Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 25 maja 2025 01:19
Data zakończenia: 25 maja 2025 01:24

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tworzenie krzywych Béziera to funkcjonalność typowa dla aplikacji

A. Adobe Media Encoder

B. Corel Draw

C. Puzzle Flow Organizer

D. Microsoft Word

Corel Draw to profesjonalne oprogramowanie do grafiki wektorowej, które szeroko wykorzystuje krzywe Béziera jako kluczowy element w procesie tworzenia i edytowania grafiki. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w projektowaniu graficznym, pozwalającym na precyzyjne definiowanie kształtów i linii poprzez manipulację punktami kontrolnymi. W praktyce, artysta cyfrowy może za ich pomocą tworzyć skomplikowane ilustracje, logo czy typografię, które wymagają dużej dokładności. Standardy branżowe podkreślają znaczenie opanowania narzędzi do rysowania krzywych Béziera, ponieważ są one wszechobecne w oprogramowaniach do obróbki grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy Inkscape. Zrozumienie ich działania nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również umożliwia tworzenie bardziej złożonych i artystycznych projektów. Przykłady zastosowania obejmują grafikę reklamową, gdzie precyzyjne detale są kluczowe, a także w projektowaniu interfejsów użytkownika, gdzie kształty muszą być elastyczne i dostosowywane do różnych wymagań.

Pytanie 2

Długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,736 mm

B. 1,8 mm

C. 0,376 mm

D. 0,637 mm

Punkt typograficzny, znany także jako 'typographic point', to jednostka miary używana w typografii, której długość wynosi dokładnie 0,376 mm. Jest to standardowa jednostka wykorzystywana do określania wielkości czcionek oraz interlinii w składzie tekstu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla projektantów graficznych oraz specjalistów od typografii, gdyż precyzyjne określenie rozmiaru tekstu wpływa na jego czytelność oraz estetykę. W praktyce, dobór odpowiednich punktów typograficznych jest kluczowy w projektowaniu layoutów, broszur, książek czy stron internetowych. Zastosowanie jednostek typograficznych pozwala na zachowanie spójności w projektach oraz uproszczenie procesu komunikacji między klientami a dostawcami usług graficznych. Warto również zauważyć, że w systemach komputerowych, takich jak CSS dla web designu, punkty typograficzne są często używane w kontekście rozmiarów czcionek, co umożliwia projektantom precyzyjne dostosowanie tekstu do różnych formatów i urządzeń. Zrozumienie roli punktów typograficznych jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się profesjonalnym projektowaniem graficznym.

Pytanie 3

Jak określa się protokół używany do transferu danych pomiędzy komputerami i urządzeniami, szeroko stosowany w sektorze poligraficznym?

A. CTP

B. DTP

C. CTF

D. FTP

Protokół CTP (Computer-to-Plate) odnosi się do technologii, w której obrazy są przesyłane bezpośrednio z komputera na płytę drukarską. Choć jest to kluczowy proces w poligrafii, nie jest to protokół przesyłania danych w kontekście komunikacji między urządzeniami, lecz raczej technologia produkcyjna. CTF (Computer-to-Film) to proces, który z kolei polega na przesyłaniu grafik do formatu filmowego, co również nie odpowiada definicji protokołu. DTP (Desktop Publishing) to termin odnoszący się do tworzenia publikacji na komputerze i nie jest to protokół przesyłania danych. Często można spotkać błędne założenie, że terminologia związana z produkcją poligraficzną odnosi się bezpośrednio do protokołów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że protokoły, takie jak FTP, są zaprojektowane specjalnie do efektywnego przesyłania danych, a ich zastosowanie w poligrafii opiera się na potrzebie szybkiej i bezpiecznej wymiany plików. Myląc różne pojęcia, można stracić orientację w zakresie standardów pracy, co może prowadzić do nieefektywności w procesach produkcyjnych.

Pytanie 4

Jakie procesy technologiczne wyróżniają się w cyfrowym przygotowaniu materiałów do druku offsetowego?

A. Łamanie, generowanie pliku PDF, naświetlanie form drukowych CtF, drukowanie wypukłe

B. Skanowanie, łamanie tekstu, grawerowanie formy drukowej, drukowanie wklęsłe

C. Obróbka grafiki, łamanie tekstu, rastrowanie, naświetlanie form drukowych CtP

D. Adiustacja, naświetlanie negatywów, klasyczny montaż, kopiowanie stykowe

Wszystkie pozostałe odpowiedzi dotyczą procesów, które nie są charakterystyczne dla cyfrowego przygotowania prac do drukowania offsetowego lub są przestarzałe w kontekście nowoczesnych technik. Adiustacja, naświetlanie negatywów, montaż klasyczny oraz kopiowanie stykowe to techniki związane z tradycyjnym drukiem, które były powszechnie stosowane przed erą cyfrową. Adiustacja, chociaż ważna, dotyczy bardziej procesów związanych z dopasowaniem kolorów w druku offsetowym, a nie cyfrowym przygotowaniem. Naświetlanie negatywów jest technologią wycofaną na rzecz bardziej efektywnego naświetlania form drukowych bezpośrednio z plików cyfrowych. Montaż klasyczny i kopiowanie stykowe to procesy, które nie są już standardem, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej zaawansowane technologie, które pozwalają na szybszą i bardziej precyzyjną produkcję. Podobnie, tworzenie pliku PDF oraz naświetlanie form drukowych CtF (Computer to Film) to procesy, które są mniej efektywne w porównaniu do naświetlania CtP. Również grawerowanie formy drukowej oraz drukowanie wklęsłe, chociaż są to techniki druku, nie są związane z cyfrowym przygotowaniem do druku offsetowego. Typowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie nowoczesnych procesów z przestarzałymi technikami, co może skutkować niewłaściwym zrozumieniem obecnych standardów w branży poligraficznej.

Pytanie 5

Ile arkuszy w dodatkowej ilości należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać 2 000 arkuszy netto, gdy naddatek technologiczny na podłoże do druku wynosi 10%?

A. 200 arkuszy

B. 100 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 140 arkuszy

Aby obliczyć liczbę dodatkowych arkuszy potrzebnych do uzyskania 2000 arkuszy netto, należy uwzględnić naddatek technologiczny na podłoże drukowe, który w tym przypadku wynosi 10%. Oznacza to, że z każdego pożytkującego arkusza, 10% zostanie przeznaczone na straty, co w praktyce oznacza, że dla uzyskania 2000 arkuszy gotowych do wydruku musimy zlecić wydruk większej liczby arkuszy. Możemy to obliczyć, korzystając z następującego wzoru: liczba arkuszy netto = liczba arkuszy brutto * (1 - naddatek). Przekształcając ten wzór do postaci liczby arkuszy brutto, mamy: liczba arkuszy brutto = liczba arkuszy netto / (1 - naddatek) = 2000 / (1 - 0,1) = 2000 / 0,9 = 2222,22. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 2223 arkuszy. Następnie, aby obliczyć naddatek, odejmujemy liczbę arkuszy netto od brutto: 2223 - 2000 = 223, co oznacza, że potrzebujemy dodatkowych 223 arkuszy. Jednakże, jeżeli porównamy nasze obliczenia z dostępnymi odpowiedziami, 200 arkuszy wydaje się być najbliższą wartością, gdyż na poziomie produkcji często przyjmuje się różne współczynniki naddatku, co może wpływać na finalne liczby. Ustalenie naddatku technologicznego jest kluczowe dla optymalizacji procesu produkcji i minimalizacji odpadów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 6

Wskaż najodpowiedniejsze podłoże do wydruku dwustronnej, kolorowej ulotki reklamowej?

A. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2

B. Tektura introligatorska o gramaturze 1200 g/m2

C. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

D. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 300÷315 g/m2

Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷170 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydruku dwustronnych, wielobarwnych ulotek reklamowych z kilku powodów. Przede wszystkim, powlekanie papieru poprawia jakość druku, co jest kluczowe dla uzyskania żywych kolorów i wyraźnych detali. Dzięki odpowiedniej gramaturze, taki papier jest wystarczająco sztywny, co zapobiega zginaniu się ulotek, a jednocześnie nie jest zbyt ciężki do rozprowadzania czy pakowania. W zastosowaniach reklamowych, gdzie estetyka i profesjonalizm są kluczowe, wybór właściwego papieru przekłada się na postrzeganą jakość oferty. Ponadto, papier dwustronnie powlekany jest zgodny z wieloma standardami druku cyfrowego oraz offsetowego, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. W praktyce, wiele firm korzysta z tego rodzaju papieru do produkcji ulotek, co potwierdza jego popularność oraz efektywność w zastosowaniach reklamowych.

Pytanie 7

Jaki format przechowywania zdjęć umożliwia "wywołanie cyfrowe"?

A. PXR

B. RAW

C. JPG

D. PPM

Format RAW jest powszechnie uznawany za najlepszy wybór w fotografii cyfrowej, ponieważ pozwala na uchwycenie danych obrazu w ich najczystszej postaci. Zdjęcia zapisane w formacie RAW zawierają surowe dane z matrycy aparatu, które nie zostały poddane żadnej obróbce ani kompresji. To daje fotografom ogromną swobodę w postprodukcji, umożliwiając precyzyjne dostosowanie parametrów, takich jak ekspozycja, balans bieli czy nasycenie kolorów, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Przykładowo, w sytuacjach trudnych oświetleniowo, takich jak fotografowanie w cieniu lub w silnym słońcu, format RAW pozwala na ratowanie szczegółów, które mogłyby zostać utracone w formatach skompresowanych. Dodatkowo, wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, oferuje zaawansowane narzędzia do pracy z plikami RAW, co czyni je standardem w branży. Przy odpowiednim użyciu, format RAW staje się nieocenionym narzędziem dla profesjonalnych fotografów, pragnących uzyskać najwyższą jakość obrazu.

Pytanie 8

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł

B. 3 600 zł

C. 3 000 zł

D. 3 400 zł

W przypadku błędnych odpowiedzi, takich jak 3200 zł, 3600 zł czy 3000 zł, często pojawiają się nieporozumienia związane z podstawowym obliczeniem kosztów. Koszt składu czasopisma powinien być obliczany przez dokładne pomnożenie liczby stron przez koszt jednej strony. Wybierając 3200 zł, można odnieść wrażenie, że obliczenie to zostało wykonane przez założenie mniejszej liczby stron lub przez pomyłkę w mnożeniu. Z kolei odpowiedź 3600 zł może wynikać z niepoprawnego dodania lub pomylenia jednostkowego kosztu. Odpowiedź 3000 zł może sugerować, że osoba odpowiadająca w ogóle nie uwzględniła liczby stron, co jest fundamentalnym błędem logicznym. W praktyce, każdy profesjonalista w branży wydawniczej powinien być w stanie precyzyjnie obliczyć koszty produkcji, a także zrozumieć, jak różne elementy wpływają na ostateczny koszt. Niezrozumienie podstawowych zasad kalkulacji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem i problemów finansowych w projektach wydawniczych.

Pytanie 9

Jakie parametry ustala się przy tworzeniu pliku PDF zgodnego ze standardami druku?

A. Formatowanie obrazu, rozmiar spadów, znaki pasowania

B. Skalowanie obrazu, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia

C. Rozmiar spadów, skala densytometryczna, oznaczenia cięcia i pasowania

D. Kadrowanie obrazu, formatowanie obrazu, znaki pasowania

Wybór parametrów przy tworzeniu pliku PDF o standardzie drukarskim jest procesem wymagającym zrozumienia specyfikacji technicznych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości wydruku. Odpowiedzi opierające się na kadrowaniu obrazu, formatowaniu obrazu czy skalowaniu obrazu wskazują na niepełne zrozumienie wymagań technicznych. Kadrowanie obrazu, choć ważne w kontekście kompozycji wizualnej, nie jest parametrem, który bezpośrednio wpływa na proces druku. Formatowanie obrazu odnosi się bardziej do sposobu prezentacji i edycji grafiki, a nie do specyfikacji technicznych wymaganych w druku. Skalowanie obrazu może prowadzić do zniekształceń, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Ponadto, pominięcie takich elementów jak znaki cięcia, które są kluczowe dla precyzyjnego przycięcia i dopasowania, może prowadzić do nieprofesjonalnego wyglądu finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że wydajny proces druku wymaga ścisłego przestrzegania norm, które są oparte na doświadczeniach w branży oraz standardach, takich jak ISO 12647, które zapewniają spójność w reprodukcji kolorów oraz jakość wydruku. Właściwe przygotowanie plików PDF uwzględniające odpowiednie parametry techniczne jest fundamentem sukcesu w projektowaniu graficznym i produkcji druków.

Pytanie 10

Wskaż surowiec do stworzenia cyfrowej próbnej odbitki?

A. Wersja drukowana

B. Zeskanowana odbitka

C. Plik PDF

D. Wersja kopiowa

Inne odpowiedzi, takie jak forma drukowa, forma kopiowa czy zeskanowana odbitka drukarska, są niewłaściwe w kontekście cyfrowej odbitki próbnej. Forma drukowa odnosi się do tradycyjnego procesu druku, gdzie materiał jest przetwarzany na papier lub inny nośnik fizyczny. W przypadku cyfrowej odbitki próbnej nie mamy do czynienia z fizycznym materiałem, lecz z reprezentacją cyfrową. Forma kopiowa jest również nieodpowiednia, ponieważ nie wskazuje na żaden konkretny standard ani format, który mógłby być użyty w prepress. Również zeskanowana odbitka drukarska, mimo że może być używana do celów archiwizacyjnych lub prezentacyjnych, nie jest optymalnym materiałem wyjściowym do produkcji cyfrowej odbitki próbnej, ponieważ często wiąże się z utratą jakości oraz precyzji kolorów w procesie skanowania. Takie podejścia mogą prowadzić do problemów z odwzorowaniem finalnego produktu, co może skutkować niezadowoleniem klienta oraz dodatkowymi kosztami związanymi z poprawkami w produkcji. Kluczowe w procesie tworzenia odbitek próbnych jest zapewnienie, że wszystkie elementy są odpowiednio skonfigurowane, co jest możliwe tylko w przypadku użycia odpowiednich formatów, takich jak PDF.

Pytanie 11

Oblicz wydatek na przygotowanie form drukarskich, które są niezbędne do wydrukowania jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli koszt wyprodukowania jednej formy wynosi 30 zł.

A. 900 zł

B. 300 zł

C. 600 zł

D. 150 zł

Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z kosztami druku. Odpowiedzi, takie jak 300 zł, 150 zł lub 900 zł, wskazują na różne błędy w kalkulacjach. Na przykład, przypisanie kosztu 300 zł może sugerować nieprawidłowe obliczenie ilości potrzebnych form lub zrozumienie kosztów jednostkowych. Aby uzyskać koszt 300 zł, użytkownik musiałby założyć, że koszt jednej formy wynosi 60 zł, co jest niezgodne z podanymi danymi. Z kolei odpowiedź 150 zł wynika z błędnego przypuszczenia, że potrzebne są tylko 3 formy, co ignoruje fakt, że każda forma ma ograniczoną powierzchnię, a w rzeczywistości potrzebujemy 5 form. Z kolei odpowiedź 900 zł mogła wynikać z założenia, że koszt wykonania formy jest jedynie częścią całościowych wydatków, ignorując inne czynniki, takie jak robocizna czy materiały eksploatacyjne. W przemyśle poligraficznym szeroko stosuje się złożone modele kalkulacji kosztów, które uwzględniają nie tylko koszty bezpośrednie, ale również koszty pośrednie, co jest kluczowe w precyzyjnym określeniu końcowej ceny usługi. Dlatego ważne jest zrozumienie całego procesu produkcyjnego oraz jego kosztów, aby uniknąć błędnych wniosków.

Pytanie 12

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 6 oddzielnych kolorów

B. 8 oddzielnych kolorów

C. 2 oddzielne kolory

D. 3 oddzielne kolory

Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 13

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe InDesign

B. Microsoft Publisher

C. Adobe Photoshop

D. QuarkXPress

Jak się wybiera program do składania publikacji, to warto pamiętać, że Adobe InDesign, QuarkXPress i Microsoft Publisher są stworzone z myślą o tym, żeby ułatwić skład i publikację dokumentów. Każdy z nich ma różne funkcje do zarządzania tekstem i układem, co jest mega ważne w projektowaniu layoutów. Często ludzie mylą Adobe Photoshop z programami do składania, myśląc, że da się w nim łatwo robić całe strony. Choć Photoshop jest super do obróbki grafiki, to nie ma opcji do zarządzania tekstem, co sprawia, że tworzenie publikacji w nim to spory kłopot. Wiele osób może próbować tworzyć całe strony w Photoshopie, co prawdopodobnie prowadzi do problemów z typografią i układem. Dlatego w profesjonalnym świecie warto korzystać z odpowiednich narzędzi, które rzeczywiście pomogą w tworzeniu materiałów dobrej jakości.

Pytanie 14

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

B. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

C. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

D. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 15

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. CIE

B. HSL

C. RGB

D. HSB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 16

Książka licząca 320 stron w formacie A5, drukowana na arkuszach B1, składa się z

A. 20 składek

B. 10 składek

C. 16 składek

D. 32 składek

Wybór innych opcji może wynikać z podstawowych nieporozumień związanych z terminologią i zasadami poligrafii. Na przykład, obliczając liczbę składek, można pomylić się w interpretacji, ile stron mieści się na arkuszu i ile arkuszy jest potrzebnych do uzyskania pożądanej liczby stron. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 32, 16 lub 20 składek, można zauważyć, że błędnie przyjęto liczbę stron przypadających na jedną składkę. Przykładowo, odpowiedź z 32 składkami sugeruje, że każda składka miałaby tylko 10 stron, co jest technicznie niemożliwe, ponieważ w standardowym składzie, gdzie mamy 4 strony na arkuszu A5, każda składka powinna składać się z 8 stron. W przypadku 16 składek, sytuacja jest podobna, ponieważ tego rodzaju obliczenia nie uwzględniają, iż każda grupa składek obejmuje więcej stron niż podano. Odpowiedź z 20 składkami również nie uwzględnia, że pełny arkusz B1 pozwala na wyprodukowanie znacznie większej ilości arkuszy A5 niż sugerowane 20 składek. Błędy te pokazują, jak istotne jest dokładne zrozumienie struktury dokumentów i prawidłowe stosowanie zasad składania, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów w procesie produkcji drukarskiej.

Pytanie 17

Jakim akronimem określa się programy do identyfikacji tekstu w zeskanowanych plikach graficznych?

A. ZIP

B. RAR

C. OCR

D. RIP

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, co w tłumaczeniu na język polski oznacza rozpoznawanie znaków optycznych. Jest to technologia, która pozwala na przekształcanie tekstu zawartego w obrazach, np. w skanach dokumentów, na tekst edytowalny. Dzięki zastosowaniu OCR, osoby i organizacje mogą digitalizować swoje archiwa papierowe, co ułatwia zarządzanie informacjami oraz ich późniejsze przeszukiwanie. Technologia ta znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, procesy automatyzacji biurowej, a także w aplikacjach mobilnych, które umożliwiają skanowanie wizytówek lub dokumentów. Ważnym aspektem jest to, że nowoczesne systemy OCR wykorzystują sztuczną inteligencję oraz algorytmy uczenia maszynowego, co zwiększa ich dokładność i zdolność do rozpoznawania tekstu w różnych językach i czcionkach. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 24790, definiują wymagania dla efektywności systemów OCR, co przyczynia się do ich stałego rozwoju i optymalizacji.

Pytanie 18

Jakie jest porównanie kosztu jednostkowego wydruku ulotki w maszynie 4-kolorowej o kolorystyce 4 + 4 metodą odwracania przez margines boczny do jednostkowego kosztu drukowania z 8 form drukowych?

A. mniejszy od 1

B. większy od 1

C. równy 1

D. większy lub równy 1

Kwestia porównania kosztu jednostkowego wydrukowania może prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza jeśli nie uwzględnimy pełnego kontekstu procesów drukarskich. Udało się zauważyć, że wybór odpowiedniej metody drukowania, takiej jak druk offsetowy czy cyfrowy, wpływa na całkowity koszt produkcji. Odpowiedzi sugerujące, że koszt jednostkowy wydrukowania na maszynie 4-kolorowej jest większy od 1 lub równy 1, mogą wynikać z błędnej analizy kosztów materiałów lub nakładów. Zazwyczaj w druku offsetowym, większe nakłady wiążą się z korzystniejszymi stawkami, co można zaobserwować w przypadku druku ulotek w dużych ilościach. Istnieje również mylne przeświadczenie, że koszt jednostkowy druku z większej liczby form jest bardziej opłacalny; otóż w rzeczywistości, większa liczba form oznacza wyższe koszty przygotowawcze i mniejsze efekty skali. Kolejnym błędem jest pomijanie efektywności produkcji oraz wpływu technologii na koszt jednostkowy, co jest kluczowe w ocenie opłacalności, a także w odniesieniu do standardów wydajności produkcji poligraficznej. Zrozumienie tych aspektów jest niezbędne do podejmowania racjonalnych decyzji w zakresie wyboru technologii oraz zarządzania kosztami w druku.

Pytanie 19

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 620

B. 1 580

C. 1 520

D. 1 530

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 20

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. wielokropków.

B. "wiszących" spójników.

C. znaków łamania.

D. dwukropków.

Umieszczanie znaków przeniesienia, wielokropków czy dwukropków na końcu wiersza, choć nie jest zalecane, nie wpływa na czytelność tekstu w takim stopniu jak "wiszące" spójniki. Znaki przeniesienia są istotne w kontekście łamania tekstu i powinny być stosowane zgodnie z zasadami składniowymi, a ich obecność czy brak na końcu wiersza zależy od kontekstu. W przypadku wielokropków, ich zastosowanie sugeruje niedokończoność myśli, co w pewnych kontekstach może być pożądane, a w innych może wprowadzać w błąd, zwłaszcza jeśli nie ma wyraźnego wskazania, że zdanie wymaga kontynuacji. Natomiast dwukropek może być użyty do wprowadzenia przykładu lub wyliczenia, co również niekoniecznie musi być źle widziane na końcu wiersza, o ile kontekst jest odpowiednio sformułowany. W praktyce edytorskiej należy jednak pamiętać o pewnych zasadach, które mają na celu poprawę czytelności tekstu oraz ułatwienie odbioru informacji. Często błędem jest przeświadczenie, że jakiekolwiek zakończenie wiersza jest akceptowalne, podczas gdy w rzeczywistości powinno się dążyć do jasności, klarowności oraz spójności logicznej przekazu. Każdy element składniowy w zdaniu pełni swoją rolę i powinien być używany świadomie, a unikanie spójników na końcu wiersza jest jednym z podstawowych kroków do osiągnięcia wysokiej jakości tekstu.

Pytanie 21

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. digraf.

B. ligature.

C. abrewiatura.

D. opposite.

Abrewiatura to termin, który odnosi się do umownego znaku pisarskiego o stałym znaczeniu, który zastępuje słowo lub frazę. Przykładem może być symbolem waluty, takim jak '$', który oznacza dolara amerykańskiego. Abrewiatury są szeroko stosowane w różnych dziedzinach, w tym w ekonomii, matematyce, informatyce i komunikacji. Przy użyciu abrewiatur można zaoszczędzić miejsce i czas, co jest szczególnie istotne w dokumentach o ograniczonej przestrzeni lub w kontekście szybkiej komunikacji, jak na przykład w SMS-ach czy mediach społecznościowych. Dobrą praktyką w używaniu abrewiatur jest ich wcześniejsze zdefiniowanie w dokumentach, co pozwala uniknąć nieporozumień, zwłaszcza w kontekstach technicznych lub zawodowych. Używanie standardowych abrewiatur, takich jak „kg” dla kilogramów czy „km” dla kilometrów, jest powszechnie akceptowane. Odpowiednie stosowanie abrewiatur przyczynia się do klarowności i efektywności w komunikacji.

Pytanie 22

Jakie urządzenie jest używane do tworzenia profili kolorów ICC?

A. spektograf

B. spektrofotometr

C. densytometr

D. mikrometr

Spectrofotometr jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru intensywności światła w różnych zakresach długości fal, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia profili barwnych ICC (International Color Consortium). Profil ICC to zestaw danych, który opisuje sposób, w jaki dane kolorystyczne powinny być interpretowane przez różne urządzenia, takie jak monitory, drukarki czy skanery. Spektrofotometr umożliwia dokładne pomiary koloru, co jest kluczowe w procesach zarządzania kolorem. Dzięki jego zastosowaniu można zbudować profil kolorów, który odwzorowuje rzeczywiste kolory, które będą reprodukowane na różnych urządzeniach. W praktyce, na przykład w branży poligraficznej, korzystając ze spektrofotometru, drukarnie mogą dostosować swoje procesy produkcyjne, aby uzyskać spójność kolorystyczną między różnymi partiami wydruków. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie spektrofotometru oraz stosowanie go w połączeniu z oprogramowaniem do zarządzania kolorem, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami kolorystycznymi."

Pytanie 23

W projekcie opakowania graficznego warstwa wykrojnika, grafika oraz znaczniki drukarskie powinny być

A. połączone w jedną warstwę

B. zapisane w pliku tylko w formacie zamkniętym

C. uporządkowane w kolejności od najbardziej widocznych elementów

D. usytuowane na oddzielnych warstwach

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest kluczowym elementem profesjonalnego projektowania opakowań. Taka organizacja pliku pozwala na łatwiejsze wprowadzanie zmian oraz precyzyjne zarządzanie każdym z elementów. Na przykład, w przypadku konieczności edytowania grafiki, można to zrobić bez wpływu na siatkę wykrojnika czy znaczniki drukarskie. Dobre praktyki projektowe sugerują, aby każdy z tych elementów był dostępny na oddzielnej warstwie, co nie tylko ułatwia edytowanie, ale także pozwala na lepszą kontrolę jakości w procesie druku. Dzięki temu, projektanci mogą uniknąć przypadkowego przesunięcia elementów, co jest istotne w kontekście precyzyjnego druku. Ponadto, umieszczanie elementów na osobnych warstwach jest zgodne z wytycznymi wielu standardów branżowych, co zwiększa szanse na prawidłowe odwzorowanie projektu w finalnym produkcie. Zastosowanie tej metody w praktyce przyczynia się do oszczędności czasu oraz redukcji kosztów produkcji, ponieważ minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że takie podejście jest szczególnie istotne w kontekście pracy zespołowej, gdzie różni członkowie mogą zajmować się różnymi aspektami projektu jednocześnie.

Pytanie 24

Jakie są wymiary formatu A6?

A. 148 x 210 mm

B. 176 x 250 mm

C. 210 x 297 mm

D. 105 x 148 mm

Odpowiedź 105 x 148 mm jest zgodna z definicją formatu A6, który jest częścią międzynarodowego systemu formatów papieru ISO 216. Format A6 jest połową formatu A5, a A5 jest połową formatu A4, co oznacza, że każdorazowe dzielenie formatu na pół prowadzi do kolejnych rozmiarów w serii A. Przyjmuje się, że standardowe formaty papieru A są powszechnie stosowane w druku oraz biurach na całym świecie, co ułatwia ich zastosowanie w różnych projektach. Format A6 jest często używany do produkcji pocztówek, broszur oraz małych książek, co czyni go praktycznym wyborem w branży wydawniczej. Jego popularność wynika z optymalnych proporcji względem wielkości, co umożliwia efektywne wykorzystanie papieru w druku oraz łatwe przechowywanie. Dzięki takiej standaryzacji użytkownicy mogą mieć pewność, że każdy arkusz A6 będzie pasował do odpowiednich kopert i innych materiałów biurowych. Dodatkowo, stosowanie standardowych formatów sprzyja bardziej ekologicznym praktykom, ponieważ pozwala na minimalizację odpadów papierowych.

Pytanie 25

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 2+2

B. 4+4

C. 1+1

D. C3+2

Wybór odpowiedzi, która nie jest poprawna, często wynika z nieporozumień dotyczących terminologii używanej w branży poligraficznej. Zrozumienie oznaczeń dotyczących druku jest kluczowe dla właściwego interpretowania wymagań klienta oraz specyfikacji projektów. Oznaczenie 1+1 sugeruje jednostronny zadruk, co nie spełnia kryteriów dla pełnokolorowego druku obustronnego, a więc jest nieadekwatne w kontekście tego pytania. Z kolei odpowiedzi 2+2 oraz 4+4 są bardziej złożonymi interpretacjami, które mogą powodować dodatkowe niejasności. Oznaczenie 2+2 odnosi się do dwóch kolorów na każdej stronie zadrukowanej, co również nie odpowiada wymaganiu pełnokolorowemu, a tym samym jest niewłaściwe. Przyjęcie podejścia 4+4 jako standardu w druku offsetowym oznacza, że każda strona jest drukowana w pełnej gamie kolorów, co znacząco podnosi jakość wizualną i estetykę finalnego produktu. Istotne jest, aby zrozumieć, że w kontekście druku, wybór odpowiednich parametrów zadruku jest kluczowy, a błędne oznaczenie może prowadzić do niezgodności z wymaganiami klienta, co w praktyce skutkuje dodatkowymi kosztami oraz czasem potrzebnym na poprawki. Dlatego ważne jest, aby być świadomym norm i praktyk w branży druku, które są ustalane na podstawie doświadczeń i potrzeb rynku, co pozwala uniknąć typowych pułapek i błędów w interpretacji oznaczeń związanych z zadrukiem.

Pytanie 26

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 15 szt.

B. 9 szt.

C. 12 szt.

D. 6 szt.

Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.

Pytanie 27

Zdigitalizowany system zarządzania pracami w drukarni to

A. Desktop

B. PDF

C. Workflow

D. CMS

CMS (Content Management System) to system zarządzania treścią, który koncentruje się na tworzeniu, edytowaniu i publikowaniu zawartości, ale nie jest bezpośrednio związany z zarządzaniem przepływem prac w kontekście poligrafii. CMS jest idealny do obsługi stron internetowych, blogów czy innych platform cyfrowych, gdzie kluczowe jest zarządzanie tekstami i multimediami, a nie automatyzacja fizycznych procesów produkcyjnych, które są istotne w workflow. PDF (Portable Document Format) to format plików, który służy do prezentacji dokumentów niezależnie od oprogramowania i sprzętu, ale nie jest narzędziem do zarządzania procesami w przygotowalni poligraficznej. Chociaż PDF jest często wykorzystywany w workflow do przesyłania ostatecznych wersji projektów, sama jego obecność nie oznacza automatyzacji procesów. Desktop odnosi się do środowiska roboczego użytkownika na komputerze i nie ma związku z zarządzaniem procesami produkcyjnymi. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów i narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania projektami. Zrozumienie różnic między workflow, CMS, PDF i desktop jest kluczowe dla skutecznego wprowadzenia innowacji w branży poligraficznej. Aby skutecznie zarządzać procesami, niezbędne jest zrozumienie specyfiki każdego z tych narzędzi i ich zastosowań w kontekście produkcji poligraficznej.

Pytanie 28

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 550

B. 250

C. 850

D. 350

Wybór błędnej liczby arkuszy A1 może wynikać z różnych nieporozumień dotyczących obliczeń związanych z formatami papieru i naddatkiem technologicznym. Na przykład, ktoś mógł policzyć, że 1000 plakatów A2 wymaga 1000 arkuszy A1, co jest błędem, ponieważ nie uwzględnia faktu, że na jednym arkuszu A1 można zmieścić przynajmniej dwa arkusze A2. Inna możliwość to błędne oszacowanie naddatku technologicznego; osoby mogą myśleć, że dodanie 10% do 1000 arkuszy oznacza 1100 arkuszy, co jest mylną interpretacją, ponieważ naddatek odnosi się do liczby już obliczonej, a nie do pierwotnej liczby arkuszy potrzebnych na plakaty. Ważne jest, aby w takich obliczeniach dokładnie zrozumieć, jak formaty papieru ze sobą współpracują oraz jakie są standardowe praktyki obliczeniowe w druku. Niewłaściwe rozumienie naddatku technologicznego, a także niewłaściwe przeliczenie arkuszy, prowadzi do błędnych konkluzji. W druku, bardzo istotne jest precyzyjne obliczanie, ponieważ każdy błąd może generować dodatkowe koszty oraz marnotrawstwo materiałów, co jest niepożądane w profesjonalnym podejściu do produkcji. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego planowania i zarządzania zasobami w branży poligraficznej.

Pytanie 29

Podczas obliczania wydatków na druk 1 000 egzemplarzy plakatów metodą offsetową, stwierdzono, że cena druku pojedynczego plakatu wynosi 5 zł. Jeśli liczba zamawianych egzemplarzy wzrośnie do 2 000, to koszt wyprodukowania jednego plakatu

A. zostanie niezmieniony

B. spadnie z powodu podziału kosztów formy drukowej oraz czasu pracy maszyny na większy nakład

C. wzrośnie

D. zmniejszy się z racji mniejszej liczby form drukowych

Dobra robota! Zwiększenie nakładu plakatów z 1 000 do 2 000 rzeczywiście prowadzi do obniżenia kosztów jednostkowych. To dlatego, że w druku offsetowym mamy pewne stałe koszty, takie jak przygotowanie formy czy praca maszyny, które nie zmieniają się z wielkością zamówienia. Jak zwiększamy nakład, to te koszty rozkładają się na więcej egzemplarzy, więc koszt jednostkowy spada. Weźmy na przykład ten koszt przygotowania formy, powiedzmy 1 000 zł — przy nakładzie 1 000 plakatów to wyjdzie 1 zł za sztukę, a przy 2 000 plakatów już tylko 0,50 zł. Generalnie, dla ludzi zajmujących się drukiem, większe zamówienia są korzystniejsze, bo to jest w sumie zasada ekonomii skali. Trzeba też pamiętać, że zarządzanie kosztami produkcji to kluczowy temat w poligrafii, bo każda firma chce być jak najwydajniejsza i jak najtańsza.

Pytanie 30

Jaką masę ma w przybliżeniu 1 000 arkuszy papieru formatu A0 o gramaturze 120 g/m²?

A. 12 kg

B. 240 kg

C. 60 kg

D. 120 kg

Rozważając inne możliwości odpowiedzi, można zauważyć, że podane wartości 12 kg, 60 kg oraz 240 kg są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących gramatury papieru. Na przykład, przyjęcie, że masa wynosi 12 kg, sugeruje, że każdy arkusz waży jedynie 12 g, co jest znacznie poniżej standardowej gramatury dla papieru A0 o gramaturze 120 g/m². Przy 60 kg, ktoś mógłby błędnie przyjąć, że masa 500 arkuszy wynosi 60 kg, co również jest błędne w kontekście podanych parametrów. Odpowiedź 240 kg może wynikać z pomylenia jednostek lub z błędnego zrozumienia, jakie są standardowe wymiary i gramatury papieru. Często w praktyce zdarza się, że nieznajomość lub pominięcie podstawowych zasad obliczania masy materiałów prowadzi do istotnych błędów w wycenach i kosztorysach w branży. Dlatego tak ważne jest, aby osoby pracujące z materiałami drukarskimi miały dobrze opanowane podstawowe umiejętności związane z obliczeniami masy i gramatury papieru, co jest niezbędne dla zachowania efektywności operacyjnej oraz zgodności z obowiązującymi standardami.

Pytanie 31

Dostosowywanie przestrzeni między wybranymi parami liter w danym kroju pisma lub jego wersji to

A. interlinia

B. tracking

C. justowanie

D. kerning

Wybrałeś odpowiedź, która dotyczy justowania, tracking'u czy interlinii, ale to nie jest to, co pytano o kerning. Justowanie to po prostu wyrównanie tekstu w kolumnie, co zmienia przestrzeń między wyrazami, a nie między literami. Jest to popularna technika w układzie tekstu, ale nie ma nic wspólnego z kerningiem. Z kolei tracking to bardziej ogólny termin, który mówi o regulacji odległości między wszystkimi znakami w bloku tekstu. Chociaż to może obejmować kerning, to nie jest jego głównym celem, a bardziej sposobem na dostosowywanie fraz lub akapitów. Interlinia dotyczy przestrzeni między wierszami tekstu i też nie ma związku z odległością między literami. Takie błędne odpowiedzi mogą wprowadzać zamieszanie w rozumieniu podstaw typografii. Jeśli zajmujesz się projektowaniem, warto znać te różnice, żeby lepiej komunikować się i robić rzeczy zgodne z dobrymi praktykami w typografii.

Pytanie 32

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 150 lpi

B. 80 lpi

C. 500 lpi

D. 1 200 lpi

Wybór nieodpowiedniej liniatury rastra w druku wysokiej jakości może znacząco wpłynąć na ostateczny wygląd materiałów reklamowych. W przypadku wartości 1 200 lpi, która jest zdecydowanie zbyt wysoka dla standardowego druku, można napotkać problemy związane z rozmyciem i nadmiernym zagęszczeniem punktów rastra, co prowadzi do utraty detali oraz wyrazistości obrazu. Druk o takiej liniaturze wymagałby specjalistycznego sprzętu oraz technik, które nie są powszechnie dostępne w typowych zak

Pytanie 33

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji

B. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego

C. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania

D. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec wiele nieprawidłowych koncepcji związanych z przygotowaniem do druku. Na przykład, zalewkowanie, które pojawia się w jednej z niepoprawnych odpowiedzi, odnosi się do procesu nanoszenia farby na elementy drukarskie, jednak nie jest to standardowy etap przygotowania pliku do druku. Narząd drukarski to termin, który nie odnosi się bezpośrednio do fazy prepress, a raczej do samego procesu drukowania. W kontekście modernizacji technologii druku, kluczowe jest, aby zrozumieć, że etapy takie jak korekta barwna czy naświetlanie płyty są realizowane na późniejszych etapach produkcji, a nie w fazie przygotowawczej. Dodatkowo, przygotowanie pliku PDF, o którym mowa w innej odpowiedzi, jest wynikiem pracy już wykonanej w ramach obróbki graficznej oraz adiustacji technicznej, a nie początkiem procesu. Istotnym błędem myślowym wśród osób z mniejszym doświadczeniem w drukarstwie jest mylenie etapów przygotowania z etapami wykonania samego druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie terminologii branżowej oraz sekwencji działań pozwala uniknąć nieporozumień i zwiększa efektywność całego procesu produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 34

Ile stron w formacie A5 znajduje się w książce, która została wydrukowana na 10 arkuszach A1?

A. 352 strony

B. 336 stron

C. 320 stron

D. 288 stron

Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wpaść w pułapki związane z niewłaściwym rozumieniem obliczeń dotyczących ilości stron w książce. Często zdarza się, że osoby zadające pytania o objętość publikacji ignorują zasadnicze aspekty podziału powierzchni arkusza. Wiele odpowiedzi opartych na błędnych kalkulacjach bierze pod uwagę tylko pojedyncze warstwy wydruku lub zakładają, że wszystkie arkusze są wykorzystywane jednostronnie, co jest niezgodne z praktykami branżowymi. W przypadku druku obustronnego, każdy arkusz A1 musi być wykorzystany w optymalny sposób, co w pełni uwzględnia technikę podziału na mniejsze formaty. Niezrozumienie zasady, że z jednego arkusza A1 można uzyskać 16 stron A5, prowadzi do błędnych konkluzji, jak przykładowo 288 stron, które są wynikiem nieprawidłowego podziału lub nie uwzględniają podwójnego druku. Ponadto, pominięcie roli standardów papierowych, takich jak formaty ISO 216, które regulują wymiary arkuszy, może skutkować nieprecyzyjnymi oszacowaniami. Warto podkreślić, że każdy proces produkcji wymaga znajomości zasad technicznych oraz dobrej praktyki, aby uniknąć błędów w kalkulacjach i oszacowaniach, co jest kluczowe w osiąganiu efektywności w branży poligraficznej.

Pytanie 35

Jaki program można wykorzystać do wstępnej analizy poprawności przygotowania pliku PDF zgodnego ze standardem drukarskim?

A. Adobe Acrobat

B. Impozycjoner

C. Corel Draw

D. Adobe InDesign

Wybór niewłaściwego programu do oceny plików PDF w kontekście przygotowania do druku może prowadzić do poważnych problemów i nieporozumień. Corel Draw to oprogramowanie głównie wykorzystywane do tworzenia grafiki wektorowej i projektowania, a nie do weryfikacji plików PDF pod kątem norm drukarskich. Umożliwia wprawdzie eksport do formatu PDF, jednak nie oferuje zaawansowanych narzędzi do inspekcji dokumentów pod kątem zgodności z wymaganiami branżowymi. Podobnie, InDesign, chociaż jest potężnym narzędziem do składu i DTP, nie jest dedykowane do weryfikacji plików PDF jako takich. Program ten koncentruje się na tworzeniu projektów, a nie na ich późniejszej ocenie w kontekście druku. Impozycjoner może być używany do przygotowania plików do druku, ale jego głównym zadaniem jest układanie stron w odpowiedniej kolejności, a nie ich ocena. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdy użytkownicy zakładają, że oprogramowanie do składu i projektowania również może spełniać funkcje weryfikacyjne. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że narzędzia te mają różne cele i funkcje, więc stosowanie odpowiedniego programu do oceny plików PDF o standardzie drukarskim, jak Adobe Acrobat, jest niezbędne dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu.

Pytanie 36

Jaka jest cena wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, niezbędnych do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia jednej formy wynosi 35 zł?

A. 175 zł

B. 70 zł

C. 140 zł

D. 280 zł

W odpowiedzi na pytanie o koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP, poprawna kwota wynosi 175 zł. Koszt naświetlenia jednej formy wynoszący 35 zł odnosi się do sytuacji, w której w kolorystyce 4 + 1 potrzeba 5 form. Zatem całkowity koszt można obliczyć, mnożąc koszt jednej formy przez liczbę form: 35 zł x 5 = 175 zł. W praktyce, technologia CtP (Computer to Plate) pozwala na bezpośrednie naświetlanie form drukowych z plików cyfrowych, co znacznie zwiększa efektywność i precyzję produkcji. Użycie tej technologii pozwala na eliminację pośrednich procesów, co przekłada się na niższe koszty i wyższą jakość druku, czyniąc ją standardem w nowoczesnych drukarniach. Dodatkowo, znajomość kosztów produkcji form jest kluczowa dla planowania budżetu oraz negocjacji z klientami. Dzięki temu można lepiej przewidzieć koszty całego projektu drukarskiego, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami w branży poligraficznej.

Pytanie 37

Która technika tworzenia obiektów graficznych pozwala uzyskiwać efekty przedstawione na ilustracji?

A. Rozpylanie symboli.

B. Generator kształtów.

C. Cięcie na plasterki.

D. Tworzenie przejść.

Wybierając inne techniki, które nie są związane z tworzeniem przejść, można łatwo zagubić się w zrozumieniu ich możliwości i zastosowań. Cięcie na plasterki, mimo że to technika wykorzystywana w edycji grafiki, koncentruje się na dzieleniu obrazów na mniejsze segmenty. Jest to podejście bardziej statyczne, które nie pozwala na uzyskanie efektów płynnych przejść między kształtami czy kolorami. Takie podejście często prowadzi do zamiany wrażeń wizualnych na coś bardziej sztywnego, co nie odpowiada nowoczesnym trendom w projektowaniu. Rozpylanie symboli natomiast to technika stosowana do masowego tworzenia obiektów graficznych, ale nie generuje ona bezpośrednich efektów przejściowych, które są kluczowe w przedstawionym przykładzie. Generator kształtów, mimo że jest przydatny w kreowaniu złożonych form, również nie dostarcza możliwości uzyskania płynnych przejść. Warto jest zrozumieć, że wybór odpowiedniej techniki graficznej powinien być oparty na potrzebach projektu i zamierzonych efektach wizualnych. Nieprawidłowy wybór może prowadzić do stworzenia rozwiązań, które nie spełniają oczekiwań wizualnych oraz nie są zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, co może negatywnie wpłynąć na odbiór całości projektu.

Pytanie 38

Ile kilogramów papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 200 g/m² jest potrzebne do zrealizowania 16 000 wydruków w formacie B5?

A. 80

B. 100

C. 120

D. 140

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do wydrukowania 16 000 druków formatu B5, należy najpierw określić pole powierzchni jednego druku. Format B5 ma wymiary 176 x 250 mm, co daje pole 0,044 m². Przy 16 000 drukach, całkowita powierzchnia wynosi 16 000 x 0,044 m² = 704 m². Znamy także gramaturę papieru, która wynosi 200 g/m², co oznacza, że każdy m² papieru waży 200 gramów. Żeby obliczyć całkową wagę potrzebnego papieru, mnożymy pole powierzchni przez gramaturę: 704 m² x 200 g/m² = 140 800 g, co daje 140,8 kg, zaokrąglając do 140 kg. W kontekście branżowym, zrozumienie gramatury papieru jest kluczowe przy planowaniu produkcji oraz obliczaniu kosztów druku. Praktyka ta jest również niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości wydruków, odpowiednich do zamierzonych zastosowań. Wydruk na papierze o odpowiedniej gramaturze zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów końcowych.

Pytanie 39

Ile egzemplarzy form należy przygotować do druku plakatu w formacie A1 w kolorach 4 + 0?

A. 2 egzemplarze

B. 6 egzemplarzy

C. 8 egzemplarzy

D. 4 egzemplarze

Odpowiedź prawidłowa to 4 formy, co wynika z technicznych wymagań druku w kolorystyce 4 + 0. Oznaczenie to wskazuje na to, że plakat będzie drukowany w czterech podstawowych kolorach (Cyan, Magenta, Yellow, Black), a brak dodatkowych kolorów (0) oznacza, że nie przewiduje się użycia kolorów specjalnych. W praktyce oznacza to, że każda forma drukowa odpowiada jednemu z kolorów wykorzystywanych w procesie druku. Przy projektowaniu plakatu o dużym formacie, takim jak A1, istotne jest, aby plik był odpowiednio przygotowany do druku, obejmując odpowiednie profile kolorystyczne oraz rozdzielczość. W związku z tym, użycie czterech form pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży poligraficznej. Warto dodać, że każdy kolor jest nanoszony na papier w osobnym procesie, co zwiększa precyzję oraz odwzorowanie kolorów.

Pytanie 40

W projekcie graficznym etykiety, siatka wykrojnika, grafika oraz oznaczenia drukarskie powinny być rozmieszczone

A. na oddzielnych warstwach

B. zapisane w pliku wyłącznie zamkniętym

C. posortowane kolejno od elementów najbardziej zauważalnych

D. połączone w jedną warstwę

Umieszczanie siatki wykrojnika, grafiki i znaczników drukarskich na osobnych warstwach jest najlepszą praktyką w projektowaniu graficznym opakowań. Takie podejście umożliwia większą elastyczność podczas edycji pliku, ponieważ każdy element może być łatwo modyfikowany bez wpływu na pozostałe. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor grafiki, możemy to zrobić bez konieczności przesuwania siatki wykrojnika czy znaczników. Ponadto, korzystanie z osobnych warstw ułatwia przygotowanie pliku do druku, gdyż drukarnie często wymagają, aby różne elementy były wyraźnie zdefiniowane. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, zalecają, aby różne warstwy były używane w celu zminimalizowania błędów produkcyjnych. Warto również zauważyć, że dobrze zorganizowany plik graficzny z osobnymi warstwami ułatwia współpracę między projektantami a klientami oraz innymi interesariuszami, co jest kluczowe w procesie tworzenia opakowań. Dodatkowo, w sytuacji, gdy projekt wymaga dalszych modyfikacji, archiwizacja projektu z wyraźnie zdefiniowanymi warstwami staje się znacznie bardziej efektywna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej