Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 2 kwietnia 2025 12:52
Data zakończenia: 2 kwietnia 2025 13:05

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie oznaczenia ras bydła wykorzystuje się w dokumencie potwierdzającym unasiennienie krowy?

A. skróty pełnych polskich nazw ras

B. kody literowe wskazane w regulacjach dotyczących systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt

C. skróty nazw ras, z uwzględnieniem pisowni międzynarodowej

D. pełne polskie nazwy ras

Wybór kodów literowych do oznaczania ras bydła w zaświadczeniu o unasiennianiu krowy oparty jest na przepisach dotyczących identyfikacji i rejestracji zwierząt. Stosowanie ustalonych kodów literowych zapewnia jednolitość i zgodność z normami, co jest kluczowe dla skutecznej identyfikacji zwierząt w różnych systemach ewidencyjnych. Na przykład, w Polsce kody te są częścią systemu elektronicznego ewidencjonowania, co ułatwia przekazywanie informacji do weterynarii oraz organów odpowiedzialnych za kontrolę hodowli. Dzięki takim praktykom można łatwo śledzić pochodzenie bydła, co jest istotne przy planowaniu hodowli i ocenie jakości genetycznej. Użycie kodów literowych zwiększa także efektywność zarządzania danymi hodowlanymi, co ma znaczenie w kontekście rolnictwa precyzyjnego oraz zgodności z europejskimi standardami produkcji zwierzęcej.

Pytanie 2

Jakie pasze zaliczają się do suchych pasz objętościowych?

A. Susz, wysłodki buraczane, siano

B. Siano, słoma, plewy

C. Ziarno, nasiona roślin motylkowych, okopowe

D. Kiszonka, zielonka, okopowe

Odpowiedź 'siano, słoma, plewy' jest prawidłowa, ponieważ te pasze należą do grupy objętościowych suchych, które są istotnym elementem żywienia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza przeżuwaczy. Siano, będące wysuszoną i skoszoną trawą lub ziołami, dostarcza zwierzętom błonnika, który jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Słoma z zbóż, jak pszenica czy jęczmień, jest uboga w składniki odżywcze, ale także dostarcza błonnika, a ponadto stanowi doskonały materiał ściółkowy. Plewy, będące odpadami po wytworzeniu ziarna, również są stosowane w dawkach objętościowych, chociaż ich wartość pokarmowa jest niższa. Dobrze zbilansowana dieta oparta na takich składnikach może wspierać zdrowie i wydajność zwierząt, co jest zgodne z zaleceniami z zakresu żywienia zwierząt. W praktyce, stosowanie tych pasz w odpowiednich proporcjach jest kluczowe dla optymalizacji wyników produkcyjnych i zapewnienia dobrostanu zwierząt.

Pytanie 3

Najwyższy poziom wydobycia amoniaku do atmosfery występuje w intensywnym chowie

A. świń

B. bydła

C. królików

D. owiec

Emisja amoniaku z wielkotowarowego chowu świń jest największa ze względu na intensywne procesy hodowlane oraz dużą ilość odpadów organicznych, które generują te zwierzęta. W przypadku świń, ich dieta i sposób utrzymania prowadzą do wysokiej produkcji azotu, który w postaci amoniaku uwalniany jest do atmosfery. W branży hodowlanej standardy zarządzania odpadami zalecają wprowadzenie systemów obiegu zamkniętego, które mogą zmniejszyć emisję amoniaku poprzez odpowiednie przetwarzanie odpadów. Na przykład, stosowanie technologii biogazowych pozwala na fermentację odpadów i wykorzystanie powstałego biogazu jako odnawialnego źródła energii, co jednocześnie zmniejsza emisje. Dobrą praktyką jest również wdrażanie systemów wentylacyjnych w obiektach hodowlanych, które zmniejszają stężenie amoniaku w powietrzu, co jest korzystne zarówno dla zwierząt, jak i dla środowiska. Warto również zwrócić uwagę na programy edukacyjne dla hodowców, które promują zrównoważone praktyki chowe, aby ograniczyć negatywny wpływ na jakość powietrza.

Pytanie 4

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. hereford.

B. piemontese.

C. salers.

D. charolaise.

Odpowiedź 'piemontese' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rasy bydła, która jest znana przede wszystkim z Włoch. Bydło piemontese jest rasą mięsną, która charakteryzuje się dużą masą ciała oraz wyjątkowym umięśnieniem, co czyni je idealnym do produkcji wysokiej jakości mięsa. Umaszczenie tej rasy jest zazwyczaj jasnoszare lub ciemnoszare, a ich cechy morfologiczne są zgodne z normami uznawanymi w branży. Rasa ta jest również znana z wykorzystania mleka do produkcji sera parmezanu, co dodatkowo podkreśla jej znaczenie w kontekście włoskiej tradycji kulinarnej. W praktyce, osoby zajmujące się hodowlą bydła powinny zwrócić uwagę na odpowiednie metody żywienia oraz dobrostan zwierząt, co wpływa na jakość uzyskiwanego mięsa. W kontekście praktyk hodowlanych, zaleca się stosowanie standardów dobrostanu zwierząt oraz prowadzenie analiz jakości mięsa w celu zapewnienia najlepszych rezultatów w hodowli.

Pytanie 5

Która rasa kur jest najbardziej odpowiednia do ekologicznego chowu w Polsce?

A. Plymouth Rock

B. Zielononóżka kuropatwiana

C. Dominant White Cornish

D. New Hampshire

Zielononóżka kuropatwiana jest jedną z najważniejszych ras kur w chowie ekologicznym w Polsce, ze względu na swoje doskonałe przystosowanie do warunków lokalnych oraz wysoką jakość mięsa i jaj. Rasa ta charakteryzuje się dużą odpornością na choroby oraz zdolnością do życia na wolnym wybiegu, co jest podstawowym wymogiem dla chowu ekologicznego. Zielononóżki są ptakami o dużym instynkcie odpowiedzialnym za poszukiwanie pokarmu, co pozwala na efektywne wykorzystanie naturalnych zasobów. W praktyce, kury tej rasy mogą być hodowane w systemach, które promują dobrostan zwierząt, a ich dieta opiera się na naturalnych składnikach, co jest zgodne z zasadami ekologicznego chowu. W dodatku, ich jaja mają wyjątkowy smak i wartości odżywcze, co czyni je atrakcyjnym produktem na rynku ekologicznym. Rasa ta jest również ceniona przez producentów ze względu na ich adaptacyjność i wydajność w systemach zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Substancje, które są dodawane do pasz w celu zabezpieczenia składników podatnych na utlenianie, takich jak witaminy czy karoteny, to

A. antyoksydanty

B. detoksykanty

C. enzymy paszowe

D. konserwanty

Antyoksydanty to substancje, które chronią składniki pasz, takie jak witaminy i karoteny, przed utlenianiem, co jest kluczowe dla zachowania ich wartości odżywczej. Utlenianie może prowadzić do degradacji tych składników, co obniża jakość paszy i jej skuteczność w żywieniu zwierząt. Przykładowo, dodanie tokoferolu (witamina E) jako antyoksydantu do paszy może znacząco wydłużyć okres trwałości paszy oraz poprawić biodostępność składników odżywczych. Praktyki te są zgodne z normami żywienia zwierząt, które promują stosowanie antyoksydantów w celu zapewnienia zdrowia i wydajności zwierząt hodowlanych. Ponadto, stosowanie antyoksydantów jest również regulowane przez europejskie przepisy dotyczące dodatków do pasz, które zapewniają, że substancje te są bezpieczne i skuteczne w ich zastosowaniu. Dbanie o jakość paszy poprzez stosowanie antyoksydantów jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji zwierzęcej.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jakie składniki powinny stanowić 2/3 diety dorosłego kota?

A. mięso i ryby

B. kasze oraz warzywa

C. produkty zbożowe oraz mięsne

D. mleko i jego przetwory

Odpowiedź, że 2/3 pożywienia dorosłego kota powinny stanowić mięso i ryby, jest zgodna z zaleceniami dotyczącego żywienia kociego. Koty są obligatoryjnie mięsożerne, co oznacza, że ich organizmy wymagają białka zwierzęcego, aby prawidłowo funkcjonować. Mięso i ryby dostarczają nie tylko wysokiej jakości białka, ale również niezbędnych kwasów tłuszczowych, witamin (jak witamina A i niektóre witaminy z grupy B) oraz minerałów (jak tauryna, niezbędna dla zdrowia serca i oczu). Praktycznym przykładem jest podawanie kotom surowego mięsa, które jest zbliżone do ich naturalnej diety, lub wysokiej jakości karmy mokrej, w której składzie dominują składniki pochodzenia zwierzęcego. Warto również zwrócić uwagę na etykiety karm dla kotów, które powinny wskazywać, że głównym składnikiem są mięso lub ryby, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu kotów.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Wysoka zawartość włókna surowego w pożywieniu dla tuczników skutkuje

A. większymi przyrostami masy

B. łatwiejszym trawieniem

C. spadkiem strawności

D. mniejszym zużyciem paszy

Odpowiedzi sugerujące, że duża zawartość włókna surowego w diecie tuczników prowadzi do większych przyrostów, mniejszego zużycia paszy lub łatwiejszego trawienia opierają się na nieporozumieniach dotyczących roli włókna w diecie zwierząt. Włókno surowe jest istotnym elementem diety, jednak jego nadmiar może wpływać negatywnie na procesy trawienne i ogólną wydajność hodowli. Przykładowo, zwiększenie ilości włókna w diecie często prowadzi do obniżenia dostępności energii, co jest sprzeczne z ideą zwiększenia przyrostów. W rzeczywistości, zbyt duża ilość włókna może powodować wydłużenie czasu pasażu treści pokarmowej, co skutkuje mniejszymi przyrostami masy ciała przez zwierzęta. Ponadto, włókno nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich ilości niezbędnych składników odżywczych, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania paszy. Przyzwyczajenie do myślenia, że dodanie włókna zawsze jest korzystne, może prowadzić do błędnych decyzji w żywieniu, co negatywnie wpływa na całkowite wyniki produkcji. Warto zwrócić uwagę na naukowe podstawy żywienia zwierząt i stosować się do aktuialnych wytycznych, które uwzględniają zrównoważenie wszystkich składników diety.

Pytanie 12

Częstotliwość rui u owiec wynosi średnio co ile dni?

A. 28 dni

B. 10 dni

C. 17 dni

D. 21 dni

Ruja u owiec, znana również jako rujący cykl, powtarza się średnio co 17 dni, co jest kluczową informacją dla hodowców i specjalistów zajmujących się zarządzaniem stadem. Cykl ten jest istotny dla reprodukcji owiec, ponieważ indywidualne samice są w stanie zapłodnić się tylko w określonym oknie czasowym, które trwa od 24 do 36 godzin. Zrozumienie tego cyklu jest niezbędne, aby zoptymalizować proces krycia i zwiększyć wydajność rozmnażania. Hodowcy często stosują techniki monitorowania ruji, takie jak śledzenie zachowań samic czy używanie specjalnych urządzeń do detekcji rui. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może obejmować planowanie krycia w odpowiednich terminach, co prowadzi do lepszego zarządzania stadem oraz zwiększenia efektywności produkcji mleka i mięsa. Dostępność i znajomość cyklu rui jest również powiązana z dobrymi praktykami hodowlanymi, które koncentrują się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt.

Pytanie 13

Optymalnym momentem na unasienienie krowy jest

A. 6-12 godz. przed rują

B. pierwsza połowa rui

C. druga połowa rui

D. 24 godz. po rui

Najdogodniejszym terminem do unasienienia krowy jest rzeczywiście druga połowa rui, co wynika z biologii reprodukcyjnej bydła. W tym okresie komórki jajowe są już uwolnione z jajników i gotowe do zapłodnienia, co zwiększa szanse na zajście w ciążę. W praktyce, zaleca się przeprowadzenie inseminacji w czasie od 12 do 18 godzin po pierwszych objawach rui, zwłaszcza w jej drugiej połowie. Dobre praktyki sugerują, aby monitorować zachowanie zwierząt oraz ich objawy rui, takie jak skakanie na inne krowy czy wzmożona aktywność. Dodatkowo, warto korzystać z narzędzi takich jak detektory rui czy aplikacje mobilne, które wspomagają hodowców w śledzeniu cykli rui. Zastosowanie takiej wiedzy przyczynia się do efektywności produkcji mleka oraz poprawy wskaźników reprodukcyjnych w stadzie, co jest kluczowe dla rentowności gospodarstw rolnych.

Pytanie 14

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

B. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

C. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

D. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.

Pytanie 15

Wybierz parametry funkcjonowania systemu udojowego, które będą zgodne z zasadami w zawodzie doju krów?

A. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

B. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

C. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

D. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

Podciśnienie i liczba pulsów to kluczowe parametry, które mają znaczący wpływ na proces udoju. Wybór podciśnienia poniżej 42 kPa oraz liczby pulsów w zakresie 60 może prowadzić do nieefektywnego udoju, co w rezultacie wpływa na wydajność produkcji mleka. Podciśnienie 32 – 38 kPa jest zbyt niskie, co może skutkować niepełnym usuwaniem mleka z wymion, a to prowadzi do zwiększonego ryzyka mastitis, czyli zapalenia wymienia. Ponadto, liczba pulsów 40 jest niewystarczająca, co w połączeniu z niskim podciśnieniem może powodować nadmierny uścisk na tkankach sutka i ich uszkodzenie. Parametry 52 – 58 kPa i 80 pulsów są z kolei zbyt wysokie, co może prowadzić do stresu u zwierząt oraz zwiększonego ryzyka urazów. Wysokie podciśnienia mogą też uniemożliwić prawidłowy przepływ mleka, co wpływa na komfort krów. Warto również zauważyć, że podciśnienie 20 – 28 kPa oraz liczba pulsów 20 są całkowicie niewystarczające, co może prowadzić do zastojów mleka i obniżenia jego jakości. Takie podejście do ustawień systemu udojowego pokazuje brak zrozumienia dla fizjologii bydła oraz mechaniki procesu udoju. Dobre praktyki w branży mleczarskiej opierają się na odpowiednim doborze parametrów, które są zgodne z zaleceniami ekspertów. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych norm, by uniknąć komplikacji zdrowotnych i produkcyjnych.

Pytanie 16

Podczas zabiegu inseminacji krowy, gdzie powinno zostać wprowadzone nasienie?

A. w trzonie macicy

B. w pochwie

C. w szyjce macicy

D. w lejku jajowodu

Wiesz, umieszczenie nasienia w trzonie macicy podczas inseminacji krowy to naprawdę kluczowy krok, jeśli chcemy, żeby to zadziałało. To tam, w tronie macicy, dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. A co więcej, to miejsce sprzyja temu, żeby plemniki mogły się przemieszczać do jajowodów, gdzie tak naprawdę dochodzi do połączenia z komórką jajową. Im lepsze warunki, tym większa szansa na sukces. Właściwe wykonanie inseminacji ma ogromne znaczenie w hodowli bydła, bo to wpływa na zdrowie zwierząt i efektywność produkcji. Fajnie jest też mieć odpowiednie narzędzia i znać cykl rujowy krowy, żeby wiedzieć, kiedy najlepiej przeprowadzać inseminację. Dzięki temu minimalizujemy stres dla zwierząt i zwiększamy szanse na ciążę.

Pytanie 17

Dla dużej grupy zwierząt, najlepszym sposobem korzystania z pastwiska jest wypas w systemie

A. na uwięzi

B. ciągłym

C. kwaterowym

D. wolnym

Wypas na uwięzi jest klasycznym podejściem, które ogranicza ruch zwierząt, co może prowadzić do licznych problemów zdrowotnych oraz psychicznych. Przymusowy pobyt w jednym miejscu skutkuje nadmiernym wypasem i degradacją terenu. Ograniczone możliwości poruszania się wpływają na naturalne instynkty zwierząt, co może prowadzić do stresu i agresji. Wolny wypas, z kolei, mimo że zapewnia większą swobodę, może być niewłaściwy w przypadku dużych stad, ponieważ trudniej zarządzać ich rozprzestrzenieniem, co może prowadzić do nierównomiernego wykorzystania pastwiska. Ponadto, w sytuacji braku odpowiednich zabezpieczeń, zwierzęta mogą wędrować poza wyznaczone obszary, co stwarza ryzyko zagrożeń, takich jak kolizje czy kontakty z dziką fauną, a także problemy z ich odnalezieniem. W przypadku wypasu ciągłego, zwierzęta są stale wystawione na ten sam obszar pastwiska, co prowadzi do jego szybkiej degradacji, a w dłuższej perspektywie może spowodować erozję gleb oraz utratę bioróżnorodności. Takie podejścia często są wynikiem braku wiedzy na temat zarządzania pastwiskami oraz ich wpływu na środowisko i dobrostan zwierząt. Właściwe zrozumienie i stosowanie wypasu kwaterowego może znacznie poprawić zarówno efektywność produkcji, jak i jakość życia zwierząt w gospodarstwie.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jakie urządzenie wykorzystuje się do mierzenia poziomu wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. wakuometr

B. higrometr

C. barometr

D. anemometr

Higrometr to urządzenie, które służy do pomiaru wilgotności powietrza, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, w tym w pomieszczeniach inwentarskich. Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności jest niezbędne dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych produktów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na różnych zasadach, w tym na zasadzie zmian oporu elektrycznego, co pozwala na dokładny pomiar wilgotności względnej powietrza. Używanie higrometru w praktyce oznacza regularne monitorowanie warunków panujących w pomieszczeniach, co może zapobiec problemom takim jak rozwój pleśni czy bakterii. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości powietrza, wskazują na konieczność regularnego pomiaru wilgotności, co świadczy o profesjonalnym podejściu do zarządzania pomieszczeniami inwentarskimi. Właściwe wykorzystanie higrometru pozwala nie tylko na zapewnienie optymalnych warunków, ale także na lepsze zarządzanie zasobami i kosztami.

Pytanie 20

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. włókna

B. białka

C. tłuszczów

D. węglowodanów

Drożdże pastewne są znakomitym źródłem białka, które jest kluczowym składnikiem diety zwierząt. Oferują one wysoką wartość biologiczną białka, co oznacza, że zawierają wszystkie niezbędne aminokwasy, których potrzebują organizmy zwierzęce do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Ponadto, drożdże te zawierają korzystne składniki odżywcze, takie jak witaminy z grupy B, minerały oraz beta-glukan, który wspiera układ odpornościowy. W praktyce, drożdże pastewne są często stosowane w mieszankach paszowych dla bydła, trzody chlewnej oraz drobiu, co pozwala na poprawę efektywności produkcji zwierzęcej. W kontekście standardów, dodawanie drożdży pastewnych do diety zwierząt jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w hodowli zwierząt, ponieważ przyczynia się do lepszego wykorzystania składników odżywczych, a także zmniejsza emisję gazów cieplarnianych związanych z produkcją pasz. Z perspektywy ekonomicznej, wprowadzenie drożdży do pasz może także przyczynić się do obniżenia kosztów, poprzez zwiększenie przyrostów masy ciała zwierząt oraz poprawę jakości produktów zwierzęcych.

Pytanie 21

Podczas karmienia kiszonkami konieczne jest dostarczanie zwierzętom

A. kredy pastewnej

B. probiotyków

C. zakwaszaczy

D. mocznika

Kreda pastewna to naprawdę ważny składnik diety zwierząt, szczególnie jak mówimy o kiszonkach. Daje im minerały, których potrzebują, a wapń to jeden z najważniejszych z nich, bo wspomaga metabolizm. Kiszonki czasem są ubogie w te składniki, więc można się spotkać z niedoborami. Dodawanie kredy to świetny sposób na uzupełnienie tych braków, co z kolei pozytywnie wpływa na układ kostny zwierząt. Ważne, żeby dostosować ilość kredy do rodzaju kiszonki, bo to zależy od jej jakości. W hodowli bydła mlecznego są nawet określone normy dotyczące wapnia i fosforu w diecie, które można zrealizować przez dodanie kredy. Trzeba pamiętać o tych zasadach, bo dobrze zbilansowana dieta wpływa nie tylko na zdrowie zwierząt, ale też na ich wydajność w produkcji mleka. Co ważne, używanie kredy jest zgodne z przepisami o żywieniu zwierząt, co pokazuje, jak istotny jest ten dodatek w codziennej diecie.

Pytanie 22

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 3 lat

B. 4 lat

C. 1 roku

D. 2 lat

Wybór okresu krótszego niż 3 lata dla przechowywania danych o utraconym zwierzęciu jest nieuzasadniony i wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji zwierząt. Odpowiedzi sugerujące 1 roku, 2 lat lub 4 lat nie uwzględniają wymogu utrzymania pełnej dokumentacji przez wymagany czas, co jest kluczowe dla efektywnego monitorowania zdrowia zwierząt i identyfikowalności. Skrócenie tego okresu do 1 lub 2 lat może prowadzić do sytuacji, w której niezbędne informacje o stanie zdrowia czy pochodzeniu zwierząt nie będą dostępne w razie potrzeby, co jest istotne w kontekście potencjalnych epidemii. Z kolei wydłużenie tego terminu do 4 lat może generować niepotrzebne obciążenie administracyjne, zwłaszcza w większych gospodarstwach. Należy pamiętać, że wszystkie decyzje dotyczące zarządzania stadem powinny być oparte na aktualnych regulacjach prawnych oraz najlepszych praktykach w branży, co podkreśla znaczenie odpowiednich okresów przechowywania danych w kontekście bioasekuracji i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 23

Jaką rasę należy wybrać do hodowli brojlerów kurzych?

A. Sussex

B. New hampshire

C. Rhode island red

D. Dominant white cornish

Dominant white cornish to rasa brojlerów kurzych, która jest uznawana za jedną z najlepszych do produkcji mięsa. Charakteryzuje się szybkim przyrostem masy ciała oraz wysoką wydajnością mięsną, co czyni ją idealnym wyborem dla hodowców nastawionych na intensywną produkcję. Dzięki swoim cechom fenotypowym, takim jak szeroka klatka piersiowa i dobrze rozwinięte mięśnie, Dominant white cornish osiąga masę rzeźną w krótkim czasie, co jest kluczowe w komercyjnej produkcji. Ta rasa wymaga starannego zarządzania żywieniem oraz warunkami chowu, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu i zdrowia ptaków. W praktyce hodowcy stosują zróżnicowane diety bogate w białko oraz minerały, a także regulują temperaturę i wilgotność w pomieszczeniach, aby maksymalizować wydajność produkcji. Ponadto, zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak FAO, dbałość o dobrostan zwierząt oraz przestrzeganie zasad bioasekuracji są niezbędne dla osiągnięcia sukcesu w hodowli brojlerów.

Pytanie 24

W jakim dniu cyklu rui, który trwa 4-7 dni, powinno się przeprowadzić pierwsze krycie klaczy?

A. 1

B. 2-3

C. 4-5

D. 6-7

Podejmowanie decyzji o kryciu klaczy w dniach 6-7, 1 czy 4-5 rui jest nieefektywne i może prowadzić do niepowodzeń w hodowli. Krycie w ostatnich dniach rui (6-7) jest nieodpowiednie, ponieważ owulacja zwykle kończy się przed tym okresem, co oznacza, że komórka jajowa nie będzie już dostępna do zapłodnienia. Wybór dnia 1 rui nie jest właściwy, ponieważ w tym okresie klacz nie jest jeszcze gotowa do krycia; dopiero po kilku dniach następują zmiany hormonalne, które prowadzą do owulacji. Krycie w dniach 4-5 również nie jest optymalne, ponieważ ryzyko pominięcia momentu owulacji jest wysokie. Kluczowym błędem jest niedostrzeganie znaczenia czasowania krycia oraz zrozumienia cyklu rujowego klaczy. Specjaliści w dziedzinie hodowli koni podkreślają, że precyzyjne monitorowanie cyklu rui i odpowiednie planowanie krycia są kluczowe dla sukcesu hodowli. Użytkownicy powinni zatem zwrócić szczególną uwagę na oznaki rui oraz, w razie potrzeby, skonsultować się z weterynarzem w celu ustalenia najlepszych praktyk krycia. Zrozumienie cyklu reprodukcyjnego klaczy oraz właściwe planowanie krycia znacząco wpływają na efektywność hodowli i zdrowie przyszłych źrebiąt.

Pytanie 25

Aby zapobiec zatruciu mykotoksynami nie wolno podawać zwierzętom

A. skiełkowanych ziemniaków

B. zmarzniętej kiszonki

C. więdnącej zielonki

D. spleśniałej kiszonki

Spleśniała kiszonka to materiał paszowy, który jest zanieczyszczony pleśnią, co prowadzi do produkcji mykotoksyn. Te toksyczne substancje mogą wywołać poważne skutki zdrowotne u zwierząt, w tym uszkodzenia narządów wewnętrznych, obniżenie odporności czy problemy reprodukcyjne. W praktyce, aby minimalizować ryzyko zatrucia, producenci pasz powinni przestrzegać norm dotyczących jakości surowców oraz stosować odpowiednie metody przechowywania, które ograniczają rozwój pleśni. Dobre praktyki obejmują m.in. regularne kontrole jakości kiszonek, monitorowanie wilgotności oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji pomieszczeń, w których przechowywane są pasze. Warto również edukować hodowców na temat objawów zatrucia mykotoksynami, co pozwala na szybką interwencję w przypadku podejrzenia ich obecności. Przykładowo, objawy takie jak spadek apetytu, osłabienie czy zmiany w zachowaniu mogą być sygnałem alarmowym, który wymaga natychmiastowej oceny stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Eliminacja gryzoni w środowisku naturalnym zwierząt to

A. deratyzacja

B. dekornizacja

C. dezynfekcja

D. dezynsekcja

Deratyzacja to proces eliminacji gryzoni, który ma na celu ochronę zdrowia publicznego oraz zabezpieczenie mienia przed szkodami powodowanymi przez te zwierzęta. Gryzonie, takie jak szczury i myszy, mogą przenosić groźne choroby, w tym leptospiroza, hantawirusy czy salmonellę, które stanowią poważne zagrożenie dla ludzi i zwierząt. Praktyczne zastosowanie deratyzacji obejmuje nie tylko bezpośrednie działania zmierzające do zlikwidowania gryzoni, ale także prewencję, czyli zapobieganie ich pojawianiu się w określonych miejscach. Standardy branżowe w zakresie deratyzacji zalecają stosowanie odpowiednich pułapek oraz metod chemicznych, które są zgodne z regulacjami ochrony środowiska. Ważne jest, aby wszystkie działania były prowadzone przez wykwalifikowany personel, który posiada wiedzę na temat biologii gryzoni oraz metod ich zwalczania. Dobrą praktyką jest także regularne monitorowanie obszarów objętych deratyzacją oraz informowanie użytkowników o podejmowanych działaniach, co zwiększa skuteczność ochrony.

Pytanie 28

Żołądek jednokomorowy jest elementem układu pokarmowego

A. kota oraz psa

B. królika oraz kozy

C. konia oraz świni

D. krowy oraz owcy

Odpowiedź dotycząca koni i świń jest prawidłowa, ponieważ oba te gatunki mają żołądek jednokomorowy, co oznacza, że ich układ pokarmowy składa się z jednej komory, w której następuje trawienie pokarmu. W przypadku koni, żołądek jest stosunkowo mały w porównaniu do reszty przewodu pokarmowego, co powoduje, że zwierzęta te wymagają częstego przyjmowania mniejszych porcji pokarmu, co jest ważne dla ich zdrowia i dobrostanu. Świnie, z kolei, również mają żołądek jednokomorowy, co czyni je bardziej elastycznymi w diecie, a ich zdolność do przetwarzania różnych rodzajów żywności sprawia, że są one często wykorzystywane w hodowli komercyjnej. Znajomość struktury układu pokarmowego i jego funkcji jest kluczowa w praktykach weterynaryjnych oraz w hodowli zwierząt, ponieważ odpowiednia dieta i zarządzanie żywieniem są istotne dla zdrowia zwierząt, ich rozwoju oraz wydajności produkcyjnej. Dobrze zbilansowane żywienie uwzględniające specyfikę gatunku to standard w hodowli, który wpływa na jakość mięsa, zdrowie i ogólną wydajność zwierząt.

Pytanie 29

Niedobór której z podanych witamin wpływa na obniżenie przyswajalności wapnia w organizmie zwierząt?

A. Witaminy A

B. Witaminy B

C. Witaminy D

D. Witaminy C

Witamina D odgrywa kluczową rolę w metabolizmie wapnia oraz zdrowiu układu kostnego zarówno u ludzi, jak i zwierząt. Niedobór tej witaminy znacząco wpływa na zdolność organizmu do wchłaniania wapnia z pożywienia. Witamina D wspomaga absorpcję wapnia w jelitach oraz jest niezbędna do utrzymania odpowiedniego poziomu tego minerału we krwi. Przykładem praktycznym jest dieta dla zwierząt hodowlanych, która często wzbogacana jest o witaminę D, aby zapobiegać problemom z kośćmi, takim jak krzywica u młodych zwierząt. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na suplementację witaminy D w diecie bydła i świń, aby wspierać zdrowy rozwój i wydajność produkcyjną. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt, prawidłowe dawki witaminy D są kluczowe dla zapewnienia przyswajalności wapnia oraz ogólnego stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 30

Podmiot prowadzący produkcję rolną utrzymujący obsadę większą niż 60 DJP wg stanu średniorocznego opracowuje plan nawożenia azotem. Które z gospodarstw musi sporządzić taki plan?

Gospodarstwo	Grupa technologiczna zwierząt	Stan średnioroczny szt.	Współczynnik przeliczeniowy na DJP
A.	kurczęta brojlery	16 000	0,0036
B.	krowy	45	1,2
C.	tuczniki	480	0,14
D.	bydło opasowe	155	0,36

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór innej odpowiedzi niż C może prowadzić do nieporozumień dotyczących przepisów i norm zarządzania nawożeniem w produkcji rolniczej. Gospodarstwa o obsadzie mniejszej niż 60 DJP nie mają obowiązku sporządzania planu nawożenia azotem, co jednak nie zwalnia ich z odpowiedzialności za prawidłowe gospodarowanie nawozami. Bardzo często występuje błędne przekonanie, że tylko duże gospodarstwa są zobowiązane do prowadzenia tego rodzaju dokumentacji. W rzeczywistości, niezależnie od wielkości produkcji, każde gospodarstwo powinno dążyć do efektywnego zarządzania nawożeniem, aby zminimalizować negatywny wpływ na środowisko. Oprócz przepisów prawnych, ignorowanie zasad planowania nawożenia może prowadzić do nadmiernego stosowania nawozów, co w konsekwencji może skutkować zanieczyszczeniem wód gruntowych oraz obniżeniem jakości gleby. Ponadto, niewłaściwe podejście do nawożenia może skutkować mniejszymi plonami oraz obniżoną jakością produktów rolnych, co jest sprzeczne z ideą zrównoważonego rozwoju i dobrych praktyk w rolnictwie. Dlatego tak ważne jest, aby każde gospodarstwo, niezależnie od obsady, stosowało się do zasad efektywnego nawożenia i dbało o zachowanie równowagi w ekosystemach rolniczych.

Pytanie 31

Schemat genetycznego ulepszania populacji zwierząt to

A. program hodowlany

B. selekcja

C. ulepszanie genetyczne

D. postęp w hodowli

Program hodowlany to zorganizowany zestaw działań ukierunkowanych na poprawę cech genetycznych zwierząt w danej populacji. Obejmuje on selekcję osobników, planowanie krzyżówek oraz monitorowanie postępów w doskonaleniu pożądanych cech. Przykładem zastosowania programu hodowlanego może być hodowla bydła mlecznego, gdzie hodowcy starają się wyselekcjonować osobniki o wysokiej wydajności mlecznej, odporności na choroby oraz dobrych cechach pokroju. W praktyce, programy takie są oparte na badaniach genetycznych, które pozwalają na zidentyfikowanie genów związanych z pożądanymi cechami. Dobrze zaprojektowany program hodowlany uwzględnia także aspekty etyczne oraz zrównoważony rozwój, co jest zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi, jak np. zasady dobrostanu zwierząt. Efektywne wykorzystanie programów hodowlanych prowadzi do zwiększenia wydajności produkcji oraz poprawy zdrowotności zwierząt, co przekłada się na korzyści ekonomiczne dla hodowców.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Otręby mają właściwości mlekopędne

A. lniane

B. owsiane

C. pszenne

D. żytnie

Otręby pszenne mają właściwości mlekopędne ze względu na zawartość błonnika, minerałów oraz witamin, które wspierają procesy trawienne i poprawiają ogólne funkcjonowanie organizmu. Błonnik pokarmowy, zwłaszcza ten znajdujący się w otrębach, stymuluje perystaltykę jelit, co z kolei sprzyja lepszemu wchłanianiu składników odżywczych. Otręby pszenne są również bogate w witaminy z grupy B, które mają kluczowe znaczenie dla metabolizmu oraz wsparcia układu nerwowego. Przykładowo, wprowadzenie ich do diety kobiet karmiących może wspierać produkcję mleka, co zostało potwierdzone w badaniach dotyczących diety laktacyjnej. Warto zaznaczyć, że oprócz właściwości mlekopędnych, otręby pszenne obniżają również poziom cholesterolu oraz regulują poziom cukru we krwi, co czyni je cennym składnikiem w diecie nie tylko dla kobiet w okresie laktacji, ale także dla osób dbających o zdrowie.

Pytanie 34

Średnia liczba loch w grupie technologicznej wynosi 240 sztuk. Czas, przez jaki lochy są obecne w grupie, przekracza 12 miesięcy. Jaką wartość przelotowości można obliczyć w tej grupie?

A. 20 szt.

B. 240 szt.

C. 120 szt.

D. 360 szt.

Odpowiedź 240 szt. jest poprawna, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy jest miarą liczby loch, które przebywają w danej grupie w przeciągu roku. Przy założeniu, że czas przebywania loch w grupie przekracza 12 miesięcy, oznacza to, że wszystkie lochy, które są w tym stanie, pozostają w grupie przez cały rok, a więc przelotowość będzie równa stanowi średniorocznemu. W praktyce, przelotowość jest ważnym wskaźnikiem w zarządzaniu stadem, który pozwala określić efektywność reprodukcji, a także obliczyć potrzebną ilość paszy i zasobów. W związku z tym, standardowe praktyki w hodowli świń wskazują na to, że przelotowość jest kluczowym parametrem dla utrzymania zdrowego i wydajnego stada. Utrzymywanie stałej liczby loch pozwala na stabilizację produkcji, co jest szczególnie istotne w obliczu zmieniającego się rynku i potrzeb konsumentów.

Pytanie 35

Jak długo po zauważeniu początkowych symptomów rui powinno się przeprowadzić zabieg sztucznego unasienniania u krowy?

A. Od 6 do 10 godzin

B. Od 18 do 24 godzin

C. Od 12 do 18 godzin

D. Od 10 do 12 godzin

Wybór odpowiedzi, który sugeruje dokonanie zabiegu w czasie krótszym lub dłuższym niż 12-18 godzin, może prowadzić do nieefektywności w procesie inseminacji. Odpowiedzi takie, jak 'Od 10 do 12 godzin' lub 'Od 6 do 10 godzin', są mylące, ponieważ sugerują wykonanie zabiegu zbyt wcześnie. W przypadku wcześniejszej inseminacji istnieje ryzyko, że komórka jajowa jeszcze nie dojrzała i nie dojdzie do zapłodnienia. Z kolei odpowiedzi wskazujące na czas po 18 godzinach mogą prowadzić do sytuacji, w której komórka jajowa już obumiera, co również uniemożliwi zapłodnienie. Niezrozumienie tego krytycznego okna czasowego może skutkować niższą wydajnością reprodukcyjną w stadzie. W praktyce hodowcy powinni regularnie monitorować rui i stosować metody, takie jak obserwacja zachowań zwierząt, co pozwoli na bardziej precyzyjne określenie momentu inseminacji. Kluczem do sukcesu w reprodukcji bydła jest więc dokładne rozumienie cyklu rujowego i dostosowanie działań do jego przebiegu, co jest zgodne z zaleceniami światowych organizacji zajmujących się hodowlą zwierząt.

Pytanie 36

Optymalne pH kiszonki z kukurydzy wynosi

A. 5,6-6,2

B. 2,8-3,0

C. 6,8-7,3

D. 3,7-4,2

Prawidłowe pH kiszonki z kukurydzy wynosi od 3,7 do 4,2, co świadczy o odpowiedniej kwasowości produktu. Właściwe pH jest kluczowe dla zachowania stabilności mikrobiologicznej kiszonki oraz jej wartości odżywczych. W tym zakresie pH dominują bakterie kwasu mlekowego, które odgrywają istotną rolę w procesie fermentacji, produkując kwas mlekowy, który obniża pH i przeciwdziała rozwojowi patogennych mikroorganizmów. W praktyce, monitorowanie pH kiszonek jest niezbędne dla zapewnienia jakości paszy oraz bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie technik analizy pH, takich jak pH-metry, pozwala na bieżąco śledzić proces fermentacji, co jest ważne zarówno w skali małych gospodarstw, jak i dużych zakładów przetwórstwa. Warto dodać, że zbyt wysokie lub zbyt niskie pH może prowadzić do utraty wartości odżywczych, co wpływa na jakość paszy dla zwierząt oraz na ewentualne straty w produkcji. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących pH, aby osiągnąć optymalny proces fermentacji.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Część przełyku, która jest poszerzona i służy do zbierania, rozmiękczania oraz transportu pokarmu, znajduje się

A. u królików

B. u gęsi

C. u świń

D. u owiec

Odpowiedź 'u gęsi' jest poprawna, ponieważ gęsi posiadają rozwiniętą część przełyku znaną jako żołądek przedżołądkowy, której zadaniem jest gromadzenie pokarmu. Ta struktura nie tylko umożliwia rozmiękczanie pokarmu, ale także przechowuje go przed dalszym trawieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku pokarmów o większej twardości, takich jak ziarna czy trawa. Dzięki tej adaptacji, gęsi mogą efektywnie korzystać z zasobów pokarmowych dostępnych w ich naturalnym środowisku. Przykład praktyczny można zaobserwować podczas sezonu wegetacyjnego, kiedy gęsi zbierają się w miejscach bogatych w zioła i nasiona, skąd przechowują pokarm w swojej przełyku, co pozwala im na długotrwałe trawienie i lepsze wykorzystanie składników odżywczych. Taka budowa anatomiczna jest zgodna z zasadami etologii oraz biochemii żywienia zwierząt, które potwierdzają, że różne gatunki mają różnorodne adaptacje do sposobu odżywiania, co jest kluczowe dla ich przetrwania i rozwoju.

Pytanie 39

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. jęczmiennej

B. żytniej

C. pszennej

D. kukurydzianej

Zarządzanie dietą tuczników jest kluczowym elementem produkcji mięsa, a wybór odpowiednich składników pasz ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu. Przygotowując dietę, niektórzy mogą błędnie uważać, że inne rodzaje śruty, takie jak pszenna, jęczmienna czy żytnia, mogą być zastosowane jako główne źródło energii bez negatywnych konsekwencji. Śruta pszenna, choć bogata w białko i węglowodany, ma wyższą zawartość glutenu, co może ograniczać wydajność trawienia u tuczników. Z kolei śruta jęczmienna, mimo że zawiera cenne składniki odżywcze, ma niższą wartość energetyczną w porównaniu do śruty kukurydzianej, co może prowadzić do nieskutecznej produkcji tłuszczu. Śruta żytnia, z dodatkowym ryzykiem obecności niepożądanych substancji, takich jak toksyny, również nie jest zalecana jako główne źródło energii. Takie błędne podejście do diety może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierząt, obniżenia jakości mięsa oraz zmniejszenia efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie wartości odżywczej różnych składników pasz oraz ich wpływu na jakość słoniny jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w branży mięsnej. Dobrym przykładem jest stosowanie diety zrównoważonej, która uwzględnia wszystkie niezbędne składniki odżywcze, zapewniając optymalne warunki hodowli i produkcji. Warto zwrócić uwagę na praktyki polegające na regularnym monitorowaniu jakości paszy oraz zdrowia zwierząt, aby uniknąć problemów związanych z niewłaściwym żywieniem.

Pytanie 40

Nasienie używane w sztucznym unasiennianiu powinno pochodzić od zwierząt wpisanych do

A. ksiąg hodowlanych

B. ksiąg hodowlanych lub rejestrów

C. rejestru ministra rolnictwa

D. rejestru głównego lekarza weterynarii

Wykorzystanie nasienia rozpłodników w sztucznym unasiennianiu powinno opierać się na standardach, które zapewniają wysoką jakość materiału genetycznego. Odpowiedź 'ksiąg hodowlanych lub rejestrów' jest poprawna, ponieważ nasienie powinno pochodzić od zwierząt, które zostały dokładnie ocenione pod kątem ich cech genetycznych i zdrowotnych. Księgi hodowlane są prowadzone przez odpowiednie organizacje, które dokumentują pochodzenie i osiągnięcia zwierząt. Dzięki temu, hodowcy mogą podejmować lepsze decyzje dotyczące wyboru zwierząt do unasienniania, co wpływa na poprawę jakości potomstwa. Przykładem może być wybór nasienia od buhajów, które są wpisane do ksiąg hodowlanych, co jest często wymogiem w profesjonalnych hodowlach bydła mlecznego. W praktyce, stosowanie nasienia ze sprawdzonych źródeł jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i wydajnych zwierząt, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialnej hodowli i dbałości o dobrostan zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej