Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik programista
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 maja 2025 09:17
  • Data zakończenia: 8 maja 2025 09:31

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie jest zadanie funkcji PHP o nazwie mysql_num_rows()?

A. zwrócić rekord o numerze podanym jako parametr funkcji
B. zwrócić liczbę wierszy znajdujących się w wyniku zapytania
C. zwrócić następny rekord z wynikami zapytania
D. ponumerować rekordy w bazie danych
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że mysql_num_rows() zwraca rekord o podanym numerze, jest mylący, ponieważ rzeczywiście nie zrealizuje tego zadania. mysql_num_rows() nie ma możliwości pobierania konkretnego rekordu ani wskazywania na konkretne numery, co jest typowym nieporozumieniem wśród osób, które nie są zaznajomione z funkcjami PHP dla obsługi baz danych. Z kolei twierdzenie, że funkcja ta zwraca kolejny rekord z wynikami zapytania, również jest błędne, ponieważ mysql_num_rows() nie ma za zadanie iterowania przez wyniki, ale jedynie zliczanie ich. To zrozumienie jest istotne w kontekście odpowiedniej obsługi danych, ponieważ myląc funkcje, można wprowadzić błędy w logice aplikacji. Wreszcie, pomysł, że mysql_num_rows() ma na celu ponumerowanie rekordów w bazie danych, jest po prostu nieprawidłowy, ponieważ ponumerowanie rekordów nie jest funkcjonalnością tej funkcji. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do wprowadzenia błędów w aplikacjach, w których liczy się precyzyjność operacji na danych. Właściwe zrozumienie, co robi dana funkcja, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z baz danych i unikania nieefektywności w kodzie.
Pytanie 2

W CSS, co spowoduje poniższy kod z plikiem rysunek.png?

p {background-image: url("rysunek.png");}

A. widoczny, jeśli zastosowany zostanie znacznik img w kodzie
B. tłem całej witryny
C. tłem dla każdego akapitu
D. pokazany obok każdego akapitu
Rozważmy niepoprawne odpowiedzi które dotyczą innych zastosowań obrazów w CSS. Pierwsza sugestia że obraz będzie tłem całej strony jest błędna ponieważ aby to osiągnąć należałoby przypisać właściwość background-image do selektora body a nie p. Tylko wtedy obraz tła obejmowałby całą stronę. Z kolei odpowiedź sugerująca że obraz zostanie wyświetlony przy użyciu znacznika img również nie jest prawidłowa w kontekście kodu CSS który odnosi się do tła a nie do wstawiania obrazów jako treści dokumentu HTML. Taki efekt można uzyskać tylko poprzez odpowiednie osadzenie obrazu w kodzie HTML a nie za pomocą właściwości background-image. Trzecia niepoprawna sugestia że obraz będzie wyświetlany obok każdego paragrafu jest niezgodna z działaniem CSS dla tła. W rzeczywistości ustawienie background-image wpływa tylko na tło elementu a nie na jego zewnętrzne ułożenie. Typowym błędem przy interpretacji znaczenia background-image jest założenie że wpływa on na pozycjonowanie czy zawartość w sposób inny niż wizualne tło co może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania stron internetowych. Ważne jest zrozumienie że background-image w CSS służy jedynie do dekoracyjnego aspektu wewnątrz danego selektora i nie zmienia struktury dokumentu HTML co stanowi kluczowy element w projektowaniu responsywnych i estetycznych stron www.
Pytanie 3

Jakie słowo kluczowe w SQL należy zastosować, aby usunąć powtarzające się rekordy?

A. DISTINCT
B. ORDER BY
C. LIKE
D. GROUP BY
Słowo kluczowe DISTINCT jest używane w języku SQL do eliminowania duplikatów z wyników zapytań. Gdy zastosujemy DISTINCT w zapytaniu SELECT, baza danych zwróci tylko unikalne wiersze, co jest niezwykle przydatne, gdy chcemy uzyskać listę bez powtarzających się wartości. Na przykład, jeśli mamy tabelę 'klienci' z kolumną 'miasto', a nasze zapytanie brzmi: 'SELECT DISTINCT miasto FROM klienci;', wówczas wynik będzie zawierał tylko unikalne nazwy miast, eliminując wszelkie duplikaty. To podejście nie tylko upraszcza analizę danych, ale również poprawia wydajność zapytań w wielu przypadkach, zwłaszcza gdy przetwarzamy duże zbiory danych. Użycie DISTINCT jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji baz danych, ponieważ pozwala zapobiegać przypadkowemu wprowadzaniu niepotrzebnych danych podczas analizy. Warto także zauważyć, że DISTINCT działa na całym zestawie kolumn w zapytaniu. Oznacza to, że jeśli wybierzemy wiele kolumn z DISTINCT, unikalne wiersze będą określane na podstawie kombinacji wartości we wszystkich tych kolumnach, co daje jeszcze większą kontrolę nad wynikami zapytania.
Pytanie 4

Liczba 0x142, przedstawiona w skrypcie JavaScript, jest zapisywana w postaci

A. szesnastkowej
B. dziesiętnej
C. dwójkowej
D. ósemkowej
Liczba 0x142 jest zapisana w formacie szesnastkowym, co oznacza, że jest to reprezentacja liczby w systemie liczbowym o podstawie 16. W systemie szesnastkowym używa się cyfr od 0 do 9 oraz liter od A do F, gdzie A reprezentuje 10, B 11, C 12, D 13, E 14, a F 15. Aby przekonwertować tę liczbę na bardziej powszechny system dziesiętny, można zastosować wzór: 1*16^2 + 4*16^1 + 2*16^0, co daje wynik 256 + 64 + 2 = 322. W JavaScript, liczby szesnastkowe są często używane w kontekście kolorów (np. #FF5733) czy adresów pamięci. Użycie prefiksu '0x' jest standardową konwencją w wielu językach programowania do wskazania, że dana liczba jest zapisana w systemie szesnastkowym. Przykładem zastosowania może być definicja kolorów w CSS, gdzie zapis szesnastkowy jest powszechnie stosowany do określenia wartości RGB.
Pytanie 5

Który z elementów relacyjnej bazy danych, zapisany w języku SQL, może być wykorzystany w zapytaniach modyfikujących kolumny danych udostępnione jako tabela, niezależnie od tego, czy jest stworzony programowo, czy dynamicznie?

A. Funkcja zdefiniowana
B. Trigger
C. Procedura składowa
D. Zasada
Funkcja zdefiniowana przez użytkownika (UDF) w języku SQL jest obiektem bazy danych, który może być wykorzystywany w zapytaniach, w tym w zapytaniach modyfikujących kolumny danych. UDF mogą przyjmować argumenty, wykonywać operacje na tych danych i zwracać wynik, co czyni je wszechstronnym narzędziem w programowaniu baz danych. Użycie funkcji zdefiniowanej zwiększa modularność kodu oraz umożliwia ponowne wykorzystanie logiki biznesowej, co jest zgodne z zasadami DRY (Don't Repeat Yourself). Przykładem zastosowania może być funkcja, która oblicza rabat na podstawie ceny i procentu rabatu, co można wywołać w zapytaniach aktualizujących ceny produktów. Warto również zauważyć, że UDF mogą być używane w kontekście różnych zapytań, a ich wyniki mogą być przetwarzane jak każda inna kolumna w wynikach zapytań. Dzięki temu programiści mogą łatwo implementować bardziej złożoną logikę bezpośrednio w zapytaniach SQL, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.
Pytanie 6

Po zrealizowaniu przedstawionego fragmentu kodu w języku C/C++ do zmiennej o nazwie zmienna2 przypisany zostanie ```int zmienna1 = 158; int *zmienna2 = &zmienna1;```

A. przypisany adres zmiennej o nazwie zmienna1
B. przypisana ta sama wartość, która jest przechowywana w zmienna1
C. przypisana zamieniona na łańcuch wartość, która jest przechowywana w zmienna1
D. przypisana liczba w kodzie binarnym odpowiadająca wartości, która jest przechowywana w zmienna1
W odpowiedziach 2, 3 i 4 pojawiają się błędne interpretacje tego, co właściwie dzieje się w kodzie. Odpowiedź 2 sugeruje, że zmienna2 otrzyma tę samą wartość, co zmienna1, co jest błędne, ponieważ zmienna2 jest wskaźnikiem, a nie zmienną przechowującą wartość. W C/C++ wskaźnik przechowuje adres, a nie samą wartość. Odpowiedź 3 zakłada, że wartość przechowywana w zmienna1 zostanie przekształcona na łańcuch, co jest również niepoprawne. Wskaźniki nie dokonują automatycznych konwersji wartości na inne typy, a operator '&' zwraca adres zmiennej, a nie jej wartość. Wreszcie, odpowiedź 4 sugeruje, że zmienna2 otrzyma liczbę binarną odpowiadającą wartości zmiennej zmienna1. To również jest nieprawdziwe, ponieważ adres pamięci jest reprezentowany w systemie heksadecymalnym lub dziesiętnym, a nie binarnym. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z niewłaściwego zrozumienia różnicy między wartością a adresem w kontekście wskaźników. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe dla efektywnego programowania w C/C++ i unikania problemów z zarządzaniem pamięcią.
Pytanie 7

Jaką informację przekazuje przeglądarce internetowej zapis <!DOCTYPE html> ?

A. Dokument został zapisany w wersji HTML 5
B. W dokumencie wymagane jest zamknięcie każdego taga, nawet samozamykającego
C. W dokumencie wszystkie tagi są zapisane wielkimi literami
D. Dokument został zapisany w wersji HTML 4
Odpowiedź, że dokument został zapisany w języku HTML 5, jest prawidłowa, ponieważ zapisjest standardowym nagłówkiem deklarującym, że dokument jest napisany w najnowszej wersji HTML, czyli HTML 5. Taki zapis informuje przeglądarkę, że ma interpretować zawartość dokumentu zgodnie z zasadami i funkcjami określonymi w HTML 5. Wprowadzenie HTML 5 przyniosło wiele ulepszeń, takich jak nowe elementy semantyczne (np.
,
,
), które ułatwiają tworzenie strukturalnie poprawnych i bardziej dostępnych stron internetowych. Dodatkowo, HTML 5 wprowadza wsparcie dla multimediów (np.
Pytanie 8

Interpreter PHP zgłosi błąd i nie zrealizuje kodu, jeśli programista:

A. będzie definiował zmienne w obrębie warunku
B. będzie pisać kod bez zastosowania wcięć
C. nie umieści średnika po wyrażeniu w instrukcji if, gdy po nim występuje sekcja else
D. pobierze dane z formularza, w którym pole input pozostało puste
W przypadku instrukcji warunkowej if w PHP, każdy blok kodu, który jest wykonywany w przypadku prawdziwego warunku, powinien być poprawnie zakończony średnikiem, z wyjątkiem konstrukcji, które są wstawiane bezpośrednio w ramy instrukcji, jak else. Jeżeli programista nie postawi średnika po wyrażeniu if, a następnie użyje sekcji else, to interpreter PHP zgłosi błąd składniowy. Jest to istotne, ponieważ każda linia kodu w PHP, która wykonuje jakąkolwiek operację, musi być zakończona średnikiem, co jest standardową praktyką w językach programowania. Przykład poprawnej konstrukcji: if ($warunek) { // kod } else { // kod }. W przypadku braku średnika może to prowadzić do nieprzewidzianych błędów w kodzie, co z kolei wpłynie na stabilność aplikacji. Przestrzeganie takich zasad jest kluczowe dla osiągnięcia dobrej jakości kodu oraz jego łatwości w utrzymaniu.
Pytanie 9

Instrukcja języka PHP tworząca obiekt pkt dla zdefiniowanej w ramce klasy Punkt ma postać

class Punkt {  public $x;
                public $y;  }

A. pkt Punkt;
B. Punkt() pkt;
C. pkt = new Punkt();
D. pkt Punkt();
Twoja odpowiedź nie jest prawidłowa. Wybrałeś konstrukcję, która nie jest poprawnym sposobem tworzenia obiektu w języku PHP. PHP jest językiem obiektowym, a do tworzenia obiektów używamy konstrukcji z słowem kluczowym 'new' i nazwą klasy. Instrukcje, które wybrałeś, nie są poprawnymi instrukcjami w PHP i prawdopodobnie spowodują błąd składni. W odpowiedziach 2, 3 i 4 brakuje słowa kluczowego 'new', które jest niezbędne do tworzenia nowych instancji klas, a także brakuje znaku równości i prawidłowego ułożenia elementów. Rozumienie, jak tworzyć obiekty, jest kluczowe do efektywnego programowania w PHP, więc warto poświęcić temu więcej czasu. Spróbuj jeszcze raz, z pewnością sobie poradzisz!
Pytanie 10

Co oznacza w języku C++ przedstawiony fragment kodu?

struct CONTACT
{
std::string nazwisko;
std::string telefon;
int numer;
};

A. Interakcję między zmiennymi lokalnymi a globalnymi
B. Typ strukturalny składający się z trzech pól
C. Organizację zmiennych
D. Trzy niezależne zmienne
Fragment kodu, który przedstawiłeś, dotyczy struktury CONTACT w C++. W sumie fajnie, że w jednym miejscu udało się zebrać różne dane, bo struktury właśnie do tego służą. Mają one trzy pola: dwa typu std::string, czyli nazwisko i telefon, oraz jedno pole typu int, które nazywa się numer. To pole int służy do przechowywania liczb, na przykład identyfikatorów kontaktów. Struktury są super przydatne, bo pozwalają w łatwy sposób zarządzać danymi, które są ze sobą powiązane. W programowaniu obiektowym, jak w C++, to bardzo ważne, by mieć ładnie zorganizowane dane, bo to znacznie ułatwia życie przy większych projektach. Używanie struktur nie tylko poprawia czytelność kodu, ale też pozwala na łatwiejsze przekazywanie danych do funkcji. Różne konwencje, jak ta, że struktury reprezentują obiekty rzeczywiste, naprawdę mogą zwiększać modularność i elastyczność naszego kodu.
Pytanie 11

Formatowanie CSS dla akapitu określa styl szarej ramki z następującymi właściwościami: ```p { padding: 15px; border: 2px dotted gray; }```

A. linia ciągła; grubość 2 px; odległości pomiędzy tekstem a ramką 15 px
B. linia ciągła; grubość 2 px; odległości poza ramką 15 px
C. linia kreskowa; grubość 2 px; odległości poza ramką 15 px
D. linia kropkowa; grubość 2 px; odległości pomiędzy tekstem a ramką 15 px
Analizując błędne odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między różnymi stylami ramki oraz ich właściwościami. Niepoprawne odpowiedzi często mylą typ linii ramki z jej grubością i zastosowaniem paddingu. Na przykład, przy styli 'solid' mówimy o linii ciągłej, a nie kropkowej, co jest istotną różnicą w kontekście estetyki i funkcji wizualnej. Grubość 2 px jest poprawna w niektórych odpowiedziach, ale problematyczne są inne elementy, takie jak zrozumienie pojęcia 'marginesu'. Marginesy różnią się od paddingu, ponieważ margines to przestrzeń zewnętrzna oddzielająca elementy od siebie, podczas gdy padding odnosi się do przestrzeni wewnętrznej. Odpowiedzi, które sugerują, że marginesy znajdują się pomiędzy tekstem a ramką, fałszywie interpretują, jak elementy są rozmieszczone na stronie. To prowadzi do mylnych wniosków, ponieważ w rzeczywistości marginesy zewnętrzne nie wpływają na bezpośrednią odległość tekstu od ramki, co może skutkować błędami w projektowaniu i implementacji stron. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania CSS i unikania typowych pułapek w projektach webowych.
Pytanie 12

W algorytmie jeden z bloków zawiera akcję „Wypisz liczbę”. Jaki kształt może mieć ta akcja?

Ilustracja do pytania
A. Kształt 2
B. Kształt 4
C. Kształt 1
D. Kształt 3
W algorytmach i schematach blokowych każdy kształt ma swoje specyficzne zastosowanie i znaczenie, co jest kluczowe dla zrozumienia i projektowania schematów przepływu. Użycie nieodpowiedniego kształtu może prowadzić do nieporozumień i błędnej interpretacji działania algorytmu. Prostokąt, często wybierany przez początkujących, jest symbolem operacji obliczeniowej, a nie wypisywania danych. Użycie go zamiast równoległoboku może sugerować, że w danym miejscu algorytm wykonuje przetwarzanie danych, co wprowadza w błąd. Romb, z kolei, jest używany do reprezentowania decyzji, czyli punktu, w którym algorytm wybiera jedną z kilku możliwych ścieżek na podstawie określonego warunku. Użycie rombu do opisania operacji wypisywania mogłoby sugerować, że wybieramy między różnymi możliwościami wyjścia danych, co byłoby błędne. Zastosowanie specjalnych kształtów, takich jak trapez, też jest nietypowe i nie znalazło umocowania w standardach. Właściwe użycie symboli to część dobrych praktyk w projektowaniu schematów, co ułatwia współpracę i zrozumienie pomiędzy programistami oraz ułatwia rozpoznanie błędów we wczesnym etapie projektowania. Zrozumienie tego aspektu pozwala na poprawę jakości tworzonych algorytmów i ich zgodności z ogólnymi standardami branżowymi ISO/IEC 19515:2017.
Pytanie 13

Wskaż blok, który jest sformatowany zgodnie z podanym stylem CSS. ```background: linear-gradient(to right, LightBlue, DarkBlue);```

Ilustracja do pytania
A. Blok 3
B. Blok 2
C. Blok 1
D. Blok 4
Blok 2 jest poprawną odpowiedzią ponieważ wykorzystuje styl CSS background linear-gradient(to right LightBlue DarkBlue) co oznacza że gradient kolorów rozciąga się od lewej do prawej strony elementu CSS linear-gradient pozwala na tworzenie gładkich przejść między kolorami co jest popularną techniką w projektowaniu stron internetowych Styl ten dodaje wizualnej atrakcyjności i może być użyty w różnych częściach witryny takich jak przyciski nagłówki czy tła sekcji Właściwość gradientu pozwala na zastosowanie wielu kolorów i kontrolowanie ich punktów początkowych i końcowych co zwiększa elastyczność projektowania Ponadto gradienty są wspierane przez wszystkie nowoczesne przeglądarki co czyni je doskonałym wyborem dla responsywnych stron internetowych Wykorzystanie gradientów zamiast obrazów tła pomaga także w optymalizacji strony zmniejszając czas ładowania co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i wpływa pozytywnie na doświadczenie użytkownika CSS oferuje również inne typy gradientów takie jak radial-gradient i conic-gradient które mogą być używane w zależności od potrzeb projektowych
Pytanie 14

W systemie bazy danych dotyczącej pojazdów, pole kolor w tabeli samochody może przyjmować wartości tylko z listy lakier. Aby zrealizować połączenie między tabelami samochody a lakier przez relację, należy użyć kwerendy

A.
ALTER TABLE samochody
ADD FOREIGN KEY barwa REFERENCES samochody.lakier;
B.
ALTER TABLE lakier
ADD FOREIGN KEY (barwa) REFERENCES samochody(kolor);
C.
ALTER TABLE samochody
ADD FOREIGN KEY kolor REFERENCES lakier;
D.
ALTER TABLE samochody
ADD FOREIGN KEY (kolor) REFERENCES lakier(lakierId);
Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na nieprawidłowym przypisaniu kluczy obcych lub niewłaściwych odniesieniach między tabelami. Przykładowo, pierwsza z odpowiedzi próbuje dodać klucz obcy do tabeli lakier, co jest niezgodne z zasadami relacyjnych baz danych, gdzie klucze obce powinny być definiowane w tabeli, która zawiera pole odnoszące się do innej tabeli. Klucz obcy powinien zawsze znajdować się w tabeli, która zawiera dane odnoszące się do innej tabeli, a nie w tabeli, z której te dane pochodzą. Druga odpowiedź sugeruje, że można dodać klucz obcy do kolumny kolor bez wskazania tabeli docelowej oraz właściwego klucza, co czyni tę odpowiedź niekompletną i błędną. Odpowiedź trzecia z kolei próbuje powiązać kolumnę barwa z tabelą samochody, co nie ma sensu w kontekście relacji; klucz obcy w tabeli samochody powinien odnosić się do klucza głównego w tabeli lakier, a nie do innej kolumny w tej samej tabeli. Typowym błędem jest także nieznajomość zasad normalizacji baz danych, co prowadzi do błędnych wniosków na temat relacji między tabelami. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla właściwego projektowania struktury bazy danych oraz zapewnienia jej efektywności i integralności.
Pytanie 15

Funkcji session_start() w PHP należy używać podczas realizacji

A. przetwarzania formularzy
B. każdej strony, która wykorzystuje ciasteczka
C. ładowania danych z zewnętrznych plików
D. wielostronicowej strony internetowej, która wymaga dostępu do danych przy przechodzeniu między stronami
Stosowanie funkcji session_start() w kontekście wczytywania danych z plików zewnętrznych jest nieadekwatne, ponieważ głównym celem tej funkcji jest zarządzanie sesjami użytkowników, a nie operacje na plikach. W przypadku wczytywania danych, zazwyczaj korzystamy z funkcji takich jak fopen(), fread() czy file_get_contents(), które są bezpośrednio przeznaczone do pracy z danymi przechowywanymi w plikach. Ponadto, wykorzystanie sesji w kontekście ciasteczek jest również mylące. Sesje w PHP mogą współpracować z ciasteczkami do przechowywania identyfikatorów sesji, ale ich użycie nie jest tożsame z prostą obsługą ciasteczek, która dotyczy bardziej danych o preferencjach użytkowników. Obsługa formularzy również nie wymaga bezpośrednio sesji, chociaż można je używać do przechowywania danych z formularzy pomiędzy różnymi stronami. Typowym błędem jest mylenie koncepcji związanych z trwałością danych i ich dostępnością. Sesje są używane do przechowywania stanu użytkownika w ramach danej wizyty na stronie, a nie do wczytywania danych czy ustawień globalnych, stąd ich zastosowanie w tych kontekstach jest ograniczone i nieodpowiednie.
Pytanie 16

W kodzie XHTML znajduje się fragment, który zawiera błąd walidacji. Jakiego rodzaju jest to błąd?

Ilustracja do pytania
A. Nie można zagnieżdżać znacznika w znaczniku

B. Nagłówek szóstego poziomu nie istnieje
C. Znaczniki powinny być zapisane dużymi literami
D. Znacznik
musi być zamknięty
W przeciwieństwie do XML, HTML jest mniej restrykcyjny jeśli chodzi o zamykanie znaczników, ale XHTML, jako połączenie HTML i XML, wymaga przestrzegania pewnych zasad. XHTML dąży do zapewnienia większej ścisłości i przewidywalności kodu. Podczas gdy HTML5 pozwala na użycie znaczników takich jak
bez zamknięcia, w XHTML znaczniki te muszą być zamknięte jako
. To zabezpiecza kompatybilność z parserami XML, które wymagają zamknięcia wszystkich elementów. Przekonanie, że znaczniki powinny być pisane wielkimi literami jest błędne; XHTML nie narzuca wielkości liter dla znacznika, ale zaleca małe litery dla zgodności z XML. Co do nagłówków, istnieje pełen zakres od

do

. Twierdzenie, że nie może być zagnieżdżany w

jest nieprawdziwe. W kontekście HTML i XHTML, jest elementem inline i może być zagnieżdżany w

, który jest elementem blokowym. Błędy myślowe często wynikają z mylenia zasad HTML z bardziej rygorystycznymi zasadami XHTML. Podejście oparte na zrozumieniu specyfikacji obu języków jest kluczowe dla poprawnego stosowania ich w praktyce. Warto również zrozumieć znaczenie walidacji kodu, które pomaga w wykrywaniu i poprawianiu błędów oraz zwiększa kompatybilność i dostępność strony. Powszechne nieporozumienia obejmują niepoprawne założenia dotyczące struktury dokumentu i składni, co może prowadzić do problemów z wyświetlaniem stron w różnych przeglądarkach.

Pytanie 17

Wskaż zapis warunku w języku JavaScript, który ma na celu sprawdzenie, czy spełniony jest przynajmniej jeden z poniższych przypadków:
1) dowolna liczba naturalna a jest liczbą trzycyfrową
2) dowolna liczba całkowita b ma wartość ujemną

A. ((a > 99) && (a < 1000)) && (b < 0)
B. ((a > 99) || (a < 1000)) || (b < 0)
C. ((a > 99) || (a < 1000)) && (b < 0)
D. ((a > 99) && (a < 1000)) || (b < 0)
Odpowiedź ((a > 99) && (a < 1000)) || (b < 0) jest poprawna, ponieważ spełnia wymagania dotyczące sprawdzenia dwóch warunków. Pierwsza część warunku, czyli (a > 99) && (a < 1000), precyzyjnie weryfikuje, czy liczba 'a' jest trzycyfrowa. Wartości, które spełniają ten warunek, to liczby od 100 do 999. Druga część warunku, czyli (b < 0), efektywnie sprawdza, czy liczba 'b' jest liczbą ujemną. Połączenie tych dwóch warunków za pomocą operatora logicznego OR (||) oznacza, że wystarczy, iż jeden z nich będzie prawdziwy, aby cały warunek został uznany za spełniony. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programowania, gdzie klarowność i zwięzłość kodu są kluczowe, co ułatwia jego późniejsze utrzymanie. W zastosowaniach praktycznych, taki warunek mógłby być użyty w walidacji danych wejściowych, na przykład w formularzach, gdzie użytkownicy wprowadzają różne wartości, a program musi zapewnić, że przynajmniej jeden z warunków jest spełniony.
Pytanie 18

Jakie znaczniki

,
,
,
są typowe dla języka

A. style="margin-bottom: 0cm;">XHTML 1.1
B. style="margin-bottom: 0cm;">HTML 4.01 Strict
C. HTML 4.01 Transitional
D. style="margin-bottom: 0cm;">HTML 5
Wybierając XHTML 1.1, HTML 4.01 Strict lub HTML 4.01 Transitional, można nie dostrzegać kluczowych różnic między tymi standardami a HTML5. XHTML 1.1 jest bardziej restrykcyjną wersją HTML, która wprowadza zasady XML, co skutkuje tym, że wszystkie elementy muszą być poprawnie zagnieżdżone i zamknięte. Choć XHTML wprowadza pewne nowe możliwości, nie oferuje semantycznych znaczników, które są dostępne w HTML5, co ogranicza jego użyteczność w kontekście nowoczesnych aplikacji webowych. HTML 4.01 Strict i HTML 4.01 Transitional to starsze standardy, które również nie zawierają semantycznych znaczników. Standard Strict wymagał ścisłego przestrzegania reguł HTML, co mogło być uciążliwe dla deweloperów, natomiast Transitional wprowadzał pewne elementy przestarzałe, co nie sprzyjało dążeniu do czystego i nowoczesnego kodu. Użycie starszych standardów skutkuje brakiem możliwości implementacji nowoczesnych funkcji i ogranicza dostępność treści dla użytkowników oraz robotów wyszukiwarek. W związku z tym, opieranie się na tych technologiach jest nieadekwatne w kontekście obecnych wymagań webowych, które preferują semantykę, dostępność i zgodność z nowoczesnymi standardami. Brak zrozumienia ewolucji HTML może prowadzić do błędnych praktyk w tworzeniu stron internetowych, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na ich użyteczność oraz widoczność w wyszukiwarkach.
Pytanie 19

Fragment kodu SQL wskazuje, że klucz obcy

… FOREIGN KEY (imie) REFERENCES obiekty (imiona) …

A. jest odniesieniem do siebie samego
B. jest przypisany do kolumny obiekty
C. znajduje się w tabeli obiekty
D. wiąże się z kolumną imiona
Próba interpretacji klucza obcego jako referencji do samego siebie jest niepoprawna, ponieważ klucz obcy w SQL zasadniczo odnosi się do kolumny w innej tabeli, a nie do tej samej tabeli. W rzeczywistości, klucz obcy może być zdefiniowany w obrębie tej samej tabeli, co nazywa się rekurencyjnym kluczem obcym, ale w przedstawionym przypadku odnosi się on do kolumny w tabeli 'obiekty'. Odpowiedź sugerująca, że klucz obcy znajduje się w tabeli 'obiekty' jest myląca, ponieważ definicja klucza obcego nie dotyczy miejsca jego przechowywania, lecz relacji między tabelami. Z kolei stwierdzenie, że klucz obcy jest ustawiony na kolumnie 'obiekty' również jest błędne, ponieważ odnosi się do kolumny 'imiona', co jest kluczowym punktem w zrozumieniu struktury relacyjnych baz danych. Klucz obcy powinien zawsze odnosić się do klucza podstawowego innej tabeli, co ma na celu zapewnienie integralności referencyjnej. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują niepełne zrozumienie koncepcji relacji tabelarycznych oraz mylenie kluczy podstawowych i obcych.
Pytanie 20

Definicja formularza została użyta na stronie internetowej, która przesyła dane do pliku napisanego w języku PHP. W jakiej tablicy będą dostępne dane z tego formularza?

Ilustracja do pytania
A. $_POST
B. $_ACTION
C. $_GET
D. $_COOKIE
Tablica $_POST w PHP służy do przechwytywania danych przesyłanych za pomocą metody POST. Jest to standardowa praktyka w przypadku formularzy, które zawierają dane wrażliwe lub dużą ilość informacji. Metoda POST przesyła dane w treści żądania HTTP, co oznacza, że nie są one widoczne w adresie URL, co zwiększa bezpieczeństwo w porównaniu do metody GET. Przykładem zastosowania mogą być formularze logowania czy przesyłania plików. W PHP dostęp do danych z formularza można uzyskać poprzez prostą składnię, na przykład $_POST['nazwa_pola']. Ważne jest, aby zawsze walidować i filtrować dane wejściowe, aby zabezpieczyć aplikację przed atakami typu SQL Injection czy XSS. Zastosowanie metody POST jest zgodne z ogólnymi zasadami bezpieczeństwa i standardami projektowania aplikacji webowych, które zalecają ograniczanie widoczności danych przesyłanych przez użytkownika. Dobre praktyki obejmują również stosowanie HTTPS, aby dodatkowo zaszyfrować dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem.
Pytanie 21

Relacja opisana jako: "Rekord z tabeli A może odpowiadać wielu rekordom z tabeli B. Każdemu rekordowi z tabeli B przyporządkowany jest dokładnie jeden rekord z tabeli A" jest relacją

A. nieoznaczoną
B. jeden do jednego
C. jeden do wielu
D. wiele do wielu
Relacja typu jeden do wielu oznacza, że jeden rekord z jednej tabeli (w tym przypadku tabela A) może być powiązany z wieloma rekordami z innej tabeli (tabela B). W opisanej sytuacji rekord z tabeli A może odpowiadać dowolnej liczbie rekordów z tabeli B, co ilustruje tę relację. Przykładem takiej relacji może być baza danych systemu zarządzania szkołą, gdzie jeden nauczyciel (rekord z tabeli A) może uczyć wielu uczniów (rekordy z tabeli B), ale każdy uczeń jest przypisany do jednego nauczyciela. Przy projektowaniu baz danych, stosowanie odpowiednich relacji jest kluczowe dla integralności i wydajności systemu. Dbałość o takie relacje przyczynia się do poprawy jakości danych oraz minimalizacji redundancji, co jest zgodne z zasadami normalizacji baz danych. W praktyce, relacje jeden do wielu są powszechnie stosowane w systemach CRM, ERP oraz wielu innych aplikacjach, które wymagają organizacji danych w sposób logiczny i praktyczny.
Pytanie 22

Jakie są prawidłowe kroki w kolejności, które należy podjąć, aby nawiązać współpracę między aplikacją internetową działającą na serwerze a bazą SQL?

A. zapytanie do bazy, wybór bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
B. wybór bazy danych, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, zapytanie do bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
C. wybór bazy, zapytanie do bazy, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
D. nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wybór bazy, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
Analizując inne odpowiedzi, można dostrzec kilka kluczowych nieprawidłowości. W pierwszej z nich podano, że należy najpierw wybrać bazę, co jest nielogiczne, ponieważ przed dokonaniem wyboru bazy konieczne jest nawiązanie połączenia z serwerem. Bez tego połączenia aplikacja nie ma możliwości komunikacji z bazą danych, a zatem nie można dokonać wyboru bazy. Kolejna odpowiedź sugeruje, że zapytanie do bazy powinno nastąpić przed dokonaniem wyboru bazy, co także jest błędne. Zapytania SQL są wykonywane w kontekście określonej bazy danych, więc konieczne jest jej wcześniejsze wybranie. Podobnie, trzecia odpowiedź wprowadza mylne rozumienie kolejności operacji, sugerując, że wyświetlenie danych może nastąpić bez wcześniejszego zapytania do bazy. To podejście ignoruje fakt, iż dane muszą być najpierw pobrane przed ich prezentacją na stronie. Te błędne koncepcje często wynikają z braku zrozumienia procesu interakcji z bazą danych oraz jego podstawowych zasad. W praktyce, aby efektywnie współpracować z bazą danych, istotne jest, by każdy krok był realizowany w odpowiedniej kolejności, co nie tylko zwiększa efektywność, ale również minimalizuje ryzyko błędów oraz problemów z bezpieczeństwem. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć i stosować się do ustalonych standardów i dobrych praktyk w tym zakresie.
Pytanie 23

Zaprezentowano tabelę stworzoną za pomocą kodu HTML, bez zastosowania stylów CSS. Który z poniższych fragmentów kodu HTML odnosi się do pierwszego wiersza tabeli?

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. C
D. A
Poprawna odpowiedź to D. W tym kodzie HTML użyto znaczników zamiast do zdefiniowania pierwszego wiersza tabeli co jest zgodne z dobrą praktyką formatowania wierszy nagłówkowych tabel. Znaczniki oznaczają header cells czyli komórki nagłówkowe które z definicji są ustawione jako pogrubione i wyśrodkowane w przeglądarce. Użycie zamiast dla nagłówków tabeli wspiera dostępność ponieważ oprogramowanie wspomagające takie jak czytniki ekranowe rozpoznaje te znaczniki jako nagłówki co ułatwia nawigację osobom z ograniczeniami wzrokowymi. Ponadto standard HTML zaleca użycie dla komórek opisujących dane które znajdują się poniżej w wierszach tabeli co pomaga w semantycznym oznaczeniu struktury dokumentu. Zastosowanie poprawnej semantyki w kodzie HTML nie tylko zwiększa dostępność ale również poprawia SEO oraz ułatwia utrzymanie kodu w przyszłości. Przy projektowaniu tabel w HTML ważne jest również rozważenie stylizacji za pomocą CSS aby zachować czystość i czytelność kodu HTML.
Pytanie 24

Język PHP zapewnia wsparcie dla

A. sesji i ciastek
B. klawiszy klawiatury
C. zdarzeń związanych z myszą
D. obiektów przeglądarki
PHP, jako język skryptowy po stronie serwera, oferuje wsparcie dla zarządzania sesjami oraz ciasteczkami, co jest kluczowe w kontekście tworzenia aplikacji internetowych. Sesje w PHP umożliwiają przechowywanie danych użytkownika pomiędzy różnymi żądaniami HTTP, co jest istotne w przypadku potrzeb utrzymania stanu aplikacji, np. podczas logowania. Dzięki funkcjom takim jak session_start() można łatwo rozpocząć nową sesję lub wznowić istniejącą. Ciasteczka, z kolei, pozwalają na przechowywanie danych po stronie klienta, co umożliwia personalizację doświadczeń użytkowników na stronie. Przykładem może być zapisywanie preferencji użytkownika, takich jak język interfejsu. Dobre praktyki w zakresie obsługi sesji i ciasteczek obejmują stosowanie bezpiecznych identyfikatorów sesji, ograniczanie czasu życia ciasteczek, a także ich szyfrowanie, co chroni przed atakami typu session hijacking. W ten sposób PHP gwarantuje, że aplikacje są nie tylko funkcjonalne, ale także bezpieczne.
Pytanie 25

Zadanie polecenia w języku SQL ALTER TABLE USA ... polega na

A. usunięciu tabeli USA
B. stworzeniu nowej tabeli USA
C. zamianie starej tabeli USA
D. modyfikacji tabeli USA
Odpowiedzi wskazujące na utworzenie nowej tabeli, usunięcie istniejącej tabeli oraz nadpisanie starej tabeli są błędne, ponieważ nie odpowiadają na rzeczywistą funkcję polecenia ALTER TABLE w SQL. Utworzenie nowej tabeli wymaga użycia polecenia CREATE TABLE, które definiuje nową strukturę danych w bazie, co jest zupełnie inną operacją niż modyfikacja istniejącej tabeli. Usunięcie tabeli jest realizowane przez polecenie DROP TABLE, a nie przez ALTER TABLE, co może prowadzić do katastrofalnych skutków, jeśli nie zostanie przeprowadzone świadome i ostrożne. Nadpisanie tabeli w kontekście SQL nie jest standardowym podejściem, gdyż w praktyce, aby 'nadpisać' dane, najpierw trzeba by usunąć starą tabelę, co wiąże się z ryzykiem utraty danych. Typowe błędy myślowe wynikają z mylenia tych podstawowych operacji i nieznajomości standardów SQL. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między podstawowymi poleceniami baz danych oraz ich rzeczywistych zastosowań w kontekście zarządzania danymi. Użycie właściwych poleceń w odpowiednich sytuacjach jest fundamentalne dla efektywności i bezpieczeństwa w pracy z bazami danych.
Pytanie 26

Tabela odlotów zawiera dane przedstawione na ilustracji. Wykonanie zapytania SQL spowoduje zwrócenie informacji:

SELECT id FROM odloty WHERE samoloty_id > 2 AND kierunek LIKE '_a%';
idsamoloty_idnr_rejsukierunekczasdzienstatus_lotu
11FR1646Neapol09:20:002019-07-25wystartowal
21FR1327ALICANTE09:10:002019-07-25Opóźniony 10 min
32W63425Warszawa09:45:002019-07-25odprawa
43LX5647Londyn LT10:03:002019-07-25odprawa
53LX5673Malta10:06:002019-07-25opoznienie 20 min
63LX5622Wieden10:13:002019-07-25
74LH9821Berlin10:16:002019-07-25
84LH9888Hamburg10:19:002019-07-25

A. 3; 5; 8
B. zbiór pusty
C. 4; 5; 6; 7; 8
D. 5; 8
Podczas analizy zapytania SELECT id FROM odloty WHERE samoloty_id > 2 AND kierunek LIKE '_a%' istotne jest zrozumienie działania operatora LIKE i warunków filtrujących w SQL. Warunek samoloty_id > 2 oznacza, że poszukujemy rekordów, gdzie wartość w kolumnie samoloty_id jest większa niż 2. Oznacza to, że rekordy z samoloty_id równym 1 lub 2 nie zostaną uwzględnione w wyniku zapytania. Drugi warunek kierunek LIKE '_a%' wykorzystuje operator LIKE, który umożliwia wyszukiwanie z użyciem symboli wieloznacznych. W tym przypadku znak podkreślenia '_' reprezentuje jeden dowolny znak, a wzorzec '_a%' oznacza, że w kolumnie kierunek szukamy wartości, które mają 'a' na drugim miejscu. Jest to specyficzne dopasowanie, które eliminuje wszelkie inne wzorce, które nie mają 'a' jako drugiego znaku. W tym kontekście błędne zrozumienie warunku LIKE może doprowadzić do niepoprawnego założenia, że szuka on dowolnego ciągu zawierającego literę 'a', co nie jest zgodne z rzeczywistością. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z pomylenia znaku '%' z '_', gdzie pierwszy oznacza dowolną liczbę dowolnych znaków, a drugi tylko jeden dowolny znak. Takie nieporozumienia są powszechne, ale zrozumienie poprawnej składni i mechanizmu działania operatora LIKE jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania tego narzędzia w SQL. Dodatkowo, nieuwzględnienie warunku samoloty_id > 2 prowadzi do niewłaściwego zrozumienia, które rekordy powinny zostać uwzględnione w końcowym wyniku zapytania. Takie sytuacje podkreślają znaczenie dokładnej analizy warunków i wzorców w zapytaniach SQL, aby uzyskać oczekiwane rezultaty bez błędów interpretacyjnych.
Pytanie 27

W języku PHPnie ma możliwości

A. zmienianie dynamiczne treści strony HTML w przeglądarce
B. obróbka informacji przechowywanych w bazie danych
C. przetwarzanie danych z formularzy
D. tworzenie dynamicznej zawartości strony internetowej
Pomimo powszechnej wiedzy o zastosowaniach PHP, istnieje pewne nieporozumienie dotyczące jego funkcji w kontekście dynamicznych zmian na stronach internetowych. PHP jest używane do przetwarzania danych po stronie serwera, co oznacza, że jego zadaniem jest generowanie treści, które są następnie wysyłane do przeglądarki użytkownika. Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że PHP może przetwarzać dane zgromadzone w bazie danych, co jest prawdą, jednak nie odnosi się do sedna pytania. PHP efektywnie współpracuje z bazami danych za pomocą zapytań SQL, ale to, co jest zwracane, to statyczny kod HTML. W kontekście generowania dynamicznej zawartości strony, PHP może być użyte do stworzenia HTML, ale nie do jego późniejszej modyfikacji w przeglądarce. Odpowiedź dotycząca generowania dynamicznej zawartości nie uwzględnia, że zmiany te są wynikiem działania PHP przed wysłaniem danych do klienta. Kolejna odpowiedź, sugerująca, że PHP może bezpośrednio zmieniać HTML w przeglądarkach, myli funkcjonalności języka. Nowoczesne aplikacje webowe często wykorzystują JavaScript do interakcji z użytkownikiem po załadowaniu strony, co pozwala na dynamiczne zmiany bez konieczności ponownego ładowania strony. Również przetwarzanie danych formularzy jest zadaniem, które PHP wykonuje, ale dotyczy to głównie zbierania i przesyłania danych do serwera, a nie modyfikacji treści na stronie po jej załadowaniu. Podsumowując, kluczowym aspektem jest zrozumienie, że PHP jest językiem po stronie serwera, a wszelkie dynamiczne interakcje w przeglądarkach powinny być zarządzane za pomocą technologii klienckich, takich jak JavaScript, co jest zgodne z aktualnymi standardami tworzenia aplikacji webowych.
Pytanie 28

Jaką technologię zaleca się przy budowie witryn WWW, aby użytkownicy bez umiejętności programistycznych mogli samodzielnie wprowadzać zmiany w treści bez kodowania?

A. SSL
B. CMS
C. FTP
D. SEO
SEO, czyli optymalizacja dla wyszukiwarek, to temat, który dotyczy poprawy widoczności strony w wynikach wyszukiwania. Choć jest szalenie ważne w marketingu internetowym, to nie ma bezpośredniego związku z tym, jak zarządzać treścią na stronie. Użytkownicy nie mogą zmieniać treści za pomocą SEO; chodzi raczej o to, żeby to, co już jest, było bardziej przyjazne dla robotów wyszukiwarek. Trzeba pamiętać, że jeśli się skupiamy na SEO, ale nie mamy porządnego CMS-a, to aktualizacja treści może być trudna, co w dłuższym czasie źle wpłynie na pozycjonowanie. FTP, czyli protokół transferu plików, jest do przesyłania plików między komputerami a serwerami, ale żeby z niego korzystać, trzeba znać strukturę plików, więc dla kogoś bez technicznych umiejętności to nie jest rozwiązanie. SSL, czyli bezpieczne połączenia, to ważna rzecz, ale z zarządzaniem treścią nie ma za bardzo wspólnego. Użytkownicy mogą się pogubić, myśląc, że te technologie wystarczą do zarządzania treścią, co może wprowadzać w błąd i powodować, że zasoby internetu będą wykorzystywane nieefektywnie.
Pytanie 29

Jakiego języka można użyć do nawiązania połączenia z bazą MySQL w trakcie tworzenia aplikacji internetowej?

A. CSS
B. PHP
C. XHTML
D. HTML
PHP to naprawdę fajny język skryptowy, który świetnie sprawdza się w tworzeniu dynamicznych aplikacji internetowych. Jest super efektywny, kiedy trzeba połączyć się z bazami danych, takimi jak MySQL. Jako język serwerowy, daje programistom narzędzia do robienia różnych rzeczy z danymi, jak dodawanie, edytowanie czy usuwanie rekordów w bazie. Na przykład, gdy tworzysz aplikację do zarządzania użytkownikami, możesz użyć PHP do obsługi formularza rejestracyjnego, który zbiera dane od użytkowników i następnie łączy się z MySQL, by je zapisać. Do łączenia z bazą danych używa się funkcji, jak mysqli_connect() lub PDO (PHP Data Objects), co pozwala na bezpieczne i sprawne zarządzanie połączeniami oraz zapytaniami SQL. Co ważne, PHP zachęca do dobrych praktyk, jak stosowanie przygotowanych zapytań, co mocno zwiększa bezpieczeństwo aplikacji, chroniąc przed różnymi atakami, jak SQL injection.
Pytanie 30

W dokumencie HTML umieszczono tekst sformatowany określonym stylem. Aby dodać do tego tekstu kilka słów sformatowanych innym stylem, należy użyć znacznika

A.
B.
C.
D.
Znaczniki
,
oraz
nie są odpowiednie do wtrącania fragmentów tekstu w innym stylu.
to znacznik, który wprowadza poziomą linię, służący do wizualnego oddzielania elementów na stronie, a nie do formatowania tekstu. Stosowanie go w miejscu, gdzie chcemy zmienić styl fragmentu tekstu, byłoby nieefektywne i zmniejszałoby czytelność. Z kolei
jest używane do tworzenia tabel, co oznacza, że jego zastosowanie ogranicza się do strukturyzowania danych w formie wierszy i kolumn. Tego znacznika nie można użyć do lokalnego formatowania tekstu, ponieważ wprowadza on zupełnie inny kontekst i zmienia sposób, w jaki przeglądarka interpretuje i wyświetla zawartość. Ostatecznie
jest stosowane do grupowania powiązanych treści w sekcję dokumentu, co jest przydatne w kontekście organizacji treści, ale nie ma zastosowania w przypadku, gdy chcemy zmienić styl pojedynczych wyrazów lub fraz. Każdy z tych znaczników ma swoje specyficzne zastosowanie w HTML, które nie odpowiada potrzebie lokalnego formatowania tekstu, co czyni je niewłaściwymi wyborami w tym kontekście.
Pytanie 31

Aby umieścić aplikację PHP w sieci, należy przesłać jej pliki źródłowe na serwer przy użyciu protokołu

A. FTP
B. SMTP
C. NNTP
D. HTTP
Inne odpowiedzi, które zaznaczyłeś, nie są do końca trafione. Protokół NNTP, czyli Network News Transfer Protocol, służy do przesyłania wiadomości w grupach dyskusyjnych, a to nie ma nic wspólnego z przenoszeniem plików. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest do wysyłania e-maili – znowu nie to, czego potrzebujemy przy aplikacjach. HTTP, chociaż jest super istotnym protokołem w sieci, to nie ma zaplecza do publikowania plików na serwerze. To raczej do przesyłania danych między przeglądarkami a serwerami. Wiesz, typowym błędem wielu osób jest mylenie tych protokołów i ich zastosowania. Dlatego ważne, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa i do czego się nadaje. W praktyce zawsze najlepiej stawiać na FTP lub jego bezpieczniejsze wersje, żeby dobrze ogarnąć pliki aplikacji na serwerze.
Pytanie 32

W CSS, aby ustalić różne formatowanie dla pierwszej litery w akapicie, trzeba użyć selektora

A. dziecka p + first-letter
B. klasy p.first-letter
C. atrybutu p [first-letter]
D. pseudoelementu p::first-letter
Wybór klasy p.first-letter nie jest poprawny, ponieważ klasy w CSS są używane do grupowania elementów i stylizacji ich w zbiorach, a nie do selekcji poszczególnych części tekstu, jak pierwsza litera akapitu. Klasa ta będzie odnosić się do wszystkich elementów z przypisaną daną klasą, co nie spełnia celu stylizacji wyłącznie pierwszej litery. Selekcja dziecka p + first-letter jest również błędna, gdyż operator + w CSS odnosi się do sąsiadujących ze sobą elementów. Oznacza to, że ten kombinat nie jest użyteczny w kontekście pierwszej litery akapitu, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego targetowania. Z kolei atrybutu p [first-letter] nie funkcjonuje w CSS, ponieważ atrybuty są używane do selekcji elementów na podstawie ich atrybutów HTML, takich jak klasy czy identyfikatory, a nie do selekcji pseudoelementów, jak w przypadku first-letter. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi koncepcjami jest kluczowe dla skutecznego stylizowania dokumentów w CSS oraz dla tworzenia estetycznych i funkcjonalnych interfejsów użytkownika.
Pytanie 33

Aplikacja o nazwie FileZilla umożliwia

A. publikację strony internetowej na zdalnym serwerze
B. przeprowadzanie testów aplikacji
C. sprawdzanie poprawności plików HTML i CSS
D. importowanie bazy danych do systemu CMS Joomla!
FileZilla to popularny klient FTP (File Transfer Protocol), który umożliwia użytkownikom przesyłanie plików pomiędzy lokalnym komputerem a zdalnym serwerem. Głównym celem korzystania z FileZilla jest publikacja stron internetowych, co polega na załadowaniu plików HTML, CSS, obrazków oraz innych zasobów na serwer, gdzie strona będzie dostępna dla użytkowników w Internecie. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą łatwo przeciągać i upuszczać pliki, co przyspiesza proces publikacji. FileZilla obsługuje różne protokoły, w tym FTP, FTPS oraz SFTP, co zapewnia bezpieczeństwo podczas transferu danych. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie programu, aby korzystać z najnowszych funkcji i poprawek bezpieczeństwa. W kontekście publikacji stron internetowych, FileZilla stanowi kluczowe narzędzie dla web developerów, umożliwiając im szybkie i efektywne zarządzanie plikami na serwerach zdalnych. Używanie FileZilla wspiera standardy branżowe, takie jak bezpieczeństwo transferu danych oraz zdalne zarządzanie plikami, co jest niezbędne w profesjonalnym rozwoju stron internetowych.
Pytanie 34

Na ilustracji pokazano tabelę z połączonymi komórkami. Jakie atrybuty scalania zastosowano, aby uzyskać ten efekt?

Ilustracja do pytania
A. colspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz rowspan w trzecim wierszu, trzeciej komórce
B. colspan w drugim wierszu we wszystkich trzech komórkach oraz rowspan w trzecim wierszu ostatniej komórce
C. rowspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz colspan w trzecim wierszu, trzeciej komórce
D. colspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz rowspan w trzecim wierszu i czwartym wierszu
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego przypisania atrybutów colspan i rowspan w tabeli HTML. Rozważając zastosowanie rowspan w drugim wierszu i pierwszej komórce, błędnie zakłada się, że komórka ta miałaby rozciągać się na kilka wierszy, co nie jest prawdą dla przedstawionego układu. Zastosowanie colspan w trzecim wierszu i trzeciej komórce również jest nieprawidłowe, gdyż komórki te nie są rozciągane poziomo na kilka kolumn. Kolejne błędne przypisanie to colspan we wszystkich trzech komórkach drugiego wiersza - w rzeczywistości tylko jedna z komórek wymaga takiego scalania, aby uzyskać pokazany efekt. Podobnie, użycie rowspan w czwartym wierszu nie znajduje zastosowania w załączonym obrazie, gdzie komórki są jednolicie rozmieszczone. Takie błędy w zrozumieniu mechaniki tabel HTML mogą wynikać z braku doświadczenia z praktycznym zastosowaniem tych atrybutów. Ważne jest, aby dokładnie analizować strukturę tabel i zrozumieć specyfikę ich projektowania, co pozwala na poprawne i efektywne wykorzystanie dostępnych narzędzi. Edukacja w zakresie semantyki HTML i praktyczne ćwiczenia mogą znacznie poprawić umiejętność tworzenia i zarządzania złożonymi układami tabelarycznymi na stronach internetowych, a także przyczynić się do lepszej dostępności i responsywności stron.
Pytanie 35

W HTML, aby utworzyć poziomą linię, należy zastosować znacznik

A.
B.
C.
D.
Aby zdefiniować poziomą linię w języku HTML, należy użyć znacznika
. Ten znacznik jest standardowym elementem HTML, który reprezentuje wizualną separację pomiędzy różnymi sekcjami treści. Znacznik
jest samodzielny, co oznacza, że nie wymaga znacznika zamykającego. Jest to element blokowy, co oznacza, że zajmuje całą szerokość swojego rodzica i tworzy odstęp w pionie. W kontekście standardów HTML,
jest częścią struktury dokumentu i jest rekomendowany do użycia w sytuacjach, gdy trzeba oddzielić różne tematy lub sekcje treści. Na przykład, jeśli mamy artykuł podzielony na kilka części, możemy użyć
do wizualnego oddzielenia tych części, co zwiększa czytelność. Można również zastosować style CSS, aby dostosować wygląd linii, takie jak kolor, grubość czy styl linii. Przykładowy kod HTML z użyciem
może wyglądać następująco:

Tytuł Artykułu

Treść pierwszej sekcji.

Treść drugiej sekcji.

Pytanie 36

Została zaprezentowana tabela o nazwie konta. Aby obliczyć liczbę rejestracji w poszczególnych latach oraz wyświetlić te wartości razem z rokiem rejestracji, należy wykonać zapytanie

A. ```SELECT COUNT(rejestracja) FROM konta GROUP BY rejestracja;```
B. ```SELECT rejestracja, COUNT(rejestracja) FROM konta GROUP BY rejestracja;```
C. ```SELECT rejestracja, COUNT(rejestracja) FROM konta;```
D. ```SELECT COUNT(rejestracja) FROM konta JOIN rejestracja ON id;```
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów w rozumieniu operacji SQL. Odpowiedź 'SELECT rejestracja, COUNT(rejestracja) FROM konta;' pomija klauzulę GROUP BY, która jest niezbędna do prawidłowego grupowania wyników po kolumnie 'rejestracja'. Bez niej, zapytanie spowoduje błąd, ponieważ próbuje zliczyć wartości bez określenia, jak je grupować. Takie podejście jest niezgodne z zasadami SQL, które wymagają, aby wszystkie kolumny niewykorzystywane w funkcjach agregujących były zawarte w klauzuli GROUP BY. W przypadku 'SELECT COUNT(rejestracja) FROM konta GROUP BY rejestracja;', mamy poprawnie użyte GROUP BY, ale brak jest kolumny 'rejestracja' w selekcji, co oznacza, że wyniki wyświetlą tylko liczby bez odpowiadających im lat, co nie spełnia założeń pytania. Odpowiedź 'SELECT COUNT(rejestracja) FROM konta JOIN rejestracja ON id;' wprowadza dodatkowy błąd związany z niepoprawnym użyciem JOIN. Kolumna 'rejestracja' nie jest tabelą, a próbując połączyć ją z tabelą 'konta' za pomocą JOIN, wprowadza się błędną koncepcję struktury danych. JOIN jest używany do łączenia różnych tabel na podstawie powiązanych kolumn, co w tym przypadku nie ma zastosowania. Takie niezrozumienie składni SQL może prowadzić do błędnych wyników i niepotrzebnego skomplikowania zapytań. Powszechnym błędem w korzystaniu z JOIN jest niepoprawne używanie go do prostych operacji grupowania, które nie wymagają połączenia wielu tabel.
Pytanie 37

Określ rodzaj powiązania pomiędzy tabelami: Tabela1 oraz Tabela3

Ilustracja do pytania
A. Jeden do jednego
B. Wiele do jednego
C. Wiele do wielu
D. Jeden do wielu
Zrozumienie typów relacji w bazach danych jest kluczowym aspektem projektowania efektywnych i zrównoważonych systemów informatycznych. Jednym z najczęstszych błędów jest mylenie relacji wiele do wielu z innymi rodzajami relacji, takimi jak jeden do wielu lub jeden do jednego. Relacja jeden do wielu oznacza, że jeden rekord w jednej tabeli jest powiązany z wieloma rekordami w innej tabeli, co w przypadku Tabela1 i Tabela3 nie jest stosowne, ponieważ wymagałoby to bezpośredniego połączenia między tymi tabelami bez użycia tabeli pośredniej. Z kolei relacja jeden do jednego implikuje, że każdy rekord w jednej tabeli odpowiada dokładnie jednemu rekordowi w drugiej tabeli, co ogranicza elastyczność danych i nie pasuje do struktur gdzie występuje wiele powiązań, jak w przypadku szkół, gdzie wielu uczniów może mieć zajęcia z tym samym nauczycielem. Wreszcie, relacja wiele do jednego jest odwrotnością relacji jeden do wielu, gdzie wiele rekordów w jednej tabeli odpowiada jednemu rekordowi w drugiej tabeli, co również nie znajduje odzwierciedlenia w przedstawionym schemacie, jako że nie opisuje wzajemnych powiązań uczniów i nauczycieli. Zrozumienie i prawidłowe zastosowanie relacji wiele do wielu eliminuje redundancję danych i umożliwia efektywne przechowywanie oraz przetwarzanie informacji w systemach zarządzania bazami danych. Kluczem do sukcesu jest tutaj wykorzystanie tabel pośrednich do prawidłowego mapowania powiązań między tabelami, co jest standardem w dobrych praktykach projektowania baz danych.
Pytanie 38

Przedstawione zapytanie SELECT wykonane na tabeli przechowującej dane o uczestnikach konkursu ma za zadanie wybrać

SELECT MAX(wiek) - MIN(wiek) FROM uczestnicy;

A. minimalny oraz maksymalny wiek uczestników.
B. różnicę wieku pomiędzy najstarszym i najmłodszym uczestnikiem.
C. liczbę najstarszych uczestników.
D. średnią arytmetyczną wieku uczestników.
Gratulacje, ta odpowiedź jest poprawna. Zapytanie SQL używa funkcji agregujących MAX i MIN do określenia maksymalnej i minimalnej wartości wieku w tabeli uczestników. Użycie tych funkcji umożliwia nam zidentyfikowanie najstarszego i najmłodszego uczestnika. Następnie, zapytanie oblicza różnicę między tymi wartościami, co odpowiada różnicy wieku między najstarszym i najmłodszym uczestnikiem. To jest standardowe podejście w SQL do wykonywania tego typu zapytań. W praktyce, takie zapytania są często używane w analizie danych do określania różnorodności danych, takiej jak zakres wieku uczestników w danym konkursie. Pamiętaj, że funkcje agregujące w SQL, takie jak MAX i MIN, są niezwykle przydatne w analizie danych, umożliwiając nam podsumowanie i analizę dużych zbiorów danych.
Pytanie 39

Zapis przedstawiony w języku JavaScript oznacza, że

x = przedmiot.nazwa();

A. zmienna x będzie przechowywać wynik działania metody nazwa.
B. zmienna x będzie przechowywać wynik działania funkcji przedmiot.
C. nazwa to pole klasy przedmiot.
D. nazwa to właściwość obiektu przedmiot.
Rozważając inne proponowane odpowiedzi, należy zrozumieć, że język JavaScript często wykorzystuje programowanie obiektowe, gdzie właściwości i metody obiektów różnią się w użyciu. Pierwsza opcja sugeruje, że nazwa jest właściwością obiektu przedmiot, co jest błędne w kontekście przedstawionego kodu, ponieważ użyto nawiasów okrągłych, co jednoznacznie wskazuje na wywołanie metody, a nie na odwołanie się do właściwości. Druga opcja mówi o nazwie jako polu klasy przedmiot, co jest mylące, ponieważ w JavaScript nie istnieje formalny podział na pola i metody w taki sposób, jak w statycznie typowanych językach jak Java czy C++. JavaScript, jako język dynamiczny, używa właściwości obiektu do przechowywania zarówno danych, jak i funkcji. Czwarta propozycja, że zmienna x będzie przechowywać wynik działania funkcji przedmiot, również jest błędna, ponieważ w kodzie widzimy wywołanie metody nazwa() na obiekcie przedmiot, a nie wywołanie funkcji przedmiot. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z niewłaściwego rozróżnienia między funkcjami i metodami, czy też z niepoprawnego przypisywania ról poszczególnym elementom składni w dynamicznie typowanych językach, co prowadzi do nieporozumień w kontekście konwencji programistycznych stosowanych w JavaScript.
Pytanie 40

Który protokół jest stosowany do przesyłania plików na serwer WWW?

A. DNS
B. DHCP
C. FTP
D. POP3
Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do dynamicznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci. Jego głównym celem jest automatyzacja procesu konfiguracji sieci, co oznacza, że nie jest on odpowiedni do przesyłania plików na serwery WWW. DHCP nie transportuje danych, a jedynie zapewnia adresy i inne parametry konfiguracyjne dla urządzeń. Protokół POP3 (Post Office Protocol 3) jest natomiast używany do odbierania poczty elektronicznej. Jego funkcjonalność koncentruje się na pobieraniu wiadomości z serwera pocztowego na lokalny komputer, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do przesyłania plików. POP3 nie ma możliwości zarządzania plikami ani ich przesyłania do serwera, a jego zastosowanie jest ograniczone do komunikacji e-mailowej. Z kolei protokół DNS (Domain Name System) zajmuje się tłumaczeniem nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla działania Internetu, ale również nie ma on nic wspólnego z transferem plików. DNS odpowiada za kierowanie ruchu w sieci, lecz nie transportuje danych ani plików. Zarówno DHCP, POP3, jak i DNS mają swoje specyficzne zastosowania w infrastrukturze sieciowej, lecz żaden z nich nie jest przeznaczony do przesyłania plików na serwer WWW, co czyni je nieodpowiednimi odpowiedziami na postawione pytanie.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej