Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 15 maja 2025 23:00
Data zakończenia: 15 maja 2025 23:10

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru napięcia w zasilaczu?

A. multimetr

B. pirometr

C. amperomierz

D. impulsator

Amperomierz nie jest odpowiednim narzędziem do pomiaru napięcia, ponieważ jest przeznaczony do mierzenia natężenia prądu. Użycie amperomierza w celu sprawdzenia napięcia w obwodzie może prowadzić do uszkodzenia urządzenia oraz ewentualnych zagrożeń dla użytkownika. Amperomierz powinien być włączany szeregowo w obwód, co oznacza, że cała energia musi przez niego przepływać. W przypadku pomiaru napięcia, konieczne jest równoległe połączenie, co sprawia, że amperomierz jest niewłaściwym narzędziem do takiego zadania. Impulsator, z drugiej strony, jest urządzeniem służącym do generowania sygnałów impulsowych, a nie do pomiaru parametrów elektrycznych. Jego zastosowanie jest specyficzne dla testów układów cyfrowych oraz generowania sygnałów w systemach automatyki. Pirometr, który służy do pomiaru temperatury, również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów napięcia. Stąd wybór niewłaściwego narzędzia do konkretnego pomiaru może prowadzić do poważnych błędów i nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie funkcji każdego z tych narzędzi oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego przeprowadzania pomiarów elektrycznych, co z kolei wzmocni bezpieczeństwo operacyjne i dokładność wyników.

Pytanie 2

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

A. netstat

B. ipconfig

C. tracert

D. ping

Polecenie ping jest używane do testowania połączeń w sieciach komputerowych. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do wybranego hosta sieciowego oraz oczekiwania na odpowiedzi. W praktyce ping pozwala określić, czy dany host jest osiągalny oraz mierzyć czas odpowiedzi, co jest kluczowe dla diagnostyki opóźnień w sieci. Wyniki zawierają informacje o liczbie wysłanych bajtów, czasie potrzebnym na przesłanie pakietu oraz wartość TTL (Time To Live), która wskazuje, ile routerów może jeszcze przenosić dany pakiet. Ping jest powszechnie stosowany podczas rozwiązywania problemów z siecią oraz przy monitorowaniu dostępności serwerów i wydajności łączy. Na przykład administratorzy często używają polecenia ping do sprawdzenia, czy serwery są online przed przeprowadzeniem aktualizacji systemowych. Poprawne zrozumienie i interpretacja wyników ping jest umiejętnością kluczową dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnych problemów z połączeniami sieciowymi i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 3

W którym systemie operacyjnym może pojawić się komunikat podczas instalacji sterowników dla nowego urządzenia?

System.......nie może zweryfikować wydawcy tego sterownika. Ten sterownik nie ma podpisu cyfrowego albo podpis nie został zweryfikowany przez urząd certyfikacji. Nie należy instalować tego sterownika, jeżeli nie pochodzi z oryginalnego dysku producenta lub od administratora systemu.

A. Windows 98

B. Unix

C. Linux

D. Windows XP

Windows XP to system operacyjny, który wprowadził istotne zmiany w zarządzaniu bezpieczeństwem sterowników urządzeń. Jednym z kluczowych elementów było wprowadzenie wymagania podpisów cyfrowych dla sterowników jako środka zapewnienia ich autentyczności i integralności. Gdy instalowany sterownik nie posiadał poprawnego podpisu, system wyświetlał ostrzeżenie, co miało na celu ochronę użytkownika przed potencjalnie szkodliwym oprogramowaniem. Dzięki temu użytkownicy byli zachęcani do korzystania z certyfikowanych sterowników, co minimalizowało ryzyko problemów z kompatybilnością i stabilnością systemu. System Windows XP korzystał z infrastruktury klucza publicznego (PKI) do weryfikacji podpisów cyfrowych, co było zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT. Instalacja niepodpisanych sterowników była możliwa, lecz wymagała świadomego działania użytkownika, który musiał zaakceptować ryzyko. W praktyce, oznaczało to, że administratorzy systemów byli bardziej świadomi źródeł pochodzenia sterowników i ich potencjalnych zagrożeń. Takie podejście do zarządzania sterownikami pozwoliło na zwiększenie bezpieczeństwa systemu i jego użytkowników, co było istotnym krokiem w kierunku implementacji bardziej rygorystycznych standardów bezpieczeństwa w przyszłych wersjach Windows.

Pytanie 4

Podaj domyślny port używany do przesyłania poleceń w serwerze FTP

A. 25

B. 110

C. 20

D. 21

Port 21 jest domyślnym portem do przekazywania poleceń w protokole FTP (File Transfer Protocol). Protokół ten służy do przesyłania plików między klientem a serwerem w sieci. Protokół FTP działa w modelu klient-serwer, gdzie klient nawiązuje połączenie z serwerem, a port 21 jest używany do inicjowania sesji oraz przesyłania poleceń, takich jak logowanie czy komendy do przesyłania plików. W praktycznych zastosowaniach, gdy użytkownik korzysta z klienta FTP, np. FileZilla lub WinSCP, to właśnie port 21 jest wykorzystywany do połączenia z serwerem FTP. Ponadto, standard RFC 959 precyzuje, że port 21 jest przeznaczony dla komend, podczas gdy port 20 jest używany do transferu danych w trybie aktywnym. Znajomość tych portów i ich funkcji jest kluczowa dla administratorów sieci oraz profesjonalistów zajmujących się bezpieczeństwem, ponieważ niewłaściwe zarządzanie portami może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i nieefektywnością transferu plików.

Pytanie 5

Jaką funkcję pełni serwer FTP?

A. synchronizacja czasu

B. nadzorowanie sieci

C. udostępnianie plików

D. administracja kontami poczty

Serwer FTP to taki ważny element w IT, który głównie służy do przesyłania plików między różnymi systemami w sieci. Dzięki protokołowi FTP przesyłanie danych jest naprawdę sprawne, a do tego mamy różne mechanizmy bezpieczeństwa, jak SSL czy TLS, które pomagają chronić nasze pliki. Użycie serwera FTP jest naprawdę szerokie – od wymiany plików między serwerami, po udostępnianie zasobów użytkownikom. Przykładowo, w firmach zajmujących się tworzeniem oprogramowania, programiści korzystają z serwera FTP, żeby wymieniać się plikami z zespołem, co naprawdę ułatwia współpracę. Fajnie jest też, jak serwery FTP są odpowiednio skonfigurowane, żeby zmniejszyć ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Regularne aktualizacje to też kluczowa sprawa, żeby mieć pewność, że korzystamy z najnowszych zabezpieczeń. Jak się spojrzy na standardy branżowe, to FTP jest często wspierany przez różne platformy i systemy operacyjne, co czyni go takim uniwersalnym narzędziem do zarządzania plikami.

Pytanie 6

Umożliwienie stacjom roboczym Windows, OS X oraz Linux korzystania z usług drukowania Linuxa i serwera plików zapewnia serwer

A. POSTFIX

B. APACHE

C. SAMBA

D. SQUID

SQUID to serwer proxy, który zajmuje się buforowaniem i udostępnianiem treści internetowych, a jego głównym celem jest zwiększenie wydajności przeglądania sieci, a nie zarządzanie drukowaniem czy udostępnianiem plików. Użycie SQUID w kontekście współdzielenia zasobów pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi prowadzi do nieporozumień, ponieważ nie jest on zaprojektowany do pracy z protokołem SMB/CIFS, który jest kluczowy dla tego typu zadań. APACHE to serwer WWW, który obsługuje protokół HTTP i nie ma zastosowania w kontekście zarządzania drukiem ani plikami w sieci lokalnej. Postfix z kolei to serwer pocztowy, który służy do obsługi wiadomości e-mail i nie ma nic wspólnego z udostępnianiem plików czy usług drukowania. Typowym błędem jest mylenie ról poszczególnych programów i zrozumienie, że każdy z nich pełni specyficzne funkcje, które nie są wymienne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie zadania spełniają różne komponenty w infrastrukturze IT oraz ich odpowiednie zastosowanie zgodnie z ich przeznaczeniem. Właściwe przypisanie zadań do odpowiednich narzędzi jest fundamentem efektywnego zarządzania systemami informatycznymi.

Pytanie 7

W systemie Windows, z jakiego polecenia można skorzystać, aby sprawdzić bieżące połączenia sieciowe i ich statystyki?

A. ipconfig

B. netstat

C. ping

D. tracert

Polecenie 'netstat' w systemie Windows jest niezwykle użyteczne dla administratorów sieci i osób zajmujących się bezpieczeństwem IT. Umożliwia ono wyświetlenie aktywnych połączeń sieciowych oraz ich szczegółowych statystyk, co jest kluczowe przy diagnozowaniu problemów z siecią lub monitorowaniu aktywności sieciowej. Dzięki 'netstat' można sprawdzić, które porty są otwarte, jakie adresy IP są obecnie połączone z naszym systemem, a także jakie protokoły są używane. To polecenie jest często wykorzystywane przy analizie ruchu sieciowego, zwłaszcza w kontekście wykrywania nieautoryzowanych połączeń, które mogą wskazywać na próbę naruszenia bezpieczeństwa. Dodatkowo, 'netstat' pozwala na analizę wydajności sieci, co jest szczególnie przydatne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce, dobrym zwyczajem jest regularne korzystanie z 'netstat' w celu utrzymania zdrowego i bezpiecznego środowiska sieciowego.

Pytanie 8

Korzystając z polecenia systemowego ipconfig, można skonfigurować

A. interfejsy sieciowe

B. właściwości uprawnień dostępu

C. rejestr systemowy

D. przypisania dysków sieciowych

Polecenie systemowe ipconfig jest kluczowym narzędziem w systemach operacyjnych Windows, które umożliwia użytkownikom oraz administratorom sieci zarządzanie i diagnostykę interfejsów sieciowych. Używając ipconfig, można szybko sprawdzić konfigurację adresów IP przypisanych do poszczególnych interfejsów sieciowych, a także uzyskać informacje takie jak maska podsieci, brama domyślna czy adresy serwerów DNS. Przykładowo, administratorzy mogą użyć polecenia 'ipconfig /all', aby uzyskać pełny wgląd w konfigurację sieciową, co jest niezbędne podczas rozwiązywania problemów z połączeniem. W kontekście dobrych praktyk, regularne monitorowanie i zarządzanie konfiguracją sieci jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności sieci, co jest zgodne z rekomendacjami branżowymi dotyczącymi zarządzania infrastrukturą IT. Dodatkowo, znajomość ipconfig jest przydatna w codziennej pracy z sieciami komputerowymi oraz przy wdrażaniu nowych rozwiązań technologicznych, co czyni to narzędzie niezbędnym dla każdego, kto zajmuje się zarządzaniem sieciami.

Pytanie 9

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

B. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz

C. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie

D. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu

Wiele osób może mylić zarządzanie pasmem z innymi funkcjami przełączników, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że zarządzanie pasmem umożliwia łączenie przełączników równocześnie kilkoma łączami, odnosi się do technologii agregacji łączy, która jest odrębną koncepcją. Agregacja łączy pozwala na zestawienie kilku fizycznych portów w jeden wirtualny port, co zwiększa całkowitą przepustowość i zapewnia redundancję, ale nie wpływa na kontrolę pasma. Inna nieprawidłowa odpowiedź dotycząca zdalnego dostępu do urządzenia myli funkcję zarządzania pasmem z dostępem administracyjnym. Zdalny dostęp jest zapewniany przez protokoły takie jak SSH czy Telnet, które nie mają związku z zarządzaniem pasmem. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o przesyłaniu danych z jednego portu do innego, również jest mylna – jest to opis działania samego przełącznika, a nie kontroli pasma. Warto zrozumieć, że zarządzanie pasmem jest specyficznym procesem optymalizacji przepustowości, który powinien być stosowany w kontekście polityk QoS, a nie mylony z innymi, bardziej ogólnymi funkcjami urządzeń sieciowych. Typowym błędem jest nieodróżnianie tych terminów, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania siecią i potencjalnych problemów z wydajnością. Zrozumienie roli zarządzania pasmem w architekturze sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i eksploatacji nowoczesnych systemów informatycznych.

Pytanie 10

Wskaż rysunek ilustrujący symbol używany do oznaczania portu równoległego LPT?

A. rys. D

B. rys. C

C. rys. B

D. rys. A

Odpowiedź rysunek D jest poprawna ponieważ symbol ten przedstawia ikonkę drukarki która jest historycznie powiązana z portem równoległym LPT. LPT lub Line Printer Terminal to standardowy port równoległy używany do podłączania drukarek i innych urządzeń wejścia-wyjścia w komputerach PC. Jego główną cechą charakterystyczną jest możliwość równoległego przesyłania danych co pozwalało na szybszy transfer w porównaniu z portami szeregowymi. Port LPT był powszechnie stosowany w latach 80. i 90. zanim został zastąpiony bardziej nowoczesnymi technologiami takimi jak USB. W praktyce port LPT wykorzystywany był nie tylko do podłączania drukarek ale także skanerów, napędów zewnętrznych czy programatorów mikrokontrolerów. Zastosowanie portu równoległego wynikało z jego prostoty i szerokiej dostępności co pozwalało na łatwe wdrożenie w różnych aplikacjach. Współczesne systemy mogą nadal wykorzystywać emulację portu LPT do obsługi starszych urządzeń co czyni ten symbol istotnym w kontekście kompatybilności wstecznej. Pomimo że technologia się zmienia znajomość tych symboli jest ważna dla zrozumienia ewolucji interfejsów komputerowych i ich wpływu na rozwój technologii.

Pytanie 11

Które z poniższych stwierdzeń NIE odnosi się do pamięci cache L1?

A. Zastosowano w niej pamięć typu SRAM

B. Jej wydajność jest równa częstotliwości procesora

C. Znajduje się we wnętrzu układu procesora

D. Czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku pamięci RAM

Wybór odpowiedzi sugerującej, że pamięć cache L1 ma dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM, jest błędny i wynika z nieścisłego rozumienia zasad działania różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Pamięć cache L1 jest zaprojektowana, aby być szybsza niż pamięć RAM, a jej funkcjonalność jest kluczowa dla efektywności działania procesora. Czas dostępu do pamięci L1 wynosi zazwyczaj od 1 do 3 nanosekund, podczas gdy tradycyjna pamięć RAM (dynamiczna pamięć RAM typu DRAM) ma czas dostępu rzędu 10-100 nanosekund. To oznacza, że pamięć cache L1 jest z reguły około dziesięć razy szybsza od pamięci RAM. Istotnym błędem jest myślenie, że pamięć o wyższej pojemności musi być również szybsza; w rzeczywistości, pamięć cache jest zoptymalizowana pod kątem szybkości na koszt pojemności. Dodatkowo, pamięć L1 znajduje się bezpośrednio w rdzeniu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Zwrócenie uwagi na architekturę procesora oraz sposób, w jaki różne rodzaje pamięci współpracują ze sobą w hierarchii pamięci, pozwala na lepsze zrozumienie ich zastosowania i znaczenia w kontekście efektywności systemów komputerowych. Właściwe zarządzanie pamięcią oraz znajomość jej hierarchii są kluczowe dla inżynierów projektujących nowoczesne systemy obliczeniowe.

Pytanie 12

Czym jest układ RAMDAC?

A. zawiera przetwornik analogowo-cyfrowy

B. jest typowy dla standardu S-ATA

C. jest specyficzny dla standardu ATA

D. stanowi wyjście końcowe karty graficznej

Błędne odpowiedzi na to pytanie, takie jak związki RAMDAC z standardem S-ATA czy ATA, wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych komponentów komputerowych. Standardy S-ATA oraz ATA odnoszą się do interfejsów komunikacyjnych używanych głównie do podłączania dysków twardych i innych urządzeń magazynujących, a nie do przetwarzania sygnałów graficznych. Różnica w tych technologiach opiera się na ich zastosowaniu; ATA (Advanced Technology Attachment) to starszy standard, który był szeroko stosowany, natomiast S-ATA (Serial ATA) to nowocześniejsza wersja, która oferuje wyższe prędkości transferu danych oraz prostsze połączenie. Zrozumienie, jak funkcjonują te interfejsy, jest kluczowe, jednak nie mają one nic wspólnego z wyjściem wideo, za które odpowiada RAMDAC. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że RAMDAC zawiera konwerter analogowo-cyfrowy, są mylące; w rzeczywistości RAMDAC wykonuje odwrotną funkcję, czyli konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe. W konsekwencji, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w dziedzinie technologii komputerowej i grafiki, dlatego kluczowe jest precyzyjne zrozumienie roli każdego z tych komponentów w systemie.

Pytanie 13

Menedżer usług IIS (Internet Information Services) w systemie Windows stanowi graficzny interfejs do konfiguracji serwera

A. DNS

B. wydruku

C. WWW

D. terminali

Odpowiedź WWW jest poprawna, ponieważ Menedżer usług IIS (Internet Information Services) to narzędzie umożliwiające zarządzanie publikowaniem aplikacji i stron internetowych na serwerze. IIS jest serwerem WWW stworzonym przez firmę Microsoft, który obsługuje protokoły HTTP, HTTPS, FTP i inne, umożliwiając użytkownikom dostęp do treści internetowych. Menedżer usług IIS pozwala administratorom na konfigurację i monitorowanie serwera, zarządzanie witrynami internetowymi, a także konfigurowanie zabezpieczeń oraz wydajności. Praktycznym zastosowaniem IIS jest hostowanie stron internetowych dla firm, co może obejmować korzystanie z ASP.NET do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Ponadto, IIS wspiera różnorodne technologie, takie jak PHP czy Node.js, co czyni go bardzo elastycznym narzędziem w kontekście serwerów. Stosowanie IIS w zgodzie z najlepszymi praktykami branżowymi obejmuje regularne aktualizacje oraz monitorowanie logów serwera w celu optymalizacji wydajności i bezpieczeństwa.

Pytanie 14

Informacja tekstowa KB/Interface error, widoczna na wyświetlaczu komputera podczas BIOS POST od firmy AMI, wskazuje na problem

A. pamięci GRAM

B. rozdzielczości karty graficznej

C. sterownika klawiatury

D. baterii CMOS

Zrozumienie, dlaczego inne odpowiedzi są błędne, wymaga znajomości podstawowych funkcji podzespołów komputera. Odpowiedź dotycząca rozdzielczości karty graficznej jest nieprawidłowa, ponieważ BIOS nie jest odpowiedzialny za ustawienia graficzne na etapie POST. Rozdzielczość i inne parametry wyświetlania są konfigurowane dopiero po zakończeniu fazy uruchamiania, kiedy system operacyjny przejmuje kontrolę nad sprzętem. Co więcej, błąd związany z kartą graficzną objawia się zazwyczaj innymi komunikatami lub artefaktami wizualnymi, a nie błędem klawiatury. W przypadku baterii CMOS, choć jej uszkodzenie może prowadzić do problemów z pamięcią ustawień BIOS, nie jest to przyczyna problemów z detekcją klawiatury. Komunikat KB/Interface error nie odnosi się do stanu baterii, ale do braku komunikacji z klawiaturą. Podobnie, odpowiedź dotycząca pamięci GRAM jest niepoprawna, ponieważ problemy z pamięcią RAM również nie wywołują tego konkretnego komunikatu. Pamięć RAM jest testowana w innym kontekście, a błędy pamięci objawiają się w sposób, który nie ma związku z funkcjonalnością klawiatury. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznej diagnozy problemów sprzętowych.

Pytanie 15

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000100.10101010.00000101.00001001

B. 11000000.10101000.00000001.00001100

C. 11000001.10111000.00000011.00001110

D. 11000010.10101100.00000111.00001101

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich przedstawia adresy IP, które nie odpowiadają podanemu adresowi w zapisie binarnym. Na przykład, odpowiedź 11000100.10101010.00000101.00001001 sugeruje, że pierwszy oktet wynosi 196, co jest niezgodne z 192. Podobnie, 11000010.10101100.00000111.00001101 wskazuje na adres 194.172.7.13, a 11000001.10111000.00000011.00001110 odnosi się do 193.184.3.14. Zrozumienie tego, jakie wartości w zapisie binarnym odpowiadają konkretnym oktetom, jest kluczowe przy analizie adresów IP. Błędna konwersja może prowadzić do poważnych problemów z routingiem i zarządzaniem siecią. Często popełniane błędy obejmują nieprawidłowe przeliczenie wartości dziesiętnych na binarne, co skutkuje odmiennymi adresami IP i może prowadzić do konfliktów adresowych w sieci. W związku z tym, znajomość metod konwersji i umiejętność ich praktycznego zastosowania są fundamentalne dla każdej osoby zajmującej się administracją sieci. Ważne jest, aby każdy administrator był świadomy zasadności i znaczenia poprawnej adresacji IP oraz jej konwersji na system binarny, co stanowi podstawę dla prawidłowego funkcjonowania infrastruktury sieciowej.

Pytanie 16

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

B. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

C. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

D. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

Użycie pamięci USB z systemem plików NTFS to najbardziej efektywny sposób archiwizacji pliku o rozmiarze 4,8 GB. System plików NTFS obsługuje pliki większe niż 4 GB, co jest kluczowe w tej sytuacji, ponieważ rozmiar pliku przekracza limit systemu plików FAT32, który wynosi 4 GB. NTFS oferuje również dodatkowe funkcje, takie jak zarządzanie uprawnieniami, kompresję danych oraz wsparcie dla dużych partycji, co czyni go bardziej elastycznym i bezpiecznym rozwiązaniem w porównaniu do FAT32. Przykładowo, podczas przenoszenia plików multimedialnych o dużych rozmiarach, użytkownicy mogą polegać na NTFS, aby uniknąć problemów z ograniczeniami rozmiaru pliku. Warto również zauważyć, że NTFS jest standardem w systemach Windows, co sprawia, że jest to naturalny wybór dla użytkowników tych systemów operacyjnych. Dobre praktyki zalecają korzystanie z NTFS w sytuacjach, gdzie wymagana jest archiwizacja dużych plików, aby zapewnić ich integralność i dostępność.

Pytanie 17

Na podstawie analizy pakietów sieciowych, określ adres IP oraz numer portu, z którego urządzenie otrzymuje odpowiedź?

A. 192.168.0.13:80

B. 192.168.0.13:51383

C. 46.28.247.123:51383

D. 46.28.247.123:80

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego przypisania adresów IP i portów, które nie odpowiadają standardowemu schematowi komunikacji w sieci. Na przykład adres IP 192.168.0.13 jest typowym adresem z zakresu sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie jest publicznie routowalny w Internecie i służy do identyfikacji hostów w prywatnych sieciach. Port 51383 w odpowiedziach sugeruje dynamiczny lub tymczasowy port, który jest zazwyczaj używany przez aplikacje klienckie do inicjowania połączeń z serwerami z użyciem portów standardowych, takich jak 80 dla HTTP. W przypadku analizy ruchu sieciowego, najczęstszym błędem jest pomieszanie ról źródłowego i docelowego adresu oraz portu. Serwery webowe zazwyczaj nasłuchują na standardowych portach, takich jak 80 dla HTTP i 443 dla HTTPS, co ułatwia standaryzację i optymalizację trasowania w sieci. Zrozumienie różnic między adresami publicznymi i prywatnymi oraz dynamicznymi i statycznymi portami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi. Bez tej wiedzy administratorzy mogą napotkać problemy z konfiguracją sieci, które prowadzą do błędów w komunikacji i zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest, aby dokładnie interpretować dane z narzędzi do analizy ruchu sieciowego, takich jak Wireshark, gdzie adresy i porty muszą być prawidłowo zidentyfikowane, aby rozwiązać potencjalne problemy z siecią i zapewnić prawidłowe działanie usług sieciowych. Stosowanie się do dobrych praktyk w zakresie wykorzystania portów oraz adresów IP jest kluczowe dla bezpieczeństwa i wydajności sieciowej.

Pytanie 18

W systemie Linux plik messages zawiera

A. komunikaty odnoszące się do uruchamiania systemu

B. informacje dotyczące uwierzytelnienia

C. ogólne informacje o zdarzeniach systemowych

D. kody błędów systemowych

Plik messages w systemie Linux jest kluczowym komponentem dla monitorowania i analizy zdarzeń systemowych. Przechowuje on wszelkie istotne komunikaty, które mogą być pomocne w diagnostyce i rozwiązywaniu problemów. W praktyce, administratorzy systemów korzystają z tego pliku do zbierania informacji o błędach, ostrzeżeniach oraz innych zdarzeniach, które miały miejsce na poziomie jądra oraz w różnych usługach systemowych. Na przykład, podczas wystąpienia awarii systemu, analiza pliku messages może dostarczyć istotnych wskazówek dotyczących przyczyn problemu. Dobrym nawykiem w administracji systemami Linux jest regularne przeglądanie i archiwizowanie tych logów, co pozwala na utrzymanie historii zmian oraz ułatwia audyt bezpieczeństwa. Stosowanie narzędzi takich jak `logrotate` do zarządzania plikiem messages jest również rekomendowane, aby zapewnić, że logi nie zajmują zbyt dużo miejsca na dysku, a jednocześnie pozostają dostępne do analizy w razie potrzeby.

Pytanie 19

Po zainstalowaniu aplikacji VNC, używanej do obserwacji pulpitu konkretnego komputera, oprócz numeru portu należy wskazać jego

A. adres rozgłoszeniowy

B. adres MAC

C. adres IP

D. bramę domyślną

Każda z pozostałych odpowiedzi, takich jak adres rozgłoszeniowy, brama domyślna czy adres MAC, wprowadza w błąd, ponieważ nie są one odpowiednie do konfiguracji VNC. Adres rozgłoszeniowy (broadcast address) jest używany do przesyłania wiadomości do wszystkich urządzeń w danej podsieci, a nie do indywidualnych połączeń. Z tego powodu nie jest on przydatny w kontekście zdalnego dostępu do konkretnego komputera z wykorzystaniem VNC, gdzie kluczowe jest nawiązanie bezpośredniego połączenia z określonym urządzeniem. Brama domyślna, będąca interfejsem, za pośrednictwem którego urządzenie łączy się z innymi sieciami, również nie jest odpowiednia. Nie ma zastosowania, ponieważ VNC wymaga bezpośredniego adresu IP docelowego komputera, a nie bramy. Adres MAC, z kolei, jest unikalnym identyfikatorem sprzętowym przypisanym do interfejsów sieciowych, używanym do komunikacji w warstwie łącza danych. Choć adres MAC jest istotny dla lokalnej komunikacji w sieci, nie jest on używany w kontekście protokołów wyższego poziomu, takich jak VNC, które operują na adresach IP. W efekcie, pomylenie adresu IP z innymi elementami sieciowymi może prowadzić do niepowodzeń w nawiązywaniu połączeń i problemów z dostępem do zdalnych systemów.

Pytanie 20

Jakie urządzenie stosuje technikę detekcji zmian w pojemności elektrycznej do sterowania kursorem na monitorze?

A. Myszka

B. Trackpoint

C. Touchpad

D. Joystick

Touchpad to urządzenie wejściowe, które wykrywa ruchy palca użytkownika na jego powierzchni, wykorzystując metodę detekcji zmian pojemności elektrycznej. Ta technologia polega na pomiarze zmian w pojemności elektrycznej, które zachodzą, gdy palec zbliża się do powierzchni touchpada. Dzięki temu system jest w stanie precyzyjnie określić położenie palca oraz jego ruchy, co umożliwia kontrolowanie kursora na ekranie. Touchpady są powszechnie stosowane w laptopach oraz jako zewnętrzne urządzenia wejściowe. Dzięki swojej funkcjonalności umożliwiają realizację gestów, takich jak przewijanie, powiększanie czy obracanie, co znacząco zwiększa ergonomię i komfort użytkowania. W kontekście praktycznym, w wielu nowoczesnych aplikacjach i systemach operacyjnych, takich jak Windows czy macOS, touchpady wspierają różnorodne gesty, co pozwala na łatwiejszą i bardziej intuicyjną nawigację. Standardy dotyczące urządzeń wskazujących, takie jak USB HID (Human Interface Devices), również uwzględniają touchpady jako integralną część ekosystemu interakcji z komputerem.

Pytanie 21

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. zwiększania zasięgu sieci WIFI

B. podłączania światłowodu do switcha

C. spawania włókien światłowodowych

D. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

Wybór odpowiedzi, która sugeruje krosowanie przełączników za pomocą złącz GG45, spawanie światłowodów lub zwiększanie zasięgu sieci WiFi, prowadzi do nieporozumienia na temat funkcji i zastosowania modułu Mini-GBiCSFP. Krosowanie przełączników to proces, który polega na łączeniu różnych portów przełączników w celu stworzenia sieci. W tym kontekście, GG45, które jest nowym standardem złącz dla połączeń miedzianych, nie ma związku z technologią SFP, która jest zdefiniowana dla mediów światłowodowych. Spawanie światłowodów to proces wymagający specjalistycznego sprzętu i umiejętności, a nie jest funkcjonalnością modułu Mini-GBiCSFP, który służy do podłączania tych światłowodów do przełączników. Z kolei zwiększanie zasięgu sieci WiFi odnosi się do technologii bezprzewodowej, a nie do przewodowych połączeń światłowodowych. Wiele osób nie dostrzega różnicy pomiędzy tymi technologiami, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących możliwości zastosowania różnych komponentów sieciowych. Zrozumienie podstawowych funkcji i zastosowań konkretnych modułów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i realizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 22

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Zwykła

B. Różnicowa

C. Całkowita

D. Przyrostowa

Kopia różnicowa w procesie archiwizacji plików jest jednym z kluczowych podejść, które zapewniają efektywność w zarządzaniu danymi. Główna cecha kopii różnicowej polega na tym, że archiwizuje ona tylko te pliki, które zmieniły się od ostatniej pełnej kopii zapasowej, co pozwala zaoszczędzić czas i przestrzeń dyskową. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, każda kolejna kopia różnicowa będzie zawierała jedynie te dane, które zostały zmodyfikowane lub dodane po tej pełnej archiwizacji. Umożliwia to szybsze przywracanie danych, ponieważ użytkownik musi przywrócić tylko ostatnią pełną kopię oraz ostatnią kopię różnicową. W branży IT uznaje się, że takie podejście jest zgodne z zasadą 3-2-1, czyli posiadania trzech kopii danych w dwóch różnych miejscach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. To nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również ułatwia ich ochronę i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 23

Która licencja pozwala na darmowe korzystanie z programu, pod warunkiem, że użytkownik dba o środowisko naturalne?

A. Donationware

B. OEM

C. Adware

D. Grenware

Odpowiedzi takie jak Donationware, Adware czy OEM nie mają związku z ekologicznymi wymaganiami dotyczącymi korzystania z oprogramowania. Donationware to model, w którym użytkownicy mogą dobrowolnie wspierać twórców oprogramowania finansowo, ale nie wiąże się to z żadnym wymogiem dotyczącym ochrony środowiska. Użytkownicy mogą korzystać z takiego oprogramowania, nawet jeśli nie angażują się w żadne działania proekologiczne. Adware natomiast to oprogramowanie, które generuje przychody dla twórcy poprzez wyświetlanie reklam. Nie stawia żadnych warunków związanych z ochroną środowiska i jest głównie nastawione na zyski finansowe. OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, odnosi się do licencji, która jest przypisana do sprzętu i nie jest związana z żadnym wymogiem ekologicznym. Produkt licencjonowany jako OEM jest zazwyczaj ściśle związany z konkretnym urządzeniem, co ogranicza jego elastyczność w kontekście użytkowania. Wszelkie te modela licencyjne odzwierciedlają różne podejścia do komercjalizacji oprogramowania, ale żaden z nich nie odnosi się do kwestii dbania o środowisko naturalne. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi modelami licencyjnymi a Grenware, który wprowadza unikalne połączenie technologii z troską o planetę.

Pytanie 24

Aby poprawić niezawodność oraz efektywność przesyłania danych na serwerze, należy

A. ustawić automatyczne wykonywanie kopii zapasowej

B. trzymać dane na innym dysku niż systemowy

C. stworzyć punkt przywracania systemu

D. zainstalować macierz dyskową RAID1

Zainstalowanie macierzy dyskowej RAID1 jest jedną z najskuteczniejszych metod zwiększania niezawodności i wydajności transmisji danych na serwerze. RAID1, znany również jako mirroring, polega na tworzeniu kopii zapasowej danych na dwóch fizycznych dyskach. W przypadku awarii jednego z dysków, system automatycznie przełącza się na drugi, co minimalizuje ryzyko utraty danych i przestojów. W praktyce, implementacja RAID1 jest stosunkowo prosta i często zalecana dla serwerów, które wymagają wysokiej dostępności danych, na przykład w środowiskach produkcyjnych czy w zastosowaniach biznesowych. Dodatkowo, macierze RAID przyczyniają się do poprawy wydajności odczytu, ponieważ dane mogą być jednocześnie odczytywane z dwóch dysków. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Storage Networking Industry Association (SNIA), podkreślają znaczenie stosowania technologii RAID w kontekście ochrony danych. Warto również zaznaczyć, że RAID1 jest tylko jednym z wielu poziomów RAID, a jego zastosowanie zależy od specyficznych wymagań systemu i budżetu. W przypadku większych potrzeb można rozważyć inne konfiguracje RAID, takie jak RAID5 czy RAID10, które oferują jeszcze lepszą wydajność i redundancję.

Pytanie 25

Kiedy podczas startu systemu z BIOSu firmy AWARD komputer wyemitował długi dźwięk oraz dwa krótkie, to oznacza, że wystąpił błąd?

A. pamięci FLASH - BIOS

B. kontrolera klawiatury

C. płyty głównej

D. karty graficznej

Długi sygnał i dwa krótkie sygnały wydawane przez system BIOS firmy AWARD wskazują na problem związany z kartą graficzną. W standardach sygnalizacji POST (Power-On Self-Test) każdy rodzaj sygnału odpowiada konkretnemu błędowi sprzętowemu. W przypadku karty graficznej, problemy mogą wynikać z braku fizycznego połączenia, uszkodzenia samej karty lub niewłaściwego umiejscowienia w slocie PCI Express. Aby zdiagnozować problem, można wyłączyć komputer, sprawdzić połączenie karty graficznej oraz przetestować ją w innym slocie lub na innym komputerze. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na umiejętnym odczytywaniu sygnałów diagnostycznych, co jest kluczowe w przypadku rozwiązywania problemów ze sprzętem. Znajomość kodów błędów sygnalizowanych przez BIOS jest istotna zarówno dla techników, jak i dla użytkowników, którzy chcą samodzielnie zdiagnozować problemy z komputerem.

Pytanie 26

W przypadku, gdy w tej samej przestrzeni będą funkcjonować jednocześnie dwie sieci WLAN zgodne ze standardem 802.11g, w celu zminimalizowania ryzyka wzajemnych zakłóceń, powinny one otrzymać kanały o numerach różniących się o

A. 4

B. 5

C. 3

D. 2

Przydzielenie kanałów różniących się o 2, 3 lub 4 nie jest właściwym podejściem do eliminacji zakłóceń w przypadku równocześnie działających sieci WLAN standardu 802.11g. Zakłócenia w sieciach bezprzewodowych wynikają z interferencji, które mogą mieć miejsce, gdy sieci korzystają z zbyt bliskich kanałów. Przydzielając kanały różniące się o 2, na przykład kanał 1 i 3, nie zyskujemy wystarczającej separacji, co prowadzi do nakładania się sygnałów i wzajemnych zakłóceń. Podobnie, różnice o 3 lub 4 kanały, na przykład kanał 1 i 4, również nie są wystarczające, aby zapewnić stabilną i wyraźną komunikację. Tego typu podejście może prowadzić do spadku wydajności sieci, zwiększonego opóźnienia w transferze danych oraz wyższej liczby błędów w transmisji. Często administratorzy sieci popełniają błąd, zakładając, że im większa liczba kanałów przypisanych do dwoma sieciom, tym lepsza ich wydajność. W rzeczywistości, aby zminimalizować interferencje, konieczne jest skupienie się na odpowiednich, dobrze zdefiniowanych kanałach, które są od siebie wystarczająco oddalone. Standardy WLAN, takie jak 802.11g, zalecają użycie kanałów 1, 6 i 11 w celu zminimalizowania zakłóceń, a zatem przydzielanie kanałów różniących się o mniej niż 5 nie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami bezprzewodowymi.

Pytanie 27

W systemie Linux, gdzie przechowywane są hasła użytkowników?

A. groups

B. users

C. password

D. passwd

Odpowiedź "passwd" jest prawidłowa, ponieważ w systemie Linux hasła użytkowników są przechowywane w pliku zwanym /etc/passwd. Plik ten zawiera informacje o użytkownikach, takie jak ich nazwy, identyfikatory oraz ścieżki do ich katalogów domowych. Choć hasła nie są przechowywane w tym pliku w czytelnej postaci, to jednak zawiera on istotne dane związane z kontami użytkowników. W pryzmacie bezpieczeństwa, hasła są zazwyczaj przechowywane w osobnym pliku, takim jak /etc/shadow, który jest dostępny tylko dla użytkownika root, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zabezpieczeń. Przykładowo, gdy administrator systemu dodaje nowego użytkownika przy pomocy polecenia 'useradd', dane są automatycznie aktualizowane w odpowiednich plikach, co podkreśla znaczenie systematyczności w zarządzaniu kontami użytkowników. Ponadto, zazwyczaj stosuje się mechanizmy haszowania, takie jak SHA-512, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych haseł.

Pytanie 28

Zarządzaniem czasem procesora dla różnych zadań zajmuje się

A. pamięć RAM.

B. chipset.

C. cache procesora.

D. system operacyjny.

Przydzielanie czasu procesora nie jest zadaniem chipsetu, pamięci RAM ani cache procesora. Chipset, będący złożonym układem scalonym, pełni rolę pośrednika między procesorem a innymi komponentami systemu, ale nie zajmuje się bezpośrednim zarządzaniem czasem procesora. Pamięć RAM, z kolei, służy jako miejsce przechowywania danych i programów, które są aktualnie używane przez procesor, a nie jako mechanizm zarządzający ich przydziałem. Cache procesora, będący szybkim rodzajem pamięci, ma na celu zwiększenie wydajności poprzez przechowywanie najczęściej używanych danych, jednak nie jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora. Powoduje to częste nieporozumienia związane z rolą tych komponentów, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich funkcjonalności. Zrozumienie, że to system operacyjny zarządza przydzielaniem czasu procesora, jest kluczowe dla prawidłowego pojęcia architektury komputerowej. Często mylone jest również pojęcie wielozadaniowości, co prowadzi do niezrozumienia, jak system operacyjny organizuje procesy i zasoby. Przykładowo, użytkownicy mogą błędnie sądzić, że to sprzęt odpowiada za efektywność działania aplikacji, podczas gdy w rzeczywistości kluczowym elementem jest oprogramowanie, które zarządza tymi zasobami.

Pytanie 29

Według normy PN-EN 50174 maksymalna całkowita długość kabla połączeniowego między punktem abonenckim a komputerem oraz kabla krosowniczego A+C) wynosi

A. 6 m

B. 5 m

C. 3 m

D. 10 m

Warto zrozumieć, dlaczego inne wartości długości kabli nie są odpowiednie zgodnie z normą PN-EN 50174. Krótsze długości, takie jak 3 m i 5 m, mogą być wystarczające w niektórych małych instalacjach, ale nie oferują one elastyczności wymaganą w bardziej złożonych systemach sieciowych. Taka krótka długość kabla może ograniczać możliwości adaptacji infrastruktury w przyszłości. Z kolei długość 6 m może być myląca, ponieważ nie jest zgodna z wymaganiami normy, która przewiduje 10 m jako maksymalną długość. Często spotykanym błędem jest niedocenianie znaczenia tłumienia sygnału i jego wpływu na jakość połączenia. Nieodpowiednia długość kabli może prowadzić do zwiększonego opóźnienia i utraty pakietów, co bezpośrednio wpływa na wydajność sieci. Ponadto, nieprzestrzeganie norm może prowadzić do problemów przy certyfikacji i audytach jakości sieci. W praktyce inżynierowie muszą brać pod uwagę zarówno wymagania techniczne, jak i przyszłe potrzeby rozwijającej się infrastruktury IT, co czyni przestrzeganie ustalonych standardów kluczowym elementem w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych. Normy takie jak PN-EN 50174 są tworzone, aby unikać problemów związanych z kompatybilnością i stabilnością systemów połączonych w sieci. Dlatego ważne jest, aby stosować się do tych standardów, zapewniając jednocześnie możliwość skalowania i adaptacji sieci do przyszłych potrzeb technologicznych.

Pytanie 30

Do czego służy program CHKDSK?

A. zmiany systemu plików

B. defragmentacji dysku

C. odbudowy logicznej struktury dysku

D. odbudowy fizycznej struktury dysku

Wybór odpowiedzi dotyczącej naprawy fizycznej struktury dysku może wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania narzędzia CHKDSK. To narzędzie nie jest przeznaczone do naprawy rzeczywistych uszkodzeń fizycznych dysku twardego, takich jak uszkodzenia mechaniczne czy problemy z elektroniką. Takie uszkodzenia wymagają interwencji serwisowej oraz często wymiany komponentów. Zrozumienie, że CHKDSK działa na poziomie logicznym, jest kluczowe dla jego prawidłowego zastosowania. Jeśli chodzi o defragmentację dysku, CHKDSK również nie jest narzędziem do tego celu. Chociaż może poprawić wydajność w pewnych sytuacjach poprzez naprawę błędów, to dedykowane narzędzia do defragmentacji, takie jak „Defragmentator dysków”, są bardziej odpowiednie do zarządzania rozmieszczeniem plików na dysku. Zmiana systemu plików również nie wchodzi w zakres działania CHKDSK, które koncentruje się na diagnostyce i naprawie istniejącego systemu plików, a nie na jego modyfikacji. Błędy w zrozumieniu funkcjonalności CHKDSK mogą prowadzić do nadmiernych oczekiwań wobec tego narzędzia, dlatego ważne jest, aby użytkownicy posiadali jasne zrozumienie jego roli i ograniczeń w kontekście zarządzania danymi.

Pytanie 31

Jak nazywa się proces dodawania do danych z warstwy aplikacji informacji powiązanych z protokołami funkcjonującymi na różnych poziomach modelu sieciowego?

A. Fragmentacja

B. Multipleksacja

C. Enkapsulacja

D. Dekodowanie

Segmentacja jest procesem, który polega na dzieleniu danych na mniejsze części, zwane segmentami, w celu ich efektywnego przesyłania przez sieć. Choć segmentacja jest ważnym elementem w warstwie transportowej, to nie obejmuje całego procesu dodawania informacji na różnych poziomach modelu sieciowego, co jest istotą enkapsulacji. Ponadto, dekodowanie odnosi się do procesu interpretacji przesyłanych danych przez odbiorcę, co jest odwrotnością enkapsulacji. W kontekście protokołów sieciowych, dekodowanie nie dodaje nowych informacji do danych, a jedynie je odczytuje. Multipleksacja z kolei to technika, która umożliwia przesyłanie wielu sygnałów przez ten sam kanał komunikacyjny, również nie jest związana z procesem dodawania informacji do danych. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć z enkapsulacją, co prowadzi do nieporozumień dotyczących sposobu, w jaki dane są przygotowywane do przesyłu. Szczególnie w kontekście projektowania protokołów i systemów komunikacyjnych, ważne jest, aby zrozumieć rolę każdego z tych procesów oraz ich odpowiednie zastosowania i różnice. Właściwe zrozumienie ogólnych zasad ich działania jest kluczowe dla budowy wydajnych i bezpiecznych systemów sieciowych.

Pytanie 32

Jaki rezultat uzyskamy po wykonaniu odejmowania dwóch liczb heksadecymalnych 60A (h) - 3BF (h)?

A. 349 (h)

B. 39A (h)

C. 2AE (h)

D. 24B (h)

W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć typowe pomyłki, które wynikają z niepoprawnego przekształcenia liczb heksadecymalnych na dziesiętne lub błędów w obliczeniach. Przykładowo, jeśli ktoś uzna 39A (h) za poprawną odpowiedź, mógł popełnić błąd w odczycie wartości liczbowej 60A (h) lub błędnie obliczyć wynik. Przy obliczeniach heksadecymalnych, ważne jest zrozumienie, że każda cyfra ma swoją wagę zależną od pozycji, co jest zgodne z ogólnym prawem systemów liczbowych. Niektórzy mogą pomylić się, myśląc, że odejmowanie zachodzi w sposób prosty, jak w przypadku liczb dziesiętnych, ale w rzeczywistości wymaga uwzględnienia podstawy systemu, czyli 16. Ponadto, osoby mogą nieprawidłowo dostrzegać podobieństwo pomiędzy heksadecymalnymi wartościami, co prowadzi do błędnych wniosków. Dobrą praktyką jest zawsze zweryfikowanie każdego kroku obliczenia oraz przekształcenie liczb heksadecymalnych na dziesiętne w celu ułatwienia procesu odejmowania. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w kontekście programowania, gdzie często operuje się na wartościach heksadecymalnych, na przykład w obszarze grafiki komputerowej, systemów operacyjnych czy protokołów sieciowych. Praca z systemami liczbowymi wymaga dość zaawansowanej umiejętności matematycznej oraz logicznego myślenia, dlatego warto regularnie ćwiczyć te umiejętności.

Pytanie 33

Wskaż ilustrację obrazującą typowy materiał eksploatacyjny używany w drukarkach żelowych?

A. B

B. C

C. D

D. A

Rysunek A przedstawia wkłady atramentowe używane w tradycyjnych drukarkach atramentowych. Drukarki te wykorzystują płynny atrament, który jest mniej lepki niż atrament żelowy, co może prowadzić do rozmazywania się wydruków, szczególnie na papierze o gorszej jakości. Choć atramentowe drukarki są popularne, szczególnie w zastosowaniach domowych, nie oferują one tych samych korzyści, co drukarki żelowe, szczególnie w kontekście szybkości schnięcia i trwałości wydruków. Rysunek B przedstawia taśmę barwiącą, która jest używana w drukarkach igłowych. Technologia ta, choć nadal wykorzystywana w niektórych specjalistycznych zastosowaniach, takich jak drukowanie faktur czy etykiet, nie ma zastosowania w kontekście drukarek żelowych. Drukarki igłowe operują mechanizmem uderzeniowym, który nie jest związany z nowoczesną technologią żelowego atramentu. Rysunek D natomiast pokazuje filament do drukarek 3D, które używają technologii druku addytywnego, polegającej na nakładaniu warstw materiału do tworzenia trójwymiarowych obiektów. Filamenty te, najczęściej wykonane z polimerów takich jak PLA czy ABS, nie mają związku z drukiem dokumentów w technologii żelowej. Często błędnym założeniem jest, że wszystkie materiały eksploatacyjne mają podobne zastosowanie, jednak różne technologie drukowania wymagają specyficznych materiałów, co jest kluczowe dla ich efektywności i jakości wydruków. Wybór niewłaściwego materiału eksploatacyjnego może prowadzić do nieoptymalnej pracy urządzenia i obniżenia jakości wydruków, dlatego istotne jest, by rozumieć specyfikę i zastosowanie każdej z technologii drukowania.

Pytanie 34

Pokazany zrzut ekranu dotyczy programu

A. antyspamowego

B. recovery

C. antywirusowego

D. firewall

Program typu firewall zarządza ruchem sieciowym, kontrolując przychodzące i wychodzące połączenia, co widać na zrzucie ekranu pokazującym reguły przychodzące. Firewall działa na zasadzie zestawu reguł określających, które połączenia są dozwolone, a które zabronione. Pozwala to na ochronę systemu przed nieautoryzowanym dostępem, atakami typu DDoS czy innymi zagrożeniami sieciowymi. Przykładem zastosowania firewalla jest kontrola dostępu do określonych usług sieciowych, jak na przykład blokowanie niepożądanych portów lub adresów IP. Standardy branżowe, takie jak NIST SP 800-41, zalecają stosowanie firewalli jako podstawowego elementu strategii bezpieczeństwa sieciowego. W praktyce, firewalle są kluczowe w korporacyjnych sieciach, gdzie ochrona danych i integralność systemu mają najwyższy priorytet. Ważnym aspektem jest również możliwość zarządzania regułami w zależności od profilu sieci, co pozwala na dostosowanie poziomu bezpieczeństwa do aktualnych potrzeb i zagrożeń.

Pytanie 35

Przydzielanie przestrzeni dyskowej w systemach z rodziny Windows

A. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk.

B. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji.

C. pozwalają na określenie maksymalnej pojemności dyskowej dla kont użytkowników.

D. przydzielają partycje na dyskach.

Wybór odpowiedzi, która dotyczy przydzielania partycji na dyskach, jest mylny, ponieważ partycje są stałymi jednostkami strukturalnymi, które są tworzone podczas formatowania dysków i nie mogą być dynamicznie przydzielane w kontekście kont użytkowników. Partycje pełnią rolę logicznych podziałów dysku, ale nie mogą być przez użytkowników zmieniane w sposób, który odpowiada elastycznym przydziałom przestrzeni dyskowej. Kolejnym błędnym podejściem jest twierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykiety dla partycji. Etykiety, takie jak „C”, są przypisane do partycji na poziomie systemu operacyjnego i nie mają związku z przydziałami przestrzeni dyskowej dla użytkowników. Właściwy kontekst dla etykiet to identyfikacja fizycznych lokalizacji na dysku, a nie zarządzanie przestrzenią dla kont. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że przydziały dyskowe zapewniają funkcje diagnostyczne i defragmentację. Choć te operacje są ważne dla utrzymania sprawności dysku, nie są one związane bezpośrednio z tematem przydziałów dyskowych. Defragmentacja i checkdisk to narzędzia zarządzania dyskiem, które poprawiają jego wydajność, ale nie mają związku z przydzielaniem przestrzeni dla użytkowników. W rezultacie, wybierając nieprawidłowe odpowiedzi, można łatwo stracić z oczu kluczowe aspekty zarządzania pamięcią masową i bezpieczeństwa danych.

Pytanie 36

W skład sieci komputerowej wchodzą 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, połączone kablem UTP z routerem mającym 1 x WAN oraz 5 x LAN. Które z urządzeń sieciowych pozwoli na podłączenie dodatkowych dwóch komputerów do tej sieci za pomocą kabla UTP?

A. Terminal sieciowy

B. Modem

C. Konwerter mediów

D. Przełącznik

Przełącznik, znany również jako switch, jest urządzeniem sieciowym, które umożliwia podłączenie wielu komputerów i innych urządzeń do jednej sieci lokalnej. Jego działanie polega na przekazywaniu danych między urządzeniami na podstawie adresów MAC, co zapewnia efektywną komunikację i minimalizuje kolizje. W przypadku opisanej sieci, gdzie już istnieją 3 komputery stacjonarne oraz drukarka sieciowa, a ruter ma ograniczoną liczbę portów LAN, dodanie przełącznika pozwala na zwiększenie liczby dostępnych portów. Dzięki temu, dwa dodatkowe komputery mogą być podłączone bezpośrednio do przełącznika, a ten przekaże ruch do rutera. W praktyce, przełączniki są często stosowane w biurach i domach, aby rozbudować sieci lokalne i zwiększyć liczbę urządzeń bez potrzeby inwestowania w droższe rutery z większą liczbą portów. Ważne jest również, że przełączniki mogą pracować na różnych warstwach modelu OSI, w tym warstwie drugiej (łącza danych), co czyni je elastycznymi narzędziami w zarządzaniu ruchem sieciowym. Stanowią one kluczowy element w każdej nowoczesnej infrastrukturze sieciowej, zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci.

Pytanie 37

Interfejs równoległy, który ma magistralę złożoną z 8 linii danych, 4 linii sterujących oraz 5 linii statusowych, nie zawiera linii zasilających i umożliwia transmisję na dystans do 5 metrów, gdy kable sygnałowe są skręcone z przewodami masy, a w przeciwnym razie na dystans do 2 metrów, jest określany mianem

A. LPT

B. EISA

C. AGP

D. USB

Odpowiedzi EISA, AGP oraz USB nie są poprawne w kontekście opisanego pytania. EISA, czyli Extended Industry Standard Architecture, to standard magistrali komputerowej, który został zaprojektowany jako rozwinięcie standardu ISA. Podczas gdy EISA umożliwia podłączenie wielu kart rozszerzeń, nie jest to interfejs równoległy i nie spełnia wymagań dotyczących liczby linii danych, linii sterujących ani linii statusu. AGP, z kolei, to interfejs zaprojektowany specjalnie do komunikacji z kartami graficznymi, oferujący wyższą wydajność przez dedykowaną magistralę, ale również nie jest interfejsem równoległym, a jego architektura jest zupełnie inna. USB, czyli Universal Serial Bus, to nowoczesny standard, który obsługuje różnorodne urządzenia, jednak jego konstrukcja opiera się na komunikacji szeregowej, co oznacza, że nie można go zakwalifikować jako interfejs równoległy. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że interfejsy, które są popularne w dzisiejszych czasach, takie jak USB, mogą pełnić te same funkcje co starsze standardy, jak LPT, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących ich zastosowań i architektury. Kluczową różnicą jest również maksymalna odległość transmisji oraz sposób, w jaki sygnały są przesyłane, co jest podstawą dla zrozumienia specyfiki różnych interfejsów.

Pytanie 38

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

B. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

C. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

D. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

Błędy w niepoprawnych odpowiedziach często wynikają z nieporozumienia dotyczącego struktury pamięci podręcznej w architekturze procesorów. Pojęcie pamięci L1, L2 i L3 odnosi się do różnych poziomów pamięci podręcznej, których zadaniem jest zmniejszenie czasu dostępu do danych. Pamięć L1 jest najszybsza, ale również najmniejsza, zazwyczaj dedykowana dla pojedynczego rdzenia. W sytuacji, gdy pamięć L1 jest podzielona pomiędzy rdzenie, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie bierze się pod uwagę, że L1 działa jako pamięć lokalna, co oznacza, że każda jednostka przetwarzająca ma swoją własną, niezależną pamięć L1. Podobnie, błędne jest twierdzenie, że pamięć L2 czy L3 jest podzielona równo pomiędzy rdzenie. W rzeczywistości, pamięci L2 i L3 są często projektowane jako pamięci współdzielone, co zmniejsza opóźnienia związane z dostępem do danych, zapewniając lepsze wykorzystanie zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie lokalizacji pamięci i zrozumienia, że każda jednostka przetwarzająca wymaga swojego własnego zasobu pamięci podręcznej L1, podczas gdy L2 i L3 mogą być używane w sposób współdzielony. Takie zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych oraz efektywnego wykorzystania architektur wielordzeniowych.

Pytanie 39

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie zawartości katalogu?

A. ls

B. cd

C. rpm

D. pwd

Polecenie 'ls' w systemie Linux jest podstawowym narzędziem służącym do wyświetlania zawartości katalogu. Jego nazwa pochodzi od angielskiego słowa 'list', co dokładnie odzwierciedla funkcję, jaką pełni. Używając tego polecenia, użytkownik może szybko zobaczyć pliki i podkatalogi znajdujące się w bieżącym katalogu. Przykładowe zastosowania obejmują użycie 'ls -l', co daje szczegółowy widok na pliki, w tym ich uprawnienia, właścicieli i rozmiary. Użycie 'ls -a' pozwala na zobaczenie również plików ukrytych, które zaczynają się od kropki. Często korzysta się również z opcji sortowania, na przykład 'ls -t', które sortuje pliki według daty modyfikacji. Stosowanie tego polecenia jest zgodne z dobrymi praktykami systemu Unix/Linux, gdzie dostęp do informacji o systemie jest kluczowy dla efektywnego zarządzania danymi i administracji serwerami. Warto dodać, że 'ls' jest niezwykle efektywne, ponieważ działa nie tylko na lokalnych systemach plików, ale również na zdalnych systemach plików zamontowanych w systemie, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów i programistów.

Pytanie 40

Aktywacja opcji OCR podczas ustawiania skanera umożliwia

A. zmianę głębi ostrości

B. wykorzystanie szerszej palety kolorów

C. przekształcenie zeskanowanego obrazu w edytowalny dokument tekstowy

D. podwyższenie jego rozdzielczości optycznej

Wybranie odpowiedzi związanej z modyfikowaniem głębi ostrości, przestrzeni barw czy rozdzielczości optycznej to nie najlepszy pomysł, bo te rzeczy nie mają nic wspólnego z OCR. Głębia ostrości dotyczy tego, jak ostre są obiekty na zdjęciach, a nie ma nic wspólnego z przetwarzaniem tekstu. Podobnie przestrzeń barw to po prostu gama kolorów, a nie sposób ułatwiający rozpoznawanie tekstu. Zwiększenie rozdzielczości skanera poprawia jakość obrazu, ale bez OCR ten obraz nie stanie się edytowalnym dokumentem. Czasem ludzie mylą te funkcje skanera, co prowadzi do takich błędnych wniosków. Żeby skutecznie wykorzystać skanery, warto skupić się na funkcjach, które naprawdę pomagają, jak właśnie OCR.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej