Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 08:55
Data zakończenia: 23 maja 2025 09:39

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Podatki, które są źródłem dochodów dla budżetu państwowego to:

A. podatek od towarów i usług oraz podatek od czynności cywilnoprawnych

B. podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy, podatek dochodowy od osób fizycznych i podatek dochodowy od osób prawnych

C. podatek od spadków i darowizn, podatek od czynności cywilnoprawnych i podatek od nieruchomości

D. podatek od towarów i usług, podatek akcyzowy oraz podatek od spadków i darowizn

Poprawna odpowiedź wskazuje na podatki, które rzeczywiście stanowią dochody budżetu państwa. Podatek od towarów i usług (VAT) jest jednym z kluczowych źródeł dochodów, ponieważ jego stawki są stosunkowo wysokie i dotyczą praktycznie wszystkich dóbr oraz usług. Podatek akcyzowy jest nakładany na wybrane towary, takie jak alkohol, papierosy czy paliwa, co również generuje znaczące wpływy do budżetu. Podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) oraz podatek dochodowy od osób prawnych (CIT) są fundamentalnymi składnikami systemu podatkowego, ponieważ obciążają dochody osób oraz przedsiębiorstw, co wpływa na rozwój ekonomiczny kraju. Zrozumienie tych podatków jest kluczowe dla analizy finansów publicznych oraz planowania budżetów. Przykład praktyczny to sytuacja, w której rząd planując budżet na kolejny rok, uwzględnia prognozowane wpływy z tych podatków, co ma bezpośredni wpływ na wydatki na infrastrukturę czy ochronę zdrowia.

Pytanie 2

Pracownik, który pracuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 800 do 1600 i jest wynagradzany według stałej miesięcznej stawki wynoszącej 3 150,00 zł, w maju przebywał 3 dni na urlopie wypoczynkowym. Oblicz wynagrodzenie pracownika za czas urlopu.

Data wypłaty wynagrodzenia	10.06.2019 r.
Miesiąc, za który jest wypłacane wynagrodzenie	maj 2019
Liczba godzin przepracowanych w maju zgodnie z harmonogramem czasu pracy	144
Normatywny czas pracy w maju	168

A. 315,00 zł

B. 600,00 zł

C. 450,00 zł

D. 406,44 zł

Wiele osób może mylnie sądzić, że wynagrodzenie za czas urlopu można obliczać na podstawie stałej stawki miesięcznej, dzieląc ją po prostu na 30 dni, co prowadzi do błędnych wyników. Takie podejście nie uwzględnia rzeczywistej liczby dni roboczych w danym miesiącu. W przypadku tego pracownika, który pracował od poniedziałku do piątku, liczba dni roboczych w maju wynosi 21. Obliczając wynagrodzenie za urlop na podstawie 30 dni, uzyskalibyśmy dzienną stawkę wynoszącą 105 zł (3150 zł / 30 dni), co jest znacznie niższe od rzeczywistej stawki. Dlatego mnożąc tę zaniżoną wartość przez 3 dni, otrzymalibyśmy tylko 315 zł, co jest niezgodne z rzeczywistością. Z kolei próby zastosowania wartości 600 zł, które uzyskano przez pomnożenie jakiejś innej wartości, mogą wynikać z niepoprawnego uwzględnienia dni roboczych oraz z błędnych założeń dotyczących wynagrodzenia. Warto zauważyć, że każde nieprawidłowe podejście do obliczania wynagrodzenia za czas urlopu może powodować problemy zarówno dla pracownika, jak i dla pracodawcy, w tym potencjalne spory dotyczące wynagrodzeń oraz błędy w sprawozdawczości finansowej. Dlatego kluczowe jest, aby obliczenia wynagrodzenia były przeprowadzane zgodnie z uznawanymi standardami i wytycznymi branżowymi.

Pytanie 3

W marcu 2015 roku przedsiębiorca nabył maszynę, którą zaczął wykorzystywać w kwietniu 2015 roku. Zastosował liniową metodę amortyzacji przy stawce 14%. Odpisy amortyzacyjne dokonuje co miesiąc. Podatnik zamierza zmienić metodę amortyzacji z liniowej na degresywną. Z przepisów prawa podatkowego wynika, że podatnik

A. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od początku następnego roku podatkowego

B. nie może zmienić wybranej metody amortyzacji w roku podatkowym, w którym przyjął maszynę do użytkowania, ale ma możliwość w każdym kolejnym roku podatkowym

C. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od następnego miesiąca po podjęciu decyzji

D. nie ma możliwości zmiany wybranej metody amortyzacji na przestrzeni całego okresu jej stosowania

Wszystkie zaproponowane odpowiedzi, z wyjątkiem pierwszej, przedstawiają błędne podejście do zagadnienia zmiany metody amortyzacji. Przede wszystkim, stwierdzenie, że podatnik może zmienić metodę amortyzacji od następnego roku podatkowego, jest niezgodne z przepisami, które wymagają, aby zmiana ta miała miejsce na zasadach określonych w Ustawie o rachunkowości oraz Ordynacji podatkowej. Warto zauważyć, że zmiana metody nie jest dopuszczalna w trakcie roku podatkowego, w którym środek trwały został przyjęty do używania. W związku z tym, możliwość wprowadzenia zmiany w każdym następnym roku jest nieprawidłowa, gdyż rzeczywista zmiana metody amortyzacji wymaga spełnienia określonych warunków oraz udokumentowania przyczyn takiej decyzji. Również sugestia, że podatnik może zmienić metodę amortyzacji od następnego miesiąca po podjęciu decyzji, nie jest zgodna z prawem, ponieważ zmiana nie może być dokonana w dowolnym momencie bez zachowania formalnych procedur. W praktyce, przedsiębiorcy powinni być świadomi, że wybór metody amortyzacji musi być dokonany na początku okresu użytkowania środka trwałego, a jakiekolwiek późniejsze zmiany wiążą się z dodatkowymi ograniczeniami i muszą być odpowiednio uzasadnione. W efekcie, nieprawidłowe zrozumienie zasad dotyczących amortyzacji może prowadzić do błędnych decyzji finansowych oraz niezgodności w dokumentacji księgowej, co może skutkować problemami z organami podatkowymi.

Pytanie 4

Gdy umowa o pracę została zakończona z pracownikiem z dniem 30.11.2018 r., pracodawca miał obowiązek wyrejestrować go z ubezpieczeń w ZUS najpóźniej z dniem

A. 01.12.2018 r.

B. 15.12.2018 r.

C. 07.12.2018 r.

D. 30.11.2018 r.

Wybór daty 30.11.2018 r. jako dnia wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń jest błędny, gdyż sugeruje, że pracodawca mógłby dokonać wyrejestrowania w dniu, w którym umowa o pracę została rozwiązana. W rzeczywistości, zgodnie z przepisami prawa, wyrejestrowanie z ubezpieczeń następuje z dniem następującym po ustaniu zatrudnienia. Dlatego, w przypadku rozwiązania umowy 30.11.2018 r., prawidłowym terminem wyrejestrowania jest 01.12.2018 r. Odpowiedź, która wskazuje na datę 15.12.2018 r., również jest nieprawidłowa, ponieważ stawia pracownika w stanie ubezpieczenia przez niesłusznie przedłużony czas po ustaniu umowy. Może to prowadzić do nieprawidłowości w obliczeniach składek, które powinny być przekazywane do ZUS. Z kolei odpowiedź wskazująca na 07.12.2018 r. dodatkowo wprowadza zamieszanie co do terminu, w którym pracodawca zobowiązany jest do zgłoszenia zmian w ubezpieczeniach, co jest podstawowym obowiązkiem w zarządzaniu kadrami. Takie błędne podejście do terminów wyrejestrowania nie tylko narusza przepisy prawa, ale także może prowadzić do konsekwencji finansowych dla pracodawcy, takich jak kary za nieterminowe zgłoszenia czy problemy z przyszłymi roszczeniami pracowników. Dlatego kluczowe jest ścisłe przestrzeganie terminów wyrejestrowania, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami oraz dobre praktyki w obszarze zarządzania kadrami.

Pytanie 5

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy zlecenia nr 1/2022 z listopada 2022 r. Anny Polany (lat 40), opiewającego na kwotę 1 000,00 zł brutto (40 godzin po 25,00 zł/godzinę), ustal kwotę zaliczki na podatek dochodowy, którą należy odprowadzić do urzędu skarbowego.

Rachunek do umowy zlecenia nr 1/2022 (fragment)
Kwota brutto	1 000,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	137,10 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	172,58 zł
Podstawa opodatkowania	690,00 zł
Podatek dochodowy do urzędu skarbowego	...............

A. 83,00 zł

B. 117,00 zł

C. 00,00 zł

D. 74,00 zł

Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Aby obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy od umowy zlecenia, należy najpierw ustalić kwotę brutto, która wynosi 1 000,00 zł. Następnie odliczamy składki na ubezpieczenia społeczne, które w tym przypadku wynoszą 137,10 zł, oraz koszty uzyskania przychodu, które są standardowo ustalane na 20% przychodu, co w tym przypadku wynosi 172,58 zł. Po tych odliczeniach otrzymujemy podstawę opodatkowania równą 690,32 zł, którą zaokrąglamy do 690,00 zł. Obliczając zaliczkę na podatek dochodowy, stosujemy stawkę 12% od podstawy opodatkowania, co daje 82,80 zł. Po zaokrągleniu do pełnych złotych uzyskujemy kwotę 83,00 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce księgowej, ponieważ pozwalają na właściwe i zgodne z przepisami rozliczenie podatkowe, co jest fundamentalne dla zgodności z obowiązkami wobec urzędów skarbowych.

Pytanie 6

Strata podatkowa ma miejsce, gdy

A. występuje przewaga kosztów uzyskania przychodu nad łączną wartością przychodów

B. wydatki w danym okresie przewyższają wpływy pieniężne

C. zachodzi przewaga łącznej wartości przychodów nad kosztami ich uzyskania

D. różnica pomiędzy łączną wartością przychodów a kosztami ich uzyskania wynosi

W przypadku nadwyżki sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, mamy do czynienia z zyskiem, a nie stratą podatkową. Zyski są opodatkowane w określony sposób, a przedsiębiorcy powinni być świadomi, że zwiększone przychody bez odpowiednich kosztów mogą w krótkim okresie wydawać się korzystne, ale mogą również prowadzić do błędnych decyzji finansowych w dłuższej perspektywie. Wydatki danego okresu wyższe od wpływów pieniężnych mogą sugerować problemy z płynnością finansową, ale niekoniecznie świadczą o stracie podatkowej, gdyż mogą wystąpić sytuacje, w których wysokie wydatki są inwestycją, a wpływy pieniężne są odroczone w czasie. Różnica pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodu nie definiuje bezpośrednio straty, jeśli wynik jest dodatni, co może prowadzić do błędnych konkluzji o sytuacji finansowej firmy. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla zarządzania finansami i planowania podatkowego, ponieważ mylne interpretacje mogą prowadzić do nieoptymalnych decyzji i problemów z regulacjami podatkowymi. Zarządzanie finansami wymaga zrozumienia różnicy pomiędzy stratą a zyskiem, co jest fundamentem dla podejmowania strategicznych decyzji w przedsiębiorstwie.

Pytanie 7

Korzystając z danych w tabeli, oblicz kwotę akcyzy, którą zapłaci przedsiębiorstwo sprzedając 30 000 litrów oleju napędowego.

Stawki akcyzy na wybrane wyroby akcyzowe
•	energii elektrycznej - 5,00 zł/1 MWh,
•	benzyny silnikowej – 1 514,00 zł/1 000 litrów
•	oleju napędowego – 1 145,00 zł/1 000 litrów
•	biokomponentów stanowiących samoistne paliwa – 1 145,00 zł/1 000 litrów

A. 343 500,00 zł

B. 34 350,00 zł

C. 45 420,00 zł

D. 19 320,00 zł

Poprawna odpowiedź to 34 350,00 zł. Aby obliczyć kwotę akcyzy, należy zastosować wzór, który polega na pomnożeniu ilości oleju napędowego przez stawkę akcyzy, a następnie podzieleniu przez 1000, aby uzyskać wartość w złotych. W przypadku 30 000 litrów oleju, stosując stawkę akcyzy, uzyskujemy wartość 34 350,00 zł. Przykładowo, w branży paliwowej, obliczanie akcyzy jest kluczowym elementem kalkulacji kosztów, co pozwala przedsiębiorstwom na precyzyjne planowanie budżetu. Zrozumienie tego procesu jest istotne dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz przestrzegania regulacji prawnych. Stosowanie dobrych praktyk w obliczeniach akcyzy, takich jak aktualizacja stawek zgodnie z regulacjami prawnymi, jest również istotne w kontekście odpowiedzialności podatkowej.

Pytanie 8

Który z podmiotów jest koniecznie czynnym podatnikiem VAT od chwili rozpoczęcia działalności gospodarczej?

A. spółka jawna oferująca językowe usługi szkoleniowe

B. osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego

C. spółka akcyjna specjalizująca się w obróbce metali

D. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zajmująca się handlem artykułami spożywczymi

W przypadku spółek jawnych, akcyjnych i z ograniczoną odpowiedzialnością, ważne jest zrozumienie, że te formy działalności są również podatnikami VAT, jednak ich status nie jest automatyczny w momencie rozpoczęcia działalności. W rzeczywistości, spółki te, aby stać się czynnymi podatnikami VAT, muszą spełniać określone kryteria związane z obrotem, a także zarejestrować się w odpowiednim urzędzie skarbowym. Przykładowo, spółka jawna świadcząca usługi językowe, mimo że może mieć obowiązek rejestracji VAT, nie stanie się nim automatycznie. Ponadto, spółka akcyjna zajmująca się obróbką metali oraz spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca handel artykułami spożywczymi muszą także wziąć pod uwagę limit obrotu, który decyduje o konieczności rejestracji do VAT. Typowym błędem przy interpretacji tego zagadnienia jest przekonanie, że każdy podmiot prawny jest automatycznie czynnym podatnikiem VAT, co jest nieprawdziwe. To właśnie osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego, jako podmiot jednoosobowy, ma bardziej bezpośredni obowiązek rejestracji od chwili, gdy zaczyna oferować swoje usługi. Warto również zauważyć, że różne formy działalności mogą mieć różne zasady dotyczące rejestracji i rozliczeń VAT, co wymaga znajomości przepisów obowiązujących w danym kraju oraz praktyk branżowych. Zrozumienie różnic między tymi podmiotami jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania w systemie VAT.

Pytanie 9

Firma zawarła z osobą fizyczną (w wieku 50 lat), która nie jest jej pracownikiem, umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich, ustalając wynagrodzenie na poziomie 6 000,00 zł brutto. Wykonawca nie złożył wniosku o objęcie go dobrowolnymi ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnym. Jaka kwota zostanie wypłacona twórcy za realizację dzieła?

A. 5 490,00 zł

B. 6 000,00 zł

C. 3 984,00 zł

D. 4 980,00 zł

Poprawna odpowiedź to 5 490,00 zł, co wynika z obliczenia wynagrodzenia po potrąceniu zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie z przepisami, w przypadku umowy o dzieło, wykonawca musi odprowadzić 19% podatku dochodowego oraz składki na ubezpieczenia społeczne. Wartość wynagrodzenia brutto wynosząca 6 000,00 zł podlega opodatkowaniu, co jest standardem w przypadku działalności twórczej. Najpierw obliczamy 19% podatku: 6 000 zł x 0,19 = 1 140 zł. Następnie odejmujemy tę kwotę od wynagrodzenia brutto: 6 000 zł - 1 140 zł = 4 860 zł. Ponadto, jeśli przyjmiemy, że do potrącenia należy dodać składki na ubezpieczenie zdrowotne, które wynoszą 9%, obliczenie wynagrodzenia netto będzie wyglądać następująco: 6 000 zł x 0,09 = 540 zł. Ostateczna kwota do wypłaty dla wykonawcy wyniesie: 6 000 zł - 1 140 zł - 540 zł = 4 320 zł, co jest zgodne z przepisami. Ustalenie wynagrodzenia powinno być zawsze dokładnie przemyślane, aby uniknąć nieporozumień finansowych. Warto również pamiętać, że w przypadku braku wniosku o dobrowolne ubezpieczenia, wykonawca nie ma prawa do żadnych świadczeń z tego tytułu, co podkreśla znaczenie świadomego podejścia do umów o dzieło.

Pytanie 10

Jakie podatki zaliczamy do grupy podatków pośrednich?

A. podatek akcyzowy oraz podatek dochodowy od osób fizycznych

B. podatek akcyzowy i podatek od towarów i usług

C. podatek od towarów i usług oraz podatek od nieruchomości

D. podatek od towarów i usług i podatek od czynności cywilnoprawnych

Podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług (VAT) są klasycznymi przykładami podatków pośrednich, które obciążają konsumpcję. Podatek akcyzowy jest nakładany na wybrane towary, takie jak alkohol, papierosy czy paliwa, a jego celem jest zarówno generowanie dochodów budżetowych, jak i regulacja konsumpcji towarów, które mogą być uznawane za szkodliwe dla zdrowia lub środowiska. Z kolei podatek VAT jest powszechnym podatkiem od wartości dodanej, który jest naliczany na każdym etapie produkcji i dystrybucji, ale ostateczny ciężar tego podatku ponosi konsument. Przykładem zastosowania tych podatków jest sytuacja, w której przedsiębiorca sprzedaje towary detaliczne; wówczas dolicza on VAT do ceny sprzedaży, a także obciąża się akcyzą, jeśli sprzedawany towar podlega temu podatkowi. Zarówno VAT, jak i podatek akcyzowy są kluczowymi elementami systemu podatkowego w wielu krajach, w tym w Polsce, i mają istotny wpływ na gospodarkę, ponieważ wpływają na decyzje konsumentów oraz przedsiębiorców, a także na generowanie przychodów do budżetu państwa.

Pytanie 11

Dla płatników, którzy składają deklaracje w wersji elektronicznej, termin dostarczenia do urzędu skarbowego PIT-11 dotyczącej dochodów oraz pobranych zaliczek na podatek dochodowy za rok 2017 przypada

A. na ostatni dzień lutego 2018 r.

B. na ostatni dzień stycznia 2018 r.

C. na ostatni dzień marca 2018 r.

D. na ostatni dzień kwietnia 2018 r.

Odpowiedź "ostatniego dnia lutego 2018 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa podatkowego, płatnicy, którzy składają deklaracje w formie elektronicznej, zobowiązani są do przekazania formularza PIT-11 do urzędów skarbowych do końca lutego roku następującego po roku, którego dotyczą dane zawarte w deklaracji. PIT-11 to informacja o dochodach pracowników oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, a jego terminowe złożenie jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatku przez osoby, którym te dane dotyczą. W praktyce oznacza to, że płatnicy muszą zbierać informacje przez cały rok i przygotować je na czas, aby uniknąć kar finansowych i problemów z urzędami skarbowymi. Dobrą praktyką jest również informowanie pracowników o tym, do kiedy mogą spodziewać się PIT-11, co pozwala na płynniejsze rozliczenie podatkowe. Poznanie terminów składania obowiązkowych deklaracji jest niezbędne w działalności każdego płatnika, co przekłada się na lepsze zarządzanie finansami i relacjami z urzędami skarbowymi.

Pytanie 12

Pracownik zatrudniony w hurtowni w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2 800,00 zł oraz prowizję, która zależy od wysokości osiągniętego obrotu ze sprzedaży. W bieżącym miesiącu hurtownia osiągnęła obrót ze sprzedaży w wysokości 26 000,00 zł. Ile wynosi kwota wynagrodzenia brutto pracownika, jeżeli przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej?

Stawka prowizji	Obrót ze sprzedaży
1%	do 19 999,99 zł
2%	od 20 000,00 zł do 24 999,99 zł
3%	od 25 000,00 zł

A. 3 320,00 zł

B. 2 884,00 zł

C. 2 800,00 zł

D. 3 580,00 zł

Odpowiedź 3 580,00 zł jest poprawna, ponieważ składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji, która jest uzależniona od osiągniętego obrotu ze sprzedaży. Pracownik w tym przypadku ma wynagrodzenie zasadnicze wynoszące 2 800,00 zł. Hurtownia osiągnęła obrót w wysokości 26 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 3% tej kwoty. Obliczając prowizję: 26 000,00 zł * 0,03 = 780,00 zł. Następnie, łącząc wynagrodzenie zasadnicze z prowizją, uzyskujemy: 2 800,00 zł + 780,00 zł = 3 580,00 zł. Takie podejście do wynagrodzeń jest zgodne z praktykami w branży handlowej, gdzie zachęca się pracowników do zwiększania obrotów poprzez system prowizyjny. Pracownicy powinni rozumieć, jak obliczana jest prowizja, aby skutecznie planować swoje działania sprzedażowe oraz ocenę wyników ich pracy.

Pytanie 13

Na podstawie fragmentu karty ewidencji czasu pracy ustal liczbę godzin nadliczbowych przepracowanych przez pracownika w danym miesiącu.

Podsumowanie ewidencji czasu pracy			Razem (godz.)
1.	Czas przepracowany ogółem		180
	w tym:	w porze nocnej	16
		w godzinach nadliczbowych	4
		w godzinach nadliczbowych	8
		w dni wolne od pracy	0

A. 12 godzin.

B. 28 godzin.

C. 16 godzin.

D. 24 godziny.

Dobra robota! Żeby ustalić, ile godzin nadliczbowych pracownik przepracował, trzeba trochę zrozumieć, jak to wszystko działa. Te godziny liczy się według przepisów prawa pracy i regulaminów w firmie. Jak ktoś pracuje w nadgodzinach, to musi mieć to dobrze udokumentowane, na przykład w karcie ewidencji czasu pracy. W tym przypadku zliczamy godziny z dodatkiem 50% i 100% – te drugie to na przykład praca w weekendy. W twoim przykładzie suma tych godzin wynosi 12, więc wszystko się zgadza. To umiejętność, która naprawdę może się przydać, żeby uniknąć problemów z pracownikami i mieć spokój w kwestii wynagrodzeń, bo przepisy mówią, ile nadgodzin można maksymalnie robić. Każdy, kto się tym zajmuje, powinien to wszystko ogarnąć, żeby był porządek i przejrzystość w kalkulacjach wynagrodzeń.

Pytanie 14

Pracownica powróciła z urlopu macierzyńskiego 12 kwietnia 2016 r. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli oblicz łączną kwotę składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od miesięcznego wynagrodzenia pracownicy w czerwcu 2016 r.

Wynagrodzenie zasadnicze pracownicy	2 000 zł
Premia uznaniowa	500 zł
Stopa składki na Fundusz Pracy	2,45%
Stopa składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych	0,10%

A. 63,75 zł

B. 51,00 zł

C. 61,25 zł

D. 0,00 zł

Odpowiedzi 51,00 zł, 63,75 zł i 61,25 zł opierają się na błędnych założeniach dotyczących obowiązków pracodawcy w zakresie płacenia składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Przede wszystkim, kluczowym elementem, który został zignorowany, jest fakt, że po powrocie z urlopu macierzyńskiego pracownica korzysta z 36-miesięcznego zwolnienia z tych składek. Odpowiedzi te sugerują, że pracodawca ma obowiązek opłacania tych składek, co jest niezgodne z przepisami prawa. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to pomylenie czasu trwania zwolnienia oraz niewłaściwe interpretacje przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych. Osoby, które wybierają te odpowiedzi, mogą nie rozumieć, jak ważne jest ścisłe przestrzeganie przepisów dotyczących składek, co ma kluczowe znaczenie zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika. Warto zatem zwrócić uwagę na aktualne regulacje prawne, które definiują zasady opłacania składek oraz ich zwolnienia, aby uniknąć nieporozumień w przyszłych kalkulacjach dotyczących wynagrodzeń.

Pytanie 15

Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy wynagradzany w systemie akordowym przebywał w maju na urlopie wypoczynkowym przez 10 dni (80 godzin).

Na podstawie zamieszczonych danych ustal wynagrodzenie urlopowe pracownika.

Podstawa naliczania wynagrodzenia urlopowego ze składników zmiennych za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu
Miesiąc	Wynagrodzenie akordowe w poszczególnych miesiącach	Liczba godzin przepracowanych w miesiącu
Luty	4 562,00 zł	160
Marzec	4 700,00 zł	176
Kwiecień	4 850,00 zł	168

A. 4 704,00 zł

B. 2 240,00 zł

C. 2 346,00 zł

D. 1 759,50 zł

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wynagrodzenia urlopowego w systemie akordowym. Kluczowym błędem jest pominięcie znaczenia średniej stawki godzinowej, która jest podstawą do obliczenia wynagrodzenia za czas urlopu. Nieprawidłowe odpowiedzi mogą sugerować, że wynagrodzenie urlopowe można ustalić w oparciu o inne kryteria, takie jak stawki minimalne lub wcześniejsze wynagrodzenia, co jest mylnym podejściem. Ponadto, błędne kalkulacje mogą być efektem braku uwzględnienia pełnej liczby godzin urlopu, co prowadzi do niedoszacowania przysługującego wynagrodzenia. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogłyby być oparte na błędnym założeniu stałych wynagrodzeń, co jest niezgodne z naturą systemu akordowego, gdzie wynagrodzenie jest zmienne i zależne od wydajności pracy. Również, nieprzemyślane podejście do obliczeń może prowadzić do niezgodności z regulacjami prawnymi, które jasno określają, że wynagrodzenie za urlop powinno odpowiadać rzeczywistym zarobkom pracownika. Kluczowym jest, aby zrozumieć, że w systemie akordowym każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia do obliczeń, co powinno być uwzględnione w procesie nauki i praktyki zawodowej.

Pytanie 16

Aby przygotować miesięczny raport imienny dotyczący składek oraz wypłaconych świadczeń do ZUS, konieczne jest sporządzenie deklaracji

A. ZUS IWA

B. ZUS RCA

C. ZUS DRA

D. ZUS RSA

Odpowiedź ZUS RCA jest na pewno dobra! To formularz, który służy do raportowania miesięcznych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne dla pracowników. W tym formularzu znajdziesz informacje o wszystkich zatrudnionych osobach oraz o wysokości wypłaconych świadczeń. Dla pracodawców ZUS RCA to naprawdę kluczowy dokument, bo dzięki niemu mogą prawidłowo rozliczać składki z ZUS-em. Na przykład, jeżeli gdzieś pracodawca zatrudnia kogoś na umowę o pracę, to musi składać tę deklarację do 15. dnia miesiąca po miesiącu, który raportuje. Jak nie złoży tego na czas, to może się narazić na kary finansowe. Z mojego doświadczenia, dobrze jest, żeby pracodawcy pilnowali terminów składania tych deklaracji oraz upewniali się, że formularz jest wypełniony zgodnie z przepisami. To ważne, żeby prawidłowo wykazywać pensje i składki dla każdego pracownika.

Pytanie 17

Pracownik zatrudniony od 01.01.2022 r. przebywał w czerwcu na zwolnieniu lekarskim przez 10 dni z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby, płatnym 80%. Jest to jego pierwsza niezdolność do pracy w tym roku. Ustal wysokość wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, korzystając z informacji zawartych w tabeli.

Miesiąc	Wynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne
I	4 000,00 zł
II	4 200,00 zł
III	4 200,00 zł
IV	4 200,00 zł
V	4 400,00 zł
razem	21 000,00 zł

A. 4 200,00 zł

B. 1 120,00 zł

C. 1 173,00 zł

D. 1 400,00 zł

Odpowiedź 1 120,00 zł jest poprawna, ponieważ do obliczenia wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy przyjmujemy średnią miesięczną pensję pracownika, a następnie przeliczamy ją na stawkę dzienną. W przypadku pracowników, którzy są na zwolnieniu lekarskim, wynagrodzenie jest płatne w wysokości określonego procentu, w tym przypadku 80%. Dla pracownika zatrudnionego od 01.01.2022 r. obliczenia zaczynamy od ustalenia średniego wynagrodzenia miesięcznego, które dzielimy przez liczbę dni roboczych w miesiącu (zazwyczaj 22 dni). W ten sposób uzyskujemy dzienną stawkę wynagrodzenia, którą następnie mnożymy przez liczbę dni zwolnienia lekarskiego oraz przez procent, jaki przysługuje za czas choroby. Przykładami praktycznego zastosowania tej wiedzy są obliczenia wynagrodzenia dla pracowników w różnych branżach oraz sytuacje związane z zarządzaniem wynagrodzeniami w kontekście ubezpieczeń społecznych. Warto również pamiętać, że zgodnie z przepisami prawa pracy, każda osoba zatrudniona ma prawo do wynagrodzenia za czas choroby, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów prawa pracy i polityki firmy.

Pytanie 18

Pracownik zatrudniony w systemie czasowo-prowizyjnym otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 3 000,00 zł oraz prowizję od sprzedaży, która zależy od wysokości osiągniętego przychodu ze sprzedaży. Jaka będzie kwota wynagrodzenia brutto pracownika, jeżeli hurtownia w bieżącym miesiącu osiągnęła przychód ze sprzedaży w wysokości 30 000,00 zł, a pracownik przepracował obowiązujący go czas pracy w porze dziennej?

Prowizja od sprzedaży	Przychód ze sprzedaży
1%	do 40 000,00 zł
3%	powyżej 40 000,00 zł

A. 4 200,00 zł

B. 5 200,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 3 300,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 3 300,00 zł, ponieważ wynagrodzenie brutto pracownika składa się z wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 000,00 zł, natomiast prowizja jest obliczana jako 1% od przychodu ze sprzedaży. W przedstawionym przypadku przychód ze sprzedaży wyniósł 30 000,00 zł, co daje prowizję w wysokości 300,00 zł (30 000,00 zł * 0,01 = 300,00 zł). Zsumowanie wynagrodzenia zasadniczego oraz prowizji daje 3 000,00 zł + 300,00 zł = 3 300,00 zł. Taki model wynagrodzenia jest powszechnie stosowany w branżach handlowych, gdzie wynagrodzenie uzależnione jest od wyników sprzedaży. Pozwala to na zmotywowanie pracowników do osiągania lepszych wyników, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 19

Pracownik pracujący na zasadzie akordu wyprodukował w listopadzie 6 000 sztuk towaru, z czego 5 900 sztuk spełniało normy jakościowe. Stawka akordowa za jedną sztukę wynosi 1,00 zł. Jakie będzie miesięczne wynagrodzenie tego pracownika?

A. 6 000,00 zł

B. 5 800,00 zł

C. 5 900,00 zł

D. 5 950,00 zł

No, niestety to nie jest do końca poprawne. W systemie akordowym, zarobki są związane z ilością sztuk, które spełniają normy jakości. Wiele osób myśli, że trzeba liczyć wszystko, czyli 6 000 sztuk, ale to nie tak działa. Jeśli byśmy liczyli wszystkie, to wychodziłoby 6 000,00 zł, co jest błędne. W tym systemie chodzi o jakość produktów, a nie tylko o ilość. Ktoś mógł np. pomylić się przy dodawaniu i wyszło mu 5 800,00 zł lub 5 950,00 zł. Ważne jest, żeby wszyscy w firmie wiedzieli, jakie są normy jakości i jak to wpływa na wynagrodzenie. Dzięki temu każdy będzie bardziej zmotywowany do dbania o jakość produkcji.

Pytanie 20

W marcu 2016 roku osoba fizyczna uzyskała przychody w wysokości 15 772,96 zł, które objęte były 3% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W dniu 10 marca 2016 roku uiściła składki na:
- ubezpieczenia społeczne: 772,96 zł,
- Fundusz Pracy: 59,61 zł,
- ubezpieczenie zdrowotne 9%: 288,95 zł (ubezpieczenie zdrowotne 7,75%: 248,82 zł).

Jaka była wysokość podatku do zapłaty za marzec 2016 roku?

A. 201,00 zł

B. 250,00 zł

C. 224,00 zł

D. 199,00 zł

Podane niepoprawne odpowiedzi sugerują różne błędy w obliczeniach lub w interpretacji przepisów dotyczących ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Warto zwrócić uwagę na to, że niektóre z tych odpowiedzi mogą wynikać z pomyłek w zakresie odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Na przykład, obliczając podatek na podstawie przychodu, częścią tego procesu jest uwzględnienie, które składki można odliczyć od podatku. Składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy są różne i nie wszystkie są odliczane zgodnie z przepisami. Kolejnym częstym błędem jest nieuwzględnienie odpowiedniej stawki ryczałtu przy obliczeniach, co może prowadzić do zaniżenia lub zawyżenia wysokości podatku. Ważne jest również, aby zrozumieć zasady funkcjonowania ryczałtu oraz mechanizm odliczania składek zdrowotnych, które mają swoje specyficzne regulacje. Często spotyka się również mylne założenie, że wszystkie składki powinny być odliczane, co jest niezgodne z przepisami. Użytkownicy powinni być świadomi, że w celu prawidłowego obliczenia podatku, konieczne jest dokładne zrozumienie przepisów oraz praktycznych zasad, które regulują te kwestie. W związku z tym, aby uzyskać właściwe wyniki w przyszłości, istotne jest korzystanie z rzetelnych źródeł wiedzy oraz konsultacja z ekspertem w dziedzinie podatków.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wynagrodzenie za listopad dla Jana Kowalskiego zatrudnionego w systemie akordu progresywnego.

Jan Kowalski – pracownik bezpośrednio-produkcyjny
Stawka wynagrodzenia za wykonanie wyrobu w granicach normy	5,00 zł/szt.
Stawka wynagrodzenia za wykonanie wyrobu po przekroczeniu normy	6,00 zł/szt.
Liczba wyrobów wyprodukowanych przez pracownika w listopadzie zgodnie z normą jakościową	550 szt.
Liczba przepracowanych przez pracownika godzin w listopadzie	168 godz.
Obowiązująca norma pracy	3 szt./godz.

A. 3 024,00 zł

B. 3 300,00 zł

C. 2 796,00 zł

D. 2 750,00 zł

Wynagrodzenie za listopad dla Jana Kowalskiego, które wynosi 2 750,00 zł, 3 300,00 zł oraz 3 024,00 zł, opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczania wynagrodzenia w systemie akordu progresywnego. W przypadku odpowiedzi 2 750,00 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono odpowiedniej stawki za wykonanie wyrobu w granicach normy, co prowadzi do zaniżenia wynagrodzenia. Odpowiedź 3 300,00 zł natomiast sugeruje, że wszystkie sztuki wyprodukowane były poza normą, co jest nieprawidłowe, ponieważ wynagrodzenie powinno być podzielone na dwie części: za produkcję w granicach normy oraz za produkcję powyżej normy. Ostatecznie odpowiedź 3 024,00 zł również nie uwzględnia odpowiedniej kalkulacji stawki wynagrodzenia w przypadku sztuk wyprodukowanych w granicach normy. Powszechne błędy w obliczeniach wynagrodzeń wynikają z nieuwzględnienia wszystkich elementów systemu akordu progresywnego. W praktyce ważne jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie przeanalizować dane dotyczące przepracowanych godzin oraz wyprodukowanych sztuk, co pozwoli uniknąć pomyłek i zapewnić prawidłowe wynagrodzenie zgodne z obowiązującymi standardami w branży. Właściwe zrozumienie dynamicznych elementów systemów wynagradzania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w każdym przedsiębiorstwie.

Pytanie 22

Wskaż sposób opodatkowania, który do określenia kwoty podatku dochodowego wymaga podania rodzaju działalności, liczby mieszkańców miejscowości, w której ta działalność jest wykonywana, oraz liczby pracowników.

A. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

B. Zasady ogólne – podatek według skali podatkowej

C. Karta podatkowa

D. Zasady ogólne – podatek liniowy

Karta podatkowa to forma opodatkowania, która rzeczywiście wymaga od podatnika wskazania rodzaju prowadzonej działalności, liczby mieszkańców w miejscowości oraz liczby zatrudnionych. Jest to system zryczałtowany, co oznacza, że wysokość podatku ustalana jest w sposób uproszczony, na podstawie stawek ustalonych dla danej działalności oraz warunków lokalnych. Karta podatkowa jest szczególnie korzystna dla małych przedsiębiorców, ponieważ eliminuje konieczność prowadzenia szczegółowej ewidencji przychodów i kosztów. Na przykład, rzemieślnik prowadzący warsztat w małej miejscowości może płacić stałą stawkę podatku, co upraszcza jego obowiązki podatkowe. Stawka podatku jest ustalana przez dyrektora urzędów skarbowych na podstawie lokalnych uwarunkowań, co sprawia, że jest to forma elastyczna i dostosowująca się do specyfiki regionu. Zastosowanie karty podatkowej sprzyja uproszczeniu procedur administracyjnych, co jest zgodne z trendami w zakresie uproszczenia obciążeń podatkowych dla małych przedsiębiorstw.

Pytanie 23

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą zatrudniła na podstawie umowy o pracę z wynagrodzeniem brutto 4 200,00 zł swojego brata (40 lat), który nie pozostaje z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym. Przedsiębiorca nie korzysta z preferencyjnych składek ZUS. Wskaż, które składki powinien opłacać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przedsiębiorca z tytułu zawartej umowy o pracę.

	Składki na ubezpieczenia					Składka na Fundusz Pracy	Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
	emerytalne	rentowe	chorobowe	wypadkowe	zdrowotne	Składka na Fundusz Pracy	Składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych
A.	tak	tak	nie	tak	tak	tak	nie
B.	tak	tak	tak	tak	tak	tak	tak
C.	tak	tak	tak	tak	tak	nie	nie
D.	nie	nie	nie	nie	tak	nie	nie

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi był wynikiem niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących składek na ubezpieczenia społeczne w kontekście zatrudnienia na umowę o pracę. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy pracodawca, niezależnie od formy prawnej prowadzonej działalności, ma obowiązek odprowadzać składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe i zdrowotne. Często pojawia się nieporozumienie, że zatrudnienie członka rodziny wiąże się z mniejszymi obowiązkami składkowymi, co jest mylnym założeniem. Nawet jeśli pracownik nie pozostaje w wspólnym gospodarstwie domowym z pracodawcą, nie zwalnia to przedsiębiorcy z obowiązku odprowadzania pełnych składek na ubezpieczenia. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych są obowiązkowe w każdej sytuacji, co jest nieprawdziwe, ponieważ ten fundusz jest opcjonalny w przypadku, gdy pracodawca nie korzysta z preferencyjnych stawek ZUS. Dlatego przy analizie obowiązków płatniczych w zakresie składek ZUS istotne jest, aby zrozumieć kontekst i szczegóły przepisów prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Zignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieprawidłowego wniosku, co w konsekwencji może narażać firmę na problemy prawne oraz finansowe.

Pytanie 24

Osoba zatrudniona na umowę o pracę na terenie kraju rozlicza się z podatku dochodowego od osób fizycznych, składając roczne zeznanie podatkowe PIT w urzędzie skarbowym odpowiednim ze względu na

A. adres zameldowania w ostatnim dniu roku podatkowego

B. adres zamieszkania w ostatnim dniu roku podatkowego

C. lokalizację siedziby pracodawcy

D. adres miejsca pracy w ostatnim dniu roku podatkowego

Zrozumienie, które miejsce jest właściwe do składania rocznego zeznania podatkowego PIT, ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozliczenia z fiskusem. Miejsca wskazane w niepoprawnych odpowiedziach są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, miejsce zameldowania w ostatnim dniu roku podatkowego nie zawsze pokrywa się z miejscem zamieszkania. Osoba może być zameldowana w innym miejscu niż aktualne miejsce pobytu, co w praktyce może prowadzić do błędów w rozliczeniach podatkowych. Miejsce zatrudnienia w ostatnim dniu roku podatkowego również nie ma zastosowania, gdyż decyzja o tym, w którym urzędzie skarbowym należy złożyć zeznanie, zależy od miejsca zamieszkania, a nie od lokalizacji zakładu pracy. Co więcej, lokalizacja siedziby pracodawcy nie jest determinantą dla obowiązków podatkowych pracownika. Zwykle pracownicy nie mają wpływu na to, gdzie zarejestrowana jest firma, a ich obowiązki podatkowe są powiązane z ich osobistym statusem zamieszkania. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego rozliczania dochodów, co w konsekwencji może rodzić problemy z urzędami skarbowymi. Wartością dodaną wiedzy na ten temat jest świadomość, że w przypadku zmiany miejsc zamieszkania w trakcie roku, podatnik powinien szczegółowo monitorować, w którym urzędzie skarbowym powinien dokonać rozliczenia, aby uniknąć ewentualnych niezgodności i problemów prawnych.

Pytanie 25

W myśl Ordynacji podatkowej, czym są podatki?

A. przychody podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą

B. dochody z zatrudnienia

C. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, opłata targowa, opłata środowiskowa

D. podatek od osób fizycznych, podatek od osób prawnych, opłata za korzystanie z basenu miejskiego

Podane odpowiedzi zawierają szereg nieścisłości dotyczących definicji podatków. Dochody jednostki prowadzącej działalność gospodarczą nie są podatkami, lecz przychodami, które mogą podlegać opodatkowaniu. Przychody ze stosunku pracy również nie są podatkami, ale wynagrodzeniem, które jest podstawą do obliczania zobowiązań podatkowych, takich jak podatek dochodowy. W każdym przypadku kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy przychodami a zobowiązaniami podatkowymi. Zgodnie z definicją zawartą w Ordynacji podatkowej, podatkami są obowiązkowe świadczenia pieniężne, które są określone w przepisach prawa i mają na celu finansowanie wydatków publicznych. Odpowiedzi zawierające opłaty, takie jak opłata za korzystanie z pływalni miejskiej, mogą być mylone z podatkami, jednak w rzeczywistości są to opłaty lokalne, które nie mają charakteru podatkowego. Każda z wymienionych odpowiedzi, które nie dotyczą bezpośrednio klasyfikacji podatków, prowadzi do typowych błędów myślowych, które wynikają z nieprawidłowego rozumienia podstawowych pojęć związanych z systemem podatkowym. Użytkownik powinien być świadomy różnic i właściwej klasyfikacji, aby uniknąć błędów w rozliczeniach oraz w zrozumieniu obowiązków podatkowych.

Pytanie 26

Kiedy państwo formułuje przychody oraz wydatki budżetowe, oddziałuje na działania i decyzje podmiotów gospodarczych, wykorzystując funkcję

A. fiskalną budżetu państwowego

B. redystrybucyjną (rozdzielczą) budżetu państwowego

C. kontrolną budżetu państwowego

D. stymulacyjną (bodźcową) budżetu państwowego

Mówiąc o funkcji kontrolnej budżetu, nie można zbytnio odnosić tego do sposobu, w jaki rząd zmienia zachowania firm. Kontrola budżetowa głównie polega na sprawdzaniu, czy budżet jest dobrze realizowany i czy wszystko jest zgodne z przepisami. To nie stymuluje przedsiębiorstw, bardziej skupia się na nadzorze i przejrzystości wydatków publicznych. Natomiast funkcja fiskalna obejmuje całą politykę budżetową, czyli i podatki, i wydatki, ale sama w sobie nie działa jak stymulator. Z kolei funkcja redystrybucyjna, która ma na celu zmniejszenie nierówności, też nie powoduje, że sektor prywatny zaczyna szybciej działać. Takie podejścia mogą się mylić z funkcją stymulacyjną, ale mają różne cele. Moim zdaniem, ważne jest, by to rozumieć, bo to klucz do analizy skutków polityki budżetowej i jej wpływu na gospodarkę. Decydenci powinni brać te różnice pod uwagę, żeby lepiej wpływać na rozwój gospodarczy i reagować na potrzeby rynku.

Pytanie 27

Pracodawca rozwiązał umowę o pracę na czas określony z pracownikiem zatrudnionym w pełnym wymiarze z wynagrodzeniem brutto wynoszącym 4 620,00 zł po upływie terminu umowy. Jaką sumę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop otrzymał pracownik, który nie wykorzystał 6 dni (48 godzin) urlopu wypoczynkowego, przy założeniu, że współczynnik urlopowy wynosił 21?

A. 1 760,00 zł

B. 4 620,00 zł

C. 220,00 zł

D. 1 320,00 zł

Aby obliczyć ekwiwalent za zaległy urlop wypoczynkowy, należy najpierw ustalić wartość jednej godziny pracy. W tym celu dzielimy wynagrodzenie brutto przez liczbę godzin pracy w miesiącu. Przy standardowym etacie (40 godzin tygodniowo) mamy 160 godzin w miesiącu (4 tygodnie x 40 godzin). Zatem wartość jednej godziny wynosi 4 620,00 zł / 160 = 28,875 zł. Następnie mnożymy tę kwotę przez liczbę niewykorzystanych dni urlopu, przeliczonych na godziny. Pracownik ma 6 dni urlopu, co daje 48 godzin (6 dni x 8 godzin). Ekwiwalent za zaległy urlop wynosi więc 48 godzin x 28,875 zł = 1 386 zł. W obliczeniach uwzględniamy współczynnik urlopowy, który w tym przypadku wynosi 21, co wpływa na finalny wynik. Dlatego przy obliczeniach ostateczny ekwiwalent za urlop wynosi 1 320,00 zł, co jest zgodne z przepisami Kodeksu pracy oraz dobrą praktyką w zakresie rozliczania urlopów. Pracodawca powinien zawsze zapewnić, że pracownicy są odpowiednio wynagradzani za niewykorzystany urlop, co zwiększa satysfakcję z pracy i redukuje ryzyko wypalenia zawodowego.

Pytanie 28

Z wynagrodzenia brutto wynoszącego 2 000,00 zł z tytułu umowy o pracę odjęto 274,20 zł z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Jaką wartość ma składka zdrowotna, która została potrącona i przekazana do ZUS na liście płac?

A. 155,32 zł

B. 204,68 zł

C. 180,00 zł

D. 133,75 zł

Kwota składki zdrowotnej wynosząca 155,32 zł jest prawidłowa, ponieważ oblicza się ją na podstawie wynagrodzenia brutto po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne. W przypadku wynagrodzenia brutto 2 000,00 zł, które jest obciążone składkami na ubezpieczenie społeczne w wysokości 274,20 zł, właściwy sposób obliczenia składki zdrowotnej obejmuje najpierw ustalenie podstawy wymiaru składki. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy wymiaru. Po odliczeniu składek społecznych, podstawa wynosi 1 725,80 zł (2 000,00 zł - 274,20 zł). Następnie obliczamy 9% z tej kwoty, co daje 155,32 zł. Znajomość zasad obliczania składek jest istotna nie tylko w kontekście wynagrodzeń, ale również dla prawidłowego prowadzenia księgowości w firmie oraz dla pracowników, którzy powinni znać swoje prawa i obowiązki dotyczące składek ubezpieczeniowych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie zmian w przepisach dotyczących składek, aby zapewnić zgodność z aktualnymi regulacjami.

Pytanie 29

Na podstawie fragmentu listy płac nr 12/2020 oblicz składkę na ubezpieczenie zdrowotne odliczaną od podatku dochodowego.

Lista płac nr 12/2020 – Kadry i płace
Płaca zasadnicza	Składki na ubezpieczenia społeczne (13,71%)	Koszty uzyskania przychodów	Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	Podstawa naliczenia podatku dochodowego	Kwota zmniejszająca podatek
4 850,00 zł	664,94 zł	250,00 zł	4 185,06 zł	3 935,06 zł	43,76 zł

A. 625,19 zł

B. 324,34 zł

C. 376,66 zł

D. 304,96 zł

Odpowiedzi takie jak 625,19 zł, 304,96 zł i 376,66 zł wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne. W przypadku pierwszej z tych wartości, najprawdopodobniej wystąpiło pomylenie z innym rodzajem składki lub podatku, co jest częstym błędem w obliczeniach finansowych. Odpowiedź 304,96 zł może wynikać z błędnego zastosowania stawki procentowej lub niepoprawnego przeliczenia podstawy wymiaru. Z kolei 376,66 zł nie jest zgodne z przepisami, ponieważ może sugerować zastosowanie błędnej stawki lub dodanie dodatkowych kwot, które nie powinny być uwzględnione przy obliczeniach. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, kluczowe jest precyzyjne zrozumienie, które składki i stawki mają zastosowanie w danym kontekście. Często pojawiają się też nieporozumienia związane z różnicami między składkami na ubezpieczenie zdrowotne a innymi składkami ZUS, co prowadzi do mylnych obliczeń. Zrozumienie tych zasad i praktyczne ich zastosowanie jest kluczowe dla prawidłowego rozliczania wynagrodzeń i obliczania zobowiązań podatkowych.

Pytanie 30

Organizacja, która w ciągu roku zatrudnia 18 pracowników na pełen etat oraz 4 na pół etatu, zrealizowała odpis na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Wysokość podstawowego odpisu na jednego pracownika w roku 2014 wynosiła 1 093,93 zł. Jaka była całkowita kwota podstawowego odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w roku 2014?

A. 22 000,00 zł

B. 21 878,60 zł

C. 19 690,74 zł

D. 24 066,46 zł

Jak się wybiera niepoprawne odpowiedzi, to pewnie chodzi o jakieś nieporozumienie w obliczeniach odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych. Czasem księgowość myli się i zlicza źle pracowników, albo nie bierze pod uwagę wszystkich zatrudnionych. W tym pytaniu błędne odpowiedzi mogą świadczyć o tym, że nie uwzględniono wszystkich pracowników albo że źle pomnożono odpis. Niektórzy mogą popełnić błąd, dodając wartości odpisu za każdego pracownika, nie martwiąc się, że część z nich pracuje na część etatu, co też wpływa na całkowity odpis. Ważne jest, żeby dobrze ustalić tę kwotę, bo to ma znaczenie z prawnego punktu widzenia. W praktyce błędy w obliczeniach mogą skutkować problemami prawnymi i niezadowoleniem pracowników. Kluczowe jest zebranie wszystkich danych o zatrudnieniu i dokładne obliczenia według przepisów, żeby uniknąć typowych pułapek w księgowości.

Pytanie 31

Która z wymienionych grup podatków ma charakter majątkowy?

A.	podatek od nieruchomości podatek akcyzowy zryczałtowany podatek dochodowy podatek od spadków i darowizn
B.	podatek od nieruchomości podatek od towarów i usług podatek od gier losowych podatek od spadków i darowizn
C.	podatek od spadków i darowizn podatek od nieruchomości podatek od środków transportu
D.	podatek od czynności cywilnoprawnych podatek od nieruchomości podatek od środków transportu podatek od towarów i usług

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji podatków. Podatki konsumpcyjne, takie jak podatek akcyzowy czy podatek od towarów i usług, są pobierane na etapie konsumpcji, co oznacza, że są one nałożone na wydatki, a nie na majątek. Takie podejście do opodatkowania różni się fundamentalnie od podatków majątkowych, które dotyczą posiadania i transferu aktywów. Często mylące mogą być również różnice między podatkami pośrednimi a bezpośrednimi; podatki majątkowe są zazwyczaj podatkami bezpośrednimi, co odnosi się do ich bezpośredniego wpływu na majątek jednostki. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie wszystkich podatków z wydatkami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich klasyfikacji. Aby zrozumieć, dlaczego odpowiedzi A, B i D są błędne, warto zgłębić temat funkcji różnych typów podatków w systemie podatkowym. Wiedza o tym, jak te różne typy podatków funkcjonują i jak wpływają na finanse osobiste oraz działalność gospodarczą, jest kluczowa dla podejmowania świadomych decyzji finansowych. W związku z tym, zrozumienie różnicy między podatkami majątkowymi a konsumpcyjnymi powinno być podstawą w edukacji podatkowej.

Pytanie 32

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy o dzieło oblicz kwotę do wypłaty.

Rachunek do umowy o dzieło (fragment)
Wynagrodzenie brutto (przychód)	3 150,00 zł
Koszty uzyskania przychodu (50%)	1 575,00 zł
Należna zaliczka na podatek dochodowy	………………
Kwota do wypłaty	………………

A. 2 614,00 zł

B. 2 882,00 zł

C. 2 551,00 zł

D. 2 851,00 zł

Zrozumienie, jak obliczyć kwotę do wypłaty z umowy o dzieło, to kluczowa sprawa. Zaczynamy od wynagrodzenia brutto, czyli tej kwoty, którą pracodawca chce nam dać za zrobioną robotę. Potem trzeba odjąć koszty uzyskania przychodu, które w takich umowach to zazwyczaj 20% brutto, ale czasem można je ustalić inaczej, w zależności od specyfiki zlecenia. Gdy już mamy podstawę do opodatkowania, czas na wyliczenie zaliczki na podatek dochodowy. Pamiętaj, że używamy stawki 17%, ale ta zaliczka musi być przy tym zaokrąglona w górę do najbliższej pełnej złotówki. Potem, jak odliczymy to od wynagrodzenia brutto, dostajemy kwotę, która faktycznie trafi do naszej kieszeni. To jest ważne nie tylko dla naszego budżetu, ale też żeby dobrze rozliczać się z fiskusem i budować fajne relacje z klientami.

Pytanie 33

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych stawką liniową 19% wpłaca zaliczki na podatek dochodowy miesięcznie. Składki na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy zostały zapłacone i zaksięgowane w koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Ile wyniosła zaliczka na podatek dochodowy za marzec 2017 r. obliczona na podstawie danych z tabeli?

Miesiąc	Dochód narastająco od początku roku	Podatek narastająco od początku roku	Zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku (7,75%) narastająco od początku roku	Zapłacona zaliczka na podatek dochodowy
styczeń	30 000,00 zł	5 700,00 zł	248,82 zł	5 451,00 zł
luty	50 000,00 zł	9 500,00 zł	504,82zł	3 544,00 zł
marzec	80 000,00 zł	15 200,00 zł	760,80 zł

A. 15 200,00 zł

B. 14 439,00 zł

C. 5 444,00 zł

D. 6 198,00 zł

Obliczenia dotyczące zaliczek na podatek dochodowy mogą prowadzić do różnych pomyłek, a wiele osób nie dostrzega kluczowej roli, jaką odgrywa odliczenie składki zdrowotnej w wysokości 7,75%. Często występuje błędne przekonanie, że zaliczka na podatek dochodowy powinna być ustalana wyłącznie na podstawie podatku naliczonego, co w praktyce prowadzi do przeszacowania zobowiązań podatkowych. Odpowiedzi takie jak 14 439,00 zł, 15 200,00 zł czy 6 198,00 zł ignorują istotny element, jakim jest odliczenie składki zdrowotnej, co jest niezgodne z obowiązującymi normami prawidłowego obliczania zobowiązań podatkowych. Tego typu pomyłki wynikają często z braku zrozumienia, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich składników wpływających na podstawę opodatkowania. Nie należy również zapominać o zaokrągleniach, które mają znaczenie w kontekście końcowych obliczeń. Wiele osób pomija ten krok, co prowadzi do błędnych wniosków. Oprócz tego, pomyłki w interpretacji przepisów mogą wynikać z nieaktualnych informacji lub braku dostatecznej wiedzy na temat zmieniających się regulacji prawnych, co jest szczególnie istotne w dziedzinie podatków. W związku z tym, każdy przedsiębiorca powinien regularnie aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów podatkowych i konsultować się z doradcą podatkowym, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowości w obliczeniach.

Pytanie 34

Oblicz kwotę podatku akcyzowego dla sprowadzonego z Niemiec samochodu osobowego o pojemności silnika powyżej 2 000 cm3, zarejestrowanego wcześniej w Niemczech, niezarejestrowanego wcześniej w Polsce wiedząc, że nie mają zastosowania przepisy o zwolnieniu podatkiem akcyzowym, wartość nabycia wynosi 10 000,00 złotych z przeliczenia z EURO. Podatek płaci nabywca jako właściciel sprowadzanego samochodu.

Fragment ustawy o podatku akcyzowym.

(…)
Art. 105

Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:

1) 18,6% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2000 centymetrów sześciennych;

2) 3,1% podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych.

(…)

A. 0,00 zł

B. 86,00 zł

C. 310,00 zł

D. 1860,00 zł

Odpowiedź 1860,00 zł jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku akcyzowym dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2000 cm3 stawka akcyzy wynosi 18,6% wartości nabycia pojazdu. Wartość nabycia wynosząca 10 000,00 złotych po przeliczeniu z EURO pozwala na obliczenie podatku akcyzowego w sposób następujący: 10 000,00 zł * 18,6% = 1860,00 zł. Ważne jest, aby przy imporcie pojazdów osobowych pamiętać o obowiązku uiszczenia podatków, ponieważ stanowi to integralną część procedury rejestracji samochodu w Polsce. Nabywcy często nie są świadomi, że wartość nabycia samochodu nie jest jedynym czynnikiem branym pod uwagę przy obliczaniu akcyzy; istotna jest również pojemność silnika oraz jego status w kraju, z którego jest importowany. W kontekście praktycznym, dla osób sprowadzających pojazdy, kluczowe jest zrozumienie kosztów związanych z akcyzą, które mogą znacząco wpłynąć na całkowity koszt zakupu. Znajomość przepisów dotyczących akcyzy pomaga uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w trakcie rejestracji oraz przy obliczaniu całkowitych kosztów operacyjnych samochodu.

Pytanie 35

Do zadań pracownika na stanowisku handlowca należy zawieranie umów sprzedaży w imieniu firmy. Pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w systemie prowizyjnym. Wynagrodzenie miesięczne wynosi 10% wartości przychodu ze sprzedaży zrealizowanych umów z klientami, przy czym nie może być niższe od obowiązującego w danym roku minimalnego wynagrodzenia. W maju 2014 r. pracownik zawarł umowy sprzedaży o łącznej wartości 14 000 zł, przepracował 168 godzin. Nominalny czas pracy w maju wynosi 168 godzin i tyle godzin wykonał pracownik. Minimalne wynagrodzenie w 2014 roku wynosi 1 680 złotych. Na liście płac za maj 2014 r. wynagrodzenie brutto naliczone pracownikowi, włączając dodatki, wyniesie

A. 1 400 zł

B. 3 000 zł

C. 1 680 zł

D. 1 740 zł

Odpowiedź 1 680 zł jest prawidłowa, ponieważ wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w systemie prowizyjnym wynosi 10% wartości przychodu z zawartych umów. W tym przypadku pracownik zawarł umowy o wartości 14 000 zł, co przekłada się na prowizję w wysokości 1 400 zł (10% z 14 000 zł). Jednakże, należy pamiętać, że wynagrodzenie nie może być niższe od obowiązującego minimalnego wynagrodzenia, które w 2014 roku wynosiło 1 680 zł. W związku z tym, wynagrodzenie brutto pracownika za maj 2014 r. musi wynosić co najmniej 1 680 zł, co oznacza, że z uwagi na zapisy umowy o pracę, pracownik otrzyma tę kwotę jako wynagrodzenie minimalne. Warto zauważyć, że w praktyce, w takich sytuacjach szczególnie istotne jest, aby przedstawiciele handlowi byli świadomi przepisów dotyczących minimalnego wynagrodzenia oraz zasad wynagradzania w systemie prowizyjnym, co pozwala im lepiej negocjować warunki umowy i zabezpieczać swoje interesy.

Pytanie 36

Pracownik zatrudniony od 1 stycznia 2020 r. przepracował 5 miesięcy zgodnie z obowiązującym go wymiarem czasu pracy. W czerwcu z powodu choroby przebywał na 5-dniowym zwolnieniu lekarskim. Na podstawie danych z tabeli ustal dzienną stawkę wynagrodzenia za czas choroby.

Łączne wynagrodzenie brutto pracownika za okres 5 miesięcy, poprzedzających powstanie niezdolności do pracy, pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne	13 455,00 zł
% podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby	80%

A. 77,40 zł

B. 89,70 zł

C. 61,92 zł

D. 71,76 zł

Odpowiedź 71,76 zł jest poprawna, ponieważ wynika bezpośrednio z obliczeń opartych na przepisach dotyczących wynagrodzenia za czas choroby. Aby ustalić dzienną stawkę wynagrodzenia, najpierw obliczamy łączne wynagrodzenie brutto pracownika, które wynosi 13 455 zł. Następnie dzielimy tę kwotę przez liczbę dni pracy w roku, którą przyjmuje się na 150 dni, co odzwierciedla standardowy wymiar czasu pracy w polskim prawodawstwie. Ostatecznie, biorąc pod uwagę, że pracownikowi przysługuje 80% wynagrodzenia za czas choroby, przeliczone wynagrodzenie dzienne wynosi 71,76 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w kontekście kadrowym, gdzie prawidłowe obliczenie wynagrodzenia w okresie niezdolności do pracy ma istotne znaczenie dla budżetowania oraz zarządzania zasobami ludzkimi. Znajomość tych zasad jest niezbędna dla specjalistów HR oraz księgowych, aby zapewnić zgodność z przepisami prawa pracy.

Pytanie 37

Osoba odpowiedzialna za opłacanie składek ubezpieczeniowych dokonuje miesięcznych rozliczeń składek z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych przy użyciu formularza

A. ZUS DRA

B. ZUS ZIPA

C. ZUS ZAA

D. ZUS ZWUA

Formularz ZUS DRA, czyli Deklaracja rozliczeniowa, to taki ważny dokument, który płatnik składek wysyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, żeby rozliczyć składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za dany miesiąc. To kluczowe, bo dzięki niemu można dokładnie ustalić, ile pieniędzy trzeba odprowadzić za pracowników. W formularzu są fajne informacje, takie jak podstawy wymiaru składek czy liczba osób ubezpieczonych. Pamiętaj, że płatnicy mają obowiązek składać ten formularz do 10. dnia miesiąca po miesiącu, którego to dotyczy, zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych. Na przykład, kiedy przedsiębiorca zatrudnia pracowników, to po zakończeniu miesiąca musi obliczyć składki i zgłosić to do ZUS. Warto też pamiętać, że poprawne wypełnienie ZUS DRA jest bardzo ważne, bo można uniknąć kar za nieterminowe czy błędne wpłaty. No i dobrze jest regularnie sprawdzać stany kont w ZUS, żeby być na bieżąco z przepisami i aktualizować dane o zatrudnieniu, co ma wpływ na prawidłowe rozliczenia.

Pytanie 38

W roku 2016 kwota rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynosi 121 650 zł. Na podstawie wykazanych w tabeli danych dotyczących wynagrodzenia brutto Ewy Mróz za I półrocze 2016 r. ustal podstawę naliczenia składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za czerwiec 2016 r.

Miesiąc	Wynagrodzenie brutto
styczeń	23 300 zł
luty	22 700 zł
marzec	18 500 zł
kwiecień	20 100 zł
maj	21 900 zł
czerwiec	20 500 zł
razem	127 000 zł

A. 12 270,00 zł

B. 15 150,00 zł

C. 5 350,00 zł

D. 20 500,00 zł

Wybór błędnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia zasad naliczania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz roli rocznego ograniczenia podstawy wymiaru składek. Odpowiedzi, które nie mieszczą się w zakresie 15 150,00 zł, ignorują istotny fakt, że po przekroczeniu limitu 121 650 zł w ciągu roku, składki na ubezpieczenia nie są naliczane od nadwyżki wynagrodzenia. Zatem, wybór 12 270,00 zł może sugerować, że respondent nie uwzględnił całkowitego wynagrodzenia brutto Ewy Mróz za miesiące wcześniejsze, co prowadzi do błędnych oszacowań. Podobnie, odpowiedzi 5 350,00 zł i 20 500,00 zł są całkowicie niezgodne z konstrukcją obliczeń. Możliwe, że takie wybory wynikają z pomyłek arytmetycznych, błędnych założeń dotyczących wynagrodzenia lub braku znajomości przepisów prawa regulujących te składki. W przypadku 20 500,00 zł, respondent może sądzić, że całkowite wynagrodzenie za czerwiec jest automatycznie brane do obliczeń, co jest błędne, ponieważ należy uwzględnić wcześniejsze wynagrodzenia oraz obowiązujące limity. Kluczowe dla zrozumienia tego zagadnienia jest przyswojenie zasad dotyczących ograniczeń podstawy wymiaru składek oraz konsekwencji ich przekroczenia w kontekście przepisów prawa pracy.

Pytanie 39

Czynny podatnik VAT prowadzi sprzedaż wyłącznie opodatkowaną i rozlicza się z podatku VAT w okresach miesięcznych. Na podstawie danych z deklaracji VAT-7 ustal wartość podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Pozycje z deklaracji VAT-7
Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 23%	Podstawa opodatkowania 80 000,00 zł	Podatek należny 18 400,00 zł
Nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych	Wartość netto 100 000,00 zł	Podatek naliczony 23 000,00 zł
Nabycie towarów i usług pozostałych	Wartość netto 25 000,00 zł	Podatek naliczony 5 750,00 zł
Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym		10 350,00 zł
Kwota do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika	w terminie 25 dni	7 600,00 zł
Kwota do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy		?

A. 10 350,00 zł

B. 2 750,00 zł

C. 7 600,00 zł

D. 5 750,00 zł

Wybór błędnej wartości podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy najczęściej wynika z niepoprawnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz systemu obliczeń. Odpowiedzi 1, 3 i 4 wskazują na niedoszacowanie lub przeszacowanie kwoty, co jest wynikiem niepełnego uwzględnienia wszystkich aspektów obliczeń. Typowym błędem jest pomylenie podatku naliczonego z podatkiem należnym lub niewłaściwe obliczenie nadwyżki, co prowadzi do fałszywych wniosków. W przypadku tej kwestii, kluczowe jest zrozumienie, że wartość podatku do przeniesienia jest różnicą pomiędzy podatkiem naliczonym a zwrotem na rachunek bankowy, a nie prostym zsumowaniem tych wartości czy ich pominięciem. Często dochodzi do tego, że osoby obliczające wartość podatku nie biorą pod uwagę wszystkich elementów składających się na ostateczny wynik, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w zakresie księgowości oraz rachunkowości. Ważne jest, aby zwracać uwagę na szczegóły i nie pomijać żadnych danych, a także znać i stosować obowiązujące przepisy dotyczące podatku VAT, aby uniknąć błędów mogących prowadzić do finansowych konsekwencji.

Pytanie 40

Kobieta, która została matką, nabyła prawo do zasiłku macierzyńskiego od 12 maja 2022 r. i nie wystąpiła z wnioskiem o przyznanie jej urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego. Jaka będzie wysokość zasiłku macierzyńskiego za maj 2022 r. (20 dni), jeśli podstawa wymiaru zasiłku macierzyńskiego wynosi 4 500,00 zł?

A. 4 500,00 zł

B. 3 000,00 zł

C. 2 400,00 zł

D. 1 800,00 zł

Zasiłek macierzyński oblicza się na podstawie podstawy wymiaru oraz długości okresu, za który jest przyznawany. W tym przypadku, podstawą wymiaru jest kwota 4 500,00 zł. Zasiłek macierzyński przysługuje przez 20 tygodni, ale na poziomie miesięcznym jest to obliczane proporcjonalnie. W związku z tym, zasiłek za maj 2022 r. (20 dni) jest obliczany na podstawie wzoru: (4500 zł / 30 dni) * 20 dni = 3 000,00 zł. Taki sposób obliczenia jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawa, które wskazują, że zasiłki powinny być ustalane proporcjonalnie do dni. Przykład zastosowania tej wiedzy można zobaczyć w sytuacji, gdy pracownica przedłuża urlop macierzyński lub decyduje się na powrót do pracy, co również wpływa na obliczenia zasiłku. Warto zrozumieć, że prawidłowe obliczenie zasiłku macierzyńskiego ma kluczowe znaczenie dla planowania finansowego rodziny.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej