Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 maja 2025 15:33
Data zakończenia: 17 maja 2025 15:45

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Czepca

B. Żwacza

C. Ksiąg

D. Trawieńca

Czepiec jest jednym z komór żołądka u bydła i znajduje się najbliżej serca oraz worka osierdziowego. W anatomii bydła, czepiec odgrywa ważną rolę w procesie trawienia, ponieważ działa jako miejsce, gdzie następuje wstępne przetwarzanie pokarmu, a także pełni funkcje filtracyjne, oddzielając niepożądane cząstki. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej, znajomość położenia czepca ma kluczowe znaczenie w kontekście diagnozowania problemów zdrowotnych, takich jak wzdęcia czy zaburzenia trawienia. Wykorzystanie ultrasonografii do oceny stanu czepca w kontekście schorzeń sercowo-naczyniowych może być niezwykle pomocne, zwłaszcza w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia, które może wpływać na funkcję żołądka. Dobre praktyki w hodowli bydła obejmują regularne kontrole stanu zdrowia zwierząt, co powinno obejmować ocenę anatomicznego układu narządów, w tym relacji między czepcem a sercem, co pozwala na wczesne wykrywanie nieprawidłowości.

Pytanie 2

Oblicz potrzebną ilość kiszonki z kukurydzy dla 15 krów w czasie zimowego żywienia, które trwa 200 dni, zakładając, że dzienna porcja wynosi 25 kg?

A. 25 t

B. 15 t

C. 75 t

D. 20 t

Aby obliczyć zapotrzebowanie na kiszonkę z kukurydzy dla 15 krów na okres 200 dni, należy zastosować prostą formułę. Dzienna dawka dla jednej krowy wynosi 25 kg. Dla 15 krów, dzienne zapotrzebowanie wynosi 15 krów x 25 kg = 375 kg. Następnie mnożymy to przez liczbę dni żywienia: 375 kg x 200 dni = 75 000 kg, co przelicza się na 75 ton. Praktyczna wiedza z zakresu żywienia bydła wskazuje, że odpowiednie obliczenia są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt, a także dla optymalizacji kosztów. Właściwa ilość paszy jest niezbędna do uzyskania dobrych wyników w produkcji mleka oraz jakości mięsa. W branży hodowlanej zaleca się regularne monitorowanie zapotrzebowania na pasze, aby dostosować strategie żywieniowe do zmieniających się warunków i potrzeb zwierząt. Takie działania zapewniają nie tylko oszczędności, ale także zdrowie oraz wydajność stada.

Pytanie 3

W oparciu o dane zamieszczone w tabeli oblicz, ile litrów EM Probiotyku potrzeba do jednorazowego opryskania pomieszczenia dla niosek o powierzchni 1 000 m²przy aplikacji raz na tydzień

Pomieszczenia	EM Probiotyk	Woda	Łączna ilość	Ilość aplikacji
1 m²	10 ml	40 ml	50 ml	Co 3 dni
1 m²	25 ml	75 ml	100 ml	1 x na tydzień
100 m²	1 litr	4 litry	5 litrów	Co 3 dni
100 m²	2,5 litra	7,5 litra	10 litrów	1 x na tydzień

A. 25 litrów

B. 40 litrów

C. 10 litrów

D. 75 litrów

Tak, 25 litrów to na pewno dobra odpowiedź. Z tabeli wynika, że na 100 m² potrzebujesz 2,5 litra EM Probiotyku, więc przy 1000 m² to już 2,5 litra razy 10, czyli 25 litrów. To ważne, żeby stosować odpowiednie dawki tego preparatu, bo jak dasz za mało, to nie zadziała tak, jak powinno, a jak za dużo, to może być nieekonomicznie. Trzymanie się tych zaleceń pomaga poprawić mikroflorę w hodowlach i wpływa pozytywnie na zdrowie niosek oraz jakość jaj. Swoją drogą, badania też pokazują, że probiotyki mają rzeczywiście dobry wpływ na zwierzęta, więc warto się w to zagłębić.

Pytanie 4

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 198 prosiąt

B. 18 prosiąt

C. 99 prosiąt

D. 250 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz średnią liczbę prosiąt w miocie. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że lochy będą się kryć dwa razy w roku. Średnia liczba prosiąt w miocie wynosi 11. Dlatego roczne przychody prosiąt można obliczyć w następujący sposób: 9 loch x 2 krycia x 11 prosiąt = 198 prosiąt. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, ponieważ pozwalają na prognozowanie przychodów oraz efektywne planowanie zasobów. W praktyce, zrozumienie tych wskaźników jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących żywienia, leczenia czy też optymalizacji warunków hodowlanych. W branży hodowlanej stosuje się różnorodne wskaźniki wydajności, które pomagają zwiększać rentowność gospodarstw. Dbałość o zdrowie loch oraz właściwe zarządzanie reprodukcją są fundamentami, które wpływają na sukces finansowy hodowli.

Pytanie 5

Rozmnażanie nasienia bydła mlecznego w sposób seksualny przeprowadza się przez 40-45 sekund w kąpieli wodnej o temperaturze

A. 29-31°C

B. 32-34°C

C. 35-37°C

D. 38-40°C

Temperatura 35-37°C jest optymalna dla rozmnażania seksowanego nasienia bydła mlecznego, ponieważ zapewnia odpowiednią aktywność komórek plemnikowych, co jest kluczowe dla skutecznego zapłodnienia. W tej temperaturze plemniki są w stanie przetrwać i wykazywać wysoką motorykę, co zwiększa szanse na sukces w procesie inseminacji. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regulowanie temperatury w kąpieli wodnej, aby uniknąć zarówno hipotermii, jak i hipertermii, które mogą negatywnie wpłynąć na jakość nasienia. Warto również zauważyć, że zgodnie z wytycznymi American Society of Animal Science, kontrola temperatury jest jednym z kluczowych elementów podczas przechowywania i użycia nasienia. Zastosowanie tej temperatury jest powszechnie przyjęte w inseminacji sztucznej, co potwierdzają liczne badania naukowe oraz doświadczenia praktyków w tej dziedzinie.

Pytanie 6

Czynnikiem, który nie stanowi wskazania do przeprowadzenia zabiegu sztucznego unasiennienia suki, jest

A. nieposiadanie pierwszego potomstwa

B. agresywne zachowanie zwierząt

C. odrzucenie suki w stosunku do psów

D. nieproporcjonalność masy ciała zwierząt

Awersja suki do psów, jej agresywność czy też różnice w masie ciała niekoniecznie powinny być traktowane jako powody do wykonania sztucznego unasiennienia. W rzeczywistości, mogą być to czynniki, które prowadzą do nieporozumień co do tego, kiedy taki zabieg jest naprawdę potrzebny. Jeśli suka nie chce mieć do czynienia z innymi psami, to częściej mamy do czynienia z problemami behawioralnymi lub zdrowotnymi a niekoniecznie z koniecznością sztucznego unoszenia. Agresja u psów zazwyczaj wskazuje na możliwe konflikty i wcale nie jest podstawą do sztucznego unoszenia, bo to może tylko zwiększyć stres u suki. A z tą dysproporcją masy ciała to w sumie też tak, może to sugerować problemy zdrowotne, ale to nie wystarczy, żeby od razu myśleć o sztucznym unasiennieniu. Ważne, by decyzje dotyczące rozmnażania zwierząt podejmować na podstawie solidnych podstaw medycznych i behawioralnych, a nie tylko na podstawie jednego aspektu, co może prowadzić do złych wniosków. Dobrze jest skonsultować się z weterynarzem, który może ustalić, co naprawdę jest problemem i podpowiedzieć, jak najlepiej podejść do reprodukcji, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby suki.

Pytanie 7

Kury rasy, które są typem użytkowym nieśnym, to

A. dominant white cornish

B. zielononóżka kuropatwiana

C. leghorn

D. sussex

Kura rasy leghorn jest uznawana za typ nieśny, znana z wysokiej wydajności w produkcji jaj. Charakteryzuje się nie tylko dużą ilością znoszonych jaj, ale także ich wysoką jakością. Kury leghorn są bardzo aktywne i potrafią dobrze radzić sobie w różnych warunkach hodowlanych, co czyni je popularnym wyborem w przemysłowej produkcji jaj. W przeciwieństwie do innych ras, takich jak sussex czy dominant white cornish, które są bardziej przystosowane do produkcji mięsa, leghorn koncentruje się na wydajności w produkcji jaj. W praktyce, hodowcy często wybierają tę rasę ze względu na jej zdolność do znoszenia jaj nawet w trudnych warunkach środowiskowych oraz jej niewielkie wymagania dotyczące karmienia. Dodatkowo, kury leghorn są stosunkowo odporne na choroby, co jest istotnym czynnikiem w komercyjnych hodowlach. Ta rasa jest również często wykorzystywana w programach hodowlanych, które mają na celu poprawę genetyki kur niosek.

Pytanie 8

Największy gruczoł w organizmach zwierzęcych, odpowiedzialny za produkcję żółci, zlokalizowany w jamie brzusznej, usytuowany przed żołądkiem, na przeponie, to

A. śledziona

B. trzustka

C. grasica

D. wątroba

Wątroba jest największym gruczołem w organizmie zwierzęcym i pełni kluczowe funkcje metaboliczne oraz detoksykacyjne. Znajduje się w jamie brzusznej, tuż pod przeponą, przed żołądkiem. Jej główną rolą jest produkcja żółci, która jest niezbędna do emulgacji tłuszczów w procesie trawienia. Wątroba także uczestniczy w metabolizmie węglowodanów, białek oraz lipidów, a także w magazynowaniu witamin i minerałów. Na przykład, wątroba przechowuje glikogen, który może być przekształcony w glukozę w sytuacjach wymagających dostarczenia energii. Dobre praktyki w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej uwzględniają regularne badania funkcji wątroby, aby monitorować jej stan i wykrywać potencjalne choroby na wczesnym etapie. Dlatego zrozumienie roli wątroby w organizmie jest nie tylko istotne dla nauk biologicznych, ale także dla klinicznych zastosowań w diagnostyce i terapii.

Pytanie 9

Przy tworzeniu dawki pokarmowej dla bydła, pierwszym krokiem jest zbilansowanie

A. pasz objętościowych soczystych

B. pasz objętościowych suchych

C. minerałów

D. pasz treściwych

Podczas układania dawki pokarmowej dla bydła kluczowe jest, aby w pierwszej kolejności bilansować pasze objętościowe soczyste. Te pasze, takie jak kiszonki z kukurydzy czy traw, dostarczają nie tylko niezbędnych składników odżywczych, ale także energii i wilgoci, co jest istotne dla zdrowia i wydajności bydła. Pasze objętościowe soczyste mają wysoką zawartość włókna, co sprzyja prawidłowej fermentacji w żwaczu i wspomaga trawienie. Zbilansowanie ich ilości i jakości wpływa na efektywność wykorzystania pozostałych komponentów diety. Przykładowo, w przypadku bydła mlecznego, odpowiednia ilość kiszonki z traw może zwiększyć produkcję mleka oraz poprawić jego skład, co jest zgodne z zaleceniami naukowymi dotyczącymi żywienia. Warto również pamiętać, że odpowiedni bilans pasz soczystych może wpłynąć na zdrowie metaboliczne zwierząt, co jest obszarem intensywnie badanym w kontekście dobrostanu bydła. Dlatego bilansowanie pasz objętościowych soczystych powinno stanowić podstawę każdego planu żywieniowego dla bydła.

Pytanie 10

Która błona płodowa znajduje się najbliżej płodu?

A. omocznia

B. kosmówka

C. pępowina

D. owodnia

Owodnia to błona płodowa, która bezpośrednio otacza płód i wypełnia się płynem owodniowym. Płyn ten nie tylko amortyzuje ruchy płodu, ale również tworzy środowisko ochronne, które umożliwia swobodny rozwój. Owodnia odgrywa kluczową rolę w regulacji temperatury wewnętrznej oraz w ochronie przed urazami mechanicznymi. W praktyce, znajomość funkcji owodni jest istotna w kontekście monitorowania zdrowia płodu, zwłaszcza w czasie ciąży. Na przykład, zwiększona ilość płynu owodniowego może wskazywać na pewne patologie, takie jak zespół wielowodzia, co z kolei może prowadzić do komplikacji podczas porodu. W standardach opieki przedporodowej zwraca się uwagę na regularne badanie ilości płynu owodniowego, co jest kluczowe dla oceny dobrostanu płodu. Owodnia, jako integralna część systemu ochrony płodu, podkreśla znaczenie odpowiedniego monitorowania ciąży w kontekście zdrowia matki i dziecka.

Pytanie 11

Tężyczka pastwiskowa u bydła pojawia się z powodu niedoboru

A. magnezu

B. żelaza

C. fosforu

D. wapnia

Tężyczka pastwiskowa jest schorzeniem występującym najczęściej u bydła, które jest spowodowane niedoborem magnezu. Magnez odgrywa kluczową rolę w procesach metabolicznych, szczególnie w funkcjonowaniu układu nerwowego i mięśniowego. Niedobór tego pierwiastka prowadzi do nadmiernej pobudliwości układu nerwowego, co objawia się drgawkami, skurczami mięśni i innymi symptomami neurologicznymi. W praktyce, aby zapobiegać tężyczce pastwiskowej, hodowcy powinni regularnie monitorować poziom magnezu w diecie bydła, stosując odpowiednie suplementy, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu trawy, kiedy zawartość magnezu w pożywieniu może być niska. Ponadto, stosowanie mineralnych dodatków paszowych, które zawierają magnez, stało się standardem w zarządzaniu zdrowiem bydła. Uwzględnienie magnezu w diecie jest zgodne z zaleceniami Instytutu Żywienia Zwierząt i jest kluczowe dla utrzymania zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 12

Największą roczną wydajność osiągają

A. krowy

B. lochy

C. suki

D. maciorki

Wybór innej odpowiedzi niż lochy odzwierciedla niepełne zrozumienie zagadnień związanych z reprodukcją zwierząt gospodarskich. Maciorki, suki oraz krowy, mimo że są również ważnymi zwierzętami hodowlanymi, nie osiągają tak wysokiej plenności jak lochy. Maciorki, czyli samice dzików, rodzą znacznie mniej młodych. Typowe mioty dzików mogą liczyć od jednego do sześciu prosiąt, co w porównaniu do loch jest niewielką liczbą. Suki, czyli samice psów, mają zwykle mniejsze mioty, rzadko przekraczające cztery do sześciu szczeniąt, co również znacząco ogranicza ich potencjał do produkcji. Krowy natomiast, które są głównie hodowane dla mleka, mają jedno cielę na rok, co ogranicza ich roczną plenność w porównaniu do loch. Rozważając te dane, można zauważyć, że błędne przypisanie wyższej plenności innym zwierzętom wynika z niedostatecznego uwzględnienia specyfiki biologii reprodukcyjnej poszczególnych gatunków. Poprawne zrozumienie różnic w hodowli zwierząt gospodarskich jest kluczowe dla efektywnego zarządzania oraz osiągania wysokich wyników produkcyjnych.

Pytanie 13

Nie wolno podawać zwierzętom pasz, które zawierają

A. mykotoksyny

B. karotenoidy

C. hemicelulozy

D. ligniny

Mykotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez niektóre pleśnie, które mogą zagrażać zdrowiu zwierząt, a nawet ludzi. Ich obecność w paszach dla zwierząt hodowlanych jest absolutnie niedopuszczalna, ponieważ mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak uszkodzenia wątroby, osłabienie układu immunologicznego, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. W praktyce, hodowcy są zobowiązani do regularnego monitorowania jakości pasz oraz przeprowadzania badań na obecność mykotoksyn, aby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt. W Polsce oraz Unii Europejskiej istnieją rygorystyczne normy dotyczące maksymalnych dopuszczalnych poziomów mykotoksyn w paszach, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w hodowli zwierząt. Przykładem może być stosowanie odpowiednich środków konserwujących oraz monitorowanie warunków przechowywania pasz, co minimalizuje ryzyko rozwoju pleśni i obecności toksycznych metabolitów.

Pytanie 14

Przed wprowadzeniem kateteru do pochwy, ważne jest, aby zadbać o czystość warg sromowych u lochy. Jak należy postępować?

A. w każdej sytuacji

B. w przypadku podejrzenia infekcji

C. gdy są zabrudzone

D. wyłącznie u pierwiastek

Właściwa higiena warg sromowych lochy przed wprowadzeniem cewnika jest kluczowym elementem zapobiegającym zakażeniom dróg rodnych. Czystość tych obszarów powinna być utrzymywana w każdym przypadku, niezależnie od stanu zdrowia lochy, ponieważ bakterie mogą być obecne w różnych lokalach i stanach chorobowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawet zdrowa locha może mieć niewidoczne patogeny, mogące prowadzić do infekcji. Aby zadbać o higienę, przed wprowadzeniem kateteru należy umyć wargi sromowe letnią wodą z mydłem, a następnie osuszyć je czystym ręcznikiem. Dobrą praktyką jest również stosowanie jednorazowych rękawiczek, co minimalizuje ryzyko przenoszenia bakterii z rąk na wrażliwe obszary ciała. Właściwe przygotowanie do zabiegu jest zgodne z zasadami aseptyki i antyseptyki, co powinno być standardem w każdej hodowli zwierząt.

Pytanie 15

W przypadku krzyżowania dwurasowego wstecznego, knura rasy należy wykorzystać do pokrycia loszki będącej mieszańcem PBZ x WBP

A. WBP

B. Duroc

C. PBZ

D. Pietrain

Odpowiedź PBZ jest poprawna, ponieważ przy krzyżowaniu dwurasowym wstecznym, celem jest poprawa cech użytkowych prosiąt poprzez wykorzystanie genotypów rodzicielskich, które najlepiej odpowiadają wymaganiom hodowlanym. W przypadku mieszania PBZ (Polska Biała Zasobna) z WBP (Wielka Biała Polska), krycie knurem rasy PBZ ma na celu uzyskanie potomstwa o lepszej jakości mięsa, lepszej wydajności oraz poprawionej zdrowotności dzięki genotypowym walorom rasy PBZ. Użycie knura PBZ przyczynia się do stabilności cech użytkowych oraz do osiągnięcia pożądanej homogennych cech w potomstwie, co jest kluczowe w produkcji zwierzęcej. W praktyce, taki wybór knura sprzyja również efektywnemu zarządzaniu stadem oraz zwiększeniu opłacalności hodowli. Współczesne standardy hodowlane kładą nacisk na efektywność genetyczną, co czyni wybór knura PBZ jeszcze bardziej uzasadnionym.

Pytanie 16

Rasa bydła klasyfikowana jako mała rasa mięsna, szybko dojrzewająca i charakteryzująca się szybkim przyrostem masy, bez rogów, o najczęściej czarnej i błyszczącej sierści. Doskonale radzi sobie w trudnych warunkach żywienia i klimatycznych. Jak nazywa się ta rasa?

A. salers

B. aberdeen angus

C. hereford

D. limousine

Aberdeen Angus to rasa bydła, która charakteryzuje się małymi rozmiarami i wysoką jakością mięsa, co czyni ją jedną z najpopularniejszych ras mięsnych na świecie. Rasa ta jest bezrożna, co nie tylko ułatwia hodowlę, ale także zmniejsza ryzyko kontuzji w stadzie. Jej aksamitna, czarna sierść jest nie tylko estetyczna, ale także praktyczna, ponieważ czarne bydło lepiej znosi różne warunki klimatyczne, odbijając promieniowanie słoneczne. Aberdeen Angus dojrzewa wcześnie i rośnie szybko, co jest korzystne dla hodowców, którzy mogą osiągnąć lepsze wyniki ekonomiczne w krótszym czasie. Rasa ta jest również znana z łatwości w utrzymaniu i adaptacji do gorszych warunków żywieniowych, co sprawia, że jest doskonałym wyborem dla hodowców operujących w trudnych warunkach. W praktyce, bydło tej rasy często wykorzystywane jest w produkcji wysokiej jakości wołowiny, docenianej za marmurkowatość oraz soczystość, co wpływa na jej cenę na rynku.

Pytanie 17

Jaja pochodzące z hodowli na wolnym wybiegu powinny być oznaczone kodem odpowiadającym systemowi chowu

A. 2

B. 1

C. 3

D. 0

Odpowiedzi, które nie wskazują na kod '1', opierają się na błędnych założeniach dotyczących systemów chowu kur. Oznaczenia '0', '2' i '3' odnoszą się do innych typów chowu, takich jak chów ekologiczny (0), chów z podłogowym systemem (2) oraz chów klatkowy (3). Oznaczenie '0' sugeruje, że kury są hodowane w warunkach ekologicznych, co wiąże się z surowszymi standardami dotyczącymi paszy i przestrzeni, ale niekoniecznie oznacza dostęp do wolnego wybiegu. Oznaczenie '2' wskazuje na chów intensywny, który często wiąże się z ograniczoną przestrzenią życiową dla zwierząt, co może negatywnie wpływać na ich dobrostan. Przypisanie kodu '3' do jajek pochodzących z chowu klatkowego jest również nieprawidłowe, gdyż kury w takich systemach zazwyczaj nie mają możliwości poruszania się na świeżym powietrzu. Wybór nieprawidłowego kodu może prowadzić do nieporozumień i zafałszowania informacji o pochodzeniu oraz warunkach hodowli, co z kolei wpływa na decyzje konsumentów. Kluczowym błędem jest więc mylenie standardów chowu i ich wpływu na dobrostan zwierząt oraz jakość produktów. Zrozumienie tych różnic jest istotne, aby móc podejmować świadome decyzje zakupowe.

Pytanie 18

Opuchlizna powiek, niestabilność zadu, osłabienie, brak łaknienia, leżenie, obniżona temperatura ciała. Choroba ta zazwyczaj dotyczy odsadzonych prosiąt i warchlaków. Co może wskazywać na tę chorobę?

A. obrzękowej

B. nosoryjowej

C. smołowej

D. cementowej

Odpowiedź obrzękowa jest poprawna, ponieważ opisane objawy kliniczne, takie jak obrzęk powiek, chwiejność zadu, osłabienie, brak apetytu, pokładanie się oraz spadek temperatury ciała, wskazują na obrzęk, który jest typowy dla chorób zapalnych i infekcyjnych. Choroba obrzękowa, często związana z wirusami lub bakteriami, dotyka głównie młodych zwierząt, a zwłaszcza prosiąt i warchlaków, co odpowiada charakterystyce przedstawionej w pytaniu. Objawy te mogą prowadzić do znacznego osłabienia organizmu, a w przypadku nieleczonym do poważnych komplikacji, w tym śmierci. W praktyce weterynaryjnej kluczowe jest wczesne rozpoznanie choroby, co pozwala na wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych oraz terapeutycznych. Warto również zwrócić uwagę na aspekty bioasekuracji oraz odpowiednie żywienie, które mogą pomóc w zapobieganiu wystąpieniu takich chorób. Standardy hodowlane zalecają monitorowanie stanu zdrowia zwierząt oraz regularne konsultacje z lekarzem weterynarii, co jest niezbędne dla utrzymania zdrowia stada.

Pytanie 19

Pasza, która jest produktem ubocznym w procesie tłoczenia oleju rzepakowego na zimno, występująca w formie płytek i zawierająca około 30-34% białka oraz 9-13% tłuszczu, to

A. młóto

B. ekspelery

C. makuchy

D. śruta poekstrakcyjna

Śruta poekstrakcyjna to produkt uzyskiwany po ekstrakcji oleju z nasion oleistych, zazwyczaj stosowany w paszach. Charakteryzuje się ona inną zawartością składników odżywczych niż makuchy. Ekspelery są natomiast produktami uzyskiwanymi podczas tłoczenia na zimno, które zachowują więcej wartości odżywczych niż śruta poekstrakcyjna, ale ich skład białkowy i tłuszczowy różni się od makuchów. Młóto, z kolei, jest produktem powstałym w procesie warzenia piwa i stanowi zupełnie inny rodzaj paszy, z niską zawartością białka. Kluczowym błędem w pojmowaniu tych terminów jest mylenie ich zastosowania i pochodzenia. Makuchy są specyficznym rodzajem paszy, podczas gdy inne wymienione produkty mają swoje unikalne właściwości i zastosowanie w żywieniu zwierząt. Zrozumienie różnic między tymi produktami jest kluczowe dla właściwego doboru pasz w praktyce hodowlanej, a niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów zdrowotnych u zwierząt i obniżenia efektywności produkcji zwierzęcej. Znajomość tych różnic jest niezbędna w kontekście optymalizacji żywienia zwierząt i efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 20

Jak dokonuje się pomiaru wilgotności w pomieszczeniach inwentarskich?

A. barometrem

B. anemometrem

C. higrometrem

D. manometrem

Pomiar wilgotności w pomieszczeniu inwentarskim wykonuje się za pomocą higrometru, który jest urządzeniem przeznaczonym do pomiaru zawartości wody w powietrzu. W kontekście pomieszczeń inwentarskich, utrzymanie odpowiedniej wilgotności jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości przechowywanych materiałów, takich jak pasze. Higrometry mogą działać na zasadzie pomiaru ciśnienia pary wodnej, co pozwala na dokładne określenie poziomu wilgotności. Przykładowo, w pomieszczeniach hodowlanych, takich jak obory czy chlewnie, zaleca się utrzymanie wilgotności na poziomie 50-70%, co można monitorować przy pomocy higrometru. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne kalibracje higrometrów oraz ich umieszczanie w strategicznych miejscach, aby uzyskać reprezentatywne dane o wilgotności w całym pomieszczeniu. Wiedza na temat wilgotności pomaga w podejmowaniu decyzji dotyczących wentylacji, co z kolei wpływa na komfort i zdrowie zwierząt.

Pytanie 21

Określ warunki, które należy spełnić, aby rozpocząć użytkowanie rozpłodowe dla loszki i knurka, uwzględniając ich wiek oraz masę ciała.

A. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 6-8 miesięcy

B. Loszka 8 miesięcy i 110-120 kg, knurek 8-10 miesięcy

C. Loszka 10 miesięcy i 120-130 kg, knurek 10-12 miesięcy

D. Loszka 6 miesięcy i 80-90 kg, knurek 8-10 miesięcy

Odpowiedź wskazująca na loszkę w wieku 8 miesięcy i masie 110-120 kg oraz knurka w przedziale wiekowym 8-10 miesięcy jest poprawna, ponieważ odpowiada aktualnym standardom w hodowli trzody chlewnej. W przypadku loszek, optymalny wiek do rozpoczęcia użytkowania rozpłodowego wynosi od 8 do 10 miesięcy, a masa ciała powinna mieścić się w zakresie 110-120 kg, co zapewnia ich odpowiedni rozwój fizyczny i zdolność do rozrodu. Wiek knurka również jest kluczowy; powinien on mieć co najmniej 8 miesięcy w momencie pierwszego krycia, aby zapewnić właściwe parametry nasienia oraz dojrzałość seksualną. Przykładem zastosowania tych standardów może być praktyka w nowoczesnych gospodarstwach hodowlanych, gdzie dbałość o wiek i masę ciała zwierząt wpływa na ich zdrowie i wydajność reprodukcyjną. Dobrze przeszkolony personel hodowlany monitoruje te parametry, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne i zdrowotne stada, a także zmniejsza ryzyko problemów związanych z nieprawidłowym rozmnażaniem.

Pytanie 22

Do czego używa się sztyftu kaustycznego?

A. kurtyzowania

B. znakowania

C. trokarowania

D. dekornizacji

Wybór innych odpowiedzi, jak znakowanie, kurtyzowanie czy trokarowanie, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają te narzędzia w weterynarii. Znakowanie to zazwyczaj sposób na identyfikację zwierząt, przy użyciu farb, tatuaży czy mikroczipów. To jest używane przy zarządzaniu stadem, ale nie ma nic wspólnego z dekornizacją. Kurtyzowanie to z kolei usuwanie tkanki w kontekście chirurgii, często przy nowotworach. Trokarowanie to technika, która ma na celu wprowadzenie trokaru, narzędzia do drenażu, głównie w zabiegach inwazyjnych. Wybór tych opcji może sugerować, że nie rozumiesz, do czego służą poszczególne narzędzia, a to jest naprawdę kluczowe w praktyce weterynaryjnej. Dobrze byłoby lepiej poznać te techniki i zastosowania, bo to ważne dla skuteczności zabiegów i bezpieczeństwa zwierząt.

Pytanie 23

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

B. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

C. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

D. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 24

Pierwsza pomoc, jaką rolnik powinien udzielić psu po użądleniu przez pszczołę, polega na wyjęciu żądła

A. i przygotowaniu ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego

B. i nałożeniu zimnego okładu

C. i delikatnym wymasowaniu obszaru użądlenia

D. i nalaniu na miejsce użądlenia strumienia ciepłej wody

Podejście polegające na rozmasowaniu miejsca użądlenia jest niewłaściwe, ponieważ masaż może prowadzić do dalszego uwalniania toksycznych substancji, które zostały wprowadzone do organizmu przez żądło. Działanie to może spotęgować ból oraz opuchliznę, co jest sprzeczne z zasadami pierwszej pomocy. Zastosowanie ciepłego okładu z octu lub kwasku cytrynowego nie jest rekomendowane, gdyż ciepło zwiększa przepływ krwi do obszaru użądlenia, co może pogorszyć stan zapalny i prowadzić do większego dyskomfortu. Ponadto, kwas zawarty w tych substancjach może podrażnić skórę już uszkodzoną użądleniem. Polanie miejsca użądlenia strumieniem ciepłej wody również nie jest odpowiednią metodą. Ciepła woda może przyczynić się do rozprzestrzenienia się toksyn i spowodować nasilenie objawów. Prawidłowe podejście do pierwszej pomocy w przypadku użądlenia przez pszczołę opiera się na zasadzie minimalizacji reakcji organizmu na toksyny, a nie na ich dalszym wprowadzaniu do organizmu. Stosowanie zimnych okładów jest skuteczną metodą, która pomaga w łagodzeniu obrzęku i bólu, co jest kluczowe w pierwszej pomocy.

Pytanie 25

Wyczuwalne pod skórą żebra oraz inne kości, przykryte niewielką ilością tłuszczu. Z widoku bocznego widoczne podkasanie brzucha, a z góry doły przylędźwiowe nie są zapadnięte. W skali 9 punktowej, jaką kondycję kota przedstawia ten opis?

A. oceną 5

B. oceną 9

C. oceną 1

D. oceną 7

Ocena 1, 7 i 9 nie odzwierciedlają prawidłowej interpretacji opisu kondycji kota. Ocena 1 sugerowałaby ekstremalne niedożywienie i wyniszczenie, w którym kości byłyby bardzo widoczne, a tkanka tłuszczowa praktycznie nieobecna. Jednakże, w opisie mowa jest o minimalnej warstwie tłuszczowej, co nie jest zgodne z takim stanem. Wybór oceny 7 może wskazywać na zbyt wysoką ocenę, biorąc pod uwagę, że kot nie wykazuje oznak nadmiernej tkanki tłuszczowej ani otyłości, a jego sylwetka jest wyraźnie opisana jako zdrowa. Ocena 9 oznaczałaby perfekcyjną kondycję, co nie jest zgodne z informacjami zawartymi w opisie, ponieważ podano, że kości są wyczuwalne, co sugeruje, że kot mógłby stracić na masie ciała. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych wniosków obejmują nieprawidłową interpretację terminów związanych z kondycją ciała oraz brak zrozumienia, jak różne poziomy tłuszczu i masy mięśniowej wpływają na ogólny stan zdrowia. Zrozumienie standardów oceny kondycji ciała kotów, takich jak system Body Condition Score (BCS), jest kluczowe w unikaniu takich błędów analizujących stan zdrowia zwierząt.

Pytanie 26

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie

B. czesanie.

C. usuwanie zewnętrznych włosów.

D. wyczesywanie.

Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 27

Opis dotyczy rasy

Rasa bydła mięsnego wywodząca się z Włoch. Masa ciała dorosłego buhaja 900 do 1000 kg, krowy – 600 kg, wysokość w kłębie 145 – 140 cm. Umaszczenie krów jest siwo-białe, czasami jasnobeżowe z ciemną pigmentacją śluzawicy, uszu, rogów i racic. Umaszczenie buhajów jest ciemniejsze z czarnym podpaleniem na głowie i rogach. Stosunkowo niewielka głowa, zwarte tuby, cienki kościec i doskonałe umięśnienie zadu. Rasa średnio wcześnie dojrzewająca; pierwsze krycie jałówek w wieku 16-18 miesięcy. Krowy produkują w okresie laktacji ok. 2000 kg mleka o wysokiej zawartości białka ogólnego, które wykorzystywane jest do produkcji sera – parmezanu.

A. salers.

B. charolaise.

C. hereford.

D. piemontese.

Wybór innych ras bydła, takich jak hereford, charolaise czy salers, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące cech i zastosowań tych ras. Hereford to rasa bydła mięsnego, która pochodzi z Anglii i charakteryzuje się głównie czerwoną sierścią oraz białymi plamami na głowie i brzuchu. Chociaż jest ceniona za jakość mięsa, nie jest to rasa włoska, więc nie pasuje do opisanego kontekstu. Charolaise, z kolei, to również rasa mięsna, ale jej pochodzenie związane jest z Francją, a cechy takie jak biała sierść czy specyficzna budowa ciała nie są zgodne z opisem bydła piemontese. Rasa salers, również francuska, znana jest z produkcji mleka, ale jej charakterystyka i zastosowanie różnią się od bydła piemontese. Typowe błędy myślowe mogą obejmować ogólne utożsamianie ras bydła na podstawie podobieństw w ich zastosowaniu jako bydło mięsne, co prowadzi do ignorowania istotnych różnic w pochodzeniu, cechach morfologicznych oraz zastosowaniach w przemyśle spożywczym. Aby uniknąć takich pomyłek, warto zapoznać się z historią i specyfiką poszczególnych ras, co pozwoli lepiej zrozumieć ich unikalne właściwości oraz zastosowanie w praktyce hodowlanej.

Pytanie 28

Jaką paszę dietetyczną wykorzystuje się w żywieniu koni?

A. mesz

B. żyto w formie ziaren

C. słoma z żyta

D. kiszonka kukurydziana

Ziarno żyta, słoma żytnia oraz kiszonka z kukurydzy nie są odpowiednimi paszami dietetycznymi stosowanymi w żywieniu koni, ponieważ nie spełniają specyficznych potrzeb żywieniowych tych zwierząt. Ziarno żyta to zboże, które jest stosunkowo twarde i może być trudne do strawienia przez konie, zwłaszcza w większych ilościach. Jego wysoka zawartość glutenów może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak kolki. Słoma żytnia, choć może być stosowana jako dodatek do paszy, nie stanowi pełnowartościowego pokarmu; jest uboga w składniki odżywcze i nie zaspokaja podstawowych wymagań energetycznych koni. Jeśli chodzi o kiszonkę z kukurydzy, jest to pasza fermentowana, która może być stosowana w żywieniu bydła, ale niekoniecznie jest odpowiednia dla koni, ze względu na ryzyko wystąpienia problemów z fermentacją w ich układzie pokarmowym. Niewłaściwe podejście do żywienia koni może prowadzić do poważnych zaburzeń zdrowotnych, dlatego istotne jest stosowanie odpowiednich pasz, takich jak mesz, które są dostosowane do ich potrzeb oraz stanu zdrowia. Wybór paszy powinien być oparty na wiedzy z zakresu weterynarii oraz żywienia zwierząt, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób i zapewnić koniom długoterminowe zdrowie.

Pytanie 29

W przypadku lochy, która została pokryta 1 kwietnia, kiedy przewiduje się poród?

A. 2 września

B. 24 lipca

C. 7 sierpnia

D. 30 czerwca

Planowany termin porodu lochy pokrytej 1 kwietnia przypada na 24 lipca. Czas trwania ciąży u świń wynosi średnio około 114 dni, co odpowiada około 3,8 miesiąca. Licząc od 1 kwietnia, dodajemy 114 dni, co prowadzi nas do daty 24 lipca. To ważne z punktu widzenia praktyk hodowlanych, ponieważ umiejętność dokładnego przewidywania dat porodów jest kluczowa dla zarządzania cyklem produkcyjnym. W przypadku hodowców, właściwe obliczenie terminu porodu pozwala na lepsze przygotowanie się do przyjęcia nowego potomstwa, co związane jest z odpowiednim zapewnieniem miejsca dla lochy oraz nowo narodzonych prosiąt. Warto także pamiętać, że w praktyce mogą wystąpić niewielkie odchylenia od tego terminu, dlatego należy uwzględnić obserwacje zachowań lochy oraz jej stan zdrowia, co może wpłynąć na dokładność przewidywań. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokumentacji dotyczącej cykli rozrodczych zwierząt, co ułatwia prognozowanie przyszłych zdarzeń.

Pytanie 30

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. posiada księgi.

B. ma żwacz.

C. ma czepiec.

D. ma trawieniec.

Żwacz jest największą komorą żołądka u bydła, odgrywając kluczową rolę w procesie fermentacji pokarmu. Jest to miejsce, w którym bakterie i mikroorganizmy rozkładają włókna roślinne, co umożliwia skuteczny proces trawienia. Żwacz, będący komorą o dużej pojemności, może pomieścić od 100 do 150 litrów materiału pokarmowego, co jest niezbędne dla zwierząt ruminujących, takich jak bydło. Praktycznie, efektywność żwacza pozwala bydłu na wykorzystanie złożonych substancji roślinnych, które w innym wypadku byłyby trudne do strawienia. Właściwe zarządzanie dietą bydła, w tym dobór paszy bogatej w włókna, jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz zwiększenia wydajności produkcji mleka i mięsa. W kontekście standardów branżowych, badania nad wydajnością żwacza i technikami poprawy jego funkcjonowania są nieustannie prowadzone, co wpływa na rozwój nowoczesnych praktyk hodowlanych.

Pytanie 31

Obecny stan fizjologiczny zwierzęcia, który jest wpływany przez czynniki środowiskowe i oceniany pod względem jego użyteczności, to

A. kondycja

B. temperament

C. konstytucja

D. usposobienie

Usposobienie zwierzęcia zazwyczaj odnosi się do jego trwałych cech osobowościowych, które mogą wpływać na jego zachowanie, ale nie odzwierciedla aktualnego stanu fizjologicznego. Ta pomyłka może wynikać z mylenia cech psychologicznych z fizjologicznymi aspektami zdrowia zwierzęcia. Konstytucja, choć często używana w kontekście opisu budowy ciała zwierzęcia, jest bardziej związana z cechami genetycznymi i morfologicznymi niż ze stanem zdrowia, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą w kontekście pytania. Natomiast temperament, podobnie jak usposobienie, odnosi się do wewnętrznych cech zwierzęcia, które wpływają na jego reakcję w różnych sytuacjach, ale nie jest tożsamy z jego fizjologiczną kondycją. Zwykle te pojęcia są mylone z kondycją, co prowadzi do nieprawidłowych ocen zdrowia i wydolności zwierzęcia. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe, ponieważ niewłaściwe podejście do oceny stanu zwierzęcia może prowadzić do niewłaściwych decyzji dotyczących jego opieki, treningu czy użytkowania, co w ostateczności może negatywnie wpłynąć na jego wydajność i zdrowie. Każde z tych pojęć ma swoje miejsce w ocenie zwierząt, ale tylko kondycja odnosi się bezpośrednio do ich aktualnego stanu fizjologicznego i zdolności użytkowej.

Pytanie 32

Pies powinien mieć nieprzerwany dostęp do

A. warzyw

B. mleka

C. wody

D. kości

Woda jest podstawowym składnikiem diety psa i powinna być dostępna dla niego przez cały czas. Utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia jest kluczowe dla zdrowia i dobrego samopoczucia zwierzęcia. Pies, podobnie jak inne ssaki, składa się w około 60-70% z wody, więc jej niedobór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak odwodnienie, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci. Pies potrzebuje świeżej wody, aby wspierać procesy metaboliczne, regulację temperatury ciała oraz prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Zaleca się, aby codziennie zmieniać wodę w misce, aby zapewnić jej świeżość i czystość. Ponadto, w przypadku aktywnych psów lub w gorące dni, zapotrzebowanie na wodę może znacznie wzrosnąć, co należy uwzględnić w codziennej opiece nad zwierzęciem. Prawidłowe nawodnienie jest zatem kluczowym elementem odpowiedzialnej hodowli i opieki nad psem, zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi.

Pytanie 33

Jednym z powodów obniżenia jakości słoniny jest podawanie tucznikom w nadmiarze śruty

A. żytniej

B. pszennej

C. jęczmiennej

D. kukurydzianej

Zarządzanie dietą tuczników jest kluczowym elementem produkcji mięsa, a wybór odpowiednich składników pasz ma bezpośredni wpływ na jakość finalnego produktu. Przygotowując dietę, niektórzy mogą błędnie uważać, że inne rodzaje śruty, takie jak pszenna, jęczmienna czy żytnia, mogą być zastosowane jako główne źródło energii bez negatywnych konsekwencji. Śruta pszenna, choć bogata w białko i węglowodany, ma wyższą zawartość glutenu, co może ograniczać wydajność trawienia u tuczników. Z kolei śruta jęczmienna, mimo że zawiera cenne składniki odżywcze, ma niższą wartość energetyczną w porównaniu do śruty kukurydzianej, co może prowadzić do nieskutecznej produkcji tłuszczu. Śruta żytnia, z dodatkowym ryzykiem obecności niepożądanych substancji, takich jak toksyny, również nie jest zalecana jako główne źródło energii. Takie błędne podejście do diety może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierząt, obniżenia jakości mięsa oraz zmniejszenia efektywności produkcji. Właściwe zrozumienie wartości odżywczej różnych składników pasz oraz ich wpływu na jakość słoniny jest kluczowe dla osiągnięcia wysokich standardów w branży mięsnej. Dobrym przykładem jest stosowanie diety zrównoważonej, która uwzględnia wszystkie niezbędne składniki odżywcze, zapewniając optymalne warunki hodowli i produkcji. Warto zwrócić uwagę na praktyki polegające na regularnym monitorowaniu jakości paszy oraz zdrowia zwierząt, aby uniknąć problemów związanych z niewłaściwym żywieniem.

Pytanie 34

Celem synchronizacji rui jest

A. wydłużenie rui w grupie.

B. rozpoznawanie rui w danym czasie.

C. wywołanie rui w danym czasie.

D. skrócenie rui w grupie.

Skracanie rui w stadzie oraz wydłużanie rui są błędnymi podejściami w kontekście synchronizacji rui. Skracanie rui mogłoby prowadzić do niepełnego rozwoju pęcherzyków jajnikowych i obniżenia jakości komórek jajowych, co negatywnie wpływa na wyniki rozrodu. W praktyce, skracanie rui nie tylko nie sprzyja osiąganiu planowanej wydajności reprodukcyjnej, ale może także prowadzić do problemów zdrowotnych u samic. Wydłużanie rui z kolei, w teorii, mogłoby wydawać się korzystne, ale w praktyce prowadziłoby do nieefektywnego zarządzania cyklami reprodukcyjnymi, co mogłoby skutkować opóźnieniami w inseminacji i ogólnym spadkiem wydajności stada. W kontekście wykrywania rui w określonym czasie, choć ważne, nie jest to cel synchronizacji rui, lecz efekt uboczny. Bez odpowiednich metod hormonalnych, takich jak zastosowanie gonadotropin, wykrywanie rui może być utrudnione, co w praktyce sprawia, że hodowcy mają trudności z planowaniem inseminacji. Poprawne zrozumienie cyklu rujowego i zastosowanie odpowiednich technologii są kluczowe dla efektywnego zarządzania stadem, a nie skupianie się na ich wydłużaniu czy skracaniu, co może wprowadzać w błąd i prowadzić do nieefektywności w procesach hodowlanych.

Pytanie 35

Aby przyspieszyć rozwój żwacza u cieląt, stosuje się

A. siano

B. kiszonki

C. siarę

D. mleko

Siano jest kluczowym elementem w diecie cieląt, wspomagającym rozwój żwacza. Jego wprowadzenie do diety cieląt, szczególnie w okresie przejściowym, kiedy cielęta zaczynają stopniowo odchodzić od mleka, stymuluje rozwój mikroflory żwacza oraz przyspiesza proces keratynizacji jego ścianek. Siano, bogate w błonnik, wpływa na perystaltykę jelit i oswaja cielęta z pokarmem stałym. Dobrze zbilansowana dieta, zawierająca siano, przyczynia się do zdrowego rozwoju układu pokarmowego, co jest niezbędne dla efektywnego wykorzystania paszy. Siano powinno być wysokiej jakości, aromatyczne i wolne od pleśni, co zapewnia lepsze przyjmowanie oraz wykorzystanie składników odżywczych. Praktyki hodowlane sugerują wprowadzenie siana do diety cieląt w wieku około 2-3 tygodni, co znacząco wpłynie na ich zdrowie i wydajność w przyszłości, przyczyniając się do lepszego wzrostu i kondycji zwierząt.

Pytanie 36

Jaką ilość zielonki, wyrażoną w kilogramach, powinno się podać krowie ważącej 620 kg w ciągu jednego dnia?

A. 31 kg

B. 76 kg

C. 84 kg

D. 62 kg

Dzienna dawka zielonki dla krowy jest uzależniona od wielu czynników, w tym od jej masy ciała oraz specyficznych potrzeb żywieniowych. Zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, krowy powinny otrzymywać od 1,5% do 2,5% swojej masy ciała w postaci zielonki. Dla krowy o masie 620 kg, odpowiada to wartości od 9 do 15,5 kg dziennie. Przyjmuje się, że optymalna dawka zielonki dla krowy mlecznej powinna wynosić około 10% masy ciała, co w tym przypadku daje 62 kg. Taka ilość zielonki dostarcza niezbędnych składników odżywczych, wspomagając produkcję mleka oraz zdrowie zwierzęcia. W praktyce, odpowiednia ilość zielonki wpływa na kondycję krowy, a także na jakość mleka. Utrzymując krowy w zdrowiu i dobrej kondycji, zwiększamy efektywność produkcji mleka oraz zmniejszamy ryzyko chorób, co jest kluczowe w nowoczesnej hodowli bydła.

Pytanie 37

Nadmiar wapnia w organizmach zwierzęcych określamy jako

A. hiperkapnia

B. hipernatremia

C. hiperkaliemia

D. hiperkalcemia

Hiperkalcemia to taki stan, w którym mamy za dużo wapnia we krwi i to może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych. Wapń jest naprawdę ważnym minerałem, bo jest potrzebny do różnych rzeczy w organizmie, jak skurcze mięśni czy przewodnictwo nerwowe. Kiedy jest go za dużo, to mogą się dziać różne nieprzyjemności, na przykład mogą się pojawić kamienie nerkowe albo inne uszkodzenia tkanek. W klinice weterynaryjnej hiperkalcemia może mieć różne przyczyny – na przykład nadczynność przytarczyc, nowotwory albo przesadne zażywanie suplementów z wapniem. Dlatego monitorowanie poziomu wapnia jest bardzo ważne, szczególnie w diagnostyce i leczeniu różnych chorób. Dobre zarządzanie tym problemem wymaga znalezienia przyczyny, odpowiednich zmian w diecie, a czasami też leków. Z mojego doświadczenia, zrozumienie hiperkalcemii jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, bo to wspiera zdrowie zwierząt.

Pytanie 38

Jaką formę ma właściwie ukształtowane wymię u krów?

A. piętrową

B. kulistą

C. miskowatą

D. obwisłą

Prawidłowo zbudowane wymię u krów ma kształt miskowaty, co oznacza, że jest szerokie i płaskie w górnej części oraz lekko zaokrąglone w dolnej. Taki kształt jest szczególnie istotny dla zapewnienia odpowiedniej produkcji mleka oraz komfortu zwierzęcia. Wymię o kształcie miskowatym sprzyja lepszemu wypełnieniu jego przestrzeni mlecznej, co przekłada się na wydajność laktacyjną. Przykładowo, w hodowli bydła mlecznego, zwierzęta o tym kształcie wymienia często osiągają wyższe wyniki w testach laktacyjnych. Dobre praktyki w hodowli krów mlecznych uwzględniają także obserwację kształtu wymienia przy selekcji zwierząt do dalszej hodowli. Wymię miskowate pozwala na efektywniejszy proces doju, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i dla wydajności produkcji mlecznej. Dlatego w hodowli krów mlecznych kształt wymienia jest jednym z kluczowych elementów oceny jakości zwierząt i ich potencjału produkcyjnego.

Pytanie 39

Wskaż wyróżniającą się cechę anatomiczną budowy prącia knura?

A. Cewka moczowa otwiera się na końcu prącia

B. Wyrostek cewki moczowej jest delikatnie wystający

C. Prącie ma długość około 100 cm

D. Prącie ma formę korkociągu

Prącie knura charakteryzuje się unikalnym kształtem korkociągu, co jest istotnym elementem jego budowy anatomicznej. Taki kształt sprzyja skutecznej inseminacji samic, umożliwiając lepsze dopasowanie do anatomii narządów rozrodczych lochy. Kształt prącia ma również znaczenie podczas kopulacji, ponieważ pozwala na efektywne umiejscowienie w cewce moczowej samicy. W praktyce, hodowcy świń muszą być świadomi tych różnic anatomicznych, aby właściwie ocenić kondycję zdrowotną zwierzęcia oraz jego zdolności reprodukcyjne. Właściwe zrozumienie budowy anatomicznej prącia knura jest także kluczowe w kontekście inseminacji sztucznej, gdzie precyzyjne umiejscowienie nasienia w drogach rodnych lochy ma istotny wpływ na efektywność rozrodu. Dodatkowo, wiedza na temat anatomicznych aspektów prącia knura jest istotna w kontekście diagnostyki weterynaryjnej, gdzie takie cechy mogą wskazywać na potencjalne problemy zdrowotne, które mogą wpłynąć na płodność.

Pytanie 40

Aminokwasowy dodatek do paszy to

A. fitaza

B. ksylitol

C. lizyna

D. tokoferol

Tokoferol, znany również jako witamina E, to przeciwutleniacz, który odgrywa ważną rolę w ochronie komórek przed uszkodzeniami oksydacyjnymi, ale nie jest aminokwasem. Jego zastosowanie jako dodatku paszowego koncentruje się głównie na wspieraniu zdrowia zwierząt poprzez poprawę odporności i jakości mięsa. Fitaza to enzym, który jest używany w paszach dla zwierząt, aby poprawić wykorzystanie fosforu z pasz roślinnych, ale także nie jest aminokwasem. Jego działanie polega na uwalnianiu fosforu z fityny, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego zarządzania zasobami. Ksylitol to alkohol cukrowy, który ma zastosowanie głównie jako substytut cukru w diecie ludzi, a jego rola w paszy jest marginalna. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych odpowiedzi często wynikają z pomylenia różnych grup substancji odżywczych. W hodowli zwierząt ważne jest, aby rozumieć różnice pomiędzy aminokwasami, witaminami i enzymami, co pozwala na skuteczniejsze formułowanie diety oraz lepsze wyniki produkcyjne. Dobrze dobrana dieta powinna być zrównoważona pod względem wszystkich niezbędnych składników odżywczych, w tym aminokwasów, aby zapewnić optymalny wzrost i zdrowie zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej