Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 18 maja 2025 20:12
Data zakończenia: 18 maja 2025 20:43

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie gatunki roślin powinno się sadzić, aby zminimalizować erozję i wzmocnić powierzchnię gleby na rekultywowanej skarpie?

A. Oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia), żylistka szorstkiego (Deutzia scabra), wawrzynka wilczełyko (Daphne mezereum)

B. Robinię białą (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippohae rhamnoides), różę pomarszczoną (Hippohae rhamnoides)

C. Klon pospolity (Acer piatanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), lawendę wąskolistną (Lavanduia angustifolia)

D. Świerka pospolitego (Picea abies), hortensję ogrodową (Hydrangea macrophyila), mahonię pospolitą (Mahonia aquifolium)

Sadzenie robinii białej (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippophae rhamnoides) oraz róży pomarszczonej (Rosa rugosa) jest skuteczną metodą przeciwdziałania erozji gleby i wzmacniania skarp. Robinia biała charakteryzuje się silnym systemem korzeniowym, który stabilizuje glebę, a także ma zdolność do poprawy jakości gleby poprzez wiązanie azotu. Rokitnik pospolity, dzięki swoim gęstym korzeniom i zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, jest idealny do umacniania zboczy oraz zapobiegania erozji. Róża pomarszczona nie tylko poprawia estetykę terenu, ale także tworzy gęste zarośla, które chronią glebę przed bezpośrednim działaniem wody i wiatru, a jej korzenie pomagają w stabilizacji podłoża. Standardy dotyczące rekultywacji terenów zniszczonych podkreślają znaczenie wyboru roślinności, która nie tylko przetrwa w trudnych warunkach, ale także przyczyni się do odbudowy ekosystemu. W praktyce, zastosowanie tych trzech gatunków roślin kładzie fundamenty pod zdrowy, stabilny ekosystem, co jest kluczowe dla sukcesu długoterminowych projektów rekultywacyjnych.

Pytanie 2

Jaki okres sadzenia jest odpowiedni dla róż z gołym systemem korzeniowym?

A. Od połowy do końca czerwca

B. Od lipca do połowy sierpnia

C. Od końca sierpnia do połowy września

D. Od połowy do końca października

Sadzenie róż w niewłaściwych terminach, takich jak od końca sierpnia do połowy września, od połowy do końca czerwca, czy od lipca do połowy sierpnia, może prowadzić do wielu problemów. Po pierwsze, różom potrzebny jest czas na adaptację do nowego środowiska, a sadzenie ich w sierpniu czy czerwcu, kiedy temperatura jest wysoka, może prowadzić do ich osłabienia. Rośliny w tych miesiącach poddawane są dużemu stresowi spowodowanemu wysokimi temperaturami oraz niedoborem wody. Ponadto, sadzenie w zbyt wczesnym okresie, takim jak lato, naraża je na szkodliwe działanie letnich upałów, co może prowadzić do uszkodzenia korzeni i zahamowania wzrostu. Warto również zwrócić uwagę na to, że różom z odkrytym systemem korzeniowym najlepiej jest umożliwić czas na aklimatyzację przed zimą, co nie jest możliwe, jeżeli są sadzone w zbyt wczesnym lub zbyt późnym okresie. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk ogrodniczych, sadzenie róż powinno być dostosowane do pory roku, która zapewnia najlepsze warunki dla ich wzrostu. Dobrze jest również pamiętać, że każda odmiana róż może mieć nieco inne wymagania, dlatego warto zapoznać się z charakterystyką konkretnej rośliny przed podjęciem decyzji o terminie sadzenia.

Pytanie 3

Jakie czynności należy wykonać na końcówkach pędów kwiatów ciętych, które mają być wykorzystane do zrobienia wiązanki, aby zwiększyć ich trwałość?

A. Zawoskować

B. Przyciąć w poziomie

C. Złamać

D. Przyciąć w skos

Rozbicie końcówek pędów kwiatów nie jest skuteczną metodą ich konserwacji, ponieważ może prowadzić do uszkodzenia struktury komórkowej oraz obniżenia zdolności do wchłaniania wody. Choć niektórzy mogą sądzić, że rozbicie końcówki zwiększy powierzchnię kontaktu z wodą, w rzeczywistości skutkuje to zniekształceniem i uszkodzeniem tkanek, co utrudnia transport wody w roślinie. Zawoskowanie końcówków jest kolejnym błędnym podejściem, ponieważ woskowanie wprowadza barierę, która blokuje naturalny proces wchłaniania wody przez pędy. Kwiaty cięte potrzebują stałego dostępu do wody, a pokrycie ich końcówek woskiem może prowadzić do ich szybszego więdnięcia. Przycinanie proste również nie jest preferowaną metodą, ponieważ może powodować zatykanie się naczyń wodnych, co prowadzi do trudności w transporcie wody. Takie cięcia ograniczają efektywność hydratacji pędów, co jest kluczowe dla zachowania ich świeżości. Prawidłowe przygotowanie końcówek pędów ciętych wymaga zrozumienia procesów biologicznych zachodzących w kwiatach, a każda z wymienionych metod nie spełnia oczekiwań w zakresie ich długotrwałości i estetyki. Kluczową zasadą jest, aby końcówki były przycinane skośnie w celu zapewnienia optymalnych warunków do wchłaniania wody.

Pytanie 4

Zranienie się narzędziem skażonym nawozem organicznym może prowadzić do zakażenia

A. bakterią salmonelli

B. bakterią koli

C. laseczką wąglika

D. laseczką tężca

Odpowiedź wskazująca na laseczkę tężca jako przyczynę zakażenia w przypadku skaleczenia narzędziem zanieczyszczonym nawozem organicznym jest prawidłowa. Laseczka tężca (Clostridium tetani) jest beztlenową bakterią, która występuje w glebie oraz w odchodach zwierząt, w tym w nawozach organicznych. Gdy skóra ulega uszkodzeniu, bakterie mogą dostać się do organizmu, a ich toksyny powodują tężec, poważną chorobę neurologiczną. Praktyczne przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują konieczność szczepień przeciw tężcowi, które są standardem w profilaktyce zdrowotnej. Osoby pracujące w ogrodnictwie, rolnictwie czy budownictwie powinny regularnie kontrolować stan szczepień, a w przypadku skaleczeń i ran natychmiast konsultować się z lekarzem. Ponadto, dobrym praktykom zapobiegawczym jest używanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak rękawice ochronne, które zmniejszają ryzyko kontaktu z zanieczyszczonymi narzędziami. Świadomość zagrożeń związanych z tężcem powinna być częścią szkoleń BHP w miejscach pracy.

Pytanie 5

Jakie gatunki roślin mają znaczenie biologiczne jako źródło pożywienia dla ptaków?

A. Jarząb pospolity {Sorbus aucuparid), róża dzika (Rosa canina)

B. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), kasztanowiec biały (Aesculus hippocastanum)

C. Budleja Dawida (Buddleja davidii), bukszpan wieczniezielony (Buxus semperyirens)

D. Azalia pontyjska (Rhododendron luteum), hortensja bukietowa (Hydrangeapaniculata)

Jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) oraz róża dzika (Rosa canina) to rośliny, które pełnią istotną rolę jako baza pokarmowa dla ptaków. Jarząb pospolity produkuje owoce bogate w witaminy i składniki odżywcze, które przyciągają wiele gatunków ptaków, w tym kosy i jerzyki. Róża dzika jest znana z owoców - dzikiej róży, które są szczególnie cenione przez ptaki w okresie zimowym, gdy inne źródła pożywienia są ograniczone. Owoce te nie tylko dostarczają energii, ale także wspierają budowanie odporności ptaków. Ponadto, sadzenie tych roślin w ogrodach i parkach może przyczynić się do zwiększenia bioróżnorodności oraz stworzenia siedlisk dla ptaków, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony środowiska. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie tych gatunków w ekosystemie oraz ich potencjał do wspierania lokalnych populacji ptaków. Wspierając bioróżnorodność, nie tylko chronimy ptaki, ale również całe ekosystemy, w których one żyją.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jakie głównie skutki dla miasta ma obecność zadrzewień, parków i zieleńców?

A. nasycenie powietrza jonami dodatnimi

B. zmniejszenie wilgotności powietrza

C. zatrzymanie wód opadowych w glebie

D. zwiększenie temperatury otoczenia

Obserwując wpływ zadrzewień oraz przestrzeni zielonych na mikroklimat miejski, nie można zgodzić się z koncepcją obniżenia wilgotności powietrza. Wręcz przeciwnie, roślinność, w tym drzewa i krzewy, ma tendencję do zwiększania wilgotności powietrza poprzez proces transpiracji, w którym rośliny oddają parę wodną do atmosfery. W związku z tym obecność zieleni w mieście sprzyja utrzymaniu wyższej wilgotności, co jest korzystne dla mieszkańców, a także dla lokalnej flory i fauny. Ponadto, wyższa temperatura otoczenia w miastach nie jest rezultatem zadrzewień, ale raczej efektem miejskiej wyspy ciepła, który występuje w obszarach z wysoką urbanizacją i niską ilością zieleni. Zadrzewienia mogą wręcz działać jako naturalne chłodzenie, redukując temperaturę poprzez cień i parowanie. Dodatkowo nasycenie powietrza jonami dodatnimi nie jest typowym efektem obecności zieleni. Rzeczywiście, roślinność może wpływać na jakość powietrza, ale to nie jest związane bezpośrednio z produkcją jonów dodatnich. Często błędne wyobrażenia o wpływie zieleni na lokalny mikroklimat wynikają z niepełnego zrozumienia procesów ekologicznych oraz interakcji między elementami środowiska miejskiego. Dlatego tak ważne jest prowadzenie badań oraz edukacja w tym zakresie, aby rozwiać mity i promować efektywne zarządzanie przestrzenią miejską, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Zjawisko zmiany koloru roślin na fioletowo-purpurowe oraz ich ograniczony wzrost wskazuje na brak jakiego składnika w glebie?

A. fosforu

B. potasu

C. azotu

D. magnezu

Niedobór potasu, magnezu czy azotu, choć również istotny w procesach wzrostu roślin, objawia się w zupełnie inny sposób. Potas jest niezbędny do regulacji gospodarki wodnej roślin oraz wpływa na syntezę białek i enzymów. Jego deficyt prowadzi do brązowienia brzegów liści, co jest mylone z objawami niedoboru fosforu. Magnez, z kolei, jest kluczowym składnikiem chlorofilu, a jego niedobór powoduje chlorozę, czyli żółknięcie liści, a nie ich purpurowe zabarwienie. Azot, jako podstawowy składnik białek, wpływa na zieloność roślin. Jego niedobór prowadzi do ogólnego osłabienia wzrostu oraz żółknięcia liści, co także jest mylnie interpretowane. Łatwo jest popełnić błąd w identyfikacji symptomów niedoboru, co może prowadzić do błędnych decyzji nawozowych. Dlatego ważne jest, aby stosować analizy gleby przed podjęciem działań, by uniknąć nieefektywnego nawożenia i zapewnić roślinom optymalne warunki do wzrostu. W praktyce, zrozumienie różnic w objawach niedoboru składników odżywczych oraz ich wpływu na rośliny jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami.

Pytanie 9

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. obumieranie korzeni tych drzew

B. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew

C. zanieczyszczanie gleby

D. osuszanie terenu

Odwodnienie terenu to dość trudny temat, bo nie jest to takie proste. Ludzie często myślą, że składowanie ziemi blisko drzew spowoduje, że będą miały więcej wody. W rzeczywistości może być wręcz odwrotnie – przez zagęszczenie gleby może dojść do zatrzymywania wody, co wcale nie jest dobre. Korzenie drzew mogą wysychać z innego powodu, głównie przez brak powietrza i niewłaściwy drenaż, a nie przez samą obecność ziemi. Również stwierdzenie, że składowanie gleby prowadzi do zanieczyszczenia, jest nie do końca prawdziwe, bo bardziej chodzi o skład tych mas ziemi, a nie o ich samą obecność. Generalnie, obumieranie korzeni to skomplikowana sprawa, bo to wynik wielu czynników – nie tylko składowania, ale też, na przykład, złego zarządzania wodą czy zmian w glebie spowodowanych przez ludzi.

Pytanie 10

W którym okresie powinno się sadzić cebulki tulipanów, aby w maju osiągnęły pełnię kwitnienia?

A. Listopad/grudzień roku poprzedniego

B. Kwiecień/maj tego samego roku

C. Luty/marzec tego samego roku

D. Wrzesień/październik roku poprzedniego

Posadzenie cebul tulipana we wrześniu lub październiku poprzedniego roku to kluczowy krok dla uzyskania wspaniałego kwitnienia w maju. Cebule tulipanów potrzebują czasu, aby się ukorzenić przed nadejściem zimy. W tym okresie, gdy gleba jest jeszcze ciepła, cebule mogą rozwijać system korzeniowy, co pozwala im lepiej przetrwać niskie temperatury i wykorzystać wiosenne opady deszczu. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi zasadami sadzenia cebul kwiatowych, które zaleca się wykonywać wczesną jesienią. Dodatkowo, wcześniejsze sadzenie pozwala cebulom na akumulację energii, co przyczynia się do ich późniejszego bujnego wzrostu i obfitego kwitnienia. Warto również pamiętać o odpowiednim przygotowaniu gleby, co obejmuje dodanie kompostu dla poprawy struktury oraz zapewnienie właściwego drenażu, aby uniknąć zastoju wody, który mógłby zaszkodzić cebulom. Podczas sadzenia należy umieścić cebule na głębokości około 10-15 cm, co wspiera ich stabilność oraz sprzyja rozwojowi korzeni. Przestrzeganie tych zasad pozwoli na zdrowy rozwój tulipanów i ich spektakularne kwitnienie w maju.

Pytanie 11

Na jaką głębokość należy sadzić cebule i bulwy?

A. jednej wysokości bulwy lub cebuli

B. potrójnej wysokości bulwy lub cebuli

C. czterokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

D. pięciokrotnej wysokości bulwy lub cebuli

Sadzenie cebuli i bulw na zbyt dużą głębokość może prowadzić do różnych problemów związanych z ich rozwojem. Odpowiedzi opierające się na wskaźnikach, takich jak pięciokrotna wysokość lub czterokrotna wysokość, są nieprawidłowe, ponieważ takie podejście skutkuje zbyt głębokim posadzeniem. W przypadku cebuli i bulw, ich rozwój jest silnie uzależniony od dostępu do światła oraz odpowiedniej wentylacji. Sadzenie na głębokości znacznie przekraczającej potrójną wysokość może powodować, że roślina nie będzie miała wystarczającej energii do wzrostu, co skutkuje mniejszą wydajnością plonów. Dodatkowo, głębsze sadzenie ogranicza dostęp powietrza do korzeni, co sprzyja rozwojowi chorób. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że im głębiej posadzone rośliny, tym lepiej będą się rozwijać, co jest nieprawidłowe w kontekście potrzeb cebuli i bulw. Właściwe praktyki ogrodnicze zalecają dostosowanie głębokości sadzenia do konkretnego gatunku rośliny, a potrójna wysokość jest optymalna dla ich zdrowia i wzrostu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do niepowodzeń w uprawach oraz strat finansowych związanych z niewłaściwą produkcją.

Pytanie 12

Teren skalisty, naturalny lub stworzony przez człowieka, na którym sadzi się rośliny wysokogórskie zazwyczaj w celach edukacyjnych i badawczych, to

A. alpinarium

B. rosarium

C. oranżeria

D. patio

Alpinarium to takie specjalne miejsce, które stworzyli po to, żeby hodować rośliny wysokogórskie. To na pewno super ważne dla nauki i edukacji. Dzięki alpinarium możemy badać, jak różne rośliny radzą sobie w różnych warunkach klimatycznych, co ma dużą wagę dla ochrony bioróżnorodności. Wiele ogrodów botanicznych i szkół wykorzystuje alpinaria jako miejsca do nauki o ekosystemach górskich. Można tam na przykład prowadzić badania związane ze zmianami klimatycznymi i ich wpływem na roślinność w górach, co jest bardzo ciekawe. W ogrodnictwie warto pamiętać, że alpinaria powinny być projektowane z myślą o naturalnych warunkach, w jakich rosną te rośliny, bo wtedy mają większe szanse na przetrwanie i rozmnażanie. Z mojego doświadczenia wiem, że odpowiednie nawadnianie, dobór podłoża oraz wystawienie na słońce są kluczowe, żeby alpinarium dobrze funkcjonowało. No i widać, że znajomość botaniczna jest tu bardzo istotna.

Pytanie 13

Do używania nawozów do nawożenia trawników należy wykorzystywać nawozy

A. azotowe

B. potasowe

C. fosforowe

D. siarkowe

Pojęcie nawożenia pogłównego trawników wiąże się przede wszystkim z dostosowaniem dawek składników odżywczych do potrzeb roślin oraz etapów ich wzrostu. Nawozy siarkowe, fosforowe i potasowe pełnią różne funkcje w procesie nawożenia, jednak ich rola w kontekście pogłównego nawożenia trawnika jest ograniczona. Siarka jest ważnym składnikiem dla syntez białek, ale jej deficyt w glebie nie objawia się zwykle w szybkich efektach w wzroście trawnika, dlatego nie jest priorytetem w nawożeniu pogłównym. Fosfor wspiera rozwój korzeni, ale jego działanie jest bardziej widoczne w pierwszych stadiach wzrostu roślin oraz przed sadzeniem. W przypadku trawnika, brak fosforu można często zrekompensować przez odpowiednią agrotechnikę. Potas z kolei zwiększa odporność roślin na stresy, takie jak susza czy choroby, lecz jego niedobór również nie ogranicza bezpośrednio wzrostu masy zielonej. Stosowanie tych nawozów jako głównych w pogłównym nawożeniu trawnika może prowadzić do niedostosowania składników odżywczych do rzeczywistych potrzeb roślin, co z kolei może skutkować osłabieniem trawnika i niższą jego odpornością na choroby. Należy zatem pamiętać, że kluczowym elementem jest zrozumienie roli każdego ze składników oraz ich wpływu na stan trawnika, co podkreśla znaczenie przeprowadzania analiz gleby oraz dostosowywania programów nawożenia do specyficznych warunków.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

W celach związanych z inwentaryzacją, pomiar obwodu lub średnicy pnia drzewa powinien być wykonany na wysokości

A. 40 cm

B. 100 cm

C. 130 cm

D. 150 cm

Wysokość 130 cm to standard, na którym mierzymy obwód pnia drzewa. Dzieje się tak, żeby mieć jednolite dane w inwentaryzacji. Mierzy się to na wysokości 1,3 metra nad ziemią, bo tak mówią międzynarodowe normy i organizacje zajmujące się lasami. Dzięki temu możemy porównywać różne badania i lepiej prowadzić ewidencję drzew. Pomiar na 130 cm ma sens, bo nie wpływają na niego różnice w wysokości, co jest istotne, gdy mamy młodsze lub starsze drzewa. W kontekście zarządzania lasami, ta stała wysokość pozwala nam monitorować zmiany w ekosystemie leśnym oraz sprawdzać wpływ różnych czynników zewnętrznych na lasy. Uważam, że to bardzo ważne dla ochrony i zarządzania naszymi zasobami leśnymi.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jaką roślinę pnącą można spotkać na pionowych konstrukcjach architektonicznych?

A. Parthenocissus tricuspidata

B. Tilia americana

C. Buxus sempervirens

D. Berberis thunbergii

Berberis thunbergii, zwana berberysami, to krzew ozdobny, który nie jest rośliną pnącą, lecz zwarty w swoim wzroście. Jego głównym zastosowaniem jest tworzenie żywopłotów oraz kompozycji rabatowych. Berberys nie ma zdolności do porastania ścian, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście pytania o rośliny pnące. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że wszystkie rośliny ozdobne mogą pełnić rolę pnączy, jednak kluczowe jest zrozumienie ich specyficznych cech morfologicznych i ekologicznych. Buxus sempervirens, czyli bukszpan, jest również krzewem o zwartej strukturze, stosowanym głównie do formowania żywopłotów i topiarnych kompozycji, ale nie ma żadnych właściwości wspierających jego wzrost w pionie na budynkach. Z kolei Tilia americana, znana jako lipa amerykańska, to drzewo, które osiąga znaczne rozmiary, lecz nie jest w stanie wspinać się po pionowych elementach. To typowe błędy myślowe polegają na utożsamianiu różnych grup roślinnych bez zrozumienia ich podstawowych różnic w budowie i funkcji. Oprócz tego, rozumienie, że jedynie rośliny pnące mają odpowiednie struktury, takie jak tendrile, przyssawki czy zdolności do owijania się wokół podpór, jest kluczowe dla prawidłowego doboru roślin w projektach ogrodniczych i krajobrazowych.

Pytanie 20

W planowanym ogrodzie z trawami ozdobnymi powinno się uwzględnić m.in.

A. miskant chiński

B. tatarak trawiasty

C. życicę trwałą

D. kostrzewę czerwoną

Kostrzewa czerwona (Festuca rubra) jest trawą, która znajduje zastosowanie w trawniki, ale nie spełnia wszystkich kryteriów, jakie stawia się przed roślinami ozdobnymi w kontekście projektowania ogrodów. Chociaż kostrzewa jest bardzo odporna na braki wody i dobrze radzi sobie w trudnych warunkach glebowych, jej walory estetyczne są znacznie uboższe w porównaniu do miskanta chińskiego. Jeśli chodzi o życicę trwałą (Lolium perenne), jest to roślina, która często wykorzystywana jest w mieszankach trawnikowych, jednak nie ma ona charakterystyki ozdobnej, która jest kluczowa w kontekście ogrodów. Tatarak trawiasty (Acorus gramineus), mimo że może być interesującą rośliną akwaterystyczną, nie nadaje się do standardowych nasadzeń w ogrodach ozdobnych, ponieważ jego wzrost i wygląd są znacznie mniej atrakcyjne niż w przypadku miskanta. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych traw związane są z myleniem funkcji dekoracyjnej z użytkową. W kontekście projektowania ogrodów, kluczowe jest uwzględnienie nie tylko aspektów wizualnych, ale również funkcjonalnych, które rośliny mogą pełnić w przestrzeni. Miskant chiński łączy w sobie te wszystkie cechy, co czyni go najlepszym wyborem w porównaniu do innych wymienionych roślin.

Pytanie 21

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i buty gumowe

B. kask i rękawice ochronne

C. fartuch ochronny i skórzane obuwie

D. gumowe rękawice i maskę ochronną

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 22

Podczas przycinania krzewów pracownik doznał skaleczenia dłoni. Udzielając pomocy przedlekarskiej poszkodowanemu, co należy uczynić w pierwszej kolejności?

A. poprosić o pomoc lekarza

B. nałożyć na ranę jałowy opatrunek

C. dać mu środek przeciwbólowy

D. zabezpieczyć miejsce zdarzenia

Położenie jałowego opatrunku na ranę jest kluczowym elementem udzielania pomocy przedlekarskiej, zwłaszcza w przypadku skaleczeń. Opatrunek jałowy ma na celu zabezpieczenie rany przed zanieczyszczeniami oraz bakteriam,i co może pomóc w zapobieganiu infekcjom. Ponadto, taki opatrunek wspiera naturalny proces gojenia, tworząc odpowiednie warunki dla regeneracji tkanek. W praktyce stosowanie jałowych opatrunków powinno być zgodne z zasadami higieny oraz protokołami postępowania w sytuacjach awaryjnych. Na przykład, przed nałożeniem opatrunku, należy dokładnie umyć ręce lub założyć rękawice ochronne, aby zminimalizować ryzyko zakażeń. Dobrą praktyką jest także unikanie dotykania wewnętrznej części opatrunku, aby zachować jego jałowość. W przypadku głębszych ran lub ran z obfitym krwawieniem, należy niezwłocznie wezwać pomoc medyczną, jednak na początku kluczowe jest zabezpieczenie rany. Ta procedura jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, które podkreślają znaczenie pierwszej pomocy w zapobieganiu powikłaniom.

Pytanie 23

Długi korytarz znajdujący się od strony wewnętrznego dziedzińca, zadaszony i otwarty na niego arkadami, to

A. portal

B. krużganek

C. portyk

D. galeria

Krużganek to architektoniczna forma długiego, zadaszonego korytarza, który jest otwarty na wewnętrzny dziedziniec, często wsparty na arkadach. Króluje w architekturze klasztornej oraz w budowlach sakralnych, gdzie pełni nie tylko funkcje komunikacyjne, ale również estetyczne. Dzięki otwarciu na dziedziniec, krużganki zapewniają dostęp do różnych pomieszczeń, jednocześnie tworząc przestrzeń do rekreacji i kontemplacji. Przykładem mogą być krużganki w klasztorze w Klarysewie czy w katedrze w Kolonii, które ilustrują, jak te przestrzenie mogą łączyć różne funkcje. W kontekście projektowania urbanistycznego, krużganki mogą być inspiracją do tworzenia spacerów w miejskich przestrzeniach publicznych, co wspiera integrację społeczności i promuje aktywność na świeżym powietrzu. Warto również zauważyć, że krużganki często stanowią integralną część obiektów zabytkowych, przyczyniając się do ich wartości kulturowej i historycznej, co podkreśla znaczenie zachowania takich elementów w architekturze współczesnej.

Pytanie 24

Dwa sąsiadujące, równoległe przekroje poprzeczne mają obszar odpowiednio 16 m2 i 30 m2 oraz dzieli je odległość 10 m. Jaka jest objętość wykopu obliczona metodą przekrojów?

A. 460 m3

B. 300 m3

C. 230 m3

D. 160 m3

Objętość wykopu można obliczyć przy użyciu metody przekrojów poprzecznych, zwanej również metodą trapezów, która jest powszechnie stosowana w inżynierii lądowej i budowlanej. W tym przypadku mamy dwa przekroje poprzeczne o powierzchniach odpowiednio 16 m² i 30 m², a ich odległość wynosi 10 m. Aby obliczyć objętość, można skorzystać ze wzoru: V = (A1 + A2) / 2 * h, gdzie A1 i A2 to powierzchnie przekrojów, a h to odległość między nimi. Po podstawieniu wartości: V = (16 m² + 30 m²) / 2 * 10 m = 23 m² * 10 m = 230 m³. Praktyczne zastosowanie tej metody w projektach budowlanych i geotechnicznych pozwala na dokładne oszacowanie objętości wykopów, co jest kluczowe dla kosztorysowania i planowania prac ziemnych. Standardy branżowe, takie jak Eurokod 7, zalecają stosowanie tej metody w celu zapewnienia dokładnych i wiarygodnych wyników w inżynierii geotechnicznej.

Pytanie 25

Jaki będzie koszt ziemi kompostowej potrzebnej do utworzenia rabaty o powierzchni 8 m2, jeśli na 100 m2 wymagane jest 25 m3 ziemi, a cena 1 m3 wynosi 50 zł?

A. 100 zł

B. 500 zł

C. 1250 zł

D. 400 zł

W przypadku odpowiedzi, które nie prowadzą do poprawnego wyniku, należy przyjrzeć się sposobowi obliczeń oraz zrozumieniu wymaganych proporcji. Często zdarza się, że błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowej interpretacji danych dotyczących potrzebnej objętości ziemi. Na przykład, obliczając koszt, niektórzy mogą założyć, że każdy metr sześcienny ziemi jest potrzebny w większej ilości niż to wynika z proporcji podanych w zadaniu. Takie myślenie może prowadzić do założenia, że do 8 m2 rabaty potrzeba znacznie więcej ziemi, co w konsekwencji prowadzi do zawyżania kosztów. Na przykład, odpowiedź 500 zł mogłaby wynikać z błędnego założenia, że do 8 m2 potrzebne jest 10 m3 ziemi, co jest niezgodne z danymi. Inny błąd może polegać na nieprawidłowym mnożeniu jednostek, co jest kluczowe w praktyce ogrodniczej, gdzie precyzyjne obliczenia mają ogromne znaczenie dla efektywności zakupu materiałów oraz ich zastosowania. Prawidłowe podejście do takich zadań nie tylko pomaga w unikaniu błędów, ale także rozwija umiejętności analityczne, które są niezbędne w codziennym zarządzaniu projektami ogrodniczymi.

Pytanie 26

Jaką nawierzchnię warto zalecić do użycia na ścieżkach dla pieszych w miejskich lasach?

A. Betonową

B. Żwirową

C. Bitumiczną

D. Tłuczniową

Wybór nawierzchni bitumicznej, betonowej lub tłuczniowej dla dróg pieszych w lasach miejskich wiąże się z wieloma problemami, które mogą negatywnie wpłynąć na środowisko oraz komfort użytkowników. Nawierzchnia bitumiczna, choć popularna w budownictwie, jest materiałem nieprzepuszczalnym, co prowadzi do zwiększonego odpływu wód deszczowych, a tym samym do ryzyka erozji gleby oraz osłabienia naturalnych procesów hydrologicznych w ekosystemie leśnym. Beton, z kolei, jest bardzo sztywnym materiałem, który nie tylko zmienia naturalny charakter terenu, ale również przyczynia się do efektu miejskiej wyspy ciepła, co może być szkodliwe dla lokalnej fauny i flory. Tłuczniowa nawierzchnia, choć bardziej przyjazna niż beton czy asfalt, może prowadzić do niejednorodności powierzchni oraz zwiększonego ryzyka kontuzji w wyniku luźnych elementów. Decydując się na te materiały, można nieświadomie przyczynić się do degradacji lokalnego środowiska naturalnego oraz zmniejszyć komfort użytkowników, co jest sprzeczne z aktualnymi trendami w urbanistyce i projektowaniu przestrzeni publicznych, które stawiają na zrównoważony rozwój i integrację z naturą.

Pytanie 27

Która roślina umożliwia uzyskanie srebrzystej plamy kolorystycznej w letnim obsadzeniu dywanowym kwietnika?

A. Irezyny Herbsta (Iresine herbstii)

B. Koleusa Blumego (Coleus blumei)

C. Alternantery powabnej (AIternanthera ficoidea)

D. Starca popielnego (Senecio cineraria)

Starzec popielny, czyli Senecio cineraria, to naprawdę świetna roślina do letnich kwietników. Fajnie wygląda dzięki swoim szaro-srebrzystym liściom, które nadają kompozycji lekkości i elegancji. Najlepiej rośnie w słońcu, a gleba powinna być dobrze przepuszczalna — to czyni go idealnym do różnych aranżacji. W praktyce często zestawia się go z roślinami o intensywnych kolorach, a wtedy można uzyskać naprawdę ciekawe efekty wizualne. Co ważne, starzec jest rośliną jednoroczną, więc idealnie nadaje się do sezonowych nasadzeń, przyciągając wzrok i dodając charakteru ogrodom. No i mało wymaga, jest odporny na różne warunki pogodowe, dlatego wielu ogrodników go wybiera. Ostatnio w projektowaniu ogrodów widać trend na używanie roślinności do tworzenia kontrastów i harmonijnych kompozycji, a starzec popielny świetnie się w to wpisuje.

Pytanie 28

Aby stworzyć kopczyki chroniące krzewy róż rabatowych przed przemarznięciem, najkorzystniej jest zastosować

A. trociny

B. liście

C. torf

D. glebę

Wykonanie kopczyków zabezpieczających krzewy róż rabatowych przed przemarzaniem przy użyciu gleby jest najlepszą praktyką ze względu na jej właściwości izolacyjne oraz zdolność do zatrzymywania wilgoci. Gleba, szczególnie dobrze wymieszana z kompostem lub materią organiczną, tworzy stabilną warstwę, która nie tylko chroni korzenie roślin przed niskimi temperaturami, ale także wspiera ich rozwój, dostarczając niezbędne składniki odżywcze. Przykładowo, podczas zimowych miesięcy, kopczyki z gleby mogą skutecznie osłonić system korzeniowy przed mrozem, co zmniejsza ryzyko przemarznięcia i zapewnia lepsze warunki do wzrostu wiosną. Dodatkowo, stosowanie gleby jako materiału do kopczykowania jest zgodne z zaleceniami ogrodników oraz standardami ogrodnictwa, które promują naturalne metody ochrony roślin. Ta technika jest również szeroko stosowana w różnych strefach klimatycznych, co potwierdza jej skuteczność oraz uniwersalność.

Pytanie 29

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol Pa używany w specyfikacji roślin wskazuje na formę

A. pienną

B. krzewiastą

C. wielopienną

D. naturalną

Symbol 'Pa' w specyfikacji roślin oznacza formę pienną, co odnosi się do roślin, które mają jeden lub kilka pni wyrastających z jednego miejsca, często przycinanych w celu uzyskania pożądanej formy. Jest to technika szeroko stosowana w szkółkarstwie, szczególnie w przypadku drzew i krzewów ozdobnych, gdzie forma pienna jest pożądana ze względu na estetykę oraz łatwość w pielęgnacji. Przykładowo, rośliny takie jak młode drzewa owocowe mogą być formowane w sposób pienny, aby ułatwić zbiór owoców oraz poprawić ich dostępność. W praktyce, rośliny pienne są również często wykorzystywane w projektowaniu ogrodów, ponieważ tworzą wyraźne punkty centralne oraz wpływają na przestrzenność kompozycji roślinnych. Zgodnie z zaleceniami Związku Szkółkarzy Polskich, zrozumienie symboliki formy 'Pa' jest kluczowe dla architektów krajobrazu i ogrodników, którzy pragną stworzyć harmonijne i funkcjonalne przestrzenie zielone.

Pytanie 30

Który z podanych gatunków drzew można spotkać na madach przy dużych rzekach?

A. Grab pospolity (Carpinus betulus)

B. Olcha czarna (Alnus glutinosa)

C. Sosna zwyczajna (Pinus silvestris)

D. Świerk pospolity (Picea abies)

Sosna zwyczajna (Pinus silvestris), grab pospolity (Carpinus betulus) i świerk pospolity (Picea abies) nie są gatunkami, które naturalnie występują na madach zalewowych dużych rzek. Sosna zwyczajna preferuje suche, piaszczyste gleby i nie jest przystosowana do życia w warunkach podmokłych. Jej obecność w takich ekosystemach może prowadzić do problemów, takich jak zakwaszenie gleby, co negatywnie wpływa na inne rośliny. Grab pospolity, chociaż często występuje w lasach liściastych, preferuje bardziej stabilne warunki glebowe i nie jest tak dobrze przystosowany do regularnych zalewów, jak olcha czarna. Świerk pospolity, będący gatunkiem iglastym, również potrzebuje specyficznych warunków glebowych, które nie są charakterystyczne dla mad zalewowych. Często mylnie sądzono, że te drzewa mogą być konkurencyjne w wilgotnych ekosystemach, jednak ich niewłaściwe dopasowanie do takich warunków może prowadzić do ograniczenia różnorodności biologicznej oraz destabilizacji lokalnych ekosystemów. W praktyce, wybór odpowiednich gatunków drzew do sadzenia wzdłuż rzeki powinien opierać się na ich przystosowaniach do konkretnych warunków hydrologicznych oraz ich roli w ekosystemie, co w przypadku olchy czarnej jest bardzo klarowne.

Pytanie 31

Osoba przeprowadzająca inspekcję starszych drzew jest głównie narażona na

A. zatrucie toksycznymi oparami preparatów ochrony roślin

B. złamanie kręgosłupa spowodowane upadkiem z wysokości

C. poparzenie ciała płomieniem ze spawarki

D. uszkodzenie słuchu na skutek hałasu

Pracownik, który zajmuje się prześwietlaniem starych drzew, ma do czynienia z wieloma zagrożeniami, ale upadki z wysokości to chyba jedno z najpoważniejszych. Często trzeba korzystać z drabin albo podnośników, co sprawia, że ryzyko kontuzji, na przykład złamania kręgosłupa, rośnie, zwłaszcza jak się potknie lub straci równowagę. Dlatego ważne jest, żeby przestrzegać zasad BHP. Odpowiednie zabezpieczenia, jak kaski czy inne środki ochrony osobistej, na pewno pomagają. Moim zdaniem, przydatne są też szkolenia dotyczące użycia sprzętu, bo to może znacząco zmniejszyć ryzyko wypadków. Na przykład organizacje takie jak OSHA opracowały dobre procedury dotyczące bezpiecznej pracy na wysokości. Dobrze przeszkolony pracownik oraz kontrola jego bezpieczeństwa są kluczowe, żeby zminimalizować zagrożenia. Takie podejście nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też może zwiększyć wydajność pracy i morale zespołu.

Pytanie 32

Obwód pnia drzewa powinien być mierzony na wysokości

A. 130 cm

B. 110 cm

C. 140 cm

D. 120 cm

Pomiar pierśnicy pnia drzewa na wysokości 130 cm jest zgodny z ogólnie przyjętymi standardami w arborystyce i leśnictwie. Pierśnica, czyli obwód pnia zmierzony na wysokości 130 cm nad powierzchnią ziemi, jest istotnym wskaźnikiem zdrowia oraz wzrostu drzewa. Zgodnie z normami, ta wysokość została wybrana ze względu na to, iż jest to miejsce, w którym pień jest najbardziej typowy dla danego gatunku i nie ma wpływu na rozgałęzienia korony. Pomiar w tej lokalizacji pozwala specjalistom na dokładne określenie biomasy, wzrostu oraz kondycji drzewa, co jest kluczowe w zarządzaniu zasobami leśnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest ocena wartości drewna w leśnictwie, gdzie dokładne pomiary większości pni przyczyniają się do optymalizacji pozyskania surowca. Ponadto, wyniki te są wykorzystywane w badaniach ekologicznych i przy ocenie wpływu na lokalne siedliska. Zrozumienie tego standardu jest fundamentalne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie leśnictwa lub arborystyki.

Pytanie 33

Jaką roślinę można uznać za użyteczną ze względu na jej zdolności do produkcji miodu?

A. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)

B. Cis pospolity (Taxus baccata)

C. Lipa drobnolistna (Tilia cordata)

D. Grab pospolity (Carpinus betulus)

Lipa drobnolistna (Tilia cordata) jest rośliną o wysokich walorach miododajnych, co czyni ją szczególnie cenną dla pszczelarstwa. Kwiaty lipy wydzielają dużą ilość nektaru, który jest źródłem pokarmu dla pszczół, a ich obecność w okolicy ogrodów i terenów zielonych może znacząco zwiększyć produkcję miodu. Ponadto, lipa jest rośliną, która może być wykorzystywana w tworzeniu alejek i parków, stanowiąc jednocześnie element estetyczny oraz ekologiczny. W kontekście ochrony bioróżnorodności, sadzenie lip w miastach może wspierać populacje pszczół i innych zapylaczy, co w dobie ich wymierania jest niezwykle istotne. W branży ogrodniczej i pszczelarskiej rekomenduje się sadzenie lipy z uwagi na jej miododajność oraz łatwość w pielęgnacji. Warto zauważyć, że lipa ma również właściwości lecznicze, a napar z jej kwiatów jest wykorzystywany w medycynie naturalnej, co czyni ją rośliną wszechstronną.

Pytanie 34

Pojedyncze drzewa "z gołym korzeniem" należy sadzić w miejscu stałym

A. w zaprawionych rowach

B. w odpowiednio dużych zaprawionych dołach

C. w zagłębionych pojemnikach szkółkarskich

D. w wąskich szczelinach o głębokości około 20 cm

Sadzenie drzew z gołym korzeniem w wąskich szczelinach o głębokości około 20 cm, w zagłębionych pojemnikach szkółkarskich czy w zaprawionych rowach jest nieodpowiednie i może prowadzić do problemów w ich rozwoju. Wąskie szczeliny ograniczają przestrzeń dla systemu korzeniowego, co może skutkować ich zagięciem, deformacją, a w konsekwencji słabym wzrostem i mniejszą odpornością na choroby. Gleba w takich miejscach często nie ma odpowiedniej struktury ani pojemności wodnej, co prowadzi do stresu hydricznego i niedoborów składników odżywczych. Z kolei zagłębione pojemniki szkółkarskie nie są odpowiednie dla drzew z gołym korzeniem, ponieważ ograniczają ich kontakt z naturalnym podłożem, co utrudnia wnikanie korzeni w glebę i osłabia zdolność do pobierania wody oraz substancji odżywczych. Ponadto, sadzenie w zaprawionych rowach, jeśli nie jest przeprowadzone według odpowiednich zasad, może prowadzić do problemów z odprowadzaniem wody i stwarzać ryzyko zalania korzeni, co prowadzi do ich gnicie. Wszelkie te błędy mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie i wzrost roślin, dlatego kluczowe jest stosowanie się do sprawdzonych praktyk, takich jak sadzenie w odpowiednich zaprawionych dołach, aby zapewnić drzewom optymalne warunki do rozwoju.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakiego opryskiwacza powinno się użyć do wykonania oprysku herbicydowego na trawniku z chwastami?

A. Turbinowy z podwójną dyszą

B. Ciśnieniowy z podwójną dyszą

C. Ciśnieniowy z dyszą szczelinową

D. Turbinowy z opylaczem

Wybór nieodpowiedniego opryskiwacza do aplikacji herbicydów na trawniku może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywnego zwalczania chwastów oraz niepotrzebnego uszkadzania zdrowej trawy. Opryskiwacz ciśnieniowy z podwójną dyszą, mimo że oferuje większą wydajność, może prowadzić do rozprysku substancji chemicznej na większe obszary, co zwiększa ryzyko niekontrolowanej aplikacji herbicydu. To z kolei może powodować, że herbicyd dotrze do miejsc, gdzie nie jest potrzebny, co prowadzi do stresu roślin i potencjalnych uszkodzeń. Turbinowy opryskiwacz z opylaczem generuje większe cząstki, co sprawia, że aplikacja jest mniej precyzyjna i może nie skutkować poprawnym zwalczaniem chwastów w gęstej trawie. Dodatkowo, ten typ opryskiwacza bardziej nadaje się do aplikacji fungicydów czy insektycydów, które wymagają szerszego rozprysku, a nie do precyzyjnego zwalczania chwastów, co powinno być priorytetem w tym przypadku. W ten sposób, niewłaściwy dobór opryskiwacza może prowadzić do marnotrawstwa preparatów chemicznych oraz zwiększonego ryzyka ich negatywnego wpływu na ekosystem trawnika.

Pytanie 37

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. przewiewne i dobrze nasłonecznione

B. ciche i w cieniu

C. przewiewne i ciepłe

D. ciche i dobrze naświetlone

Wybór miejsca do zadołowania roślin powinien być dobrze przemyślany, a każda z zaproponowanych odpowiedzi ma swoje wady. Miejsce przewiewne i ciepłe może wydawać się atrakcyjne, ale naraża rośliny na szybkie wysychanie, co jest szczególnie problematyczne dla młodych sadzonek. Przewiewność w połączeniu z ciepłem może prowadzić do nadmiernej transpiracji i stresu hydrycznego, co skutkuje osłabieniem roślin. Z kolei miejsce zaciszne i nasłonecznione, mimo że zapewnia ochronę przed wiatrem, może prowadzić do przegrzewania się roślin, zwłaszcza w gorące dni, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny potrzebują odpowiedniej ilości cienia, aby uchronić się przed ekstremalnymi temperaturami oraz nadmiernym nasłonecznieniem. Ponadto, zaciszne i zacienione miejsce, które jest omijane w propozycjach, sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgoci w podłożu, co jest kluczowe dla ich regeneracji po transporcie. Wybór niewłaściwego miejsca może prowadzić do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach nawet do obumierania roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ rośliny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące środowiska, a niewłaściwe dobieranie warunków przechowywania może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Pytanie 38

W oparciu o przegląd ogólny roślinności można

A. podjąć decyzję o usunięciu drzew i krzewów bez wymaganego zezwolenia

B. określić użyteczność istniejącej roślinności dla nowego zagospodarowania terenu

C. podjąć decyzję o przesadzeniu drzew, które kolidują z planowaną inwestycją

D. ustalić priorytety w zakresie wycinania drzew i krzewów

Podejmowanie decyzji o przesadzeniu drzew przeszkadzających w planowanej inwestycji na podstawie inwentaryzacji może wydawać się logiczne, jednak nie uwzględnia ono pełnego kontekstu ekologicznego oraz długofalowych skutków takich działań. Przesadzenie drzew jest procesem skomplikowanym, który wymaga nie tylko odpowiedniego przygotowania i doświadczenia, ale także analizy potencjalnego stresu, jaki może to wywołać u rośliny. Ponadto, nie wszystkie gatunki drzew dobrze znoszą przesadzanie, co może prowadzić do ich obumierania. Kolejną błędną koncepcją jest myślenie, że można wycinać drzewa i krzewy bez zezwolenia. Ustawa o ochronie przyrody wymaga, aby każdy przypadek wycinki, zwłaszcza drzew, był dokładnie oceniony i, w razie potrzeby, zgłoszony do odpowiednich organów. Wycinka bez zezwolenia nie tylko narusza przepisy prawne, ale także może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla lokalnego środowiska. Ustalenie kolejności wycinania drzew i krzewów, choć może być istotne, nie jest celem inwentaryzacji. Główne zadanie inwentaryzacji to zrozumienie wartości istniejącej zieleni i jej integracja w nowe zagospodarowanie, a nie jedynie jej usunięcie. Dlatego kluczowe jest podejście holistyczne, które uwzględnia zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne w procesie planowania i zarządzania zielenią.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Aby zregenerować metalowe ogrodzenie, należy usunąć pozostałości starej farby, a później

A. umyć ogrodzenie rozpuszczalnikiem i nałożyć lakier

B. przemyć ogrodzenie benzyną ekstrakcyjną i nałożyć farbę ftalową

C. pomalować ogrodzenie lakierem oraz farbą ftalową

D. pomalować ogrodzenie farbą antykorozyjną i farbą ftalową

Użycie innych metod malowania, takich jak przemywanie ogrodzenia benzyną ekstrakcyjną czy rozpuszczalnikiem i malowanie lakierem, może wydawać się kuszące, jednak są to praktyki, które nie zapewniają odpowiedniego poziomu ochrony przed korozją. Benzyna ekstrakcyjna, choć może skutecznie usunąć brud i zanieczyszczenia, nie jest odpowiednim środkiem do czyszczenia metalowych powierzchni przed malowaniem, ponieważ może zostawiać resztki, które osłabiają przyczepność farby. Użycie lakieru jako metody malowania również nie jest optymalne, ponieważ lakiery zazwyczaj nie mają właściwości antykorozyjnych, a ich trwałość na zewnątrz jest znacznie niższa niż farb ftalowych czy antykorozyjnych. Ponadto, pomalowanie ogrodzenia tylko lakierem nie zabezpiecza metalu przed szkodliwymi skutkami działania wilgoci, co prowadzi do szybszego procesu korozji. Błędem myślowym jest także przekonanie, że jedno podejście do malowania wystarczy, aby zapewnić długotrwałą ochronę. W rzeczywistości, skuteczna ochrona metalowych powierzchni wymaga zastosowania systemów, które łączą różne materiały, tak jak farba antykorozyjna z farbą ftalową, co zapewnia zarówno estetykę, jak i ochronę przed działaniem czynników zewnętrznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej