Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 19 maja 2025 15:15
  • Data zakończenia: 19 maja 2025 15:37

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do przygotowania kotletów de volaille używa się

A. filet drobiowy
B. schab
C. polędwicę wołową
D. karkówkę
Kotlet de volaille to popularna potrawa, w której kluczowym składnikiem jest filet drobiowy. Jest to mięso o niskiej zawartości tłuszczu, co sprawia, że danie jest lekkie, a jednocześnie bogate w białko. Filet drobiowy, najczęściej z kurczaka, jest idealnym wyborem do tego dania ze względu na swoją delikatną strukturę oraz łatwość w obróbce kulinarnej. Używając filetu drobiowego, można uzyskać soczyste i aromatyczne kotlety, które można nadziewać różnymi składnikami, takimi jak ser, szpinak czy pieczarki. Dobrą praktyką w kuchni jest także dbanie o odpowiednią technikę panierowania, która dodatkowo podnosi walory smakowe potrawy. Warto zaznaczyć, że tradycyjne przepisy kulinarne na kotlety de volaille zalecają przygotowanie ich w sposób, który zapewni zachowanie soczystości mięsa, np. przez odpowiednie smażenie na złoty kolor lub pieczenie w piekarniku po wcześniejszym obsmażeniu na patelni. To sprawia, że filet drobiowy jest nie tylko podstawowym składnikiem, ale również kluczem do sukcesu w przygotowywaniu tego dania.

Pytanie 2

Korzystając z danych zawartych w tabeli wskaż, który z wymienionych środków żywnościowych należy przechowywać w najniższej temperaturze.

Optymalne warunki przechowywania żywności
Temperatura0 ÷ 4°C6 ÷ 10°C10 ÷ 18°C
Wilgotność względnaok. 60%ok. 90%ok. 60%
Środki żywnościoweDróbWarzywaKoncentraty
TłuszczeOwoceCukier
Przetwory mleczneZiemniakiPrzetwory zbożowe

A. Sałata.
B. Dżem.
C. Masło.
D. Kasza.
Masło jest produktem mlecznym, który zgodnie z zaleceniami przechowuje się w niskiej temperaturze, zazwyczaj od 0 do 4°C. Tego rodzaju warunki są niezbędne, aby zapewnić jego świeżość oraz zapobiec rozwojowi bakterii i pleśni, co jest kluczowe dla jakości zdrowotnej produktu. Przechowywanie masła w odpowiedniej temperaturze nie tylko wydłuża jego trwałość, ale również zachowuje jego walory smakowe i odżywcze. W praktyce oznacza to, że należy trzymać masło w lodówce lub w specjalnych pojemnikach przeznaczonych do chłodzenia. Warto również pamiętać, że masło, będąc produktem tłuszczowym, jest bardziej wrażliwe na wysokie temperatury, co może prowadzić do utleniania i utraty jakości. Dobrym przykładem praktyki jest również unikanie częstego wyciągania masła z lodówki do pokojowej temperatury, co mogłoby prowadzić do jego szybszego psucia się. Przechowywanie masła w zalecanej temperaturze jest więc kluczowym elementem zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w gastronomii, gdzie dbałość o jakość produktów jest priorytetem.

Pytanie 3

Napis na etykiecie wina "sec" wskazuje, że jest to wino

A. wytrawne
B. słodkie
C. półwytrawne
D. półsłodkie
Pojęcia takie jak 'słodkie', 'półsłodkie' czy 'półwytrawne' są często mylone z terminem 'sec', co może prowadzić do nieporozumień w doborze win. Wina słodkie mają wysoką zawartość cukru resztkowego, co nadaje im charakterystyczny, intensywnie słodki smak, który nie jest typowy dla win wytrawnych. Wina półsłodkie natomiast zawierają umiarkowaną ilość cukru, co sprawia, że ich smak jest zrównoważony, ale wciąż znacznie różny od wytrawnych odpowiedników. Z kolei wina półwytrawne są klasyfikowane jako mające niższą kwasowość i więcej cukru niż wina wytrawne, co nadaje im delikatnie słodkawy posmak, co również nie pasuje do definicji 'sec'. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomyłek, to zakładanie, że każdy termin odnoszący się do smaku wina można stosować zamiennie. Ważne jest, aby znać różnice i kontekst użycia tych terminów, aby podejmować świadome decyzje przy wyborze wina. Uświadomienie sobie tych niuansów nie tylko wzbogaca doświadczenie degustacyjne, ale również pozwala na lepsze dopasowanie win do różnych dań, co jest kluczowe w sztuce kulinarnej.

Pytanie 4

Jakiego rodzaju tłuszcz należy używać do smażenia zanurzeniowego?

A. smalec
B. fryturę
C. olej sojowy
D. oliwę z oliwek
Frytura to taki specjalny tłuszcz, który świetnie nadaje się do smażenia zanurzeniowego. Ma odpowiednią temperaturę dymienia i stabilność termiczną, dzięki czemu potrawy wychodzą naprawdę chrupiące i równomiernie usmażone. Co ważne, frytura ma sporo tłuszczy nasyconych, które dobrze znoszą wysokie temperatury, więc idealnie się sprawdza, na przykład do frytek czy churros. W praktyce, można ją używać wiele razy, jeżeli tylko jest dobrze filtrowana i przechowywana. To zgodne z dobrymi praktykami w gastronomii. W odpowiednich warunkach frytura sprawia, że potrawy są smaczniejsze i ładniej wyglądają, co ma duże znaczenie w branży kulinarnej. Użycie frytury zamiast innych tłuszczów, jak np. oliwa z oliwek, może znacząco poprawić jakość smażenia i efektywność w kuchni.

Pytanie 5

Jakim środkiem spulchniającym dla sufletu jest?

A. możliwe, że mąka
B. oczywiście jajo
C. najpierw mleko
D. ewentualnie śmietana
Jajo jest kluczowym składnikiem w wielu przepisach cukierniczych, w tym sufletów, ze względu na swoje właściwości spulchniające. Podczas pieczenia, białko jaja ścina się, tworząc strukturę, która zatrzymuje powietrze w cieście, co pozwala na wyrastanie sufletu. Warto zauważyć, że jaja działają nie tylko jako spulchniacz, ale również jako emulgator, co poprawia teksturę i jednolitość masy. Dodatkowo, żółtka jaja wnoszą tłuszcze, które dodają smaku oraz wilgotności, a białka jaja, po ubiciu na sztywną pianę, zwiększają objętość i lekkość potrawy. W praktyce, aby osiągnąć idealny suflet, ważne jest, aby białka były ubite do sztywnej piany i delikatnie wymieszane z resztą składników, co pozwala na zachowanie ich objętości. Standardy kulinarne wskazują, że użycie świeżych jaj zapewnia najlepsze wyniki, a ich jakość może znacząco wpłynąć na końcowy efekt potrawy.

Pytanie 6

Jakie środki ochrony osobistej powinien używać pracownik pracujący w zmywalni naczyń?

A. Fartuch gumowy, obuwie gumowe, rękawice bawełniane
B. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice bawełniane
C. Fartuch bawełniany, obuwie tekstylne, rękawice gumowe
D. Fartuch gumowy, buty gumowe, rękawice gumowe
Poprawna odpowiedź, czyli fartuch gumowy, buty gumowe oraz rękawice gumowe, stanowi kluczowy zestaw środków ochrony indywidualnej dla pracowników zatrudnionych w zmywalni naczyń. Praca w zmywalni wiąże się z częstym kontaktem z wodą oraz detergentami, co może prowadzić do narażenia na działanie substancji chemicznych oraz wilgości, które mogą wpływać na skórę i zdrowie pracowników. Fartuch gumowy skutecznie zabezpiecza odzież oraz skórę przed przypadkowymi zachlapaniami i kontaktami z chemikaliami, które mogą być stosowane w procesie mycia naczyń. Buty gumowe zapewniają ochronę przed poślizgnięciem na mokrej podłodze oraz chronią stopy przed ewentualnymi urazami mechanicznymi. Rękawice gumowe natomiast zabezpieczają dłonie przed drażniącym działaniem detergentów oraz zapewniają dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Stosowanie tego rodzaju środków ochrony indywidualnej jest zgodne z wytycznymi BHP oraz standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie odpowiedniej ochrony pracowników w środowisku narażonym na niebezpieczeństwa związane z wilgocią i substancjami chemicznymi.

Pytanie 7

Analiza mięsa w technice trichinoskopowej jest wykonywana w celu wykrycia larw w mięsie

A. tasiemców.
B. włośni.
C. glist.
D. owsików.
Badanie mięsa metodą trichinoskopową jest kluczowym procesem w identyfikacji larw włośni (Trichinella spp.), które są patogenami odpowiedzialnymi za wywoływanie włośnicy. Włośnica jest poważną chorobą, która może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych u ludzi. Metoda ta polega na badaniu próbek mięsa w celu wykrycia obecności larw, co jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia i innych instytucji zajmujących się zdrowiem publicznym. Badania te są szczególnie istotne w przypadku mięsa wieprzowego, które jest najczęściej zarażone tym pasożytem. Regularne kontrole i monitorowanie jakości mięsa w zakładach przetwórczych mają na celu nie tylko zapewnienie zdrowia konsumentów, ale także przestrzeganie norm sanitarno-epidemiologicznych. Przykładem zastosowania tej metody jest rutynowa kontrola w zakładach zajmujących się ubojem świń, gdzie w przypadku wykrycia larw włośni należy podjąć odpowiednie kroki, takie jak wycofanie z rynku podejrzanego mięsa oraz przeprowadzenie dalszych badań epidemiologicznych.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż optymalne warunki przechowywania jabłek.

SurowiecTemperatura środowiska [°C]Wilgotność powietrza [%]
Iowoce pestkowe0 ÷ 285 ÷ 90
IIowoce jagodowe0 ÷ 290 ÷ 95
IIIowoce ziarnkowe2 ÷ 485 ÷ 90
IVowoce południowe10 ÷ 1590 ÷ 95

A. IV
B. III
C. I
D. II
Odpowiedź III jest poprawna, ponieważ odnosi się do optymalnych warunków przechowywania jabłek, które są owocami ziarnkowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, jabłka powinny być przechowywane w temperaturze od 2 do 4 stopni Celsjusza oraz w wilgotności powietrza wynoszącej od 85 do 90 procent. Takie warunki sprzyjają minimalizacji strat jakościowych, opóźniają procesy dojrzewania oraz zapobiegają występowaniu chorób przechowalniczych, co jest kluczowe dla długoterminowego przechowywania tego rodzaju owoców. W praktyce, chłodnie przechowalnicze, które utrzymują te parametry, są powszechnie stosowane w magazynach owoców, co pozwala na wydłużenie okresu ich przydatności do spożycia. Warto również zauważyć, że niewłaściwe warunki – takie jak zbyt wysoka temperatura lub zbyt niska wilgotność – mogą prowadzić do szybszego psucia się jabłek, co generuje straty ekonomiczne dla producentów oraz handlowców.

Pytanie 9

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Jarmuż oraz brukselka
B. Karczoch oraz ogórek
C. Bakłażan i patison
D. Endywia oraz cieciorka
Endywia i cieciorka nie są klasyfikowane jako owoce. Endywia to liściasta roślina, która jest używana głównie w sałatkach i nie spełnia wymogów botaniki do klasyfikacji jako owoc. Cieciorka, z kolei, to roślina strączkowa, a jej nasiona, chociaż odżywcze, są częścią rośliny, ale nie mają struktury owocu. Karczoch to kwiatostan rośliny, który również nie mieści się w definicji owoców, a ogórek, choć często traktowany jako warzywo w kuchni, jest w rzeczywistości owocem, co może prowadzić do nieporozumień. Jarmuż i brukselka to warzywa liściaste oraz pąki, które również nie są zaliczane do owoców. Pojęcia owoców i warzyw różnią się w zależności od kontekstu kulinarnego i botanicznego, co bywa mylące. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie warzyw z owocami tylko na podstawie ich zastosowania w kuchni, co prowadzi do nieprecyzyjnych klasyfikacji. Warto zatem poznać botaniczne definicje, aby lepiej zrozumieć, jakie rośliny kwalifikują się do danej kategorii i dlaczego to ma znaczenie w kontekście zdrowego odżywiania oraz przygotowywania posiłków.

Pytanie 10

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania ragoût?

A. Duszenie
B. Smażenie
C. Gotowanie
D. Pieczenie
Duszenie to technika obróbki cieplnej, która polega na gotowaniu potrawy w niewielkiej ilości płynu, w szczelnie zamkniętym naczyniu, co pozwala na długotrwałe gotowanie w niskiej temperaturze. Dzięki temu mięso staje się niezwykle delikatne, a smaki składników intensyfikują się. Ragoût, będące klasycznym daniem kuchni francuskiej, najczęściej zawiera mięso, warzywa oraz przyprawy, które duszone są razem, co zapewnia głęboki smak i aromat. W praktyce, duszenie pozwala na zachowanie wartości odżywczych składników i jest zgodne z zasadami zdrowego gotowania, ponieważ używa się mniej tłuszczu. Dobrym przykładem duszenia może być przygotowanie gulaszu, gdzie mięso najpierw podsmaża się, a następnie dusi w sosie pomidorowym lub bulionie przez dłuższy czas, co pozwala na współprace smaków. To klasyczna technika w kuchni, która wpisuje się w standardy gastronomiczne, zalecane przez profesjonalnych kucharzy.

Pytanie 11

Proces przygotowywania masy mięsnej mielonej to

A. tablerowanie
B. flambirowanie
C. trybowanie
D. tranżerowanie
Tablerowanie to proces, który polega na formowaniu masy mięsnej w jednorodną, gładką masę, co jest kluczowe w produkcji wyrobów mięsnych takich jak kiełbasy czy pasztety. W trakcie tego etapu, mięso jest miele i łączone z dodatkami, takimi jak przyprawy, tłuszcz czy inne składniki, co wpływa na ostateczny smak i teksturę produktu. Tablerowanie jest niezbędne, aby uzyskać odpowiednią konsystencję masy, co jest podstawą jakości wyrobów mięsnych. W praktyce, dobrze ztablerowana masa powinna wykazywać jednorodność i elastyczność, co jest istotne dla późniejszej obróbki cieplnej. W branży mięsnej, stosuje się odpowiednie maszyny do tablerowania, które zapewniają optymalne połączenie składników oraz ich homogenizację, a zastosowanie tej techniki pozwala na przestrzeganie standardów jakości i bezpieczeństwa żywności, takich jak HACCP. Dzięki tablerowaniu, produkty mięsne charakteryzują się lepszą trwałością i smakowitością, co jest kluczowe w kształtowaniu oczekiwań konsumentów.

Pytanie 12

Jakiego naczynia należy użyć do serwowania sorbetów?

A. Kieliszka koktajlowego
B. Pucharka
C. Talerzyka na desery
D. Kokilki
Podanie sorbetów na talerzyku deserowym, pucharku czy kokilce nie jest zgodne z najlepszymi praktykami gastronomicznymi. Talerzyk deserowy, choć może wydawać się dobrym wyborem, nie nadaje się do serwowania sorbetów, ponieważ jego płaska powierzchnia nie pozwala na estetyczne podanie i łatwe spożycie tego rodzaju deseru. Sorbety są delikatne i wymagają odpowiedniego wsparcia, które oferuje kieliszek koktajlowy. Pucharek mógłby być użyty, ale często ma szerszą górę, co zmniejsza atrakcyjność wizualną i może utrudniać spożywanie sorbetu. Użytkownicy mogą myśleć, że kokilka, choć praktyczna dla zapiekanek czy innych dań, jest odpowiednia do sorbetów, lecz ten typ naczynia zazwyczaj ma inną funkcję. Kokilki są najczęściej stosowane do potraw, które wymagają pieczenia lub są serwowane na ciepło, co jest sprzeczne z naturą sorbetów, które są zimnymi deserami. Sorbety powinny być podawane w naczyniach, które podkreślają ich teksturę i chłodzący efekt, a nie w formach przeznaczonych dla innych potraw. W praktyce, nieodpowiedni wybór naczynia mogą wpłynąć na ogólne wrażenie gości, co jest kluczowe w branży gastronomicznej.

Pytanie 13

Do krojenia należy zastosować niebieską deskę

A. surowych ryb
B. pieczonego drobiu
C. gotowanych warzyw
D. surowego mięsa
Użycie niebieskiej deski do krojenia surowych ryb jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami bezpieczeństwa żywności. Niebieskie deski są zwykle przeznaczone do ryb i owoców morza, co pomaga w zapobieganiu krzyżowemu zanieczyszczeniu w kuchni. Surowe ryby, szczególnie te, które będą serwowane na surowo, takie jak sushi, wymagają szczególnej uwagi pod względem higieny i przechowywania. W praktyce oznacza to, że wszystkie narzędzia i powierzchnie używane do ich przygotowywania powinny być dokładnie oczyszczone i odseparowane od tych używanych do innych produktów spożywczych, zwłaszcza mięs. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich desek do krojenia zgodnie z ich kolorami nie tylko ułatwia organizację pracy w kuchni, ale także wpływa na bezpieczeństwo konsumentów, minimalizując ryzyko przeniesienia patogenów. Standardy HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points) zalecają takie praktyki jako kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa potraw. W kontekście kulinarnym, użycie niebieskiej deski dla ryb jest integralną częścią profesjonalnych kuchni na całym świecie.

Pytanie 14

W 250 g porcji naleśników z serem zawartość masy serowej wynosi 100 g. Jaką wartość energetyczną ma ta porcja, jeśli 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, a 100 g masy serowej 133 kcal?

A. 403 kcal
B. 313 kcal
C. 583 kcal
D. 782 kcal
Aby obliczyć wartość energetyczną porcji naleśników z serem, musimy najpierw określić, jakie składniki wchodzą w jej skład oraz ich wartość kaloryczną. W porcji 250 g mamy 100 g masy serowej oraz 150 g naleśników. Każde 100 g naleśników dostarcza 180 kcal, co oznacza, że 150 g dostarczy: (150 g / 100 g) * 180 kcal = 270 kcal. Z kolei 100 g masy serowej dostarcza 133 kcal. Zatem całkowita wartość energetyczna porcji wynosi: 270 kcal (naleśniki) + 133 kcal (masa serowa) = 403 kcal. Zastosowanie tej metody obliczania wartości energetycznej jest powszechnie stosowane w dietetyce i żywieniu, co pozwala na precyzyjne ustalanie wartości odżywczych potraw. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla osób zajmujących się planowaniem diet oraz dla tych, którzy chcą kontrolować swoją wartość energetyczną w codziennej diecie.

Pytanie 15

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Marynowanie
B. Wędzenie
C. Osuszanie
D. Zamrażanie
Zamrażanie to naprawdę świetny sposób na utrwalanie żywności. Jak wiadomo, zachowuje mnóstwo witamin, zwłaszcza witaminę C. W skrócie, cały proces polega na szybkim schłodzeniu jedzenia, co sprawia, że komórki roślinne nie zostają uszkodzone, a enzymy nie rozkładają witamin tak, jak by to miało miejsce w normalnych warunkach. Badania pokazują, że zamrożona papryka potrafi utrzymać nawet do 90% witaminy C, co jest całkiem niezłym wynikiem, zwłaszcza porównując z tą świeżą, która leży w złych warunkach. Poza tym, zamrażanie to super opcja, jeśli chcemy dłużej przechowywać paprykę, co jest ważne w kontekście walki z marnowaniem jedzenia. Aha, pamiętaj, żeby przed zamrożeniem paprykę umyć i pokroić – to może naprawdę ułatwić późniejsze gotowanie.

Pytanie 16

Jak nazywane są pomieszczenia, w których dostępne są usługi agroturystyczne?

A. Rekreacyjne.
B. Hotele.
C. Gościnne.
D. Urlopowe.
Odpowiedź "Gościnne" jest poprawna, ponieważ w kontekście agroturystyki odnosi się do pokojów oferowanych w gospodarstwach agroturystycznych, które zapewniają noclegi oraz często dodatkowe usługi, takie jak wyżywienie czy organizacja różnych aktywności na świeżym powietrzu. Pokoje gościnne w agroturystyce są zazwyczaj zlokalizowane w wiejskich obszarach i mają na celu stworzenie warunków do wypoczynku w bliskim kontakcie z naturą. Przykładami mogą być gospodarstwa oferujące lokalne potrawy, możliwość uczestnictwa w pracach polowych czy zajęcia związane z rzemiosłem tradycyjnym. Gościnność oraz autentyczność doświadczenia są kluczowymi elementami w promocji takich miejsc, co współczesny rynek turystyczny docenia, zwracając uwagę na indywidualne podejście do gości. Standardy agroturystyczne w Polsce są określone w przepisach prawa oraz normach jakości, takich jak „Znak Jakości Turystycznej” przyznawany przez Polską Organizację Turystyczną, co podkreśla znaczenie jakości usług w tej branży.

Pytanie 17

Przed gotowaniem kaszy krakowskiej, zacieranie jej jajkiem ma na celu

A. skracanie czasu obróbki termicznej kaszy
B. zapobieganie nadmiernemu rozklejaniu kaszy
C. podwyższanie zdolności zagęszczającej kaszy
D. zwiększenie zdolności pęcznienia skrobi
Zacieranie jajem kaszy krakowskiej przed gotowaniem ma na celu zapobieganie nadmiernemu rozklejaniu się kaszy, co jest szczególnie istotne podczas jej obróbki termicznej. Jajko tworzy na powierzchni kaszy ochronną warstwę, która ogranicza dostęp wody do ziarna, co minimalizuje ryzyko nadmiernego pęcznienia i rozpadania się kaszy. W praktyce oznacza to, że zacierana kasza po ugotowaniu zachowuje swoją strukturę, a ziarna nie sklejają się ze sobą, co jest kluczowe w wielu tradycyjnych potrawach. Technika ta jest szczególnie zalecana w kuchni polskiej, gdzie dobrze ugotowana kasza jest podstawą wielu dań, takich jak pierogi czy sałatki. Efektem końcowym zastosowania tej metody jest nie tylko atrakcyjność wizualna potrawy, ale także poprawa jej tekstury oraz smaku, co wpisuje się w standardy dobrego gotowania.

Pytanie 18

Przy stosowaniu diety o niskiej wartości energetycznej, jakie produkty należy ograniczyć w diecie?

A. warzyw zielonych
B. niskotłuszczowego nabiału
C. niegazowanych wód mineralnych
D. kasz o małych ziarnach
Dieta ubogoenergetyczna ma na celu redukcję spożycia kalorii, co jest kluczowe w procesach odchudzania i kontroli masy ciała. Kasze drobnoziarniste, takie jak kasza manna czy kasza jęczmienna, mają stosunkowo wysoką gęstość energetyczną w porównaniu do innych produktów, co oznacza, że zawierają więcej kalorii na jednostkę objętości. Ograniczenie ich spożycia pozwala na większą swobodę w doborze innych, mniej kalorycznych produktów, co jest szczególnie istotne dla osób dążących do ubytku masy ciała. W praktyce dobrym rozwiązaniem jest zastępowanie kasz drobnoziarnistych zdrowszymi alternatywami, takimi jak warzywa czy pełnoziarniste zboża. Dodatkowo, według zaleceń dietetyków, warto zwrócić uwagę na odpowiednie bilansowanie posiłków, aby dostarczyć organizmowi niezbędnych składników odżywczych, jednocześnie ograniczając kaloryczność diety. Zastosowanie diety ubogoenergetycznej powinno być również konsultowane ze specjalistą, aby uniknąć potencjalnych niedoborów żywieniowych.

Pytanie 19

Maksymalna temperatura przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych w magazynie obiektu gastronomicznego nie powinna być wyższa niż

A. 7°C
B. 22°C
C. 18°C
D. 25°C
Odpowiedzi wskazujące na temperatury 22°C, 7°C oraz 18°C są niewłaściwe, gdyż każda z tych wartości może prowadzić do nieodpowiednich warunków przechowywania odpadów pokonsumpcyjnych oraz poprodukcyjnych. W przypadku 22°C, chociaż jest to temperatura stosunkowo niska, nadal może sprzyjać rozwijaniu się bakterii i pleśni, co jest szczególnie niebezpieczne w kontekście odpadów żywnościowych. Z kolei 7°C jest typową temperaturą przechowywania produktów spożywczych, ale nie jest odpowiednia dla odpadów, które wymagają bardziej restrykcyjnych warunków, aby zapobiec ich rozkładowi i nieprzyjemnym zapachom. Temperatura 18°C również nie jest optymalna, gdyż może pozwolić na rozwój patogenów, co stwarza ryzyko dla zdrowia ludzi. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że zmniejszenie temperatury do poziomu, który jest stosowany dla świeżej żywności, ma również zastosowanie w przypadku odpadów. W rzeczywistości odpady wymagają bardziej rygorystycznych zasad przechowywania, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Warto zauważyć, że standardy sanitarno-epidemiologiczne oraz praktyki HACCP wskazują na konieczność przechowywania odpadów w niskotemperaturowych warunkach, ale nadal należy unikać przekraczania 25°C, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami w gastronomii.

Pytanie 20

Chłodnik powinien być serwowany w temperaturze schłodzonej wynoszącej

A. 34°C
B. 14°C
C. 25°C
D. 5°C
Zupa chłodnik powinna być podawana w temperaturze 14°C, co jest zgodne z tradycją kulinarną i dobrymi praktykami gastronomicznymi. Chłodnik, jako potrawa na bazie warzyw i nabiału, najlepiej smakuje, gdy jest serwowany schłodzony, co pozwala na wydobycie pełni smaków oraz aromatów składników. Serwowanie zupy w tej temperaturze pomaga także w utrzymaniu jej świeżości i zapobiega rozwojowi bakterii, co jest istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, w restauracjach, które oferują chłodniki, kadra kucharska dba o to, aby potrawy były serwowane w optymalnych warunkach, co wpływa na zadowolenie klientów. Dodatkowo, odpowiednia temperatura podania jest również kluczowa w kontekście zachowania walorów zdrowotnych, gdyż chłodnik dostarcza cennych witamin i minerałów, które mogą być mniej stabilne w wyższych temperaturach. Warto również pamiętać, że przy przygotowywaniu chłodników, składniki należy dobrze schłodzić przed podaniem, aby zapewnić odpowiednią konsystencję i smak.

Pytanie 21

Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym stanowią danie kuchni

A. włoskiej
B. francuskiej
C. węgierskiej
D. czeskiej
Knedle z nadzieniem mięsnym, twarogowym, ziemniaczanym lub śliwkowym to tradycyjna potrawa kuchni czeskiej, znana również w innych krajach Europy Środkowej. W Czechach knedle pełnią istotną rolę jako dodatek do wielu dań głównych, a także jako samodzielne danie. Przykładowo, knedle śliwkowe są często podawane z cukrem i cynamonem, co czyni je popularnym deserem. Warto zauważyć, że knedle czeskie różnią się od ich niemieckich czy polskich odpowiedników zarówno pod względem tekstury, jak i sposobu podawania. Dobre praktyki kulinarne w przygotowaniu knedli opierają się na jakości składników, np. świeżych ziemniaków czy lokalnych owoców, co przekłada się na bogactwo smaku. To tradycyjne danie europejskie można spotkać w różnych wariantach, ale ich czeska interpretacja pozostaje wyjątkowa, z wyraźnie zaznaczonym wpływem lokalnych tradycji kulinarnych oraz dostępnych składników. Znajomość takich potraw jest istotna dla osób interesujących się kulturą kulinarną regionu, a także dla szefów kuchni, którzy chcą wprowadzać do swojego menu autentyczne, regionalne dania.

Pytanie 22

W kontekście public relations, właściciel agroturystyki "Gazda"

A. brał udział w targach promujących region podhalański
B. postawił billboard w pobliżu najpopularniejszego górskiego szlaku
C. zorganizował transport z dworca do swojego gospodarstwa
D. obniżył ceny pokoi, które nie mają widoku na górskie szczyty
Umieszczanie billboardów przy uczęszczanych szlakach górskich może nie być wystarczającym działaniem w ramach public relations. Choć billboardy mogą przyciągać uwagę przechodniów, są one formą reklamy, a nie budowania relacji z klientami, co jest kluczowym celem public relations. Public relations opiera się na długofalowych relacjach z różnymi interesariuszami, a billboardy często nie angażują odbiorców w sposób, który pozwala na budowanie zaufania. Zorganizowanie dojazdu z dworca do gospodarstwa, mimo że może być korzystne dla wygody gości, nie jest typowym działaniem PR, które koncentruje się na kształtowaniu wizerunku i reputacji marki. Takie podejście może być postrzegane jako zbyt pragmatyczne i nie uwzględniające szerszej strategii komunikacji z klientami. Z kolei obniżenie cen pokoi bez widoków na góry, choć może przyciągnąć pewną grupę klientów, może również negatywnie wpłynąć na postrzeganą wartość oferty. Kluczowe dla agroturystyki jest utrzymanie wysokich standardów jakości i unikalności, które przyciągają turystów. Dlatego działania takie jak uczestnictwo w targach, które promują lokalne atrakcje, są bardziej efektywne w długoterminowym budowaniu marki niż jedynie promocyjne czy obniżkowe podejście.

Pytanie 23

Zbiornik na cukier powinien być usytuowany w przestrzeni pozbawionej obcych aromatów, z temperaturą nie poniżej 10 °C oraz odpowiednią wilgotnością względną powietrza

A. 95%
B. 85%
C. 75%
D. 65%
Odpowiedź 65% jest poprawna, ponieważ w kontekście magazynowania cukru, wilgotność względna powietrza powinna być utrzymywana na poziomie od 60% do 70%. Przy takich wartościach wilgotności, cukier jest chroniony przed zjawiskiem hygroskopijności, które może prowadzić do jego aglomeracji oraz rozwoju pleśni. Utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktu. W praktyce, w najlepszych magazynach, kontroluje się te parametry za pomocą systemów klimatyzacyjnych oraz higrometrów, które pozwalają na monitorowanie i regulację warunków panujących w pomieszczeniach. Dobre praktyki magazynowe, zgodne z normami ISO i HACCP, wymagają również regularnych kontroli jakości powietrza oraz przechowywania towarów w odpowiednich warunkach, co wspiera utrzymanie ich właściwości fizycznych i sensorycznych.

Pytanie 24

Odzież ochronna dla kucharza pracującego w kuchni gorącej powinna być zrobiona z materiału

A. syntetycznego
B. impregnowanego
C. trudnopalnego
D. łatwopalnego
Wybór materiału na strój ochronny kucharza jest kluczowy dla bezpieczeństwa w kuchni, a odpowiedzi takie jak impregnowany, syntetyczny czy łatwopalny mogą prowadzić do poważnych nieporozumień. Materiały impregnowane, chociaż mogą mieć właściwości wodoodporne, niekoniecznie zapewniają odpowiednią ochronę przed ogniem. W kuchniach, gdzie temperatury mogą wzrosnąć do ekstremalnych poziomów, ważne jest, aby strój nie stanowił dodatkowego zagrożenia w przypadku kontaktu z ogniem. Materiały syntetyczne, takie jak poliester, mogą topnieć pod wpływem wysokiej temperatury, co stwarza ryzyko poważnych poparzeń skóry. Z kolei materiały łatwopalne są całkowicie nieodpowiednie, ponieważ mogą szybko się zapalić w przypadku wystawienia na działanie ognia. Często błędnie sądzimy, że każdy materiał, który jest odporny na plamy lub wodę, będzie również bezpieczny w kontekście ognia. To prowadzi do mylnego przekonania, że komfort użytkowania jest ważniejszy niż bezpieczeństwo. Zastosowanie odzieży ochronnej z materiałów trudnopalnych jest zatem nie tylko zalecane, ale wręcz wymagane w profesjonalnych kuchniach, aby zapewnić odpowiednią ochronę zdrowia i życia kucharzy.

Pytanie 25

Kasza jaglana, ze względu na swój skład chemiczny, klasyfikowana jest jako jeden z rodzajów środków żywnościowych?

A. witaminowo - mineralnych
B. węglowodanowych
C. tłuszczowych
D. białkowych
Kasza jaglana jest klasyfikowana jako produkt węglowodanowy, ponieważ zawiera znaczną ilość skrobi, która jest głównym źródłem energii w diecie. Skład chemiczny kaszy jaglanej wykazuje, że około 70% jej masy stanowią węglowodany, co czyni ją doskonałym źródłem paliwa dla organizmu. Dodatkowo, kasza jaglana jest bogata w błonnik, co wspomaga trawienie oraz wpływa na regulację poziomu cukru we krwi. Warto również zauważyć, że kasza ta jest naturalnie bezglutenowa, co czyni ją idealnym wyborem dla osób z celiakią lub nietolerancją glutenu. Kasza jaglana może być wykorzystywana w różnych formach kulinarnych, od dań głównych po sałatki i desery, co czyni ją bardzo wszechstronnym składnikiem w kuchni. Włączenie kaszy jaglanej do diety może przyczynić się do zrównoważonego odżywiania i dostarczenia organizmowi niezbędnych składników odżywczych. W kontekście standardów żywieniowych, zaleca się uwzględnienie węglowodanów pełnoziarnistych, takich jak kasza jaglana, w regularnej diecie, co w pełni potwierdza jej rolę jako środka żywnościowego węglowodanowego.

Pytanie 26

Na podstawie opisanego sposobu przygotowania, określ metodę zagęszczania dania.
Sposób przygotowania:
Wykonać obróbkę wstępną marchwi, pokroić w drobną kostkę, zalać niewielką ilością wrzącej wody, dodać do gotującej się potrawy małą ilość masła, soli i cukru, gotować pod przykryciem. Pozostałe masło połączyć z mąką. Zmieszać z wywarem i powoli zagotować.

Marchew została zagęszczona

A. podprawą zacieraną
B. zawiesiną
C. przez oprószanie
D. zasmażką I stopnia
Odpowiedź 'podprawą zacieraną' jest poprawna, ponieważ w przypadku zagęszczania potraw, do których dodaje się tłuszcz oraz mąkę, mówimy właśnie o tej technice. W opisie procesu przygotowania potrawy, widzimy, że masło zostało utrarte z mąką, co odpowiada metodzie przygotowywania podprawy. W tym przypadku, podprawa zacierana jest używana do nadania potrawie odpowiedniej konsystencji oraz smaku, a także do łączenia składników. Technika ta jest powszechnie stosowana w kuchni polskiej i europejskiej, szczególnie w zupach i sosach. Przygotowanie podprawy zacieranej wymaga ścisłego przestrzegania proporcji mąki do tłuszczu, aby uzyskać optymalną gęstość, co jest kluczowe w profesjonalnym gotowaniu. Przykładem zastosowania może być przygotowanie tradycyjnego sosu beszamelowego, w którym wykorzystuje się podobne połączenie mąki i masła, a następnie dodaje się bulion lub mleko, co również skutkuje zagęszczeniem.

Pytanie 27

Do metod konserwacji żywności za pomocą wysokich temperatur można zaliczyć

A. sterylizację i pasteryzację
B. suszenie i fermentację
C. liofilizację i peklowanie
D. mrożenie i apertyzację
Sterylizacja i pasteryzacja to dwie kluczowe metody utrwalania żywności wysokimi temperaturami, których podstawowym celem jest eliminacja mikroorganizmów oraz przedłużenie trwałości produktów spożywczych. Sterylizacja, zazwyczaj przeprowadzana w temperaturze powyżej 100°C, ma na celu zniszczenie wszystkich form życia mikrobiologicznego, w tym bakterii, wirusów oraz ich przetrwalników. Jest ona często stosowana w przemyśle spożywczym do konserwacji żywności w puszkach oraz do produkcji żywności gotowej do spożycia. Pasteryzacja, z kolei, to proces polegający na podgrzewaniu żywności do temperatury około 60-85°C przez określony czas, co pozwala na zredukowanie liczby mikroorganizmów patogennych, ale nie prowadzi do ich całkowitego zniszczenia. Ten proces jest szeroko stosowany w produkcji mleka, soków owocowych oraz przetworów owocowych. Obie metody są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa żywności, co czyni je fundamentalnymi dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 28

Na podstawie receptury, z 0,6 kg buraków można przygotować 5 porcji sałatki. Ile porcji tej sałatki da się zrobić z 12 kg buraków?

A. 100 porcji
B. 120 porcji
C. 60 porcji
D. 160 porcji
Odpowiedź 100 porcji jest prawidłowa, ponieważ można to obliczyć na podstawie proporcji podanych w zadaniu. Z 0,6 kg buraków otrzymuje się 5 porcji sałatki. Aby znaleźć, ile porcji można uzyskać z 12 kg buraków, należy najpierw ustalić, ile porcji przypada na 1 kg buraków. Można to zrobić, dzieląc liczbę porcji przez wagę buraków: 5 porcji / 0,6 kg = 8,33 porcji na kg. Następnie mnożymy tę wartość przez 12 kg: 8,33 porcji/kg * 12 kg = 100 porcji. W praktyce, wiedza o takich proporcjach jest niezwykle przydatna w gastronomii, zwłaszcza w przypadku planowania ilości jedzenia dla większych grup. Zrozumienie, jak przeliczać składniki, jest kluczowe, aby zminimalizować marnotrawstwo i zapewnić, że każda osoba otrzyma odpowiednią porcję. W branży gastronomicznej często korzysta się z podobnych obliczeń, aby efektywnie zarządzać zasobami oraz sprostać wymaganiom klientów.

Pytanie 29

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz, ile wynosi koszt 10 porcji potrawy.

Nazwa potrawy: Koktajl
Lp.Nazwa produktuIlość na 1 porcję [g]Cena za 1kg [zł]
1.Jogurt naturalny 2%2007,50
2.Czarna porzeczka1005,00
3.Cukier105,00

A. 1,50 zł
B. 18,00 zł
C. 1,80 zł
D. 15,00 zł
Obliczenie kosztu 10 porcji potrawy opiera się na precyzyjnym przeliczeniu kosztu jednej porcji. W pierwszej kolejności konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich składników potrawy oraz ich jednostkowych cen. Po zsumowaniu kosztów poszczególnych składników uzyskujemy cenę jednej porcji. W tym przypadku, przyjęta cena jednostkowa potrawy wynosi 1,80 zł za porcję, co po pomnożeniu przez 10 daje 18,00 zł za wszystkie porcje. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w gastronomii i cateringach, gdzie precyzyjne kalkulacje kosztów są kluczowe dla ustalenia ceny menu. Zastosowanie takich praktyk pozwala na kontrolowanie kosztów produkcji i podejmowanie świadomych decyzji cenowych, co jest zgodne ze standardami branżowymi. Warto również pamiętać, że efektywne zarządzanie kosztami i cenami produktów jest kluczowe dla rentowności działalności gastronomicznej.

Pytanie 30

Czym są dipy?

A. słodkie sosy do deserów.
B. napoje na bazie owoców.
C. sosy do podawania z warzywami
D. zupy z dodatkiem przypraw.
Dipy to sosy, które są często stosowane do podawania z surowymi lub gotowanymi warzywami. Ich celem jest wzbogacenie smaku warzyw oraz stworzenie atrakcyjnej przekąski, która zachęca do ich spożywania. Dipy mogą mieć różnorodne składniki, w tym jogurty, majonez, śmietanę, a także różne zioła i przyprawy, co pozwala na uzyskanie szerokiego wachlarza smaków. Przykładowo, dip na bazie jogurtu greckiego z dodatkiem czosnku i koperku świetnie komponuje się z marchewką, papryką czy ogórkiem. Stosowanie dipów w diecie ma również zalety zdrowotne – zachęcają do jedzenia warzyw, które są bogate w witaminy, minerały i błonnik. W kontekście kulinarnym, dipy stanowią istotny element wielu potraw, w tym dań na zimno, czy jako element cateringu na przyjęciach. Warto zauważyć, że dipy są zgodne z trendami zdrowego żywienia, które promują spożycie większej ilości warzyw. W związku z tym, wprowadzenie dipów do codziennej diety może być korzystne dla zdrowia.

Pytanie 31

Jakie danie wyróżnia się w polskiej kuchni?

A. Pieczone jabłka z rodzynkami
B. Gulaszowa zupa
C. Zupa cebulowa
D. Schab pieczony ze śliwkami
Schab pieczony ze śliwkami to jedno z klasycznych dań kuchni polskiej, które od wieków gości na naszych stołach. To danie łączy w sobie smaki słodkich śliwek i delikatnego schabu, co sprawia, że jest ono bardzo popularne, szczególnie podczas świąt i uroczystości rodzinnych. Schab, jako mięso wieprzowe, jest uznawany za podstawowy składnik wielu polskich potraw, a jego pieczenie w połączeniu z owocami, takimi jak śliwki, to technika, która podkreśla tradycyjne polskie podejście do gotowania. Przygotowanie schabu pieczonego ze śliwkami wymaga znajomości odpowiednich technik kulinarnych, takich jak marynowanie mięsa, co pozwala na uzyskanie jego soczystości oraz wzbogacenie smaku. Warto również zwrócić uwagę, że to danie można serwować z różnorodnymi dodatkami, np. kluskami śląskimi czy duszonymi warzywami, co daje możliwość kreatywnego podejścia do prezentacji potrawy i jej harmonizacji z innymi elementami posiłku. Takie połączenie smaków jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które promują wykorzystanie lokalnych składników i sezonowych owoców, co czyni danie nie tylko smacznym, ale również zdrowym wyborem.

Pytanie 32

Wędliny powinny być przechowywane w pomieszczeniu chłodniczym, gdzie wilgotność względna powietrza wynosi od 70% do 80% oraz temperatura

A. od -1 °C do +1 °C
B. od -7 °C do -5 °C
C. od +2 °C do +6 °C
D. od -4 °C do -2 °C
Odpowiedzi wskazujące na temperatury poniżej 0 °C są nieodpowiednie dla przechowywania wędlin. W przypadku temperatur od -1 °C do +1 °C, istnieje ryzyko, że produkty nie będą odpowiednio konserwowane, co może prowadzić do ich uszkodzenia i utraty jakości. W temperaturach poniżej zera, takich jak -4 °C do -2 °C czy -7 °C do -5 °C, wędliny mogą zamarzać, co negatywnie wpływa na ich teksturę oraz walory smakowe. Zamarzanie powoduje uszkodzenie struktury komórkowej mięsa, co skutkuje utratą soczystości i zmiany w smaku po rozmrożeniu. Ponadto, w przypadku przechowywania w temperaturach poniżej zera, mogą pojawić się problemy z bezpieczeństwem żywności; niektóre bakterie mogą przetrwać w takich warunkach i po rozmrożeniu mogą się ponownie namnażać. Takie pomyłki często wynikają z braku zrozumienia, jak ważna jest kontrola temperatury w przechowywaniu produktów spożywczych. Utrzymywanie wędlin w niewłaściwych warunkach może prowadzić do ich psucia się i zwiększenia ryzyka zatruć pokarmowych, co jest szczególnie istotne w kontekście zdrowia publicznego.

Pytanie 33

Czy podczas namaczania suchych nasion fasoli w chłodnej wodzie zachodzi

A. transpiracja i pęcznienie skrobi
B. transpiracja i kleikowanie skrobi
C. osmoza i kleikowanie skrobi
D. osmoza i pęcznienie skrobi
Podczas moczenia suchych nasion fasoli w zimnej wodzie zachodzi proces osmozy, który polega na przenikaniu wody przez błonę półprzepuszczalną, jaką jest błona komórkowa nasion. Woda wnika do wnętrza komórek, co prowadzi do ich pęcznienia. Proces ten jest kluczowy dla aktywacji enzymów i wstępnego przygotowania nasion do kiełkowania. Pęcznienie skrobi w nasionach fasoli jest również istotnym procesem, który zachodzi równolegle. Skrobia, będąca głównym materiałem zapasowym w nasionach, przekształca się w cukry prostsze, co dostarcza energii niezbędnej do rozpoczęcia wzrostu. Przykładowo, w praktyce ogrodniczej, moczenie nasion przed siewem jest powszechną metodą stosowaną w celu zwiększenia ich zdolności kiełkowania oraz przyspieszenia procesu wzrostu. Dobre praktyki w uprawie roślin zalecają stosowanie odpowiednich temperatur i czasu moczenia, aby uzyskać optymalne rezultaty.

Pytanie 34

Gdzie można znaleźć fitoncydy?

A. w dyni i w porzeczkach
B. w pigwie i w jabłkach
C. w cebuli i w czosnku
D. w marchwi i w dyni
Cebula i czosnek są znane ze swojej wysokiej zawartości fitoncydów, czyli substancji chemicznych, które wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe oraz przeciwgrzybiczne. Fitoncydy pomagają roślinom w obronie przed patogenami oraz szkodnikami, co czyni je niezwykle cennymi w kontekście zdrowotnym. Przykładowo, czosnek zawiera allicynę, która nie tylko nadaje mu charakterystyczny zapach, ale także działa jako naturalny antybiotyk. Stosowanie cebuli i czosnku w codziennej diecie może przyczynić się do wzmocnienia układu odpornościowego, a także zmniejszenia ryzyka wielu chorób. W praktyce, regularne spożywanie tych warzyw może wspierać profilaktykę chorób serca i nowotworów, co jest zgodne z zaleceniami wielu instytucji zdrowotnych. Zrozumienie roli fitoncydów w zdrowiu ludzi podkreśla znaczenie wprowadzenia tych produktów do diety zgodnie z aktualnymi standardami zdrowego żywienia.

Pytanie 35

Jakiego produktu lub dania należy unikać przy chorobie wrzodowej żołądka?

A. Jaj na miękko
B. Bułek pszennych
C. Ciastek tortowych
D. Pulpetów cielęcych
Ciasteczka tortowe są nieodpowiednie dla osób cierpiących na chorobę wrzodową żołądka, ponieważ zawierają wysoką ilość cukru oraz tłuszczy, co może prowadzić do zaostrzenia objawów tej choroby. Przy chorobie wrzodowej zaleca się unikanie potraw, które mogą zwiększać wydzielanie kwasu solnego w żołądku lub powodować podrażnienia błony śluzowej. Ciasteczka tortowe, ze względu na swoje składniki, mogą powodować dyskomfort, wzdęcia, a nawet ból. Dobrą praktyką jest wprowadzanie do diety lekkostrawnych posiłków, bogatych w błonnik oraz witaminy, a także niskotłuszczowych produktów. Osoby z wrzodami powinny stawiać na jedzenie gotowanych warzyw, chudego mięsa oraz kasz, które wspierają proces gojenia. Zachowanie odpowiedniej diety jest kluczowe dla trwałej poprawy stanu zdrowia pacjenta z wrzodami żołądka.

Pytanie 36

Który rodzaj sera jest typowy dla kuchni włoskiej?

A. Camembert
B. Ricotta
C. Bundz
D. Oscypek
Ricotta to taki ser, który bardzo często spotyka się w kuchni włoskiej. Robi się go z serwatki, która zostaje po produkcji innych serów. To sprawia, że jest dość wyjątkowy. Ma naprawdę delikatną i kremową konsystencję, a smak jest łagodny, co czyni go super dodatkiem do wielu potraw, jak lasagne czy ravioli. Można go też używać w słodkich wypiekach, na przykład w tartach z ricottą. Jest wszechstronny, bo można go podawać na zimno w sałatkach albo na ciepło w zapiekankach. Jeśli chodzi o zdrowie, to jest niezłym źródłem białka i wapnia, a do tego ma mniej tłuszczu niż niektóre inne sery, więc można go uznać za zdrowszą opcję. Co ciekawe, jakość ricotty jest regulowana przez przepisy unijne, więc można mieć pewność, że jest autentyczna i dobrej jakości. Tak naprawdę to jest ważny element diety śródziemnomorskiej, która jest znana ze swoich zdrowotnych właściwości.

Pytanie 37

Jakie działanie nie ochroni obranych selerów ani jabłek przed enzymatycznym brunatnieniem?

A. włożenie do zimnej wody
B. ułożenie do zakwaszonej wody
C. przelanie zimną wodą
D. przelanie wrzątkiem
Przelanie wrzątkiem, ułożenie w zakwaszonej wodzie czy włożenie do zimnej wody nie są odpowiednimi metodami zapobiegania brunatnieniu enzymatycznemu w przypadku selerów i jabłek. Wrzątek, mimo że dezaktywuje enzymy, może również uszkodzić komórki roślinne, co prowadzi do utraty tekstury i smaku, a także może powodować niewłaściwe warunki dla dalszej obróbki, w tym wpływać negatywnie na późniejsze procesy kulinarne. Ułożenie produktów w zakwaszonej wodzie ma na celu zmianę pH, co teoretycznie powinno wpływać na aktywność enzymu, jednak w praktyce nie jest to wystarczająco efektywne, a ponadto może wprowadzać niepożądane smaki do owoców i warzyw. Wkładanie do zimnej wody również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ sama zimna woda nie ma działania enzymatycznego, a jedynie ułatwia chłodzenie. Często błędnie zakłada się, że jakakolwiek forma schłodzenia wystarczy do zatrzymania reakcji enzymatycznych, co jest mylnym przekonaniem w kontekście procesów biochemicznych zachodzących w produktach spożywczych. Znajomość mechanizmów brunatnienia oraz metod ich hamowania jest kluczowa dla zachowania jakości i atrakcyjności potraw, dlatego warto skupić się na skutecznych technikach, takich jak przelanie zimną wodą.

Pytanie 38

Którą z aktywności hotelu można uznać za część 'public relations'?

A. Renowacja wystroju wnętrza restauracji hotelowej
B. Działania sponsoringowe na rzecz Festiwalu Smaków
C. Obniżenie cen pokoi po sezonie
D. Reklama umieszczona na bilbordach
Zmiana wystroju wnętrz hotelowej restauracji, umieszczenie reklamy na bilbordach oraz obniżenie cen pokoi po sezonie, to działania, które skupiają się na aspektach marketingowych i operacyjnych, a nie na public relations. Również zmiana wystroju wnętrz to wewnętrzny aspekt działalności, który ma na celu poprawę estetyki i komfortu. Choć może wpływać na doświadczenia gości, nie prowadzi bezpośrednio do budowania relacji z otoczeniem czy komunikacji z interesariuszami. Umieszczenie reklamy na bilbordach jest klasycznym przykładem marketingu, który ma na celu przyciągnięcie uwagi potencjalnych klientów, jednak nie angażuje się w dialog z publicznością ani nie buduje długotrwałych relacji. Obniżenie cen pokoi po sezonie jest strategią cenową, która ma na celu zwiększenie sprzedaży, ale nie ma bezpośredniego wpływu na wizerunek hotelu ani jego relacje z lokalną społecznością. W public relations kluczowe jest zrozumienie, że działania mające na celu komunikację i budowanie pozytywnych relacji są fundamentem długoterminowego sukcesu organizacji. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest utożsamianie działań marketingowych z public relations, co prowadzi do mylnego wniosku, że każde działanie hotelu w sferze marketingu jest równocześnie działaniem PR.

Pytanie 39

Podstawą sosu tatarskiego jest sos

A. majonezowy
B. holenderski
C. beszamelowy
D. śmietanowy
Sos tatarski to popularny sos, którego główną bazą jest majonez. Majonez, jako emulsja tłuszczu i żółtek jaj, zapewnia gładką konsystencję i bogaty smak, co czyni go idealnym nośnikiem dla innych składników. W tradycyjnym przepisie na sos tatarski, majonez jest łączony z dodatkami takimi jak posiekane ogórki konserwowe, cebula, kapary oraz zioła, co nadaje sosowi wyrazisty, lekko kwaskowaty smak. W kuchni stosuje się go głównie jako dip do ryb, owoców morza oraz jako dodatek do potraw smażonych. Dbanie o jakość majonezu, na przykład poprzez wybór majonezu domowego lub wysokiej jakości sklepowego, wpływa na ostateczny smak sosu. Warto również uwzględnić różne wariacje, do których można dodać np. musztardę lub sok z cytryny, co pozwala na personalizację smaku zgodnie z preferencjami. Zgodność z zasadami kulinarnymi i dbałość o detale przy przygotowywaniu sosu tatarskiego są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonującego efektu końcowego.

Pytanie 40

Jakie zmiany powodują, że pieczywo staje się czerstwe?

A. Fizyczne
B. Chemiczne
C. Biochemiczne
D. Mikrobiologiczne
Czerstwienie pieczywa jest wynikiem procesów fizycznych, które zachodzą w produkcie po jego wypieczeniu. Głównym czynnikiem odpowiedzialnym za czerstwienie jest utrata wilgoci, która prowadzi do zmian w strukturze i teksturze chleba. Zjawisko to jest związane z krystalizacją skrobi, która podczas stygnięcia pieczywa przechodzi z formy amorficznej w postać krystaliczną, co powoduje twardnienie struktury. W praktyce, aby opóźnić czerstwienie, piekarze stosują różne techniki, takie jak odpowiednie pakowanie chleba w folię, co ogranicza utratę wilgoci. Ponadto, dodawanie substancji utrzymujących wilgoć, takich jak emulsje, może poprawić jakość i świeżość pieczywa. Wiedza o procesie czerstwienia jest kluczowa dla producentów pieczywa, którzy dążą do zaspokojenia oczekiwań konsumentów dotyczących świeżości i tekstury wyrobów. Standardy dotyczące przechowywania i dostarczania pieczywa, takie jak normy ISO, również podkreślają znaczenie kontroli warunków transportu i przechowywania, aby zminimalizować proces czerstwienia.