki naprawcze.

Pytanie 16

Który rodzaj pracy Access Pointa jest używany, aby umożliwić urządzeniom bezprzewodowym dostęp do przewodowej sieci LAN?

A. Tryb klienta

B. Most bezprzewodowy

C. Punkt dostępowy

D. Repeater

Odpowiedź "Punkt dostępowy" jest poprawna, ponieważ tryb ten jest kluczowy dla integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Punkt dostępowy (Access Point, AP) działa jako pomost, umożliwiając urządzeniom bezprzewodowym, takim jak laptopy, smartfony czy tablety, dostęp do zasobów sieci LAN. W praktyce, punkty dostępowe są używane w biurach, szkołach oraz w przestrzeniach publicznych, gdzie konieczne jest zapewnienie szerokiego zasięgu Wi-Fi. Działają one w oparciu o standardy IEEE 802.11, które definiują zasady komunikacji bezprzewodowej. Dzięki zastosowaniu punktów dostępowych, administratorzy sieci mogą lepiej zarządzać połączeniami, rozkładać obciążenie i zwiększać wydajność sieci. Dobrą praktyką jest strategiczne rozmieszczenie punktów dostępowych w celu zapewnienia optymalnego pokrycia sygnałem oraz minimalizacji martwych stref. Warto również zauważyć, że wiele nowoczesnych punktów dostępowych wspiera funkcje takie jak VLAN czy QoS, co pozwala na segregację ruchu oraz priorytetyzację pakietów w zależności od ich znaczenia dla użytkowników.

Pytanie 17

Aby stworzyć nowego użytkownika o nazwie egzamin z hasłem qwerty w systemie Windows XP, należy wykorzystać polecenie

A. user net egzamin qwerty /add

B. useradd egzamin qwerty /add

C. adduser egzamin qwerty /add

D. net user egzamin qwerty /add

Polecenie 'net user egzamin qwerty /add' jest poprawne, ponieważ 'net user' to właściwe narzędzie do zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows XP. Użycie tego polecenia pozwala administratorom szybko i efektywnie dodawać nowe konta użytkowników. W skład polecenia wchodzi: 'egzamin' jako nazwa nowego użytkownika oraz 'qwerty' jako hasło, które użytkownik będzie używał do logowania. Praktyczne zastosowanie tego polecenia obejmuje sytuacje, w których administratorzy muszą szybko dodać wielu użytkowników do systemu, na przykład w instytucjach edukacyjnych lub w większych firmach. Ważne jest, aby pamiętać o stosowaniu dobrych praktyk związanych z bezpieczeństwem, takich jak tworzenie silnych haseł oraz regularne monitorowanie kont użytkowników. Używanie polecenia 'net user' jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemem, ponieważ zapewnia spójność i łatwość w administracji użytkownikami. Dodatkowo, to polecenie jest częścią standardowych narzędzi systemowych, co czyni je łatwo dostępnym dla każdego administratora.

Pytanie 18

Interfejs HDMI w komputerze umożliwia transfer sygnału

A. tylko cyfrowego audio

B. analogowego audio i video

C. tylko cyfrowego video

D. cyfrowego audio i video

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyłącznie cyfrowego wideo lub cyfrowego audio tłumaczy się często nieprecyzyjnym zrozumieniem funkcjonalności interfejsu HDMI. Interfejs HDMI został zaprojektowany z myślą o przesyłaniu zarówno sygnałów audio, jak i wideo w formie cyfrowej, co odróżnia go od starszych technologii, które wymagały osobnych połączeń dla audio i wideo. Wybór odpowiedzi wskazującej na analogowe audio i wideo również jest błędny, ponieważ HDMI nie obsługuje sygnałów analogowych. W praktyce, korzystanie z HDMI pozwala na uproszczenie całego procesu podłączenia urządzeń, redukując liczbę potrzebnych kabli. Warto również podkreślić, że istnieją inne standardy, jak VGA czy RCA, które mogą przesyłać sygnały analogowe, ale są one przestarzałe w kontekście nowoczesnych urządzeń. Osoby, które wybierają te nieprawidłowe odpowiedzi, mogą mylić pojęcia związane z różnymi formatami przesyłania sygnałów oraz ich zastosowaniami w różnych kontekstach, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie różnic między sygnałem cyfrowym a analogowym, a także znajomość funkcji HDMI, są kluczowe dla efektywnego korzystania z nowoczesnych technologii multimedialnych.

Pytanie 19

Zamiana taśmy barwiącej wiąże się z eksploatacją drukarki

A. termicznej

B. atramentowej

C. igłowej

D. laserowej

Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element do reprodukcji tekstu i obrazów. W przeciwieństwie do drukarek laserowych czy atramentowych, które używają toneru czy atramentu, drukarki igłowe działają na zasadzie mechanicznego uderzenia igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na przeniesienie atramentu na papier. Wymiana taśmy barwiącej jest konieczna, gdy jakość wydruku zaczyna się pogarszać, co może objawiać się niewyraźnym tekstem lub niedoborem koloru. Przykładem zastosowania drukarek igłowych są systemy księgowe, które wymagają wielokrotnego drukowania takich dokumentów jak faktury czy raporty, gdzie trwałość druku jest kluczowa. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy barwiącej oraz wymieniać ją zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną jakość wydruków i wydajność sprzętu.

Pytanie 20

Jakim symbolem powinien być oznaczony sprzęt komputerowy, aby spełniał wymogi prawne konieczne do sprzedaży w Unii Europejskiej?

A. Symbolem 2

B. Symbolem 1

C. Symbolem 4

D. Symbolem 3

Symbol CE oznacza zgodność sprzętu z wymaganiami Unii Europejskiej dotyczącymi bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Oznaczenie to jest wymagane dla produktów takich jak sprzęt elektroniczny aby mogły być sprzedawane na rynku unijnym. CE to skrót od "Conformité Européenne" co oznacza zgodność europejską. Producent umieszczając ten symbol deklaruje że produkt spełnia wszystkie odpowiednie dyrektywy europejskie takie jak dyrektywa niskonapięciowa czy dyrektywa EMC dotycząca kompatybilności elektromagnetycznej. Przed wprowadzeniem produktu na rynek producent musi przeprowadzić ocenę zgodności która może obejmować testy wewnętrzne i dokumentację techniczną. Symbol CE jest powszechnie rozpoznawany i stanowi potwierdzenie że produkt przeszedł proces oceny zgodności. Dla konsumentów to gwarancja że produkt spełnia minimalne wymagania prawne związane z bezpieczeństwem oraz ochroną zdrowia i środowiska. Oznaczenie CE nie jest jednak znakiem jakości lecz jedynie potwierdzeniem zgodności z regulacjami UE co oznacza że każdy produkt oznaczony CE może być legalnie sprzedawany i użytkowany w krajach członkowskich. Przykładami produktów które muszą mieć oznaczenie CE są komputery sprzęt AGD i urządzenia medyczne.

Pytanie 21

Aby przeprowadzić aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykorzystać komendę

A. apt-get upgrade albo apt upgrade

B. system update

C. yum upgrade

D. kernel update

Odpowiedź 'apt-get upgrade albo apt upgrade' jest całkowicie na miejscu, bo te komendy to jedne z podstawowych narzędzi do aktualizacji programów w systemie Linux, zwłaszcza w Ubuntu. Obie służą do zarządzania pakietami, co znaczy, że można nimi instalować, aktualizować i usuwać oprogramowanie. Komenda 'apt-get upgrade' w zasadzie aktualizuje wszystkie zainstalowane pakiety do najnowszych wersji, które można znaleźć w repozytoriach. Natomiast 'apt upgrade' to nowocześniejsza wersja, bardziej przystępna dla użytkownika, ale robi praktycznie to samo, tylko może w bardziej zrozumiały sposób. Warto pamiętać, żeby regularnie sprawdzać dostępność aktualizacji, bo można to zrobić przez 'apt update', co synchronizuje nasze lokalne dane o pakietach. Używanie tych poleceń to naprawdę dobry nawyk, bo pozwala utrzymać system w dobrym stanie i zmniejsza ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa.

Pytanie 22

W dokumentacji płyty głównej podano informację "wsparcie dla S/PDIF Out". Co to oznacza w kontekście tej płyty głównej?

A. cyfrowe złącze sygnału video

B. analogowe złącze sygnału wyjścia video

C. cyfrowe złącze sygnału audio

D. analogowe złącze sygnału wejścia video

Odpowiedzi wskazujące na złącza sygnału video są niepoprawne, ponieważ S/PDIF jest ściśle związane z przesyłem sygnału audio, a nie video. Nie ma żadnych standardów ani praktyk inżynieryjnych, które sugerowałyby, że S/PDIF mogłoby być używane do przesyłania sygnału video. Cyfrowe złącze sygnału video, takie jak HDMI czy DisplayPort, służy do przesyłania obrazów i dźwięku, lecz S/PDIF koncentruje się wyłącznie na audio. Wybór analogowego złącza sygnału wyjścia lub wejścia video również wskazuje na nieporozumienie co do funkcji S/PDIF, które nie przesyła sygnałów w formacie analogowym. W kontekście audio, analogowe złącza, takie jak RCA, nie oferują tej samej jakości przesyłu sygnału, co S/PDIF, dlatego preferencje w profesjonalnych zastosowaniach często składają się na wybór cyfrowych rozwiązań. Zrozumienie różnic pomiędzy sygnałami audio i video oraz ich standardami jest kluczowe dla skutecznego projektowania i budowy systemów multimedialnych.

Pytanie 23

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 1.1.1.1

B. 127.0.0.1

C. 128.0.0.1

D. 10.0.0.1

Adres IPv6 ::1 jest tożsamy z adresem IPv4 127.0.0.1, co oznacza, że oba odnoszą się do lokalnego hosta, czyli komputera, na którym jest wykonywana aplikacja lub system. Adres 127.0.0.1 jest standardowym adresem loopback w protokole IPv4, a ::1 pełni tę samą funkcję w protokole IPv6. Gdy próbujesz połączyć się z tym adresem, ruch sieciowy jest kierowany wewnętrznie, co jest użyteczne w testach oprogramowania, diagnozowaniu problemów lub rozwoju aplikacji. Użycie adresu loopback pozwala programistom i administratorom systemów na weryfikację, czy aplikacje działają poprawnie bez potrzeby korzystania z rzeczywistej sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce sieciowej warto stosować te adresy do testowania, aby uniknąć niezamierzonych połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Standard IETF RFC 4291 definiuje struktury IPv6, a RFC 791 odnosi się do IPv4, zapewniając ramy wiedzy dla tych dwóch protokołów.

Pytanie 24

Która para: protokół – warstwa, w której funkcjonuje protokół, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. ICMP – warstwa aplikacji

B. RARP – warstwa transportowa

C. DHCP – warstwa dostępu do sieci

D. RIP – warstwa internetu

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wskazuje, że RARP (Reverse Address Resolution Protocol) działa na warstwie transportowej. Jest to błędne założenie, ponieważ RARP jest używany do tłumaczenia adresów IP na adresy MAC w sieciach lokalnych, a jego właściwą warstwą jest warstwa dostępu do sieci, nie transportowa. Warstwa transportowa, obejmująca protokoły takie jak TCP i UDP, zajmuje się segmentacją danych oraz zarządzaniem połączeniami i niezawodnością, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Z kolei DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest protokołem służącym do dynamicznego przydzielania adresów IP, ale jego właściwą warstwą jest warstwa aplikacji, a nie warstwa dostępu do sieci. W praktyce, DHCP działa na warstwie aplikacji, ponieważ operuje na wyższych poziomach modelu TCP/IP, zapewniając konfigurację urządzeń w sieci z odpowiednimi parametrami. ICMP (Internet Control Message Protocol) pełni funkcję diagnostyczną i zarządza komunikacją błędami w warstwie internetu. Przykładowo, polecenie 'ping' wykorzystuje ICMP do sprawdzania dostępności hostów w sieci. Wreszcie, RIP, który działa na warstwie internetu, został omyłkowo przypisany do warstwy aplikacji. Warto zwrócić uwagę, że zrozumienie hierarchii warstw w modelu TCP/IP oraz prawidłowego przyporządkowania protokołów do tych warstw jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią oraz rozwiązywania problemów. Często nieporozumienia w tej kwestii prowadzą do błędów podczas projektowania i konfiguracji sieci, co może skutkować przeciążeniem, nieefektywnym trasowaniem, a w konsekwencji także przerwami w łączności.

Pytanie 25

Który z poniższych programów nie jest wykorzystywany do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. UltraVNC

B. Virtualbox

C. Rdesktop

D. Team Viewer

VirtualBox to oprogramowanie służące do wirtualizacji, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze. W odróżnieniu od programów do zdalnego zarządzania, takich jak TeamViewer, UltraVNC czy Rdesktop, które umożliwiają zdalny dostęp do już działających systemów, VirtualBox tworzy wirtualne maszyny. W praktyce oznacza to, że użytkownik może testować różne systemy operacyjne lub oprogramowanie w zamkniętym środowisku, co jest szczególnie przydatne w programowaniu, testowaniu oprogramowania, a także w edukacji, gdzie studenci mogą eksperymentować bez wpływu na główny system. Wirtualizacja staje się kluczowym elementem w infrastrukturze IT, pozwalając na efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych, zgodnie z zasadami zarządzania zasobami w środowiskach chmurowych. Warto zaznaczyć, że standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na bezpieczeństwo i zarządzanie danymi, co w kontekście wirtualizacji również ma swoje znaczenie.

Pytanie 26

Jakie informacje o wykorzystywaniu pamięci wirtualnej można uzyskać, analizując zawartość pliku w systemie Linux?

A. /proc/vmstat

B. pagefile.sys

C. /etc/inittab

D. xload

Plik /proc/vmstat jest kluczowym źródłem informacji dotyczących pamięci wirtualnej w systemie Linux. Zawiera dane o aktualnym stanie pamięci, w tym statystyki dotyczące wirtualnej pamięci, takich jak ilość pamięci swap, liczba stron wymienianych, czy też liczba stron w pamięci fizycznej. Analizowanie zawartości tego pliku pozwala na głębsze zrozumienie zarządzania pamięcią przez system, co jest niezbędne w kontekście optymalizacji wydajności i monitorowania zasobów. Na przykład, jeśli zauważysz, że liczba stron wymienianych na dysk jest wysoka, może to wskazywać na zbyt małą ilość pamięci RAM, co prowadzi do spowolnienia systemu. Dlatego umiejętność interpretacji danych z /proc/vmstat jest niezwykle ważna dla administratorów systemów oraz programistów zajmujących się wydajnością aplikacji. Dobrymi praktykami są regularne monitorowanie tego pliku oraz konfigurowanie systemu tak, aby optymalizować użycie pamięci, co jest kluczowe dla stabilności i wydajności systemu.

Pytanie 27

Który standard w połączeniu z odpowiednią kategorią kabla skrętki jest skonfigurowany w taki sposób, aby umożliwiać maksymalny transfer danych?

A. 1000BASE-T oraz Cat 5

B. 10GBASE-T oraz Cat 7

C. 10GBASE-T oraz Cat 5

D. 1000BASE-T oraz Cat 3

Odpowiedzi, które łączą standardy 10GBASE-T i 1000BASE-T z kablami kategorii 5 czy 3 są po prostu błędne. Wiąże się to z dużymi różnicami w wymaganiach co do wydajności i jakości sygnału. Standard 1000BASE-T radzi sobie z transferami do 1 Gb/s i jest zgodny z kablami kategorii 5, ale na pewno nie wystarczy do 10 Gb/s, co dzisiaj jest kluczowe. Kategoria 5 ma sporo ograniczeń, przez co sygnał się pogarsza, szczególnie przy wyższych prędkościach. Dlatego nie nadaje się do środowisk, gdzie ważny jest 10GBASE-T, który wymaga przynajmniej kabla kategorii 6a. Co do kategorii 3, to była fajna kiedyś, ale dzisiaj to totalna porażka dla 1000BASE-T i 10GBASE-T, bo tam maksymalna przepustowość to tylko 10 Mb/s. Często ludzie mylą te standardy i nie znają specyfikacji kabli. Wybierając odpowiednie medium transmisyjne, trzeba myśleć o niezawodności i wydajności sieci, bo to podstawa każdej dobrej infrastruktury.

Pytanie 28

Administrator powinien podzielić adres 10.0.0.0/16 na 4 jednorodne podsieci zawierające równą liczbę hostów. Jaką maskę będą miały te podsieci?

A. 255.255.128.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.224.0

D. 255.255.192.0

Odpowiedź 255.255.192.0 jest poprawna, ponieważ adres 10.0.0.0/16 oznacza, że mamy do czynienia z siecią o masce 16-bitowej, co daje 65,536 adresów IP (2^16). Aby podzielić tę sieć na 4 równe podsieci, musimy zwiększyć liczbę bitów używanych do identyfikacji podsieci. Każda z tych podsieci musi mieć swoją własną maskę. W przypadku 4 podsieci, potrzebujemy 2 dodatkowych bitów (2^2 = 4), co prowadzi do nowej maski /18 (16 + 2 = 18). Maskę /18 można przedstawić jako 255.255.192.0, co oznacza, że pierwsze 18 bitów jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 14 bitów jest dostępnych dla adresów hostów. Zatem każda z tych podsieci będzie miała 16,382 dostępnych adresów (2^14 - 2, z uwagi na rezerwację adresu sieci oraz adresu rozgłoszeniowego) co jest wystarczające dla wielu zastosowań. W praktyce, takie podziały są powszechnie stosowane w dużych organizacjach, gdzie zarządzanie adresacją IP jest kluczowe dla wydajności sieci.

Pytanie 29

W celu zainstalowania serwera proxy w systemie Linux, należy wykorzystać oprogramowanie

A. Samba

B. Webmin

C. Postfix

D. Squid

Wybór programów takich jak Samba, Postfix czy Webmin do zainstalowania serwera proxy w systemie Linux jest błędny, ponieważ każde z tych narzędzi ma zupełnie inne zastosowania. Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie plików oraz drukarek między systemami Windows a Linux. Oferuje możliwość integracji w środowisku Windows, ale nie ma funkcji serwera proxy, które są kluczowe do pośredniczenia w ruchu sieciowym. Postfix to z kolei system pocztowy, który służy do obsługi wiadomości email, pozwalając na zarządzanie przesyłaniem i odbieraniem poczty elektronicznej. Brak funkcji proxy sprawia, że jego zastosowanie w tej roli jest całkowicie nieadekwatne. Webmin to narzędzie do zarządzania różnymi aspektami systemu Linux z interfejsem webowym, które pozwala na administrację serwerem, ale nie pełni funkcji serwera proxy ani nie zapewnia buforowania ani filtrowania ruchu. Typowe błędy myślowe przy wyborze tych programów wynikają z mylenia funkcji i ról, które każde z nich odgrywa w ekosystemie Linux, co często prowadzi do nieefektywności w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 30

Aby zablokować oraz usunąć złośliwe oprogramowanie, takie jak exploity, robaki i trojany, konieczne jest zainstalowanie oprogramowania

A. antyspyware

B. antymalware

C. adblock

D. antyspam

Odpowiedzi takie jak "antyspyware", "antyspam" oraz "adblock" wydają się być związane z bezpieczeństwem w sieci, jednak nie są one odpowiednie w kontekście blokowania i usuwania szkodliwego oprogramowania typu exploit, robaki oraz trojany. Antyspyware koncentruje się głównie na zwalczaniu programów szpiegujących, które zbierają dane użytkownika bez jego zgody, ale nie jest zaprojektowane do radzenia sobie z bardziej złożonymi zagrożeniami, takimi jak trojany czy robaki, które mogą wprowadzać złośliwy kod do systemu. Antyspam natomiast dotyczy ochrony przed niechcianymi wiadomościami e-mail, a jego funkcjonalność nie obejmuje zagrożeń związanych z aplikacjami czy plikami na komputerze. Adblock to narzędzie mające na celu blokowanie reklam w przeglądarkach internetowych, co choć może poprawić komfort przeglądania, nie ma żadnej mocy w zwalczaniu złośliwego oprogramowania. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że programy te mogą zastąpić kompleksowe rozwiązania antywirusowe lub antymalware. W rzeczywistości skuteczna ochrona wymaga zastosowania specjalistycznego oprogramowania, które jest w stanie radzić sobie z różnorodnymi zagrożeniami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Właściwe podejście do zabezpieczeń komputerowych uwzględnia użycie dedykowanych narzędzi, które są w stanie skutecznie identyfikować i eliminować złośliwe oprogramowanie przed wyrządzeniem szkód w systemie.

Pytanie 31

Aby zainstalować usługę Active Directory w systemie Windows Server, konieczne jest uprzednie zainstalowanie oraz skonfigurowanie serwera

A. DHCP

B. WWW

C. DNS

D. FTP

Usługa Active Directory (AD) jest kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, a jej poprawne funkcjonowanie wymaga istnienia serwera DNS (Domain Name System). DNS pełni rolę systemu nazw, który pozwala na konwersję nazw domenowych na adresy IP. W kontekście Active Directory, DNS jest niezbędny do lokalizowania kontrolerów domeny oraz odnajdywania zasobów w sieci. Przykładowo, gdy użytkownik loguje się do domeny, jego komputer wysyła zapytanie DNS w celu ustalenia, który kontroler domeny obsłuży tę operację. Ponadto, Active Directory korzysta z różnych typów rekordów DNS, takich jak rekordy SRV, aby zidentyfikować dostępne usługi w domenie. Z tych powodów, zanim przystąpimy do instalacji i konfiguracji Active Directory, musimy upewnić się, że serwer DNS jest poprawnie zainstalowany i skonfigurowany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 32

Który z podanych adresów IP należy do klasy A?

A. 134.16.0.1

B. 169.255.2.1

C. 192.0.2.1

D. 119.0.0.1

Adres IP 119.0.0.1 należy do klasy A, ponieważ pierwsza liczba w adresie (119) mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasy adresów IP są klasyfikowane w oparciu o pierwsze bity ich wartości. Klasa A, która jest przeznaczona dla dużych sieci, posiada adresy, w których pierwszy bit jest ustawiony na 0, co oznacza, że możliwe wartości zaczynają się od 1. Adresy klasy A mogą obsługiwać ogromne ilości hostów, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji lub dostawców usług internetowych. Przykładowe zastosowania adresów klasy A obejmują sieci korporacyjne, w których liczba urządzeń jest znacznie większa niż w typowych sieciach, a także w globalnych systemach zarządzania danymi. W praktyce, przydzielanie adresów IP klasy A powinno być zgodne z zasadami BGP i RFC 791, które regulują sposób rozdzielania i zarządzania przestrzenią adresową w Internecie. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dokładnej dokumentacji przydzielonych adresów, co umożliwia ich efektywne wykorzystanie oraz uniknięcie kolizji.

Pytanie 33

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1101100

B. 1101101

C. 1100110

D. 1110001

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z typowych błędów w dodawaniu w systemie binarnym oraz niewłaściwego zrozumienia procesu przenoszenia. W przypadku dodawania binarnego, kluczowe jest zrozumienie, że każda kolumna ma przypisaną wartość, która jest potęgą liczby 2. Błędy mogą pojawić się w momencie, gdy dodajemy liczby i nie uwzględniamy przeniesienia lub mylimy wartości kolumn. Na przykład, w odpowiedzi 1101100, mogło dojść do pomyłki przy dodawaniu, gdzie przeniesienie nie zostało uwzględnione, co prowadzi do błędnego wyniku. Z kolei odpowiedź 1110001 może być wynikiem niepoprawnego zsumowania, gdzie dodano zbyt wiele do wartości w wyższych kolumnach. W przypadku 1101101, możliwe, że poprawnie dodano tylko część bitów, a wynik końcowy nie uwzględniał całości przeniesienia. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują zbytnią pewność siebie w dodawaniu i pomijanie podstawowych zasad, takich jak przeniesienie. Kluczowe w nauce dodawania w systemie binarnym jest praktykowanie różnych przykładów i zrozumienie, jak działa system przenoszenia, co pomoże uniknąć tych typowych pułapek.

Pytanie 34

Na rysunku przedstawiono konfigurację urządzenia WiFi. Wskaż, które z poniższych stwierdzeń dotyczących tej konfiguracji jest poprawne?

A. W tej chwili w sieci WiFi pracuje 7 urządzeń

B. Filtrowanie adresów MAC jest wyłączone

C. Dostęp do sieci bezprzewodowej jest możliwy tylko dla siedmiu urządzeń

D. Urządzenia w sieci mają adresy klasy A

Filtrowanie adresów MAC jest mechanizmem bezpieczeństwa stosowanym w sieciach bezprzewodowych w celu ograniczenia dostępu do sieci na podstawie unikalnych adresów MAC urządzeń. W konfiguracji przedstawionej na rysunku opcja filtrowania adresów MAC jest wyłączona co oznacza że każde urządzenie które zna dane sieci takie jak nazwa sieci SSID i hasło może się do niej podłączyć bez dodatkowej autoryzacji. Wyłączenie filtrowania może być celowe w środowiskach gdzie wiele urządzeń musi mieć szybki i nieskrępowany dostęp do sieci co jest często spotykane w miejscach publicznych czy dużych biurach. Praktyka ta jest jednak uważana za mniej bezpieczną gdyż każdy kto zna dane dostępowe może połączyć się z siecią. Z tego powodu w środowiskach wymagających wysokiego poziomu bezpieczeństwa zaleca się włączenie filtrowania adresów MAC jako dodatkowy środek kontroli dostępu obok innych metod takich jak WPA3 czy uwierzytelnianie użytkowników przez serwery RADIUS. Filtrowanie adresów MAC można łatwo skonfigurować w panelu administracyjnym routera co pozwala na precyzyjne kontrolowanie które urządzenia mogą łączyć się z siecią.

Pytanie 35

Na podstawie przedstawionego w tabeli standardu opisu pamięci PC-100 wskaż pamięć, która charakteryzuje się maksymalnym czasem dostępu wynoszącym 6 nanosekund oraz minimalnym opóźnieniem między sygnałami CAS i RAS równym 2 cyklom zegara?

Specyfikacja wzoru: PC 100-abc-def jednolitego sposobu oznaczania pamięci.
a	CL (ang. CAS Latency)	minimalna liczba cykli sygnału taktującego, liczona podczas operacji odczytu, od momentu uaktywnienia sygnału CAS, do momentu pojawienia się danych na wyjściu modułu DIMM (wartość CL wynosi zwykle 2 lub 3);
b	tRCD (ang. RAS to CAS Delay)	minimalne opóźnienie pomiędzy sygnałami RAS i CAS, wyrażone w cyklach zegara systemowego;
c	tRP (ang. RAS Precharge)	czas wyrażony w cyklach zegara taktującego, określający minimalną pauzę pomiędzy kolejnymi komendami, wykonywanymi przez pamięć;
d	tAC	Maksymalny czas dostępu (wyrażony w nanosekundach);
e	SPD Rev	specyfikacja komend SPD (parametr może nie występować w oznaczeniach);
f	Parametr zapasowy	ma wartość 0;

A. PC100-323-70

B. PC100-322-60

C. PC100-333-60

D. PC100-332-70

Rozumienie oznaczeń pamięci takich jak PC100-323-70 czy PC100-332-70 jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji ich specyfikacji technicznych. Oznaczenie to składa się z kilku istotnych parametrów, które określają wydajność pamięci w kontekście konkretnych operacji. W przypadku pamięci PC-100, liczby po oznaczeniu odzwierciedlają opóźnienia w cyklach zegara dla różnych operacji, takich jak CAS Latency (CL), RAS to CAS Delay (tRCD), RAS Precharge Time (tRP), a także maksymalny czas dostępu wyrażony w nanosekundach. Wybór niepoprawnej pamięci, takiej jak PC100-323-70, wynika najczęściej z niezrozumienia różnic między wartościami opóźnień i maksymalnym czasem dostępu. Na przykład, w oznaczeniu PC100-323-70, ostatnia liczba wskazuje na maksymalny czas dostępu równy 7 nanosekund, co nie spełnia kryterium 6 nanosekund podanego w pytaniu. Podobnie, w oznaczeniu PC100-332-70, chociaż czas dostępu również wynosi 7 nanosekund, to opóźnienie tRCD wynosi 3 cykle zegara, a nie 2. Zrozumienie tych parametrów jest niezbędne dla poprawnego działania systemów komputerowych, gdyż bezpośrednio wpływają one na szybkość i stabilność pamięci, a tym samym na ogólną wydajność komputera. Niezrozumienie lub pomylenie tych parametrów może prowadzić do wyboru nieoptymalnych komponentów, co skutkuje obniżoną wydajnością lub niestabilnością systemu.

Pytanie 36

Urządzenie, które zamienia otrzymane ramki na sygnały przesyłane w sieci komputerowej, to

A. punkt dostępu

B. karta sieciowa

C. konwerter mediów

D. regenerator

Karta sieciowa jest kluczowym elementem w architekturze sieci komputerowych, odpowiedzialnym za konwersję danych z postaci cyfrowej na sygnały, które mogą być przesyłane przez medium transmisyjne, takie jak kable czy fale radiowe. Jej głównym zadaniem jest obsługa protokołów komunikacyjnych, takich jak Ethernet czy Wi-Fi, co pozwala na efektywne łączenie komputerów i innych urządzeń w sieci. Przykładowo, w przypadku korzystania z technologii Ethernet, karta sieciowa przekształca dane z pamięci komputera na ramki Ethernetowe, które są następnie transmitowane do innych urządzeń w sieci. Dodatkowo, karty sieciowe często zawierają funkcje takie jak kontrola błędów oraz zarządzanie przepustowością, co przyczynia się do stabilności i wydajności przesyłania danych. Warto zauważyć, że w kontekście standardów branżowych, karty sieciowe muszą być zgodne z normami IEEE, co zapewnia ich interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach sieciowych.

Pytanie 37

Urządzenie zaprezentowane na ilustracji jest wykorzystywane do zaciskania wtyków:

A. BNC

B. SC

C. RJ 45

D. E 2000

Przyrząd przedstawiony na rysunku to zaciskarka do wtyków RJ 45 które są powszechnie stosowane w technologii Ethernet do tworzenia sieci komputerowych. Wtyk RJ 45 jest standardem w kablach kategorii 5 6 i 6a umożliwiając przesył danych z dużą szybkością. Proces zaciskania polega na umieszczeniu przewodów w odpowiednich kanałach wtyku a następnie użyciu zaciskarki do zabezpieczenia połączenia. Zaciskarka jest specjalnie zaprojektowana aby zapewnić równomierny nacisk na wszystkie piny dzięki czemu połączenie jest niezawodne i trwałe. Ważnym aspektem podczas pracy z RJ 45 jest przestrzeganie norm takich jak EIA/TIA 568 które definiują kolorystykę przewodów co zapobiega błędnym połączeniom. Zaciskanie wtyków RJ 45 jest kluczową umiejętnością w pracy technika sieciowego ponieważ bezpośrednio wpływa na jakość i stabilność połączenia sieciowego. Prawidłowe zaciskanie zapewnia minimalizację strat sygnału i poprawę wydajności sieci.

Pytanie 38

Które z poniższych urządzeń jest przykładem urządzenia peryferyjnego wejściowego?

A. Klawiatura

B. Monitor

C. Drukarka

D. Projektor

Urządzenie peryferyjne wejściowe to sprzęt, który służy do wprowadzania danych do systemu komputerowego. Klawiatura jest doskonałym przykładem takiego urządzenia. Umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych, poleceń oraz interakcji z oprogramowaniem. Jest niezbędna w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne programowanie. Klawiatury mogą mieć różne układy i funkcje, w tym klawiatury numeryczne, multimedialne, czy mechaniczne, które są popularne wśród graczy i programistów. Klawiatura jest jednym z najważniejszych narzędzi w arsenale każdego użytkownika komputera. Wprowadza dane w sposób precyzyjny i szybki, co jest kluczowe w świecie informatyki. Przy projektowaniu interfejsów użytkownika oraz oprogramowania, uwzględnia się ergonomię i funkcjonalność klawiatur, co odzwierciedla ich znaczenie w codziennym użytkowaniu komputerów. W kontekście administracji systemów komputerowych, klawiatura jest fundamentalna, umożliwiając zarządzanie systemem, wprowadzanie poleceń i konfigurację urządzeń.

Pytanie 39

Jednym z czynników, dla których zapis na dysku SSD jest szybszy niż na dysku HDD, jest

A. brak elementów ruchomych w konstrukcji dysku SSD

B. nieograniczona liczba cykli zapisu i odczytu dla dysku SSD

C. wykorzystanie pamięci typu PROM w dysku SSD

D. niska wartość parametru MTBF dla dysku SSD

Pojęcie MTBF (Mean Time Between Failures) odnosi się do przewidywanego czasu między awariami urządzenia, co jest istotne, ale nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość zapisu. Niska wartość MTBF dla dysków SSD nie jest powodem, dla którego zapisy są szybsze, ponieważ szybkość ta wynika z technologii pamięci flash, a nie z trwałości dysku. Wykluczenie elementów ruchomych to kluczowy czynnik, który wpływa na szybkość operacji dysku. Pamięć typu PROM (Programmable Read-Only Memory) to inny typ pamięci, który nie jest używany w dyskach SSD. Dyski SSD korzystają z pamięci NAND flash, która umożliwia wielokrotny zapis oraz odczyt danych, co różni się od tradycyjnej pamięci ROM. Co więcej, twierdzenie o nieograniczonej liczbie cykli zapisu i odczytu również jest mylące. Dyski SSD mają ograniczoną liczbę cykli zapisu dla poszczególnych komórek pamięci, co oznacza, że w dłuższym okresie użytkowania ich wydajność może się zmniejszać. Zrozumienie różnic między SSD a HDD, a także technologii pamięci, jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w obszarze wyboru sprzętu do przechowywania danych. Krytyczne jest również zrozumienie, że wydajność dysku nie jest jedynym czynnikiem; trwałość, koszt oraz zastosowanie są równie istotne w procesie wyboru odpowiedniego rozwiązania do przechowywania.

Pytanie 40

W komputerze użyto płyty głównej widocznej na obrazku. Aby podnieść wydajność obliczeniową maszyny, zaleca się

A. dodanie dysku SAS

B. zamontowanie dwóch procesorów

C. rozszerzenie pamięci RAM

D. instalację kontrolera RAID

Instalacja dwóch procesorów jest prawidłową odpowiedzią ze względu na architekturę płyty głównej przedstawionej na rysunku, która jest wyposażona w dwa gniazda procesorowe typu Socket. Dodanie drugiego procesora pozwala na wykorzystanie pełnego potencjału płyty, co skutkuje znacznym wzrostem mocy obliczeniowej komputera. Dzięki pracy w konfiguracji wieloprocesorowej, system może lepiej obsługiwać wielozadaniowość, szczególnie w zastosowaniach wymagających dużych zasobów, takich jak renderowanie grafiki 3D, analiza danych czy hosting serwerów aplikacji. Praktyczne zastosowania tej architektury często znajdują się w środowiskach serwerowych, gdzie wydajność i szybkość przetwarzania danych są kluczowe. Instalacja i konfiguracja dwóch procesorów powinna być wykonana zgodnie ze specyfikacją producenta, aby uniknąć problemów kompatybilności i zapewnić stabilność systemu. Standardy branżowe zalecają także użycie identycznych modeli procesorów, co zapewnia optymalne działanie systemu i równomierne rozkładanie obciążenia między jednostkami obliczeniowymi co jest jednym z kluczowych aspektów budowy wydajnych systemów komputerowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej