Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 3 maja 2025 19:55
  • Data zakończenia: 3 maja 2025 20:34

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 10 maja 2017 r.
B. 15 maja 2017 r.
C. 25 maja 2017 r.
D. 20 maja 2017 r.
Niektóre z pozostałych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak prowadzą do błędnych wniosków związanych z obowiązującymi terminami składania deklaracji do ZUS. Udzielenie odpowiedzi 10 maja 2017 r. jest błędne, ponieważ nie jest to termin na składanie deklaracji, lecz w rzeczywistości zbyt wczesna data. Pracodawcy mają obowiązek dostarczyć raporty po zakończeniu okresu rozliczeniowego, co oznacza, że dane za miesiąc kwiecień muszą być zbierane i zestawiane dopiero po jego zakończeniu, co wyklucza możliwość złożenia dokumentów tak szybko. Odpowiedź 20 maja 2017 r. przekracza ostateczny termin, co wiąże się z ryzykiem nałożenia kar za nieterminowe złożenie deklaracji. Podobnie, 25 maja 2017 r. jest również po terminie, a takie opóźnienia mogą skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także problemami z prawidłowym rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie terminów składania deklaracji jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w obiegu dokumentów oraz negatywnie wpływać na relacje z instytucjami państwowymi. Dbałość o terminowość i rzetelność składanych dokumentów to kluczowe elementy odpowiedzialnego zarządzania kadrami w każdym zakładzie pracy.

Pytanie 2

Unikanie ustępstw, wywieranie presji, stawianie drugiej stronie określonych oczekiwań oraz postrzeganie partnera jako wroga to cechy typowe dla negocjacji

A. twardych
B. współpracy
C. delikatnych
D. merytorycznych
Negocjacje twarde charakteryzują się bezkompromisowym podejściem, w którym jedna strona stawia na realizację swoich interesów kosztem drugiej. W takim modelu dominują cechy, takie jak wywieranie presji, stawianie konkretnych wymagań i postrzeganie partnera jako przeciwnika. Te cechy są zgodne z zasadami negocjacji twardych, gdzie kluczowym celem jest osiągnięcie maksymalnej korzyści dla siebie, często bez względu na relacje z drugą stroną. Przykładem zastosowania tego podejścia może być negocjacja kontraktów w obszarze dostaw, gdzie jedna strona może dążyć do wynegocjowania jak najniższej ceny, ignorując potrzeby i ograniczenia dostawcy. Twarde negocjacje są często stosowane w sytuacjach, gdzie stawka jest wysoka, a czas ograniczony, co może skutkować bardziej agresywnymi technikami perswazji. W kontekście dobrych praktyk, istotne jest jednak, by nawet w twardych negocjacjach zachować pewien poziom etyki i profesjonalizmu, co w dłuższej perspektywie może korzystnie wpływać na przyszłe relacje z partnerami biznesowymi.

Pytanie 3

Firma otworzyła w banku dwuletnią lokatę na sumę 1 000 złotych, która jest kapitalizowana co roku. Po uwzględnieniu podatku dochodowego, roczna stopa wynosi 10%. Po upływie dwóch lat klient banku uzyska kwotę

A. 1 000 złotych
B. 1 200 złotych
C. 1 110 złotych
D. 1 210 złotych
Wybór kwoty 1 110 złotych opiera się na błędnym założeniu, że po roku kapitalizacji wystarczy dodać odsetki z pierwszego roku do początkowej kwoty. W rzeczywistości, po pierwszym roku, na 1 000 złotych przy stopie rocznej 10% uzyskujemy 100 złotych odsetek, co rzeczywiście daje 1 100 złotych, ale nie uwzględnia to dalszej kapitalizacji. Kolejna niepoprawna kwota, 1 200 złotych, może wynikać z błędnego założenia, że odsetki są liczone tylko na podstawie początkowej kwoty i są sumowane bez kapitalizacji – co jest niezgodne z praktyką bankową. W przypadku lokat dwuletnich z roczną kapitalizacją, należy najpierw obliczyć odsetki za pierwszy rok, a następnie użyć tej nowej kwoty do obliczenia odsetek za drugi rok. Ponadto, wybór kwoty 1 000 złotych sugeruje, że nie uwzględniono w ogóle naliczonych odsetek, co jest sprzeczne z podstawowymi zasadami inwestycji. Kluczowym błędem jest ignorowanie procesu kapitalizacji, co jest istotnym elementem obliczeń finansowych. W każdym przypadku, zrozumienie, jak działa kapitalizacja, jest niezbędne dla podejmowania świadomych decyzji finansowych w kontekście oszczędzania i inwestycji.

Pytanie 4

Zamieszczony fragment umowy dotyczy zakazu konkurencji

§ 1
Pracownik zobowiązuje się w okresie zatrudnienia u pracodawcy nie prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności prowadzonej przez pracodawcę.
§ 2
Pracownik zobowiązuje się ponadto w okresie zatrudnienia nie świadczyć pracy na podstawie umowy o pracę, kontraktu menedżerskiego, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub na jakiejkolwiek innej podstawie na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność konkurencyjną wobec pracodawcy.
§ 3
Pracownik zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy wszelkich okoliczności i poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaną przez niego pracą, a których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
§ 4
W razie naruszenia przez pracownika niniejszej umowy pracodawca może:
— dochodzić od niego naprawienia poniesionej szkody na zasadach określonych w k.p.,
— w uzasadnionych przypadkach wypowiedzieć umowę o pracę lub rozwiązać ją bez wypowiedzenia z winy pracownika.

A. po ustaniu stosunku pracy.
B. w czasie trwania stosunku pracy oraz po jego ustaniu.
C. po ustaniu stosunku pracy i z zakazem ponownego zatrudnienia.
D. w czasie trwania stosunku pracy.
Odpowiedź "w czasie trwania stosunku pracy" jest prawidłowa, ponieważ fragment umowy wyraźnie odnosi się do obowiązującego zakazu konkurencji tylko w trakcie zatrudnienia. Pracownik zobowiązany jest do unikania działań, które mogłyby zaszkodzić interesom pracodawcy, np. prowadzenie działalności konkurencyjnej czy świadczenie usług dla konkurencji. W praktyce oznacza to, że pracownik nie może równocześnie pracować w innej firmie działającej w tej samej branży ani prowadzić własnej działalności, która mogłaby kolidować z obowiązkami wobec pracodawcy. Tego rodzaju zapisy mają na celu ochronę tajemnic przedsiębiorstwa i zapewnienie, że pracownicy koncentrują się na swoich zadaniach, nie angażując się w działania, które mogłyby podważyć zaufanie do ich lojalności. W branżach o dużej konkurencji oraz w przypadkach, gdy pracownicy mają dostęp do wrażliwych informacji, zapisy dotyczące zakazu konkurencji są standardową praktyką i stanowią element strategii ochrony biznesu.

Pytanie 5

Przedsiębiorstwo posiada dwa zakłady produkcyjne. W każdym z zakładów udział pracowników administracyjnych w ogólnej liczbie zatrudnionych pracowników danego zakładu jest taki sam. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ liczbę pracowników administracyjnych zatrudnionych w zakładzie nr 2.

WyszczególnienieZakład nr 1Zakład nr 2
Pracownicy administracyjni17?
Piekarze7080
Cukiernicy7080
Kierowcy1320
Ogółem170200

A. 16
B. 18
C. 20
D. 22
Odpowiedź 20 jest jak najbardziej trafna. Z danych zawartych w pytaniu wynika, że w zakładzie nr 1 10% pracowników to administracyjni. To tak, jakby z 100 zatrudnionych, 10 osób zajmowało się sprawami administracyjnymi. W zakładzie nr 2, gdzie jest 200 pracowników, wystarczy to przemnożyć przez 10%, czyli 0,1. Czyli 200 razy 0,1 daje nam 20. Takie obliczenia są przydatne w firmach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, jak zarządzać ludźmi. Dobrze przemyślane liczby pomagają w planowaniu i alokacji zasobów. Czasami nie doceniamy, jak ważne to jest w codziennej pracy.

Pytanie 6

Przedsiębiorca, który rozlicza się z podatku dochodowego za pomocą karty podatkowej, zobowiązany jest do złożenia w urzędzie skarbowym formularza PIT-16A Deklaracja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej za poszczególne miesiące roku podatkowego, najpóźniej do

A. 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym
B. końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym
C. 31 marca roku następującego po roku podatkowym
D. końca lutego roku następującego po roku podatkowym
Złożenie deklaracji PIT-16A do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym jest obowiązkowe dla przedsiębiorców, którzy rozliczają się w formie karty podatkowej. Termin ten jest ściśle określony w przepisach prawa podatkowego i ma na celu zapewnienie regularności i transparentności w raportowaniu wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy muszą starannie monitorować swoje zobowiązania podatkowe, aby uniknąć ewentualnych kar. W przypadku, gdy przedsiębiorca złoży deklarację po terminie, może narazić się na sankcje finansowe. Dobrą praktyką jest prowadzenie skrupulatnej dokumentacji wydatków na ubezpieczenie zdrowotne przez cały rok, co ułatwia późniejsze wypełnianie deklaracji. Ponadto, terminowe składanie PIT-16A jest elementem budowania pozytywnej historii płatniczej w urzędzie skarbowym, co może być istotne przy ewentualnych przyszłych kontrolach czy staraniach o kredyty. Pamiętajmy, że spełnianie obowiązków podatkowych w terminie jest nie tylko wymogiem prawa, ale również przejawem odpowiedzialności jako przedsiębiorcy.

Pytanie 7

Jakie są obowiązki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych?

A. wymierzenie oraz pobieranie składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
B. ustalanie wysokości odszkodowań za straty spowodowane zdarzeniami losowymi oraz ich wypłata
C. zbieranie, gromadzenie, przechowywanie i analizowanie danych do badań statystycznych
D. przydzielanie numerów identyfikacji podatkowej, prowadzenie rejestru podatników oraz aktualizowanie danych o podatnikach
Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) pełni kluczową rolę w polskim systemie zabezpieczenia społecznego, zajmując się m.in. wymierzaniem i pobieraniem składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Te składki są podstawą finansowania różnych świadczeń dla obywateli, takich jak emerytury, renty, czy zasiłki chorobowe. W praktyce oznacza to, że ZUS odpowiada za kontrolę nad prawidłowym odprowadzaniem składek przez pracodawców oraz osoby prowadzące działalność gospodarczą. Na przykład, pracodawcy są zobowiązani do odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne w określonych terminach, a ZUS monitoruje te procesy, aby zapewnić, że wszyscy ubezpieczeni mają dostęp do świadczeń. Dodatkowo, ZUS współpracuje z innymi instytucjami, aby zapewnić spójność danych i efektywność systemu ubezpieczeń społecznych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania danymi i administracji publicznej.

Pytanie 8

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 480,00 zł
B. 600,00 zł
C. 500,00 zł
D. 400,00 zł
Odpowiedź 600,00 zł jest poprawna, ponieważ marża handlowa wynosi 20% ceny sprzedaży netto. Aby obliczyć marżę, należy najpierw ustalić cenę sprzedaży netto. Przyjmując jednostkową cenę zakupu lodówki równą 2400,00 zł, możemy wyznaczyć cenę sprzedaży netto przy pomocy wzoru: Cena sprzedaży netto = Cena zakupu / (1 - Marża). W tym przypadku: Cena sprzedaży netto = 2400 zł / (1 - 0,20) = 2400 zł / 0,80 = 3000 zł. Następnie obliczamy wartość marży: Marża = Cena sprzedaży netto * Marża = 3000 zł * 0,20 = 600 zł. Przykład ten pokazuje, jak określona marża wpływa na wycenę produktów w handlu detalicznym. Przy opracowywaniu strategii cenowej, przedsiębiorcy mogą stosować podobne wymogi, aby zapewnić sobie odpowiedni zysk, co stanowi podstawę ich działalności. Warto również pamiętać, że ustalanie marży handlowej powinno być zgodne z rynkowymi standardami oraz przyjętymi praktykami branżowymi, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności.

Pytanie 9

W ciągu pierwszej zmiany pracownicy wytworzyli 130 sztuk produktów gotowych, w drugiej zmianie 120 sztuk, a w trzeciej 100 sztuk. Kontrola jakości ujawniła, że 6% całkowitej produkcji dnia nie spełnia norm jakościowych. To oznacza, że

A. jedynie 15 sztuk produktów gotowych ma dobrą jakość
B. 21 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych
C. 329 sztuk produktów gotowych nie spełnia norm jakościowych
D. łącznie 150 sztuk produktów gotowych posiada wysoką jakość
Aby obliczyć liczbę wyrobów gotowych, które nie spełniają wymagań jakościowych, należy najpierw zsumować produkcję ze wszystkich zmian. Łączna produkcja wynosi 130 + 120 + 100 = 350 sztuk. Następnie, aby ustalić, ile sztuk nie spełnia standardów jakościowych, należy obliczyć 6% tej wartości. 6% z 350 sztuk to 0,06 * 350 = 21 sztuk. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ takie obliczenia są niezbędne w procesie zarządzania jakością. Zgodnie z normami ISO 9001, organizacje powinny regularnie monitorować jakość swoich produktów oraz identyfikować i eliminować wyroby niezgodne z wymaganiami. W praktyce oznacza to, że każdy zakład produkcyjny powinien mieć wdrożone procedury kontroli jakości, które umożliwiają szybką identyfikację wadliwych produktów oraz podejmowanie działań korygujących, co wpływa na poprawę ogólnej efektywności produkcji oraz satysfakcji klientów.

Pytanie 10

Wskaźnik rotacji w odniesieniu do sprzedaży w czterech wybranych firmach produkcyjnych z tej samej branży, w ostatnim kwartale wyniósł kolejno: w firmie "X" - 2 razy, w firmie "Y" - 4 razy, w firmie "Z" - 6 razy, a w firmie "W" - 10 razy. Najwyższy poziom tego wskaźnika uzyskał

A. producent "Z"
B. producent "W"
C. producent "X"
D. producent "Y"
Producent 'W' osiągnął najlepszy poziom wskaźnika rotacji, wynosząc 10 razy w ostatnim kwartale. Wskaźnik rotacji w razach jest kluczowym miernikiem efektywności przedsiębiorstwa, szczególnie w branżach produkcyjnych. Oznacza on, jak często firma jest w stanie wykonać pełny cykl produkcyjny i sprzedażowy w danym okresie. Wysoki wskaźnik rotacji wskazuje na skuteczne zarządzanie zapasami, co przekłada się na lepszą płynność finansową oraz satysfakcję klientów. W praktyce, przedsiębiorstwa dążą do zwiększenia rotacji, co może oznaczać skrócenie czasu produkcji, optymalizację procesów logistycznych oraz efektywniejsze zarządzanie łańcuchem dostaw. W kontekście dobrych praktyk branżowych, kluczowe jest monitorowanie tego wskaźnika oraz porównywanie go z innymi firmami w branży, aby ocenić swoją pozycję rynkową oraz wprowadzać niezbędne usprawnienia. Doskonałym przykładem może być wdrożenie systemu Just-in-Time, który minimalizuje zapasy i zwiększa rotację.

Pytanie 11

Która z opłat na ubezpieczenie społeczne pracownika spoczywa wyłącznie na pracodawcy?

A. Emerytalna
B. Rentowa
C. Wypadkowa
D. Chorobowa
Składka wypadkowa jest jedyną składką ubezpieczenia społecznego, która obciąża wyłącznie pracodawcę. Oznacza to, że koszty związane z tą składką nie są przenoszone na pracowników. Wysokość składki wypadkowej zależy od stopnia ryzyka zawodowego w danej branży i może być dostosowywana co roku. Na przykład, w sektorach bardziej niebezpiecznych, takich jak budownictwo czy przemysł ciężki, składka ta jest zwykle wyższa niż w branżach mniej ryzykownych, jak handel czy usługi. Pracodawcy są odpowiedzialni za terminowe opłacanie tej składki, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz standardami BHP. Niezapłacenie składki wypadkowej może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych dla pracodawcy, w tym kar finansowych oraz roszczeń ze strony pracowników poszkodowanych w wypadkach przy pracy.

Pytanie 12

Tabela przedstawia przeciętny stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie w latach 2010-2013. Z analizy dynamiki wynika, że stan zatrudnienia w 2013 roku w stosunku do 2010 roku był

WyszczególnienieRok
2010201120122013
Stan zatrudnienia20025015050
Wskaźnik dynamiki w %1001257525

A. o 75% niższy.
B. o 25% niższy.
C. o 25% wyższy.
D. o 75% wyższy.
Stan zatrudnienia w przedsiębiorstwie w 2013 roku wynosił 50 osób, podczas gdy w 2010 roku wynosił 200 osób. Obliczając procentową zmianę, stosujemy wzór: ((Stan zatrudnienia w 2010 - Stan zatrudnienia w 2013) / Stan zatrudnienia w 2010) * 100%. W naszym przypadku: ((200 - 50) / 200) * 100% = 75%. Oznacza to, że w 2013 roku zatrudnienie było o 75% niższe w odniesieniu do 2010 roku. Przykładem praktycznym może być ocena efektywności działań restrukturyzacyjnych w firmach, gdzie analiza zatrudnienia w różnych latach pozwala ocenić wpływ tych działań na ogólną wydajność organizacji. Warto zaznaczyć, że analiza dynamiki zatrudnienia jest istotnym narzędziem w zarządzaniu zasobami ludzkimi, pozwalając na podejmowanie przemyślanych decyzji strategicznych oraz monitorowanie trendów na rynku pracy.

Pytanie 13

Co powinno zawierać sprawozdanie finansowe jednostki organizacyjnej?

A. Umowy pracownicze, faktury zakupowe, plan marketingowy
B. Cenniki produktów, karty gwarancyjne, paragony fiskalne
C. Bilans, rachunek zysków i strat, informacje dodatkowe
D. Protokół z zebrania, ankiety pracowników, notatki służbowe
Sprawozdanie finansowe jednostki organizacyjnej jest kluczowym dokumentem, który przedstawia jej kondycję finansową. Składa się z kilku podstawowych elementów. Po pierwsze, bilans, który pokazuje stan aktywów, pasywów i kapitału własnego na określony dzień. Daje to wgląd w strukturę majątku i źródeł jego finansowania. Po drugie, rachunek zysków i strat, który przedstawia przychody, koszty oraz wynik finansowy za dany okres. Jest to istotne narzędzie do oceny efektywności działalności jednostki. Wreszcie, informacje dodatkowe, które uzupełniają i wyjaśniają dane zawarte w bilansie oraz rachunku zysków i strat. Zawierają m.in. politykę rachunkowości, wyjaśnienia dotyczące poszczególnych pozycji sprawozdania oraz informacje o zdarzeniach po dniu bilansowym. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), podkreślają znaczenie rzetelności i przejrzystości w prezentacji finansowej, co jest kluczowe dla interesariuszy, takich jak inwestorzy, kredytodawcy czy organy regulacyjne. Dobrze przygotowane sprawozdanie finansowe umożliwia podejmowanie trafnych decyzji biznesowych i inwestycyjnych.

Pytanie 14

Kto jest określany mianem wystawcy weksla?

A. trasantem
B. akceptantem
C. indosantem
D. remitentem
Odpowiedzi wskazujące na indosanta, remitent i akceptanta opierają się na niepełnym zrozumieniu ról w systemie wekslowym. Indosant to osoba, która przekazuje weksel innej osobie poprzez indos, co oznacza przeniesienie praw z dokumentu. To zatem zupełnie inna rola niż trasant, który tworzy weksel. W kontekście weksli, indos to kluczowe narzędzie umożliwiające transfer zobowiązań, jednak nie można go mylić z osobą, która je wystawia. Remitent to osoba, na rzecz której weksel jest wystawiony, co oznacza, że remitent ma prawo żądać płatności, ale nie wystawia weksla, a zatem nie pełni roli trasanta. Akceptant, z kolei, to ten, kto zobowiązuje się do zapłaty weksla, co również różni się od roli wystawcy. Akceptacja oznacza zgodę na warunki weksla, ale nie jest tożsama z jego wystawieniem. W praktyce, wiele osób myli te terminy, co może prowadzić do nieporozumień w transakcjach finansowych oraz problemów prawnych, zwłaszcza w kontekście zabezpieczania płatności i odpowiedzialności za zobowiązania. Kluczowe jest zatem zrozumienie, że każda z tych ról ma swoją specyfikę i odpowiedzialności, które są od siebie niezależne.

Pytanie 15

W jakim momencie, zgodnie z regulacjami Kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany do uznania za nieważną karę porządkową nałożoną na pracownika oraz do usunięcia z jego akt osobowych kopii zawiadomienia o ukaraniu?

A. Z dniem 1 stycznia roku następnego po nałożeniu kary
B. W momencie rozwiązania umowy o pracę
C. Po roku nienagannej pracy
D. Po upływie dwóch lat od daty nałożenia nagany
Wybór odpowiedzi, które wskazują na inne momenty, w których pracodawca powinien uznać karę porządkową za niebyłą, może wynikać z nieporozumień dotyczących przepisów Kodeksu pracy. Odpowiedź sugerująca, że kara porządkowa jest uznawana za niebyłą po dwóch latach od daty udzielenia nagany, jest niezgodna z obowiązującymi regulacjami. Przepisy nie przewidują tak długiego okresu bezpośrednio w kontekście kar porządkowych, co może prowadzić do błędnych wniosków. Z kolei stwierdzenie, że kara jest uznawana za niebyłą z dniem rozwiązania stosunku pracy, również jest mylące, ponieważ dotyczy to sytuacji, gdzie pracodawca nie ma obowiązku przechowywania takich dokumentów po ustaniu zatrudnienia, a nie zniesienia samej kary. Odpowiedź zakładająca, że kara zostaje unieważniona z dniem 1 stycznia następnego roku po nałożeniu kary, także nie ma podstaw w przepisach. Z perspektywy prawnej, to pracownik, a nie data kalendarzowa, jest kluczowym elementem w ocenie, czy kara powinna zostać usunięta z akt. Dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegółowe regulacje dotyczące czasu, który musi upłynąć, aby kara uznana została za niebyłą, co jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dokumentacją pracowniczą.

Pytanie 16

Pracodawca podpisał z pracownikiem umowę o pracę na czas próbny od 2 listopada 2018 r. do 31 grudnia 2018 r. Jaki był okres wypowiedzenia tej umowy?

A. 1 tydzień
B. 1 miesiąc
C. 2 tygodnie
D. 3 dni robocze
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z mylnych założeń dotyczących przepisów prawa pracy. Odpowiedź wskazująca na 3 dni robocze nie uwzględnia pełnego zrozumienia przepisów dotyczących wypowiedzenia umowy o pracę. W prawie pracy okres wypowiedzenia dla umowy na czas próbny wynosi co najmniej 1 tydzień, co jest ważnym zapisem w Kodeksie pracy. Uważanie, że okres wypowiedzenia może wynosić jedynie 3 dni robocze, opiera się na błędnym przekonaniu, że przepisy dotyczące umów na czas nieokreślony stosują się w tym przypadku. Kolejna niepoprawna odpowiedź, sugerująca 2 tygodnie, odnosi się do sytuacji, które mogą dotyczyć umów na czas określony, które trwają dłużej, co wprowadza zamieszanie. Wreszcie, twierdzenie, że okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, również jest merytorycznie niewłaściwe, ponieważ tego rodzaju okres odnosi się do umów o pracę na czas nieokreślony, a nie próbny, gdzie zasady są bardziej elastyczne i korzystne dla obu stron. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie rodzajów umów oraz ich specyficznych regulacji dotyczących wypowiedzenia, co może prowadzić do nieodpowiednich decyzji zarówno po stronie pracodawcy, jak i pracownika. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla właściwego zarządzania zasobami ludzkimi i przestrzegania prawa pracy.

Pytanie 17

Jak zmienił się wskaźnik struktury kapitałów w roku 2014 w porównaniu z rokiem 2013?

WskaźnikiRok 2013Rok 2014
Wskaźnik struktury kapitałów25%50%

A. Wzrósł o 50%.
B. Zmniejszył się o 25%.
C. Wzrósł o 25%.
D. Zmniejszył się o 50%.
Odpowiedź "Wzrósł o 25%" jest poprawna, ponieważ na podstawie analizy wskaźnika struktury kapitałów w latach 2013 i 2014 możemy zauważyć wyraźny wzrost. W roku 2013 wskaźnik wynosił 25%, a w roku 2014 osiągnął wartość 50%. Aby obliczyć procentową zmianę, należy skorzystać z podstawowej formuły obliczania różnicy procentowej: różnica wartości (50% - 25%) to 25%, co w odniesieniu do wartości pierwotnej (25%) daje wzrost o 100% w porównaniu do roku 2013, co skutkuje wzrostem wskaźnika o 25%. Przykład ten ilustruje również znaczenie analizy wskaźników finansowych w ocenie kondycji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce, monitorowanie wskaźnika struktury kapitałów pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących finansowania i inwestycji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami. Wzrost wskaźnika kapitałów własnych może świadczyć o lepszej stabilności finansowej, co jest korzystne dla inwestorów oraz kredytodawców.

Pytanie 18

Metoda zarządzania, która zakłada uczestnictwo pracownika w podejmowaniu decyzji, to zarządzanie przez

A. partycypację
B. wyjątki
C. kryzysy
D. cele
Zarządzanie przez partycypację to podejście, w którym pracownicy są zaangażowani w proces podejmowania decyzji, co wpływa na ich motywację oraz satysfakcję z pracy. Partycypacja pozwala na wykorzystanie różnorodnych perspektyw i pomysłów, co może prowadzić do lepszego dopasowania decyzji do rzeczywistych potrzeb organizacji. Przykładem zastosowania tej techniki może być organizacja warsztatów lub sesji burzy mózgów, w których pracownicy mają możliwość dzielenia się swoimi pomysłami dotyczącymi strategii firmy. Takie podejście sprzyja nie tylko innowacyjności, ale również zwiększa poczucie przynależności i odpowiedzialności za wyniki pracy. Warto zauważyć, że wiele nowoczesnych organizacji, zgodnych z zasadami lean management czy agile, wdraża praktyki partycypacyjne jako część swojej kultury organizacyjnej, co potwierdzają również badania wskazujące na wyższą efektywność firm, które stosują tego rodzaju zarządzanie.

Pytanie 19

Rw - Dokumentem jest pobieranie materiałów

A. wewnętrznym magazynowym
B. rozrachunkowo-magazynowym
C. zewnętrznym magazynowym
D. wtórnym magazynowym
Odpowiedź 'magazynowym wewnętrznym' jest całkiem trafna. Rw - Pobranie materiałów dotyczy tego, co dzieje się w obrębie firmy i jak my zarządzamy materiałami. Te dokumenty są super ważne, bo pozwalają nam kontrolować co mamy na stanie i co się dzieje z materiałami w firmie. Na przykład, gdy pracownik potrzebuje coś do produkcji, to dokument Rw zapisuje, co dokładnie zostało wydane, ile tego jest i kiedy to się stało. Takie standardy jak ISO 9001 świetnie pokazują, jak ważne jest, by dobrze zarządzać dokumentacją w logistyce i magazynach. To naprawdę może zwiększyć naszą efektywność i pomóc w zgodności z różnymi regulacjami. Dzięki temu mniej marnujemy i łatwiej jest utrzymać porządek w obiegu materiałów, co jest kluczowe, gdy chcemy działać sprawnie.

Pytanie 20

Osoba straciła przytomność, jednak oddycha, Jakie będą pierwsze kroki udzielania pomocy przedmedycznej?

A. w rozpoczęciu resuscytacji
B. w wezwaniu pogotowia
C. w ułożeniu poszkodowanego w pozycji bocznej ustalonej
D. w podaniu poszkodowanemu szklanki zimnej wody
Jeśli zaczynasz resuscytację, gdy poszkodowany oddycha, to to nie jest najlepszy pomysł. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) powinna być robiona tylko wtedy, gdy ktoś nie oddycha lub nie pokazuje żadnych oznak życia. Dawkowanie zimnej wody komuś nieprzytomnemu to ryzykowna sprawa, bo może dojść do zadławienia, a nie wiadomo, czy osoba zdoła przełknąć. Wezwanie pogotowia, chociaż to ważny krok, nie powinno być pierwszym działaniem. Przede wszystkim musisz odpowiednio zabezpieczyć poszkodowanego. W nieprzytomności najważniejsze, by upewnić się, że drogi oddechowe są drożne i monitorować stan poszkodowanego, aż przyjadą profesjonaliści. Często ludzie myślą, że pierwsze, co muszą zrobić, to dzwonić po pomoc, co może opóźnić właściwą pomoc. Najważniejsze to zadbać o bezpieczeństwo poszkodowanego.

Pytanie 21

Ilość towaru, która powinna być stale utrzymywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieoczekiwanych sytuacji, jest określana mianem zapasu

A. racjonalnym
B. bieżącym
C. minimalnym
D. maksymalnym
Wybór odpowiedzi niepoprawnych wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące terminologii używanej w zarządzaniu zapasami. Odpowiedź 'bieżącym' sugeruje, że zapas, który jest aktualnie dostępny, jest równy zapasowi minimalnemu, co jest nieprawidłowe. Zapas bieżący to ilość produktów znajdujących się w magazynie w danym momencie, a nie zapas zabezpieczający przed nieprzewidzianymi zdarzeniami. Z kolei zapas 'racjonalny' to termin, który nie jest powszechnie używany w kontekście zapasów i może wprowadzać w błąd. W praktyce, nie istnieje formalna definicja zapasu racjonalnego w literaturze dotyczącej zarządzania łańcuchem dostaw. Odpowiedź 'maksymalnym' jest również błędna, ponieważ odnosi się do maksymalnego poziomu zapasów, który przedsiębiorstwo może posiadać, co jest zupełnie innym pojęciem. Zapas maksymalny jest ustalany w celu uniknięcia przestojów, lecz nie odnosi się do zabezpieczenia przed opóźnieniami. Praktyka zarządzania zapasami opiera się na określonych zasadach, takich jak polityka zapasów, która wyznacza poziomy zapasów w zależności od popytu i dostaw. Ustalanie zapasu minimalnego jest kluczowe w każdym przedsiębiorstwie, jednak brak zrozumienia różnych klas zapasów prowadzi do nieefektywnego zarządzania i zwiększa ryzyko problemów w dostawach.

Pytanie 22

Hurtownia dysponuje aktywami ogółem o wartości 200 000 zł, przy czym majątek obrotowy stanowi 60% tej kwoty. Zobowiązania bieżące odpowiadają 40% wartości pasywów. Jaki jest wskaźnik płynności bieżącej?

A. 2,5 i wskazuje na optymalną zdolność firmy do realizowania bieżących zobowiązań
B. 0,67 i informuje o braku zdolności firmy do regulowania zobowiązań bieżących
C. 0,4 i wskazuje na brak zdolności firmy do wywiązywania się ze zobowiązań bieżących
D. 1,5 i informuje o zdolności firmy do realizowania bieżących zobowiązań
Wskaźnik płynności bieżącej to bardzo istotna rzecz, bo mówi nam, jak firma radzi sobie ze spłatą swoich bieżących zobowiązań. Z analizy Twoich odpowiedzi wynika, że mogły być jakieś nieporozumienia w obliczeniach i rozumieniu tych wskaźników. Często się zdarza, że ludzie mylą, co tak właściwie oznaczają różne wskaźniki płynności. Na przykład wskaźnik 0,67, to nie jest dobry znak, bo pokazuje, że firma ma tylko 67 groszy aktywów obrotowych na każde 1 zł zobowiązań, a to już może sugerować pewne problemy. Jeszcze gorzej jest z wskaźnikiem 0,4 - to już naprawdę nie wróży nic dobrego, bo oznacza, że firma ma kłopoty z płynnością. Wartość poniżej 1,0 to już powód do niepokoju, bo grozi to niewypłacalnością. Więc zaleca się, żeby ten wskaźnik był na poziomie 1,5 lub więcej, bo to daje pewność, że firma może płynnie działać i reagować na różne sytuacje, które mogą się zdarzyć na rynku. Pamiętaj też, że wskaźników płynności nie analizujemy w oderwaniu; zawsze trzeba je mieć w kontekście innych wskaźników finansowych oraz całościowej sytuacji na rynku.

Pytanie 23

W jakiej jednostce dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na realizację jej celów statutowych i nie może być dzielony pomiędzy członków?

A. Spółdzielnia
B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
C. Spółka komandytowa
D. Stowarzyszenie
Wybór spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni czy spółki komandytowej jako jednostek, gdzie dochód z działalności może być przeznaczony na realizację celów statutowych, prowadzi do nieporozumień związanych z ich strukturą prawną i ekonomiczną. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) jest formą działalności gospodarczej, której celem jest generowanie zysku dla swoich właścicieli – udziałowców. Zyski te są dzielone pomiędzy właścicieli w postaci dywidend, co stoi w sprzeczności z zasadą, że dochody powinny służyć do realizacji celów statutowych. Spółdzielnie z kolei, choć mogą działać na zasadzie non-profit, są zorganizowane w taki sposób, że dochody są dzielone pomiędzy członków w formie nadwyżki bilansowej, co również nie odpowiada definicji stowarzyszenia. Spółka komandytowa, jako forma spółki osobowej, także ma na celu generowanie zysków dla swoich wspólników, a każdy zysk jest dzielony pomiędzy komandytariuszy i komplementariuszy. Typowym błędem jest mylenie celów działalności tych struktur z celami stowarzyszeń, które są zdefiniowane w statucie. W praktyce, każda z tych form organizacyjnych ma inne przepisy dotyczące podziału zysków i przeznaczania dochodów, co może prowadzić do nieporozumień w przypadku planowania działalności non-profit.

Pytanie 24

Wartość przychodu ze sprzedaży towarów w pierwszym kwartale 2016 roku wyniosła 150 000,00 zł. Jaka była miesięczna efektywność pracy pojedynczego pracownika, jeżeli w hurtowni pracowało 5 osób?

A. 10 000,00 zł/osobę
B. 30 000,00 zł/osobę
C. 50 000,00 zł/osobę
D. 60 000,00 zł/osobę
Poprawna odpowiedź to 10 000,00 zł/osobę. Aby obliczyć miesięczną wydajność pracy jednego pracownika, należy podzielić całkowity przychód ze sprzedaży przez liczbę zatrudnionych pracowników oraz liczbę miesięcy w kwartale. W tym przypadku przychód wynosi 150 000,00 zł, a w kwartale są trzy miesiące. Dlatego najpierw obliczamy miesięczny przychód: 150 000,00 zł / 3 = 50 000,00 zł. Następnie dzielimy tę kwotę przez liczbę pracowników: 50 000,00 zł / 5 = 10 000,00 zł/osobę. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu finansami, ponieważ pozwalają na ocenę wydajności pracowników i efektywności operacyjnej firmy. W praktyce, takie analizy pozwalają menedżerom podejmować decyzje o ewentualnych zmianach w zatrudnieniu czy strategiach sprzedażowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi i finansami.

Pytanie 25

W każdym roku kalendarzowym pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w ilości

A. 4 dni
B. 3 dni
C. 5 dni
D. 2 dni
Pracownik ma prawo do urlopu na żądanie w wymiarze 4 dni w każdym roku kalendarzowym zgodnie z Kodeksem pracy. Urlop na żądanie to specjalny typ urlopu, który może zostać wykorzystany w sytuacjach nagłych, gdy pracownik nie jest w stanie wcześniej zaplanować swojej nieobecności. Możliwość skorzystania z tego typu urlopu ma na celu zapewnienie elastyczności w zarządzaniu czasem pracy, co jest szczególnie istotne w przypadku nieprzewidzianych okoliczności życiowych, np. nagła choroba członka rodziny czy pilne sprawy osobiste. Z perspektywy zarządzania zasobami ludzkimi, warto pamiętać, że udzielanie urlopu na żądanie powinno być zbalansowane z potrzebami pracodawcy, dlatego zaleca się wcześniejsze zgłaszanie chęci skorzystania z takiego urlopu, jeśli to możliwe. Pracodawcy powinni także prowadzić odpowiednie regulacje wewnętrzne dotyczące zgłaszania i zatwierdzania urlopów na żądanie, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie zasobami ludzkimi oraz ich dostępnością.

Pytanie 26

Osoba, która przebywa na zwolnieniu lekarskim przez cztery miesiące, otrzymuje

A. świadczenie rehabilitacyjne, które jest finansowane przez ZUS
B. zasiłek pielęgnacyjny, który pochodzi z ZUS
C. zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS
D. wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy, wypłacane przez zakład pracy
Wybór świadczenia rehabilitacyjnego był nie do końca trafiony. To wsparcie jest dla ludzi, którzy po zasiłku chorobowym mogą wrócić do pracy, ale potrzebują czasu na rehabilitację. Zasiłek rehabilitacyjny dostajesz, gdy jesteś blisko powrotu do pracy, ale jeszcze potrzebujesz pomocy. A zasiłek pielęgnacyjny? On jest dla osób, które potrzebują stałej opieki z powodu swojego stanu zdrowia, co nie jest to samo co niezdolność do pracy przez chorobę. Zasiłek chorobowy dotyczy wyłącznie sytuacji, gdy nie możesz pracować. Na przykład, jeśli pracownik przebywa na zwolnieniu przez cztery miesiące, to ma prawo do zasiłku chorobowego, a nie pielęgnacyjnego czy rehabilitacyjnego. Dobrze jest zrozumieć, jakie są różnice między tymi świadczeniami, bo to ważne w korzystaniu z systemu zabezpieczenia społecznego.

Pytanie 27

W sklepie obuwniczym w ciągu miesiąca sprzedano 220 par butów damskich, 160 par męskich oraz 100 par dziecięcych. Jaką część ogólnej liczby sprzedanych par stanowią buty dziecięce?

A. 10%
B. 30%
C. 40%
D. 20%
Aby obliczyć udział butów dziecięcych w ogólnej liczbie sprzedanych par, należy zastosować wzór na procent: (liczba par butów dziecięcych / łączna liczba sprzedanych par) * 100%. W tym przypadku mamy 100 par butów dziecięcych, a łączna liczba sprzedanych par wynosi 220 + 160 + 100 = 480. Zatem udział butów dziecięcych wynosi (100 / 480) * 100% = 20%. Obliczenia tego typu są kluczowe w analizach sprzedaży, gdyż umożliwiają zrozumienie struktury sprzedaży oraz preferencji klientów. Znajomość proporcji sprzedaży różnych kategorii produktów pozwala na optymalizację stanów magazynowych oraz planowanie działań marketingowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują te dane do podejmowania decyzji strategicznych, takich jak wprowadzenie nowych linii produktów czy modyfikacja cen. Ustalanie udziałów procentowych jest również zgodne z dobrą praktyką analityczną w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 28

Wielkość materiału, która powinna być przechowywana w magazynie na wypadek opóźnień w dostawach lub innych nieprzewidzianych sytuacji, to zapas

A. maksymalny
B. przeciętny
C. rezerwowy
D. obrotowy
Wybór zapasów maksymalnych, przeciętnych lub obrotowych zamiast rezerwowych wskazuje na nieporozumienie w zakresie zarządzania zapasami i strategii logistycznych. Zapasy maksymalne to najwyższy poziom, jaki może być zgromadzony w magazynie, co niekoniecznie odnosi się do zabezpieczenia na nieprzewidziane okoliczności. Utrzymywanie zapasów maksymalnych może prowadzić do nadwyżek, które są kosztowne i mogą powodować problemy z przestrzenią magazynową. Z kolei zapas przeciętny odnosi się do średniego zużycia materiałów w określonym czasie i nie zapewnia ochrony przed ryzykami związanymi z łańcuchem dostaw. Może to prowadzić do sytuacji, w której firma nie ma wystarczających zapasów w przypadku nagłego wzrostu popytu lub opóźnienia dostaw. Wreszcie, zapas obrotowy odnosi się do ilości towarów potrzebnych do zaspokojenia bieżącego popytu i nie uwzględnia sytuacji awaryjnych. Aby skutecznie zarządzać zapasami, kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami a zapasami rezerwowymi, które są integralnym elementem planowania i zarządzania ryzykiem w logistyce oraz produkcji.

Pytanie 29

Struktura jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu przedstawia się następująco. Ile wyniesie jednostkowy koszt wytworzenia wyrobu, jeśli jednostkowy koszt materiałów bezpośrednich wzrośnie o 10%?

Pozycje kalkulacyjneKoszt przypadający na jednostkę wyrobu (w zł)
Materiały bezpośrednie200,00
Płace bezpośrednie80,00
Koszty wydziałowe40,00
Razem320,00

A. 340,00 zł
B. 336,00 zł
C. 352,00 zł
D. 360,00 zł
Wybór odpowiedzi, który nie uwzględnia właściwego obliczenia wzrostu jednostkowego kosztu materiałów bezpośrednich, prowadzi do błędnych konkluzji. Wartości takie jak 360,00 zł, 336,00 zł i 352,00 zł mogą wynikać z niepoprawnych założeń dotyczących wzrostu kosztów. Na przykład, błędne może być założenie, że wzrost o 10% odnosi się do całkowitego kosztu wytworzenia, zamiast tylko do kosztów materiałów. Zrozumienie, że wzrost kosztu o 10% oznacza dodanie konkretnej wartości do wcześniej ustalonego kosztu, jest fundamentem zrozumienia struktury kosztów. W praktyce finansowej, pomijanie tego aspektu może prowadzić do błędnych decyzji dotyczących kalkulacji cen sprzedaży, co w dłuższej perspektywie może podważyć rentowność przedsiębiorstwa. Typowym błędem jest także niedocenianie wpływu, jaki wzrost kosztów surowców ma na całkowity koszt wytworzenia. Fundamentem dobrej analizy kosztów jest ich szczegółowa struktura oraz zrozumienie, jak różne czynniki wpływają na ogólną rentowność. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przeliczać i analizować każdy komponent kosztowy, by uniknąć poważnych błędów finansowych.

Pytanie 30

Przeciwko spółce kapitałowej toczy się postępowanie administracyjne. Zarząd, do reprezentowania spółki w tej sprawie, powołał prokurenta. Do akt sprawy należy złożyć dokument stwierdzający umocowanie prokurenta i uiścić opłatę skarbową w wysokości

Wyciąg z załącznika do ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej
WYKAZ PRZEDMIOTÓW OPŁATY SKARBOWEJ, STAWKI TEJ OPŁATY
ORAZ ZWOLNIENIA
Przedmiot opłaty skarbowejStawka
Zgoda wydawana przez organ podatkowy na podstawie przepisów prawa podatkowego30,00 zł
Przedłużenie terminu ważności lub zmiana warunków przyrzeczenia wydania zezwolenia (pozwolenia, koncesji)44,00 zł
Wydanie informacji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej podmiotowi, o którego numer identyfikacji podatkowej wystąpiono21,00 zł
Dokument stwierdzający udzielenie pełnomocnictwa lub prokury oraz jego odpis, wypis lub kopia17,00 zł

A. 44,00 zł
B. 21,00 zł
C. 17,00 zł
D. 30,00 zł
Dokument stwierdzający umocowanie prokurenta podlega opłacie skarbowej w wysokości 17,00 zł, co wynika z przepisów ustawy o opłacie skarbowej. W praktyce oznacza to, że każdorazowo przy składaniu dokumentów związanych z prokurą, zarząd spółki musi uwzględnić ten koszt w swoim budżecie. Warto zaznaczyć, że poprawne udokumentowanie pełnomocnictwa jest kluczowe nie tylko z perspektywy formalnej, ale również prawnej, ponieważ nieprawidłowe lub brak dokumentacji może prowadzić do unieważnienia działań prokurenta. Dobrą praktyką jest także archiwizowanie takich dokumentów, aby w razie kontroli organów administracji publicznej móc przedstawić dowody prawidłowego umocowania. Przykładem może być sytuacja, w której podczas postępowania administracyjnego niezbędne jest wykazanie, że prokurent działał na podstawie ważnego pełnomocnictwa, co potwierdza jego kompetencje do reprezentowania spółki.

Pytanie 31

Stan zobowiązań w firmie przedstawia się w następujący sposób:
- zobowiązania wobec dostawców 12 000,00 zł
- zobowiązania z tytułu wynagrodzeń 8 000,00 zł
- kredyty bankowe długoterminowe 20 000,00 zł
Jakie jest procentowe udział zobowiązań długoterminowych w całkowitej kwocie zobowiązań?

A. 20 %
B. 60 %
C. 30 %
D. 50 %
Odpowiedź 50% jest poprawna, ponieważ udział zobowiązań długoterminowych w ogólnej wartości zobowiązań oblicza się, dzieląc wartość zobowiązań długoterminowych przez całkowite zobowiązania i mnożąc przez 100. W przedstawionym przypadku zobowiązania długoterminowe wynoszą 20 000 zł, a całkowite zobowiązania to suma zobowiązań wobec dostawców (12 000 zł), zobowiązań z tytułu wynagrodzeń (8 000 zł) oraz kredytów bankowych (20 000 zł), co daje 40 000 zł. Dlatego udział zobowiązań długoterminowych wynosi (20 000 zł / 40 000 zł) * 100 = 50%. W praktyce zrozumienie struktury zobowiązań jest kluczowe dla analizy płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do regulowania zobowiązań w przyszłości. Wartości te są również istotne dla inwestorów oraz instytucji finansowych, które oceniają ryzyko kredytowe firmy. Znajomość zasad obliczania udziałów różnych rodzajów zobowiązań jest niezbędna do prawidłowej analizy finansowej i podejmowania strategicznych decyzji zarządzających.

Pytanie 32

Jaki dokument należy przygotować, gdy przyjmujemy do magazynu towary zakupione od dostawcy?

A. Wz
B. Pw
C. Zw
D. Pz
Dokument Pz, czyli Przyjęcie Zewnętrzne, odgrywa mega ważną rolę w zarządzaniu magazynem. To taki papier, który potwierdza, że towar, który kupiliśmy od dostawcy, dotarł do nas. Dzięki temu możemy dokładnie zanotować, ile i jakie towary przyjechały, a to jest kluczowe dla prawidłowej ewidencji w magazynie. Przyjęcie Zewnętrzne powinno być robione, kiedy towar fizycznie przychodzi. Zazwyczaj w takim dokumencie znajdziesz datę przyjęcia, numer dostawy, szczegóły dostawcy, a także dokładne info o towarach. Na przykład, jeżeli zamówimy 100 sztuk, a dostaniemy 110, to takie coś pomoże nam ogarnąć ten nadmiar i podjąć odpowiednie kroki. W praktyce, dokument Pz jest podstawą do dalszych działań, jak aktualizowanie stanów magazynowych czy sporządzanie raportów. Jest też ważny dla księgowości, bo wpływa na bilans magazynowy i finansowy firmy.

Pytanie 33

Podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji oraz Informacji o Działalności Gospodarczej

A. przedsiębiorcy, którzy są osobami fizycznymi
B. spółki jawne
C. spółki komandytowe
D. organizacje pożytku publicznego
Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) jest obowiązkowy dla przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, co wynika z przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Rejestracja w CEIDG umożliwia osobom fizycznym prowadzenie działalności gospodarczej w sposób formalny, co z kolei wpływa na możliwość uzyskania różnych zezwoleń, koncesji oraz dostępu do publicznych zamówień. Przykładowo, osoba fizyczna prowadząca działalność jako freelancer w branży usługowej, po zarejestrowaniu się w CEIDG, zyskuje możliwość legalnego wystawiania faktur oraz podpisywania umów z kontrahentami. Dodatkowo, wpis do CEIDG ma istotne znaczenie dla ustalenia numeru REGON oraz NIP, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa w obiegu gospodarczym. Warto podkreślić, że rejestracja w CEIDG jest również związana z obowiązkami podatkowymi i ubezpieczeniowymi, co czyni ją fundamentem dla prawidłowego zarządzania działalnością gospodarczą.

Pytanie 34

W piekarni podstawowym surowcem do produkcji chleba jest mąka żytnia. Na podstawie informacji zawartych w tabeli, można stwierdzić, że mąka żytnia zgromadzona w magazynie jest zapasem

Lp.Nazwa materiałuJednostka masyZapas minimalnyZapas maksymalnyStan magazynowy
1.Mąka żytniakg4010565

A. bieżącym.
B. nadmiernym.
C. zbędnym.
D. nieprawidłowym.
Wybór odpowiedzi "nadmiernym" sugeruje, że ilość mąki żytniej w magazynie (65 kg) przekracza potrzeby produkcyjne piekarni, co jest błędnym wnioskiem. W rzeczywistości, stan magazynowy mieści się w zakresie akceptowalnym, pomiędzy zapasem minimalnym (40 kg) a maksymalnym (105 kg). Większość piekarzy stosuje zasady optymalizacji zapasów, które bazują na dokładnej analizie potrzeb wytwórczych, co pozwala uniknąć niepotrzebnych kosztów związanych z nadwyżką surowców. Odpowiedź "nieprawidłowym" implikuje, że stan magazynowy nie spełnia jakichkolwiek standardów, co jest niezgodne z faktami. Posiadanie mąki w ilości 65 kg jest zupełnie zgodne z normami branżowymi, które ustalają poziomy zapasów na podstawie analizy sezonowości, popytu oraz cyklu produkcyjnego. Wreszcie, odpowiedź "zbędnym" sugeruje, że zapas mąki jest niepotrzebny, co jest nieprawidłowe, gdyż mąka jest kluczowym surowcem w produkcji chleba. Tego typu błędy myślowe mogą prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami, a w rezultacie do opóźnień w produkcji oraz większych kosztów operacyjnych.

Pytanie 35

Wynagrodzenie godzinowe pracownika na danym stanowisku wynosi 6,50 zł, a norma produkcji to 2 sztuki na godzinę. Jaką wartość ma jednostkowa cena akordowa?

A. 32,50 zł
B. 3,25 zł
C. 13,00 zł
D. 0,13 zł
Jednostkowa cena akordowa jest istotnym elementem wynagradzania pracowników w systemie akordowym. Właściwe zrozumienie tego pojęcia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w każdym zakładzie pracy. Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w obliczeniach wynagrodzeń. Na przykład, jeśli ktoś wybiera 0,13 zł jako jednostkową cenę akordową, może to wynikać z błędnego założenia, że stawka godzinowa powinna być dzielona przez znacznie większą liczbę, co nie ma sensu w kontekście podanych danych. Podobnie, wybór 13,00 zł jako jednostkowej ceny akordowej wskazuje na nieporozumienie w zakresie normy wyrobu, sugerując, że pracownik może produkować 0,5 sztuki na godzinę, co jest niezgodne z rzeczywistością, gdzie norma wynosi 2 sztuki. Natomiast odpowiedź 32,50 zł również jest niepoprawna, ponieważ sugeruje, że stawka wynagrodzenia jest znacznie wyższa niż zadeklarowana, co może wprowadzać w błąd w kontekście budżetowania kosztów pracy. Stosowanie nieprawidłowych obliczeń może wpływać na morale pracowników oraz na całkowite koszty operacyjne firmy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do nieefektywności i nieporozumień w zespole. Dlatego kluczowe jest stosowanie właściwych wzorów obliczeniowych i zrozumienie, jak dokładnie ustalać wynagrodzenia w systemie akordowym.

Pytanie 36

Cena netto towaru wynosi 25,00 zł. Towar jest obciążony 5% stawką VAT. Jaka kwota podatku VAT będzie naliczona przy sprzedaży 40 kg towaru?

A. 80,00 zł
B. 50,00 zł
C. 230,00 zł
D. 186,99 zł
Podatek VAT od towaru oblicza się z ceny sprzedaży netto i stawki VAT. W tym przypadku mamy cenę netto 25,00 zł i stawkę VAT 5%. Najpierw musisz policzyć VAT na jednostkę towaru: 25,00 zł razy 5% daje nam 1,25 zł. Potem, żeby obliczyć cały VAT dla 40 kg towaru, mnożymy VAT na jednostkę przez liczbę jednostek. 1 kg towaru kosztuje 25,00 zł, więc 40 kg kosztuje 40 razy 25,00 zł, co daje razem 1000,00 zł netto. Stąd VAT dla 40 kg wyniesie 1000,00 zł razy 5%, co daje 50,00 zł. Rozumienie tego procesu jest naprawdę ważne, żeby dobrze rozliczać VAT w handlu, bo to wpływa na płynność finansową firmy i zgodność z przepisami. Moim zdaniem warto regularnie przeliczać VAT w obrocie, żeby nie zrobić błędów w rozliczeniach skarbowych.

Pytanie 37

W firmie produkcyjnej materiały rejestrowane w cenach zakupu stały się nieprzydatne gospodarczo z powodu niewłaściwego przechowywania. W bilansie zostały uwzględnione w kwocie pomniejszonej o odpis aktualizacyjny ich wartości. Jaką zasadę zastosowano przy ich wycenie bilansowej?

A. Ostrożności
B. Memoriału
C. Kontynuacji
D. Istotności
Zasady kontynuacji, memoriału i istotności są często mylone z zasadą ostrożności, jednak ich zastosowanie w opisanej sytuacji nie jest odpowiednie. Zasada kontynuacji dotyczy założenia, że przedsiębiorstwo będzie kontynuować swoją działalność w przyszłości, co nie ma zastosowania w przypadku materiałów, które utraciły swoją przydatność. W sytuacji, gdy materiały są uszkodzone, założenie kontynuacji działalności nie wpływa na ich wycenę w bilansie. Z kolei zasada memoriału polega na tym, że przychody i koszty powinny być ujmowane w okresach, do których się odnoszą, niezależnie od momentu przepływów pieniężnych. W przypadku uszkodzonych materiałów wycena powinna być dokonana na podstawie ich aktualnej wartości, co nie odnosi się do zasady memoriału. Wreszcie, zasada istotności mówi, że informacje finansowe powinny być przedstawiane w sposób, który nie wprowadza użytkowników w błąd, co również nie odnosi się bezpośrednio do analizy wartości materiałów w kontekście ich uszkodzenia. Typowym błędem jest mylenie tych zasad z podejściem ostrożności, co prowadzi do nieprawidłowej wyceny aktywów. W praktyce, efektywne zarządzanie materiałami i ich ewidencjonowanie powinno opierać się na zasadzie ostrożności, aby zapewnić przejrzystość i rzetelność informacji finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji przez inwestorów oraz zarząd.

Pytanie 38

Na podstawie wielkości wskaźników rotacji zobowiązań w kolejnych latach można stwierdzić, że

Rok2011201220132014
Liczba dni20222421

A. rok 2013 charakteryzował się szybszą spłatą zobowiązań niż rok 2014.
B. w porównaniu z rokiem 2013, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.
C. w porównaniu z rokiem 2011, w roku 2012 jednostka o 2 dni dłużej spłacała swoje zobowiązania.
D. rok 2011 charakteryzował się dłuższą spłatą zobowiązań niż rok 2013.
Wybór tej odpowiedzi jest słuszny, ponieważ analiza danych wskaźników rotacji zobowiązań ujawnia wahadło pomiędzy latami 2011 a 2012. W roku 2011 liczba dni potrzebnych do spłaty zobowiązań wynosiła 20, podczas gdy w roku 2012 wzrosła do 22 dni. Ten wzrost wskazuje na wydłużony okres spłaty, co może być wynikiem zmiany w strategiach zarządzania płynnością finansową lub zmniejszenia efektywności procesów finansowych. Praktycznie oznacza to, że w 2012 roku jednostka była mniej zdolna do regulowania swoich zobowiązań w terminie, co może sugerować problemy z płynnością. Dobrym przykładem zastosowania tej analizy jest ocena kondycji finansowej przedsiębiorstwa przed podjęciem decyzji o inwestycjach lub udzieleniu kredytu. Umożliwia to identyfikację zaległości oraz planowanie działań, które mogą poprawić zarządzanie zobowiązaniami zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 39

Spółka z o.o. wypracowała zysk netto, którego część przeznaczono na nagrody i premie dla pracowników. Obowiązkowe obciążenie pracownika i pracodawcy od nagród i premii ujęte są w zestawieniu. Jaką kwotę wypłaci pracodawca temu pracownikowi z tytułu nagród i premii?

Nagrody i premie z zysku w kwocie bruttoSkładki na ubezpieczenia społeczne pracownikówZaliczka na podatek dochodowy pracownikówSkładki na ubezpieczenie zdrowotne pracownikówKwota netto nagród i premii z zyskuSkładki na ubezpieczenia społeczne pracodawcy
1 000,00187,00154,0071,00588,00206,00

A. 1 000 zł
B. 206 zł
C. 1 206 zł
D. 588 zł
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na poprawne obliczenie kwoty netto nagród i premii, które pracownik otrzyma. W przypadku wynagrodzeń i bonusów pracowniczych, kwota brutto, czyli pełna suma wynagrodzenia przed potrąceniami, jest podstawą do obliczeń. W omawianym przypadku, kwota brutto wynosi 1 000,00 zł. Jednak, aby ustalić rzeczywistą kwotę, która trafi do pracownika, należy uwzględnić obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Po potrąceniu wszystkich wymaganych składek i zaliczek, pracownik otrzymuje kwotę netto wynoszącą 588,00 zł. Jest to przykład standardowego procesu wypłaty wynagrodzeń w wielu firmach, gdzie odpowiednie obliczenia są kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. Pracodawcy powinni stosować się do przepisów prawa pracy oraz zasad księgowości, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 40

Plan rozwoju produktu obejmuje

A. zwiększenie sprzedaży aktualnego produktu na dotychczasowym rynku
B. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z istniejącymi produktami
C. wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki zbytu z nowymi produktami
D. wprowadzenie nowego lub udoskonalonego produktu na już istniejący rynek
Strategia rozwoju produktu jest kluczowym elementem planowania biznesowego, który polega na wprowadzeniu nowego lub ulepszonego produktu na dotychczasowy rynek. Tego typu działanie ma na celu zwiększenie konkurencyjności firmy oraz zaspokojenie zmieniających się potrzeb klientów. Przykładem może być firma kosmetyczna, która wprowadza nową linię produktów do pielęgnacji skóry, korzystając z innowacyjnych składników. W praktyce oznacza to, że firma nie tylko zwiększa swoją ofertę, ale także dostosowuje ją do oczekiwań klientów, co z kolei może skutkować zwiększeniem udziału w rynku. Dobre praktyki w rozwoju produktu obejmują przeprowadzanie badań rynkowych, aby zrozumieć preferencje konsumentów oraz analizowanie działań konkurencji. Warto również zauważyć, że wprowadzenie nowego produktu wiąże się z ryzykiem, dlatego należy stosować metody takie jak testowanie prototypów oraz angażowanie opinii klientów na wczesnym etapie rozwoju, co może istotnie zwiększyć szanse na sukces.