Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 7 maja 2025 12:57
Data zakończenia: 7 maja 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W przybliżeniu, jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o gramaturze 80 g/m² i wymiarach 860 × 610 mm?

A. 55 kg

B. 42 kg

C. 35 kg

D. 49 kg

Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych koncepcji związanych z obliczaniem masy papieru. Wiele osób może pomylić gramaturę z masą całkowitą, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 35 kg lub 49 kg mogą sugerować, że osoba obliczała masę na podstawie zbyt małej wartości gramatury lub powierzchni arkusza. Niewłaściwe założenia dotyczące wymiarów arkusza lub jednostek miary także mogą skutkować błędnymi wynikami. Na przykład, błędne przeliczenie jednostek z milimetrów na metry może prowadzić do znacznych różnic w końcowym wyniku. Zrozumienie, że gramatura papieru odnosi się do masy jednego metra kwadratowego, jest kluczowe w tego typu zadaniach. Ponadto, w praktyce branżowej, niezbędne jest uwzględnienie wszystkich parametrów produkcyjnych, takich jak wilgotność papieru czy technologia jego wytwarzania, które mogą wpływać na rzeczywistą masę materiału. Dlatego ważne jest, aby podczas wykonywania obliczeń stosować precyzyjne wartości oraz dobrze rozumieć procesy związane z obróbką papieru.

Pytanie 2

Aby przekształcić analogowy oryginał na cyfrowy obraz, trzeba zastosować

A. laminator rolowy

B. ploter tnący

C. drukarkę sublimacyjną

D. skaner płaski

Laminator rolowy, ploter tnący oraz drukarka sublimacyjna to urządzenia, które mają inne zastosowania niż skanowanie oryginałów analogowych. Laminator rolowy służy głównie do zabezpieczania dokumentów poprzez pokrywanie ich folią, co nie wiąże się z przekształceniem obrazu analogowego na cyfrowy. Jego właściwości pozwalają na przedłużenie trwałości materiałów, ale nie umożliwiają rejestracji ich zawartości w formie cyfrowej. Ploter tnący jest narzędziem wykorzystywanym do cięcia materiałów, takich jak papier, folia czy tekstylia, na określone kształty. Choć może być użyteczny w procesie produkcji graficznej, nie ma zdolności do zczytywania analogowych obrazów. Z kolei drukarka sublimacyjna działa na zasadzie przenoszenia atramentu na materiał przy pomocy ciepła, co jest procesem odwrotnym do skanowania, a jej zastosowanie koncentruje się na produkcji wydruków, a nie na digitalizacji oryginałów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie funkcji tych urządzeń oraz niewłaściwe rozumienie procesu digitalizacji, który wymaga użycia odpowiedniego sprzętu, takiego jak skanery płaskie, do zamiany obrazów analogowych na ich cyfrowe odpowiedniki.

Pytanie 3

Podczas tworzenia tekstu w postaci dialogu, co należy umieścić na początku wiersza?

A. dywiz

B. wielokropek

C. pauzę

D. wykrzyknik

Wybór odpowiedzi, które wskazują na wykrzyknik, dywiz lub wielokropek, pokazuje nieporozumienie w zakresie zasad typograficznych związanych z dialogiem. Wykrzyknik jest używany w kontekście emocjonalnych wypowiedzi, ale nie jest odpowiedni jako separator wypowiedzi. Jego użycie w rozpoczęciu nowej linijki może prowadzić do mylnych interpretacji i zniekształcenia zamysłu autora. Dywiz, będący znakiem interpunkcyjnym, nie pełni roli separatora dialogów, a jego zastosowanie w tym kontekście może wprowadzać chaos w strukturze tekstu. Z kolei wielokropek, będący znakiem wskazującym na niedopowiedzenie lub zawahanie, również nie nadaje się do wyodrębnienia wypowiedzi w dialogu. Stosowanie tych znaków w miejscu pauzy może skutkować nieczytelnością i utrudnieniem w odbiorze treści. W literaturze, zgodnie z zasadami interpunkcji, należy unikać wprowadzania niejasności, a stosowanie pauzy jako separatora jest kluczowe dla zachowania klarowności i przejrzystości dialogu. Prawidłowe formatowanie jest niezbędne, aby zapewnić odbiorcy zrozumienie intencji autora oraz płynność narracji.

Pytanie 4

Format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien mieć

A. wielkość równą maksymalnemu formatowi danej naświetlarki

B. wielkość równą formatowi określonej strony w projekcie

C. wielkość większą niż format określonej strony w projekcie

D. wielkość mniejszą niż format określonej strony w projekcie

Nieprawidłowe podejście do ustalania formatu naświetlania formy kopiowej w technologii CtF często wynika z mylnego przekonania o tym, że format naświetlania powinien być mniejszy lub równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie. Wybór formatu mniejszego od tego, który jest wymagany, może prowadzić do sytuacji, w której istotne elementy projektu nie zostaną uwzględnione w finalnym wydruku. Z kolei odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki, nie uwzględnia praktycznych aspektów związanych z marginesami i przesunięciami podczas naświetlania. W rzeczywistości, naświetlarki są projektowane z myślą o pewnym marginesie i przestrzeni roboczej, co czyni ich maksymalny format niewłaściwym odniesieniem. Zastosowanie formatu równego zdefiniowanej stronie w projekcie również może prowadzić do nieprawidłowości, zwłaszcza jeżeli projekt zawiera elementy, które sięgają krawędzi strony, co grozi ich obcięciem lub zniekształceniem. Typowy błąd myślowy polega na ignorowaniu znaczenia marginesów bezpieczeństwa. Osoby podejmujące decyzje w tej kwestii powinny być świadome, że poprawne przygotowanie materiałów do druku, w tym prawidłowe określenie formatu naświetlania, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości druku, a także dla redukcji kosztów związanych z błędami produkcyjnymi.

Pytanie 5

Jaką długość drutu introligatorskiego należy przygotować do oprawy 2 000 zeszytów w formacie A5 (z użyciem 2 zszywek na każdy zeszyt), jeśli długość zszywki wynosi 16 mm?

A. 32 m

B. 64 m

C. 8 m

D. 16 m

W przypadku pomyłki w obliczeniach dotyczących długości drutu introligatorskiego, mogą wystąpić różne nieporozumienia. Na przykład, wybierając długość drutu wynoszącą 16 m, można pomyśleć, że wystarczy to na pokrycie potrzeb 2000 zeszytów. To podejście ignoruje fakt, że każda oprawa wymaga dwóch zszywek, co w praktyce podwaja ilość niezbędnego materiału. Również nieodpowiednie przeliczenie długości zszywki z milimetrów na metry może prowadzić do błędnych wyników. Wybieranie długości 32 m również można uzasadnić poprzez błędne założenia dotyczące liczby zszywek lub ich pojedynczej długości, jednak takie podejście jest wciąż dalekie od rzeczywistości. W przypadku 64 m, odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie kluczowe elementy: potrzebną ilość zszywek oraz ich dokładną długość. Tego typu błędy mogą wynikać z braku zrozumienia procesu oprawy oraz zasady przeliczania jednostek miary. W praktyce, dla osób zajmujących się introligatorstwem, kluczowe jest posługiwanie się dokładnymi danymi oraz zrozumienie wpływu ich na finalny produkt, co ma bezpośrednie przełożenie na jakość i koszt produkcji.

Pytanie 6

Czym jest akapit?

A. odsunięcie początkowego wiersza tekstu od brzegu strony

B. część tekstu znajdująca się pomiędzy wierszem akapitowym a końcem

C. krótkie słowo lub końcówka przeniesionego wyrazu w ostatnim wierszu

D. pionowy blok przeznaczony dla tekstu, umiejscowiony w kolumnie

Wybór odpowiedzi mówiącej, że akapit to pionowy blok zarezerwowany dla tekstu, leżący na kolumnie, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistej definicji akapitu w kontekście pisania i edytowania tekstów. Akapit nie jest zgodny z pojęciem przestrzeni w kolumnie, lecz definiuje jednostkę treści, która skupia się na jednym temacie lub myśli. Również fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym a końcowym nie oddaje istoty akapitu, ponieważ akapit to nie tylko fizyczna przestrzeń, ale również struktura myślowo-językowa. Z kolei odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu to technika formatowania, która jest często stosowana w celu wizualnego wskazania początku nowego akapitu, ale nie definiuje samego akapitu. Ponadto, zrozumienie, że akapit to również nie krótki wyraz lub końcówka przeniesionego wyrazu w wierszu końcowym, jest kluczowe, ponieważ te pojęcia odnoszą się do innych aspektów typografii i ortografii, które nie mają nic wspólnego z definicją akapitu. W praktyce, każdy z tych błędnych wyborów wynika z nieprecyzyjnego rozumienia struktury tekstu, co może prowadzić do nieporozumień w pisaniu i edytowaniu dokumentów. Właściwe zrozumienie akapitów jest zatem kluczowe dla efektywnej komunikacji tekstowej.

Pytanie 7

Kolorystykę zaproszenia w odcieniu zielononiebieskim (C) oraz czarnym (K) z jednej strony, a czarnym (K) z drugiej strony, technicznie definiuje się symbolem

A. 4 + 1

B. 4 + 2

C. 2 + 1

D. 2 + 2

Odpowiedź 2 + 1 jest na pewno dobrze dobrana, bo świetnie oddaje kolorystykę zaproszenia w technice CMYK. Zielononiebieski kolor, który tu mamy, składa się z zielonego (C) i niebieskiego, więc mamy łącznie dwa kolory na jednej stronie. Na drugiej stronie jest czarny (K), co daje nam jeszcze jeden kolor. Więc wychodzi 2 na pierwszej stronie i 1 na drugiej, czyli 2 + 1. Jak się projektuje zaproszenia, to warto pamiętać o tym modelu kolorów, żeby efekt wizualny był taki, jak planowaliśmy. W poligrafii często korzysta się z różnych kombinacji kolorów, i to powinno być zgodne z normami prepress, żeby końcowy produkt wyglądał tak, jak w projekcie. Na przykład, przy druku offsetowym, istotne jest, żeby rozumieć, jak kolory będą ze sobą współgrać - to klucz do ładnego i funkcjonalnego efektu.

Pytanie 8

Która metoda reprodukcji graficznej umożliwia cyfrowe zapisanie projektu na płycie offsetowej?

A. Naświetlanie

B. Renderowanie

C. Wektoryzacja

D. Digitalizacja

Digitalizacja, choć istotna w kontekście przetwarzania obrazów, nie odnosi się bezpośrednio do procesu zapisu projektu graficznego na płycie offsetowej. Digitalizacja to proces przekształcania analogowych danych zarówno w obrazy, jak i dźwięki na postać cyfrową, co może być przydatne w kontekście przygotowania materiałów do druku, ale nie jest metodą bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Renderowanie to technika związana z tworzeniem obrazów 2D lub 3D na podstawie modeli komputerowych, która również nie jest wykorzystywana do przenoszenia grafiki na płyty offsetowe. Z kolei wektoryzacja to proces przekształcania obrazów rastrowych w wektory, co może być przydatne w tworzeniu grafiki wektorowej, ale nie ma zastosowania w kontekście bezpośredniego zapisu na płycie offsetowej. Te koncepcje, choć istotne w swoich dziedzinach, są mylnie utożsamiane z procesem naświetlania. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że jakiekolwiek przetwarzanie obrazu automatycznie wiąże się z jego przygotowaniem do druku, podczas gdy kluczowe znaczenie ma odpowiednie naświetlenie płyty, które zapewnia właściwą jakość druku oraz odwzorowanie kolorów. W związku z tym, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania produkcją w poligrafii.

Pytanie 9

Jaką łączną liczbę arkuszy drukarskich należy przygotować, gdy rzeczywisty nakład wynosi 7 000 netto, a przewidziany naddatek technologiczny na materiał drukowy to 3%?

A. 7 030 arkuszy

B. 7 100 arkuszy

C. 7 210 arkuszy

D. 7 070 arkuszy

Obliczenia związane z naddatkiem technologicznym często prowadzą do nieporozumień, szczególnie w zakresie zastosowania procentów do nakładów. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na 7070, 7030 lub 7100 arkuszy, można zauważyć, że brakuje w nich prawidłowego uwzględnienia naddatku. Na przykład, w przypadku 7070 arkuszy, nie uwzględniono naddatku w ogóle, co sugeruje, że całkowity nakład został zignorowany. Z kolei 7030 arkuszy może wynikać z błędnych obliczeń, które nie przyjmują pod uwagę właściwej wartości naddatku, prowadząc do niedoszacowania rzeczywistego zapotrzebowania. Odpowiedź 7100 arkuszy również jest niewłaściwa, ponieważ sugeruje, że naddatek wynosi 100 arkuszy, co jest znacznie niższe niż rzeczywisty wynik 210 arkuszy. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieprzywiązywanie wagi do procentów, które powinny być dodane do pierwotnej wartości nakładu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. W przemyśle graficznym i drukarskim, gdzie precyzja jest niezbędna, umiejętność prawidłowego obliczania naddatków technologicznych jest fundamentalna dla zapewnienia efektywności produkcji i jakości końcowego produktu. Nieprawidłowe wartości mogą prowadzić do poważnych problemów w realizacji zamówień, zwiększając koszty i czas produkcji.

Pytanie 10

Podczas produkcji ulotki w kolorystyce 2 + 2 przy zastosowaniu metody odwracania przez margines boczny, jaki będzie koszt jednostkowy ulotki w porównaniu do drukowania z 4 form drukowych?

A. pozostanie bez zmian

B. zmniejszy się

C. nie da się przewidzieć

D. zwiększy się

Odpowiedź, że koszt jednostkowy ulotki zmniejszy się, jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie metody druku 2 + 2 przy użyciu odwracania przez margines boczny wprowadza efektywniejsze wykorzystanie materiałów i zasobów. W tej metodzie nadrukowuje się dwa kolory z przodu i dwa z tyłu ulotki, co pozwala na zredukowanie ilości form drukowych. Przy drukowaniu z 4 form drukowych, każda forma generuje dodatkowe koszty związane z przygotowaniem i eksploatacją. Zmniejszenie liczby form pozwala na optymalizację procesu produkcji, a co za tym idzie, na obniżenie kosztów jednostkowych. W praktyce, firmy drukarskie często stosują tę metodę, aby zredukować koszty drukowania ulotek, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Na przykład, gdy zlecenie obejmuje dużą liczbę ulotek, oszczędności mogą być znaczne, co czyni tę metodę szczególnie korzystną dla klientów z ograniczonym budżetem. Dodatkowo, przy odpowiednim planowaniu produkcji, można również zaoszczędzić czas realizacji zlecenia, co ma kluczowe znaczenie w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 11

Technologia realizacji kolorowego nadruku na 50 spersonalizowanych torbach na prezenty obejmuje druk

A. cyfrowy i wykrawanie

B. sitowy i okrawanie

C. offsetowy i przekrawanie

D. tamponowy i wycinanie

Odpowiedź "cyfrowy i wykrawanie" jest prawidłowa, ponieważ nowoczesne technologie druku cyfrowego umożliwiają szybkie i efektywne tworzenie wielobarwnych nadruków. Proces ten jest szczególnie korzystny w przypadku niskonakładowej produkcji, takiej jak personalizacja torebek na prezenty. Druk cyfrowy pozwala na łatwe wprowadzanie zmian w projekcie, co jest kluczowe przy indywidualnych zamówieniach. W tym procesie, po nałożeniu nadruku, wykrawanie torebek za pomocą technologii CNC czy wykrojników automatycznych zapewnia precyzyjne i powtarzalne kształty, co jest istotne dla zachowania estetyki i funkcjonalności produktu. Warto także zauważyć, że ten rodzaj druku minimalizuje odpady materiałowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami zrównoważonego rozwoju w branży poligraficznej. W efekcie, połączenie druku cyfrowego i precyzyjnego wykrawania stanowi optymalne rozwiązanie dla producentów torebek, którzy stawiają na jakość, estetykę i personalizację.

Pytanie 12

Czwarta karta czwórki tytułowej powinna zawierać

A. numer ISBN

B. znak oraz nazwę wydawnictwa

C. tytuł oraz podtytuł publikacji

D. imię i nazwisko pisarza

Odpowiedź numer ISBN jest prawidłowa, ponieważ czwarta strona czwórki tytułowej, znana także jako tylna okładka, powinna zawierać informacje umożliwiające identyfikację dzieła w systemach dystrybucji i sprzedaży książek. Numer ISBN (International Standard Book Number) jest unikalnym identyfikatorem, który pozwala na dokładne zidentyfikowanie konkretnej publikacji, co jest kluczowe w kontekście zarządzania publikacjami oraz w handlu książkami. Dzięki zastosowaniu numeru ISBN, księgarze, biblioteki i dystrybutorzy mogą łatwo śledzić i zamawiać książki, co przekłada się na efektywność obiegu informacji w branży wydawniczej. Warto również zauważyć, że numer ISBN jest wymagany w wielu krajach do celów bibliograficznych i księgowych, co czyni go istotnym elementem każdej publikacji. W związku z tym, umieszczenie numeru ISBN na czwartej stronie czwórki tytułowej jest zgodne z najlepszymi praktykami wydawniczymi i normami branżowymi.

Pytanie 13

Jaką rozdzielczością powinien być zeskanowany wielobarwny oryginał, jeśli ma zostać powiększony dwukrotnie w trakcie drukowania?

A. 1 200 dpi

B. 300 dpi

C. 600 dpi

D. 2 400 dpi

Aby uzyskać odpowiednią jakość wydruku po powiększeniu grafiki 2-krotnie, oryginał powinien być zeskanowany z rozdzielczością 600 dpi. Rozdzielczość w dpi (dots per inch) odnosi się do liczby punktów, które mogą być wydrukowane w jednym calu. W przypadku powiększenia o 2 razy, jakość obrazu jest kluczowa, aby uniknąć pikselizacji i utraty detali. Jeśli oryginalny obraz zostałby zeskanowany w 300 dpi, po powiększeniu jego efektywna rozdzielczość zmniejszyłaby się do 150 dpi, co nie spełnia standardów jakości dla druku, zwłaszcza dla materiałów wielobarwnych. Przykłady zastosowania tej zasady można zauważyć w druku fotograficznym, gdzie zeskanowanie w wyższej rozdzielczości zapewnia lepsze odwzorowanie kolorów i szczegółów. W praktyce, wiele profesjonalnych drukarni zaleca skanowanie obrazów do druku w rozdzielczości co najmniej 600 dpi dla materiałów wymagających wysokiej jakości, takich jak plakaty, broszury czy książki. Takie podejście pozwala na zachowanie ostrości i szczegółowości, nawet po powiększeniu, co jest kluczowe w branży poligraficznej.

Pytanie 14

Jaką masę mają 2 000 arkuszy kartonu o gramaturze 280 g/m2 i formacie A0?

A. 140 kg

B. 560 kg

C. 2 800 kg

D. 7 200 kg

Odpowiedzi wskazujące na wartości masy inne niż 560 kg wynikają z błędnych założeń i niepoprawnych obliczeń. Przykładem jest odpowiedź sugerująca masę 140 kg, co może wynikać z błędnego podzielenia masy jednego arkusza przez ilość arkuszy. Taki błąd ilustruje typowy problem z rozumieniem gramatury, gdzie gramatura kartonu powinna być traktowana jako masa na jednostkę powierzchni, a nie na jednostkę objętości. Odpowiedź 7 200 kg może sugerować pomyłkę w obliczeniach, być może przez zsumowanie masy dla dużej liczby arkuszy bez uwzględnienia jednostek miary. W przypadku niepoprawnej odpowiedzi 2 800 kg, możemy zauważyć, że ktoś mógł obliczyć masę na podstawie błędnych przyjętych założeń dotyczących liczby arkuszy lub gramatury, co prowadzi do całkowicie niezgodnych wyników. Ważne jest, aby w takich obliczeniach mieć na uwadze jednostki oraz stosować właściwe metody, takie jak przeliczenia jednostek masy i powierzchni, aby uniknąć pomyłek. W poligrafii standardem jest przeliczanie masy materiałów na podstawie gramatury i formatu, co pozwala na dokładne określenie kosztów i potrzebnych materiałów.

Pytanie 15

Ile punktów typograficznych odpowiada jednemu cyferowi?

A. 10 punktom

B. 12 punktom

C. 48 punktom

D. 24 punktom

Odpowiedź 12 punktom jest prawidłowa, ponieważ w typografii cyklo jest jednostką miary, która odpowiada 12 punktom typograficznym. Cyklo, znane również jako pica, jest standardem stosowanym w druku i edytorstwie, gdzie 1 pica składa się z 12 punktów. Ta jednostka była szeroko stosowana w tradycyjnym druku, a jej znajomość jest kluczowa dla typografów, projektantów graficznych i edytorów. Wiedza na temat cykli i punktów jest ważna, ponieważ wpływa na układ tekstu, jego czytelność i estetykę. Przykładowo, przy projektowaniu układu strony internetowej, znajomość konwersji pomiędzy tymi jednostkami może pomóc w precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych i tekstowych, co jest niezbędne dla uzyskania harmonijnego wyglądu. W praktyce, wiele programów do edycji tekstu, takich jak Adobe InDesign czy Microsoft Word, umożliwia użytkownikom łatwe przełączanie się pomiędzy różnymi jednostkami miary, w tym punktami i cyklami, co ułatwia pracę nad projektami graficznymi. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się publikacjami, ponieważ pozwala na stworzenie tekstów zarówno estetycznych, jak i funkcjonalnych.

Pytanie 16

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 9 zł

B. 6 zł

C. 10 zł

D. 3 zł

Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 17

"Łamanie" w kontekście technologii druku odnosi się do

A. mieszania farby Pantone z farbami procesowymi

B. cięcia stosów papieru o wysokości większej niż 1 cal

C. formatowania tekstu w kolumnach oraz jego integracji z grafiką

D. dzielenia arkusza lub wstęgi od 2 do 4 razy

W kontekście technologii poligraficznej odpowiedzi, które dotyczą złamywania arkusza, dodawania farby Pantone lub krojenia stosów papieru, nie odnoszą się do pojęcia 'łamanie' w jego właściwym znaczeniu. Złamywanie arkusza lub wstęgi odnosi się do procesu cięcia materiału w celu uzyskania pożądanych wymiarów, co ma na celu przygotowanie go do dalszej obróbki lub druku. Jednak nie ma to związku z formatowaniem tekstu i jego integracją z grafiką, co jest kluczowym aspektem, o którym mowa w pytaniu. Dodawanie domieszki farby Pantone do farb procesowych dotyczy kolorymetrii i mieszania kolorów, a nie łamania tekstu, co sugeruje zrozumienie błędnego kontekstu. Krojenie stosów papieru odnosi się do obróbki materiałów papierniczych na etapie produkcji, ale również nie dotyczy samego procesu łamania tekstu. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z mylnego skojarzenia z różnymi aspektami produkcji poligraficznej, co prowadzi do zamieszania w terminologii. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że łamanie to proces typograficzny, który koncentruje się na układzie tekstu w druku, a wszelkie inne procesy związane z obróbką papieru czy kolorystyką stanowią odrębne dziedziny w technologii poligraficznej.

Pytanie 18

Jaką ilość drutu itroligatorskiego należy przygotować do produkcji 1 000 broszur zszywanych dwiema zszywkami o długości 20 mm?

A. 20 m

B. 40 m

C. 60 m

D. 80 m

W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują typowe nieporozumienia związane z jednostkami miary i ilościami. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 20 m lub 60 m mogły wynikać z błędnego zrozumienia proporcji oraz konwersji jednostek. Użytkownicy mogą pomylić długość drutu potrzebnego na jedną broszurę z całkowitą długością, co prowadzi do znacznych rozbieżności w obliczeniach. Odpowiedź 80 m z kolei może powstać w wyniku nadmiernego mnożenia, gdzie użytkownik może założyć, że każda broszura wymaga znacznie więcej materiału niż w rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że każda zszywka ma określoną długość, a ich liczba jest związana bezpośrednio z liczbą broszur. Dlatego, przy obliczaniu zapotrzebowania na drut itroligatorski, niezwykle istotne jest zrozumienie, jak liczba zszywek i ich długość wpływają na całkowite zużycie materiału. Użytkownicy powinni zatem zwrócić uwagę na dokładność obliczeń i unikać uproszczeń, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Dobre praktyki w produkcji materiałów drukowanych wymagają staranności w planowaniu, co przekłada się na oszczędności i efektywność – kluczowe aspekty w branży drukarskiej.

Pytanie 19

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

D. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

Wiele osób myli kolejność lub dobiera nieodpowiednie formaty i przestrzenie kolorystyczne, co prowadzi do poważnych problemów na etapie druku. Jednym z najczęstszych błędów jest eksportowanie projektu do formatu JPG lub PNG – te formaty są dedykowane głównie do wyświetlania na ekranie, a nie do profesjonalnego druku. Mają ograniczenia związane z kompresją stratną oraz brakiem wsparcia dla zaawansowanych ustawień druku, jak warstwy, spady czy profile kolorów. Kolejnym problemem jest wykonywanie konwersji kolorów po eksporcie lub w niewłaściwym momencie – jeśli najpierw wyeksportujemy plik, a dopiero potem spróbujemy go przekonwertować do CMYK, możemy utracić kontrolę nad kolorystyką, bo konwersja powinna być przeprowadzona w natywnym środowisku graficznym, gdzie mamy dostęp do zaawansowanych profili i możemy ocenić efekty. Ustawianie marginesów na samym końcu lub po eksporcie również nie ma sensu – marginesy i spady muszą być zaplanowane już w trakcie projektowania, bo wpływają na rozmieszczenie elementów. Równie poważnym błędem jest rozpoczynanie pracy od konwersji kolorów lub eksportu do pliku końcowego, zanim zaprojektujemy cokolwiek – to zupełnie nielogiczne, bo nie mamy jeszcze materiału, który wymagałby tych kroków. Z mojego doświadczenia wynika, że takie podejście wynika często z niezrozumienia technologii druku i etapów przygotowania pliku. Standardy branżowe jasno wskazują, że kolejność kroków powinna być logiczna i zgodna z procesem produkcyjnym, a każda zmiana kolejności może skutkować niepoprawnym wydrukiem, stratą czasu lub nawet dodatkowymi kosztami. Dlatego właśnie warto trzymać się sprawdzonych procedur i nie eksperymentować z formatami czy etapami, które nie są przewidziane dla druku.

Pytanie 20

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. zalewania

B. konserwacji

C. tworzenia wyciągów

D. lokalizacji użytków

Odpowiedź 'konserwacja' jest poprawna, ponieważ system produkcyjny obejmuje procesy i programy, które bezpośrednio wpływają na wytwarzanie produktów lub usług. Programy do generowania wyciągów, zalewkowania oraz rozstawienia użytków są integralnymi elementami procesu produkcyjnego, wspierającymi efektywność oraz jakość produkcji. Konserwacja, mimo że jest istotna w kontekście utrzymania sprzętu i infrastruktury produkcyjnej, sama w sobie nie tworzy wartości dodanej w zakresie samego procesu produkcji. W praktyce, konserwacja odnosi się do działań mających na celu utrzymanie maszyn w dobrym stanie, co jest istotne, ale nie jest bezpośrednią częścią systemu produkcyjnego. Przykładem zastosowania może być wdrażanie programów do predyktywnej konserwacji w zakładach produkcyjnych, co przyczynia się do minimalizacji przestojów i optymalizacji wydajności. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne audyty stanu technicznego maszyn oraz systemowe podejście do zarządzania cyklem życia sprzętu.

Pytanie 21

Ile arkuszy papieru trzeba przygotować, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, zakładając, że nadwyżka materiałowa na podłoże wynosi 7%?

A. 1 070

B. 2 700

C. 2 000

D. 2 140

Aby obliczyć liczbę arkuszy drukowych potrzebnych do uzyskania 2000 plakatów netto, musimy uwzględnić nadwyżkę materiałową wynoszącą 7%. Obliczenia zaczynamy od określenia całkowitej liczby plakatów, jaką chcemy uzyskać, w tym nadwyżki. Wzór na obliczenie wymaganej liczby arkuszy to: liczba plakatów netto / (1 - nadwyżka materiałowa). W naszym przypadku obliczenia wyglądają następująco: 2000 / (1 - 0,07) = 2000 / 0,93 = 2150,54. Oznacza to, że potrzebujemy 2151 arkuszy, a po zaokrągleniu do najbliższej liczby całkowitej otrzymujemy 2140 arkuszy, co jest odpowiedzią nr 2. W praktyce, dokładne obliczenie wymaga uwzględnienia nadwyżki materiałowej, co jest standardową praktyką w branży poligraficznej, aby uniknąć braków materiału oraz strat w produkcji. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność procesu drukowania, ale również zapewnia lepszą jakość końcowego produktu.

Pytanie 22

Jak wiele offsetowych form drukarskich CtP trzeba stworzyć, aby zadrukować arkusz w kolorach 4 + 4, korzystając z technologii odwracania arkusza przez boczny margines?

A. Osiem form

B. Cztery formy

C. Dwie formy

D. Jedną formę

Wybór jednej formy do druku w kolorystyce 4 + 4 jest nieadekwatny, ponieważ ta technika wymaga osobnych form dla każdego z kolorów. Przygotowanie dwóch form mogłoby sugerować próbę zadrukowania zarówno przodu, jak i tyłu arkusza na jednej formie, co jest technicznie niemożliwe w kontekście offsetowego druku kolorowego. Każda z barw w palecie CMYK jest niezależnie nałożona na papier, co oznacza, że przy każdej zmianie koloru potrzebujemy osobnej formy, aby uzyskać odpowiednią jakość i odwzorowanie kolorów. Cztery formy to standardowa praktyka w branży, aby zapewnić dokładność oraz zgodność kolorystyczną. Zastosowanie ośmiu form również nie jest zasadne, ponieważ w przypadku druku 4 + 4 nie zachodzi potrzeba podwajania form. Taki błąd wynika często z mylnego założenia, że większa liczba form zwiększy jakość druku; w rzeczywistości, nadmiar form prowadziłby jedynie do nieefektywności i większych kosztów produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma odpowiada jednemu kolorowi, co oznacza, że do uzyskania pełnej palety do druku na obu stronach arkusza wystarczą cztery formy, a nie więcej.

Pytanie 23

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przestawiono na rysunku?

A. Klapowe.

B. Teleskopowe.

C. Wsuwane.

D. Jednoczęściowe.

Prawidłowa odpowiedź to pudełko teleskopowe, które wyróżnia się konstrukcją polegającą na tym, że składa się z dwóch części, z których jedna wsuwana jest w drugą. W praktyce oznacza to, że pudełka teleskopowe są idealne do pakowania produktów o zróżnicowanej długości, co czyni je niezwykle wszechstronnymi w różnych branżach, takich jak przemysł elektroniczny czy kosmetyczny. Zgodnie z katalogiem FEFCO, pudełka teleskopowe charakteryzują się również możliwością łatwego składania, co wpływa na efektywność magazynowania i transportu. Dodatkowo, ich konstrukcja zapewnia solidność i bezpieczeństwo przechowywanych produktów, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji uszkodzeń w trakcie transportu. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku pudełek teleskopowych możliwość personalizacji pod względem wymiarów oraz grafiki sprawia, że są one często wybierane przez producentów chcących wyróżnić się na rynku.

Pytanie 24

Do jakiego rodzaju druków zalicza się akcydens?

A. periodycznych

B. luźnych

C. broszurowych

D. książkowych

Wybór odpowiedzi związanych z drukami książkowymi, broszurowymi czy periodycznymi jest błędny, gdyż każda z tych kategorii odnosi się do innego typu publikacji. Druki książkowe to przeważnie kompleksowe i trwałe publikacje, które mają ustaloną strukturę i wymagają dłuższego czasu produkcji. Książki są z reguły wydawane w większych nakładach i mają zakres tematyczny, co różni je od akcydensów, które są tymczasowe i często jednorazowego użytku. Broszury, chociaż mogą być związane z akcydensami, zazwyczaj mają bardziej złożoną konstrukcję i są publikowane w większych nakładach jako materiały informacyjne lub reklamowe. Ponadto, druki periodyczne, takie jak czasopisma, są regularnie wydawane w ustalonych odstępach czasu i mają stałych redaktorów oraz autorów, co również różni je od luźnych akcydensów. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wybierania niepoprawnych odpowiedzi, obejmują utożsamianie różnych form publikacji z jednym rodzajem druku, co wynika z braku zrozumienia struktury i celów poszczególnych typów materiałów drukowanych. Akcydensy powinny być traktowane jako odrębna kategoria, która w praktyce pełni unikalną rolę komunikacyjną i reklamową na rynku.

Pytanie 25

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 849 × 1197 mm

B. 602 × 849 mm

C. 420 × 594 mm

D. 508 × 708 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Jakie wymiary odpowiadają formatowi plakatu brutto, kiedy gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 420 x 594 mm

B. 602 x 849 mm

C. 849 x 1197 mm

D. 508 x 708 mm

Odpowiedź 602 x 849 mm jest poprawna, ponieważ odpowiada wymiarom formatu A1 z uwzględnieniem spadu wynoszącego 4 mm. Format A1 ma znormalizowane wymiary 594 x 841 mm, co w przypadku dodania spadu dookoła plakatów skutkuje wymiarami roboczymi 602 x 849 mm. W praktyce oznacza to, że wydrukowany plakat będzie miał większe wymiary, aby umożliwić przycięcie go do właściwego formatu bez utraty istotnych elementów projektu. Proces dodawania spadu jest kluczowy w druku wielkoformatowym, ponieważ gwarantuje, że przycięcie nie usunie istotnych elementów graficznych lub tekstowych. W branży poligraficznej standardowe spady wynoszą zazwyczaj od 3 mm do 5 mm, co czyni 4 mm odpowiednią wartością. Utrzymanie takich standardów jest niezbędne w celu zapewnienia wysokiej jakości wydruków oraz zminimalizowania ryzyka błędów podczas cięcia. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadu, co nie tylko zwiększa estetykę końcowego produktu, ale również jego funkcjonalność.

Pytanie 27

Podaj liczbę arkuszy papieru w formacie BI, potrzebną do wydrukowania 320 000 etykiet w formacie B7?

A. 5 000

B. 10 000

C. 2 500

D. 2 000

W przypadku rozważania niepoprawnych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 2 500 lub 2 000 mogą wynikać z nieprawidłowego założenia dotyczącego liczby etykiet, które można uzyskać z jednego arkusza B1. Niekiedy osoby obliczające mogą nie uwzględnić całkowitych wymiarów papieru lub popełnić błąd w obliczeniach matematycznych, co prowadzi do zaniżenia liczby arkuszy potrzebnych do wydruku. Inny typowy błąd to niewłaściwe przyjęcie wartości powierzchni etykiety lub arkusza, co także wpływa na końcowy wynik. W przemyśle poligraficznym istotne jest jednocześnie zrozumienie, że każdy arkusz papieru, który nie jest w pełni wykorzystany, generuje straty, co ma wpływ na koszty produkcji oraz efektywność. Dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie analizować wszystkie dane i stosować standardowe praktyki kalkulacji, aby uniknąć nieefektywnego wykorzystywania materiałów. Warto także przyjrzeć się technologiom druku, które mogą wpłynąć na wydajność produkcji i zminimalizowanie strat, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 28

Jaką ilość papieru trzeba zamówić, aby uzyskać 2 000 arkuszy w formacie RA1 (860 x 610 mm) o gramaturze 120 g/m²?

A. 126 kg

B. 252 kg

C. 32 kg

D. 64 kg

Aby obliczyć ilość papieru potrzebną do uzyskania 2000 arkuszy formatu RA1 o gramaturze 120 g/m², należy najpierw wyliczyć powierzchnię jednego arkusza. Format RA1 ma wymiary 860 mm x 610 mm, co daje powierzchnię równą 0,526 m² (860 mm * 610 mm = 0,526 m²). Następnie, obliczamy całkowitą powierzchnię wszystkich arkuszy: 2000 arkuszy * 0,526 m² = 1052 m². Przy gramaturze 120 g/m², masa papieru wynosi: 1052 m² * 120 g/m² = 126240 g, co po przeliczeniu daje 126,24 kg. W praktyce, przy zamawianiu papieru, należy uwzględnić standardowe jednostki i marginesy, jednakże obliczona wartość 126 kg jest zgodna z wymaganiami. W branży papierniczej istotne jest zarządzanie zamówieniami zgodnie z określonymi specyfikacjami technicznymi, aby zoptymalizować koszty oraz zapewnić efektywność produkcji.

Pytanie 29

Z uwagi na metodę obserwacji, oryginały klasyfikujemy na

A. analogowe i cyfrowe

B. jednobarwne i wielobarwne

C. refleksyjne i transparentne

D. regularne i nieregularne

Odpowiedź "refleksyjne i transparentne" jest poprawna, ponieważ dotyczy klasyfikacji oryginałów w kontekście ich obserwacji w naukach przyrodniczych oraz technologii obrazowania. Oryginały refleksyjne to te, które emitują światło w sposób odbity, co oznacza, że ich obserwacja opiera się na analizie światła odbitego od powierzchni obiektów. Przykładem mogą być lustra czy powierzchnie metalowe. Z kolei oryginały transparentne to materiały, przez które światło może przechodzić, umożliwiając ich obserwację w kontekście przeźroczystości, na przykład szkło czy cieczy. Zastosowanie tych pojęć ma istotne znaczenie w wielu dziedzinach, takich jak fizyka, optyka czy inżynieria materiałowa. Dla przykładu, w technologii obrazowania medycznego, takich jak ultrasonografia czy tomografia, rozumienie różnicy między tymi dwoma rodzajami oryginałów jest kluczowe dla interpretacji wyników. Dobrze zrozumiane są także standardy związane z badaniami optycznymi, jak normy ISO dotyczące analizy jakości obrazów w naukach przyrodniczych, które uwzględniają te różnice w obserwacji.

Pytanie 30

Podaj liczbę punktów typograficznych, które odpowiadają w przybliżeniu 300 mm?

A. 8000

B. 1128

C. 376

D. 800

Wybór innych odpowiedzi wynika z najczęściej występujących nieporozumień związanych z konwersją jednostek oraz brakiem zrozumienia podstawowych zasad typografii. Na przykład, odpowiedzi 1128 oraz 8000 punktów typograficznych są znacznie zawyżone, co wskazuje na błędne przeliczenie milimetrów na punkty. Takie podejście opiera się prawdopodobnie na nieprawidłowym założeniu, że większe liczby zawsze będą odpowiadały większym wartościom w kontekście jednostek typograficznych, co jest mylące. Natomiast 376 punktów typograficznych, mimo że bliższe poprawnej odpowiedzi niż 1128 czy 8000, również nie odzwierciedla rzeczywistej konwersji, ponieważ nie bierze pod uwagę dokładnego przeliczenia milimetrów. Kluczowym błędem jest tutaj nieuwzględnienie precyzyjnego stosunku między jednostkami, co prowadzi do znacznych odchyleń od rzeczywistych wartości. Warto pamiętać, że w typografii każda jednostka ma swoje specyficzne znaczenie, a dokładność jest niezbędna w procesie projektowania. W rezultacie, nieprawidłowe odpowiedzi mogą wskazywać na potrzebę lepszego zrozumienia kontekstów jednostkowych oraz ich korelacji w praktycznych zastosowaniach typograficznych.

Pytanie 31

Aby jednostronnie zalaminować 100 kalendarzy w formacie B1, potrzebna jest folia o powierzchni użytkowej

A. 100 m2

B. 35 m2

C. 350 m2

D. 70 m2

Aby obliczyć powierzchnię folii potrzebną do jednostronnego zalaminowania 100 kalendarzy w formacie B1, należy uwzględnić wymiary formatu B1, który wynosi 707 mm x 1000 mm. Powierzchnia jednego kalendarza wynosi zatem 0,707 m x 1,0 m = 0,707 m². Mnożąc tę wartość przez 100 kalendarzy, otrzymujemy 70,7 m². Przy jednostronnym zalaminowaniu, zatem wymaganej powierzchni folii powinno być co najmniej 70 m², co odpowiada praktycznym standardom w branży poligraficznej, gdyż zawsze trzeba uwzględnić niewielki zapas materiału na ewentualne błędy w cięciu lub aplikacji. Warto dodać, że w przemyśle poligraficznym powszechnie stosuje się zasady minimalizacji odpadów, dlatego precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności produkcji i kosztów. Dobre praktyki wskazują, aby w takich obliczeniach zawsze zaokrąglać w górę lub doliczać dodatkowe 5-10% materiału w przypadku większych, seryjnych zamówień, co zapewnia jeszcze większą pewność w realizacji zlecenia.

Pytanie 32

Jakie oznaczenie posiada plakat o wymiarach 594 x 841 mm?

A. A0

B. A6

C. A3

D. A1

Plakat o wymiarach 594 x 841 mm odpowiada formatowi A1 według międzynarodowego standardu ISO 216, który reguluje system formatów papieru. Format A1 jest dwukrotnie większy od formatu A2 oraz cztery razy większy od A3, co czyni go idealnym do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka czytelność i widoczność, na przykład w przypadku plakatów reklamowych, wystaw, czy prezentacji. W praktyce, format A1 jest często używany w architekturze, projektowaniu graficznym i edukacji, gdzie większe powierzchnie są preferowane do prezentacji informacji. Standard ISO 216 oparty jest na proporcjach 1:√2, co pozwala na łatwe przekształcanie między różnymi formatami, co jest szczególnie przydatne w drukarstwie oraz przy projektowaniu dokumentów. Dostałem również wiele informacji na temat odpowiednich zastosowań plakatów w różnych branżach, co wskazuje na ich wszechstronność w komunikowaniu wizualnym.

Pytanie 33

Gdy wykorzystuje się pismo o stopniu cycero 1, firet wynosi

A. 12 punktom typograficznym

B. 15 punktom typograficznym

C. 10 punktom typograficznym

D. 20 punktom typograficznym

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego koncepcji jednostek miary w typografii. Na przykład, niektórzy mogą myśleć, że mniejsza liczba punktów odpowiada mniejszym rozmiarom czcionek, co jest błędne w kontekście firetów. W typografii, firet i punkty typograficzne są jednostkami, które mają ściśle określone relacje. Na przykład, myląca może być odpowiedź sugerująca, że 1 firet to 10 lub 20 punktów, ponieważ nie uwzględnia ona standardów typograficznych, które jasno definiują te zależności. Ponadto, niektórzy mogą błędnie zakładać, że większa liczba punktów typograficznych oznacza większy rozmiar czcionki, nie rozumiejąc przy tym, że wielkość czcionki jest względna w kontekście większej typografii i wrażenia wizualnego. Przykładowo, czcionka ustawiona na 15 punktów może wydawać się większa od czcionki 12-punktowej, ale w rzeczywistości jej zachowanie w kontekście przestrzeni i czytelności nie zawsze jest proporcjonalne do rozmiaru punktowego. Dlatego przy doborze czcionek do dokumentów ważne jest, aby kierować się nie tylko wielkością punktów, ale także ich zastosowaniem i ogólnymi zasadami typografii, które uwzględniają takie czynniki jak wysokość x, rozstaw liter czy krój czcionki.

Pytanie 34

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 080 zł

B. 1 440 zł

C. 1 800 zł

D. 2 100 zł

Podczas obliczania kosztów wydrukowania billboardów często pojawiają się błędy wynikające z nieprawidłowego podejścia do analizy wymiarów i powierzchni. Wiele osób może pomylić całkowitą powierzchnię billboardów z wymiarami jednego z nich. Na przykład, jeśli ktoś skupi się tylko na wymiarach billboardu, może pomyśleć, że 3 m x 6 m to 18 m², ale przy obliczeniach dla 20 billboardów ważne jest, aby uwzględnić wielokrotność tej powierzchni. Ponadto, niektórzy mogą nie uwzględnić jednostki miary w obliczeniach, co prowadzi do błędnych wyników. Inny typowy błąd to mylenie kosztu wydruku z kosztami innymi, co skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem całkowitych wydatków. Przy obliczaniu kosztów, warto również zwrócić uwagę na to, że cena za metr kwadratowy może się różnić w zależności od dostawcy usług druku oraz od zastosowanych materiałów. Przykładem jest różnica w cenie między drukiem cyfrowym a sitodrukiem, co może mieć istotny wpływ na całkowity koszt projektu. Zrozumienie wszystkich tych elementów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania budżetem kampanii reklamowej oraz podejmowania właściwych decyzji dotyczących wyboru dostawców i technologii produkcji.

Pytanie 35

Który z programów wchodzących w skład pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie oraz katalogowanie zdjęć?

A. Bridge

B. Widget Browser

C. Media Encoder

D. Acrobat

Adobe Bridge to aplikacja stworzona z myślą o zarządzaniu zdjęciami oraz ich katalogowaniu w sposób zautomatyzowany. Umożliwia użytkownikom łatwe przeglądanie, organizowanie, wyszukiwanie i zarządzanie plikami graficznymi oraz multimedialnymi. Dzięki funkcji 'miniatur' użytkownik może szybko zidentyfikować zdjęcia, a także dodawać metadane, co znacząco ułatwia ich późniejsze odnajdywanie w dużych zbiorach. Bridge integruje się z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy InDesign, co pozwala na płynny przepływ pracy między różnymi programami. Przykładowo, jeśli fotografuje się wiele sesji zdjęciowych, można łatwo skatalogować te zdjęcia w strukturze folderów, a następnie dodawać etykiety i oceny, co sprzyja efektywnemu zarządzaniu projektami. Dobrą praktyką jest również regularne porządkowanie zbiorów i archiwizowanie starszych projektów, co można zrealizować dzięki funkcjom Bridge.

Pytanie 36

Które z poniżej wymienionych urządzeń stanowią cyfrowe wyjścia używane w poligrafii?

A. Drukarki, plotery wielkoformatowe, naświetlarki CtF

B. Analogowe kamery, drukarki laserowe, proofery cyfrowe

C. Skanery, naświetlarki CtF, kopiarki stykowe

D. Cyfrowe kamery, naświetlarki CtP, kopioramy

W tych odpowiedziach widać różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są cyfrowymi urządzeniami wyjścia w poligrafii. Cyfrowe aparaty i kopiarki mają swoje miejsce, ale nie są urządzeniami wyjścia, bo głównie służą do rejestrowania obrazów, a nie do drukowania na finalnym produkcie. Skanery czy kopiarki stykowe też raczej się w to nie wpisują, bo ich główną rolą jest skanowanie lub kopiowanie, a nie bezpośredni druk. Naświetlarki CtF to z kolei trochę inny temat, bo one naświetlają filmy do druku offsetowego, ale nie drukują bezpośrednio na papierze. Podobnie z analogowymi aparatami czy drukarkami laserowymi – one działają na innych zasadach. Warto więc te różnice chyba dobrze zrozumieć, żeby móc dobrać odpowiednie technologie do konkretnego projektu.

Pytanie 37

Ile form drukowych offsetowych należy przygotować, aby pokryć arkusz w kolorze 4+4, używając techniki odwracania przez boczny margines?

A. 6

B. 2

C. 8

D. 4

Przygotowanie offsetowych form drukowych w kontekście zadrukowywania arkusza w kolorystyce 4+4 wymaga zrozumienia zasady działania maszyn drukarskich oraz specyfiki procesu druku. Odpowiedzi sugerujące, że wystarczy mniej niż cztery formy, opierają się na błędnym założeniu, że można uzyskać pełnokolorowy wydruk z mniejszą liczbą form. W rzeczywistości, każda forma odpowiada za jeden z kolorów w palecie CMYK, co oznacza, że do zrealizowania pełnego kolorowego druku każda forma musi działać osobno, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Oferowanie tylko dwóch czy sześciu form jest sprzeczne z zasadami druku offsetowego, gdzie każdy kolor musi być nałożony na papier w oddzielnym cyklu. W praktyce oznacza to, że błędne obliczenia mogą prowadzić do konieczności ponownego druku, co zwiększa koszty i czas realizacji. Ponadto, w kontekście drukowania dwustronnego, każda strona również wymaga osobnej konfiguracji form, co jeszcze bardziej podkreśla konieczność przygotowania czterech form. W branży druku przestrzeganie tych zasad jest kluczowe, aby zapewnić wysoką jakość i zgodność kolorystyczną, a także zrozumienie tego procesu to podstawa dla każdego, kto pracuje w dziedzinie druku offsetowego.

Pytanie 38

Według zasad typografii, na końcu wersetu nie powinno się umieszczać

A. dwukropków.

B. "wiszących" spójników.

C. znaków łamania.

D. wielokropków.

Na końcu wiersza nie należy umieszczać "wiszących" spójników, ponieważ wpływa to na czytelność i estetykę tekstu. Wiersz powinien kończyć się w sposób naturalny, a spójniki pozostawione na końcu mogą zakłócać płynność czytania, a także wprowadzać zamieszanie co do struktury zdania. Przykładem może być zdanie: "Kiedy przyjdzie wiosna, zacznę uprawiać ogród, a". Zostawienie spójnika "a" na końcu wiersza sugeruje, że zdanie nie jest zakończone, co może być mylące dla czytelnika. W dobrych praktykach edytorskich i literackich unika się takich konstrukcji, aby zapewnić klarowność i logiczny układ myśli. Ponadto, w typografii i składzie tekstu, istnieją zasady mówiące o tym, że każde zdanie powinno mieć swój koniec, co sprzyja lepszemu odbiorowi tekstu. Zatem, aby zachować profesjonalizm i zgodność z przyjętymi normami, zawsze należy dążyć do unikania umieszczania "wiszących" spójników na końcu wiersza.

Pytanie 39

Wiersz akapitowy, który nazywamy szewcem, to

A. zawiera mniej niż 12 znaków

B. pozostaje na końcu łamu

C. jest napisany inną wersją czcionki

D. w pełni wypełnia kolumnę

Odpowiedź "został pozostawiony na końcu łamu" jest prawidłowa, ponieważ termin "szewc" w kontekście tekstów oznacza wiersz, który nie mieści się w danym akapicie i jest przenoszony na koniec kolumny. W praktyce, szewcem nazywa się wiersz, który ze względu na brak miejsca na stronie lub w kolumnie tekstu zostaje ucięty, co grozi jego nieczytelnością lub zaburzeniem formatu. Z punktu widzenia typografii oraz projektowania układów tekstu, ważne jest, aby unikać sytuacji, w których wiersz zostaje przeniesiony na dół strony w sposób, który narusza harmonię układu graficznego. W dobrych praktykach typograficznych, zwraca się uwagę na równomierne rozmieszczenie tekstu oraz unikanie nieestetycznych przerw i szewców, które mogą wpłynąć na odbiór wizualny dokumentu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być edytowanie tekstu w programach do składu, gdzie istnieją opcje automatycznego ustawiania wierszy w celu poprawy jakości układu stron.

Pytanie 40

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm

B. 105 x 151 mm

C. 108 x 151 mm

D. 108 x 148 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej