Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 16 maja 2025 22:01
  • Data zakończenia: 16 maja 2025 22:24

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Krajobraz o najwyższych wartościach przyrodniczych to

A. obszary leśne
B. tereny zainwestowane
C. tereny uprawne
D. obszary miejskie
Obszary leśne charakteryzują się najwyższymi walorami przyrodniczymi, co wynika z ich bogatej bioróżnorodności oraz złożonych ekosystemów. Lasy pełnią kluczowe funkcje ekologiczne, takie jak regulacja klimatu, ochrona gleby przed erozją oraz filtracja wód. Dzięki różnorodności gatunków roślin i zwierząt, lasy są naturalnym siedliskiem dla wielu organizmów, co sprzyja utrzymaniu równowagi ekologicznej. Przykładem może być las bukowy, który jest siedliskiem dla wielu gatunków ptaków i ssaków, a także odgrywa ważną rolę w sekwestracji węgla, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych. Ponadto, lasy są często wykorzystywane w edukacji ekologicznej i turystyce przyrodniczej, co pomaga w podnoszeniu świadomości ekologicznej społeczeństwa oraz promuje zrównoważony rozwój. Wspieranie ochrony obszarów leśnych jest również zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak cele zrównoważonego rozwoju ONZ, które podkreślają znaczenie zachowania ekosystemów lądowych.

Pytanie 2

Jaki typ nawierzchni będzie najodpowiedniejszy na aleję spacerową w parku osiedlowym?

A. Płyty betonowe ażurowe
B. Trawnik
C. Kostka z kamienia polnego
D. Kostka brukowa
Kostka brukowa to naprawdę świetny wybór na nawierzchnię w parku osiedlowym. Jest estetyczna i praktyczna, co widać, gdy się na nią spojrzy. Bardzo trwała i odporna na różne warunki pogodowe, więc może służyć przez długo bez większych napraw. Można ją znaleźć w wielu kolorach i wzorach, co fajnie współgra z otoczeniem parku. Przy codziennych spacerach mieszkańców zapewnia dobrą przyczepność, a to ważne dla bezpieczeństwa. Pod względem technicznym, normy PN-EN 1338 potwierdzają, że ma dobre właściwości, jak odporność na ściskanie i zginanie. Oprócz tego układanie kostki w różne wzory może sprawić, że park będzie jeszcze bardziej atrakcyjny i przyjemny dla ludzi. Moim zdaniem, to super zwraca uwagę na estetykę miejsca.

Pytanie 3

Jakiego herbicydu można użyć do zwalczania chwastów dwuliściennych?

A. gwiazdnicy pospolitej (Stellaria media)
B. kupkówki pospolitej (Dactylis glomerata)
C. chwastnicy jednostronnej (Echinochloa crus-galli)
D. perzu właściwego (Elymus repem)
Kupkówka pospolita (Dactylis glomerata) jest trawą jednoliścienną, co sprawia, że herbicydy przeznaczone do zwalczania chwastów dwuliściennych nie działają na nią. Przyjmowanie, że herbicydy te mogą skutecznie eliminować rośliny jednoliścienne, prowadzi do błędnych wniosków i marnotrawienia zasobów. Gdyby spróbować zastosować herbicydy dwuliścienne na kupkówkę, roślina ta nie tylko przetrwałaby, ale również mogłaby się rozwijać, co potwierdza konieczność precyzyjnego dobierania środków ochrony roślin do konkretnego typu chwastów. Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), również należąca do grupy roślin jednoliściennych, wykazuje podobne właściwości. Zastosowanie herbicydów na niej może być nieefektywne, a ich wybór powinien opierać się na środkach przeznaczonych do chwastów jednoliściennych. Perz właściwy (Elymus repens) również jest trawą jednoliścienną, a jego kontrola wymaga zastosowania herbicydów skoncentrowanych na jednoliściennych. Typowe błędy myślowe związane z tą problematyką często wynikają z braku zrozumienia różnic między grupami roślin, co skutkuje nieefektywnymi praktykami w rolnictwie. Kluczowe jest, aby przy planowaniu strategii zwalczania chwastów brać pod uwagę biologiczne i ekologiczne podstawy działania herbicydów, co pozwoli na optymalne wykorzystanie dostępnych środków ochrony roślin oraz zwiększenie efektywności agrotechnicznej.

Pytanie 4

Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?

A. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
B. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
C. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
D. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.

Pytanie 5

Jakie urządzenie najlepiej nadaje się do koszenia trawy wzdłuż krawędzi trawnika i w trudno dostępnych obszarach?

A. Kosiarki czołowej
B. Podkaszarki mechanicznej
C. Kosiarki rotacyjnej
D. Kosiarki bębnowej
Podkaszarki mechaniczne są idealnym narzędziem do koszenia trawy na obrzeżach trawnika oraz w trudno dostępnych miejscach, takich jak wokół drzew, krzewów czy wzdłuż ogrodzeń. Ich konstrukcja umożliwia precyzyjne manewrowanie, co czyni je niezwykle efektywnymi w tych zastosowaniach. W odróżnieniu od kosiarki bębnowej, która jest przystosowana raczej do większych powierzchni, podkaszarki mechaniczne mają dłuższe, elastyczne ostrza, które doskonale radzą sobie z wysoką trawą i zaroślami. W praktyce, użytkownicy często korzystają z podkaszarek do detali ogrodowych, gdzie niezbędne jest uzyskanie czystego i estetycznego wykończenia. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, używanie podkaszarek zmniejsza ryzyko uszkodzenia roślin, co jest szczególnie ważne w przypadku delikatnych nasadzeń. Warto także zauważyć, że podkaszarki są dostępne w różnych wariantach, zarówno spalinowych, jak i elektrycznych, co pozwala na dostosowanie wyboru do indywidualnych potrzeb użytkownika oraz specyfiki terenu.

Pytanie 6

Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?

A. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody
B. spawalnicze oraz procesy odlewnicze
C. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach
D. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz
Prace ziemne i skalne, w tym prace w wykopach i rowach, mogą prowadzić do urazów głowy z wielu powodów. Pracownicy wykonujący te zadania są narażeni na różnorodne zagrożenia, takie jak opadające kamienie, narzędzia oraz materiały budowlane, które mogą spaść na głowę. Zgodnie z normami BHP, pracodawcy są zobowiązani do stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚO) w takich sytuacjach, w tym kasków ochronnych, które są kluczowym elementem minimalizującym ryzyko urazów głowy. Wykorzystanie odpowiednich technik zabezpieczających oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń BHP dla pracowników w kontekście zagrożeń na placu budowy są również fundamentalnymi elementami skutecznego zarządzania ryzykiem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi zagrożeń związanych z ich pracą oraz aby stosowali odpowiednie procedury bezpieczeństwa, co przyczynia się do ochrony ich zdrowia i życia.

Pytanie 7

Jaką materiałową warstwę drenującą zastosujemy przy projektowaniu ogrodu na płaskim dachu?

A. gliny
B. otoczaków
C. keramzytu
D. klińca
Keramzyt jest materiałem o doskonałych właściwościach drenażowych, który idealnie sprawdza się jako warstwa drenująca w konstrukcjach na płaskich dachach. Jego lekka i porowata struktura sprawia, że efektywnie odprowadza wodę, co jest niezwykle istotne w przypadku dachów, gdzie gromadzenie się wody może prowadzić do uszkodzeń i przeciążeń konstrukcyjnych. Keramzyt również cechuje się wysoką odpornością na działanie niskich i wysokich temperatur, co czyni go materiałem trwałym i odpornym na warunki atmosferyczne. W praktyce, warstwa keramzytu stosowana na dachu nie tylko poprawia drenaż, ale także izoluje termicznie, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi w zakresie energooszczędności. Standardy budowlane często zalecają stosowanie keramzytu ze względu na jego właściwości hydrofobowe oraz zdolność do ułatwiania odparowywania wilgoci, co zapobiega powstawaniu pleśni i innych problemów związanych z wilgocią. Przykłady zastosowania keramzytu obejmują systemy zielonych dachów czy ogrodów na dachach, gdzie działanie drenażowe jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska roślinnego.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Najlepszym rozwiązaniem na wzmocnienie trawiastej powierzchni w obszarze parkingu jest

A. wzmocnienie krawędzi trawnika drewnianą palisadą
B. zamieszczenie drucianej siatki na głębokości 5 cm
C. pokrycie parkingu ażurowymi płytami betonowymi
D. rozsypanie na trawie mieszanki cementu i piasku
Pokrycie parkingu ażurowymi płytami betonowymi jest najkorzystniejszym sposobem umocnienia nawierzchni trawiastej, ponieważ te płyty zapewniają odpowiednią stabilizację podłoża przy jednoczesnym zachowaniu naturalnego wzrostu trawy. Ażurowe płyty betonowe pozwalają na swobodny przepływ wody, co jest kluczowe dla zdrowia trawnika, a jednocześnie chronią go przed nadmiernym ugniataniem przez pojazdy. W praktyce, takie rozwiązanie jest często stosowane w przestrzeniach, gdzie wykorzystanie trawnika do parkowania pojazdów jest sporadyczne, a materiały te są projektowane tak, aby wytrzymać obciążenia związane z ruchem samochodowym. Ażurowe systemy nawierzchni są również zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, ponieważ minimalizują erozję gleby i umożliwiają naturalne nawadnianie poprzez wchłanianie opadów deszczu. Dobrą praktyką przy ich stosowaniu jest zapewnienie odpowiedniej bazy pod płytami, co zwiększa ich efektywność i trwałość. Dodatkowo, przy odpowiednim doborze roślinności, można osiągnąć estetyczne połączenie betonu z naturalnym krajobrazem.

Pytanie 10

Aby przeprowadzić napowietrzanie gleby mocno eksploatowanego trawnika, należy zastosować

A. mechaniczny aerator.
B. siatkowy wał.
C. mechaniczne grabie.
D. spalinowy kultywator.
Aerator mechaniczny to narzędzie dedykowane do napowietrzania gleby, które jest szczególnie efektywne w przypadku intensywnie użytkowanych trawnników. Jego działanie polega na usuwaniu małych rdzeni gleby, co pozwala na poprawę struktury gleby, zwiększając przepuszczalność powietrza, wody i składników odżywczych. W praktyce zastosowanie aeratora mechanicznego poprawia zdrowie trawnika, co jest niezbędne w przypadku dużego obciążenia, jakim są np. boiska sportowe czy tereny rekreacyjne. Działania te są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie pielęgnacji terenów zielonych, które zalecają regularne napowietrzanie w celu minimalizacji kompaktacji gleby. Regularne korzystanie z aeratora mechanicznego, szczególnie w sezonie wzrostu, przyczynia się do długotrwałej kondycji i estetyki trawnika, co jest kluczowe dla utrzymania jego funkcji estetycznych oraz użytkowych."

Pytanie 11

Aby wyznaczyć w terenie punkt na zadanej wysokości, trzeba zastosować

A. niwelator i łatę
B. tyczki oraz dalmierz
C. taśmę mierniczą i szpilki
D. kątomierz i tyczkę
Niwelator i łata to podstawowe narzędzia używane w geodezji do precyzyjnego wyznaczania punktów na określonej wysokości. Niwelator, jako instrument optyczny, umożliwia pomiar różnic wysokości między punktami na terenie, co jest kluczowe w budownictwie, inżynierii lądowej oraz przy pracach związanych z zagospodarowaniem przestrzennym. Używając łaty, która jest długim, prostym odcinkiem o znanej długości, można w łatwy sposób odczytać wysokość w stosunku do poziomu odniesienia. Na przykład, podczas budowy drogi, specjaliści wykorzystują te narzędzia do precyzyjnego wyznaczania spadków i poziomów, co jest niezbędne dla zapewnienia odpowiedniej jakości wykonania projektu. Dobre praktyki wskazują również, że przed przystąpieniem do pomiarów należy przeprowadzić kalibrację niwelatora oraz upewnić się, że teren jest odpowiednio przygotowany, co zminimalizuje błędy pomiarowe. Użycie niwelatora i łaty zapewnia wysoką dokładność i wiarygodność wyników, co jest niezwykle istotne dla każdej inwestycji budowlanej.

Pytanie 12

W miejscu publicznym doszło do wycieku koncentratu środka ochrony roślin. W takiej sytuacji należy niezwłocznie

A. przeprowadzić neutralizację preparatu
B. zabezpieczyć miejsce wycieku i powiadomić odpowiednie władze
C. rozcieńczyć wyciek wodą
D. zapoznać się z atestem preparatu
W przypadku wycieku koncentratu środka ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne zabezpieczenie miejsca wycieku oraz powiadomienie odpowiednich służb. Zabezpieczenie miejsca wycieku pozwala na ograniczenie rozprzestrzeniania się substancji chemicznej oraz minimalizację ryzyka dla ludzi i środowiska. W praktyce oznacza to, że należy odizolować teren, aby zapobiec dostępowi osób nieupoważnionych oraz ograniczyć kontakt potencjalnie zagrożonych. Powiadomienie oficjalnych władz, takich jak straż pożarna czy służby ochrony środowiska, jest niezbędne, ponieważ mają one odpowiednie zasoby oraz wiedzę, aby bezpiecznie usunąć substancję i zarządzać sytuacją kryzysową. Zgodnie z procedurami bezpieczeństwa, każda osoba, która ma styczność z substancjami chemicznymi, powinna znać lokalne przepisy dotyczące postępowania w sytuacjach awaryjnych, a także posiadać dostęp do kart charakterystyki substancji chemicznych. Te karty zawierają informacje o właściwościach chemicznych, zagrożeniach oraz metodach postępowania w przypadku wycieku.

Pytanie 13

Zanim umieścimy łodygi roślin w zielonej gąbce florystycznej, należy ich końcówki

A. nałożyć wosk
B. przyciąć na ukos
C. owinąć watą
D. przyciąć pod kątem prostym
Przycinanie końcówek łodyg roślin na ukos jest kluczowym zabiegiem, który zwiększa powierzchnię wchłaniania wody oraz substancji odżywczych. Dzięki takiemu cięciu, łodygi lepiej przylegają do gąbki florystycznej, co zapobiega powstawaniu pustych przestrzeni, w których mogłaby gromadzić się powietrze. W praktyce florystycznej, zabieg ten ma na celu zapewnienie dłuższej trwałości kwiatów ciętych oraz ich lepszego nawodnienia. W standardach florystycznych zaleca się przycinanie pod kątem 45 stopni, co zapewnia optymalne warunki dla transportu wody do rośliny. Dodatkowo, warto stosować narzędzia, które nie uszkadzają tkanek roślinnych, takie jak ostre nożyczki lub sekatory. Innym istotnym aspektem jest to, że po przycięciu warto umieścić łodygi w wodzie na kilka godzin przed aranżacją, co pozwoli na ich odpowiednie nawodnienie. Tego rodzaju praktyki są powszechnie stosowane w branży florystycznej, aby zapewnić maksymalną świeżość i wygląd kompozycji kwiatowych.

Pytanie 14

Na barokowych parterach haftowych ornament może stanowić niski strzyżony

A. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
B. berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
C. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)
D. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens) jest rośliną idealnie nadającą się do tworzenia barokowych ornamentów w ogrodach dzięki swojej gęstej i zwartych pokroju. Jego niskie strzyżenie pozwala na uzyskanie precyzyjnych kształtów oraz znakomitych form, które są charakterystyczne dla stylu barokowego. Bukszpan, jako roślina zimozielona, zachowuje intensywną zieleń przez cały rok, co podkreśla jego walory estetyczne w różnorodnych aranżacjach ogrodowych. W praktyce, bukszpan jest często wykorzystywany do tworzenia żywopłotów, obwódek rabat, a także formowanych stożków czy kul. Jego odpowiednia pielęgnacja, obejmująca regularne strzyżenie oraz nawadnianie, pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. W kontekście barokowych ogrodów, bukszpan jest także często zestawiany z innymi roślinami, co sprzyja uzyskaniu bogatych kompozycji. Dzięki swojej uniwersalności oraz odporności na różne warunki atmosferyczne, stanowi on doskonały wybór dla projektantów krajobrazu, którzy pragną oddać ducha epoki baroku w swoich projektach.

Pytanie 15

Jaką formę zadrzewień powinno się wybrać, projektując główny element kompozycyjny w ogrodzie?

A. Aleję
B. Soliter
C. Grupę
D. Żywopłot
Wybór formy solitera jako dominanty kompozycyjnej we wnętrzu ogrodowym jest najbardziej odpowiedni, ponieważ soliter to pojedyncza roślina, która przyciąga uwagę dzięki swojej formie, wielkości lub kolorystyce. Umożliwia to stworzenie punktu centralnego, wokół którego można organizować inne elementy ogrodu, takie jak rabaty kwiatowe czy ścieżki. Przykładem może być umiejscowienie dużego drzewa, na przykład dębu lub jodły, które wznosi się nad otoczeniem, dodając ogrodowi majestatyczności. W praktyce projektowania ogrodowego, zastosowanie solitera często wiąże się z przemyślanym doborem gatunku rośliny, która najlepiej wkomponuje się w estetykę ogrodu, uwzględniając także wymagania glebowe i świetlne. Standardy projektowania ogrodów, takie jak te opisane w normach z zakresu architektury krajobrazu, podkreślają znaczenie formy solitera w kontekście tworzenia przestrzeni, która jest zarazem funkcjonalna i estetyczna. Ponadto, soliter może być wykorzystywany do wyeksponowania konkretnego miejsca w ogrodzie, np. miejsca wypoczynku, co zwiększa jego atrakcyjność.

Pytanie 16

Kainit stosuje się w celu zaspokojenia niedoborów w glebie

A. azotu
B. fosforu
C. magnezu
D. potasu
Kainit to taki nawóz, który zawiera potas w postaci chlorku potasu i siarczanu magnezu. Ten potas to naprawdę ważny składnik dla roślin, bo ma duży wpływ na wiele procesów biochemicznych. Jak jest go w glebie, to rośliny lepiej rozwijają korzenie, są bardziej odporne na choroby i lepiej radzą sobie z wodą. Jak potasu brakuje, to rośliny mogą być słabsze i łatwiej je zaatakują choroby, co w efekcie zmniejsza plony. Używając kainitu, można odwiedzić uprawy, takie jak ziemniaki czy kukurydza, które potrzebują sporo potasu, żeby wydajność była na dobrym poziomie. Warto wprowadzać kainit do gleby w odpowiednich ilościach, bo to naprawdę poprawia jakość i wydajność plonów. Zawsze pamiętaj, żeby stosować nawozy zgodnie z analizą gleby i ogólnymi zasadami agrotechnicznymi, bo to jest kluczowe w dobrym rolnictwie.

Pytanie 17

Do gatunków drzew i krzewów dobrze tolerujących niewielkie zasolenie gleby zalicza się

A. magnolia japońska (Magnolia kobus)
B. buk pospolity (Fagus sylvatica)
C. oliwnik wąskolistny (Elaeagnus angustifolia)
D. olsza czarna (Alnus glutinosa)
W przypadku buk pospolity (Fagus sylvatica) należy zauważyć, że jest to gatunek drzewa, które preferuje gleby świeże i wilgotne, a jego tolerancja na zasolenie jest znikoma. Tego rodzaju roślinność nie jest w stanie przeżyć w warunkach, gdzie stężenie soli w glebie jest wyższe niż przeciętne, co prowadzi do stresu osmotycznego i w konsekwencji uszkodzenia tkanek roślinnych. Magnolia japońska (Magnolia kobus) również nie jest przystosowana do gleb o wysokim zasoleniu; jej preferencje dotyczące gleby obejmują humusowe, dobrze przepuszczalne podłoża o neutralnym lub lekko kwaśnym odczynie. Z kolei olsza czarna (Alnus glutinosa), mimo że jest drzewem tolerującym pewne warunki glebowe, także nie należy do roślin, które radzą sobie w warunkach znacznego zasolenia, co może prowadzić do ich osłabienia i obumierania w takich warunkach. Wybór roślin do określonych warunków glebowych wymaga zrozumienia ich fizjologii oraz adaptacji do specyficznych warunków środowiskowych. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować niepowodzeniami w projektach z zakresu ogrodnictwa, rekultywacji oraz zarządzania terenami zielonymi.

Pytanie 18

Jakie z wymienionych narzędzi używa się do ręcznej aeracji powierzchniowej?

A. Grabie o podciętych zębach
B. Aerator rurkowy
C. Widły amerykańskie
D. Kosiarkę spalinową samojezdną
Grabie o podciętych zębach to narzędzie, które znajduje szerokie zastosowanie w procesie ręcznej aeracji powierzchniowej. Ich konstrukcja pozwala na efektywne wnikanie w glebę, co umożliwia przewietrzenie i poprawę struktury gleby. Grabie te, przez swoją budowę, pomagają w usuwaniu zatorów z korzeni oraz w napowietrzaniu warstwy wierzchniej gleby, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu roślin. Przykładowo, stosując grabie o podciętych zębach w ogrodzie, można skutecznie poprawić warunki wzrostu trawnika, co sprzyja jego regeneracji po zimie lub intensywnym użytkowaniu. W praktyce zaleca się ich użycie w momencie, gdy gleba jest lekko wilgotna, co zwiększa efektywność aeracji i minimalizuje ryzyko uszkodzeń korzeni roślin. Zgodnie z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, aeracja powinna być przeprowadzana regularnie, aby utrzymać optymalne warunki dla rozwoju roślin. Stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak grabie o podciętych zębach, jest zatem kluczowe dla osiągnięcia sukcesów w pielęgnacji ogrodu.

Pytanie 19

Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach

A. 1,0 - 1,5 m
B. 1,6 - 2,0 m
C. 0,2 - 0,5 m
D. 0,6 - 0,8 m
Odpowiedź 0,2 - 0,5 m jest prawidłowa, ponieważ zalecana odległość sadzenia krzewów na żywopłoty uformowane wynika z ich potrzeb w zakresie przestrzeni dla rozwoju systemu korzeniowego oraz zapewnienia odpowiedniej cyrkulacji powietrza i dostępu światła. Przy takiej odległości krzewy mogą swobodnie rosnąć, co wspiera ich zdrowie i kondycję. Przykładowo, w przypadku żywopłotów z ligustru, które są popularne w Polsce, sadzenie w tej odległości sprzyja intensywnemu wzrostowi oraz zachowaniu naturalnego kształtu roślin. Dodatkowo, taka gęstość sadzenia umożliwia łatwiejszą pielęgnację, w tym przycinanie i nawożenie. W praktyce ogrodniczej, zalecenia dotyczące odległości sadzenia często opierają się na standardach, takich jak zasady dobrego sąsiedztwa roślin, które pomagają utrzymać równowagę ekosystemu w ogrodzie. Dbanie o odpowiednią odległość pomiędzy roślinami wpływa na ich estetykę oraz funkcjonalność, co jest kluczowe dla uzyskania trwałych efektów w aranżacji przestrzeni zielonej.

Pytanie 20

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu
B. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru
C. ocenę warunków siedliskowych dla roślin
D. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu
Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 21

Aby efektywnie przeprowadzić prace związane z zakładaniem dwurzędowego żywopłotu z roślin posiadających odkryty korzeń, ile osób jest potrzebnych?

A. 4 osoby
B. 3 osoby
C. 1 osoby
D. 2 osoby
Zakładanie żywopłotu dwurzędowego z roślin z odkrytym korzeniem jest zadaniem, które wymaga współpracy przynajmniej dwóch osób. Pracownicy muszą działać zespołowo, aby zapewnić prawidłowe rozmieszczenie roślin oraz ich właściwe sadzenie. Pierwsza osoba może zajmować się przygotowaniem terenu, co obejmuje wykopanie dołów i usunięcie chwastów, podczas gdy druga osoba zajmuje się umieszczaniem roślin w dołach oraz ich stabilizowaniem. Ważne jest, aby rośliny były sadzone w odpowiednich odstępach, co zapewnia ich zdrowy wzrost i odpowiednią ekspozycję na światło. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, żywopłoty powinny być zakładane w okresach wiosennych lub jesiennych, kiedy warunki glebowe są optymalne, a ryzyko uszkodzenia korzeni jest minimalne. Praca w zespole pozwala na szybsze zakończenie zadania oraz minimalizuje ryzyko błędów, które mogłyby wystąpić podczas samodzielnego sadzenia przez jedną osobę, co jest kluczowe dla sukcesu całego przedsięwzięcia.

Pytanie 22

Kluczową formą wizualizacji koncepcji przyjętych rozwiązań projektowych w zakresie zagospodarowania terenu jest

A. perspektywa powietrzna projektowanego terenu
B. przekrój podłużny przez projektowany teren
C. przekrój poprzeczny przez projektowany teren
D. rzut z góry projektowanego terenu
Rzut z góry projektowanego terenu jest niezbędnym narzędziem w procesie projektowania zagospodarowania przestrzennego, ponieważ pozwala na jasne i czytelne przedstawienie wszystkich elementów oraz ich wzajemnych relacji na danym obszarze. W praktyce architektonicznej oraz urbanistycznej, rzut z góry, znany także jako plan, umożliwia projektantom przedstawienie układu funkcjonalnego terenu, lokalizacji budynków, dróg, terenów zielonych oraz innych obiektów. Dobrym przykładem zastosowania rzutu z góry jest analiza planu zagospodarowania przestrzennego, który jest wymagany w wielu procedurach administracyjnych. Takie przedstawienie graficzne pozwala również na łatwiejszą komunikację z klientami oraz innymi interesariuszami, ułatwiając im zrozumienie zamierzonych rozwiązań. Rzuty z góry są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak wytyczne Polskiej Normy PN-EN 1991-1-1, która zaleca określenie układu przestrzennego poprzez czytelne i logiczne przedstawienie planów w dokumentacji projektowej.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Imponujące drzewo lub interesujący egzemplarz rośliny, sadzony pojedynczo, zazwyczaj na tle trawnika w celu pełnego uwydatnienia, to

A. paralela
B. soliter
C. bindaż
D. dominanta
Odpowiedź "soliter" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do techniki sadzenia roślin, w której pojedyncze, okazałe drzewo lub roślina jest eksponowane na tle trawnika lub innego krajobrazu. Tego rodzaju sadzenie pozwala na pełne wyeksponowanie walorów estetycznych rośliny, jej kształtu, formy oraz koloru, co stanowi kluczowy element w projektowaniu ogrodów oraz przestrzeni zielonych. Przykładem może być sadzenie dębów, buków czy innych drzew o dużym rozroście, które stają się centralnym punktem w ogrodzie lub parku. W kontekście standardów projektowych, ważne jest, aby rośliny były sadzone z odpowiednią przestrzenią do wzrostu, co zapewnia ich zdrowie i estetyczny wygląd. W praktyce, solitery wykorzystywane są również w aranżacjach przestrzeni publicznych, gdzie ich dominacja wizualna przyciąga uwagę i tworzy punkt orientacyjny dla odwiedzających. Takie podejście wpisuje się w zasady tworzenia harmonijnych i funkcjonalnych przestrzeni zielonych.

Pytanie 25

Jaki sposób ochrony bryły korzeniowej rekomendujesz dla drzew wykopanych bezpośrednio z ziemi i przygotowanych do transportu?

A. Zawijanie folią
B. Balotowanie
C. Związywanie sznurkiem
D. Sadzenie w donicach
Balotowanie to jedna z najefektywniejszych metod zabezpieczania bryły korzeniowej roślin drzewiastych wykopanych z gruntu, szczególnie przed transportem. Ta technika polega na owinięciu bryły korzeniowej materiałem, takim jak jute lub inny biodegradowalny materiał, i związaniu jej sznurkiem, co minimalizuje uszkodzenia korzeni oraz utratę wilgoci. Balotowanie jest szczególnie polecane dla większych drzew i krzewów, ponieważ pozwala na transport roślin w sposób, który nie tylko chroni ich system korzeniowy, ale także ułatwia ich późniejsze sadzenie w nowym miejscu. W praktyce, balotowanie jest stosowane w szkółkach oraz przez profesjonalnych ogrodników, którzy dbają o zachowanie jak najlepszej kondycji roślin podczas transportu. Dodatkowo, ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, które akcentują znaczenie ochrony bryły korzeniowej w procesach przesadzania. Warto również zauważyć, że balotowanie jest stosowane w połączeniu z innymi formami pielęgnacji roślin, takimi jak odpowiednie nawadnianie przed transportem oraz stosowanie nawozów, co wspiera ich zdrowy rozwój po przesadzeniu.

Pytanie 26

Aby osiągnąć wyraźne, silne kontrasty, na rabacie kwiatowym warto zestawić rośliny o kolorach podstawowych z roślinami o kolorach

A. skomplikowanych
B. podstawowych
C. neutralnych
D. dopełniających
Wybór złożonych, neutralnych lub dopełniających barw jako uzupełnienia dla roślin o barwach zasadniczych może prowadzić do mniej wyrazistych efektów wizualnych. Rośliny o złożonych kolorach, często składających się z wielu odcieni, mogą nie zapewnić tego samego poziomu kontrastu co barwy zasadnicze. Ponadto, neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy beż, mają tendencję do wprowadzania spokoju i mogą przytłumić intensywność barw zasadniczych, co obniża ich wyrazistość. Z kolei barwy dopełniające, które znajdują się naprzeciwko kolorów zasadniczych na kole barw, mogą tworzyć silny kontrast, ale nie są zalecane do łączenia z roślinami o tych samych barwach, ponieważ mogą koncentrować uwagę na jednym kolorze, co nie sprzyja zrównoważonemu odbiorowi całej kompozycji. Kluczowe jest zrozumienie, że kontrasty w projektowaniu ogrodów powinny być przemyślane i najlepiej osiąga się je poprzez harmonijne zestawianie barw zasadniczych, co potwierdzają zasady podstawowej teorii kolorów. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu kwietników korzystać z barw, które podkreślają ich naturalne piękno i zwiększają estetyczną wartość aranżacji.

Pytanie 27

Oblicz objętość wykopanego materiału ziemnego przy użyciu wgłębnika o wymiarach 10x20x0,5 m.

A. 50 m3
B. 150 m3
C. 100 m3
D. 200 m3
W przypadku odpowiedzi 150 m3, można zauważyć, że obliczenie objętości wykopu zostało przeprowadzone w sposób błędny. Użytkownik mógł pomylić jednostki lub źle zinterpretować wymiary wykopu. Zbyt duża wartość objętości mogła wyniknąć z nieodpowiedniego pomnożenia wartości wymiarów, co często zdarza się, gdy brakuje precyzyjnego podejścia do obliczeń. Odpowiedź 50 m3 także jest niewłaściwa, ponieważ nie uwzględnia wszystkich wymiarów. Możliwe, że wynik ten pochodzi z pomylenia wysokości z długością, co prowadzi do znaczącego zaniżenia objętości. Podobna sytuacja dotyczy odpowiedzi 200 m3, która jest wynikiem wyraźnego nadmierzenia wymiarów, co również nie jest powszechną praktyką w obliczeniach inżynieryjnych. W praktyce przy obliczaniu objętości wykopów niezwykle istotne jest zachowanie dokładności oraz umiejętność stosowania właściwych jednostek, ponieważ jakiekolwiek błędy mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych oraz organizacyjnych w trakcie realizacji projektu. Standardy inżynieryjne oraz dobre praktyki wymagają staranności w procesie pomiarów i obliczeń, co pomaga w unikaniu takich pomyłek i zapewnia efektywność oraz dokładność w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 28

Jakie gatunki roślin nadają się do uprawy w gospodarstwie dysponującym glebami ubogimi, suchymi oraz piaszczystymi?

A. Jałowce (Juniperus sp.)
B. Borówki (Yaccinium sp.)
C. Azalie (Rhododendron sp.)
D. Żywotniki (Thuja sp.)
Żywotniki (Thuja sp.), borówki (Vaccinium sp.) oraz azalie (Rhododendron sp.) to rośliny, które nie są idealnymi kandydatami do uprawy w trudnych warunkach glebowych, a ich wybór może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Żywotniki, mimo że są roślinami iglastymi, preferują gleby żyzne i wilgotne. Ich rozwój może być znacznie ograniczony w warunkach ubogich, co prowadzi do problemów ze wzrostem i chorobami. Z kolei borówki, które wymagają kwaśnej gleby, są wrażliwe na przeszacowanie wilgotności oraz wymogi dotyczące pH, co czyni je nieodpowiednimi dla gleb piaszczystych, które nie zatrzymują wody. Azalie, będące roślinami kwasolubnymi, również nie będą dobrze rosnąć w glebach o niskiej jakości, a ich wymagania dotyczące podłoża są znacznie wyższe niż te, które może zaoferować piaszczysta gleba. Należy także zauważyć, że typowe błędy myślowe polegają na przypisywaniu roślinom zdolności do adaptacji bez uwzględnienia ich specyficznych wymagań środowiskowych. Wybór roślin powinien być zawsze oparty na gruntownej analizie warunków glebowych oraz klimatycznych, co jest kluczowe dla sukcesu w uprawie rolniczej.

Pytanie 29

Aby zwiększyć odporność roślin na mróz, używa się nawozów

A. potasowych
B. azotowych
C. siarkowych
D. manganowych
Stosowanie nawozów siarkowych, manganowych czy azotowych w celu zwiększenia mrozoodporności roślin jest nieadekwatne i nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Nawozy siarkowe, choć ważne dla roślin, przede wszystkim wpływają na syntezę białka i procesy związane z metabolizmem azotu, nie mają jednak bezpośredniego wpływu na mrozoodporność. Siarka jest niezbędnym składnikiem do produkcji aminokwasów, ale jej rola nie obejmuje poprawy odporności na niskie temperatury. Jeżeli chodzi o nawozy manganowe, ich działanie koncentruje się głównie na procesach fotosyntezy i metabolizmie węglowodanów, co nie przekłada się na zwiększoną mrozoodporność. Mangan wspiera również działanie enzymów, jednak nie ma znaczącego wpływu na adaptację roślin do warunków mroźnych. Z kolei nawozy azotowe, chociaż kluczowe dla wzrostu wegetatywnego, mogą w rzeczywistości osłabiać rośliny w okresie zimowym. Nadmiar azotu sprzyja bujnemu wzrostowi w okresie wegetacyjnym, ale może prowadzić do osłabienia struktury komórkowej roślin, co czyni je wrażliwszymi na mróz. Typowym błędem w myśleniu jest postrzeganie wszystkich nawozów jako równoważnych w kontekście ochrony przed mrozem, co ignoruje złożoność procesów biochemicznych zachodzących w roślinach. Dlatego kluczowe jest zastosowanie odpowiednich nawozów, takich jak potasowe, które wspierają mechanizmy obronne roślin.

Pytanie 30

Czarne plamy występujące na liściach róż wskazują na

A. mączniaka prawdziwego
B. szarą pleśń
C. czarną plamistość
D. raka wgłębionego
Czarne plamy na liściach róż są charakterystycznym objawem czarnej plamistości, choroby grzybiczej wywoływanej przez patogeny z rodzaju Diplocarpon. Ta choroba występuje szczególnie w warunkach wysokiej wilgotności i ciepłej temperatury, co sprzyja rozwojowi grzybów. Zmiany chorobowe na liściach najpierw pojawiają się jako małe, ciemne plamki, które z czasem powiększają się i mogą prowadzić do całkowitego obumierania liści. Praktyczne podejście do ochrony róż przed tą chorobą obejmuje stosowanie fungicydów oraz przestrzeganie zasad agrotechnicznych, takich jak zapewnienie odpowiedniej wentylacji, unikanie nadmiernej wilgoci oraz usuwanie opadłych liści. Warto również wybierać odmiany róż odpornych na czarną plamistość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie uprawy roślin ozdobnych. Utrzymanie zdrowych roślin poprzez odpowiednią pielęgnację jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi chorób grzybowych.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Gospodarstwo działające w ogrodnictwie, o powierzchni 0,5 ha nowoczesnych szklarni oraz tuneli foliowych z systemem ogrzewania, dysponuje możliwościami do produkcji

A. materiału wyjściowego do pędzenia roślin cebulowych
B. wysokiej klasy krzewów róż
C. rozsad na potrzeby różnych klientów
D. drzew i krzewów dekoracyjnych w pojemnikach
Gospodarstwo ogrodnicze o powierzchni 0,5 ha, z nowoczesnymi szklarniami i tunelami foliowymi, to naprawdę świetne miejsce do produkcji rozsady. Przy odpowiednich warunkach, jak temperatura, wilgotność czy dostęp do światła, rośliny rosną zdrowe i w dobrej jakości. W tych warunkach można korzystać z różnych technik, które pomagają w intensywnej produkcji, na przykład z nawadniania czy nawożenia. Dobrze dobrane odmiany roślin pozwalają na lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów, co na pewno daje przewagę na rynku. Przykładem mogą być pomidory czy papryka, które trzeba wcześniej wysiewać i pielęgnować w szklarni, zanim trafią na pole. Te praktyki nie tylko sprzyjają lepszemu rozwojowi gospodarstw, ale także spełniają normy jakości i bezpieczeństwa, co dzisiaj jest bardzo ważne.

Pytanie 34

Jakim jednoliściennym chwastem można spotkać w trawnikach?

A. pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)
B. mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
C. perz właściwy (Elymus repens)
D. bylica pospolita (Artemisia vulgaris)
Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest rośliną wieloletnią, której liście i kwiaty są często mylone z chwastami, jednak w kontekście trawnika pełni rolę pożyteczną, przyciągając pszczoły i inne zapylacze. Jego obecność może być postrzegana jako wskaźnik żyzności gleby, a niekoniecznie jako problem. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) to roślina, która preferuje wilgotne środowiska i jest bardziej związana z miejscami zacienionymi, a jej obecność w trawnikach jest rzadsza. Jej właściwości mogą być wykorzystane w ziołolecznictwie oraz jako składnik nawozów organicznych, co czyni ją bardziej pożyteczną niż inwazyjną. Bylica pospolita (Artemisia vulgaris) także nie jest typowym chwastem jednoliściennym w trawnikach. Znana ze swoich właściwości odstraszających szkodniki, może występować w przydrożach, ale jej obecność w zdrowym trawniku jest ograniczona. Generalnie, do chwastów jednoliściennych zalicza się rośliny, które mają charakterystyczną budowę liści i systemu korzeniowego, który znacznie różni się od roślin dwuliściennych. Stąd, odpowiedzi te nie tylko nie są właściwe, ale również pokazują zamieszanie w identyfikacji typowych roślin występujących w trawnikach, co może prowadzić do niewłaściwych praktyk w pielęgnacji zieleni.

Pytanie 35

Jaką metodę sadzenia powinno się wybrać przy sadzeniu zimozielonych roślin iglastych?

A. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" jesienią po zakończeniu okresu wegetacji
B. Sadzenie z bryłą korzeniową latem w pełni okresu wegetacyjnego
C. Sadzenie z bryłą korzeniową wiosną zaraz po zauważeniu pierwszych oznak wegetacji
D. Sadzenie z tzw. "gołym korzeniem" wczesną wiosną przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji
Sadzenie zimozielonych roślin iglastych z bryłą korzeniową wiosną, zaraz po pojawieniu się pierwszych oznak wegetacji, to najlepsza praktyka, ponieważ w tym czasie rośliny są w fazie aktywnego wzrostu, co sprzyja ich adaptacji do nowego środowiska. Wiosenne sadzenie umożliwia roślinom wykorzystanie dostępnych zasobów wodnych i składników odżywczych w glebie, co zwiększa szanse na ich prawidłowy rozwój. Dodatkowo, przy zastosowaniu bryły korzeniowej, minimalizowane są uszkodzenia systemu korzeniowego, co jest kluczowe dla ich dalszego wzrostu. Warto również zwrócić uwagę na jakość materiału sadzeniowego – rośliny powinny być zdrowe, odpowiednio nawadniane i chronione przed szkodnikami. Przykłady zastosowania tej metody obejmują sadzenie takich roślin jak tuje, świerki czy sosny, które po posadzeniu w odpowiednich warunkach są w stanie szybko się ukorzenić i rozwinąć.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który musi czekać na transport dłużej niż 2 dni, powinien być zadołowany

A. w suchym piasku, w miejscu nasłonecznionym
B. w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym
C. w wilgotnym piasku, w miejscu nasłonecznionym
D. w suchym piasku, w miejscu zacienionym
Wybór odpowiedzi 'w wilgotnym piasku, w miejscu zacienionym' jest prawidłowy, ponieważ materiał szkółkarski oznaczony symbolem bB, który wymaga dłuższego czasu oczekiwania na transport, powinien być zadołowany w warunkach sprzyjających jego przetrwaniu. Wilgotny piasek zapewnia odpowiednią wilgotność, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia korzeni roślin. Zadołowanie materiału w suchym podłożu prowadzi do wysychania korzeni i poważnych uszkodzeń, co może wpłynąć na dalszy wzrost i kondycję roślin. Miejsce zacienione chroni materiał przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, które mogą powodować dodatkowy stres i odwodnienie roślin, szczególnie przy dłuższym czasie oczekiwania. Przykładem zastosowania tej praktyki jest zadołowanie drzew owocowych, które wymaga szczególnej dbałości o korzenie, aby przygotować je do dalszego transportu i sadzenia w odpowiednich warunkach. Warto również zwrócić uwagę na standardy dotyczące transportu i przechowywania materiału roślinnego, które podkreślają znaczenie utrzymania optymalnych warunków wilgotności i temperatury.

Pytanie 38

Obumarłe kwiatostany oraz wyraźne plamy na liściach pokryte szarym, puszystym nalotem wskazują, że roślina jest

A. przenawożona potasem
B. zaatakowana przez szkodniki
C. porażona chorobą wirusową
D. porażona chorobą grzybową
Kwiatostany, które zamierają, oraz widoczne plamy na liściach pokryte puszystym szarym nalotem są klasycznymi objawami chorób grzybowych, a szczególnie mączniaka. Tego rodzaju patogeny mogą powodować znaczne uszkodzenia roślin, prowadząc do osłabienia ich wzrostu i rozwoju. Przykładem może być mączniak rzekomy lub mączniak prawdziwy, które prowadzą do zasychania i obumierania kwiatów oraz liści. W praktyce, aby zaradzić takim chorobom, zaleca się stosowanie fungicydów, które są zgodne z wytycznymi ochrony roślin. Ponadto, istotne jest przestrzeganie zasad płodozmianu oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych, które mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Należy również regularnie monitorować rośliny, aby wczesne wykrycie objawów umożliwiło szybką interwencję i ograniczenie potencjalnych strat. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się uprawą roślin, zarówno w warunkach profesjonalnych, jak i amatorskich.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Jakiego narzędzia używa się do sadzenia rozsad roślin jednorocznych?

A. Szpadlem ostrym
B. Szpadlem prostym
C. Łopatą
D. Łopatką
Łopatka jest narzędziem, które najlepiej sprawdza się przy sadzeniu rozsad roślin jednorocznych ze względu na jej kształt i rozmiar. Umożliwia precyzyjne przenoszenie ziemi i wykopywanie niewielkich dołów, które są idealne do umieszczania młodych roślin. Dzięki niewielkiej powierzchni roboczej, łopatka pozwala unikać nadmiernego uszkadzania korzeni innych pobliskich roślin, co jest kluczowe, gdy sadzimy rozsadę w już zagospodarowanej przestrzeni. Podczas sadzenia, ważne jest, aby wykopać dołek o odpowiedniej głębokości, co zapewnia właściwą stabilizację rośliny oraz sprzyja jej zdrowemu rozwojowi. Łopatka jest także wygodna w użytkowaniu, co zmniejsza ryzyko kontuzji oraz zmęczenia podczas dłuższej pracy w ogrodzie. Dobre praktyki w zakresie sadzenia rozsad zalecają użycie łopatki, aby zachować odpowiednią odległość między roślinami oraz zapewnić im wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Warto również pamiętać o odpowiednim nawadnianiu i przygotowaniu podłoża, co znacząco wpływa na zdrowie roślin.