Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 21 maja 2025 08:46
  • Data zakończenia: 21 maja 2025 09:08

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie jest najwyższe możliwe tempo odczytu płyt CD-R w urządzeniu o oznaczeniu x48?

A. 480 kB/s
B. 4800 kB/s
C. 10000 kB/s
D. 7200 kB/s
Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia prędkości odczytu napędów CD. Odpowiedź 10000 kB/s sugeruje, że napęd mógłby odczytywać dane znacznie szybciej niż to możliwe w standardzie x48. Warto zauważyć, że prędkość odczytu jest definiowana w odniesieniu do bazowej prędkości 150 kB/s, co oznacza, że prędkości powyżej 7200 kB/s są niemożliwe do osiągnięcia w przypadku standardowych napędów CD. Odpowiedź 4800 kB/s odnosi się do prędkości x32 (32 x 150 kB/s), co również jest błędne w kontekście oznaczenia x48. Odpowiedź 480 kB/s jest kolejnym zrozumieniem prędkości, które odpowiada prędkości x3, co również nie ma związku z napędem x48. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, to zakładanie, że prędkości są sumowane lub mnożone w sposób niezgodny z przyjętymi standardami. Użytkownicy muszą być świadomi, że oznaczenia takie jak x48 nie odnoszą się do bezpośrednich wartości transferu, ale są mnożnikami bazowej prędkości, co wymaga znajomości podstawowych zasad dotyczących technologii CD oraz standardów branżowych.

Pytanie 2

Jakie urządzenie NIE powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Modem
B. Dysk twardy
C. Pamięć
D. Zasilacz
Dyski twarde, pamięci oraz modemy to urządzenia, które można naprawiać w trakcie używania antystatycznych metod ochrony. Często zakłada się, że wszelkie komponenty komputerowe są bezpieczne do naprawy, o ile stosuje się odpowiednie środki zapobiegawcze, co może prowadzić do błędnych wniosków. Dyski twarde, choć krytyczne dla przechowywania danych, nie mają takiej samej struktury niebezpieczeństwa jak zasilacze. W momencie, gdy można odłączyć zasilanie, ryzyko statyczne jest minimalizowane, a elementy takie jak talerze czy głowice nie są narażone na wysokie napięcie. Jednakże nieprawidłowe myślenie o dyskach twardych, jako o jednostkach w pełni bezpiecznych, ignoruje ryzyko uszkodzenia mechanicznego, które może wystąpić w trakcie naprawy. Pamięci RAM również są wrażliwe na uszkodzenia spowodowane wyładowaniami elektrostatycznymi, ale są znacznie mniej niebezpieczne w porównaniu do zasilaczy. Modemy, będące urządzeniami komunikacyjnymi, mogą być bezpiecznie naprawiane, choć ich eksploatacja powinna odbywać się z zachowaniem zasad BHP. W konkluzyjnych punktach, mylenie tych urządzeń pod względem ryzyka zasilania prowadzi do niedocenienia znaczenia odpowiednich procedur bezpieczeństwa oraz standardów branżowych.

Pytanie 3

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zarządzanie uprawnieniami do plików oraz katalogów?

A. gedit
B. adduser
C. mkdir
D. chmod
Polecenie 'chmod' w systemie Linux służy do modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, które grupy użytkowników mogą odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. System operacyjny Linux stosuje model ochrony oparty na trzech grupach użytkowników: właścicielu pliku, grupie, do której należy plik, oraz innym użytkownikom. Dzięki 'chmod' można na przykład zmienić uprawnienia tak, aby tylko właściciel mógł edytować plik, podczas gdy pozostali użytkownicy mogliby jedynie go odczytywać. Przykładowe polecenie 'chmod 755 plik.txt' przydziela pełne prawa dla właściciela (odczyt, zapis, wykonanie), podczas gdy grupa i pozostali użytkownicy mają jedynie prawo do odczytu i wykonania. W praktyce dobre zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu oraz ochrony danych. Warto zwrócić uwagę na zasady minimalnych uprawnień, które zalecają, aby użytkownicy mieli dostęp tylko do tych plików i katalogów, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 4

Zasady filtrowania ruchu w sieci przez firewall określane są w formie

A. kontroli pasma zajętości.
B. plików CLI.
C. serwisów.
D. reguł.
Odpowiedź 'reguł' jest trafna. Zasady filtracji w firewallach naprawdę opierają się na różnych regułach. Dzięki nim wiemy, które połączenia powinny przejść, a które nie. Na przykład można ustawić regułę, żeby zezwalała na ruch HTTP z jednego konkretnego adresu IP. W praktyce reguły są super ważne dla bezpieczeństwa sieci, bo pozwalają na ścisłą kontrolę nad tym, co się dzieje w naszej sieci. Dobrze jest co jakiś czas przeprowadzić audyt tych reguł i aktualizować je, bo zagrożenia się zmieniają. Są też standardy, jak NIST SP 800-41, które dają wskazówki, jak dobrze zarządzać regułami w firewallach. Moim zdaniem, bez solidnych reguł ciężko o bezpieczeństwo.

Pytanie 5

Jakie jest połączenie używane do wymiany informacji pomiędzy urządzeniami mobilnymi, które stosuje cyfrową transmisję optyczną w trybie bezprzewodowym do przesyłania danych na stosunkowo krótką odległość?

A. IrDA
B. Bluetooth
C. IEEE 1394a
D. IEEE 1394c
Wybór IEEE 1394a i IEEE 1394c jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny, ponieważ te standardy dotyczą interfejsu FireWire, który zazwyczaj jest używany w kontekście łączności przewodowej pomiędzy urządzeniami, takimi jak kamery cyfrowe, dyski twarde i urządzenia audio-wideo. FireWire umożliwia transfer danych na dużą odległość, zazwyczaj do 4.5 metra, co jest znacznie więcej niż typowy zasięg technologii IrDA. Dodatkowo, FireWire obsługuje wiele urządzeń podłączonych w szereg, co czyni go odpowiednim dla zastosowań multimedialnych, jednak nie jest to technologia bezprzewodowa. Z kolei Bluetooth to technologia bezprzewodowa, ale jest stworzona do komunikacji na średnie odległości, zazwyczaj do 100 metrów, i nie wykorzystuje technologii optycznej, lecz radiowej. Bluetooth jest powszechnie stosowany w urządzeniach audio, słuchawkach i smartfonach do przesyłania danych, jednak w kontekście krótkodystansowej transmisji optycznej, jak w przypadku IrDA, nie jest właściwym rozwiązaniem. Typowym błędem myślowym jest nieodróżnienie technologii bezprzewodowej od przewodowej oraz mylenie różnych standardów komunikacyjnych pod względem ich zastosowania i charakterystyki. Warto zrozumieć, że każdy z tych standardów ma swoje unikalne cechy i zastosowania, które należy brać pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rozwiązania dla określonego problemu komunikacyjnego.

Pytanie 6

Prezentowany komunikat pochodzi z wykonania polecenia

C:\Windows NT_SERVICE\TrustedInstaller:(F)
          NT_SERVICE\TrustedInstaller:(OI)(CI)(IO)(F)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(M)
          ZARZĄDZANIE NT\SYSTEM:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Administratorzy:(M)
          BUILTIN\Administratorzy:(OI)(CI)(IO)(F)
          BUILTIN\Użytkownicy:(RX)
          BUILTIN\Użytkownicy:(OI)(CI)(IO)(GR,GE)
          TWÓRCA-WŁAŚCICIEL:(OI)(CI)(IO)(F)

A. attrib C:Windows
B. subst C:Windows
C. icacls C:Windows
D. path C:Windows
Polecenie attrib jest używane do wyświetlania lub zmiany atrybutów plików, takich jak ukryty lub tylko do odczytu, i nie jest związane z zarządzaniem uprawnieniami dostępu użytkowników do katalogów. Często mylne jest założenie, że atrybuty mogą wpływać na dostępność plików, podczas gdy w rzeczywistości dotyczą jedynie sposobu ich prezentacji i edycji. Polecenie path służy do ustawiania i wyświetlania ścieżki wyszukiwania plików wykonywalnych w konsoli systemowej. Nie ma żadnego związku z uprawnieniami dostępu, co jest częstym błędem w rozumieniu jego zastosowania. Błędne postrzeganie polecenia path wynika z niepełnego zrozumienia roli zmiennych środowiskowych i ich wpływu na działanie systemu. Subst jest używane do tworzenia wirtualnych dysków z mapowaniem folderów, co służy jedynie do wygodniejszego zarządzania strukturą katalogów w systemie i nie ma żadnego wpływu na zarządzanie uprawnieniami dostępu. Często jest to narzędzie mylone z bardziej zaawansowanymi poleceniami zarządzania dostępem z powodu jego zastosowania w organizacji danych. Właściwe zrozumienie i stosowanie powyższych poleceń wymaga rozpoznania ich szczególnych funkcji i ograniczeń, co jest kluczowe w profesjonalnym zarządzaniu systemem operacyjnym.

Pytanie 7

Jakie jest najbardziej typowe dla topologii gwiazdy?

A. zatrzymanie sieci wskutek awarii terminala
B. centralne zarządzanie siecią
C. niskie zużycie kabli
D. trudności w lokalizacji usterek
Topologia gwiazdy charakteryzuje się tym, że wszystkie węzły sieci są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest przełącznik lub koncentrator. Taki układ umożliwia łatwe zarządzanie siecią, ponieważ centralny punkt kontroluje wszystkie połączenia oraz komunikację pomiędzy urządzeniami. W przypadku awarii jednego z terminali, nie wpływa to na działanie pozostałych węzłów, co zwiększa niezawodność całego systemu. Przykładem zastosowania topologii gwiazdy jest sieć lokalna (LAN) w biurze, gdzie wszystkie komputery są podłączone do jednego switcha. Taki sposób organizacji sieci pozwala na łatwą lokalizację problemów, ponieważ można szybko zidentyfikować uszkodzenie konkretnego urządzenia bez wpływu na resztę sieci. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, topologia gwiazdy jest często preferowana w nowoczesnych instalacjach sieciowych, ponieważ łączy w sobie wydajność, łatwość w zarządzaniu oraz bezpieczeństwo.

Pytanie 8

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. dwójkowym
B. szesnastkowym
C. ósemkowym
D. dziesiętnym
Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda z czterech sekcji adresu (zwanych oktetami) jest wyrażona jako liczba całkowita w systemie dziesiętnym, mieszczącym się w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej stosowanym sposobem reprezentacji adresów IP przez ludzi, ponieważ jest prostszy do zrozumienia w porównaniu do systemów binarnych, ósemkowych czy szesnastkowych. Przykładowo, adres IP 192.168.1.1 w systemie binarnym to 11000000.10101000.00000001.00000001, co może być trudniejsze do zapamiętania i używania w praktyce. W administracji sieciowej oraz podczas konfigurowania urządzeń sieciowych, znajomość adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa, gdyż ułatwia komunikację oraz identyfikację sieci. Standardy takie jak RFC 791 definiują klasyfikację adresów IP oraz ich format, co potwierdza znaczenie systemu dziesiętnego w kontekście zarządzania adresacją IP.

Pytanie 9

Jak nazywa się licencja w systemie Windows Server, która pozwala użytkownikom komputerów stacjonarnych na korzystanie z usług serwera?

A. BOX
B. CAL
C. OEM
D. MOLP
Wybór innych opcji sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące systemów licencjonowania w środowisku IT. Licencja BOX, nazywana także jednostkową, jest przeważnie sprzedawana z oprogramowaniem, przeznaczona głównie dla użytkowników indywidualnych lub małych firm, nie jest jednak używana do udostępniania usług serwera. Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do konkretnego sprzętu, co oznacza, że można ją używać tylko na zainstalowanym oryginalnym sprzęcie. Licencje te są często tańsze, ale ich przenoszenie na inne maszyny jest zabronione, co czyni je niewłaściwymi do zarządzania dostępem do serwera. MOLP (Microsoft Open License Program) to program licencyjny skierowany do dużych organizacji, umożliwiający zakup licencji w większych ilościach, ale nie odnosi się bezpośrednio do licencji dostępowych, które są kluczowe w kontekście otwierania dostępu do serwerów. Niezrozumienie różnicy między tymi typami licencji często prowadzi do błędnych decyzji zakupowych oraz naruszeń praw licencyjnych, co może skutkować dodatkowymi kosztami oraz ryzykiem prawnych konsekwencji. Dobrą praktyką jest zrozumienie struktury licencjonowania w Microsoft Windows Server oraz regularne aktualizowanie wiedzy na temat licencji, aby móc właściwie zarządzać zasobami IT w firmie.

Pytanie 10

Jak nazywa się protokół odpowiedzialny za wysyłkę wiadomości e-mail?

A. Simple Mail Transfer Protocol
B. Post Office Protocol
C. Internet Message Access Protocol
D. File Transfer Protocol
Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest standardowym protokołem używanym do wysyłania wiadomości e-mail przez Internet. SMTP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient wysyła wiadomość do serwera pocztowego, a serwer następnie dostarcza ją do odpowiedniej skrzynki odbiorczej odbiorcy. Kluczowym elementem SMTP jest to, że został zaprojektowany z myślą o prostocie i niezawodności, co czyni go podstawowym protokołem dla komunikacji e-mailowej. Protokół ten wykorzystuje port 25, a w przypadku szyfrowanej komunikacji często port 587. SMTP jest również często stosowany w scenariuszach związanych z automatycznym wysyłaniem wiadomości, takich jak powiadomienia systemowe czy marketing e-mailowy, co pokazuje jego wszechstronność w praktyce. Ważnym aspektem jest również możliwość integracji SMTP z innymi protokołami, np. POP3 lub IMAP, które są używane do odbierania e-maili. Dobre praktyki w zakresie korzystania z SMTP obejmują stosowanie uwierzytelniania, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi oraz szyfrowanie komunikacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 11

Które z poniższych zdań charakteryzuje protokół SSH (Secure Shell)?

A. Bezpieczny protokół terminalu sieciowego oferujący usługi szyfrowania połączenia
B. Sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych
C. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze nie zapewnia szyfrowania transmisji
D. Sesje SSH prowadzą do przesyłania danych w formie zwykłego tekstu, bez szyfrowania
Protokół SSH (Secure Shell) jest bezpiecznym protokołem terminalu sieciowego, który umożliwia zdalne logowanie się i zarządzanie systemami w sposób zaszyfrowany. W przeciwieństwie do wielu innych protokołów, które przesyłają dane w formie niezaszyfrowanej, SSH zapewnia integralność danych oraz poufność poprzez zastosowanie silnego szyfrowania. Przykładowo, SSH wykorzystuje algorytmy szyfrujące takie jak AES (Advanced Encryption Standard) do ochrony przesyłanych informacji, co czyni go kluczowym narzędziem w administracji systemami. Organizacje korzystają z SSH do zdalnego zarządzania serwerami, co minimalizuje ryzyko przechwycenia danych przez osoby trzecie. Dodatkowo, SSH obsługuje uwierzytelnianie kluczem publicznym, co zwiększa bezpieczeństwo połączenia eliminując ryzyko ataków typu „man-in-the-middle”. Dobrą praktyką jest również korzystanie z SSH w konfiguracji, która wymusza użycie kluczy zamiast haseł, co znacząco zwiększa poziom bezpieczeństwa. Doświadczeni administratorzy systemów powinni być zaznajomieni z konfiguracją SSH, aby maksymalnie wykorzystać jego możliwości i zabezpieczyć swoje środowisko.

Pytanie 12

Aby zintegrować komputer z siecią LAN, należy użyć interfejsu

A. S/PDIF
B. RJ-45
C. LPT
D. D-SUB
Interfejs RJ-45 jest standardem używanym w sieciach Ethernet oraz LAN, który pozwala na fizyczne połączenie komputerów i innych urządzeń sieciowych. Zastosowanie tego interfejsu umożliwia przesyłanie danych z prędkościami typowymi dla sieci lokalnych, wynoszącymi od 10 Mbps do nawet 10 Gbps w przypadku nowoczesnych technologii. Złącze RJ-45 jest odpowiedzialne za łączenie kabli miedzianych typu twisted pair, które są powszechnie stosowane w budowie infrastruktury sieciowej. W codziennych zastosowaniach, RJ-45 znajduje zastosowanie w podłączaniu komputerów do routerów, przełączników oraz punktów dostępowych. W standardzie ANSI/TIA-568 określono kolory przewodów w kablu Ethernet, co zapewnia spójność w instalacjach sieciowych. Warto również zwrócić uwagę na właściwości kabli, takie jak kategorie (np. Cat5e, Cat6), które wpływają na wydajność i przepustowość sieci. Przykładem zastosowania RJ-45 jest sieć biurowa, gdzie wiele komputerów jest podłączonych do switcha, umożliwiając współdzielenie zasobów i dostęp do internetu.

Pytanie 13

Zadania systemu operacyjnego nie obejmują

A. organizacji i przydziału czasu procesora dla różnych zadań
B. generowania źródeł aplikacji systemowych
C. zapewnienia mechanizmów synchronizacji zadań oraz komunikacji pomiędzy nimi
D. zarządzania oraz przydziału pamięci operacyjnej dla aktywnych zadań
W kontekście funkcji systemu operacyjnego, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że jego rola wykracza poza zarządzanie zasobami i koordynację procesów. Zajmowanie się dostarczaniem mechanizmów do synchronizacji zadań oraz komunikacji między nimi jest fundamentalnym zadaniem systemu operacyjnego. Dobrze zaprojektowany system operacyjny, jak Linux czy Windows, wdraża różne strategie synchronizacji, które mają na celu unikanie konfliktów w dostępie do zasobów. Ponadto, planowanie czasu procesora jest kluczowym aspektem wydajności systemu, a system operacyjny przydziela procesor do zadań zgodnie z ich priorytetami. Dobrze rozumieć, że bez efektywnego zarządzania czasem procesora, aplikacje mogłyby działać w sposób chaotyczny, co przyczyniłoby się do znacznych opóźnień. Kontrola i przydział pamięci operacyjnej są równie istotne, ponieważ bez odpowiedniego zarządzania pamięcią, aplikacje mogą doświadczać awarii z powodu braku dostępnych zasobów. Typowym błędem myślowym jest więc zrozumienie roli systemu operacyjnego jako pasywnego uczestnika środowiska obliczeniowego, podczas gdy w rzeczywistości jego zadania są kluczowe w zapewnieniu stabilności i wydajności całego systemu. System operacyjny działa jako mediator między sprzętem a aplikacjami, natomiast tworzenie źródeł aplikacji systemowych należy do obowiązków programistów i deweloperów oprogramowania. Właściwe zrozumienie tych ról jest kluczowe dla efektywnej pracy z systemami operacyjnymi i ich aplikacjami.

Pytanie 14

Czym jest kopia różnicowa?

A. polega na kopiowaniu jedynie tej części plików, która została dodana od czasu utworzenia ostatniej kopii pełnej
B. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały zmodyfikowane od chwili utworzenia ostatniej kopii pełnej
C. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone od momentu ostatniej kopii pełnej
D. polega na kopiowaniu jedynie plików, które zostały stworzone lub zmienione od momentu utworzenia ostatniej kopii pełnej
Kopia różnicowa to technika backupu, która polega na kopiowaniu wyłącznie tych plików, które zostały utworzone lub zmienione od momentu ostatniej pełnej kopii zapasowej. To podejście jest korzystne, ponieważ znacznie zmniejsza czas potrzebny na wykonanie kopii oraz ilość zajmowanego miejsca na nośniku. Przykładem zastosowania kopii różnicowej jest sytuacja, w której użytkownik wykonuje pełną kopię zapasową w każdy poniedziałek, a następnie różnicowe kopie w pozostałe dni. Dzięki temu, w przypadku awarii systemu, wystarczy przywrócić pełną kopię z poniedziałku oraz najnowszą różnicową, co jest szybszym i bardziej efektywnym procesem niż przywracanie wielu pełnych kopii. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak ITIL czy COBIT, podkreślają znaczenie regularnych kopii zapasowych i ich różnorodności w kontekście zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 15

Wykonanie polecenia net use Z:192.168.20.2data /delete spowoduje?

A. rozłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 od dysku Z:
B. podłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 do dysku Z:
C. rozłączenie katalogu data z dyskiem Z:
D. podłączenie katalogu data do dysku Z:
Niepoprawne koncepcje w odpowiedziach wskazują na niepełne zrozumienie działania komendy 'net use' oraz ogólnych zasad zarządzania zasobami sieciowymi. Przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z: miałoby miejsce przy użyciu polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', jednak nie odnosiłoby się to do jego odłączenia. Odłączenie zasobów, jak sugeruje polecenie z '/delete', oznacza, że zasób, który wcześniej był przypisany do dysku Z:, zostaje usunięty z jego pamięci. Wiele osób myli pojęcia przyłączenia i odłączenia, co prowadzi do błędnych interpretacji działań systemowych. Ważne jest zrozumienie, że /delete w tym kontekście podkreśla eliminację dostępu do konkretnego katalogu, a nie jego przyłączenie. Ponadto, błędne odpowiedzi dotyczące przyłączenia katalogu 'data' do dysku Z: również wykazują nieprawidłowe rozumienie polecenia, które, jak wspomniano wcześniej, jest używane do odłączania, a nie przyłączania. W praktyce, prawidłowe stosowanie komendy 'net use' jest kluczowe dla wydajnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz dla zapewnienia, że dostęp do danych jest kontrolowany i bezpieczny.

Pytanie 16

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

Ilustracja do pytania
A. dysku twardego
B. płyty głównej
C. zasilacza
D. procesora
Dysk twardy nie jest urządzeniem które można przetestować za pomocą testera zasilacza. Dyski twarde wymagają specjalistycznych narzędzi diagnostycznych które analizują wydajność i integralność danych przechowywanych na nośnikach magnetycznych. Problemy związane z dyskami twardymi są zazwyczaj związane z uszkodzeniami mechanicznymi lub błędami logicznymi danych co nie ma związku z zasilaniem. Płyta główna również nie jest testowana bezpośrednio za pomocą testera zasilacza. Chociaż zasilanie ma wpływ na jej funkcjonowanie do testowania płyt głównych stosuje się inne narzędzia diagnostyczne które analizują sygnały POST BIOS-u oraz komunikację z innymi komponentami. Procesor podobnie jak płyta główna nie jest bezpośrednio testowany przez urządzenie do zasilaczy. Testowanie procesorów wymaga benchmarków i testów obciążeniowych które mierzą wydajność i stabilność działania pod obciążeniem. Jest to proces bardziej zaawansowany i wymaga odpowiedniego oprogramowania które jest w stanie zasymulować różnorodne scenariusze działania procesora. W kontekście testera zasilacza kluczowym elementem analizy jest sam zasilacz ponieważ jego poprawne działanie jest fundamentem dla prawidłowego działania wszystkich innych komponentów w systemie komputerowym. Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niezrozumienia specyfiki działania testera zasilacza który jest wyspecjalizowanym narzędziem do analizy napięć zasilających a nie diagnostyki poszczególnych komponentów komputera które wymagają zupełnie innych metod testowania i narzędzi diagnostycznych. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla skutecznego rozwiązywania problemów w środowisku IT oraz dla prawidłowego wyboru narzędzi diagnostycznych w zależności od rodzaju problemu który występuje w systemie komputerowym. Poprawne użycie odpowiednich narzędzi diagnostycznych pozwala na szybkie i efektywne lokalizowanie problemów co jest istotne w profesjonalnym serwisie IT.

Pytanie 17

W lokalnej sieci uruchomiono serwer odpowiedzialny za przydzielanie dynamicznych adresów IP. Jaką usługę należy aktywować na tym serwerze?

A. ISA
B. DCHP
C. DNS
D. DHCP
Odpowiedzi, które wymieniłeś, związane z DCHP, DNS i ISA, nie są do końca trafne i mogą wynikać z pewnego zamieszania, co te technologie tak naprawdę robią. DCHP to zapewne literówka, bo poprawna nazwa to DHCP. Jak się pomyli się w tak ważnej sprawie, to można wprowadzić w błąd, bo nie ma takiego protokołu jak DCHP w kontekście adresów IP. DNS, czyli Domain Name System, działa zupełnie inaczej – zamienia nazwy domenowe na adresy IP, co ułatwia korzystanie z netu. Nie przydziela IP, a jedynie pomaga znajdować zasoby. Co do ISA, to jest to technologia, która dba o bezpieczeństwo i szybkość transferu danych, ale nie ma nic wspólnego z przydzielaniem adresów IP. Ważne jest, żeby rozumieć, co każda technologia robi. Czasem można się pogubić w tych wszystkich protokołach, ale warto wiedzieć, że znajomość ich podstaw jest kluczowa w zarządzaniu siecią.

Pytanie 18

Transmisja danych typu półduplex to transmisja

A. dwukierunkowa naprzemienna
B. dwukierunkowa równoczesna
C. jednokierunkowa z kontrolą parzystości
D. jednokierunkowa z trybem bezpołączeniowym
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na transmisję dwukierunkową jednoczesną, jest błędny, ponieważ taki typ komunikacji określany jest jako full-duplex. W systemach full-duplex oba urządzenia mogą jednocześnie wysyłać i odbierać dane, co prowadzi do efektywniejszej komunikacji, ale nie odpowiada to charakterystyce półduplexu. W przypadku półduplexu jedno z urządzeń zawsze musi czekać na zakończenie transmisji drugiego. Z kolei odpowiedź wskazująca na jednokierunkową transmisję z kontrolą parzystości również jest myląca. Kontrola parzystości to technika wykrywania błędów w danych, ale nie ma związku z kierunkiem transmisji, który w przypadku półduplexu jest dwukierunkowy. Kolejnym błędem jest wskazanie na jednokierunkową transmisję z trybem bezpołączeniowym, która sugeruje, że dane mogą być przesyłane w jednym kierunku bez ustalania połączenia, co również nie odnosi się do półduplexu. Półduplex wymaga pewnej formy synchronizacji między urządzeniami, co oznacza, że nie jest to ani jednokierunkowy, ani bezpołączeniowy tryb komunikacji. W praktyce, aby poprawnie zrozumieć pojęcie półduplexu, ważne jest, by rozróżniać go od innych form transmisji, takich jak full-duplex i simplex, co jest kluczowe w projektowaniu i implementacji systemów komunikacyjnych.

Pytanie 19

Aby zablokować hasło dla użytkownika egzamin w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. usermod –L egzamin
B. passwd –p egzamin
C. userdel –r egzamin
D. useradd –d egzamin
Polecenie 'usermod –L egzamin' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-L', która blokuje konto użytkownika, co skutkuje zablokowaniem dostępu do systemu bez usuwania samego konta. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami Linux, gdzie często lepiej jest zablokować konto niż je usuwać, aby zachować informacje o użytkowniku i możliwość późniejszego przywrócenia dostępu. Na przykład, w sytuacji, gdy użytkownik jest na długim urlopie, lepiej jest zablokować jego konto, niż je usuwać, co umożliwia późniejsze odblokowanie bez konieczności ponownej konfiguracji. Aby odblokować konto, wystarczy użyć polecenia 'usermod –U egzamin', co także pokazuje elastyczność i łatwość zarządzania kontami użytkowników w systemie Linux. Warto dodać, że dobra praktyka w zarządzaniu użytkownikami polega także na regularnym przeglądaniu i audytowaniu kont, aby upewnić się, że żadne nieaktywnych konta nie stwarzają zagrożeń dla bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 20

W nagłówku ramki standardu IEEE 802.3 w warstwie łącza danych znajduje się

A. adres IP
B. parametr TTL
C. numer portu
D. adres MAC
Adres IP, numer portu oraz parametr TTL to elementy i koncepcje związane z innymi warstwami modelu OSI, a nie warstwą łącza danych, do której odnosi się pytanie. Adres IP jest używany w warstwie sieciowej i odpowiada za identyfikację urządzeń w sieci globalnej, takich jak Internet. Jest to logiczny adres, który nie jest związany z fizycznym interfejsem urządzenia i może zmieniać się w zależności od miejsca, w którym urządzenie jest podłączone. Numery portów są integralną częścią protokołu transportowego, takiego jak TCP czy UDP, i służą do identyfikacji konkretnych aplikacji lub usług działających na urządzeniu. Parametr TTL (Time to Live) jest używany w protokole IP i określa maksymalny czas, przez jaki pakiet może krążyć w sieci, zanim zostanie odrzucony. Zrozumienie różnic między tymi pojęciami a adresem MAC jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci oraz dla umiejętności diagnozowania problemów sieciowych. Wiele osób myli te różne elementy, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania w projektowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 21

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki
B. Konfiguracja w Preferencjach drukowania
C. Ustawienia w Preferencjach drukowania
D. Zaawansowane w Właściwościach drukarki
Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 22

Schemat ilustruje fizyczną strukturę

Ilustracja do pytania
A. Magistrali
B. Szyny
C. Gwiazdy
D. Drzewa
Topologia gwiazdy jest jedną z najczęściej stosowanych fizycznych topologii sieci komputerowych, szczególnie w sieciach lokalnych (LAN). W tej topologii wszystkie urządzenia końcowe, takie jak komputery, są podłączone do centralnego urządzenia, którym zazwyczaj jest switch lub hub. Kluczową zaletą topologii gwiazdy jest jej łatwość w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jeśli jeden z kabli ulegnie uszkodzeniu, wpływa to tylko na jedno urządzenie, a reszta sieci działa bez zakłóceń. Topologia ta zapewnia również skalowalność, umożliwiając łatwe dodawanie nowych urządzeń bez wpływu na istniejące połączenia. W przypadku switcha, możliwe jest zastosowanie zaawansowanych mechanizmów zarządzania ruchem, takich jak filtry adresów MAC czy VLANy, co zwiększa wydajność i bezpieczeństwo sieci. Topologia gwiazdy jest zgodna z różnymi standardami komunikacyjnymi, takimi jak Ethernet, co czyni ją wszechstronną i kompatybilną z wieloma technologiami sieciowymi. W praktyce, ze względu na jej niezawodność i efektywność, jest to najczęściej wybierana topologia w środowiskach biurowych i komercyjnych, a jej zastosowanie jest szeroko udokumentowane w branżowych standardach i dobrych praktykach.

Pytanie 23

Jakie narzędzie powinno się wykorzystać w systemie Windows, aby uzyskać informacje o problemach z systemem?

A. Zasady grupy
B. Foldery udostępnione
C. Harmonogram zadań
D. Podgląd zdarzeń
Podgląd zdarzeń to kluczowe narzędzie w systemie Windows, które umożliwia administratorom i użytkownikom monitorowanie i analizowanie zdarzeń systemowych w czasie rzeczywistym. Umożliwia on dostęp do szczegółowych informacji o zdarzeniach, takich jak błędy, ostrzeżenia oraz informacje, które mogą wskazywać źródło problemów z systemem. W kontekście rozwiązywania problemów, Podgląd zdarzeń jest nieocenionym narzędziem, które pozwala na identyfikację nieprawidłowości w działaniu systemu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami IT. Na przykład, gdy system operacyjny przestaje odpowiadać, Podgląd zdarzeń może ujawnić, czy problem wynika z błędów aplikacji, problemów ze sterownikami czy też awarii sprzętowych. To narzędzie jest również niezbędne do przeprowadzania audytów bezpieczeństwa oraz do zgodności z normami ochrony danych, ponieważ pozwala na śledzenie działań użytkowników i systemów. Dobrze skonfigurowany Podgląd zdarzeń może znacząco przyspieszyć proces diagnostyki i przywracania systemu do pełnej sprawności.

Pytanie 24

Protokół trasowania wewnętrznego, który opiera się na analizie stanu łącza, to

A. RIP
B. OSPF
C. EGP
D. BGP
RIP, czyli Routing Information Protocol, to taki prosty protokół trasowania, który działa na zasadzie wektora odległości. Używa metryki liczby przeskoków, żeby określić najlepszą trasę do celu. Ale ma swoje wady, bo w większych sieciach nie radzi sobie zbyt dobrze, jak chodzi o skalowalność czy efektywność. Gdy w sieci zmienia się coś, to RIP może nie nadążać, co prowadzi do problemów, bo trasy mogą być nieaktualne. EGP i BGP to inne protokoły, które są używane głównie do wymiany informacji między różnymi systemami w Internecie. EGP to protokół starszy, który już nie jest popularny, podczas gdy BGP ma większą złożoność i działa na innej warstwie. Czasami ludzie myślą, że wszystkie protokoły trasowania są sobie równe, albo że takie prostsze jak RIP wystarczą w dużych sieciach. I to nie zawsze jest prawda, bo może to prowadzić do złych wyborów i problemów z optymalizacją trasowania, co w końcu wpłynie na wydajność sieci.

Pytanie 25

Aby skonfigurować wolumin RAID 5 w serwerze, wymagane jest co najmniej

A. 4 dyski
B. 3 dyski
C. 2 dyski
D. 5 dysków
Twierdzenie, że do utworzenia woluminu RAID 5 potrzeba mniejszej liczby dysków, takich jak dwa, jest błędne z powodu fundamentalnych zasad działania macierzy RAID. RAID 5 polega na rozpraszaniu danych oraz informacji parzystości między co najmniej trzema dyskami, co jest kluczowe dla zapewnienia odporności na awarie. Użycie dwóch dysków nie tylko uniemożliwia realizację parzystości, ale również naraża system na większe ryzyko utraty danych, gdyż w przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane mogą zostać utracone. Kolejnym błędnym założeniem jest myślenie o RAID jako o prostym rozwiązaniu, które można łatwo wdrożyć bez pełnego zrozumienia jego architektury. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że RAID 5 wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych do obliczenia parzystości, co w przypadku niewłaściwej konfiguracji może prowadzić do spadku wydajności. Ostatecznie, wybór liczby dysków w RAID powinien być podyktowany nie tylko wymaganiami dotyczącymi wydajności, ale także potrzebami w zakresie bezpieczeństwa danych oraz architekturą systemu. Myślenie o RAID jako o sposobie na minimalizację kosztów poprzez użycie mniejszej liczby dysków może prowadzić do błędnych decyzji i zwiększonego ryzyka awarii systemu.

Pytanie 26

Który z poniższych adresów stanowi adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26?

A. 172.16.64.0
B. 172.16.64.63
C. 172.16.64.192
D. 172.16.64.255
Adres rozgłoszeniowy dla sieci 172.16.64.0/26 to 172.16.64.63. W tej sieci, przy masce /26, mamy 64 adresy IP, zaczynając od 172.16.64.0, co oznacza, że adresy od 172.16.64.0 do 172.16.64.63 są wykorzystywane w tej podsieci. Adres rozgłoszeniowy jest najwyższym adresem w danej podsieci, co oznacza, że wszystkie bity hosta są ustawione na 1. W tym przypadku, przy masce 255.255.255.192, ostatnie 6 bitów w adresie IP jest przeznaczonych na identyfikację hostów, co daje nam 2^6 = 64 adresy. W praktyce, adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej sieci lokalnej. Na przykład, w protokole ARP (Address Resolution Protocol) używa się adresu rozgłoszeniowego do rozgłaszania zapytań, co pozwala urządzeniom w sieci na wzajemne odnajdywanie się. W kontekście IPv4, znajomość adresu rozgłoszeniowego jest kluczowa dla efektywnego zarządzania sieciami oraz rozwiązywania problemów związanych z komunikacją w sieci lokalnej.

Pytanie 27

Uruchomienie polecenia msconfig w systemie Windows

A. zarządzanie plikami
B. sekcja ustawień
C. zarządzanie zadaniami
D. narzędzie konfiguracji systemu
Polecenie msconfig w systemie Windows uruchamia narzędzie konfiguracji systemu, które pozwala użytkownikom na zarządzanie ustawieniami rozruchu oraz usługami systemowymi. Umożliwia ono wyłączenie lub włączenie różnych programów uruchamiających się podczas startu systemu, co może znacząco wpłynąć na szybkość i stabilność działania komputera. Przykładem zastosowania msconfig jest sytuacja, gdy użytkownik zauważy spowolnienie systemu z powodu zbyt wielu aplikacji uruchamiających się automatycznie. Używając tego narzędzia, można wyłączyć niepotrzebne programy, co pozwala na przyspieszenie rozruchu i optymalizację pracy systemu. Dobrą praktyką jest również korzystanie z msconfig w celu diagnozowania problemów z rozruchem, co może pomóc w zidentyfikowaniu usług lub sterowników powodujących konflikty. Narzędzie to stanowi kluczowy element w arsenale administratora systemu oraz użytkownika, który chce mieć większą kontrolę nad środowiskiem operacyjnym swojego komputera.

Pytanie 28

Do akumulatora w jednostce ALU wprowadzono liczbę dziesiętną 253. Jak wygląda jej reprezentacja binarna?

A. 11111101
B. 11111001
C. 11110111
D. 11111011
Liczba dziesiętna 253 w systemie binarnym jest reprezentowana jako 11111101. Aby uzyskać tę reprezentację, należy wykonać konwersję liczby dziesiętnej na binarną. Proces ten polega na dzieleniu liczby przez 2 i zapisywaniu reszt z tych dzielenia. Gdy 253 dzielimy przez 2, otrzymujemy 126 z resztą 1. Następnie dzielimy 126 przez 2, co daje 63 z resztą 0, i kontynuujemy ten proces, aż dotrzemy do zera. Zbierając reszty w odwrotnej kolejności, otrzymujemy 11111101. Takie konwersje są kluczowe w informatyce, szczególnie w kontekście programowania niskopoziomowego oraz w systemach wbudowanych, gdzie operacje na liczbach binarnych są powszechne i niezbędne do implementacji algorytmów. Warto również zaznaczyć, że każda liczba całkowita w systemie komputerowym jest ostatecznie reprezentowana w postaci binarnej, co czyni tę umiejętność fundamentalną dla każdego programisty.

Pytanie 29

Grupa protokołów, która charakteryzuje się wspólną metodą szyfrowania, to

A. UDP
B. SPX/IPX
C. SSH
D. PPP
SSH, czyli Secure Shell, jest protokołem stosowanym do zdalnego logowania i zarządzania systemami informatycznymi. Jego cechą wyróżniającą jest wspólna technika szyfrowania, która zapewnia poufność i integralność przesyłanych danych. SSH wykorzystuje kryptografię asymetryczną do ustanawiania bezpiecznych połączeń oraz kryptografię symetryczną do szyfrowania sesji. Dzięki temu możliwe jest zdalne zarządzanie serwerami w sposób bezpieczny, co jest kluczowe w kontekście administracji IT. Przykładem zastosowania SSH jest zdalne wykonywanie poleceń na serwerach Linux, gdzie administratorzy mogą korzystać z terminala, aby zmieniać ustawienia, instalować oprogramowanie lub monitorować system bez narażania danych na podsłuchiwanie. SSH jest standardem branżowym, stosowanym w wielu organizacjach, co czyni go niezbędnym narzędziem w arsenale każdego specjalisty IT. Warto również wspomnieć, że SSH jest często używane w połączeniu z innymi protokołami, takimi jak SFTP, które pozwala na bezpieczne przesyłanie plików, co podkreśla jego wszechstronność i znaczenie w dzisiejszym świecie IT.

Pytanie 30

Administrator sieci komputerowej z adresem 192.168.1.0/24 podzielił ją na 8 równych podsieci. Ile adresów hostów będzie dostępnych w każdej z nich?

A. 28
B. 30
C. 32
D. 26
Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie 192.168.1.0/24 na 8 równych podsieci, musimy najpierw obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji 8 podsieci. Używając wzoru 2^n, gdzie n to liczba bitów, odkrywamy, że 2^3 = 8, co oznacza, że potrzebujemy 3 bitów. Zmieniając maskę sieci, pierwotna maska /24 staje się /27 (24 + 3 = 27). Oznacza to, że w każdej podsieci dostępne będą 32 adresy (2^(32-27)=32), z czego dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Pozostaje zatem 32 - 2 = 30 możliwych adresów hostów w każdej z 8 podsieci. Ta wiedza jest kluczowa w administracji sieci, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych oraz ich skalowalność.

Pytanie 31

Rezultat wykonania komendy ls -l w systemie Linux ilustruje poniższy rysunek

Ilustracja do pytania
A. rys.
B. rys. b
C. rys. c
D. rys. d
Zrozumienie działania polecenia ls -l jest kluczowe dla efektywnego zarządzania plikami w systemie Linux. Pierwsza przedstawiona lista błędnych odpowiedzi może dezorientować ponieważ rysunki A i C dotyczą innych poleceń. Rysunek A pokazuje wynik polecenia free które dostarcza informacji o użyciu pamięci RAM takie jak całkowita ilość pamięci używana i wolna pamięć oraz pamięć buforowana. Rysunek C przedstawia wynik polecenia top które służy do monitorowania procesów systemowych i pokazuje takie dane jak PID użytkownik priorytet użycie CPU i pamięci dla poszczególnych procesów. Natomiast rysunek B jest podobny do rysunku D lecz brakuje w nim pełnych dat co jest niezgodne z formatem ls -l który wyświetla pełne daty modyfikacji. Typowym błędem jest mylenie poleceń związanych z zarządzaniem systemem co prowadzi do nieprawidłowej interpretacji danych. Ważne jest aby dokładnie rozpoznawać struktury wyjściowe różnych poleceń oraz ich kontekst co pozwala na ich prawidłowe zastosowanie w praktyce administracyjnej. Wiedza ta jest kluczowa dla każdego administratora systemu który musi zarządzać zasobami systemowymi w sposób efektywny i bezpieczny. Rozpoznanie odpowiedniego wyjścia pozwala na szybkie podejmowanie decyzji dotyczących zarządzania plikami i procesami w systemie.

Pytanie 32

Jakie urządzenie ma za zadanie utrwalenie tonera na papierze w trakcie drukowania z drukarki laserowej?

A. elektroda ładująca
B. listwa czyszcząca
C. bęben światłoczuły
D. wałek grzewczy
Wałek grzewczy odgrywa kluczową rolę w procesie druku laserowego, odpowiadając za trwałe utrwalenie tonera na papierze. Po nałożeniu toneru na bęben światłoczuły, który tworzy obraz w wyniku naświetlania, wałek grzewczy przyspiesza proces przyklejania tonera do papieru. Działa on na zasadzie wysokiej temperatury i ciśnienia, co powoduje, że cząsteczki tonera topnieją i wnikają w strukturę papieru. Przykładem zastosowania tego rozwiązania jest w standardowych drukarkach laserowych, które są powszechnie używane w biurach. Wałek grzewczy jest kluczowym elementem, którego poprawne działanie zapewnia wysoką jakość druku oraz trwałość wydruków, co jest zgodne z normami ISO dotyczącymi jakości druku. Ponadto, w kontekście dobrych praktyk, ważne jest regularne serwisowanie drukarek, co obejmuje również kontrolę stanu wałka grzewczego, aby zapobiec jego przegrzewaniu i wydłużyć jego żywotność.

Pytanie 33

Zamiana taśmy barwiącej jest związana z eksploatacją drukarki

A. igłowej
B. laserowej
C. termicznej
D. atramentowej
Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element w procesie druku. Taśmy te są wykonane z materiału nasączonego atramentem, który drukarka przyciska do papieru za pomocą igieł, tworząc obraz lub tekst. Użytkowanie taśmy barwiącej w drukarkach igłowych jest standardem, który zapewnia długotrwałość i niskie koszty eksploatacji, zwłaszcza w zastosowaniach biurowych, gdzie drukuje się dużą ilość dokumentów. Przykładem praktycznego zastosowania drukarek igłowych z taśmami jest druk faktur, paragonów oraz raportów, gdzie wysoka jakość druku nie jest kluczowym wymogiem, ale koszt eksploatacji ma znaczenie. Warto również pamiętać o tym, że taśmy barwiące mają określoną żywotność, a ich regularna wymiana zgodnie z zaleceniami producenta pozwala na utrzymanie optymalnej jakości druku oraz zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia urządzenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użytkownicy powinni również przestrzegać zasad przechowywania taśm, aby zapewnić ich długotrwałą funkcjonalność.

Pytanie 34

Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to

A. niepowtarzalny numer seryjny sprzętu
B. adres logiczny urządzenia
C. adres fizyczny urządzenia
D. niepowtarzalna nazwa symboliczna sprzętu
Adres IP (ang. Internet Protocol Address) to logiczny adres przypisywany urządzeniom w sieci komputerowej, który umożliwia ich identyfikację oraz komunikację. Jest kluczowym elementem protokołu IP, który tworzy podstawę dla przesyłania danych w Internecie. Adresy IP mogą być dynamiczne lub statyczne. Dynamiczne adresy IP są przypisywane przez serwery DHCP na krótki czas, co zwiększa elastyczność i oszczędność adresów w przypadku urządzeń, które często łączą się z siecią. Przykładowo, komputer łączący się z publiczną siecią Wi-Fi otrzymuje zazwyczaj dynamiczny adres IP. Z kolei statyczne adresy IP są stałe i wykorzystywane w serwerach oraz urządzeniach, które muszą być zawsze dostępne pod tym samym adresem, jak np. serwery www. Znajomość adresacji IP jest istotna dla administratorów sieci, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie ruchem w sieci, diagnostykę problemów oraz zwiększa bezpieczeństwo poprzez odpowiednie ustawienia zapór i reguł routingu. Adres IP jest również podstawą do zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, takich jak NAT (Network Address Translation) czy VPN (Virtual Private Network).

Pytanie 35

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

Ilustracja do pytania
A. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1
B. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1
C. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1
D. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1
W zrozumieniu zarządzania uprawnieniami kluczowe jest pojęcie dziedziczenia i wykluczania uprawnień. Często błędnie zakłada się, że jeśli użytkownik należy do kilku grup, to uprawnienia się sumują. W rzeczywistości, jeżeli jedna z grup ma wyraźnie odmówione uprawnienia, to użytkownik, nawet należąc do innej grupy z odpowiednimi uprawnieniami, będzie miał ograniczony dostęp. W kontekście pytania, odpowiedź sugerująca, że Gość ma pełne uprawnienia jest niepoprawna, ponieważ nawet jeśli grupa Wszyscy ma przypisane uprawnienia odczytu, zapis czy pełną kontrolę, to grupa Goście może mieć te uprawnienia wykluczone, co ma pierwszeństwo przed innymi przypisaniami. Kolejnym błędem jest założenie, że użytkownik Gość ma uprawnienia zapisu czy odczytu, ponieważ brak wyraźnego przyznania tych uprawnień dla grupy Goście, w połączeniu z wykluczeniami, oznacza brak dostępu. Typowym błędem myślowym jest również nieprawidłowe zrozumienie mechanizmu odmowy uprawnień, który w systemach takich jak NTFS jest stosowany jako nadrzędny. Podstawowym założeniem jest, że odmowy mają zawsze pierwszeństwo przed zezwoleniami, co jest fundamentalne dla zrozumienia zarządzania uprawnieniami w sieciowych systemach operacyjnych. To podejście minimalizuje ryzyko przypadkowego przyznania zbyt szerokiego dostępu i umożliwia precyzyjne kontrolowanie uprawnień użytkowników w skomplikowanych środowiskach IT.

Pytanie 36

Program fsck jest stosowany w systemie Linux do

A. realizacji testów wydajnościowych serwera WWW poprzez wysłanie dużej ilości żądań
B. obserwacji parametrów działania i wydajności komponentów komputera
C. identyfikacji struktury sieci oraz diagnozowania przepustowości sieci lokalnej
D. przeprowadzenia oceny kondycji systemu plików oraz wykrycia uszkodzonych sektorów
Wybór odpowiedzi wskazującej na wykrycie struktury sieci i diagnostykę przepustowości sieci lokalnej jest błędny z kilku powodów. Przede wszystkim, fsck nie jest narzędziem związanym z sieciami komputerowymi ani analizą ruchu. Zamiast tego, obszar jego zastosowań koncentruje się na systemach plików, co może wprowadzać w błąd, jeśli rozważamy inne aspekty zarządzania infrastrukturą IT. Narzędzia do monitorowania parametrów pracy i wydajności podzespołów komputera również nie są związane z fsck. W rzeczywistości, te funkcje są realizowane przez inne oprogramowanie, takie jak narzędzia do monitorowania sprzętu (np. lm-sensors) lub oprogramowanie do analizy wydajności (np. iostat). Odpowiedź dotycząca testów wydajności serwera WWW przez wysłanie dużej liczby żądań także jest myląca, ponieważ dotyczy ona wydajności aplikacji i serwerów, co w żaden sposób nie jest związane z zarządzaniem systemami plików. Istotne jest zrozumienie, że fsck jest narzędziem specjalistycznym, które skupia się na zachowaniu integralności danych i naprawie systemów plików, a nie na monitorowaniu ruchu sieciowego ani ocenie wydajności sprzętu. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych kategorii narzędzi i ich zastosowań, co może prowadzić do niepełnego zrozumienia systemów operacyjnych i ich funkcji.

Pytanie 37

W którym typie macierzy, wszystkie fizyczne dyski są postrzegane jako jeden dysk logiczny?

A. RAID 2
B. RAID 5
C. RAID 0
D. RAID 1
RAID 0 to konfiguracja macierzy, w której wszystkie dyski fizyczne są łączone w jeden logiczny wolumen, co przynosi korzyści w postaci zwiększonej wydajności i pojemności. W tej konfiguracji dane są dzielone na segmenty (striping) i rozkładane równomiernie na wszystkich dyskach. To oznacza, że dostęp do danych jest szybszy, ponieważ operacje odczytu i zapisu mogą odbywać się jednocześnie na wielu dyskach. RAID 0 nie zapewnia jednak redundancji – utrata jednego dysku skutkuje całkowitą utratą danych. Ta macierz jest idealna dla zastosowań wymagających dużych prędkości, takich jak edycja wideo, gry komputerowe czy bazy danych o dużej wydajności, w których czas dostępu jest kluczowy. W praktyce, RAID 0 jest często stosowany w systemach, gdzie priorytetem jest szybkość, a nie bezpieczeństwo danych.

Pytanie 38

Uruchomienie systemu Windows jest niemożliwe z powodu awarii oprogramowania. W celu przeprowadzenia jak najmniej inwazyjnej diagnostyki i usunięcia tej usterki, zaleca się

A. wykonanie reinstalacji systemu Windows
B. uruchomienie komputera w trybie awaryjnym
C. przeprowadzenie diagnostyki komponentów
D. przeprowadzenie wymiany komponentów
Uruchomienie komputera w trybie awaryjnym jest jedną z najskuteczniejszych metod diagnozowania problemów z systemem operacyjnym Windows, zwłaszcza w sytuacjach, gdy system nie uruchamia się poprawnie z powodu usterki programowej. Tryb awaryjny włącza system Windows w minimalnej konfiguracji, co oznacza, że załadowane są jedynie podstawowe sterowniki i usługi. Dzięki temu można zidentyfikować, czy problem wynika z konfliktów z oprogramowaniem lub niewłaściwych ustawień. Przykładowo, jeśli nowo zainstalowane oprogramowanie lub aktualizacja systemu spowodowały awarię, uruchomienie w trybie awaryjnym umożliwi odinstalowanie takich komponentów bez ryzyka uszkodzenia systemu. Dodatkowo, w tym trybie można wykonać skanowanie systemu w poszukiwaniu wirusów lub złośliwego oprogramowania, które mogłyby być przyczyną problemów. Warto również pamiętać, że standardy diagnostyki informatycznej sugerują stosowanie trybu awaryjnego jako pierwszego kroku w przypadku awarii, co czyni go istotnym narzędziem w arsenale każdego technika komputerowego.

Pytanie 39

Partycja, na której zainstalowany jest system operacyjny, określana jest jako partycja

A. systemowa
B. wymiany
C. folderowa
D. rozszerzona
Odpowiedź 'systemowa' jest poprawna, ponieważ partycja systemowa to ta, na której zainstalowany jest system operacyjny. W kontekście systemu Windows, Linux czy macOS, partycja systemowa zawiera pliki niezbędne do uruchomienia systemu oraz do jego działania. Przykładowo, w systemie Windows, domyślną partycją systemową jest zazwyczaj dysk C:, gdzie znajdują się pliki systemowe, programy oraz dane użytkownika. Dobrą praktyką jest, aby partycja systemowa była oddzielona od danych użytkownika; umożliwia to łatwiejsze zarządzanie danymi oraz ich backup. W przypadku problemów z systemem operacyjnym, posiadanie oddzielnej partycji na dane może znacznie ułatwić reinstalację systemu bez utraty osobistych plików. W standardach zarządzania systemami operacyjnymi, partycja systemowa jest kluczowym elementem architektury, umożliwiającym efektywne uruchamianie i zarządzanie zasobami komputera.

Pytanie 40

Jakiego protokołu używa polecenie ping?

A. RDP
B. LDAP
C. ICMP
D. FTP
Protokół ICMP (Internet Control Message Protocol) jest kluczowym elementem zestawu protokołów internetowych, który służy do przesyłania komunikatów o błędach oraz informacji diagnostycznych. W przypadku polecenia ping, ICMP jest wykorzystywany do wysyłania pakietów echo request do określonego hosta oraz odbierania pakietów echo reply, co pozwala na ocenę dostępności i czasów odpowiedzi urządzenia w sieci. Ping jest powszechnie stosowany w diagnostyce sieci, aby sprawdzić, czy dany adres IP jest osiągalny oraz jakie są czasy opóźnień w transmisji danych. Dzięki ICMP administratorzy sieci mogą szybko identyfikować problemy z łącznością i optymalizować konfigurację sieci. W dobrych praktykach sieciowych zaleca się regularne monitorowanie dostępności kluczowych urządzeń za pomocą narzędzi opartych na ICMP, co pozwala na utrzymanie wysokiej wydajności i dostępności usług. Zrozumienie działania protokołu ICMP jest istotne dla każdego specjalisty IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie infrastrukturą sieciową oraz identyfikowanie potencjalnych zagrożeń związanych z bezpieczeństwem.