Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 10 marca 2025 11:06
  • Data zakończenia: 10 marca 2025 11:17

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wartość liczby ABBA zapisana w systemie heksadecymalnym odpowiada w systemie binarnym liczbie

A. 0101 1011 1011 0101
B. 1010 1011 1011 1010
C. 1010 1111 1111 1010
D. 1011 1010 1010 1011
Liczba ABBA w systemie heksadecymalnym składa się z czterech cyfr: A, B, B, A. Każda z tych cyfr odpowiada czterem bitom w systemie binarnym. Cyfra A w heksadecymalnym odpowiada wartości 10 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej zapisuje się jako 1010. Cyfra B odpowiada wartości 11 w systemie dziesiętnym, co w postaci dwójkowej to 1011. Kiedy umieścimy te wartości w kolejności odpowiadającej liczbie ABBA, otrzymujemy 1010 (A) 1011 (B) 1011 (B) 1010 (A). W rezultacie mamy pełną liczbę binarną: 1010 1011 1011 1010. Zrozumienie konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowe w informatyce, szczególnie w programowaniu i inżynierii oprogramowania, gdzie często musimy przekształcać dane między różnymi reprezentacjami. Dobra praktyka w tej dziedzinie obejmuje również zrozumienie, jak te konwersje wpływają na wydajność i użycie pamięci w aplikacjach, co jest istotne w kontekście optymalizacji kodu i działania algorytmów.

Pytanie 2

W komputerach stacjonarnych zamontowane są karty sieciowe Ethernet 10/100/1000 z gniazdem RJ45. Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować w celu zbudowania sieci komputerowej zapewniającej najwyższą przepustowość?

A. Światłowód wielomodowy
B. Kabel UTP kategorii 5
C. Światłowód jednomodowy
D. Kabel UTP kategorii 5e
Kabel UTP kategorii 5e to najlepszy wybór dla stacji roboczych wyposażonych w karty sieciowe Ethernet 10/100/1000, ponieważ obsługuje przepustowość do 1 Gbps na długości do 100 metrów. W porównaniu do jego poprzednika, kategorii 5, kabel 5e zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz wyższą jakość sygnału, co jest kluczowe w środowiskach o wysokim natężeniu ruchu sieciowego. Przykład zastosowania to biura, gdzie wiele urządzeń łączy się z siecią lokalną. Warto również zwrócić uwagę, że zgodność z normą TIA/EIA-568-B sprawia, iż kable kategorii 5e są szeroko stosowane w nowoczesnych instalacjach sieciowych. W przypadku budowy sieci w firmie, użycie tego typu kabli zapewnia stabilność i wydajność, co przekłada się na lepszą obsługę aplikacji wymagających dużych prędkości transmisji, takich jak wideokonferencje czy transfer dużych plików.

Pytanie 3

Jaki protokół jest stosowany przez WWW?

A. HTTP
B. IPSec
C. FTP
D. SMTP
Protokół HTTP (HyperText Transfer Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieci WWW, umożliwiającym przesyłanie danych pomiędzy serwerami a klientami (przeglądarkami internetowymi). Jest to protokół aplikacyjny, który działa na warstwie aplikacji modelu OSI. HTTP definiuje zasady, jakimi posługują się klienci i serwery do wymiany informacji. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarkę, przeglądarka wysyła zapytanie HTTP do serwera, który następnie odpowiada przesyłając żądane zasoby, takie jak strony HTML, obrazy czy pliki CSS. Protokół ten obsługuje różne metody, takie jak GET, POST, PUT, DELETE, co pozwala na różne sposoby interakcji z zasobami. Warto również zwrócić uwagę na rozwinięcie tego protokołu w postaci HTTPS (HTTP Secure), który dodaje warstwę szyfrowania dzięki zastosowaniu protokołu TLS/SSL, zwiększając bezpieczeństwo przesyłanych danych. Znajomość HTTP jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się tworzeniem aplikacji internetowych oraz zarządzaniem treścią w sieci, ponieważ umożliwia efektywne projektowanie interfejsów oraz lepsze zrozumienie działania serwisów internetowych.

Pytanie 4

Jakie polecenie w systemie Linux nie pozwala na diagnozowanie sprzętu komputerowego?

A. top
B. lspci
C. ls
D. fsck
Wybór poleceń takich jak 'top', 'fsck' czy 'lspci' jako narzędzi do diagnostyki sprzętu komputerowego może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich rzeczywistych funkcji i zastosowania. 'Top' to narzędzie monitorujące, które wyświetla aktualny stan procesów działających w systemie oraz ich wykorzystanie zasobów systemowych, takich jak CPU i pamięć. Choć przydatne w kontekście monitorowania wydajności, nie ma on na celu diagnostyki sprzętu w sensie sprzętowych usterek czy problemów z urządzeniami. Z kolei 'fsck' (file system consistency check) jest narzędziem do sprawdzania integralności systemu plików, co czyni go przydatnym w kontekście problemów z danymi, ale nie jest narzędziem diagnostycznym dla sprzętu komputerowego. Wreszcie, 'lspci' to polecenie, które służy do wyświetlania informacji o urządzeniach PCI w systemie, co może być użyteczne w identyfikacji komponentów sprzętowych, jednak nie diagnozuje ich stanu ani nie wskazuje na potencjalne problemy. Takie mylne rozumienie funkcji tych poleceń może wynikać z niepełnego zrozumienia ich specyfiki oraz różnicy pomiędzy monitorowaniem a diagnostyką. Warto zatem pamiętać, że właściwe narzędzia do diagnostyki sprzętu to te, które rzeczywiście analizują stan fizyczny komponentów, a nie tylko ich działanie w kontekście systemu operacyjnego.

Pytanie 5

Do zarządzania konfiguracją grup komputerowych oraz użytkowników w systemach Windows Server, należy wykorzystać narzędzie

A. MMC
B. UNC
C. RDP
D. GPMC
RDP, czyli Remote Desktop Protocol, to protokół umożliwiający zdalny dostęp do komputerów z systemem Windows. Chociaż pozwala na zdalne połączenia z komputerami, jego funkcjonalność nie obejmuje centralnego zarządzania konfiguracją grup komputerów i użytkowników. UNC (Universal Naming Convention) to standardowy sposób identyfikacji zasobów sieciowych, ale nie jest narzędziem do zarządzania politykami. Z kolei MMC, czyli Microsoft Management Console, to framework, który pozwala na zarządzanie różnymi komponentami systemu Windows, jednak sam w sobie nie zapewnia dedykowanych funkcji do zarządzania politykami grupowymi. Często mylone jest przekonanie, że te narzędzia mogą pełnić funkcję GPMC, co prowadzi do nieporozumień. RDP nie ma możliwości edytowania polityk grupowych ani ich stosowania w obrębie domeny. UNC również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania politykami, a MMC, mimo iż jest użyteczne, wymaga dodatkowych komponentów, aby zarządzać politykami grupowymi, co sprawia, że nie jest tak efektywne i wygodne jak GPMC. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że każde narzędzie do zarządzania systemem może być użyte do polityki grupowej, co jest myśleniem wprowadzającym w błąd. Zrozumienie różnicy między tymi narzędziami oraz ich specyficznymi funkcjami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami IT.

Pytanie 6

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 MB/s
B. 1 Mbit/s
C. 1 GB/s
D. 1 Gbit/s
Odpowiedź 1 Gbit/s jest prawidłowa, ponieważ standard 1000Base-T, który jest częścią rodziny standardów Ethernet, zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 1 gigabit na sekundę. Jest to technologia szeroko stosowana w nowoczesnych sieciach lokalnych, pozwalająca na szybki transfer danych przy użyciu skrętkowych kabli miedzianych kategorii 5e lub wyższej. Przykładem zastosowania tego standardu może być budowanie infrastruktury sieciowej w biurach oraz centrach danych, gdzie wymagana jest duża przepustowość. Standard 1000Base-T korzysta z kodowania 4D-PAM5, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego pasma i minimalizację zakłóceń. Dodatkowo, w porównaniu do starszych standardów, takich jak 100Base-TX, 1000Base-T oferuje znacznie lepszą wydajność, co czyni go preferowanym wyborem dla aplikacji wymagających przesyłania dużych ilości danych, takich jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy wirtualizacja. Regularne korzystanie z tego standardu i jego wdrażanie w sieciach lokalnych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia przyszłość sieci i elastyczność w dostosowywaniu się do rosnących potrzeb użytkowników.

Pytanie 7

Jakie materiały eksploatacyjne wykorzystuje się w rzutniku multimedialnym?

A. bęben światłoczuły
B. filament
C. lampa projekcyjna
D. fuser
Lampa projekcyjna jest kluczowym elementem rzutników multimedialnych, odpowiedzialnym za generowanie obrazu, który następnie jest wyświetlany na ekranie. To właśnie lampa, najczęściej typu DLP lub LCD, emituje światło, które przechodzi przez soczewki i filtry, tworząc wyraźny obraz. W praktyce, lampa projekcyjna umożliwia wyświetlanie prezentacji, filmów i innych treści wizualnych w różnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe wymagają, aby lampy miały określoną jasność (mierzoną w lumenach) oraz długi czas życia, co sprawia, że ich wybór ma ogromne znaczenie dla jakości projekcji. Przykładowo, w salach konferencyjnych i edukacyjnych stosuje się rzutniki z lampami o wysokiej wydajności, co pozwala na użycie ich w jasnych pomieszczeniach, minimalizując wpływ otoczenia na widoczność wyświetlanego obrazu. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia konserwacja i wymiana lampy, zgodnie z zaleceniami producenta, zapewnia optymalną jakość obrazu oraz wydłuża żywotność urządzenia.

Pytanie 8

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Pośrednim
B. Kampusowym
C. Budynkowym
D. Głównym
MDF, czyli Main Distribution Frame, jest kluczowym punktem w sieci okablowania strukturalnego, pełniącym rolę głównego węzła dystrybucyjnego. Funkcjonuje jako centralny punkt, w którym łączą się różnego rodzaju media i sygnały z różnych źródeł. Umożliwia to efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnałów do poszczególnych rozdzielni budynkowych oraz do użytkowników końcowych. Przykładem praktycznego zastosowania MDF jest jego obecność w dużych biurowcach czy kampusach akademickich, gdzie z jednego punktu dystrybucyjnego rozdzielane są sygnały do różnych pomieszczeń. Dzięki temu możliwe jest nie tylko uporządkowanie infrastruktury, ale także ułatwienie konserwacji i rozbudowy sieci w przyszłości. Według standardów EIA/TIA-568, MDF powinien być zlokalizowany w centralnym miejscu, aby minimalizować długość kabli oraz poprawić jakość sygnału, co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności komunikacyjnej.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. history
B. chmod
C. echo
D. uptime
Polecenie 'chmod' jest używane do zmiany uprawnień plików i katalogów w systemie Linux. Jego funkcjonalność jest kluczowa w kontekście bezpieczeństwa systemu, ponieważ pozwala administratorom na precyzyjne zarządzanie, kto może odczytać, zapisać lub wykonywać dany plik. Jednakże, nie ma to nic wspólnego z wyświetlaniem informacji o czasie działania systemu czy liczbie zalogowanych użytkowników. Zrozumienie roli 'chmod' jest istotne, ale w kontekście tego pytania, nie jest odpowiednie. Z kolei polecenie 'history' służy do wyświetlania historii wcześniej wykonanych poleceń w terminalu. Chociaż to narzędzie jest przydatne do śledzenia działań użytkownika, nie dostarcza informacji o czasie działania systemu czy liczbie zalogowanych osób. Warto zauważyć, że błędne wskazanie 'history' może wynikać z nieporozumienia co do funkcji, jakie pełnią różne polecenia w Linuxie. Ostatnią z wymienionych opcji jest 'echo', które po prostu wyświetla tekst w terminalu, ale również nie ma związku z monitorowaniem czasu czy użytkowników systemu. Rozumienie tych narzędzi i ich właściwych zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami Linux, a ich mieszanie prowadzi do błędnych wniosków i może powodować problemy w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 10

Oblicz całkowity koszt materiałów potrzebnych do zbudowania sieci w topologii gwiazdy dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając kabli o długości 2 m. Ceny materiałów są wskazane w tabeli.

Nazwa elementuCena jednostkowa brutto
przełącznik80 zł
wtyk RJ-451 zł
przewód typu „skrętka"1 zł za 1 metr

A. 92 zł
B. 252 zł
C. 89 zł
D. 249 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z niepoprawnej kalkulacji kosztów materiałów potrzebnych do zbudowania sieci w topologii gwiazdy. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że w topologii gwiazdy każdy komputer jest podłączony do centralnego przełącznika, co wymaga odpowiedniej liczby przewodów i wtyków. Błędne obliczenia mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia ilości potrzebnych materiałów lub niewłaściwego zastosowania ich cen. Przykładowo, koszt 249 zł mógłby sugerować włączenie dodatkowych niepotrzebnych urządzeń lub błędne mnożenie elementów. Podobnie, opcja 252 zł może wynikać z podwojenia lub potrojenia kosztów jednostkowych przełącznika, co jest niezgodne z rzeczywistymi potrzebami topologii gwiazdy dla zaledwie trzech komputerów. Podstawowym błędem w takich sytuacjach jest nieuwzględnienie zasady działania i kosztów elementów w kontekście praktycznym. Aby unikać takich pomyłek, ważne jest zrozumienie struktury sieci i właściwe przypisanie kosztów do rzeczywiście używanych komponentów. Takie podejście pozwala na efektywne zarządzanie budżetem i zasobami, co jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych w środowiskach zawodowych.

Pytanie 11

Aby zapewnić maksymalną ochronę danych przy użyciu dokładnie 3 dysków, powinny one być przechowywane w macierzy RAID

A. RAID 10
B. RAID 6
C. RAID 5
D. RAID 50
RAID 5 to popularny poziom macierzy dyskowej, który wykorzystuje zarówno striping, jak i parzystość, co pozwala na zapewnienie bezpieczeństwa danych przy użyciu co najmniej trzech dysków. W przypadku utraty jednego dysku, dane mogą być odtworzone z pozostałych, dzięki zapisanej parzystości. RAID 5 jest często wykorzystywany w zastosowaniach, gdzie ważna jest zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo, na przykład w serwerach plików czy systemach baz danych. Warto zauważyć, że RAID 5 zapewnia efektywne wykorzystanie przestrzeni dyskowej, ponieważ tylko jeden dysk jest zarezerwowany na parzystość. Dodatkowo, przy zastosowaniu RAID 5 możliwe jest zwiększenie wydajności odczytu, co czyni go dobrym wyborem dla średnich i dużych organizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, RAID 5 należy stosować w środowiskach, które mogą tolerować awarię jednego dysku, ale nie więcej. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zabezpieczyć się przed innymi zagrożeniami, takimi jak usunięcie danych przez błąd ludzki czy złośliwe oprogramowanie.

Pytanie 12

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje, że jest to kabel typu skrętka z podwójnym ekranowaniem?

A. SFTP
B. FTP
C. UTP
D. S-STP
Wybór odpowiedzi spośród dostępnych opcji może prowadzić do pewnych nieporozumień związanych z terminologią używaną do opisania różnych typów kabli sieciowych. UTP (Unshielded Twisted Pair) to typ skrętki, który nie ma dodatkowego ekranowania, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia elektromagnetyczne. UTP jest powszechnie stosowany w standardowych aplikacjach sieciowych, ale nie nadaje się do środowisk o dużym poziomie zakłóceń. FTP (Foiled Twisted Pair) natomiast, stosuje ekran na poziomie całego kabla, co zapewnia pewną ochronę przed zakłóceniami, ale nie oferuje tak wysokiego poziomu izolacji jak S-STP. Z kolei odpowiedź SFTP (Shielded Foiled Twisted Pair) odnosi się do kabla, który ma ekran na poziomie par oraz dodatkowy ekran na poziomie całego kabla, ale nie jest to ekranowanie podwójne, jak w przypadku S-STP. Wybierając kabel do konkretnego zastosowania, istotne jest zrozumienie różnic między tymi typami, ponieważ niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów z jakością sygnału, stabilnością połączeń oraz zwiększonym ryzykiem utraty danych. Konsekwencje mogą być szczególnie dotkliwe w zastosowaniach krytycznych, gdzie stabilność i jakość transmisji są kluczowe.

Pytanie 13

Na ilustracji zaprezentowano zrzut ekranu z ustawień DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer o adresie IP 192.168.0.106

Ilustracja do pytania
A. utraci możliwość dostępu do internetu
B. zostanie schowany w sieci lokalnej
C. będzie widoczny publicznie w Internecie
D. będzie zabezpieczony przez firewalla
Stwierdzenie, że komputer w DMZ zostanie ukryty w sieci lokalnej, jest błędne, ponieważ DMZ to strefa zaprojektowana do umożliwienia zdalnego dostępu z Internetu. Komputery w DMZ są celowo widoczne i dostępne, aby umożliwić zdalne połączenia do usług, które hostują, takich jak serwery WWW czy aplikacje obsługujące klientów zewnętrznych. Koncepcja utraty dostępu do internetu przez umieszczenie w DMZ również jest niepoprawna. W rzeczywistości, komputer w DMZ pozostaje w pełni zdolny do komunikacji z Internetem, z tą różnicą, że jest bezpośrednio narażony na dostęp zewnętrzny, co może wiązać się z zagrożeniami bezpieczeństwa. Ostatnią błędną koncepcją jest myślenie, że DMZ zapewnia ochronę firewalla. W praktyce jest odwrotnie, ponieważ urządzenia w DMZ są często mniej chronione przez główny firewall sieciowy, co czyni je bardziej podatnymi na ataki. To dlatego umieszczanie komputerów w DMZ powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie konieczne, a urządzenia powinny być odpowiednio zabezpieczone innymi środkami ochrony, takimi jak własne firewalle czy regularne aktualizacje zabezpieczeń. W efekcie, DMZ jest narzędziem używanym w specyficznych przypadkach, gdzie dostępność usług zewnętrznych jest priorytetem, a nie metodą zabezpieczenia samego urządzenia.

Pytanie 14

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 127.0.0.1
B. 1.1.1.1
C. 128.0.0.1
D. 10.0.0.1
Adres IPv6 ::1 jest tożsamy z adresem IPv4 127.0.0.1, co oznacza, że oba odnoszą się do lokalnego hosta, czyli komputera, na którym jest wykonywana aplikacja lub system. Adres 127.0.0.1 jest standardowym adresem loopback w protokole IPv4, a ::1 pełni tę samą funkcję w protokole IPv6. Gdy próbujesz połączyć się z tym adresem, ruch sieciowy jest kierowany wewnętrznie, co jest użyteczne w testach oprogramowania, diagnozowaniu problemów lub rozwoju aplikacji. Użycie adresu loopback pozwala programistom i administratorom systemów na weryfikację, czy aplikacje działają poprawnie bez potrzeby korzystania z rzeczywistej sieci. Warto również zauważyć, że w praktyce sieciowej warto stosować te adresy do testowania, aby uniknąć niezamierzonych połączeń z innymi urządzeniami w sieci. Standard IETF RFC 4291 definiuje struktury IPv6, a RFC 791 odnosi się do IPv4, zapewniając ramy wiedzy dla tych dwóch protokołów.

Pytanie 15

W wyniku wydania polecenia: net user w konsoli systemu Windows, pojawi się

A. dane na temat parametrów konta zalogowanego użytkownika
B. spis kont użytkowników
C. informacja pomocnicza dotycząca polecenia net
D. nazwa bieżącego użytkownika oraz jego hasło
Niepoprawne odpowiedzi na to pytanie wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji polecenia 'net user'. Przykładowo, stwierdzenie, że to polecenie wyświetla pomoc dotyczącą polecenia net, jest mylne. W rzeczywistości, pomoc można uzyskać, wpisując 'net help' lub 'net user /?' w wierszu poleceń, co pozwala użytkownikowi na zapoznanie się z dostępnymi parametrami i opcjami. Z kolei twierdzenie, że polecenie to pokazuje nazwę aktualnego użytkownika i jego hasło, jest całkowicie błędne, ponieważ bezpieczeństwo haseł jest priorytetem w systemach operacyjnych. System Windows nie wyświetla haseł w sposób jawny ani nie oferuje ich do wglądu w odpowiedzi na komendy. Innym błędnym podejściem jest myślenie, że polecenie 'net user' generuje informacje o parametrach konta zalogowanego użytkownika. W rzeczywistości, aby uzyskać szczegółowe informacje o konkretnym koncie użytkownika, należałoby podać nazwę tego konta jako argument, co również jest czymś innym niż ogólne wyświetlanie wszystkich kont. Powszechnym błędem jest również zakładanie, że jedno polecenie może pełnić różnorodne funkcje, co często prowadzi do nieefektywnego zarządzania systemem. Zrozumienie, co konkretne polecenie rzeczywiście robi, jest kluczowe dla efektywnej administracji systemu i unikania pomyłek, które mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i dostępem.

Pytanie 16

Najlepszą metodą ochrony danych przedsiębiorstwa, którego biura znajdują się w różnych, odległych miejscach, jest wdrożenie

A. backupu w chmurze firmowej
B. kopii analogowych
C. kompresji strategicznych danych
D. kopii przyrostowych
Backup w chmurze firmowej stanowi najefektywniejsze zabezpieczenie danych dla firm z wieloma lokalizacjami, ponieważ umożliwia centralne zarządzanie danymi w sposób, który jest jednocześnie bezpieczny i dostępny. Wykorzystując chmurę, firmy mogą automatycznie synchronizować i archiwizować dane w czasie rzeczywistym, co minimalizuje ryzyko ich utraty. Przykładowo, w przypadku awarii lokalnego serwera, dane przechowywane w chmurze są nadal dostępne, co pozwala na szybkie przywrócenie operacyjności firmy. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 w zakresie zarządzania bezpieczeństwem informacji podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych oraz ich przechowywania w zewnętrznych, bezpiecznych lokalizacjach, co czyni backup w chmurze najlepszym rozwiązaniem z punktu widzenia zgodności z regulacjami branżowymi. Dodatkowo, chmura oferuje elastyczność w skalowaniu zasobów, co pozwala firmom na dostosowywanie swoich potrzeb w miarę ich rozwoju, a także na lepsze zarządzanie kosztami związanymi z infrastrukturą IT. W praktyce, wiele organizacji korzysta z rozwiązań takich jak Microsoft Azure, Amazon AWS czy Google Cloud, które zapewniają zaawansowane funkcje bezpieczeństwa oraz dostępności danych.

Pytanie 17

Serwer zajmuje się rozgłaszaniem drukarek w sieci, organizowaniem zadań do wydruku oraz przydzielaniem uprawnień do korzystania z drukarek

A. wydruku
B. FTP
C. plików
D. DHCP
Serwer wydruku to kluczowy komponent w zarządzaniu urządzeniami drukującymi w sieci. Jego główną funkcją jest rozgłaszanie dostępnych drukarek w sieci oraz kolejkowanie zadań wydruku, co oznacza, że może kontrolować, które zadania są realizowane w danym momencie. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z drukarek, które nie są bezpośrednio podłączone do ich komputerów. Serwer wydruku również przydziela prawa dostępu do drukarek, co pozwala na zabezpieczenie poufnych dokumentów oraz zarządzanie kosztami druku w organizacji. Przykładem zastosowania serwera wydruku jest firma, która posiada wiele drukarek w różnych lokalizacjach. Pracownicy mogą wysyłać zadania do jednego serwera, który następnie odpowiednio rozdziela te zadania do dostępnych drukarek, co zwiększa efektywność pracy. Stosowanie serwerów wydruku jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami IT, co prowadzi do oszczędności czasu i materiałów.

Pytanie 18

Administrator systemu Linux wykonał listę zawartości folderu /home/szkola w terminalu, uzyskując następujący wynik -rwx -x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wpisał polecenie: ```chmod ug=rw szkola.txt | ls -l``` Jaki rezultat jego działania zostanie pokazany w terminalu?

A. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
B. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
C. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
D. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt
Wybrane odpowiedzi nie odzwierciedlają poprawnego rozumienia mechanizmu zarządzania uprawnieniami w systemie Linux. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, pojawiają się poważne niedociągnięcia w interpretacji działania polecenia 'chmod'. Warto zauważyć, że uprawnienia są definiowane w trzech sekcjach: dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Zmiana uprawnień za pomocą 'chmod ug=rw' powoduje, że tylko te uprawnienia są przyznawane właścicielowi oraz grupie, natomiast uprawnienia dla pozostałych użytkowników pozostają nietknięte. Niektóre odpowiedzi sugerują, że uprawnienia dla wszystkich użytkowników uległyby zmianie, co jest błędne. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia kluczowych elementów składni polecenia 'chmod', w tym użycia operatorów przypisania (=) oraz ich konsekwencji dla uprawnień. W rzeczywistości, stosując polecenie 'chmod', należy zawsze mieć na uwadze, czy zmiany dotyczą wszystkich użytkowników, czy tylko określonych grup. Dodatkowo, przy przyznawaniu uprawnień, warto stosować zasady minimalnych uprawnień, aby zredukować ryzyko niewłaściwego dostępu do wrażliwych danych.

Pytanie 19

Na schemacie przedstawionej płyty głównej zasilanie powinno być podłączone do gniazda oznaczonego numerem

Ilustracja do pytania
A. 7
B. 5
C. 6
D. 3
Złącze numer 6 to faktycznie najlepsze miejsce do podłączenia zasilania na płycie głównej. Z reguły złącza zasilające są umieszczane w okolicy krawędzi, co zdecydowanie ułatwia dostęp i porządkowanie kabli w obudowie. Wiesz, że to wszystko jest zgodne z normami ATX? Te standardy mówią nie tylko o typach złączy, ale też o ich rozmieszczeniu. To złącze, które jest oznaczone jako ATX 24-pin, jest kluczowe, bo to dzięki niemu płyta główna dostaje odpowiednie napięcia do działania, od procesora po pamięć RAM czy karty rozszerzeń. Jeśli wszystko dobrze podłączysz, komputer działa stabilnie i nie grozi mu uszkodzenie. Pamiętaj, żeby na etapie montażu skupić się na prawidłowym wpięciu wtyczek z zasilacza – to nie tylko wpływa na porządek w środku komputera, ale także na jego wydajność i bezpieczeństwo. A tak przy okazji, dobrym pomysłem jest, żeby ogarnąć te kable, bo lepsza organizacja poprawia przepływ powietrza, co zdecydowanie wpływa na chłodzenie. Rekomenduję używanie opasek zaciskowych i innych gadżetów do kabli, bo dzięki temu łatwiej będzie utrzymać porządek.

Pytanie 20

Jaką topologię fizyczną sieci ukazuje przedstawiony rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazdy
B. Magistrali
C. Pełnej siatki
D. Podwójnego pierścienia
Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej używanych struktur w sieciach komputerowych. W tej topologii wszystkie urządzenia są podłączone do centralnego punktu, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Każde z urządzeń ma swój własny kabel, co oznacza, że jeśli jeden z kabli się uszkodzi, to reszta sieci dalej działa. To jest super ważne, bo łatwo można zlokalizować problem. W praktyce, topologia gwiazdy jest często wykorzystywana w sieciach lokalnych LAN, bo umożliwia łatwe dodawanie nowych urządzeń bez zakłócania działania już działających. Myślę, że dużą zaletą tej struktury jest to, że standardy takie jak Ethernet korzystają z gwiazdy, co zwiększa jej wydajność i niezawodność. Dodatkowo, cała komunikacja przez centralny punkt pozwala na lepsze monitorowanie dostępu i bezpieczeństwa. Tak więc, można powiedzieć, że to naprawdę elastyczne rozwiązanie.

Pytanie 21

Bezpośrednio po usunięciu istotnych plików z dysku twardego, użytkownik powinien

A. zainstalować narzędzie diagnostyczne
B. przeprowadzić test S. M. A. R. T. na tym dysku
C. ochronić dysk przed zapisywaniem nowych danych
D. wykonać defragmentację dysku
Podejście zakładające przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. po usunięciu plików jest nieoptymalne w kontekście odzyskiwania danych. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) ma na celu ocenę stanu technicznego dysku twardego i wykrycie potencjalnych problemów z jego wydajnością czy niezawodnością. Choć może być przydatny do monitorowania ogólnej kondycji dysku, nie wpływa na możliwość odzyskania skasowanych plików. Usunięcie plików nie jest objawem uszkodzenia dysku, a raczej błędu użytkownika. To samo dotyczy instalacji programów diagnostycznych; ich użycie nie pomoże w odzyskaniu danych, a jedynie dostarczy informacji o stanie dysku, co jest nieadekwatne w tej sytuacji. Defragmentacja dysku z kolei, mimo że może poprawić wydajność, jest całkowicie niezalecana po usunięciu plików. Proces ten reorganizuje dane, co w praktyce oznacza, że może nadpisać obszary pamięci, w których znajdowały się usunięte pliki. W rezultacie, działania te mogą doprowadzić do całkowitej utraty możliwości ich odzyskania. Kluczowym błędem jest przekonanie, że działania te pomogą w odzyskaniu danych, podczas gdy w rzeczywistości mogą one tylko pogorszyć sytuację. Dlatego najważniejsze jest zapobieganie zapisowi nowych danych na dysku i podejmowanie działań mających na celu ich odzyskanie zanim nastąpi jakiekolwiek nadpisanie. W przypadku utraty plików, zawsze zaleca się skorzystanie z profesjonalnych usług odzyskiwania danych, które stosują odpowiednie metody i narzędzia do odzyskiwania informacji bez ryzyka ich usunięcia.

Pytanie 22

W systemie Windows po wykonaniu polecenia systeminfo nie otrzyma się informacji o

A. zamontowanych kartach sieciowych
B. liczbie partycji podstawowych
C. zainstalowanych aktualizacjach
D. liczbie procesorów
Polecenie systeminfo w systemie Windows jest użytecznym narzędziem do uzyskiwania szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, w tym takich danych jak liczba procesorów, zainstalowane poprawki oraz zamontowane karty sieciowe. Jednakże, nie dostarcza ono informacji o liczbie partycji podstawowych. Partycje podstawowe są kluczowe w kontekście zarządzania dyskami, a ich konfiguracja i ilość można zweryfikować za pomocą narzędzi takich jak Disk Management lub polecenia diskpart. Te narzędzia są bardziej precyzyjne w analizie struktury dysku, co pozwala administratorom lepiej zarządzać przestrzenią dyskową i organizacją danych. Przykładowo, w sytuacji, gdy konieczne jest dodanie nowej partycji, znajomość liczby partycji podstawowych oraz ich typu jest kluczowa, aby uniknąć problemów z zarządzaniem danymi. Dobre praktyki w administracji systemami Windows obejmują regularne sprawdzanie i aktualizowanie tych informacji za pomocą odpowiednich narzędzi, co pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapewnienie jego stabilności.

Pytanie 23

Jakie polecenie należy wprowadzić w wierszu polecenia systemów Windows Server, aby zaktualizować dzierżawy adresów DHCP oraz przeprowadzić rejestrację nazw w systemie DNS?

A. ipconfig /renew
B. ipconfig /flushdns
C. ipconfig /release
D. ipconfig /registerdns
Polecenie 'ipconfig /registerdns' jest kluczowe w kontekście aktualizacji rejestracji nazw DNS w systemach Windows. Użycie tego polecenia powoduje, że komputer zgłasza się do serwera DNS, rejestrując swoją nazwę i przypisany adres IP. Jest to istotne w przypadku, gdy komputer otrzymuje nowy adres IP lub zmienia się jego konfiguracja sieciowa. Przykładowo, w środowisku z dynamicznym przydzielaniem adresów IP przez DHCP, to polecenie pozwala utrzymać aktualne wpisy DNS, dzięki czemu inne urządzenia w sieci mogą je łatwo znaleźć. W praktyce, administratorzy sieci często korzystają z tego polecenia po zmianach w konfiguracji sieci, aby upewnić się, że rejestracja w DNS jest zgodna z aktualną konfiguracją sprzętu, co znacząco poprawia efektywność komunikacji w sieci. Standardy branżowe, takie jak RFC 2136, podkreślają znaczenie dynamicznej aktualizacji DNS, co czyni to poleceniem niezbędnym w zarządzaniu siecią.

Pytanie 24

Standard IEEE 802.11b dotyczy typu sieci

A. bezprzewodowych
B. przewodowych
C. światłowodowych
D. telefonicznych
Norma IEEE 802.11b to standard bezprzewodowych sieci lokalnych (WLAN), który umożliwia komunikację w paśmie 2,4 GHz z maksymalną przepustowością do 11 Mbps. Jest to jeden z pierwszych standardów, które zyskały popularność w zastosowaniach domowych i biurowych. Dzięki technologii radiowej, IEEE 802.11b pozwala na łączenie urządzeń bez użycia kabli, co znacząco zwiększa elastyczność i mobilność użytkowników. W praktyce, standard ten jest powszechnie stosowany w routerach Wi-Fi oraz w różnych urządzeniach mobilnych, takich jak laptopy i smartfony. Ważnym aspektem jest to, że 802.11b korzysta z technologii DSSS (Direct Sequence Spread Spectrum), co zapewnia większą odporność na zakłócenia. W obliczu rosnącego zapotrzebowania na szybkie i wydajne połączenia bezprzewodowe, nowsze standardy, takie jak 802.11g czy 802.11n, oferują wyższe prędkości i lepszą wydajność, jednak 802.11b wciąż pozostaje istotnym punktem odniesienia w rozwoju technologii WLAN.

Pytanie 25

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. man
B. mkfs
C. fstab
D. fsck
Polecenie 'fsck' (File System Consistency Check) jest kluczowym narzędziem w systemie Linux, używanym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. W kontekście zarządzania danymi, utrzymanie integralności systemu plików jest niezwykle istotne, ponieważ może zapobiec utracie danych oraz zapewnić stabilność systemu operacyjnego. Przykładowe zastosowanie polecenia 'fsck' polega na uruchomieniu go na zamontowanej partycji, co pozwala na identyfikację i, jeśli to konieczne, automatyczne naprawienie błędów. Użytkownik może również skorzystać z opcji '-y', aby automatycznie akceptować wszystkie sugerowane poprawki. Warto podkreślić, że przed użyciem 'fsck' zalecane jest odmontowanie systemu plików, aby uniknąć dodatkowych problemów. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie systemu plików, zwłaszcza po nieprawidłowym wyłączeniu systemu lub awarii sprzętu, co może prowadzić do uszkodzenia danych. W kontekście standardów branżowych, 'fsck' jest zgodne z podstawowymi zasadami zarządzania systemem plików i utrzymania wysokiej dostępności danych.

Pytanie 26

Zastąpienie koncentratorów przełącznikami w sieci Ethernet doprowadzi do

A. rozszerzenia domeny rozgłoszeniowej.
B. potrzeby zmiany adresów IP.
C. redukcji liczby kolizji.
D. zmiany w topologii sieci.
Zrozumienie wpływu wymiany koncentratorów na przełączniki na topologię sieci i kolizje jest kluczowe dla prawidłowego projektowania sieci. Zmiana topologii sieci na ogół nie zachodzi tylko z powodu zmiany urządzeń sieciowych z koncentratorów na przełączniki. Topologia sieci odnosi się do fizycznego lub logicznego układu urządzeń w sieci, a sama wymiana sprzętu nie wpływa na tę strukturę. Zmiana adresów IP również nie jest konieczna w przypadku wymiany tych urządzeń, ponieważ adresy IP są przypisane do urządzeń końcowych, a nie do samych koncentratorów ani przełączników. Co więcej, wprowadzenie przełączników nie prowadzi do zwiększenia domeny rozgłoszeniowej, a wręcz przeciwnie – może ona zostać zmniejszona, ponieważ przełączniki ograniczają rozgłoszenie ramek tylko do odpowiednich portów, co zwiększa efektywność sieci. W praktyce, błędne zrozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci, co może powodować problemy z wydajnością oraz złożonością zarządzania ruchem sieciowym. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak różne urządzenia wpływają na funkcjonowanie sieci oraz jakie są ich role w kontekście wydajności i organizacji ruchu.

Pytanie 27

Drukarka została zainstalowana w systemie Windows. Aby ustawić między innymi domyślną orientację wydruku, liczbę stron na arkusz oraz kolorystykę, podczas jej konfiguracji należy skorzystać z opcji

A. prawa drukowania
B. zabezpieczenia drukarki
C. udostępniania drukarki
D. preferencji drukowania
Odpowiedzi związane z prawami drukowania, udostępnianiem drukarki oraz zabezpieczeniami nie odnoszą się właściwie do kwestii konfigurowania ustawień związanych z orientacją wydruku czy liczbą stron na arkuszu. Prawa drukowania odnoszą się do uprawnień, które określają, kto może korzystać z danej drukarki oraz jakie operacje mogą być wykonywane na dokumentach. Ustawienia te nie mają wpływu na same parametry wydruku, takie jak orientacja czy kolorystyka, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do omawianego zagadnienia. Z kolei udostępnianie drukarki dotyczy procesu umożliwiającego innym użytkownikom w sieci korzystanie z drukarki, a nie jej indywidualnej konfiguracji. Ta opcja jest ważna w kontekście sieciowym, ale nie wpływa na ustawienia wydruku, które wymagają indywidualnej konfiguracji na poziomie każdego komputera. Zabezpieczenie drukarki to kwestia ochrony przed nieautoryzowanym dostępem i zapewnienia, że tylko uprawnione osoby mogą z niej korzystać. Obejmuje to m.in. ustawienia hasła i kontroli dostępu, ale nie ma to nic wspólnego z orientacją wydruku czy ilością stron na arkuszu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w poprawnym zarządzaniu urządzeniami drukującymi i efektywnym wykorzystaniu ich możliwości.

Pytanie 28

Które z podanych poleceń w systemie Windows XP umożliwia sprawdzenie aktualnej konfiguracji adresu IP systemu Windows?

A. tcpconfig
B. ipedit
C. configip
D. ipconfig
Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania konfiguracji sieciowych komputera, w tym informacji o adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. Użycie 'ipconfig' jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy potrzebują diagnozować problemy z siecią. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', uzyskujemy szczegółowe informacje na temat wszystkich interfejsów sieciowych, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych konfliktów adresów IP lub problemów z połączeniem. Dzieje się to w kontekście standardów TCP/IP, które są fundamentem komunikacji w sieciach komputerowych. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie konfiguracji IP, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć problemów związanych z łącznością, co jest szczególnie istotne w organizacjach z rozbudowaną infrastrukturą sieciową.

Pytanie 29

Zamieszczony poniżej diagram ilustruje zasadę działania skanera

Ilustracja do pytania
A. 3D
B. ręcznego
C. płaskiego
D. bębnowego
Skanery 3D są zaawansowanymi urządzeniami, które umożliwiają tworzenie trójwymiarowych modeli obiektów z rzeczywistego świata. Działają na zasadzie skanowania obiektu z różnych kątów, często przy użyciu wiązek laserowych lub światła strukturalnego, aby dokładnie odwzorować jego kształt i strukturę powierzchni. Technologia ta jest szczególnie przydatna w przemyśle produkcyjnym, inżynierii odwrotnej, medycynie oraz branży rozrywkowej, np. w filmach czy grach komputerowych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja modeli. W praktyce skanery 3D znacząco przyspieszają proces projektowania, umożliwiając szybkie tworzenie cyfrowych kopii fizycznych obiektów, które mogą być analizowane, modyfikowane lub drukowane na drukarkach 3D. Właściwe kalibrowanie urządzenia i znajomość jego specyfikacji technicznych są kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników, zgodnych z branżowymi standardami. Zastosowanie skanera 3D w dziedzinie badań i rozwoju może prowadzić do innowacji dzięki możliwości szybkiego prototypowania i testowania nowych koncepcji.

Pytanie 30

Który z poniższych mechanizmów zapewni najwyższy stopień ochrony sieci bezprzewodowych w standardzie 802.11n?

A. WEP (Wired Equivalent Privacy)
B. WPA2 (Wi-Fi Protected Access II)
C. WPS (Wi-Fi Protected Setup)
D. WPA (Wi-Fi Protected Access)
WPA2 (Wi-Fi Protected Access II) jest najbardziej zaawansowanym mechanizmem zabezpieczeń dla sieci bezprzewodowych standardu 802.11n. Wprowadza on silne algorytmy szyfrowania oparty na AES (Advanced Encryption Standard), który jest znacznie bezpieczniejszy od starszych standardów, takich jak WEP czy WPA. Dzięki zastosowaniu protokołu 802.1X, WPA2 zapewnia także lepszą autoryzację użytkowników, co pozwala na bardziej kontrolowany dostęp do zasobów sieciowych. W praktyce, WPA2 jest standardem stosowanym w większości nowoczesnych routerów i punktów dostępowych, co czyni go de facto normą w zabezpieczaniu sieci bezprzewodowych. Przykładem zastosowania WPA2 jest jego użycie w sieciach domowych oraz biurowych, gdzie użytkownicy mogą korzystać z silnego szyfrowania, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu czy podsłuchiwania przesyłanych danych. Warto również wspomnieć, że WPA2 obsługuje różne tryby pracy, w tym Personal i Enterprise, co pozwala na elastyczne dostosowanie zabezpieczeń do różnych środowisk i potrzeb organizacji.

Pytanie 31

Jaki adres IP należy do grupy A?

A. 125.11.0.7
B. 239.0.255.15
C. 129.10.0.17
D. 217.12.45.1
Adres IP 125.11.0.7 należy do klasy A, co oznacza, że jego pierwszy oktet mieści się w zakresie od 1 do 126. Klasa A jest przeznaczona dla dużych organizacji i oferuje największą liczbę dostępnych adresów IP, co czyni ją idealną dla instytucji, które potrzebują dużych pul adresowych. W przypadku tej klasy, maska podsieci to zwykle 255.0.0.0, co pozwala na wiele możliwości segmentacji sieci. Przykładem zastosowania adresów klasy A mogą być duże firmy międzynarodowe, które posiadają rozbudowaną infrastrukturę sieciową i potrzebują wielu adresów IP do zarządzania różnymi oddziałami. Warto również zaznaczyć, że adresy IP z klasy A są często używane w systemach, które wymagają rozległych sieci lokalnych (LAN) z wieloma urządzeniami, takimi jak serwery, komputery oraz urządzenia mobilne. Dzięki temu, rozumienie klas adresacji IP oraz ich zastosowania jest kluczowe w zarządzaniu nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 32

Urządzeniem stworzonym do generowania etykiet oraz kodów kreskowych, które działa dzięki roztopieniu pokrywy specjalnej taśmy, co powoduje, że barwnik z taśmy przylega do materiału, na którym odbywa się drukowanie jest drukarka

A. laserowa
B. igłowa
C. termotransferowa
D. atramentowa
Drukarki igłowe, laserowe i atramentowe mają zupełnie inną zasadę działania niż termotransferowe, co niektórzy mogą mylić. Drukarki igłowe nie używają taśmy pokrytej barwnikiem, tylko przenoszą tusz na papier przez igły, więc do etykiet raczej się nie nadają, a bardziej do dokumentów. Ich rolą jest druki wielowarstwowe, a nie tworzenie etykiet, gdzie liczy się jakość i tożsamość marki. Zresztą, drukarki laserowe działają na zasadzie fuzji i nanoszą tonery na papier z wysoką temperaturą, co też nie zapewnia trwałości jak w termotransferowych. A drukarki atramentowe, mimo że potrafią robić ładne obrazy, często nie mają odpowiednich materiałów do druku etykiet, które muszą wytrzymywać różne warunki. Tak więc, jeśli ktoś wybiera te technologie do druku etykiet, to może mieć sporo problemów z jakością i trwałością, co w efekcie prowadzi do nieefektywności w logistyce. Dlatego lepiej przemyśleć, co się wybiera do druku etykiet.

Pytanie 33

Czym jest VOIP?

A. protokół służący do tworzenia połączenia VPN
B. protokół do dynamicznego routingu
C. protokół przeznaczony do przesyłania dźwięku w sieci IP
D. protokół przeznaczony do przesyłania materiałów wideo przez Internet
VOIP, czyli Voice over Internet Protocol, to technologia umożliwiająca przesyłanie głosu za pomocą protokołów internetowych. Dzięki VOIP możliwe jest prowadzenie rozmów telefonicznych przez Internet, co często wiąże się z niższymi kosztami w porównaniu do tradycyjnych linii telefonicznych. Przykłady zastosowania VOIP obejmują usługi takie jak Skype, Zoom, czy Google Meet, które umożliwiają zarówno rozmowy głosowe, jak i wideo. VOIP korzysta z różnych protokołów, takich jak SIP (Session Initiation Protocol) i RTP (Real-time Transport Protocol), które są standardami branżowymi zapewniającymi jakość i niezawodność połączeń. W praktyce, aby zapewnić wysoką jakość usług VOIP, ważne jest posiadanie odpowiednich zasobów sieciowych, takich jak odpowiednia przepustowość łącza oraz niskie opóźnienia, co jest kluczowe dla jakości dźwięku. W miarę jak technologia VOIP staje się coraz bardziej powszechna, jej zastosowanie w biznesie i komunikacji osobistej będzie się jeszcze bardziej rozwijać.

Pytanie 34

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 110
B. 80
C. 443
D. 20
Porty 20, 80 i 110 są nieprawidłowymi odpowiedziami w kontekście domyślnego portu dla serwera WWW działającego na protokole HTTPS. Port 20 jest wykorzystywany do przesyłania danych w protokole FTP (File Transfer Protocol), co nie ma związku z komunikacją HTTPS. Z kolei port 80 jest standardowym portem dla HTTP, co oznacza, że nie zapewnia on szyfrowania, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa danych przesyłanych w sieci. Użytkownicy często mylą HTTP z HTTPS, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących bezpieczeństwa połączeń internetowych. Port 110 natomiast służy do przesyłania wiadomości e-mail w protokole POP3 (Post Office Protocol), co również nie ma związku z protokołem HTTPS. Niezrozumienie, jak różne porty są przypisane do konkretnych protokołów, jest częstym błędem wśród osób uczących się o sieciach komputerowych. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z dokumentacją IANA oraz zrozumienie znaczenia poszczególnych portów dla różnych protokołów, co pomoże uniknąć błędów w przyszłości i zwiększy ogólną wiedzę na temat architektury sieci. W dobie rosnących zagrożeń w sieci, umiejętność identyfikacji odpowiednich portów oraz protokołów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i integralności przesyłanych danych.

Pytanie 35

Aby zatuszować identyfikator sieci bezprzewodowej, należy zmodyfikować jego ustawienia w ruterze w polu oznaczonym numerem

Ilustracja do pytania
A. 2
B. 3
C. 1
D. 4
Podstawowym błędem przy konfigurowaniu sieci bezprzewodowej jest mylne postrzeganie funkcji poszczególnych ustawień routera. Częstym nieporozumieniem jest przekonanie że opcja zmieniająca pasmo kanału numer 3 lub metoda szyfrowania WEP numer 4 wpływa na widoczność SSID sieci. Kanały oraz pasma odnoszą się do zakresu częstotliwości na jakich operuje sieć i mają na celu optymalizację połączenia poprzez minimalizację zakłóceń co nie jest związane z ukrywaniem sieci. Szyfrowanie z kolei dotyczy ochrony danych przesyłanych przez sieć a nie samej widoczności identyfikatora sieci. Skupienie się na szyfrowaniu WEP może być błędne ponieważ jest ono uznawane za przestarzałe i mało bezpieczne. Współczesne standardy zalecają stosowanie WPA2 lub WPA3 dla lepszej ochrony. Popularnym błędem jest również założenie że zmiana nazwy SSID w polu oznaczonym numerem 1 prowadzi do jego ukrycia. W rzeczywistości nazwa SSID jest nadal widoczna chyba że w ustawieniach routera zaznaczymy opcję ukrycia SSID co jak pokazuje obraz jest dostępne w polu numer 2. W przypadku ukrycia SSID urządzenia nadal mogą się łączyć z siecią jednak jej nazwa nie będzie widoczna w standardowej liście dostępnych sieci co może stanowić dodatkową barierę dla nieuprawnionych użytkowników choć nie zastąpi solidnych zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 36

Jaką standardową wartość maksymalnej odległości można zastosować pomiędzy urządzeniami sieciowymi, które są ze sobą połączone przewodem UTP kat.5e?

A. 100 m
B. 500 m
C. 10 m
D. 1000 m
Standardowa maksymalna odległość dla przewodów UTP kategorii 5e wynosi 100 metrów. Ta wartość jest określona w standardzie ANSI/TIA-568, który reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego w budynkach. Utrzymanie tej odległości jest kluczowe dla zachowania odpowiedniej jakości sygnału oraz minimalizacji strat sygnałowych, co z kolei wpływa na wydajność sieci. W praktyce, przy projektowaniu sieci lokalnych, instalatorzy muszą zwrócić szczególną uwagę na długości kabli, aby zapewnić optymalną wydajność. Na przykład, w biurach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci, stosowanie kabli UTP kat. 5e w maksymalnej zalecanej długości pozwala na stabilne i szybkie połączenia internetowe oraz efektywne przesyłanie danych. Warto również zauważyć, że przy używaniu przełączników, rozgałęźników lub innych urządzeń sieciowych, maksymalna długość 100 metrów odnosi się do całkowitej długości segmentu kablowego, co oznacza, że połączenia między urządzeniami powinny być starannie planowane.

Pytanie 37

W systemie Linux komenda ps wyświetli

A. listę bieżących procesów związanych z drukowaniem
B. ustawienia Proxy Server
C. listę bieżących procesów zalogowanego użytkownika
D. ustawienia serwera drukarek Print Server
Konfiguracja Proxy Server oraz konfiguracja serwera drukarek Print Server to zupełnie inne aspekty zarządzania systemem i nie są one związane z użyciem polecenia 'ps'. Proxy Server służy do pośredniczenia w komunikacji między klientami a serwerami, co ma na celu poprawę wydajności, bezpieczeństwa oraz zarządzania ruchem internetowym. Z kolei Print Server jest odpowiedzialny za zarządzanie zadaniami drukowania w sieci, umożliwiając użytkownikom dostęp do drukarek zdalnych. W kontekście systemów UNIX/Linux, 'ps' nie ma związku z tymi funkcjonalnościami, ponieważ jego głównym celem jest wyświetlanie procesów. Zrozumienie różnych aspektów zarządzania systemem jest kluczowe, aby nie mylić funkcji i narzędzi. Inny błąd polega na myśleniu, że 'ps' ma jakiekolwiek funkcje związane z drukowaniem. W rzeczywistości, do zarządzania procesami drukowania w systemach Linux służą inne narzędzia, takie jak 'lpstat' lub 'lpadmin'. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jak każde z tych narzędzi działa i jakie ma zastosowania, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków podczas zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 38

Jakie urządzenie zapewnia zabezpieczenie przed różnorodnymi atakami z sieci i może również realizować dodatkowe funkcje, takie jak szyfrowanie danych przesyłanych lub automatyczne informowanie administratora o włamaniu?

A. regenerator
B. punkt dostępowy
C. koncentrator
D. firewall sprzętowy
Regenerator, koncentrator i punkt dostępowy to urządzenia sieciowe, które pełnią różne funkcje, jednak żadne z nich nie zapewniają kompleksowej ochrony przed atakami z sieci. Regenerator jest używany do wzmacniania sygnału w sieciach rozległych, co nie ma związku z bezpieczeństwem. Koncentrator, będący urządzeniem do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej, działa na zasadzie przesyłania danych do wszystkich podłączonych urządzeń, co stwarza ryzyko związanego z bezpieczeństwem, gdyż nie segreguje ruchu, a zatem nie filtruje potencjalnych zagrożeń. Punkt dostępowy natomiast umożliwia bezprzewodowy dostęp do sieci, ale również nie zapewnia żadnej formy zabezpieczeń przed atakami z sieci. Zastosowanie tych urządzeń w kontekście ochrony sieci może prowadzić do błędnych wniosków o ich skuteczności w zakresie bezpieczeństwa. Kluczowe jest, aby w procesie projektowania architektury sieciowej uwzględnić odpowiednie technologie ochrony, takie jak firewalle, które są specjalnie zaprojektowane do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego. Ignorowanie znaczenia firewalla i poleganie na urządzeniach, które nie oferują takich funkcji, może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach i narażenia danych na ataki.

Pytanie 39

Wynikiem dodawania dwóch liczb binarnych 1101011 oraz 1001001 jest liczba w systemie dziesiętnym

A. 180
B. 201
C. 402
D. 170
Suma dwóch liczb binarnych 1101011 i 1001001 daje wynik 10110100 w systemie binarnym. Aby przekształcić ten wynik na system dziesiętny, możemy zastosować wzór, w którym każda cyfra binarna jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2. Obliczamy to w następujący sposób: 1*2^7 + 0*2^6 + 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0, co daje 128 + 0 + 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 0 = 178. Jednak oczywiście, błąd sumowania w odpowiedziach prowadzi do innej wartości. Warto pamiętać, że umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce i inżynierii, ponieważ pozwala na efektywne przetwarzanie i przechowywanie danych. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna przy programowaniu, cyfrowym przetwarzaniu sygnałów oraz w projektowaniu urządzeń elektronicznych, gdzie system binarny jest podstawowym językiem komunikacji.

Pytanie 40

Użytkownik systemu Linux, który pragnie usunąć konto innego użytkownika wraz z jego katalogiem domowym, powinien wykonać polecenie

A. userdel -d nazwa_użytkownika
B. sudo userdel -r nazwa_użytkownika
C. sudo userdel nazwa_użytkownika
D. userdel nazwa_użytkownika
W przypadku odpowiedzi 'userdel nazwa_użytkownika', 'sudo userdel nazwa_użytkownika' czy 'userdel -d nazwa_użytkownika', jest parę poważnych błędów w rozumieniu działania polecenia 'userdel'. Na przykład, wybierając 'userdel nazwa_użytkownika', osoba bez uprawnień superużytkownika nie usunie innego konta. To jest kluczowe, bo w systemach, gdzie jest wielu użytkowników, bezpieczeństwo i kontrola dostępu są mega ważne. Odpowiedź 'sudo userdel nazwa_użytkownika' nie bierze pod uwagę usunięcia katalogu domowego, co może być ryzykowne, gdy konto nie jest już potrzebne. Zostawienie danych użytkownika może stwarzać zagrożenia. Co do 'userdel -d nazwa_użytkownika', to jest zła odpowiedź, bo '-d' nie jest standardowym przełącznikiem dla 'userdel' i nie działa jak powinno. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę istotne, gdy działasz w świecie Linux, bo złe użycie poleceń może spowodować sporo kłopotów administracyjnych i narazić system na różne niebezpieczeństwa. Zarządzanie użytkownikami w Linuxie to nie tylko kwestia umiejętności usuwania kont, ale też dbania o bezpieczeństwo i odpowiednie praktyki zarządzania danymi.