Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 16:18
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 16:35

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W profesjonalnej fotografii cyfrowej kalibracja obiektywu (lens calibration) służy do

A. eliminacji aberracji sferycznej w obiektywach szerokokątnych
B. skorygowania potencjalnych błędów front-focus lub back-focus systemu autofokusa
C. dostosowania temperatury barwowej obiektywu do matrycy aparatu
D. zrównoważenia ekspozycji na brzegach kadru
W fotografii cyfrowej występuje wiele aspektów, które mogą być mylnie łączone z kalibracją obiektywu. Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie dotyczą głównie innych terminów i procesów, które nie są związane z kalibracją autofokusa. Na przykład, dostosowanie temperatury barwowej obiektywu do matrycy aparatu to zupełnie inny proces, który jest związany z postprodukcją i ustawieniami aparatu, a nie z samą kalibracją obiektywu. Działania takie jak eliminacja aberracji sferycznej w obiektywach szerokokątnych dotyczą optyki obiektywu i mogą być korygowane na poziomie konstrukcyjnym lub przy użyciu oprogramowania, ale nie są bezpośrednio związane z kalibracją autofokusa. Zrównoważenie ekspozycji na brzegach kadru to również osobny temat, który odnosi się przede wszystkim do kompozycji i technik ekspozycji, a nie do kalibracji obiektywu. Warto zauważyć, że błędne zrozumienie tych pojęć może prowadzić do chaosu w praktycznej fotografii, ponieważ każdy z tych elementów wymaga odrębnego podejścia i odpowiednich metod. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, że kalibracja obiektywu w kontekście błędów autofokusa jest kluczowym krokiem do osiągnięcia jakości zdjęć, a inne aspekty, takie jak aberracje czy expozycja, chociaż ważne, nie są bezpośrednio związane z tym procesem.
Pytanie 2

Aby zmniejszyć kontrast zdjęcia podczas przenoszenia negatywu na papier wielogradacyjny, powinno się użyć filtru

A. purpurowy
B. czerwony
C. niebieski
D. żółty
Odpowiedź 'żółty' jest prawidłowa, ponieważ filtr żółty skutecznie zmniejsza kontrast obrazu na papierze wielogradacyjnym. Użycie filtra żółtego pozwala na ograniczenie ilości niebieskiego światła dochodzącego do emulsji papieru, co w praktyce prowadzi do łagodniejszego przejścia tonalnego w ciemniejszych partiach obrazu. W kontekście kopiowania negatywów, filtr ten jest szczególnie przydatny, gdy celem jest uzyskanie bardziej miękkiego wyglądu zdjęcia oraz większej harmonii tonalnej. W przypadku papierów wielogradacyjnych, regulacja kontrastu odbywa się poprzez dobór odpowiednich filtrów, a filtr żółty jest standardowo stosowany w technice, aby zredukować kontrast, co jest zgodne z dobrą praktyką w fotografii tradycyjnej. Użytkownicy mogą zauważyć, że zastosowanie filtra żółtego pozwala na lepsze odwzorowanie szczegółów w zacienionych obszarach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości odbitek.
Pytanie 3

Przygotowując dokumentację dotyczącą sprzętu koniecznego do wykonania reprodukcji obrazów umieszczonych w oprawie za szkłem, należy uwzględnić zakup filtru

A. połówkowego
B. polaryzacyjnego
C. niebieskiego
D. żółtego
Odpowiedź 'polaryzacyjnego' jest prawidłowa, ponieważ filtr polaryzacyjny odgrywa kluczową rolę w redukcji odblasków oraz poprawie kontrastu podczas reprodukcji obrazów znajdujących się za szkłem. W procesie reprodukcji, zwłaszcza w przypadku dzieł sztuki, które są oprawione za szkłem, odblaski świetlne mogą znacząco wpłynąć na jakość fotografii, obniżając widoczność detali i prawidłowe odwzorowanie kolorów. Filtr polaryzacyjny działa na zasadzie eliminowania niepożądanych odblasków, co pozwala na uzyskanie czystszych i bardziej wyraźnych obrazów. W praktyce, stosując filtr polaryzacyjny, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty przy fotografowaniu pod kątem, co jest istotne w kontekście reprodukcji. Dodatkowo, zgodnie z dobrą praktyką w fotografii sztuki, stosowanie filtrów polaryzacyjnych jest rekomendowane w celu zapewnienia najwyższej jakości reprodukcji. Warto również wspomnieć, że odpowiednie ustawienie filtra polaryzacyjnego w stosunku do źródła światła może wpłynąć na ostateczny efekt wizualny, co czyni go niezastąpionym narzędziem w tym procesie.
Pytanie 4

Aby wydrukować zdjęcia przeznaczone na wystawy, należy wybrać papier fotograficzny o gramaturze

A. 70-90g/m2
B. 100-150g/m2
C. 80-110g/m2
D. 200-350g/m2
Wybór papieru fotograficznego o zbyt niskiej gramaturze, jak 100-150 g/m2, 80-110 g/m2 czy 70-90 g/m2, nie jest odpowiedni do wydruków przeznaczonych do celów wystawowych. Papier o mniejszej gramaturze jest bardziej podatny na wyginanie, zginanie oraz uszkodzenia, co może prowadzić do zniekształceń obrazu podczas transportu i eksponowania. Wydruki na takim papierze mają tendencję do blaknięcia i mogą nie zapewniać odpowiedniego odwzorowania kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnych prezentacjach. Ponadto, mniejsze gramatury mogą wpływać negatywnie na postrzeganą jakość dzieła, co jest istotne przy ocenie przez krytyków i zwiedzających. Warto również zauważyć, że w branży fotograficznej dość powszechnie przyjmuje się, że wydruki powinny być wykonane na papierze o gramaturze co najmniej 200 g/m2, by zapewnić właściwe wsparcie dla obrazu i estetyki. Typowym błędem jest myślenie, że niższa gramatura oznacza tańsze rozwiązanie, co w rzeczywistości może prowadzić do marnotrawstwa zasobów w postaci konieczności ponownego drukowania lub naprawy uszkodzonych wydruków. W kontekście wystawienniczym, nieodpowiedni wybór papieru może skutkować negatywnym postrzeganiem pracy artysty oraz obniżeniem jej wartości rynkowej.
Pytanie 5

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 80 mm
B. 50 mm
C. 200 mm
D. 110 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.
Pytanie 6

Na jaki format powinien zostać zmieniony plik PSD, by można go było zamieścić w mediach społecznościowych?

A. RAW
B. TIFF
C. JPEG
D. DOCX
Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najczęściej używanym formatem plików graficznych w sieci, w tym na portalach społecznościowych. Jest to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji pliku część danych jest usuwana, co pozwala znacząco zmniejszyć rozmiar pliku bez zauważalnej utraty jakości dla standardowego użytkownika. Dzięki temu zdjęcia w formacie JPEG ładowane są szybciej, co jest kluczowe w kontekście mediów społecznościowych, gdzie użytkownicy oczekują natychmiastowego dostępu do treści. Warto również zaznaczyć, że JPEG obsługuje pełną gamę kolorów, co jest istotne przy publikacji zdjęć, zapewniając im atrakcyjny wygląd. W praktyce, przy publikowaniu na platformach takich jak Facebook, Instagram czy Twitter, pliki JPEG są preferowane ze względu na ich powszechność i łatwość przetwarzania. Z tego powodu konwersja pliku PSD (Adobe Photoshop Document) do JPEG staje się standardem w branży, umożliwiającym efektywne udostępnianie wysokiej jakości grafik.
Pytanie 7

Aby odtworzyć uszkodzone zdjęcie, należy użyć komputera z programem do edycji grafiki?

A. rastrowej oraz skaner optyczny
B. wektorowej oraz skaner przestrzenny
C. rastrowej oraz ploter laserowy
D. wektorowej oraz ploter grawerujący
Wybór technologii do rekonstrukcji zdjęć jest bardzo ważny, ale błędne decyzje mogą prowadzić do kiepskich efektów. Na przykład, używanie oprogramowania wektorowego, jak Adobe Illustrator, do edycji grafiki rastrowej to spora pomyłka, bo takie programy są stworzone głównie do tworzenia ilustracji, a nie edytowania pikseli. Gdy mamy zniszczone zdjęcie, potrzebujemy dostępu do każdego piksela, a to już domena oprogramowania rastrowego. Też wybór plotera grawerującego może być mylący, bo to narzędzie raczej służy do cięcia lub grawerowania materiałów, a nie odbudowy zdjęć. Często zdarza się mylić różne rodzaje oprogramowania i technologii, co prowadzi do złego dopasowania narzędzi do zadania. Przy rekonstrukcji musisz zrozumieć, jakie narzędzia są naprawdę potrzebne i jakie mają funkcje, bo proces jest bardziej skomplikowany. Pamiętaj, że to wymaga przemyślanej kombinacji sprzętu i oprogramowania, żeby osiągnąć jak najlepszy efekt.
Pytanie 8

Fotografowanie obiektów architektonicznych w kompozycji frontalnej odbywa się poprzez uchwycenie budowli z

A. perspektywy zbieżnej do dwóch punktów
B. jej frontowej części
C. jej bocznej części
D. perspektywy horyzontalnej
Kompozycja frontalna w fotografii architektury polega na uchwyceniu budowli z jej przedniej strony, co pozwala na ukazanie pełnej symetrii i detali fasady. Tego typu ujęcia są istotne, ponieważ pozwalają na zrozumienie charakteru architektury, jej formy oraz kontekstu w otoczeniu. Przykładem zastosowania kompozycji frontalnej mogą być zdjęcia zabytków, takich jak pałace czy katedry, gdzie ich imponujące detale są najlepiej widoczne z przodu. Fotografowie często stosują tę technikę w celu podkreślenia monumentalności obiektów oraz ich artystycznych wartości. Dobre praktyki w fotografii architektury sugerują, aby przy wykonywaniu zdjęć frontalnych zwracać uwagę na oświetlenie, które może znacząco wpłynąć na odbiór detali i tekstur budowli. Dodatkowo, warto pamiętać o użyciu statywu, co pozwala na uzyskanie ostrości i stabilności obrazu, zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. Zastosowanie kompozycji frontalnej jest zgodne z normami fotografii architektonicznej, które zalecają ukazywanie obiektów w sposób, który najlepiej oddaje ich istotę.
Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Aby uzyskać pozytyw o odpowiednim kontraście i wiernie odwzorowanych detalach z naświetlonego negatywu, konieczne jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji

A. miękkiej
B. twardej
C. specjalnej
D. normalnej
Papier fotograficzny o gradacji miękkiej jest kluczowym elementem w procesie uzyskiwania pozytywu o prawidłowym kontraście oraz dobrze odwzorowanych szczegółach z negatywu. Gradacja miękka oznacza, że papier ma mniejszą czułość na światło w porównaniu do papierów twardych, co pozwala na lepsze odwzorowanie delikatnych przejść tonalnych. W praktyce oznacza to, że na takim papierze detale w cieniach i światłach są bardziej szczegółowe, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości odbitek. Przykładem zastosowania papieru o gradacji miękkiej może być sytuacja, gdy negatyw zawiera ubogie oświetlenie lub jest na nim wiele tonalnych przejść, co wymaga subtelniejszej reprodukcji. Standardy branżowe, takie jak ANSI i ISO, często rekomendują stosowanie papierów miękkich w takich przypadkach, aby unikać przesycenia i artefaktów, co prowadzi do lepszej jakości obrazu oraz zachowania detali.
Pytanie 11

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. cyjanotypii
B. izohelii
C. low key
D. high-key
Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.
Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Aby poprawić ostrość detali obrazu w programie Adobe Photoshop, jakie polecenie należy wybrać?

A. Filtr>Wyostrzanie>Maska wyostrzająca
B. Filtr> Artystyczne/Posteryzacja krawędzi
C. Filtr>Wyostrzanie>Maska warstwy
D. Filtr> Stylizacja/Błyszczące krawędzie
Wybór opcji takich jak 'Filtr>Stylizacja/Błyszczące krawędzie' czy 'Filtr>Artystyczne/Posteryzacja krawędzi' jest niewłaściwy, ponieważ te filtry służą zupełnie innym celom i nie są przeznaczone do precyzyjnego wyostrzania obrazu. Filtr 'Błyszczące krawędzie' dodaje efekt stylizacji, wydobywając krawędzie w sposób artystyczny, co może prowadzić do przesadzonego i nienaturalnego wyglądu, a nie do rzeczywistego wyostrzenia. Z kolei filtr 'Posteryzacja krawędzi' służy do przekształcania obrazu w styl posteryzowany, co redukuje liczbę kolorów i wpływa na ogólną strukturę obrazu, zamiast poprawiać jego szczegółowość. Wybór 'Filtr>Wyostrzanie>Maska warstwy' nie jest właściwy, ponieważ maski warstw służą do zarządzania widocznością warstw, a nie do wyostrzania obrazów. Użytkownicy często mylą zastosowania różnych filtrów, co prowadzi do niezamierzonych efektów i frustracji w pracy nad projektami. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są dostępne i w jaki sposób można je wykorzystać, aby osiągnąć zamierzony efekt, co często wiąże się z praktyką i eksperymentowaniem w programie Photoshop.
Pytanie 15

Jakim obiektywem najlepiej jest uchwycić zdjęcie budowli, nie oddalając się od niej?

A. Makro.
B. Zwykłym.
C. Fotogrametrycznym.
D. Szerokokątnym.
Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.
Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw długoogniskowy
B. Obiektyw standardowy
C. Obiektyw makro
D. Obiektyw szerokokątny
Obiektywy szerokokątne, jak sama nazwa wskazuje, mają ogniskowe krótsze niż standardowy obiektyw i są projektowane do rejestrowania szerszego kąta widzenia. Często stosowane są w fotografii krajobrazowej oraz architektonicznej, gdzie istotne jest uchwycenie szerokich scen. Wybierając taki obiektyw, można spodziewać się zniekształcenia obrazu, szczególnie w krawędziach kadru, co może być niepożądane w niektórych kontekstach fotografii. Z kolei obiektywy makro, przeznaczone do fotografii z bliskiej odległości, oferują zdolność do rejestrowania detali obiektów, takich jak owady czy kwiaty, ale ich ogniskowe zwykle nie odpowiadają przekątnej klatki filmowej, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście pytania. Obiektywy długoogniskowe, charakteryzujące się większą odległością ogniskową, są idealne do fotografii sportowej czy dzikiej przyrody, jednak ich użycie wiąże się z innymi zasadami kompozycji i perspektywy, co sprawia, że nie są one porównywalne do standardowych obiektywów. Powszechny błąd to mylenie tych typów obiektywów z ich funkcjami i zastosowaniami, co może prowadzić do nieprawidłowych wyborów w fotografii i ograniczenia kreatywności w pracy nad obrazem.
Pytanie 18

Aby zrobić zdjęcia w zakresie promieniowania podczerwonego, potrzebny jest filtr

A. IR i film ortochromatyczny
B. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe
C. jasnoczerwony i film ortochromatyczny
D. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe
Odpowiedzi takie jak 'jasnoczerwony i film ortochromatyczny' czy 'UV i film czuły na promieniowanie długofalowe' są błędne, ponieważ nie uwzględniają kluczowych aspektów dotyczących specyfiki promieniowania podczerwonego. Filtry jasnoczerwone nie są wystarczające do rejestracji fali podczerwonej, ponieważ ich zakres przepuszczania obejmuje jedynie część widma, co skutkuje utratą informacji z zakresu podczerwieni. Z kolei film ortochromatyczny jest czuły głównie na światło widzialne, co uniemożliwia uzyskanie obrazu w podczerwieni. Zastosowanie filmu czułego na promieniowanie długofalowe jest kluczowe, ponieważ tylko w ten sposób można uzyskać odpowiednie odwzorowanie wyników w kontekście termografii. Ponadto, zastosowanie filtrów UV w kontekście podczerwieni jest mylące, ponieważ promieniowanie UV i podczerwone znajdują się w dwóch różnych zakresach widma elektromagnetycznego, co czyni je nieodpowiednimi do wspólnego stosowania. Warto również zwrócić uwagę, że typowe błędy myślowe mogą wynikać z mylenia różnych zakresów fal oraz niewłaściwego rozumienia funkcji filtrów w kontekście detekcji promieniowania. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że dla uzyskania właściwych zdjęć w podczerwieni należy stosować odpowiednie filtry oraz filmy, które są specjalnie zaprojektowane do pracy w tym zakresie.
Pytanie 19

Odległość obiektu, który jest fotografowany, od obiektywu określa się mianem odległości

A. obrazową
B. ogniskową
C. hiperfokalną
D. przedmiotową
Odległość przedmiotowa to taka odległość między obiektywem w aparacie a tym, co chcesz sfotografować. To naprawdę ważny parametr w fotografii, bo ma duży wpływ na ostrość i zniekształcenia obrazu. Jak dobrze zrozumiesz tę odległość, to będziesz mógł lepiej ustawić ostrość i kontrolować głębię ostrości, co jest super istotne w różnych technikach, jak np. portret czy krajobraz. W praktyce, znajomość tej odległości jest też ważna, kiedy korzystasz z obiektywów o różnych ogniskowych, bo to zmienia pole widzenia i perspektywę. Dla przykładu, gdy robisz zdjęcia bliskich obiektów z obiektywem makro, wiedza o odległości przedmiotowej pozwala na uzyskanie wyraźnych i szczegółowych ujęć. Fajnie jest też pobawić się różnymi odległościami, żeby zobaczyć, jak zmienia się jakość obrazu. Dzięki temu lepiej opanujesz swój warsztat fotograficzny.
Pytanie 20

Aby uzupełnić brakujące fragmenty uszkodzonej fotografii w programie Adobe Photoshop, należy wykorzystać narzędzie

A. Narzędzie Lasso
B. Efekt rozmycia
C. Stempel
D. Magiczna gumka
Narzędzie Stempel w programie Adobe Photoshop jest niezwykle przydatne do uzupełniania brakujących obszarów uszkodzonej fotografii. Działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że umożliwia kopiowanie pikseli z jednego miejsca obrazu i nanoszenie ich na inne. Gdy chcemy zrekonstruować uszkodzone fragmenty zdjęcia, Stempel pozwala na precyzyjne przeniesienie detali, co jest kluczowe dla zachowania naturalności i jednolitości uzupełnianej powierzchni. Przykładowo, w przypadku usunięcia niechcianego obiektu, Stempel pozwala na skopiowanie wzoru tła z sąsiednich obszarów, co sprawia, że naprawiona część jest niemal niewidoczna. Użycie Stempla wymaga jednak umiejętności, gdyż niewłaściwe jego użycie może doprowadzić do zniekształceń obrazu. Warto pamiętać, że w trakcie pracy należy zmieniać źródło klonowania, aby uzyskać naturalny efekt. W dobrych praktykach edytorskich zaleca się również pracę na warstwach, co daje większą elastyczność i możliwość edytowania w przyszłości. Warto zwrócić uwagę, że Stempel jest często używany w połączeniu z innymi narzędziami, takimi jak Narzędzie Łatka, które również służy do retuszu, ale działa na innej zasadzie, co może być przydatne w bardziej skomplikowanych zadaniach retuszerskich.
Pytanie 21

Technika light painting polega na

A. stosowaniu filtrów kolorowych na obiektywach
B. przemieszczaniu źródeł światła podczas długiej ekspozycji
C. równoczesnym użyciu wielu lamp błyskowych
D. cyfrowym nakładaniu efektów świetlnych w postprodukcji
Technika light painting jest fascynującym sposobem na tworzenie unikalnych obrazów poprzez przemieszczanie źródeł światła w trakcie długiej ekspozycji. Długie czasy naświetlania pozwalają na uchwycenie ruchu światła, co prowadzi do powstawania niezwykłych efektów wizualnych. W praktyce, można używać różnych źródeł światła, takich jak latarki, świeczki, czy nawet przemyślane efekty świetlne, by tworzyć obrazy na ciemnym tle. Kluczowym elementem tej techniki jest umiejętność dostosowania ustawień aparatu, takich jak czas naświetlania, otwór przysłony oraz czułość ISO. Przykładowo, podczas sesji light painting artysta może stworzyć obrazy przedstawiające dynamiczne wzory lub napisy, które wyglądają niesamowicie na zdjęciach. Technika ta cieszy się dużą popularnością wśród fotografów artystycznych oraz miłośników sztuki wizualnej, ponieważ pozwala na dużą kreatywność i eksperymentowanie z formą. Dobrą praktyką jest także planowanie kompozycji przed rozpoczęciem sesji, co pomoże zrealizować zamierzony efekt.
Pytanie 22

Aby zrealizować wymagania reprodukcji, należy równomiernie oświetlić płaski oryginał, a ustawienie aparatu powinno być takie, aby oś optyczna obiektywu była

A. skośna w stosunku do płaszczyzny oryginału
B. równoległa do powierzchni oryginału
C. prostopadła do powierzchni oryginału
D. równoległa do kierunku promieni oświetlenia
Błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumień dotyczących zasad optyki i rekonstrukcji obrazu. Ustawienie osi optycznej pod kątem skośnym do płaszczyzny oryginału wprowadza zniekształcenia, ponieważ różne części obiektu są rejestrowane pod różnymi kątami. To powoduje, że kształty stają się nienaturalne, na przykład prostokąt może wydawać się trapezem, co w znaczący sposób wpływa na jakość reprodukcji. Ponadto, ustawienie równoległe do promieni oświetlenia nie jest również zalecane, ponieważ nie zapewnia optymalnego odwzorowania detali, które mogą zostać zacienione lub prześwietlone w zależności od kąta padania światła. W praktyce może to prowadzić do utraty kluczowych informacji wizualnych, co jest nie do przyjęcia w kontekście archiwizacji czy dokumentacji. Równoległe ustawienie do płaszczyzny oryginału jest również niewłaściwe, ponieważ przestaje być zgodne z zasadą, że światło i kąt widzenia muszą być skorelowane, aby zapewnić pełne odwzorowanie. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z obrazami, niezależnie od tego, czy chodzi o sztukę, dokumentację, czy fotografię przemysłową.
Pytanie 23

Która przestrzeń barw jest standardowo stosowana w druku offsetowym?

A. HSB
B. CMYK
C. Lab
D. RGB
Wybór RGB, Lab czy HSB jako odpowiedzi na pytanie o przestrzeń barw stosowaną w druku offsetowym wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące różnic pomiędzy różnymi modelami kolorów oraz ich zastosowaniem. RGB, czyli Red, Green, Blue, jest modelem kolorów stosowanym głównie w systemach elektronicznych, takich jak monitory czy telewizory. Bazuje na addytywnym mieszaniu kolorów, co oznacza, że kolory są tworzone przez dodawanie światła w różnych proporcjach. W druku natomiast mamy do czynienia z modelami subtraktywnymi, gdzie kolory powstają poprzez odejmowanie światła. Odpowiedź Lab, która jest bardziej zaawansowanym modelem koloru opartym na percepcji ludzkiego oka, również nie jest odpowiednia w kontekście druku. Choć daje możliwość dokładniejszego odwzorowania kolorów w przestrzeni, nie jest to standard używany w procesach drukarskich. HSB (Hue, Saturation, Brightness) z kolei jest modelem kolorów bardziej przydatnym w kontekście edycji graficznej, ale nie ma zastosowania w druku offsetowym. Typowe błędy myślowe mogą obejmować mylenie kontekstu użycia tych przestrzeni barw i niepełne zrozumienie różnic między procesami druku a wyświetlaniem kolorów na ekranie. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla każdego, kto chce skutecznie pracować z kolorami w jakimkolwiek medium.
Pytanie 24

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową w skali 4 : 1 w stosunku do negatywu, jakiego urządzenia należy użyć?

A. powiększalnik
B. kopiarka stykowa
C. drukarka
D. ploter
Zastosowanie plotera, drukarki lub kopiarki stykowej w kontekście uzyskiwania srebrowej kopii pozytywowej z negatywu w skali odwzorowania 4:1 jest błędnym podejściem. Ploter to urządzenie służące do rysowania lub drukowania na dużych arkuszach materiałów, ale nie jest przystosowane do odwzorowywania negatywów na podłożu fotograficznym w pożądanej jakości. Drukarka, chociaż może wydrukować obraz z pliku cyfrowego, nie jest odpowiednia dla uzyskania tradycyjnej srebrowej kopii, ponieważ nie wykorzystuje procesu chemicznego, który jest podstawą dla klasycznej fotografii. Kopiarka stykowa, z kolei, działa na zasadzie bezpośredniego kopiowania obrazu z jednego medium na drugie, co w przypadku wysokiej jakości reprodukcji z negatywów nie daje możliwości pełnej kontroli nad parametrami ekspozycji oraz optyki. Typowy błąd myślowy polega na zakładaniu, że każde urządzenie drukujące może pełnić funkcję powiększalnika. W rzeczywistości, każde z wymienionych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowania, które nie pokrywają się z wymaganiami dla uzyskania wysokiej jakości srebrowej kopii pozytywowej.
Pytanie 25

Aby podkreślić fakturę materiału na zdjęciu, jakie oświetlenie powinno być użyte?

A. kontrastowe z dwóch stron
B. bezpośrednie z jednego kierunku bocznego
C. równo rozproszone z dwóch stron
D. rozproszone na wprost
Zastosowanie światła kontrastowego z dwóch stron nie jest właściwe dla uwypuklenia faktury tkaniny, ponieważ takie oświetlenie prowadzi do zrównoważenia cieni i świateł, co powoduje, że szczegóły tekstury stają się mniej wyraźne. W fotografii, aby uzyskać efekt trójwymiarowości, istotne jest, aby światło i cień tworzyły wyraźne różnice, które akcentują kształty i detale, a światło z dwóch stron zniweluje ten efekt, prowadząc do płaskiego obrazu. Z kolei równomiernie rozproszone światło z dwóch stron, podobnie jak światło kontrastowe, nie nadaje wyrazistości i nie tworzy interesujących cieni, co jest niezbędne do pokazania faktury. Rozproszone na wprost oświetlenie jest równie nieefektywne, gdyż eliminuje cienie, co sprawia, że zdjęcie staje się jednolite i nieatrakcyjne. W fotografii szczególnie istotne jest zrozumienie, że to nie tylko ilość światła, ale jego kierunek oraz jakość ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiednich efektów wizualnych. Doświadczeni fotografowie wiedzą, że manipulacja światłem w odpowiedni sposób może diametralnie zmienić odbiór zdjęcia, a niewłaściwe podejścia często prowadzą do płaskich, mało interesujących obrazów, które nie oddają piękna i szczegółowości materiałów.
Pytanie 26

Aby skopiować obraz kolorowy techniką subtraktywną, należy użyć powiększalnika z głowicą

A. filtracyjną
B. kondensorową
C. z oświetleniem punktowym
D. aktyniczną
Jak wybierzesz zły typ powiększalnika, to mogą wyniknąć spore problemy z kolorowymi reprodukcjami. Na przykład, powiększalnik światła punktowego, który nie rozprasza światła, może naświetlać papier nierównomiernie. A to z pewnością wpłynie na jakość odbitek. Podobnie, powiększalnik aktyniczny jest przeznaczony głównie do czarno-białych zdjęć, więc w technice subtraktywnej nie zagra. Jego konstrukcja i źródło światła do końca nie wspierają odejmowania kolorów. Z drugiej strony, powiększalnik kondensorowy nadaje się do czarno-białych odbitek, ale nie jest najlepszym wyborem do kolorów, bo nie ma takiej elastyczności w korekcji kolorów jak głowica filtracyjna. Często błędnie myśli się, że powiększalniki można stosować zamiennie, ale to jest daleko od prawdziwych zasad w fotografii. W kontekście druku fotograficznego kluczowe jest rozumienie, jak różne źródła światła wpływają na naświetlanie i jakie cechy powinien mieć sprzęt, żeby dobrze odwzorować kolory.
Pytanie 27

Aby uzyskać na zdjęciu efekt sylwetkowy postaci, należy zastosować oświetlenie

A. boczne z ekspozycją na profil
B. tylne z ekspozycją na tło
C. górne z ekspozycją na głowę
D. przednie z ekspozycją na postać
Stosowanie przedniego oświetlenia z ekspozycją na postać prowadzi do zupełnie innego efektu niż zamierzony sylwetkowy. Oświetlenie przednie ma za zadanie równomiernie oświetlić całą postać, co skutkuje ujawnieniem detali i tekstur. W efekcie trudno uzyskać wyraźny kontrast między postacią a tłem, co jest niezbędne do uzyskania efektu sylwetkowego. Wybierając górne oświetlenie z ekspozycją na głowę, możemy uzyskać ciekawe cienie na twarzy, jednak nie przyczynia się to do tworzenia sylwetki. Wręcz przeciwnie, może to prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne cieniowanie, które nie podkreśla formy postaci. Z kolei boczne oświetlenie z ekspozycją na profil, choć może dodać dramatyzmu, nie sprawi, że postać wyróżni się na tle. Może jedynie podkreślić rysy twarzy lub kontury ciała, co odbiega od ideału sylwetkowego, gdzie istotne jest, aby postać była wyraźnie oddzielona od tła. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ oświetlenia ma swoje właściwości i zastosowanie, które muszą być dostosowane do zamierzonego efektu. Warto pamiętać, iż dobór odpowiedniego oświetlenia i ekspozycji jest fundamentalnym aspektem każdej sesji zdjęciowej, a jego niewłaściwe wykorzystanie może prowadzić do niezamierzonych rezultatów.
Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jaką lampę oświetleniową należy wybrać do zapewnienia równomiernego oświetlenia dużego obiektu za pomocą światła rozproszonego?

A. Światła ciągłego z reflektorem
B. Błyskową z wrotami
C. Światła ciągłego z tubusem
D. Błyskową z softboksem
Błyskowa lampa z softboksem to najlepsze rozwiązanie do równomiernego oświetlenia dużego obiektu światłem rozproszonym. Softboksy są konstrukcją, która pozwala na rozprzestrzenienie światła, co minimalizuje cienie i zapewnia jednolite oświetlenie. Używanie błyskowych źródeł światła powoduje, że możemy uzyskać bardzo wysoką moc błysku, a dzięki softboksowi, światło staje się łagodniejsze i bardziej naturalne. Jest to szczególnie ważne w fotografii portretowej, produktowej czy też w przypadku oświetlania dużych scen. W praktyce, softboksy są wykorzystywane w studio fotograficznym oraz w warunkach zewnętrznych, gdzie wymagane jest oświetlenie o wysokiej jakości. Warto także zwrócić uwagę na różnorodność rozmiarów softboksów, co pozwala na dostosowanie ich do konkretnych potrzeb. Standardy branżowe podkreślają, że równomierne oświetlenie przyczynia się do uzyskania lepszej jakości obrazu oraz umożliwia łatwiejszą postprodukcję, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii.
Pytanie 32

Technika focus stacking w fotografii cyfrowej służy do

A. uzyskania efektu rozmytego ruchu na zdjęciu
B. redukcji szumów przy wysokich wartościach ISO
C. zwiększenia głębi ostrości przez połączenie wielu zdjęć
D. tworzenia zdjęć panoramicznych o wysokiej rozdzielczości
Technika focus stacking, czyli łączenie wielu zdjęć o różnej ostrości, ma na celu uzyskanie większej głębi ostrości w finalnym obrazie. W praktyce polega to na wykonaniu serii zdjęć, w których obiekty w różnych odległościach od aparatu są ustawione w ostrości. Po zrobieniu fotografii, specjalistyczne oprogramowanie takie jak Adobe Photoshop czy Helicon Focus łączy te obrazy, wybierając najostrzejsze fragmenty z każdego z nich i tworząc jeden, wyraźny obraz. To rozwiązanie jest niezwykle przydatne w takich dziedzinach jak fotografia produktowa, krajobrazowa, czy makrofotografia, gdzie detale są kluczowe. Dzięki tej technice można uzyskać zdjęcia o imponującej głębi ostrości, które byłyby niemożliwe do osiągnięcia w jednym ujęciu z użyciem tradycyjnych ustawień aparatu. Na przykład, w fotografii makro, gdzie odległości są bardzo małe, focus stacking pozwala na uchwycenie detali struktury obiektu, co znacznie poprawia jakość końcowego obrazu.
Pytanie 33

Która z poniższych par barw stanowi największy kontrast kolorystyczny?

A. czerwony i zielony
B. czerwony i pomarańczowy
C. niebieski i granatowy
D. żółty i pomarańczowy
Analizując pozostałe zestawienia barw, można zauważyć, dlaczego nie tworzą one tak wyraźnego kontrastu jak czerwony i zielony. Czerwony i pomarańczowy, choć obie barwy są ciepłe, mają zbyt zbliżone tonacje, co skutkuje mniej wyrazistym efektem. Pomarańczowy jest odcieniem czerwonego, co sprawia, że ich połączenie nie generuje wystarczającej różnicy tonalnej, co czyni je mało atrakcyjnym z punktu widzenia designu. Niebieski i granatowy również nie tworzą silnego kontrastu. Granatowy to ciemniejszy odcień niebieskiego, a ich bliskość w gamie barw sprawia, że zestawienie to może być trudne do odróżnienia na pierwszy rzut oka, co prowadzi do problemów z czytelnością. Z kolei żółty i pomarańczowy, mimo że oba są jasnymi, ciepłymi kolorami, również nie oferują wystarczającego kontrastu, ponieważ są zbliżone w tonacji. Dlatego wyraźny kontrast między barwami, szczególnie w kontekście zastosowań praktycznych, takich jak reklama czy projektowanie graficzne, jest kluczowy. Właściwe zestawienie kolorów może znacząco wpłynąć na postrzeganie projektu, jego użyteczność oraz estetykę.
Pytanie 34

Obiektyw w aparacie fotograficznym o wymiarach kadru 24 x 36 mm, który oferuje kąt widzenia zbliżony do kąta widzenia ludzkiego oka, posiada ogniskową

A. 50 mm
B. 20 mm
C. 35 mm
D. 28 mm
Wybór ogniskowej obiektywu, który nie odpowiada 50 mm, prowadzi do nieporozumienia dotyczącego kąta widzenia oraz wpływu ogniskowej na perspektywę i kompozycję obrazu. Ogniskowe takie jak 35 mm, 28 mm czy 20 mm oferują szerszy kąt widzenia niż 50 mm. Na przykład, obiektyw 35 mm ma kąt widzenia w zakresie około 63 stopni, co sprawia, że może wprowadzać zniekształcenia perspektywy, a także globalnie zmieniać sposób, w jaki postrzegamy proporcje obiektów w kadrze. Takie obiektywy są często wykorzystywane w fotografii krajobrazowej oraz architektonicznej, gdzie szersze ujęcia są pożądane, ale mogą nie oddawać rzeczywistego wyglądu obiektów. Ogniskowa 28 mm również jest uznawana za szerokokątną i jest stosowana w podobnych sytuacjach. Z kolei obiektyw 20 mm, będący jeszcze szerszym obiektywem, generuje znaczące zniekształcenia i wymaga ostrożności w kompozycji, gdyż może powodować efekty tzw. "rybiego oka". Wybieranie obiektywu o nieprawidłowej ogniskowej może prowadzić do uzyskania obrazów, które nie oddają zamierzonej wizji artystycznej oraz mogą być trudne do wykorzystania w profesjonalnych projektach fotograficznych. Zrozumienie właściwości ogniskowej obiektywu jest kluczowe w kontekście dobierania sprzętu do odpowiednich zadań fotograficznych.
Pytanie 35

W jakim formacie zapisywane są obrazy, aby zachować najwyższą jakość i elastyczność w postprodukcji?

A. JPEG
B. TIFF
C. RAW
D. PNG
Format JPEG jest jednym z najpopularniejszych formatów graficznych na świecie, głównie ze względu na swoją kompresję stratną, która znacznie zmniejsza rozmiar pliku. Niestety, ta kompresja powoduje utratę jakości i ogranicza możliwości edycji w postprodukcji. JPEG jest używany tam, gdzie szybkość transmisji i oszczędność miejsca są priorytetowe, ale nie tam, gdzie wymagana jest najwyższa jakość. Format PNG, chociaż bezstratny, jest głównie wykorzystywany do grafiki komputerowej z przezroczystością, a jego rozmiar pliku jest większy niż JPEG. PNG nie oferuje takiej elastyczności w edycji zdjęć jak RAW, zwłaszcza w kontekście profesjonalnej fotografii. TIFF to format bezstratny, który zachowuje wysoką jakość obrazu, lecz jego rozmiar jest znacznie większy niż RAW. TIFF jest często używany w druku i archiwizacji, ale nie oferuje takiej elastyczności w postprodukcji jak RAW. W przypadku każdej z tych alternatyw, brak surowych danych z matrycy ogranicza zdolność do dokładnej i zaawansowanej edycji, co jest kluczowe w profesjonalnej pracy fotografa. Decyzje o wyborze formatu są często wynikiem kompromisów między jakością, rozmiarem pliku i elastycznością edycji, ale dla najwyższej jakości i elastyczności RAW pozostaje najlepszym rozwiązaniem.
Pytanie 36

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10×15 cm, jakie urządzenie powinno zostać użyte?

A. kolumnę reprodukcyjną
B. powiększalnik z głowicą filtracyjną
C. aparat wielkoformatowy
D. kopiarkę stykową
Kopiarka stykowa to urządzenie, które doskonale nadaje się do wykonywania pozytywów w skali 1:1 z negatywów, takich jak te o wymiarach 10×15 cm. Główna zasada działania kopiarki stykowej polega na bezpośrednim stykaniu negatywu z materiałem światłoczułym, co pozwala na uzyskanie odwzorowania w pełnej skali, bez żadnych deformacji czy zniekształceń. Praktyczne zastosowanie tego typu urządzenia jest widoczne w warsztatach fotograficznych i laboratoriach do wywoływania zdjęć, gdzie zachowanie oryginalnych wymiarów jest kluczowe. Zastosowanie kopiarki stykowej umożliwia również uzyskanie wyraźnych szczegółów oraz wysokiej jakości odwzorowania tonalnego, co jest istotne w fotografii artystycznej oraz dokumentacyjnej. Dobre praktyki zalecają również stosowanie odpowiednich materiałów światłoczułych, które współdziałają z kopiarką stykową, aby uzyskać optymalne rezultaty. W kontekście norm branżowych, kopiarki stykowe są uznawane za standard w reprodukcji zdjęć, co potwierdza ich popularność wśród profesjonalistów.
Pytanie 37

Rodzaj kadrowania, który przedstawia postać do wysokości połowy uda, to

A. plan średni
B. zbliżenie
C. plan pełny
D. plan amerykański
Plan amerykański, znany również jako plan do połowy uda, jest techniką kadrowania używaną w filmowaniu i fotografii, która koncentruje się na ujęciu postaci od połowy uda w górę. Ta forma kadrowania jest popularna w różnych produkcjach filmowych oraz programach telewizyjnych, ponieważ skutecznie łączy bliskość postaci z ich otoczeniem, co pozwala widzowi na lepsze zrozumienie kontekstu sytuacji. Przykładem zastosowania planu amerykańskiego może być scena w westernie, gdzie główny bohater stoi na pierwszym planie, a tło, takie jak krajobraz lub inne postacie, jest widoczne w kadrze. Taki sposób kadrowania sprawia, że postać jest bardziej wyrazista, a zarazem nie traci związku z otoczeniem. Warto zaznaczyć, że plan amerykański jest zgodny z zasadami kompozycji, które zalecają umieszczanie punktów zainteresowania w odpowiednich miejscach kadru, co wpływa na odbiór wizualny i emocjonalny widza. Dobrą praktyką jest również łączenie planu amerykańskiego z innymi typami kadrów, aby uzyskać zróżnicowane ujęcia w jednym materiale filmowym, co zwiększa dynamikę narracji.
Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Technika fotograficzna color grading stosowana w postprodukcji filmowej i fotograficznej polega na

A. usuwaniu dominanty barwnej powstałej podczas fotografowania
B. klasyfikacji obrazów według dominującej temperatury barwowej
C. kreatywnej modyfikacji kolorów dla uzyskania określonej estetyki lub nastroju
D. automatycznej kalibracji kolorów według standardu Rec. 709
W kontekście techniki color gradingu, pojawiają się pewne nieporozumienia, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Choć automatyczna kalibracja kolorów według standardu Rec. 709 jest ważna, to jednak nie jest to aspekt, który definiuje color grading. Rec. 709 to standard dotyczący przestrzeni kolorów, który jest używany w transmisji telewizyjnej i produkcji wideo, ale to tylko podstawa, na której buduje się bardziej kreatywne aspekty postprodukcji. Automatyzacja nie oddaje w pełni artystycznego wymiaru tego procesu. Kolejnym błędnym podejściem jest klasyfikacja obrazów według dominującej temperatury barwowej. Chociaż temperatura barwowa ma znaczenie w kontekście kolorów, to color grading to znacznie szerszy i bardziej złożony proces, który nie opiera się wyłącznie na dominujących barwach. Użytkownicy mogą myśleć, że usunięcie dominanty barwnej powstałej podczas fotografowania jest równoważne z color gradingiem, co nie jest prawdą. Usunięcie dominanty barwnej to jeden z kroków w korekcji kolorów, ale nie oddaje całej kreatywnej swobody, jaką daje grading. Color grading to sztuka, która wymaga zrozumienia emocji, jakie kolory mogą wywołać oraz umiejętności ich łączenia w sposób harmonijny i przemyślany. Właściwe podejście do color gradingu to klucz do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych, które potrafią zauważyć widzowie.
Pytanie 40

Jaką długość ogniskowej powinien mieć obiektyw aparatu małoobrazkowego, aby uzyskać widoczny efekt dystorsji beczkowatej na zdjęciu?

A. 500 mm
B. 10 mm
C. 50 mm
D. 200 mm
Ogniskowe 50 mm, 200 mm oraz 500 mm nie są typowe dla obiektywów, które generują widoczny efekt dystorsji beczkowatej, ponieważ są to obiektywy o standardowym, teleobiektywnym i super-teleobiektywnym zakresie ogniskowych. Ogniskowa 50 mm, uznawana za standardową w fotografii, jest bliska naturalnemu kątowi widzenia ludzkiego oka, co sprawia, że zniekształcenia w obrazie są minimalne. Dłuższe ogniskowe, takie jak 200 mm i 500 mm, są używane głównie w fotografii portretowej lub przyrodniczej, gdzie efekty dystorsji są niepożądane. Użytkownicy, którzy myślą, że dłuższe ogniskowe mogą wprowadzać dystorsję, mogą mylić ten efekt z innymi zjawiskami, takimi jak kompresja perspektywy, które są charakterystyczne dla teleobiektywów. W fotografii, wybór ogniskowej powinien być uzależniony od zamierzonego efektu artystycznego oraz rodzaju tematu. Prowadzi to do typowego błędu w myśleniu, że każde zwiększenie ogniskowej prowadzi do dystorsji, co jest niezgodne z technicznymi zasadami optyki. Warto zatem zgłębić wiedzę na temat wpływu ogniskowej na obraz oraz umiejętnie dobierać obiektywy w zależności od potrzeb i specyfiki fotografowanej sceny.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej