Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 23 maja 2025 20:33
Data zakończenia: 23 maja 2025 20:50

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Sposób spoinowania zewnętrznej powierzchni muru, który nie będzie pokrywany tynkiem, powinien być przeprowadzony za pomocą

A. odbijaka dłutowego

B. gwoździa tynkarskiego

C. żelazka do spoinowania

D. listwy tynkarskiej

Żelazko do spoinowania jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do wygładzania i formowania spoin w murach, co czyni je idealnym do spoinowania zewnętrznych powierzchni muru, które nie są przeznaczone do tynkowania. Użycie żelazka do spoinowania pozwala na precyzyjne uformowanie spoin, co wpływa na estetykę oraz trwałość konstrukcji. Dzięki odpowiedniej technologii pracy z tym narzędziem, można uzyskać gładkie, równe i estetycznie wyglądające spoiny, które nie tylko poprawiają walory wizualne muru, ale także przyczyniają się do jego ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. W standardach budowlanych i dobrych praktykach branżowych zaleca się stosowanie żelazek do spoinowania, aby zapewnić pełną kontrolę nad procesem i uzyskać maksymalną jakość wykonania. Przykładem zastosowania żelazka do spoinowania może być praca z cegłami lub bloczkami betonowymi, gdzie odpowiednia technika zapewnia nie tylko estetykę, ale i wytrzymałość konstrukcji.

Pytanie 2

Masa używana do tynków cienkowarstwowych powinna być wolna od

A. wody i spoiwa

B. pigmentów

C. zbryleń

D. drobnego kruszywa

Gotowa zaprawa do tynków cienkowarstwowych musi być gładka i bez zbryleń. To ważne, bo jak są zbrylenia, to potem na ścianie wychodzą nierówności i ogólnie tynk wygląda słabo. Z własnego doświadczenia wiem, że dobre wymieszanie składników to klucz do sukcesu. Jeśli dobrze się przygotujesz, to unikniesz tych zbryleń. Normy branżowe, jak PN-EN 998-1, mówią, że ważny jest też dobór surowców, takich jak piaski o właściwej granulacji. One razem z odpowiednimi spoiwami dadzą jednorodność mieszanki. Jeśli zaprawa będzie dobrze przygotowana, to nie tylko ładniej wygląda, ale też będzie trwała na różne warunki atmosferyczne. Dlatego warto zwracać uwagę na instrukcje producentów oraz normy, bo to daje pewność, że tynki będą wysokiej jakości.

Pytanie 3

Cena realizacji 1 m² tynku cementowo-wapiennego to 15,50 zł, natomiast przygotowanie 1 m² podłoża pod tynk wymaga wydatku 7,70 zł. Oblicz całkowity koszt otynkowania ścian o łącznej powierzchni 250 m².

A. 3 875,00 zł

B. 1 925,00 zł

C. 5 800,00 zł

D. 2 900,00 zł

Koszt otynkowania ścian o powierzchni 250 m² można obliczyć poprzez zsumowanie kosztów przygotowania podłoża oraz wykonania tynku. Przygotowanie podłoża pod tynk kosztuje 7,70 zł za m², co dla 250 m² daje 1 925,00 zł. Natomiast koszt wykonania tynku cementowo-wapiennego wynosi 15,50 zł za m², co dla tej samej powierzchni daje 3 875,00 zł. Suma tych dwóch kosztów to: 1 925,00 zł + 3 875,00 zł = 5 800,00 zł. Jest to poprawne podejście, ponieważ uwzględnia wszystkie etapy prac budowlanych, które są kluczowe w procesie otynkowania. W praktyce, takie wyliczenia są istotne dla budżetowania projektów budowlanych oraz dla zapewnienia, że wszystkie aspekty kosztowe są odpowiednio zaplanowane i zrealizowane zgodnie z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 4

Jaki będzie koszt brutto produkcji 20 m3 mieszanki betonowej, jeżeli cena za 1 m3 wynosi 200 zł netto i obowiązuje podstawowa stawka VAT w wysokości 23%?

A. 4920 zł

B. 4000 zł

C. 5412 zł

D. 4400 zł

Aby obliczyć wartość brutto produkcji 20 m3 mieszanki betonowej, należy najpierw obliczyć koszt netto tej ilości. Koszt wyprodukowania 1 m3 mieszanki betonowej wynosi 200 zł, więc koszt netto dla 20 m3 wyniesie 200 zł/m3 * 20 m3 = 4000 zł. Następnie, aby uzyskać wartość brutto, należy dodać do kosztu netto podatek VAT wynoszący 23%. Obliczamy wartość VAT: 4000 zł * 0,23 = 920 zł. Wartość brutto to zatem: 4000 zł + 920 zł = 4920 zł. W praktyce, znajomość obliczania wartości brutto jest kluczowa w branży budowlanej, ponieważ pozwala na prawidłowe ustalanie kosztów projektów oraz wystawianie faktur. Dobrze jest mieć świadomość przepisów VAT, aby unikać problemów prawnych związanych z nieprawidłowym naliczaniem podatków. Warto także pamiętać, że błędne obliczenia mogą prowadzić do strat finansowych w firmach budowlanych.

Pytanie 5

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. wiadra z podziałką

B. taczki

C. łopatę

D. czerpaka szufelkowego

Wybór wiadra z podziałką do objętościowego dozowania kruszywa i wody jest uzasadniony ze względu na precyzję oraz łatwość w użyciu. Wiadro z podziałką pozwala na dokładne odmierzenie objętości materiałów sypkich oraz cieczy, co jest kluczowe w procesach budowlanych i inżynieryjnych, gdzie precyzyjne proporcje są niezbędne do uzyskania pożądanych właściwości mieszanki betonowej. Przykładowo, przy przygotowywaniu betonu, niewłaściwe proporcje wody do kruszywa mogą prowadzić do obniżenia wytrzymałości i trwałości gotowego produktu. Zastosowanie wiadra z podziałką umożliwia również łatwe utrzymanie standardów jakości, co jest wymagane w wielu regulacjach budowlanych. Dobrą praktyką jest korzystanie z narzędzi, które zapewniają powtarzalność dozowania, co sprawia, że wiadro z podziałką spełnia te wymagania, a jego użycie może być dostosowane do różnych projektów budowlanych. Pozwala to na zachowanie spójności w mieszankach, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości konstrukcji.

Pytanie 6

Aby naprawić głębokie pęknięcia w ścianie murowanej, należy zastosować

A. cegły dziurawe wraz z zaczynem gipsowym

B. stalowe pręty oraz zaprawę gipsową

C. cegły kominowe i zaprawę cementową

D. klamry stalowe oraz zaczyn cementowy

Wybór prętów stalowych i zaprawy gipsowej do naprawy głębokich pęknięć nie jest właściwy z kilku powodów. Pręty stalowe mogą być stosowane jako elementy zbrojeniowe, ale w przypadku głębokich pęknięć w murze, ich zastosowanie nie zapewnia odpowiedniej stabilności oraz nie rozwiązuje problemu, ponieważ nie wypełniają one uszkodzeń. Zaprawa gipsowa, z kolei, ma ograniczoną wytrzymałość mechaniczną i jest stosunkowo wrażliwa na działanie wilgoci, co sprawia, że jest nieodpowiednia do użycia w miejscach narażonych na czynniki atmosferyczne. W przypadku cegieł dziurawek i zaczynu gipsowego, problem jest podobny; cegły dziurawki nie oferują wymaganej wytrzymałości i stabilności, a zaczyn gipsowy nie jest dostatecznie odporny na zmiany temperatury czy wilgotności. Zastosowanie cegieł kominówek i zaprawy cementowej również nie jest zalecane. Cegły kominówki, choć mają swoje miejsce w budownictwie, nie są odpowiednie do naprawy głębokich pęknięć, gdzie klamry stalowe zapewniają lepsze wsparcie strukturalne. Zaczyn cementowy, mimo że jest właściwym materiałem do wypełniania, w połączeniu z niewłaściwymi elementami może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Podsumowując, kluczowe w naprawie jest zrozumienie, jakie materiały oraz metody są najbardziej odpowiednie do danego typu uszkodzenia, aby zapewnić długotrwałe i skuteczne rozwiązania.

Pytanie 7

Która z poniższych zapraw jest odporna na wysokie temperatury?

A. Wapienna

B. Silikatowa

C. Krzemionkowa

D. Cementowa

Zaprawa krzemionkowa jest klasyfikowana jako zaprawa ogniotrwała ze względu na wysoką odporność na ekstremalne temperatury oraz zdolność do wytrzymywania obciążeń termicznych. Skład chemiczny zaprawy krzemionkowej, który opiera się na krzemionce (SiO2), sprawia, że materiał ten ma doskonałe właściwości w kontekście izolacji termicznej oraz odporności na działanie wysokotemperaturowych czynników, co jest kluczowe w aplikacjach przemysłowych, takich jak piece hutnicze, kominy, czy piekarnie. W praktyce, zaprawy krzemionkowe są stosowane do murowania elementów narażonych na wysoką temperaturę, a także do wypełniania szwów w strukturach, które muszą wytrzymać znaczące zmiany temperaturowe. W zgodności z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1402, zaprawy te powinny wykazywać minimalne skurcze i pęknięcia w warunkach eksploatacyjnych, co dodatkowo potwierdza ich parametry użytkowe. Dodatkowo, ich niska przewodność cieplna pozwala na efektywne gospodarowanie energią w instalacjach przemysłowych, co czyni je niezwykle efektywnym rozwiązaniem w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 8

Jeśli po przygotowaniu i dostarczeniu zaprawy cementowo-wapiennej na jej powierzchni zauważono mleczko cementowe, to świadczy to o tym, że zaprawa

A. jest odpowiednia do murowania, ponieważ ma właściwą konsystencję

B. nie nadaje się do murowania, ponieważ jest niejednorodna

C. nie nadaje się do murowania, ponieważ jest zbyt rzadka

D. jest odpowiednia do murowania, ponieważ mleczko cementowe wskazuje na dobre wymieszanie składników

Mleczko cementowe na powierzchni zaprawy cementowo-wapiennej wskazuje na niejednorodność mieszanki, co jest efektem rozdzielenia się wody i cementu. Taki stan rzeczy jest niepożądany, gdyż prowadzi do obniżenia wytrzymałości zaprawy. Właściwie przygotowana zaprawa powinna mieć równomierną konsystencję, a jej składniki muszą być dobrze wymieszane, aby zapewnić odpowiednie właściwości mechaniczne i trwałość. Praktyki budowlane wymagają, aby przed zastosowaniem zaprawy do murowania, upewnić się, że spełnia ona wymagania dotyczące jednorodności i lepkości. Jeśli zaprawa jest za rzadka, nie zapewni odpowiedniej przyczepności do elementów murowych, co może skutkować uszkodzeniami strukturalnymi. Dobre praktyki branżowe, takie jak stosowanie odpowiednich proporcji składników oraz właściwe mieszanie, są kluczowe dla uzyskania zaprawy o optymalnych właściwościach. W kontekście norm budowlanych, zaprawy powinny spełniać parametry wytrzymałościowe określone w odpowiednich standardach, co podkreśla znaczenie właściwego przygotowania mieszanki.

Pytanie 9

Oblicz wydatki na usunięcie ściany o wymiarach 3,5 × 2,8 m, przy założeniu, że koszt wyburzenia 1 m² wynosi 147,00 zł.

A. 147,00 zł

B. 514,50 zł

C. 411,60 zł

D. 1 440,60 zł

Aby obliczyć koszt wyburzenia ściany o wymiarach 3,5 m na 2,8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia ściany wynosi 3,5 m × 2,8 m = 9,8 m². Następnie, znając koszt wyburzenia 1 m², który wynosi 147,00 zł, obliczamy całkowity koszt wyburzenia, mnożąc powierzchnię przez cenę za metr kwadratowy: 9,8 m² × 147,00 zł/m² = 1 440,60 zł. W praktyce takie obliczenia są fundamentalne w branży budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów realizacji projektów budowlanych. Dobre praktyki w zakresie budżetowania uwzględniają również dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów, wynajem sprzętu oraz ewentualne opłaty związane z uzyskaniem pozwoleń na wyburzenie. Wiedza na temat obliczeń kosztowych jest niezbędna dla architektów, inżynierów oraz wykonawców, aby mogli skutecznie planować i zarządzać projektami budowlanymi.

Pytanie 10

Krążyna stanowi element wspierający, który umożliwia realizację

A. sklepień i łuków

B. stropów gęstożebrowych

C. stropów Kleina

D. gzymsów oraz cokołów

Krążyna, jako pomocnicza konstrukcja podporowa, jest kluczowym elementem w procesie budowy sklepień i łuków. Działa jako zewnętrzny element wspierający, który pozwala na właściwe przenoszenie obciążeń konstrukcyjnych oraz stabilizację formy architektonicznej. W przypadku łuków, krążyna umożliwia równomierne rozłożenie sił działających na łuk, co jest istotne dla zachowania jego integralności strukturalnej. Przykładowo, w architekturze romańskiej i gotyckiej, sklepy krzyżowo-żebrowe wykorzystują krążyny jako istotne wsparcie dla skomplikowanych form. Użycie krążyn w projektach budowlanych zgodnych z normami Eurokodów zapewnia optymalizację rozkładu obciążeń, co przekłada się na długowieczność i bezpieczeństwo budowli. Należy także pamiętać o estetyce, ponieważ krążyny mogą być również elementem dekoracyjnym, co widoczne jest w wielu zabytkowych obiektach architektonicznych, gdzie harmonijnie łączą funkcję strukturalną z walorami wizualnymi.

Pytanie 11

Jakiego zestawu narzędzi należy użyć do budowy ścian z bloczków Ytong, murowanych na zaprawie cementowo-wapiennej?

A. Młotek murarski, kielnia, strug, packa do szlifowania

B. Młotek gumowy, piła płatnica, prowadnica kątowa, kielnia

C. Młotek murarski, piła płatnica, kielnia, pędzel ławkowiec

D. Młotek gumowy, packa do szlifowania, strug, piła płatnica

Odpowiedź zawierająca młotek gumowy, piłę płatniczą, prowadnicę kątową i kielnię jest poprawna ze względu na specyfikę procesu murowania bloczków Ytong, które wykonuje się na zaprawie cementowo-wapiennej. Młotek gumowy jest istotny, ponieważ umożliwia delikatne, ale skuteczne dopasowanie bloczków bez ryzyka ich uszkodzenia. Piła płatnica jest narzędziem niezbędnym do dokładnego cięcia bloczków Ytong, co jest kluczowe w celu uzyskania precyzyjnych kształtów i wymiarów. Prowadnica kątowa pozwala na utrzymanie prostych kątów podczas układania ścian, co jest fundamentalne dla stabilności konstrukcji. Kielnia natomiast jest narzędziem, które umożliwia nakładanie zaprawy oraz precyzyjne umieszczanie bloczków. Użycie tych narzędzi zgodnie z zasadami sztuki budowlanej gwarantuje, że ściany będą trwałe i zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest również regularne kontrolowanie poziomu i pionu układanych elementów, co można zrealizować przy pomocy poziomicy. Właściwe przygotowanie i zastosowanie narzędzi to kluczowe aspekty, które wpływają na jakość całej konstrukcji.

Pytanie 12

Jeśli czas pracy potrzebny do wykonania 1 m2 ścianki działowej wynosi 1,4 r-g, a stawka godzinowa murarza to 15 zł, to jakie wynagrodzenie powinien otrzymać murarz za zrealizowanie 120 m2 ścianek działowych?

A. 1 680 zł

B. 1 800 zł

C. 3 600 zł

D. 2 520 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie murarza za wykonanie 120 m2 ścianek działowych, najpierw musimy ustalić, ile roboczogodzin (r-g) jest potrzebnych do wykonania tej pracy. Ponieważ nakład robocizny na 1 m2 wynosi 1,4 r-g, to dla 120 m2 obliczamy: 120 m2 * 1,4 r-g/m2 = 168 r-g. Następnie, znając stawkę godzinową murarza wynoszącą 15 zł, obliczamy całkowite wynagrodzenie: 168 r-g * 15 zł/r-g = 2520 zł. Takie obliczenia są podstawą w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie robocizny oraz kosztów jest kluczowe dla efektywności projektów. Dobrą praktyką jest również stworzenie harmonogramu roboczego, który pozwoli na kontrolowanie postępów oraz kosztów, co minimalizuje ryzyko przekroczenia budżetu.

Pytanie 13

W trakcie realizacji tynków wewnętrznych wykorzystuje się rusztowania

A. drabinowe

B. stojakowe

C. na wysuwnicach

D. na kozłach

Tynki wewnętrzne wymagają odpowiedniej wysokości roboczej oraz stabilności, co czyni rusztowania na kozłach najczęściej stosowanym rozwiązaniem w tej dziedzinie. Kozły tynkarskie zapewniają solidne wsparcie dla platformy roboczej, umożliwiając jednocześnie łatwą regulację wysokości, co jest kluczowe w przypadku nierównych powierzchni. Dzięki swojej konstrukcji, kozły pozwalają na równomierne rozłożenie obciążenia, co jest istotne dla bezpieczeństwa i komfortu pracy. W praktyce, aplikatorzy tynku mogą swobodnie poruszać się w obrębie rusztowania, co ułatwia dostęp do trudno dostępnych miejsc. W kontekście norm BHP, użycie kozłów tynkarskich zapewnia minimalizację ryzyka upadków oraz kontuzji, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa pracy. Dodatkowo, kozły są często wykorzystywane w połączeniu z deskami roboczymi, co zwiększa skuteczność i komfort pracy w porównaniu do innych rozwiązań, takich jak drabiny czy rusztowania na wysuwnicach, które mogą być mniej stabilne podczas aplikacji tynku.

Pytanie 14

Jaką minimalną grubość powinny mieć ścianki oddzielające kanały dymowe w kominach wykonanych z cegły?

A. 1/2 cegły

B. 1/4 cegły

C. 3/4 cegły

D. 1 cegła

Grubość przegródek między kanałami dymowymi w kominach murowanych z cegły, która wynosi 1/2 cegły, jest czymś, co naprawdę powinno być brane pod uwagę. Taka grubość to nie tylko wymóg norm budowlanych, ale także świetna praktyka, jeśli chodzi o budowę kominów. Dzięki temu mamy zapewnioną dobrą izolację termiczną, co jest ważne, żeby nie było problemów z przegrzewaniem się konstrukcji i niskim ryzykiem pożaru. Oprócz tego, taka grubość sprawia, że kanały dymowe działają efektywnie, co pozwala na odpowiedni ciąg kominowy i odprowadzanie spalin. Moim zdaniem, projektując kominy, zawsze warto trzymać się wymagań norm, na przykład PN-EN 1443, bo to pomaga w zapewnieniu bezpieczeństwa i funkcjonalności systemów kominowych. Generalnie rzecz biorąc, trzymając się tych wytycznych, można mieć pewność, że cały system będzie działał jak należy i nie będzie problemów w użytkowaniu.

Pytanie 15

Pomierzono 4 otwory drzwiowe o przewidzianych w dokumentacji wymiarach 90 x 200 cm. Na podstawie podanych w tabeli dopuszczalnych odchyleń wskaż wymiary otworu wykonanego nieprawidłowo.

Dopuszczalne odchylenia wymiarów otworów w świetle ościeży
Wymiary otworu [mm]	Dopuszczalne odchylenie [mm]
Wymiary otworu [mm]	szerokość	wysokość
do 1000	+6 -3	+15 -10
powyżej 1000	+10 -5	+15 -10

A. 903 x 1990 mm

B. 905 x 2012 mm

C. 897 x 1991 mm

D. 896 x 2015 mm

Odpowiedź 896 x 2015 mm jest poprawna, ponieważ wymiary te są niezgodne z dopuszczalnymi odchyleniami dla otworów drzwiowych. Dokumentacja przewiduje szerokość otworu na poziomie 90 cm, co odpowiada 900 mm. Minimalne dopuszczalne odchylenie wynosi 900 mm - 3 mm = 897 mm, co oznacza, że szerokość otworu nie powinna być mniejsza niż 897 mm. W tym przypadku, szerokość 896 mm jest zbyt mała. Dodatkowo, wysokość otworu wynosi 2015 mm, co również wykracza powyżej maksymalnego dopuszczalnego odchylenia dla wysokości, które wynosi 200 cm + 3 mm = 2003 mm. W praktyce, przestrzeganie tych wymiarów jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego montażu drzwi, wpływa to na ich funkcjonalność oraz estetykę. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie regularnych pomiarów otworów przed montażem i dostosowywanie ich do wymagań technicznych, co przyczyni się do zwiększenia trwałości oraz bezpieczeństwa użytkowania.

Pytanie 16

W efekcie "klawiszowania" stropu na tynku sufitu w pomieszczeniu utworzyła się rysa. Usunięcie tego defektu polega w szczególności na

A. zaszpachlowaniu rysy zaprawą cementową

B. zaszpachlowaniu rysy zaprawą gipsową

C. pokryciu rysy pasem siatki z włókna szklanego

D. pokryciu rysy pasem papy asfaltowej

Pokrycie rysy pasem siatki z włókna szklanego jest skuteczną metodą naprawy uszkodzonego tynku, szczególnie w przypadku pęknięć, które mogą się powiększać w wyniku ruchów konstrukcji lub różnic temperatur. Siatka z włókna szklanego działa jako wzmocnienie, rozkładając naprężenia na większej powierzchni, co z kolei zapobiega dalszemu rozwojowi rysy. W praktyce, po nałożeniu siatki, rysa jest zaszpachlowana odpowiednią zaprawą, co dodatkowo zabezpiecza naprawę. Dobrymi praktykami branżowymi jest stosowanie siatki o gramaturze odpowiedniej do specyfiki pomieszczenia oraz uniknięcie nadmiernego naciągania siatki, co może prowadzić do dalszych pęknięć. Takie podejście jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie materiałów odpornych na działanie wilgoci oraz zmieniające się warunki klimatyczne.

Pytanie 17

Całkowita powierzchnia dwóch ścian o rozmiarach 4,0 x 2,5 x 0,25 m, wykonanych z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowej, jest równa

A. 5,0 m2

B. 10,0 m2

C. 20,0 m2

D. 2,5 m2

Aby obliczyć powierzchnię dwóch ścian o wymiarach 4,0 x 2,5 m, trzeba użyć wzoru na pole prostokąta. No, wychodzi, że jedna ściana ma 4,0 m razy 2,5 m, co daje 10,0 m2. A jak mamy dwie takie ściany, to łączna powierzchnia to po prostu 10,0 m2 razy 2, czyli w sumie 20,0 m2. Takie wyliczenia są naprawdę ważne w budowlance, zwłaszcza przy planowaniu i obliczaniu kosztów materiałów. Z mojego doświadczenia, dobrze jest umieć tak liczyć, bo dzięki temu można dokładniej ocenić, ile materiałów będzie potrzebnych. Warto też zwrócić uwagę na różne normy dotyczące materiałów budowlanych, bo to może wpłynąć na to, co wybierzemy do naszego projektu, czy to cegły, czy zaprawę. Zrozumienie takich podstawowych obliczeń geometrycznych to niezbędna umiejętność dla każdego inżyniera budowlanego i architekta.

Pytanie 18

Gdzie można wykorzystać zaprawy gipsowe?

A. do murowania ścian z gipsowych elementów w suchych pomieszczeniach

B. do tynkowania elewacji budynków

C. do tynkowania działowych ścian w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności

D. do murowania fundamentów z elementów betonowych

Odpowiedź dotycząca murowania ścian z elementów gipsowych w pomieszczeniach suchych jest poprawna, ponieważ zaprawy gipsowe charakteryzują się odpowiednimi właściwościami do stosowania w takich warunkach. Gips jest materiałem, który ma dobre właściwości klejące oraz szybko wiąże, co czyni go idealnym do murowania elementów gipsowych, które są lekkie i łatwe w obróbce. W praktyce, zaprawy gipsowe są często wykorzystywane do tworzenia ścianek działowych oraz do zabudów, które nie są narażone na wilgoć. W kontekście dobrych praktyk budowlanych, zastosowanie zaprawy gipsowej w suchych pomieszczeniach przyczynia się do poprawy efektywności energetycznej budynku oraz zwiększa komfort akustyczny. Ponadto, elementy gipsowe, takie jak płyty gipsowo-kartonowe, współpracują z zaprawami gipsowymi, co zapewnia trwałość i estetykę wykończenia. Warto również zwrócić uwagę na normy takie jak PN-EN 13279, które określają wymagania dla materiałów budowlanych na bazie gipsu.

Pytanie 19

Do produkcji tynków akrylowych wykorzystuje się jako spoiwo

A. cementy portlandzkie

B. żywice syntetyczne

C. szkło wodne

D. wapno hydratyzowane

Żywice syntetyczne są powszechnie stosowanym spoiwem w tynkach akrylowych z uwagi na swoje doskonałe właściwości wiążące oraz elastyczność. Dzięki nim tynki akrylowe cechują się wysoką odpornością na działanie czynników atmosferycznych, co sprawia, że są idealne do stosowania na zewnątrz budynków. Żywice te, będąc materiałami polimerowymi, tworzą trwałe połączenia z podłożem, co minimalizuje ryzyko pojawiania się pęknięć i odspojenia warstwy tynkowej. Dodatkowo, tynki akrylowe charakteryzują się dużą zdolnością do przepuszczania pary wodnej, co pozwala na zachowanie odpowiedniej wentylacji ścian budynków. Przykładem zastosowania takich tynków mogą być elewacje budynków mieszkalnych, gdzie estetyka i trwałość są kluczowe. W branży budowlanej stosuje się standardy, takie jak PN-EN 15824, określające wymagania dotyczące tynków zewnętrznych, co podkreśla znaczenie jakości używanych materiałów, takich jak żywice syntetyczne.

Pytanie 20

Jeśli w murowanym obiekcie długość filarka międzyokiennego z zastosowaniem cegły ceramicznej pełnej wynosi 90 cm, to oznacza, że konieczne jest wymurowanie filarka o długości

A. 4,0 cegły

B. 3,5 cegły

C. 2,5 cegły

D. 3,0 cegły

Długość filarka międzyokiennego wynosząca 90 cm przekłada się na ilość cegieł potrzebnych do jego wymurowania. Cegła ceramiczna pełna standardowo ma wymiary 25 cm x 12 cm x 6,5 cm. Aby obliczyć liczbę cegieł potrzebnych do uzyskania filarka o długości 90 cm, należy podzielić długość filarka przez długość cegły. W tym przypadku 90 cm / 25 cm = 3,6. Jednak należy uwzględnić również spoiny, które są nieodłącznym elementem murowania. Przyjęcie wartości spoiny może prowadzić do zaokrąglenia, co w praktyce w tym przypadku daje wynik 3,5 cegły. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce budowlanej, aby uniknąć błędów w obliczeniach, co może prowadzić do niedoboru materiałów lub nadmiernych kosztów. Zastosowanie standardów budowlanych, które określają minimalne grubości spoin, pozwala na dokładniejsze planowanie i oszacowanie potrzebnych materiałów.

Pytanie 21

Kiedy powinno się dokonać pomiaru robót rozbiórkowych ścian?

A. Po finalizacji rozbiórki ścian

B. W trakcie wykonywania robót rozbiórkowych

C. Po zakończeniu rozbiórki ścian oraz usunięciu gruzu

D. Przed przystąpieniem do robót rozbiórkowych

Przeprowadzenie obmiaru robót rozbiórkowych ścian przed rozpoczęciem prac jest kluczowym krokiem w procesie planowania i realizacji projektu budowlanego. Obmiar pozwala na dokładne określenie zakresu prac, co jest niezbędne do wyceny projektu oraz przygotowania odpowiednich zasobów. W praktyce, przed rozpoczęciem rozbiórki, należy zmierzyć nie tylko powierzchnię ścian, ale również uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak izolacje, rodzaj materiałów użytych w budowie oraz wszelkie elementy instalacyjne, które mogą wpłynąć na proces rozbiórki. Dobrą praktyką jest sporządzenie dokumentacji fotograficznej i rysunkowej stanu istniejącego, co pomoże w analizie i późniejszym rozliczeniu prac. Zgodnie z normami budowlanymi, obmiar powinien być przeprowadzany zgodnie z obowiązującymi przepisami, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również zgodność z projektem. Takie podejście pozwala na identyfikację potencjalnych problemów przed rozpoczęciem prac, co z kolei może prowadzić do ograniczenia kosztów i czasu realizacji projektu.

Pytanie 22

Do zbudowania nadproża sklepionego (łęku) należy użyć cegły

A. dziurawki

B. szczelinówki

C. pełnej

D. kratówki

Wybieranie złej cegły do nadproża sklepionego może naprawdę namieszać wszystko w konstrukcji. Cegła szczelinówka, mimo że jest lżejsza, nie daje rady z nośnością, więc to nie jest dobry wybór do przenoszenia obciążeń, które mają nadproża. Jej ścianki są zazwyczaj cieńsze, przez co ma niższą wytrzymałość na ściskanie. Cegła kratówka, choć czasem jest używana w budowlance, to nie zapewnia stabilności i odporności na odkształcenia, które są kluczowe w nadprożach. To nie to miejsce, gdzie można ją stosować. Cegła dziurawka, będąca lżejszą opcją, też nie spełnia wymogów, bo nie przenosi ciężarów pionowych tak, jak powinna. Używanie takich materiałów do nadproża może doprowadzić do pęknięć czy nawet zawalenia się konstrukcji, jeśli obciążenia będą zbyt duże. Widziałem już budynki, gdzie zastosowano niewłaściwe materiały i to miało naprawdę fatalne skutki. Dlatego tak ważne jest, żeby używać cegły pełnej, bo to materiał zgodny z budowlanymi normami i dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wody należy dodać do 20 kg suchej mieszanki, aby sporządzić zaprawę lekką Termor?

Specyfikacja zapraw lekkich Termor
Właściwości	Wymagania
Uziarnienie wypełniaczy	do 4 mm
Gęstość nasypowa w stanie suchym	nie większa niż 565 kg/m³
Przydatność suchej mieszanki do stosowania	nie mniej niż 3 miesiące
Konsystencja	7÷8,5 cm
Proporcje mieszania suchej mieszanki z wodą	2:1
Czas zachowania właściwości roboczych	nie mniej niż 3 godziny

A. 101

B. 201

C. 301

D. 401

Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, to 101 litrów. Wiesz, to liczba, która wynika z proporcji 2:1, czyli na każde 2 kg suchej mieszanki przypada 1 kg wody. Gdy robisz zaprawę lekką Termor, kluczowe jest, aby trzymać się tych proporcji. Dzięki temu zaprawa ma lepsze właściwości mechaniczne i jest trwalsza. Dla 20 kg suchej mieszanki potrzebujesz 10 kg wody, co daje 10 litrów. Warto też robić próby, żeby dostosować ilość wody do różnych warunków budowy. Pamiętaj, że jak za dużo wody, to zaprawa może być słabsza, a jak za mało, to mogą być kłopoty z aplikacją i konsystencją. Dobrze jest też wiedzieć, że są normy budowlane, które mówią, jak dokładnie to wszystko mieszać, więc warto się ich trzymać.

Pytanie 24

Tynk klasy IVf wykonuje się

A. dwuwarstwowo, wygładzając packą styropianową

B. trójwarstwowo, wygładzając packą pokrytą filcem

C. trójwarstwowo, wygładzając packą na gładko

D. dwuwarstwowo, wygładzając packą na ostro

Poprawna odpowiedź wskazuje, że tynk kategorii IVf wykonuje się trójwarstwowo, zacierając packą obłożoną filcem. Proces ten jest zgodny z aktualnymi normami budowlanymi i najlepszymi praktykami w branży tynkarskiej. Tynki IVf charakteryzują się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz wymagają szczególnego podejścia podczas aplikacji. Trójwarstwowy system tynkowy pozwala na uzyskanie optymalnej trwałości i estetyki powłok. Pierwsza warstwa, zwana podkładową, ma na celu zapewnienie odpowiedniej przyczepności do podłoża, podczas gdy druga warstwa odpowiada za wyrównanie powierzchni. Ostatnia, zewnętrzna warstwa, zacierana packą obłożoną filcem, tworzy gładką i estetyczną powłokę, która jest jednocześnie odporniejsza na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie czynników zewnętrznych. Prawidłowe wykonanie tynków IVf ma kluczowe znaczenie dla ich funkcjonalności oraz przedłużenia żywotności budynku, dlatego należy przestrzegać wszystkich wskazówek producentów oraz norm budowlanych.

Pytanie 25

W budynkach z cegły ceramicznej z użyciem zaprawy cementowo-wapiennej, dylatacje należy umieszczać co ile?

A. 25 m

B. 50 m

C. 60 m

D. 40 m

Przerwy dylatacyjne w budynkach murowanych z cegły ceramicznej na zaprawie cementowo-wapiennej powinny być rozmieszczane co 60 m, zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi. Dylatacje mają na celu kompensację ruchów termicznych, wilgotnościowych oraz osiadania konstrukcji. W przypadku dużych budowli, zwłaszcza o dużych powierzchniach, brak odpowiednich dylatacji może prowadzić do powstawania pęknięć i uszkodzeń strukturalnych, co przyczynia się do kosztownych napraw. Na przykład w przypadku budynków przemysłowych, takich jak magazyny czy hale produkcyjne, które charakteryzują się dużymi przeszklonymi powierzchniami, stosowanie dylatacji co 60 m minimalizuje ryzyko wystąpienia deformacji konstrukcji. Warto również podkreślić, że rozmieszczenie dylatacji powinno uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz charakterystykę materiałów, co jest istotne dla zapewnienia długowieczności i stabilności budowli.

Pytanie 26

Wykorzystanie deskowania pełnego jest kluczowe przy realizacji stropu?

A. Fert

B. DZ-3

C. Teriva

D. Akermana

Systemy DZ-3, Fert i Teriva, mimo że są powszechnie stosowane w budownictwie, nie wymagają pełnego deskowania przy wykonywaniu stropów w taki sposób, jak ma to miejsce w systemie Akermana. W przypadku DZ-3, który jest systemem stropowym opartym na prefabrykowanych elementach, zastosowanie deskowania pełnego nie jest konieczne, ponieważ elementy te są odpowiednio przystosowane do przenoszenia obciążeń i zapewniają sztywność konstrukcji. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż brak deskowania nie oznacza braku stabilności, ale raczej zastosowanie dostosowanych rozwiązań technologicznych. W systemie Fert, który również oparty jest na elementach prefabrykowanych, strop wykonuje się z betonu sprężonego, co dodatkowo eliminuje potrzebę pełnego deskowania, ponieważ sprężenie zapewnia odpowiednią nośność. Podobnie w systemie Teriva, który wykorzystuje pustaki ceramiczne, znaczenie deskowania jest ograniczone do zapewnienia odpowiedniej formy, ale nie wymaga pełnego deskowania. Użytkownicy często mylą wymagania dotyczące deskowania z wymaganiami konstrukcyjnymi, co może prowadzić do nieprawidłowego doboru metod budowlanych i zastosowania nieodpowiednich technik. Kluczowe jest zrozumienie, że różne systemy stropowe mają różne wymagania i dostosowanie technologii do specyfiki zastosowania jest fundamentalnym aspektem pracy w budownictwie.

Pytanie 27

Tynk dekoracyjny o wielu warstwach i różnorodnych kolorach, w którym barwę wzoru uzyskuje się poprzez skrobanie lub wycinanie odpowiednich górnych warstw to

A. sgraffito

B. stiuk

C. sztablatura

D. sztukateria

Sgraffito to technika zdobnicza, która polega na tworzeniu wzorów w wielowarstwowym tynku poprzez wyskrobanie lub wycięcie wierzchniej warstwy, co pozwala na odsłonięcie dolnych, różnokolorowych warstw. Jest to metoda, która cieszy się dużą popularnością w architekturze i sztuce dekoracyjnej, szczególnie w regionach o bogatej tradycji rzemieślniczej, takich jak Włochy czy Hiszpania. Przykładem zastosowania sgraffito mogą być elewacje budynków, gdzie twórcy wykorzystują tę technikę, aby dodać unikalny charakter i głębię wizualną. Dzięki zastosowaniu różnych kolorów tynku, artyści mogą tworzyć skomplikowane wzory i kompozycje, które przyciągają uwagę przechodniów. Sgraffito może być wykorzystane nie tylko w architekturze, ale również w sztukach plastycznych, takich jak ceramika czy malarstwo, gdzie technika ta pozwala na osiągnięcie złożonych efektów wizualnych. W kontekście standardów budowlanych, ważne jest, aby stosować materiały o wysokiej jakości, co zapewnia trwałość i estetykę wykonania tego typu zdobień.

Pytanie 28

Ile pojemników zawierających 25 kg tynku cienkowarstwowego akrylowego będzie potrzebnych do pokrycia dwóch ścian osłonowych budynku o wymiarach 12 m × 8 m każda, jeżeli zużycie wynosi 3,5 kg na 1 m² powierzchni ściany?

A. 42 pojemniki

B. 27 pojemników

C. 28 pojemników

D. 14 pojemników

Aby obliczyć liczbę wiader tynku cienkowarstwowego potrzebną do otynkowania dwóch ścian osłonowych o wymiarach 12 m × 8 m każda, najpierw należy obliczyć całkowitą powierzchnię tych ścian. Powierzchnia jednej ściany wynosi 12 m × 8 m = 96 m², więc dla dwóch ścian powierzchnia wynosi 2 × 96 m² = 192 m². Następnie, biorąc pod uwagę zużycie tynku wynoszące 3,5 kg na 1 m², obliczamy całkowite zużycie tynku: 192 m² × 3,5 kg/m² = 672 kg tynku. Tynk dostępny jest w wiaderkach po 25 kg, więc obliczając ilość wiader, dzielimy całkowitą wagę przez wagę jednego wiadra: 672 kg ÷ 25 kg/wiadro = 26,88 wiader. Ponieważ nie możemy mieć ułamkowej ilości wiadra, zaokrąglamy w górę do 27 wiader. W praktyce, przy takich obliczeniach zaleca się zawsze uwzględnić dodatkowy margines na straty materiałowe, które mogą wystąpić podczas pracy, jednak w tym przypadku 27 wiader jest dokładnie obliczoną wartością. Warto również zwrócić uwagę na różne rodzaje tynków i ich właściwości, co może wpłynąć na końcowy efekt estetyczny oraz trwałość powłoki.

Pytanie 29

Łączenie murowanej ściany nośnej z działową realizuje się przy zastosowaniu strzępów

A. schodkowych

B. uciekających

C. zazębionych końcowych

D. zazębionych bocznych

Odpowiedź 'zazębione boczne' jest prawidłowa, ponieważ w procesie łączenia murowanej ściany nośnej ze ścianą działową kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej stabilności i wytrzymałości konstrukcji. Zazębienie boczne pozwala na efektywne przenoszenie obciążeń pomiędzy ścianą nośną a działową, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków wielokondygnacyjnych, gdzie obciążenia są znaczne. Tego rodzaju połączenie pozwala na minimalizację punktów krytycznych, co z kolei redukuje ryzyko pojawienia się pęknięć. W praktyce, zazębienie boczne stosuje się, gdy wymagane jest zachowanie ciągłości materiału oraz zmniejszenie wpływu ruchów konstrukcyjnych na poszczególne elementy. Warto zauważyć, że zgodnie z normami budowlanymi, takie połączenia powinny być projektowane z uwzględnieniem obciążeń statycznych i dynamicznych, a także warunków lokalnych, co zapewnia optymalne ich funkcjonowanie. Wykorzystanie zazębienia bocznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie budownictwa, co czyni tę odpowiedź odpowiednią.

Pytanie 30

Jakie narzędzia są przeznaczone do demontażu ścian?

A. Paca, młotek z gumowym zakończeniem

B. Kilof, oskard, młot pneumatyczny

C. Przecinak, kielnia, młotek do murowania

D. Strug, szpachla, wiertarka o niskich obrotach

Kilof, oskard i młot pneumatyczny to jakby must-have w rozbiórce ścian, zwłaszcza jak robisz coś w budowlance czy remoncie. Kilof to takie mocne narzędzie, które świetnie sobie radzi z twardymi materiałami jak beton czy cegła. Z kolei oskard ma szersze ostrze i jest super do zdzierania tynku albo rozdzielania konstrukcji. Młot pneumatyczny to już technologia, bo używa sprężonego powietrza, żeby zrobić duże uderzenie i to naprawdę przyspiesza rozbiórkę, zwłaszcza jak mamy do czynienia z grubymi ściankami. Ważne jest, żeby używać tych narzędzi mądrze, czyli dbać o bezpieczeństwo, zakładać odpowiednią odzież ochronną i ogólnie trzymać porządek w miejscu pracy. Dobrze zaplanowana rozbiórka, z właściwymi narzędziami w ręku, może znacznie zmniejszyć ryzyko uszkodzeń i sprawi, że wszystko pójdzie sprawniej.

Pytanie 31

Na podstawie receptury oblicz, ile piasku potrzeba do sporządzenia jednego zarobu mieszanki betonowej w betoniarce o pojemności roboczej 200 litrów.

Receptura na 1 m³ mieszanki betonowej
Beton - klasa C12/15
cement CEM I 32,5	70 kg
piasek 0-2 mm	780 kg
żwir 2-16 mm	1380 kg
woda	165 l

A. 390 kg

B. 156 kg

C. 1560 kg

D. 3900 kg

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może być wynikiem kilku typowych błędów w obliczeniach związanych z przygotowaniem mieszanki betonowej. Często występujące nieporozumienia dotyczą przeliczeń jednostek oraz proporcji składników. Na przykład, odpowiadając 390 kg, można myśleć, że zwiększona ilość piasku poprawi jakość betonu. Jednak nadmiar piasku może negatywnie wpłynąć na stosunek cementu do wody, co może prowadzić do osłabienia struktury betonu. Inna z niepoprawnych odpowiedzi, 1560 kg, może wynikać z błędnego przeliczenia objętości lub mylnego założenia, że potrzebna ilość piasku powinna być proporcjonalnie większa do objętości. Ostatecznie, odpowiedź 3900 kg jest całkowicie nieuzasadniona, ponieważ wskazuje na niepoprawne zrozumienie podstawowych zasad mieszania składników. W praktyce budowlanej kluczowe jest zachowanie właściwych proporcji dla uzyskania mieszanki o optymalnych parametrach wytrzymałościowych. Dlatego tak ważne jest, aby kierować się standardami branżowymi oraz dokładnymi recepturami, co pozwala uniknąć błędów, które mogą prowadzić do poważnych problemów w przyszłości.

Pytanie 32

Jakie będą koszty robocizny oraz materiałów na budowę ściany o powierzchni 15 m², jeżeli koszt robocizny za 1 m² wynosi 35,00 zł, a bloczek gazobetonowy kosztuje 8,00 zł za sztukę, przy założeniu, że do wybudowania 1 m² potrzebne są 8 sztuk bloczków?

A. 960,00 zł

B. 525,00 zł

C. 1 485,00 zł

D. 4 200,00 zł

Koszt wymurowania ściany o powierzchni 15 m² można obliczyć, sumując koszty robocizny oraz koszt materiałów. Najpierw obliczamy całkowity koszt robocizny: 35,00 zł/m² * 15 m² = 525,00 zł. Następnie obliczamy ilość bloczków potrzebnych do budowy tej ściany. Na 1 m² potrzeba 8 sztuk bloczków, więc dla 15 m² będzie to 8 sztuk/m² * 15 m² = 120 sztuk bloczków. Koszt bloczków to 8,00 zł/szt., więc koszt całkowity bloczków wynosi 120 sztuk * 8,00 zł/szt. = 960,00 zł. Sumując koszty robocizny i materiałów, otrzymujemy 525,00 zł + 960,00 zł = 1 485,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z dobrymi praktykami budowlanymi, gdzie zawsze należy uwzględniać zarówno robociznę, jak i materiały budowlane, aby uzyskać pełny obraz wydatków.

Pytanie 33

Aby wykonać tynk ciągniony, należy zastosować

A. stalowe listewki kierunkowe

B. pneumatyczne urządzenia natryskowe

C. profile przesuwane po prowadnicach

D. paki oraz profilowane kielnie

Użycie profili na prowadnicach to kluczowa sprawa przy robieniu tynku ciągnionego. W tej metodzie chodzi o nałożenie zaprawy tynkarskiej na ścianę za pomocą tych profili, co pozwala równomiernie rozprowadzić materiał. Dzięki profilowanym prowadnicom łatwiej kontrolować grubość tynku i uzyskać gładką powierzchnię. W praktyce najpierw montuje się te profile na ścianie, a potem nakłada się zaprawę i wygładza narzędziami tynkarskimi. Ta technika jest zgodna z normami budowlanymi, które mówią, że tynki muszą być robione w sposób zapewniający trwałość i odpowiednie parametry. No i tynk ciągniony jest często stosowany w budynkach, gdzie estetyka jest bardzo ważna, jak w obiektach publicznych czy domach jednorodzinnych - tam gładkie ściany są pożądane przez inwestorów.

Pytanie 34

Aby postawić ścianę z bloczków gazobetonowych, niezbędne jest użycie kielni oraz

A. spoinówki i poziomicy

B. sznurka murarskiego i cykliny

C. pacy i poziomicy

D. sznurka murarskiego i poziomicy

Odpowiedź sznurek murarski i poziomica jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie murowania ścian z bloczków gazobetonowych. Sznurek murarski służy do oznaczania linii poziomej i pionowej, co jest niezbędne do zapewnienia prostoliniowości oraz równoległości ściany. Używając sznurka, można uniknąć błędów, które mogą wystąpić przy murowaniu 'na oko'. Poziomica natomiast pozwala na dokładne sprawdzenie, czy bloczki są ułożone w poziomie, co jest istotne dla stabilności całej konstrukcji. W praktyce, przed rozpoczęciem murowania, wyznacza się linię za pomocą sznurka, a następnie każdy bloczek należy kontrolować przy pomocy poziomicy. Warto dodać, że zgodnie z normami budowlanymi, poprawne ułożenie elementów murowych ma kluczowe znaczenie dla trwałości i bezpieczeństwa budowli. Bez tych narzędzi, ryzyko błędów konstrukcyjnych wzrasta, co może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości, takich jak pęknięcia czy osiadanie ścian.

Pytanie 35

Czym są zaczyny cementowe?

A. cementem i wodą

B. cementem, wapnem oraz wodą

C. cementem i piaskiem

D. cementem, piaskiem oraz wodą

Cement to kluczowy składnik w procesie produkcji zaczynów cementowych. Właściwa proporcja cementu i wody jest niezbędna do uzyskania optymalnej konsystencji oraz wytrzymałości. Zaczyny cementowe, będące mieszaniną cementu i wody, tworzą tzw. pastę cementową, która po hydratacji staje się twardym i trwałym materiałem. W praktyce, gdy cement reaguje z wodą, zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której powstają nowe związki chemiczne, odpowiedzialne za utwardzanie mieszanki. Standardy budowlane, takie jak normy PN-EN, zalecają użycie cementu w odpowiednich proporcjach, aby zapewnić nie tylko trwałość, ale także odporność na czynniki atmosferyczne, co jest szczególnie istotne w budownictwie infrastrukturalnym. Przykłady zastosowania zaczynów cementowych obejmują zarówno budowę fundamentów, jak i produkcję prefabrykatów betonowych, gdzie właściwe proporcje cementu i wody mają kluczowe znaczenie dla uzyskania wymaganego standardu wytrzymałości. Przykładowo, w konstrukcji mostów i budynków wysokościowych, nieodpowiednia mieszanka mogłaby prowadzić do poważnych problemów strukturalnych.

Pytanie 36

Jaką ilość cementu i piasku trzeba przygotować do sporządzenia zaprawy cementowo-wapiennej w proporcji 1:3:12, jeśli użyto 6 pojemników wapna?

A. 3 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

B. 3 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

C. 2 pojemniki cementu i 36 pojemników piasku

D. 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku

Odpowiedź 2 pojemniki cementu i 24 pojemniki piasku jest poprawna, ponieważ proporcja składników zaprawy cementowo-wapiennej wynosi 1:3:12. W tej proporcji używamy jednego elementu cementu, trzech elementów wapna oraz dwunastu elementów piasku. Skoro mamy 6 pojemników wapna, to aby obliczyć ilość cementu, dzielimy 6 pojemników przez 3 (proporcja wapna do cementu), co daje 2 pojemniki cementu. Następnie, aby obliczyć ilość piasku, mnożymy 6 pojemników wapna przez 2 (proporcja wapna do piasku), co daje 24 pojemniki piasku. W praktyce, stosowanie odpowiednich proporcji składników jest kluczowe dla uzyskania optymalnych właściwości mechanicznych zaprawy, takich jak wytrzymałość na ściskanie i trwałość. Warto zwrócić uwagę na znaczenie odpowiedniego doboru materiałów w budownictwie, co jest zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 197-1, które regulują jakość cementu i jego zastosowanie.

Pytanie 37

Zgodnie z zaleceniami producenta, aby przygotować 25 kg gotowej zaprawy murarskiej, potrzeba 4 dm3 wody. Jaką ilość wody należy wykorzystać do przygotowania 100 kg zaprawy?

A. 100 litrów

B. 4 litry

C. 16 litrów

D. 25 litrów

Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia 100 kg zaprawy, można skorzystać z proporcji. Producent podaje, że do 25 kg zaprawy potrzeba 4 dm3 wody, co odpowiada 4 litrom. Zatem, do rozrobienia 100 kg, co jest czterokrotnością 25 kg, proporcjonalnie potrzebujemy czterokrotności wody, czyli 4 dm3 x 4 = 16 dm3, co również odpowiada 16 litrom. W praktyce, dokładne odmierzanie wody jest kluczowe, ponieważ zbyt mała ilość wody może prowadzić do zbyt twardej i nieelastycznej zaprawy, natomiast zbyt duża ilość wody osłabi strukturę, co może skutkować pęknięciami lub innymi uszkodzeniami. W branży budowlanej, zgodnie z normami dotyczącymi przygotowania zapraw, ważne jest także, aby używać wody czystej, wolnej od zanieczyszczeń chemicznych, które mogłyby wpływać na jakość zaprawy. Warto również pamiętać, aby woda była w temperaturze pokojowej, co sprzyja lepszemu połączeniu składników.

Pytanie 38

Do murowania elementów konstrukcyjnych budynków, które przenoszą znaczące obciążenia, takich jak nadproża, słupy czy filary, powinno się stosować zaprawy

A. cementowe

B. cementowo-wapienne

C. gipsowo-wapienne

D. wapienne

Odpowiedź "cementowe" jest prawidłowa, ponieważ zaprawy cementowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie, co czyni je idealnym materiałem do murowania elementów konstrukcyjnych budynków, które przenoszą duże obciążenia, takich jak nadproża, słupy i filary. Zastosowanie zaprawy cementowej zapewnia odpowiednią nośność oraz stabilność konstrukcji, co jest kluczowe w budownictwie. Zaprawy te są również odporne na działanie wilgoci i mają korzystne właściwości związane z trwałością, co jest istotne w kontekście długoterminowego użytkowania budynków. Dobrą praktyką jest stosowanie zapraw cementowych zgodnie z normami PN-EN 197-1, co pozwala na wybór odpowiedniego typu cementu w zależności od warunków środowiskowych oraz wymagań konstrukcyjnych. Przykładem zastosowania zapraw cementowych mogą być budowy obiektów użyteczności publicznej, gdzie wymagana jest wysoka nośność i odporność na różne czynniki zewnętrzne. Przestrzeganie odpowiednich norm i wybór właściwych materiałów znacząco wpływa na bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 39

Aby zbudować 1 m² jednowarstwowej ściany, potrzebnych jest 8 sztuk bloczków z betonu komórkowego. Jeśli koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, to ile wyniesie całkowity koszt bloczków potrzebnych do budowy ściany o powierzchni 15 m²?

A. 2 520 zł

B. 2 860 zł

C. 3 860 zł

D. 3 520 zł

Aby obliczyć koszt bloczków z betonu komórkowego potrzebnych do wykonania ściany o powierzchni 15 m², należy najpierw ustalić ilość bloczków potrzebnych na 1 m². Z informacji wynika, że do wykonania 1 m² jednowarstwowej ściany potrzeba 8 sztuk bloczków. Dla ściany o powierzchni 15 m² potrzebujemy zatem 8 bloczków/m² x 15 m² = 120 bloczków. Koszt jednego bloczka wynosi 21 zł, więc całkowity koszt bloczków wynosi 120 bloczków x 21 zł/bloczek = 2 520 zł. Obliczenia te są zgodne z zasadami efektywnego planowania budowy i pozwalają na uwzględnienie wszystkich niezbędnych materiałów, co jest kluczowe w standardach budowlanych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów budowlanych w celu uniknięcia nieprzewidzianych wydatków oraz sprawne zarządzanie budżetem projektu budowlanego.

Pytanie 40

Czym jest spoiwo w betonie zwykłym?

A. wapno

B. gips

C. cement

D. asfalt

Beton zwykły to materiał budowlany, w którego skład wchodzi kilka kluczowych komponentów, z których najważniejsze to kruszywo, woda oraz spoiwo. Spoiwem w betonie zwykłym jest cement, który pełni rolę wiążącą i umożliwia tworzenie trwałych konstrukcji. Cement, będący produktem spalania wapienia i gliny w wysokotemperaturowych piecach, po zmieszaniu z wodą tworzy zaczyn, który twardnieje i wiąże kruszywa. Dzięki temu powstaje struktura betonu, która może osiągać różne właściwości w zależności od stosunku składników oraz rodzaju użytego cementu. W praktyce, cement stosowany w betonie jest zgodny z normami PN-EN 197-1, które określają wymagania dotyczące jego klasy i jakości. Ponadto, cement jest podstawowym składnikiem dla wielu różnych zastosowań budowlanych, w tym fundamentów, ścian, stropów, a także elementów prefabrykowanych. Jego zdolność do uzyskiwania wysokiej wytrzymałości na ściskanie oraz odporności na czynniki atmosferyczne sprawia, że jest niezbędnym materiałem w nowoczesnym budownictwie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej