Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik architektury krajobrazu
- Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
- Data rozpoczęcia: 20 maja 2025 18:18
- Data zakończenia: 20 maja 2025 18:50
Egzamin zdany!
Wynik: 26/40 punktów (65,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Dwa sąsiadujące, równoległe przekroje poprzeczne mają obszar odpowiednio 16 m2 i 30 m2 oraz dzieli je odległość 10 m. Jaka jest objętość wykopu obliczona metodą przekrojów?
A. 300 m3
B. 230 m3
C. 460 m3
D. 160 m3
Wybór innej wartości objętości wykopu może wydawać się logiczny, jednak kryje w sobie istotne błędy w podejściu do obliczeń. Na przykład, przy próbie uzyskania wyniku 160 m³ można zauważyć, że takie podejście mogło polegać na zaniżeniu jednej z powierzchni przekrojów lub nieprawidłowym zrozumieniu metody obliczeniowej. Dla 300 m³ oraz 460 m³, popełniono błąd w założeniach dotyczących średniej arytmetycznej powierzchni przekrojów. Obliczanie objętości wykopu metodą trapezów wymaga poprawnego zrozumienia, że objętość nie jest po prostu iloczynem powierzchni i wysokości, ale musi uwzględniać średnią wartość powierzchni przekrojów, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. Typowym błędem jest również pomijanie jednostek miary, co prowadzi do nieporozumień przy przeliczeniach. Przykłady z praktyki pokazują, jak ważne jest zwracanie uwagi na każdy szczegół obliczeń, aby uniknąć kosztownych pomyłek na etapie budowy. W branży budowlanej, precyzyjne obliczenia są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności projektów, dlatego tak ważne jest, aby stosować uznane metody i standardy, takie jak Eurokod 2, które zapewniają wysoką jakość i dokładność w projektach inżynieryjnych.
Pytanie 3
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 4
Przy projektowaniu parawanu z roślin osłaniających plac zabaw dla dzieci, czego nie powinno się używać?
A. bukszpanu wiecznie zielonego
B. róży pomarszczonej
C. derenia białego
D. forsycji pośredniej
Róża pomarszczona, czyli Rosa rugosa, to roślina, która raczej nie nadaje się do robienia parawanów w okolicy dla dzieci, i to z kilku powodów. Kwiaty są ładne, ale potem wychodzą z niej kolce, które mogą być niebezpieczne dla maluchów. W miejscach zabaw ważne jest, żeby unikać wszelkich ostrych rzeczy, które mogą sprawić, że dzieci się zranią. Lepiej postawić na rośliny, które są nie tylko ładne, ale też bezpieczne. No i tu świetnie sprawdzą się na przykład bukszpany, bo są wiecznie zielone, dają trochę osłony przez cały rok i nie mają kolców. Także w projektowaniu miejsc dla dzieci warto brać pod uwagę bezpieczeństwo, a róża pomarszczona w tym kontekście się nie sprawdza przez te swoje ostre pędy.
Pytanie 5
Uzyskanie pozwolenia na budowę jest wymagane w przypadku tworzenia zbiornika wodnego o powierzchni
A. 15 m2
B. 5 m2
C. 25 m2
D. 35 m2
Budowa zbiornika wodnego o powierzchni 35 m² rzeczywiście wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego w Polsce, zbiorniki wodne o powierzchni powyżej 30 m² podlegają regulacjom, które mają na celu ochronę środowiska i zapewnienie bezpieczeństwa budowli. Przykładowo, zbiorniki do 30 m² mogą być budowane bez pozwolenia, co często prowadzi do nieodpowiednich praktyk, takich jak nieprawidłowe oszacowanie wpływu na lokalny ekosystem. Zbieranie deszczówki czy budowa małych stawów rekreacyjnych to popularne praktyki, które mogą nie wymagać formalności, jednakże większe zbiorniki, takie jak te o powierzchni 35 m², muszą być projektowane z pełnym uwzględnieniem przepisów technicznych oraz oceny oddziaływania na środowisko. Praktyczne aspekty budowy takich zbiorników obejmują dobór odpowiednich materiałów budowlanych, zaprojektowanie systemów odprowadzania wód, a także planowanie dostępu do zbiornika w celu jego konserwacji i ewentualnych napraw. Dobre praktyki budowlane sugerują również konsultacje z inżynierami hydrotechnicznymi oraz uzyskanie opinii od służb ochrony środowiska, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.
Pytanie 6
Do szklarni, w której przeprowadzano opryskiwanie roślin, można wejść po
A. upływie okresu prewencji.
B. upływie okresu kwarantanny.
C. wywietrzeniu szklarni.
D. zakończeniu zabiegu.
Odpowiedź 'upływie okresu prewencji' jest poprawna, ponieważ odnosi się do zasad dotyczących bezpieczeństwa w pracy ze środkami ochrony roślin. Okres prewencji to czas, który musi upłynąć po zastosowaniu środka ochrony roślin, zanim będzie można ponownie wejść do obszaru, w którym ten środek został użyty. Przestrzeganie tego okresu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa ludzi oraz ochrony środowiska. W praktyce oznacza to, że po zakończeniu opryskiwania, należy poczekać określony czas, który jest podany na etykiecie środka chemicznego. Przykładowo, jeśli czas prewencji wynosi 24 godziny, to dopiero po tym czasie można bezpiecznie wejść do szklarni, unikając narażenia na działanie pozostałości chemicznych. Kwestie te są regulowane przez przepisy prawa oraz normy branżowe, takie jak regulacje dotyczące stosowania pestycydów, które wprowadzają standardy dotyczące bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Przykładem dobrych praktyk jest także prowadzenie rejestru zastosowań środków ochrony roślin, co pozwala na monitorowanie oraz przestrzeganie ustalonych terminów.
Pytanie 7
Gospodarstwo działające w ogrodnictwie, o powierzchni 0,5 ha nowoczesnych szklarni oraz tuneli foliowych z systemem ogrzewania, dysponuje możliwościami do produkcji
A. drzew i krzewów dekoracyjnych w pojemnikach
B. rozsad na potrzeby różnych klientów
C. materiału wyjściowego do pędzenia roślin cebulowych
D. wysokiej klasy krzewów róż
Wybieranie drzew i krzewów ozdobnych w pojemnikach czy też wysokiej jakości krzewów róż niekoniecznie sprawdzi się w małym gospodarstwie, takim jak 0,5 ha z nowoczesnymi szklarniami. Produkcja takich roślin zajmuje dużo miejsca i czasu, a to w intensywnej produkcji wiąże się z problemami. Krzewy róż, choć są modne, potrzebują specjalnych warunków, typu odpowiednia gleba, a przy małej powierzchni może być ciężko z tym wszystkim. Również materiał do pędzenia roślin cebulowych, chociaż technicznie da się to zrobić w szklarniach, potrzebuje dużo zasobów i odpowiednich technik, co w małych gospodarstwach nie jest zbyt praktyczne. Często myślimy, że nowoczesne szklarnie to tylko popularne rośliny ozdobne, ale tak naprawdę ważne jest, żeby dostosować produkcję do warunków swojego gospodarstwa. W tym przypadku lepszym rozwiązaniem będzie raczej produkcja rozsady.
Pytanie 8
Brzeg zbiornika wodnego powinien być obsadzony następującym zestawem roślin:
A. funkia ogrodowa, żagwin zwyczajny, języczka pomarańczowa
B. bergenia sercowata, funkia sina, języczka pomarańczowa
C. grążel żółty, grzybień biały, tatarak zwyczajny
D. żagwhi zwyczajny, grzybień biały, bergenia sercowata
Wybór roślin do obsadzenia brzegu zbiornika wodnego powinien opierać się na ich adaptacji do specyficznych warunków siedliskowych. W przypadku pierwszej odpowiedzi, żagwhi zwyczajny (Alisma plantago-aquatica) jest rośliną, która preferuje wodne siedliska, ale grzybień biały (Nymphaea alba) wymaga specyficznych warunków, które niekoniecznie są idealne do brzegów. Taki zestaw nie zapewnia różnorodności ani nie uwzględnia roślin, które efektywnie stabilizowałyby brzeg. Z kolei trzecia odpowiedź, grążel żółty (Nuphar lutea), podczas gdy jest to roślina odpowiednia do zbiorników, tatarak zwyczajny (Acorus calamus) jest bardziej związany z wodami stojącymi i niekoniecznie pasuje do obsady brzegowej. Ostatnia propozycja, funkia ogrodowa (Hosta spp.), jest rośliną, która może sprawdzić się w cienistych miejscach, ale żagwin zwyczajny (Sparganium erectum) nie jest wystarczająco atrakcyjny wizualnie ani funkcjonalnie w kontekście strefy brzegowej. Typowe błędy w tych odpowiedziach polegają na nierozumieniu ekologii tych roślin oraz ich funkcji w ekosystemie wodnym. Niezrozumienie, że odpowiednie rośliny powinny wspierać bioróżnorodność, stabilizować brzegi oraz przyciągać życie dzikie, prowadzi do wyboru nieodpowiednich kombinacji, które mogą zaszkodzić lokalnemu środowisku.
Pytanie 9
W jakiej skali realizowany jest plan zagospodarowania przestrzennego?
A. 1:1000
B. 1:50
C. 1:1500
D. 1:100
Wybór niewłaściwej skali w kontekście planowania przestrzennego jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieprecyzyjnych analiz i decyzji. Odpowiedzi w skali 1:1500, 1:100, czy 1:50 nie są odpowiednie do opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego, ponieważ oferują zbyt dużą lub zbyt małą szczegółowość. Skala 1:1500, chociaż może wydawać się użyteczna dla ogólnych analiz regionów, nie zapewnia wystarczającej precyzji dla elementów urbanistycznych, które muszą być dokładnie odwzorowane, takich jak linie graniczne działek, istniejąca infrastruktura czy tereny zielone. Z kolei skala 1:100 jest często stosowana w projektach budowlanych i może być odpowiednia dla szczegółowych planów budynków, jednak w kontekście planowania przestrzennego, może nie uwzględniać szerszych relacji przestrzennych. Skala 1:50, z kolei, jest zazwyczaj używana do detali architektonicznych, co sprawia, że nie jest przydatna w kontekście ogólnego planowania obszarów miejskich. Właściwe zrozumienie i zastosowanie skali jest kluczowe w procesach planistycznych, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do błędnych interpretacji i nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. W efekcie, wybór odpowiedniej skali, takiej jak 1:1000, jest istotny dla prawidłowego odwzorowania i analizy obszarów, co ma bezpośredni wpływ na jakość planowania urbanistycznego i zrównoważony rozwój przestrzeni miejskiej.
Pytanie 10
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 11
Jakie narzędzia są niezbędne do pomiaru odległości w terenie nachylonym?
A. łaty mierniczej, busoli i średnicomierza
B. łaty mierniczej, libelli i pionu
C. dwóch tyczek, poziomicy i libelli
D. trzech tyczek, węgielnicy i poziomicy
Wykonywanie pomiarów odległości w terenie pochyłym przy użyciu nieodpowiednich narzędzi może prowadzić do poważnych błędów i zafałszowania wyników. Odpowiedzi, które sugerują użycie dwóch tyczek oraz poziomicy, mają w sobie elementy prawdy, ale brakuje im kluczowego narzędzia, jakim jest łata miernicza. Tyczki są pomocne głównie w określaniu punktów odniesienia, lecz w terenie pochyłym, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne, mogą prowadzić do pomyłek ze względu na brak odpowiedniego pomiaru wysokości. Poziomica, choć ważna, nie zastępuje dokładnych pomiarów odległości, a tym bardziej łaty mierniczej, która jest kluczowa do dokładnych pomiarów w kontekście wysokościowym. Z kolei propozycja użycia busoli i średnicomierza w ogóle nie odnosi się do pomiaru odległości, lecz bardziej do określenia kierunku i średnicy, co jest zupełnie inną dziedziną. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia potrzebnych narzędzi i ich zastosowań, co może prowadzić do niezgodności w dokumentacji oraz błędów w realizacji projektów budowlanych. Właściwe dobranie narzędzi pomiarowych, zgodnie z normami branżowymi, jest kluczowe dla uzyskania rzetelnych wyników, które są fundamentem dalszych działań w inżynierii i geodezji.
Pytanie 12
Aby wyznaczyć w terenie punkt na zadanej wysokości, trzeba zastosować
A. kątomierz i tyczkę
B. tyczki oraz dalmierz
C. niwelator i łatę
D. taśmę mierniczą i szpilki
Podejścia do wyznaczania punktów na określonej wysokości za pomocą taśmy mierniczej i szpilek, tyczki i dalmierza oraz węgielnicy i tyczki są niewłaściwe ze względu na ich ograniczone możliwości w kontekście precyzyjnych pomiarów wysokości. Taśma miernicza, choć użyteczna do pomiarów odległości w poziomie, nie jest odpowiednia do ustalania różnic wysokości, ponieważ nie zapewnia dokładności wymaganej w geodezyjnych pracach terenowych. Szpilki mogłyby jedynie służyć jako tymczasowe wskaźniki, ale ich brak stabilności i precyzji nie spełnia standardów branżowych. Z kolei tyczka i dalmierz, mimo że mogą być używane do pomiarów odległości, nie dostarczają informacji o wysokości w sposób, który pozwoliłby na jasne określenie punktów na danej wysokości. Użycie węgielnicy z tyczką ogranicza się do pomiarów kątów i nie ma zastosowania w kontekście wyznaczania wysokości, gdyż węgielnica jest narzędziem używanym głównie do pracy w poziomie. Te błędne koncepcje wynikają z mylnego założenia, że ogólne narzędzia pomiarowe mogą zastąpić specjalistyczny sprzęt geodezyjny, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników i potencjalnych błędów w realizacji projektów budowlanych. Aby uniknąć tych pułapek, niezbędne jest stosowanie odpowiednich narzędzi i metod, które są zgodne z branżowymi standardami i najlepszymi praktykami.
Pytanie 13
Podczas przycinania krzewów pracownik doznał skaleczenia dłoni. Udzielając pomocy przedlekarskiej poszkodowanemu, co należy uczynić w pierwszej kolejności?
A. nałożyć na ranę jałowy opatrunek
B. zabezpieczyć miejsce zdarzenia
C. dać mu środek przeciwbólowy
D. poprosić o pomoc lekarza
Położenie jałowego opatrunku na ranę jest kluczowym elementem udzielania pomocy przedlekarskiej, zwłaszcza w przypadku skaleczeń. Opatrunek jałowy ma na celu zabezpieczenie rany przed zanieczyszczeniami oraz bakteriam,i co może pomóc w zapobieganiu infekcjom. Ponadto, taki opatrunek wspiera naturalny proces gojenia, tworząc odpowiednie warunki dla regeneracji tkanek. W praktyce stosowanie jałowych opatrunków powinno być zgodne z zasadami higieny oraz protokołami postępowania w sytuacjach awaryjnych. Na przykład, przed nałożeniem opatrunku, należy dokładnie umyć ręce lub założyć rękawice ochronne, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Dobrą praktyką jest także unikanie dotykania wewnętrznej części opatrunku, aby zachować jego jałowość. W przypadku głębszych ran lub ran z obfitym krwawieniem, należy niezwłocznie wezwać pomoc medyczną, jednak na początku kluczowe jest zabezpieczenie rany. Ta procedura jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, które podkreślają znaczenie pierwszej pomocy w zapobieganiu powikłaniom.
Pytanie 14
Regularne koszenie trawy sprzyja
A. wzrostowi chwastów.
B. infekcjom wywołanym przez grzyby.
C. tworzeniu gęstej murawy.
D. rozwojowi filcu z mchu.
Częste koszenie trawników jest kluczowym elementem pielęgnacji, który sprzyja powstawaniu gęstej murawy. Regularne przycinanie trawy stymuluje wzrost bocznych pędów, co prowadzi do zagęszczenia roślinności. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk w ogrodnictwie, optymalna wysokość koszenia powinna wynosić od 3 do 5 cm w zależności od gatunku trawy. Utrzymanie tej wysokości nie tylko poprawia estetykę trawnika, ale także zwiększa jego odporność na suszę i choroby. Ponadto, częste koszenie zapobiega zakwitaniu trawy, co z kolei utrudnia rozwój chwastów. Przykładem skutecznej strategii pielęgnacji jest stosowanie noży koszących o różnych wysokościach, co pozwala na lepsze dopasowanie do specyficznych potrzeb danego trawnika. Dodatkowo, regularne koszenie przyczynia się do równomiernego rozkładu składników odżywczych i poprawia ogólną kondycję gleby, co jest kluczowe dla długoterminowego zdrowia murawy.
Pytanie 15
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 16
Aktinidia oraz glicynia to gatunki roślin wykorzystywane do aranżacji
A. kwietników sezonowych
B. zbiorników wodnych
C. ogródków skalnych
D. pergoli i trejaży
Aktinidia, znana przede wszystkim z produkcji kiwi, oraz glicynia, ceniona za swoje dekoracyjne kwiaty, to rośliny pnące, które doskonale nadają się do obsadzania pergoli i trejaży. Te struktury ogrodowe oferują wsparcie dla roślin, umożliwiając im rozwój w pionie, co jest kluczowe dla ich estetyki oraz zdrowia. Pergole i trejaże nie tylko zwiększają przestrzeń użytkową ogrodu, ale również tworzą ciekawe efekty wizualne i zapewniają cień w miejscach wypoczynkowych. W przypadku aktinidii, jej liście są gęste, co skutecznie osłania przed słońcem, a w okresie owocowania, pnącza mogą dostarczać smacznych owoców. Glicynia natomiast, dzięki swoim długim gronom kwiatów, przyciąga owady zapylające i tworzy malownicze tło w każdym ogrodzie. Dobrą praktyką jest zapewnienie odpowiednich warunków glebowych i nasłonecznienia, aby maksymalnie wykorzystać potencjał tych roślin. Odpowiednie przycinanie oraz pielęgnacja również wpływają na ich zdrowie i wygląd, co jest istotne w kontekście ich długoterminowego wykorzystywania w aranżacji przestrzeni ogrodowej.
Pytanie 17
Rośliny z kategorii okrywowych, wykorzystywane na terenach zielonych w miastach znajdujących się w pobliżu skrzyżowań dróg, to
A. lipa
B. pięciornik
C. thuja
D. wierzba
Thuja, znana jako żywotnik, chociaż popularna w aranżacjach przestrzeni miejskiej, jest zbyt dużą rośliną do stosowania w okolicy skrzyżowań ulic. Jej rozwój do znacznych wysokości może prowadzić do ograniczenia widoczności, co jest niebezpieczne w kontekście ruchu drogowego. W przypadku lipy, mimo że jest to drzewo o wielu zaletach, takie jak przyciąganie pszczół, jej duży rozmiar i struktura korony nie sprzyjają lokalizacji w pobliżu skrzyżowań. Lipa wymaga także przestrzeni do rozwoju, co czyni ją mniej praktyczną w intensywnie zabudowanych obszarach miejskich. Wierzba, z kolei, jest często stosowana w miejscach wilgotnych, ale jej wymagania środowiskowe oraz skłonność do rozrastania się w sposób niekontrolowany sprawiają, że nie jest zalecana w miejskich terenach zieleni przy skrzyżowaniach. Wybierając rośliny do takich miejsc, kluczowe jest, aby były one niskie, łatwe w pielęgnacji oraz nie ograniczały widoczności, co powinno skłonić do preferowania pięciornika jako najlepszej opcji. Częstym błędem jest wybieranie roślin na podstawie ich estetyki, a nie funkcjonalności w kontekście bezpieczeństwa i praktyczności w danym środowisku.
Pytanie 18
Jakie rośliny są zalecane do uprawy w gruncie w szkółce roślin ozdobnych, gdy gleba jest uboga, sucha i piaszczysta?
A. Jałowce (Juniperus sp.)
B. Żywotniki (Thuja sp.)
C. Borówki (Vaccinium sp.)
D. Azalie (Rhododendron sp.)
Wybór roślin do uprawy w trudnych warunkach glebowych wymaga zrozumienia ich specyficznych potrzeb. Żywotniki (Thuja sp.) mają umiarkowane wymagania wodne i preferują gleby żyzne oraz wilgotne, co czyni je niewłaściwym wyborem na gleby ubogie i piaszczyste. Ich rozwój w takich warunkach może prowadzić do stresu hydricznego, co skutkuje osłabieniem roślin i zwiększoną podatnością na choroby oraz szkodniki. Azalie (Rhododendron sp.) również nie będą się dobrze czuły w takich podłożach, ponieważ preferują gleby kwaśne, bogate w humus i o dobrej retencji wody. Uprawa azalii na glebach piaszczystych poważnie ogranicza ich rozwój, co prowadzi do ich obumierania. Borówki (Vaccinium sp.) natomiast są roślinami, które najlepiej rosną na glebach kwaśnych i dobrze przepuszczalnych, a ich uprawa na glebach piaszczystych wymaga dokładnej analizy pH oraz zastosowania dodatkowych substancji organicznych. Wprowadzenie ich na gleby ubogie i suche może skutkować brakiem owocowania oraz słabym wzrostem. Wybór niewłaściwych roślin do danych warunków glebowych często wynika z braku znajomości ich specyficznych potrzeb, co może prowadzić do niepowodzeń w uprawie oraz strat finansowych w szkółkach roślin ozdobnych. Dobrym rozwiązaniem jest konsultacja z ekspertami lub dokładna analiza warunków glebowych przed podjęciem decyzji o rodzaju uprawy.
Pytanie 19
Która z wymienionych roślin nie należy do rodziny sosnowatych?
A. świerk pospolity
B. cis pospolity
C. jodła jednobarwna
D. modrzew europejski
Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak jodła jednobarwna, świerk pospolity i modrzew europejski, może wynikać z niepełnego zrozumienia klasyfikacji botanicznej oraz przynależności tych drzew do rodziny sosnowatych. Jodła jednobarwna (Abies concolor) jest częścią rodziny sosnowatych, a jej charakterystyczne cechy, takie jak stożkowaty kształt i miękkie, iglaste liście, czynią ją popularnym drzewem ozdobnym. Świerk pospolity (Picea abies) jest również przedstawicielem rodziny sosnowatych, znanym ze swojego stożkowatego kształtu i szyszek, które są używane w materiałach budowlanych oraz w przemyśle papierniczym. Modrzew europejski (Larix decidua) to kolejny członek rodziny sosnowatych, który wyróżnia się tym, że jest iglastym drzewem z liśćmi opadającymi na zimę, co jest rzadkością wśród iglaków. Niezrozumienie klasyfikacji rodziny roślin może prowadzić do błędnych konkluzji, dlatego istotne jest zaznajomienie się z podstawami systematyki botanicznej, aby prawidłowo identyfikować różne gatunki i ich przynależność do rodzin. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu cech morfologicznych z przynależnością systematyczną, co może skutkować niepoprawnymi odpowiedziami w kontekście systematyki roślin.
Pytanie 20
Rozsądnym sposobem na szybkie uzyskanie zwartego, gęstego, lecz niezbyt szerokiego żywopłotu jest sadzenie roślin
A. w 2 rzędach, w układzie przeciwległym
B. w 2 rzędach, w układzie naprzemiennym
C. w 1 rzędzie, w minimalnym rozstawie
D. w układzie wielorzędowym, naprzemiennym
Sadzenie roślin w układzie wielorzędowym, naprzemianległym nie jest najlepszym rozwiązaniem dla uzyskania zwartego i gęstego żywopłotu. Taki sposób sadzenia może prowadzić do nadmiernego zagęszczenia roślin w poszczególnych rzędach, co skutkuje ograniczeniem dostępu światła do dolnych partii roślin. W efekcie, dolne partie mogą obumierać, co negatywnie wpływa na estetykę i funkcjonalność żywopłotu. Podobnie, układ naprzeciwległy w 2 rzędach może również prowadzić do problemów z rozrostem roślin, ponieważ rośliny sadzone blisko siebie mogą rywalizować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Z kolei sadzenie w 1 rzędzie, w minimalnej rozstawie, również jest błędnym podejściem, gdyż ogranicza ono możliwości tworzenia efektownego i gęstego żywopłotu. Przy takiej koncepcji rośliny mogą nie osiągnąć pełnego potencjału, co skutkuje słabym wzrostem i niewłaściwym kształtem. Ludzie często popełniają błąd, zakładając, że im większa gęstość sadzenia, tym bardziej efektowny będzie żywopłot. W rzeczywistości, odpowiednio dobrana odległość między roślinami jest kluczowa dla ich zdrowia oraz rozwoju. Zgodnie z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, należy kierować się zasadami optymalnego rozmieszczenia roślin, aby zapewnić im odpowiednie warunki do wzrostu.
Pytanie 21
Jaką roślinę warto wybrać do wykorzystania w małych ogrodach przydomowych?
A. Klon palmowy (Acer palmatum)
B. Lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos)
C. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis)
D. Platan klonolistny (Platanus x hispanica)
Wybór roślin do małych ogrodów przydomowych wymaga szczegółowego zrozumienia ich wymagań oraz potencjalnych zastosowań. Wiąz szypułkowy (Ulmus laevis) jest dużym drzewem, które osiąga wysokość do 30 metrów, przez co nie nadaje się do ograniczonych przestrzeni, gdzie przestrzeń jest cennym zasobem. Jego rozłożyste korony mogą zdominować małe ogrody oraz zacieniać inne rośliny, co prowadzi do ich osłabienia. Platan klonolistny (Platanus x hispanica) również nie jest odpowiednim wyborem, ponieważ to drzewo osiąga znaczne rozmiary oraz ma mocno rozwinięty system korzeniowy, co może prowadzić do uszkodzeń nawierzchni oraz instalacji w ogrodzie. Dodatkowo, lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos) również charakteryzuje się dużym wzrostem i szeroką koroną, co czyni ją niepraktyczną na terenach o ograniczonej przestrzeni. Te trzy gatunki mogą być niewłaściwie postrzegane jako dobre opcje ze względu na ich walory estetyczne, ale ich duże rozmiary oraz wymagania dotyczące przestrzeni najlepiej nadają je do dużych ogrodów i parków. Typowe błędy myślowe to skupienie się na wizualnych aspektach roślin bez uwzględnienia ich wzrostu, wymagań glebowych oraz przestrzennych ograniczeń, co prowadzi do nietrafionych decyzji w projektowaniu ogrodów.
Pytanie 22
Roślina, która ma organy magazynujące pod ziemią oraz część nadziemną, która obumiera na czas zimy, to
A. bylina
B. pnącze
C. krzewinka
D. krzew
Byliny to rośliny, które charakteryzują się zdolnością do przetrwania niekorzystnych warunków atmosferycznych poprzez zimowanie. Posiadają organy spichrzowe, takie jak bulwy, kłącza czy cebule, które gromadzą substancje odżywcze. Te organy znajdują się pod powierzchnią ziemi, co chroni je przed zimowym mrozem. Wiosną, z tych organów rozwijają się nowe pędy, które tworzą nadziemną część rośliny. Przykłady bylin to m.in. tulipany, irysy, a także wiele gatunków ziół. W praktyce, byliny są często stosowane w ogrodnictwie ze względu na ich długowieczność i estetyczne walory. Stanowią one istotny element krajobrazu, przyczyniając się do różnorodności biologicznej i stabilizacji gleby. W kontekście ogrodnictwa, ich wybór powinien być zgodny z miejscowymi warunkami klimatycznymi oraz glebowymi, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ekologii.
Pytanie 23
Podczas wykonywania pomiarów w terenie pracownik doznał kontuzji nogi. Osoba ta skarży się na ból w nodze, a istnieje podejrzenie skręcenia stawu skokowego. Jaką pomoc przedmedyczną powinien otrzymać pracownik?
A. Unieruchomić nogę
B. Nałożyć na staw skokowy jałowy opatrunek
C. Podać poszkodowanemu lek przeciwbólowy
D. Powiadomić przełożonego o incydencie
Unieruchomienie nogi w przypadku urazu stawu skokowego jest kluczowym krokiem w procesie pierwszej pomocy. Celem unieruchomienia jest minimalizacja ruchu w stawie, co zapobiega dalszym uszkodzeniom oraz zmniejsza ból. Dobrą praktyką jest zastosowanie szyny lub bandaża elastycznego, które stabilizuje uszkodzoną kończynę. W sytuacji podejrzenia skręcenia, unieruchomienie powinno być wykonane w pozycji, która nie wywołuje dodatkowego bólu. Ważne jest również, aby nie próbować prostować lub przemieszczać uszkodzonego stawu, ponieważ może to prowadzić do poważniejszych kontuzji. Po unieruchomieniu, zaleca się uniesienie kończyny, co może pomóc w redukcji opuchlizny. Kolejnym krokiem jest zastosowanie zimnych okładów w celu zmniejszenia stanu zapalnego oraz bólu. Prawidłowe unieruchomienie powinno być wykonane jak najszybciej, ponieważ może mieć istotny wpływ na dalszy przebieg rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności.
Pytanie 24
Który rodzaj drzewa zaleca się sadzić w ogrodach, aby uzyskać efekt liści przebarwionych na kolor pomarańczowo-czerwony?
A. Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
B. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba)
C. Klon palmowy (Acer palmatum)
D. Kasztanowiec żółty (Aesculus flava)
Klon palmowy (Acer palmatum) to gatunek drzewa, który jest szczególnie ceniony za swoje piękne, przebarwione liście. W okresie jesieni jego liście przybierają intensywne odcienie pomarańczowego i czerwonego, co czyni go doskonałym wyborem do ogrodów, które mają na celu uzyskanie efektu kolorystycznego. Klon palmowy jest drzewem o stosunkowo niewielkich wymaganiach glebowych i dobrze rośnie w różnorodnych warunkach atmosferycznych, co ułatwia jego uprawę w wielu regionach. Ze względu na swoje piękne liście oraz elegancką, architektoniczną formę, klon palmowy jest często wykorzystywany w projektach krajobrazowych i ogrodowych, zarówno jako drzewo soliterowe, jak i w kompozycjach grupowych. Dodatkowo, jego różnorodność odmian pozwala na wybór drzew o różnych kształtach i wielkościach, co daje projektantom przestrzeni ogrodowych wiele możliwości. Warto także dodać, że klon palmowy korzystnie wpływa na bioróżnorodność w ogrodzie, przyciągając różne gatunki ptaków i owadów. Dlatego sadzenie tego drzewa nie tylko wzbogaca estetykę ogrodu, ale także wspiera lokalny ekosystem.
Pytanie 25
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 26
W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.
A. życicę trwałą
B. miskant chiński
C. kostrzewę czerwoną
D. tatarak trawiasty
Miskant chiński (Miscanthus sinensis) jest jednym z najbardziej cenionych gatunków traw ozdobnych, idealnym do nowoczesnych ogrodów. Charakteryzuje się wysokim wzrostem, efektownymi kwiatostanami oraz dekoracyjnymi liśćmi, które zmieniają kolor w zależności od pory roku. Miskant jest rośliną bardzo odporną na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni ją doskonałym wyborem do ogrodów w różnych strefach klimatycznych. Stosując miskanta, można uzyskać nie tylko estetyczne walory, ale także funkcjonalne, tworząc osłony przed wiatrem, czy naturalne bariery akustyczne. Ponadto, miskant chiński wykazuje zdolność do szybkiego wzrostu i regeneracji, co sprawia, że jest idealnym rozwiązaniem do stworzenia zielonych ekranów. Jego zastosowanie w projektowaniu ogrodów zostało ujęte w wielu standardach dotyczących wertykalnych ogrodów i zieleni miejskiej, podkreślając jego rolę w poprawie jakości powietrza oraz wsparcia dla lokalnej bioróżnorodności.
Pytanie 27
W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tabeli 0324 nakłady robocizny na sadzenie 100 sztuk drzew bez zaprawy dołów o średnicy 0,5 m wynoszą 72,39 r-g. Jakie będą nakłady na posadzenie 20 sztuk takich drzew?
A. 0,7239 r-g
B. 14,478 r-g
C. 7 239,0 r-g
D. 1 447,8 r-g
Aby obliczyć nakład robocizny na posadzenie 20 sztuk drzew, należy skorzystać z proporcji. W Katalogu Nakładów Rzeczowych nr 2-21, w tablicy 0324, zapisano, że nakład robocizny na sadzenie 100 drzew wynosi 72,39 roboczogodzin. Zatem, aby obliczyć nakład na 20 drzew, możemy zastosować prostą regułę proporcji: (72,39 r-g / 100 drzew) * 20 drzew = 14,478 r-g. Tego rodzaju obliczenia są podstawowym elementem planowania prac w ogrodnictwie oraz leśnictwie, ponieważ pozwalają na optymalne zaplanowanie zasobów, a tym samym efektywne gospodarowanie czasem i kosztami. W praktyce, znajomość takich danych umożliwia lepsze przygotowanie się do realizacji zadań oraz minimalizację ryzyka przekroczenia budżetu na dany projekt. Warto również pamiętać, że podobne metody obliczeniowe są stosowane w innych dziedzinach, takich jak budownictwo czy inżynieria, co czyni je uniwersalnymi narzędziami w zarządzaniu projektami.
Pytanie 28
Jak powinien być prawidłowo uformowany kształt żywopłotu?
A. D.
B. B.
C. C.
D. A.
Fajnie, że wiesz, jak powinien wyglądać dobrze uformowany żywopłot! Powinien mieć zgrabny kształt, co jest naprawdę ważne, bo wpływa na to, jak będzie wyglądał i jak będzie pełnił swoje funkcje. Wybierając kształt B i regularnie przycinając rośliny na płasko lub lekko zaokrąglone, zapewniasz im lepszy dostęp do światła słonecznego. A to mały szczegół, ale olbrzymie znaczenie dla ich zdrowia. Poza tym, taki żywopłot nie tylko ładnie wygląda, ale też działa jak bariera przed hałasem i wiatrami oraz daje schronienie ptakom i innym zwierzakom. Regularne przycinanie i dbanie o to, żeby rośliny miały odpowiednią gęstość, to klucz do sukcesu. Dobrze jest też sadzić rośliny lokalne – one lepiej znoszą nasz klimat i glebę, a to zwiększa szanse, że żywopłot przetrwa długie lata. Nie zapomnij też o tym, żeby rośliny były w odpowiednich odstępach i żeby żywopłot nie był za wysoki – wtedy naprawdę będzie spełniał swoją rolę!
Pytanie 29
Jakie działania konserwatorskie w zabytkowych ogrodach mają na celu odtworzenie wartości historycznych, przy jednoczesnym zachowaniu oryginalnej formy, funkcji i programu założenia?
A. Rekultywacja
B. Rewaloryzacja
C. Adaptacja
D. Rewitalizacja
Rewitalizacja, jako termin, odnosi się do działań mających na celu ożywienie i przywrócenie życia do przestrzeni, które utraciły swoje funkcje lub znaczenie w wyniku zaniedbania. Choć może wprowadzać zmiany, nie ma na celu jedynie zachowania pierwotnej formy i funkcji, co jest kluczowe w kontekście ogrodów zabytkowych. Z kolei rekultywacja to proces, który zazwyczaj dotyczy przywracania wartości użytkowych terenów zdegradowanych, co niekoniecznie odnosi się do wartości historycznych ogrodów. Adaptacja polega na dostosowaniu budynków i przestrzeni do nowych funkcji, co często wiąże się z wprowadzeniem istotnych zmian, które mogą zagrażać historycznemu charakterowi obiektu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów z rewaloryzacją, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych podejść ma swoje specyficzne cele i metody, które niekoniecznie są zgodne z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. Dlatego ważne jest, aby w działaniach dotyczących ogrodów zabytkowych kierować się standardami i dobrymi praktykami, które chronią oryginalne cechy obiektu.
Pytanie 30
Aby zmienić pH gleby z obojętnego na kwaśne podczas jej uprawiania, co należy dodać?
A. włókno kokosowe
B. ziemię liściową
C. piasek rzeczny
D. torf wysoki
Torf wysoki jest organicznym materiałem, który ma naturalnie kwaśny odczyn pH, co czyni go skutecznym środkiem do zakwaszania gleby. Jego zastosowanie pozwala na obniżenie pH gleby, co jest istotne dla wielu roślin wymagających kwaśnego środowiska do prawidłowego wzrostu. Torf wysoki poprawia także strukturę gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych. W praktyce, dodając torf do gleby, można skutecznie dostosować warunki do uprawy roślin takich jak borówki, azalie czy rododendrony, które preferują kwaśniejsze podłoża. Standardy agronomiczne zalecają stosowanie torfu w celach modyfikacji odczynu gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami w uprawie rolniczej oraz ogrodniczej. Ważne jest również, aby przed dodaniem torfu przeprowadzić analizę gleby, aby określić jej aktualny odczyn pH oraz potrzeby w zakresie nawożenia.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
Dendrometria to dziedzina nauki
A. zajmująca się uprawą krzewów
B. koncentrująca się na uprawie drzew
C. dotycząca pomiarów drzew
D. badająca systematykę drzew i krzewów
Dendrometria to taka ciekawa dziedzina, która zajmuje się pomiarami drzew. Mówiąc prościej, bada, jak one rosną i jakie mają właściwości. Specjaliści używają różnych narzędzi, żeby zmierzyć wysokość, średnicę pnia albo wiek drzew. Na przykład, dzięki dendrometrii możemy ocenić, jak zdrowe są lasy i lepiej je zarządzać. Tak naprawdę jest to mega ważne dla ochrony środowiska! Bez tych danych ciężko by było podejmować dobre decyzje w kwestii zarządzania lasami. Narzędzia takie jak tachymetr czy lasery to podstawowe wyposażenie w tej pracy. Dendrometria wiąże się też z innymi naukami, jak ekologia czy biologia, co sprawia, że jest naprawdę interdyscyplinarna i ma sporo zastosowań w praktyce.
Pytanie 33
Nasiona traw można wmieszać w glebę na głębokość około 1 cm przy użyciu
A. łopaty
B. miotłograbii
C. wałokolczatki
D. piaskownicy
Szpadel, choć jest narzędziem powszechnie używanym do pracy w glebie, nie jest odpowiedni do precyzyjnego mieszania nasion traw z glebą na głębokość 1 cm. Użycie szpadla może prowadzić do zbyt głębokiego zakopania nasion, co skutkuje utrudnionym kiełkowaniem. Nasiona traw wymagają kontaktu z glebą, ale ich umiejscowienie powinno być płytkie, aby mogły łatwo wchłonąć wilgoć i uzyskać dostęp do światła. Piaskówka, z kolei, jest narzędziem używanym głównie do aeracji gleby i może nie być skuteczna w wprowadzaniu nasion w glebę, zwłaszcza na małej głębokości. Miotłograbi, z przeszłością w użytkowaniu do zbierania liści czy rozprowadzania materiałów organicznych, nie są w stanie efektywnie przemieszać nasion z glebą, co może prowadzić do ich nierównomiernego rozmieszczenia. W kontekście upraw traw, istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, które pozwolą na skuteczne przygotowanie gleby. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieefektywności, a w dłuższej perspektywie do obniżenia plonów. Ważne jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich funkcjonalnością oraz specyfiką uprawianych roślin.
Pytanie 34
Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?
A. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
B. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
C. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
D. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.
Pytanie 35
Cebule tulipanów powinny być sadzone
A. przykrywając je 10 cm warstwą ziemi
B. na głębokość wynoszącą 2-3 krotności ich wysokości
C. na głębokość równą jednokrotności ich wysokości
D. tuż pod powierzchnią gleby
Cebule tulipanów powinny być sadzone na głębokość równą 2-3 krotnej ich wysokości, co jest zgodne z zaleceniami botaników i ogrodników. Ta głębokość zapewnia cebulom odpowiednią ochronę przed mrozem oraz stabilizację w glebie, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi. Na przykład, jeśli cebula tulipana ma wysokość 5 cm, należy ją sadzić na głębokość od 10 cm do 15 cm. Taka praktyka pozwala również na lepszy rozwój korzeni, które będą miały wystarczającą przestrzeń do wzrostu. Sadzenie na zbyt płytkiej głębokości może prowadzić do problemów, takich jak przechylanie się rośliny lub zwiększone ryzyko uszkodzeń przez mróz. Ponadto, umiejscowienie cebuli na odpowiedniej głębokości sprzyja lepszemu wchłanianiu wody oraz składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju tulipanów. Dobrą praktyką jest również stosowanie mieszanki nawozowej podczas sadzenia, co dodatkowo wspiera ich wzrost.
Pytanie 36
Jakim symbolem oznacza się formę pienną drzewa o wysokości pnia 150 cm, które było jednokrotnie szkółkowane?
A. N 150 x 1
B. Pa 120 x 1
C. Pa 150
D. N 150
Inne odpowiedzi nie spełniają kryteriów określonych dla form piennych drzew. Oznaczenie 'N 150 x 1' sugeruje inną formę drzew, która nie odpowiada standardom form piennych, ponieważ 'N' w tym przypadku oznacza formę naturalną, a nie pienną. Przekonanie, że drzewo o wysokości 150 cm może być oznaczone jako 'N', prowadzi do nieporozumień dotyczących klasyfikacji roślin w kontekście profesjonalnych praktyk ogrodniczych. 'N 150' również nie jest pełnym oznaczeniem dla formy piennej, gdyż brakuje w nim informacji o szkółkowaniu, co jest kluczowe dla określenia specyfikacji rośliny. Odpowiedź 'Pa 120 x 1' także jest błędna, ponieważ wskazuje na inną wysokość pnia, a ponadto nie jest zgodna z praktykami dotyczącymi jednokrotnego szkółkowania. Właściwe oznaczenie rośliny, takie jak 'Pa 150', jest istotne, aby uniknąć konfuzji w procesie zakupu i sadzenia drzew, co ma kluczowe znaczenie w kontekście projektowania przestrzeni zielonych. Niezrozumienie tych oznaczeń może prowadzić do błędnych wyborów, co w efekcie wpływa na jakość oraz estetykę terenów zielonych. Dlatego istotne jest, aby osoby pracujące z roślinami miały pełną wiedzę na temat klasyfikacji i oznaczeń, co pozwoli uniknąć błędów w doborze drzew do konkretnych projektów.
Pytanie 37
Preparaty chemiczne stosowane w celu zwalczania chorób grzybowych na roślinach dekoracyjnych określane są jako
A. fungicydami
B. repelentami
C. retardantami
D. bakteriocydami
Fungicydy to środki chemiczne stosowane w celu zwalczania chorób roślinnych wywołanych przez grzyby. Działają one poprzez inhibicję wzrostu grzybów, a niektóre z nich nawet je eliminują. Przykładami zastosowania fungicydów są środki stosowane przeciwko chorobom takim jak mączniak prawdziwy, rdza czy zgnilizna. W praktyce, stosowanie fungicydów jest kluczowe dla zachowania zdrowia roślin ozdobnych, pozwala na utrzymanie ich estetyki oraz wartości handlowej. W ogrodnictwie przestrzega się standardów stosowania fungicydów, takich jak rotacja środków chemicznych, aby zminimalizować ryzyko odporności patogenów. Ponadto, odpowiedni dobór fungicydów powinien opierać się na diagnozowaniu chorób oraz uwzględniać specyfikę danego gatunku rośliny. Warto również pamiętać o zastosowaniu fungicydów w profilaktyce, co może zmniejszyć potrzebę interwencji, gdy choroba już się pojawi.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
W celu zadarniania cienistych obszarów pod koronami drzew zamiast trawnika można wykorzystać
A. rozchodnik kaukaski (Sedum spurium) oraz macierzankę cytrynową (Thymus citrodorus)
B. irysy syberyjskie (Iris sibirica) oraz liliowce rdzawe (Hemerocallis fulva)
C. niecierpek Waleriana (Impatiens walleriana) oraz begonię bulwiastą (Begonia x tuberhybrida)
D. bluszcz pospolity (Hedera helix) i runiankę japońską (Pachysandra terminalis)
Bluszcz pospolity (Hedera helix) oraz runianka japońska (Pachysandra terminalis) są doskonałymi roślinami do zadrzewiania cienistych powierzchni pod koronami drzew. Bluszcz pospolity jest rośliną pnącą, która dobrze znosi cień oraz wilgotne warunki. Dzięki swoim zdolnościom do przylegania do różnych powierzchni, może skutecznie pokrywać ziemię, ograniczając rozwój chwastów oraz stabilizując glebę. Runianka japońska natomiast, to roślina okrywowa, która tworzy gęste dywany zieleni, co również przyczynia się do ochrony gleby przed erozją. Obie rośliny charakteryzują się niskimi wymaganiami pielęgnacyjnymi oraz dużą odpornością na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi do zastosowania w trudnych warunkach. W praktyce, zastosowanie tych roślin w ogrodach, parkach czy na terenach rekreacyjnych przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności, a także estetyki przestrzeni zielonych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania przestrzeni zielonych. Warto również pamiętać, że bluszcz pospolity ma właściwości oczyszczające powietrze, co dodatkowo podnosi jego wartość w miejskich krajobrazach.
Pytanie 40
Przy projektowaniu nasadzeń drzew w alejach, kluczowe znaczenie ma
A. rytm
B. asymetria
C. paralela
D. kontrast
W projektowaniu drzew alejowych rytm to naprawdę ważna sprawa. To właśnie on sprawia, że cała kompozycja wygląda dynamicznie i harmonijnie. Można go osiągnąć przez powtarzanie elementów, jak drzewa czy inne rośliny. Na przykład, przy alejce warto zaplanować grupy drzew, które mają podobną wysokość i kształt – to od razu daje fajny efekt wizualny. Dobrze przemyślany rytm pozwala też na łagodne przejścia w kompozycji, co z kolei poprawia sposób, w jaki ludzie odbierają przestrzeń. Moim zdaniem, gdy tworzymy aleję, dobrze jest trzymać się zasad proporcji, żeby znaleźć równowagę między powtarzalnością a różnorodnością. To naprawdę pasuje do dobrych praktyk w architekturze krajobrazu. Pamiętaj, że odpowiedni rytm nie tylko przyciąga wzrok, ale też zwiększa komfort użytkowania, co jest super ważne w przestrzeniach publicznych.