Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 26 marca 2025 08:14
Data zakończenia: 26 marca 2025 08:26

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W systemie Linux plik posiada uprawnienia ustawione na 541. Właściciel ma możliwość pliku

A. zmieniać

B. odczytać, zapisać oraz wykonać

C. odczytać oraz wykonać

D. wyłącznie wykonać

Odpowiedzi sugerujące, że właściciel pliku mógłby go modyfikować, mają swoje podstawy w niepełnym zrozumieniu systemu uprawnień w Linuxie. W Linuxie uprawnienia są przypisane na podstawie trzech kategorii: właściciela pliku, grupy oraz innych użytkowników. Wartość 541 oznacza, że właściciel pliku ma uprawnienia tylko do odczytu i wykonania, co wyklucza możliwość modyfikacji pliku. Odpowiedzi wskazujące na pełne uprawnienia do odczytu, zapisu i wykonania są również błędne, ponieważ właściciel nie ma prawa do zapisu w tym przypadku. Często błędne wnioski wynikają z mylenia pojęć związanych z uprawnieniami i brakiem zrozumienia, że każdy z bitów uprawnień ma swoją określoną funkcję. Warto również zauważyć, że nawet jeśli plik miałby inne uprawnienia, to praktyki związane z bezpieczeństwem często rekomendują ograniczanie możliwości zapisu do plików, które nie wymagają ciągłych modyfikacji. W związku z tym, wskazówki dotyczące przypisywania uprawnień powinny opierać się na zasadzie minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownik powinien mieć dostęp jedynie do tych zasobów, które są mu absolutnie niezbędne do pracy.

Pytanie 2

Który z parametrów okablowania strukturalnego wskazuje na relację mocy sygnału testowego w jednej parze do mocy sygnału wyindukowanego w sąsiedniej parze na tym samym końcu przewodu?

A. Przenik zbliżny

B. Suma przeników zdalnych

C. Suma przeników zbliżonych i zdalnych

D. Przenik zdalny

Wybór przeniku zdalnego jest mylny, ponieważ przenik zdalny odnosi się do innego aspektu zakłóceń w transmisji sygnału. Przenik zdalny definiuje moc sygnału wyindukowanego w parze na końcu kabla, który nie jest źródłem sygnału, co sprawia, że nie jest bezpośrednio związany z pomiarem wpływu zakłóceń z sąsiednich par. Takie zrozumienie prowadzi do błędnych wniosków dotyczących oceny jakości okablowania. Z kolei suma przeników zbliżnych i zdalnych oraz suma przeników zdalnych nie odnoszą się do specyficznego stosunku mocy sygnałowej, a zamiast tego są wskaźnikami ogólnej interakcji między wszystkimi parami w kablu. Zrozumienie tego rozróżnienia jest kluczowe w kontekście projektowania i instalacji sieci, gdzie odpowiednia charakterystyka przeniku zbliżnego jest istotna dla minimalizacji zakłóceń i zapewnienia stabilności transmisji. Typowe błędy myślowe, jakie mogą prowadzić do wyboru nieodpowiedniej odpowiedzi, to pomylenie parametrów wpływających na zakłócenia w okablowaniu oraz zrozumienie, że każdy z tych parametrów ma swoje unikalne znaczenie i zastosowanie w praktyce inżynierskiej.

Pytanie 3

Kontrola pasma (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na określonym porcie

B. umożliwiająca jednoczesne łączenie switchy przy użyciu wielu interfejsów

C. pozwalająca na równoczesne przesyłanie danych z danego portu do innego portu

D. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

Zarządzanie pasmem, czyli tak zwane bandwidth control, to takie sprytne techniki stosowane w przełącznikach sieciowych. Dzięki nim można kontrolować, a nawet ograniczać przepustowość na różnych portach. No i to, że podałeś odpowiedź mówiącą o możliwości ograniczenia na wybranym porcie, to naprawdę świetny wybór. W praktyce to działa tak, że administratorzy sieci mogą ustalać limity dla różnych typów ruchu. To jest ważne, zwłaszcza tam, gdzie trzeba mądrze zarządzać zasobami albo gdzie różne aplikacje potrzebują różnej jakości usług (QoS). Weźmy na przykład port, do którego podłączone są urządzenia IoT – ten często wymaga mniej przepustowości niż port, który obsługuje ruch wideo. Fajnie jest wdrażać zasady zarządzania pasmem, żeby krytyczne aplikacje nie miały problemów przez duży ruch z innych urządzeń. Zgodnie z tym, co mówi standard IEEE 802.1Q, takie zarządzanie może pomóc w zwiększeniu efektywności sieci, co z kolei przekłada się na lepsze doświadczenia użytkowników i ogólną wydajność całej sieci.

Pytanie 4

Bezpośrednio po usunięciu istotnych plików z dysku twardego, użytkownik powinien

A. przeprowadzić test S. M. A. R. T. na tym dysku

B. zainstalować narzędzie diagnostyczne

C. wykonać defragmentację dysku

D. ochronić dysk przed zapisywaniem nowych danych

Podejście zakładające przeprowadzenie testu S.M.A.R.T. po usunięciu plików jest nieoptymalne w kontekście odzyskiwania danych. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) ma na celu ocenę stanu technicznego dysku twardego i wykrycie potencjalnych problemów z jego wydajnością czy niezawodnością. Choć może być przydatny do monitorowania ogólnej kondycji dysku, nie wpływa na możliwość odzyskania skasowanych plików. Usunięcie plików nie jest objawem uszkodzenia dysku, a raczej błędu użytkownika. To samo dotyczy instalacji programów diagnostycznych; ich użycie nie pomoże w odzyskaniu danych, a jedynie dostarczy informacji o stanie dysku, co jest nieadekwatne w tej sytuacji. Defragmentacja dysku z kolei, mimo że może poprawić wydajność, jest całkowicie niezalecana po usunięciu plików. Proces ten reorganizuje dane, co w praktyce oznacza, że może nadpisać obszary pamięci, w których znajdowały się usunięte pliki. W rezultacie, działania te mogą doprowadzić do całkowitej utraty możliwości ich odzyskania. Kluczowym błędem jest przekonanie, że działania te pomogą w odzyskaniu danych, podczas gdy w rzeczywistości mogą one tylko pogorszyć sytuację. Dlatego najważniejsze jest zapobieganie zapisowi nowych danych na dysku i podejmowanie działań mających na celu ich odzyskanie zanim nastąpi jakiekolwiek nadpisanie. W przypadku utraty plików, zawsze zaleca się skorzystanie z profesjonalnych usług odzyskiwania danych, które stosują odpowiednie metody i narzędzia do odzyskiwania informacji bez ryzyka ich usunięcia.

Pytanie 5

Do wykonania końcówek kabla UTP wykorzystuje się wtyczkę

A. BNC

B. DVI

C. 8P8C

D. RS232

Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w kablach UTP (Unshielded Twisted Pair), które służą do transmisji danych w sieciach komputerowych. Dzięki swojej konstrukcji, 8P8C umożliwia podłączenie do ośmiu żył, co jest kluczowe dla wydajnej komunikacji w sieciach Ethernet, które obsługują różne prędkości, takie jak 10/100/1000 Mbps. Złącze to jest zgodne z normami T568A i T568B, które określają sposób okablowania żył w kablu, co ma istotne znaczenie dla uzyskania prawidłowej transmisji sygnału i eliminacji potencjalnych zakłóceń. Użycie 8P8C jest powszechne w różnych zastosowaniach, od domowych sieci lokalnych po rozbudowane systemy w przedsiębiorstwach. Posiadanie wiedzy na temat wtyku 8P8C i zasad jego użycia jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się instalacjami sieciowymi, ponieważ zapewnia to trwałość i niezawodność połączeń w sieci.

Pytanie 6

Gdy sprawny monitor zostaje podłączony do innego komputera, na ekranie ukazuje się komunikat widoczny na rysunku. Co powoduje pojawienie się tego komunikatu?

A. niewłaściwą częstotliwością sygnału, która jest zbyt wysoka lub zbyt niska

B. uszkodzeniem urządzenia podczas podłączenia

C. wyłączeniem jednostki centralnej

D. uszkodzeniem karty graficznej w komputerze

Uszkodzenie monitora podczas podłączenia nie jest prawdopodobną przyczyną wyświetlenia komunikatu Out of Range. Monitory są zazwyczaj odporne na uszkodzenia mechaniczne pod warunkiem prawidłowego podłączenia kabla sygnałowego. Typowe uszkodzenia mechaniczne objawiałyby się brakiem obrazu lub fizycznymi defektami na ekranie a nie komunikatem o błędzie sygnału. Wyłączenie komputera nie spowoduje wyświetlenia takiego komunikatu ponieważ monitor zazwyczaj przechodzi w stan czuwania gdy nie ma aktywnego sygnału wejściowego. Ponadto uszkodzenie karty graficznej komputera prowadziłoby do różnych objawów takich jak brak obrazu lub artefakty graficzne a nie do komunikatu związanego z częstotliwością sygnału. W praktyce problemy z kartami graficznymi wymagają diagnozy przez sprawdzenie połączeń komponentów i ewentualnej wymiany karty. Ważne jest zrozumienie że komunikat Out of Range jest bezpośrednio związany z ustawieniami sygnału wyjściowego z karty graficznej a nie fizycznym stanem sprzętu monitorującego lub komputera co pomaga uniknąć niepotrzebnych działań naprawczych i skupić się na dostosowaniu parametrów wyjściowych do specyfikacji monitora

Pytanie 7

Aby stworzyć skompresowane archiwum danych w systemie Linux, jakie polecenie należy zastosować?

A. tar -zcvf

B. tar -tvf

C. tar -jxvf

D. tar -xvf

Chociaż polecenia 'tar -jxvf', 'tar -tvf' oraz 'tar -xvf' są związane z programem tar, nie są one odpowiednie do tworzenia skompresowanego archiwum w kontekście zadania. Polecenie 'tar -jxvf' wykorzystuje kompresję bzip2, co jest inną metodą kompresji, a nie gzip, który jest oczekiwany w tym przypadku. Używanie polecenia 'tar -tvf' nie tworzy archiwum, lecz jedynie wyświetla zawartość już istniejącego archiwum. Z kolei 'tar -xvf' służy do ekstrakcji plików z archiwum, a nie do jego tworzenia. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie opcje tar są równoważne. Każda z nich ma specyficzne zastosowanie i zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla efektywnej pracy z archiwum. Znajomość tych niuansów jest istotna dla każdego administratora systemów, ponieważ nieprawidłowe użycie poleceń może prowadzić do utraty danych lub nieefektywnego zarządzania przestrzenią dyskową. Dlatego tak ważne jest, aby dobrze zrozumieć każde z tych poleceń i ich właściwe zastosowanie w różnych scenariuszach.

Pytanie 8

Zarządzanie partycjami w systemach operacyjnych Windows

A. przydzielają partycje na nośnikach

B. oferują podstawowe funkcje diagnostyczne, defragmentację oraz checkdisk

C. umożliwiają określenie maksymalnej wielkości przestrzeni dyskowej dla kont użytkowników

D. przydzielają etykietę (np. C) dla konkretnej partycji

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich wprowadzają w błąd, dotyczące funkcji przydziałów dyskowych. Na przykład, stwierdzenie, że przydziały dyskowe przydzielają etykietę dla danej partycji, jest nieścisłe. Etykieta partycji to nazwa nadawana dyskom i partycjom w celu identyfikacji, ale nie jest to funkcja przydziałów dyskowych. Przydziały są bardziej związane z kontrolą zasobów niż z etykietowaniem. Inna koncepcja dotycząca przydzielania partycji na dyskach jest również myląca. Przydziały dyskowe nie są odpowiedzialne za tworzenie czy zarządzanie partycjami, co jest zadaniem administratora systemu operacyjnego oraz narzędzi do partycjonowania dysków. Funkcjonalności takie jak diagnostyka, defragmentacja i checkdisk dotyczą utrzymania i konserwacji systemu plików, ale nie są związane bezpośrednio z przydziałami dyskowymi. Wprowadzanie w błąd i mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami dyskowymi, co w dłuższym okresie może wpływać na wydajność systemu i zadowolenie użytkowników. Dlatego zrozumienie różnicy między tymi konceptami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami Windows.

Pytanie 9

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji protokołów TCP/IP lub innych przesyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której jest podłączony komputer użytkownika?

A. route

B. ssh

C. tcpdump

D. ipconfig

Wybór poleceń ssh, route i ipconfig jako narzędzi do śledzenia komunikacji TCP/IP wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące ich funkcji i zastosowania. Polecenie ssh (Secure Shell) jest używane do bezpiecznego zdalnego logowania się do innego komputera, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie bezpiecznej komunikacji pomiędzy klientem a serwerem. Nie jest to narzędzie do śledzenia ruchu sieciowego, lecz do bezpiecznego dostępu. Kolejnym przykładem jest polecenie route, które służy do wyświetlania i modyfikacji tablic routingu w systemie. Chociaż tablice routingu są kluczowe dla kierowania pakietów w sieci, samo polecenie route nie pozwala na analizę przepływu danych ani na ich przechwytywanie. Z kolei ipconfig to narzędzie dostępne w systemie Windows, które pokazuje konfigurację sieci, w tym adres IP i maskę podsieci. Umożliwia ono uzyskanie informacji o interfejsach sieciowych, ale również nie oferuje funkcji analizy ruchu. W kontekście zarządzania siecią zrozumienie różnicy między tymi narzędziami a tcpdump jest kluczowe. Tcpdump jest dedykowanym narzędziem do monitorowania i analizy pakietów, co czyni go niezastąpionym w diagnostyce i audycie sieciowym, podczas gdy pozostałe wymienione komendy pełnią zupełnie inne role w administracji systemami i sieciami.

Pytanie 10

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów

B. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów

C. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach

D. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów

Odpowiedź, że standard 1000Base-T umożliwia transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów, jest prawidłowa, ponieważ 1000Base-T to standard Ethernet pracujący na kablach miedzianych, który wykorzystuje cztery pary skręconych przewodów. Standard ten zapewnia wysoką przepustowość do 1 Gbps, a jego maksymalny zasięg wynosi właśnie 100 metrów w typowej aplikacji z użyciem kabla kategorii 5e lub wyższej. Transmisja full-duplex oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania medium transmisyjnego. Dzięki temu standard 1000Base-T jest idealny do zastosowań w biurach czy centrach danych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń sieciowych. Przykłady zastosowań obejmują lokalne sieci komputerowe w firmach, gdzie wiele urządzeń, takich jak komputery, serwery i drukarki, wymaga szybkiego dostępu do sieci. Oprócz tego, 1000Base-T jest powszechnie wspierany przez większość nowoczesnych przełączników i kart sieciowych, co ułatwia jego implementację.

Pytanie 11

Na diagramie przedstawione są symbole

A. 8 przełączników i 3 ruterów

B. 4 przełączników i 3 ruterów

C. 4 przełączników i 8 ruterów

D. 3 przełączników i 4 ruterów

Odpowiedź 4 przełączników i 3 ruterów jest poprawna ponieważ schemat przedstawia typową topologię sieci komputerowej gdzie przełączniki łączą urządzenia w lokalnej sieci LAN a rutery kierują ruch między różnymi sieciami. Na schemacie można zidentyfikować cztery urządzenia pełniące funkcję przełączników które są zazwyczaj przedstawiane jako prostokąty i trzy urządzenia pełniące funkcję ruterów które są pokazane jako okrągłe. Rutery umożliwiają komunikację między różnymi segmentami sieci wykorzystując routowanie czyli proces który wybiera najefektywniejszą ścieżkę dla przesyłanych danych. Przełączniki natomiast działają w obrębie jednej sieci LAN zarządzając łącznością pomiędzy urządzeniami takimi jak komputery czy serwery. Dobre praktyki branżowe zalecają aby w dobrze zaprojektowanych sieciach lokalnych używać przełączników warstwy drugiej OSI do połączeń wewnętrznych a rutery wykorzystywać do komunikacji z innymi sieciami co poprawia wydajność i bezpieczeństwo. Taki podział ról i funkcji w sieci jest kluczowy dla jej stabilności i efektywności działania.

Pytanie 12

Topologia fizyczna sieci, w której wykorzystywane są fale radiowe jako medium transmisyjne, nosi nazwę topologii

A. magistrali

B. CSMA/CD

C. ad-hoc

D. pierścienia

Wybór odpowiedzi magistrali, pierścienia lub CSMA/CD jako typów topologii sieci jest mylący, ponieważ wszystkie te podejścia różnią się istotnie od modelu ad-hoc, który bazuje na komunikacji bezprzewodowej. Topologia magistrali wykorzystuje wspólne medium transmisyjne, zwykle w postaci kabla, do przesyłania danych pomiędzy wszystkimi węzłami w sieci. Jej struktura jest statyczna i wymaga, aby wszystkie urządzenia były fizycznie podłączone do jednego kabla, co ogranicza elastyczność i mobilność. Z kolei topologia pierścienia, w której każdy węzeł jest połączony z dwoma innymi, tworząc zamkniętą pętlę, również nie jest odpowiednia dla sieci ad-hoc, gdzie kluczowa jest dynamiczna adaptacyjność i możliwość swobodnego łączenia się z innymi urządzeniami. CSMA/CD (Carrier Sense Multiple Access with Collision Detection) to protokół dostępu do medium, który jest używany w topologii magistrali i odnosi się do sposobu, w jaki urządzenia w sieci Ethernet koordynują dostęp do wspólnego medium, ale nie dotyczy sieci ad-hoc, które operują w zupełnie innym modelu komunikacyjnym. Użytkownik, który pomylił te topologie, mógł nie dostrzegać kluczowych różnic w zasadach działania oraz zastosowaniach tych modeli, które są fundamentalne do zrozumienia funkcjonowania nowoczesnych sieci bezprzewodowych.

Pytanie 13

Na ilustracji przedstawiono końcówkę wkrętaka typu

A. krzyżowego

B. tri-wing

C. imbus

D. torx

Grot typu torx charakteryzuje się specyficznym kształtem sześcioramiennej gwiazdy co odróżnia go od innych typów wkrętaków. Został zaprojektowany aby zapewnić lepsze przenoszenie momentu obrotowego co jest istotne w zastosowaniach przemysłowych i motoryzacyjnych. Wkrętaki torx są powszechnie stosowane w przemyśle elektronicznym i komputerowym gdzie wymagana jest precyzja i bezpieczeństwo montażu. Standardy branżowe podkreślają ich odporność na wyślizgiwanie się z łba śruby co zmniejsza ryzyko uszkodzenia powierzchni wokół łączenia. W praktyce wkrętaki torx są używane w montażu urządzeń elektrycznych i mechanicznych gdzie wymagana jest trwałość i niezawodność połączeń. Dzięki swojej konstrukcji umożliwiają zastosowanie wyższego momentu obrotowego bez ryzyka uszkodzenia elementów co jest często wymagane w profesjonalnych warsztatach i liniach montażowych. Używanie narzędzi torx zgodnie z zaleceniami producentów przyczynia się do wydłużenia żywotności sprzętu oraz poprawy efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 14

Jakie polecenie powinno się wykorzystać do zainstalowania pakietów Pythona w systemie Ubuntu z oficjalnego repozytorium?

A. yum install python3.6

B. apt-get install python3.6

C. zypper install python3.6

D. pacman -S install python3.6

Wybór poleceń takich jak 'pacman -S install python3.6', 'yum install python3.6' czy 'zypper install python3.6' wskazuje na nieporozumienie dotyczące systemów zarządzania pakietami oraz ich zastosowania w różnych dystrybucjach systemu Linux. 'Pacman' jest menedżerem pakietów używanym w Arch Linux oraz jego pochodnych, dlatego stosowanie go w Ubuntu, które opiera się na Debianie, jest błędne. 'Yum' jest natomiast menedżerem pakietów używanym w systemach opartych na Red Hat, takich jak CentOS i Fedora, co również czyni to podejście niewłaściwym dla Ubuntu. 'Zypper' jest narzędziem dostępnym w openSUSE i również nie ma zastosowania w kontekście systemu Ubuntu. Zastosowanie niewłaściwego menedżera pakietów prowadzi do braku możliwości zainstalowania niezbędnego oprogramowania oraz potencjalnych konfliktów między różnymi pakietami. Kluczowe jest zrozumienie, że różne dystrybucje Linuxa mają różne narzędzia do zarządzania pakietami, co skutkuje różnymi metodami instalacji oprogramowania. Z tego powodu, aby skutecznie zarządzać oprogramowaniem, musisz znać specyfikę używanego systemu operacyjnego oraz jego standardowe praktyki w zakresie instalacji i aktualizacji pakietów.

Pytanie 15

Funkcja System Image Recovery dostępna w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. naprawę uszkodzonych plików rozruchowych

B. przywrócenie działania systemu z jego kopii zapasowej

C. uruchomienie systemu w trybie diagnostycznym

D. naprawę działania systemu przy użyciu punktów przywracania

Niektóre z proponowanych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak nie odpowiadają one faktycznemu działaniu narzędzia System Image Recovery. Naprawa uszkodzonych plików startowych, choć istotna, nie jest funkcją tego narzędzia. W przypadku problemów z plikami startowymi, system Windows 7 oferuje inne opcje, takie jak Naprawa przy uruchamianiu, które są bardziej odpowiednie do tego celu. Ponadto, sugerowanie, że System Image Recovery naprawia działanie systemu poprzez wykorzystanie punktów przywracania, wprowadza w błąd, ponieważ punkty przywracania są zarządzane przez inne komponenty systemu, takie jak Ochrona systemu, a nie przez funkcję przywracania obrazu systemu. Użytkownicy mogą myśleć, że te dwa procesy są ze sobą powiązane, lecz w rzeczywistości pełny obraz systemu to coś zupełnie innego niż przywracanie z punktu. Również uruchamianie systemu w specjalnym trybie rozwiązywania problemów nie jest zadaniem tego narzędzia; tryb awaryjny to odrębna funkcjonalność, która pozwala na uruchomienie systemu z minimalnym zestawem sterowników i usług. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem i uniknięcia pomyłek w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 16

Częścią zestawu komputerowego, która zajmuje się zarówno przetwarzaniem danych wejściowych, jak i wyjściowych, jest

A. modem

B. skaner

C. ploter

D. głośnik

Wybór odpowiedzi wskazującej na głośnik, skaner lub ploter jako elementy przetwarzające dane wejściowe i wyjściowe opiera się na błędnym zrozumieniu ich funkcji w zestawie komputerowym. Głośnik jest urządzeniem wyjściowym, które przekazuje dźwięk, a więc przetwarza tylko dane wyjściowe, a nie wejściowe. Skaner z kolei działa jako urządzenie wejściowe, które konwertuje obrazy fizyczne na format cyfrowy, przekształcając dane wejściowe w dane cyfrowe, ale również nie przetwarza danych wyjściowych. Ploter, podobnie jak skaner, jest urządzeniem, które przekształca dane wejściowe w materialny wydruk, lecz również nie ma zdolności do przetwarzania danych wyjściowych w tym sensie, że nie umożliwia komunikacji w obie strony, jak robi to modem. Charakterystycznym błędem myślowym jest mylenie urządzeń, które pełnią różne role w przetwarzaniu danych. Warto dodać, że przy doborze urządzeń w kontekście przetwarzania danych, kluczowe jest zrozumienie, jakie są ich funkcje i jakie standardy branżowe regulują ich zastosowanie. Wiedza ta jest niezbędna do skutecznego planowania i wdrażania systemów informatycznych w organizacjach.

Pytanie 17

Wykonanie polecenia net localgroup w systemie Windows skutkuje

A. tworzeniem dowolnej grupy użytkowników

B. kompresowaniem wszystkich plików

C. defragmentowaniem plików

D. prezentowaniem lokalnych grup użytkowników zdefiniowanych w systemie

Polecenie 'net localgroup' w systemie Windows jest narzędziem wiersza poleceń, które pozwala na zarządzanie lokalnymi grupami użytkowników na danym urządzeniu. Używając tego polecenia, administratorzy mogą wyświetlać listę wszystkich zdefiniowanych w systemie lokalnych grup użytkowników, co jest istotne dla zarządzania dostępem do zasobów i zapewnienia bezpieczeństwa systemu. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której administrator chce zweryfikować, jakie grupy użytkowników istnieją w systemie przed dodaniem nowego użytkownika do odpowiedniej grupy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows, umożliwia kontrolę nad uprawnieniami i dostosowanie ustawień bezpieczeństwa. Zrozumienie działania polecenia 'net localgroup' pozwala również na lepsze planowanie i audyt polityki bezpieczeństwa w organizacji.

Pytanie 18

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. dysku twardego

B. procesora

C. zasilacza

D. płyty głównej

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 19

Jaki typ pamięci powinien być umieszczony na płycie głównej komputera w miejscu, które wskazuje strzałka?

A. SIMM

B. SO-DIMM DDR2

C. SD-RAM DDR3

D. FLASH

SD-RAM DDR3 jest typem pamięci używanym w nowoczesnych komputerach osobistych i serwerach. Charakterystyczną cechą pamięci DDR3 jest szybsza prędkość przesyłania danych w porównaniu do jej poprzednich wersji, jak DDR2. DDR3 oferuje większe przepustowości i mniejsze zużycie energii, co czyni ją bardziej efektywną energetycznie. Pamięci DDR3 zazwyczaj pracują przy napięciu 1,5V, co jest niższe od DDR2, które pracuje przy 1,8V, co przekłada się na mniejsze zużycie energii i mniejsze wydzielanie ciepła. Dzięki temu, DDR3 jest idealnym wyborem do systemów, które wymagają wysokiej wydajności oraz stabilności. W praktyce, DDR3 jest stosowane w komputerach przeznaczonych do zadań takich jak przetwarzanie grafiki, gry komputerowe, czy też przy obróbce multimediów. Standardy takie jak JEDEC określają parametry techniczne i zgodność modułów DDR3, zapewniając, że każdy moduł spełnia określone wymagania jakości i wydajności. Wybór DDR3 dla miejsca wskazanego strzałką na płycie głównej jest właściwy, ponieważ sloty te są zaprojektowane specjalnie dla tego typu pamięci, zapewniając ich prawidłowe działanie i optymalną wydajność.

Pytanie 20

Wskaż nośnik, który w sieciach komputerowych umożliwia najszybszą wymianę danych?

A. Kabel światłowodowy

B. Mikrofale

C. Czteroparowy kabel kat. 5

D. Fale radiowe

Kabel światłowodowy to naprawdę najszybsze medium, jakie możemy mieć w sieciach komputerowych. Prędkości, które osiąga, potrafią sięgać nawet wielu terabitów na sekundę, więc jak ktoś potrzebuje dużej przepustowości, to jest to strzał w dziesiątkę. Co ciekawe, dzięki temu, że przesyła dane światłem, sygnał nie łapie zakłóceń elektromagnetycznych. Oznacza to, że można przesyłać informacje na naprawdę długie odległości bez straty jakości. Widziałem, że takie kable są super popularne w telekomunikacji, w centrach danych i między budynkami na kampusach. Są też standardy jak ITU-T G.652 dla włókien jednomodowych i G.655 dla włókien wielomodowych, które zapewniają, że połączenia są naprawdę dobre i niezawodne. Dlatego instalacje światłowodowe robią się coraz bardziej powszechne w nowoczesnych sieciach, co wynika z rosnących potrzeb na transfer danych.

Pytanie 21

Jakie czynności należy wykonać, aby przygotować nowego laptopa do użytkowania?

A. Uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu operacyjnego, podłączenie zasilania zewnętrznego, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

B. Zainstalowanie baterii, podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

C. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, instalacja systemu, zainstalowanie baterii, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

D. Podłączenie zasilania zewnętrznego, uruchomienie laptopa, zainstalowanie baterii, instalacja systemu, wyłączenie laptopa po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

Montaż baterii przed przystąpieniem do podłączania zewnętrznego zasilania sieciowego jest kluczowy, ponieważ pozwala na uruchomienie laptopa w przypadku braku dostępu do źródła energii. Wprowadzenie laptopa w tryb działania z baterią jako pierwszym krokiem zapewnia, że urządzenie nie straci energii podczas początkowej konfiguracji. Następnie, po podłączeniu zasilania, można włączyć laptopa, co jest niezbędne do rozpoczęcia procesu instalacji systemu operacyjnego. Instalacja systemu powinna być przeprowadzana w pełni naładowanym urządzeniu, by uniknąć problemów związanych z zasilaniem w trakcie instalacji. Po zakończeniu instalacji, wyłączenie laptopa to standardowa procedura, która pozwala na zakończenie wszystkich procesów związanych z konfiguracją. Dobre praktyki w zakresie przygotowania sprzętu do pracy wskazują, że zawsze należy upewnić się, że urządzenie jest w pełni skonfigurowane i gotowe do użycia przed rozpoczęciem pracy, aby zapewnić optymalną wydajność i stabilność systemu operacyjnego.

Pytanie 22

Który z rysunków ilustruje topologię sieci w układzie magistrali?

A. A

B. D

C. B

D. C

Topologia magistrali to sposób organizacji sieci komputerowej, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego wspólnego medium transmisyjnego zwanego magistralą. Każde z urządzeń w sieci może komunikować się z innymi, przesyłając dane przez tę wspólną linię. W przypadku topologii magistrali, jak przedstawiono na rysunku B, wszystkie komputery są połączone jednym przewodem, co jest kluczową cechą tej architektury. Topologia ta była popularna w wczesnych sieciach Ethernet i ze względu na prostotę była stosunkowo tania do wdrożenia. Jednak ma swoje ograniczenia takie jak podatność na awarie jednej linii, co może prowadzić do całkowitego zatrzymania komunikacji. W praktyce, topologia magistrali jest obecnie rzadko stosowana, ale jej zrozumienie jest kluczowe do poznania ewolucji sieci komputerowych oraz jej wpływu na obecne technologie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w zrozumieniu fundamentów działania protokołów sieciowych jak CSMA/CD który był stosowany w takich sieciach.

Pytanie 23

W jakim systemie numerycznym przedstawione są zakresy We/Wy na ilustracji?

A. Szesnastkowym

B. Ósemkowym

C. Binarnym

D. Dziesiętnym

Odpowiedź szesnastkowa jest prawidłowa, ponieważ zakresy We/Wy w systemach komputerowych często są przedstawiane w systemie szesnastkowym (hexadecymalnym). System szesnastkowy jest bardzo powszechnie stosowany w informatyce, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie danych binarnych. Każda cyfra szesnastkowa reprezentuje cztery bity, co ułatwia konwersję między tymi dwoma systemami liczbowymi. W praktyce, system szesnastkowy jest używany do reprezentacji adresów pamięci, rejestrów procesora oraz innych zasobów systemowych. W interfejsach użytkownika, takich jak menadżery zasobów systemowych, adresy są często wyświetlane w formacie szesnastkowym, poprzedzone prefiksem '0x', co jednoznacznie wskazuje na ich format. Standardowe zasady i dobre praktyki w branży informatycznej sugerują użycie systemu szesnastkowego do oznaczania adresacji sprzętowej, co minimalizuje błędy i ułatwia zarządzanie zasobami. W szczególności, w systemach operacyjnych takich jak Windows, zakresy pamięci i adresy portów są często prezentowane w tym systemie, co daje administratorom systemów i programistom narzędzie do precyzyjnego zarządzania i diagnozowania systemów komputerowych. Zrozumienie i umiejętność interpretacji danych szesnastkowych jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie IT.

Pytanie 24

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu

B. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem

C. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie

D. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz

Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 25

Jakiego materiału używa się w drukarkach tekstylnych?

A. woskowa taśma

B. atrament sublimacyjny

C. fuser

D. filament

Taśmy woskowe, filamenty oraz fuser to materiały lub komponenty, które nie są odpowiednie do zastosowania w drukarkach tekstylnych. Taśmy woskowe są używane głównie w drukarkach etykietowych i termicznych, gdzie woskowy tusz jest nanoszony na podłoże za pomocą ciepła. Zastosowanie taśm woskowych w kontekście druku tekstylnego jest nieadekwatne ze względu na ich charakterystykę, która nie zapewnia trwałości i jakości wymaganego w tekstyliach. Filamenty, z kolei, są materiałami wykorzystywanymi w druku 3D, gdzie tworzywa sztuczne są topnione i formowane w obiekty przestrzenne, a nie w procesie druku na tkaninach. Zastosowanie filamentów w druku tekstylnym również nie znajduje uzasadnienia, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniego przylegania ani kolorystyki. Fuser, będący elementem drukarek laserowych, służy do utrwalania tonera na papierze i nie ma zastosowania w druku tekstylnym. Pojawią się tu typowe błędy myślowe związane z myleniem technologii druku oraz zastosowań różnych materiałów eksploatacyjnych, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Właściwe dobieranie materiałów eksploatacyjnych w druku tekstylnym jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących efektów wizualnych i trwałości nadruków.

Pytanie 26

W systemie Linux wykonanie komendy passwd Ala spowoduje

A. pokazanie ścieżki do katalogu Ala

B. zmianę hasła użytkownika Ala

C. stworzenie konta użytkownika Ala

D. wyświetlenie członków grupy Ala

Użycie polecenia 'passwd Ala' w systemie Linux ma na celu ustawienie hasła dla użytkownika o nazwie 'Ala'. To polecenie jest standardowym sposobem zarządzania hasłami użytkowników na systemach zgodnych z unixowym stylem. Podczas jego wykonania, administrator systemu lub użytkownik z odpowiednimi uprawnieniami zostanie poproszony o podanie nowego hasła oraz, w niektórych przypadkach, o potwierdzenie go. Ustawienie silnego hasła jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu, ponieważ chroni dane użytkownika przed nieautoryzowanym dostępem. Przykładowo, w organizacjach, gdzie dostęp do danych wrażliwych jest normą, regularne zmiany haseł i ich odpowiednia konfiguracja są częścią polityki bezpieczeństwa. Dobre praktyki sugerują również stosowanie haseł składających się z kombinacji liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co zwiększa ich odporność na ataki brute force. Warto również pamiętać, że w systemie Linux polecenie 'passwd' może być stosowane zarówno do zmiany hasła własnego użytkownika, jak i do zarządzania hasłami innych użytkowników, co podkreśla jego uniwersalność i znaczenie w kontekście administracji systemem.

Pytanie 27

Jakie jest nominalne wyjście mocy (ciągłe) zasilacza o parametrach przedstawionych w tabeli?

Napięcie wyjściowe	+5 V	+3.3 V	+12 V1	+12 V2	-12 V	+5 VSB
Prąd wyjściowy	18,0 A	22,0 A	18,0 A	17,0 A	0,3 A	2,5 A
Moc wyjściowa	120 W	336 W	3,6 W	12,5 W

A. 576,0 W

B. 336,0 W

C. 472,1 W

D. 456,0 W

Odpowiedź 472,1 W jest trafna, bo moc wyjściowa zasilacza to nic innego jak suma mocy dla wszystkich napięć, gdzie są już przypisane odpowiednie prądy. Dla każdego napięcia moc P można policzyć ze wzoru P = U * I, gdzie U to napięcie, a I to prąd. Jeśli spojrzeć na obliczenia, to mamy: dla +5 V moc wynosi 5 V * 18 A = 90 W, dla +3.3 V moc to 3.3 V * 22 A = 72.6 W, następnie dla +12 V1 moc daje 12 V * 18 A = 216 W, dla +12 V2 to 12 V * 17 A = 204 W, zaś dla -12 V mamy -12 V * 0.3 A = -3.6 W. Ostatnia moc to dla +5 VSB, czyli 5 V * 2.5 A = 12.5 W. Jak to wszystko zsumujesz, wychodzi 90 W + 72.6 W + 216 W + 204 W - 3.6 W + 12.5 W = 572.5 W. Ale uwaga, bo zasilacz ma dwa napięcia +12 V, więc ich łączna moc to 216 W + 204 W = 420 W. Dlatego moc wyjściowa zasilacza to 90 W + 72.6 W + 420 W - 3.6 W + 12.5 W = 472,1 W. To podejście do obliczeń jest zgodne z tym, co jest uznawane za dobre praktyki w projektowaniu zasilaczy, gdzie trzeba brać pod uwagę zarówno dodatnie, jak i ujemne napięcia.

Pytanie 28

Na zdjęciu widać kartę

A. telewizyjną z interfejsem PCI

B. dźwiękową z interfejsem PCI

C. sieciową z interfejsem ISA

D. telewizyjną z interfejsem ISA

Karty ISA i PCI są stosowane do łączenia urządzeń peryferyjnych z płytą główną komputera, ale różnią się przepustowością danych i nowoczesnością. Złącze ISA (Industry Standard Architecture) było używane w starszych komputerach i charakteryzuje się niższą przepustowością w porównaniu do PCI. Współczesne komputery rzadko są wyposażane w sloty ISA, ponieważ zostały zastąpione przez bardziej wydajne i szybsze złącza PCI i PCI Express. Karty sieciowe, dźwiękowe i telewizyjne mogą być podłączane za pomocą różnych interfejsów, ale wybór odpowiedniego złącza zależy od specyfikacji technicznej oraz wymagań wydajnościowych konkretnych aplikacji. Karta sieciowa ze złączem ISA jest dzisiaj już przestarzała, a jej użycie ograniczyłoby wydajność nowoczesnych sieci komputerowych. Podobnie, karta dźwiękowa korzystająca ze złącza PCI jest bardziej uniwersalna, ale nie pełni funkcji telewizyjnej. Karta telewizyjna ze złączem ISA, choć teoretycznie możliwa, nie zapewniłaby odpowiedniej jakości transmisji obrazu w porównaniu do PCI. Zrozumienie różnic między tymi standardami połączeń oraz odpowiednie dobranie sprzętu do konkretnych potrzeb jest kluczowe w planowaniu rozbudowy komputera. Wybierając karty peryferyjne, warto kierować się nowoczesnymi standardami, które oferują lepszą wydajność i kompatybilność z nowymi systemami operacyjnymi, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi optymalnego wykorzystania zasobów sprzętowych.

Pytanie 29

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. szkieletowej

B. rdzenia

C. dostępu

D. dystrybucji

Odpowiedź 'dostępu' jest prawidłowa, ponieważ w modelu hierarchicznym sieci, warstwa dostępu odpowiada za łączenie użytkowników z siecią. To w tej warstwie znajdują się urządzenia końcowe, takie jak komputery, drukarki oraz inne urządzenia peryferyjne, które są bezpośrednio wykorzystywane przez użytkowników. Warstwa ta umożliwia użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych, a jej odpowiednia konfiguracja jest kluczowa dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa komunikacji. W praktyce, urządzenia dostępu, takie jak przełączniki i punkty dostępowe, są odpowiedzialne za zarządzanie ruchem, priorytetami oraz nadawanie odpowiednich uprawnień. Użycie standardów takich jak IEEE 802.1X w warstwie dostępu pozwala na autoryzację urządzeń, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo sieci. Zrozumienie funkcji warstwy dostępu jest niezbędne dla każdego, kto projektuje lub zarządza infrastrukturą sieciową, ponieważ niewłaściwe zarządzanie tymi elementami może prowadzić do wąskich gardeł oraz problemów z dostępnością sieci.

Pytanie 30

Aby przeprowadzić instalację systemu operacyjnego z rodziny Windows na stacjach roboczych, konieczne jest dodanie na serwerze usług

A. wdrażania systemu Windows

B. pulpitu zdalnego

C. plików

D. terminalowych

Wybór odpowiedzi związanych z usługami plików, terminalowymi czy pulpitem zdalnym odzwierciedla pewne nieporozumienia dotyczące roli każdej z tych usług w kontekście instalacji systemu operacyjnego. Usługa plików, mimo że może być użyteczna w kontekście udostępniania plików i aplikacji, nie ma bezpośredniego wpływu na proces instalacji systemu operacyjnego na stacjach roboczych. Możliwe jest udostępnianie plików instalacyjnych, jednak sama obecność serwera plików nie zapewnia mechanizmu do automatyzacji i zarządzania instalacjami. Terminalowe usługi oraz pulpit zdalny z kolei koncentrują się na zdalnym dostępie do już zainstalowanych systemów, a nie na ich instalacji. Terminalowe usługi umożliwiają zdalne wykonywanie aplikacji, jednak nie ułatwiają one procesu wdrażania nowych systemów operacyjnych na urządzenia klienckie. Często błędnie przyjmuje się, że te technologie mogą pełnić funkcję instalacyjną, co prowadzi do nieefektywności. W praktyce, do skutecznego zarządzania instalacjami w dużych środowiskach sieciowych niezbędne są narzędzia dedykowane do wdrażania systemów operacyjnych, zapewniające automatyzację, kontrolę wersji oraz zgodność ze standardami bezpieczeństwa i wydajności.

Pytanie 31

Na ilustracji widać zrzut ekranu ustawień strefy DMZ na routerze. Aktywacja opcji "Enable DMZ" spowoduje, że komputer z adresem IP 192.168.0.106

A. będzie zabezpieczony firewallem

B. straci dostęp do Internetu

C. będzie publicznie widoczny w Internecie

D. zostanie zamaskowany w lokalnej sieci

Włączenie opcji DMZ na routerze oznacza, że wybrany komputer z sieci lokalnej zostanie wystawiony na bezpośredni kontakt z Internetem bez ochrony standardowego firewalla. Komputer z adresem IP 192.168.0.106 będzie mógł odbierać przychodzące połączenia z sieci zewnętrznej, co jest typowym działaniem przydatnym w przypadku serwerów wymagających pełnego dostępu, takich jak serwery gier czy aplikacji webowych. W praktyce oznacza to, że ten komputer będzie pełnił rolę hosta DMZ, czyli znajdzie się w strefie buforowej pomiędzy siecią lokalną a Internetem. To rozwiązanie choć skuteczne dla specyficznych zastosowań, niesie ze sobą ryzyko, ponieważ host DMZ jest bardziej narażony na ataki. Dlatego ważne jest, aby taki komputer miał własne zabezpieczenia, takie jak odpowiednio skonfigurowany firewall oraz aktualne oprogramowanie antywirusowe i systemowe. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie i audytowanie aktywności w DMZ, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń i wdrożenie niezbędnych środków zapobiegawczych. Host DMZ musi być również zgodny ze standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO/IEC 27001 czy NIST, co zapewnia odpowiednią ochronę danych i zasobów informatycznych.

Pytanie 32

Jeżeli rozmiar jednostki alokacji wynosi 1024 bajty, to ile klastrów zajmą pliki umieszczone w tabeli na dysku?

Nazwa	Wielkość
Ala.exe	50 B
Dom.bat	1024 B
Wirus.exe	2 kB
Domes.exr	350 B

A. 5 klastrów

B. 3 klastry

C. 6 klastrów

D. 4 klastry

Pliki na dysku są przechowywane w jednostkach zwanych klastrami które w tym przypadku mają pojemność 1024 bajtów. Oznacza to że nawet jeżeli plik zajmuje mniej niż 1024 bajty to i tak będzie zajmował cały klaster. Dla pliku Ala.exe który ma 50 B potrzebny będzie jeden klaster. Dom.bat ma dokładnie 1024 B więc idealnie mieści się w jednym klastrze. Wirus.exe zajmuje 2 kB czyli 2048 B co oznacza że będzie potrzebował dwóch klastrów. Ostatni plik Domes.exr ma 350 B i również zmieści się w jednym klastrze. Sumując liczby klastrów dla każdego pliku otrzymujemy 5 klastrów. Działanie systemów plików w kontekście alokacji przestrzeni dyskowej jest kluczowym elementem optymalizacji w informatyce. Dzięki zrozumieniu jak działa alokacja klastrów można efektywniej zarządzać przestrzenią dyskową zwłaszcza w kontekście systemów operacyjnych czy serwerów plików. Praktyczne zrozumienie tego mechanizmu pozwala także lepiej dostosowywać strategie przechowywania danych w kontekście baz danych czy systemów zarządzania treścią. Wiedza o tym jak działają klastry jest fundamentem nie tylko w teorii systemów operacyjnych ale ma także bezpośrednie zastosowanie w codziennej pracy administratorów IT i specjalistów zajmujących się optymalizacją środowisk danych.

Pytanie 33

Kiedy dysze w drukarce atramentowej wyschną z powodu długotrwałych przerw w użytkowaniu, co powinno się najpierw wykonać?

A. wymienić cały mechanizm drukujący

B. ustawić tryb wydruku oszczędnego

C. oczyścić dyszę za pomocą wacika nasączonego olejem syntetycznym

D. dokonać oczyszczania dysz z poziomu odpowiedniego programu

Oczyszczanie dysz z poziomu odpowiedniego programu jest kluczowym krokiem w przywracaniu funkcjonalności drukarki atramentowej po długim okresie nieużywania. Większość nowoczesnych drukarek atramentowych wyposażona jest w funkcje automatycznego czyszczenia dysz, które można uruchomić za pomocą oprogramowania dostarczonego przez producenta. Proces ten polega na przepuszczaniu atramentu przez dysze w celu usunięcia zatorów i zaschniętego atramentu, co przyczynia się do poprawy jakości druku oraz wydajności urządzenia. Przykładowo, użytkownicy mogą skorzystać z opcji testowego wydruku lub czyszczenia dysz, które często są dostępne w menu ustawień drukarki. Regularne korzystanie z tej funkcji, szczególnie przed dłuższymi przerwami w użytkowaniu, jest standardową praktyką, która pozwala zapobiegać problemom związanym z zasychaniem atramentu. Dodatkowo, takie działania są zgodne z zaleceniami producentów, co przekłada się na dłuższą żywotność urządzenia oraz lepszą jakość wydruków.

Pytanie 34

Do przeprowadzenia aktualizacji systemu Windows służy polecenie

A. verifier

B. wuauclt

C. winmine

D. vssadmin

Polecenie 'wuauclt' to coś, co znajdziesz w systemie Windows i służy do ogarniania aktualizacji systemowych. Dzięki niemu Windows Update może gadać z serwerami aktualizacji i załatwiać sprawy związane z pobieraniem oraz instalowaniem poprawek. W praktyce, administratorzy systemów korzystają z tego polecenia, gdy chcą szybko sprawdzić, co da się zaktualizować lub zainstalować na już. To istotne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT. Regularne aktualizacje to dobra praktyka, żeby system był bezpieczny i działał stabilnie. Warto też wiedzieć, że są różne opcje dla tego polecenia, jak na przykład 'wuauclt /detectnow', które zmusza system do natychmiastowego sprawdzenia aktualizacji. Zarządzanie aktualizacjami jest kluczowe, bo pozwala uniknąć problemów z bezpieczeństwem i poprawia wydajność.

Pytanie 35

W której warstwie modelu ISO/OSI odbywa się segmentacja danych, komunikacja w trybie połączeniowym z użyciem protokołu TCP oraz komunikacja w trybie bezpołączeniowym z zastosowaniem UDP?

A. Sieciowej

B. Fizycznej

C. Łącza danych

D. Transportowej

Zrozumienie warstw modelu ISO/OSI jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Warstwa fizyczna jest odpowiedzialna za przesył sygnałów przez medium fizyczne, takie jak kable czy fale radiowe, i nie ma ona nic wspólnego z segmentowaniem danych. Jej zadaniem jest przesyłanie bitów, a nie zarządzanie pakietami danych czy ich kolejnością. Z kolei warstwa łącza danych zajmuje się komunikacją pomiędzy sąsiednimi urządzeniami w sieci lokalnej, zapewniając funkcje takie jak detekcja błędów czy kontrola dostępu do medium, ale również nie jest związana z segmentowaniem danych w sensie transportu. Warstwa sieciowa koncentruje się na routing danych pomiędzy różnymi sieciami oraz na ich adresowaniu, co również nie obejmuje segmentacji czy zarządzania połączeniem. Często błędne odpowiedzi wynikają z mylenia funkcji poszczególnych warstw, co może prowadzić do nieporozumień na temat tego, jak organizowane są dane w sieci. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że segmentacja danych i zarządzanie połączeniami są wyłącznie domeną warstwy transportowej, ponieważ to ona zajmuje się komunikacją między aplikacjami oraz zapewnia różne poziomy niezawodności w transmisji danych.

Pytanie 36

Jakie oprogramowanie jest zabronione do użytku na sprzęcie instytucji rządowych lub edukacyjnych?

A. AbiWord

B. Microsoft Word

C. Microsoft Security Essentials

D. Windows Defender

Wybór AbiWord, Microsoft Word lub Windows Defender jako oprogramowania do wykorzystania w instytucjach rządowych czy edukacyjnych jest błędny z kilku powodów. AbiWord, jako edytor tekstu, jest aplikacją open-source, która pomimo swoich kontrowersji w zakresie funkcjonalności, może być używana w niektórych kontekstach edukacyjnych. Microsoft Word, będący częścią pakietu Microsoft Office, jest standardem w biurach i szkołach, a jego powszechność wynika z jego zaawansowanych funkcji edytorskich oraz wsparcia dla różnych formatów plików. Należy jednak pamiętać, że użycie Microsoft Word w instytucjach rządowych wiąże się z koniecznością przestrzegania odpowiednich regulacji dotyczących licencjonowania i bezpieczeństwa danych. Windows Defender to z kolei zintegrowane rozwiązanie zabezpieczające, które może zapewnić podstawową ochronę przed wirusami i innymi zagrożeniami, i jest często wykorzystywane w środowiskach edukacyjnych jako element większych strategii bezpieczeństwa. Takie podejście do ochrony jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania bezpieczeństwem informacji, które zalecają zastosowanie wielowarstwowych strategii zabezpieczeń. Często jednak użytkownicy mogą mylnie oceniać, że oprogramowanie, które jest powszechnie używane, jest automatycznie akceptowalne w każdym kontekście, co prowadzi do nieporozumień związanych z wymaganiami bezpieczeństwa i zgodności w instytucjach publicznych.

Pytanie 37

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zweryfikowanie adresu IP przypisanego do interfejsu sieciowego?

A. ifconfig

B. tcpconfig

C. ipconfig

D. msconfig

Tak naprawdę, polecenie 'ifconfig' to prawdziwa klasyka w systemach Unix i Linux. Umożliwia ono sprawdzenie i skonfigurowanie informacji o interfejsach sieciowych. Dzięki niemu, możesz szybko zobaczyć swój adres IP, maski podsieci i status działania interfejsów, co jest naprawdę ważne dla zarządzania siecią. Na przykład, jak chcesz sprawdzić adres IP dla konkretnego interfejsu, wystarczy wpisać 'ifconfig eth0', gdzie 'eth0' to po prostu nazwa interfejsu. Warto zauważyć, że z biegiem czasu pojawiło się nowsze polecenie 'ip', które zyskuje na popularności, bo oferuje więcej możliwości. Fajnie jest używać 'ip a', żeby szybko zobaczyć wszystkie interfejsy. Znajomość tych narzędzi to podstawa dla każdego, kto chce ogarniać sieci i rozwiązywać problemy z łącznością.

Pytanie 38

Jak wielu hostów można maksymalnie zaadresować w sieci lokalnej, mając do dyspozycji jeden blok adresów klasy C protokołu IPv4?

A. 510

B. 255

C. 254

D. 512

Odpowiedź 254 jest prawidłowa, ponieważ w klasie C adresów IPv4 mamy 256 możliwych adresów (od 0 do 255). Jednak dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 0) oraz jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres, w którym wszystkie bity hosta są ustawione na 1). Dlatego maksymalna liczba hostów, które można zaadresować w sieci lokalnej z wykorzystaniem tej klasy, wynosi 254. W praktyce oznacza to, że w typowej sieci lokalnej, takiej jak w biurze czy w domu, administratorzy mogą przydzielić adresy IP do 254 różnych urządzeń, takich jak komputery, drukarki, smartfony czy inne urządzenia IoT. Zgodnie z najlepszymi praktykami sieciowymi, zarządzanie adresacją IP w klasie C jest powszechnie stosowane w małych i średnich sieciach, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów adresowych. Dodatkowo, przy planowaniu sieci, warto uwzględnić rezerwacje adresów dla urządzeń serwisowych, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie dokładnego obliczania dostępnych adresów.

Pytanie 39

Jaki rodzaj fizycznej topologii w sieciach komputerowych jest pokazany na ilustracji?

A. Siatki

B. Gwiazdy

C. Magistrali

D. Podwójnego pierścienia

Topologia siatki w sieciach komputerowych charakteryzuje się tym że każdy węzeł jest połączony bezpośrednio z innymi węzłami co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W przypadku awarii jednego z połączeń transmisja danych może być realizowana alternatywną drogą co minimalizuje ryzyko utraty danych. Dzięki temu topologia siatki jest wykorzystywana w krytycznych aplikacjach takich jak centra danych czy sieci wojskowe gdzie niezakłócona komunikacja jest priorytetem. Standaryzacja takich sieci opiera się na protokołach dynamicznego routingu które pozwalają efektywnie zarządzać ruchem w sieci i optymalizować trasę danych. Mimo że wdrożenie takiej topologii jest kosztowne ze względu na dużą ilość połączeń to w dłuższej perspektywie zapewnia stabilność i elastyczność sieci. Współczesne technologie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czerpią z zasad topologii siatki oferując podobne korzyści w kontekście zarządzania ruchem i niezawodności. Zrozumienie tych zalet jest kluczowe dla inżynierów sieci w projektowaniu skalowalnych i bezpiecznych rozwiązań.

Pytanie 40

Na ilustracji przedstawiona jest karta

A. sieciowa Fibre Channel

B. kontrolera SCSI

C. sieciowa Token Ring

D. kontrolera RAID

Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej