Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 19 kwietnia 2025 08:42
Data zakończenia: 19 kwietnia 2025 08:51

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo maksymalnie można przechowywać mąkę pszenna w kuchennym magazynie podręcznym?

A. 4 tygodnie

B. 4 dni

C. 8 tygodni

D. 8 dni

Mąka pszenna najlepiej sprawdza się w kuchni, gdy jest przechowywana przez maksymalnie 4 tygodnie. To taki czas, którego powinniśmy się trzymać, żeby mieć pewność, że będzie świeża i dobra do użycia. Ważne jest, żeby mąkę trzymać w suchym i chłodnym miejscu, bo inaczej może stracić na jakości. Jak mąka zbytnio poleży, to może się psuć, a to później odbija się na smaku naszych potraw. Polecam regularnie kontrolować daty ważności i obracać zapasami, żeby nie trzymać mąki, która już nie nadaje się do użycia. Dobrze jest też kupować mąkę w takich ilościach, które wykorzystamy w rozsądnym czasie, bo przecież nie chcemy, żeby się przeterminowała. Pamiętaj też, że dbanie o porządek i odpowiednie przechowywanie składników jest istotne, nie tylko dla jakości jedzenia, ale także dla naszego zdrowia.

Pytanie 2

Do wyprodukowania 5 porcji klopsików wieprzowych wykorzystano łącznie 1050 g składników. Straty w masie w trakcie obróbki termicznej wyniosły 30%. Jaką masę ma jedna porcja potrawy gotowej do wydania?

A. 315 g

B. 112 g

C. 147 g

D. 210 g

Kiedy patrzymy na błędne odpowiedzi, widzimy, że sporo osób nie zwraca uwagę na straty masy podczas gotowania. To może prowadzić do tego, że szacują ilość gotowego jedzenia zbyt wysoko. Na przykład, jeśli ktoś próbowałby obliczać masę jednej porcji klopsików, nie myśląc o stratach, mógłby po prostu podzielić 1050 g przez 5, co daje 210 g. To jest błąd, bo nie uwzględnia, że po obróbce masa jest inna. Inny błąd to niepoprawne obliczenie strat masy. Przy 30% strat nie możemy po prostu odjąć tej liczby od oryginalnej masy, musimy najpierw policzyć, ile zostaje po obróbce. Możliwe, że uczniowie nie do końca rozumieją, co oznaczają procenty w odniesieniu do obróbki żywności, co prowadzi do złych wniosków. W kuchni ważne jest, żeby wiedzieć, jak różne procesy wpływają na końcowy produkt, bo to ma znaczenie dla jakości, kosztów i planowania porcji. Dlatego, żeby dobrze zarządzać produkcją potraw, trzeba mieć świadomość strat masy i dokładnych metod obliczeń.

Pytanie 3

Zupy postne w tradycji staropolskiej, przygotowywane na bazie piwa, to jakie?

A. barszcze i kapuśniaki

B. biermuszki i barszcze

C. gramotki i krupniki

D. biermuszki i gramotki

Odpowiedź "biermuszki i gramotki" jest poprawna, ponieważ te zupy postne, pochodzące z tradycji staropolskiej, rzeczywiście wykorzystywały piwo jako jeden z kluczowych składników. Biermuszki to zupy, które często przygotowywano na bazie piwa, z dodatkiem różnych składników, takich jak warzywa i przyprawy. Z kolei gramotki, podobnie jak biermuszki, także powstawały z użyciem piwa, co nadawało im charakterystyczny smak i aromat. W kuchni staropolskiej piwo odgrywało ważną rolę nie tylko jako napój, ale także jako składnik potraw, co widać w wielu przepisach. Badania kulinarne wskazują na znaczenie piwa w tradycji kulinarnej, gdzie było stosowane do wzbogacania smaku zup i dań. Te praktyki były zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi epoki, podkreślając znaczenie lokalnych składników i tradycji w kuchni.

Pytanie 4

Zjawisko wiązania wody za pomocą pektyn to

A. zagęszczanie

B. macerowanie

C. żelowanie

D. klarowanie

Zagęszczanie to proces, który odnosi się do zwiększenia gęstości płynnych substancji, jednak nie jest to tożsame z żelowaniem. W przypadku zagęszczania często używa się innych substancji, takich jak skrobia lub gumy, które nie mają właściwości żelujących jak pektyny. Macerowanie jest procesem polegającym na namaczaniu owoców w płynach, co prowadzi do ich zmiękczenia, ale nie do tworzenia żeli. Chociaż oba procesy mogą współistnieć w produkcji przetworów owocowych, to nie są one bezpośrednio związane z wiązaniem wody przez pektyny. Klarowanie z kolei odnosi się do usuwania zanieczyszczeń i osadów z cieczy, co jest procesem stosowanym w produkcji soków czy win, ale nie dotyczy wiązania wody w kontekście pektyn. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat właściwości składników i ich zastosowania w przemyśle spożywczym. Zrozumienie różnic między tymi procesami jest kluczowe dlaświadczenia o ich zastosowaniach i wpływie na jakość finalnych produktów.

Pytanie 5

Potrawa pieczona, która składa się z mielonego mięsa i jest podawana w porcjach, to

A. pulpety

B. pieczeń rzymska

C. kotlety pożarskie

D. klopsiki

Pieczeń rzymska to tradycyjna potrawa, która jest przygotowywana z mięsa mielonego, najczęściej wieprzowego, wołowego lub drobiowego. Charakteryzuje się tym, że jest formowana w kształt prostokątny i pieczona w piekarniku, co różni ją od innych potraw mięsnych. Jest to danie wieloporcjowe, co oznacza, że można je serwować na różne sposoby, zarówno na ciepło, jak i na zimno, na przykład jako wędlinę. W kontekście kulinarnym, pieczeń rzymska często zawiera różnorodne dodatki, takie jak cebula, czosnek, przyprawy czy bułka tarta, co pozwala na uzyskanie zróżnicowanych smaków. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki kulinarnej, warto używać mięsa wysokiej jakości oraz świeżych składników, aby zapewnić odpowiednią teksturę i smak potrawy. Pieczeń rzymska jest także idealna do podawania z sosami, np. pomidorowym lub pieczeniowym, co dodatkowo wzbogaca doznania smakowe.

Pytanie 6

Które ciasto powinno być schłodzone w lodówce przed formowaniem wyrobów?

A. Ucierane

B. Drożdżowe

C. Kruche

D. Parzone

Kiedy robisz kruche ciasto, fajnie jest je schłodzić w lodówce przed formowaniem. Dlaczego? Otóż, jak ciasto jest zimne, tłuszcz dobrze się zastyga, a to kluczowe, żeby uzyskać odpowiednią strukturę. Jeśli schłodzisz je na około 30 minut, masa będzie bardziej zwarta i łatwiej się z nią pracuje. A to zapobiega, że ciasto stanie się zbyt twarde, bo gluten nie zdąży się rozwinąć. W piekarstwie używa się różnych sposobów na chłodzenie, na przykład można dodać lód, co również poprawia jakość ciasta. Jak dla mnie, te techniki to must-have w cukiernictwie, bo wpływają na teksturę i smak finalnego wypieku. To wszystko są ważne szczegóły, które robią różnicę w jakości naszych ciast.

Pytanie 7

Potrawa z jajek ugotowanych, po wyjęciu ze skorupek, w osobnej wodzie z dodatkiem octu, to jaja

A. mollet

B. smażone

C. poszetowe

D. po wiedeńsku

Wybór odpowiedzi 'mollet' jest mylny, ponieważ jaja mollet to jajka, które są gotowane w skorupkach, a następnie schłodzone w zimnej wodzie, co pozwala na uzyskanie białka o miękkiej konsystencji oraz płynnego żółtka. Technika ta różni się od przygotowania jaj poszetowych, gdzie skorupka jest usuwana przed gotowaniem. Takie nieporozumienie często wynika z mylenia terminologii kulinarnej związanej z różnymi metodami gotowania jaj. W przypadku odpowiedzi 'smażone' (sadzonki), to również jest niewłaściwy wybór, ponieważ mówi o jajach, które są smażone na tłuszczu, co nie ma nic wspólnego z gotowaniem w wodzie. Takie podejście prowadzi do niezrozumienia podstawowych technik kulinarnych. Odpowiedź 'po wiedeńsku' również nie jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do jajek gotowanych w inny sposób, zazwyczaj w dość mocno przyprawionej wodzie, co także nie koresponduje z opisem podanym w pytaniu. Przykładowo, w kuchni wiedeńskiej jaja gotuje się w bulionie lub z dodatkiem aromatycznych ziół, a nie w czystej wodzie z octem, jak ma to miejsce w przypadku jaj poszetowych. Dlatego istotne jest zrozumienie różnic między tymi technikami oraz ich zastosowaniem w kuchni, aby uniknąć błędnych interpretacji.

Pytanie 8

Jaka technika gotowania powoduje zmianę naturalnej barwy brokułów na oliwkowo-brunatną?

A. Z dodatkiem soli i cukru

B. Z dodatkiem cukru i masła

C. Od wrzącej wody

D. W małej ilości wody

Istnieje wiele błędnych podejść do gotowania brokułów, które mogą prowadzić do zmiany ich naturalnej barwy oraz obniżenia wartości odżywczej. Metoda gotowania z dodatkiem cukru i masła, choć popularna w niektórych przepisach, nie jest odpowiednia do zachowania oryginalnego koloru brokułów. Cukier i tłuszcz mogą prowadzić do karmelizacji, co zmienia zarówno smak, jak i kolor warzyw. Niekorzystne do zmiany barwy brokułów jest również gotowanie ich w wodzie wrzącej. Długość czas gotowania w takiej metodzie może prowadzić do nadmiernego rozkładu chlorofilu, co skutkuje utratą intensywnej zieleni i pojawieniem się oliwkowo-brunatnych odcieni. Podobną sytuację mamy w przypadku gotowania z dodatkiem soli i cukru. Choć sól może wspomagać smak, nadmiar soli w połączeniu z cukrem również przyczynia się do reakcji chemicznych zmieniających kolor warzyw. Prawidłowe gotowanie brokułów wymaga zrozumienia procesów chemicznych, takich jak denaturacja białek i rozkład enzymów, które są kluczowe dla zachowania estetyki i wartości odżywczych potraw. Warto pamiętać, że dobre praktyki kulinarne, takie jak szybkie gotowanie na parze czy blanszowanie, są kluczem do osiągnięcia pożądanego efektu wizualnego oraz smakowego.

Pytanie 9

Lokalizację ekspedycji potraw powinno się planować w pobliżu

A. magazynu żywności

B. magazynu podręcznego

C. kuchni gorącej

D. przygotowalni czystej

Umiejscowienie ekspedycji potraw w sąsiedztwie przygotowalni czystej, magazynu żywności czy magazynu podręcznego wiąże się z kilkoma fundamentalnymi błędami w rozumieniu logistyki gastronomicznej. Przygotowalnia czysta jest strefą, w której odbywa się przygotowanie składników i potraw w warunkach spełniających wysokie normy sanitarnych. Umieszczanie ekspedycji w pobliżu tej strefy może prowadzić do nieefektywności, gdyż wymagane jest, aby potrawy, które już zostały przygotowane, były transportowane w sposób szybki i nieprzerywany do obszaru wydawania, a nie do obszaru, gdzie wciąż odbywa się obróbka surowców. Z kolei magazyn żywności, choć istotny w całym procesie, nie jest odpowiednim miejscem dla lokalizacji ekspedycji potraw, ponieważ jego funkcja skupia się na przechowywaniu surowców, a nie na ich serwowaniu. Magazyn podręczny z kolei wspiera kuchnię, dostarczając niezbędnych produktów, jednak również nie powinien być miejscem dla ekspedycji, ponieważ jego celem jest zapewnienie dostępności składników w odpowiednich ilościach. Umieszczając ekspedycję z dala od kuchni gorącej, ryzykujemy opóźnienia w serwowaniu potraw oraz ich utratę jakości, co negatywnie wpływa na doświadczenie klienta. W branży gastronomicznej, optymalizacja procesów i właściwe usytuowanie stref są kluczowe dla zapewnienia wysokiej efektywności operacyjnej oraz spełnienia oczekiwań gości.

Pytanie 10

Przygotowywanie mąki powinno być wykorzystywane do tworzenia ciasta

A. ptysiowego

B. biszkoptowego

C. kruchego

D. zbijanego

Zarówno ciasto zbijane, biszkoptowe, jak i kruche różnią się zasadniczo od ciasta ptysiowego, co negatywnie wpływa na ich proces przygotowania oraz zastosowanie zaparzonej mąki. Ciasto zbijane, na przykład, jest przygotowywane z dodatkiem tłuszczu, który nie wymaga wcześniejszego zaparzenia składników. Jego struktura jest gęsta i ciężka, co nie sprzyja powstawaniu lekkich wypieków. Z kolei biszkoptowe polega na ubiciu jajek z cukrem, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej objętości i lekkości, ale nie wymaga użycia mąki zaparzonej, a raczej suchej, co wpływa na różnice w końcowej teksturze. Z kolei ciasto kruche opiera się na połączeniu mąki, tłuszczu oraz cukru w celu uzyskania twardej, kruchej struktury, co również wyklucza możliwość zastosowania zaparzonej mąki. Właściwości ciast są determinowane nie tylko składnikami, ale także metodami ich przygotowania. Użycie niewłaściwej techniki, jak w przypadku ciast, które nie korzystają z zaparzonej mąki, prowadzi do błędów w konsystencji i jakości wypieków. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że różne ciasta wymagają specyficznych metod przygotowania, a ich nieprawidłowe łączenie może prowadzić do niezadowalających rezultatów.

Pytanie 11

Czarny kawior otrzymywany jest z ikry

A. jesiotrów

B. halibutów

C. śledzi

D. tuńczyków

Czarny kawior jest cenionym przysmakiem, który pochodzi z ikry jesiotrów, szczególnie gatunków takich jak beluga, ossetra czy sevruga. Proces pozyskiwania kawioru jest ściśle regulowany, aby zapobiec nadmiernemu odławianiu tych ryb, które są zagrożone wyginięciem. Właściwe praktyki związane z pozyskiwaniem kawioru obejmują zrównoważone rybołówstwo oraz przestrzeganie norm międzynarodowych, takich jak konwencja CITES, która reguluje handel dzikimi gatunkami. Ponadto, jakość kawioru zależy od wielu czynników, w tym od diety ryb, ich wieku oraz warunków hodowli. W gastronomii czarny kawior jest często podawany na zimno, jako dodatek do różnych dań, co podkreśla jego unikalny smak i teksturę. Wiedza na temat pochodzenia i sposobu pozyskiwania kawioru jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości produktu oraz jego odpowiedzialnego spożycia.

Pytanie 12

Jakiego produktu dotyczy utrwalanie w procesie biologicznym?

A. Owoce kandyzowane

B. Ogórki kwaszone

C. Owoce suszone

D. Grzyby marynowane

Grzyby marynowane, owoce suszone i kandyzowane to przykłady produktów, które nie są robione w sposób biologiczny, a korzystają z innych metod. Na przykład, marynowanie grzybów to zalewanie ich octem i przyprawami, co zmienia pH i hamuje rozwój mikroorganizmów. Mimo że to działa, to nie jest biologiczne, raczej chemiczne. Owoce suszone to produkt, gdzie woda jest usuwana – to znów nie biologiczny proces, a fizyczny, który przedłuża trwałość owoców, bo zmniejsza aktywność wody. Z kolei owoce kandyzowane, które są zanurzane w syropie cukrowym i potem suszone, to jeszcze inny sposób konserwacji, który bazuje na wysokiej zawartości cukru. Często jest błąd, żeby mylić te różne metody z biologicznymi, bo nie każda metoda konserwacji jest równa fermentacji. Ważne, żeby zrozumieć te różnice, bo są kluczowe w przemyśle spożywczym.

Pytanie 13

Proces przyrządzania naleśników obejmuje następujące etapy:

A. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, zapiekanie, formowanie

B. przygotowanie ciasta naleśnikowego, przygotowanie nadzienia, formowanie, smażenie

C. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, smażenie, formowanie

D. przygotowanie nadzienia, przygotowanie ciasta naleśnikowego, formowanie, zapiekanie

Jak to widzę, Twoja odpowiedź świetnie oddaje kroki przygotowywania naleśników. Na początku przygotowujemy nadzienie, które można zrobić na słodko albo na słono – w sumie, to zależy od tego, co kto lubi. Później robimy ciasto naleśnikowe, które trzeba dobrze wymieszać, żeby było gładkie i ładnie się smażyło. Smażenie na rozgrzanej patelni z tłuszczem to kluczowy moment, bo wtedy naleśniki dostają tej fajnej tekstury i koloru. No a na końcu formujemy je – możesz je zawijać lub składać w różne kształty, co super wygląda na talerzu i jest łatwiejsze do jedzenia. Pamiętaj, że w kuchni ważne są zasady HACCP, żeby wszystko było bezpieczne i smaczne.

Pytanie 14

Którą z wymienionych grup artykułów spożywczych można składować w magazynie w idealnych warunkach z dostępem do światła naturalnego?

A. Kasze.

B. Sery.

C. Kiszonki.

D. Tłuszcze.

Kasze są produktami zbożowymi, które można przechowywać w optymalnych warunkach z dostępem światła naturalnego. Światło nie wpływa na jakość kaszy, gdyż jest to materiał odporny na działanie promieni słonecznych, które mogłyby zmieniać właściwości innych produktów, jak na przykład tłuszcze czy sery. W przypadku kasz, ważne jest, aby były one przechowywane w suchych, chłodnych miejscach, z minimalną wilgotnością, co sprzyja ich dłuższej trwałości. Zastosowanie kasz w diecie jest szerokie – stanowią one doskonałe źródło błonnika, witamin z grupy B oraz minerałów. Poza tym, kasze mają długi okres przydatności do spożycia, co czyni je idealnym produktem do dłuższego przechowywania. Warto również zwrócić uwagę na standardy przechowywania żywności, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków dla zachowania świeżości i wartości odżywczych produktów. Dobre praktyki w magazynowaniu zalecają regularne sprawdzanie stanu przechowywanych kasz oraz zapewnienie odpowiedniej wentylacji, co zminimalizuje ryzyko pleśni i psucia się produktu.

Pytanie 15

Kuchnia, w której piwo, miody pitne oraz nalewki odgrywają istotną rolę, to

A. grecka

B. francuska

C. polska

D. niemiecka

Wybór kuchni francuskiej w kontekście piwa, miodów pitnych i nalewek jest nietrafiony, ponieważ gastronomia francuska bardziej koncentruje się na winach, a nie na tych konkretnych napojach. Choć Francja produkuje różne rodzaje alkoholi, piwo nie jest głównym elementem jej kultury kulinarnej; dominują wina, szczególnie z regionów takich jak Bordeaux czy Burgundia, które mają swoje unikalne charakterystyki i tradycje w produkcji. Podobnie, kuchnia grecka słynie z oliwy z oliwek i win, a nie z miodów pitnych i nalewek, mimo że miód jest tam wykorzystywany jako naturalny słodzik. Wreszcie, wybór kuchni niemieckiej również jest mylny, ponieważ choć Niemcy są znane z piwa, ich tradycje w zakresie miodów pitnych i nalewek są znacznie mniej rozwinięte w porównaniu do Polski. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do tych błędnych wniosków, obejmują mylenie ogólnych znanych napojów alkoholowych z ich specyfiką regionalną oraz nieznajomość głęboko zakorzenionych tradycji kulinarnych, które kształtują unikalność i różnorodność polskiej gastronomii. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego opanowania tematu i docenienia kulturowych walorów każdej kuchni.

Pytanie 16

Oblicz, jaką ilość wody należy przygotować do wykonania kleiku z 250 cm³ kaszy manny, jeśli na jedną objętość kaszy przypada 6 objętości wody?

A. 1,50 l

B. 2,50 l

C. 15,00 l

D. 0,25 l

Aby przygotować kleik z 250 cm³ kaszy manny, przy zastosowaniu proporcji 1:6, należy pomnożyć objętość kaszy przez współczynnik na wodę. W tym przypadku, 250 cm³ kaszy manny wymaga 6 razy większej objętości wody. Zatem obliczenie będzie wyglądać następująco: 250 cm³ x 6 = 1500 cm³. Przechodząc do litrów, 1500 cm³ równa się 1,5 litra. Dobrą praktyką w kuchni jest stosowanie odpowiednich proporcji, co zapewnia nie tylko optymalną konsystencję potrawy, ale również jej smak i wartości odżywcze. Przygotowując potrawy, warto pamiętać, że różne rodzaje kasz i ich zastosowania mogą wymagać różnych ilości wody. Na przykład, gotując ryż, standardowa proporcja również wynosi 1:2, co znaczy, że na jedną objętość ryżu przypada dwie objętości wody. Znajomość tych zasad jest niezbędna w każdej kuchni, zwłaszcza przy sporządzaniu potraw, które muszą mieć odpowiednią konsystencję.

Pytanie 17

Spośród wymienionych surowców, który jest najmniej trwały?

A. ryż

B. drób

C. ocet

D. cukier

Drób jest najmniej trwałym surowcem spośród wymienionych. Jego krótki okres przydatności do spożycia wynika z wysokiej zawartości wody oraz sprzyjających warunków do rozwoju mikroorganizmów, co stawia go w grupie produktów łatwo psujących się. W praktyce oznacza to, że drób powinien być przechowywany w odpowiednich warunkach chłodniczych i spożyty w ciągu kilku dni od zakupu, aby zminimalizować ryzyko zatrucia pokarmowego. Dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności, normy sanitarno-epidemiologiczne zalecają, aby surowy drób był przechowywany w temperaturze poniżej 4°C. Warto również zwrócić uwagę na proces gotowania, który powinien odbywać się w temperaturze wewnętrznej osiągającej przynajmniej 75°C, co eliminuje większość patogenów, ale nie zmienia faktu, że sama surowa postać mięsa ma ograniczoną trwałość. W przeciwieństwie do cukru, ryżu czy octu, które mają dłuższe okresy przechowywania, drób wymaga staranniejszego traktowania i szybszego spożycia, co czyni go najmniej trwałym surowcem.

Pytanie 18

Najdłuższym czasem przechowywania w idealnych warunkach odznaczają się

A. szpinak i selery

B. szparagi i pomidory

C. pory i cebula

D. brokuły i papryka

Pory i cebula są warzywami o długim okresie przechowywania, co czyni je idealnymi do składowania w piwnicach lub chłodniach. W optymalnych warunkach, pory mogą być przechowywane nawet do sześciu miesięcy, a cebula do dziewięciu miesięcy. Kluczowymi czynnikami wpływającymi na ich trwałość jest niska temperatura, odpowiednia wilgotność oraz przewiewność miejsca składowania. Pory wymagają przechowywania w ciemnym i chłodnym miejscu, aby zapobiec kiełkowaniu. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest umieszczanie ich w siatkach lub skrzynkach, które umożliwiają cyrkulację powietrza. Cebula natomiast, powinna być składowana w suchym miejscu, z dala od ziemniaków, które emitują etylen, co przyspiesza jej psucie. Warto również zwrócić uwagę na klasę jakości warzyw przed ich długoterminowym składowaniem, ponieważ uszkodzone egzemplarze mogą prowadzić do szybszego rozwoju pleśni i psucia się, co negatywnie wpływa na pozostałe, zdrowe warzywa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami w gospodarstwie domowym lub w handlu detalicznym.

Pytanie 19

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. niegazowanych wód mineralnych

B. warzyw zielonych

C. niskotłuszczowego nabiału

D. kasz o małych ziarnach

Dieta ubogoenergetyczna ma na celu redukcję spożycia kalorii, co jest kluczowe w procesach odchudzania i kontroli masy ciała. Kasze drobnoziarniste, takie jak kasza manna czy kasza jęczmienna, mają stosunkowo wysoką gęstość energetyczną w porównaniu do innych produktów, co oznacza, że zawierają więcej kalorii na jednostkę objętości. Ograniczenie ich spożycia pozwala na większą swobodę w doborze innych, mniej kalorycznych produktów, co jest szczególnie istotne dla osób dążących do ubytku masy ciała. W praktyce dobrym rozwiązaniem jest zastępowanie kasz drobnoziarnistych zdrowszymi alternatywami, takimi jak warzywa czy pełnoziarniste zboża. Dodatkowo, według zaleceń dietetyków, warto zwrócić uwagę na odpowiednie bilansowanie posiłków, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych, jednocześnie ograniczając kaloryczność diety. Zastosowanie diety ubogoenergetycznej powinno być również konsultowane ze specjalistą, aby uniknąć potencjalnych niedoborów żywieniowych.

Pytanie 20

Jakie urządzenie powinno być zastosowane do precyzyjnego rozdrabniania oraz emulgowania masy mięsnej mielonej, a także do mieszania jej z przyprawami?

A. Krajalnica

B. Wilk

C. Kuter

D. Masownica

Wilk, masownica i krajalnica to różne urządzenia w branży mięsnej, ale chyba nie rozwiążą wszystkich problemów związanych z rozdrobnieniem i emulgowaniem mięsa. Wilk co prawda miewa swoje zastosowanie, ale nie emulguje tak, jakby powinien. Emulsja to coś, co wymaga precyzji, a wilk tego nie zaoferuje. Masownica może mieszać mięso z solą i przyprawami, ale nie potrafi uzyskać gładkiej masy. Krajalnica? No, ona kroi, ale to nie to samo co emulgowanie. Właściwie to często się zdarza, że ludzie mylą te urządzenia, a to może prowadzić do błędnych decyzji w produkcji, co potem odbija się na jakości finalnego produktu. Z mojego doświadczenia, warto się zastanowić nad tym, jakie narzędzia wybierać, żeby wszystko było efektywne i jakość była na wysokim poziomie.

Pytanie 21

Zgodnie z wytycznymi HACCP, w jakiej temperaturze należy rozmrażać mięso?

A. 16°C

B. 8°C

C. 12°C

D. 4°C

Odpowiedzi 12°C, 8°C i 16°C są nieodpowiednie z punktu widzenia zasad HACCP oraz bezpieczeństwa żywności. Temperatura 12°C jest zbyt wysoka, ponieważ znajduje się w strefie, w której bakterie mogą się szybko rozwijać. W szczególności, wiele patogennych bakterii, takich jak Listeria monocytogenes, może rozwijać się w niskich temperaturach, a powyżej 4°C ich aktywność wzrasta. Na poziomie 8°C ryzyko wzrostu mikroorganizmów również jest znaczne, co może prowadzić do rozwoju chorób wywołanych przez spożycie zanieczyszczonego mięsa. Z kolei temperatura 16°C to już zbyt wysoki poziom, który zdecydowanie przekracza granice strefy bezpiecznej. W kontekście zachowania bezpieczeństwa żywności, istotne jest zrozumienie pojęcia 'strefy niebezpiecznej', która obejmuje zakres temperatur od 5°C do 60°C. W tym zakresie bakterie mogą się mnożyć w tempie wykładniczym, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego. Dlatego kluczowe jest, aby nie rozmrażać mięsa w temperaturach, które mogą sprzyjać rozwojowi patogenów. W praktyce, zamiast wybierać wyższe temperatury, należy stosować metody takie jak rozmrażanie w lodówce, w zimnej wodzie lub w mikrofalówce, co pozwala na zachowanie bezpieczeństwa żywności i minimalizowanie ryzyka.

Pytanie 22

Jakie danie można przygotować, stosując technikę smażenia w głębokim tłuszczu?

A. eskalopek cielęcych

B. placków ziemniaczanych

C. jabłek w cieście

D. kotletów de volaille

Zastosowanie techniki smażenia w głębokim tłuszczu do przygotowania kotletów de volaille jest odpowiednie ze względu na charakterystykę tego dania. Kotlety de volaille to mięso z kurczaka, zawierające w środku masło lub farsz, które zapobiega ich wysuszeniu podczas obróbki termicznej. Smażenie w głębokim tłuszczu zapewnia równomierne i szybkie podgrzewanie, co jest kluczowe dla uzyskania soczystości mięsa. Dzięki temu procesowi, zewnętrzna warstwa panierki nabiera chrupkości, a wnętrze pozostaje delikatne i aromatyczne. W praktyce, przed umieszczeniem kotletów w gorącym tłuszczu, zaleca się ich dokładne obtoczenie w jajku i bułce tartej, co dodatkowo wzmacnia efekt chrupkości. Warto również pamiętać, że temperatura smażenia powinna wynosić około 175-180°C, co jest zgodne z branżowymi standardami, aby uniknąć wchłonięcia nadmiernej ilości tłuszczu. Jest to technika często stosowana w profesjonalnych kuchniach, gdzie jakość i prezentacja dania są kluczowe.

Pytanie 23

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. smażona

B. zapiekana

C. duszona

D. gotowana

Marchewka z groszkiem często mylnie kojarzona jest z technikami takimi jak zapiekanka, smażenie czy gotowanie. Pierwsza z tych metod, zapiekanka, na ogół polega na pieczeniu potrawy w piekarniku z dodatkiem serów, sosów lub innych składników, co zupełnie nieoddaje charakteru duszonej marchewki z groszkiem. Taka technika zmienia strukturę warzyw i może prowadzić do utraty ich naturalnych wartości odżywczych, co jest sprzeczne z zasadami zdrowego gotowania. Smażenie, z kolei, wiąże się z użyciem dużej ilości tłuszczu, co zwiększa kaloryczność dania i może generować niezdrowe substancje chemiczne w procesie obróbki cieplnej. Gotowanie, choć technicznie poprawne, zazwyczaj polega na wrzucaniu składników do wrzącej wody, co może skutkować zbyt dużą utratą aromatów oraz składników odżywczych do wody. W kontekście duszenia, celem jest zachowanie intensywnego smaku i wartości odżywczych, co jest realizowane przez gotowanie w niewielkiej ilości płynu. Dlatego, choć inne techniki mają swoje zastosowanie w różnych potrawach, marchewka z groszkiem najlepiej oddaje swoje walory, gdy jest duszona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w dążeniu do wyrobienia dobrych nawyków kulinarnych oraz w kreowaniu zdrowego i smacznego jedzenia.

Pytanie 24

Maksymalny czas na schłodzenie potraw stworzonych w technologii Cook-chill (gotuj i schłodź) wynosi do

A. 10 godz

B. 6 godz

C. 8 godz

D. 4 godz

Maksymalny czas schładzania potraw w technologii Cook-chill wynosi 4 godziny. To kluczowy parametr w procesie zapewniającym bezpieczeństwo żywności oraz zachowanie jej jakości. W technologii Cook-chill, potrawy są najpierw gotowane, a następnie szybko schładzane do temperatury poniżej 5°C, co znacząco ogranicza rozwój bakterii. Zgodnie z normami HACCP, szybkie schładzanie pozwala na minimalizację ryzyka kontaminacji mikrobiologicznej. Przykładowo, potrawy, takie jak zupy czy dania mięsne, muszą być schładzane w tym czasie, aby zachować świeżość, smak oraz wartości odżywcze. W praktyce, aby skutecznie schłodzić potrawy, zaleca się użycie specjalistycznych urządzeń takich jak chłodnie blastowe, które zapewniają szybkie obniżenie temperatury. Prawidłowe przestrzeganie tego czasu schładzania jest niezbędne, aby uniknąć zagrożeń zdrowotnych oraz spełnić wymagania przepisów dotyczących obrotu żywnością.

Pytanie 25

W przechowalni o wilgotności 56-60% oraz z dozwolonym pośrednim dostępem naturalnego światła można składować

A. sery

B. jaja

C. tłuszcze

D. kasze

Kasze to fajne produkty zbożowe. Charakteryzują się tym, że mają niską aktywność enzymatyczną i dobrze znoszą różne warunki. Dlatego idealnie nadają się do trzymania w wilgotności 56-60%. W tych warunkach zachowują wszystkie swoje dobre cechy, a ryzyko pleśni czy innych niechcianych mikroorganizmów jest mniejsze. W odróżnieniu od niektórych innych produktów, kasze nie muszą być trzymane w kompletnym ciemnościach, co jest super, bo łatwiej je przechowywać. Można je trzymać w szczelnych pojemnikach i w ten sposób chronić je przed wilgocią czy różnymi zanieczyszczeniami. Warto pamiętać, że odpowiednia temperatura i wilgotność są kluczowe, żeby kasze długo zachowały swoją jakość i wartości odżywcze. Kasze gryczana i jaglana są szczególnie cenione za swoje zdrowotne właściwości i mogą być naprawdę dobrym fundamentem zrównoważonej diety.

Pytanie 26

Czynnikiem przyspieszającym proces zepsucia masła w trakcie jego przechowywania jest

A. niska temperatura powietrza

B. brak dostępu do światła

C. niska wilgotność powietrza

D. brak szczelnego opakowania

Brak dostępu światła nie jest czynnikiem decydującym o szybkości psucia się masła, ponieważ masło nie ulega znaczącemu zepsuciu pod wpływem światła, a jego trwałość zależy przede wszystkim od sposobu przechowywania. Niska wilgotność powietrza, mimo że może wpłynąć na niektóre produkty, nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na psucie się masła. W rzeczywistości, masło jest tłuszczem, który w odpowiednich warunkach, zwłaszcza w niskiej temperaturze, może zachować swoje właściwości przez dłuższy czas. Wysoka wilgotność powietrza mogłaby wpływać na masło, jednak nie jest to główny czynnik psucia. Niska temperatura powietrza jest ogólnie korzystna dla przechowywania masła, ponieważ spowalnia procesy utleniania i rozwój mikroorganizmów. Często mylone jest zjawisko psucia się z nieodpowiednim przechowywaniem, co prowadzi do błędnych wniosków o wpływie tych czynników. Najważniejszym aspektem jest zapewnienie szczelności opakowania, aby zminimalizować kontakt z powietrzem i drobnoustrojami, co jest zgodne z najlepszymi praktykami przechowywania produktów spożywczych.

Pytanie 27

Przygotowując wyroby z ciasta kluskowego, należy przesiać mąkę, a następnie wykonać następujące czynności:

A. wyrabianie, formowanie i zarabianie ciasta

B. zarabianie, wyrabianie i formowanie ciasta

C. zarabianie, formowanie i wyrabianie ciasta

D. wyrabianie, zarabianie i formowanie ciasta

Odpowiedź 'zarabianie, wyrabianie i formowanie ciasta' jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla proces przygotowania ciasta kluskowego. W pierwszym etapie, zarabianie polega na połączeniu mąki z innymi składnikami, takimi jak woda czy jaja, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej konsystencji. Wyrabianie ciasta to następny krok, który ma na celu nadanie mu elastyczności i jednorodności, co jest niezwykle istotne dla późniejszego formowania. W końcu formowanie ciasta polega na nadaniu mu odpowiedniego kształtu, co jest istotne dla estetyki i funkcjonalności gotowego produktu. Przykładem może być przygotowanie klusek śląskich, gdzie każdy z tych kroków wpływa na ostateczny smak i teksturę dania. Ważne jest, aby przestrzegać tej kolejności, gdyż niewłaściwe podejście może skutkować nieudanym wypiekiem. W branży kulinarnej, znajomość i stosowanie tych etapów jest zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na uzyskanie powtarzalnych i wysokiej jakości rezultatów.

Pytanie 28

Sekcja wysyłkowa zakładu gastronomicznego stanowi połączenie jego elementów

A. produkcyjnej z magazynową

B. produkcyjnej z usługowo-handlową

C. socjalnej z produkcyjną

D. magazynowej z usługowo-handlową

Dział ekspedycyjny zakładu gastronomicznego odgrywa kluczową rolę w integracji procesów produkcyjnych z usługowo-handlowymi. Odpowiedź, która wskazuje na to połączenie, jest poprawna, ponieważ dział ekspedycji zajmuje się nie tylko przygotowaniem potraw, ale także ich efektywnym dostarczaniem do klientów oraz zarządzaniem sprzedażą. W praktyce, aspekt produkcyjny obejmuje przygotowanie i pakowanie produktów, podczas gdy komponent usługowo-handlowy koncentruje się na obsłudze klienta, zarządzaniu zamówieniami oraz realizacji dostaw. Taki model działania ma na celu zwiększenie efektywności operacyjnej i satysfakcji klienta. W branży gastronomicznej stosuje się różnorodne standardy jakości, takie jak HACCP, które zapewniają bezpieczeństwo żywności zarówno w procesie produkcji, jak i podczas jej transportu. Ponadto, dobre praktyki w zakresie zarządzania logistyką w gastronomii podkreślają znaczenie sprawnego przepływu produktów, co jest osiągane dzięki ścisłej współpracy między działem produkcyjnym a sprzedażowym.

Pytanie 29

Na podstawie receptury, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej sałatki da się zrobić z 12 kg buraków?

A. 160 porcji

B. 100 porcji

C. 60 porcji

D. 120 porcji

Odpowiedź 100 porcji jest prawidłowa, ponieważ można to obliczyć na podstawie proporcji podanych w zadaniu. Z 0,6 kg buraków otrzymuje się 5 porcji sałatki. Aby znaleźć, ile porcji można uzyskać z 12 kg buraków, należy najpierw ustalić, ile porcji przypada na 1 kg buraków. Można to zrobić, dzieląc liczbę porcji przez wagę buraków: 5 porcji / 0,6 kg = 8,33 porcji na kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 12 kg: 8,33 porcji/kg * 12 kg = 100 porcji. W praktyce, wiedza o takich proporcjach jest niezwykle przydatna w gastronomii, zwłaszcza w przypadku planowania ilości jedzenia dla większych grup. Zrozumienie, jak przeliczać składniki, jest kluczowe, aby zminimalizować marnotrawstwo i zapewnić, że każda osoba otrzyma odpowiednią porcję. W branży gastronomicznej często korzysta się z podobnych obliczeń, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz sprostać wymaganiom klientów.

Pytanie 30

W jaki sposób należy przeprowadzać ocenę organoleptyczną żywności?

A. zmysłów osoby badającej.

B. odczynników chemicznych.

C. tabel do porównań.

D. sprzętu laboratoryjnego.

Ocenianie żywności na podstawie zmysłów to kluczowa sprawa, jeśli chodzi o jakość produktów. Tu chodzi o to, żeby spojrzeć na jedzenie, poczuć jego zapach, skosztować i dotknąć. To wszystko pozwala nam dokładniej ocenić, jak coś wygląda, pachnie, smakuje i jaką ma teksturę. Dla przykładu, jak specjalista chce sprawdzić, czy ryby są świeże, to zwraca uwagę na błyszczące oczy, zapach morza i jędrność mięsa. Zmysły są mega ważne w branży spożywczej – im lepsza jakość, tym bardziej zadowoleni klienci. Warto też wspomnieć, że taka ocena jest zgodna z wytycznymi organizacji jak Codex Alimentarius, które dbają o standardy jakości. Dobre praktyki produkcyjne (GMP) również mówią, że trzeba regularnie robić testy sensoryczne, żeby mieć pewność co do jakości surowców i gotowych produktów. Ocenianie sensoryczne jest także istotne podczas wymyślania nowych produktów, bo dobrze przeprowadzona analiza może przyczynić się do lepszego dostosowania ich do oczekiwań rynku.

Pytanie 31

Ile bułki czerstwej powinno się użyć do sporządzenia masy mięsnej z 6 kg mięsa, jeśli zawartość bułki czerstwej w stosunku do mięsa wynosi 20%?

A. 1200 g

B. 100 g

C. 120 g

D. 1000 g

Aby obliczyć ilość bułki czerstwej potrzebnej do przygotowania mięsnej masy mielonej z 6 kg mięsa, należy zastosować wzór oparty na procencie udziału bułki w stosunku do mięsa. W tym przypadku udział bułki wynosi 20%, co oznacza, że na każde 100% mięsa przypada 20% bułki. W związku z tym, obliczamy: 6 kg mięsa * 20% = 1,2 kg bułki czerstwej. Przekłada się to na 1200 g bułki, co odpowiada odpowiedzi numer 3. W praktyce w branży gastronomicznej stosuje się takie proporcje, aby zapewnić odpowiednią konsystencję oraz smak potraw. Użycie bułki czerstwej pozwala na uzyskanie lepszej tekstury masy mielonej, co jest istotne, zwłaszcza w przypadku dań takich jak kotlety mielone czy farsze. Wiele przepisów kulinarnych zaleca dodanie bułki w takich ilościach, aby zrównoważyć wilgotność oraz składniki mięsne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi.

Pytanie 32

Eliminację patogennych mikroorganizmów podczas obróbki cieplnej osiąga się po osiągnięciu oraz utrzymaniu wewnątrz tuszki drobiowej temperatury

A. 74 °C przez co najmniej 2 minuty

B. 65 °C przez co najmniej 1 minutę

C. 84 °C przez co najmniej 2 minuty

D. 55 °C przez co najmniej 1 minutę

Odpowiedź 74 °C przez co najmniej 2 minuty jest poprawna, ponieważ osiągnięcie takiej temperatury jest kluczowe dla skutecznego zniszczenia mikroorganizmów patogennych, które mogą być obecne w mięsie drobiowym. Praktyka ta opiera się na badaniach dotyczących bezpieczeństwa żywności, które wskazują, że utrzymanie temperatury 74 °C przez co najmniej 2 minuty zapewnia eliminację bakterii, takich jak Salmonella i Campylobacter, które są głównymi zagrożeniami podczas konsumpcji drobiu. W przemyśle spożywczym, normy sanitarno-epidemiologiczne, takie jak te zawarte w dokumentach HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), podkreślają znaczenie obróbki cieplnej jako kluczowego etapu w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności. Warto również zauważyć, że różne metody gotowania, takie jak pieczenie, gotowanie czy smażenie, powinny być dostosowane w taki sposób, aby zapewnić utrzymanie odpowiedniej temperatury przez wymagany czas. Przykładem może być pieczenie kurczaka w piekarniku, gdzie monitorowanie temperatury wewnętrznej za pomocą termometru jest niezbędne, aby uniknąć ryzyka zatrucia pokarmowego.

Pytanie 33

Wpływ światła na przechowywaną żywność

A. opóźnia rozwój mikroorganizmów

B. prowadzi do zakażeń mikrobiologicznych

C. przyspiesza proces wysychania

D. zwiększa tempo procesów utleniania

Zakażenie mikrobiologiczne nie jest bezpośrednio związane z dostępem światła, lecz z warunkami przechowywania, takimi jak temperatura, wilgotność oraz czas ekspozycji produktów na nieodpowiednie środowisko. Światło nie sprzyja rozwojowi drobnoustrojów w taki sposób, jak na przykład wilgotność czy zanieczyszczenie, które mogą prowadzić do ich rozwoju. Przyspieszanie wysychania produktów spożywczych również jest mylną koncepcją. Chociaż światło może mieć wpływ na temperaturę danego otoczenia, to wysychanie jest procesem bardziej związanym z cyrkulacją powietrza i wilgotnością, a nie bezpośrednio z dostępem światła. Wreszcie, stwierdzenie, że dostęp światła spowalnia rozwój drobnoustrojów, jest niezgodne z rzeczywistością. W rzeczywistości utlenianie, które przyspiesza się pod wpływem światła, może prowadzić do powstawania substancji, które stają się pożywką dla mikroorganizmów, co w konsekwencji zwiększa ryzyko zepsucia się żywności. Typowy błąd myślowy w takich przypadkach polega na myleniu wpływu światła na procesy chemiczne i mikrobiologiczne, co prowadzi do niepoprawnych wniosków dotyczących jakości i bezpieczeństwa przechowywanej żywności. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że właściwe przechowywanie żywności wymaga nie tylko unikania kontaktu z światłem, ale także uwzględnienia innych czynników wpływających na jej trwałość.

Pytanie 34

Jakiego tłuszczu powinno się używać do smażenia ryby?

A. Masło roślinne

B. Sadło

C. Margaryna

D. Olej uniwersalny

Olej uniwersalny to najczęściej zalecany tłuszcz do smażenia ryb ze względu na swoje właściwości termiczne oraz neutralny smak. Ma wysoką temperaturę dymienia, co oznacza, że można go podgrzewać do wysokich temperatur bez ryzyka wydzielania szkodliwych substancji ani nieprzyjemnego zapachu. W praktyce oznacza to, że olej uniwersalny doskonale nadaje się do smażenia ryb, które wymagają krótkiego, intensywnego obróbki cieplnej. W przypadku smażenia ryb na oleju uniwersalnym, uzyskuje się chrupiącą skórkę, a mięso pozostaje soczyste. Dobrą praktyką jest także dobieranie oleju do rodzaju ryby i metody obróbki; przykładowo, olej rzepakowy, który jest często używany jako olej uniwersalny, charakteryzuje się korzystnym profilem kwasów tłuszczowych, co czyni go zdrowszym wyborem. Warto również pamiętać o zachowaniu właściwych proporcji oraz temperatury smażenia, aby zapewnić optymalny smak i teksturę potrawy.

Pytanie 35

Kilka dni przechowywania owoców i warzyw w szczelnych plastikowych pojemnikach prowadzi do

A. rozwoju i aktywności drobnoustrojów

B. zachowania cech organoleptycznych

C. hamowania wzrostu drobnoustrojów

D. zwiększenia bezpieczeństwa żywności

Wybór odpowiedzi, że zamknięte pojemniki pomagają w zachowaniu świeżości warzyw i owoców, może wynikać z niepełnego zrozumienia tego, jak działa proces psucia się żywności. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że ograniczenie powietrza to dobra rzecz, ale tak naprawdę to może prowadzić do nagromadzenia wilgoci, co sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii. Odpowiedzi, które mówią, że takie przechowywanie powstrzymuje rozwój drobnoustrojów, są mylne. Zamknięcie pojemnika nie eliminuje ich, a wręcz może powodować, że się rozwijają. W przemyśle spożywczym stosuje się różne metody, jak chłodzenie czy pakowanie w atmosferze ochronnej, które są dużo bardziej efektywne. Nie zapominaj, że nawet najlepsze opakowania nie mogą zastąpić odpowiednich warunków przechowywania i higieny, bo brak ich zrozumienia może powodować nieprzyjemne konsekwencje zdrowotne i finansowe.

Pytanie 36

Jakie świeże owoce, gdy są dodane do galaretek, mogą utrudnić ich stężenie?

A. Gruszki

B. Melony

C. Czereśnie

D. Ananasy

Melony, czereśnie i gruszki to owoce, które nie wykazują działania enzymatycznego wpływającego na proces żelowania. Mimo że mogą być smacznym dodatkiem do galaretek, ich wpływ na proces zestalania jest minimalny lub wręcz zaniedbywalny. Melony, na przykład, zawierają dużo wody, co może nieco wpłynąć na teksturę galaretki, ale nie ma to związku z enzymatycznym rozkładem białek, jak w przypadku ananasów. Czereśnie i gruszki również nie mają takich enzymów, co sprawia, że są powszechnie stosowane w deserach na bazie żelatyny. Niemniej jednak, często występujące nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych wniosków, że każdy świeży owoc może mieć negatywny wpływ na galaretki. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych właściwości owoców, które mogą wpływać na proces kulinarny. W kontekście nauki o żywności, ważne jest, aby rozróżniać owoce na podstawie ich składników enzymatycznych i jak te składniki mogą oddziaływać z innymi produktami, w tym żelatyną. Dlatego, podczas przygotowywania potraw wymagających żelatyny, warto sięgać po owoce, które nie zawierają aktywnych enzymów, co pozwoli uniknąć problemów z konsystencją i efektem końcowym.

Pytanie 37

Posiłki serwowane w niektórych lokalach gastronomicznych w formie bufetu pomiędzy śniadaniem a obiadem to

A. wielka gala bufetów

B. bufet śniadaniowy.

C. breakfast.

D. brunch.

Odpowiedzi takie jak 'breakfast', 'bufet śniadaniowy' czy 'wielka gala bufetów' odzwierciedlają powszechne nieporozumienia dotyczące terminologii gastronomicznej. Breakfast, czyli śniadanie, to posiłek spożywany zazwyczaj rano, który koncentruje się na potrawach typowych dla tego czasu dnia, jak jajka, pieczywo czy płatki zbożowe. Z kolei bufet śniadaniowy odnosi się do formy serwowania posiłków, gdzie goście mogą samodzielnie wybierać z szerokiej gamy potraw, co jest zupełnie inną koncepcją niż brunch. Wielka gala bufetów to termin, który sugeruje bardziej formalne wydarzenie, często związane z bankietami czy przyjęciami, a nie codzienną ofertą restauracji. Warto zwrócić uwagę, że brunch jest unikalnym połączeniem dwóch posiłków, natomiast inne odpowiedzi nie uwzględniają tej charakterystycznej cechy. Typowym błędem jest mówienie o brunchu jako o śniadaniu, co prowadzi do zrozumienia tej koncepcji w węższych ramach. Ponadto, niektórzy mogą mylić brunch z obiadem, jednak różnice w odpowiednich porach serwowania oraz typowych potrawach są kluczowe dla zrozumienia tej gastronomicznej klasyfikacji.

Pytanie 38

Wywar na bazie kości i warzyw powinien być przygotowany w sposób opisany poniżej:

A. kości zalać wrzątkiem, krótko gotować, następnie dodać warzywa, sól oraz przyprawy, gotować na dużym ogniu, odcedzić

B. kości i warzywa zalać zimną, osoloną wodą z przyprawami, gotować krótko na dużym ogniu

C. kości zalać zimną wodą, gotować powoli, do gotującego się wywaru dodać włoszczyznę i przyprawy, gotować do miękkości, odcedzić

D. kości oraz warzywa zalać wrzącą, osoloną wodą, gotować na małym ogniu do miękkości, odcedzić

Spora część ludzi robi błędy przy przygotowywaniu wywaru kostno-warzywnego, a to głównie przez złe podejście do temperatury i metody gotowania. Zalewanie kości wrzącą wodą to kiepski pomysł, bo szybko wyciągamy tłuszcze i zanieczyszczenia, co psuje smak. Gotowanie na dużym ogniu też nie przynosi dobrych efektów, bo składniki gotują się nierównomiernie i płyn wychodzi mętny, a smaku to w ogóle nie podkręca. No i to dodawanie włoszczyzny na początku, zamiast na etapie, gdy kości są już trochę podgotowane, to błąd – warzywa nie mają szansy oddać swojego smaku, przez co wywar jest mniej intensywny. Takie metody są wbrew zasadom gotowania, które mówią, że smaki powinny być wydobywane powoli i w spokoju. Przygotowując wywar, trzeba też mądrze używać przypraw i soli, żeby nie przytłoczyć naturalnych aromatów. Jak załapiesz te zasady, to wywary będą miały bogaty smak i odpowiednią konsystencję, co jest zgodne z tradycją, ale też z tym, czego oczekujemy w nowoczesnej kuchni.

Pytanie 39

Alkaloid, który nadaje papryce ostry oraz palący smak, to

A. kapsaicyna

B. piperyna

C. teobromina

D. teina

Teobromina, piperyna oraz teina to substancje, które mogą być mylone z kapsaicyną, jednak każda z nich ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, które odróżniają je od kapsaicyny. Teobromina, znajdująca się w kakao, jest alkaloidem o działaniu pobudzającym, ale nie ma związku z ostrym smakiem papryki. Jej wpływ na organizm polega na rozszerzaniu naczyń krwionośnych oraz działaniu moczopędnym, co jest zupełnie innym mechanizmem niż działanie kapsaicyny. Piperyna, obecna w czarnym pieprzu, wpływa na smak, ale jest znacznie mniej intensywna w swoim działaniu niż kapsaicyna. Chociaż piperyna również wywołuje pewne uczucie pieczenia, to nie jest źródłem ostrości w papryce. Z kolei teina, występująca w herbacie, jest alkaloidem, który ma działanie stymulujące, ale nie ma żadnego związku z piekącym smakiem. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych alkaloidów o działaniu stymulującym z substancjami, które wpływają na smak. Warto zwrócić uwagę na różnice w chemicznych właściwościach tych związków, co pozwoli lepiej zrozumieć ich funkcje i zastosowanie w kuchni oraz medycynie. Dlatego znajomość kapsaicyny i jej unikalnych właściwości jest kluczowa dla prawidłowego rozpoznawania i wykorzystywania składników odżywczych w diecie.

Pytanie 40

Smalec powinien być przechowywany w temperaturze w zakresie od 0 °C do 4 °C, aby uniknąć jego

A. jełczeniu

B. dojrzewania

C. autolizie

D. stężeniu

Smalec, jako tłuszcz zwierzęcy, jest szczególnie podatny na proces jełczenia, który zachodzi wskutek utleniania lipidów. Przechowywanie smalcu w temperaturze od 0 °C do 4 °C spowalnia aktywność enzymów i mikroorganizmów odpowiedzialnych za ten proces, co przyczynia się do dłuższego zachowania świeżości i jakości produktu. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przechowywanie smalcu w lodówce, co jest zalecane aby uniknąć nieprzyjemnych zapachów oraz utraty wartości odżywczych. Ponadto, właściwe warunki przechowywania wpisują się w standardy żywnościowe, które podkreślają znaczenie kontrolowania temperatury przechowywania produktów tłuszczowych. Jełczenie może prowadzić do powstawania szkodliwych dla zdrowia substancji, dlatego znajomość tego procesu oraz metod jego zapobiegania jest kluczowa w dbaniu o bezpieczeństwo żywności. Warto zatem stosować się do zaleceń dotyczących przechowywania smalcu, aby cieszyć się jego walorami smakowymi i zdrowotnymi przez dłuższy czas.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej