Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 24 maja 2025 13:47
Data zakończenia: 24 maja 2025 14:04

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W magazynie firmy znajdują się surowce o łącznej wartości 10 000 zł, w tym:
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji głównej wynosi 7 500 zł,
- wartość surowców przeznaczonych do produkcji pomocniczej wynosi 1 000 zł,
- wartość materiałów biurowych wynosi 1 500 zł.
Jaki jest procentowy udział zapasu surowców do produkcji głównej w całkowitej wartości materiałów?

A. 75%

B. 70%

C. 66%

D. 50%

Poprawna odpowiedź to 75%, co wynika z obliczeń opartych na wartościach zgromadzonych w magazynie. Wartość materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej wynosi 7 500 zł, natomiast całkowita wartość materiałów to 10 000 zł. Aby obliczyć udział materiałów przeznaczonych do produkcji podstawowej w całkowitej wartości materiałów, należy zastosować wzór: (wartość materiałów podstawowych / całkowita wartość materiałów) * 100%. Wstawiając wartości, otrzymujemy: (7 500 zł / 10 000 zł) * 100% = 75%. Taki sposób obliczania udziału zapasów jest standardem w zarządzaniu zapasami, co pozwala na ocenę efektywności wykorzystania materiałów w procesie produkcyjnym. W praktyce, wiedza o proporcjach poszczególnych kategorii materiałów jest kluczowa dla podejmowania decyzji dotyczących zakupów oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co prowadzi do zwiększenia efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa.

Pytanie 2

W końcowym bilansie wyroby gotowe są oceniane według

A. cen nabycia

B. wartości godziwej

C. cen zakupu

D. rzeczywistego kosztu wytworzenia

Wybór ceny zakupu jako podstawy wyceny wyrobów gotowych w bilansie końcowym jest mylący, ponieważ cena zakupu odnosi się do wartości nabycia surowców i materiałów, a nie do pełnych kosztów produkcji. Takie podejście nie odzwierciedla rzeczywistych kosztów, jakie firma ponosi w procesie wytwarzania, co prowadzi do zniekształcenia informacji finansowych. Z kolei cena nabycia, która również opiera się na wartościach transakcyjnych, nie uwzględnia kosztów przetwarzania ani ewentualnych strat w trakcie produkcji. Wartość godziwa, mimo że jest istotna w kontekście wyceny niektórych aktywów, nie jest stosowana do wyceny wyrobów gotowych, ponieważ nie bazuje na rzeczywistym koszcie ich wytworzenia, ale na rynkowych ocenach wartości, które mogą być subiektywne i zmienne. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków na temat rentowności i możliwości dalszego rozwoju produkcji. Typowym błędem myślowym jest więc utożsamianie wartości nabycia lub ceny zakupu z rzeczywistym kosztem wytworzenia, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do niewłaściwych decyzji zarządczych oraz finansowych.

Pytanie 3

Która sekcja biznesplanu dostarcza szczegółowych informacji potencjalnym inwestorom na temat zdolności finansowej przedsiębiorstwa, jego zyskowności, przewidywanych wydatków operacyjnych oraz możliwości uzyskania zwrotu z inwestycji?

A. Plan marketingowy

B. Plan finansowy

C. Plan techniczny

D. Plan organizacyjny

Plan finansowy jest kluczowym elementem każdego biznesplanu, który dostarcza inwestorom szczegółowych informacji na temat aspektów finansowych działalności. Obejmuje on prognozy przychodów, zestawienia kosztów operacyjnych, analizę rentowności oraz plany dotyczące płynności finansowej. Przykładowo, w planie finansowym można zawrzeć prognozy cash flow, które wskazują, jak firma zamierza zarządzać swoimi środkami pieniężnymi, co jest istotne dla oceny jej zdolności do regulowania bieżących zobowiązań. Dodatkowo, plan finansowy pokazuje potencjalnym inwestorom, kiedy mogą oczekiwać zwrotu z inwestycji, co jest kluczowym czynnikiem przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Dlatego opracowanie solidnego planu finansowego jest nie tylko wymogiem formalnym, ale i praktycznym narzędziem, które może znacząco zwiększyć atrakcyjność projektu w oczach inwestorów oraz pomóc w monitorowaniu i zarządzaniu finansami firmy zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 4

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. określenie celów

B. nadzór nad realizacją planu

C. poszukiwanie różnych rozwiązań

D. ocena otoczenia konkurencyjnego

Ustalenie celów jest fundamentalnym krokiem w procesie planowania, ponieważ to właśnie na tym etapie definiujemy, co chcemy osiągnąć. Cele powinny być SMART, co oznacza, że powinny być Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Realistyczne i Terminowe. Przykładowo, zamiast mówić 'chcemy zwiększyć sprzedaż', lepiej określić 'chcemy zwiększyć sprzedaż o 20% w ciągu następnych 12 miesięcy'. Takie podejście pozwala nie tylko na precyzyjne zdefiniowanie kierunku działań, ale także ułatwia późniejszą ocenę efektywności podejmowanych działań. W praktyce, wiąże się to z analizą dotychczasowych wyników, badaniem potrzeb klientów oraz trendów rynkowych. Firmy, które skutecznie ustalają cele, często korzystają z narzędzi takich jak Balanced Scorecard, które pomagają w monitorowaniu realizacji celów oraz ich zgodności z wizją i misją organizacji. Dobrze ustalone cele stanowią fundament strategii i motywują zespół do działania, co jest kluczowe w dynamicznych warunkach rynkowych.

Pytanie 5

Na podstawie rachunku nr 10/2019 do umowy o dzieło ustal kwotę podatku dochodowego, którą należy przekazać na rachunek urzędu skarbowego.

Rachunek nr 10/2019 do umowy o dzieło
Kwota brutto	2 860,00 zł
Koszty uzyskania przychodu 50%	1 430,00 zł
Podstawa opodatkowania	1 430,00 zł
Podatek dochodowy	243,10 zł
Podatek do urzędu skarbowego	………… zł
Do wypłaty	2 617,00 zł

A. 243,00 zł

B. 243,10 zł

C. 486,00 zł

D. 486,20 zł

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia dotyczące zasad obliczania podatku dochodowego oraz procesu zaokrąglania. Wiele osób może mylnie przyjąć, że kwotę podatku obliczoną na podstawie dokładnych obliczeń można przekazywać bezpośrednio, co prowadzi do przyjęcia wartości 243,10 zł jako właściwej. Jednakże, w świetle przepisów, podatki należy zaokrąglać w dół, co oznacza, że każda kwota, która kończy się na .10 oraz niżej, musi być zredukowana do najbliższej niższej liczby całkowitej. Kolejną często występującą pomyłką jest przekonanie, że podatek można zaokrąglić w górę, co jest praktyką niezgodną z obowiązującymi normami prawnymi i standardami rachunkowości. Zrozumienie procesu obliczania podatku oraz zaokrąglania jest kluczowe w pracy każdego przedsiębiorcy lub freelancera. Sprawne i prawidłowe obliczanie podatków nie tylko wpływa na wymogi prawne, ale także na efektywne zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Typowe błędy myślowe, takie jak zignorowanie zasad zaokrąglania, mogą prowadzić do nieprawidłowego obliczenia zobowiązań podatkowych, co w efekcie może wywołać problemy z organami skarbowymi, w tym nałożenie dodatkowych kar. Dlatego ważne jest, aby każdy, kto zajmuje się obliczeniami podatkowymi, miał świadomość przepisów oraz standardów dotyczących zaokrąglania, co pozwala na unikanie niepotrzebnych problemów w przyszłości.

Pytanie 6

Dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać według kategorii archiwalnej?

A. B 10

B. B 5

C. B 25

D. B 50

Przechowywanie dokumentów inwentaryzacyjnych przez okres 10, 25 lub 50 lat jest niezgodne z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami archiwizacji. Wybór dłuższego okresu archiwizacji niż wymagany może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dokumentami, a także do problemów związanych z przestrzenią magazynową oraz kosztami przechowywania. Dokumenty, które nie są już potrzebne do celów operacyjnych, powinny być skutecznie usuwane, aby zminimalizować ryzyko niewłaściwego dostępu do informacji, które mogą być wrażliwe lub nieistotne z perspektywy działalności przedsiębiorstwa. Często błędne przekonania dotyczące długoterminowego przechowywania dokumentów wynikają z obawy przed utratą ważnych danych lub nieznajomości przepisów dotyczących archiwizacji. Ważne jest, aby każda organizacja miała świadomość, że istnieją określone ramy czasowe związane z przechowywaniem dokumentów, które powinny być ściśle przestrzegane. Ponadto, w przypadku ewentualnych kontroli, krótszy okres archiwizacji może ułatwić audytorom dostęp do potrzebnych dokumentów, zamiast przeszukiwania niepotrzebnych zbiorów. Utrzymywanie dokumentacji w obrębie wymaganych ram czasowych wspiera efektywność w zarządzaniu informacjami oraz sprzyja lepszemu wykorzystaniu zasobów organizacyjnych.

Pytanie 7

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów	1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu	230,00
Wartość brutto zakupionych towarów	1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów	1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży	345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów	1 845,00

A. 330 zł do zwrotu.

B. 230 zł do zapłaty.

C. 345 zł do zwrotu.

D. 115 zł do zapłaty.

Aby pomyślnie ustalić wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT, kluczowe jest zrozumienie różnicy między podatkiem VAT należnym a naliczonym. W sytuacji, gdy podatek VAT należny przewyższa podatek VAT naliczony, należy zapłacić różnicę, co w tym przypadku wynosi 115 zł. Praktycznie oznacza to, że firma generuje więcej przychodów, które podlegają opodatkowaniu, niż wydatków, z których może odliczyć podatek. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości i dobrą praktyką w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości, co pozwala na uniknięcie problemów z urzędami skarbowymi. Na przykład, każda firma powinna regularnie analizować swoje rozrachunki VAT, aby na bieżąco monitorować swoje zobowiązania podatkowe oraz uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek podczas kontroli skarbowej. Warto również zaznaczyć, że poprawne ustalanie rozrachunków VAT jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Obligacje Skarbu Państwa nabyte przez firmę, które mają termin wykupu dłuższy niż 1 rok, klasyfikowane są jako

A. wartości niematerialne i prawne.

B. inwestycje długoterminowe.

C. rzeczowe aktywa trwałe.

D. aktywa trwałe.

Odpowiedzi na pytanie dotyczące klasyfikacji obligacji Skarbu Państwa z terminem wykupu powyżej 1 roku jako środków trwałych, rzeczowych aktywów trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych są błędne z kilku kluczowych powodów. Środki trwałe to aktywa, które przedsiębiorstwo wykorzystuje w swojej działalności przez dłuższy czas, takie jak budynki, maszyny czy środki transportu, i które są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej. Obligacje nie spełniają tej definicji, ponieważ są instrumentami finansowymi, a nie fizycznymi zasobami. Rzeczowe aktywa trwałe także są związane z posiadaniem materialnych dóbr, co wyklucza obligacje, które są formą zobowiązania emitenta wobec właściciela obligacji. Z kolei wartości niematerialne i prawne obejmują aktywa, które nie mają postaci materialnej, takie jak patenty, licencje czy znaki towarowe. Obligacje, mimo że mogą generować dochody, nie są klasyfikowane jako wartości niematerialne, ponieważ nie niosą ze sobą praw do korzystania z czyjegoś dobra niematerialnego. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich nieprawidłowych klasyfikacji, jest mylenie różnych kategorii aktywów. Ważne jest zrozumienie, że klasyfikacja aktywów ma kluczowe znaczenie dla zarządzania finansami przedsiębiorstwa oraz dla jego raportowania finansowego, co w praktyce wpływa na podejmowanie decyzji inwestycyjnych.

Pytanie 9

W tabeli zamieszczone są cztery grupy czynników, stanowiących elementy analizy SWOT. Wskaż grupę, w której znajdują się czynniki wskazujące słabe strony przedsiębiorstwa.

A.	B.
− niewielka liczba firm konkurencyjnych − rozpoznawalność firmy na rynku krajowym	− wyeksploatowane maszyny produkcyjne − wysokie koszty stałe produkcji
C.	D.
− wysokie kwalifikacje kadry kierowniczej − ekologiczna technologia produkcji	− wysokie oprocentowanie kredytów bankowych − sezonowość popytu na produkty firmy

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ odnosi się do słabych stron przedsiębiorstwa, które są kluczowym elementem analizy SWOT. Słabe strony to te czynniki, które mogą negatywnie wpływać na zdolność firmy do osiągania celów i konkurowania na rynku. Przykłady, takie jak wyeksploatowane maszyny produkcyjne i wysokie koszty stałe produkcji, są istotnymi wskaźnikami, które mogą obniżać efektywność operacyjną. Zrozumienie tych słabości jest niezbędne do opracowania skutecznych strategii poprawy. Na przykład, identyfikacja wyeksploatowanych maszyn może skłonić do inwestycji w nowoczesny sprzęt, co z kolei może zwiększyć wydajność i obniżyć koszty. Analiza SWOT jest szeroko stosowana w strategii zarządzania, a jej poprawne przeprowadzenie pozwala na lepsze planowanie i podejmowanie decyzji w oparciu o rzeczywiste dane o stanie przedsiębiorstwa.

Pytanie 10

Jan Nowak, po otrzymaniu informacji o wysokości podatku od nieruchomości, złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Która zasada postępowania administracyjnego została w tym przypadku zastosowana?

A. Zasada dwuinstancyjności postępowania

B. Zasada szybkości oraz prostoty postępowania.

C. Zasada trwałości decyzji administracyjnych.

D. Zasada ugodowego załatwiania sporów.

Zasada ugodowego załatwiania spornych spraw nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji. Odnosi się ona do możliwości osiągnięcia porozumienia między stronami konfliktu administracyjnego, co w przypadku odwołania od decyzji podatkowej nie jest standardowym podejściem. W rzeczywistości, w sprawach podatkowych, decyzje często są podejmowane na podstawie przepisów prawa, które nie przewidują możliwości ugodowego załatwienia sporu. Zasada trwałości decyzji administracyjnych sugeruje, że decyzje powinny być stabilne i niezmienne, co może prowadzić do przekonania, że odwołanie nie jest w ogóle możliwe. Jednakże, prawo administracyjne dopuszcza odwołanie jako środek kontrolny i naprawczy, co stoi w sprzeczności z tą zasadą. Wreszcie, zasada szybkości i prostoty postępowania odnosi się do procedur, które powinny być efektywne, ale nie uzasadnia ona samego odwołania. Mylenie tych zasad może prowadzić do błędnych interpretacji prawa administracyjnego i nieprawidłowych wniosków dotyczących możliwości korzystania z prawa do odwołania. W kontekście administracyjnym, kluczowe jest zrozumienie, że dwuinstancyjność umożliwia pełne wykorzystanie ścieżek odwoławczych, co nie jest uwzględniane przez inne zasady.

Pytanie 11

Dokument notarialny dotyczący założenia spółki, który musi być przechowywany bezterminowo, zalicza się do kategorii dokumentów

A. BE

B. A

C. BC

D. B

Akt notarialny założenia spółki jest dokumentem, który poświadcza ważną czynność prawną, jaką jest ustanowienie spółki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, takie dokumenty powinny być archiwizowane bezterminowo, co sprawia, że są zaliczane do kategorii A. Dokumenty w kategorii A to te, które mają szczególne znaczenie dla działalności firmy oraz jej historii. Przykładem ich znaczenia może być możliwość dochodzenia roszczeń w przyszłości, jak i potrzebne są do analizy procesów biznesowych. Dodatkowo, archiwizacja aktów notarialnych w odpowiedniej formie jest kluczowa dla zapewnienia zgodności z regulacjami prawnymi i standardami branżowymi, co może być istotne w przypadku kontroli skarbowej czy audytów. Dokumenty te powinny być przechowywane w odpowiednich warunkach, aby zapewnić ich trwałość i dostępność w razie potrzeby, co zmniejsza ryzyko związane z utratą informacji ważnych dla funkcjonowania spółki.

Pytanie 12

Hurtownia nabyła towar za cenę brutto 756,00 zł, wliczając podatek VAT w wysokości 8%. Marża hurtowa wynosi 50% od ceny zakupu netto. Jaką kwotę będzie miała cena sprzedaży brutto tego towaru?

A. 1 050,00 zł

B. 1 134,00 zł

C. 1 291,50 zł

D. 1 224,72 zł

Odpowiedź 1 134,00 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć cenę sprzedaży brutto towaru, należy najpierw obliczyć cenę zakupu netto. Cena brutto wynosi 756,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%. Możemy obliczyć cenę netto, stosując wzór: cena netto = cena brutto / (1 + stawka VAT). W tym przypadku: 756,00 zł / 1,08 = 700,00 zł. Następnie obliczamy marżę hurtową, która wynosi 50% od ceny zakupu netto, co daje: 700,00 zł * 0,50 = 350,00 zł. Cena sprzedaży netto towaru to suma ceny zakupu netto oraz marży, czyli 700,00 zł + 350,00 zł = 1 050,00 zł. Na koniec dodajemy VAT do ceny sprzedaży netto: 1 050,00 zł * 1,08 = 1 134,00 zł. Przykład ten pokazuje, jak ważne jest zrozumienie procesu kalkulacji cen sprzedaży w kontekście podatków oraz marży, co jest integralną częścią strategii cenowej w działalności hurtowej.

Pytanie 13

Która zasada wskazuje na tworzenie planów w sposób umożliwiający ich adaptację do zmieniających się warunków zewnętrznych i wewnętrznych?

A. Zasada realności planu

B. Zasada racjonalnego działania

C. Zasada wariantowości planu

D. Zasada elastyczności planowania

Elastyczność w planowaniu to naprawdę ważna sprawa w każdej firmie. Chodzi o to, żeby plany były na tyle giętkie, żeby dało się je dostosować do różnych sytuacji, które mogą się pojawić. Weźmy na przykład branżę IT. Tam często zmieniają się wymagania projektów przez nowe trendy czy oczekiwania klientów. Jak mamy elastyczne plany, to zespoły mogą szybko reagować na te zmiany, co sprawia, że lepiej sobie radzą na rynku. Dobrym pomysłem jest regularne sprawdzanie, co się dzieje na rynku i w firmie – to pozwoli na bieżąco aktualizować plany. Warto też zauważyć, że różne metody zarządzania projektami, jak PMBOK, mówią o tym, jak elastyczność jest kluczowa dla sukcesu.

Pytanie 14

Duża ilość towarów przechowywanych w magazynie na wypadek wzrostu cen lub ich ograniczonej dostępności określana jest mianem zapasu

A. sezonowym

B. bieżącym

C. spekulacyjnym

D. zbędnym

Zapas spekulacyjny to termin odnoszący się do zgromadzenia materiałów, które są nabywane z myślą o przyszłych wzrostach cen lub ograniczeniu dostępności tychże materiałów. Takie podejście jest powszechnie stosowane w strategiach zarządzania zapasami, szczególnie w branżach, gdzie ceny surowców mogą podlegać dużym wahaniom. Na przykład, firmy zajmujące się handlem ropą naftową często gromadzą zapasy surowca w okresach niskich cen, aby móc je sprzedać, gdy ceny wzrosną. Dobre praktyki w zarządzaniu zapasami wskazują, że strategia ta powinna być oparta na rzetelnej analizie rynku oraz prognozach trendów, aby minimalizować ryzyko związane z przetrzymywaniem nadmiernych zapasów. Utrzymanie zapasów spekulacyjnych może również wiązać się z kosztami magazynowania oraz ryzykiem związanym z psuciem się towarów, dlatego kluczowe jest zrozumienie dynamiki rynku oraz analizowanie potencjalnych korzyści i strat związanych z taką strategią.

Pytanie 15

W trakcie inwentaryzacji w magazynie odkryto braki w towarze. Komisja inwentaryzacyjna ustaliła, że
- braki o wartości 4 200 złotych były spowodowane zdarzeniami losowymi,
- braki wynoszące 800 złotych są skutkiem ubytków naturalnych w granicach norm,
- braki wynikające z zaniedbań obowiązków pracownika magazynowego o wartości 500 złotych.

Na podstawie tych informacji określono, że wartość niedoborów niezawinionych wynosi

A. 5 000 złotych

B. 4 200 złotych

C. 4 700 złotych

D. 800 złotych

Odpowiedź 5 000 złotych jest poprawna, ponieważ obejmuje całkowitą wartość niedoborów, które nie są wynikiem zaniedbań pracowników ani ubytków naturalnych. W analizowanej sytuacji mamy trzy kategorie niedoborów: 4 200 złotych spowodowane zdarzeniami losowymi, 800 złotych jako ubytki naturalne oraz 500 złotych jako wynik zaniedbań. Z perspektywy księgowej i zarządzania ryzykiem, niedobory niezawinione należy rozpatrywać jako te, które nie są wynikiem błędnych działań ludzkich. Ostatecznie, aby obliczyć wartość niedoborów niezawinionych, dodajemy kwoty niedoborów spowodowanych zdarzeniami losowymi oraz ubytków naturalnych, co daje nam 4 200 zł + 800 zł = 5 000 zł. W kontekście audytów wewnętrznych oraz skutecznego zarządzania zasobami, jest to kluczowe, aby odpowiednio klasyfikować i raportować te zasoby. Dobrą praktyką w firmach jest regularne przeprowadzanie inwentaryzacji, co pozwala na szybsze wykrywanie nieprawidłowości oraz efektywniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 16

W gospodarce zjawisko inflacji jest wynikiem

A. wzrostu zdolności nabywczej pieniądza

B. wzrostu standardu dóbr i usług

C. wzrostu wartości nominalnej pieniądza

D. wzrostu ogólnego wskaźnika cen

Wzrost ogólnego poziomu cen jest kluczowym wskaźnikiem inflacji, który odnosi się do średniego wzrostu cen dóbr i usług w gospodarce. Inflacja może być wynikiem różnych czynników, w tym zwiększonego popytu na dobra i usługi, wzrostu kosztów produkcji, czy nadmiernej podaży pieniądza przez bank centralny. Przykładem może być sytuacja, w której w wyniku wzrostu dochodów ludności rośnie popyt na mieszkania, co prowadzi do wzrostu cen nieruchomości. Długotrwały wzrost cen wpływa na obniżenie siły nabywczej pieniądza, a w konsekwencji może prowadzić do zmian w polityce monetarnej. W praktyce, zrozumienie mechanizmów inflacji jest istotne dla przedsiębiorstw, które muszą dostosować swoje strategie cenowe oraz planować długoterminowe inwestycje. Analitycy często śledzą wskaźniki takie jak wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI), aby monitorować tempo inflacji oraz podejmować odpowiednie działania, zgodne z zasadami ekonomii i zarządzania finansami.

Pytanie 17

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. analiza środowiska konkurencyjnego

B. ocena swoich zasobów i umiejętności

C. określenie celów firmy

D. rozpoznanie problemów

Ustalenie celów przedsiębiorstwa jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie planowania strategicznego. Cele powinny być zgodne z misją organizacji oraz jej wizją na przyszłość. Poprzez ustalanie celów możliwe jest wyznaczenie konkretnych kierunków działania oraz mierników sukcesu. Przykładem może być przedsiębiorstwo, które planuje zwiększenie swojej obecności na rynku o 20% w ciągu najbliższych trzech lat. Taki cel wymaga zidentyfikowania odpowiednich strategii, takich jak rozwój produktów, ekspansja geograficzna czy poprawa jakości usług. W praktyce, efektywne ustalanie celów opiera się na metodologii SMART, która zakłada, że cele powinny być: konkretne (Specific), mierzalne (Measurable), osiągalne (Achievable), realistyczne (Relevant) oraz określone w czasie (Time-bound). Właściwie zdefiniowane cele pozwalają nie tylko na skuteczne planowanie, ale także na motywowanie zespołu oraz monitorowanie postępów. Przykłady standardów, które wspierają ustalanie celów, obejmują normy ISO 9001 dotyczące zarządzania jakością, gdzie jasno określone cele są fundamentem ciągłego doskonalenia procesów.

Pytanie 18

Który dokument powinien być umieszczony w części B akt osobowych zatrudnionego?

A. Prośba o korektę świadectwa pracy

B. Oświadczenie o zgodzie na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe

C. Rozwiązanie umowy o pracę

D. Oświadczenie o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych w celach rekrutacyjnych

Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe jest dokumentem, który powinien znajdować się w części B akt osobowych pracownika, ponieważ jest to istotny element dotyczący wynagrodzenia i jego wypłaty. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca ma obowiązek prowadzić dokumentację dotyczącą wynagrodzeń, a zgoda pracownika na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe jest kluczowa dla przejrzystości i formalności tego procesu. W praktyce, brak takiego dokumentu może prowadzić do problemów z wypłatą wynagrodzenia i ewentualnych sporów z pracownikami. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją personalną zalecają, aby wszystkie zgody dotyczące wynagrodzeń, w tym na przekazywanie wynagrodzenia na konto bankowe, były starannie archiwizowane. Dzięki temu, w razie potrzeby, można szybko i łatwo odwołać się do tych informacji. Dokumentacja taka zabezpiecza obie strony przed nieporozumieniami i jest zgodna z regulacjami dotyczącymi ochrony danych osobowych, co również jest bardzo istotne w kontekście współczesnych standardów HR.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, w którym kwartale średni zapas towarów odnawiano najczęściej.

Kwartał	Przychody ze sprzedaży w zł	Średni zapas towarów w zł
I	88 000	11 000
II	78 000	12 000
III	87 500	12 500
IV	90 000	10 000

A. W III kwartale.

B. W IV kwartale.

C. W I kwartale.

D. W II kwartale.

Wybór IV kwartału jako okresu, w którym średni zapas towarów odnawiano najczęściej, jest prawidłowy z kilku kluczowych powodów. W analizie danych odnotowano, że w IV kwartale zapas towarów był odnawiany aż 9 razy, co stanowi najwyższy wynik w porównaniu do pozostałych kwartałów. Taki poziom odnawiania jest często skutkiem zwiększonej aktywności sprzedażowej, jakie zazwyczaj występują w tym okresie, związanej z końcowymi wyprzedażami oraz sezonem zakupowym. Przykładowo, firmy, które skutecznie zarządzają swoim zapasem, mogą zauważyć, że w okresach większego popytu, jak np. przed Świętami, konieczne staje się częstsze odnawianie zapasów, aby uniknąć braków na magazynie. Warto również zauważyć, że odpowiednie zarządzanie zapasami jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, które promują zminimalizowanie kosztów przechowywania poprzez optymalizację procesów zaopatrzenia. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale również poprawia satysfakcję klienta poprzez zapewnienie dostępności towarów w kluczowych momentach sprzedażowych.

Pytanie 20

Przygotowując miejsce pracy na komputerze dla pracownika zgodnie z zasadami BHP, na co należy zwrócić szczególną uwagę?

A. typ okien i drzwi

B. typ urządzeń peryferyjnych

C. pojemność dysku twardego

D. odpowiednią wysokość biurka i krzesła

Właściwa wysokość stołu i krzesła jest kluczowa dla ergonomii stanowiska komputerowego, co ma bezpośredni wpływ na zdrowie i komfort pracy pracownika. Zgodnie z zasadami BHP oraz wytycznymi ergonomii, biurko powinno być ustawione na wysokości, która pozwala na swobodne ułożenie rąk w pozycji prostoliniowej, a stopy powinny swobodnie spoczywać na podłodze. Wysokość siedziska krzesła powinna być regulowana, aby umożliwić użytkownikowi dopasowanie do indywidualnych potrzeb. Przykładowo, biurka dla osób pracujących przy komputerze powinny być ustawione na wysokości od 70 do 80 cm, a wysokość siedziska krzesła powinna wynosić od 40 do 50 cm. Ponadto, ważne jest, aby krzesło miało odpowiednie wsparcie lędźwiowe, co zmniejsza ryzyko bólu pleców. Uwzględnienie tych aspektów nie tylko poprawia komfort pracy, ale również zmniejsza ryzyko wystąpienia schorzeń związanych z długotrwałym siedzeniem, takich jak zespół cieśni nadgarstka czy bóle kręgosłupa. Dobrze zaprojektowane stanowisko pracy zgodne z zasadami ergonomii wspiera również efektywność oraz wydajność pracowników.

Pytanie 21

Właścicielka firmy krawieckiej otrzymała rachunek za wykorzystaną energię elektryczną. W podatkowej ewidencji przychodów i rozchodów rachunek ten zostanie ujęty w pozycji

A. pozostałe wydatki

B. wartość sprzedanych produktów i usług

C. koszty uboczne zakupu

D. zakup towarów handlowych i materiałów

Kiedy analizujemy inne odpowiedzi, zauważamy nieporozumienia dotyczące klasyfikacji kosztów. Odpowiedź sugerująca 'wartość sprzedanych towarów i usług' jest niewłaściwa, ponieważ odnosi się do przychodów, a nie kosztów, które są związane z działalnością operacyjną. Koszty energii elektrycznej nie wpływają bezpośrednio na określenie wartości towarów i usług sprzedanych, lecz są klasyfikowane jako wydatki operacyjne. Z kolei stwierdzenie, że energię elektryczną można zakwalifikować jako 'koszty uboczne zakupu', jest mylące, ponieważ tego rodzaju koszty zazwyczaj odnoszą się do wydatków, które są ściśle związane z nabyciem towarów, a nie z ich późniejszą eksploatacją. Odpowiedź 'zakup towarów handlowych i materiałów' również jest błędna, gdyż odnosi się do kosztów nabycia zasobów, co nie obejmuje kosztów stałych związanych z utrzymaniem działalności, takich jak energia. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnicę między różnymi kategoriami kosztów i umiejętnie je klasyfikować, aby prawidłowo prowadzić księgowość oraz mieć pełen obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Błędy w klasyfikacji mogą prowadzić do nieprawidłowych decyzji biznesowych i utraty możliwości optymalizacji kosztów.

Pytanie 22

W zamieszczonej tabeli opisano zadania czterech instytucji. Wskaż spośród nich tę, która jest urzędem skarbowym

Instytucja 1.	Instytucja 2.
– kieruje wykonaniem budżetu – kontroluje realizację dochodów i wydatków budżetowych – określa zasady gospodarki finansowej podmiotów sektora finansów publicznych	– ustala i pobiera podatki oraz niepodatkowe należności budżetowe – rejestruje podatników oraz przyjmuje deklaracje podatkowe – prowadzi dochodzenia w sprawach karnych skarbowych
Instytucja 3.	Instytucja 4.
– prowadzi nadzór nad urzędami skarbowymi – orzeka w drugiej instancji w sprawach podatkowych – wykonywanie kontroli skarbowej	– kontroluje przepływ dewizowych środków płatniczych – kontroluje rzetelność deklarowanych postaw opodatkowania – kontroluje celowość i legalność wydatkowania środków budżetowych

A. Instytucja 4

B. Instytucja 1

C. Instytucja 2

D. Instytucja 3

Instytucja 2 została poprawnie zidentyfikowana jako urząd skarbowy, ponieważ jej zadania dokładnie odpowiadają funkcjom, jakie pełnią te instytucje w Polsce. Urzędy skarbowe są odpowiedzialne za ustalanie wysokości zobowiązań podatkowych, a także ich pobieranie. Ważnym aspektem ich działalności jest rejestracja podatników, co umożliwia skuteczne zarządzanie systemem podatkowym. Urzędy skarbowe przyjmują również deklaracje podatkowe, co jest kluczowym elementem procesu podatkowego. Dodatkowo, prowadzenie dochodzeń w sprawach karnych skarbowych jest istotnym zadaniem, które pozwala na przeciwdziałanie oszustwom podatkowym. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest współpraca urzędów skarbowych z innymi instytucjami, co pozwala na skuteczniejsze wykrywanie i kontrolowanie nieprawidłowości w obszarze podatków. Te aspekty działalności urzędów skarbowych są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu podatkowego w kraju.

Pytanie 23

Zapas zeszytów i okładek do zeszytów zgromadzony w magazynie Hurtowni Artykułów Papierniczych klasyfikuje się jako

A. towary

B. materiały pomocnicze

C. produkty gotowe

D. materiały podstawowe

Odpowiedzi, które klasyfikują zapasy zeszytów i okładek na zeszyty jako wyroby gotowe, materiały pomocnicze lub materiały podstawowe, z perspektywy zarządzania magazynem i klasyfikacji produktów, są niewłaściwe. Wyroby gotowe to produkty, które przeszły wszystkie etapy produkcji i są gotowe do sprzedaży, ale w kontekście hurtowni artykułów papierniczych, zeszyty i okładki nie są wynikiem procesu produkcyjnego, lecz są zakupione od producentów i przechowywane w celu dalszej sprzedaży. Takie wyroby gotowe odnoszą się bardziej do producentów, którzy wytwarzają konkretne produkty, a nie do hurtowni, które jedynie dystrybuują te produkty. Materiały pomocnicze to komponenty, które wspierają proces produkcji, ale nie są bezpośrednio sprzedawane klientom, co również nie odnosi się do zeszytów i okładek, które są sprzedawane jako odrębne jednostki. Z kolei materiały podstawowe to surowce, które są wykorzystywane w procesie produkcji, a nie gotowe produkty końcowe. Klasyfikowanie zapasów jako materiałów podstawowych w przypadku zeszytów i okładek jest błędne, ponieważ te produkty nie są surowcami, lecz gotowymi do sprzedaży artykułami papierniczymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie roli magazynów w procesie dystrybucji oraz niewłaściwe zrozumienie pojęć związanych z klasyfikacją produktów w kontekście zarządzania zapasami.

Pytanie 24

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym regionie przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej wartości sprzedaży.

Przedsiębiorstwo DAMA
Region	Planowana wartość sprzedaży w zł	Zrealizowana wartość sprzedaży w zł
Region I	3 000,00	3 000,00
Region II	2 400,00	3 000,00
Region III	7 000,00	7 100,00
Region IV	9 200,00	9 000,00

A. W regionie I.

B. W regionie IV.

C. W regionie III.

D. W regionie II.

Odpowiedź wskazująca region II jako ten, w którym przedsiębiorstwo DAMA osiągnęło najwyższą wartość sprzedaży w stosunku do planowanej, jest poprawna. Obliczenia pokazują, że w regionie II stosunek wartości sprzedaży zrealizowanej do wartości planowanej wynosi około 1,25, co oznacza, że sprzedaż w tym regionie przewyższała plan o 25%. W praktyce analiza takich wskaźników jest kluczowa dla zarządzania wynikami finansowymi firmy. Pozwala to na identyfikację mocnych i słabych stron w różnych regionach oraz podejmowanie odpowiednich działań korygujących. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie wyników i porównywanie ich z planami sprzedażowymi, co umożliwia reagowanie na ewentualne nieprawidłowości oraz optymalizację strategii marketingowych. Kluczowe jest także zrozumienie, że analiza wartości sprzedaży nie powinna ograniczać się tylko do jednego wskaźnika, ale powinna obejmować szerszy kontekst rynkowy i działalności firmy, co pozwoli na bardziej holistyczne podejście do zarządzania biznesem.

Pytanie 25

Kto składa formularz PIT-37 w przypadku uzyskiwania

A. dochodów ze źródeł znajdujących się za granicą

B. przychodów z tytułu umowy o pracę

C. dochodu z wynajmu nieruchomości

D. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej

Deklaracja PIT-37 jest przeznaczona dla podatników, którzy uzyskują przychody z tytułu umowy o pracę oraz innych źródeł, takich jak zlecenia cywilnoprawne, wynagrodzenia z umów o dzieło czy emerytury. Wypełniając PIT-37, podatnicy mogą skorzystać z wielu ulg i odliczeń, które mogą obniżyć wysokość należnego podatku. Na przykład, możliwość skorzystania z ulgi na dzieci lub odliczenia darowizn na cele charytatywne. Zastosowanie tej deklaracji jest szerokie, co czyni ją jedną z najczęściej używanych w Polsce. W przypadku przychodów z umowy o pracę, pracodawca pobiera zaliczki na podatek dochodowy, co ułatwia przyszłe rozliczenie. Warto również zauważyć, że PIT-37 jest prostą deklaracją do wypełnienia, co czyni ją dostępną dla większości podatników, nawet tych, którzy nie są obeznani z przepisami podatkowymi. W praktyce, prawidłowe wypełnienie PIT-37 jest kluczowe dla uniknięcia problemów z urzędami skarbowymi oraz ewentualnych kar finansowych.

Pytanie 26

W zeszłym roku w firmie zwolniono 300 pracowników, a zatrudniono 360 nowych. Jaki jest wskaźnik przyjęć, jeżeli średni roczny stan zatrudnienia wynosił 6 000 osób?

A. 1%

B. 5%

C. 6%

D. 11%

Wskaźnik przyjęć to taki prosty sposób na ocenę, jak dużo nowych pracowników dołączyło do firmy w stosunku do tego, ile osób w ogóle tam pracuje. W tym przypadku mamy 360 nowych pracowników, a roczny stan zatrudnienia to 6000. Czyli, żeby to policzyć, robimy (360 / 6000) * 100 i wychodzi nam 6%. To ważny wskaźnik, bo pomaga firmom zrozumieć, jak sobie radzą z zatrudnieniem. Z mojego doświadczenia, jeśli ten wskaźnik jest wysoki, to może oznaczać, że firma się rozwija, a jak jest niski, to może być sygnał, że są jakieś problemy z utrzymywaniem ludzi albo rekrutacją. Dobrze też, że firmy porównują swoje dane z innymi w branży, żeby lepiej rozumieć, jak ich strategia HR działa w praktyce.

Pytanie 27

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, określ wartość różnic inwentaryzacyjnych.

Wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie spożywczym
Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan wg spisu z natury	Stan wg zapisów księgowych
Cukierki Krówka	30 zł/kg	30 kg	28 kg
Cukierki Toffi	22 zł/kg	27 kg	30 kg

A. Nadwyżka cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł

B. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i niedobór cukierków Toffi 66 zł

C. Nadwyżka cukierków Krówka 60 zł i nadwyżka cukierków Toffi 66 zł

D. Niedobór cukierków Toffi 66 zł i niedobór cukierków Krówka 60 zł

Prawidłowa odpowiedź wskazuje na nadwyżkę cukierków Krówka oraz niedobór cukierków Toffi, co zostało dokładnie obliczone na podstawie danych z tabeli. Dla cukierków Krówka, gdy stwierdzono nadwyżkę 2 kg przy cenie 30 zł/kg, uzyskano wartość 60 zł. W przypadku cukierków Toffi, gdzie niedobór wyniósł 3 kg przy cenie 22 zł/kg, wartość niedoboru oszacowano na 66 zł. Analizowanie różnic inwentaryzacyjnych jest kluczowe w zarządzaniu zapasami, ponieważ pozwala na identyfikację problemów związanych z niezgodnościami w księgowaniach. W praktyce, przedsiębiorstwa powinny regularnie przeprowadzać spisy z natury, aby mieć aktualny obraz stanów magazynowych, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i audytu. Takie działania nie tylko pomagają w utrzymaniu porządku w dokumentacji, ale także wspierają podejmowanie właściwych decyzji zakupowych oraz sprzedażowych, a także pozwalają na unikanie strat finansowych wynikających z nadwyżek lub niedoborów.

Pytanie 28

W spółce akcyjnej zysk, który jest przydzielany akcjonariuszom, określany jest jako

A. premia

B. dywidenda

C. oprocentowanie

D. nagroda

Termin 'dywidenda' odnosi się do części zysku, która jest wypłacana akcjonariuszom spółki akcyjnej. W kontekście finansów korporacyjnych, dywidenda stanowi formę wynagrodzenia dla inwestorów za ich zaangażowanie finansowe w spółkę. Wysokość dywidendy jest zazwyczaj ustalana przez zarząd spółki oraz zatwierdzana przez walne zgromadzenie akcjonariuszy. W praktyce, dywidendy mogą być wypłacane w formie gotówki lub akcji, co pozwala akcjonariuszom na dalsze inwestowanie w rozwój firmy. Warto również zwrócić uwagę na to, że nie każda spółka akcyjna wypłaca dywidendy; niektóre mogą zdecydować się na reinwestowanie zysków w rozwój działalności. W wielu przypadkach, stała i rosnąca dywidenda jest postrzegana jako oznaka stabilności finansowej spółki i jej zdolności do generowania zysków. Standardy przyznawania dywidend różnią się w zależności od branży, co sprawia, że wiedza o dywidendach jest kluczowa dla inwestorów chcących podejmować świadome decyzje finansowe.

Pytanie 29

Cena zakupu netto produktu wynosi 360,00 zł, a cena sprzedaży netto to 504,00 zł. Jaką wartość procentową ma marża, gdy obliczamy ją metodą "od sta"?

A. 35%

B. 45%

C. 30%

D. 40%

Marża wyrażona procentowo mierzona metodą 'od sta' oblicza się jako różnicę między ceną sprzedaży a ceną zakupu, podzieloną przez cenę zakupu, a następnie pomnożoną przez 100%. W naszym przypadku marża wynosi: (504,00 zł - 360,00 zł) / 360,00 zł * 100% = 40%. Ta metoda jest powszechnie stosowana w zarządzaniu przedsiębiorstwem, ponieważ pozwala na szybkie określenie, jaką część ceny sprzedaży stanowi zysk, co jest kluczowe dla analizy rentowności. W praktyce, rozumienie marży jest istotne nie tylko dla właścicieli firm, ale także dla inwestorów i analityków, ponieważ pozwala na ocenę efektywności operacyjnej. Warto pamiętać, że wysoka marża może sugerować silną pozycję na rynku, podczas gdy niska może wskazywać na potrzebę przemyślenia strategii sprzedaży oraz kosztów. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie marży, co pozwala na identyfikację trendów oraz podejmowanie informowanych decyzji dotyczących cen i kosztów produkcji.

Pytanie 30

Jakie jest główne założenie analizy ekonomiczno-technicznej?

A. wstępne rozpoznanie bilansu

B. badanie rachunku zysków i strat

C. analiza produkcji, efektywności pracy i rozwoju technologicznego

D. określenie oraz ocena przepływów finansowych

Analiza produkcji, wydajności pracy i postępu technicznego to kluczowy element analizy ekonomiczno-technicznej, który ma na celu zrozumienie, jak efektywnie są wykorzystywane zasoby w przedsiębiorstwie. W praktyce oznacza to ocenę procesów produkcyjnych, identyfikację wąskich gardeł oraz określenie możliwości zwiększenia wydajności. Przykłady zastosowania tej analizy obejmują przeprowadzanie audytów produkcyjnych, w których zbierane są dane na temat cykli produkcyjnych, czasów przestoju oraz wykorzystania maszyn. Dzięki takim analizom przedsiębiorstwa mogą wdrażać usprawnienia, które prowadzą do obniżenia kosztów i zwiększenia rentowności. Ponadto, analiza postępu technicznego pozwala na ocenę wpływu nowych technologii na procesy produkcyjne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania innowacjami. W ramach tej analizy przedsiębiorstwa mogą także dokonywać porównań z konkurencją i branżą, co umożliwia ich lepsze dostosowanie do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 31

Piekarnia specjalizuje się w produkcji dużych ilości chleba białego, pszennego. Aby określić jednostkowy koszt produkcji, należy zastosować metodę kalkulacji

A. podziałową prostą

B. zleceniową doliczeniową

C. współczynnikową podziałową

D. asortymentową doliczeniową

Wybór metody podziałowej prostej w kontekście piekarni zajmującej się masowym wypiekiem chleba białego, pszennego, jest uzasadniony ze względu na jej prostotę i efektywność. Metoda ta polega na przypisaniu wszystkich kosztów pośrednich i bezpośrednich do jednostki produkcji, co w przypadku piekarni przekłada się na określenie kosztu wytworzenia jednego bochenka chleba. Na przykład, jeżeli piekarnia ma miesięczne koszty stałe, takie jak czynsz, wynagrodzenia pracowników, oraz zmienne, jak zużycie surowców, to poprzez podzielenie łącznych kosztów przez liczbę wyprodukowanych bochenków, otrzymujemy jednostkowy koszt produkcji. Zgodnie z normami rachunkowości, takie podejście umożliwia uzyskanie przejrzystego obrazu kosztów i optymalizację procesów produkcyjnych, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Kiedy piekarnia wprowadza zmiany w procesie produkcji lub wprowadza nowe produkty, metoda ta może być łatwo dostosowana, co stanowi jej dodatkową zaletę.

Pytanie 32

Przedsiębiorca dokonuje rozliczeń z urzędem skarbowym, opłacając co miesiąc zaliczkę na podatek dochodowy według stawki 19%. To oznacza, że wybrał formę opodatkowania

A. według liniowej stawki podatku

B. w formie karty podatkowej

C. na zasadach ogólnych z zastosowaniem skali podatkowej

D. w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Odpowiedź wskazująca na liniową stawkę podatku dochodowego jest prawidłowa, ponieważ oznacza to, że przedsiębiorca wybrał formę opodatkowania, która charakteryzuje się jednolitą stawką podatkową w wysokości 19% niezależnie od wysokości osiąganych dochodów. Liniowy podatek dochodowy w Polsce pozwala na prostsze rozliczanie się z fiskusem, a także na możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodu. W praktyce, przedsiębiorcy, którzy wybierają opodatkowanie w formie liniowej, mogą skorzystać z tego rozwiązania, kiedy przewidują wyższe przychody, które mogą przekroczyć kwoty wolne od podatku w przypadku skali podatkowej. Przykładem może być przedsiębiorca prowadzący firmę konsultingową, który generuje stabilne dochody, co czyni liniowy podatek bardziej korzystnym niż skala podatkowa, gdzie wyższe dochody mogłyby być opodatkowane wyższą stawką. Warto również pamiętać, że przedsiębiorcy mogą zrezygnować z tej formy opodatkowania, jeśli ich przychody nie przekraczają 2 mln euro rocznie, co jest zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi.

Pytanie 33

Trzech księgowych pragnie zostać wspólnikami działającymi na własny rachunek. Dysponują oni odpowiednimi uprawnieniami do wykonywania wolnego zawodu (księgowego). Wspólnicy nie chcą ponosić odpowiedzialności za długi spółki wynikłe z pracy pozostałych członków. Jaką formę organizacyjno-prawną powinni przyjąć?

A. Spółkę jawną

B. Spółkę partnerską

C. Spółkę cywilną

D. Spółkę akcyjną

Spółka partnerska jest formą prawną, która idealnie odpowiada na potrzeby księgowych, którzy chcą wspólnie prowadzić działalność, jednocześnie zminimalizować swoją odpowiedzialność za zobowiązania spółki związane z działaniami innych wspólników. W tej formie współpracy wspólnicy są odpowiedzialni za swoje własne działania, co oznacza, że nie ponoszą odpowiedzialności za błędy zawodowe innych partnerów. Przykładem zastosowania spółki partnerskiej mogą być firmy księgowe, w których każdy z partnerów wnosi swoje kompetencje, a ich działalność jest objęta odpowiedzialnością cywilną, co zwiększa bezpieczeństwo finansowe. Ponadto, spółka partnerska pozwala na elastyczne zarządzanie oraz podejmowanie decyzji zgodnie z ustalonymi w umowie zasadami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Warto również zauważyć, że spółka partnerska może być korzystna podatkowo, ponieważ zyski są opodatkowane na poziomie wspólników, co może prowadzić do niższych obciążeń podatkowych w porównaniu do innych form działalności gospodarczej.

Pytanie 34

Firma pracuje nad wprowadzeniem nowej technologii produkcyjnej. W ciągu trzech miesięcy zamierza przeszkolić wszystkich pracowników zaangażowanych w produkcję. Jaki dokument powinien zostać przygotowany, aby skutecznie zorganizować szkolenia?

A. Harmonogram

B. Scenariusz

C. Plan strategiczny

D. Plan biznesowy

Wybór dokumentów do przeprowadzenia szkoleń w przedsiębiorstwie wymaga zrozumienia ich funkcji oraz celu. Biznes plan, choć istotny w kontekście ogólnej strategii przedsiębiorstwa, nie jest narzędziem bezpośrednio związanym z organizacją szkoleń. Obejmuje on szczegółowe analizy finansowe, marketingowe oraz operacyjne, które są ważne dla rozwoju firmy, ale nie skoncentruje się na harmonogramach ani procedurach szkoleniowych. Scenariusz, z drugiej strony, może odnosić się do planu działania w przypadku kryzysów lub konkretnych sytuacji, ale jego zastosowanie w kontekście szkoleń jest ograniczone, ponieważ nie dostarcza struktury czasowej ani szczegółowego planu działania. Plan strategiczny, chociaż ważny dla długofalowego rozwoju organizacji, także nie odpowiada na potrzeby operacyjne związane z organizacją szkoleń, które wymagają konkretnego podejścia do zarządzania czasem i zasobami. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z nieodpowiedniego rozumienia celów szkoleniowych i znaczenia planowania. Uznanie harmonogramu za podstawowy dokument w tym kontekście jest kluczowe, ponieważ to on pozwala na systematyzację działań, przypisanie odpowiedzialności oraz monitorowanie postępów. Bez tego narzędzia, proces szkoleniowy może być chaotyczny i nieefektywny, co jest nie do przyjęcia w nowoczesnym zarządzaniu produkcją.

Pytanie 35

Pierwszym krokiem w analizie ekonomicznej jest

A. wyznaczenie metody badawczej

B. opracowanie wniosków

C. określenie problematyki, zakresu oraz celu badania

D. przeprowadzenie szczegółowej analizy

Pierwszym etapem analizy ekonomicznej jest zdefiniowanie problematyki, zakresu i celu badania. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pozwala na zrozumienie kontekstu, w którym przeprowadzane będą dalsze analizy. Na przykład, w przypadku badania wpływu zmiany polityki podatkowej na przedsiębiorstwa, należy najpierw wyraźnie określić, jakie aspekty polityki są analizowane, jakich typów przedsiębiorstw dotyczy badanie oraz jakie cele badawcze chcemy osiągnąć, na przykład ocena skutków finansowych czy wpływu na zatrudnienie. Zrozumienie problematyki pozwala także na właściwe zastosowanie metod analitycznych i narzędzi badawczych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie analizy ekonomicznej. Dobrze zdefiniowany cel badania pozwala również na lepsze skonstruowanie pytań badawczych oraz hipotez, co zwiększa trafność i rzetelność wyników. W praktyce, analitycy często korzystają z różnych ram teoretycznych i modeli ekonomicznych, aby lepiej zrozumieć badany problem, co podkreśla znaczenie tego etapu w całym procesie analitycznym.

Pytanie 36

Negocjacje w twardym stylu opisują

A. stawianiem drugiej stronie wyraźnych i konkretnych żądań

B. godzeniem się na potencjalną stratę w dążeniu do uzyskania kompromisu

C. poszukiwaniem takiego rozwiązania, które zostanie zaakceptowane przez drugą stronę

D. częstym stosowaniem uników oraz uległością jednego z uczestników negocjacji

Negocjacje twarde, często nazywane również negocjacjami pozycyjnymi, opierają się na jasnym i zdecydowanym stawianiu wymagań. W tym podejściu negocjatorzy przyjmują mocne stanowisko i dążą do maksymalizacji swoich zysków bez względu na potrzeby drugiej strony. Przykładem mogą być negocjacje kontraktowe, gdzie jedna ze stron domaga się konkretnych warunków dostawy, ceny czy terminów realizacji, a druga strona jest zmuszona dostosować się do tych wymagań, aby osiągnąć porozumienie. Negocjacje twarde mogą prowadzić do szybkich wyników, ale często wiążą się z ryzykiem konfliktu, co może zniechęcać do dalszej współpracy. W kontekście standardów praktyk negocjacyjnych, kluczowe jest zrozumienie, że twarde podejście bywa skuteczne w sytuacjach, gdzie istnieje duża różnica interesów i gdzie długoterminowe relacje nie są priorytetem. Umiejętne stosowanie negocjacji twardych wymaga również znajomości technik perswazji i umiejętności argumentacji, aby skutecznie przedstawić swoje żądania.

Pytanie 37

Pani Janina planuje na przyszły rok wyjazd wakacyjny do Egiptu. Przewidywany koszt podróży to 5 500 złotych. Zdecydowała się na otwarcie lokaty w banku na rok, mając na uwadze, że roczna stopa procentowa lokaty wynosi 10%. Jaką kwotę powinna wpłacić do banku, by uzyskać na wyjazd potrzebne fundusze?

A. 4 950 złotych

B. 6 050 złotych

C. 6 005 złotych

D. 5 000 złotych

Wybór niewłaściwej kwoty do ulokowania w banku może wynikać z niepoprawnego zrozumienia zasad oprocentowania lokat. Na przykład, jeśli ktoś uznałby, że wystarczy wpłacić 4 950 zł, aby osiągnąć 5 500 zł w przyszłości, to popełnia błąd w obliczeniach. Przy oprocentowaniu 10% należy pamiętać, że lokata nie rośnie liniowo, lecz według procentu składanego. W przypadku wybrania kwoty 6 005 zł, osoba ta mogłaby błędnie założyć, że zyski z lokaty pokryją różnicę w kosztach wycieczki, nie uwzględniając faktycznej stopy zwrotu. Natomiast ulokowanie 6 050 zł to z kolei nadwyżka, która jest niepotrzebna, ponieważ Pani Janina nie tylko przekroczyłaby wymagane 5 500 zł, ale również nadmiernie zainwestowała swoje pieniądze, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego zarządzania kapitałem. Kluczem do sukcesu w inwestycjach i oszczędnościach jest precyzyjne obliczenie i zrozumienie, jak procent składa się na zwiększenie wartości inwestycji. W praktyce, umiejętność obliczania wymaganych kwot przy określonym oprocentowaniu jest niezbędna do utrzymania kontroli nad budżetem i planowania przyszłych wydatków. Warto również śledzić zmiany stóp procentowych oraz dostępność produktów bankowych, aby maksymalizować zyski z lokat i inwestycji.

Pytanie 38

Do zadań banku komercyjnego należy między innymi

A. sterowanie ilością pieniądza w obiegu

B. świadczenie usług finansowych dla przedsiębiorstw

C. zarządzanie rezerwami dewizowymi

D. obsługa rachunków bankowych rządu oraz centralnych instytucji państwowych

Wybór odpowiedzi dotyczących regulowania podaży pieniądza w obiegu, prowadzenia gospodarki rezerwami dewizowymi lub prowadzenia rachunków bankowych rządu i centralnych instytucji państwowych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli banków komercyjnych. Po pierwsze, regulowanie podaży pieniądza to zadanie banków centralnych, które mają na celu kontrolowanie inflacji oraz stabilność gospodarki krajowej przez różne narzędzia, takie jak stopy procentowe. Banki komercyjne, choć działają w ramach polityki pieniężnej ustalanej przez bank centralny, nie są odpowiedzialne za bezpośrednie regulowanie podaży pieniądza. Po drugie, gospodarka rezerwami dewizowymi jest również w gestii banków centralnych, które utrzymują rezerwy walutowe jako środek zabezpieczający stabilność krajowej waluty. Wreszcie, prowadzenie rachunków bankowych dla rządu i centralnych instytucji państwowych jest typowym zadaniem banków państwowych lub centralnych, a nie komercyjnych. Banki komercyjne koncentrują się na obsłudze sektora prywatnego, a ich działalność jest skierowana na maksymalizowanie zysków poprzez udzielanie kredytów i oferowanie produktów finansowych dostosowanych do potrzeb klientów. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do mylnych wniosków o funkcjonowaniu całego systemu bankowego.

Pytanie 39

Plan przedsiębiorstwa obejmujący długoterminowe cele znajduje się w dokumencie

A. taktycznym

B. operacyjnym

C. statystycznym

D. strategicznym

Plan strategiczny firmy to bardzo ważny dokument. W nim tak naprawdę określamy, jakie mamy cele na kilka lat do przodu oraz jakie kroki podejmiemy, aby je zrealizować. Warto tam zawrzeć naszą misję, wizję i wartości, bo to one będą nas prowadzić. Na przykład, mogą to być cele związane z powiększeniem udziału w rynku czy też wprowadzeniem nowych, innowacyjnych produktów. Dobrze jest też dodać analizy SWOT, które pomogą nam zobaczyć, co robimy dobrze, a co możemy poprawić, oraz jakie szanse i zagrożenia czekają na nas z zewnątrz. Dzięki temu lepiej dostosujemy nasze działania do tego, jak zmienia się rynek, co jest kluczowe, jeżeli myślimy o długoterminowych sukcesach.

Pytanie 40

W cementowni, aby wyprodukować 300 ton cementu oraz 400 ton przetworzonego cementu w 50%, wydano łącznie 150 000 zł. Jaki jest koszt wytworzenia jednej tony?

A. 500,00 zł

B. 450,00 zł

C. 300,00 zł

D. 250,00 zł

Obliczanie kosztów wytworzenia jednego tonu cementu może być mylące, zwłaszcza jeśli nie uwzględnia się wszystkich aspektów produkcji. W przypadku odpowiedzi wskazujących na 500,00 zł, 250,00 zł, czy 450,00 zł, występuje fundamentalny błąd w rozumieniu, co obejmuje całkowity koszt produkcji. Często błędnie zakłada się, że koszty przetwarzania nie mają wpływu na ogólny koszt jednostkowy, co jest nieprawidłowe. Koszty przetwarzania są integralną częścią całkowitych wydatków. Nie można także zignorować, że w produkcji materiałów budowlanych, takich jak cement, istotne jest uwzględnienie kosztów stałych i zmiennych. Koszty stałe, jak amortyzacja maszyn czy wynagrodzenia pracowników, również wpływają na ostateczny wynik. W kontekście złej odpowiedzi, wiele osób popełnia błąd przez uproszczenie kalkulacji do wyłącznie jednej kategorii kosztów, co prowadzi do niepełnych i mylących wniosków. To podkreśla znaczenie całościowego podejścia do analizy kosztów oraz konieczność zwracania uwagi na różnorodność wydatków związanych z procesem produkcyjnym. Regularne przeglądanie i aktualizowanie kalkulacji kosztów to kluczowy element strategii zarządzania finansami w każdej cementowni.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej